bu videoları kıskanıyorum ama dinliyorum çünkü tam olarak öğrenci evimizde yemek yaparken ve yerken ettiğimiz ve artık erişemediğim muhabbetin içinde hissediyorum ve video bitince, muhabbet sonunda kurduğumuz bu konuştuklarımızı keşke podcast yapabilsek gibi hayallerimiz aklıma geliyor..
Her bölümde masadaki kitaplıktaki kitapları dikizliyorum, hangi kitap olduğunu anlamaya çalışıyorum, umarım bir tek ben yapmıyorumdur bunu 😅. Bu arada bu haftaki konu çok iyiydi ben dinlerken keyif aldım kafa açtı.
Güzel mesele. Arkadaşlık “her şeye rağmen” kurulabilecek ve sürdürülebilecek bir şey değildir. Fakat yalnızlık korkusu yenilmedikçe bunun farkına varmak zor. Bu korkuyu yenip nezaket ve sınırlar içselleştirdiğimizde doğru arkadaşları buluyoruz. Arkadaşlıkta bilişsel entelektüellik seviyesinden çok duyuşsal entelektüellik seviyesi daha önemli oluyor, eğer mesele dengimizi bulmaksa.
İnsanların birbirini besleyemedikleri zaman arkadaşlıklarının da uzaklaşmaya dönüştüğünü hissediyorum. Zamanla farklılaşma iletişimi zayıflatıyor. Farsça bir deyiş vardır çok severim; “Aynı kafada olmayan kişilerle sohbet ruha acı veren bir azaptır.”
yeni bi önermeyle gelemeyeceğim, inner circlea arkadaş almak çok kolay ve çok olabilen bir şey değil sonuçta günlük iletişimde kabul edildiğini hissettiğin, aynı bir amaç için çalıştığın, bir derdin birleştirdiği kişiyle ayrılmak her zaman mümkün olmuyor. 'bu insan da ne diyormuş canım' şeklinde karşılıklı anlayışa gayret edildiği sürece o arkadaşlık devam ediyor. tabi bir yerden sonra, hayattaki sorumluluklar arttıkça o kişilerin yerinin azalması çok mümkün siz de sanırım o kısımdan bahsediyorsunuz, bu aşamaya yeni yeni adım atıyorum bu konudaki düşüncelerime çok sayıda güncelleme geleceğini de biliyorum ama şimdilik şunu söyleyebilirim, daha çok kendinden bir şey bulduğun kimselerle vakit geçirmeyi öncelemek bizi farklı düşüncelere kapalı biri yapmamalı, daha önce enerjimizin çoğunu arkadaşlıklara yönlendirebilirken yetişkin hayatın getirdikleri enerjimizin gözardı edilemeyecek bir kısmını fark ettirmeden tüketiyor. zamanımızı kime hibe ettiğimizi her zaman bilinçli şekilde seçemediğimizi de düşününce çok da şaaapmamak lazım sanki xnanndnsndnnxnsmnsnnd
Çok iyisiniz ❤ bazen muhabbetleri takip etmekte zorlandım çünkü arkadaki mor ışık biraz sizin muhabbetin havasından uzak bir zevke hitap ediyor gibi geldi😊
Öylesine arkadaşlıkları diye de başlık var aslında maruz kaldığın öylesine bi adamla da arkadaş olursun öyle intelligent seviyesine bakmadan sırf aynı yere çok gittiğin için inner circle a da hemen girer 2 yıl sonra çıkarlar yılda bir görürsün safe bi arkadaşlık
13:24 o minvalde bir ifadeyi bölümden arkadaşımın okul itiraf sayfasında bir yorum olarak yazdığını görmüş ve dehşete düşmüştüm, insanlara insan olarak bakılmadığını o gün öğrenmiştim.
