Gdy mieszka się osobno, więzy z rodziną się zacieśniają. Przykład- gdy moja siostra mieszkała w rodzinnym domu, często nie dogadywała się np. z mamą, miały różne poglądy na co niektóre sprawy. Gdy się wyprowadziła, wszystko uległo zmianie. Dzięki temu czas spędzony z rodziną, za którą tęsknimy jest czymś wspaniałym i można go celebrowac wrecz :)
U mnie stało się dokładnie tak samo, u mojej kuzynki również. To dlatego, że tak naprawdę wzajemnie bardzo się wszyscy w domu kochają, ale docenia się to dopiero, jak się kogoś straci z oczu :)
Strasznie podoba mi się klimat Twoich filmów, tak samo jak tematyka. Dominujące białe kolory, spokojne intro nie bombardujące dubstepem przy którym można ogłuchnąć.... Oby tak dalej :)
Ja wyjechałam z domu jeszcze w liceum do innego miasta. Mieszkałam w tygodniu w bursie a na weekendy wracałam do domu, ale im byłam starsza tym rzadziej wracałam. Idąc na studia z koleżanką i kilkoma nieznajomymi wynajmowaliśmy mieszkanie w centrum miasta. Obecnie mieszkam z narzeczonym w kawalerce. Międzyczasie moja Mama zmarła (to dopiero lekcja życia) i skończyłam licencjat. Teraz uczę się w szkole zaocznej, utrzymuję się jeszcze z renty rodzinnej ale już za chwilę pójdę do pracy. Mieszkanie bez rodziców było najlepszą rzeczą jaka mi się przydarzyła. Zawsze lubiłam porządek, jestem świetna w organizacji, planowaniu zakupów, ciągle sprzątam i gotuję. Nie wróciłabym do mieszkania z rodzicami i do rodzinnej miejscowości. W mieście czuję się sobą, mam tu znajomych, jest wiele możliwości rozwoju i bliskość wszystkiego co potrzebne. Zawsze kiedy chcę kupię świeże warzywa na targu, płatki owsiane kupię w biedronce, ziołowe herbaty w sklepie zielarskim. A za domem nie tęsknię, może czasami za dzieciństwem i Mamą. Teraz mam inne życie. Pozdrawiam Cię Karolino :) Czekam na więcej filmów o tematyce wegańskiej.
Nie mogę doczekać się tego poradnika kulinarnego dla studentów! Gotowanie sprawia mi nawet przyjemność, ale zdecydowanie nie jest to mój talent bo zawsze coś spalę albo przesolę, dlatego ostatnio dużo ćwiczę ;) Twoje foodbooki niezwykle motywują i z niecierpliwością czekam na każdy film o tej tematyce.
oglądam i nie wierzę. a raczej słucham i nie wierzę. jakbym to ja nagrywała ten film. jestem od września 'na emigracji' (na studiach) i podpisuję się pod wszystkim obiema rękami. tak, najlepsza jest ta swoboda. tak, najcięższe są powroty do uk. mieszkanie samemu i ogólnie wyjazd za granicę na studia to jest świetna sprawa, genialna lekcja, przez ten czas docenia się całe swoje życie, dowiaduje się jakie są koszty życia i nagle patrzy się na swoje codzienne życie zupełnie inaczej. dzięki Ci za ten film.
Zgadzam się w 100% i z chęcią obejrzę filmik o jedzeniu studenckim, że to tak nazwę ;) bo ile bym nie próbowała, zawsze schodzi mi z tym mnóstwo czasu :)
Mieszkam sam od 3 lat, jest mi z tym dobrze. Jednocześnie mam bardzo dobry kontakt z rodzicami, conajmniej raz w tygodniu się widzimy i codziennie rozmawiamy przez telefon.
