Με χαρά διαπιστώνω πως οι περισσότεροι θυμάστε με αγάπη τον παραμυθά. Με τον Νίκο Πιλάβιο που είναι προσωπικός μου φίλος, τι θα λέγατε για ένα βίντεο σε σχέση με τις παιδικές εκπομπές;
Πολύ ωραία όλα σας τα βίντεο ,εγώ είμαι του 1978 γεννημένος και θυμάμαι απο την δεκαετία του 80 μόνο,να κάνετε όχι μια αλλα πιστεύω οτι κόσμος θα θέλει πολλά αφιερώματα με κείνη την εποχή όπως τις παιδικές όπως είπατε,τις μουσικές που παιζόταν στην αρχή των σειρών που μας έχουν μείνει ακόμα και τώρα,έχει πάρα πολλές εκπομπές και σειρές που παιζόταν τότε και όλοι θυμούνται πολλές απο αυτές.Εγώ θα πω κάτι άλλο,που μου έχει μείνει είναι όταν είχε μια σκηνή με βία ή με σκοτωμό παράδειγμα,νομίζω ήταν στην σειρά Ο θάνατος του Τιμόθεου Κώνστα ,που έχει μια σκηνή με ένα ψαλίδι και έναν καθρέφτη για όση ώρα κρατούσε αυτή η σκηνή επάνω είτε δεξιά είτε αριστερά έβγαζε ένα σήμα Α που σήμαινε οτι είναι ακατάλληλη για παιδιά,αυτό το βάζανε στις σειρές που ήταν αργά μετά τις δέκα και υποτίθεται οτι ήταν για μεγάλους,κάποιες φορές αναβόσβηνε και περιμέναμε πότε θα φύγει για να δούμε την συνέχεια,ήταν κάτι σαν τα σημερινά σήματα καταλληλότητας.Συνεχίστε τα πολύ ωραία βίντεο που κάνετε,μας πάτε πίσω στα παιδικά μας χρόνια που καθόμασταν και βλέπαμε όλοι μαζί τότε σαν οικογένεια σε μια τηλεόραση στο σαλόνι και όχι όπως τώρα ο καθένας μόνος του στο δωμάτιο του ξεχωριστά.
Υπέροχο νοσταλγικό ταξίδι στο παρελθόν στα καλύτερα μας χρόνια. Συγχαρητήρια για την άψογη και τεκμηριωμένη παρουσίαση των γεγονότων και των εκπομπών. Νιώσαμε πάλι παιδιά μέσα από την γλαφυρή και τόσο συγκινητική αναδρομή! Και πάλι συγχαρητήρια στον άψογο και αξιοπρεπέστατο σε όλα παρουσιαστή.
Συγχαρητήρια για τις εκπομπές σας!! Εξαιρετική δουλειά!!.....σας βρήκα εντελώς τυχαία στα προτεινόμενα και έκτοτε δεν ξεκολλάω!!! Αντικειμενικός, μεστός και ενδελεχής ο λόγος σας.......σπάνιο στις μέρες μας!!!! Μπράβο σας!!!!
Γεννημένη το 1973 . Απολαμβάνω και αυτό το βίντεο όπως όλα σας άλλωστε. Έχετε απόλυτο δίκιο τίποτα δεν θυμίζει εκείνη την εποχή, όλα έχουν αλλάξει. Κι ήταν τόσο όμορφα.
Από διαφημίσεις θυμάμαι τον παππού με το Overlay, που γυάλιζε ένα ξύλινο τραπεζάκι και στο τέλος έλεγε "Υπάρχει το σύστημα"....Από παιδικά τους Thundercats, που τους έβαζε η ΕΡΤ2 κάθε μέρα στις 10 το βράδυ και φυσικά τον Ιππότη της ασφάλτου (ΚΙΤ) και τον Μαγκάιβερ.. Θυμάμαι ακόμα το δελτίο ειδήσεων στις ΕΡΤ1 το 1985 που ανακοινώθηκε ο θάνατος του αειμνήστου Λάμπρου Κωνσταντάρα. Με πήγατε πάνω από 30 χρόνια πίσω..μπράβο πολύ καλή η σκέψη σας για το συγκεκριμένο βίντεο..!
Πολύ καλή δουλειά! Μπράβο! Μας ταξιδέψατε για μια ακόμη φορά... Και κάτι από τις δικές μου αναμνήσεις: Κλούβιος, Σουβλίτσα, μπαρμπα-Μυτούσης (κουκλοθέατρο) και ο ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ ΤΑΞΙΔΙΩΤΗΣ με τον Αλέκο Αλεξανδράκη..... Αναμένουμε το επόμενο βίντεο......
Το μυστήριο του Χρυσού πιθήκου, Ρωμανός Διογένης, Ο άνθρωπος από την Ατλαντίδα με τον Πάτρικ Ντάφυ... Πολύ καλή δουλειά κάνεις φίλε μου μπράβο σου.... Πολλές αναμνήσεις
πολύ καλό βίντεο. Εγώ γεννήθηκα το 1980. Από παιδικά μεγάλωσα με Φρουτοπία, του κουτιού τα παραμύθια, κάπου, κάπως, κάποτε, ουράνιο τόξο, το μικρό σπίτι στο λιβάδι, γύρω γύρω όλοι και εκπαιδευτική τηλεόραση. Από σειρές θυμάμαι τις σειρές του Θάνου Λειβαδίτη η δίκη και η Έκτη Εντολή καθώς και τις σειρές του Γιώργου Κωνσταντίνου "Μην μου γυρνάς την πλάτη" και "Η αλεπού και ο μπούφος" , την αστροφεγγιά και το μινόρε της αυγής. Από τις ξένες σειρές το "αυτός αυτή και τα μυστήρια" και φυσικά το "Τόλμη και γοητεία".
Συγχαρητήρια ! απίθανο ταξίδι στην τηλεοπτική παιδική μας ζωή. Σήριαλ επιστημονικής φαντασίας που βλέπαμε επίσης ήταν το αγαπημένο Star Trek , Galactica και το πολύ πρώιμο Flash Gordon !
Γεννηθηκα Αυγουστο του 1970... Σε ακουω και νιωθω πως ζουσαμε στο ιδιο σπιτι... ξαδερφια στυλ... Τι νοσταλγια! Τι γλυκια θλιψη για τη χαμενη αθωοτητα....
χαιρετώ με κάνατε και βούρκωσα ¨)) τα θυμάμαι τα ποιο πολλά. στο έρτ1 έπαιζε και το μαντάμ σουσού . αξέχαστο και αυτό και το 82 ήταν και η σειρά Ιππότης της ασφάλτου.. Ελλάδα καλοκαίρια που ερχόμουν θυμάμαι αργότερα κάπου 87 Τόλμη και Γοητεία. τότε στης διαφημίσεις περιμέναμε να της δούμε με αγονία όχι όπως τώρα που μακριά και αγαπημένοι.και ήταν και η φρουτοπία το 85 και μετά. αν πω ότι μου λείπουν δεν θα είμαι υπερβολικός. να είστε καλά υπέροχο το βίντεο.
Συγχαρητήρια και από εμένα για το υπέροχο αυτό επεισόδιο! Είμαι του '73 και τυχαίνει να γνωρίζω προσωπικά τον έναν από τους παρουσιαστές του "Ένας γιατρός μεταξύ μας". Ήταν ο Ηλίας Σταματίου (Της μιας δραχμής τα γιασεμιά, Χαρούμενοι αλήτες κ.α.) . Ήταν αδελφός του παππού μου. Του είχα ζητήσει αυτόγραφα από Τζιβιλίκα και Αλιφέρη εξ αιτίας μιας σειράς που είναι σαν να μην υπήρξε. Νομίζω λεγόταν "Οι 12 Θεοί του Ολύμπου". Δε πιστεύω να έχει διασωθεί κάποιο επεισόδιο. Πρέπει να ήταν στα τέλη του 70. Επίσης θυμάμαι τη "Γλωσσού" με την Γωγώ Αντζολετάκη.
Μπράβο. Ωραία εκπομπή. Το θέμα της τηλεόρασης του 70 και του 80 όντως ανεξάντλητο. Από εκπομπές τις ειπες όλες σχεδόν. Εγώ βέβαια έχω περισσότερο μνήμες του 80 (Γεν.77) αλλά ένα πράγμα που θυμάμαι πολύ καλά ήταν τις Κυριακές τα δημοτικά τραγούδια με παρουσιαστή τον Μυλωνά. Συνέχισε έτσι.
εντάξει... έχω χαρεί και συγκινηθεί τόσο πολύ!!! Εγώ είμαι του '79, αλλά πρόλαβα πολλά απ' αυτά (ίσως σε επανάληψη τα περισσότερα πιθανον από ιδιωτικά κανάλια) και ακόμα και την ασπρόμαυρη με εμένα ως τηλεκοντρόλ!!! Αγαπημένες εκπομπές η εκπαιδευτική τηλεόραση που τη θυμάμαι στην ΕΡΤ και μου έμαθε πολλά, πολλά ντοκιμαντερ και φυσικά sport Billy, Candy Candy, Dukes, Night Rider και ελληνικές ταινίες. Το χειρότερό μου;; Η αθλητική Κυριακή!!! Αααχ το σήμα το στρογγυλό και η βουκολική έναρξη από τ' αγαπημένα!!!
Συγχαρητήρια . Είναι σημαντική η προσπάθεια . Απο παιδικά θυμάμαι το θαυμαστό ταξίδι του Νιλς χολγκερσον με την πάπια Μάρτιν .. και μια σειρά που εμας τα αγοράκια μας εξιταρε το μυστήριο του Χρυσού πιθήκου.
Δεκαετία 70 η Μάχη. Φανατικός ο παππούς μου έβλεπε το πολεμικό με το λοχία Σωντερς. Το θυμάμαι αμυδρά (γεννηθείς το 71) όπως ακόμα ηχεί στα αυτιά η μουσική της Μάχης. Θυμάμαι το μικρό σπίτι στο λιβάδι που παίζει ξανά στην tv. Και φυσικά το φως του Αυγερινού με τον Αλμπέρτο Εσκενάζυ στο ρόλο του Λουκή. Και το θυμάμαι γιατί το βράδυ του σεισμού το 81, έπαιζε αυτό το σίριαλ.
ήμουν αυτή που έκανε το τηλεκοντρόλ μεγάλο δράμα χαχα η επανάσταση είναι κρεμμύδι καλά κάνεις κ το ξεφλουδίζεις όλα στο μυαλό μου είναι μια διαφήμιση γαμώτο .... έχει κ συνέχεια καλή αυριάνή με φως στα μυαλά κ την ψυχή :)
Θυμαμαι το "παιδικο" μια φορα κι εναν καιρο ηταν ο ανθρωπος,της βραδυνης ζωνης τα Hill street blues (ακομα θυμαμαι την μουσικη τιτλων) Starsky &Hats, Chips,The Profesionals (αυτο ηταν Βρετανικη παραγωγη απ'οτι θυμαμαι),το Μουσικοραμα που ηταν ρηξικελευθο για την τηλεοραση μας τοτε,και τις Τεταρτες που ειχε...Τζον Γουειν!!(καουμποικα ντε!)
Συγχαρητήρια για τίς εκπομπές σου. Είμαι γεννημένος το 1971. Θα ήθελα να αναφέρω ότι τη δεκαετία του 70 στην επαρχία υπήρχαν περιοχές που βλέπαμε μόνο ΕΡΤ. Ακόμα θυμάμαι το χαμό που έγινε όταν μπήκε αναμεταδότης της ΥΕΝΕΔ για βόρειο Εύβοια και τρέχαμε να βάλουμε ειδική κεραία που μάλιστα ήθελε και ενισχυτή σήματος
Εξαιρετικός δεν έχω λόγια!!! Εγώ σαν πιο παλιά γεννημένη το ‘59 τα έζησα όλα αυτά , αλλα και πριν πάρουμε τηλεόραση τις μέρες ραδιοφώνου. Θυμάμαι πως περίμενα να ακουσω θέατρο το βράδυ και να τα φαντάζομαι όλα !!! Συγχαρητήρια για την άψογη δουλειά σας!!!
Εκτιμώντας την εξαιρετική δουλειά σου, σ’έναν τομέα τόσο οικείο και τόσο άγνωστο, ταυτόχρονα, θα τολμήσω να συνεισφέρω κάποιες δικές μου αναμνήσεις από την ελληνική τηλεόραση, όταν βρισκόταν στα σπάργανα. Έχοντας την τύχη να έχει η θεία μου συσκευή TV από το ’69, κι εμείς από το ’71 και καθώς είμαι 6 χρόνια μεγαλύτερος σου, μ’ έκανες να θυμηθώ κάποιες αξιοσημείωτες στιγμές. Για παράδειγμα την μετάδοση της προσελήνωσης του Apollo 11, μεσημέρι(!) σε περιγραφή του Κ. Σισμάνη!!! Συνειρμικά θυμήθηκα, αμέσως, τον Αγαμέμνονα Φαράκο. Από τις ξένες σειρές, ανάμεσα στις πρώτες που μεταδίδονταν ήταν ο περιβόητος «Φυγάς» και ο «Δρ. Κιλντέρ» (το σήμα της αρχής: άνδρας-γυναίκα-γέννηση-θάνατος-άπειρο). Στις ελληνικές σειρές, αξιοσημείωτη είναι (ασχέτως αποτελέσματος) η προσπάθεια μεταφοράς ελληνικών λογοτεχνικών έργων(πολλά αναφέρθηκαν από σένα ή άλλους σχολιαστές), από τα οποία ξεχωρίζω τον «Σοπρακόμιτο» και τον «Θρήνο της Κάντιας» και τα δυο του Δ.Ρώμα. Δυστυχώς το πρώτο το είδα ελάχιστα, ενώ και από το δεύτερο έχω πολύ λίγες αναμνήσεις. Έχοντας διαβάσει, όμως (πολλές φορές!) τα βιβλία, έχω τη γνώμη ότι και με τα σημερινά μέσα, θα ήταν εξαιρετικά δύσκολη, έως αδύνατη η τηλεοπτική τους μεταφορά (ειδικά το πρώτο)!!! Μην ξεχνάμε, ακόμη, ότι στη σειρά «πορεία 090» ακούστηκαν πρώτη φορά τραγούδια από τον «Σταυρό του Νότου»! Από το ΄71-΄72, κάθε Κυριακή βράδυ προβάλλονταν μια τηλεοπτική επιθεώρηση, με τίτλο «Κυριακή χωρίς σύννεφα», με γνωστούς ηθοποιούς (θυμάμαι τον Ν.Σταυρίδη)και τραγουδιστές! Τα κείμενα σατίριζαν γεγονότα της επικαιρότητας. Επί παραδείγματι, Κυριακή απόγευμα, έλαβε χώρα μια επική μονομαχία στον ακοντισμό (Ολυμπιακοί αγώνες Μονάχου 72) και στις 10 το βράδυ της ίδιας μέρας, ο Σταυρίδης τραγουδούσε, σχολιάζοντας τις επιδόσεις των αθλητών «...ο πιο καλός ακοντιστής /ήταν ο Ρώσος Λούσις/ μα τελικά τον πέρασε/δυο δάχτυλα ο...μούσης!» (Μουσική «ο πιο καλός ο μαθητής» του Ζαμπέτα). Το «μούσης» από τον γενειοφόρο Γερμανό Ολυμπιονίκη, αλλά... εσύ ξέρεις καλύτερα από μένα την αντιμετώπιση των γενειοφόρων από το ελ. Σινεμά και το θέατρο, στα χρόνια που αναφερόμαστε! Κυριακή βράδυ είχαμε και το "΄Ασε τον κόσμο να γελάσει" με τον Γ.Κωνσταντίνου. Από διαφημίσεις, η πρώτη «σταρ» ήταν η...θεία Όλγα. Κάποια φορά είχα βρει στο γιουτιούμπι (που είπες κι εσύ) μία από τις πολλές της εμφανίσεις. Κλείνοντας το ...μακρυνάρι (χαρά στο κουράγιο όσων το διάβασαν), προτείνω να κάνεις ένα αφιέρωμα, στο τεράστιας καλλιτεχνικής και ιστορικής(πλέον) αξίας «Παρασκήνιο»! Ευχαριστώ για την φιλοξενία και συνέχισε την καλή δουλειά!
Γεννηθείς το 1978, θυμάμαι τα περισσότερα απο όσα αναφέρονται στο βίντεο.. Επίσης θυμάμαι το Battlestar Galactica και τα Ιαπωνέζικα παραμύθια (animation), τη Δυναστεία (βεβαίως βεβαίως) καθώς και την ελληνική σειρά "Ορκιστείτε παρακαλώ" με τον Γιάννη Μιχαλόπουλο. Ο δε ηθοποιός της διαφήμισης "τρίζουν απο καθαριότητα" ήταν ο Αλέκος Ζαρταλούδης. Και η πρώτη έγχρωμη τηλεόραση στο σπίτι αποκτήθηκε το 1988 με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες στη Σεούλ..
Είσαι απίθανος. Τι μου θύμησες!!!! Να σου θυμίσω μπολεκ και λολεκ, φρουφρου, και άλλα. Ακόμα ένα υπέροχο βίντεο. Η θα ξεχάσουμε αυτούς που προλογιζανε τι θα δούμε; Σε ευχαριστώ πολύ για αυτό το υπέροχο ταξίδι στον χρόνο. Μας πήγες ποοολαα χρόνια πίσω
Το "Μπόλεκ & Λόλεκ" ήταν το άνοιγμα του ΠΑΣΟΚ στις παραγωγές καρτούν των χωρών του υπαρκτού σοσιαλισμού. Έχοντας συνηθίσει στα αμερικάνικα καρτούν μέχρι τότε, ένα πολιτισμικό σοκ το έπαθα...
@@dimdim7326 Πολωνικό ήταν. Το '13 που βρέθηκα Πολωνία, έβλεπα σε πινακίδες τη λέξη "koniec" και μου ξύπνησε μνήμες, αφού σημαίνει "Τέλος" και έβγαινε σε κάρτα στο τέλος κάθε επεισοδίου...
@@thtzias Αυτό είναι ένα άγνωστο συστατικό για τους περισσότερους. Στα σήματα των εκπομπών και τις μουσικές της διαφήμισης, αλλά και στα κείμενα και την σκηνοθεσία των διαφημίσεων εργάστηκα σημαντικοί άνθρωποι, μουσικοί, σεναριογράφοι, σκηνοθέτες κ.λπ.
Ειμαστε -σχεδόν - συνομήλικοι φίλε Ανδρόνικε , και οφείλω να σου πω ένα τεράστιο Ευχαριστώ! Από την ώρα που ξεκίνησε μέχρι που τελείωσε το βίντεο , ήμουν με ένα τεράστιο χαμόγελο μέχρι τα αυτιά! Τα λες εξαιρετικά , to the point που λενε…. Συνέχισε έτσι….
