R A T T I K A N B คือว่าซิ่วเรียน เรียนมหาลัยเดิม คณะอื่นก็คงไม่เจอเพื่อนกลุ่มเดียวกันแล้วนะคะ ในกรณีที่เค้าพูดมาอาจจะเป็นไปได้ว่าไม่ได้เรียนมศว. แล้วจะซิ่วไปมหาลัยอื่น หรือ เรียนมศว. แต่สอบมศว.ซิ่วเข้าคณะอื่นไม่ได้แล้วเพราะปิดรับสมัครนักศึกษาใหม่แล้ว
คงเป็นเวรกรรมที่นัทเคบบูลลี่เพื่อนจนเพื่อนลาออกจากโรงเรียน แนนเลยโดนแบบนี้😭
#ควรเล่าดีไหม
++++++อยากให้เล่าค่ะ
เล่าค่ะๆ
Nisamanee.Nutt ต้องปะจาน!
ต้องสิเเม่
+++++
สู้ๆๆนะทุกคน เรามีทางเลือก เป็นกำลังใจให้เสมอ มันผ่านมาแล้วจะผ่านไป ยิ้มสุ้ๆ
Nn.lardapha เป็นจ้า สมัยเรียน ม.ปาย เรียนหญิงล้วน เพื่อนไม่คบทั้งห้อง ตอนนั้น ยันตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าทำไมไม่เพื่อนไม่คบ จนอยากลาออก อยากฆ่าตัวตายอะ เหมือนโดนรุมตลอดเวลาอะ ทำงานกลุ่ม เพื่อนไม่เอาเข้ากลุ่ม ไปกินข้าวก็ไม่มีเพื่อนไปกิน ถ้าตอนกลางวันต้องนั่งกินข้าว นี่ไม่กินข้าวนะ กินขนมแทน เพราะถ้ากินข้าวก็ต้องนั่งคนเดียวอะ อาย เลยยอมกินขนมแล้วเดินขึ้นห้อง ร้องไห้บ่อยมาก ร้องจนทะเลาะกับทางบ้านด้วย
โดนเหมือนพี่เเนนเลย เเต่ผ่านมาได้มองกลับไปตลกดี 😂😂😂
น้องเคยโดนตอน ม.ต้น
หนูเคยเป็นจนเครียดเลยอะพี่แนน😢
เเล้วตกลงคือพี่อยู่ที่มหาลัยเดิมหรือได้ม.ศิลปากร อะครับ
ฟาอัลเป็นคนพิการคนนึงที่โดน bully จนในห้องใม่มีใครคบ จนออกมาก็ยังใม่มีใครคุยด้วย
จนตอนนี้ได้เรียนรู้ว่าสุดท้ายแล้วเราอยู่ที่ไหนไม่สบายใจแปลว่านั่นไม่ใช่ที่ของเรา
สุดท้ายยุที่เราเลย ขอบคุณพี่แนนที่มาแชร์ สู้ๆนะค้าบทุกคน
สู้ๆนะคะเป็นกำลังใจให้คะ
@@zulfabueto8289 ขอบคุณมากๆนะค้าบ
พิการอะไรคะพี่ ขอโทษที่เสียมารยาทค่ะ
@@bitchnuddy9765 ขาค่ะ
ที่ที่มันเป็นที่ของเรา ที่นั่นเราจะมีตัวตน..
เคยป่ะ เพื่อนสนิททำเหี้ยกับเราไว้ แต่เราไม่พูด อะไรเลยนะ แล้วเพื่อนสนิทในกลุ่มหลายคน ก้อมองว่ามันดี ทุกวันนี้เราอยู่แบบเหมือนมีบาปติดตัว ถ้าย้อนเวลาไปได้เราจะพูดทุกอย่างเก็บหลักฐานทุกอย่างถล่มมัน แต่ช่างมันเถอะกรรมใดใครก่อมันจะสนองกลับเอง ปล. เรื่องไม่เล็กๆนะมันทำให้เราทุกข์และต้องรับผิดชอบแสนสาหัส
เหมือนกันเลย
จริงค่ะ ตอนเรียนมัธยมก็เป็นแบบนี้เหมือนกัน มันจะมีเพื่อนที่คอยปั่นหัวให้คนอื่นเกลียดเราทั้งๆที่เราไม่ได้ทำอะไรผิด ทุกวันนี้เจอหน้ามันก็ยังเกลียดนะไม่เคยลืมด้วย 🙄
งงอะ
เหมือนกันค่ะโดนแบบนี้เลย
เพื่อนคบกันมาตั้งแต่อนุบาลอะ รวมๆก็12ปี ตอนอยู่ด้วยกันก็แบบเพื่อนสนิทกันอะ เล่ยด้วยกันหัวเราะด้วยกัน แต่เวลาไม่ได้อยู่ด้วยกัน มันเอาเรื่องเราไปเม้าส์ไห้คนอื่นฟัง ไห้แก๊งอื่นฟัง แต่เสียใจ ทุกคนอยู่ฝั่งเราหมด 555+ คนนั้นมาบอกเรา คนนี้มาบอกเรา รุ่นพี่มาบอกเรา ทุกคนที่มันนินทาเรา มาเล่าไห้เราฟังหมดเลย แล้วมันก็ไม่มีเพื่อนเลย เพื่อนแอนตี้ รุ่นพี่ไม่ชอบ เราก็ไม่เล่นด้วย มันจะเล่นกับเพื่อนต้องเอาเงินซื้อ เพื่อนก็หลอกแดกเงินมัน เล่นด้วยกันมา12ปี คืองงมาก ทำไมทำแบบนี้ ทั้งๆที่ไม่เคยทำอะไรไห้มันเลย ช่วยมันตลอด แต่จูาๆมานินทาเรา
แงงงง น้ำตาไหลตามพี่แนนเลย ชื่นชมในความทุ่มเท ความพยายามของพี่มากๆ
Natnaphat Tungsiri ขอบคุณน้าจ้าน่ารักกก
เราเข้าใจแนนนะ เราก็เคยโดยแบนนะ
แล้วไม่ปรึกษากับที่บ้านเพราะเรารู้สึกว่าพ่อแม่เราเหนื่อยทำงานหาเงินให้เราเรียนเลยไม่อยากเอาปัญหามาเพิ่มพ่อแม่อีกเลยเคลียด้วยตัวเอง แต่สุดท้ายที่บ้านคือที่พึ่งจริงๆ
hey sys เข้าใจเบยย แง 😔😔😔
สำหรับคนที่เข้ามาดูน้องเเนนเล่าในวันนี้. เเละเป็นคนหนึ่งที่เคยบูลลี่ อยากให้คิดสักนิดนะ. ว่าที่ตัวเองทำไป ไม่ว่าจะด้วยความสะใจ หรืออะไรก็เเล้วเเต่ คือมันกระทบเเละส่งผลอะไรต่อชีวิตน้องเเนนบ้าง หรือใครก็ตามที่โดนบูลลี่ อยากให้คิดเยอะๆคิดให้มากๆ
หนูโดนแบนจนเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ ตอนนั้นป่วยหนักมากเลยค่ะฆ่าตัวตายไปหลายรอบแต่ก็ไม่ตาย ป่วยหนักจนสุดท้ายต้องลาออกจากมหาลัยเพื่อมารักษาตัว ความจริงส่วนนี้หนูไม่เคยบอกใครเลย เศร้ามากเลยค่ะ. 😢
เราเหมือนกัน
เป็นกำลังใจให้นะคะ กอดแน่นๆค่ะ
เป็นเหมือนกันเลยคือเราเป็นเด็กใหม่ม.5 ตอนเข้ามาก็มีเพื่อนน่ะเป็นกลุ่มด้วยเรียนมาสัก 2 เดือนเหมือนหนึ่งในกลุ่มนั้นมีคนไม่ชอบเรา ตกมาวันจันทร์ก็ไม่มีใครพูดกับเราเลยเว้ย
สู้ๆนะคะ่ เป็นกำลังใจให้ เข้มเเข็งต่อไป
เป็นกำลังใจให้นะคะ
สิ่งที่งงมาตลอด คือ"กูทำไรผิด" จนปัจจุบันยังไม่รู้ เข้าใจเลย
เคยโดนแบนตอนประถมค่ะ คือโดนแบนแบบงงเหมือนกัน5555 ทุกวันนี้เป็นคนขี้ระแวงอะคิดแง่ร้ายทุกอย่าง มันกลัวไปหมดเลย;-;
คือคลิปนี้ยาวนะ แต่ฟังแล้วคือเพลินมาก อินตามจนร้องไห้ ชอบอยากให้ทำคลิปแบบนี้อีก
_Kamon fai_ ได้เลยคะ จะทำบ่อยๆน้า ขอบคุณน้าจ้า
เรื่องราวทั้งหมดคล้ายเรามาก เราเคยโดนตอนเข้าเรียนใหม่ๆโรงเรียนใหม่ๆ เข้ามาไม่มีใครคุยด้วยเลยจย้าาา แต่ก็มีคนหนึงแหละคนนั้นตอนแรกๆก็ดีน่ะ แต่หลังๆนิเปลี่ยนไปล่ะ หลังจากคนนั้นเปลี่ยนไปคนทั้งห้องก็ไม่มีคนคุยกับเราเลยคือแบบนะจุดๆนั้นคือเราคิดในหัวว่า หึ้ยเราเลือกเรียนผิดที่เปล่าว่ะ ทำไมชีวิตเราจะต้องมาเจออะไรแบบนี้ และวันนี้เป็นวันที่สองเราเลยอยากจะลาออกเลยเว้ย แต่ทำไงได้ล่ะไม่กล้าบอกพ่อแม่ ซึ่งตัวเราเนี่ยเป็นคนไม่เข้าคนง่ายเป็นคนไม่ค่อยพูด และปัจจุบันนี้ทุกอย่างมันก็เริ่มดีขึ้นๆ
bet ittikron kokpueay สุ้ๆ
@@Nnlardapha ถ้าหนุไม่สุ้หนุคงไม่มีความสุขทุกๆวันนี้
เหมือนกันเลยๆ ตอนนั้นเราย้ายไปเรียนม4
เหมือนกันเลยค่ะ
เหมือนกันค่ะ ตอน ป.3
ตอนเราเข้ามารร.แรกๆ คือบูลลี่เราทั้งห้องเลย
บอกว่าเราเป็นใบ้ คือเราเป็นคนไม่ค่อยพูด เหมือนแบบเราอายอ่ะ มาวันแรกจะให้คุยกันสนิทสนมก็ไม่ได้ นี่ก็พยายามชวนคุยอยู่เรื่อยๆแหละ แต่เพื่อนไม่สนใจ แกล้งอย่างเดียว
แล้วคือมี ผช.คนนึง ชอบหยิกเรา หยิกแขนหยิกขทหยิกจนเลือดออกอะ
ก็คือถ้าโดนเพื่อนแกล้งอะ เราจะร้องไห้ แต่ไม่มีใครสนใจ แบบว่า มึงร้องไปเลยกุไม่สนใจหรอก จนเพื่อนผช.โดนเข้าห้องปกครองเพราะแม่เห็นรอยหยิกรอยแผลเป็น จากนั้นมันก็เลิกแกล้ง แต่ยังมีพวก ผญ.ที่ยังไม่เลิกแกล้งเรา จนขึ้น ป.4พวกผญ.มันมานั่งข้างเรา แล้วคือ มันใส่ร้ายเราว่าเราขโมยเงินมัน ทั้งๆที่มันเอาเงินมายัดใส่กระเป๋าเรา แล้วบอกว่าอย่าไปบอกใคร
แล้วมันก็ไปบอกครูว่าเงินมันหาย แล้วผญ.อีกคนก็บอกว่า เราเอาไป แล้วครูก็ทำโทษเรา ให้วิ่งรอบสนาม5 รอบคือเราตัวเล็ก แล้วสนามมันใหญ่มันกว้าง คือ5รอบก็ไม่ไหว 55555
แล้งก็ทำเหมือนเราเป็นทาส แบบว่า ใช้ให้ไปทำนู่นทำนี่ ซื้อนู่นซื้อนี่ตลอดอะ
ตอนนี้อยู่ ป.6 แล้วค่ะ ย้ายรร.แล้ว ไม่อยากทนแล้วค่ะ
เล่ากันมานะใครโดน หรือ ใครเป็นคนทำ แชร์ๆกัน
