Mulisch was voor mij zoals Berlijn, iedereen vond het geweldig en riep dat ik het moest beleven. Ik krijg dan een weerstand en ben het lang uit de weg gegaan. Maar net zoals ik Berlijn geweldig vond toen ik er eenmaal heen ging, vond ik dit boek van Mulisch fenomenaal. Misschien waren het de lage verwachtingen, misschien is het mijn achtergrond in filosofie, ik weet het niet. Ik zet het met stipt op nummer 1, het beste boek dat ik ooit gelezen heb.
Ik denk ook dat er dit boek uitsluitend genoten kan worden door nieuwsgierige mensen die interesse hebben in filosofie, architectuur en houden van metafysische praatjes. Het gaat er dan ook niet echt om of je het boek leuk vind. De vraag is eerder of je past bij het boek.
Ik heb een technisch universitaire natuurkunde achtergrond en ik vind dat Mulisch het er als schrijver redelijk van af brengt als hij het over techniek zoals de radiotelescoop van Dwingeloo heeft maar het is duidelijk dat hij geen echte techniek liefhebber is. Voorbij de grote lijnen knoopt hij van alles aan elkaar om er een leuk verhaal van te maken en dat is prima wat mij betreft. Ik vind het leuk dat het boek zoveel nederlandse cultuur uit de vorige eeuw laat zien (studentenleven, geloof, familieleven, invloed van de oorlog, Joodse cultuur, de politiek, kletskoppen, .. ). Ook allerlei weetjes en verbanden op het gebied van architectuur, klassieken, filosofie etc. vind ik interessant. De karakters hebben niet echt veel emotioneel begrijpelijke diepgang, maken veel impulsieve beslissingen en gaan te vaak dood. Het laatste deel in Rome en Jerusalem is erg Dan Brown-achtig wat ik persoonlijk vrij goed vind. Het slot is niet heel sterk. De zelfspot en uitleg van de engelen maakt dat weer een beetje goed. Al met al heb ik het boek met veel plezier gelezen en ik vond veel passages wel humoristisch ondanks dat het misschien niet altijd zo bedoeld was.
Het hele boek vond ik prachtig. Het einde blijft mijn eigen fantasie prikkelen. Wat heeft Onno uiteindelijk kunnen of mogen besluiten. En ik mis Edgar.
Deze roman jaren geleden voor het eerst gelezen en toen zou ik het voor een groot deel met je eens zijn geweest. Nu de roman herlezen en uitgeplozen en dan kom je erachter dat de compositie ijzersterk is. Werkelijk alles hangt met alles samen, tot in het kleinste detail. Een meesterwerk.
@@Florisleest Elke conversatie, bijvoorbeeld tussen Max en Onno, slaat vooruit of achteruit naar een ander gedeelte in het boek. Het is al allemaal verbonden
Haha heel chil om te horen dat ik niet de enige ben die dit boek vond tegenvallen. Maar juist bij het allerlaatste deel kon ik het niet wegleggen. Toen Quinten eenmaal zelf op reis was vond ik de schrijfstijl wat minder overdreven en dat was waar ik me eerder aan ergerde. Lange stukken geschiedenis die vaag waren opgeschreven die ik niet begreep en waardoor ik me dommig voelde, die waren in mindere mate aanwezig in het laatste stuk. Alleen het einde zelf vond ik ook weer vaag. Ga nog even uitzoeken hoe anderen dat hebben begrepen maar volgens mij is Quinten nu tegelijk met zijn moeder "weg" ...? Ben in ieder geval blij dat het boek uit is haha.
Floris, ik vroeg me af of je misschien een serie kon maken over filosofie en/of psychologische non fictie boeken van (grote/bekende) filosofen en psychologen.