Συγχαρητήρια. Αξιέπαινη προσπάθεια. Επειδή είμαστε συνομήλικοι θα ήθελα να σου θυμίσω τα σήριαλ μπολεκ και λολεκ, χαμένοι στο διάστημα και πιο παλιά τις περιπέτειες του ριν Ντιν Ντιν.
Γεννηθεις το 1957. Πρωτοπηραμε τηλεοραση (ασπορμαυρη μαρκας Nordmende) το 1975. Μχρι τοτε βλεπαμε τηλεοραση σε φιλους και γειτονες που ειχαν παρει πριν απο μας. Θυμαμαι περισσοτερo τα βραδια της Κυριακης, αρχες δεκαετιας του 1970: "Αθλητικη Κυριακη" με τον Γιαννη Διακογιαννη με το θρυλικο σημα της μουσικης εναρξης και ακολουθουσε το επιθεωρησιακο "Χαρουμενη Κυριακη" που παρουσιαζαν οι αδελφες Μπρογιερ. Ενα αλλο θρυλικο σημα που μας προκαλουσε ριγη αδημονιαςς ηταν αυτο της Γιουροβιζιον οταν αρχιζε απ' ευθειας δορυφορικη μεταδοση αγωνα ποδοσφαιρου στην Ευρωπη. Μιλωντας για ποδοσφαιρο, Σαββατο απογευμα βλεπαμε το Star Soccer με αγωνες του αγγλικου ποδοσφαιρου της προηγουμενης εβδομαδας. Επισης Σαββατο απογευμα, μετα το '75 νομιζω, υπηρχε μια πολυ καλη βρετανικη σειρα κατασκοπειας, νομιζω τιτλο ειχε Secret Agent, με τον Patrick McGoohan. Απο διαφημισεις θυμαμαι ακομα το σλογκαν "Ιδια Γευση" για τη μπυρα Χενιγκερ και το "Η Θεια Ολγα ξερει" για ενα απορρυπαντικο. Στη Βορειο Ελλαδα εκτος απο τα 2 κρατικα καναλια μερικοι πιαναμε και Σκοπια (καμμια φορα με χιονια καμμια φορα πιο καθαρα αναλογα με τις ατμοσφαιρικες συνθηκες, την τοποθεσια του σπιτιου και της κεραιας). Αξιζε τον κοπο για κανενα ποδοσφαιρικο αγωνα.
Απίθανο βίντεο, πόσα χρόνια πίσω με γύρισες....μπράβο! Να είσαι καλά! Θυμάμαι Μπόλεκ κ Λόλεκ, Παραμυθά, Ταρζάν, το απίθανο Θέατρο της Δευτέρας κ σαφώς όλα τα παραπάνω! Περιμένουμε με ανυπομονησία το επόμενο βίντεο!
Θυμάμαι ότι ήμουνα μικρός και βλέπαμε οικογενειακώς στην ασπρόμαυρη με τα κουμπιά αγαπημένες ξένες σειρές όπως χαβάι 5-0, το λούνα παρκ, ξένες ταινίες κυριακή βράδυ, το μικρό σπίτι στο λιβάδι, τα έργα του ξενόπουλου διασκευασμένα στην τηλεόραση... Την αθλητική Κυριακή με τον Διακογιάννη, Κατσαρό,Μαμουζέλο.Τα δελτία ειδήσεων...Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς...Ωραία χρόνια γιατί είμασταν παιδιά.Τα χρόνια της αθωότητας του κάθε παιδιού.
Να 'στε καλά μας θυμίσατε τα παιδικά μας χρόνια που όντως ή ζωή τότε δεν είχε καμία σχέση με το σήμερα και αυτό καθρεπτιζονταν και στην τηλεόραση του τότε πολλές φορές, τώρα έχει μείνει απλά η νοσταλγία από εκείνα τα χρόνια..... Εγώ είμαι λίγο μικρότερος από εσάς γεννηθείς το 1975 αλλά τα περισσότερα από αυτά που δείξατε τα θυμάμαι και ευχαριστώ που τα ξαναφερατε στην μνήμη μου! Έχετε ένα από τα καλύτερα κανάλια στο TH-cam για μην πω το καλύτερο και φανώ υπερβολικός και σας παρακολουθώ ανελλιπώς μπράβο συνεχίστε την καλή δουλειά που κάνετε!
Ξεχάσατε τον Ιππότη της ασφάλτου, Επικίνδυνες αποστολές, ομάδα Α, Thundercuts, Ο Ανδροκλής και τα λιονταράκια του... Πάντως κάνετε πάρα πολύ καλή δουλειά, έχετε φοβερή ευφράδεια και καθαρότητα φωνής με στρογγυλεμένα φωνήεντα, η χροιά της φωνής χαρακτηριστική γεμάτη σοβαρότητα... Γενικά λείπει μια τέτοια παρουσία από την τηλεόραση με τόσο καλή δουλειά... Πολλά πολλά συγχαρητήρια 👏👏👏👏
Είμαι γεννημένος τον Αύγουστο του '70 οπότε καταλαβαίνεις ότι μου ξύπνησες πολλές αναμνήσεις. Παρακολουθώ το κανάλι σου από την πρώτη στιγμή και τα συγχαρητήριά μου γι'αυτό το βίντεο είναι για την εξέλιξή σου στην αφήγηση και το στήσιμο μπροστά στο φακό. Κάθε φορά και καλύτερος !!! για το περιεχόμενο, τον ωραίο λόγο σου και την ποιότητά σου έχω αναφερθεί και εγώ παλιότερα αλλά και άλλοι παρακάτω και είναι αδιαμφισβήτητα. Πάντα περιμένω το επόμενο "καμπανάκι". Μ Π Ρ Α Β Ο.
Πολύ καλή παρουσίαση των αναμνήσεων που έχουμε οι γεννηθέντες των αρχών των 70s. Να προσθέσω την αγαπημένη, για εμένα τουλάχιστον, την ξένη σειρά Star Trek. Αξέχαστη.
Τα ταξίδια του Γκιουλιβερ, το Να η ευκαιρία, Τα τετράγωνα των αστέρων, δεν θυμάμαι κάτι άλλο. Ότι θυμήθηκα τα έγραψα σε προηγούμενα σχόλια. Σε ευχαριστούμε πολύ που μας τα θύμισες! Οι καλύτερες αναμνήσεις των παιδικών μας χρόνων!! Όσο για τα παιχνίδια που παίζαμε αυτά ήταν :Κρυφτό, κουτσό, λάστιχο, πόλεμος και ειρήνη, ένα άλλο με κάτι πέτρες από μάρμαρο που δεν θυμάμαι πως το έλεγαν, κυνηγητό, αγαλματακια, μακριά γαιδουρα άλλα δεν θυμάμαι 🤔
Ιπτάμενη Καλόγρια με την Σάλυ Φίλντ, Χαβάη 5-0, Μπονάντσα, Πάτριτζ Φάμιλι με τον Ντέιβιντ Κάσσιντυ, Μάγισσα με τη Ελίζαμπεθ Μοντγκόμερυ, Το τζίνι και η Τζίνη με την Μπάρμπαρα Ίντεν, Οι άγγελοι του Τσάρλυ, Οι ήρωες του Χόγκαν, Άγρια Δύση, ( αυτά από δεκαετία '70 )
Δυστυχώς, αυτό που έχω καταλάβει ότι πιάσαμε τον ψεύτικο πάτο και πάμε παρακάτω... τον αληθινό ακόμα δεν τον έχουμε πιάσει.... δυστυχώς οι επόμενες γενιές δεν θέλω να ξέρω τί θα δουν και τί θα ζήσουν... (όπως κι εμείς άλλωστε όσο βρισκόμαστε εν ζωή)
Ασπρόμαυρη τηλεόραση, αλλά η ζωή μας ήταν τότε γεμάτη χρώματα και μυρωδιές. Γεννημένος το Φλεβάρη του 73 αυτές οι δεκαετίες ήταν πραγματικά οι πιο όμορφες κατά την προσωπική μου γνώμη. Το σπίτι μου ήταν δίπλα στο Πεδίον του Άρεως. Ακόμα ηχούν στα αυτιά μου οι παραστάσεις στον Οικονομίδη. Τι να πω Ανδρόνικε, για άλλη μια φορά η δουλειά που κάνεις είναι εξαιρετική!
απλά τέλειο!!! απίθανος, δροσερός ,υπέροχος λόγος!!! και όμορφο ποιοτικό χιούμορ!! αλήθεια πως κρατιέσαι και δεν χαμογελάς; μα κλαψοδράματα;; έλα.... ήταν λατρεία ....με αποκορύφωμα την ξεριζωμένη γενιά και την οδύσσεια ενός ξεριζωμένου....
@@kastalia8812 όμως ακριβώς επειδή είσαι γνώστης και όποιος σε ακολουθεί ξέρει ότι δεν μιλάς με εμπάθεια (προσωπικό πιστεύω), είναι απλά η γνώμη σου νομίζω θα άξιζε να ακουστεί. Δεν θίγεις κανέναν και σου το λέω σαν λάτρης αυτών των ταινιών.
@@ΣοφίαΖαχαριουδάκη-δ3σ Μα το έχω θίξει, απ' έξω απ' έξω σε άλλα βίντεο. Ηταν σημεία τον καιρών και λειτουργούσαν απόλυτα τότε, αυτές οι ταινίες. Ισως κάνω κάποιο αφιέρωμα στον μελό κινηματογράφο.
@@kastalia8812 μακάρι!! πάντα περιμένω τα βίντεο σου με ανυπομονησία γιατί ξεχωρίζουν από τον σορό με την συνολική τους ποιότητα! ελπίζω να μην κουραστείς ποτέ!
Χαχα! Ακριβώς όπως τα λες. Εγώ είμαι του 1969 και η τηλεόραση ήταν ακριβώς έτσι. Αυτό που δεν ανέφερες ήταν το "ένα ποίημα καληνύχτα" και ο εθνικός ύμνος στο τέλος του προγράμματος. Αυτή που δεν θυμάμαι ήταν η Μιλλη Καραλή, αλλά θυμάμαι το μικρό τραγουδιστή, το παιδί θαύμα, το Μάνο.
Μιας και από τότε κρατούσα "κοτσανολόγιο", όπως το έλεγα, θυμάμαι την εποχή τής ασπρόμαυρης τηλεόρασης και στην περίοδο σταδιακής μετάβασης στην έγχρωμη την εξής "κοτσάνα" - νομίζω τού Διακογιάννη - σε μετάδοση ποδοσφαιρικού αγώνα μεταξύ Αϊντχόφεν και μιας άλλης που δεν θυμάμαι. "Και για όσους δεν έχουν έγχρωμη τηλεόραση, οι παίκτες τής Αϊντχόφεν είναι αυτοί με τα κόκκινα"!!!!
Καλησπέρα. Πόσο ωραία πράγματα μας θύμησες !! Δεκαετία το 70 κ όλα ασπρόμαυρα. Ξέχασες την Λούση χαχαχαχαχ την αμερικάνικη χιουμοριστική σειρά. Πολύ καλή η δουλειά σου κ περιμένουμε κ το επόμενο επεισόδιο σου. A Θυμήθηκα κ σε κινούμενα σχέδια διαστημικό ηταν την ομάδα G κ σε κανονική σειρά οχι κινούμενα σχέδια το Battlestar Galactica 1978 επιστημονικής φαντασίας, την φρεγάτα Ηρώ αγγλικής παραγωγής 1979 πολεμικό κ το πλοίο της αγάπης μεγάλη σειρά το Dallas 1978. Επίσης θυμήθηκα νομίζω 1979 πρέπει να βγήκε πρώτη φορά το τηλεπαιχνίδι κάθε Σάββατο βράδυ με την υπέροχη Μαρία αλιφέρη το κάνε οτι κάνω χαχαχαχαχα. ΑΑΑΑ Κ Μπένι χιλ χαχαχαχ αξέχαστος !!!
Το μπονατσα πολυ περαση η λασυ.το καθε μεσημερι με το νασο αθανασιου.το λουναπαρκ.εκτοςαπο τηνομαδα g σε κινουμενα ηταν και ο δαυιδ και γολιαθ με κατι περιβραχιονια που τα χτυπουσε και αυτοςγινοταν πιο δυνατος και ο σκυλοςλιονταρι πες πεπσι πιες πεπσι με τις μπλουζες που διναν δωρο και διαφημιση απο το πελε το 1978 .Η ζωνη του λυκοφωτος σε ασπρομαυρα επεισοδια ολα τα λεφτα .τουλαχιστον τοτε παιζαμε με νεροπιστολα στις γειτονιες και γεμιζαμε με σαιτες απο φυσοκαλαμα ολα τα στενα.περιοδικα αγορι μπλεκ τιραμολα μικυΑλλες εποχες.
Φιλε σε ευχαριστω παρα πολυ για αυτο το υπεροχο βιντεο μας ταξιδεψες σε εκεινη την ωραια εποχη και ειπες πολλα που σιγουρα αρκετοι δε θυμομασταν εγω εχω να θυμαμαι απο μεσα 80 και μετα την τηλεοραση και της σειρες και βεβαια λατρευω 80ς και οτι εχει σχεση με εκεινη την δεκαετια το φωναζω απο το καναλι μου χρονια πως σαν την δεκαετια 80 δεν εχει
Είσαι θησαυρός! Τέλος. Μπορεί να είμαι γεννηθείς του 1983 αλλά πάρα πολλά τα θυμάμαι σαν ‘όνειρο’. Αυτό το ‘ρολόι της ΕΡΤ’ το θυμάμαι, κυρίως κάτι καλοκαιρινά απογεύματα στην ΕΡΤ2 -το περίμενα πως και πως μέχρι να πάει 5 ώστε να ξεκινήσουν τα κινούμενα σχέδια. Θυμάμαι επίσης πολύ έντονα: Α) Γουέστερν το βράδυ όλοι στημένοι και πριν από την προβολή του, η ανάλυση της ταινίας από σχολιαστή που μας φαινόταν ότι είχε διάρκεια μεγαλύτερη της ταινίας! Β) Προσχολική ηλικία και έβλεπα λίγο πριν το μεσημέρι τα ταξίδια του Φιλέα Φογκ στην ΕΡΤ1 -και όταν η μητέρα έκανε καθαριότητα πάντα ήταν διαθέσιμη η τηλεόραση της γειτόνισσας απέναντι. Χτυπούσα κουδούνι, και ρωτούσα (ρητορικά) αν μπορούσα να δω τον Φιλέα στην τηλεόρασή της!! Γ) Τέλος δεκαετίας του 80. Εποχή που υπήρχε συνεργασία μεταξύ μας (των παιδιών) στην γειτονιά, μιας και κάθε οικογένεια τότε νοίκιαζε τις ταινίες της εβδομάδας από τα βίντεο κλαμπ, οπότε εμείς ανταλλάσσαμε τις βιντεοκασέτες με τα παιδικά με τους φίλους και έτσι, τα 1-2 παιδικά που νοικιάζαμε με τους γονείς γινόντουσαν 4..8 με αυτά των φίλων… τα βίντεο κλαμπ δε, είχαν κατάλογο και μας ενημερώνανε για τις ταινίες -αν τις έχουμε ήδη δανειστεί, λίγο την υπόθεση κτλ… Τυχαία βρήκα αυτό το κανάλι ως προτεινόμενο και σίγουρα θα μείνει.
Σας ανακάλυψα πρόσφατα τα βίντεο σας είναι εξαιρετικά . Στο συγκεκριμένο θυμήθηκα όταν η ΥΕΝΕΔ είχε την μάχη η ΕΡΤ έπαιξε το λουνα παρκ και εγώ να κλείνω στο μπαλκόνι τον αδερφό μου γιατί εκείνος ήθελε να δει μάχη και εγώ λουνα παρκ και μετά δεν του άνοιγα μέχρι να έρθει η μαμά μας , γιατί φοβόμουν ο αδελφός μου έχει την ίδια ηλικία με εσάς . Εγώ είμαι λίγο μεγαλύτερη . Όσο για την ελληνική ταινία έπρεπε να θυμάμαι ότι βραχύ προς μακρό περσπαται και που βάζουμε ψιλή ή δασεία αλλιώς λάθος στην ορθογραφία με περίμενε σκληρή τιμωρία ύπνος ξέχνα την ταινία . Όταν είχε Βουγιουκλάκη ή Καρέζη γιατι η Λάσκαρη σε αρκετές ταινίες στα χρόνια μας έπαιξε Α ακατάλληλο δηλαδή .Τι ειρωνεία. Όταν έγραφα σωστά την ορθογραφία να είναι ακατάλληλη η ταινία ! Όσο για τα. σλόγκαν το αγαπημένο μου είναι μην το πιείτε λουστητε για το σαμπουάν μπύρας που είχε πρωτοβγει τότε. Καταπληκτικά και τα βίντεο σας και με τα άλλα θέματα πολύ ενδιαφέροντα Πρώτη φορά σχολιάζω κάτι γιατί αν δεν έχω κάτι καλό να πω δεν λέω τίποτα .Αν σας κούρασα ζητώ συγνώμη .
Πολυ ωραιο βιντεο μου θυμισατε τα παιδικα μου χρονια, χρονια που δεν ξαναγυρνουν με αγιοκλημα και γιασεμι που λεει και το τραγουδι. Ειμαι γεννημενος πριν αρχισει ακομα η τηλεοραση στην Ελλαδα και θυμαμαι τις δοκιμαστικες εκπομπες το 66 , ειχε εναν φιλο ο πατερας μου και ειχε αγορασει απο Γερμανια 3 τηλεορασεις και πηραμε και για μας πριν ακομα ερθουν στην Ελλαδα οι πρωτοι τηλεοπτικοι δεκτες στα μαγαζια, ειχε ενσυρματο τηλεκοντρολ( ηταν μαρκας Lowe Opta) κι ετσι δεν χρειαζοταν να σηκωθεις να αλλαξεις καναλι...!!! Θυμαμαι τις πρωτες δοκιμαστικες εκπομπες το 66 με την Ελενη Κυπραιου απο την εκθεση Θεσσαλονικης που κανανε τοτε..!! Βλεπαμε πολυ καραγκιοζη του Ευγενιου Σπαθαρη οπως επισης και κουκλοθεατρο τον Μπαρμπα Μυτουση με την Σουβλιτσα και τον Κλουβιο. Τον "Παραξενο Ταξιδιωτη" με τον Αλεξανδρακη. Στην αρχη ηταν πολυ λιγες ωρες οι μεταδοσεις για 2μιση ωρες περιπου η τοτε ΥΕΝΕΔ με το "πουλι" της Χουντας.σαν λογοτυπο..!!! Θυμαμαι την μεταδοση του πρωτου ανθρωπου που πατησε στο φεγγαρι.!!! Κοσμοιστορικο γεγονος τοτε..!!! Μετα απο αρκετο καιρο αρχισε η κανονικη μεταδοση αλλα και παλι τελειωνε στις δωδεκα το βραδυ θυμαμαι στην εναρξη και την ληξη του προγρμματος το μουσικο σημα - παραδοσιακο κομματι με τις κουδουνες..."Τσοπανακος ημουνα προβατακια φυλαγα" που το κρατησε για αρκετα χρονια . Μια αλλα σειρα που ξεχασατε ειναι οι "Μυστικοι Αρραβωνες" παλι με την Νορα Βαλσαμη οπως επισης και την εκπομπη της Αλικης Νικολαιδου "Μορφες και θεματα" πολιτιστικου και ιστορικου παριεχομενου, θυμαμαι τον τροπο που περιεγραφε τα κειμενα της, ηταν τοσο αστειος σε μενα που ημουνα παιδακι τοτε. Το θεταρο της Δευτερας το ειχε πρωτα στο ραδιοφωνο η ΕΡΤ και μετα το εκανε μεταφορα στην τηλεοραση. Την Ελλη Ευαγγελιδου την ειχα "γνωρισει" και προσωπικα μια φορα ειχε ερθει στο ιδιωτικο σχολειο που πηγαινα τοτε, δεν ξερω τον λογο που ειχε ερθει γιατι ημουν πολυ μικρος , απλα θυμαμαι οτι με ειχε παρει στα ποδια της στο πουλμαν για να κατσω γιατι δεν ειχε αλλη θεση. Μου ειχε κανει εντυπωση που ειχα δει απο κοντα ενα τηλεοπτικο προσωπο της τοτε εποχης γι αυτο και το θυμαμαι.
