ขนาดวิดีโอ: 1280 X 720853 X 480640 X 360
แสดงแผงควบคุมโปรแกรมเล่น
เล่นอัตโนมัติ
เล่นใหม่
#กลอนลำในตำนานความอุกใจทวีกลั้น ชีวิตของบุญจันทร์ใด้ลงโอ้นั่งกอดเข่า โอ้ยนับตั่งแตพาสาวลักหนีออกจากบ้าน ประมาณได้สิบกว่าปีได้ลักหลบมาซ่อนหลี้ หลายที่หลายสถานแถวเมืองกาญเมืองระยอง ได้ผ่านมาพอแฮงแล้วสายกบินทร์สระแก้ว ปราจีนกะดิ้นกวามาซ่อนซบหลบตัว หาทำงานรับจ้างถางหม่นก่นดินจนชีวิตแทบสิ้น ได้ดิ้นกวาตามประสา จนตกมาเมืองกรุง อยู่กอทอมอ พี้ไปอยู่วงดนตรี คิดอยากเป็นหมอร้อง บัดได้ขนแต่ของ บ่ได้ร้องจักเทือ เสียงอิสานเพิลบ่เชียร์ แม่นกน้อยเพิลบ่จ้าง นายฮ้างเพิลบ่สนเดี๋ยวนี้มาอยู่ซ้นปลายด่านซานกรุง ป้าหรือลุงให้ลองคิด คิดตรองดูบ้าง เหมิดหนทางจนได้ ตัดสินใจพอพ้นผ่านส่งเมียไปทำงาน ห้องอาหารเป็นนักร้อง เจ้าของห้องบัดลักเมีย โตกะเป็นหล่อยเปลี้ย เมียพี่บ่แลเห็น คราวจำเป็นอัตคัด บัดลักไปนำซู้ แสนอดสูทนกลั้น ได้แตนั่งกัดฟันน้ำตาย้อยอ่อยลูกอ่อน ลูกพ่อเอ้ยกินนำไปสาก่อน ลูกอย่าวอนลูกอย่าฮ้อง พ่อขอร้อง อย่าแอ่ววอน ลูกพ่อเอ้ย ...#วงเวียนชีวิต #เสียงอิสาน
ขอบคุณครับ
ขอบพระคุณพี่น้อง ที่มานั่งถ้าฟังเสียงฟังสำเนียงวาทกลอน แก่นนครในวันนี้ขอบคุณในไมตรีท่าน ที่ได้มาในงานสำราญล้วนแต่สดชื่น ภายในใจชื่นมื่นผู้ลำยืนเทิงฮ้าน แนมท่านแม่นสะออนเอาผลงานมาต้อน เป็นละครนิทานม่วนฝากมวลชนพี่น้อง ยามลำร้องให้ซ่อยเชียร์ทุกมาลัยบาทเบี้ย ล้วนสูงค่ากำลังใจแฟนอยู่ไกลยังมาชม ส่วนกระผมนี้ยอน้อมยอมใจท่าน ฝากผลงานลำขอนแก่นมอบกำนัลแก่แฟนๆ แก่นนครทุกท่าน ในงานนี้ จงเจริญ แฟนๆเอยเซียง สีนวล
ง
ดีครับ
กราบแฟนๆมาฮับต้อน แม่นอิดอ่อนบ่ยอมกลับขอบพระคุณเด้อครับ ยังฮับฟังผมลำร้องเอาทำนองมาอ้อน สังวาสกลอนลำขอนแก่นมอบให้มิตรหมอแคน แฟนหมอลำทุกท่านในงานล้วนได้มวนหู ขออภัยปราชญ์ผู้ฮู้ท่านครูท่องทำนองเสียง เซียงสีนวลผู้เขียนกลอนป่อนกวีให้ลำอ้อน มาถึงตอนออกฉากนี้ขอเมธีมาเทียมส่อง ซ่อยดลใจให้พี่น้องฟังลำร้อง แล้วฮักแพง แฟนๆเอยเซียง สีนวล
@@เสาวนีย์ตาสุ่ย้เ❤❤
ขอขอบพระคุณแฟนเหนือใต้ ไทยอีสานทุกท้องถิ่น ที่เมตตาต่อพระคุณเหนือล้นฟ้า หลานหล่าว่าบ่ลืมแสนเปรมปรีปราบปลื้ม จั่งร้องป่าวมาหา ด้วยไทยมาพิงพักแต่เนาเซายั้งรักยังฝังใจแน่นแสนสิไกลกะยังห่วง บ่ร้องป่าวถามทวง ลืมแล้วบ้อพี่น้อง ผู้เคยใช้ดอกส่อยงานเมืองชุมแพเป็นบ่อนบ้าน บ้านหนองหานถิ่นเคยไป โพนพิสัยหนองคาย เที่ยวไปกะหลายครั้ง ยังพอสำราญด้วยอุดมดีอยู่คือเก่า ยังได้ฮ้องถามข่าว แถวเชียงคานด่านซ้าย หลายล้นแต่เที่ยวลำแถวสุรินทร์ถิ่นก้ำ ยังจำอยู่บ่ลืมหลง บ้านดงเค็งกิโลศูนย์ อุ่นทรวงยังจำได้ ถามข่าวไปเบิ้ดเกลี้ยงแถวเมืองพลน้อบ้านไผ่ชัยภูมิบัวใหญ่ ออกที่หมายฝ่ายเบื้อง เมืองท่า ย่าโม บุรีรัมย์ได้อ่าวโอ้ ได้เว่าจ่มระงมหา เคยเยี่ยมยามไปมา บ่แวะถามอย่าใจน้อยหลานยังคองคอยถ่า อาสามารับใช่ส่วง ด้วยจิตใจเป็นห่วง เฮียมขอก้มกราบเท้า พระคุณท่านว่าบ่ลืม ในมื่อนี้ หลานมีความปราบปลื้ม นำเรื่องใหม่มาเสนอ เพื่อเป็นของบำเรอ สิ่งเสนอพระคุณท่านโยติกลอนพักไว้ เซาลำไว้สาก่อน พวกวัยรุ่นอยากฟ้อน ขอเต้ยถ่อนอย่าอยู่นาน........ในยามนี้... วีระวัฒน์ หลักชัย หนึ่งในสยาม
ขอบคุณหลายเด้อ
ปาดพ่ะเอกหมอลำ
@@ประพจน์ไชโย-ฟ2ช ด้ะเเกเเพกดะพดดดะ
สุดยอดครับ
สุดยอด
เมฆาดำมืดฟ้า ลมตีป่าพนาสูญคือจั่งบุญฝนซัด พัดมาชโลมพื้นกลับมายืนหยัดได้ นำแฮงใจชโลมหลั่งเคยว่าทุกข์อุกอั่ง ยังเอาฮักซ่อยแก้ใจแท้ผู้เที่ยงใน แนวว่าหัวใจนี้ บ่มีที่สิกำหนด ว่าต้องรวยลือยศ ฮั่งมีจั่งดีได้เพียงแต่ใจหวังตั้ง สัมพันธ์ยังหวังฮ่วมสายแนนกวมเกี่ยวได้ ในฟ้าบ่ว่าแถนบุพเพแฟนบ่ว่าฮ้าง บ่ว่าห่างทางกายแนวใจชายพามัก ฮักนางบ่วางได้จิตใจคอยให้พ้น ทุกข์ทนจนขมขื่นอ้ายขอยืนเคียงข้าง นางน้องบ่ห่างหนีชาตาคนในโลกนี้ บ่มีที่สิเสมอพบเจอกันสู่คน บ่ว่าจนหรือรวยร่ำบ่ว่ากรรมหรือฮ้าง บ่ว่านางพอหน่อยหัวใจปลอดอ้อยซ้อย คอยอ๋อยเจ้าอยู่ผู้เดียวเพียงแต่ใจบ่คดเคี้ยว เลี้ยวเลาะทางใดในภมัยอ้ายฮัก พักดีเพียงนำเจ้าบ่เอาเหตุมาอ้าง บ่เอาทางใจอื่นบ่อาจฝืนความฮักได้ แนวใจอ้าย นี้ฮักนาง..นี้นาเซียง สีนวล
ขอเอามาลองหัดลำแนเด้อคับ
กลอนลำติคือบ่ลำให้ฟังแนว่าจังใด่ทำนองนะแม่ะ
ว่าทำนอง แก่นนคร หนึ่งในสยาม รุ่งทิวา นกยูงทองกะได้ แล้วแต่ผู้สิลำ
บุญข้าวสาก อรวรรณ รุ่งเรือง............................................อนิจจัง สังขาร สิ้น....เหลือแต่ดวงวิญญาณ ได้ลอยล่องยังหมองขุ่นตอนเป็นคนยังว้าวุ่น บุญบ่ทำเฮ็ดไว้ วิญญาณได้แม่นล่องลอยได้แต่รอคอยถ้าเวลากาลที่หมุน..เปลี่ยนเดือนสิบเพ็งนั่นแหละเจ้า วันที่เฝ้าว่ายุคอยบางคนถือกะต่าน้อย มาคอยยุแต่ตีสามยามเมื่อเดือนสิบเพ็ง เพิ่นปล่อยคืนมาบ้านเดินสวนกันพันย้าย พากันไปเอาข้าวสากเป็นของฝากผู้อยู่บ้านทานให้ผู้ตายผู้ได้หลายจนพายเนิ่ง เทิงแนวกินกะเต็มต่าลูกเพิ่นห่วงมารดาพากันมาจนว่าล้น อารามกว้างจนอั่งออกส่างใจดำกะด้อ เป็นหยังน้อ บ่มาส่องมองไปไสกะบ่พ้อ รอแล้วกะเปล่าดายผู้เพิ่นได้กะโค้งกล่าวคืนกลับลูกของโตช่างหายลับ แม่นบ่มาให้เห็นจ้อยแม่มาคอยจนหิวข้าว เห็นเขากินน้ำลายเหี่ยขอเขากินกะบ่ได้ มารดาไท้ นั่งเบิ่งเขาลูกคำเอย ขั่นสงสารแม่เจ้า ให้เข้าวัดแหน่เด้อคำยามวันศีล วันพระ ให้ส่งเพล จังหันบ้างเหลียวนำทางบ่เห็นเจ้า หวังมาเอาคือเพิ่นฟังเสียงลูกเพิ่นเอิ้น มาเอาแหม่อิแม่เอ้ย..โอ้แม่จ๋า แม่จากไป อาลัยแม่ความรักแท้ แม่มีให้ ไม่เสื่อมสูญแม่จากไป ลูกนี้ ไม่ลืมคุณอย่าว้าวุ่น พระคุณแม่ ชั่วนิรันดร์คือจั่งเขานั่นเว้าเย้ย น้ำตาหลั่ง รินตกหัวอกของมารดา ว่าสิมาน้อเห็นเจ้าหมู่เขาเอาของต้อน คืนเมือน้ำตาหลั่งเป็นหยังน้อลูกแม่เอ๊ย.. คือจั่งเฉยอยู่นิ่งตัวเจ้าแม่นบ่มา แม่มาคองคอยถ้าเหมิดเวลาสิโค้งตาว มาเอาหยังกะบ่ได้...มีแต่ไห้..ได้อวยคืน....ลูกแม่เอย.....
ชอบมาก
ชอบมาก ขอกลอนดาวลูกไก่แน่จ้า
สบายดีพี่น้อง ท้องถิ่นดินสยาม ผู้มีจิตใจงาม อยากไต่ถามยามพ้อ เป็นจั่งได๋น้อวันนี้สบายดีหรือท่าน เรื่องหน้าที่การงานกิจการก้าวหน้า ทั้งฝนฟ้าเป็นจั่งได๋พี่น้องมาฟังลำอยู่ใต้ ได้เมี่ยมมัดอัดเฮือนไป่น้อ ทางหมอลำขอเตือนให้ห่วงเฮือนแหน่เด้อท่านหาเวลาไปย่ามบ้าน ติดตามหนีไปขี้เหยี่ยว เทียวไปจอบเบิ่งบ้าน ทางคุณพี่ให้ถี่ใจปิดประตูล็อคไว้ กุญแจใส่ให้มันดี และต้องมีคนดูอยู่ยามซามแจ้ง ให้เพิ่นแยงคอยถ่า ยอมน้องพี่หนีมา ซุมลุงป้าบ่มีห่วงฟังลำล่วงซอดเช้า ซุมเจ้าสิส่วงใจ พี่น้องไกล พี่น้องใกล้ น้อยใหญ่ระวังโต อย่าสิพากันโสโห่เฮ้วเสียงก้อง ตั้งใจฟังลำล่อง คั่นผู้ได๋มีทอง บ่ควรคล้องให้มองเด่น ถ้าขโมยมันเห็น สิเป็นภัยให้เสี่ยงเมี่ยน ขอเตือนไว้.....ให้หิ่นตรอง.....เด้อพี่น้อง
กล่อนลำจีบสาวแหน่ครับ
ฮอยปานดำ รัชดา ผลาผล ลำ
สาวจันสีอมยิ้มหัวในใจหากซ้อยซื่น สมกับตื่นแต่เช้า อยากมาเว้าเกี่ยวพันบุญชูเอ้ย...เจ้าอย่าเว้าจั่งซั่นเปรียบฉันใส่ฝูงหงษ์ โตชายคือฝูงกาส่างสิจาแถลงเว้า
แม่มักแม่จ้าง
ให้จบเเน่
สาวจันสีอมยิ้มหัวในใจหากซ่อยซื่นสมกับตื่นแต่เซ้าอยากมาเว้าเกี่ยวพันบุญชูเอ้ยอ้ายจังซั่นเปรียบฉันใส่ฝูงหงส์โตซายคือฝูงกาส่างสิจาแถลงเว้าจันสีมาเพลเจ้าเอาจังหันนำส่งพี่เป็นสงฆ์แต่กี้ตรงชายนี้ให้คิดเอามื้อนี้ฉันหากตื่นแต่เซ้าทำท่าใจดีหาเหตุผลพอดีเพื่อมายามยื้อคือโตฉันในตอนนี้มีน้องชื่อปานลูกสาวน้ามันบ้าจ่มเว้าเป็นแลงเป็นลมว่าโตจื่อชาติได้ให้ไทบ้านเพิ่นสะออนสาวปานดำออดอ้อนเพ้อจ่มถามหาว่ามันคือทองไขได้ใส่ใจในควมนี้แอ่วให้มาพี่เพื่อมายามถามปู่ผู้อยู่บ้านทับค้อ คั่นมันส่ออย่าใส่ใจ เออ เอ่อ เอย
ดวงฤทัยได้อุ่นนิ่ง ยามมิ่งสุริโย ปานเงาโพธิ์พาพัดเกิ่งพาอุราชื่น ปานได้ยืนเยี่ยงล้าเป็นหลักพาพอซ่นฮ่ม โอ้ยความสุขหลั่งเข้ามาโฮม สมโนฝ่ายแม้นแยงล่าส่าลือ แม่นสิตายขวบมื้อเฮียมสิจื่อบ่มีหยุด จนชีวาวายมุดละลึกคอยแต่ฮอยเบื้อง การคองเมืองเจริญก้าวอย่าเฉาลงให้คงที่ ด้วยเดชะบารมี คุณความให้อุ่นเนื่อง เจริญล้นอยู่สุยาม เด้นออ โอ้ย เอย เด้อแฟนเอ่ย
วาสนาน้ำตาร่วง อ้ายบุญจันทร์มาทวงชายตัดพ้อพาฮู้ฮ่อม โตหากยังบ่พร้อมสิยอมกล้าว่าผัวแนวได้หลงเกือกกลัว มั่วหมู่กามารมณ์บ่สมเขาคนดี บ่คู่ศักดิ์ศรีอ้ายคิดแล้วหายใจสั้น ลูกของแม่กะสำคัญอยากกลับบ้านคืนเก่า แต่ยังเฮ็ดบ่ได้แข็งใจไว้สิไล่หนีการสูเฮ็ดจั่งซี้ มันดีบ่กูขอถามซ่างมาหยามศักดิ์ศรี หมิ่นสตรีอยู่ในบ้านพวกคนพาลหาเรื่อง หรือเป็นแก้งกวนเมืองเดี๋ยวสิแจ้งตำรวจหย่อง กูบ่มีพี่น้องตระกูลไฮ่ไฝ่หมู่กา หมู่เวรเอ้ย
หละทองไขแข็งใจไว้ลมหายใจพัดยังอ่อน คือจั่งมัจจุราชถ้อนโฮมข่อนเขาบ่อยตาย เหลียวไปเห็นหม่อมอ้ายบุญชูพี่น้ำตาตก ทองไขยอมือนบน้องสังควมตอนท้าย ให้พี่เอาแนวแต้มคือทองไขเฮ็ดให้พี่หมายก่ายไว้พายหน้าห่าพบกัน สำหรับชาตินี้นั้นควมฮักบ่สมหวัง ตั้งใจอธิฐานหากก่อนสิตายวายสิ้น หละสาธุเด้อ หากแม่นดินถมหน้า ขอให้ดวงวิญญาณกลับมาเกิดชาติหน้าให้พ้อพี่..... พี่เณรเอ้ย สำหรับในชาตินี้ น้องลาแล้ว หละพี่เอ้ยยยย.....