เคยผ่านมาเหมือนกันเศร้ามากนอยที่สุดไม่อยากไปเรียนไม่มีเพื่อนไปกินข้าวไปไหนมาไหนคนเดียวร้องไห้ทุกวันกลับมาบ้านก็มาร้องไห้คนเดียวเพื่อนเรียนด้วยกันอนุบาลก้แบนจนทุกวันายังเกียดเพื่อนที่ใส่ร้ายยุเลย
ร้องไห้เลยอ่ะ คือการโดนแบบนี้มันแย่มากจิงๆ
ตอนนี้หนูก็เป็นแบบที่แนนเหมือนกันค่ะ หนูเรียนวิทลัยปวช.1 วันแรกๆมีแต่เพื่อนมาคุยกับหนูช่วยอะไรหนูหลายอย่างพาไปกินข้าวพาไปลงทะเบียนโน่นนี่นั่นบลาๆหมดเลยค่ะ แต่พอหลังจากสัปดาห์ที่2จนถึงตอนนี้ คือรู้สึกว่าเพื่อนไม่สนใจทั้งกลุ่ม หนูถามงานว่าข้อนี้ทำไง เพื่อนก็หันหน้าหนี พอตอนจะไปกินข้าว เมื่อก่อนตอนเปิดเรียนแรกๆเพื่อนจะรอหนูตลอด แต่ตอนนี้คือไปกันไม่ได้รอหนูเลย และอีกเยอะมากค่ะ ถ้าเล่าอีกคงเต็มแชทT_T เรื่องมันเศร้ามากค่ะพี่แนน ส่วนเพื่อนในห้องคนอื่นๆหนูก็ไม่ได้สนิท T_T
เป้นเหมือนกัยเรยค่ะพี่แนน น่ะตอนนี้ก้ไม่มีเพื่อนเรยค่ะตอนนี้ยุตัวคนเดียว ทุกครั้งก้จะไปด้วยกันตลอดแต่พอจบม.3มาไม่มีเพื่อนเรยสักคนค่ะ แต่ก้ไม่แคร์ค่ะถึงจะไม่มีเพื่อนแต่หนูยังมีครอบครัวอบอุ่นหนูยุค่ะ 😭😭😭😭
เข้าใจความรู้สึกพี่แนนเลย คือแบบมันมืดมนมาก มันไม่อยากอยู่ ณ จุดๆนั้นอีกต่อไปไม่มีใครเข้าใจไม่มีใครคุยด้วย ร้องไห้หลังเลิกเรียนทุกวัน ทั้งที่จริงๆแล้วเราหวังดีแต่เขากลับมองว่าเราไปยุ่งเรื่องของเขามากเกินไปมั้ง555 บอกแม่ว่าอยากย้ายรร. แต่แม่ไม่ให้ย้ายด้วยเหตุผลที่ว่า แค่ชีวิตในรร.เจอแค่นี้ยังทนไม่ได้ ต่อไปจะทนกับชีวิตการทำงานได้ยังไง ซึ่งจริงๆพอผ่านจุดนั้นมาแล้วมันจริงเลย ชีวิตเราไม่ได้มีแค่นั้น เราต้องสู้ต่อไป เรายังต้องเจอคนอีกมากมาย ถ้าเจอคนดีก็ให้รักษาเอาไว้ถ้าเจอคนไม่ดีก็ให้ถอยห่างออกมา เราอยากจะบอกคนที่กำลังเจอกับประสบการหรือปัญหาแบบนี้ให้สู้ต่อไปค่ะ ถ้าอยากร้องให้ร้องออกมา การปรึกษาครอบครัวมันช่วยได้จริงๆนะคะ ถึงจะไม่มีใครรักเราคุยกับเรา แต่พ่อแม่พร้อมรับฟังเราเสมอ สู้ๆค่ะ
พี่แนนทำให้รู้ว่า
1.ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น
2.คนขยันน่ากลัวกว่าคนเก่ง เพราะพี่แนนทั้งติว ทำงาน พยายามหาความรู้เข้าหัวเพื่อมาสอบทั้งๆที่พี่แนนไม่เคยวาดรูปมาก่อน
3.เราต้องเชื่อมั่นในตัวเองก่อน เพราะความเชื่อมั่นในตัวเองสำคัญกว่าความเชื่อมั่นที่มาจากคนอื่น ไม่งั้นพี่แนนก็คงไม่สามารถถีบตัวเองออกมาจากม.เก่าได้ท่ามกลางเสียงคัดค้านของครอบครัว
ปล.อยากให้พี่แนนเล่าโมเม้นท์ตอนผลสอบออกแล้วเห็นว่าตัวเองติดจัง 5555555
ร้องไห้เลยค่ะ ชีวิตพี่แนนกับพี่นัท เหมือนหนูกับพี่สาวเลย อินมาก 😭
เหมือนกันมากกกกกก เราพานางเข้ามาเรียนแต่นางกับไปสนิทกับอีกคนมากกว่าทั้งทีเราหวังดีกับนางตลอด เเละเหตุล่าสุดนางก็ใส่ไข่ แต่ไม่โกดน่ะเพราะสักวันกรรมมันเดินทางเอง
เข้าใจพี่แนนมากๆเลยอะ ไม่มีอะไรแย่กว่าการโดนบูลลี่แล้ว นี่ก็เคยโดนบูลลี่จนต้องย้ายโรงเรียนเหมือนกัน เป็นคนไม่เคยมีเพื่อนเหมือนกัน เพราะเป็นคนเฟรนลี่มากกกก ในใจตอนนั้นคือแบบยังไงกูก็ไม่อยู่ที่นี่แล้ว ไม่เอาแล้ว อยากออกจากตรงนี้มากๆ แต่ในขณะนั้นชีวิตเรามันจะกลายเป็นมีแรงบันดาลใจที่จะทำบางอย่าง ตอนนั้นคือเลิกเรียนกลับบ้านมาตั้งใจอ่านหนังสือมากๆ เพราะอยากสอบไปเรียนต่างประเทศ ฟิตมาก เพราะเครียดเรื่องเพื่อนที่โรงเรียน จนก่อนจบสอบได้อิ้งคะแนนท็อปของห้องเลย เรื่องที่เกิดขึ้นก็ไม่ได้บอกที่บ้านเหมือนกัน ไม่อยากให้เขารับรู้ จำได้ว่าวันสอบวันสุดท้าย สอบเสร็จเดินออกมาจากห้องสอบแบบไม่บอกลาใครสักคน กลับบ้านมาแล้วร้องไห้หนักมาก เหมือนมันหลุดพ้นจากนรกบ้าๆนั่นแล้ว สังคมที่โรงเรียนใหม่ก็ดีมากกๆๆ
ฟังแล้วน้ำตาไหลจริงๆ คือเราเองตอนเด็กๆก็เคยโดนแต่ไม่ใช่การบูลลี่นะ แต่คือการที่เพื่อนคนนึงอะ ฉากหน้าเป็นเพื่อนสนิท แต่อีกด้านนึงแอบแกล้งเราตลอดเวลา พอทำอะไรไม่พอใจนาง นางก็จะหยิกแล้วแอบด่าข้างหู นางสั่งอะไรต้องทำไม่ก็โดนอีก ไถเงินต่างๆ ตอนนั้นคือเราเป็นคนขี้กลัวเลยไม่กล้าสู้ ไม่กล้าบอกคนอื่น เครียดมากไม่อยากไปเรียน ไม่กล้าบอกที่บ้าน จนวันนึงนางย้ายโรงเรียนไป ตอนรู้คือน้ำตาไหลเลย ดีใจมาก ตอนนี้เปลี่ยนตัวเองแล้วค่ะ เข้มแข็งขึ้น ไม่ยอมให้ใครเอาเปรียบแล้ว เราพยายามให้อภัยเค้านะ แต่เราเลิกรู้สึกเกลียดเค้าไม่ได้จริงๆ ใครที่โดนบูลลี่โดนแกล้งโดนเอาเปรียบใดๆ ขอให้เข้มแข็งนะคะ ถ้าสู้ได้ขอให้สู้ สู้เพื่อตัวเองนะคะ
อยากรู้ว่าม.ไหนจัง 😅😅
หนูเคยค่ะตอนป.4 เพื่อนเกลียดหนูทั้งห้อง หนูไม่รู้ทำไหมว่าเพื่อนถึงเกลียดหนู หนูร้องไห้ก่อนนอนทุกวันเลยเพราะว่าเราไม่รู้ว่าเราต้องทำยังไงต่อไปดี แต่ก็ยังมีคนที่เป็นเพื่อนกับเราได้
หนูเลยพยายามปรับตัวเข้าหาเพื่อนมาขึ้นแต่การที่เราเป็นตัวของตัวเองมันดีมาก แต่ก็มีของเสียอยู่ก็คือไม่มีใครยอมรับเลย
เพื่อนเรา เป็นคนชอบพูดคำที่ไม่ดี คำหยาบ เพื่อนหนูคนหนึ่ง เวลาเพื่อนทำงานอะไรก็ชอบมาถามหนู(เป็นเพ่อนที่เกลียดหนูมาก) ตอนนี้ขึ้นป.5แล้วทุกอยากมันดีขึ้นมาก
เคยโดนเพื่อนบูลลี่จากเพื่อนทั้งชั้นเหมือนกันค่ะแม่กระทั่งเพื่อนในกลุ่มเดียวกันก็บูลลี่ ตัวเราเองเป็นคนพูดตรงพูดแรงเหมือนพี่แนนเลยค่ะ เราเองก็ไม่เคยรับรู้ว่าเพื่อนจะรับได้กับสิ่งที่เราพูดไปรึป่าว รู้แค่ว่าตัวเองคิดอะไรยังไงก็จะต้องพูดออกไปแบบนั้น แล้วอยู่มาวันนึงเพื่อนก็ไม่คุยด้วยถามอะไรก็ไม่มีใครตอบ เดินไปกินข้าวคนเดียว เดินขึ้นตึกเรียนคนเดียวมาสักพัก มันจะมีวิชานึงเป็นวิชาที่ยากมากเราเองก็ไม่เข้าใจเลยทำแบบฝึกหัดไม่ได้แร่เพื่อนที่เคยอยู่กลุ่มเดียวกันเค้าทำเสร็จแล้ว อาจารย์ก็พูดขึ้นมาท้ายคาบจะให้ส่งนะใครที่เสร็จแล้วก็สอนเพื่อนด้วย แล้วเราก็หันไปมองเพื่อนสองคนที่เคยอยู่กลุ่มเดียวกันเพื่อที่จะขอความช่วยเหลือให้สอนหน่อย แต่เพื่อนสองคนนั้นกลับไม่ได้สนใจเราแต่ไปช่วยเพื่อนคนอื่นๆ แล้วเพื่อนคนอื่นๆก็ไม่สนใจเราเลย ตอนนั้นรู้สึกว่าท้อมากเหนื่อยมากอยากกลับบ้านไม่รู้เหตุผลว่าเพื่อนๆเป็นอะไรทำไมเป็นแบบนี้ ตอนนั้นเหมือนโลกทั้งโลกมีแค่เราคนเดียวหันไปทางไหนก็ไม่ได้รับความช่วยเหลือ เเล้วก็ร้องไห้ออกมาเงียบเก็บหนังสือใส่กระเป๋าแล้วแอบออกประตูหลังห้องไปนั่งร้องอยู่ในห้องน้ำคนเดียวจนเลิกเรียน พอกลับมาบ้านอาจารย์ก็โทรมาหาเราถามว่ามีปัญหาอะไรรึป่าวทำไมกลับไปไม่บอกมีอะไรคุยกับอาจารย์ได้นะ นี่ก็เลยปล่อยโฮใส่อาจารย์เเบบไม่อายเลย ความรู้สึกเหมือนอาจารย์คือผู้ช่วยชีวิต ดึงเราขึ้นมาจากความรู้สึกที่จมดิ่ง เลยตัดสินใจเล่าทุกอย่างให้อาจารย์ฟัง เช้าวันต่อมาอาจารย์ก็เลยเรียกพบทั้งห้อง แล้วก็ถามเพื่อนๆในห้องว่ามีอะไรอยากจะพูดกับเรากันบ้างมั้ย เราหันไปมองเพื่อนที่มานั่งกันในห้องแล้วร้องไห้ออกมาแบบไม่อายเลย อาจารย์ก็พูดขึ้นมาว่า ห้องเรามีกันอยู่เท่านี้นะทุกคนต่างมีข้อดีและขอเสียของตัวเองทั้งนั้นเรามองเห็นข้อเสียของคนอื่นคนอื่นเค้าก็มองเห็นข้อเสียของเราเหมือนกัน เป็นเพื่อนกันผิดใจอะไรกันไม่ชอบอะไรกันขอให้บอกรีบบอกจะได้รีบปลับความเข้าใจอย่าเก็บมันสะสมไว้จนเป็นระเบิดลูกใหญ่ พออาจารย์พูดเสร็จ เพื่อนสองคนที่เคยอยู่กลุ่มเดียวกันก็ร้องไห้บอกว่าไม่ได้เกลียดเราหรอกแค่รู้สึกว่ารับไม่ได้กับบางสิ่งที่เราพูดออกมาแบบไม่คิด เราก็เลยขอโทษเพื่อนๆ และเพื่อนๆก็พร้อมจะเข้าใจและให้โอกาสเราอีกครั้ง ตอนนี้ก็ดีขึ้นมากสนิทกับเพื่อนเหมือนเดิมมีอะไรก็ยังพูดกับเพื่อนตรงๆเหมือนเดิมแค่กลั่นกรองคำพูดก่อนคิดสักนิด❤
