Rewelacyjna rozmowa! Uwielbiam pana Szczygła! Właśnie przeczytałam " Projekt Prawda" i jako jedną z nielicznych książek ...przeczytam ją po raz drugi. Wywiad z Mariuszem Szczygłem to uczta dla duszy. Podejście do życia, tolerancji, pracy, naszego istnienia tu i teraz, religii a przede wszystkim do samego siebie sprawia, że słucha się Pana wspaniale. Zawsze wnosi Pan do rozmowy coś takiego, nad czym musimy się zastanowić. Zdrowia, radości z każdego zwykłego i niezwykłego dnia dla obu Panów !
Nie wiedziałam, że mam tyle punktów stycznych z p.Szczygłem. Ostatnio takim różnym przemądrzałym i infekcji (czyli infekcji podwójnej) udało się mnie mocno zdołować. Pan (MS) podniósł mnie na duchu. Jest 1h w nocy- dzięki temu wywiadowi zasnę uśmiechnięta. Dziękuję ❤😊
Dzień dobry! Wspaniała rozmowa. Ciągle słucham YT, ale po tej rozmowie nie miałem już ochoty na nic innego, to było bardzo inspirujące i chciałem sobie zostawić trochę czasu na to aby poruszone sprawy wybrzmiały w mojej głowie. Zastanawiam się teraz na przykład dlaczego całe życie daję się wkręcać w ranne wstawanie😂 pozdrawiam Pana Mariusza i Pana Prowadzącego
Pan Mariusz jak zwykle wspaniały, nie zaskoczył mnie :). Ale jestem pod wrażeniem niesamowicie inteligentnego, wrażliwego i mądrego przeprowadzenia wywiadu przez redaktora. Brawo! Bardzo rzadko spotykane dziennikarstwo na najwyższym poziomie!
Szanowny Panie Marcinie, dużo szacunku. Bardzo Panu dziękuję za otwarcie moich oczu na Czechów. Dzięki Panu lubię Czechów, ich humor oraz ich wspaniałe filmy
Jak zwykłe z przyjemnością panie Mariuszu wysłuchałam spotkania jest Pan człowiekiem z pasją doceniam dowiaduję się ciekawych rzeczy i co może być ważne i ważniejsze i mniej ważne pozdrawiam 💚💚💚
Wspaniały program, absolutnie wyjątkowy,inspirujacy p.Mariusz Szczygieł .Od zawsze jestem zachwycona jego wiedza, filozofia życia i ciekawoscia życia i wybitna osobowość .Jego twórczość zawsze z ciekawym przekazem.
Och...Jak to się źle widzi innych , nie siebie...A proszę, zauważyć że te złe rzeczy ( o których teraz mówicie - to prze iez mówicie o sobie) I NIE ZAPOMINAĆ, ZE KAŻDA WŁADZA - KIEDYŚ SIĘ KOŃCZY !!!