Tof idee. Zijn er specifieke denkers of boeken waar je over wilt horen? En wat zoek je dan? Mijn neiging gaat naar uitgebreide analyses i.p.v. simpelweg samenvatten, wat wel zou betekenen dat ik er weinig kan doen per jaar.
ik vind het een prachtig boek, maar geraak er niet uit wat ik nu eigenlijk vind van de intellectuele aftrekkerijen en de pretentieuze , soms pseudo-filosofische, dialogen. Allicht is Mulisch een fantastisch schrijver met een brede kennis, maar de kwaliteit van een boek is niet evenredig met het aantal culturele verwijzingen. Misschien ben ik te kritisch, of voel ik me net op men tenen getrapt door het telkens geconfronteerd worden met mijn intellectueel onvermogen, maar dit stoorde mij soms. Ik ben heel benieuwd hoe jij er over denkt?
Ha. Ik moest gniffelen om de intellectuele aftrekkerijen. Ik ben het wel met je eens hoor. Dit moest heel duidelijk het magnum opus van Harry worden: alles registers werden opengetrokken. Soms schaadt overdaad, en dat was hier zeker het geval.
Floris, Gister heb ik dan ook eindelijk de laatste bladzijde aangetikt en ik ben het roerend met je eens. De laatste delen zijn voornamelijk mythisch gebrabbel met overdreven proza achtige teksten. Verder ben ik wel blij dat ik het gelezen heb. De vriendschap tussen Onno & Max kwam echt tot leven voor mij. Verder vond ik de magisch realistische (althans ik denk dat dat het was) ook grandioos. Max die ineens bijna de hemel ontdekt en geraakt wordt door een meteoor. Dat hij die driehoek tekent met de belangrijkste plaatsen in zijn leven. Onno die in een desillusie leeft. En natuurlijk Edgar en Quinten hun toetrede tot de hogere sferen. Het is absoluut niet het beste boek ooit, maar het is wel een werk waar er geen tweede van is. Ik geniet altijd van je filmpjes, al kijk ik er helaas minder dan ik zou willen ivm spoilers haha. Ga zo door.
Dank. Zeer aardig je reactie. Ik heb dat ook wel, blij dat ik het gelezen heb, maar jammer van het eindproduct. Tja spoilers. 'Echte literatuur kan niet gespoiled worden,' wordt mij altijd verteld. Maar ik begrijp het wel. Je kunt ook altijd halverwege wegklikken!
Helemaal mee eens. Vol verwachting ging ik de 'nummer één van de Nederlandse literatuur' lezen. Het begin was leuk, ik kon het boek haast niet wegleggen. Maar eenmaal bij het derde deel aangekomen had ik steeds minder zin om het boek er weer even bij te pakken, dit deel was onnodig lang gerekt. Het vierde deel was iets beter dan het derde maar allemaal wel erg ver gezocht vond ik. Zoals je hieronder al zei, een beetje 'Dan Brown style'. Ik was wel teleurgesteld met de uiteindelijke missie van Quinten. Al met al vond ik het boek als geheel tegenvallen.
@@Florisleest Na al die jaren eindelijk begonnen en ik moet mezelf al door deel 1 slepen oef.. 😅 Ben nu ongeveer op de helft van deel 1 en ik weet het niet, wellicht past dit boek gewoon niet bij mij.
Harry Mulisch en/of dit boek is niet overschat. Jij vindt het toevallig iets minder waardevol. Maar dat is iets anders. Mulisch behoorde tit de Grote Drie en De Ontdekking van de Hemel is een geweldig geschreven werk. Dat het iemand niet aanspreekt kan ik me voorstellen. Hoe ik me ook kan voorstellen dat het mensen juist wél aanspreekt.
Ach, het is een polemische stelling. Uiteraard vind ik dat slechts. Overigens vind ik eveneens Harry Mulisch een grote schrijver, maar niet als hij zich vol laat gaan in zijn metafysische geblaat.
Tja. De opera van Haary Krishna Mulisch hebben mij te murw gemaakt om dit boek nog te kunnen waarderen. Overdaad schaadt niet altijd. Hier wel. Vanuit een bepaald perspectief is De Ontdekking van de Hemel ook een belachelijk boek.