เคยโดนเพื่อนปั่นแบบนี้เมื่อ3ปีที่แล้ว รุ่นพี่ไม่ชอบทั้งชั้นเลย แต่ว่าทุกวันนี้ก็เป็นเพื่อนสนิทกับคนที่ปั่นเรา
เราเลือกที่จะไม่จำสิ่งไม่ดี จำแต่ปัจจุบันที่ทำด้วยดันพอ555
เคยโดนเหมือนกันตอนม.ปลาย ไม่รู้ว่าจะเรียกว่าบลูลี่ไหม คือกลุ่มเพื่อนเราค่อนข้างแสบ ชอบทำอะไรเสี่ยงๆ อะไรที่ผิดกฏของโรงเรียนชอบลองชอบเสี่ยง ตัวเราก็ไม่ค่อยเสี่ยงด้วย ไม่ทำไม่ไปด้วย นานๆเข้าเพื่อนก็เริ่มจิกกัด แขวะ ป๊อด สารพัด ทำไรไปไหนไม่ชวนไม่บอก จนในที่สุด ไม่พูดกับเราแทบทั้งกลุ่ม แต่ดียังมีบางคนที่พูดด้วยแต่ก็น้อยลง ปัจจุบันโตทำงานกันหมดแล้วที่น่าแปลกคือหลายคนในกลุ่มติดต่อพูดคุยกันอยู่และดีกับเรามาก มีสองคนหายไปจากชีวิตเลย
นี่โดนคล้ายพี่แนนเลยคือไม่รู้สาเหตุ แต่เราโดนแค่กลุ่มเดียวคือกลุ่มเพื่อนที่เราคบด้วยปี1อยู่ๆก็เริ่มเปลี่ยน ไม่ได้ปุปปับนะใช้เวลาประมาณปีครึ่ง(ปี2เทอม1) ถึงจะชัดจนเราทนไม่ไหว แบบไม่คุยเลยอ่ะนึกว่าตัวเองเป็นอากาศไปซะลพ สรุปตอนนี้คือเราก็ออกมาแบบไม่รู้เลยว่าเพื่อนไม่คุยด้วยเพราะอะไร ละมีแค่กลุ่มนี้อ่ะที่ไม่คุยด้วยคนอื่นเค้าก็ไนซ์กับเรามากอ่ะ จนตอนนี้ขึ้นปี3ก็ยังไม่รู้สาเหตุเลยจ้าแต่ก็แยู่กับเพื่อนกลุ่มใหม่แล้ว แฮปปี้❤️
นี่โดน bully มาทั้งชีวิต ทั้งที่ไม่ได้ทำอะไรผิดเลยเหมือนกัน😂😂 งงมากเหมือนกัน555 แต่มาแย่สุดตอนม.6 เข้าใจพี่แนนนะ พี่แนนเก่วมากเลยที่ทนและสู้ต่อได้ เป็นกำลังใจนะคะ❤️😊
เหมือนกันเลยค่ะ โดนแบนยันอาจารย์ทั้งๆที่เรายัง งงอยู่เลยว่า เราผิดอะไร 😩 สุดท้าย ก็ย้าย มหาลัย ค่ะแม่ 🙄
เข้าใจเลยค่ะ....เพราะก็โดนแบนเหมือนกัน เพราะแค่เราป่วยบ่อยช่วงนึงเท่านั้นเอง แต่พอย้ายไปเรียนที่ใหม่ก็จะโดนจากบางคน...เพราะเราอายุมากกว่าเขา แต่ก็ยังโชคดีที่คำว่า "ใจแลกใจ" ยังใช้ได้ เลยเรียนจบมาด้วยดีและมีเพื่อนที่สนิทมาจนทุกวันนี้ ทั้งๆ ที่ตั้งแต่เด็กๆ ไม่เคยมีเพื่อนสนิทเลย😬
หนูก็เคยโดนแบบพี่แนนค่ะ มันแย่มาก มันไม่โอเค เราไม่รู้ว่าเราทำไรผิด เเต่โดนมองด้วยสายตาที่แบบ
รังเกรียจคำพูดคำจา ทำร้ายจิตใจ แต่ก็ผ่านมันมาได้ เพราะเรียนจบพอดี😅
เราก็โดนเหมือนกันคือเราไปเรียนวันนั้นเราก็โดนมองแบบว่ารังเกียจเรา
เราก็เคยมาถามเรื่องที่เพื่อนรุ่นพี่รุ่นน้องเคยมองเราแบบรังเกียจเราอะเราก็มีเพื่อนคุยอยู่
เราเล่าให้ฟังเคล้าๆ
นะเราบอกเลยคนที่ไม่เคยโดนอะคือมันไม่รู้
เราให้กำลังใจทุกคนนะ
ที่โดนบูลีสุ่ๆๆ
เคยโดนเหมือนกันค่ะโดนตั้งแต่ป5เพราะแม่จับย้ายมาเรียนรรใหม่แล้วต้องมาเริ่มเรียนตอนยุป5กับรรใหม่ด้วยความที่เราเรียยโง่ก็ไม่มีใครอยากคบอีกอยางตอนย้ายมาเรียนเจอลูกครู บังคับไม่ให่ใครเล่นด้วย สุดท้ายหนูก็ได้เล่นกับหมาที่รรคะ เพื่อนผชก็ชอบแกล้งพูดให้เป็นปมมากคะด้วยความที่ระบายให่ใครไม่ได้ก็ได้แต่เขียนใส่สมุดระบายพออยู่มาปิดเทอมแม่แอบบเห็นสมุดที่เขียนระบายความในใจก็เข้ามากอดแล้วก็ได้แต่ร้องไห้ จนเปิดเทอมข้ึนป6คิดว่าต้องสู้เพื่อแม่สุดท้ายก็คนที่เป็นลูกครูที่มีอำนาจสั่ง เพื่อนๆคนอื่นไม่ให้เล่นกับหนูเค้าก็โดนเพื่อนเบื่อนางแล้วก็เริ่มทนนิสัยนางไม่ไหวจนโดนเทคะ ถึงจะเป็นเรื่องเป็นราวสมัยเด็กๆ แต่จำไม่เคยลืมคะ เรื่องนี้สอนให้รู่ว่าบาปกรรมมีจริงแล้วสักวันการที่เราทำดียอมได้ผลดีไม่ช้าก็เร็วค่ะทุกวันนี้ขอมีเพื่อนน้อยแต่จริงใจดีกว่าคะ
ศิลปากร คือ ครอบครัว คือบ้าน จริงๆค่ะ 💚
เคยเป็นเหมือนกันเลยค่ะ คนที่ไปเป่าหูให้คนแบนเราคือเพื่อนสนิดที่สุดดด เกือบออกจากโรงเรียน แบบไม่ไปเรียนเป็นเดือนจนครูโทรถามที่บ้านว่าเป็นอะไรแต่ตอนนั้นเราอยู่หอเพราะมันไกลบ้านมากกกก จะครูได้โทรมาหาเราเองเพราะที่บ้านก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไร หลังจากนั้นไอ้คนที่ไปเป่าหูเพื่อนใฟ้แบนเราโดน
โดนไล่ออกแบบงงๆ ไม่ใช่แค่ส่ง
งงนะเราก็งง
เคยโดนเหมือนกันค่ะ แต่แค่เพื่อนในชั้น นี่ต้องไปคบกับรุ่นพี่ นี่ขนาดแค่มัธยมยังร้ายขนาดนี้เลยค่ะ ความรู้สึกตอนนั้นคือความรู้สึกเดียวกับพี่แนนเลย
เคยโดนเหมือนกัน อารมณ์นี้คล้ายๆเลยเล่าเรื่องคนในกลุ่มให้ฟังสารพัดคนนี้เลวงี้ ขี้ขโมยงั้น ให้เราไป Bully คนอื่น (เสี้ยมเก่ง)เเละสุดๆเมื่อเวลาผ่านไป นางก็สั่งคนที่นางเคยด่าๆ นินทาให้เราฟัง มา Bully เรา ด้วยเหตุผลที่นางเเต่งขึ้นมามากมาย ตอนเเรกโกรธนะโมโหมาก ใส่ความเราทั้งที่เราช่วยเหลือสารพัด เเต่ไม่เป็นไรคะ เวรกรรม มันมีจริงสักวันเขาจะได้รับกรรมไปเองในความขี้อิจฉาของนางเอง (คนเเบบนี้คบไม่ได้)
ตอนนี้คิดเเค่ว่าโคตรโชคดี ที่มันBully เราไป ไม่งั้นเราคงไม่เจอทางหรือเจอเพื่อนที่ดีกว่านี้ ตอนโดนโคตรคิดมากกลัวไม่มีเพื่อนคบ เเต่ตอนนี้ ไม่คบก็ไม่คบคะ ไม่มีใครมายืมเงินด้วย เพื่อนมีได้คะเเต่ถ้ามีเเล้วไม่ดีก็อย่ามีคะ เอาใจช่วยคนเคยโดน Bully คะ เเละคุณจะรุ้ว่าคุณโชคดีที่ข้ามพ้นคนเเย่ๆมาได้
หนูก็โดนแบนตั้งแต่ม4หรือต้องทนเรียนยันจบม6 หนูเข้าใจพี่แนนเลย คือแบบไม่อยากได้เรียน ไม่โอเคกับสังคมแบบนี้ บางวันกลับมานอนร้องไห้เลย
จากที่ดูคลิปนี้เราร้องไห้เลย นี่มันชีวิตเราชัดๆ ความรู้สึกเดียวกันมากๆเลยพี่แนน แรกๆเราเข้าม.เอกชนแห่งนึงแถวร่มเกล้า แรกก็มีเพื่อนคนนึงที่แบบมีไรก็คุยกันจนได้รู้จักกับอีกหลายๆคนที่เป็นเพื่อนของเพื่อนคนแรกเรา แต่เราเรียนคนละสาขากันอาจะมีเจอกันบ้างแล้วมาเจอเพื่อนคนนึงในสาขาที่แบบคุยกันได้ละสนิทกันสักพักเริ่ง งง กับตัวเองว่าเราทำอะไรผิดทำอะไรให้คนอื่นไม่ชอบ เพราะในสาขาไม่มีใครคุยด้วยเลยตั้งแต่ปี1-4 คืองงมาก ก็อดทนอยู่ไปสักพักแล้วรู้สึกว่าทุกอย่างมันหนักขึ้นๆจากแค่สาขาคือเกือบจะทั้งคณะที่เหมือนไม่ชอบเราจนเราต้องหาเพื่อนต่างคณะ แต่ด้วยความที่ต่างคณะการเจอ เวลา มันก็ไม่ตรงกัน แล้วกลับเป็นประเด็นว่าเราทำตัวแปลกแยกไม่เอาสาขาไม่เอาคณะ ความรู้สึกตอนนั้นคือสับสนและแบบไม่อยากเรียนแล้ว แยกไม่ออกว่ายิ้มไหนจริงยิ้มไหนเฟค จนแบบมีเรื่องราวมีปัญหาทั้งเรื่องงานสาขา งานคณะ เราจึงตัดสินใจที่จะทำอะไรก็ได้สักอย่างเพื่อที่เราจะได้ไม่ต้องมาอยู่ในสังคมแบบนี้ คือไม่ใช่ว่าเรายอมนะก่อนหน้าที่จะตัดสินใจย้ายคือเราปรับตัวเข้าหาทุกคนแล้วแต่ยิ่งแย่จนมันอึดอัดจะบอกที่บ้านก็กลัวว่าจะไม่เข้าใจปัญหาของเรากลัวว่ามันจะแย่ลงกว่าเดิม เลยตัดสินใจซิ่วไปม.