Mam siebie dosyć i jestem tym wszystkim zmęczony. Rodzice gadają mi o mieszkaniu z współdzielni i mimo wszystko ciągłej kontroli na strony sąsiadów. Tata mówi, że musi "wypróbować" moje mieszkanie i dopiero potem mi je zaprezentować. Kiedy siostra wyprowadzi się pierwsza to nie wytrzymam i będę chciał odebrać sobie życie. Muszę umówić się do psychiatry za 350 zł ponieważ zmagam się w tej chwili z epizodem zaburzenia dysocjacyjnego. Nie mogłem zdecydować się na psychoterapię grupową za 710 zł miesięcznie. Mama traktuję mnie jak dziecko i ciągle gada mi o sprzątaniu białych kartek na których robię zadania z Matematyki. Mama nie rozumie, że mi się to jeszcze przyda i będę i tak robić nowe zadania, nie miałem kiedy spalić tamtych kartek i tak wyszło. W jej głowie mój kurz w moim pokoju urósł do rangi problemu życia. Teraz słyszę od Taty jak dziesięciolatek: " idziemy spać, dwunasta ! Karol !". Chodzę dziewięć lat na psychoterapię a moja psychoterapeutka mi mówi, że zgadza się z mną, że po niezdanej maturze i pięciu latach, mam prawo czuć, że utknąłem w martwym punkcie. Chcę żyć jak chcę i robić to co chcę. Nie napisałem jeszcze na UW na Wydział Fizyki z prośbą o wolne słuchanie a jutro chcę tam po prostu pojechać i wejść na zajęcia. Bardzo boję się o swoją emeryturę, martwię się, że skoro nie odprowadzam składałek to wyląduję na koniec życia z marnymi 2000 zł i nie zdążę tego wszystkiego nadrobić. Mój były znajomy, który na mnie nasrał zarabia 8000 miesięcznie, on w wieku 23 lat był w Tajlandii, niedawno wracał z Łotwy, był w Japonii, a ja nie mam nic. Odczuwam gigantyczny ból psychiczny. Nigdy niczego w życiu nie miałem. Przez swoich toksycznych rodziców nigdy nie byłem sam zagranicą. Uczyłem się Matematyki, Fizyki, Algebry Liniowej oraz Analizy Matematycznej. Na całą resztę nie mam już dziś siły, a miałem zrobić tak wiele rzeczy. Zaakceptowałem to, że czasem ciężko mi zabrać się do pracy i "mam bóle". Niedługo minie dziesiąta rocznica mojej psychoterapii, nie mam siły na szukanie pracy, leżę i płaczę. Nie napisałem jeszcze na UW prośby o wolne słuchanie Fizyki. Staram się o wyjazd na Festiwal w Berlinie, zależało mi być na festiwalu za wszelką cenę i pracować w biurze. Nie mam pracy, nie mam matury, nie mam prawa jazdy, śpię u rodziców. Wstaję z łzami w oczach, wymyśliłem sobie zupełnie inne życie i ciężko mi zaakceptować to gówno które jest. Moja psychoterapeutka mówi, że u mnie wszystko kończy się na chwilowej produktywności i dużej ilości deklaracji. Uświadomiłem sobie, że w życiu boli mnie wiele rzeczy, ale na łożu śmierci najbardziej będę żałować tego, że nie podróżowałem i nie byłem na wakacjach. Mój były znajomy, który na mnie nasrał był poraz pierwszy w Amsterdamie w wieku 19 lat z znajomy. Chcę mi się wymiotować. Mama przypomina mi o podciąganiu spodni bo twierdzi, że nie myślę. Nienawidzę swojego życia i ogromnie mi przykro. Nie mam pracy, nie mam matury, nie mam prawa jazdy i śpię u rodziców. Nigdy niczego w życiu nie miałem. Tak cholernie boli mnie moje życie i staram się żyć. Nadal walczę z tym żeby mama nie wybierała mi ciuchów z szafy, ona tego nie rozumie. Nie mam w tym życiu nic i nigdy niczego w życiu nie miałem. To wszystko moja wina bo nie uczyłem się pilnie od 11 roku życia i nie walczyłem o wyprowadzkę z domu, to albo moja wina, albo tego jak zniszczyli mnie rodzice. Jestem osobą niepełnosprawną oraz mam zaburzenia osobowości, w tej chwili przechodzę epizod zaburzenia dysocjacyjnego. Szukam pracy, lecz nie mam siły. Tak bardzo mi na sobie zależy. Chciałbym dobrze napisać maturę z 8 przedmiotów za 400 zł. Nie mam na to w tej