วาสนาได้ยินแจ้ง..แสลงใจได้มาส่อง..ตาเหลียวมองลอดผ้าม่านใจสะท้านสั่นสาย..เบิ่งแล้วคือจั่งอ้าย..ชายพี่บุญจันทร์..มีเรื่องหยังสำคัญจั่งเลาะหามาพ้อ..โตฉันพอมองฮู้ความเอ็นดูแกมสังเวท..ย่านแต่เกิดเหตุฮ้าย..เขาเห็นฮู้สิบ่ดี..คันเป็นลักษณะนี้เฮียหลีพี่สิสงสัย..ย่านเขาเห็นความใน..สิข่มไปแถลงชี้..การพวกคุณมาพี้ประสงค์มีอันได๋แหน่..ส่างบ่ย่านโรคแผ่..เหลียวเบิ่งแหน่เจ้าของเป็นหล่อยล้า..ซุมผีบ้าให้ด่วนหนี.....หมู่เวรเอ้ย
จ้วด
ขนม
สุดยอดๆ
ชอบเสียงลำทำนองขอนแก่น โดยเฉพาะแบบนกยูงทอง แต่เสียงแคนชอบเสียงแคนทำนองอุบล
ส่ำบายดีพี่น้อง.ฉันสิกล่าวบทกลอนเอามาต่อนให้ทานเบิ่งบทแสดงยังบ่คุนเคยนั้นให้ฟังเอาอย่าฟ้าวหน่ายอีน้อง.ผู้ร้องกล่าวถามหาถิ่นอีสานอุดมดี.บุญมีจักได้พอวาสนายังบ่สิ้นสิ้นกล่าวมาฟังเสียงเสียงสำเนียงดัง.บ่หล่นเลยลงค้างคือมีเเนวมากลั้นนำไห้ใจหม่องหม่นโลกของคนมันหมุนเวียนย้านคือสายน้ำแม่นาที.ศีลธรรมบ่มีได้ใจฉันดอกยังอ่อน..คือจั่งใจสิขาดสิ้นดิ้นฟ้าบ่ห่วงเอา.อืม.ๆๆนี้หน้อพี่น้องเอ้ย
หลอนนี้ม่วนหลายจ้า
ลายแคนม่วนครีบ❤❤🎉🎉
จบเพลงโชว์โง ง่วน เปิดสำนวนหมอลำ สังวาสอ้อนเมืองขอนแก่น....ฝากมิตรรักทั่วแดน...ฝากแฟนๆทุกๆบ้าน...ริมฮ้านผุ่ยุคอย เสียงอิสานแม่นกน้อย กำลังปล่อยโตแสดง...คำแปลงแฝงสมมุติ..ซื่อเสียงยุในเรื่อง....เกิดยุอำเภอเกลืองเมืองอุบลโนนสังท่อ......เลี้ยงลูกมาบ่มีพ่อ..แม่ฮักท่อห่วงท้าวกำลังก้าวใหญ่เจริญ......สูงขาวยาวเจิ่นเทิ้นแม่เอิ้นซื่อว่าบุญหนัก..ซอมอาการย้านแต่ไปหลงมักลูกเฒ่าสาตาปิ้น....ย้านไปหลงล่มลิ้นนางทองเขียวเที่ยวเว้าแหย่.....ลับตาเอื่อยกับแม่ไปนอนแซ่แก่นลึ้งต้องดึงเท้าให้ต่าวคืน.....แม่คำแปลงคิดไปเห็นภาคพื้นคราวยืนเด่มือขอ..อยากบั่นยอนำเขาตั้งแต่คราวมีท้อง....อีบุญกองหวงไว้แพงสิตายเทิ่งฮ้ายด่า.....แนวกินเต็มกะต่าเสียวหมาหมามันเสี่ยงไว้บ่ยอมให้บ่แบ่งปัน.....จากเหตุการณ์เทื่อนั่นฉันจำจื่อบ่เคยลืม....มันยืมฟืนยืมหลักกะอย่าหวังบ่มีได้...ตั้งแต่มันนอนไข้บ่ไปยามบ่ถามข่าว...สุมื่อนี้ลูกเป็นสาวเป็นบ่าวแม่โอ้อ่าวคิดพ้อคณิงพ้อที่ผ่านมา....ยามนี้ยุล่าล่าสิทำท่าลองถามซามบ่ทันไปใสสิฮู้ใจของท้าว....ทั้งพี่สาวคนเอื่อยก่อนสิออกไปนาให้พาน้องมาหาแม่...อีกอย่างหนึ่งย้านลูกเป็นสาวแก่หลายปัญหามาแล่นหุ่ม..คำแปลงกลุ้มแม่นทุกใจ....เห่อ...เอ่อ....พี่น้องเอ่ย#ผิดถืกกะอย่าว่ากันเด้อพี่น้อง
กลอนลำยาวโพดสู5555
อ่ออออ
@@ธณภัทรเสนาถ ลำกลอนทองไขโศก มักหลายเด้อจ้าก่อนช่องไข่โศก
สวัสดีพี่น้อง พ่อและแม่ทั้งหลาย ทั้งคุณตาคุณยายค่อยฟังลำเรื่อง มาฟังลำในคืนนี้ผมสิงโตสิขอกล่าว เอาสำเนียงมาเล่ามาลำให้พี่น้องให้คนฮู้ทั่วกัน เมืองขอนแก่นเป็นที่ตั้ง ตำบลศิลาเป็นชื่อ ผมบ่ได้สื่อ แต่มักเรียนลำร้องทางด้านโอ่ลำบ้านโนนม่วงเป็นบ่อนบ้าน อาศัยอยู่ปัจจุบัน มีหมู่บ้านจัดสรรเรียงรายเป็นแถวก้วง ผมบ่ได้ประท้วงเพราะผมหัดลำใหม่ เอกหมอลำเด้อพ่อใหญ่ ศิลปกรรม มหาวิทยาลัยขอนแก่นเด้อครับท่าน ฟังไว้อย่าสิลืม เรียนหมอลำมาตั้งแต่ลำพื้นมาเข้าสู่หมอลำกลอน ถึงลำเรื่องต่อกลอนหลายทำนองบ่มีว่าง ลำเพลินผมกะลำได้ ลำภูไทผมบ่เก่ง แม่วันดีหมอลำเด่น มอบความฮู้ทุกด้านเพิ่นสอนให้โอ่ลำ เรียนจบมาผมกะบ่หยุดยั้ง หาอาชีพทำงานต่อ เป็นคุณครูเด้อพ่ออยู่โรงเรียนสาธิตพุ้นคนฮู้ทั่วแดน แฟนเอ๊ย เอาหล่ะน้อส่ำนี้ ผมเกิดอยู่โรงบาลศรี นครินทร์เด้อครับ ตั้งแต่เป็นเด็กน้อย เอาประวัติของข่อยมาเฉลยให้คนอ่าน ผมบ่แม่นหมอลำ แต่ลำให้ฟังได้..........สนุกล้น ว่าม่วนหลาย.........เออ.........เอย........แฟนฟังเอ้ย
กำลังหัดลำทำนองขอนแก่นจ้า. บ่รู้ว่าลำดีบ่ค่อยๆฝึกไปขอบคุณเสียงแคนเสียงซอม่วนๆจ้า
อยากได้ทำนองหรือเทคนิคการลำติดต่อทางเฟชได้ครับลำแบบทำนองนกยูงทอง facebook.com/phiphat.chaiphiphat.7
ว่าแล้วพี่ก้อยกรรนิกาต้องขึ้นเวทีดอกจานบันเทิงสิน
อภิวันทนาน้อม สิบนิ้วยื่นแทนพะยอม มาลาก้านมาน้อมส่ง จากเสียงกล่อมของทีมวง เอาเสียงลงเข้าหว่างอ้อม แฟนมาล้อมเบิ่งแสดงให้มันสมค่าแบงค์ เจ้าภาพท่านผู้จักหา จัดดารามาครบรับรองบ่ลวงต้มมันสิหวานหรือส้ม สิมีฟาดหรือขม คืนนี้จั่งคอยเบิ่งสิเป็นตาหรือเขิง ฮ้อนดั่งเพลิง เย็นดั่งน้ำ คืนนี้จั่งเบิ่งเอาฟังเสียงแคนน้อกล่อมเต้า ลำศิลป์เก่า เฮาอีสานพวกลูกหลานได้นำมาสมค่าฟังกะมีไว้ ขอแรงใจอย่ามีแล้ง คือฝนหลั่งลงมาแฮง อันความแล้ง ให้ลั่นชุ่มให้คือนาทามชุ่ม ฝนตกมาอั่งแต่น้ำ บาดยามข้าวสิแพร่พันธุ์ชื่อว่าลำนี้นั้น สิดีเด่นหรือลงดับ ขึ้นอยู่กับแฟนฟังสิช่อยเชียร์หรือไม่เอาหล่ะไขบทบั้น มาฟังกันให้มันม่วน ให้คือสายรถด่วน จัดขบวนออกแล่นย้อย ไหลย่าว ผ่อนบ่ลง...แฟน ๆ เอ้ย
ม่วนกินใจมากๆครับ
ขอยืมไปลำได้บ่ครับ
ขอยืมกอนลำแน่เด้อครับ ....ม่วนจับใจมากครับ
โอ้ยจังแมนคักหมอลำเก่าบ่น้อ
ขอยืมไปลำแหน่เด้อคับ
เสียงแคนม่วนครับ❤❤❤
สาธุกาล บ่นานช้า มีแต่เพียง หัสธา ขมาไว้ให้ใจจื่อ นิวมุกดา มาบอกชื่อ ขอให้ลื่อซ่ากล้อง ยามผมร้องแอวลำ ขอความสุขสวัสล่ำ เป็นของท่าน นอทั้งหลาย โรคอย่ากาย พายอย่าพาล ให้สื่นบาลบ่มีหล่า ตกสมัยคนปิดหน้า การไปมาระวังแหน่ โรคระบาดเกิดแพร่ แต่หมอหลำบ่เลิกล้ม บืนมาม้ม ก่ะแหม่นเยาร์ ได้เห็นมวลหมู่เจ้า หัวใจสื่น คืนความหวัง พอปานปลาในวัง ได้สื่นแซว นอชมน้ำ มาประจำคณะนี้ ขึ้นเวที รับใช้ท่าน โอ้ยเด้นอ หลูโตนหนุ่มมุกดาหาร ส่งเสียงหวานแค่ล่ะมื้อ หาเงินซื้อ ข้าวมาแลงหันมาจา บอกแจ้ง ในตำแหน่งแสดงลำ ผู้ขาวๆงามๆ ให้จื่อจำเด้อลุงป้า สุริยาคือนามท้าว ฟังไปยาว จั่งฮู้ทั่ว ว่าไผ๋ดี หรือไผ๋ชั่วรายงานโต เรียบร้อย ฟังหลานน้อย สิอ้อยลำ..เอย..โอย...แฟนๆเอย กลอนลำ นิวมุกดา..(องค์ชายสุริยา)
ม่วนหลายครับ ขอบคุณทีมงานที่นำมาให่ชมครับ (1) ตกสมัยอะพอลโล่ (หรือ ประพันธ์โล่) ประมวลโชว์กำลังเด่น กำลังเด่น โอ้ยน้อแม่ไผอยากเห็นตั้งแต่หน้าเวลานี้เป็นจั่งได๋ ควมจริงอยู่ใกล้ ๆ เขตขอนแก่นแดนอีสาน ลำมานานจนหลายปีเกือบบ่มีเวลาว่าง แต่เดี๋ยวนี้พวมกำลังเสริมสร้างบ่มีทางว่าสิหย่อน โอ้ยน้อแม่ ลำกะลำตามกลอนบ่มีเดาและด้นดอกบู๋หม่นให่เสื่อมเสีย เก็บตั้งแต่โคตรเซื้อดอกมาร่วมในคณะ วิสาสะเป็นคติ ขั่นซั่วดีได้ยินอ้าง เรื่องได๋ดีเอามาสร้างเพื่อเป็นทางได้เทียวไต่ ได้เทียวไต่ โอ้ยน้อแม่ จารย์ถวัลย์ผู้แต่งเรื่องให่ฟูเรื่องกะเด่นแดน งานกะอออั่งแน่นบ่ได้แล่นเทียวหา เป็นดาราคันสมัยหมู่ไทยเจริญรุ่น เริ่มปรับปรุงให่แข็งกล้าวาทะศิลป์บ่ได้เยี่ยง วาดสำเนียงบ่ได้ย่านหาญกล้าท่าแสดง รอฟังไปตลอดแจ้งเบิ่ดตำแหน่งดอกคำกลอน หลานขอลำตามครูผู้เพิ่นสอนดอกมาได้ (2) สวัสดีปีนี้ สามัคคีกันใหม่ โอ้ยน้อแม่ ประเทศไทยซุมื้อนี้เจริญบ้ออิพ่อตา หมากะหอนเห่าฮ้อง ไก่กะเอิ้กกะเรอขัน เดี๋ยวนี้มันบ่คือหลังต่างเฮาสมัยนี้ ตกมาในปีนี้เสียงแซว ๆ คนกะส่า โอ้ยคุณแม่ประจำบ้านหนองสาเด้อหมอลำคณะนี้หากดังโป้งส่งกะใจ ต.บ้านก่งน้อส่งท้าย อำเภอซื่อหนองเรือ ขึ้นจังหวัด ข.ก. แก่นนครขั่นขอนไม้ ขั่นสนใจให่ไปเยี่ยมถามเอาสิรู้ที่ หนทางแยกดอกมันมีหลักกิโลขั่นบอกไว้อยู่สองข้างระหว่างทาง สามสิบหกอยู่ข้าง ทางหนึ่งสามสิบเจ็ด เบ็ดไปเลยบ้านหนองสาขั่นผาขามคั่นโนนบ้าน1
สุดยอดเยครับ มีกลอนลำด้วย
ไห่หัดลำนำแน ม่วนๆ
จ
มี
ตอบรับ
กลอนเชิญวิญญาณรับกองบุญพ่อแม่เอ้ย เพิ่นว่าโลกธาตุนี้ มันบ่แม่นองไผ เป็นแต่เพียงสมมุติ ให้หมู่คนอาศัยชน บ่หันโดนสีหนี่จ้อย ไปกองฟอนบ่อนท้อนฝุ่นคือ แม่….. เพิ่นได้ตายแต่พุ้น วิญญาณเจ้าไปอยู่ไส ไปอยู่ใต้ฮุ่มไม้ หรือหากว่าภูเขาสูง ไปอยู่ภูผาหลวง ไปอยู่ดอนข้างไปอยู่ทางดงฝ้าย ภูมลายภูหมากแน่ง ไปอยู่กูหมากแข้ง บ่อนก้วงเต้นหยอกไหล่กัน เพราะว่าเดี่ยวนี้นั้น หลานเจ้าก่อบุญหา ลูกเจ้าทานแพรวา ทั้งเครื่องกินของใช้ ทานสไบผืนผ้า แพรวาผ้าโสร่ง ทานผ้าถุงหมี่เอี้ย เพิ่นทำสร้างแม่นก่อทาน สารพัดรอบ ด้านผ้านุงแพรถือ ทั้งสบงจีวรหมู่พระสงฆ์ได้เอาใช้ บมีทางหมองไหม้ นิมนต์สงฆ์ให้ครบสี่ หรือมีมากกว่านั้น เพิ่นทานแล้วแม่น บ่แพง ทานไปฮอดป่องแป้ง น้ำมันใส่ครีมผม ทานทั้งนมหรือเนย หมู่น้ำตาลหรืออ้อย ลงทุนไปปมีน้อย เพราะทำบุญหาคุณแม่สังฆทานแผ่กว้าง บ่ขวางขั้นระหว่างใจ วิญญาณอยู่ป่าไม่ให้มารับเอาสา อยู่เทิงภูเทิงผากะอย่ารีรอซ้า มีกองบุญบุญรอท่า ลูกทำหาบได้เกี่ยง มาพร้อมเพียงพระสงฆ์เจ้า เพิ่นฉันข้าวและสวดมนต์ ของกินหลายมาล้น เชิญพ่อแม่นั้นมากิน ผ้าสีนิลสีทองให้ทานให้แม่ทรงเอ้ ให้สมใจเด้อแม่เจ้า จั่งมาเอาบุญลูกได้แต่ง อันกองบุญป่มีสีแล้ง คือฝนฝ้าลูกส่งหา รับกองบุญแล้วขึ้นสู่ฟ้ากองบุญแม่นยานยนต์ ป่มีคนมาขับแต่ว่าบุญนั้นขับเคลื่อน สุขเสถียรบาดเฮาขึ้นยานยนต์ไปได้ง่าย ยานกองบุญบ่มีทางสิส่าย คือยนต์ล้ออยู่ขี้ดิน แดนสวรรค์ปมีเทพปากปิ้น ปมีกี่นเม็นคาว ล้วนแต่สวยโสภาเทพกายกองล้น อายุนานป่มีแต่า คือฝูงเฮาอยู่โลกลุ่ม ภูมสวรรค์กะดั่งนั้น เอาบุญแล้วพ่อแม่ไปพี่น้องเอิญ
สำบายดีพี่น้อง..... ท้องถิ่นดินอิสาน.... ผู้ที่ไปทำงาน....ต่างแดนไกลบ้าน ให้สำราญเด้อเจ้า ....สุขสบายกันดีทั่ว .......อย่าสุคิดตั้งแต่มัว....หลงระเริงอยู่พู้น .......ทางพี่น้องสิจ่มหาอย่าหว่าผมนี้บ้า ........อวดเก่งหว่าไปสั่งสอน.... เว้าไปตามคำกลอน จารย์คำศรี เพิ่นเสริมแต้ม........แนมส่งมาเทิงฮ้านตาหวาน ๆ ยิ้มใส่ ทางหมอลำคณะใหญ่ ..... สมเงินแสนเพิ่นหว่าจ้าง ......วางไว้มัดจำเถื่อแม่นผิดพลาดพลั้ง.......อย่าเปิดหน่ายเดินหนี.......ให้ไมตรีขออภัย......อย่าสุไลราร้างฟ้าบ่สาง........แดดบ่จ้า....สิบ่ลาไกลถิ่น........ให้คงคู่ศิลปิน......สืบสานกันต่อไว้...อย่าไลถิ่ม...ให้อยู่คง............น้อสืบไว้...(บทเว้า) สิบนิ้วน้อย ๆ ของไอ้เก่ง คนเลย ขอกราบคารวะ ไปสู่เอื้อยอ้ายพี่น้องบ้านมหาทุกผู้ทุกคน (บทเว้า) ตัวผมในมื้อนี้ รับหน้าที่เป็นโตโกง ยศถาคงสูงศักดิ์ เงินเหยียบพันล้านแต่โตมารของข้อย อนุชาน้องหมู่ แม่จันทราเทวีเพิ่นกะฮู้ กำจัดสิ้นให้หมดไปพ่อทรงธรรม เพิ่นหากได้เอาใจใส่ กว่าทางโต แสนโมโหสุด ๆ เว้ามาทางน้องแม่บ่เคยขัดข้อง เอาใจผมเบิ๊ดดดดดดดดดดดด สุอย่าง สุแนว เอาโลด ...พี่น้องแม่บ่เค๊ยยยยยยย บ่เคยเฮ็ดให้หมอง....เคืองข้อง......แม่นบ่มี(บทเว้า) โตผมเองกะคือมนต์ไมตรี เป็นบุตร ของเจ้าพ่อทรงธรรม กับเสด็จแม่จันทราเทวี มีน้องสาวผู้หนึ่งซื่อกรรณิกา แล้วกะมีน้องที่เสด็จพ่อเก็บมาเลี้ยงเป็นหมู่กันตั้งแต่น้อย ๆ อยู่ผู้หนึ่งกะคืออนุชา เว้ามาเรื่องพ่อกับน้องแล้ว เส้นสูน มันขึ้น บึ๊บ ๆ เอาโลดอิแหม่ กะยังหว่า ย้อนอิพ่อฮักลูกบ่อถ่อกันเอาโลด ยอย้องหว่าแต่อนุชาดีจั่งซั่น อนุชาดีจั่งซี้ แต่โตผมนี้ตี๊ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ บ่ดีจั๊กเถื่อ หาหว่าให้แต่บักขี้คร้าน สู้น้องกะบ่อได้ มีแต่เที่ยวกับเที่ยว บ่เคยหัดวิชา ปกครองราษฎร ไพร่ฟ้าประชากรคืออนุชาผู้เป็นน้องเลย พะนะหว่า เฮ็ดให้มนต์ไมตรีคนนี้หน่ะ แห่งเกียจ เสด็จพ่อกับอนุชาเข้าไปกันใหญ่ แต่กะยังดีที่หว่าเสด็จแม่หน่ะ ยังฮัก แล้วกะตามใจมนต์ไมตรีเป็นที่สุด และที่สำคัญ กะยังรังเกียจ บักเด็กกำพร้า อนุชา คือกันนำพร้อม เอาหล่ะ ได้โอกาสดี สิไปหาเสด็จแม่ เพื่อหาทางกำจัดบักอนุชา โดยการให้เสด็จแม่จันทราเทวี ไปขโมยเอาพระขรรค์ศรีสรรค์เพชร อันเป็นสิ่งศักดิ์คู่บ้านคู่เมือง จากห้องพระของเสด็จพ่อ แล้วมนตรีคนนี้น่ะ กะสิเอาไปเสี่ยงไว้ในห้องพักของมัน เอาหล่ะได้เวลาแล้วสิไปสาก่อน.......(ลำ)ไอ้เก่งในมื้อนี้.....รับหน้าที่ลูกคนกก....ถึกเอาอกเอาใจ...ตั้งแต่เป็นน้อเด็กน้อย....ไผ๋กะคอยโอ๋เว้า....บ่อขัดใจแม้แต่หน่อย ....นางสนมยังคอย...ประเคนยกข้าวน้ำ.....ตามป้อนอยู่บ่เซา...แต่เรื่องเรียน....อย่ามาเว้า....ให้มนต์ไมตรีหน่ายอารมณ์เสีย.....อยากคิดได้ตั้งแต่เมีย......ผู้สิคอยดูแลอ้าย...บ่คิดป๋า.......ลาไลทิ่ม .....มีแต่หาดอกมาตื่ม...คอยเบิ่งแงงตั้งแต่ตื่น.........จนถึงนอนโอบอุ้ม...เอาเข้าใส่บ่อนเตียงพ่อบ่เคยคิดเตี้ยง.....เฮียงคู่ลูกซายกก......มีแต่บอกให้ไปเรียนอยู่ทุกวัน.....พันมื้อ....บ่คือนางจัทราเจ้าผู้เป็นเสด็จแม่........มีแต่คอยเทกแคร์......หาสาวมาโอบอุ้ม....ย่านผมนี้บ่สบาย.....แม่บ่เคยบ่นฮ้าย ...ให้เสียเกียรติ์คนมีศักดิ์ .........แต่เด็จพ่อน้อหลงฮัก...ตั้งแต่อนุชาน้องอยากได้หยังแม่บ่ข้อง.....เงินแสนหรือเงินหมื่น ...จันทราเทวี ...บ่เคยตกตื่น .....เอ่ยคำได๋ได้คำนั้น ......หว่าแต่ให้ได้สั่งความ........เอ๊อ.........เอ๊ย........นี่นา..