Arkadaşlık üzerine yorum beklenmişti ancak benim farklı bir konuda bir sorum olacak: Son bölümde değindiğiniz elitizm meselesi. Popüler kültürün 'kişisel gelişim' ya da 'potansiyelini açığa çıkarma' furyasının diline fazla kapılmadan daha gerçekçi bir yerden sormak istiyorum: bireysel gelişim, yani şahsi terakki, günümüz dünyasında ve özellikle Türkiye’de, uzun çalışma saatleri, ailevi sorumluluklar, toplumsal roller ve çevresel beklentiler arasında sıkışmış bir birey olarak kendimize yatırım yapmaya nasıl vakit ayırabiliriz? Bu süreçte ruhsal, zihinsel ve fiziksel dengemizi koruyarak sürdürülebilir bir gelişimi nasıl sağlayabilir ve özellikle neler yapabiliriz? Kendi yaşam sürecinizde bu meseleyle ilgili bulduğunuz yöntemler, takip ettiğiniz yollar ya da sizi motive eden alışkanlıklar varsa, bunları bizimle bir bölümde paylaşabilir misiniz? Teşekkürler 🙏🏻
Güzel bir bölümdü. Arkadaşlık hiyerarşisi gerçekten oluşuyor bence ama bilinçli olduğunu düşünmüyorum en azından oluşma aşamasında ve gerçekten olgunluk çok önemli bir şey. Ethem'in bahsettiği şu 'içinde bulunduğun durumdan daha üst kademeye çıktığında etrafındakiler de değişir' düşüncesi bence sadece olgunluk parametresinde imkan dahilinde olan bir şey diye düşünüyorum. Konu ciddiydi bence ama siz ciddi bir şey üzerine tartışırken nasıl bi anda gülme modunu açıyorsunuz anlayamıyorum geçiş baya hızlı 😅 'sıradan çinko karbon adamlar' baya iyiydi 😂
Siz konuşurken sürekli olarak farklı insanların kafasına giriyormuş hissi oluşuyor ve bir şeylerin teorik zemini her zaman tartışılır iken siz biraz daha duygusal pratiklere alan açıyorsunuz gibi, bu inanılmaz keyifli:)) Biraz da kırıksınız bence lokavt izlemeye devam
Bir bölümde de arkadaş ayrılığı konuşmayı öneriyorum 🤝🏻
ağlattı
@@lokavtlar konuşalım ağlayalım en azından boşa gitmesin
14:25 “belli bir şeyleri konuşmuyor olmak arkadaşlığını sürdürüyor”😢
sad:s
mefhumu muhalifi bize öğretmekle Ethem kardeşimiz bu vidyonuzun zekatını ödemiş bulunmaktadır.
bundan sonra bol bol kullanmaca
bu videoları kıskanıyorum ama dinliyorum çünkü tam olarak öğrenci evimizde yemek yaparken ve yerken ettiğimiz ve artık erişemediğim muhabbetin içinde hissediyorum ve video bitince, muhabbet sonunda kurduğumuz bu konuştuklarımızı keşke podcast yapabilsek gibi hayallerimiz aklıma geliyor..
biliyoruz. birileri de bizimle o masada...
Her bölümde masadaki kitaplıktaki kitapları dikizliyorum, hangi kitap olduğunu anlamaya çalışıyorum, umarım bir tek ben yapmıyorumdur bunu 😅. Bu arada bu haftaki konu çok iyiydi ben dinlerken keyif aldım kafa açtı.
dışarıdan getiriyoruz genellikle... bazen raftan çekiyoruz sadece:))
Güzel mesele. Arkadaşlık “her şeye rağmen” kurulabilecek ve sürdürülebilecek bir şey değildir. Fakat yalnızlık korkusu yenilmedikçe bunun farkına varmak zor. Bu korkuyu yenip nezaket ve sınırlar içselleştirdiğimizde doğru arkadaşları buluyoruz. Arkadaşlıkta bilişsel entelektüellik seviyesinden çok duyuşsal entelektüellik seviyesi daha önemli oluyor, eğer mesele dengimizi bulmaksa.
her şeye rağmen uranyum gibi bir şey.
bir kıvılcım düşer önce büyür yavaş yavaş
-platon
İnsanların birbirini besleyemedikleri zaman arkadaşlıklarının da uzaklaşmaya dönüştüğünü hissediyorum. Zamanla farklılaşma iletişimi zayıflatıyor.
Farsça bir deyiş vardır çok severim; “Aynı kafada olmayan kişilerle sohbet ruha acı veren bir azaptır.”
göğüslenebilitesi olan farklılaşmalar da vardır elbette. onu da es geçmemek lazım
İzlerken çok keyif aldığım bir video oldu. Ayrı eve çıkma ve yurtdışına çıkma mevzusunu ayrı bir videoda daha detaylı konuşursanız sevinirim.
olabilir güzel konu
yeni bi önermeyle gelemeyeceğim, inner circlea arkadaş almak çok kolay ve çok olabilen bir şey değil sonuçta
günlük iletişimde kabul edildiğini hissettiğin, aynı bir amaç için çalıştığın, bir derdin birleştirdiği kişiyle ayrılmak her zaman mümkün olmuyor. 'bu insan da ne diyormuş canım' şeklinde karşılıklı anlayışa gayret edildiği sürece o arkadaşlık devam ediyor.