chwili siły tak jak nie miałem pięć lat temu. Jak sobie wyobrażę, np. Biologię i Polski to jest mi jakoś tak ciężko, jeszcze weź to wszystko pogódź z pracą, której w tej chwili nie masz i wolnym słuchaniem Fizyki i innymi rzeczami które chcesz robić. W liceum przychodziłem do domu i chodziłem spać z prośbą do Pana Boga aby to się już skończyło. Nie mogłem wychodzić sam z domu i musiałem o to walczyć, czułem się jakbym miał 8 lat. Marzę o takim dobrym dostaniu się na studia. Chcę walczyć i nie wiem czy to się kiedykolwiek ziści. Pracowanie, uśmiechanie się i wewnętrzne umieranie to jest prawdziwa sztuka. Widocznie ja tak nie potrafię. Poszukuję pracy w fundraisingu, dokumentacji w produkcji filmowej i CFT, kawiarnii z rogalikami, kurs baristyki. Chciałbym zapierdzielać i nie patrzeć na to, że wstaję z łzami w oczach. Dzisiaj poznałem faceta, który w wieku osiemnastu lat incydentalnie zaopatrzył się w spray przedłużający stosunek seksualny. Ja nigdy nie miałem tyle przestrzenii do samostanowienia o sobie i narzędzi do decydowania o swoim życiu, mam toksycznych rodziców. Nie wiem co mam robić i nie mam pojęcia co mam myśleć, tak zaczyna się wiele moich przemyśleń. Bardzo mi przykro i mam wszystkiego dosyć, ja już nie wytrzymuję. Tata robi mi fochy o wychodzenie z domu w sobotę a w moim wieku miał żonę, dziecko i rozwód. Niech się zastanowi gdzie jest jego córka. Siostra ironizuję żebym znalazł sobie żonę. Boję się wejścia w stały związek bo boję się niańczenia. Interesuje mnie tylko "one night stand". Siostra piszę mi, że nie wiem jak to jest mieć dziecko niepełnosprawne i się o nie martwić. I co z tego? Nikt nie będzie niczego ze mnie doświadczać. Chcę kurwa normalnie żyć i łatam sobie dziury z okresu adolescencji. Całe życie będę cierpieć bo przecież czasu nie cofnę, muszę coś robić poza cierpieniem, zawalczyć o siebie. Mam toksycznych rodziców. Niedługo minie dziesięć lat od początku mojej psychoterapii. Mam toksycznych rodziców. Mam gigantyczny żal do rodziców, do siebie, do życia. Czuję gigantyczny ból i nie jestem w stanie sobie z tym poradzić. Trzeba coś robić poza cierpieniem w życiu, czemu jest jak jest? To moja wina bo nie walczyłem o wyprowadzkę i prawdopodobnie nie uczyłem się od 11 roku życia, nie mam pewności. Nigdy nie miałem poczucia samostanowienia o sobie i muszę nad tym pracować. Jak napisałem siostrze, że musiałem walczyć o wychodzenie z domu to ona się z mnie śmiała. Wszyscy myślą, że ja się tylko bawię, że nie chcę iść do pracy, zdać matury, iść na wolne słuchanie Fizyki na UW. Cudownie się bawię, zwłaszcza kiedy trzy miesiące temu byłem o krok od psychozy. Za każdym razem jak moja siostra wychodzi do chłopaka to po prostu płaczę, bo nigdy u nikogo nie nocowałem ani nigdy nie byłem na imprezie. Chciałbym budzić się co weekend w innym łóżku. Bardzo mocno walczę o seks i nie wychodzi i walczę dalej. Do sierpnia 2021 bałem się, że kobieta zobaczy w mnie zalęknione i zaryczane dziecko. Mogłem zacząć dopiero od czerwca 2018. Już nigdy nie będę uprawiać seksu mając 20 lat, to tak cholernie boli.
![[MV] A leap of faith...ความเชื่อใจครั้งสุดท้าย (From "Petrichor the series")](http://i.ytimg.com/vi/U1piZH2CNXA/mqdefault.jpg)
Pan Mariusz mnie zachwyca swoją inteligencją, erudycją i kulturą osobistą ❤
Każda rozmowa z Panem Mariuszem to uczta dla uszu. Panie Maxie dziękuję za umiejętność słuchania i zadawania inteligentnych pytań 👏👏👏
Pana Mariusza mogę słuchać zawsze i wszędzie 😀
Pan dziennikarz prowadzący wywiad, wspaniały! Piękna mowa, odpowiednie tempo, można się delektować rozmową.
Świetna rozmowa. Podoba mi się klimat między rozmówcami.