Συγχαρητήρια για το ωραίο βίντεο. Μας ταξίδεψες πίσω στο χρόνο και είναι έτσι ακριβώς οπως τα αναφέρεις, τα θυμάμαι πολύ καλά.Ειμαι γεννημένος το 1966. Δεν σου κρύβω ότι συγκινήθηκα.
Τι ωραια χρονια μας θυμησες με ποση λαχταρα περιμεναμε να ανοιξει η τηλεοραση ....περα απο τα σηριαλ τα ελληνικα εβλεπα και την ''Βιονικη γυναικα'' επιστημονικης φαντασιας με την Lindsay Wagner ....
Ωωωω ναι δεν υπαρχεις!! χαχαχαχ είμαι γεννημένη τον Σεπτέμβρη του 1970 και ταυτίστηκα ΤΕΛΕΙΩΣ μιλάμε!!! Πρέπει να πω πως έπαψα εντελώς να βλεπω τηλεόραση λιγο μετά τα πολλά ιδιωτικά κανάλια!!! Είσαι τέλειοοος!!
ΤΕΛΕΙΟ ΒΙΝΤΕΟ Ο ΝΙΛΣ ΧΟΡΚΕΡΣΟΝ ΠΑΙΔΙΚΟ ΚΑΙ Ο ΦΡΟΥ ΦΡΟΥ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΕ ΜΑΡΙΟΝΕΤΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΕ ΠΩΣ ΛΕΓΕΤΕ ΠΑΝΤΩΣ ΜΑΣ ΤΑΞΙΔΕΨΕΣ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΙΣΩ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ
Φοβερές αναμνήσεις μου ξύπνησες!!! Γεννήθηκα το 1978 και οι δεκαετίες του 80 και του 90 ήταν οι καλύτερες των νεανικών μου χρόνων!!! Ενδεικτικά αναφέρω Dukes of Hazart, Kit ιππότης της ασφάλτου, Thunder CATS , σπορ Μπίλι, φρουτοποια, Mac Gaiver και τόσα άλλα όπως ανέφερες και εσύ ... Αν και τότε εμείς σαν Παιδιά παιζαμε στις αλάνες της γειτονιάς μας δεν είμαστε όλη μέρα με το ταμπλετ και το κινητό όπως Σήμερα
Τι να πρώτο γράψω... Αν και γεννημένος 8 χρόνια μετά από σας, θυμάμαι πολλά. Στο σπίτι μας, είχαμε έγχρωμη τηλεόραση με τηλεκοντρόλ (γκατζετιά) αλλά όλοι οι υπόλοιποι παππούδες, θείοι, φίλοι είχαν ασπρόμαυρη τηλεόραση και θυμάμαι πόσο "προνομιούχοι" δείχναμε. Δεν θα ξεχάσω τη σειρά το κάμπινγκ(άρεσε στην αδερφή μου), τη φρουτοπία, την οδύσσεια του διαστήματος, το καπλάνι της βιτρίνας, ο κήπος με τα αγάλματα, τη λοξάνδρα (που την έβλεπε φανατικά η μάνα μου με την αδερφή μου), τη μαντάμ σουσού, το χαίρε Τάσο Καρατάσο και πολλά άλλα... Τα απογεύματα που άνοιγε το πρόγραμμα ξεκίναγε με καραγκιόζη και κάναμε διάλλειμα με τον αδερφό μου από το διάβασμα για να το δούμε. Επίσης δεν θα ξεχάσω ποτέ. Ένα καλοκαίρι, αρχές Αυγούστου του 87 (νομίζω ήταν) πανηγύρι στο χωριό. Στο δωμάτιο το βράδυ μετά τις 12 έβαλε την ταινία terminator ήμουν ο μόνος ξύπνιος και την είδα όλη την ταινία (σε ασπρόμαυρη τηλεόραση όπως αυτή που περιγράφεις)!!! Είχα τρομάξει παρά πολύ αλλά είχα εκστασιαστεί. Μετά από χρόνια κατάλαβα τι ταινία είχα δει τότε που την ξαναείδα και την θυμήθηκα. Την άλλη μέρα περιέγραφα τις απίστευτες σκηνές στα ξαδέρφια μου και με κορόιδευαν λέγοντάς μου ότι δεν μπορούν να γίνονται τέτοια πράγματα. Μετά από αυτό διαπίστωσα σιγά-σιγά ότι τα βράδια έπαιζε φοβερές εκπομπές ή ταινίες και σταδιακά άρχισα να πηγαίνω να βλέπω τηλεόραση τα βράδια(κρυφά), θυμάμαι έβλεπα το ντοκιμαντέρ "παρασκήνιο" με την απίστευτη μουσική στην εισαγωγή και τον καμεραμάν που αναβοσβήνει η εικόνα στην κάμερά του. Επίσης είχα δει το "planete sauvage"!!!!! Κινούμενα σχέδια μετά τις 12 μια χαρά... Είχα πάθει ΣΟΚ! Κάποια χρονιά θυμάμαι είχα δει μεταμεσονύχτια μουσικές του Βαγγέλη Παπαθανασίου, είχα τρελαθεί, μετά από τουλάχιστον 10+ χρόνια κατάλαβα τι είχα δει τότε, ήταν από τα άλμπουμ direct, mask και themes που έπαιζαν και στο αγαπημένο μου ντοκιμαντέρ cosmos με τον λατρεμένο μου Carl Sagan. Μου άρεσε το σήμα εισαγωγής ων ειδήσεων (όπου αργότερα έμαθα ότι το έχει συνθέσει ο ίδιος) καθώς επίσης (πολύ αργότερα μετά το '90) μου άρεσε πολύ και η μουσική από το δελτίο καιρού για τους αγρότες, όπου αργότερα έμαθα ότι είναι μουσική των dead can dance - Saltarello. Τι να πω για ταινίες που έβλεπα... Είχα δει την ταινία "Ο Δράκουλας τον Εξαρχείων" για άλλη μια φορά σοκ!!! χρόνια αργότερα έμαθα τον Πανούση. Την αγαπημένη μου ταινία "το δέντρο που πληγώναμε" που έτυχε να την βάλει ένα καλοκαίρι λίγο πριν φύγουμε για διακοπές οικογενειακός και την έχω συνδυάσει με πολύ καλά συναισθήματα. Την ταινία "καρκαλού" που μου είχε κάνει απίστευτη εντύπωση, την ανακάλυψα ξανά το 2004 όταν μπήκα στη διαδικασία να την εντοπίσω γιατί είχα πολλές σκηνές στο μυαλό μου. Πόσες αναμνήσεις και τι να πρώτο θυμηθώ, υπάρχουν σκηνές στο μυαλό μου που τις έβλεπα τα βράδυα, μου κάναν απίστευτη εντύπωση όπου ακόμα και τώρα δεν τις έχω ταυτοποιήσει, δηλαδή δεν τις ξέρω που ανήκουν. Ευχαριστώ για το video σου με γύρισε για λίγο στα αθώα αυτά χρόνια.
Συγχαρητήρια! Ακόμα ένα εξαιρετικό βίντεο. Να προσθέσω τις Ελληνικές σειρές: "Πορφύρα και αίμα", "Από τον θρόνο στον δήμιο", "Ο δρόμος", "Τα παλιόπαιδο τ' ατίθασα", "Ιστορίες πίσω από τα κάγκελα", "Το πέρασμα των πελαργών", "Οι δίκαιοι", "Οι ιερόσυλοι", "Ο κήπος με τα αγάλματα", "Η κάθοδος", "Το ταξίδι".
Τα στρουμφακια που τα κυνηγούσε ο Δρακουμελ, Του κουτιού τα παραμύθια, Ο παραμυθάς, Μια άλλη εκπομπή που έβγαινε ένα κοριτσάκι και έλεγε : "Για να δούμε τι θα δούμε!" Το μικρό σπίτι στο λιβάδι το έχω δει και κανονικό δηλαδή χωρίς να είναι μεταγλωτισμενο όπως το βλέπαμε τότε. Οι άγγελοι του Τσαρλυ. Και γενικά όλες τις εκπομπές του Νίκου Πιλαβιου και της οικογένειας Σοφιανού!! Σε ευχαριστούμε πάρα πολύ που μας τα θύμισες! Δεν υπάρχουν τέτοιες εκπομπές πλέον! Α και το Χοντρό Λιγνο! Και το Σαρλο. (Τσαρλυ Τσάπλιν)
Σ’ Ευχαρηστουμε για την πολύ καλή δουλειά. Άψογος. Φανταστική αφήγηση,μεστος λογος,και πολυ σοβαρή ανάλυση facebook.com/groups/257664511903045/?ref=shareκαι μια φορά σε βρήκα τυχαία στο γιουτιυμπι και από τότε έχω "κολλήσει". Να σου θυμίσω και την αγαπημένη μου σειρά Χαμένοι στο διάστημα, επισης έβλεπα Άνθρωπος δίχως πρόσωπο, παράξενος ταξιδιώτης, Άγνωστος πόλεμος.. Και όλα αυτά στην τηλεόραση της γειτονιάς που ήταν μόνο μια. Συνέχεισε την πολύ καλή σου δουλειά .!!!
Παρότι ήμουν μικρής ηλικίας το 80' θυμάμαι αρκετά! Μιάς που αναφέρθηκε το "κύριος Συνήγορος" μου ήρθε στο μυαλό το "Ορκιστείτε παρακαλώ", από τότε πάντα είχα τον Μιχαλόπουλο ως Δικαστή ή δε θα ξεχάσω τον Αλέξανδρο Αντωνόπουλο με τα χαρακτηριστικά μεγάλα γυαλιά ως παρουσιαστή ειδήσεων. Θέατρο της Δευτέρας δεν θυμάμαι ιδιαίτερα αν και έχει τύχει να δω πρόσφατα και είχα την εντύπωση ότι κάποια επεισόδια τα είχα ξαναδει. Μου έχει μείνει έντονα στο μυαλό για κάποιο λόγο το Δον Καμίλο μάλλον από κάποια επανάληψη στα τέλη του 80'. Ξένες σειρές δυστυχώς είμαι από την γενιά που τις είδε τις περισσότερες το 90' ή τουλάχιστον τότε τις θυμάμαι! Dukes of Hazard, Six Million Dollar Man, Bionic Woman, The Incredible Hulk , The Amazing Spider-Man, Mικρο σπίτι στο Λιβάδι, Fantasy Islands, Supertrain, The Love Boat, The Saint, φυσικά το Mission Impossible στην έκδοση του 88' και ίσως είναι κι άλλα που δε θυμάμαι. Από ελληνικές το "Μη μου γυρνάς την πλάτη" αλλά και τα μετέπειτα "Τρεις...κι ο κούκος", "Αλεπου κι ο μπούφος" και το Πατήρ Υιος και Πνεύμα". Επίσης η "Λωξάντρα", το "Μαντάμ Σουσού" του 86', "Αστροφεγγιά", "Το Μινόρε της Αυγής", "Ανδροκλής και τα Λιοντάρια του", "Μικροί- Μεγάλοι", "Τα λιονταράκια" κ.α. Θυμάμαι και παιδικές εκπομπές όπως τον Παραμυθά με τον Νίκο Πιλάβιο με την χαρακτηριστική φωνή και παρα πολύ συμπαθέστατος άνθρωπος αλλά και πιο έντονα θυμάμαι το Ουράνιο Τόξο με τον Χρηστο Δημόπουλο υιό Ντίνου Δημόπουλου.
Εγώ είμαι λίγο μικρότερος γεννημένος το 77. Αλλά πολλά από αυτά τα θυμάμαι. Κι άλλα πολλά βέβαια. Σαν παιδική σειρά δεν ξεχνώ τον κήπο με τ αγάλματα που κυκλοφορεί στο youtube αλλά σε κακή ποιότητα δυστυχώς αλλά κι άλλο ένα παιδικό με ένα χαλασμένο λεωφορείο που μια ομάδα παιδιών μαζί με έναν κύριο προσπαθούσαν να επισκευάσουν. Θυμάμαι το ορκιστειτε παρακαλώ με τον Μιχαλόπουλο σαν πρόεδρο (δεκαετία του 80). Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνο το βράδυ καλοκαιριού στη βεράντα μας που είδαμε τον αξέχαστο Μιμή Φωτόπουλο στο θέατρο της Δευτέρας να παίζει τον Δον Καμίλο στους ήχους από τον εξολοθρευτή κουνουπιών «φαναράκι» που έκανε τσικ τσίκ κάθε τόσο. Τι γέλιο είχαμε ρίξει εκείνο το βράδυ. Φανατικός των Ντιουκς βέβαια ηχογράφησα το τραγούδι των τίτλων σε πανάρχαιο μαγνητόφωνο της εποχής εκείνης βάζοντάς το μπροστά στην τηλεόραση. Ήρθε μετά ο Michael Knight με τον Kitt και τους αντικατέστησε. Δεν ξεχνώ το Galactica με τις ιπτάμενες μηχανές και τους τύπους που είχαν ένα ρολόι στο χέρι τους που τους έβγαζε πληροφορίες 40 χρόνια πριν το apple watch. Στη ζώνη των παιδικών βαριόμασταν να βλέπουμε το αμπεμπαμπλομ με τον Ζουγανέλη γιατί ήταν για μωρά και περιμέναμε τον Χρήστο Δημόπουλο με το ουράνιο τόξο και τον Φώντα Λαδοπρακόπουλο να λέει το δελτίο καιρού. Άλλες παιδικές σειρές όπως η φρουτοπια και ο νιλς χολγκερνσον ή η οδύσσεια του διαστήματος έχουν επιζήσει στο youtube και στα torrents. Πιο μεγάλοι πια βλέπαμε την Ψαροκωστουλα κάθε βράδυ στον Αντ1. Πόσες άλλες μνήμες από τα παιδικά μας χρόνια πέρασαν μπροστά από τους καθοδικούς σωλήνες της τηλεόρασης των 2 καναλιών. Ήταν η εποχή της αθωότητας η δίκη μας που έχει χαραχτεί όπως και στις προηγούμενες γενιές με άλλον τρόπο. ΥΓ. Χάρηκα που σε γνώρισα από κοντά έστω και τυχαία στο Θησείο.
Πώ πώ!!! Πόσα χρόνια πίσω μας γυρίσατε!!! Τότε είχαμε πάντα τον περιορισμό των γονιών σε ό,τι ήταν ακατάλληλο για παιδιά: "ΤΩΡΑ κλείνει η τηλεόραση" ή "ώρα για ύπνο" (κι ας ήταν όσο νωρίς ήθελε!)... κι αυτά δεν δέχονταν "όχι" ή "έλα, λίγο ακόμα" ή "εγώ θα το δω στο κινητό και λέγε ό,τι θες"! Γεννημένη το Νοέμβριο του 1972, από φτωχή οικογένεια (παρ΄ ότι και οι δύο γονείς είχαν δουλειά), στην πρώτη ασπρόμαυρη που μπήκε στο σπίτι όταν ήμουν περίπου περίπου 7 χρονών, θυμάμαι τον Κλούβιο και τη Σουβλίτσα!!!!!!!! Και ότι στο σπίτι γινόταν "πάρτυ" κάθε που είχε ποδόσφαιρο γιατί μαζεύονταν οι φίλοι του φοιτητή - τότε - θείου μου, για να τον παρακολουθήσουν (δεν είχαν τηλεόραση σπίτι τους)!!! Ευτυχώς, είμαι από τα τυχερά παιδιά που είχαν μικρότερο αδελφό-τηλεκοντρόλ!!!!!!!!!! χαχαχαχα!!!!!!!!!!!! Όλα εκείνα τα χρόνια τα δείχνει μία άψογη (για εμένα) πρόσφατη σειρά στην ΕΡΤ "Τα καλύτερά μας χρόνια"... και ΟΝΤΩΣ ΗΤΑΝ!!!!!!!!
Γεννήθηκα το '67 και όσο θυμάμαι τον εαυτό μου έβλεπα τηλεόραση (Imperial η μάρκα!). Πέρα απ' όσα αναφέρει ο Ανδρόνικος (άλλο ένα μπράβο εδώ) τα παλαιότερα που θυμάμαι είναι τα εξής: ΚΑΡΤΟΥΝ: Ποπάυ φυσικά, έναν γάτο Τοπ; Τομ; Κατ και τον...Πίτερ Χιπποποτάμους! ΞΕΝΕΣ ΣΕΙΡΕΣ: Ζορό, Λόουν Ρέιντζερ, Φλίπερ (ένα δελφίνι), Ντένις ο τρομερός, Μάγια ο ελέφαντας (ινδικό;), Λογχοφόρους της Βεγγάλ(ζ)ης και ένα μ' ένα χόβερκραφτ στους βάλτους του Αμερικάνικου νότου... ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ: σαν εικόνα πάντα, Παράξενο Ταξιδιώτη, Τρεις στον γύρο (Κοντού, Καρράς, Τσιβιλίκας), οι Θεοί του Ολύμπου (Αλιφέρη, Τσιβιλίκας, Κατσαδράμης κ.α.) και Πανθέους. ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ: Θεία Όλγα, Μίστερ Φόρτε και σαν μάγειρα που απαιτούσε να τρίζουν τα πιάτα από την καθαριότητα τον αγαπητό ηθοποιό Αλέκο Ζαρταλούδη! Τώρα, το '73 - '74 που θυμάμαι ελληνική ταινία είχε και Σάββατο βράδυ και Κυριακή μεσημέρι - μια το...ΕΙΡΤ και μια η ΥΕΝΕΔ, δεν θυμάμαι την σειρά, νομίζω ΥΕΝΕΔ το Σάββατο διότι βλέποντας κάθε Σάββατο ελληνική ταινία έχανα την...Γιουροβίζιον (ΕΙΡΤ). Το μεσημέρι το ένα είχε την ταινία και το άλλο τον Καπαφλή να τραγουδάει δημοτικά (ψάξτε να δείτε ποιός είναι όπως και την Αλίκη Νικολαίδου). Θυμάμαι πάντως να έβαζε διάλειμμα στην μέση όπως στο σινεμά - μόνο στις ταινίες. Η απαραίτητη διακοπή στις 00:00 για ειδήσεις συνεχίστηκε για χρόνια κατόπιν απαιτήσεως του Κ. Καραμανλή, ως πρόεδρου πια, για να τις βλέπει πριν πέσει για ύπνο! Όσο για τις "σφαίρες" τι να πούμε τότε για τον ΑΝΤ1 που έκοψε το "120 Ημέρες στα Σόδομα" ενώ προβαλλόταν λόγω τηλεφωνημάτων "αγανακτισμένων πολιτών"! δεκαετία '90! Τότε αρχές της ιδιωτικής το κάθε κανάλι είχε το δικό του κοινό ανάλογα με την πολιτική του τοποθέτηση... Τέλος να πω κι εγώ σαν αγανακτισμένος πολίτης πως πριν λίγους μήνες έβλεπα απόγευμα ελληνική ταινία στην ΕΡΤ1 και στο διάλειμμα εξαφανίστηκε και ξεκίνησε η 'Μηχανή του Χρόνου"! Οι δεκαετίες περνάνε αλλά οι δημόσιοι υπάλληλοι της ΕΡΤ μένουν οι ίδιοι!!!