Blijkbaar was dit geen boek voor jou. De punten die je maakt vind ik zoeken naar fouten omdat je de schrijver geen leuk mens vindt. Jammer dat je er niet objectiever naar kunt kijken. Bijvoorbeeld je punt over vrouwonvriendekijkheid, quinten is tot op alle details genetisch geperfectioneerd door de engelen om de klus het beste uit te kunnen voeren, het moest of een man of een vrouw zijn, blijkbaar waren de eigenschappen die met een vrouw zijn komen niet goed voor de klus.
Ik ben het met je eens. Als dit het beste voorbeeld van de vrouwonvriendelijkheid van dit boek is, dan is het geen vrouwonvriendelijk boek. Aan de andere kant zijn volgens mij alle vrouwelijke karakters in dit boek vrij passief, huislijk en incapabel om het "hogere" tussen Onno, Max en Quinten te begrijpen. In de huidige tijdgeest zou ik toch een paar intelligente en verhaal-bepalende vrouwelijke karakters toevoegen als je ook graag vrouwelijke lezers hebt. Maar uiteindelijk speelt het boek natuurlijk wel in een tijd waarin vrouwen een passievere en huislijkere rol in de samenleving hadden, dus het is misschien gepast bij de tijdgeest van het boek.
Mulisch was voor mij zoals Berlijn, iedereen vond het geweldig en riep dat ik het moest beleven. Ik krijg dan een weerstand en ben het lang uit de weg gegaan. Maar net zoals ik Berlijn geweldig vond toen ik er eenmaal heen ging, vond ik dit boek van Mulisch fenomenaal. Misschien waren het de lage verwachtingen, misschien is het mijn achtergrond in filosofie, ik weet het niet. Ik zet het met stipt op nummer 1, het beste boek dat ik ooit gelezen heb.
Ik denk ook dat er dit boek uitsluitend genoten kan worden door nieuwsgierige mensen die interesse hebben in filosofie, architectuur en houden van metafysische praatjes. Het gaat er dan ook niet echt om of je het boek leuk vind. De vraag is eerder of je past bij het boek.
Ik heb een technisch universitaire natuurkunde achtergrond en ik vind dat Mulisch het er als schrijver redelijk van af brengt als hij het over techniek zoals de radiotelescoop van Dwingeloo heeft maar het is duidelijk dat hij geen echte techniek liefhebber is. Voorbij de grote lijnen knoopt hij van alles aan elkaar om er een leuk verhaal van te maken en dat is prima wat mij betreft.
Ik vind het leuk dat het boek zoveel nederlandse cultuur uit de vorige eeuw laat zien (studentenleven, geloof, familieleven, invloed van de oorlog, Joodse cultuur, de politiek, kletskoppen, .. ). Ook allerlei weetjes en verbanden op het gebied van architectuur, klassieken, filosofie etc. vind ik interessant. De karakters hebben niet echt veel emotioneel begrijpelijke diepgang, maken veel impulsieve beslissingen en gaan te vaak dood. Het laatste deel in Rome en Jerusalem is erg Dan Brown-achtig wat ik persoonlijk vrij goed vind. Het slot is niet heel sterk. De zelfspot en uitleg van de engelen maakt dat weer een beetje goed. Al met al heb ik het boek met veel plezier gelezen en ik vond veel passages wel humoristisch ondanks dat het misschien niet altijd zo bedoeld was.
Het hele boek vond ik prachtig. Het einde blijft mijn eigen fantasie prikkelen. Wat heeft Onno uiteindelijk kunnen of mogen besluiten. En ik mis Edgar.
Deze roman jaren geleden voor het eerst gelezen en toen zou ik het voor een groot deel met je eens zijn geweest. Nu de roman herlezen en uitgeplozen en dan kom je erachter dat de compositie ijzersterk is. Werkelijk alles hangt met alles samen, tot in het kleinste detail. Een meesterwerk.
Misschien ooit nogmaals uit de kast trekken dan!
@@Florisleest geloof me, de roman zit slimmer in elkaar dan je denkt. Je doet de schrijver hier echt tekort
@@stortyeller Op welke manier? Ik wil je best geloven, maar hoor ook graag hoe!