Filmik bardzo mi się podoba! ❤️ Jesteś strasznie mądrą i okropnie kochaną osobą! 🙈 Mogłabym Cię słuchać godzinami 😘 Jesteś bardzo dzielna 😋 Życzę Ci "dalszego" powodzenia 😽
Cudownie się Ciebie słucha! Mówisz konkretnie, bez owijania w bawełnę i za to Ci dziękuję! :) W tym roku planuję rozpocząć studia i przygotowując się powoli na życie studenckie, napotkałam Twój filmik. I chociaż nie jestem jeszcze w tej sytuacji, to powoli chyba zaczynam ją odczuwać ;) Dodając jeszcze ostatnie słowo - jesteś piękną kobietą, aż nie można od Ciebie oderwać oczu! :) Pozdrawiam :)
Sama jestem dwa lata w UK na studiach (zaczynam trzeci) i mogę podpisać się pod tym filmikiem :) ale nie ze wszystkim się zgadzam - mieszkanie samej a z chłopakiem robi absolutnie horrendalną różnicę. Z moim lubym byłam tutaj rok temu na wakacjach i potem nie mogłam się pozbierać "jak to dobrze było mieć kogoś obok". Nie ważne było co się dzieje, miałam świadomość że nie jestem sama, ten komfort psychiczny że ktoś na Ciebie czeka, zmartwi się gdy później wrócisz do domu, wie gdzie jesteś i może Ci zawsze pomóc. Dla mnie to chyba jest najbardziej w samotnym studiowaniu tutaj przytlaczajace, że gdyby cos mi się stało nie wiem jak szybko ktoś by się zorientował. No i dodam że jestem pod wrażeniem że tyle miesięcy spędzasz w Polsce, ja sama latam dość często, ale dłużej niż miesiąc to dla mnie za dużo - potrzebuje pracy, jakiegoś zajęcia, do tego wiele znajomych poprzeprowadzalo się po całej Polsce, pracują etc Nie masz takiego wrażenia że wracasz do Polski ale to już nie to samo, że ludzie tam maja swoją codzienność i Ty nie jesteś w nią wpisana? Po roku to jeszcze nie jest tak bardzo odczuwalne chyba, ale ja po dwóch odczuwalam to bardzo. Dlatego teraz - krótkie wakacje w Polsce na tak, ale długie siedzenie w domu odpada ;) Pozdrawiam i życzę powodzenia z kanałem, bo zdecydowanie jest jedną z perełek polskiego TH-cam 😚
Tak interesowałby nas taki film (o planowaniu posilkow ) :D. Na poczatku straszny szok jak sie wyprowadzisz , ze to wszystko jednak samo w domu sie nie robi :(.
Zgadzam się z Tobą w 100%, to jest szkoła, życia którą warto przeżywać jak najwcześniej. Swoją drogą ciekawi mnie co studiujesz w Edynburgu? pozdrawiam!
Wszystko prawda. ;-) Ja przeprowadzilam sie do Londynu na studia i od razu tez na stale, wiec bardzo brakuje mi domu rodzinnego. Teraz nawet jak przylatuje, to mi smutno, bo mysle o tym, jak ciezki bedzie powrot i ile placzu mnie czeka na lotnisku ;-(
Karolina ❤ Nawet nie wiesz jaką radość daje mi powiadomienie o każdym Twoim filmie. Ja już się nie mogę doczekać, jak będę mieszkać sama mimo wszystko ;)
Jak dla mnie mieszkanie samemu a mieszkanie z chłopakiem czy kimś znajomym to niebo a ziemia. Nie mogłabym znieść mieszkania samej (sama?), szczególnie w zimie, kiedy jest ponuro i ciemno. Myślę, że fajnie by było zrobić ten film o gotowaniu studenckim i np jak - mieszkając poza domem - rozsądnie robić zakupy i ogólnie rozporządzać pieniędzmi, żeby nie wydawać za dużo.
Mieszkam w dużym mieście, a moi rodzice na wsi około godziny drogi pociągiem. Widujemy się kilka razy w miesiącu w weekendy. Jak dla mnie najlepszy układ :)
Ja zaczęłam mieszkać sama mając 17 lat (co ciekawe, NIGDY nie zrobiłam ani jednej imprezy ani niczego złego, o co podejrzewa się nastolatki mieszkające same). Później w czasie studiów mieszkałam u ówczesnego partnera, teraz od kilku lat znowu sama i tak mi jest chyba najlepiej bo mam duszę samotnika. Jednak marzę o domku na wsi oczywiście z mężczyzną u boku :)
O kurczę, nie jesteś już z Maćkiem, zawsze mi smutno gdy słyszę o rozstaniach takich wieloletnich par, bo chyba dobrze kojarzę, że odkąd prowadzisz kanał zawsze byliście razem? No nic, coś się kończy, coś się zaczyna, trzymaj się :) Będziesz teraz szukać współlokatorów, żeby było taniej? Czy będziesz mieszkać sama?