Ενα χρονο μικροτερη σου ειμαι, και θυμαμαι ολα αυτα τα παλια σηριαλ..θυμασαι καθε Κυριακη που εβαζε τα μεσημερια ξενη οικογενειακη ταινια παραγωγης Ντισνευ;Τα διαφορα ντοκυμαντερ με ζωα τα θυμασαι;; εκεινο με τους μπαμπουινους, τι συγκλονιστικο!!!Και σιγορα θα θυμασαι Λωξαντρα, Αστροφεγγια, Εκατη, παλιοτερα παιδικα σοου με την Ερση Δοξακοπουλου και παιδικες παραστασεις με την Αγνη, τη σειρα Ελληνικα Παραμυθια,κατι ενημερωτικες εκπομπες με θεμα τα παιδια σε ιδρυματα του ΠΙΚΠΑ, και βεβαια η θεμις εχει κεφια η θεμις εχει νευρα, του Δ. Ψαθα προσαρμοσμενο στην τηλεοραση..και ποσα αλλα...
Είμαι πολύ μικρός και γεννημένος στα τέλη του 80 σχεδόν. χαίρομαι να σε βλέπω γιατί μ αρέσουν αυτές οι αναμνήσεις βασικά μ αρέσει να ακούω αυτά που δεν πρόλαβα. Αλλα έχω ζωηρές αναμνήσεις από τς αρχές τς δεκαετίας του 90.βεβαια όταν έβλεπα ασπρόμαυρη ταινία νόμιζα ότι και οι ηθοποιοί βλέπουν ασπρόμαυρα 😂😂😂
Το 1979-80 στο ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΘΥΡΩΡΟΥ με τον ΒΟΥΤΣΑ έπαιξα σε 30 επεισόδια κάνοντας τον Πέτρο διευθυντή της Άννας- Μαίρη Φαρμάκη!!!...Πω-πω τι μου θύμισες τώρα αγαπητέ Ανδρόνικε, την πρώτη μου εμφάνιση στην Τηλεόραση το 1977 με το ΕΚΕΙΝΕΣ ΚΙ ΕΓΩ Λάμπρος Κωνσταντάρας!!!...ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ!!!!
"Ομάδα Τζι" ή αλλιως "Μάχη των Πλανητών", κάθε Τρίτη απόγευμα (βγήκε και σε κόμικς, 23 τεύχη συνολικά, τα έχω ακόμα όλα κάπου καταχωνιασμένα στο πατρικό μου). "Μπακ Ρότζερς", "Διαστημόπλοιο Γκαλάκτικα", "Star Blazers" στα κινούμενα σχέδια (ο τίτλος μεταφρασμένος σαν ..."Αστροδύναμη Αργώ"). Φυσικά " Ο Παραμυθάς" (αριστούργημα, με το Ν. Πιλάβιο!), "Κόκκινοι Γίγαντες-Άσπροι Νάνοι" (ή μαθήματα Αστροφυσικής στην ελληνική TV!), "Οικογένεια Μπαρμπα-μπαμπά" (γύρω στο 1980, δεν έπαιξε πολύ), φυσικά "Σπορτ Μπίλλυ ("...με ειδική αποστολή "Κομήτης" - yeah!). Από "ξενα" "Χαρτ και Χαρτ" ("Hart To Hart"), για όλη την οικογένεια, όπως και το καταπληκτικό "The Paper Chase / The First Years" (με ελληνικό τίτλο "Όλα για το πτυχίο" - απολαυστικός ο καθηγητής Κίνγκσφιλντ, ακα John Houseman: "you teach yourselves the law, but I train your minds. You're coming here with a skull full of mush and, if you survive, you leave thinking like a lawyer"). Φυσικά, "Βόρειεοι και Νότιοι" στα late 80s, αλλά και το "Moonlighting" / "Αυτός, αυτή και τα μυστήρια" (τι μεταφράσεις! - και έτσι γνωρίσαμε τον κ. Bruce Willis), "Knight Rider" (με τον ΚΙΤ), "Mac Gyver και "Miami Vice", βέβαια Από ελληνικά "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται" (αριστούργημα, ή όταν η τηλεόραση παρήγαγε πολιτισμό), "Ο Συμβολαιογράφος" (εξαιρετικό τώρα, αγαπημένο μπαμπα΄και μαμά, αλλά δυσκολοχώνευτο για τα παιδιά). "Τα τετράγωνα των Αστέρων", με τη Μαρία Αλιφέρη (σούπερ σταρ των early 80s!) , όπως και ¨Το φως του Αυγερινού", με την ίδια (σημ: αυτό έπαιζε στο ένα από τα δύο κανάλια όταν έγινε ο μεγάλος σεισμός των 6,6 Ρίχτερ το 1981 στην Αθήνα και διακόπηκε απότομα, φυσικά - πολύ κούνημα, μεγάλοι μετασεισμοί, μέρες χωρίς σχολείο και επιστροφή με μάθημα σε αντίσκηνα ΜΕΣΑ στην Αθήνα, σουρρεαλιστικές στιγμες). ""Λούνα Παρκ", "Τα Καθημερινά", με Γ. Κωνσταντίνου, Ξ Καλογεροπούλου και Στ. Γαρδέλη, "Το Ημερολόγιο ενός θυρωρού" με τον Β. Μπουγιουκλάκη, το εξαιρετικό ¨Ο Χατζημανουήλ" με το Γ. Μόρτζο και την Κ. Δανδουλάκη (μαζευόμασταν πάντα ΔΥΟ οικογένειες για να το δούμε! - νομίζω, κάθε Τετάρτη). "Ο θείος μας ο Μίμης" με το Μ. Φωτόπουλο, κάθε Τετάρτη βράδυ το 84-85, το θυμάμαι γιατί τότε πήγαινα σχολείο Α' Γυμνασίου με το καταπληκτικά εξοντωτικό πρόγραμμα "τρεις απόγευμα και δύο πρωί", δηλ. Δευ-Τρι-Τετ απόγευμα και καπάκι Πέμ. πρωί. Αλλά διέκοπτα παντα το διάβασμα για να δω "θείο Μίμη" (και κοιμόμουνα μετμεσονύκτια, κατά συνέπεια). Στο τέλος της δεκαετίας του '80 και για πολύ μικρό διάστημα η πολύ καλή σειρά "Τα Διόδια", αν τη θυμάται κανένας. Α, και κάτι ψιλο-άκυρα (ΟΚ, προσωπική γνώμη), όπως "ο κήπος με τα αγάλματα" ή "για να δούμε τι θα δούμε", που τελοσπάντων τα πετύχαινα τυχαία σε πρωτόγονο ζάπινγκ με δύο καναλια! ¨Κινηματογραφική Λέσχη", με τη σχοινοτενή εισαγωγή και ανάλυση του έργου (!!), "το θέατρο της Δευτέρας" και φυσικά, "Μουσικόραμα" με το Γ. Γκούτη (που πάντοτε έκοβε τα βίντεο-κλιπ). Αλλά πάντα, πάνω και πέρα από όλα, "ΝΤΙΟΥΚΣ", η απόλυτη σειρά της ελληνικής τηελόρασης των 80s, σειρά θρύλος με φανατικό κοινό ("General Lee" / Dodge Charger, wow!). Έχω δει ΟΛΑ τα επεισόδια και θα τα ξανάβλεπα ευχαρίστως, αν και δεν τα έχω εντοπίσει σε πλήρη σειρά στο TH-cam - αν κάποιος έχει καμιά ιδέα, θα το εκτιμούσα). "Fighting the system like two modern day Robin Hood"! Σημειωτέον ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο έπαιζε ΜΟΝΟ κάθε Τετάρτη, ΟΛΑ τα Κύπελλα μαζί (Πρωταθλητριών, ΟΥΕΦΑ και ΚΥπελλούχων) και η τηλεόραση έδειχνε ΜΟΝΟ ΕΝΑ ματς "ζωντανό", συνήθως με κάποια ελληνική ομάδα μέχρι το Δεκέμβρη και μετά (ακολουθούσε μαγνητοσκοπημένο ένα δεύτερο με κάποια άλλη ελληνική), κάποιο επιλεγμένο ευρωπαϊκό. ΚΑΙ ο τελικός του τότε Πρωταθλητριών γινότανε Τετάρτη, ώρα 9.00 - 9.30 μμ (θυμάμαι ακόμα το Αμβούργο-Γιουβέντους 1-0 στο ΟΑΚΑ το 1982, με το γκολ-φωτοβολίδα του Μάγκατ στο 8ο λεπτό - διαιτητής ο Ρουμάνος Ραϊνέα που "έπνιξε" προκλητικό πεναλτυ (μιλάμε, για σπρωξιά με τα δύο χέρια) σε παικτη της Γιουβέντους στο β' ημιχρ.). Φυσικά, τα βλέπαμε ασπρόμαυρα και οι κοτσάνες των Ελλήνων σπίκερ διαμόρφωσαν σχολή: ο αείμνηστος Διακογιάννης επέμενε να αποκαλεί την Έβερτον "οι εφοπλιστές" (αντί για "the toffees"), γιατί φόραγαν ... μπλε!!!! Όταν υπήρχε βλάβη στο σήμα το σπικάζ γινόταν λαιβ από το ... στούντιο, αλλά οι παίκτες δεν ήταν όλοι γνωστοί και ακολουθούσαν στιγμές μεγάλου αυτισχεδιασμού, καθώς ο σπίκερ ήξερε μόνο τους σταρ: "Μπουντραγκένιο σέντρα, Μπουντραγκένιο κεφαλιά και γκολ για τη Ρεάλ!". Τα Σαββατοκύριακα τα ματς ΔΕΝ μεταδίδονταν, μόνο από το ραδιόφωνο. Το Σαββατόβραδο με την ελληνική ταινία (ιδίως της "Φίνος", και εγώ θα συμφωνήσω) αποτελούσε πραγματική μαγεία και για μένα επίσης, δεν υπήρχε περίπτωση να μη δω την ελληνική ταινία - εξαιρετική αναφορά! Την ιστορία με το "Πέφτουν οι σφαίρες σαν το χαλάζι" τη θυμάμαι όπως ακριβώς την περιγράψατε, είχα κάτσει και εγώ να τη δω σαν αγοράκι, νομίζοντας ότι θα παίξει πολεμικό. Η διακοπή που έπεσε συζητιότανε για μέρες - και ποτε δε μαθαμε ποιος φαεινός εγκέφαλος είχε την έμπνευση να προβληθεί αυτό το κινηματογραφικό έκτρωμα (προσωπική γνώμη, μη διαπραγματεύσιμη). Συγχαρητήρια, πολύ ωραία δουλειά - ευχαριστώ για αυτή τη βαθειά βουτιά στις παιδικές αναμνήσεις (b. 1972, btw). Αν μπορεί να γίνει και ένα αφιέρωμα στα παιδικά περιοδικά της εποχής...:)) ΥΓ: Το πλήρες όνομα του σερίφη Ρόσκο ήταν Rosco P. Coltrane (με το P. χαρακτριστικά τονισμένο και το επώνυμο να ακούγεται σαν "Κόλτραιην" - όχι "Κολτραίην"! Γράφω με παλιά ορθογραφία, για όσους το πρόσεξαν). Και η "σταρ" Νάκυ Αγάθου στις ειδήσεις, μην την ξεχνάμε...Δείχνω ηλικία και αναφέρω ότι θυμάμαι Έλλη Στάη στην κρατική, αρχές δεκαετίας '80..:))
το πρωί απόγευμα που λες στο δημοτικό το είχαμε τρεις και τρεις και τις χρονιές που πηγαίναμε σχολείο Σάββατο απόγευμα και χάναμε το Αγγλικό Ποδόσφαιρο είχαμε κηδεία!
Με χαρά διαπιστώνω πως οι περισσότεροι θυμάστε με αγάπη τον παραμυθά. Με τον Νίκο Πιλάβιο που είναι προσωπικός μου φίλος, τι θα λέγατε για ένα βίντεο σε σχέση με τις παιδικές εκπομπές;
Γνωριζεις τον παραμυθά?
Να του δωσεις πολλα χαιρετισματα απο τους (50αρηδες πλεον) φανατικους τηλεθεατες του.
Εξαιρετική σκέψη ! Προσωπικά θα το ήθελα πολύ !
Ναι, χρόνια. Αν θέλει και μπορεί, θα κάνουμε ένα βιντεάκι.
Πολύ ωραία όλα σας τα βίντεο ,εγώ είμαι του 1978 γεννημένος και θυμάμαι απο την δεκαετία του 80 μόνο,να κάνετε όχι μια αλλα πιστεύω οτι κόσμος θα θέλει πολλά αφιερώματα με κείνη την εποχή όπως τις παιδικές όπως είπατε,τις μουσικές που παιζόταν στην αρχή των σειρών που μας έχουν μείνει ακόμα και τώρα,έχει πάρα πολλές εκπομπές και σειρές που παιζόταν τότε και όλοι θυμούνται πολλές απο αυτές.Εγώ θα πω κάτι άλλο,που μου έχει μείνει είναι όταν είχε μια σκηνή με βία ή με σκοτωμό παράδειγμα,νομίζω ήταν στην σειρά Ο θάνατος του Τιμόθεου Κώνστα ,που έχει μια σκηνή με ένα ψαλίδι και έναν καθρέφτη για όση ώρα κρατούσε αυτή η σκηνή επάνω είτε δεξιά είτε αριστερά έβγαζε ένα σήμα Α που σήμαινε οτι είναι ακατάλληλη για παιδιά,αυτό το βάζανε στις σειρές που ήταν αργά μετά τις δέκα και υποτίθεται οτι ήταν για μεγάλους,κάποιες φορές αναβόσβηνε και περιμέναμε πότε θα φύγει για να δούμε την συνέχεια,ήταν κάτι σαν τα σημερινά σήματα καταλληλότητας.Συνεχίστε τα πολύ ωραία βίντεο που κάνετε,μας πάτε πίσω στα παιδικά μας χρόνια που καθόμασταν και βλέπαμε όλοι μαζί τότε σαν οικογένεια σε μια τηλεόραση στο σαλόνι και όχι όπως τώρα ο καθένας μόνος του στο δωμάτιο του ξεχωριστά.
Σας παρακαλώ να το κάνετε. Μπορειτε να τον παρακαλέσετε να εχουμε εστω επί πληρωμή πρόσβαση στο αρχείο του;
Υπέροχο νοσταλγικό ταξίδι στο παρελθόν στα καλύτερα μας χρόνια. Συγχαρητήρια για την άψογη και τεκμηριωμένη παρουσίαση των γεγονότων και των εκπομπών. Νιώσαμε πάλι παιδιά μέσα από την γλαφυρή και τόσο συγκινητική αναδρομή! Και πάλι συγχαρητήρια στον άψογο και αξιοπρεπέστατο σε όλα παρουσιαστή.
Αγαπημένο επίσης..Το θαυμαστό ταξίδι του Νιλς Χόλγκερσον και ο κήπος με τα αγάλματα με την καταπληκτική μουσική του Σταμάτη Σπανουδάκη.....
Συγχαρητήρια για τις εκπομπές σας!! Εξαιρετική δουλειά!!.....σας βρήκα εντελώς τυχαία στα προτεινόμενα και έκτοτε δεν ξεκολλάω!!! Αντικειμενικός, μεστός και ενδελεχής ο λόγος σας.......σπάνιο στις μέρες μας!!!! Μπράβο σας!!!!
Γεννημένη το 1973 . Απολαμβάνω και αυτό το βίντεο όπως όλα σας άλλωστε. Έχετε απόλυτο δίκιο τίποτα δεν θυμίζει εκείνη την εποχή, όλα έχουν αλλάξει. Κι ήταν τόσο όμορφα.
Από διαφημίσεις θυμάμαι τον παππού με το Overlay, που γυάλιζε ένα ξύλινο τραπεζάκι και στο τέλος έλεγε "Υπάρχει το σύστημα"....Από παιδικά τους Thundercats, που τους έβαζε η ΕΡΤ2 κάθε μέρα στις 10 το βράδυ και φυσικά τον Ιππότη της ασφάλτου (ΚΙΤ) και τον Μαγκάιβερ.. Θυμάμαι ακόμα το δελτίο ειδήσεων στις ΕΡΤ1 το 1985 που ανακοινώθηκε ο θάνατος του αειμνήστου Λάμπρου Κωνσταντάρα. Με πήγατε πάνω από 30 χρόνια πίσω..μπράβο πολύ καλή η σκέψη σας για το συγκεκριμένο βίντεο..!
Πολύ καλή δουλειά! Μπράβο! Μας ταξιδέψατε για μια ακόμη φορά... Και κάτι από τις δικές μου αναμνήσεις: Κλούβιος, Σουβλίτσα, μπαρμπα-Μυτούσης (κουκλοθέατρο) και ο ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ ΤΑΞΙΔΙΩΤΗΣ με τον Αλέκο Αλεξανδράκη..... Αναμένουμε το επόμενο βίντεο......
