داستان زندگی مزاری، او کی بود!؟

#عبدالعلی مزاری متولد ۵ جوزا/خرداد ۱۳۲۶ در منطقه چهارکنت ولایت بلخ، در کودکی چوپان شد و بعد آموزش در مدرسه دینی "چهارمحله"، او را طلبه سرکشی بار آورد. این روحانی شیعه در ۱۳۴۷ به وظیفه دوساله سربازی به شهر گردیز رفت و در همان جا مقدمات فقه حنفی را از مولوی فراهی همکارش آموخت. در سال ۱۳۵۰ برای ادامه تحصیلات به ایران و عراق رفت.
مبارزات سیاسی
او در سال ۱۳۵۷ به کشور بازگشت و مبارزات خود را در چهارچوب "سازمان نصر افغانستان" علیه دولت حزب دموکراتیک خلق آغاز کرد، اما پس از خارج‌شدن هزاره‌جات (مناطق #هزاره‌نشین در افغانستان) از کنترل دولت، این سازمان با گروه‌های دیگر شیعی درگیر جنگ شد. جنگ ده ساله بین گروه‌های عمده هزاره‌تبار، هزاره‌جات را در بحران مرگباری فرو برد.
تشکیل حزب وحدت اسلامی در ۲۵ سرطان/تیر ۱۳۶۸ و قرار گرفتن مزاری در رهبری آن، او را در موقعیت متفاوتی قرار داد. این موقعیت به او فرصت داد که آرامش و همبستگی را در هزاره‌جات بازآورد. او از نوعی راهبرد ملی‌گرایی در بین هزاره‌ها حمایت کرد که جوانان و افراد سرخورده از تفرقه خونین سال‌های ۶۸-۱۳۵۸ را راضی می‌کرد
مزاری زمانی که در ۲۲ حوت /اسفند ۱۳۷۳ در اسارت گروه طالبان در چهارآسیاب در جنوب کابل کشته شد، به گفته سعادت غزنوی عضو شورای مرکزی حزب وحدت اسلامی، "ملک و مالی از خود به جا نگذاشت"، اما میراث سیاسی به‌جا گذاشت که حالا براساس آن اشرف غنی او را در مقام "تغییردهنده مسیر تاریخ" کشور قرار می‌دهد