ลำเรื่องใดครับ
สาวเลยยังรอ
ผ
อยากได้กลอนลำเด้อ
อาวเต้ย
ความอุกใจทวีกลั้น ชีวิตของบุญจันทร์ใด้ลงโอ้นั่งกอดเข่า โอ้ยนับตั่งแตพาสาวลักหนีออกจากบ้าน ประมาณได้สิบกว่าปีได้ลักหลบมาซ่อนหลี้ หลายที่หลายสถานแถวเมืองกาญเมืองระยอง ได้ผ่านมาพอแฮงแล้วสายกบินทร์สระแก้ว ปราจีนกะดิ้นกวามาซ่อนซบหลบตัว หาทำงานรับจ้างถางหม่นก่นดินจนชีวิตแทบสิ้น ได้ดิ้นกวาตามประสา จนตกมาเมืองกรุง อยู่กอทอมอ พี้ไปอยู่วงดนตรี คิดอยากเป็นหมอร้อง บัดได้ขนแต่ของ บ่ได้ร้องจักเทือ เสียงอิสานเพิลบ่เชียร์ แม่นกน้อยเพิลบ่จ้าง นายฮ้างเพิลบ่สนเดี๋ยวนี้มาอยู่ซ้นปลายด่านซานกรุง ป้าหรือลุงให้ลองคิด คิดตรองดูบ้าง เหมิดหนทางจนได้ ตัดสินใจพอพ้นผ่านส่งเมียไปทำงาน ห้องอาหารเป็นนักร้อง เจ้าของห้องบัดลักเมีย โตกะเป็นหล่อยเปลี้ย เมียพี่บ่แลเห็น คราวจำเป็นอัตคัด บัดลักไปนำซู้ แสนอดสูทนกลั้น ได้แตนั่งกัดฟันน้ำตาย้อยอ่อยลูกอ่อน ลูกพ่อเอ้ยกินนำไปสาก่อน ลูกอย่าวอนลูกอย่าฮ้อง พ่อขอร้อง อย่าแอ่ววอน ลูกพ่อเอ้ย ...#วงเวียนชีวิต #เสียงอิสาน
สุดยอดคร้บ
บุญข้าวสากอรวรรณ รุ่งเรืองอนิจจัง สังขาร สิ้นเหลือแต่ดวงวิญญาณ ได้ลอยล่องยังหมองขุ่นตอนเป็นคนยังว้าวุ่น บุญบ่ทำเฮ็ดไว้ วิญญาณได้แม่นล่องลอยได้แต่รอคอยถ้าเวลากาลที่หมุน..เปลี่ยนเดือนสิบเพ็งนั่นแหละเจ้า วันที่เฝ้าว่ายุคอยบางคนถือกะต่าน้อย มาคอยยุแต่ตีสามยามเมื่อเดือนสิบเพ็ง เพิ่นปล่อยคืนมาบ้านเดินสวนกันพันย้าย พากันไปเอาข้าวสากเป็นของฝากผู้อยู่บ้านทานให้ผู้ตายผู้ได้หลายจนพายเนิ่ง เทิงแนวกินกะเต็มต่าลูกเพิ่นห่วงมารดาพากันมาจนว่าล้น อารามกว้างจนอั่งออกส่างใจดำกะด้อ เป็นหยังน้อ บ่มาส่องมองไปไสกะบ่พ้อ รอแล้วกะเปล่าดายผู้เพิ่นได้กะโค้งกล่าวคืนกลับลูกของโตช่างหายลับ แม่นบ่มาให้เห็นจ้อยแม่มาคอยจนหิวข้าว เห็นเขากินน้ำลายเหี่ยขอเขากินกะบ่ได้ มารดาไท้ นั่งเบิ่งเขาลูกคำเอย ขั่นสงสารแม่เจ้า ให้เข้าวัดแหน่เด้อคำยามวันศีล วันพระ ให้ส่งเพล จังหันบ้างเหลียวนำทางบ่เห็นเจ้า หวังมาเอาคือเพิ่นฟังเสียงลูกเพิ่นเอิ้น มาเอาแหม่อิแม่เอ้ย..โอ้แม่จ๋า แม่จากไป อาลัยแม่ความรักแท้ แม่มีให้ ไม่เสื่อมสูญแม่จากไป ลูกนี้ ไม่ลืมคุณอย่าว้าวุ่น พระคุณแม่ ชั่วนิรันดร์คือจั่งเขานั่นเว้าเย้ย น้ำตาหลั่ง รินตกหัวอกของมารดา ว่าสิมาน้อเห็นเจ้าหมู่เขาเอาของต้อน คืนเมือน้ำตาหลั่งเป็นหยังน้อลูกแม่เอ๊ย.. คือจั่งเฉยอยู่นิ่งตัวเจ้าแม่นบ่มา แม่มาคองคอยถ้าเหมิดเวลาสิโค้งตาว มาเอาหยังกะบ่ได้...มีแต่ไห้..ได้อวยคืน....ลูกแม่เอย
สบายดีลุงป้า มวลศรัทธาน้าบ่าว ทั้งแฟนหนุ่มและแฟนสาวมาฟังลำมื้อนี่มีหลายล้นดอกที่มา ขอบพระคุณเด้อเจ้าค่าที่เห็นค่าศิลปินเอาน้ำใจไหลรินแวะวานในวันนี้ หมอลำดีสิไปได้ศรัทธาไท้เอาใจซ่อย พี่น้องเอ้ยอย่าเป็นไทใจอ่อนลาฮีตคองแต่เก่ากี้หนีไปย่องฝรั่งดอง หัวหน้าวงไปแล่นหาลูกน้อง เทิ่งขับรถตะลอนเลาะ เสาะแสวงหาคนผู้มักลำมารวมไว้ ไปบางเฮือนกะยังได้ให้ลูกสาวมาฮวมหมู่ ไปบางบ้านกะถืกขู่ประสาลำส่ำนี้ อย่ามาเว้ากะส่างตาม ในครัวเฮือนบ่เคยกินข้าวน้ำนำพวกหมู่หมอลำ จักว่ากรรมอันใด๋ไล่ลงเฮือนด้วย บางคนรวยน้ำใจล้นสินทานปนบ่ได้จ่ม พี่น้องเอ้ยเอาแต่พอเหมาะสม เฮ็ดนำกะบ่น้อยขั่นเป็นร้อยพวกหมู่คน เฮ้อ เหอะ เฮ้อ เฮ้อ เจริญเด้อ
ม่วนหลายครับ
0000
000
00
มักคักม่วนๆจ้าลำใส่สุมื้อ
ความอุกใจทวีกั้น ชีวิตของบุญจันใด้ลงโอ้นังกอดเข่า โอยนับตั้งแต่พาสาวหนีออกจากบ้านประมาณใด้สิบกว่าปี ...
ขอกลอนลำแนคับพี่น้อง
แม่นทำนองที่อ้ายไหมลำในวงเวียนชีวิตบ่ครับ...ความอุดใจทวีก้ำ ชีวิตของบุญจันทร์....
ชาวลำ
เป็นพวมจริงเเลว
ลำสดใส่แคนจังหวะดีมากครับ
บัดนี้หันมาจาถึงเบื้องเมือง ขก ก้ำขอนแก่นกล่าวฮอดยายทองแปนแดนผ้าไหมไทยอิสานพาลูกหลานเลี้ยงม้อน จากโตหนอนจั่งแม่นบี้วิถีม้อนมอญไหม
ทศพร Offlcial กลอนของแม่เย็นแม่บ้จ้า 555😂😂😂
+Cherry Cherry แม่นครับ
ต่อๆถะแม้..อยากฟังยาวแน่ คึดฮอดแม่ใหญ่ เพิ้ลเคยฮ้อองไห้ฟังยุตอนเป็นเดกน้อย ฟังแคนยามได คึดฮอดยาย น้ำตาข่อยสิไหลแล้ว... ตอนนี้เพิ่งลบ่ยุแล้ว
สุขส่ำบาย มานำท่าน แฟนแฟนเก่า ชาวอิสาน ประทานน้องเข้ามาส่ง พี่น้องเอ้ย เกษมสู่ ผู้ดำรงคงสบายดีเด้อพี่น้องผมมาร้อง ต่อนิทาน หลานเป็นคนต่างบ้าน ฝากเสียงส่ง สำเนียงหา เสมือนตาหาลำ บ่อยู่สุขเลิง น้อเมืองซ่ง ฝนตกมา บัดแนวกั้งสังกะยา พอได้ซุม ลูกหลานมาไกลโพ้น ขอแรงเชียร์นำพี่น้อง ศรัทธา ท่านจื่อบ่ลืม อื้อ อื่ม โอ้ย โอ้ โอ่ย โอ่ย น่า...
ขอขอบคุณทุกท่าน.....ที่ติดตามผลงาน.....ที่หลานน้อยเป็นคนก่อ.....ละสิบนิ้วขมาญอ....กราบแฟนๆทุกทั่วบ้านสำราญล้นป่องผู้ฟัง......
ม่วนอาวน้ำตาข่อยสิออกใจออ่นได้ฟังแงอยู่ต่างบ้านต่าง เลิกงานมาแฮงนั่งอยู่คนเดียวงักหน้างักหลังบ่มีไทบ้านเจ้าของพออยากแก้เสื้อแล่นฮ้องคนเดียวย้านเขาว่าเป็นบ้าม่วนครับผม
สบายพี่น้อง พ่อและแม่ทั้งหลาย ทั้งคุณตาคุณยาย มาคอยฟังน้อลำเรื่อง มาฟังลำในคืนนี้ ผมชื่อสมปอง เด้อในเรื่อง เกิดอยู่ในอำเภอเมือง มาอาศัยน้อบ่อนบ้าน เป็นหลานเจ้าไทยอุดร ชีวิตได้สัญจรขึ้นเหนือลงใต้ หาเงินได้ส่งน้องเฮียน(เรียน)จนตกมาปีนี้ มาสังกัดอยู่ มิตรไทยบันเทิงศิลป์ ศิลปินมิติใหม่ ไฟแสงสีกะเพียบพร้อม ขอนอน้อมแฟนเจ้าให้ช่วยเชียร์ ได้มาลัยเป็นดอกเบี้ย แฟนคอยให้เป็นแรงใจ หมอลำบ่ลาไล ถิ่มป๋าเด้อพี่น้อง ที่คอยคล้องเข้าใส่ใจ น้ำใสคือใจจริง บ่ว่าทั้งหญิงและชาย หลายล้นจนแน่นอั่ง พี่น้องเอ๋ย ผมนี่แสนปลามปลื้ม บ่ไลลืมพระคุณท่าน คอยติดตามผลงานให้จนถึงน้อปลายเรื่อง ฟังลำอย่าใจร้อน เบิ่งนิทานเป็นคำสอน อาจารย์ปอนด์เพิ่นประพันธ์แต่ง แฝงคติคำสอนเอาไว้ คอยเตือนใจเจ้าแม่นสุยาม เฮ้อ เหอะ เฮ้อ เฮ้อ นี้ล่าหนาาาาปล.ผมแต่งเองเด้อครับ(อันคำกะเอาจากคนอื่นมาใส่นำ) ผมหัดแต่ง พอได้บ่ครับ
หนาวหัวใจยามลมต้อง หัวลมส่าห์เดือนสิบสอง แม่นลมฟ้องอิหยังหน่อหรือว่าสายลมส่อมาชูนกายแต่ละครั้ง จั่งเย็นจ้อยเข้าใส่ใจ เด้น้อหล่ะฮู้เหตุผล ว่าสายลมเป็นห่วงอ้าย อยากบอกข่าวสาวคนไกลว่ามีไผเขามาแฮง ถืกเพิ่นแชงบ่อนทางโค้งหล่ะอ้ายจนงงมื้อเจ่าโทรมาเว้า ว่าจบกันน้อเฮาฟังคำเว้าเจ่าง่ายง่ายหล่านางเอ้ยอ้ายแป๋ล้มแป๋ตายกินสุราอาบน้ำเหล้า ผู้ใด๋เว้าบ่ได้ยินความหวังพังขาดสิ้นเหลือแต่กลิ่นความเจ็บความหนาวเหน็บในหัวใจแม่นเพิ่งไฟบ่พอช่วยสาวคนสวยเจ้าลืมอ้าย น้องฮักพี่อิหลีใด๋ ยังจำได้เว้ากับพี่หล่านางเอ้ย สัญญาไว้ว่าเดือนสี่สิหาเงินมาแต่งน้องทองคำพร้อมสร้อยใส่คอหล่ะสิ่งบ่ฝันอ้ายกะพ้อเวลาเปลี่ยนใจคนตามมีคนสามเข้ามาแทน เอิ้นว่าแฟนน้อแทนอ้ายเบิดความหมาย แล้วบ้อชายคนนี้ สิโทษว่าบุญบ่มีดอกเด้ออ้ายบ่โทษเพิ่น หล่านางเอ้ยเจ้าผู้แก้มเปิ่นเหวินโตอยู่ไกลใจห่างพร้อมอ้ายยอมแพ้ให้แก่เขาเด้น้อบ่มีคำสิเว้านั่งกอดเข่ามันเหงาจิต คือคนเมิดความคิดได้นั่งชึมอยู่คือบ้าหยดน้ำตาลูกผู้ชายมันไหลย้อย อ้ายบ่ได้สำออยแต่มันกลั้นไว้บ่อยู่หล่านางเอ้ยคนที่หมายเป็นใภ้ปู่ อ้ายคึดนำตั้งแต่เจ้าบ่มีเจ้าคึดต่อไผ เด้น้อ ล่ะคนที่แม่นแฟนบักอ้ายพ้อผู้ใหม่ใจเลยเขวเสียดายเด้คนสุดฮักบัดห่างไกลเจ้าลืมอ้ายเพิ่งเข้าใจฮู้ว่าสายลมฟ้องมาส่งข่าวเรื่องความหมองว่านางน้องนั้นลืมพี่ หล่านางเอ้ยลืมอ้ายแล้วอีหลี คนเมิดหวังแทบสิล้มสายลมฟ้องน้องเปลี่ยนใจ เอ่อ.เอ้อ.เอ้ย.เด้น้อนี้
ชลเทพ ภูสุจริต ขอเฟสบุ๊ค หรือเบอร์ติดต่อแน่เด่อ
ชลเทพ ภูสุจริต ชอบกลอนนี้
กลอนแต่งเองรึมาแต่ไสครับ มาม่วนแท้
Jakkrit Mong กลอนลำล่องของมนต์แคนเด้อ
Jakkrit Mong ลำล่อง สายลมฟ้องว่าน้องลืม ของมนต์แคน
เจด็จโมโหฮ้าย เจ็บใจหลายน้องซายลื่น...ซ้ำยังพาคนอื่น มาขึ้นเสียงใส่อ้าย คือเป็นฮ้ายแท้หมู่สู....มื้อนี้กูสิบอกให้ฮู้ สิผูกมัดจัดการ...ขืนปล่อยไปในงาน...หมู่คนซิหยันเย้ย...เพราะกะเทยมันหน้าด้าน เคยไปเห็นอยู่ในงาน เต้น โดดเด้า กวนหน้าฮ้านหมอลำหมู่...อันหน้าอู๋ทู่คือเปรตเป้า ซางหาเด้าย่างโชว์ สันดานมักอวดโอ้ หน้าโจ่โล่คือหมาตาย...เหลียวเบิ่งสันส่ำควาย ซ่างบ่อายผู้ซายแท้...เว้าแล้วแลตาเย้ย บ่สนเลยกะแล้วแต่...พวกพี่น้องพ่อแม่ ตั้งตาแลตั้งแต่ข้อย พังคีน้อยสิด่วนเลย.....หมู่เวรเอ้ย....😁😁😁
@@นุกูลบางปะพา กลอนลำอ้ายลูกแพร เรื่องวงเวียนชีวิต ตอนตีน้อง(ปอยฝ้าย)รับบ่ได้น้องเป็นกะเทย555😆😆😆
นกยูงทองมาทักท้วง ด้วยความห่วงเสน่ห์หามาทวนความทรงจำ ย้านลืมกันไปแล้ว(5)อย่าฟ้าวลืมเด้อป้า กลับมาอีกดอกคือเก่ามาพร้อมสาวบ่าวรุ่น ฟอร์มนี่ใหม่ตาพ่อสุริยนต์ดอกแม่ป้า ยังคือเก่าเสมอเหมือน(6)หลายปีเดือนแห่งคมคือพร้า(7) แต่งกลอนมาบ่มีซ้ำ คารมดีดอกกั่วเก่าของกินยังบ่ทันเน่า เอาใส่พานไว้แล้วเตรียมพร้อมสิยื่นไป ให้ท่านชิมรสไว้อีกจักเทืออย่าเมินหนี ได้หลายปีนกยูงทองอ่อนเสียงเชียร์ท่าน กลับคืนมาในปีนี้ผลงานดีให้ลือส่า ตัวฉันลำสิตั้งท่าเดินออกมาเอ่ยเรื่อง ให้เห็นเกลี้ยงดอกที่มา...เฮอ เอ้ย เฮะ เอม | เฮอ เอ้ย เฮะ เอ นี่น้ออออ..(ลงแบบนกยูงทอง)กลอน คุณนายลัดดาวัลย์เรื่อง:ลูกชายกกคูนหน้า ลูกชายหล่าคูนหลังฉันทลักษณ์แบบ: 6คำ 5คำ
เพิ่มลำทำนองขอนแก่น..และกาฬสิน. ย่าวๆลำชี่งค่ะ
ฮะแต่มาพบพ่อใจสั่นเอนไหวลูกสาวไผดอกคนงามบ้านอยู่ไสล่ะน้อน้อง แมนเจ้ามีแฟนซ้อนหรือยังบอกอ้ายแน ถ้าบ่มีคู่ซ้อนโตอ้ายอยากฮวมเฮียง เว่าแบบอย่างเกี่ยงๆ พี่หลงฮักแต่มองเห็น วาสนาพาเฮามาพบกันในวันนี้ หล่านางเอ้ยถ้าบ่มีคู่ซ้อนพี่นี้อยากเคียงหมอนนำน้องสิได้บ่ โตพี่ชายมาพบพ่อ อยากขอเกี้ยวหมอมพระนางเอยเอ้ย....คนงามเอย...เอ่ย
เพราะมากๆค่ั
ชอบมากครับ
ป้าด ข้างบนแม่นเสียงแคน เลื่อนลงมา แม่นกลอนลำบาดนิ ตาสะออนแท้น้อ ลำใส่เด้อพี่น้องพุได๋เสียงดีลำม่วน ทางนี้ลำบ่เป็นคือเขาดอกจ้า 😁😁😁😁
ม่วนหลายเด้พี่น้องเอ้ย ลำกลอนใด๋ใส่กะม่วน
ไขม่านมองส่องเยี่ยม มโนเปี่ยมอันเลียมลอย แหวนหัวพอยลอยเลียม เขี่ยมคมมาเทียมฮ้าน เสียงกังวานหวานแว่ว มธุวามาก้องก่อม แฟนซูส่อยคอยถนอม ขอจงสุขสวัสดิ์พ้อมเฮียมขอน้อมหน่วยมโน ฮูปบ่งามนามบ่โก้ มาฮ้องโอ่คำฉันท์ ปัจจุบันตัวเฮียมยังเปี่ยมเลิงคือน้ำ เป็นแนวนามซายเก้ พัดพะเนเร่ร่อน จรหาลำซอกไซ้ไปเรื่อยอยู่บ่เซา
ขอบคุณหลายๆเด้อครับที่ทำคลิปดีๆ
มีไผมีกลอนลำโศกแหน่บ่จ้าขอเป็นบืของแม่หญิงเด้อจ้า ขอกลอนยาวๆเลยกะดี
เดชะบุญ หนุนค้ำ ได้มาลำจนถึงที่ ก้าวขึ้นสู่เวทีไฟนิออนส่องหน้า ขาวจร้าอรามเเสง บนเวทีส่องเเจ้งเเสงส่องละอองสี รัศมีเเพรวพราว ทอเเสงประลมไล่ภายในใจตันตื่น ออกมายื่นดอกวาดท่า สาดสายตาน้อล่ำเเย่งโปรยยิ้มใส่พี่ชาย ขอโทษเจ้าอ้ายผู้มาทัศนาการฟังผลงานชาวคณะบ่อนสิดำเนินเรื่อง เสียงบ่ดีอภัยบ้างอภัยนางผู้ร้องเเอ่ว เสียงบ่เเจ๋ววาดบ่ให้ อภัยข้าผู้ว่ากลอน ฟังเด้อพ่อฟังให้มันส้อดเเจ้ง สิฮู้บ่อนเบาหนักเค็มหรือจางผู้ฟังมักจั่งค่อยติชมไว้ จาระในเเต่เพียงนี้ ดีบ่ดีให้ค่อยเบิ่ง ให้ใสเลิ่งคือจั่งน้ำ เจริญขึ้นผู้สู่คน......พี่น้องเอย
ชอบ
เอาลำลาไหมไทยลงแนะครับ.คนเก่ง
ดีเพราะมากสุดยอดเลย
ไขวจีเอาสำเนียงวอนท่านส่งสำนวนเสียงหวาน เสกเวทลงแป้นเป่า สุนทรีลำแบบเก่า วาทขอนแก่นไทพี่น้องยังค่อยน้อมนบพระคุณ มโนนัยยังตั้งควม เห็นแฟนค้องเป็นแรงใจ กรุ่นมาลัยหอมเปี่ยมบุปผางามกระจายฟุ้ง วันทนาเคยคุ้น วอนท่านให้เชียร์ส่อย ถือยังเป็นผู้น้อยให้ค่อยจ้องทัศนา จำได้บ่น้อจ้า แพรว ชฏา คนเก่า นามใหม่มาต่อเข้า ปิติ แท้สุขฤทัย กาญจน์ ดั่งทองมาต่อท้าย อุไรยิ่งอรามแสงรวมเป็นศัพท์ค่าแพง ศิลป์ทอง ให้คอยย้อง บัดนี้ข้าสิขออวยถึงก่ำ คุณอาจารย์ เคยสอนสั่ง คุณบิดามารดายั้ง ปกกะหม่อมลูกเต้าให้ยังล่ำสำบาย คุณครูคายครูอ้อ คุณหมอแคนที่เร่งเป่า ให้ได้ลำจ้องเป่ามา สาธุเด้อขอให้แฟนผู้ข้า สุขล่ำเกษมส่อง สุขสวัสดิ์พิภักพร้อม รวยล้นกว่าสุแนว อย่าหม่อง อุราเศร้ายามแฟนเหงา นางนี้สิลำกล่อม....คือจั่งแสงจันทร์เจ้า....ค่อยกลุ่มอยู่สุยาม....เอ้อ....สำราญล้น....