Το μυστήριο του Χρυσού πιθήκου, Ρωμανός Διογένης, Ο άνθρωπος από την Ατλαντίδα με τον Πάτρικ Ντάφυ... Πολύ καλή δουλειά κάνεις φίλε μου μπράβο σου.... Πολλές αναμνήσεις
πολύ καλό βίντεο. Εγώ γεννήθηκα το 1980. Από παιδικά μεγάλωσα με Φρουτοπία, του κουτιού τα παραμύθια, κάπου, κάπως, κάποτε, ουράνιο τόξο, το μικρό σπίτι στο λιβάδι, γύρω γύρω όλοι και εκπαιδευτική τηλεόραση. Από σειρές θυμάμαι τις σειρές του Θάνου Λειβαδίτη η δίκη και η Έκτη Εντολή καθώς και τις σειρές του Γιώργου Κωνσταντίνου "Μην μου γυρνάς την πλάτη" και "Η αλεπού και ο μπούφος" , την αστροφεγγιά και το μινόρε της αυγής. Από τις ξένες σειρές το "αυτός αυτή και τα μυστήρια" και φυσικά το "Τόλμη και γοητεία".
Τόλμη κ γοητεια..Ναι ρε συ τί μου θυμισες ..χαμος με Ριτζ Καρολάιν Μπρουκ😁
Τι μου θυμησες...τι μου θυμησες... απιστευτες εποχες.τα θυμωμαστε ολοι με αγαπη. Σ'ευχαριστουμε
Συγχαρητήρια για την αξιέπαινη δουλειά σας. Εγώ υπήρξα φανατικός της σειράς στην ΕΡΤ "Το μυστήριο του χρυσού πιθήκου".
Το ιδιο κι εγω.
Το concept ηταν περιπου ιδιο με του indiana jones, ο οποιος ομως βγηκε πολυ αργοτερα
@@georget8008 κι εμένα ήταν από τα αγαπημένα μου. Όμως η πρώτη ταινία Ιντιάνα Τζόουνς είχε βγει το 1981, μία χρονιά νωρίτερα απο τη σειρά.
Αγαπημένη σειρά o Jake Cutter, η "χήνα" το υδροπλάνο, o Corky o μηχανικός και ο μονόφθαλμος (!) σκύλος Jack!
@Aristeidis T
Το μυστήριο του χρυσού πιθήκου th-cam.com/video/wC2-qkWPgLQ/w-d-xo.html
Συγχαρητήρια ! απίθανο ταξίδι στην τηλεοπτική παιδική μας ζωή. Σήριαλ επιστημονικής φαντασίας που βλέπαμε επίσης ήταν το αγαπημένο Star Trek , Galactica και το πολύ πρώιμο Flash Gordon !
Γεννηθηκα Αυγουστο του 1970... Σε ακουω και νιωθω πως ζουσαμε στο ιδιο σπιτι... ξαδερφια στυλ... Τι νοσταλγια! Τι γλυκια θλιψη για τη χαμενη αθωοτητα....
χαιρετώ με κάνατε και βούρκωσα ¨)) τα θυμάμαι τα ποιο πολλά. στο έρτ1 έπαιζε και το μαντάμ σουσού . αξέχαστο και αυτό και το 82 ήταν και η σειρά Ιππότης της ασφάλτου.. Ελλάδα καλοκαίρια που ερχόμουν θυμάμαι αργότερα κάπου 87 Τόλμη και Γοητεία. τότε στης διαφημίσεις περιμέναμε να της δούμε με αγονία όχι όπως τώρα που μακριά και αγαπημένοι.και ήταν και η φρουτοπία το 85 και μετά. αν πω ότι μου λείπουν δεν θα είμαι υπερβολικός. να είστε καλά υπέροχο το βίντεο.
Εξαιρετική εκπομπή. Διάστημα 1999 !! Ανατριχίλα με την πρώτη σαιζόν και το μουσικό της θέμα!
Φίλε είμαι γεννημένος το 1967 και ότι είπες το θυμάμαι κατά γράμμα. Να είσαι καλά ..... μου θύμησες τα παιδικά μάς Χρόνια μπροστά στην τηλεόραση.
Συγχαρητήρια και από εμένα για το υπέροχο αυτό επεισόδιο! Είμαι του '73 και τυχαίνει να γνωρίζω προσωπικά τον έναν από τους παρουσιαστές του "Ένας γιατρός μεταξύ μας". Ήταν ο Ηλίας Σταματίου (Της μιας δραχμής τα γιασεμιά, Χαρούμενοι αλήτες κ.α.) . Ήταν αδελφός του παππού μου. Του είχα ζητήσει αυτόγραφα από Τζιβιλίκα και Αλιφέρη εξ αιτίας μιας σειράς που είναι σαν να μην υπήρξε. Νομίζω λεγόταν "Οι 12 Θεοί του Ολύμπου". Δε πιστεύω να έχει διασωθεί κάποιο επεισόδιο. Πρέπει να ήταν στα τέλη του 70. Επίσης θυμάμαι τη "Γλωσσού" με την Γωγώ Αντζολετάκη.
Γελασα πολυ στο σχολιο σου οταν συναντησες τον αειμνηστο Μιχαλοπουλο.Φοβερη ατακα!!!
Τι μου θύμησες βρε αδερφέ. Εκπαιδευτική τηλεόραση
33 χρόνια πίσω. Μπράβο συγχαρητήρια.
Τί μάς θύμησες φίλε μου.Ένα μεγάλο ευχαριστώ!!!!!!!!
Ο Χριστός ξανασταυρώνεται. Οι ντιουκς. Υπέροχο βίντεο και μπράβο σας. ΑΞΙΟΙ.
Μπράβο. Ωραία εκπομπή. Το θέμα της τηλεόρασης του 70 και του 80 όντως ανεξάντλητο. Από εκπομπές τις ειπες όλες σχεδόν. Εγώ βέβαια έχω περισσότερο μνήμες του 80 (Γεν.77) αλλά ένα πράγμα που θυμάμαι πολύ καλά ήταν τις Κυριακές τα δημοτικά τραγούδια με παρουσιαστή τον Μυλωνά. Συνέχισε έτσι.
Μπράβο σας πολύ ωραίο το βιντεο σας . Να σας θυμίσω μια σειρά που δεν χάναμε το STAR TREK φυσικα μαυροασπρο
Εγώ αυτό που δεν θα ξεχάσω ποτέ είναι το σεμεδάκι με το όπιο στολίζαμε την τηλεόραση. Μεγάλες στιγμες
εντάξει... έχω χαρεί και συγκινηθεί τόσο πολύ!!! Εγώ είμαι του '79, αλλά πρόλαβα πολλά απ' αυτά (ίσως σε επανάληψη τα περισσότερα πιθανον από ιδιωτικά κανάλια) και ακόμα και την ασπρόμαυρη με εμένα ως τηλεκοντρόλ!!! Αγαπημένες εκπομπές η εκπαιδευτική τηλεόραση που τη θυμάμαι στην ΕΡΤ και μου έμαθε πολλά, πολλά ντοκιμαντερ και φυσικά sport Billy, Candy Candy, Dukes, Night Rider και ελληνικές ταινίες. Το χειρότερό μου;; Η αθλητική Κυριακή!!! Αααχ το σήμα το στρογγυλό και η βουκολική έναρξη από τ' αγαπημένα!!!
Συγχαρητήρια . Είναι σημαντική η προσπάθεια . Απο παιδικά θυμάμαι το θαυμαστό ταξίδι του Νιλς χολγκερσον με την πάπια Μάρτιν .. και μια σειρά που εμας τα αγοράκια μας εξιταρε το μυστήριο του Χρυσού πιθήκου.
Δεκαετία 70 η Μάχη. Φανατικός ο παππούς μου έβλεπε το πολεμικό με το λοχία Σωντερς. Το θυμάμαι αμυδρά (γεννηθείς το 71) όπως ακόμα ηχεί στα αυτιά η μουσική της Μάχης.
Θυμάμαι το μικρό σπίτι στο λιβάδι που παίζει ξανά στην tv.
Και φυσικά το φως του Αυγερινού με τον Αλμπέρτο Εσκενάζυ στο ρόλο του Λουκή. Και το θυμάμαι γιατί το βράδυ του σεισμού το 81, έπαιζε αυτό το σίριαλ.
ήμουν αυτή που έκανε το τηλεκοντρόλ
μεγάλο δράμα χαχα η επανάσταση είναι κρεμμύδι καλά κάνεις κ το ξεφλουδίζεις
όλα στο μυαλό μου είναι μια διαφήμιση γαμώτο .... έχει κ συνέχεια καλή αυριάνή με φως στα μυαλά κ την ψυχή :)
Πολύ καλός για ακόμη μια φορά...
Τι μας θύμησες...
Τι όμορφα χρόνια...
Απίστευτη μνήμη-καταγραφή!!! Ευχαριστούμε!!!
Θυμαμαι το "παιδικο" μια φορα κι εναν καιρο ηταν ο ανθρωπος,της βραδυνης ζωνης τα Hill street blues (ακομα θυμαμαι την μουσικη τιτλων) Starsky &Hats, Chips,The Profesionals (αυτο ηταν Βρετανικη παραγωγη απ'οτι θυμαμαι),το Μουσικοραμα που ηταν ρηξικελευθο για την τηλεοραση μας τοτε,και τις Τεταρτες που ειχε...Τζον Γουειν!!(καουμποικα ντε!)
Τηλεπαιχνιδια οπως Γραμματα και αριθμοι, Οικονομου, Τα τετραγωνα των αστερων, Αλιφερη, Κορωνα γραμματα, Ακριτα, Εσεις τι λετε, Ρηγοπουλος..... Εισαι φοβερος, με γυρισες πολλα χρονια πισω, συνεχισε!!!
γράφεις ιστορία, αδημονώ και περιμένω πάντα το επόμενο βίντεό σου, να είσαι καλά σ΄ευχαριστώ!
Προσωπικά θυμάμαι κι ένα παιδικό, τον Φρουφρού!
Συγχαρητήρια για τίς εκπομπές σου.
Είμαι γεννημένος το 1971.
Θα ήθελα να αναφέρω ότι τη δεκαετία του 70 στην επαρχία υπήρχαν περιοχές που βλέπαμε μόνο ΕΡΤ.
Ακόμα θυμάμαι το χαμό που έγινε όταν μπήκε αναμεταδότης της ΥΕΝΕΔ για βόρειο Εύβοια και τρέχαμε να βάλουμε ειδική κεραία που μάλιστα ήθελε και ενισχυτή σήματος
Η ΕΡΤ ηταν στα vhf και η υενεδ στα uhf οπως ειναι σημερα ολοι οι πομποι. Για αυτο χρειαζοτανε 2 διαφορετικες κεραιες.
Εξαιρετικός δεν έχω λόγια!!! Εγώ σαν πιο παλιά γεννημένη το ‘59 τα έζησα όλα αυτά , αλλα και πριν πάρουμε τηλεόραση τις μέρες ραδιοφώνου. Θυμάμαι πως περίμενα να ακουσω θέατρο το βράδυ και να τα φαντάζομαι όλα !!! Συγχαρητήρια για την άψογη δουλειά σας!!!
Ειδική μνεία στο ραδιοφωνικό θέατρο, στο επόμενο. Εννοείται!!
Εκτιμώντας την εξαιρετική δουλειά σου, σ’έναν τομέα τόσο οικείο και τόσο άγνωστο, ταυτόχρονα, θα τολμήσω να συνεισφέρω κάποιες δικές μου αναμνήσεις από την ελληνική τηλεόραση, όταν βρισκόταν στα σπάργανα.
Έχοντας την τύχη να έχει η θεία μου συσκευή TV από το ’69, κι εμείς από το ’71 και καθώς είμαι 6 χρόνια μεγαλύτερος σου, μ’ έκανες να θυμηθώ κάποιες αξιοσημείωτες στιγμές. Για παράδειγμα την μετάδοση της προσελήνωσης του Apollo 11, μεσημέρι(!) σε περιγραφή του Κ. Σισμάνη!!! Συνειρμικά θυμήθηκα, αμέσως, τον Αγαμέμνονα Φαράκο.
Από τις ξένες σειρές, ανάμεσα στις πρώτες που μεταδίδονταν ήταν ο περιβόητος «Φυγάς» και ο «Δρ. Κιλντέρ» (το σήμα της αρχής: άνδρας-γυναίκα-γέννηση-θάνατος-άπειρο).
Στις ελληνικές σειρές, αξιοσημείωτη είναι (ασχέτως αποτελέσματος) η προσπάθεια μεταφοράς ελληνικών λογοτεχνικών έργων(πολλά αναφέρθηκαν από σένα ή άλλους σχολιαστές), από τα οποία ξεχωρίζω τον «Σοπρακόμιτο» και τον «Θρήνο της Κάντιας» και τα δυο του Δ.Ρώμα. Δυστυχώς το πρώτο το είδα ελάχιστα, ενώ και από το δεύτερο έχω πολύ λίγες αναμνήσεις. Έχοντας διαβάσει, όμως (πολλές φορές!) τα βιβλία, έχω τη γνώμη ότι και με τα σημερινά μέσα, θα ήταν εξαιρετικά δύσκολη, έως αδύνατη η τηλεοπτική τους μεταφορά (ειδικά το πρώτο)!!!
Μην ξεχνάμε, ακόμη, ότι στη σειρά «πορεία 090» ακούστηκαν πρώτη φορά τραγούδια από τον «Σταυρό του Νότου»!
Από το ΄71-΄72, κάθε Κυριακή βράδυ προβάλλονταν μια τηλεοπτική επιθεώρηση, με τίτλο «Κυριακή χωρίς σύννεφα», με γνωστούς ηθοποιούς (θυμάμαι τον Ν.Σταυρίδη)και τραγουδιστές! Τα κείμενα σατίριζαν γεγονότα της επικαιρότητας. Επί παραδείγματι, Κυριακή απόγευμα, έλαβε χώρα μια επική μονομαχία στον ακοντισμό (Ολυμπιακοί αγώνες Μονάχου 72) και στις 10 το βράδυ της ίδιας μέρας, ο Σταυρίδης τραγουδούσε, σχολιάζοντας τις επιδόσεις των αθλητών «...ο πιο καλός ακοντιστής /ήταν ο Ρώσος Λούσις/ μα τελικά τον πέρασε/δυο δάχτυλα ο...μούσης!» (Μουσική «ο πιο καλός ο μαθητής» του Ζαμπέτα). Το «μούσης» από τον γενειοφόρο Γερμανό Ολυμπιονίκη, αλλά... εσύ ξέρεις καλύτερα από μένα την αντιμετώπιση των γενειοφόρων από το ελ. Σινεμά και το θέατρο, στα χρόνια που αναφερόμαστε!
Κυριακή βράδυ είχαμε και το "΄Ασε τον κόσμο να γελάσει" με τον Γ.Κωνσταντίνου.
Από διαφημίσεις, η πρώτη «σταρ» ήταν η...θεία Όλγα. Κάποια φορά είχα βρει στο γιουτιούμπι (που είπες κι εσύ) μία από τις πολλές της εμφανίσεις.
Κλείνοντας το ...μακρυνάρι (χαρά στο κουράγιο όσων το διάβασαν), προτείνω να κάνεις ένα αφιέρωμα, στο τεράστιας καλλιτεχνικής και ιστορικής(πλέον) αξίας «Παρασκήνιο»!
Ευχαριστώ για την φιλοξενία και συνέχισε την καλή δουλειά!
Σας ευχαριστώ.
Γεννηθείς το 1978, θυμάμαι τα περισσότερα απο όσα αναφέρονται στο βίντεο.. Επίσης θυμάμαι το Battlestar Galactica και τα Ιαπωνέζικα παραμύθια (animation), τη Δυναστεία (βεβαίως βεβαίως) καθώς και την ελληνική σειρά "Ορκιστείτε παρακαλώ" με τον Γιάννη Μιχαλόπουλο. Ο δε ηθοποιός της διαφήμισης "τρίζουν απο καθαριότητα" ήταν ο Αλέκος Ζαρταλούδης. Και η πρώτη έγχρωμη τηλεόραση στο σπίτι αποκτήθηκε το 1988 με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες στη Σεούλ..
Είσαι απίθανος. Τι μου θύμησες!!!! Να σου θυμίσω μπολεκ και λολεκ, φρουφρου, και άλλα. Ακόμα ένα υπέροχο βίντεο. Η θα ξεχάσουμε αυτούς που προλογιζανε τι θα δούμε; Σε ευχαριστώ πολύ για αυτό το υπέροχο ταξίδι στον χρόνο. Μας πήγες ποοολαα χρόνια πίσω
Το "Μπόλεκ & Λόλεκ" ήταν το άνοιγμα του ΠΑΣΟΚ στις παραγωγές καρτούν των χωρών του υπαρκτού σοσιαλισμού. Έχοντας συνηθίσει στα αμερικάνικα καρτούν μέχρι τότε, ένα πολιτισμικό σοκ το έπαθα...
@@NF971 νομίζω ήταν ρωσικό;
Ήταν από την Πολωνία
@@dimdim7326 Πολωνικό ήταν. Το '13 που βρέθηκα Πολωνία, έβλεπα σε πινακίδες τη λέξη "koniec" και μου ξύπνησε μνήμες, αφού σημαίνει "Τέλος" και έβγαινε σε κάρτα στο τέλος κάθε επεισοδίου...
Το μεγαλύτερο βάσανο ήταν η μουσική από την αθλητική Κυριακή που σήμαινε την λήξη της Κυριακής και αργότερα του Σαββατοκύριακου
Ναι...ναι...αυριο το πρωι εχουμε σχολειο...
Πράγματι. Εκνευριστικότατο. Θα το συμπεριλάβω.
μουσική του Χρήστου Λεοντή
@@thtzias Αυτό είναι ένα άγνωστο συστατικό για τους περισσότερους. Στα σήματα των εκπομπών και τις μουσικές της διαφήμισης, αλλά και στα κείμενα και την σκηνοθεσία των διαφημίσεων εργάστηκα σημαντικοί άνθρωποι, μουσικοί, σεναριογράφοι, σκηνοθέτες κ.λπ.
@@thtzias ο οποιος απ οσο ξερω δεν εχει παρει φραγκο για τα πνευματικα δικαιωματα του κομματιου.
Ειμαστε -σχεδόν - συνομήλικοι φίλε Ανδρόνικε , και οφείλω να σου πω ένα τεράστιο Ευχαριστώ! Από την ώρα που ξεκίνησε μέχρι που τελείωσε το βίντεο , ήμουν με ένα τεράστιο χαμόγελο μέχρι τα αυτιά! Τα λες εξαιρετικά , to the point που λενε….
Συνέχισε έτσι….
Συγχαρητήρια.
Αξιέπαινη προσπάθεια.
Επειδή είμαστε συνομήλικοι θα ήθελα να σου θυμίσω τα σήριαλ μπολεκ και λολεκ, χαμένοι στο διάστημα και πιο παλιά τις περιπέτειες του ριν Ντιν Ντιν.
Το Μπόλεκ και Λόλεκ ήταν θυμάμαι από τα χειρότερα κινούμενα σχέδια, έχοντας πριν δει Warner Bros, Ροζ Πάνθηρα κλπ κλπ. Τι κάνει η φτήνεια!!
"Ορκιστείτε παρακαλώ!" (νεότερο), "ο Κήπος με τ' αγάλματα" (αρχαίο) ;)
Τέλεια τα βίντεο σας! Τι αναμνήσεις...! Μπράβο σας!