Ja wyprowadziłam się na studia zaoczne i do pracy ale tylko 100km od domu wiec to nie jest jakoś dużo, ale wiem ze muszę bo moje relacje z rodzicami są mega słabe i wiem ze bym sie tam nie czuła szczęśliwa, czasem takie wyprowadzki poprawiaja te relacje wiec mam nadzieje ze tak będzie ale na stałe do domu rodzinnego już na pewno nie wrócę ;)
Z większością się zgadzam, bo sama studiowałam 3 lata w Anglii, daleko od rodziny i przyjaciół i wiem jaka to radość wrócić do domu, a jak przykro jest znów wyjeżdżać... Jedyne, co u mnie jest inaczej - uważam, że mieszkanie samej jest jednak gorsze, niż w dwójkę, z chłopakiem czy przyjaciółką. Ja sama mieszkałam rok totalnie sama, wynajmując tylko pokój u jakiejś rodziny i tęsknota była po prostu ogromna :) A jednak w dwójkę to już inna bajka, jest z kim pogadać, czy nawet razem przygotować posiłek... Ale to oczywiście też zależy jak dobrze dogadujemy się z tą drugą osobą, bo to właśnie wspólne mieszkanie trochę weryfikuje charakter i przyzwyczajenia drugiej osoby.
Calkiem z inna strony dam kommentarz:- dramatycznie przezylam kedy moi dzieciaki poszli na "swoje":- plakalam dzien i noc przez dwa tygodni ale w duchu wiedzialam ze to przesciowy etap tesknoty & organuzacja czasu wolnego ktorego niby nie chcialam , jestem dumna z swoich piciech ktorze niby byli balaganiarami w domu ale w swoim czasie i przestrzeni radza wzorowo az wow ( nie bez bledow- potrafia ich naprawiac w czasie sa odpowiedzialne i pracowity)😊
Ja niestety sobie nie radzę zbyt dobrze z ogarnianiem domu. Już kilka lat mieszkam bez rodziców, a wciąż to sprzątanie mnie dobija :P. Często bardzo długo myślę nad tym, co przygotować sobie do jedzenia i nie mogę na nic się zdecydować. Nie widzę u siebie poprawy, zmuszam się do tych wszystkich podstawowych czynności... Nie ma to jak w domu, gdyby nie fakt, że... No właśnie, z drugiej strony przyjazd do domu i ta taka jakby kontrola, że ktoś komentuje, co robisz lub co możesz zrobić, gdzie wychodzisz, jest to dość dziwne.
My się wyprowadzamy do Poczdamu z moją drugą połówką, ale do akademika ( basecampstudent.com/pl/lokalizacje/niemcy/potsdam/ ) i trochę się stresuje. Całe życie z rodzicami, a teraz od razu z kimś innym. Mam nadzieję, że będzie dobrze...
Dokładnie. To co autorka filmu opisuje to ludzie robią w wieku 15 lat jak idą do internatu, a nawet niektorzy w gimnazjum wyjezdzają do internatu/bursy. Nie jest to żadne osiągnięcie i nie ma sie czym chwalić. Sprzątanie i gotowanie xd. Samodzielnosc się zaczyna jak samemu się za siebie placi. Ja na studiach mieszkalem w wynajmowanym pokoju, ktory sam opłacałem, rozwozilem pizzę i bylo napraede spoko. Po licencjacie znalazlem prace w zawodzie,a mgr robie juz zaocznie. A jak placą rodzice za studia i mieszkanie i jedzenie to jest bananowe życie, a nie samodzielność
Ja mam 19 lat, jutro idziemy z narzeczonym oglądać mieszkanie na wynajem. Mam bardzo dobre relacje z rodziną dlatego boje się wyprowadzki. Nie chce zostawiać rodziców samych. Mieszkanie niby jest dalej o 1 km od rodziców ale jednak mam wątpliwości, boje się, że zniszczą mi się relacje, w domu rodzinnym będę gościem. Mój brat mieszkał w wynajmowanym mieszkaniu a teraz wraca do teściów, bo wolny pokój a oni odkładają każdą złotówkę na budowę domu. Mam jeszcze 3 miesiące szkoły, matura, później muszę iść do pracy i odciążyć narzeczonego z rachunków. Chętnie bym została w domu rodzinnym, czuje, że jestem jeszcze za młoda z drugiej strony z entuzjazmem oglądam mieszkania, mój narzeczony też tak mocno już się w to wkręcił... Jestem rozdarta i nie wiem co robić.