เอกชนที่นึง พอย้ายไปด้วยค่าเทอมที่มันสูงมากเราต้องทนเหนื่อยเพื่อทำงานหาค่าเทอมแต่สิ่งได้เราได้รับกลับมาคือ สังคม เพื่อน พี่ ที่ม.ทุกอย่างมันดีมากลงตัวที่สุดแล้วทุกอย่างมันก็ออกมาดีไม่มีปัญหาอะไร ส่วนเพื่อนที่ม.เดิมก็ไม่คุยกับเราเหมือนเดิม เออวันที่เราย้ายมาวันแรก คือทุกคนในสาขาก็โพสต์ด่าว่าเรากันสนุกเลย มีรุ่นพี่ทักมาว่า ต่อให้เราย้ายไปอยู่ที่ไหน ถ้าเราไม่ปรับตัวไม่ยอมรับอะไรเลยยังไม่เราก็อยู่ไม่ได้ก็ต้องย้ายหนีอีกอยู่ งานทุกงานกิจกรรมทุกอย่างต่อให้เราไม่มีหน้าที่แต่เราก็ต้องอยู่ให้กำลังใจเพื่อนอยู่ช่วยเพื่อนจะดึกแค่ไหนก็ต้องอยู่ นี่มันคือชีวิตจริงที่จะต้องใช้ในอนาคต......คือเราก็ไม่ตอบอะไรก็ได้แต่ว่า ครับ เอาจริงตั้งแต่อนุบาลยันม.6เราเป็นเด็กกิจกรรมนะรักการทำกิจกรรมมากๆและจะทุ่มเทเวลาให้จุดนี้ที่สุดอ่ะเพราะเราเรียนไม่เก่งเราเลยเอาทางนี้เป็นหลัก พอมาอยู่ที่ม.ปัจจุบัน กิจกรรมสาขา คณะ ยันมหาลัยเอาเต็มที่ที่สุดเลิกตี2-3ก็ไม่เคยบ่นไม่เคยท้อ สนุกมากๆ แล้วอยากรู้ว่าตอนนั้นเขาตัดสินเราจากอะไร งง มาจนวันนี้แต่ก็ไม่อยากถามไม่อยากคุย ไม่ชอบก็ต่างคนต่างอยู่แล้วกันออกมาจากตรงนั้นได้มันคือที่สุดของเราแล้ว และอยากขอบคุณทุกการกระทำที่ทุกคนที่นั่นทำกับเรา มันทำให้เราได้หลุดพ้นจากสังคมแบบนั้นออกมาได้ มันทำให้เรากล้าที่จะตัดสินใจเดินออกมาแล้วทำให้เราเจอที่สิ่งที่ดีกว่า ถ้าคิดในแง่บวก ที่นั่นอาจจะไม่ใช่ที่ของเรา ❤️
นึกว่าตัวเองมาพิมพ์ คือเจอเหมือนกันเลยค่ะ 555 😅😂🤣เราว่านะอาจเป็นเพราะกลุ่มคนพวกนั้นอาจเป็นบุคคลที่มีนิสัยรึแนวทางค.คิดสันดรคล้ายๆกันละมั้งคะเลยมองว่าเราแปลกแยกแต่ของเราโดนขนาดที่ว่าไปยุ่งยันเรื่องที่รร.เก่า(แต่อันนี้ต้องโทษอิเพือนชั่วบางตนจากรร.เก่าที่มันเที่ยวมาตามจองล้างจองผลาญเราไม่เลิก เที่ยวเอาเกรดเรามาแฉ กะเพื่อนใหม่ต่างๆนาๆ)ตอนนั้นนอกจากเราจะทุกข์เรืองเรียน เรืองสังคมแล้ว(สังคมในทีเรียนคือแข่งขันกัน)เหยียบกันได้คือเหยียบ แทงข้างหลังกัน แฉกันได้คือแฉ ยังมีอิอัปปรีย์บางตัวเที่ยวยุเที่ยวเสี้ยมเพื่อนมันมาแฉเรา ทำลายเราอิก เราว่าอิตัวนี้แหละคือแสบสุด ส่วนเพือนในมหาลัยบางกลุ่ม บางคน เรามองว่าใครมันทำประโยชน์ให้คณะรึสาขา(รึไปตามเป็นเบ๊ รึขี้ข้านั่นล่ะ)ไอเหล่าอาจารรึบรรดารุ่นพี่ที่มันอาจมีผลประโยชน์ที่เอื้อต่อกัน มันก็จะเข้าข้างกัน แต่อิอัปปรีย์ตัวที่มันจ้องทำชั่วทำเลวกะครอบครัวเรา กะพี่เรา เราว่าอิตัวนี้แหละคือนางไม่ปรกติและจิตของจริงเลยล่ะ คือจริงๆไม่มีใครเขาให้ค่านางขนาดนั้นหรอกนะ จริงๆถ้านางโกรธรึไม่เข้าใจคำพูดเราบางอย่างก็น่าจะพูดกันตรงๆแต่สันดานนางนี่มันกระจอกชอบเล่นลับหลัง มันคิดชั่ว ไฟชั่วก็คงเผาผลาญตัวมันเองนั่นล่ะ
เข้าใจพี่แนนค่ะ เพราะเคยโดน
ทุกอย่างเกิดขึ้นจากความอิจฉาค่ะพี่แนนนทั้งๆที่เราก็ไม่ได้มีอะไรให้เค้าอิจฉาหรือว่าอะไรเลยนะคะ
เหมือนเราอยู่เฉยๆ เค้าก็เอาเราไปนินทา ไม่ชอบเราบ้างละ พาคนอื่นไม่ชอบเราบ้างละ สมัยนี้เป็นแบบนี้จริงๆค่ะ
จากที่เคยคุยกันปรึกษากันทุกเรื่อง อยู่ๆก็หายไป โมเม้นนี้หนูเคยค่ะ 😭
ทุกอย่างผ่านไปแล้วนะ คุณแนนเก่งมากๆเลย เราก็เคยย้ายที่เรียนม.ปลายเพราะสังคมเพื่อนค่อนข้างไม่โอเคโดนบุลลี่โดยเพื่อนสนิทเลย แบบอยู่ดีๆคนทั้งห้องก็เกลียดเราเฉย จำได้ตอนนั้นนอนร้องไห้หนักมากๆจนหมอนเป็นหลุมเพราะน้ำตาอ่ะ จนเราตัดสินไม่ไปเรียนหนังสือในเทอมที่ 2 ตั้งใจอ่านหนังสือสอบหนักมากๆเพื่อย้ายโรงเรียนเปลี่ยนสังคมจนสอบเข้าได้ที่หนึ่งของรุ่นนั้น เป็นอะไรที่แบบสะใจมากเราได้มาเรียนโรงเรียนที่ดีกว่า มีสังคมที่ดีกว่า ได้เจอเพื่อนที่ดีกว่า สามารถเข้ามหาลัยดีกว่า มีอนาคตที่ดีกว่าให้พวกเค้าอิจฉาได้
หลังจากฟังเรื่องของคุณแนนเราเข้าใจความรู้สึกที่ความพยายามอย่างเพื่อสอบเข้าของคุณแนนเลย มันทำให้เราคิดถึงวันเก่าๆของเราเหมือนกัน ㅠㅠ
บางสี่งบางย่างก็อะทิบายเป็นคำพัดไม่ได้😥😥
เคยเป็นแบบพี่แนนเลยคะ โดนแบนทั้งห้องคือแบบเมื่อวานยังคุยกันดีๆ พอมาอีกวันกลายเป็นคนละคน เพียงเพราะคำพูดของคนคนเดียว ทำให้เพื่อนทั้งห้องแบนมาตลอด3ปี แต่ก็ต้องทนเรียนจนจบ ต้องทนเจอคำด่า นิทา ใส่ร้ายทุกอย่าง(แย่กว่านั้นคือเพื่อนในกลุ่มก็แบนเราไปด้วย)ช่วงแรกที่โดนแบนไม่มีใครคบเลยเดินไปไหนก็มีแต่สายตาเหยียดเรา ร้องไห้ตลอดไม่อยากไปโรงเรียน อยากออกจากโรงเรียน และไม่บอกที่บ้านเลย ว่าเจออะไรมาบ้าง เก็บไว้คนเดียว จนกระทั่งวันหนึ่งเพื่อนในกลุ่มคนหนึ่ง(ที่หนูเคยเล่นด้วย)มาขอคุยด้วย(นางชื่อจิ๊กซอล)นางบอกว่า”อยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นขอความจริงได้ไหมคือเห็นแบบนี้กูอึดอัดกูอยากรู้ว่ามึงไปทำอะไรมา”คือหนูเองก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นหนูได้แต่บอกว่า “ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น กูไม่รู้ว่าไปทำอะไรให้ใครไม่สบายใจอยู่ๆก็มาแบนกูทั้งห้อง “พูดไปร้องไห้ไป หลังจากนั้นจิ๊กซอลก็เอาตัวเองออกมาจากกลุ่มนั้น แล้วมาคบกับหนู แล้วนางก็โดนแบนไปด้วยและนางยังบอกกับหนูอีกว่า “ไม่ต้องกลัวกูจะพาผ่านจุดนี้ไปด้วยกันจนจบ กูจะอยู่ข้างมึงเนี่ยแหละ ต่อให้ไม่มีใครรักมึง เกลียดมึง แบนมึง ก็ยังมีกูคนนี้แหละที่จะอยู่ข้างมึง จะพามึงผ่านเรื่องราวร้ายๆไปด้วยกัน❤️” คือตอนแรกก็ไม่เชื่อแต่พอเวลาผ่านไป3ปี นางพิสูจให้หนูเห็นเลยว่านางทำได้จริงๆ ตลอดเวลา3ปีหนูกับจิ๊กโดนแกล้งมาตลอด โดนผลักเกือบตกบรรไดบ้าง โดนแกล้งว่าโดดเรียนบ้าง ขาดเรียนไปยุกับ ผช บ้าง สารพัด(สันดารต่ำจริงๆ!) หนูท้อมาเวลาโดนอะไรแบบนี้แต่ก็มีจิ๊กที่ให้กำลังใจหนูเสมอและไม่ทิ้งหนูไปไหน จนถึงปัจจุบันนี้คะ ปัจจุบันนี้เค้าก็ยังคบกับหนูเหมือนเดิม ความรู้สึก ความรัก ความจริงใจ ยังมีให้หนูเหมือนเดิม หนูโชคดีที่ได้เจอเพื่อนดีๆแบบนี้ ☺️❤️❤️
ไพลิน การจินา โอยอ่านเม้นแล้วแบบ 3ปีผ่านไป มึงยังเล่าได้แบบ รายละเอียดชัดเจนจำได้เป๊ะ
ทุกวันนี้ก็จะอยู่ ข้างๆน่า❤️ รักมึงเหมือนเดิม
เจอได้ไง คนเม้นโคตรจะเยอะ😅❤️
หนูเคยโดนบูลลี่นะคะ...(อ่านให้จบนะค้าาอยากแชร์เรื่องราวจริงๆค่ะ)