ขอบคุณครับผม ชอบมากครับ
ถึกใจคักพี่น้อง
สุดยอด ม่วนๆเด้อ
มักเด้💙
คกกเนะะะดดดเะกดเวกค
คพกดดนพกดดนกดคกค
คพกดดยะกดดพด้สดคด
ขอคุณกลอนลําจ้า
นับตั้งแต่มื้อนั้นฝันต่างบ่จางหายใจยังหมายพานพบสิ่งที่ฝันเอาไว้ฝันว่าองค์อินได้ประทานนางผู้งามผ่องให้เป็นคู่มาครองโกสัมพีนี่ฮ่วมอ้ายรับรองได้ว่าเจริญสิงหาจั่งได้เอิ้น พวกหมู่มวลทหารไปติดตามหานางผู้เฮาน้อฝันพ้อรอมาดนหลายมื้อกะยังคือบ่มีข่าวบ่ว่านางเป็นสาว หรือมีผัวอยู่ซ่อนกะเอาได้ให้พบเห็นแห่งคิดไปใจแห่งเต้น อยากเห็นผางนางในฝันเธอผู้สวยลาวัณย์อยู่บ่อนได๋ละน้อเจ้าคันคือความฝันเว้าเมืองของเฮาสิเฮืองฮุ่งดนปานได๋กะสิมุ่งนำหาเจ้าให้พบเจอ เด้อนางน้อง
ม่วนๆคับพี่น้อง
เฮาคนอีสานมาฮ่วมรักษาไว้เด้อ
ฮอยปานดำ รัชดา พลาผล
เอามาลงอีกแน่ คิดฮอดบ้านเลย
ลำยาว กลอนเอาบุญบ้านบุญเฮือนพ่อแม่เอ๋ย การทำบุญบ้าน มีมาตั้งแต่เก่า ตั้งแต่คราว พระสัมมาพุทธเจ้า บ่ทันเข้าสู่นิพพาน คราวนั้นโลกสะท้าน ผีป่าเข้ามาสิง ไพสาลีนครพิง บ่อนผีมาโฮมท้อน ไพสาลีเลยฮ้อน พอปานขอน เขาสุมไฮ่ คนตายไปนับบ่ถ้วน ประมวลแล้ว เกือบเคิ่งเมือง ผีมันเคืองขัดข้อง พอปานทอง แถมตะกั่ว ผีบกลัวหย่อนย้าน เพราะชาวบ้านบ่อ้าวศีล พวกหมู่ผีจึงได้ เกิดก่ออะหังการ ทรมาณฝูงชน ส่วนแลงหรือเช้า เอาอะหิวามาเข้า ฝูงชนเอิ้น ว่าห่า โรคเจ็บขาและปวดท้อง ฝูงคนฮ้องอยู่ทั่วเมือง เจ้ารัชฉะวีทราบเรื่อง เลยจัดแจงประชุมพล ไปนิมนต์เอาหมอครู ผู้ว่าตนเป็นหมอฟ้า ไปเชิญเอาหมอเฒ่า ผู้คุยโวว่าโตเก่งหยังกะฮ้ายเฟ้ง ๆ ถือง้าวแล่นไล่ผี อันพวกหมอหมู่นี้ เว้าเก่งตั๋วเป็น อันความเย็นบ่มีมา ล้วนแต่มีความฮ้อน อานาทรกลัดกลุ้ม ปานไฟสุมบ้านเกิดง่วม ความเพิ่นเฮ็ด ล้วนแต่ต้มลมสิ้นแม่นเพื่อเงิน พวกหมู่คนจังเอิ้น หมอใหญ่ในทางตั๋ว มันบ่กลัวปาปัง บาปเวรสินำ ต้อง ประชาชนในห้อง ไพสาลีขาดหม่องเพิ่ง พอปานน้ำขาดฟ้า สัจสาข้าวเกิดเหี่ยวเฉาเจ้ารัชฉะวีเพิ่นจั่งเว้า ออกประกาศโฆษณา ให้ไปมนต์พระสัมมา ศาสดาแม่นองค์ล้ำ เฮ็ดตามคำพระองค์เจ้า ไปมนต์เอากระได้ง่าย ผีทั้งหลายกะเล่าย้าน ทะย้านเต้นแม่นแล่นหนีพุทธองค์เพิ่นทรงตรัสบอกชี้ ให้ตั้งอยู่ในศีล ไผมีกินให้ทาน ช่วยเหลือกันบ้าง ภาวนาอย่าลาล้าง เป็นหนทางเที่ยวไต่ ผีจันไรสิเล่าย้าน บ่หาญกล้าเข้าสู่เฮือน ไพสาลีสิเล่าเอื้อนพญาธิใหญ่บ่มาหา อยากสุขาโสภี ให้เฮ็ดดีแม่นคือเว้า ให้นิมนต์เอาเจ้า พระสังฆานั้นมาสวด มนต์นักบวชเข้าบ้าน ทำทานให้เพิ่นฉัน คันแม่นนอกจากนั้น มีการสวดยานี เป็นคาถากันผี พวกหมู่มารโตร้าย กะระนีกันผีฮ้าย ยันทูนกันผีป่า ผีบ่มาสู่ทรงเข้า คันฝูงเจ้าสวดท่องมนต์ ต่อไปนี้ให้พากันเริ่มต้น สร้างก่อแต่ควมดี พวกหมู่ผีสิมายอม เพราะว่าเฮา นั้นดีแล้ว คันหัวใจยังแป้ว นิมนต์สงฆ์พวกนักบวช ให้มาสวดที่บ้าน ฉันข้าวดังกล่าวมาเอาบุญเฮือนเด้อแม่ป้า ให้คือดังคำสอน ยกเอาตอนพระสัมมา ศาสดาเพิ่นสอนชี้ การที่เอาบุญเฮือนนี้ มีมาตั้งแต่เก่า พระสัมมาพุทธเจ้า ตรัสไว้แต่ปฐม ผู้ได้เฮ็ดกะสิมัม จากองค์แอ่งกานดาร สังฆทานในครัวเฮือน เปรียบดั่งเฮือนเฮาเป็นแก้ว บได้มีหยังเก่อ มาชุนและ hong.s มาผ่า มีแต่ดีขึ้นหน้า เข็นฮ้ายนั้นบ่มี ทำบุญเฮือนว่านี้ ครอบครัวอยู่ดอกสุขี จงทำดีกันสาเด้อ พวกพ่อลุงและแม่ป้า แนะนำมาให้สมน้ำ แต่กลอนงามให้สมส่วน ขอเชิญชวนพวกพี่น้อง ให้ทำสร้างแต่เรื่องดี พี่น้องเอ๋ย
มวนคัก
สิบนิ้วพนมก้มกราบพี่น้อง ด้านบนเป็นเสียงแคน ส่งเสียงสะอิสะอ้อย หันมามองข้างล่างมีหลายกลอนลำมากล้นครบจบทุกแนวพี่น้องเอ้ย.....55
มวนคะมวนหลาย
กินบ่เปนอยุ่บ่ได่ หัวใจหวงแต่นำสาว ตั้งแต่คราวหนหลังมันอังซวงเอาหลือฮ้าย เกิดเปนซายมาเสียชู้ศัตรูใจคือพ่อแม่ ตอนนั้นแหม่อ้ายฮักน้องสันญาใว้พี่บ่ลืม มายืนซึมหายใจสั่นพรสวรรณ์ท้าวบ่ส่ง ผมบุญซูได่ยืนงง เพราะกำแพงกีดกั้นจนถึงขั้นบอนตาย ใจสิวายคิดเหนหน้าทองไขนางท้าวบ่เปนตาอยู่ เฮดให้ผมบุญซู...หวนคิดหลังอดบ่ไดทองไขซู้...อยู่จังได๋...ในยามนี้..
ความอุกใจทวีก้าน ชีวิตของบุญจันทร์ ได่ลงโอ้นั่งกอดเข่าโอ้ยยย..นับตั้งแต่พาสาวลักหนีออกจากบ้าน ประมาณได่4ปีได่ลักหลบมาซ่อนลี่ หลายทีหลายสถาน แถวเมืองกาญ เมืองระยองได่ผ่านมาพอแฮงแล้ว
ขอๆ
สายกบินสระแก้วปราจีนกะดิ้นกั่ว มาซ่อนซบหลบตัวหาทำงานรับจ้าง
ต่ออีกครับม่วนหลาย
สายกบินสระแก้ว ปราจีนกะดิ้นคั่วมาซ่อนซบ หลบตัว หาทำงานรับจ้าง ทางม่นก่นดินจนชีวิตแทบสิ้น ได้ดิ้นคั่วตามประสา จนตกมาเมืองกรุง อยู่ กทม.พี้ ไปอยู่วงดนตรี คิดอยากเป็นหมอร้อง บัดได้ขนแต่กลอง บ้อได้ร้องจักเทื่อ เสียงอิสานเพิ่นบ่เชียร์ แม่นกน้อยเพิ่นบ่จ้าง นายห้างเพิ่นบ่สน เดี๋ยวนี้มาอยู่ซ้น ปลายด่านซานกรุง ป้าหรือลุงให้ลองคิด ติตรองดูบ้างหมดหนทางจนได้ ตัดสินพอพ้นผ่าน ส่งเมียไปทำงาน ห้องอาหารเป็นนักร้อง เจ้าของห้องพั่นลักเมียโตกะเป็นหล่อยเปี้ย เมียพี่บ่แลเห็น คราวจำเป็นอัตคัด บัดลักไปนำชู้ แสนอดสู ทนกลั้น ได้แต่นั่งกัดฟัน น้ำตาย้อยออยลูกอ่อน โอ้ยน้อ...ลูกพ่อเอ้ยกินน้ำไปสาก่อน ลูกอย่าวอน ลูกอย่าฮ้อง พ่อขอร้องอย่าแอวนอน ลูกพ่เอ้ย...
เดชบุญหนุนค้ำได้มาลำจนถึงที่ก้าวขึ้นสูเวทีไฟนีออนส่องหน้าขาวจ้าอร่ามแสง บนเวทีส่องแจ้งแสงส่องละอองสีรัศมีแพรวพราวท่อแสงประตาน้อลำแย้มโอ้ยิ้มใส่พี่ชาย ขอโทษเดอเจ้าอ้ายผู้มาทรโลมไลท์ภายในใจตันตื้นออกมายืนดอกวาดท่าสาดสายรศนาการณ์ฟังผลงานชาวคณะบ่อนสิดำเนินเรื่องเสียบบ่ดีอภัยบ้างอภัยนางผู้ร้องแอ่วเสียงบ่แจ๋ววาดบ่ไห้อภัยข้าผู้ว่ากลอนฟังเดอพ่อฟังให้มันสอดแจ้งสิฮู้บ่อนเบาหนักเค็มหรือจางผู้ฟังมักจังค่อยติชมไว้จารนัยไว้เพียงนี้ดีบ่ดีให้คอยเพิ่งให้ใสเลิมคือจังน้ำเจริญขึ้นคู คน.....พี่น้องเอ่ยยย
ตอนนวลพิมพ์ไปขอข้าว ระเบียบวาทะศิลป์ เงินเต็มพาบ่เท่าปัญญาเต็มพุง นวลพิมพ์หาบกระต่าโคงข้าวเขตยามคืนขอทานฮอดว่าซินเจ้าของดอยแสนที่อายกะอดกั้นมันจำเป็นบ่เห็นบ่อนค่ำนอนอยู่บ่อนนั่นมันเรื่องที่น้าหน่ายสะอาดคันแม่นแม่ฮางกะไคชั่วย้อนผัวปะอันนี้มาย้อนผัวเมาบ่ห่วงเฮาผุหาเลี้ยงเห็นผัวเมืองผัวบ้านยามจากันหากแม่นม่วนอยู่ทางอยู่ทางสร้างนาฮั่วถั้วแตงตอนนี้หยังฝนบ่แล้งหาบต่าหาขอกินเเม่นมีชาตากะส่วนคนให้เย้ยแนวบ่เคยกะหวนพ้อพอตายให้สิ้นส่วงมันแสนคังคนังควงดวงพาล้มทรงแต่เอ้ายามขอข้าวผู้มั่งความ…………พี่เอ่ย
เนื้อเพลง ลำล่องสายลมฟ้องว่าน้องลืมหนาวหัวใจยามลมต้องหัวลมส่าห์เดือนสิบสองแม่นลมฟ้องอิหยังหน่อหรือว่าสายลมส่อมาชูนกายแต่ละครั้งจั่งเย็นจ้อยเข้าใส่ใจ เด้น้อหล่ะฮู้เหตุผล ว่าสายลมเป็นห่วงอ้ายอยากบอกข่าวสาวคนไกลว่ามีไผเขามาแฮงถืกเพิ่นแชงบ่อนทางโค้งหล่ะอ้ายจนงงมื้อเจ่าโทรมาเว้าว่าจบกันน้อเฮาฟังคำเว้าเจ่าง่ายง่ายหล่านางเอ้ยอ้ายแป๋ล้มแป๋ตายกินสุราอาบน้ำเหล้าผู้ใด๋เว้าบ่ได้ยินความหวังพังขาดสิ้นเหลือแต่กลิ่นความเจ็บความหนาวเหน็บในหัวใจแม่นเพิ่งไฟบ่พอช่วยสาวคนสวยเจ้าลืมอ้ายน้องฮักพี่อิหลีใด๋ยังจำได้เว้ากับพี่หล่านางเอ้ย สัญญาไว้ว่าเดือนสี่สิหาเงินมาแต่งน้องทองคำพร้อมสร้อยใส่คอหล่ะสิ่งบ่ฝันอ้ายกะพ้อเวลาเปลี่ยนใจคนตามมีคนสามเข้ามาแทนเอิ้นว่าแฟนน้อแทนอ้ายเบิดความหมาย แล้วบ้อชายคนนี้สิโทษว่าบุญบ่มีดอกเด้ออ้ายบ่โทษเพิ่นหล่านางเอ้ยเจ้าผู้แก้มเปิ่นเหวินโตอยู่ไกลใจห่างพร้อมอ้ายยอมแพ้ให้แก่เขาเด้น้อบ่มีคำสิเว้านั่งกอดเข่ามันเหงาจิตคือคนเมิดความคิดได้นั่งชึมอยู่คือบ้าหยดน้ำตาลูกผู้ชายมันไหลย้อยอ้ายบ่ได้สำออยแต่มันกลั้นไว้บ่อยู่หล่านางเอ้ยคนที่หมายเป็นใภ้ปู่อ้ายคึดนำตั้งแต่เจ้าบ่มีเจ้าคึดต่อไผ เด้น้อล่ะคนที่แม่นแฟนบักอ้ายพ้อผู้ใหม่ใจเลยเขวเสียดายเด้คนสุดฮักบัดห่างไกลเจ้าลืมอ้ายเพิ่งเข้าใจฮู้ว่าสายลมฟ้องมาส่งข่าวเรื่องความหมองว่านางน้องนั้นลืมพี่หล่านางเอ้ยลืมอ้ายแล้วอีหลีคนเมิดหวังแทบสิล้มสายลมฟ้องน้องเปลี่ยนใจเอ่อ.เอ้อ.เอ้ย.เด้น้อนี้
ขอกลอนลำองค์ชายรัตน์วงศ์แหน่คับ
มว่นฯชอบ
โอ้ววววววววว ละ น้อออออออออออออออออออออ.................... ตกเข้ามายุคนี้ปี 2013 โลกเจริญงดงามเข้าสู่สมัยใหม่ ประเทศไทยพัฒนาก้าวหน้าความแล่น ยุคคนเฮ็ดบ่แม่นไกลจากฮีตจากคลอง นี่เข้าสู่ยุคทองของเทคโนโลยี ได๋ของใหม่มาแทนที่มันกะลืมของเก่า คั่นว่าเป็นผู้เฒ่าก็โง่เง่าเบาปัญญา บ่ฮู้จักภาษาบาปบุญคุณโทษ ตกอยู่คนใจโหดฆ่ากันเช้าแลง สาวส่ำน้อยสาวนักเรียนหมอยพวมขึ้น บัดง่างขาให้เขาแทง ให้เขาสี้ ให้เขาหย่ำ ละมัน ท้อง โอ๋ละแม่นว่าน้ออออออออออออ แก้วแก่นแหวนทองคำเอยยยยยยยสวยแล้ววววววววววววว ละแม่นว่า....เด้อน้อย ตกเข้ามายุคนี้ ว่าโลกาหมุนเปลี่ยน ผู้สาวนักเรียน ผู้สาวส่ำน้อย ผู้สาวนักศึกษา นี่เด้อพ่อเข้าอยู่ปั่นคั่นนา บ่แพงหีแพงแตด ยุคไอพอดไอแพดแท๊บเลตไอโฟน จนนิ้วส้นเพิ่นนั่งเล่นเบิดมื้อ ว่าเฮ็ดหน้าเจ่อเด่อ ว่านิ้วสู้อยู่ตา พวกจั่งหนึ่งว่าแม่นคือผีบ้าแต่งโตเป็นหญิง เดี๋ยวเด้อพ่อเดี๋ยวนี้มันเฮ็ดหน้าบ่ปานว่ากับลิง ดำคือจั่งงูสิงห์เหลียวเบิ่งเป็นตาย่าน เบิ่งแขนเบิ่งกล้ามพอป่านว่านักมวย แต่ป่านนั้นก็ยังว่าเพิ่นสวย เอาไปลงเฟสบุ๊คนิจั่งแม่นอุคแนวซุมกระเทย ยิ้มเป้ยๆละกระเทยสันใหญ่ คั่นว่าภาคใต้กะฆ่ากันทุกวัน ทั้งตำรวจทหารเป็นตาหน่ายกะเปิด มันกะวางระเบิดเผาผลาญทำลาย บ้านเมืองเราซ่างมีแต่ผู้ฮ้ายดุร้ายน่ากลัว ซุมขี้ตั๋วหนิห่มเหลืองบังหน้า หนิบ่แม่นพระแต่มันเป็นซ¬ุ่มมารออกมาล้างมาผลาญศาสนาหมองช้ำ อันจังว่าเณรคำ เณรขี้ เณรกว่า เว้าตั๋วคนไปทั่วว่าเป็นอรหันต์ อยากฝ่ามือใส่มันแนวคนอับปรีย์ อรหันต์ฮู้ขี้สี่ฮอดสีกา พวกหน้าหมามันกะคอยแก้ต่าง หาแต่แนวมาอ้าง ย่องว่ามันดี เห็นบ่ อรชิผมยาวจ่งหนวด แต่งโตคือนักบวช แก๊งของเณรคำ นุ่งผ้าคือจั่งตลกหมอลำหมู่ เห็นแล้วน่าหดหู่ ซวยศาสนา เปิดทีวีตื่นมา มันหล่ะเป็นตาหน่าย ว่าสิบ่สนใจ แต่มันกะซั้วโพด ซุมหมู่นี้เจ้าอย่าไปคิดโทษ เจ้าอย่าไปคิดโกรธ เป็นกรรมของมัน ตั้งแต่เฮียนเดียวกัน ฆ่าลูกแม่พ่อ บาปอิหยังก็บ่เท่าฆ่าแม่พ่อเจ้าของ มืดมัวหมองเมืองไทยยุคนี้ พาลูกเป็นกะหรี่นี่ติแม่คน เป็นตาน่าหลูโตน ใจคนมันต่ำ ฮอดยามค่ำก็ไปเลาะขายหี คั่นไผอยากสี่ให้เจ้าเอาเงินจ้าง จ่ายเงินแล้วกะนอนง่างให้เขาสี่ลงไปสวมถุงยางอนามัยก็มื้อใส่มื้อบ่ นี่เด้อพ่อบาดน้ำแบ้นเข้าหี จั๊กว่าไผมาสี่ จื่อหน้ากะบ่ได้ จั๊กสิเฮ็ดจั่งได๋ จั๊กว่าไผเป็นพ่อ สมน้ำหน้ามึงบ่พาลูกหีเคียว มีลูกสาวผู้เดียวกะบ่เหลือโตนซาติ ยุคโลกาวินาศอุบาทย์อัปปรีย์ มันเป็นฮ้ายอีหลี ใจคนมักง่าย เลยต้องได๋เป็นม่ายหาผัวบ่มี แต่ว่าลูกนี่ตี้ยังอยู่ในท้อง แล้วก็เฮ็ดอ่องป่องฮ้องไห้น้ำตา ไปหาปวีณาให้เราซ้อยเหลือ จั่งแม่นเกิดแม่นเบื่อสังคมยุคนี้ ยามงานฆ่ากะตี น้อยกะฆ่ากะตี นำบุญนำงานมีแต่ล้างแต่ผลาญ บ่จบบ่สิ้น คั่นมีเงินสิไปซื้อที่ดิน สิไปซื้อเครื่องบิน คือจั่งเณรคำ เอาไว้ขี่ไปรำลอยเล่นเทิ่งฟ้า บัดถึงเวลาม่วนม่วนสิหนีพอดีแล้วววว
สิบนี้วตั้งบังคมคุณนอบ,,,สองมือซอนดังพั้วมาลัยก้านก่องวม,,,,สิ่งศักดิ์สิทธืทุกทิศก้ำให้กวมเกิ่งเทิง,,,ขอให้ฮวยมนต์มาเหลื่อมมุงกวมกั้งฯ
ละตื่นขึ้นมาน้อยามเซ้า กินเหล้าก่อนจั่งดมกาวเรื่องสาวๆบ่เคยสน เชื่อว่าคนบ่ถามส่ำ จักว่าดำหรือแหล่บ่แคร์ไผให้มันเมื่อยเมาเลาะไปเรื่อยๆมันเย็นเนื้อฉ่ำอุรา
สุดยอดแห่งเสียงแคน
ม่วนแฮง
มวนหลาย
ฉันนี้คนจนไฮ่ บ่รวยล้นนำคนอื่นจักเวรยังน้อแม่ป้า มาคาค้างว่างทรวงหลายปีได้ไปทำงานรับใช้เพิ่นบ่มีกะเเล่นซนวนเรื่อยพอได้ค่ายาทุกข์มื้อนี้ขออย่าให้ทุกข์มื้อหน้าเวรกรรมได้ลูกทำมา ให้ห่างพ้น อย่าสิได้แม่นฮ่วมกันเอ่อ.เอ่ย.พี่น้องเอ้ย
ขอฝากสำเนียงเสียงร้อง เป็นทำนองวาดขอนแก่น ขอฝากชื่อไว้กับแฟน อีสานสยามศิลป์อยู่แผ่นป้าย หมอลำเรื่องต่อกลอน เป็นนิทานพื้นบ้านมาตั้งแต่โบราณกาล มีกันมาตั้งนมนาน คู่เมืองอีสานเข้า บ่ได้ไล่ป๋าถิ่ม ยังสรรหาเอามาเพิ่มเสริมใหม่ บ่ว่าน้อยหรือใหญ่ ต่างก็คิดเลือกขึ้นสูใว้ให้โด่งดัง มาแล้วเด้อหมู่เจ้าศรัทธาพ่อผู้ใจบุญ ลูกหลานยังรอคอยพ่อศรัทธาไปวางจ้าง อีสานสยามศิลป์ยังคอยท่า อยู่ตลอดเวลาคันเจ้าภาพไปแว รับรองได้เด้อพ่อรับรองได้เด้อแม่ ค่าบ่แพงดอกเจ้า เงินค่าจ้างหากบ่หลาย ลำกันแบบน้องอ้าย บ่สมส่วนดอกทางได๋ ขออภัยยามฟังฉัน ผู้ทองกลอน.....มาลำร้อง
เดชะบุญหนุนค้ำได้มาลำจนถึงที่ก้าวขึ้นสู่เวทีไฟนีออนส่องหน้า ขาวจ้าอร่ามแสง บนเวทีน้อส่องแจ้ง ขาวส่องละอองสีรัศนีแพรวพราวทอแสงประโลมไล้ ภายในใจตันตื้นออกมายืนน้อวาดท่าสาดสายตาน้อลำแย่ง โปรยยิ้มใส่พี่ชายขอโทษเด้อเจ้าอ้าย ผู้มาทัศนาการ ชมผลงานชาวคณะบ่อนสิดำเนินเรื่อง เสียงบ่ดีอภัยบ้างอภัยนางผู้ร้องแอ่ว เสียงบ่แจ่ววาสบ่ให้อภัยข้า ผู้ว่ากลอน ฟังเด้อพ่อฟังให้มันซอดแจ้งสิฮู้บ่อนเบาหนา เค็มหรือจางผู้ฟังมักจั่งสิตี๋ชมได้ จาระในแต่เพียงนี้ ดีบ่ดีให้คอยเบิ่ง ให้ใสเลิงคือด่างน้ำ เจริญขึ้นผู้สุคน
ม่วนหลายๆๆ
ผมวิเชียรมาแล้วเป็นแฟนจ๋าคอยยิ้มส่ง ความที่ได้ตกลงเจ้าภาพไปว่าจ้าง มารำร้องให้ท่านฟัง ผู้ลังคนนี้ก็ตั้งใจอยากเบิ่งโตจริง ทั้งแฟนหญิงแฟนชายนัดหมายกันวันนี้ หน้าเวทีมาคอยจ้องแต่แรงๆยามหัวค่ำ เสียงเรียกร้องอยากฟังลำ คำนี้ฟังแล้วซึ้งมาเห็นแล้วกะตื่นใจดีนะ ผมนี่หนอ ขอเป็นทาสรับใช้ในหน้าที่การแสดง ซอยเป็นแรงผลักดันมึงกันแน่เด้อป่า คิดยากเด้บัดถึงยามตอนเช้า สิเมื่อเพื่อนนี้จากพี่ ย่านคิดฮอดคนดี สาวฟังลำอยู่หน้าฮ้าน คืนบ้านได้ห่วงแฟน ดีน้อ เออ เออ เออ
ล้มลาไหมใทย
เผยคำกลอนในตอนนี้ กราบอภัยเมธี ประมวลชี้แถลงกล่าว โฆษณาประกาศป่าว ประกาศชาวพวกพี่น้องชนพ้องสู่สยามศรัทธาใสคือดั่งน้ำ ลงอร่ามลือใส วาจาหวานประทานมิตร สิบ่ลืมพระคุณท่านแรงใจเชียร์แต่คราวกี้ ลำบอดตาใสเริ่มมี จนปานนี้บ่หายเสื่อมกำลังใจยังเต็มเปี่ยม สมัยเทียมห่อหุ้ม ประทุมแก้มได้แจ่มทรวงกาลเวลาผ่านล่วง ใจเป็นห่วงบ่ทันสาง ความเมตตาผู้มานึก ระลึกบ่ไลสิ้นหนึ่งในสยามยินดีด้วย ผลผลาอำนวยมิตรมวลช่วย ได้รวยแล่น ศรัทธาใสยังแน่นแอ่ง มาแสดงแต่ล่ะครั้ง อย่าอ้างว้าง....ให้ม่วนยิน....เด้อพี่น้อง....