Hej Karolina! ide w tym roku na studia anglojęzyczne, w zwiazku z tym poszukuje porzadnego slownika angielsko-polskiego, czy mozesz polecic jakis konkrentny?
jak idziesz na studia anglojęzyczne to tylko słownik angielsko-angielski np Oxford! na tym etapie uczenia się już nie ma tłumaczenia na polski czy angielski, wszystko powinno byc po angielsku
Przeprowadziłam się na studia. Do chłopaka. 300km od domu. Przecieram oczy ze zdziwienia jak dobrze opisałaś to co się w nas dzieje. U mnie jedyną różnicą jest to, że cholernie tęsknię za rodziną bo jestem z nimi zżyta. Tak na prawdę coraz częściej chodzę przybita i smutna. Minęło dopiero kilka miesięcy, a jest gorzej i gorzej. Mam nadzieję, że będzie tak jak u Ciebie i poznam kogoś do towarzystwa, kogoś kto trochę zapełni tą pustkę i nie będę aż tak bardzo tęsknić. Jedyne co mnie trzyma przy normalności to myśl, że po studiach wracam do rodzinnej miejscowości bo już przekonałam się, że życie z dala od rodziny jest mega ciężkie.
Trochę nie na temat ale pod najnowszym filmem mam największą szansę na odpowiedź. Bardzo jestem ciekawa (nie odbieraj proszę tego jako hejt, zwykła ciekawość) czy gdybyś miała możliwość jedzenia jajek, sera czy mleka ze sprawdzonego źródła tzn wiesz że zwierzęta żyją w dobrych warunkach i są dobrze traktowane, to czy włączyłabyś je do swojej diety? Pytam ponieważ niektórzy mają taką możliwość np od dziadków mieszkających na wsi.
Nie wtrącam się w nikogo życie. Po prostu pytam bo każdy może pytać, ale nie muszę dostać odpowiedzi :) I to wy się wtrącacie a nie ja, bo pytałam nie was. I skończmy ten temat bo nie ma sensu, kiedy odzywają się osoby których nikt nie pytał o zdanie.
jakbym miał taką ładną córkę , to nie wiem czy bym ją puścił samą za granicę , bez przerwy bym myślał , czy nic złego ją nie spotkało , jestem pewny że rodzice nawet jak ci tego nie mówią to się martwią
Gdy mieszka się osobno, więzy z rodziną się zacieśniają. Przykład- gdy moja siostra mieszkała w rodzinnym domu, często nie dogadywała się np. z mamą, miały różne poglądy na co niektóre sprawy. Gdy się wyprowadziła, wszystko uległo zmianie. Dzięki temu czas spędzony z rodziną, za którą tęsknimy jest czymś wspaniałym i można go celebrowac wrecz :)
U mnie stało się dokładnie tak samo, u mojej kuzynki również. To dlatego, że tak naprawdę wzajemnie bardzo się wszyscy w domu kochają, ale docenia się to dopiero, jak się kogoś straci z oczu :)
Strasznie podoba mi się klimat Twoich filmów, tak samo jak tematyka. Dominujące białe kolory, spokojne intro nie bombardujące dubstepem przy którym można ogłuchnąć.... Oby tak dalej :)
Bardzo mi miło , dziękuję!
Ja wyjechałam z domu jeszcze w liceum do innego miasta. Mieszkałam w tygodniu w bursie a na weekendy wracałam do domu, ale im byłam starsza tym rzadziej wracałam. Idąc na studia z koleżanką i kilkoma nieznajomymi wynajmowaliśmy mieszkanie w centrum miasta. Obecnie mieszkam z narzeczonym w kawalerce. Międzyczasie moja Mama zmarła (to dopiero lekcja życia) i skończyłam licencjat. Teraz uczę się w szkole zaocznej, utrzymuję się jeszcze z renty rodzinnej ale już za chwilę pójdę do pracy. Mieszkanie bez rodziców było najlepszą rzeczą jaka mi się przydarzyła. Zawsze lubiłam porządek, jestem świetna w organizacji, planowaniu zakupów, ciągle sprzątam i gotuję. Nie wróciłabym do mieszkania z rodzicami i do rodzinnej miejscowości. W mieście czuję się sobą, mam tu znajomych, jest wiele możliwości rozwoju i bliskość wszystkiego co potrzebne. Zawsze kiedy chcę kupię świeże warzywa na targu, płatki owsiane kupię w biedronce, ziołowe herbaty w sklepie zielarskim. A za domem nie tęsknię, może czasami za dzieciństwem i Mamą. Teraz mam inne życie. Pozdrawiam Cię Karolino :) Czekam na więcej filmów o tematyce wegańskiej.