เรื่องมีอยู่ว่า.. วันนึงขณะขึ้นม.1เพื่อนใหม่ชื่อ ต.(ขอใช้ชื่อย่อนะคะ)นางเป็นผญค่ะก็เข้ามารู้จักกันวันแรกก็สนิทกันเลย แต่พอวันที่2 เหมือนนางจะไปบอกเพื่อนทุกคนว่าเราโง่ ชอบถามแต่นาง แล้วทุกคนก็ไม่คุยกับหนูเลยจนจบเทอมยอมรับเลยว่าตอนนั้นเหี้ยมากๆค่ะมองแรงใส่เพื่อน หน้าตาไม่สวยเลย ดีนะที่ตอนนั้นไม่มีงานกลุ่มไม่นั้นหนูเย่แน่ๆ คือแบบหนูกลับบ้านไปร้องไห้เกือบทุกวัน😭แต่พอเทอม2หนูตั้งใจเรียนมากกว่าเดิมอ่านหนังสือมากกว่าเดิมจนหนูเก่งขึ้นมากๆตอบคำถามทุกวิชาได้คนเดียว(ในบางวันนะคะ) สอบกลางก็ ได้ที่1บ้าง2บ้างแล้วแต่วิชาเป็นคนดีขึ้น สวยขึ้น เฟรลลี่ขึ้น นาง ต.ก็มาจ้ามาถามการบ้านที่นางค้างเพราะเห็นว่าหนูเก่งขึ้น หนูเลยบอกกับนางว่า "กูจะไม่สอนกับคนที่หักหลังกู" นางเหว๋อไปเลยจ้า หลังจากพูดจบ หนูก็ไปคบกับเพื่อนใหม่ชื่อแพน คราวนี้หนูเป็นคนทักก่อนนางเป็นเงียบมากกกกกไม่คุยกับใครเลย หนูก็แบบไปคุยด้วยเล่นด้วยทุกวันจนสนิทกันแล้วก็คบเพื่อนที่เป็นเด็กเรียนดีทุกคนจนเป็นกลุ่ม5คน (มีแต่ผญ) ได้ฉายาว่ากลุ่มดีเด่น,เรียนดี ในกลุ่มคือช่วยกันเรียนอ่ะค่ะดีมากๆเลยค่ะ555 แล้วคือหนูกับเพื่อนอีก1คนเป็นคนฉลาดตั้งใจเรียนมีความสามารถและมีความมั่นใจกล้าแสดงออกเป็นอันดับต้นๆของชั้นค่ะ 😁ไปไหนใครก็ชมว่าเก่งน่ารักมากตอนนี้ ม.2แล้ว ที่เป็นแบบนี้ต้องขอบคุณ นาง ต.ที่บูลลี่หนูครั้งนั้นมากๆค่ะไม่งั้นหนูคงไม่เป็นเหมือนทุกวันนี้😊
หนูเคยโดนคล้ายๆกันค่ะ ช่วงสมัยมัธยมหนูเป็นกระเทยคนเดียวในห้อง ตอนเข้าไปนัดแรกเราก็ไม่กล้าบอกว่าเราเป็นกระเทย พอเรียนไปนานๆ เราก็เริ่มเปิดเผยตัวตนความที่เป็นกระเทยคนเดียวทั้งห้อง เข้ากับผู้ชายไม่ได้เลยสักคน อารมณ์เหมือนผู้ชายทำห้องเกลียดกะเทยคนเดียว เวลาอาจารย์ให้ทำงานกลุ่ม แยกชายหญิง หนูมักจะไม่ค่อยมีส่วนร่วม เพราะผู้ชายไม่ให้อยู่กลุ่มด้วย เวลาเรียนก็โดนผู้ชายเตะต่อยมันอาจจะเป็นการเล่นแต่หนูคิดว่ามันเป็นการเล่นที่รุนแรงสำหรับกะเทยคนนึง ส่วนเพื่อนผู้หญิง ก็ไม่ค่อยยุ่งกับหนู ตอนแรกๆหนูไม่กล้าบอกครอบครัวแต่พอนานๆหนูไม่ไหวเลยจะขอย้ายโรงเรียนแต่ ครอบครัวก็ไม่ย้ายให้ หนูก็ทนจนเรียนจบ ✌😂
พี่แนนยังโชคดีที่ออกมาจากตรงนั้นแล้วมาเจอสังคมที่ดีกว่า แต่นี่เจอตั้งแต่ประถมจนถึงตอนนี้ปี5แล้วกะยังเจอสังคมแบบนั้นอยู่เสมอ มันเป็นความรู้สึกที่ยากเกินจะบอกนะคะเวลาเจอสังคมอะไรแบบนี้ แต่ถามว่าอยู่มาได้ไง 1.อดทนค่ะ และ2.ปรับสภาพการใช้ชีวิตตามแบบสังคมนั้นๆ ใครมายังไงกะเรา เรากะทำแบบนั้นกลับไป มาดีเรากะดี มาไม่ดีจนทำให้เราเสียเรากะไม่ดีกลับไป #สังคมจะดีไม่ดีอยู่ที่ตัวคนนี่แหละค่ะว่ามันจะทำตัวยังไง หลุดพ้นออกมาได้คือความโชคดีมากๆแล้วค่ะ
เป็นคนรู้จักการวางตัว มีกาลเทศะ แต่โดนแบนเพราะคิดว่าแอ๊บใส คือถ้าอยู่กับเพื่อนกับผู้ใหญ่มันคนละแบบอ่ะ จิตสำนึกคือคนมีมารยาทแต่โดนหาว่าสร้างภาพ ชีวีตหนอ 😥 #รักตัวเองก็ดูเห็นแก่ตัวแคร์คนอื่นก็ดูไม่ฉลาด
ดูคลิปนี้ของพี่แนนแล้วชอบมาก รู้สึกว่าได้ข้อคิดเยอะเลย ขอบคุณที่เอาประสบการณ์มาแชร์ และให้ข้อคิดขนาดนี้ ดูแล้วคิดถึงตัวเองน้ำตาซึมเลย พี่แนนสู้ไหว เราก็ต้องไหว สู้ ทุกคนด้วยนะ
เคยโดนตอนประถมค่ะ คิดย้อนกลับไปจะร้องไห้ไม่คิดว่าช่วงอายุเท่านั้นจะเอาอะไรมาbullyวะ แต่ก็โดนแถมยังเกิดเพราะเพื่อนสนิทตัวเองด้วย😭
หนูเคยโดนบูลลี่แบบลาออกเลย ทุกคนในวิทลัยนั้นทำให้เรารู้สึกเหมือนตัวประหลาด น่ายักแหยง เพื่อนหักหลัง ที่บ้านไม่เข้าใจ ซ้ำเติมกันกระหน่ำ แต่ก็ผ่านมาได้ด้วยการลาออกมาเรียนที่ใหม่ ก็ยังเจอเพื่อนแบบเดิม ทุกวันนี้เหมือนมีรอยแผลเป็นในใจ ไม่หาย คอยตามหลอกหลอนอยู่ตลอดเวลา กลายเป็นคนกลัวการเข้าสังคม โลกส่วนตัวสูงอยากเก็บตัวอยู่ในห้อง กลายเป็นโรคซึมเศร้า อยากฆ่าตัวตาย ด้วยอะไรหลายๆอย่างรวมถึงสุขภาพกาย ทุกวันนี้ได้แต่ภาวนาให้ตัวเองเข้มแข็งขึ้น ภาวนาอย่าให้ถึงวันที่ทนทุกข์ทรมานไม่ไหว
สู้ๆน้าคุณ Supharat เป็นกำลังใจให้ในการสู้ต่อไปนะคะ สู้ๆๆๆๆ ปังๆๆๆๆ
“ คับที่ศิลปากรอยู่ได้ แต่ว่าคับใจจะอยู่อย่างไรเล่าหนา “ เก่งมากน้องแนน
เข้าใจง่ายมากก ตอนนี้ก็โดนอยู่ คือแบนทั้งชั้นไม่คุยกับเราเลย คือเพื่อนสนิทแบบสนิทมากๆ อยู่ๆไม่คุยด้วยละไปบอกคนอีก สรุปเราเลยโดนแบนทั้งชั้น เคลียดมากคือตันทุกทาง บอกแม่อยากย้ายรร. แม่พูดคำเดียว เงินไม่มีเพราะค่าเทอมก็ติดเป็นหมื่นไม่มีทางหาได้แน่นอน คือกดดันสุดๆ แต่สรุปที่เคลียได้คือเพื่อนสนิทที่แบนหนักๆเลย บอกเราไปมีเพื่อนผช.เลยแบนเรา(ทั้งชั้นมีผญ.แค่9คน)คือ....ไม่รู้จะพูดไรเลยแกก คือแบบเพื่อนทั้งชั้นแบบเราแต่มีแค่กลุ่มผช.กลุ่มนี้ที่เอ็นจอยที่ให้เราอยู่กลุ่มมันอ่ะะ คือแบบเครเลยคนแบบนี้มันมีจริงๆ
เข้าใจความรู้สึก เพราะบางทีต่อให้เราอธิบายอะไรไป ต่อให้พูดอะไรไป แต่สุดท้ายคนมันมองเราไม่ดี ต่อให้เราเป็นคนดี คนซื่อแค่ไหน แต่ก็สู้คนตอแหลไม่ได้ แต่สิ่งที่เราเจอมันเป็นบาดแผลลึกในใจเราทุกวันนี้ คำว่าเพื่อนบางทีก็แค่เป็นคำที่หอมหวาน เอาไว้หลอกล่อ เสียใจทุกวันนี้ที่เรียนที่นั้นและต้องเจอคนแบบนั้น
เคยโดนค่ะ แบบแนนเลยย โดนบูลลี่ไม่มีเพื่อน นั่งหลังห้องคนเดียว ใส่หูฟังตลอด รู้สึกแย่มาก แต่เอาจริงมั้ย พวกที่โดนบูบบี่ข้อดีคือจะปรับตัวและโตขึ้นมาก เข้าใจคนมากก เพราะเหมือยพอเราโดนๆ เราจะแบบทำอะไรคิดถึงคนอื่นก่อนเสมอเพราะกลัวเราจะโดนอีก ละเวลาเจอคนโดนบูลลี่เราจะไม่ฟังความข้างเดียวและฟังความสองข้างเพราะเราเข้าใจเค้า เอาจริงมันแอบเหมือนเป็นกรรมเราแหละ แต่พอเวลาผ่านไป ตอนนี้รู้สึกโชคดีมากที่ผ่านตรงนั้นมา กลายเป็นคนใจเย็น ไม่ว่าร้ายให้คนอื่น จริงใจ และที่สำคัญตอนนี้ชีวิตตัวเองดีกว่าพวกที่เคยด่าเคยบูลลี่เราเยอะะะ ปัจจุบันนะทพวกนั้นกลับมาเป็นเพื่อนหมดเลยจ้า แถมบางคนอยากเข้าหาเรามาก แต่นี่ก็คือโทษทีนะ เป็นคนไม่จำคนที่ไม่มีค่าให้ใส่ใจเลย ก็จำไม่ได้สักคน5555 เพราะคิดว่าคนพวกนี้ไม่ได้สำคัญแล้ว และเรามาไกลแล้ว ฝากบอกคนที่เคยโดนบูลลี่นะคะ มูฟออนค่ะ เพื่อนไม่ได้มีแค่กลุ่มเดียว ใครไม่ดีก็หาใหม่จนกว่าจะเจอพวกที่ใช่ และมีไว้เยอะๆไม่ใช่แค่กลุ่มเดียว พอวันนึงพวกนึงทำไรทำนองบูลลี่ ก็เชิดจ้ะ กูมีเพื่อนเยอะ อิอิ สู้ๆๆนะคะทุกคน เดี๋ยวมันก็ผ่านไป ♥️
FiFa' Sorin เข้าใจเลยคะ สู้ๆนะคะ อย่างน้อยเรา ยังมีที่พึ่ง เสมอ ครอบครัว หรือ อย่างน้องก็พี่ นะคะ รักๆๆๆ
เคยโดนเพื่อนบูลลี่ตอนม.ต้นค่ะ
แต่เราเป็นคนไม่ยอมคน จัดการตีไปแรงๆที่หลังค่ะ ทะเลาะกันใหญ่โต โดนอาจารย์ฝ่ายปกครองเรียกผู้ปกครองไปพบ
สังคมมันมีหลายฟิล
คือมีแบบดีร้ายแต่ก็เข้าใจแหละว่าร้อยพ่อพันแม่จะถูกใจเราทุกคนไม่ใด้แต่บางคนอะมันเกินฝากถึงคนที่บูลี่คนอื่นนะคะตอนบูลี่อะแม่งสะใจหัวเราะขําๆแต่ในใจของคนที่โดนบูลี่มันเศร้าอยากฆ่าตัวตายถูกบีบทุกอย่างถ้าใครไม่เจอกะตัวจะไม่รู้เลย
สุดท้ายมันก็เป็นเวรกรรม
แต่เข้าใจแหละและให้อภัยกับคนที่สํานึกแล้วหัดทําความดีและปรับเปลี่ยนตนค่ะสู้ๆ
เกลียดคนที่ใสร้ายพี่เเนนมึงอิจฉาขนาดนั่นเลยหรอ.