Uwielbiam Pana Mariusza ❤ ma dla mnie tak duzo pięknych opowiadań z Życia i Świata 🌏 wziętych...Pasja ...Empatia...Przekaz 📖🌹🍀Dziękuję 💖
Rewelacyjna rozmowa! Uwielbiam pana Szczygła! Właśnie przeczytałam " Projekt Prawda" i jako jedną z nielicznych książek ...przeczytam ją po raz drugi. Wywiad z Mariuszem Szczygłem to uczta dla duszy. Podejście do życia, tolerancji, pracy, naszego istnienia tu i teraz, religii a przede wszystkim do samego siebie sprawia, że słucha się Pana wspaniale. Zawsze wnosi Pan do rozmowy coś takiego, nad czym musimy się zastanowić. Zdrowia, radości z każdego zwykłego i niezwykłego dnia dla obu Panów !
Pańska definicja luksusu to prawdziwy sztos👍👍👍
Pozdrawiam i dziękuję za interesującą dyskusję
Panie Maksie - pięknie pan poprowadził ten wywiad :-) Pan Szczygiel klasa od lat..
Piękny wywiad,już dawno nie słyszałam takiej ludzkiej,normalnej rozmowy o wielu tematach,które dotykają każdego.Dziękuję.
Nie wiedziałam, że mam tyle punktów stycznych z p.Szczygłem. Ostatnio takim różnym przemądrzałym i infekcji (czyli infekcji podwójnej) udało się mnie mocno zdołować. Pan (MS) podniósł mnie na duchu. Jest 1h w nocy- dzięki temu wywiadowi zasnę uśmiechnięta. Dziękuję ❤😊
"Gęsty" wywiad. Już w pierwszych minutach padają zdania, przy których warto zrobić pauzę i pomyśleć. Dziękuję
Nie zawiodłam się. Pan Marusz jak zawsze wspaniały. Kradne do przemyślenia niektóre Pana mądrości życiowe. Bardzo dziękuję. Pozdrawiam.
Pierwszy raz tutaj jestem - bo mój ukochany Mariusz Szczygieł. Prowadzący - pozytywnie.
Swietny wywiad . Uwielbiam słucać pana Mariusza Szczygła . Słowaxuznania dla prowadzącego wywiad . Piękna , wyrazista mowa , ciekawe pytania i umiejętność słuchania nardzo mnie ujęły. Dziękuję
To była rozmowa dwóch mistrzów .Dziękuję Panowie
Dzień dobry! Wspaniała rozmowa. Ciągle słucham YT, ale po tej rozmowie nie miałem już ochoty na nic innego, to było bardzo inspirujące i chciałem sobie zostawić trochę czasu na to aby poruszone sprawy wybrzmiały w mojej głowie. Zastanawiam się teraz na przykład dlaczego całe życie daję się wkręcać w ranne wstawanie😂 pozdrawiam Pana Mariusza i Pana Prowadzącego
Pan Mariusz jak zwykle wspaniały, nie zaskoczył mnie :). Ale jestem pod wrażeniem niesamowicie inteligentnego, wrażliwego i mądrego przeprowadzenia wywiadu przez redaktora. Brawo! Bardzo rzadko spotykane dziennikarstwo na najwyższym poziomie!
Dziękuję, za bardzo ciekawą rozmowę. Ujmująca filozofia życia Pana Mariusza, wyjątkowa elokwentność słowa, łatwość wyrażania myśli.
Jak tu Tego Szczygła nie kochać?!