Ja jednak wolę mieszkać sama, mimo że kocham moją rodzinkę ;)
brawo !!!
Jaki ty masz przyjemny głos!
Super temat! Ja najbardziej lubię właśnie takie pogadankowe filmy o tym jak sobie radzisz, jak studiujesz, jakie masz rady :)
Twój głos jest piękny, taki spokojny i uspokajający 💓
Taaak filmik o gotowaniu!! Mnie przeraza mysl o gotowaniu kiedy sie wyprowadze
Tak, świetny pomysł z tym filmikiem.
Super filmik!ogółem i mega przydatny
Nie mogę doczekać się tego poradnika kulinarnego dla studentów!
Gotowanie sprawia mi nawet przyjemność, ale zdecydowanie nie jest to mój talent bo zawsze coś spalę albo przesolę, dlatego ostatnio dużo ćwiczę ;) Twoje foodbooki niezwykle motywują i z niecierpliwością czekam na każdy film o tej tematyce.
oglądam i nie wierzę. a raczej słucham i nie wierzę. jakbym to ja nagrywała ten film. jestem od września 'na emigracji' (na studiach) i podpisuję się pod wszystkim obiema rękami. tak, najlepsza jest ta swoboda. tak, najcięższe są powroty do uk.
mieszkanie samemu i ogólnie wyjazd za granicę na studia to jest świetna sprawa, genialna lekcja, przez ten czas docenia się całe swoje życie, dowiaduje się jakie są koszty życia i nagle patrzy się na swoje codzienne życie zupełnie inaczej. dzięki Ci za ten film.
Zgadzam się w 100% i z chęcią obejrzę filmik o jedzeniu studenckim, że to tak nazwę ;) bo ile bym nie próbowała, zawsze schodzi mi z tym mnóstwo czasu :)
Będzie!
Mieszkam sam od 3 lat, jest mi z tym dobrze. Jednocześnie mam bardzo dobry kontakt z rodzicami, conajmniej raz w tygodniu się widzimy i codziennie rozmawiamy przez telefon.
Film o planowaniu posiłków! chętnie!
Super filmik 💖
Zaczynam ogladac, super temat, przyda mi sie na pewno w przyszłości!! :) gratuluje 32k subskrybentów!!! 💘💘💘
Dziękuję! xx
Filmik bardzo mi się podoba! ❤️ Jesteś strasznie mądrą i okropnie kochaną osobą! 🙈 Mogłabym Cię słuchać godzinami 😘 Jesteś bardzo dzielna 😋 Życzę Ci "dalszego" powodzenia 😽
Świetny film :) podziwiam Cię za tak odważną decyzję ;)
Cudownie się Ciebie słucha! Mówisz konkretnie, bez owijania w bawełnę i za to Ci dziękuję! :) W tym roku planuję rozpocząć studia i przygotowując się powoli na życie studenckie, napotkałam Twój filmik. I chociaż nie jestem jeszcze w tej sytuacji, to powoli chyba zaczynam ją odczuwać ;) Dodając jeszcze ostatnie słowo - jesteś piękną kobietą, aż nie można od Ciebie oderwać oczu! :)
Pozdrawiam :)
Bardzo mi miło, dziękuję ślicznie!