**สายพโยมลมต้าน คันสำเนียงบ่หวานพระคุณท่านอย่าฟ่าวหน่าย เสียงนี่แม่นหลานชาย ของคุณยายแต่เค้าลาวญ้องค่องละมุน คะนิงหาแต่ว้าวุ่น ย้อนความขุ่นมาทับ นอนตกอับระทมทรวงย้อนห่วงนำอวนเนื้อ ว่าทำเสียจนเกี้ยงเสียงประโคมแฟนจ่ม โอ้ยมันบ่แม่นดอกยายผม หลานบ่เคยหลื่นดื้อ คือเว้าแต่เล่ามา เฮียมยังนอนอยู่ล้าแล้งไห่ง่ใจเหงา คัวหาสาวบ่มีซอน บ่อนเฮือนบ่ทันเปื้อน อาศัยเพียรแพงตั้ง หวังนำคำยื่นโตบ่มีเงินหมื่น สาวบ่มองแต่ท่อก้อย คอยฮ้างให้ว่างเวร บ่มีเงินเพิ่นว่าเก้ เบิดเสน่ห์ความฮัก เคยอกหักย้อนหญิงลวงหลอกคมลมลิ้น ตางกะยินยอมด้วย ถวยชีวาตั้งต่อ ฮักกันอยู่แต่หากว่าบ่พอเดือน เขาเอาเงินน้อหมื่นล้อ ไปนำจ้อยปล่อยพี่ชาย
คักๆครับผม
นกยูงทองบ่เลิกล้ม แฟนยังจ่มบ่มีหายแฟนทั้งหลายยังคอยเชียร์ บ่เบื่อฟอร์มมาซอมใกล้จ.ม. ไหลไปเทียวจ้อง ถามถึงนกยูงทองปีนี้อย่าลงต่ำ จดหมายแฟนยังเขียนหนำสุริยนต์ว่าอย่าแพ้ ทองแท้ให้ผ่องใสแฟนหญิงชายยังอยู่ใกล้ เก่าใหม่ถ่าฟังเสียงฟังสำเนียงที่หวานหู เป็นหมู่ทำงานช่วยแฟนฟังเอ้ยนฤมน ถึงสิเป็นคนซวยแต่กะลำบ่เคยค้าน ไปในงานบ่ได้เบื่อนกยูงทองมาอีกเถื่อ ฝากนิทานพื้นบ้านปัญญาท่านให้นั่งดู ขออภัยท่านผู้ฮู้อย่าฟ้าวขู่ให้หลงไหล คอยฟังไปห่ามันผิดอย่าคิดเคียงสำเนียงอ้อน สุริยนต์เขียนกลอนมีปัญญาเเต่เพียงน้อย บ่หวังคอยสิกล้าแข่งหยิบปากกามาเขียนแต่ง หากคารมบ่คล่องแคล่วแฟนฟังแล้วอย่าหน่ายซัง เฮอ เอ้อ |เอย เฮอ เอ้ย เอม| เฮอ เอ้ย เอ เอิ่ม | นี่นออออ....(ลงแบบวาทนกยูงทอง)กลอน เปิดตัวนฤมล สนธยา ลำเรื่อง:ลูกชายกกคูนหน้า ลูกชายหล่าคูนหลังฉันทลักษณ์แบบ: 6คำ 5คำ
คิดฮอดบ้านแท้เดน้อ เพราะความจนต้องดิ้นรนใช้ชีวิตเมืองกรุง
คิดยามได๋กะสิฮ้องให้อยากกลับเมืออยู่บ้านกะบ่ได้ย้อนความจน
ขอขอบพระคุณครูบาอาจารย์ที่เอื่อเฟือแบ่งปันให้ลูกหลานได้เรียนลำ จากใจขอบคุณครับ
ขอบคุณครับสุดยอด
ขอบคุณค่ะ
ลำ: ราชกาลงานฮ่าย คันดีหลายถืกเขาใส่ ความจังไรมื้อนี้ คอยวันที่สิส่งคืน มเหสีเอ้ยย..อย่าทรงโศกสะอื้น ขืนข่มพระทัยหลายคันบ่ตายให้รอวัน หม่อมฉันสิซูค้ำความเป็นธรรมคงมีแท้ บ่แวคองต้องสู้ต่อลูกในครรภ์บ่มีพ่อ หม่อมฉันขอโอบอุ้มคอยคุ้มหน่อพระยา..เด้อน้อ….นี่น้อ
**#ฉากเรวัตตะคอยลีลาวดี เรื่องอมตะลีลาวดี คณะนกยูงทอง หม่วนๆผุข่า มองดูเมโฆย้ายไหลกลายอยู่ริมป่าสกุนานกไม้กะบินก้วงดอกห่วงฮังน้ำหมอกลงหล่นค้างอยู่ปลายป่าคาเขียวการทำงานคนเดียวค่ำมาได้เซาไว้มีแสงไฟกระบองเพื่อนอยู่ในเฮือนพอริบหรี่เรวัตตะระหว่างนี้คือคาบ้าบ่ร่าเริงสองสามวันเปล่าว่าแตกต่างบ่คือหลังลาวดีคนฮักห่างหายกายเยิ้นหลายวันมีแต่แมงง่วงแมงอีควงเอิ้นคู่เรวัตตะส่องซู้นอนหู้กะบ่เห็นหรือแหม่นซังพี่แล้วคำเคยแอ่วได้ลืมหลงตั๋วให้เรวัตตะฮักเป็นห่วงแฮงสุแลงเช้าใปหาเชยชมซู้บ่มองดูเจ้ามาป่าค่ำแลงคอยตั้งท่าเอียงหูฟังแต่น้องเอิ้นเดินเข้าดอกสู่สวนลาวดีนางเอย หรือแหม่นแม่น้องฮู้ลูกสาวหลู่เอานอนขังคือจั่งแลงงายมิดบ่ห่วงนำทางอ้ายฮู้บ่นอ.. เรวัตตะทางอ้ายชายจรสินอนป่วยจนเดือนลงโค้งอ่วยอ้ายจั่งนอนบ่อนได้เวลาใกล้สิหุ่งตานอนกะตื่นแต่เช้าอยากฮู้ข่าวนางหลายใกล้สิตายกะยอมอดทดแทนคุณเจ้าจนลืมปลาลืมข้าว ได้หลงหล่ามึนเมาบ่เห็นเจ้าเข้ามาผ่านหล่านางเอยหรือคนมองจ้องด่านลูกหลับลักซู้ มารดาฮู้....หน่ำทวี........
ทารูจีโศกเศร่า เหงาหง่วมทรมานคิดสงสารโตเองได้ป่วยใจคณิงโ อ้ เหลือวันเดียวคงสิ้นแฟนสิเอาผัวก่อน ...
กรุงเทพมหานคร
เพราะๆโดนใจ
ไผรับจ้างแต่งกลอนแหน่คับ? ผมอยากได้กลอนลำพื้นคับ มีไผรับแต่งหรือไผพ้อฮู้ผุเเต่งแนะนำผมเม้นไว้แหน่เด้อคับ ขอบคุณหลายๆ
อาจารย์สายฝน มนต์สวรรค์
มีลิขสิทธิ์ อ้าย เอาไปลำใสได่บ่จร้ ติดตามแล้วจร้า่
ลำใส่ได้เลยครับ
อิหลีบ่อ้ายผมว่าจะลำทำยุทุปกะย้านแตติดลิขสิทธิ์นะแนวบ่จักกฏหมายเนาะ ขอบคุณอ้าย
เพราะคับ
กลอนลำไปไสเบิดน้อครับ ไผลบถิ่ม เสียดายเด้
ลบแล้วลงใหม่ครับ
ขอบคุณหลายๆครับ ^^
กลอนใดน้อ
คิมหันต์ตาอากาศฮ้อน ใบไม้อ่อนขจีเขียวหัวลมเทียวทางบน อ่อนโอนลงใต้ขี้ฟ่าไหลโฮมท้อน อีกานอนอยู่ใต้ง่าเฟืองไฟเหลืองเต็มป่า มวลมัจฉาตื่นน้ำยามเข่าล่วงฤดู อึ่งบักยางเอิ้นซู้จับคู่สิลงหนอง น้ำในคลองพวมใหลไล่ลงมาท้อน แต่ว่าครัวเฮือนข่อน*นอนหลับตาบ่เต็มหน่วย อาการเป็นเจ็บป่วยพอไปมาญ่างได้ เคียม*ใกล้ค่อยเดินทางผัวไปรับจ้าง ผัดเป็นต่างสิพอเดือนบางคืนมานอนเฮือน ข่าวถามแต่เพียงน้อยแต่บางคืนนอนค้าง แนมทางบ่เห็นโผล่ ลูกเมียคอยนั่งโจ่ จนว่าเลยล่วงเซ่าอาหารเข่ากะบ่มี.....เฮอ เอ้ย | เฮะ เอ-เอิ่ม | เฮอ เอ้ย | เฮะ เอ-เอิ่ม | นี่น้อออออ...(ลงแบบวาทนกยูงทอง)*่ข่อน = อยู่เป็นกระจุก, แออัด ex.เหมือนปลาข่อน*เคียม = ข้างๆ อยู่ข้างๆ ,เคียงใกล้ ex.เหมือนคนป่วยต้องมีคนคอยพยุงข้างๆกลอน สาวคำแสน (ต้นฉบับ รัชฏา ผลาผล)ลำเรื่อง: สาวใต้หวัน คณะ นกยูงทองฉันทลักษณ์: ลำแบบ 6คำ 5คำ
เสียงเเจ๋วๆดอกทั่วย่านออกมาทานถึงหูแฟนเคยดูตั้งหลายทีว่าดีเป็นคำย่อง นกยูงทอง ยังแสนปรื่มบ่เคยลืมคำเว้าออม4ห้องใจฝากไว้เพียงเล็กน้อยหมอลำร้อยเเต่ซือดังหลายคณะหลายผลงานเเต่ท่านตั้งที่เคยชอบทำนองเสียงเอียงหูมาตะเพียงนิดคิดว่าเป็นพระคุณล้นสุริยนต์ ผู้เขียนเรื่องบทกลอนศรีซ้อนนำได้ขึ้นซือว่าหมอลำบ่เเมนลำฮ้างๆเอาเงินจ้างจังคอยดังฝากไว้เเน่ นกยูงทอง ฝากท่านไว้นิทานใหม่ ลาวดี ..........ค้านพิมละยาวโพด
พิมำห่จบแน่ครับ
ยุภานางนั่งนิ่ง ได้ยินสิ่งสิพาอุก ย่านแต่หนทางทุกแล่นกุมมาไกล้ ในความหวังมีเพียงน้อย ยุพาออยเว่านำๆ โตเป็นคนตะกูลต่ำ ญาติบ่ทันได้รับรู้ มีชู้ดังขโมย ลูกไภ้คนต่ำต้อย ทางแม่ย่าผัดสูงศักดิ์ เพียงแต่ผัวเมียฮัก กะยุกินกันได้ ผัวออยใจไห้เชากุ้ม คือไฟสุมเข้ามาตื่ม ผัดผัวห่างสิทำลืม เมียสิเป็นผู้แพ้ นอนแย่บัดห่าคอย ลูกนึงยังน้อยๆๆ บ่หู้เรื่องเดียงสา หู้บ่น้อว่าบิดาสิสั่งลาไปยามบ้าน ลูกสองมารยุในท้อง คันหมองใจ...ไกล้สิป่วย ย่านพันนาบ่หู้อ่วย คันสิห้ามพี่ไว้ คือไภ้สิบ่ควร ยุพาคิดพี่พุ้นคันแล้วแต่เวรกำ ผัวมาถามมารับ กะว่าบุญคุนล้น เมียคนจนสิคอยถ่า คอยผัวชื่อพันนา เร็วช้าสิบ่บ่น ผัวกินแกงกินป่น เมียสิแก่วถ่า อย่ามัวช้า ไห้ห่วงเมีย....นี่น้อ ( นกยูงทอง แม่ย่าบ้านในสะใภ้บ้านนอก)
ต่อแน่คับ
#กลอนลำในตำนาน
ความอุกใจทวีกลั้น ชีวิตของบุญจันทร์
ใด้ลงโอ้นั่งกอดเข่า โอ้ยนับตั่งแตพาสาว
ลักหนีออกจากบ้าน ประมาณได้สิบกว่าปี
ได้ลักหลบมาซ่อนหลี้ หลายที่หลายสถาน
แถวเมืองกาญเมืองระยอง ได้ผ่านมาพอแฮงแล้ว
สายกบินทร์สระแก้ว ปราจีนกะดิ้นกวา
มาซ่อนซบหลบตัว หาทำงานรับจ้างถางหม่นก่นดิน
จนชีวิตแทบสิ้น ได้ดิ้นกวาตามประสา
จนตกมาเมืองกรุง อยู่กอทอมอ พี้
ไปอยู่วงดนตรี คิดอยากเป็นหมอร้อง
บัดได้ขนแต่ของ บ่ได้ร้องจักเทือ
เสียงอิสานเพิลบ่เชียร์ แม่นกน้อยเพิลบ่จ้าง นายฮ้างเพิลบ่สน
เดี๋ยวนี้มาอยู่ซ้นปลายด่านซานกรุง ป้าหรือลุงให้ลองคิด
คิดตรองดูบ้าง เหมิดหนทางจนได้ ตัดสินใจพอพ้นผ่าน
ส่งเมียไปทำงาน ห้องอาหารเป็นนักร้อง
เจ้าของห้องบัดลักเมีย โตกะเป็นหล่อยเปลี้ย
เมียพี่บ่แลเห็น คราวจำเป็นอัตคัด บัดลักไปนำซู้
แสนอดสูทนกลั้น ได้แตนั่งกัดฟันน้ำตาย้อยอ่อยลูกอ่อน
ลูกพ่อเอ้ยกินนำไปสาก่อน ลูกอย่าวอนลูกอย่าฮ้อง
พ่อขอร้อง อย่าแอ่ววอน ลูกพ่อเอ้ย ...
#วงเวียนชีวิต #เสียงอิสาน
ขอบคุณครับ
ขอบพระคุณพี่น้อง ที่มานั่งถ้าฟังเสียง
ฟังสำเนียงวาทกลอน แก่นนครในวันนี้
ขอบคุณในไมตรีท่าน ที่ได้มาในงาน
สำราญล้วนแต่สดชื่น ภายในใจชื่นมื่น
ผู้ลำยืนเทิงฮ้าน แนมท่านแม่นสะออน
เอาผลงานมาต้อน เป็นละครนิทานม่วน
ฝากมวลชนพี่น้อง ยามลำร้องให้ซ่อยเชียร์
ทุกมาลัยบาทเบี้ย ล้วนสูงค่ากำลังใจ
แฟนอยู่ไกลยังมาชม ส่วนกระผมนี้ยอน้อม
ยอมใจท่าน ฝากผลงานลำขอนแก่น
มอบกำนัลแก่แฟนๆ แก่นนครทุกท่าน
ในงานนี้ จงเจริญ แฟนๆเอย
เซียง สีนวล
ง
ดีครับ
กราบแฟนๆมาฮับต้อน แม่นอิดอ่อนบ่ยอมกลับ
ขอบพระคุณเด้อครับ ยังฮับฟังผมลำร้อง
เอาทำนองมาอ้อน สังวาสกลอนลำขอนแก่น
มอบให้มิตรหมอแคน แฟนหมอลำทุกท่าน
ในงานล้วนได้มวนหู ขออภัยปราชญ์ผู้ฮู้
ท่านครูท่องทำนองเสียง เซียงสีนวลผู้เขียนกลอน
ป่อนกวีให้ลำอ้อน มาถึงตอนออกฉากนี้
ขอเมธีมาเทียมส่อง ซ่อยดลใจให้พี่น้อง
ฟังลำร้อง แล้วฮักแพง แฟนๆเอย
เซียง สีนวล
@@เสาวนีย์ตาสุ่ย้เ❤❤
ขอขอบพระคุณแฟนเหนือใต้ ไทยอีสานทุกท้องถิ่น ที่เมตตาต่อพระคุณเหนือล้นฟ้า หลานหล่าว่าบ่ลืม
แสนเปรมปรีปราบปลื้ม จั่งร้องป่าวมาหา ด้วยไทยมาพิงพักแต่เนาเซายั้ง
รักยังฝังใจแน่นแสนสิไกลกะยังห่วง บ่ร้องป่าวถามทวง ลืมแล้วบ้อพี่น้อง ผู้เคยใช้ดอกส่อยงาน
เมืองชุมแพเป็นบ่อนบ้าน บ้านหนองหานถิ่นเคยไป โพนพิสัยหนองคาย เที่ยวไปกะหลายครั้ง
ยังพอสำราญด้วยอุดมดีอยู่คือเก่า ยังได้ฮ้องถามข่าว แถวเชียงคานด่านซ้าย หลายล้นแต่เที่ยวลำ
แถวสุรินทร์ถิ่นก้ำ ยังจำอยู่บ่ลืมหลง บ้านดงเค็งกิโลศูนย์ อุ่นทรวงยังจำได้ ถามข่าวไปเบิ้ดเกลี้ยงแถวเมืองพลน้อบ้านไผ่
ชัยภูมิบัวใหญ่ ออกที่หมายฝ่ายเบื้อง เมืองท่า ย่าโม บุรีรัมย์ได้อ่าวโอ้ ได้เว่าจ่มระงมหา เคยเยี่ยมยามไปมา บ่แวะถามอย่าใจน้อย
หลานยังคองคอยถ่า อาสามารับใช่ส่วง ด้วยจิตใจเป็นห่วง เฮียมขอก้มกราบเท้า พระคุณท่านว่าบ่ลืม
ในมื่อนี้ หลานมีความปราบปลื้ม นำเรื่องใหม่มาเสนอ เพื่อเป็นของบำเรอ สิ่งเสนอพระคุณท่าน
โยติกลอนพักไว้ เซาลำไว้สาก่อน พวกวัยรุ่นอยากฟ้อน ขอเต้ยถ่อนอย่าอยู่นาน........ในยามนี้...