właśnie, za krótka rozmowa
To prawda😄
Wspaniały wywiad, uwielbiam Pana Mariusza❤️ widziałam jak się cieszył 15X ✌️
Ależ mi brakowało głosu Mariusza Szczygła i tego wywiadu .Dziękuję . Miód na serce i mądrość na duszę . ❤❤❤
Wspaniała rozmowa dwóch świetnych, mądrych mężczyzn, dziękuję 🌹🌹👏👏👏 Czekam na następne spotkanie i pozdrawiam serdecznie 🙋🍀
Szanowny Panie Marcinie, dużo szacunku. Bardzo Panu dziękuję za otwarcie moich oczu na Czechów. Dzięki Panu lubię Czechów, ich humor oraz ich wspaniałe filmy
Jak zwykłe z przyjemnością panie Mariuszu wysłuchałam spotkania jest Pan człowiekiem z pasją doceniam dowiaduję się ciekawych rzeczy i co może być ważne i ważniejsze i mniej ważne pozdrawiam 💚💚💚
Panie Mariuszu, a ja jednak wolałam w Panu tajemnicę :). Ale i tak uwielbiam Pana reporterską robotę.
Wysłucham z wielką przyjemnością. Bardzo pana lubie i podziwiam za caloksztalt. Pozdrawiam
Wspaniały program, absolutnie wyjątkowy,inspirujacy p.Mariusz Szczygieł .Od zawsze jestem zachwycona jego wiedza, filozofia życia i ciekawoscia życia i wybitna osobowość .Jego twórczość zawsze z ciekawym przekazem.
Panowie jesteście wielcy,dziękuję za rozmowę
Świetna, zajmującą rozmowa Panów,wracają wspomnienia
Pozdrawiam z Krakowa ❤😊
Bardzo lubię słuchać Pana Mariusza. Nie pomyślałabym, że moje życie jest luksusowe, gdyby nie on.
Uwielbiam Pana Mariusza
Jak to!!??Tok Szoł był niezły, lubiłam bardzo, rozmowy na poziomie dużym, jeszcze raz pozdrawiam z całego serca 😊
Cudny 😊 rozmówca ❤
pan Mariusz Szczygieł, wspaniały!
❤
❤❤❤
Wspaniala rozmowa
Wdzięczność ❤❤❤
Trzeba również, panie Szczygieł, pomyśleć o tych, którzy nie lubią odwrotnych,
Och...Jak to się źle widzi innych , nie siebie...A proszę, zauważyć że te złe rzeczy ( o których teraz mówicie - to prze iez mówicie o sobie)
I NIE ZAPOMINAĆ, ZE KAŻDA WŁADZA - KIEDYŚ SIĘ KOŃCZY !!!
Mam siebie dosyć i jestem tym wszystkim zmęczony. Rodzice gadają mi o mieszkaniu z współdzielni i mimo wszystko ciągłej kontroli na strony sąsiadów. Tata mówi, że musi "wypróbować" moje mieszkanie i dopiero potem mi je zaprezentować. Kiedy siostra wyprowadzi się pierwsza to nie wytrzymam i będę chciał odebrać sobie życie. Muszę umówić się do psychiatry za 350 zł ponieważ zmagam się w tej chwili z epizodem zaburzenia dysocjacyjnego. Nie mogłem zdecydować się na psychoterapię grupową za 710 zł miesięcznie. Mama traktuję mnie jak dziecko i ciągle gada mi o sprzątaniu białych kartek na których robię zadania z Matematyki. Mama nie rozumie, że mi się to jeszcze przyda i będę i tak robić nowe zadania, nie miałem kiedy spalić tamtych kartek i tak wyszło. W jej głowie mój kurz w moim pokoju urósł do rangi problemu życia. Teraz słyszę od Taty jak dziesięciolatek: " idziemy spać, dwunasta ! Karol !". Chodzę dziewięć lat na psychoterapię a moja psychoterapeutka mi mówi, że zgadza się z mną, że po niezdanej maturze i pięciu latach, mam prawo czuć, że utknąłem w martwym punkcie. Chcę żyć jak chcę i robić to co chcę. Nie napisałem jeszcze na UW na Wydział Fizyki z prośbą o wolne słuchanie a jutro chcę tam po prostu pojechać i wejść na zajęcia.