Sama jestem dwa lata w UK na studiach (zaczynam trzeci) i mogę podpisać się pod tym filmikiem :) ale nie ze wszystkim się zgadzam - mieszkanie samej a z chłopakiem robi absolutnie horrendalną różnicę. Z moim lubym byłam tutaj rok temu na wakacjach i potem nie mogłam się pozbierać "jak to dobrze było mieć kogoś obok". Nie ważne było co się dzieje, miałam świadomość że nie jestem sama, ten komfort psychiczny że ktoś na Ciebie czeka, zmartwi się gdy później wrócisz do domu, wie gdzie jesteś i może Ci zawsze pomóc. Dla mnie to chyba jest najbardziej w samotnym studiowaniu tutaj przytlaczajace, że gdyby cos mi się stało nie wiem jak szybko ktoś by się zorientował. No i dodam że jestem pod wrażeniem że tyle miesięcy spędzasz w Polsce, ja sama latam dość często, ale dłużej niż miesiąc to dla mnie za dużo - potrzebuje pracy, jakiegoś zajęcia, do tego wiele znajomych poprzeprowadzalo się po całej Polsce, pracują etc Nie masz takiego wrażenia że wracasz do Polski ale to już nie to samo, że ludzie tam maja swoją codzienność i Ty nie jesteś w nią wpisana? Po roku to jeszcze nie jest tak bardzo odczuwalne chyba, ale ja po dwóch odczuwalam to bardzo. Dlatego teraz - krótkie wakacje w Polsce na tak, ale długie siedzenie w domu odpada ;) Pozdrawiam i życzę powodzenia z kanałem, bo zdecydowanie jest jedną z perełek polskiego TH-cam 😚
Bardzo miło się Ciebie słucha, masz taki spokojny głos:) A filmik bardzo dobry! Leci sub☺️
Dziękuję ślicznie!
Bardzo przyjemnie się Ciebie słucha- elokwentnie, na temat. Leci sub :)
Dziękuję!
Tak interesowałby nas taki film (o planowaniu posilkow ) :D.
Na poczatku straszny szok jak sie wyprowadzisz , ze to wszystko jednak samo w domu sie nie robi :(.
Zgadzam się z Tobą w 100%, to jest szkoła, życia którą warto przeżywać jak najwcześniej.
Swoją drogą ciekawi mnie co studiujesz w Edynburgu?
pozdrawiam!
Myślę, że możliwość powrotu do domu bardzo pomaga w podejmowaniu cięższych decyzji (np wyprowadzka za granicę) :)
Bardzo chętnie obejrzałabym ten film o planowaniu posiłków/ gotowaniu jako student, o którym tu wspominałaś :)
Wiele też zależy od tego jak wyglądają relacje w najbliższej rodzinie. Myślę że masz duże szczęście ;)
Wszystko prawda. ;-) Ja przeprowadzilam sie do Londynu na studia i od razu tez na stale, wiec bardzo brakuje mi domu rodzinnego. Teraz nawet jak przylatuje, to mi smutno, bo mysle o tym, jak ciezki bedzie powrot i ile placzu mnie czeka na lotnisku ;-(
Karolina ❤ Nawet nie wiesz jaką radość daje mi powiadomienie o każdym Twoim filmie. Ja już się nie mogę doczekać, jak będę mieszkać sama mimo wszystko ;)
już czekam na nowy film :)
Jak dla mnie mieszkanie samemu a mieszkanie z chłopakiem czy kimś znajomym to niebo a ziemia. Nie mogłabym znieść mieszkania samej (sama?), szczególnie w zimie, kiedy jest ponuro i ciemno.
Myślę, że fajnie by było zrobić ten film o gotowaniu studenckim i np jak - mieszkając poza domem - rozsądnie robić zakupy i ogólnie rozporządzać pieniędzmi, żeby nie wydawać za dużo.
Mieszkam w dużym mieście, a moi rodzice na wsi około godziny drogi pociągiem. Widujemy się kilka razy w miesiącu w weekendy. Jak dla mnie najlepszy układ :)
tak nagraj taki film o posiłkach:)
Mam pytanie, co to za produkt masz na ustach? wygląda bardzo naturalnie i subtelnie :)
Ja zaczęłam mieszkać sama mając 17 lat (co ciekawe, NIGDY nie zrobiłam ani jednej imprezy ani niczego złego, o co podejrzewa się nastolatki mieszkające same). Później w czasie studiów mieszkałam u ówczesnego partnera, teraz od kilku lat znowu sama i tak mi jest chyba najlepiej bo mam duszę samotnika. Jednak marzę o domku na wsi oczywiście z mężczyzną u boku :)
O kurczę, nie jesteś już z Maćkiem, zawsze mi smutno gdy słyszę o rozstaniach takich wieloletnich par, bo chyba dobrze kojarzę, że odkąd prowadzisz kanał zawsze byliście razem? No nic, coś się kończy, coś się zaczyna, trzymaj się :) Będziesz teraz szukać współlokatorów, żeby było taniej? Czy będziesz mieszkać sama?