@@Florisleest Elke conversatie, bijvoorbeeld tussen Max en Onno, slaat vooruit of achteruit naar een ander gedeelte in het boek.
Het is al allemaal verbonden
Als een symfonie...prachtige compositie ...absoluut meesterwerk , en ik ben niet eens een fan van Mullisch
Haha heel chil om te horen dat ik niet de enige ben die dit boek vond tegenvallen. Maar juist bij het allerlaatste deel kon ik het niet wegleggen. Toen Quinten eenmaal zelf op reis was vond ik de schrijfstijl wat minder overdreven en dat was waar ik me eerder aan ergerde. Lange stukken geschiedenis die vaag waren opgeschreven die ik niet begreep en waardoor ik me dommig voelde, die waren in mindere mate aanwezig in het laatste stuk. Alleen het einde zelf vond ik ook weer vaag. Ga nog even uitzoeken hoe anderen dat hebben begrepen maar volgens mij is Quinten nu tegelijk met zijn moeder "weg" ...? Ben in ieder geval blij dat het boek uit is haha.
"Haha heel chil"
Daarnee heb je jouw niveau al duidelijk neergezet. 🤣🤦♂️
@@bengeurden1272 Snob..
Floris, ik vroeg me af of je misschien een serie kon maken over filosofie en/of psychologische non fictie boeken van (grote/bekende) filosofen en psychologen.
Tof idee. Zijn er specifieke denkers of boeken waar je over wilt horen? En wat zoek je dan? Mijn neiging gaat naar uitgebreide analyses i.p.v. simpelweg samenvatten, wat wel zou betekenen dat ik er weinig kan doen per jaar.
Het boek is een puur meesterwerk. Alles van Mulisch trouwens!
Nee.
@@Florisleest welles
ik vind het een prachtig boek, maar geraak er niet uit wat ik nu eigenlijk vind van de intellectuele aftrekkerijen en de pretentieuze , soms pseudo-filosofische, dialogen. Allicht is Mulisch een fantastisch schrijver met een brede kennis, maar de kwaliteit van een boek is niet evenredig met het aantal culturele verwijzingen. Misschien ben ik te kritisch, of voel ik me net op men tenen getrapt door het telkens geconfronteerd worden met mijn intellectueel onvermogen, maar dit stoorde mij soms. Ik ben heel benieuwd hoe jij er over denkt?
Ha. Ik moest gniffelen om de intellectuele aftrekkerijen. Ik ben het wel met je eens hoor. Dit moest heel duidelijk het magnum opus van Harry worden: alles registers werden opengetrokken. Soms schaadt overdaad, en dat was hier zeker het geval.
Floris,
Gister heb ik dan ook eindelijk de laatste bladzijde aangetikt en ik ben het roerend met je eens. De laatste delen zijn voornamelijk mythisch gebrabbel met overdreven proza achtige teksten. Verder ben ik wel blij dat ik het gelezen heb. De vriendschap tussen Onno & Max kwam echt tot leven voor mij. Verder vond ik de magisch realistische (althans ik denk dat dat het was) ook grandioos. Max die ineens bijna de hemel ontdekt en geraakt wordt door een meteoor. Dat hij die driehoek tekent met de belangrijkste plaatsen in zijn leven. Onno die in een desillusie leeft. En natuurlijk Edgar en Quinten hun toetrede tot de hogere sferen. Het is absoluut niet het beste boek ooit, maar het is wel een werk waar er geen tweede van is. Ik geniet altijd van je filmpjes, al kijk ik er helaas minder dan ik zou willen ivm spoilers haha. Ga zo door.
Dank. Zeer aardig je reactie. Ik heb dat ook wel, blij dat ik het gelezen heb, maar jammer van het eindproduct.
Tja spoilers. 'Echte literatuur kan niet gespoiled worden,' wordt mij altijd verteld. Maar ik begrijp het wel. Je kunt ook altijd halverwege wegklikken!