 วีระวัฒน์ หลักชัย หนึ่งในสยาม
ขอบคุณหลายเด้อ
ปาดพ่ะเอกหมอลำ
@@ประพจน์ไชโย-ฟ2ช ด้ะเเกเเพกดะพดดดะ
สุดยอดครับ
สุดยอด
เมฆาดำมืดฟ้า ลมตีป่าพนาสูญ
คือจั่งบุญฝนซัด พัดมาชโลมพื้น
กลับมายืนหยัดได้ นำแฮงใจชโลมหลั่ง
เคยว่าทุกข์อุกอั่ง ยังเอาฮักซ่อยแก้
ใจแท้ผู้เที่ยงใน
แนวว่าหัวใจนี้ บ่มีที่สิกำหนด
ว่าต้องรวยลือยศ ฮั่งมีจั่งดีได้
เพียงแต่ใจหวังตั้ง สัมพันธ์ยังหวังฮ่วม
สายแนนกวมเกี่ยวได้ ในฟ้าบ่ว่าแถน
บุพเพแฟนบ่ว่าฮ้าง บ่ว่าห่างทางกาย
แนวใจชายพามัก ฮักนางบ่วางได้
จิตใจคอยให้พ้น ทุกข์ทนจนขมขื่น
อ้ายขอยืนเคียงข้าง นางน้องบ่ห่างหนี
ชาตาคนในโลกนี้ บ่มีที่สิเสมอ
พบเจอกันสู่คน บ่ว่าจนหรือรวยร่ำ
บ่ว่ากรรมหรือฮ้าง บ่ว่านางพอหน่อย
หัวใจปลอดอ้อยซ้อย คอยอ๋อยเจ้าอยู่ผู้เดียว
เพียงแต่ใจบ่คดเคี้ยว เลี้ยวเลาะทางใด
ในภมัยอ้ายฮัก พักดีเพียงนำเจ้า
บ่เอาเหตุมาอ้าง บ่เอาทางใจอื่น
บ่อาจฝืนความฮักได้ แนวใจอ้าย นี้ฮักนาง..นี้นา
เซียง สีนวล
ขอเอามาลองหัดลำแนเด้อคับ
กลอนลำติคือบ่ลำให้ฟังแนว่าจังใด่ทำนองนะแม่ะ
ว่าทำนอง แก่นนคร หนึ่งในสยาม รุ่งทิวา นกยูงทองกะได้ แล้วแต่ผู้สิลำ
บุญข้าวสาก อรวรรณ รุ่งเรือง
............................................
อนิจจัง สังขาร สิ้น....
เหลือแต่ดวงวิญญาณ ได้ลอยล่องยังหมองขุ่น
ตอนเป็นคนยังว้าวุ่น บุญบ่ทำเฮ็ดไว้ วิญญาณได้แม่นล่องลอย
ได้แต่รอคอยถ้าเวลากาลที่หมุน..เปลี่ยน
เดือนสิบเพ็งนั่นแหละเจ้า วันที่เฝ้าว่ายุคอย
บางคนถือกะต่าน้อย มาคอยยุแต่ตีสาม
ยามเมื่อเดือนสิบเพ็ง เพิ่นปล่อยคืนมาบ้าน
เดินสวนกันพันย้าย พากันไปเอาข้าวสาก
เป็นของฝากผู้อยู่บ้านทานให้ผู้ตาย
ผู้ได้หลายจนพายเนิ่ง เทิงแนวกินกะเต็มต่า
ลูกเพิ่นห่วงมารดาพากันมาจนว่าล้น อารามกว้างจนอั่งออก
ส่างใจดำกะด้อ เป็นหยังน้อ บ่มาส่อง
มองไปไสกะบ่พ้อ รอแล้วกะเปล่าดาย
ผู้เพิ่นได้กะโค้งกล่าวคืนกลับ
ลูกของโตช่างหายลับ แม่นบ่มาให้เห็นจ้อย
แม่มาคอยจนหิวข้าว เห็นเขากินน้ำลายเหี่ย
ขอเขากินกะบ่ได้ มารดาไท้ นั่งเบิ่งเขา
ลูกคำเอย ขั่นสงสารแม่เจ้า ให้เข้าวัดแหน่เด้อคำ
ยามวันศีล วันพระ ให้ส่งเพล จังหันบ้าง
เหลียวนำทางบ่เห็นเจ้า หวังมาเอาคือเพิ่น
ฟังเสียงลูกเพิ่นเอิ้น มาเอาแหม่อิแม่เอ้ย
..โอ้แม่จ๋า แม่จากไป อาลัยแม่
ความรักแท้ แม่มีให้ ไม่เสื่อมสูญ
แม่จากไป ลูกนี้ ไม่ลืมคุณ
อย่าว้าวุ่น พระคุณแม่ ชั่วนิรันดร์
คือจั่งเขานั่นเว้าเย้ย น้ำตาหลั่ง รินตก
หัวอกของมารดา ว่าสิมาน้อเห็นเจ้า
หมู่เขาเอาของต้อน คืนเมือน้ำตาหลั่ง
เป็นหยังน้อลูกแม่เอ๊ย.. คือจั่งเฉยอยู่นิ่ง
ตัวเจ้าแม่นบ่มา แม่มาคองคอยถ้า
เหมิดเวลาสิโค้งตาว มาเอาหยังกะบ่ได้...
มีแต่ไห้..ได้อวยคืน....ลูกแม่เอย.....
ชอบมาก
ชอบมาก ขอกลอนดาวลูกไก่แน่จ้า
สบายดีพี่น้อง ท้องถิ่นดินสยาม ผู้มีจิตใจงาม อยากไต่ถามยามพ้อ
เป็นจั่งได๋น้อวันนี้สบายดีหรือท่าน เรื่องหน้าที่การงานกิจการก้าวหน้า ทั้งฝนฟ้าเป็นจั่งได๋
พี่น้องมาฟังลำอยู่ใต้ ได้เมี่ยมมัดอัดเฮือนไป่น้อ ทางหมอลำขอเตือนให้ห่วงเฮือนแหน่เด้อท่าน
หาเวลาไปย่ามบ้าน ติดตามหนีไปขี้เหยี่ยว เทียวไปจอบเบิ่งบ้าน ทางคุณพี่ให้ถี่ใจ
ปิดประตูล็อคไว้ กุญแจใส่ให้มันดี และต้องมีคนดูอยู่ยามซามแจ้ง ให้เพิ่นแยงคอยถ่า ยอมน้องพี่หนีมา ซุมลุงป้าบ่มีห่วง
ฟังลำล่วงซอดเช้า ซุมเจ้าสิส่วงใจ
พี่น้องไกล พี่น้องใกล้ น้อยใหญ่ระวังโต อย่าสิพากันโสโห่เฮ้วเสียงก้อง ตั้งใจฟังลำล่อง
คั่นผู้ได๋มีทอง บ่ควรคล้องให้มองเด่น ถ้าขโมยมันเห็น สิเป็นภัยให้เสี่ยงเมี่ยน ขอเตือนไว้.....ให้หิ่นตรอง.....เด้อพี่น้อง
กล่อนลำจีบสาวแหน่ครับ
ฮอยปานดำ รัชดา ผลาผล ลำ
สาวจันสีอมยิ้มหัวในใจหากซ้อยซื่น
สมกับตื่นแต่เช้า อยากมาเว้าเกี่ยวพัน
บุญชูเอ้ย...เจ้าอย่าเว้าจั่งซั่นเปรียบฉันใส่ฝูงหงษ์
โตชายคือฝูงกาส่างสิจาแถลงเว้า
แม่มักแม่จ้าง
ให้จบเเน่
สาวจันสีอมยิ้มหัวในใจหากซ่อยซื่น
สมกับตื่นแต่เซ้าอยากมาเว้าเกี่ยวพัน
บุญชูเอ้ยอ้ายจังซั่นเปรียบฉันใส่ฝูงหงส์
โตซายคือฝูงกาส่างสิจาแถลงเว้า
จันสีมาเพลเจ้าเอาจังหันนำส่ง
พี่เป็นสงฆ์แต่กี้ตรงชายนี้ให้คิดเอา
มื้อนี้ฉันหากตื่นแต่เซ้าทำท่าใจดี
หาเหตุผลพอดีเพื่อมายามยื้อ
คือโตฉันในตอนนี้มีน้องชื่อปาน
ลูกสาวน้ามันบ้าจ่ม
เว้าเป็นแลงเป็นลมว่าโตจื่อชาติได้
ให้ไทบ้านเพิ่นสะออน
สาวปานดำออดอ้อนเพ้อจ่มถามหา
ว่ามันคือทองไขได้ใส่ใจในควมนี้
แอ่วให้มาพี่เพื่อมายามถามปู่
ผู้อยู่บ้านทับค้อ คั่นมันส่อ
อย่าใส่ใจ เออ เอ่อ เอย
ดวงฤทัยได้อุ่นนิ่ง ยามมิ่งสุริโย ปานเงาโพธิ์พาพัดเกิ่งพาอุราชื่น ปานได้ยืนเยี่ยงล้าเป็นหลักพาพอซ่นฮ่ม โอ้ยความสุขหลั่งเข้ามาโฮม สมโนฝ่ายแม้นแยงล่าส่าลือ แม่นสิตายขวบมื้อเฮียมสิจื่อบ่มีหยุด จนชีวาวายมุดละลึกคอยแต่ฮอยเบื้อง การคองเมืองเจริญก้าวอย่าเฉาลงให้คงที่ ด้วยเดชะบารมี คุณความให้อุ่นเนื่อง เจริญล้นอยู่สุยาม เด้นออ โอ้ย เอย เด้อแฟนเอ่ย
วาสนาน้ำตาร่วง อ้ายบุญจันทร์มาทวง
ชายตัดพ้อพาฮู้ฮ่อม โตหากยังบ่พร้อมสิยอมกล้าว่าผัว
แนวได้หลงเกือกกลัว มั่วหมู่กามารมณ์
บ่สมเขาคนดี บ่คู่ศักดิ์ศรีอ้าย
คิดแล้วหายใจสั้น ลูกของแม่กะสำคัญ
อยากกลับบ้านคืนเก่า แต่ยังเฮ็ดบ่ได้แข็งใจไว้สิไล่หนี
การสูเฮ็ดจั่งซี้ มันดีบ่กูขอถาม
ซ่างมาหยามศักดิ์ศรี หมิ่นสตรีอยู่ในบ้าน
พวกคนพาลหาเรื่อง หรือเป็นแก้งกวนเมือง
เดี๋ยวสิแจ้งตำรวจหย่อง กูบ่มีพี่น้องตระกูลไฮ่ไฝ่หมู่กา หมู่เวรเอ้ย
หละทองไขแข็งใจไว้ลมหายใจพัดยังอ่อน คือจั่งมัจจุราชถ้อนโฮมข่อนเขาบ่อยตาย เหลียวไปเห็นหม่อมอ้ายบุญชูพี่น้ำตาตก ทองไขยอมือนบน้องสังควมตอนท้าย ให้พี่เอาแนวแต้มคือทองไขเฮ็ดให้พี่หมายก่ายไว้พายหน้าห่าพบกัน สำหรับชาตินี้นั้นควมฮักบ่สมหวัง ตั้งใจอธิฐานหากก่อนสิตายวายสิ้น หละสาธุเด้อ หากแม่นดินถมหน้า ขอให้ดวงวิญญาณกลับมาเกิดชาติหน้าให้พ้อพี่..... พี่เณรเอ้ย สำหรับในชาตินี้ น้องลาแล้ว หละพี่เอ้ยยยย.....
วาสนาได้ยินแจ้ง..แสลงใจได้มาส่อง..ตาเหลียวมองลอดผ้าม่านใจสะท้านสั่นสาย..เบิ่งแล้วคือจั่งอ้าย..ชายพี่บุญจันทร์..มีเรื่องหยังสำคัญจั่งเลาะหามาพ้อ..โตฉันพอมองฮู้ความเอ็นดูแกมสังเวท..ย่านแต่เกิดเหตุฮ้าย..เขาเห็นฮู้สิบ่ดี..คันเป็นลักษณะนี้เฮียหลีพี่สิสงสัย..ย่านเขาเห็นความใน..สิข่มไปแถลงชี้..การพวกคุณมาพี้ประสงค์มีอันได๋แหน่..ส่างบ่ย่านโรคแผ่..เหลียวเบิ่งแหน่เจ้าของเป็นหล่อยล้า..ซุมผีบ้าให้ด่วนหนี.....หมู่เวรเอ้ย
จ้วด
ขนม
สุดยอดๆ
ชอบเสียงลำทำนองขอนแก่น โดยเฉพาะแบบนกยูงทอง แต่เสียงแคนชอบเสียงแคนทำนองอุบล
ส่ำบายดีพี่น้อง.ฉันสิกล่าวบทกลอนเอามาต่อนให้ทานเบิ่ง
บทแสดงยังบ่คุนเคยนั้นให้ฟังเอา
อย่าฟ้าวหน่ายอีน้อง.ผู้ร้องกล่าวถามหา
ถิ่นอีสานอุดมดี.บุญมีจักได้พอ
วาสนายังบ่สิ้นสิ้นกล่าวมาฟังเสียง
เสียงสำเนียงดัง.บ่หล่นเลยลงค้าง
คือมีเเนวมากลั้นนำไห้ใจหม่องหม่น
โลกของคนมันหมุนเวียนย้าน
คือสายน้ำแม่นาที.ศีลธรรมบ่มีได้ใจฉันดอกยังอ่อน..คือจั่งใจสิขาดสิ้น
ดิ้นฟ้าบ่ห่วงเอา.อืม.ๆๆนี้หน้อพี่น้องเอ้ย
หลอนนี้ม่วนหลายจ้า
ลายแคนม่วนครีบ❤❤🎉🎉
จบเพลงโชว์โง ง่วน เปิดสำนวนหมอลำ สังวาสอ้อนเมืองขอนแก่น....ฝากมิตรรักทั่วแดน...ฝากแฟนๆทุกๆบ้าน...ริมฮ้านผุ่ยุคอย เสียงอิสานแม่นกน้อย กำลังปล่อยโตแสดง...คำแปลงแฝงสมมุติ..ซื่อเสียงยุในเรื่อง....เกิดยุอำเภอเกลืองเมืองอุบลโนนสังท่อ......เลี้ยงลูกมาบ่มีพ่อ..แม่ฮักท่อห่วงท้าวกำลังก้าวใหญ่เจริญ......สูงขาวยาวเจิ่นเทิ้นแม่เอิ้นซื่อว่าบุญหนัก..ซอมอาการย้านแต่ไปหลงมักลูกเฒ่าสาตาปิ้น....ย้านไปหลงล่มลิ้นนางทองเขียวเที่ยวเว้าแหย่.....ลับตาเอื่อยกับแม่ไปนอนแซ่แก่นลึ้งต้องดึงเท้าให้ต่าวคืน.....แม่คำแปลงคิดไปเห็นภาคพื้นคราวยืนเด่มือขอ..อยากบั่นยอนำเขาตั้งแต่คราวมีท้อง....อีบุญกองหวงไว้แพงสิตายเทิ่งฮ้ายด่า.....แนวกินเต็มกะต่าเสียวหมาหมามันเสี่ยงไว้บ่ยอมให้บ่แบ่งปัน.....จากเหตุการณ์เทื่อนั่นฉันจำจื่อบ่เคยลืม....มันยืมฟืนยืมหลักกะอย่าหวังบ่มีได้...ตั้งแต่มันนอนไข้บ่ไปยามบ่ถามข่าว...สุมื่อนี้ลูกเป็นสาวเป็นบ่าวแม่โอ้อ่าวคิดพ้อคณิงพ้อที่ผ่านมา....ยามนี้ยุล่าล่าสิทำท่าลองถามซามบ่ทันไปใสสิฮู้ใจของท้าว....ทั้งพี่สาวคนเอื่อยก่อนสิออกไปนาให้พาน้องมาหาแม่...อีกอย่างหนึ่งย้านลูกเป็นสาวแก่หลายปัญหามาแล่นหุ่ม..คำแปลงกลุ้มแม่นทุกใจ....เห่อ...เอ่อ....พี่น้องเอ่ย
#ผิดถืกกะอย่าว่ากันเด้อพี่น้อง
กลอนลำยาวโพดสู5555
อ่ออออ
@@ธณภัทรเสนาถ ลำกลอนทองไขโศก มักหลายเด้อจ้าก่อนช่องไข่โศก
สวัสดีพี่น้อง พ่อและแม่ทั้งหลาย ทั้งคุณตาคุณยายค่อยฟังลำเรื่อง มาฟังลำในคืนนี้ผมสิงโตสิขอกล่าว เอาสำเนียงมาเล่ามาลำให้พี่น้องให้คนฮู้ทั่วกัน เมืองขอนแก่นเป็นที่ตั้ง ตำบลศิลาเป็นชื่อ ผมบ่ได้สื่อ แต่มักเรียนลำร้องทางด้านโอ่ลำ
บ้านโนนม่วงเป็นบ่อนบ้าน อาศัยอยู่ปัจจุบัน มีหมู่บ้านจัดสรรเรียงรายเป็นแถวก้วง ผมบ่ได้ประท้วงเพราะผมหัดลำใหม่ เอกหมอลำเด้อพ่อใหญ่ ศิลปกรรม มหาวิทยาลัยขอนแก่นเด้อครับท่าน ฟังไว้อย่าสิลืม เรียนหมอลำมาตั้งแต่ลำพื้นมาเข้าสู่หมอลำกลอน ถึงลำเรื่องต่อกลอนหลายทำนองบ่มีว่าง ลำเพลินผมกะลำได้ ลำภูไทผมบ่เก่ง แม่วันดีหมอลำเด่น มอบความฮู้ทุกด้านเพิ่นสอนให้โอ่ลำ เรียนจบมาผมกะบ่หยุดยั้ง หาอาชีพทำงานต่อ เป็นคุณครูเด้อพ่ออยู่โรงเรียนสาธิตพุ้นคนฮู้ทั่วแดน แฟนเอ๊ย เอาหล่ะน้อส่ำนี้ ผมเกิดอยู่โรงบาลศรี นครินทร์เด้อครับ ตั้งแต่เป็นเด็กน้อย เอาประวัติของข่อยมาเฉลยให้คนอ่าน ผมบ่แม่นหมอลำ แต่ลำให้ฟังได้..........สนุกล้น ว่าม่วนหลาย.........เออ.........เอย........แฟนฟังเอ้ย
กำลังหัดลำทำนองขอนแก่นจ้า. บ่รู้ว่าลำดีบ่ค่อยๆฝึกไปขอบคุณเสียงแคนเสียงซอม่วนๆจ้า
อยากได้ทำนองหรือเทคนิคการลำติดต่อทางเฟชได้ครับลำแบบทำนองนกยูงทอง facebook.com/phiphat.chaiphiphat.7
ว่าแล้วพี่ก้อยกรรนิกาต้องขึ้นเวทีดอกจานบันเทิงสิน
อภิวันทนาน้อม สิบนิ้วยื่นแทนพะยอม มาลาก้านมาน้อมส่ง
จากเสียงกล่อมของทีมวง เอาเสียงลงเข้าหว่างอ้อม แฟนมาล้อมเบิ่งแสดง
ให้มันสมค่าแบงค์ เจ้าภาพท่านผู้จักหา จัดดารามาครบรับรองบ่ลวงต้ม
มันสิหวานหรือส้ม สิมีฟาดหรือขม คืนนี้จั่งคอยเบิ่ง
สิเป็นตาหรือเขิง ฮ้อนดั่งเพลิง เย็นดั่งน้ำ คืนนี้จั่งเบิ่งเอา
ฟังเสียงแคนน้อกล่อมเต้า ลำศิลป์เก่า เฮาอีสาน
พวกลูกหลานได้นำมาสมค่าฟังกะมีไว้
ขอแรงใจอย่ามีแล้ง คือฝนหลั่งลงมาแฮง อันความแล้ง ให้ลั่นชุ่ม
ให้คือนาทามชุ่ม ฝนตกมาอั่งแต่น้ำ บาดยามข้าวสิแพร่พันธุ์
ชื่อว่าลำนี้นั้น สิดีเด่นหรือลงดับ ขึ้นอยู่กับแฟนฟังสิช่อยเชียร์หรือไม่
เอาหล่ะไขบทบั้น มาฟังกันให้มันม่วน
ให้คือสายรถด่วน จัดขบวนออกแล่นย้อย ไหลย่าว ผ่อนบ่ลง...แฟน ๆ เอ้ย
ม่วนกินใจมากๆครับ
ขอยืมไปลำได้บ่ครับ
ขอยืมกอนลำแน่เด้อครับ ....ม่วนจับใจมากครับ
โอ้ยจังแมนคักหมอลำเก่าบ่น้อ
ขอยืมไปลำแหน่เด้อคับ
เสียงแคนม่วนครับ❤❤❤
สาธุกาล บ่นานช้า มีแต่เพียง หัสธา ขมาไว้ให้ใจจื่อ นิวมุกดา มาบอกชื่อ ขอให้ลื่อซ่ากล้อง ยามผมร้องแอวลำ ขอความสุขสวัสล่ำ เป็นของท่าน นอทั้งหลาย