Super Filmik ^^ a skąd pomadka jeśli mogę wiedzieć *.*
Ja wyprowadziłam się na studia zaoczne i do pracy ale tylko 100km od domu wiec to nie jest jakoś dużo, ale wiem ze muszę bo moje relacje z rodzicami są mega słabe i wiem ze bym sie tam nie czuła szczęśliwa, czasem takie wyprowadzki poprawiaja te relacje wiec mam nadzieje ze tak będzie ale na stałe do domu rodzinnego już na pewno nie wrócę ;)
Z większością się zgadzam, bo sama studiowałam 3 lata w Anglii, daleko od rodziny i przyjaciół i wiem jaka to radość wrócić do domu, a jak przykro jest znów wyjeżdżać... Jedyne, co u mnie jest inaczej - uważam, że mieszkanie samej jest jednak gorsze, niż w dwójkę, z chłopakiem czy przyjaciółką. Ja sama mieszkałam rok totalnie sama, wynajmując tylko pokój u jakiejś rodziny i tęsknota była po prostu ogromna :) A jednak w dwójkę to już inna bajka, jest z kim pogadać, czy nawet razem przygotować posiłek... Ale to oczywiście też zależy jak dobrze dogadujemy się z tą drugą osobą, bo to właśnie wspólne mieszkanie trochę weryfikuje charakter i przyzwyczajenia drugiej osoby.
Calkiem z inna strony dam kommentarz:- dramatycznie przezylam kedy moi dzieciaki poszli na "swoje":- plakalam dzien i noc przez dwa tygodni ale w duchu wiedzialam ze to przesciowy etap tesknoty & organuzacja czasu wolnego ktorego niby nie chcialam , jestem dumna z swoich piciech ktorze niby byli balaganiarami w domu ale w swoim czasie i przestrzeni radza wzorowo az wow ( nie bez bledow- potrafia ich naprawiac w czasie sa odpowiedzialne i pracowity)😊
Ja niestety sobie nie radzę zbyt dobrze z ogarnianiem domu. Już kilka lat mieszkam bez rodziców, a wciąż to sprzątanie mnie dobija :P. Często bardzo długo myślę nad tym, co przygotować sobie do jedzenia i nie mogę na nic się zdecydować. Nie widzę u siebie poprawy, zmuszam się do tych wszystkich podstawowych czynności... Nie ma to jak w domu, gdyby nie fakt, że... No właśnie, z drugiej strony przyjazd do domu i ta taka jakby kontrola, że ktoś komentuje, co robisz lub co możesz zrobić, gdzie wychodzisz, jest to dość dziwne.
My się wyprowadzamy do Poczdamu z moją drugą połówką, ale do akademika ( basecampstudent.com/pl/lokalizacje/niemcy/potsdam/ ) i trochę się stresuje. Całe życie z rodzicami, a teraz od razu z kimś innym. Mam nadzieję, że będzie dobrze...
O mieszkaniu bez rodziców można powiedzieć dopiero jak utrzymuje się samemu;)
Myslę, że temat można rozważać na wielu płaszczyznach ;))
Dokładnie. To co autorka filmu opisuje to ludzie robią w wieku 15 lat jak idą do internatu, a nawet niektorzy w gimnazjum wyjezdzają do internatu/bursy. Nie jest to żadne osiągnięcie i nie ma sie czym chwalić. Sprzątanie i gotowanie xd. Samodzielnosc się zaczyna jak samemu się za siebie placi. Ja na studiach mieszkalem w wynajmowanym pokoju, ktory sam opłacałem, rozwozilem pizzę i bylo napraede spoko. Po licencjacie znalazlem prace w zawodzie,a mgr robie juz zaocznie. A jak placą rodzice za studia i mieszkanie i jedzenie to jest bananowe życie, a nie samodzielność
Ja też chce mieszkac sam jak to zrobić żeby się wyprowdzić z domu
Mysliysli& to kuz wzor doswiadczenia bytu& kultury ekonomiki podstawa do samoofganizacje= sukces😊
Ja mam 19 lat, jutro idziemy z narzeczonym oglądać mieszkanie na wynajem. Mam bardzo dobre relacje z rodziną dlatego boje się wyprowadzki. Nie chce zostawiać rodziców samych. Mieszkanie niby jest dalej o 1 km od rodziców ale jednak mam wątpliwości, boje się, że zniszczą mi się relacje, w domu rodzinnym będę gościem. Mój brat mieszkał w wynajmowanym mieszkaniu a teraz wraca do teściów, bo wolny pokój a oni odkładają każdą złotówkę na budowę domu. Mam jeszcze 3 miesiące szkoły, matura, później muszę iść do pracy i odciążyć narzeczonego z rachunków. Chętnie bym została w domu rodzinnym, czuje, że jestem jeszcze za młoda z drugiej strony z entuzjazmem oglądam mieszkania, mój narzeczony też tak mocno już się w to wkręcił...