tabi bir yerden sonra, hayattaki sorumluluklar arttıkça o kişilerin yerinin azalması çok mümkün siz de sanırım o kısımdan bahsediyorsunuz, bu aşamaya yeni yeni adım atıyorum bu konudaki düşüncelerime çok sayıda güncelleme geleceğini de biliyorum ama şimdilik şunu söyleyebilirim, daha çok kendinden bir şey bulduğun kimselerle vakit geçirmeyi öncelemek bizi farklı düşüncelere kapalı biri yapmamalı, daha önce enerjimizin çoğunu arkadaşlıklara yönlendirebilirken yetişkin hayatın getirdikleri enerjimizin gözardı edilemeyecek bir kısmını fark ettirmeden tüketiyor. zamanımızı kime hibe ettiğimizi her zaman bilinçli şekilde seçemediğimizi de düşününce çok da şaaapmamak lazım sanki xnanndnsndnnxnsmnsnnd
çok da şaaapmamak lazım ama çok da şapmak lazım gibi bir şey:')
kanka ben dostoyevski okudum artık arkadaş kalamayız
accurate
Çok iyisiniz ❤ bazen muhabbetleri takip etmekte zorlandım çünkü arkadaki mor ışık biraz sizin muhabbetin havasından uzak bir zevke hitap ediyor gibi geldi😊
cinsiyetçi diliniz batsın:pp
Öylesine arkadaşlıkları diye de başlık var aslında
maruz kaldığın öylesine bi adamla da arkadaş olursun öyle intelligent seviyesine bakmadan sırf aynı yere çok gittiğin için
inner circle a da hemen girer 2 yıl sonra çıkarlar yılda bir görürsün
safe bi arkadaşlık
fonksiyonel arkadaşlık
13:24 o minvalde bir ifadeyi bölümden arkadaşımın okul itiraf sayfasında bir yorum olarak yazdığını görmüş ve dehşete düşmüştüm, insanlara insan olarak bakılmadığını o gün öğrenmiştim.
masmaalesef
Arkadaşlık üzerine yorum beklenmişti ancak benim farklı bir konuda bir sorum olacak: Son bölümde değindiğiniz elitizm meselesi.
Popüler kültürün 'kişisel gelişim' ya da 'potansiyelini açığa çıkarma' furyasının diline fazla kapılmadan daha gerçekçi bir yerden sormak istiyorum: bireysel gelişim, yani şahsi terakki, günümüz dünyasında ve özellikle Türkiye’de, uzun çalışma saatleri, ailevi sorumluluklar, toplumsal roller ve çevresel beklentiler arasında sıkışmış bir birey olarak kendimize yatırım yapmaya nasıl vakit ayırabiliriz? Bu süreçte ruhsal, zihinsel ve fiziksel dengemizi koruyarak sürdürülebilir bir gelişimi nasıl sağlayabilir ve özellikle neler yapabiliriz?
Kendi yaşam sürecinizde bu meseleyle ilgili bulduğunuz yöntemler, takip ettiğiniz yollar ya da sizi motive eden alışkanlıklar varsa, bunları bizimle bir bölümde paylaşabilir misiniz? Teşekkürler 🙏🏻
Çok iyi bir konu, bir de değişmek ne kadar mümkün? bunun psişik determinizm yönünü de mahmutun perspektifinden duymak isterim ben de
güzel konu bakılsın
Güzellik nedir? Güzel olana nasıl ulaşılır? Estetik zevkler nasıl geliştirilir ve tatmin edilir?
konu edinilebilir. teşekkürler
Güzel bir bölümdü. Arkadaşlık hiyerarşisi gerçekten oluşuyor bence ama bilinçli olduğunu düşünmüyorum en azından oluşma aşamasında ve gerçekten olgunluk çok önemli bir şey. Ethem'in bahsettiği şu 'içinde bulunduğun durumdan daha üst kademeye çıktığında etrafındakiler de değişir' düşüncesi bence sadece olgunluk parametresinde imkan dahilinde olan bir şey diye düşünüyorum. Konu ciddiydi bence ama siz ciddi bir şey üzerine tartışırken nasıl bi anda gülme modunu açıyorsunuz anlayamıyorum geçiş baya hızlı 😅 'sıradan çinko karbon adamlar' baya iyiydi 😂
duygu geçişlerinde bir ustalık söz konusu... -disosiyatifler dernek başkanı
@lokavtlar estağfirullah, ben kendi içinde özelleşmiş bir dostluğun muhabbet dinamiği olarak yorumlamıştım 🌿
mefhumu muhalif diyen arkadas hukuk okuyo olabilir
hayır. lütfen tekrar deneyiniz
Siz konuşurken sürekli olarak farklı insanların kafasına giriyormuş hissi oluşuyor ve bir şeylerin teorik zemini her zaman tartışılır iken siz biraz daha duygusal pratiklere alan açıyorsunuz gibi, bu inanılmaz keyifli:)) Biraz da kırıksınız bence lokavt izlemeye devam
duygusal pratiklersiz teori epeksiktir... epeksikolojiktir
Arkadaşlık 20 sene
Görüşüp
Doğum günü nde
Mum söndürme
Degildir
21:41 yardım çığlıkları
xd
aday yokki ben arlarından seçim yapayım
ağlamaktayım
uncut versiyonu gelemeyecek kadar makara dönmüş
gelmiş gelmişşş