Γεννηθεις το 1957. Πρωτοπηραμε τηλεοραση (ασπορμαυρη μαρκας Nordmende) το 1975. Μχρι τοτε βλεπαμε τηλεοραση σε φιλους και γειτονες που ειχαν παρει πριν απο μας. Θυμαμαι περισσοτερo τα βραδια της Κυριακης, αρχες δεκαετιας του 1970: "Αθλητικη Κυριακη" με τον Γιαννη Διακογιαννη με το θρυλικο σημα της μουσικης εναρξης και ακολουθουσε το επιθεωρησιακο "Χαρουμενη Κυριακη" που παρουσιαζαν οι αδελφες Μπρογιερ. Ενα αλλο θρυλικο σημα που μας προκαλουσε ριγη αδημονιαςς ηταν αυτο της Γιουροβιζιον οταν αρχιζε απ' ευθειας δορυφορικη μεταδοση αγωνα ποδοσφαιρου στην Ευρωπη. Μιλωντας για ποδοσφαιρο, Σαββατο απογευμα βλεπαμε το Star Soccer με αγωνες του αγγλικου ποδοσφαιρου της προηγουμενης εβδομαδας. Επισης Σαββατο απογευμα, μετα το '75 νομιζω, υπηρχε μια πολυ καλη βρετανικη σειρα κατασκοπειας, νομιζω τιτλο ειχε Secret Agent, με τον Patrick McGoohan. Απο διαφημισεις θυμαμαι ακομα το σλογκαν "Ιδια Γευση" για τη μπυρα Χενιγκερ και το "Η Θεια Ολγα ξερει" για ενα απορρυπαντικο. Στη Βορειο Ελλαδα εκτος απο τα 2 κρατικα καναλια μερικοι πιαναμε και Σκοπια (καμμια φορα με χιονια καμμια φορα πιο καθαρα αναλογα με τις ατμοσφαιρικες συνθηκες, την τοποθεσια του σπιτιου και της κεραιας). Αξιζε τον κοπο για κανενα ποδοσφαιρικο αγωνα.
Απίθανο βίντεο, πόσα χρόνια πίσω με γύρισες....μπράβο! Να είσαι καλά!
Θυμάμαι Μπόλεκ κ Λόλεκ, Παραμυθά, Ταρζάν, το απίθανο Θέατρο της Δευτέρας κ σαφώς όλα τα παραπάνω! Περιμένουμε με ανυπομονησία το επόμενο βίντεο!
Συγχαρητήρια !!! Πολύ ωραία δουλειά!!! Εγώ σαν μεγαλύτερη θυμάμαι το "χαμένη στο διάστημα" , ήταν από τις αγαπημένες μου, με το απίθανο ρομπότ!
Ταξιδι στο διάστημα ,φυγάς, ταρζάν,επικίνδυνες αποστολές, ,Κώστας βενετσάνος ,Μπίνγκο! Λούση.....Χιόνια...!!
Θυμάμαι ότι ήμουνα μικρός και βλέπαμε οικογενειακώς στην ασπρόμαυρη με τα κουμπιά αγαπημένες ξένες σειρές όπως χαβάι 5-0, το λούνα παρκ, ξένες ταινίες κυριακή βράδυ, το μικρό σπίτι στο λιβάδι, τα έργα του ξενόπουλου διασκευασμένα στην τηλεόραση... Την αθλητική Κυριακή με τον Διακογιάννη, Κατσαρό,Μαμουζέλο.Τα δελτία ειδήσεων...Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς...Ωραία χρόνια γιατί είμασταν παιδιά.Τα χρόνια της αθωότητας του κάθε παιδιού.
Να 'στε καλά μας θυμίσατε τα παιδικά μας χρόνια που όντως ή ζωή τότε δεν είχε καμία σχέση με το σήμερα και αυτό καθρεπτιζονταν και στην τηλεόραση του τότε πολλές φορές, τώρα έχει μείνει απλά η νοσταλγία από εκείνα τα χρόνια..... Εγώ είμαι λίγο μικρότερος από εσάς γεννηθείς το 1975 αλλά τα περισσότερα από αυτά που δείξατε τα θυμάμαι και ευχαριστώ που τα ξαναφερατε στην μνήμη μου! Έχετε ένα από τα καλύτερα κανάλια στο TH-cam για μην πω το καλύτερο και φανώ υπερβολικός και σας παρακολουθώ ανελλιπώς μπράβο συνεχίστε την καλή δουλειά που κάνετε!
Νά 'σαι καλά φίλε μου. Σ' ευχαριστώ πολύ.
Μπράβο σου πολύ καλή δουλειά !!! Είμαι 52 χρονών και όλα αυτά που λέγονται είναι ακριβώς έτσι !!!Σε ευχαριστούμε για τις όμορφες αναμνήσεις !
Ξεχάσατε τον Ιππότη της ασφάλτου, Επικίνδυνες αποστολές, ομάδα Α, Thundercuts, Ο Ανδροκλής και τα λιονταράκια του...
Πάντως κάνετε πάρα πολύ καλή δουλειά, έχετε φοβερή ευφράδεια και καθαρότητα φωνής με στρογγυλεμένα φωνήεντα, η χροιά της φωνής χαρακτηριστική γεμάτη σοβαρότητα...
Γενικά λείπει μια τέτοια παρουσία από την τηλεόραση με τόσο καλή δουλειά...
Πολλά πολλά συγχαρητήρια 👏👏👏👏
Επικίνδυνες αποστολές η σειρά..όχι οι ταινίες με τον αχωνευτο Τον Κρούζ (και κατά την γνώμη μου ατάλαντο αγγούρι)
Είμαι γεννημένος τον Αύγουστο του '70 οπότε καταλαβαίνεις ότι μου ξύπνησες πολλές αναμνήσεις. Παρακολουθώ το κανάλι σου από την πρώτη στιγμή και τα συγχαρητήριά μου γι'αυτό το βίντεο είναι για την εξέλιξή σου στην αφήγηση και το στήσιμο μπροστά στο φακό. Κάθε φορά και καλύτερος !!! για το περιεχόμενο, τον ωραίο λόγο σου και την ποιότητά σου έχω αναφερθεί και εγώ παλιότερα αλλά και άλλοι παρακάτω και είναι αδιαμφισβήτητα. Πάντα περιμένω το επόμενο "καμπανάκι". Μ Π Ρ Α Β Ο.
Τους Ντιουκς τους έβλεπα! Ναιιιιι!!! 😂😂😂😂Μου άρεζαν πολύ 🤗
Πολύ καλή παρουσίαση των αναμνήσεων που έχουμε οι γεννηθέντες των αρχών των 70s. Να προσθέσω την αγαπημένη, για εμένα τουλάχιστον, την ξένη σειρά Star Trek. Αξέχαστη.
Όταν το 1980 ο Νουνός μου μας έφερε από την Γερμανία μια στερεοφωνική έγχρωμη τηλεόραση GRUNDIG μαζεύτηκε όλη η γειτονιά στο σπίτι.....
Τα ταξίδια του Γκιουλιβερ, το Να η ευκαιρία, Τα τετράγωνα των αστέρων, δεν θυμάμαι κάτι άλλο. Ότι θυμήθηκα τα έγραψα σε προηγούμενα σχόλια. Σε ευχαριστούμε πολύ που μας τα θύμισες! Οι καλύτερες αναμνήσεις των παιδικών μας χρόνων!! Όσο για τα παιχνίδια που παίζαμε αυτά ήταν :Κρυφτό, κουτσό, λάστιχο, πόλεμος και ειρήνη, ένα άλλο με κάτι πέτρες από μάρμαρο που δεν θυμάμαι πως το έλεγαν, κυνηγητό, αγαλματακια, μακριά γαιδουρα άλλα δεν θυμάμαι 🤔
Το παιχνίδι που δεν θυμάμαι το όνομά του, εμείς το παίζαμε με σπασμένα κεραμίδια και το λέγαμε "τζαμί", πιστεύω ότι πρόκειται για το ίδιο!
Ιπτάμενη Καλόγρια με την Σάλυ Φίλντ, Χαβάη 5-0, Μπονάντσα, Πάτριτζ Φάμιλι με τον Ντέιβιντ Κάσσιντυ, Μάγισσα με τη Ελίζαμπεθ Μοντγκόμερυ, Το τζίνι και η Τζίνη με την Μπάρμπαρα Ίντεν, Οι άγγελοι του Τσάρλυ, Οι ήρωες του Χόγκαν, Άγρια Δύση, ( αυτά από δεκαετία '70 )
Τα καλύτερα χρόνια της τηλεόρασης!!!
Μόλις ήρθαν τα ιδιωτικά,αρχισε η κατρακύλα κ σημερα ειμαστε στον πάτο!
πόσο ΣΥΜΦΩΝΩ.
Δυστυχώς, αυτό που έχω καταλάβει ότι πιάσαμε τον ψεύτικο πάτο και πάμε παρακάτω... τον αληθινό ακόμα δεν τον έχουμε πιάσει.... δυστυχώς οι επόμενες γενιές δεν θέλω να ξέρω τί θα δουν και τί θα ζήσουν... (όπως κι εμείς άλλωστε όσο βρισκόμαστε εν ζωή)
Ασπρόμαυρη τηλεόραση, αλλά η ζωή μας ήταν τότε γεμάτη χρώματα και μυρωδιές. Γεννημένος το Φλεβάρη του 73 αυτές οι δεκαετίες ήταν πραγματικά οι πιο όμορφες κατά την προσωπική μου γνώμη. Το σπίτι μου ήταν δίπλα στο Πεδίον του Άρεως. Ακόμα ηχούν στα αυτιά μου οι παραστάσεις στον Οικονομίδη.
Τι να πω Ανδρόνικε, για άλλη μια φορά η δουλειά που κάνεις είναι εξαιρετική!
Α, κοντά μένουμε. Οι δεκαετίες αυτές ήταν οι πιο όμορφες, φίλε Αργύρη, γιατί ήμασταν παιδιά.
@@kastalia8812 Παιδιά ναι, με Αταρι, παγωτά Άστυ και φυσικά το σεισμό του 81...!
απλά τέλειο!!! απίθανος, δροσερός ,υπέροχος λόγος!!! και όμορφο ποιοτικό χιούμορ!! αλήθεια πως κρατιέσαι και δεν χαμογελάς; μα κλαψοδράματα;; έλα.... ήταν λατρεία ....με αποκορύφωμα την ξεριζωμένη γενιά και την οδύσσεια ενός ξεριζωμένου....
Εχω εξασκηθεί! Τι να κάνω; Εχουν κοινό αυτές οι ταινίες και δε θέλω να πω κακούτσικα πράγματα.
@@kastalia8812 όμως ακριβώς επειδή είσαι γνώστης και όποιος σε ακολουθεί ξέρει ότι δεν μιλάς με εμπάθεια (προσωπικό πιστεύω), είναι απλά η γνώμη σου νομίζω θα άξιζε να ακουστεί. Δεν θίγεις κανέναν και σου το λέω σαν λάτρης αυτών των ταινιών.
@@ΣοφίαΖαχαριουδάκη-δ3σ Μα το έχω θίξει, απ' έξω απ' έξω σε άλλα βίντεο. Ηταν σημεία τον καιρών και λειτουργούσαν απόλυτα τότε, αυτές οι ταινίες. Ισως κάνω κάποιο αφιέρωμα στον μελό κινηματογράφο.
@@kastalia8812 μακάρι!! πάντα περιμένω τα βίντεο σου με ανυπομονησία γιατί ξεχωρίζουν από τον σορό με την συνολική τους ποιότητα! ελπίζω να μην κουραστείς ποτέ!
Χαχα! Ακριβώς όπως τα λες. Εγώ είμαι του 1969 και η τηλεόραση ήταν ακριβώς έτσι. Αυτό που δεν ανέφερες ήταν το "ένα ποίημα καληνύχτα" και ο εθνικός ύμνος στο τέλος του προγράμματος.
Αυτή που δεν θυμάμαι ήταν η Μιλλη Καραλή, αλλά θυμάμαι το μικρό τραγουδιστή, το παιδί θαύμα, το Μάνο.
Μιας και από τότε κρατούσα "κοτσανολόγιο", όπως το έλεγα, θυμάμαι την εποχή τής ασπρόμαυρης τηλεόρασης και στην περίοδο σταδιακής μετάβασης στην έγχρωμη την εξής "κοτσάνα" - νομίζω τού Διακογιάννη - σε μετάδοση ποδοσφαιρικού αγώνα μεταξύ Αϊντχόφεν και μιας άλλης που δεν θυμάμαι.
"Και για όσους δεν έχουν έγχρωμη τηλεόραση, οι παίκτες τής Αϊντχόφεν είναι αυτοί με τα κόκκινα"!!!!
Καλησπέρα. Πόσο ωραία πράγματα μας θύμησες !! Δεκαετία το 70 κ όλα ασπρόμαυρα. Ξέχασες την Λούση χαχαχαχαχ την αμερικάνικη χιουμοριστική σειρά. Πολύ καλή η δουλειά σου κ περιμένουμε κ το επόμενο επεισόδιο σου. A Θυμήθηκα κ σε κινούμενα σχέδια διαστημικό ηταν την ομάδα G κ σε κανονική σειρά οχι κινούμενα σχέδια το Battlestar Galactica 1978 επιστημονικής φαντασίας, την φρεγάτα Ηρώ αγγλικής παραγωγής 1979 πολεμικό κ το πλοίο της αγάπης μεγάλη σειρά το Dallas 1978. Επίσης θυμήθηκα νομίζω 1979 πρέπει να βγήκε πρώτη φορά το τηλεπαιχνίδι κάθε Σάββατο βράδυ με την υπέροχη Μαρία αλιφέρη το κάνε οτι κάνω χαχαχαχαχα. ΑΑΑΑ Κ Μπένι χιλ χαχαχαχ αξέχαστος !!!
Το μπονατσα πολυ περαση η λασυ.το καθε μεσημερι με το νασο αθανασιου.το λουναπαρκ.εκτοςαπο τηνομαδα g σε κινουμενα ηταν και ο δαυιδ και γολιαθ με κατι περιβραχιονια που τα χτυπουσε και αυτοςγινοταν πιο δυνατος και ο σκυλοςλιονταρι πες πεπσι πιες πεπσι με τις μπλουζες που διναν δωρο και διαφημιση απο το πελε το 1978 .Η ζωνη του λυκοφωτος σε ασπρομαυρα επεισοδια ολα τα λεφτα .τουλαχιστον τοτε παιζαμε με νεροπιστολα στις γειτονιες και γεμιζαμε με σαιτες απο φυσοκαλαμα ολα τα στενα.περιοδικα αγορι μπλεκ τιραμολα μικυΑλλες εποχες.
Βλεπαμε το "Χαμενοι στο διαστημα" ηταν αγαοημενο μου.κ οτι ειπατε απο την αρχη ισχυει!! Ομορφες εποχες❤❤❤
Φιλε σε ευχαριστω παρα πολυ για αυτο το υπεροχο βιντεο μας ταξιδεψες σε εκεινη την ωραια εποχη και ειπες πολλα που σιγουρα αρκετοι δε θυμομασταν εγω εχω να θυμαμαι απο μεσα 80 και μετα την τηλεοραση και της σειρες και βεβαια λατρευω 80ς και οτι εχει σχεση με εκεινη την δεκαετια το φωναζω απο το καναλι μου χρονια πως σαν την δεκαετια 80 δεν εχει
Είσαι θησαυρός! Τέλος. Μπορεί να είμαι γεννηθείς του 1983 αλλά πάρα πολλά τα θυμάμαι σαν ‘όνειρο’. Αυτό το ‘ρολόι της ΕΡΤ’ το θυμάμαι, κυρίως κάτι καλοκαιρινά απογεύματα στην ΕΡΤ2 -το περίμενα πως και πως μέχρι να πάει 5 ώστε να ξεκινήσουν τα κινούμενα σχέδια. Θυμάμαι επίσης πολύ έντονα: Α) Γουέστερν το βράδυ όλοι στημένοι και πριν από την προβολή του, η ανάλυση της ταινίας από σχολιαστή που μας φαινόταν ότι είχε διάρκεια μεγαλύτερη της ταινίας! Β) Προσχολική ηλικία και έβλεπα λίγο πριν το μεσημέρι τα ταξίδια του Φιλέα Φογκ στην ΕΡΤ1 -και όταν η μητέρα έκανε καθαριότητα πάντα ήταν διαθέσιμη η τηλεόραση της γειτόνισσας απέναντι. Χτυπούσα κουδούνι, και ρωτούσα (ρητορικά) αν μπορούσα να δω τον Φιλέα στην τηλεόρασή της!! Γ) Τέλος δεκαετίας του 80. Εποχή που υπήρχε συνεργασία μεταξύ μας (των παιδιών) στην γειτονιά, μιας και κάθε οικογένεια τότε νοίκιαζε τις ταινίες της εβδομάδας από τα βίντεο κλαμπ, οπότε εμείς ανταλλάσσαμε τις βιντεοκασέτες με τα παιδικά με τους φίλους και έτσι, τα 1-2 παιδικά που νοικιάζαμε με τους γονείς γινόντουσαν 4..8 με αυτά των φίλων… τα βίντεο κλαμπ δε, είχαν κατάλογο και μας ενημερώνανε για τις ταινίες -αν τις έχουμε ήδη δανειστεί, λίγο την υπόθεση κτλ… Τυχαία βρήκα αυτό το κανάλι ως προτεινόμενο και σίγουρα θα μείνει.
Δεν ηταν ρολοι αλλα ειδικη καρτα για τον συντονισμο και την ρυθμιση της συσκευης απο τεχνικους.
@@evangelosvangelis9187 Σωστός! Τώρα που το αναφέρεις και το σκέφτομαι έχεις δίκιο. Παιδιά το λέγαμε ρολόι.
Σας ανακάλυψα πρόσφατα τα βίντεο σας είναι εξαιρετικά . Στο συγκεκριμένο θυμήθηκα όταν η ΥΕΝΕΔ είχε την μάχη η ΕΡΤ έπαιξε το λουνα παρκ και εγώ να κλείνω στο μπαλκόνι τον αδερφό μου γιατί εκείνος ήθελε να δει μάχη και εγώ λουνα παρκ και μετά δεν του άνοιγα μέχρι να έρθει η μαμά μας , γιατί φοβόμουν ο αδελφός μου έχει την ίδια ηλικία με εσάς . Εγώ είμαι λίγο μεγαλύτερη . Όσο για την ελληνική ταινία έπρεπε να θυμάμαι ότι βραχύ προς μακρό περσπαται και που βάζουμε ψιλή ή δασεία αλλιώς λάθος στην ορθογραφία με περίμενε σκληρή τιμωρία ύπνος ξέχνα την ταινία . Όταν είχε Βουγιουκλάκη ή Καρέζη γιατι η Λάσκαρη σε αρκετές ταινίες στα χρόνια μας έπαιξε Α ακατάλληλο δηλαδή .Τι ειρωνεία. Όταν έγραφα σωστά την ορθογραφία να είναι ακατάλληλη η ταινία ! Όσο για τα. σλόγκαν το αγαπημένο μου είναι μην το πιείτε λουστητε για το σαμπουάν μπύρας που είχε πρωτοβγει τότε. Καταπληκτικά και τα βίντεο σας και με τα άλλα θέματα πολύ ενδιαφέροντα Πρώτη φορά σχολιάζω κάτι γιατί αν δεν έχω κάτι καλό να πω δεν λέω τίποτα .Αν σας κούρασα ζητώ συγνώμη .