Jestem rozdarta i nie wiem co robić.
Ja jak sobie teraz tak mysle to w sumie mega żałuje ze nie wyjechałam na studia ;)
co studiujesz? 😊
Kochana, mieszkam na obczyźnie kilka lat dłużej niż Ty i muszę przyznać. Nawet z biegiem czasu najgorsze są powroty po urlopie.
Trzymaj się! :*
Hej Karolina! ide w tym roku na studia anglojęzyczne, w zwiazku z tym poszukuje porzadnego slownika angielsko-polskiego, czy mozesz polecic jakis konkrentny?
jak idziesz na studia anglojęzyczne to tylko słownik angielsko-angielski np Oxford! na tym etapie uczenia się już nie ma tłumaczenia na polski czy angielski, wszystko powinno byc po angielsku
Przeprowadziłam się na studia. Do chłopaka. 300km od domu. Przecieram oczy ze zdziwienia jak dobrze opisałaś to co się w nas dzieje. U mnie jedyną różnicą jest to, że cholernie tęsknię za rodziną bo jestem z nimi zżyta. Tak na prawdę coraz częściej chodzę przybita i smutna. Minęło dopiero kilka miesięcy, a jest gorzej i gorzej. Mam nadzieję, że będzie tak jak u Ciebie i poznam kogoś do towarzystwa, kogoś kto trochę zapełni tą pustkę i nie będę aż tak bardzo tęsknić. Jedyne co mnie trzyma przy normalności to myśl, że po studiach wracam do rodzinnej miejscowości bo już przekonałam się, że życie z dala od rodziny jest mega ciężkie.
Trochę nie na temat ale pod najnowszym filmem mam największą szansę na odpowiedź. Bardzo jestem ciekawa (nie odbieraj proszę tego jako hejt, zwykła ciekawość) czy gdybyś miała możliwość jedzenia jajek, sera czy mleka ze sprawdzonego źródła tzn wiesz że zwierzęta żyją w dobrych warunkach i są dobrze traktowane, to czy włączyłabyś je do swojej diety? Pytam ponieważ niektórzy mają taką możliwość np od dziadków mieszkających na wsi.
Jesstem nowa na twoim kanale wiec nie wiem czy wczensiej wspominalas: co studiiujesz?
European Business Languages: Niemiecki, Hiszpański i Francuski
Ja tam widze same zalety wyprowaszenia się od rodziców
Planujesz wróci do Polski?
Nie wiem ;)
Dla mnie to LUDZIE TYPOWO UMIERAJA W DOMU wiec powinnismy zyc poza domem,bo wtedy mozemy ksztaltowac wlasny charakter.ja zylem 30 lat poza DOMEM..
Nadal mieszkasz w Szkocji? :)
Tak, obecnie mam wakacje :))
***** Super :D Ja mieszkam w Szkocji w Kirkcaldy obecnie :D
czy ty masz nadal chłopaka czy już nie ?
z filmiku można się domyśleć
Można się domyśleć, ale nie jest to powiedziane wprost dlatego pytam, poza tym to pytanie nie było skierowane do Ciebie "okmarta"
Jest to powiedziane bardzo wprost. Nie wtracaj sie w cudze zycie.
Nie wtrącam się w nikogo życie. Po prostu pytam bo każdy może pytać, ale nie muszę dostać odpowiedzi :) I to wy się wtrącacie a nie ja, bo pytałam nie was. I skończmy ten temat bo nie ma sensu, kiedy odzywają się osoby których nikt nie pytał o zdanie.
jakbym miał taką ładną córkę , to nie wiem czy bym ją puścił samą za granicę , bez przerwy bym myślał , czy nic złego ją nie spotkało , jestem pewny że rodzice nawet jak ci tego nie mówią to się martwią