Bardzo boję się o swoją emeryturę, martwię się, że skoro nie odprowadzam składałek to wyląduję na koniec życia z marnymi 2000 zł i nie zdążę tego wszystkiego nadrobić. Mój były znajomy, który na mnie nasrał zarabia 8000 miesięcznie, on w wieku 23 lat był w Tajlandii, niedawno wracał z Łotwy, był w Japonii, a ja nie mam nic. Odczuwam gigantyczny ból psychiczny. Nigdy niczego w życiu nie miałem. Przez swoich toksycznych rodziców nigdy nie byłem sam zagranicą. Uczyłem się Matematyki, Fizyki, Algebry Liniowej oraz Analizy Matematycznej. Na całą resztę nie mam już dziś siły, a miałem zrobić tak wiele rzeczy. Zaakceptowałem to, że czasem ciężko mi zabrać się do pracy i "mam bóle". Niedługo minie dziesiąta rocznica mojej psychoterapii, nie mam siły na szukanie pracy, leżę i płaczę. Nie napisałem jeszcze na UW prośby o wolne słuchanie Fizyki. Staram się o wyjazd na Festiwal w Berlinie, zależało mi być na festiwalu za wszelką cenę i pracować w biurze. Nie mam pracy, nie mam matury, nie mam prawa jazdy, śpię u rodziców. Wstaję z łzami w oczach, wymyśliłem sobie zupełnie inne życie i ciężko mi zaakceptować to gówno które jest. Moja psychoterapeutka mówi, że u mnie wszystko kończy się na chwilowej produktywności i dużej ilości deklaracji.
Uświadomiłem sobie, że w życiu boli mnie wiele rzeczy, ale na łożu śmierci najbardziej będę żałować tego, że nie podróżowałem i nie byłem na wakacjach. Mój były znajomy, który na mnie nasrał był poraz pierwszy w Amsterdamie w wieku 19 lat z znajomy. Chcę mi się wymiotować. Mama przypomina mi o podciąganiu spodni bo twierdzi, że nie myślę. Nienawidzę swojego życia i ogromnie mi przykro. Nie mam pracy, nie mam matury, nie mam prawa jazdy i śpię u rodziców. Nigdy niczego w życiu nie miałem. Tak cholernie boli mnie moje życie i staram się żyć. Nadal walczę z tym żeby mama nie wybierała mi ciuchów z szafy, ona tego nie rozumie. Nie mam w tym życiu nic i nigdy niczego w życiu nie miałem. To wszystko moja wina bo nie uczyłem się pilnie od 11 roku życia i nie walczyłem o wyprowadzkę z domu, to albo moja wina, albo tego jak zniszczyli mnie rodzice. Jestem osobą niepełnosprawną oraz mam zaburzenia osobowości, w tej chwili przechodzę epizod zaburzenia dysocjacyjnego. Szukam pracy, lecz nie mam siły. Tak bardzo mi na sobie zależy.
Chciałbym dobrze napisać maturę z 8 przedmiotów za 400 zł. Nie mam na to w tej chwili siły tak jak nie miałem pięć lat temu. Jak sobie wyobrażę, np. Biologię i Polski to jest mi jakoś tak ciężko, jeszcze weź to wszystko pogódź z pracą, której w tej chwili nie masz i wolnym słuchaniem Fizyki i innymi rzeczami które chcesz robić. W liceum przychodziłem do domu i chodziłem spać z prośbą do Pana Boga aby to się już skończyło. Nie mogłem wychodzić sam z domu i musiałem o to walczyć, czułem się jakbym miał 8 lat. Marzę o takim dobrym dostaniu się na studia. Chcę walczyć i nie wiem czy to się kiedykolwiek ziści. Pracowanie, uśmiechanie się i wewnętrzne umieranie to jest prawdziwa sztuka. Widocznie ja tak nie potrafię. Poszukuję pracy w fundraisingu, dokumentacji w produkcji filmowej i CFT, kawiarnii z rogalikami, kurs baristyki. Chciałbym zapierdzielać i nie patrzeć na to, że wstaję z łzami w oczach. Dzisiaj poznałem faceta, który w wieku osiemnastu lat incydentalnie zaopatrzył się w spray przedłużający stosunek seksualny. Ja nigdy nie miałem tyle przestrzenii do samostanowienia o sobie i narzędzi do decydowania o swoim życiu, mam toksycznych rodziców.