โดนเหมือนกันค่ะ โดนสารพัด เปลี่ยนกลุ่มแทบทุกเดือน จนครบทุกกลุ่ม จนสุดท้ายเรียนคนเดียว ใช้ชีวิตคนเดียวแต่มีแฟนนะคะ เลยอยู่ได้. ใช้ชีวิตคนเดียวตั้งแต่ปี3ถึงปี4 ทุกวันนี้ไม่ติดต่อเพื่อนในมหาลัยอีกเลยถึงทุกวันนี้. ทำโปรเจ็คกับเพื่อนผช ที่ตกลงกันไว้ว่าจะช่วยทำโปรเจ็ค. ขอบคุณทุกคนที่ยังอยู่ และโชคดีกับคนที่จากไป
เขาใจมากกที่สุดหนูก็โดนบลูลี่หนักมากถึงขั้นเป็นโรคซึมเศร้าอะตอนนี้คือดรอปเรียนเลยสังคมมันน่ากลัว😢
เราก็เคย โดนแบรนทั้งๆที่ไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรผิด ไม่มีใครคบไม่พอ โดนแขวะโดนบลูลี่จนแบบ อยู่ไม่ได้ ย้ายไปอยู่ที่ไหนก็โดน เรียนไม่จบ แนนยังดีนะสวรรค์ยังเข้าข้างที่ทำให้ทุกคนรู้ความจริงว่าแนนเป็นคนดี แต่เราจนเดี๋ยวนี้ยังไม่รู้เลยว่าเพราะอะไร
น้องนี!! เธอทำชั้นร้องไห้ มาขอโทษชั้นเลยยย #ร้องไห้ตาม #สงสารนาง #เก่งมากลูกที่ผ่านมาได้ ✌😄
กูนั้งร้องให้ตอนใหนยังไม่รู้ตัวเลย นั้งฟังเพลินๆ อยู่พอตอนแนนร้องให้ น้ำตาไหลตามเฉยเลย
หนูเข้าใจอารมณ์เวลาพี่เราเรียนเก่งแต่เราไม่เก่งคือแบบพอฟังตรงนี้คือร้องไห้ตามเลย ทั้งกดดัน และถูกมองแบบอย่าเลยสอบไม่ติดหรอก มันแบบจากเราแย่อยู่แล้วกลับแย่กว่าเดิม 😞
มีแพลนจะซิ่วไปเรียนไปเพราะติดคณะที่ไม่ชอบ เห็นพี่แนนแล้วฮึดสู้ต่อเลยครับ ขอบคุณสำหรับประสบการณ์ดีๆนะครับ
คือฟังแล้วแบบร้องไห้ตามพี่แนนเพราะเคยเหมือนกันคล้ายๆกันเลยพี่แนนไม่รุ้เราผิดเรื่องอะไรทำไมเค้าทำกับเราแบบนี้
หรือเพราะเค้าอิจฉาเรา
หนูเคยโดนบูลลี่ตอนม.ต้นค่ะ พึ่งเข้ามาเรียนใหม่ๆซึ่งเราไม่สนิทกับใครในห้องรู้จักเเค่ผ่านๆจากร.ร.เดิมเราก็เลยไปเล่นกับเพื่อนเราซึ่งอยู่อีกห้อง แล้วเพื่อนในห้องก็เริ่มไม่คุยกับเราค่ะ //ดีหนึ่งอย่างคือเราเรียน ร.ร.รวมค่ะพวกเพื่อนผช.ไม่ค่อยสนใจเรื่องบูลลี่เท่าไหร่ยังพอมีคุยๆบ้าง // เวลาไปกินข้าวแรกๆเราไปกับเพื่อนร.ร.เก่าเราค่ะ//(B)นามสมมติ//หลังๆมาพอเวลาไม่ตรงกัน เราก็ต้องไปกับเพื่อนในห้องซึ่งกลุ่มที่เราอยู่อะชอบทำแบบอ้าวมึงเป็นเศษนะ ชอบเล่นแบบเห้ยจับคู่ แล้วเราก็เป็นเศษอยู่ตรงนั้น เราเสียใจค่ะ เวลาไปกินข้าวที่โรงอาหารเพื่อนในกลุ่มก็จะนั่งให้มันกินที่แล้วบอกว่าเต็มแล้วให้เรานั่งกินคนเดียว เราขอให้ใครมานั่งคู่ด้วยก็ไม่มีใครมาค่ะ เราไม่เข้าใจว่าเราผิดอะไรไม่รู้ว่าไปพูดอะไรไว้รึป่าว.............
แต่พอผ่านตรงนั้นไปได้พอเราขึ้นม.2 เพื่อนในกลุ่มซึ่งเป็นหัวโจกคนที่บูลลี่เราคนนั้นโดดบูลลี่แทนค่ะ เพราะเหมือนกับว่า นางอะชอบนินทาคนอื่นนินทาเพื่อนในกลุ่มจนเพื่อนเอามาพูดกันว่าอีนี่มันหน้าไหว้หลังหลอกไรงี้ก็เลยพากันไม่ชอบ เพื่อนๆก็คุยกับเรามากขึ้น แล้วนางคนที่โดนบูลลี่ก็ไปคบกับเพื่อนอีกกลุ่มซึ่งทีแรกไม่ชอบหน้ากันแทนค่ะเเล้วก็เอาอะไรต่อมิอะไรไปเล่าให้กลุ่มนั้นฟัง แบบ//นก2หัวค่ะ//
.............