@@Florisleest Goed punt, toch maar vaker aanklikken dan. Hoop dat je wat meer subs krijgt want er moet meer gelezen worden in (studerend) Nederland.
Helemaal mee eens. Vol verwachting ging ik de 'nummer één van de Nederlandse literatuur' lezen. Het begin was leuk, ik kon het boek haast niet wegleggen. Maar eenmaal bij het derde deel aangekomen had ik steeds minder zin om het boek er weer even bij te pakken, dit deel was onnodig lang gerekt. Het vierde deel was iets beter dan het derde maar allemaal wel erg ver gezocht vond ik. Zoals je hieronder al zei, een beetje 'Dan Brown style'. Ik was wel teleurgesteld met de uiteindelijke missie van Quinten. Al met al vond ik het boek als geheel tegenvallen.
Precies dat ja.
Harry zou postuum een Gouden Kalf moeten krijgen voor zijn rol als filosoof-wetenschapper.
Mijn stem heeft die!
"De heilige Rita" en "Grip" beter dan "De ontdekking van de hemel"? :o Kom nou!
Jep! Mulisch heeft zichzelf wijsgemaakt dat hij behalve een groot schrijver ook een groot filosoof is...
Ik weet niet of ik het nog wel aandurf om het te lezen.. Ik heb hem nog liggen haha!
Stop gewoon halverwege en je hebt een prachtig boek.
@@Florisleest, nee nee, niet stoppen. Deel 3 is het beste deel!
@@Florisleest Na al die jaren eindelijk begonnen en ik moet mezelf al door deel 1 slepen oef.. 😅 Ben nu ongeveer op de helft van deel 1 en ik weet het niet, wellicht past dit boek gewoon niet bij mij.
Harry Mulisch en/of dit boek is niet overschat. Jij vindt het toevallig iets minder waardevol. Maar dat is iets anders.
Mulisch behoorde tit de Grote Drie en De Ontdekking van de Hemel is een geweldig geschreven werk. Dat het iemand niet aanspreekt kan ik me voorstellen. Hoe ik me ook kan voorstellen dat het mensen juist wél aanspreekt.
Ach, het is een polemische stelling. Uiteraard vind ik dat slechts. Overigens vind ik eveneens Harry Mulisch een grote schrijver, maar niet als hij zich vol laat gaan in zijn metafysische geblaat.
Geweldige review ! Haha
Tja. De opera van Haary Krishna Mulisch hebben mij te murw gemaakt om dit boek nog te kunnen waarderen. Overdaad schaadt niet altijd. Hier wel. Vanuit een bepaald perspectief is De Ontdekking van de Hemel ook een belachelijk boek.
Snotneus!
Ouwe taart!
@@Florisleest ouwe taart, hahahah, eet smakelijk!
:o
Hoe oud is Hanna?
Lol ik lach me echt kapot
Blijkbaar was dit geen boek voor jou. De punten die je maakt vind ik zoeken naar fouten omdat je de schrijver geen leuk mens vindt. Jammer dat je er niet objectiever naar kunt kijken. Bijvoorbeeld je punt over vrouwonvriendekijkheid, quinten is tot op alle details genetisch geperfectioneerd door de engelen om de klus het beste uit te kunnen voeren, het moest of een man of een vrouw zijn, blijkbaar waren de eigenschappen die met een vrouw zijn komen niet goed voor de klus.
Ik ben het met je eens. Als dit het beste voorbeeld van de vrouwonvriendelijkheid van dit boek is, dan is het geen vrouwonvriendelijk boek. Aan de andere kant zijn volgens mij alle vrouwelijke karakters in dit boek vrij passief, huislijk en incapabel om het "hogere" tussen Onno, Max en Quinten te begrijpen. In de huidige tijdgeest zou ik toch een paar intelligente en verhaal-bepalende vrouwelijke karakters toevoegen als je ook graag vrouwelijke lezers hebt. Maar uiteindelijk speelt het boek natuurlijk wel in een tijd waarin vrouwen een passievere en huislijkere rol in de samenleving hadden, dus het is misschien gepast bij de tijdgeest van het boek.