โรคอย่ากาย พายอย่าพาล ให้สื่นบาลบ่มีหล่า ตกสมัยคนปิดหน้า การไปมาระวังแหน่ โรคระบาดเกิดแพร่ แต่หมอหลำบ่เลิกล้ม บืนมาม้ม ก่ะแหม่นเยาร์ ได้เห็นมวลหมู่เจ้า หัวใจสื่น คืนความหวัง พอปานปลาในวัง ได้สื่นแซว นอชมน้ำ มาประจำคณะนี้ ขึ้นเวที รับใช้ท่าน
โอ้ยเด้นอ หลูโตนหนุ่มมุกดาหาร ส่งเสียงหวานแค่ล่ะมื้อ หาเงินซื้อ ข้าวมาแลง
หันมาจา บอกแจ้ง ในตำแหน่งแสดงลำ ผู้ขาวๆงามๆ ให้จื่อจำเด้อลุงป้า สุริยาคือนามท้าว ฟังไปยาว จั่งฮู้ทั่ว ว่าไผ๋ดี หรือไผ๋ชั่วรายงานโต เรียบร้อย
ฟังหลานน้อย สิอ้อยลำ..เอย..โอย...แฟนๆเอย กลอนลำ นิวมุกดา..(องค์ชายสุริยา)
ม่วนหลายครับ ขอบคุณทีมงานที่นำมาให่ชมครับ
(1) ตกสมัยอะพอลโล่ (หรือ ประพันธ์โล่) ประมวลโชว์กำลังเด่น กำลังเด่น โอ้ยน้อแม่ไผอยากเห็นตั้งแต่หน้าเวลานี้เป็นจั่งได๋ ควมจริงอยู่ใกล้ ๆ เขตขอนแก่นแดนอีสาน ลำมานานจนหลายปีเกือบบ่มีเวลาว่าง แต่เดี๋ยวนี้พวมกำลังเสริมสร้างบ่มีทางว่าสิหย่อน โอ้ยน้อแม่ ลำกะลำตามกลอนบ่มีเดาและด้นดอกบู๋หม่นให่เสื่อมเสีย เก็บตั้งแต่โคตรเซื้อดอกมาร่วมในคณะ วิสาสะเป็นคติ ขั่นซั่วดีได้ยินอ้าง เรื่องได๋ดีเอามาสร้างเพื่อเป็นทางได้เทียวไต่ ได้เทียวไต่ โอ้ยน้อแม่ จารย์ถวัลย์ผู้แต่งเรื่องให่ฟูเรื่องกะเด่นแดน งานกะอออั่งแน่นบ่ได้แล่นเทียวหา เป็นดาราคันสมัยหมู่ไทยเจริญรุ่น เริ่มปรับปรุงให่แข็งกล้าวาทะศิลป์บ่ได้เยี่ยง วาดสำเนียงบ่ได้ย่านหาญกล้าท่าแสดง รอฟังไปตลอดแจ้งเบิ่ดตำแหน่งดอกคำกลอน หลานขอลำตามครูผู้เพิ่นสอนดอกมาได้
(2) สวัสดีปีนี้ สามัคคีกันใหม่ โอ้ยน้อแม่ ประเทศไทยซุมื้อนี้เจริญบ้ออิพ่อตา หมากะหอนเห่าฮ้อง ไก่กะเอิ้กกะเรอขัน เดี๋ยวนี้มันบ่คือหลังต่างเฮาสมัยนี้ ตกมาในปีนี้เสียงแซว ๆ คนกะส่า โอ้ยคุณแม่ประจำบ้านหนองสาเด้อหมอลำคณะนี้หากดังโป้งส่งกะใจ ต.บ้านก่งน้อส่งท้าย อำเภอซื่อหนองเรือ ขึ้นจังหวัด ข.ก. แก่นนครขั่นขอนไม้ ขั่นสนใจให่ไปเยี่ยมถามเอาสิรู้ที่ หนทางแยกดอกมันมีหลักกิโลขั่นบอกไว้อยู่สองข้างระหว่างทาง สามสิบหกอยู่ข้าง ทางหนึ่งสามสิบเจ็ด เบ็ดไปเลยบ้านหนองสาขั่นผาขามคั่นโนนบ้าน
1
สุดยอดเยครับ มีกลอนลำด้วย
ไห่หัดลำนำแน ม่วนๆ
จ
มี
ตอบรับ
กลอนเชิญวิญญาณรับกองบุญ
พ่อแม่เอ้ย เพิ่นว่าโลกธาตุนี้ มันบ่แม่นองไผ เป็นแต่เพียงสมมุติ ให้หมู่คนอาศัยชน บ่หันโดนสีหนี่จ้อย ไปกองฟอนบ่อนท้อนฝุ่น
คือ แม่…
.. เพิ่นได้ตายแต่พุ้น วิญญาณเจ้าไปอยู่ไส ไปอยู่ใต้ฮุ่มไม้ หรือหากว่าภูเขาสูง ไปอยู่ภูผาหลวง ไปอยู่ดอนข้าง
ไปอยู่ทางดงฝ้าย ภูมลายภูหมากแน่ง ไปอยู่กูหมากแข้ง บ่อนก้วงเต้นหยอกไหล่กัน เพราะว่าเดี่ยวนี้นั้น หลานเจ้าก่อบุญหา ลูกเจ้าทานแพรวา ทั้งเครื่องกินของใช้ ทานสไบผืนผ้า แพรวาผ้าโสร่ง ทานผ้าถุงหมี่เอี้ย เพิ่นทำสร้างแม่นก่อทาน สารพัดรอบ ด้านผ้านุงแพรถือ ทั้งสบงจีวรหมู่พระสงฆ์ได้เอาใช้ บมีทางหมองไหม้ นิมนต์สงฆ์ให้ครบสี่ หรือมีมากกว่านั้น เพิ่นทานแล้วแม่น บ่แพง ทานไปฮอดป่องแป้ง น้ำมันใส่ครีมผม ทานทั้งนมหรือเนย หมู่น้ำตาลหรืออ้อย ลงทุนไปปมีน้อย เพราะทำบุญหาคุณแม่สังฆทานแผ่กว้าง บ่ขวางขั้นระหว่างใจ วิญญาณอยู่ป่าไม่ให้มารับเอาสา อยู่เทิงภูเทิงผากะอย่ารีรอซ้า มีกองบุญบุญรอท่า ลูกทำหาบได้เกี่ยง มาพร้อมเพียงพระสงฆ์เจ้า เพิ่นฉันข้าวและสวดมนต์ ของกินหลายมาล้น เชิญพ่อแม่นั้นมากิน ผ้าสีนิลสีทองให้ทานให้แม่ทรงเอ้ ให้สมใจเด้อแม่เจ้า จั่งมาเอาบุญลูกได้แต่ง อันกองบุญป่มีสีแล้ง คือฝนฝ้าลูกส่งหา รับกองบุญแล้วขึ้นสู่ฟ้ากองบุญแม่นยานยนต์ ป่มีคนมาขับแต่ว่าบุญนั้นขับเคลื่อน สุขเสถียรบาดเฮาขึ้นยานยนต์ไปได้ง่าย ยานกองบุญบ่มีทางสิส่าย คือยนต์ล้ออยู่ขี้ดิน แดนสวรรค์ปมีเทพปากปิ้น ปมีกี่นเม็นคาว ล้วนแต่สวยโสภาเทพกายกองล้น อายุนานป่มีแต่า คือฝูงเฮาอยู่โลกลุ่ม ภูมสวรรค์กะดั่งนั้น เอาบุญแล้วพ่อแม่ไป
พี่น้องเอิญ
สำบายดีพี่น้อง..... ท้องถิ่นดินอิสาน.... ผู้ที่ไปทำงาน....ต่างแดนไกลบ้าน
ให้สำราญเด้อเจ้า ....สุขสบายกันดีทั่ว .......อย่าสุคิดตั้งแต่มัว....
หลงระเริงอยู่พู้น .......ทางพี่น้องสิจ่มหา
อย่าหว่าผมนี้บ้า ........อวดเก่งหว่าไปสั่งสอน.... เว้าไปตามคำกลอน
จารย์คำศรี เพิ่นเสริมแต้ม........แนมส่งมาเทิงฮ้านตาหวาน ๆ ยิ้มใส่
ทางหมอลำคณะใหญ่ ..... สมเงินแสนเพิ่นหว่าจ้าง ......วางไว้มัดจำ
เถื่อแม่นผิดพลาดพลั้ง.......อย่าเปิดหน่ายเดินหนี.......ให้ไมตรีขออภัย......อย่าสุไลราร้าง
ฟ้าบ่สาง........แดดบ่จ้า....สิบ่ลาไกลถิ่น........ให้คงคู่ศิลปิน......
สืบสานกันต่อไว้...อย่าไลถิ่ม...ให้อยู่คง............น้อสืบไว้...
(บทเว้า) สิบนิ้วน้อย ๆ ของไอ้เก่ง คนเลย ขอกราบคารวะ ไปสู่เอื้อยอ้ายพี่น้องบ้านมหาทุกผู้ทุกคน
(บทเว้า) ตัวผมในมื้อนี้ รับหน้าที่เป็นโตโกง ยศถาคงสูงศักดิ์ เงินเหยียบพันล้าน
แต่โตมารของข้อย อนุชาน้องหมู่ แม่จันทราเทวีเพิ่นกะฮู้ กำจัดสิ้นให้หมดไป
พ่อทรงธรรม เพิ่นหากได้เอาใจใส่ กว่าทางโต แสนโมโหสุด ๆ เว้ามาทางน้อง
แม่บ่เคยขัดข้อง เอาใจผมเบิ๊ดดดดดดดดดดดด สุอย่าง สุแนว เอาโลด ...พี่น้อง
แม่บ่เค๊ยยยยยยย บ่เคยเฮ็ดให้หมอง....เคืองข้อง......แม่นบ่มี
(บทเว้า) โตผมเองกะคือมนต์ไมตรี เป็นบุตร ของเจ้าพ่อทรงธรรม กับเสด็จแม่จันทราเทวี มีน้องสาวผู้หนึ่งซื่อกรรณิกา แล้วกะมีน้องที่เสด็จพ่อเก็บมาเลี้ยงเป็นหมู่กันตั้งแต่น้อย ๆ อยู่ผู้หนึ่งกะคืออนุชา เว้ามาเรื่องพ่อกับน้องแล้ว เส้นสูน มันขึ้น บึ๊บ ๆ เอาโลดอิแหม่ กะยังหว่า ย้อนอิพ่อฮักลูกบ่อถ่อกันเอาโลด ยอย้องหว่าแต่อนุชาดีจั่งซั่น อนุชาดีจั่งซี้ แต่โตผมนี้ตี๊ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ บ่ดีจั๊กเถื่อ หาหว่าให้แต่บักขี้คร้าน สู้น้องกะบ่อได้ มีแต่เที่ยวกับเที่ยว บ่เคยหัดวิชา ปกครองราษฎร ไพร่ฟ้าประชากรคืออนุชาผู้เป็นน้องเลย พะนะหว่า เฮ็ดให้มนต์ไมตรีคนนี้หน่ะ แห่งเกียจ เสด็จพ่อกับอนุชาเข้าไปกันใหญ่ แต่กะยังดีที่หว่าเสด็จแม่หน่ะ ยังฮัก แล้วกะตามใจมนต์ไมตรีเป็นที่สุด และที่สำคัญ กะยังรังเกียจ บักเด็กกำพร้า อนุชา คือกันนำพร้อม เอาหล่ะ ได้โอกาสดี สิไปหาเสด็จแม่ เพื่อหาทางกำจัดบักอนุชา โดยการให้เสด็จแม่จันทราเทวี ไปขโมยเอาพระขรรค์ศรีสรรค์เพชร อันเป็นสิ่งศักดิ์คู่บ้านคู่เมือง จากห้องพระของเสด็จพ่อ แล้วมนตรีคนนี้น่ะ กะสิเอาไปเสี่ยงไว้ในห้องพักของมัน เอาหล่ะได้เวลาแล้วสิไปสาก่อน.......
(ลำ)ไอ้เก่งในมื้อนี้.....รับหน้าที่ลูกคนกก....ถึกเอาอกเอาใจ...ตั้งแต่เป็นน้อเด็กน้อย....
ไผ๋กะคอยโอ๋เว้า....บ่อขัดใจแม้แต่หน่อย ....นางสนมยังคอย...
ประเคนยกข้าวน้ำ.....ตามป้อนอยู่บ่เซา...
แต่เรื่องเรียน....อย่ามาเว้า....ให้มนต์ไมตรีหน่ายอารมณ์เสีย.....
อยากคิดได้ตั้งแต่เมีย......ผู้สิคอยดูแลอ้าย...
บ่คิดป๋า.......ลาไลทิ่ม .....มีแต่หาดอกมาตื่ม...
คอยเบิ่งแงงตั้งแต่ตื่น.........จนถึงนอนโอบอุ้ม...เอาเข้าใส่บ่อนเตียง
พ่อบ่เคยคิดเตี้ยง.....เฮียงคู่ลูกซายกก......มีแต่บอกให้ไปเรียนอยู่ทุกวัน.....พันมื้อ....
บ่คือนางจัทราเจ้าผู้เป็นเสด็จแม่........มีแต่คอยเทกแคร์......หาสาวมาโอบอุ้ม....ย่านผมนี้บ่สบาย.....
แม่บ่เคยบ่นฮ้าย ...ให้เสียเกียรติ์คนมีศักดิ์ .........แต่เด็จพ่อน้อหลงฮัก...ตั้งแต่อนุชาน้อง
อยากได้หยังแม่บ่ข้อง.....เงินแสนหรือเงินหมื่น ...จันทราเทวี ...บ่เคยตกตื่น .....เอ่ยคำได๋ได้คำนั้น ......หว่าแต่ให้ได้สั่งความ........เอ๊อ.........เอ๊ย........นี่นา..
ลำเรื่องใดครับ
สาวเลยยังรอ
ผ
อยากได้กลอนลำเด้อ
อาวเต้ย
ความอุกใจทวีกลั้น ชีวิตของบุญจันทร์
ใด้ลงโอ้นั่งกอดเข่า โอ้ยนับตั่งแตพาสาว
ลักหนีออกจากบ้าน ประมาณได้สิบกว่าปี
ได้ลักหลบมาซ่อนหลี้ หลายที่หลายสถาน
แถวเมืองกาญเมืองระยอง ได้ผ่านมาพอแฮงแล้ว
สายกบินทร์สระแก้ว ปราจีนกะดิ้นกวา
มาซ่อนซบหลบตัว หาทำงานรับจ้างถางหม่นก่นดิน
จนชีวิตแทบสิ้น ได้ดิ้นกวาตามประสา
จนตกมาเมืองกรุง อยู่กอทอมอ พี้
ไปอยู่วงดนตรี คิดอยากเป็นหมอร้อง
บัดได้ขนแต่ของ บ่ได้ร้องจักเทือ
เสียงอิสานเพิลบ่เชียร์ แม่นกน้อยเพิลบ่จ้าง นายฮ้างเพิลบ่สน
เดี๋ยวนี้มาอยู่ซ้นปลายด่านซานกรุง ป้าหรือลุงให้ลองคิด
คิดตรองดูบ้าง เหมิดหนทางจนได้ ตัดสินใจพอพ้นผ่าน
ส่งเมียไปทำงาน ห้องอาหารเป็นนักร้อง
เจ้าของห้องบัดลักเมีย โตกะเป็นหล่อยเปลี้ย
เมียพี่บ่แลเห็น คราวจำเป็นอัตคัด บัดลักไปนำซู้
แสนอดสูทนกลั้น ได้แตนั่งกัดฟันน้ำตาย้อยอ่อยลูกอ่อน
ลูกพ่อเอ้ยกินนำไปสาก่อน ลูกอย่าวอนลูกอย่าฮ้อง
พ่อขอร้อง อย่าแอ่ววอน ลูกพ่อเอ้ย ...
#วงเวียนชีวิต #เสียงอิสาน
สุดยอดคร้บ
บุญข้าวสาก
อรวรรณ รุ่งเรือง
อนิจจัง สังขาร สิ้น
เหลือแต่ดวงวิญญาณ ได้ลอยล่องยังหมองขุ่น
ตอนเป็นคนยังว้าวุ่น บุญบ่ทำเฮ็ดไว้ วิญญาณได้แม่นล่องลอย
ได้แต่รอคอยถ้าเวลากาลที่หมุน..เปลี่ยน
เดือนสิบเพ็งนั่นแหละเจ้า วันที่เฝ้าว่ายุคอย
บางคนถือกะต่าน้อย มาคอยยุแต่ตีสาม
ยามเมื่อเดือนสิบเพ็ง เพิ่นปล่อยคืนมาบ้าน
เดินสวนกันพันย้าย พากันไปเอาข้าวสาก
เป็นของฝากผู้อยู่บ้านทานให้ผู้ตาย
ผู้ได้หลายจนพายเนิ่ง เทิงแนวกินกะเต็มต่า
ลูกเพิ่นห่วงมารดาพากันมาจนว่าล้น อารามกว้างจนอั่งออก
ส่างใจดำกะด้อ เป็นหยังน้อ บ่มาส่อง
มองไปไสกะบ่พ้อ รอแล้วกะเปล่าดาย
ผู้เพิ่นได้กะโค้งกล่าวคืนกลับ
ลูกของโตช่างหายลับ แม่นบ่มาให้เห็นจ้อย
แม่มาคอยจนหิวข้าว เห็นเขากินน้ำลายเหี่ย
ขอเขากินกะบ่ได้ มารดาไท้ นั่งเบิ่งเขา
ลูกคำเอย ขั่นสงสารแม่เจ้า ให้เข้าวัดแหน่เด้อคำ
ยามวันศีล วันพระ ให้ส่งเพล จังหันบ้าง
เหลียวนำทางบ่เห็นเจ้า หวังมาเอาคือเพิ่น
ฟังเสียงลูกเพิ่นเอิ้น มาเอาแหม่อิแม่เอ้ย
..โอ้แม่จ๋า แม่จากไป อาลัยแม่
ความรักแท้ แม่มีให้ ไม่เสื่อมสูญ
แม่จากไป ลูกนี้ ไม่ลืมคุณ
อย่าว้าวุ่น พระคุณแม่ ชั่วนิรันดร์
คือจั่งเขานั่นเว้าเย้ย น้ำตาหลั่ง รินตก
หัวอกของมารดา ว่าสิมาน้อเห็นเจ้า
หมู่เขาเอาของต้อน คืนเมือน้ำตาหลั่ง
เป็นหยังน้อลูกแม่เอ๊ย.. คือจั่งเฉยอยู่นิ่ง
ตัวเจ้าแม่นบ่มา แม่มาคองคอยถ้า
เหมิดเวลาสิโค้งตาว มาเอาหยังกะบ่ได้...
มีแต่ไห้..ได้อวยคืน....ลูกแม่เอย
สบายดีลุงป้า มวลศรัทธาน้าบ่าว ทั้งแฟนหนุ่มและแฟนสาวมาฟังลำมื้อนี่มีหลายล้นดอกที่มา ขอบพระคุณเด้อเจ้าค่าที่เห็นค่าศิลปินเอาน้ำใจไหลรินแวะวานในวันนี้ หมอลำดีสิไปได้ศรัทธาไท้เอาใจซ่อย พี่น้องเอ้ยอย่าเป็นไทใจอ่อนลาฮีตคองแต่เก่ากี้หนีไปย่องฝรั่งดอง หัวหน้าวงไปแล่นหาลูกน้อง เทิ่งขับรถตะลอนเลาะ เสาะแสวงหาคนผู้มักลำมารวมไว้ ไปบางเฮือนกะยังได้ให้ลูกสาวมาฮวมหมู่ ไปบางบ้านกะถืกขู่ประสาลำส่ำนี้ อย่ามาเว้ากะส่างตาม ในครัวเฮือนบ่เคยกินข้าวน้ำนำพวกหมู่หมอลำ จักว่ากรรมอันใด๋ไล่ลงเฮือนด้วย บางคนรวยน้ำใจล้นสินทานปนบ่ได้จ่ม พี่น้องเอ้ยเอาแต่พอเหมาะสม เฮ็ดนำกะบ่น้อยขั่นเป็นร้อยพวกหมู่คน เฮ้อ เหอะ เฮ้อ เฮ้อ เจริญเด้อ
ม่วนหลายครับ
0000
000
00
00
มักคักม่วนๆจ้าลำใส่สุมื้อ
ความอุกใจทวีกั้น ชีวิตของบุญจันใด้ลงโอ้นังกอดเข่า โอยนับตั้งแต่พาสาวหนีออกจากบ้านประมาณใด้สิบกว่าปี ...