โดนมาแบบเดียวกันเลย เพื่อนที่คบกันมา10ปี ตอนนั้นเสียใจมากเหมือนโลกถล่ม แต่เวลาก็ทำให้ความจริงเปิดเผย (ความจริงเพียงเพราะนางกลัวเพื่อนมาสนใจเรามากกว่านาง) 10ปีไม่ได้ช่วยในรู้นิสัยคนจริงๆ
เห็นด้วยคะ เค้าเรียดว่า ความอิจฉาริษยา ชัดๆ โดนมาเหมือนกัน
เหมือนฟังเรื่องตัวเอง ตลอดเวลาคิดเสมอว่าผิดอะไร ทุกวันนี้กลายเป็นคนที่กลัวการมีเพื่อนใหม่ไปเลย ตอนนั้นที่บ้านก็ไม่ให้เรียนเอกชน เลยย้ายสาขา เพื่อนกลุ่มใหม่ดีมากๆ ช่วยเหลือทุกอย่าง โชคดีที่เพื่อนไม่เชื่อกลุ่มนั้นที่บลูลี่เรา เพื่อนใหม่ดีทั้งห้องเลยเข้าใจเรา ยอมย้ายเวลาเรียนเพื่อให้เราได้เก็บวิชาที่ต้องไปเรียนพร้อมรุ่นน้อง แต่เราก็ติดค้างในใจมาสี่ปีนะว่าเราทำอะไร จนรับปริญญาเรานั่งข้างเพื่อนในกลุ่มที่บลูลี่เรา เค้าเล่าความจริงทุกอย่างขอโทษเรา เรานั่งร้องไห้น้ำตาไหลกันเงียบๆในช่วงรอรับปริญญา ขอบใจนะที่ปลดล็อกความรู้สึกเรา
สังคมคนทำงานก็เป็นค่ะ อย่าได้แคร์ สู้ๆ
ใช่สังคมทำงานร้ายกว่าเยอะ
จริงค่ะ สังคมคนทำงานหนักกว่าเยอะเลย 😭
+1 สังคมออฟฟิศ ชีวิตมนุษย์เงินเดือนคือแย่จริง
หาคนจริงใจๆ เหมือนดั่งงมเข็มในมหาสมุทร
เราโดนแต่เราบอกพ่อแม่พึ่งได้ที่เรียนใหม่ปีนี้ ตอนโดนเศร้าท้อมาก เหนื่อยเรียนเดินทาง ต้องมาเจออะไรแบบนี้แถมเราโดนใส่ร้ายด้วย เสียใจมาก บอกครอบครัวเลยโชคดีที่บ้านเราเข้าใจ
น้องเเนนน่ารัก ความคิด เก่งมากเลยค่ะ
ตอนนี้ก็กำลังโดนอยู่คะ ไม่รู้เลยว่าทำอะไรผิด โดนมาจะเข้าปีที่สี่แล้วคะ เสียใจมากๆพยายามเข้าหาพยายามพูดปรับความเข้าใจแต่ไม่มีอะไรดีขึ้น โดนกดดันจากครู จากคนครอบครัว จากน้องๆที่เรียนด้วยกัน(หนูเคยดรอปเรียนมา 1ปีเพราะโดนเพื่อนในชั้นทั้งแบนทั้งแกล้งหนักมากมาตลอดไม่เคยมีใครเข้าใจเลย) พอมาเรียนใหม่ก็โดนเหมือนเดิม เสียใจมากร้องไห้ทุกวันพยายามคิดทบทวนว่าทำอะไรผิดมาตลอดแต่ทุกวันนี้มันก็ไม่ดีขึ้นเลยคะ หนูทุ่มเททุกๆอย่างเท่าที่จะทำได้ให้คนอื่นๆแต่ก็เหมือนเดิม เจ็บมากๆ #ตอนที่หนูดูคลิปนี้หนูก็เข้าใจความรู้สึกพี่นะคะ พี่เก่งมากเลยที่ผ่านจุดๆนั้นมาได้ เยี่ยมมากเลยคะ
เข้าใจความรู้สึกเลยคะ เราก็เจอแบบนี้ตอนปี4 เพราะช่วงนั้นต้องทำงานด้วยเรียนด้วย แต่โดนเพื่อนบลูลี่ ทั้งๆที่เราช่วยเพื่อนทุกอย่าง เราน้ำตาตกเลย ท้อ ไม่อยากไปเรียนเลย แต่มันผ่านมาจะ10ปีแล้ว ทุกวันนี้เพื่อนที่เคยสนิทตอนมหาลัยก็ไม่ได้คุยกับใครอีกเลย ทั้งๆที่เราช่วยเหลือเขาทุกอย่าง ที่บ้านเขาจะไม่ส่งให้เรียน ครอบครัวเราก็จะส่งเสีย เขามากินอยู่ที่บ้านเราทุกวัน แต่กลับทำกับเราได้
เคยเจอเหตุการ์ณประมาณนี้เหมือนกัน...เข้าใจความรู้สึกเลย😂😂
ทัศนคติพี่แนนดีมากอ่ะ เป็นคนละคนกับในช่องพี่นัทเลย ดูโตมากกกก
เพื่อนสนิทคือคนที่น่ากลัวที่สุดค่ะ:)
เราเองก็ไม่รู้ว่าทำอะไรผิด เราโดนแกล้งจนเราจบประถมแล้วเราก็มีชีวิตที่ดีขึ้นตอนขึ้นมัธยม แต่ว่าด้วยที่เราโดนจนเป็นโรคซึมเศร้าทำให้การเรียนของเรายากกว่าชาวบ้าน คือเราจำเรื่องที่เรียนไม่ได้เลย จำเรื่องตอนอนุบาลไม่ได้ จำอะไรไม่ได้ พอถูกบังคับให้จำในช่วงเวลาจำกัดเราจะเหงื่อออกมา เริ่มอยู่ไม่นิ่งเริ่มจำไม่ได้ปวดหัว เราไม่สามารถอยู่กับความเครียดได้เราจะร้องไห้และหยุดได้ยาก ยิ่งเครียดยิ่งจิกตัวเองยิ่งทุบตัวเอง และพยายามฆ่าตัวตายแต่เราไม่เข้าใจว่าทำไมต้องแกล้งเรา จนปัจจุบันเราบางครั้งควบคุมตัวเองไม่ได้ ขอเหอะ หยุดทำแบบนั้นเถอะ คือคนที่บูลลี่เหล่านั้นไม่ได้ดีเหี้ยอะไรเลยที่จะมาบูลลี่ฉัน เป็นไงหล่ะ แค่เรียนม.1ก็ไม่รอด ไม่เรียนบ้าง ติด0ทุกคน อยู่กับอบายมุขไปเถอะ เพราะเรากำลังรอเอาความสำเร็จมาเยาะเย้ยอยู่😏😏😏
ชอบคลิปนี้มากค่ะ เป็นกำลังใจได้ดีมากเลยค่ะ
อยากบอกว่านี่ก็จบจากม.เอกชนแห่งนั้นค่ะ เราซิ่วจากมหาลัยรัฐมาเอกชน เราคิดว่าที่นั่นเป็นสังคมต่างคนต่างอยู่ แบ่งพรรคแบ่งพวกจริงค่ะ เรื่องการเรียนการสอนก็โอเคในระดับหนึ่ง แต่เรื่องสังคมเราชอบแบบมหาวิทยาลัยของรัฐมากกว่าจริงๆ
เคยโดนน้อยใจแบบไม่เอาแล้วไม่ไปเรียนแล้ว ไม่อยากไปเจอใครเพราะอึดอัด ทำอะไรก็ทำคนเดียวไม่มีใครคุยด้วย ทำได้แค่นั่งเขียนกระดาษเล่น แล้วรอเวลาเลิกเรียนเพราะอยากกลับเพราะอยู่ รร แล้วแบบไม่มีใครคุยด้วย บ้างครั้งก็โดนพูดแชะ เอากระเป๋าไปซ่อน เกิดจากอี.. คนเดียวที่ไปใส่ไฟแล้วไม่ต้องไปคุยไปเล่นกับมัน คือตอนนั้นงง กูผิดอะไร
เป็นการแชร์ประสบการณ์ที่ดีมากๆค่ะ เพื่อประโยชน์ของสังคม
หนูเข้าใจพี่แนนมากคะ เพราะหนูเคยตกอยู่ในสถานะการณ์แบบนี้คะ
แงงงง สงสารพี่แนนมากอ่ะ ตอนที่พี่แนนเล่าแล้วเห็นใจมากเลยอ่ะ เราโชคดีนะไม่เคยโดนบูลลี่เลยเพราะ แค่เดินเพื่อนก็ขำแล้ว...เป็นคนที่ตลกกว่าโก๊ะตี๋อีก
โชคดีนะที่ความจริงเปิดเผย น้อยมากจะโชคดีแบบนี้
เคยเจอเหตุการณ์คล้ายๆพี่แนนเลยค่ะเข้าใจการที่โดนbully เลยค่ะเเต่ชีวิตเรามีทางเลือกมีหลายสิ่งหลายอย่างที่เราต้องเผชิญอีกเยอะ😍
เพิ่งไก้มาดูคลิป พี่แนนเก่งและเข้มแข็งมากๆ ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆในการดำเนินชีวิตนะคะ💕
เคยเป็น ก็งง กูไปทำอะไรให้พวกมัน ทุกวันนี้ยังไม่รู้เลยเหตุผล คือ?
ตอนนี้ขึ้นม.4แล้ว แต่เรื่องเกิดตอนม.1
เกริ่นก่อนว่าเป็นเด็กบ้านนอกเรียนประถม รร.ในหมู่บ้านพอขึ้นมัธยมพ่อแม่ส่งไปเรียนในอำเภอ เข้าไปแรกๆก็คือจะโดนเพื่อนห้องเดียวกันที่เขาเรียนรร.อนุบาลให้อำเภอนั้นมาก่อน ไม่ชอบ เขาก็นินทาบ้างอะไรบ้างแต่เราก็ไม่ได้สนใจอะไร ช่วงปิดเทอมสั้นของตอนม.1 อยู่ดีๆก็เหมือนโดนเพื่อนกลุ่มนี้เอาไปนินทาแล้วปั่นให้คนอื่นมาไม่ชอบเราด้วย งงมาก เขาพูดกันเหมือนว่าเราไปทำผิดอะไรต่อพวกเขามากทั้งที่เราไม่ได้ทำไรเลย พอเปิดเทอม2 ม.1 เราโดนเพื่อนแบนทั้งห้อง ไม่มีคนคบไม่มีใครคุยดัวย ไม่มีเลยอะ เราเดินคนเดียว เราเลยขอยายขอแม่ย้ายเรียนเขาไม่อนุญาตคืออารมณ์นั้นอะ เราทรมานมาก อยู่ในห้องก็ไม่มีใครคุยด้วยจะทำอะไรก็รู้สึกเหมือนถูกจับตามองไปหมด จนเราไปมีเพื่อนสนิทต่างห้องประมาน6-7คนทั้งแก๊ง(ค่อยข้างเป็นเด็กมีปัญหา) ชวนกันหนีเรียนหลบเรียนตลอด แล้วพอสังคมในห้องเรามันทำให้เราไม่มีความสุขเราก็ไม่อยากไปเจอเราหนีเรียนตลอด ไม่ค่อยเข้าเรียนช่วงขึ้นม.2 ก็มีเพื่อนเริ่มมาคุยด้วยๆแต่ว่า แต่ละคนก็ยังดูแปลกๆ ดูไม่จริงใจเท่าไหร่มันก็ยังอึดอัด จนม.3ทนไม่ไหว เราออกเรียน และตอนนี้กลับมาเรียนใหม่ ขึ้นม.4 สังคมใหม่คือดีมาก โอเคมากๆมีความสุขไม่อึดอัดเหมือนที่เก่า ที่เก่าเรารู้สึกเหมือนโดนแบ่งชนชั้น เด็กที่มาจากรร.ตามหมู่บ้าน กับเด็กเรียนรร.อนุบาลในอำเภอ รู้สึกว่าเด็กมาจากชนบทจะโดนข่มจากเด็กเจ้าถิ่นเราไม่โอเคเลย
ประสบการชีวิตที่เคยเจอมาคล้ายๆพี่แนน มันทรมานมากจริงๆเราไม่รู้ว่าเราทำอะไรผิด เหมือนตัวคนเดียว ผู้ปกครองเขาก็ไม่เข้าใจ จริงๆไม่ได้คิดจะโทษผู้ปกครอง เพราะว่าที่บ้านก้ไม่ได้รวยอะไรมันอาจจะมีปัญหาเรื่องค่าใช้จ่ายหรืออะไรเขาก็มีเหตุผลของเขา แต่พูดกับตัวเองว่าถ้าอนาคตเรียนจบจนส่งน้องหรือลูกตัวเองเรียน ถ้ามีปัญหาแบบเราจะไม่บอกกับลูกหรือน้องเราว่าให้ทนเรียนให้จบๆ เพราะเคยเจอมากับตัวเองมาแย่มากจริงๆ
ปล.มีน้องเรียนอยู่ป.2ตอนนี้
ปล.2 จนตอนนี้ก็ยังไม่รู้ว่าวันนั้นที่เพื่อนแบน เราไปทำอะไรให้พวกเขา😂