Πολυ ωραιο βιντεο μου θυμισατε τα παιδικα μου χρονια, χρονια που δεν ξαναγυρνουν με αγιοκλημα και γιασεμι που λεει και το τραγουδι.
Ειμαι γεννημενος πριν αρχισει ακομα η τηλεοραση στην Ελλαδα και θυμαμαι τις δοκιμαστικες εκπομπες το 66 , ειχε εναν φιλο ο πατερας μου και ειχε αγορασει απο Γερμανια 3 τηλεορασεις και πηραμε και για μας πριν ακομα ερθουν στην Ελλαδα οι πρωτοι τηλεοπτικοι δεκτες στα μαγαζια, ειχε ενσυρματο τηλεκοντρολ( ηταν μαρκας Lowe Opta) κι ετσι δεν χρειαζοταν να σηκωθεις να αλλαξεις καναλι...!!!
Θυμαμαι τις πρωτες δοκιμαστικες εκπομπες το 66 με την Ελενη Κυπραιου απο την εκθεση Θεσσαλονικης που κανανε τοτε..!!
Βλεπαμε πολυ καραγκιοζη του Ευγενιου Σπαθαρη οπως επισης και κουκλοθεατρο τον Μπαρμπα Μυτουση με την Σουβλιτσα και τον Κλουβιο.
Τον "Παραξενο Ταξιδιωτη" με τον Αλεξανδρακη.
Στην αρχη ηταν πολυ λιγες ωρες οι μεταδοσεις για 2μιση ωρες περιπου η τοτε ΥΕΝΕΔ με το "πουλι" της Χουντας.σαν λογοτυπο..!!!
Θυμαμαι την μεταδοση του πρωτου ανθρωπου που πατησε στο φεγγαρι.!!! Κοσμοιστορικο γεγονος τοτε..!!!
Μετα απο αρκετο καιρο αρχισε η κανονικη μεταδοση αλλα και παλι τελειωνε στις δωδεκα το βραδυ θυμαμαι στην εναρξη και την ληξη του προγρμματος το μουσικο σημα - παραδοσιακο κομματι με τις κουδουνες..."Τσοπανακος ημουνα προβατακια φυλαγα" που το κρατησε για αρκετα χρονια .
Μια αλλα σειρα που ξεχασατε ειναι οι "Μυστικοι Αρραβωνες" παλι με την Νορα Βαλσαμη οπως επισης και την εκπομπη της Αλικης Νικολαιδου "Μορφες και θεματα" πολιτιστικου και ιστορικου παριεχομενου, θυμαμαι τον τροπο που περιεγραφε τα κειμενα της, ηταν τοσο αστειος σε μενα που ημουνα παιδακι τοτε.
Το θεταρο της Δευτερας το ειχε πρωτα στο ραδιοφωνο η ΕΡΤ και μετα το εκανε μεταφορα στην τηλεοραση.
Την Ελλη Ευαγγελιδου την ειχα "γνωρισει" και προσωπικα μια φορα ειχε ερθει στο ιδιωτικο σχολειο που πηγαινα τοτε, δεν ξερω τον λογο που ειχε ερθει γιατι ημουν πολυ μικρος , απλα θυμαμαι οτι με ειχε παρει στα ποδια της στο πουλμαν για να κατσω γιατι δεν ειχε αλλη θεση.
Μου ειχε κανει εντυπωση που ειχα δει απο κοντα ενα τηλεοπτικο προσωπο της τοτε εποχης γι αυτο και το θυμαμαι.
Μετα απο σαραντατοσα χρονια εμαθα οτι ο Γλαρος ηταν ο Φουντας! Ειμαι ενθουσιασμενη! Ευχαριστω πολυ!
Συγχαρητήρια για το ωραίο βίντεο.
Μας ταξίδεψες πίσω στο χρόνο και είναι έτσι ακριβώς οπως τα αναφέρεις, τα θυμάμαι πολύ καλά.Ειμαι γεννημένος το 1966.
Δεν σου κρύβω ότι συγκινήθηκα.
Τι ωραια χρονια μας θυμησες με ποση λαχταρα περιμεναμε να ανοιξει η τηλεοραση ....περα απο τα σηριαλ τα ελληνικα εβλεπα και την ''Βιονικη γυναικα'' επιστημονικης φαντασιας με την Lindsay Wagner ....
Ωωωω ναι δεν υπαρχεις!! χαχαχαχ είμαι γεννημένη τον Σεπτέμβρη του 1970 και ταυτίστηκα ΤΕΛΕΙΩΣ μιλάμε!!! Πρέπει να πω πως έπαψα εντελώς να βλεπω τηλεόραση λιγο μετά τα πολλά ιδιωτικά κανάλια!!! Είσαι τέλειοοος!!
Πολύ καλή δουλειά. Κατά τη γνώμη μου η καλύτερη σειρά ήταν το Διάστημα 1999 που μετά προβλήθηκε και από το MEGA.
Παράξενος ταξιδιώτης με τον Αλέκο Αλεξανδράκη, και από ελληνικές σειρές το εκείνος και εκείνος με Διαμαντόπουλο και Μιχαλόπουλο. Τι μου θύμησες.
ΤΕΛΕΙΟ ΒΙΝΤΕΟ Ο ΝΙΛΣ ΧΟΡΚΕΡΣΟΝ ΠΑΙΔΙΚΟ ΚΑΙ Ο ΦΡΟΥ ΦΡΟΥ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΕ ΜΑΡΙΟΝΕΤΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΕ ΠΩΣ ΛΕΓΕΤΕ ΠΑΝΤΩΣ ΜΑΣ ΤΑΞΙΔΕΨΕΣ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΙΣΩ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ
Όλα τα βίντεο εξαιρετικά! Ευχαριστώ! (Γεννήθηκα 79)
Θερμά συγχαρητήρια! Πολύ καλή δουλειά!
Φοβερές αναμνήσεις μου ξύπνησες!!!
Γεννήθηκα το 1978 και οι δεκαετίες του 80 και του 90 ήταν οι καλύτερες των νεανικών μου χρόνων!!!
Ενδεικτικά αναφέρω Dukes of Hazart, Kit ιππότης της ασφάλτου, Thunder CATS , σπορ Μπίλι, φρουτοποια, Mac Gaiver και τόσα άλλα όπως ανέφερες και εσύ ... Αν και τότε εμείς σαν Παιδιά παιζαμε στις αλάνες της γειτονιάς μας δεν είμαστε όλη μέρα με το ταμπλετ και το κινητό όπως Σήμερα
Τι να πρώτο γράψω...
Αν και γεννημένος 8 χρόνια μετά από σας, θυμάμαι πολλά. Στο σπίτι μας, είχαμε έγχρωμη τηλεόραση με τηλεκοντρόλ (γκατζετιά) αλλά όλοι οι υπόλοιποι παππούδες, θείοι, φίλοι είχαν ασπρόμαυρη τηλεόραση και θυμάμαι πόσο "προνομιούχοι" δείχναμε. Δεν θα ξεχάσω τη σειρά το κάμπινγκ(άρεσε στην αδερφή μου), τη φρουτοπία, την οδύσσεια του διαστήματος, το καπλάνι της βιτρίνας, ο κήπος με τα αγάλματα, τη λοξάνδρα (που την έβλεπε φανατικά η μάνα μου με την αδερφή μου), τη μαντάμ σουσού, το χαίρε Τάσο Καρατάσο και πολλά άλλα...
Τα απογεύματα που άνοιγε το πρόγραμμα ξεκίναγε με καραγκιόζη και κάναμε διάλλειμα με τον αδερφό μου από το διάβασμα για να το δούμε.
Επίσης δεν θα ξεχάσω ποτέ. Ένα καλοκαίρι, αρχές Αυγούστου του 87 (νομίζω ήταν) πανηγύρι στο χωριό. Στο δωμάτιο το βράδυ μετά τις 12 έβαλε την ταινία terminator ήμουν ο μόνος ξύπνιος και την είδα όλη την ταινία (σε ασπρόμαυρη τηλεόραση όπως αυτή που περιγράφεις)!!! Είχα τρομάξει παρά πολύ αλλά είχα εκστασιαστεί. Μετά από χρόνια κατάλαβα τι ταινία είχα δει τότε που την ξαναείδα και την θυμήθηκα. Την άλλη μέρα περιέγραφα τις απίστευτες σκηνές στα ξαδέρφια μου και με κορόιδευαν λέγοντάς μου ότι δεν μπορούν να γίνονται τέτοια πράγματα. Μετά από αυτό διαπίστωσα σιγά-σιγά ότι τα βράδια έπαιζε φοβερές εκπομπές ή ταινίες και σταδιακά άρχισα να πηγαίνω να βλέπω τηλεόραση τα βράδια(κρυφά), θυμάμαι έβλεπα το ντοκιμαντέρ "παρασκήνιο" με την απίστευτη μουσική στην εισαγωγή και τον καμεραμάν που αναβοσβήνει η εικόνα στην κάμερά του. Επίσης είχα δει το "planete sauvage"!!!!! Κινούμενα σχέδια μετά τις 12 μια χαρά... Είχα πάθει ΣΟΚ! Κάποια χρονιά θυμάμαι είχα δει μεταμεσονύχτια μουσικές του Βαγγέλη Παπαθανασίου, είχα τρελαθεί, μετά από τουλάχιστον 10+ χρόνια κατάλαβα τι είχα δει τότε, ήταν από τα άλμπουμ direct, mask και themes που έπαιζαν και στο αγαπημένο μου ντοκιμαντέρ cosmos με τον λατρεμένο μου Carl Sagan. Μου άρεσε το σήμα εισαγωγής ων ειδήσεων (όπου αργότερα έμαθα ότι το έχει συνθέσει ο ίδιος) καθώς επίσης (πολύ αργότερα μετά το '90) μου άρεσε πολύ και η μουσική από το δελτίο καιρού για τους αγρότες, όπου αργότερα έμαθα ότι είναι μουσική των dead can dance - Saltarello. Τι να πω για ταινίες που έβλεπα... Είχα δει την ταινία "Ο Δράκουλας τον Εξαρχείων" για άλλη μια φορά σοκ!!! χρόνια αργότερα έμαθα τον Πανούση. Την αγαπημένη μου ταινία "το δέντρο που πληγώναμε" που έτυχε να την βάλει ένα καλοκαίρι λίγο πριν φύγουμε για διακοπές οικογενειακός και την έχω συνδυάσει με πολύ καλά συναισθήματα. Την ταινία "καρκαλού" που μου είχε κάνει απίστευτη εντύπωση, την ανακάλυψα ξανά το 2004 όταν μπήκα στη διαδικασία να την εντοπίσω γιατί είχα πολλές σκηνές στο μυαλό μου. Πόσες αναμνήσεις και τι να πρώτο θυμηθώ, υπάρχουν σκηνές στο μυαλό μου που τις έβλεπα τα βράδυα, μου κάναν απίστευτη εντύπωση όπου ακόμα και τώρα δεν τις έχω ταυτοποιήσει, δηλαδή δεν τις ξέρω που ανήκουν.
Ευχαριστώ για το video σου με γύρισε για λίγο στα αθώα αυτά χρόνια.
Α, ρε σειρούλα.....βίος παράλληλος με μενα...πολλά ίδια
Συγχαρητήρια! Ακόμα ένα εξαιρετικό βίντεο.
Να προσθέσω τις Ελληνικές σειρές: "Πορφύρα και αίμα", "Από τον θρόνο στον δήμιο", "Ο δρόμος", "Τα παλιόπαιδο τ' ατίθασα", "Ιστορίες πίσω από τα κάγκελα", "Το πέρασμα των πελαργών", "Οι δίκαιοι", "Οι ιερόσυλοι", "Ο κήπος με τα αγάλματα", "Η κάθοδος", "Το ταξίδι".
Τα στρουμφακια που τα κυνηγούσε ο Δρακουμελ, Του κουτιού τα παραμύθια, Ο παραμυθάς, Μια άλλη εκπομπή που έβγαινε ένα κοριτσάκι και έλεγε : "Για να δούμε τι θα δούμε!" Το μικρό σπίτι στο λιβάδι το έχω δει και κανονικό δηλαδή χωρίς να είναι μεταγλωτισμενο όπως το βλέπαμε τότε. Οι άγγελοι του Τσαρλυ. Και γενικά όλες τις εκπομπές του Νίκου Πιλαβιου και της οικογένειας Σοφιανού!! Σε ευχαριστούμε πάρα πολύ που μας τα θύμισες! Δεν υπάρχουν τέτοιες εκπομπές πλέον! Α και το Χοντρό Λιγνο! Και το Σαρλο. (Τσαρλυ Τσάπλιν)
Συγχαρητήρια για τα βίντεο θυμήθηκα τα νιάτα μου.
Το μυστήριο του χρυσού πιθήκου,το μικρό σπίτι στο λιβάδι,σταρ τρεκ,μερικά από αυτά που έβλεπα
Σου θυμίζω και το κλασικό σταρ Τρεκ !!! Μπράβο ωραίες αναμνήσεις !!
Σ’ Ευχαρηστουμε για την πολύ καλή δουλειά.
Άψογος. Φανταστική αφήγηση,μεστος λογος,και πολυ σοβαρή ανάλυση facebook.com/groups/257664511903045/?ref=shareκαι μια φορά σε βρήκα τυχαία στο γιουτιυμπι και από τότε έχω "κολλήσει".
Να σου θυμίσω και την αγαπημένη μου σειρά Χαμένοι στο διάστημα, επισης έβλεπα Άνθρωπος δίχως πρόσωπο, παράξενος ταξιδιώτης, Άγνωστος πόλεμος..
Και όλα αυτά στην τηλεόραση της γειτονιάς που ήταν μόνο μια.
Συνέχεισε την πολύ καλή σου δουλειά .!!!
Παρότι ήμουν μικρής ηλικίας το 80' θυμάμαι αρκετά! Μιάς που αναφέρθηκε το "κύριος Συνήγορος" μου ήρθε στο μυαλό το "Ορκιστείτε παρακαλώ", από τότε πάντα είχα τον Μιχαλόπουλο ως Δικαστή ή δε θα ξεχάσω τον Αλέξανδρο Αντωνόπουλο με τα χαρακτηριστικά μεγάλα γυαλιά ως παρουσιαστή ειδήσεων. Θέατρο της Δευτέρας δεν θυμάμαι ιδιαίτερα αν και έχει τύχει να δω πρόσφατα και είχα την εντύπωση ότι κάποια επεισόδια τα είχα ξαναδει. Μου έχει μείνει έντονα στο μυαλό για κάποιο λόγο το Δον Καμίλο μάλλον από κάποια επανάληψη στα τέλη του 80'. Ξένες σειρές δυστυχώς είμαι από την γενιά που τις είδε τις περισσότερες το 90' ή τουλάχιστον τότε τις θυμάμαι! Dukes of Hazard, Six Million Dollar Man, Bionic Woman, The Incredible Hulk , The Amazing Spider-Man, Mικρο σπίτι στο Λιβάδι, Fantasy Islands, Supertrain, The Love Boat, The Saint, φυσικά το Mission Impossible στην έκδοση του 88' και ίσως είναι κι άλλα που δε θυμάμαι. Από ελληνικές το "Μη μου γυρνάς την πλάτη" αλλά και τα μετέπειτα "Τρεις...κι ο κούκος", "Αλεπου κι ο μπούφος" και το Πατήρ Υιος και Πνεύμα". Επίσης η "Λωξάντρα", το "Μαντάμ Σουσού" του 86', "Αστροφεγγιά", "Το Μινόρε της Αυγής", "Ανδροκλής και τα Λιοντάρια του", "Μικροί- Μεγάλοι", "Τα λιονταράκια" κ.α. Θυμάμαι και παιδικές εκπομπές όπως τον Παραμυθά με τον Νίκο Πιλάβιο με την χαρακτηριστική φωνή και παρα πολύ συμπαθέστατος άνθρωπος αλλά και πιο έντονα θυμάμαι το Ουράνιο Τόξο με τον Χρηστο Δημόπουλο υιό Ντίνου Δημόπουλου.
Εγώ είμαι λίγο μικρότερος γεννημένος το 77. Αλλά πολλά από αυτά τα θυμάμαι. Κι άλλα πολλά βέβαια. Σαν παιδική σειρά δεν ξεχνώ τον κήπο με τ αγάλματα που κυκλοφορεί στο youtube αλλά σε κακή ποιότητα δυστυχώς αλλά κι άλλο ένα παιδικό με ένα χαλασμένο λεωφορείο που μια ομάδα παιδιών μαζί με έναν κύριο προσπαθούσαν να επισκευάσουν. Θυμάμαι το ορκιστειτε παρακαλώ με τον Μιχαλόπουλο σαν πρόεδρο (δεκαετία του 80). Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνο το βράδυ καλοκαιριού στη βεράντα μας που είδαμε τον αξέχαστο Μιμή Φωτόπουλο στο θέατρο της Δευτέρας να παίζει τον Δον Καμίλο στους ήχους από τον εξολοθρευτή κουνουπιών «φαναράκι» που έκανε τσικ τσίκ κάθε τόσο. Τι γέλιο είχαμε ρίξει εκείνο το βράδυ. Φανατικός των Ντιουκς βέβαια ηχογράφησα το τραγούδι των τίτλων σε πανάρχαιο μαγνητόφωνο της εποχής εκείνης βάζοντάς το μπροστά στην τηλεόραση. Ήρθε μετά ο Michael Knight με τον Kitt και τους αντικατέστησε. Δεν ξεχνώ το Galactica με τις ιπτάμενες μηχανές και τους τύπους που είχαν ένα ρολόι στο χέρι τους που τους έβγαζε πληροφορίες 40 χρόνια πριν το apple watch. Στη ζώνη των παιδικών βαριόμασταν να βλέπουμε το αμπεμπαμπλομ με τον Ζουγανέλη γιατί ήταν για μωρά και περιμέναμε τον Χρήστο Δημόπουλο με το ουράνιο τόξο και τον Φώντα Λαδοπρακόπουλο να λέει το δελτίο καιρού. Άλλες παιδικές σειρές όπως η φρουτοπια και ο νιλς χολγκερνσον ή η οδύσσεια του διαστήματος έχουν επιζήσει στο youtube και στα torrents. Πιο μεγάλοι πια βλέπαμε την Ψαροκωστουλα κάθε βράδυ στον Αντ1. Πόσες άλλες μνήμες από τα παιδικά μας χρόνια πέρασαν μπροστά από τους καθοδικούς σωλήνες της τηλεόρασης των 2 καναλιών. Ήταν η εποχή της αθωότητας η δίκη μας που έχει χαραχτεί όπως και στις προηγούμενες γενιές με άλλον τρόπο. ΥΓ. Χάρηκα που σε γνώρισα από κοντά έστω και τυχαία στο Θησείο.
