Fajny materiał, moc wspomnień mojego dzieciństwa. Za dzieciaka co drugi dzień z dziadkiem Andrzejem chodziłem latem na stadion na Dębcu, gdzie brat dziadka, wuja Kaziu Lipiak i jego żona, a moja ciocia Wita gospodarowali na obiekcie. Gdy dziadek wujowi pomagał w gospodarowaniu i opiece na stadionie, ja mogłem sobie wybrać piłkę z takiego wielkiego regału ze szmacianymi piłkami treningowymi i cała Sahara była moja. Mi też wuja nie pozwalał wejść na główną , piękną trawiastą płytę. Chyba, że trening miała pierwsza drużyna, wtedy mogłem podawać piłki m.in. Jakóbczakowi, Szpakowskiemu, Stępczakowi czy Płotce. A oni trenowali czarnobiałymi biedronkami. Te piłki były w pierwszej połowie lat 70-tych marzeniem każdego dzieciaka. Po treningu na wszystkich czekała gorąca herbata, która przygotowywała Ciocia Wita. W reportażu nie wspomniano jeszcze, że z drugiej strony stadionu na Dębcu, za zegarem, pod wieżą był budynek z nową szatnią. To była szatnia pierwszej drużyny, były tam pomieszczenia do masażu i z tej szatni wychodziły zespoły na mecze w 1 lidze. Budynek gospodarczy przy Saharze służył jako mieszkanie gospodarza obiektu, wuja Kazia Lipiaka, a bodaj od 1976 jego następcy, pana Węgrzyna. Tam też były szatnie dla trampkarzy i juniorów.
na Dębcu władze Lecha powinni wykupić teren i odrestaurować legendarny stadion. P.S. powinni tam zrobić boisko do rezerw lub jakieś muzeum (moim zdaniem)
![ร้อยพ่อพันแม่ - WanMai [Official MV]](http://i.ytimg.com/vi/XY2pNYASEbg/mqdefault.jpg)
![[Live สด] การออกรางวัลสลากกินแบ่งรัฐบาล งวดวันที่ 16 พฤศจิกายน 2567](http://i.ytimg.com/vi/wPd7VFfWHIA/mqdefault.jpg)
Bardzo fajny materiał. Wiedza obu Panów TOP!
Fajny materiał, moc wspomnień mojego dzieciństwa. Za dzieciaka co drugi dzień z dziadkiem Andrzejem chodziłem latem na stadion na Dębcu, gdzie brat dziadka, wuja Kaziu Lipiak i jego żona, a moja ciocia Wita gospodarowali na obiekcie. Gdy dziadek wujowi pomagał w gospodarowaniu i opiece na stadionie, ja mogłem sobie wybrać piłkę z takiego wielkiego regału ze szmacianymi piłkami treningowymi i cała Sahara była moja. Mi też wuja nie pozwalał wejść na główną , piękną trawiastą płytę. Chyba, że trening miała pierwsza drużyna, wtedy mogłem podawać piłki m.in. Jakóbczakowi, Szpakowskiemu, Stępczakowi czy Płotce. A oni trenowali czarnobiałymi biedronkami. Te piłki były w pierwszej połowie lat 70-tych marzeniem każdego dzieciaka. Po treningu na wszystkich czekała gorąca herbata, która przygotowywała Ciocia Wita. W reportażu nie wspomniano jeszcze, że z drugiej strony stadionu na Dębcu, za zegarem, pod wieżą był budynek z nową szatnią. To była szatnia pierwszej drużyny, były tam pomieszczenia do masażu i z tej szatni wychodziły zespoły na mecze w 1 lidze. Budynek gospodarczy przy Saharze służył jako mieszkanie gospodarza obiektu, wuja Kazia Lipiaka, a bodaj od 1976 jego następcy, pana Węgrzyna. Tam też były szatnie dla trampkarzy i juniorów.
Nawet na zdjęciach widać ten klimat Stadionu na Dębcu
na Dębcu władze Lecha powinni wykupić teren i odrestaurować legendarny stadion.
P.S. powinni tam zrobić boisko do rezerw lub jakieś muzeum (moim zdaniem)
Stadion ? Heh.... tam już nic nie ma
Najlepszego Kolejorz
Lechu Lechu ukochany klubie nasz !!!!
Kto zostawił like pozdrawiam
A pytanie jesteście kibolem Lecha??
4:49 Ładna Bemka
👍😀 Alpina
Amica Poznań.
Wronki
qwertyyyyyyyyyyyyy Hahahaha, ale śmieszne. Pierwszy raz to słyszę 😂😂😂👍👌 Dobre 😂😂😂👍 Tak trzymaj 💪💪💪 Becz00nia XDDD 👌👌