เคยโดนตอนมัธยมเพราะเราทาแป้งพัฟ เราผิดตรงไหนเราแค่ทาแป้ง555555
เคยโดนตอนฝึกงานคะ ตอนนั้นร้องให้เงียบๆในห้องน้ำ ทั้งเพื่อนและที่ฝึกงานไม่คุยกับเราเลย หนักถึงกระทั่งโทรบอกครูว่าขอเปลี่ยนที่ฝึกงาน แม่โทรมาบอกตลอดให้อดทน แต่พอเวลาผ่านไป ความจริงปรากฎ กลับกลายเป็นเราที่มีคนมาสนิทกับด้วย แต่คนที่ร้ายใส่เรา กลับไม่มีใครอยากคุยด้วย
เจอตั้งแต่ประถมเลยจ้ามีตีกันด้วย ทั้งห้องฟังคำสั่งคนเดียวไม่คุยกะเรา เพื่อนชอบแกล้งเพราะเราน่าตากวนตีน แน่ๆเลยๆๆ
เข้าใจพี่แนนเลยค่ะ เพราะว่าหนูก็โดนเหมือกับพี่แนนเลยค่ะ ประมาณว่า เพื่อนชอบบูลลี่ว่าโง่เรียนไม่เก่ง ทำอะไรก็ตลกไปหมด จะทำอะไรก็กลัวคนไม่ชอบไปหมด มันน่าเศร้านะ ทั้งๆที่เราก็ตั้งใจเรียนหรืออยากอยู่จุดๆนั้นให้ได้ แต่พอเรียนผ่านเทอมแรก ก็คิดว่าเทอมต่อไปน่าจะไม่โดนแล้ว แต่มันไม่ใช่เลยค่ะ เพื่อนเริ่มล้อเราหนักกว่าเดิม เราก้พยายามจะไม่สนใจอีกแต่ ครั้ง นี้โดนหนักกว่าที่ว่า เค้าว่าเราจนเสื้อผ้าก็เก่า ก็คือทางบ้านก็ไม่ได้รวย อันนี้เราก็ยอมว่าเราจน เราก็ว่าไม่ได้หรอกค่ะ แต่คือที่เจ็บใจ คือว่า เราไปหา ผอ แล้วบอก ว่าอยากจะย้ายห้อง ถ้าว่าไม่ให้ย้ายก็จะขอลาออก สิ่งที่ได้กลับมาจากผอคือ ผอยื่นใบลาออกให้แล้วบอกว่าเชิญออกได้เลย ตอนนั้นเราก็งงมากว่า ทำไมอ่ะ เราก็นักเรียนคนหนึ่ง ที่อยากย้ายห้อง เราก็เล่าเหตุผลให้ฟังแล้วว่ามันเกิดอะไรขึ้น ผอคนนั้นกับไม่สนใจ เพราะว่าเด็กกลุ่มนั้นเป้นลูกของคุณครู ที่โดนหนักเลยคือ โดนเพื่อนแกล้ง เอามาสาดใส่ หรือไหมก็เอาหนังสือ หรือเอากระเป๋าไปซ่อน สุดท้ายเราก็ไม่ได้เรียน อีกอย่างก็โนครูทำโทษด้วยค่ะ พอผ่านจากเรื่องนั้นมาก็ไม่อยากไปเรียนอีกเลยค่ะ
ชอบความที่เปิดมาพูดเกี่ยวกับชื่อคลิปเลยไม่ยืดเยื้อ ^^ ร้ากกกกกกกกก
เจอแบบเดียวกันเลยค่ะอยู่ๆเพื่อนก็แบน จนต้องย้ายมหาลัย ทนอยู่มหาลัยเดิมมา2ปีกับการอยู่คนเดียวและสู้กับสายตาคน เป็นความทรงจำที่เลวร้ายมาก เพราะเราไม่เคยทำใครไม่เคยนินทาหรือว่าใครอยู่ๆโดนแบน เสียใจมากมันฝังใจ แต่ย้ายมหาลัยก็เจอเพื่อนที่ดีสังคมที่ดี
เรื่องบูลลี่ของกะเทยคือมีตลอด นี่เคยอยู่ในกลุ่มที่บูลลี่เพื่อน คือแบบงงมาก นางไม่ได้ทำไรผิด แต่เราต้องบูลลี่ตามกลุ่มเพื่อน ถ้าเราไปคุยกับนาง เพื่อนในกลุ่มก็จะแบนไปด้วย5555 /แต่ก็เคยแอบไปคุยนะเพราะสงสารนาง555/ ฝากไว้ด้วยนะคะ อย่าไปบูลลี่คนอื่นเลยมันไม่โอเครจิงๆ ถึงจะไม่เคยโดนก็เถอะ
เกือบเคยโดนตอนปี 3 เพราะเค้าแค่หมั่นไส้เรา
แต่เราก็รอดมาได้ เพราะคนรอบข้างไม่โรคจิตไปกับมันด้วย
การที่คนนึงจะโดนบูลลี่ คนรอบข้างสำคัญที่สุด
แล้วก็เคยโดนเพื่อนทั้งห้องแบนตอน ป.6 เหมืิอนกันค่ะ เรื่องเริ่มขึ้นตอนที่เพื่อนคนหนึ่งโดนแบนแล้วเราก็เป็นคนที่ร่วมแบนนางด้วย จนวันนึ่งสงสารนางเลยไปคุยกับนางเลยทำให้เพื่อนที่เป็นหัวโจกไม่พอใจเลยแบนเราอีกคน ตอนนั้นก็กินข้าวสองคน ทำอะไรสองคน คุยกันสองคน จนวันนึ่งเราไปถามเพื่อนที่เป็นหัวโจกว่าถ้าเราอยากกลับไปเป็นเพื่อนเหมืิอนเดิมต้องทำยังไง นางก็บอกว่าต้องกราบนาง ขอเน้นว่าต้องกราบเท้านาง ทุกคนถึงจะดีด้วย เรากับเพื่อนก็ปรึกษากันว่าจะเอาไง แต่ด้วยความเป็นเด็กด้วยละเลยไม่คิดอะไรก็ตัดสินใจทำตามที่นางต้องการ รู้ป่ะว่านางเรียกเด็กนักเรียน ป.6 ทั้งสายออกมาดูเรากับเพื่อนกราบเท้านาง เราทำเสร็จเราอายมากนะเพราะทุกคนหัวเราะเรากับเพื่อนที่กราบเท้านาง แล้วนางก็ไม่ได้ดีกับเราอย่างที่นางบอกจะทำ จนถึงทุกวันนี้เราว่านางก็ไม่เคยรู้สึกผิดกับเราหรือเพื่อนเลย แต่ชีวิตเราดีแล้ว โชคดีที่ตอนทะเลาะกับนางมันใกล้จะจบ ป.6 แล้วเราเลยไม่ได้อมทุกข์แต่ก็ไม่ได้มีความสุขเหมือนกัน เรื่องนี้ไม่เคยเล่าให้ใครฟังเพราะเราอายที่ต้องกราบใครก็ไม่รู้ที่ไม่ใช่พ่อแม่หรือญาติพี่น้อง แค่ต้องทำเพราะอยากมีเพื่อน
คลิปนี้ดีมากคะ เชื่อว่าหลายๆคนเคยโดน เคยผ่านมาแล้ว แต่สิ่งที่จะช่วยเราให้ผ่านเรื่องเหล่านี้ไปได้ คือครอบครัว การรับฟัง พูดคุย ปรึกษากัน เข้าใจกัน มันช่วยได้มากนะคะ แต่บางครอบครัวไม่เข้าใจ ว่าเราต้องผ่านอะไรมา เอาแต่กดดัน ซ้ำเติม ฮืมมมม ((เราคนนึงแหละ ที่ไม่มีใครเข้าใจ))
รู้เลยว่าใคร55555 อินี่มันร้ายยย ปล.ฉันคือเพื่อนในห้องหล่อน 5555555
ไหนเล่าสิ5555
ไหนๆๆๆๆ
แปลว่าเป็นคนนึงที่นิ่งเฉยตอนเค้าถูกแบนหรอคะ
Nassr 44 ไม่เฉยนะ เพราะเราคุยกับแนนปกติ แต่ไม่ได้สนิทจนรู้ว่านางถูกแบน พึ่งรู้จากแนนในคลิปนี้ว่านางJปั่น แนนกับเพื่อนคนอื่น เพราะนางJเคยสนิทกับเพื่อนเราแล้วนางก็ปั่นเพื่อนในกลุ่มเราเช่นกัน 😂😂😂 ปล.ตอนเรียนแนนไปทำงานบ่อย เราไม่ค่อยได้เจอหรือสนิทขนาดนั้นค่ะ
วัชรินทร์ หนูเหมือน ถ้าให้เล่าพื้นๆก็ปั่นให้เพื่อนเกลียดเพื่อนเพราะชอบผู้คนเดียวกัน ไปกินเหล้าไม่มีตังจ่าย โทรให้คนที่ตัวเองเกลียดไปจ่ายละไล่กลับบ้าน เก๋ๆ สันดานแบบนี้ก็ไม่น่าคบเท่าไหร่นะคะ
ชั้นอยากรู้มากว่า. ม.แรก ที่พี่แนนเรียนคือที่ไหน ทำไมเด็กถึงแรงขนาดนี้ ชั้นเดาไม่ออกเลยเพราะชั้นอยู่ ตจว.ไม่ค่อยรู้จักพื้นที่ใน กทม.
ตามดูรูปน้องแนนในเฟสเก่าๆ เหมือนน้องเคยเรียน ม.เอกชนแถวรร.สุรศักดิ์มนตรีอ่ะ ก่อนจะมาซิ่วเรียนแฟชั่นศิลปากร
@@cocosyn อยากรู้อ่า แต่ไม่ได้อยู่กทม
ม.หอการค้าป่ะ
Cccc NBhu ชัวค่ะ 55555
แง้ เข้าใจนะคะ สู้ๆ
เคยเป็นนะ โดนแบนจากรุ่นพี่ม.2 ตอนนั้นสอบเข้าม.1ได้ห้องดี เรียนดี เหมือนไม่มีอะไร มากลางๆเทอมเริ่มรู้ว่ามีรุ่นพี่ม.2ไม่ค่อยชอบขี้หน้าเรา เราไม่สนใจจนม.1เทอม2เริ่มมีเรื่องกับรุ่นพี่กับเพื่อนห้องท้ายๆ ทนไม่ไหวเลยต้องย้ายออก พอย้ายออกเท่านั้นแหละเพื่อนทุกคนดีกันหมด มันทำให้รู้สึกว่าตอนมีเราอยู่ห้องมันทำให้ทุกคนเกลียดกันแต่ตอนนี้เราโอเคแล้วแหละ ถ้าเพื่อนมีความสุขกับการไม่มีเราก็ดีนะ ตีตัวออกห่างไปเลย
เหมือนหนูเลบค่ะ ตอนนี้กนูกำลังโดนอยุ่ เเต่ไม่ใช่ในโรงเรียน เป็นโรงงาน หนูควรทำอย่างไรดีค่ะ มันเสียใจนะ ที่เราช่วยเค้า เเต่เค้ามาทำกับเราเเบบนี้ เสียใจค่ะ
อยากรู้ชื่อม.ที่พี่แนนไปอยู่ตอนแรกอ่า
fonfa jaroenson น่าจะเกษตรม่ังค่ะ
Great Rider ไม่น่าจะเกษตรนะคะ พี่แนนบอกไปเรียนมหาลัยเลิกเรียนแล้วติวDrawing ที่ terminal 21ก็น่าจะมศว.รึเปล่าคะ เพราะมันใกล้เคียงกันกะแถวนั้น ถ้าเกษตรมา เทอมินอลก็ใช้เวลาเดินทางเป็นชม.เลยอะค่ะ
Lalyn Moon ไม่น่าจะใช่ มศว นะคะ เพราะตอนนาทีที่9.20 แนนบอกว่า เพราะ มศว ปิดรับไปแล้ว
R A T T I K A N B คือว่าซิ่วเรียน เรียนมหาลัยเดิม คณะอื่นก็คงไม่เจอเพื่อนกลุ่มเดียวกันแล้วนะคะ ในกรณีที่เค้าพูดมาอาจจะเป็นไปได้ว่าไม่ได้เรียนมศว. แล้วจะซิ่วไปมหาลัยอื่น หรือ เรียนมศว. แต่สอบมศว.ซิ่วเข้าคณะอื่นไม่ได้แล้วเพราะปิดรับสมัครนักศึกษาใหม่แล้ว
ตามด้วยคนค่ะ อยากรู้เหมือนกัน
เคยโดนแบนสมัยประถม แล้วพอขึ้นมัธยมก็โดนแบนอีก โดยเพื่อนกลุ่มเดิม! จำเหตุผลไม่ได้ว่าเพราะอะไร แต่จำได้ว่ารู้สึกขอบคุณมากๆ ที่เพื่อนไล่เราออกมาจากกลุ่ม เพราะมันทำให้เราได้ไปเจอเพื่อนใหม่ที่ดีกว่ามากๆ ผ่านมาสิบกว่าปีก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่ มันสอนเรามาจนถึงทุกวันนี้ว่า ในเรื่องร้ายๆมันก็จะมีเรื่องดีๆ เกิดขึ้นด้วยเสมอ ทำให้เราเป็นคนมองโลกในหลายๆมุมมากขึ้น #ขอบคุณที่ทิ้งเราที่แท้ทรู