Πώ πώ!!! Πόσα χρόνια πίσω μας γυρίσατε!!! Τότε είχαμε πάντα τον περιορισμό των γονιών σε ό,τι ήταν ακατάλληλο για παιδιά: "ΤΩΡΑ κλείνει η τηλεόραση" ή "ώρα για ύπνο" (κι ας ήταν όσο νωρίς ήθελε!)... κι αυτά δεν δέχονταν "όχι" ή "έλα, λίγο ακόμα" ή "εγώ θα το δω στο κινητό και λέγε ό,τι θες"! Γεννημένη το Νοέμβριο του 1972, από φτωχή οικογένεια (παρ΄ ότι και οι δύο γονείς είχαν δουλειά), στην πρώτη ασπρόμαυρη που μπήκε στο σπίτι όταν ήμουν περίπου περίπου 7 χρονών, θυμάμαι τον Κλούβιο και τη Σουβλίτσα!!!!!!!! Και ότι στο σπίτι γινόταν "πάρτυ" κάθε που είχε ποδόσφαιρο γιατί μαζεύονταν οι φίλοι του φοιτητή - τότε - θείου μου, για να τον παρακολουθήσουν (δεν είχαν τηλεόραση σπίτι τους)!!! Ευτυχώς, είμαι από τα τυχερά παιδιά που είχαν μικρότερο αδελφό-τηλεκοντρόλ!!!!!!!!!! χαχαχαχα!!!!!!!!!!!! Όλα εκείνα τα χρόνια τα δείχνει μία άψογη (για εμένα) πρόσφατη σειρά στην ΕΡΤ "Τα καλύτερά μας χρόνια"... και ΟΝΤΩΣ ΗΤΑΝ!!!!!!!!
Τελειο!!!!!! Υπεροχος!!! Μπραβο!!!!
ΧΑΧΑΧΑ! Αυτό με τις σφαίρες και το χαλάζι, το θυμάμαι ακόμα. Κι εγώ του 70 είμαι!
Δεν χανω Βιντεο Κ. Ανδρονικε...👏👏👏👏👏👏εγω ειμαι το 83,και ειμουν το Τηλεκοντρολ μεχρι το 91...
Ε, όχι - αδικία είναι αυτό. Ας σηκωνόταν και κανείς άλλος.
Εδώ εγώ είμαι του '91 και στη παλια 1η τηλεόραση των παππουδων με τα κουμπιά έκανα το τηλεκοντρόλ μέχρι το '97!!
Θυμάσαι την σειρά ποιος είναι τό αφεντικό καί τά χρυσά κορίτσια@@kastalia8812
τι υπεροχο ταξιδι.... πιανω τον εαυτο μου να εχω μονιμα ενα (ηλιθιο) χαμογελο καθως βλεπω το βιντεο σου αυτο .
Συγχαρητήρια πολύ καλή δουλειά!
Ένα πολύ ωραίο βίντεο για την τηλεόραση!
Γεννήθηκα το '67 και όσο θυμάμαι τον εαυτό μου έβλεπα τηλεόραση (Imperial η μάρκα!). Πέρα απ' όσα αναφέρει ο Ανδρόνικος (άλλο ένα μπράβο εδώ) τα παλαιότερα που θυμάμαι είναι τα εξής:
ΚΑΡΤΟΥΝ: Ποπάυ φυσικά, έναν γάτο Τοπ; Τομ; Κατ και τον...Πίτερ Χιπποποτάμους!
ΞΕΝΕΣ ΣΕΙΡΕΣ: Ζορό, Λόουν Ρέιντζερ, Φλίπερ (ένα δελφίνι), Ντένις ο τρομερός, Μάγια ο ελέφαντας (ινδικό;), Λογχοφόρους της Βεγγάλ(ζ)ης και ένα μ' ένα χόβερκραφτ στους βάλτους του Αμερικάνικου νότου...
ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ: σαν εικόνα πάντα, Παράξενο Ταξιδιώτη, Τρεις στον γύρο (Κοντού, Καρράς, Τσιβιλίκας), οι Θεοί του Ολύμπου (Αλιφέρη, Τσιβιλίκας, Κατσαδράμης κ.α.) και Πανθέους.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ: Θεία Όλγα, Μίστερ Φόρτε και σαν μάγειρα που απαιτούσε να τρίζουν τα πιάτα από την καθαριότητα τον αγαπητό ηθοποιό Αλέκο Ζαρταλούδη!
Τώρα, το '73 - '74 που θυμάμαι ελληνική ταινία είχε και Σάββατο βράδυ και Κυριακή μεσημέρι - μια το...ΕΙΡΤ και μια η ΥΕΝΕΔ, δεν θυμάμαι την σειρά, νομίζω ΥΕΝΕΔ το Σάββατο διότι βλέποντας κάθε Σάββατο ελληνική ταινία έχανα την...Γιουροβίζιον (ΕΙΡΤ). Το μεσημέρι το ένα είχε την ταινία και το άλλο τον Καπαφλή να τραγουδάει δημοτικά (ψάξτε να δείτε ποιός είναι όπως και την Αλίκη Νικολαίδου). Θυμάμαι πάντως να έβαζε διάλειμμα στην μέση όπως στο σινεμά - μόνο στις ταινίες.
Η απαραίτητη διακοπή στις 00:00 για ειδήσεις συνεχίστηκε για χρόνια κατόπιν απαιτήσεως του Κ. Καραμανλή, ως πρόεδρου πια, για να τις βλέπει πριν πέσει για ύπνο!
Όσο για τις "σφαίρες" τι να πούμε τότε για τον ΑΝΤ1 που έκοψε το "120 Ημέρες στα Σόδομα" ενώ προβαλλόταν λόγω τηλεφωνημάτων "αγανακτισμένων πολιτών"! δεκαετία '90! Τότε αρχές της ιδιωτικής το κάθε κανάλι είχε το δικό του κοινό ανάλογα με την πολιτική του τοποθέτηση...
Τέλος να πω κι εγώ σαν αγανακτισμένος πολίτης πως πριν λίγους μήνες έβλεπα απόγευμα ελληνική ταινία στην ΕΡΤ1 και στο διάλειμμα εξαφανίστηκε και ξεκίνησε η 'Μηχανή του Χρόνου"! Οι δεκαετίες περνάνε αλλά οι δημόσιοι υπάλληλοι της ΕΡΤ μένουν οι ίδιοι!!!
Ενα χρονο μικροτερη σου ειμαι, και θυμαμαι ολα αυτα τα παλια σηριαλ..θυμασαι καθε Κυριακη που εβαζε τα μεσημερια ξενη οικογενειακη ταινια παραγωγης Ντισνευ;Τα διαφορα ντοκυμαντερ με ζωα τα θυμασαι;; εκεινο με τους μπαμπουινους, τι συγκλονιστικο!!!Και σιγορα θα θυμασαι Λωξαντρα, Αστροφεγγια, Εκατη, παλιοτερα παιδικα σοου με την Ερση Δοξακοπουλου και παιδικες παραστασεις με την Αγνη, τη σειρα Ελληνικα Παραμυθια,κατι ενημερωτικες εκπομπες με θεμα τα παιδια σε ιδρυματα του ΠΙΚΠΑ, και βεβαια η θεμις εχει κεφια η θεμις εχει νευρα, του Δ. Ψαθα προσαρμοσμενο στην τηλεοραση..και ποσα αλλα...
@@Apostolia-io7qy ναι,τα περισσότερα, όπως και Μαριάνα Τόλη και καντσονισιμα! Και Κωνσταντάρα Δογκανο
@@antonischondro1311 Κι αυτα..το επεισοδειο μαλιστα με τη Ραφαελλα Καρα!!!που καποια στιγμη λεει στο Λαμπρο"Λαμπρο μασκαρα, χαχαχα"
Είμαι πολύ μικρός και γεννημένος στα τέλη του 80 σχεδόν. χαίρομαι να σε βλέπω γιατί μ αρέσουν αυτές οι αναμνήσεις βασικά μ αρέσει να ακούω αυτά που δεν πρόλαβα. Αλλα έχω ζωηρές αναμνήσεις από τς αρχές τς δεκαετίας του 90.βεβαια όταν έβλεπα ασπρόμαυρη ταινία νόμιζα ότι και οι ηθοποιοί βλέπουν ασπρόμαυρα 😂😂😂
Το 1979-80 στο ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΘΥΡΩΡΟΥ με τον ΒΟΥΤΣΑ έπαιξα σε 30 επεισόδια κάνοντας τον Πέτρο διευθυντή της Άννας- Μαίρη Φαρμάκη!!!...Πω-πω τι μου θύμισες τώρα αγαπητέ Ανδρόνικε, την πρώτη μου εμφάνιση στην Τηλεόραση το 1977 με το ΕΚΕΙΝΕΣ ΚΙ ΕΓΩ Λάμπρος Κωνσταντάρας!!!...ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ!!!!
"Ομάδα Τζι" ή αλλιως "Μάχη των Πλανητών", κάθε Τρίτη απόγευμα (βγήκε και σε κόμικς, 23 τεύχη συνολικά, τα έχω ακόμα όλα κάπου καταχωνιασμένα στο πατρικό μου). "Μπακ Ρότζερς", "Διαστημόπλοιο Γκαλάκτικα", "Star Blazers" στα κινούμενα σχέδια (ο τίτλος μεταφρασμένος σαν ..."Αστροδύναμη Αργώ"). Φυσικά " Ο Παραμυθάς" (αριστούργημα, με το Ν. Πιλάβιο!), "Κόκκινοι Γίγαντες-Άσπροι Νάνοι" (ή μαθήματα Αστροφυσικής στην ελληνική TV!), "Οικογένεια Μπαρμπα-μπαμπά" (γύρω στο 1980, δεν έπαιξε πολύ), φυσικά "Σπορτ Μπίλλυ ("...με ειδική αποστολή "Κομήτης" - yeah!).
Από "ξενα" "Χαρτ και Χαρτ" ("Hart To Hart"), για όλη την οικογένεια, όπως και το καταπληκτικό "The Paper Chase / The First Years" (με ελληνικό τίτλο "Όλα για το πτυχίο" - απολαυστικός ο καθηγητής Κίνγκσφιλντ, ακα John Houseman: "you teach yourselves the law, but I train your minds. You're coming here with a skull full of mush and, if you survive, you leave thinking like a lawyer"). Φυσικά, "Βόρειεοι και Νότιοι" στα late 80s, αλλά και το "Moonlighting" / "Αυτός, αυτή και τα μυστήρια" (τι μεταφράσεις! - και έτσι γνωρίσαμε τον κ. Bruce Willis), "Knight Rider" (με τον ΚΙΤ), "Mac Gyver και "Miami Vice", βέβαια
Από ελληνικά "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται" (αριστούργημα, ή όταν η τηλεόραση παρήγαγε πολιτισμό), "Ο Συμβολαιογράφος" (εξαιρετικό τώρα, αγαπημένο μπαμπα΄και μαμά, αλλά δυσκολοχώνευτο για τα παιδιά). "Τα τετράγωνα των Αστέρων", με τη Μαρία Αλιφέρη (σούπερ σταρ των early 80s!) , όπως και ¨Το φως του Αυγερινού", με την ίδια (σημ: αυτό έπαιζε στο ένα από τα δύο κανάλια όταν έγινε ο μεγάλος σεισμός των 6,6 Ρίχτερ το 1981 στην Αθήνα και διακόπηκε απότομα, φυσικά - πολύ κούνημα, μεγάλοι μετασεισμοί, μέρες χωρίς σχολείο και επιστροφή με μάθημα σε αντίσκηνα ΜΕΣΑ στην Αθήνα, σουρρεαλιστικές στιγμες). ""Λούνα Παρκ", "Τα Καθημερινά", με Γ. Κωνσταντίνου, Ξ Καλογεροπούλου και Στ. Γαρδέλη, "Το Ημερολόγιο ενός θυρωρού" με τον Β. Μπουγιουκλάκη, το εξαιρετικό ¨Ο Χατζημανουήλ" με το Γ. Μόρτζο και την Κ. Δανδουλάκη (μαζευόμασταν πάντα ΔΥΟ οικογένειες για να το δούμε! - νομίζω, κάθε Τετάρτη).
"Ο θείος μας ο Μίμης" με το Μ. Φωτόπουλο, κάθε Τετάρτη βράδυ το 84-85, το θυμάμαι γιατί τότε πήγαινα σχολείο Α' Γυμνασίου με το καταπληκτικά εξοντωτικό πρόγραμμα "τρεις απόγευμα και δύο πρωί", δηλ. Δευ-Τρι-Τετ απόγευμα και καπάκι Πέμ. πρωί. Αλλά διέκοπτα παντα το διάβασμα για να δω "θείο Μίμη" (και κοιμόμουνα μετμεσονύκτια, κατά συνέπεια). Στο τέλος της δεκαετίας του '80 και για πολύ μικρό διάστημα η πολύ καλή σειρά "Τα Διόδια", αν τη θυμάται κανένας.
Α, και κάτι ψιλο-άκυρα (ΟΚ, προσωπική γνώμη), όπως "ο κήπος με τα αγάλματα" ή "για να δούμε τι θα δούμε", που τελοσπάντων τα πετύχαινα τυχαία σε πρωτόγονο ζάπινγκ με δύο καναλια!
¨Κινηματογραφική Λέσχη", με τη σχοινοτενή εισαγωγή και ανάλυση του έργου (!!), "το θέατρο της Δευτέρας" και φυσικά, "Μουσικόραμα" με το Γ. Γκούτη (που πάντοτε έκοβε τα βίντεο-κλιπ).
Αλλά πάντα, πάνω και πέρα από όλα, "ΝΤΙΟΥΚΣ", η απόλυτη σειρά της ελληνικής τηελόρασης των 80s, σειρά θρύλος με φανατικό κοινό ("General Lee" / Dodge Charger, wow!). Έχω δει ΟΛΑ τα επεισόδια και θα τα ξανάβλεπα ευχαρίστως, αν και δεν τα έχω εντοπίσει σε πλήρη σειρά στο TH-cam - αν κάποιος έχει καμιά ιδέα, θα το εκτιμούσα). "Fighting the system like two modern day Robin Hood"!
Σημειωτέον ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο έπαιζε ΜΟΝΟ κάθε Τετάρτη, ΟΛΑ τα Κύπελλα μαζί (Πρωταθλητριών, ΟΥΕΦΑ και ΚΥπελλούχων) και η τηλεόραση έδειχνε ΜΟΝΟ ΕΝΑ ματς "ζωντανό", συνήθως με κάποια ελληνική ομάδα μέχρι το Δεκέμβρη και μετά (ακολουθούσε μαγνητοσκοπημένο ένα δεύτερο με κάποια άλλη ελληνική), κάποιο επιλεγμένο ευρωπαϊκό. ΚΑΙ ο τελικός του τότε Πρωταθλητριών γινότανε Τετάρτη, ώρα 9.00 - 9.30 μμ (θυμάμαι ακόμα το Αμβούργο-Γιουβέντους 1-0 στο ΟΑΚΑ το 1982, με το γκολ-φωτοβολίδα του Μάγκατ στο 8ο λεπτό - διαιτητής ο Ρουμάνος Ραϊνέα που "έπνιξε" προκλητικό πεναλτυ (μιλάμε, για σπρωξιά με τα δύο χέρια) σε παικτη της Γιουβέντους στο β' ημιχρ.).
Φυσικά, τα βλέπαμε ασπρόμαυρα και οι κοτσάνες των Ελλήνων σπίκερ διαμόρφωσαν σχολή: ο αείμνηστος Διακογιάννης επέμενε να αποκαλεί την Έβερτον "οι εφοπλιστές" (αντί για "the toffees"), γιατί φόραγαν ... μπλε!!!! Όταν υπήρχε βλάβη στο σήμα το σπικάζ γινόταν λαιβ από το ... στούντιο, αλλά οι παίκτες δεν ήταν όλοι γνωστοί και ακολουθούσαν στιγμές μεγάλου αυτισχεδιασμού, καθώς ο σπίκερ ήξερε μόνο τους σταρ: "Μπουντραγκένιο σέντρα, Μπουντραγκένιο κεφαλιά και γκολ για τη Ρεάλ!". Τα Σαββατοκύριακα τα ματς ΔΕΝ μεταδίδονταν, μόνο από το ραδιόφωνο.
Το Σαββατόβραδο με την ελληνική ταινία (ιδίως της "Φίνος", και εγώ θα συμφωνήσω) αποτελούσε πραγματική μαγεία και για μένα επίσης, δεν υπήρχε περίπτωση να μη δω την ελληνική ταινία - εξαιρετική αναφορά!
Την ιστορία με το "Πέφτουν οι σφαίρες σαν το χαλάζι" τη θυμάμαι όπως ακριβώς την περιγράψατε, είχα κάτσει και εγώ να τη δω σαν αγοράκι, νομίζοντας ότι θα παίξει πολεμικό. Η διακοπή που έπεσε συζητιότανε για μέρες - και ποτε δε μαθαμε ποιος φαεινός εγκέφαλος είχε την έμπνευση να προβληθεί αυτό το κινηματογραφικό έκτρωμα (προσωπική γνώμη, μη διαπραγματεύσιμη).
Συγχαρητήρια, πολύ ωραία δουλειά - ευχαριστώ για αυτή τη βαθειά βουτιά στις παιδικές αναμνήσεις (b. 1972, btw). Αν μπορεί να γίνει και ένα αφιέρωμα στα παιδικά περιοδικά της εποχής...:))
ΥΓ: Το πλήρες όνομα του σερίφη Ρόσκο ήταν Rosco P. Coltrane (με το P. χαρακτριστικά τονισμένο και το επώνυμο να ακούγεται σαν "Κόλτραιην" - όχι "Κολτραίην"! Γράφω με παλιά ορθογραφία, για όσους το πρόσεξαν).
Και η "σταρ" Νάκυ Αγάθου στις ειδήσεις, μην την ξεχνάμε...Δείχνω ηλικία και αναφέρω ότι θυμάμαι Έλλη Στάη στην κρατική, αρχές δεκαετίας '80..:))
το πρωί απόγευμα που λες στο δημοτικό το είχαμε τρεις και τρεις και τις χρονιές που πηγαίναμε σχολείο Σάββατο απόγευμα και χάναμε το Αγγλικό Ποδόσφαιρο είχαμε κηδεία!
Υπέροχο βίντεο!!! Μπράβο Ανδρόνικε!!! Περιμένουμε και τα επόμενα... Και φυσικά το βίντεο για τα στούντιο της Φίνος Φιλμ...
Ερχεται... Μια βδομάδα έμεινε...
Τελειος φιλε,,,τα ειπες ολα!!!!!