Nie wiem co mam robić i nie mam pojęcia co mam myśleć, tak zaczyna się wiele moich przemyśleń. Bardzo mi przykro i mam wszystkiego dosyć, ja już nie wytrzymuję. Tata robi mi fochy o wychodzenie z domu w sobotę a w moim wieku miał żonę, dziecko i rozwód. Niech się zastanowi gdzie jest jego córka. Siostra ironizuję żebym znalazł sobie żonę. Boję się wejścia w stały związek bo boję się niańczenia. Interesuje mnie tylko "one night stand". Siostra piszę mi, że nie wiem jak to jest mieć dziecko niepełnosprawne i się o nie martwić. I co z tego? Nikt nie będzie niczego ze mnie doświadczać. Chcę kurwa normalnie żyć i łatam sobie dziury z okresu adolescencji. Całe życie będę cierpieć bo przecież czasu nie cofnę, muszę coś robić poza cierpieniem, zawalczyć o siebie. Mam toksycznych rodziców. Niedługo minie dziesięć lat od początku mojej psychoterapii. Mam toksycznych rodziców. Mam gigantyczny żal do rodziców, do siebie, do życia. Czuję gigantyczny ból i nie jestem w stanie sobie z tym poradzić. Trzeba coś robić poza cierpieniem w życiu, czemu jest jak jest? To moja wina bo nie walczyłem o wyprowadzkę i prawdopodobnie nie uczyłem się od 11 roku życia, nie mam pewności. Nigdy nie miałem poczucia samostanowienia o sobie i muszę nad tym pracować. Jak napisałem siostrze, że musiałem walczyć o wychodzenie z domu to ona się z mnie śmiała. Wszyscy myślą, że ja się tylko bawię, że nie chcę iść do pracy, zdać matury, iść na wolne słuchanie Fizyki na UW. Cudownie się bawię, zwłaszcza kiedy trzy miesiące temu byłem o krok od psychozy.
Za każdym razem jak moja siostra wychodzi do chłopaka to po prostu płaczę, bo nigdy u nikogo nie nocowałem ani nigdy nie byłem na imprezie. Chciałbym budzić się co weekend w innym łóżku. Bardzo mocno walczę o seks i nie wychodzi i walczę dalej. Do sierpnia 2021 bałem się, że kobieta zobaczy w mnie zalęknione i zaryczane dziecko. Mogłem zacząć dopiero od czerwca 2018. Już nigdy nie będę uprawiać seksu mając 20 lat, to tak cholernie boli.
Czy prowadzący jest w jakimś trybie slow motion?
Bardzo fajny wywiad i ta końcówka polityczna bardzo ważna 🤭
Wspanialy film itylko dwoch aktorow
przeszczepione w Turcji włosy na głowie Szczygiełka są luksusem ;)
To nie luksus to proznosc.
Super facet. Ten po prawej ;)
Obaj sa super
A co teraz
Dlaczego redaktor prowadzący mówi jak robot?
Mariusz jak zawsze przygotowany,fresh,profesjonalny!!! Prowadzaca zmanierowana,infantylna,dziwna?
Ateista który jest gejem opiekuje się rodzicami?! To niemożliwe, każdy katolik to potwierdzi.
A co ma gejostwo i brak wiary do opieki nad rodzicami?
Panie Marjuszu co to za życie dziwne upodobania
teraz nalezy przelaczyc sie na sepleniących yutuberkow-idiotow, w stylu hejkakochani, mam nadzieje ze roznica jaka zobaczycie bedzie ogromna
Niestety, pan Maks jest tak narcystyczny i tak się go ciężko słucha, że zakłóca mi to wywiady z ciekawymi osobami.
Lubię słuchać p. Mariusza ❤
Lubię go jest bardzo inteligentny życzę zdrowia ❤❤❤❤❤❤
Artyści mają jakąś polityczną schizo
Ale tę seksualność,
uroczą
Ma Pan😢
Nic specjalnego z wyjątkiem tej ochydy