ขอกลอนลำแนคับพี่น้อง
แม่นทำนองที่อ้ายไหมลำในวงเวียนชีวิตบ่ครับ...
ความอุดใจทวีก้ำ ชีวิตของบุญจันทร์....
ชาวลำ
เป็นพวมจริงเเลว
ลำสดใส่แคนจังหวะดีมากครับ
บัดนี้หันมาจาถึงเบื้องเมือง ขก ก้ำขอนแก่น
กล่าวฮอดยายทองแปนแดนผ้าไหมไทยอิสาน
พาลูกหลานเลี้ยงม้อน จากโตหนอนจั่งแม่นบี้วิถีม้อนมอญไหม
ทศพร Offlcial กลอนของแม่เย็นแม่บ้จ้า 555😂😂😂
+Cherry Cherry แม่นครับ
ต่อๆถะแม้..อยากฟังยาวแน่ คึดฮอดแม่ใหญ่ เพิ้ลเคยฮ้อองไห้ฟังยุตอนเป็นเดกน้อย ฟังแคนยามได คึดฮอดยาย น้ำตาข่อยสิไหลแล้ว... ตอนนี้เพิ่งลบ่ยุแล้ว
สุขส่ำบาย มานำท่าน
แฟนแฟนเก่า ชาวอิสาน ประทานน้องเข้ามาส่ง พี่น้องเอ้ย เกษมสู่ ผู้ดำรงคงสบายดีเด้อพี่น้อง
ผมมาร้อง ต่อนิทาน หลานเป็นคนต่างบ้าน ฝากเสียงส่ง สำเนียงหา เสมือนตาหาลำ บ่อยู่สุขเลิง น้อเมืองซ่ง ฝนตกมา บัดแนวกั้ง
สังกะยา พอได้ซุม ลูกหลานมาไกลโพ้น ขอแรงเชียร์นำพี่น้อง ศรัทธา ท่านจื่อบ่ลืม อื้อ อื่ม โอ้ย โอ้ โอ่ย โอ่ย น่า...
ขอขอบคุณทุกท่าน.....
ที่ติดตามผลงาน.....
ที่หลานน้อยเป็นคนก่อ.....
ละสิบนิ้วขมาญอ....
กราบแฟนๆทุกทั่วบ้านสำราญล้นป่องผู้ฟัง......
ม่วนอาวน้ำตาข่อยสิออกใจออ่นได้ฟังแงอยู่ต่างบ้านต่าง เลิกงานมาแฮงนั่งอยู่คนเดียวงักหน้างักหลังบ่มีไทบ้านเจ้าของพออยากแก้เสื้อแล่นฮ้องคนเดียวย้านเขาว่าเป็นบ้าม่วนครับผม
สบายพี่น้อง พ่อและแม่ทั้งหลาย ทั้งคุณตาคุณยาย มาคอยฟังน้อลำเรื่อง มาฟังลำในคืนนี้ ผมชื่อสมปอง เด้อในเรื่อง เกิดอยู่ในอำเภอเมือง มาอาศัยน้อบ่อนบ้าน เป็นหลานเจ้าไทยอุดร ชีวิตได้สัญจรขึ้นเหนือลงใต้ หาเงินได้ส่งน้องเฮียน(เรียน)
จนตกมาปีนี้ มาสังกัดอยู่ มิตรไทยบันเทิงศิลป์ ศิลปินมิติใหม่ ไฟแสงสีกะเพียบพร้อม ขอนอน้อมแฟนเจ้าให้ช่วยเชียร์ ได้มาลัยเป็นดอกเบี้ย แฟนคอยให้เป็นแรงใจ หมอลำบ่ลาไล ถิ่มป๋าเด้อพี่น้อง ที่คอยคล้องเข้าใส่ใจ น้ำใสคือใจจริง บ่ว่าทั้งหญิงและชาย หลายล้นจนแน่นอั่ง พี่น้องเอ๋ย ผมนี่แสนปลามปลื้ม บ่ไลลืมพระคุณท่าน คอยติดตามผลงานให้จนถึงน้อปลายเรื่อง ฟังลำอย่าใจร้อน เบิ่งนิทานเป็นคำสอน อาจารย์ปอนด์เพิ่นประพันธ์แต่ง แฝงคติคำสอนเอาไว้ คอยเตือนใจเจ้าแม่นสุยาม เฮ้อ เหอะ เฮ้อ เฮ้อ นี้ล่าหนาาาา
ปล.ผมแต่งเองเด้อครับ(อันคำกะเอาจากคนอื่นมาใส่นำ) ผมหัดแต่ง พอได้บ่ครับ
หนาวหัวใจยามลมต้อง หัวลมส่าห์เดือนสิบสอง แม่นลมฟ้องอิหยังหน่อ
หรือว่าสายลมส่อมาชูนกายแต่ละครั้ง จั่งเย็นจ้อยเข้าใส่ใจ เด้น้อ
หล่ะฮู้เหตุผล ว่าสายลมเป็นห่วงอ้าย อยากบอกข่าวสาวคนไกล
ว่ามีไผเขามาแฮง ถืกเพิ่นแชงบ่อนทางโค้ง
หล่ะอ้ายจนงงมื้อเจ่าโทรมาเว้า ว่าจบกันน้อเฮาฟังคำเว้าเจ่าง่ายง่าย
หล่านางเอ้ยอ้ายแป๋ล้มแป๋ตายกินสุราอาบน้ำเหล้า ผู้ใด๋เว้าบ่ได้ยิน
ความหวังพังขาดสิ้นเหลือแต่กลิ่นความเจ็บ
ความหนาวเหน็บในหัวใจแม่นเพิ่งไฟบ่พอช่วย
สาวคนสวยเจ้าลืมอ้าย น้องฮักพี่อิหลีใด๋ ยังจำได้เว้ากับพี่
หล่านางเอ้ย สัญญาไว้ว่าเดือนสี่
สิหาเงินมาแต่งน้องทองคำพร้อมสร้อยใส่คอ
หล่ะสิ่งบ่ฝันอ้ายกะพ้อเวลาเปลี่ยนใจคนตาม
มีคนสามเข้ามาแทน เอิ้นว่าแฟนน้อแทนอ้าย
เบิดความหมาย แล้วบ้อชายคนนี้ สิโทษว่าบุญบ่มี
ดอกเด้ออ้ายบ่โทษเพิ่น หล่านางเอ้ยเจ้าผู้แก้มเปิ่นเหวิน
โตอยู่ไกลใจห่างพร้อมอ้ายยอมแพ้ให้แก่เขาเด้น้อ
บ่มีคำสิเว้านั่งกอดเข่ามันเหงาจิต คือคนเมิดความคิดได้นั่งชึมอยู่คือบ้า
หยดน้ำตาลูกผู้ชายมันไหลย้อย อ้ายบ่ได้สำออยแต่มันกลั้นไว้บ่อยู่
หล่านางเอ้ยคนที่หมายเป็นใภ้ปู่ อ้ายคึดนำตั้งแต่เจ้า
บ่มีเจ้าคึดต่อไผ เด้น้อ ล่ะคนที่แม่นแฟนบักอ้ายพ้อผู้ใหม่ใจเลยเขว
เสียดายเด้คนสุดฮักบัดห่างไกลเจ้าลืมอ้าย
เพิ่งเข้าใจฮู้ว่าสายลมฟ้องมาส่งข่าวเรื่องความหมอง
ว่านางน้องนั้นลืมพี่ หล่านางเอ้ยลืมอ้ายแล้วอีหลี คนเมิดหวังแทบสิล้ม
สายลมฟ้องน้องเปลี่ยนใจ เอ่อ.เอ้อ.เอ้ย.เด้น้อนี้
ชลเทพ ภูสุจริต ขอเฟสบุ๊ค หรือเบอร์ติดต่อแน่เด่อ
ชลเทพ ภูสุจริต ชอบกลอนนี้
กลอนแต่งเองรึมาแต่ไสครับ มาม่วนแท้
Jakkrit Mong กลอนลำล่องของมนต์แคนเด้อ
Jakkrit Mong ลำล่อง สายลมฟ้องว่าน้องลืม ของมนต์แคน
เจด็จโมโหฮ้าย เจ็บใจหลายน้องซายลื่น...ซ้ำยังพาคนอื่น มาขึ้นเสียงใส่อ้าย คือเป็นฮ้ายแท้หมู่สู....มื้อนี้กูสิบอกให้ฮู้ สิผูกมัดจัดการ...ขืนปล่อยไปในงาน...หมู่คนซิหยันเย้ย...เพราะกะเทยมันหน้าด้าน เคยไปเห็นอยู่ในงาน เต้น โดดเด้า กวนหน้าฮ้านหมอลำหมู่...อันหน้าอู๋ทู่คือเปรตเป้า ซางหาเด้าย่างโชว์ สันดานมักอวดโอ้ หน้าโจ่โล่คือหมาตาย...เหลียวเบิ่งสันส่ำควาย ซ่างบ่อายผู้ซายแท้...เว้าแล้วแลตาเย้ย บ่สนเลยกะแล้วแต่...พวกพี่น้องพ่อแม่ ตั้งตาแลตั้งแต่ข้อย พังคีน้อยสิด่วนเลย.....หมู่เวรเอ้ย....😁😁😁
สุดยอดครับ
@@นุกูลบางปะพา กลอนลำอ้ายลูกแพร เรื่องวงเวียนชีวิต ตอนตีน้อง(ปอยฝ้าย)รับบ่ได้น้องเป็นกะเทย555😆😆😆
นกยูงทองมาทักท้วง ด้วยความห่วงเสน่ห์หา
มาทวนความทรงจำ ย้านลืมกันไปแล้ว(5)
อย่าฟ้าวลืมเด้อป้า กลับมาอีกดอกคือเก่า
มาพร้อมสาวบ่าวรุ่น ฟอร์มนี่ใหม่ตา
พ่อสุริยนต์ดอกแม่ป้า ยังคือเก่าเสมอเหมือน(6)
หลายปีเดือนแห่งคมคือพร้า(7)
แต่งกลอนมาบ่มีซ้ำ คารมดีดอกกั่วเก่า
ของกินยังบ่ทันเน่า เอาใส่พานไว้แล้ว
เตรียมพร้อมสิยื่นไป ให้ท่านชิมรสไว้
อีกจักเทืออย่าเมินหนี ได้หลายปีนกยูงทอง
อ่อนเสียงเชียร์ท่าน กลับคืนมาในปีนี้
ผลงานดีให้ลือส่า ตัวฉันลำสิตั้งท่า
เดินออกมาเอ่ยเรื่อง ให้เห็นเกลี้ยงดอกที่มา...เฮอ เอ้ย เฮะ เอม | เฮอ เอ้ย เฮะ เอ นี่น้ออออ..(ลงแบบนกยูงทอง)
กลอน คุณนายลัดดาวัลย์
เรื่อง:ลูกชายกกคูนหน้า ลูกชายหล่าคูนหลัง
ฉันทลักษณ์แบบ: 6คำ 5คำ
เพิ่มลำทำนองขอนแก่น..และกาฬสิน. ย่าวๆลำชี่งค่ะ
ฮะแต่มาพบพ่อใจสั่นเอนไหวลูกสาวไผดอกคนงามบ้านอยู่ไสล่ะน้อน้อง แมนเจ้ามีแฟนซ้อนหรือยังบอกอ้ายแน ถ้าบ่มีคู่ซ้อนโตอ้ายอยากฮวมเฮียง เว่าแบบอย่างเกี่ยงๆ พี่หลงฮักแต่มองเห็น วาสนาพาเฮามาพบกันในวันนี้ หล่านางเอ้ยถ้าบ่มีคู่ซ้อนพี่นี้อยากเคียงหมอนนำน้องสิได้บ่ โตพี่ชายมาพบพ่อ อยากขอเกี้ยวหมอมพระนางเอยเอ้ย....คนงามเอย...เอ่ย
เพราะมากๆค่ั
ชอบมากครับ
ป้าด ข้างบนแม่นเสียงแคน เลื่อนลงมา แม่นกลอนลำบาดนิ ตาสะออนแท้น้อ ลำใส่เด้อพี่น้องพุได๋เสียงดีลำม่วน ทางนี้ลำบ่เป็นคือเขาดอกจ้า 😁😁😁😁
ม่วนหลายเด้พี่น้องเอ้ย ลำกลอนใด๋ใส่กะม่วน
ไขม่านมองส่องเยี่ยม มโนเปี่ยมอันเลียมลอย แหวนหัวพอยลอยเลียม เขี่ยมคมมาเทียมฮ้าน เสียงกังวานหวานแว่ว มธุวามาก้องก่อม แฟนซูส่อยคอยถนอม ขอจงสุขสวัสดิ์พ้อมเฮียมขอน้อมหน่วยมโน ฮูปบ่งามนามบ่โก้ มาฮ้องโอ่คำฉันท์ ปัจจุบันตัวเฮียมยังเปี่ยมเลิงคือน้ำ เป็นแนวนามซายเก้ พัดพะเนเร่ร่อน จรหาลำซอกไซ้ไปเรื่อยอยู่บ่เซา
ขอบคุณหลายๆเด้อครับที่ทำคลิปดีๆ
มีไผมีกลอนลำโศกแหน่บ่จ้าขอเป็นบืของแม่หญิงเด้อจ้า ขอกลอนยาวๆเลยกะดี
เดชะบุญ หนุนค้ำ ได้มาลำจนถึงที่ ก้าวขึ้นสู่เวที
ไฟนิออนส่องหน้า ขาวจร้าอรามเเสง บนเวทีส่องเเจ้ง
เเสงส่องละอองสี รัศมีเเพรวพราว ทอเเสงประลมไล่
ภายในใจตันตื่น ออกมายื่นดอกวาดท่า สาดสายตาน้อล่ำเเย่งโปรยยิ้มใส่พี่ชาย ขอโทษเจ้าอ้ายผู้มาทัศนาการ
ฟังผลงานชาวคณะบ่อนสิดำเนินเรื่อง เสียงบ่ดีอภัยบ้าง
อภัยนางผู้ร้องเเอ่ว เสียงบ่เเจ๋ววาดบ่ให้
อภัยข้าผู้ว่ากลอน ฟังเด้อพ่อฟังให้มันส้อดเเจ้ง สิฮู้บ่อนเบาหนักเค็มหรือจางผู้ฟังมักจั่งค่อยติชมไว้ จาระในเเต่เพียงนี้ ดีบ่ดีให้ค่อยเบิ่ง ให้ใสเลิ่งคือจั่งน้ำ
เจริญขึ้นผู้สู่คน......พี่น้องเอย
ชอบ
เอาลำลาไหมไทยลงแนะครับ.คนเก่ง
ดีเพราะมากสุดยอดเลย
ม่วนหลายครับ
ไขวจีเอาสำเนียงวอนท่าน
ส่งสำนวนเสียงหวาน เสกเวทลงแป้นเป่า สุนทรีลำแบบเก่า วาทขอนแก่นไทพี่น้องยังค่อยน้อมนบพระคุณ มโนนัยยังตั้งควม
เห็นแฟนค้องเป็นแรงใจ กรุ่นมาลัยหอมเปี่ยมบุปผางามกระจายฟุ้ง วันทนาเคยคุ้น วอนท่านให้เชียร์ส่อย ถือยังเป็นผู้น้อยให้ค่อยจ้องทัศนา จำได้บ่น้อจ้า แพรว ชฏา คนเก่า นามใหม่มาต่อเข้า ปิติ แท้สุขฤทัย กาญจน์ ดั่งทองมาต่อท้าย อุไรยิ่งอรามแสง
รวมเป็นศัพท์ค่าแพง ศิลป์ทอง ให้คอยย้อง
บัดนี้ข้าสิขออวยถึงก่ำ คุณอาจารย์ เคยสอนสั่ง คุณบิดามารดายั้ง ปกกะหม่อมลูกเต้าให้ยังล่ำสำบาย คุณครูคายครูอ้อ คุณหมอแคนที่เร่งเป่า ให้ได้ลำจ้องเป่ามา สาธุเด้อขอให้แฟนผู้ข้า สุขล่ำเกษมส่อง สุขสวัสดิ์พิภักพร้อม รวยล้นกว่าสุแนว อย่าหม่อง อุราเศร้ายามแฟนเหงา นางนี้สิลำกล่อม....คือจั่งแสงจันทร์เจ้า....ค่อยกลุ่มอยู่สุยาม....เอ้อ....สำราญล้น....
ขอบคุณครับผม ชอบมากครับ
ถึกใจคักพี่น้อง
สุดยอด ม่วนๆเด้อ
มักเด้💙
คกกเนะะะดดดเะกดเวกค
คพกดดนพกดดนกดคกค
คพกดดยะกดดพด้สดคด
ขอคุณกลอนลําจ้า
นับตั้งแต่มื้อนั้นฝันต่างบ่จางหาย
ใจยังหมายพานพบสิ่งที่ฝันเอาไว้
ฝันว่าองค์อินได้ประทานนางผู้งามผ่อง
ให้เป็นคู่มาครองโกสัมพีนี่ฮ่วมอ้ายรับรองได้ว่าเจริญ
สิงหาจั่งได้เอิ้น พวกหมู่มวลทหารไปติดตามหานางผู้เฮาน้อฝันพ้อ
รอมาดนหลายมื้อกะยังคือบ่มีข่าว
บ่ว่านางเป็นสาว หรือมีผัวอยู่ซ่อนกะเอาได้ให้พบเห็น
แห่งคิดไปใจแห่งเต้น อยากเห็นผางนางในฝัน
เธอผู้สวยลาวัณย์อยู่บ่อนได๋ละน้อเจ้า
คันคือความฝันเว้าเมืองของเฮาสิเฮืองฮุ่ง
ดนปานได๋กะสิมุ่งนำหาเจ้าให้พบเจอ เด้อนางน้อง
ม่วนๆคับพี่น้อง
สบายดีพี่น้อง ท้องถิ่นดินสยาม ผู้มีจิตใจงาม อยากไต่ถามยามพ้อ
เป็นจั่งได๋น้อวันนี้สบายดีหรือท่าน เรื่องหน้าที่การงานกิจการก้าวหน้า ทั้งฝนฟ้าเป็นจั่งได๋
พี่น้องมาฟังลำอยู่ใต้ ได้เมี่ยมมัดอัดเฮือนไป่น้อ ทางหมอลำขอเตือนให้ห่วงเฮือนแหน่เด้อท่าน
หาเวลาไปย่ามบ้าน ติดตามหนีไปขี้เหยี่ยว เทียวไปจอบเบิ่งบ้าน ทางคุณพี่ให้ถี่ใจ
ปิดประตูล็อคไว้ กุญแจใส่ให้มันดี และต้องมีคนดูอยู่ยามซามแจ้ง ให้เพิ่นแยงคอยถ่า ยอมน้องพี่หนีมา ซุมลุงป้าบ่มีห่วง
ฟังลำล่วงซอดเช้า ซุมเจ้าสิส่วงใจ
พี่น้องไกล พี่น้องใกล้ น้อยใหญ่ระวังโต อย่าสิพากันโสโห่เฮ้วเสียงก้อง ตั้งใจฟังลำล่อง
คั่นผู้ได๋มีทอง บ่ควรคล้องให้มองเด่น ถ้าขโมยมันเห็น สิเป็นภัยให้เสี่ยงเมี่ยน ขอเตือนไว้.....ให้หิ่นตรอง.....เด้อพี่น้อง
เฮาคนอีสานมาฮ่วมรักษาไว้เด้อ
ฮอยปานดำ รัชดา พลาผล
เอามาลงอีกแน่ คิดฮอดบ้านเลย
ลำยาว กลอนเอาบุญบ้านบุญเฮือน
พ่อแม่เอ๋ย การทำบุญบ้าน มีมาตั้งแต่เก่า ตั้งแต่คราว พระสัมมาพุทธเจ้า บ่ทันเข้าสู่นิพพาน คราวนั้นโลกสะท้าน ผีป่าเข้ามาสิง ไพสาลีนครพิง บ่อนผีมาโฮมท้อน ไพสาลีเลยฮ้อน พอปานขอน เขาสุมไฮ่ คนตายไปนับบ่ถ้วน ประมวลแล้ว เกือบเคิ่งเมือง ผีมันเคืองขัดข้อง พอปานทอง แถมตะกั่ว ผีบกลัวหย่อนย้าน เพราะชาวบ้านบ่อ้าวศีล พวกหมู่ผีจึงได้ เกิดก่ออะหังการ ทรมาณฝูงชน ส่วนแลงหรือเช้า เอาอะหิวามาเข้า ฝูงชนเอิ้น ว่าห่า โรคเจ็บขาและปวดท้อง ฝูงคนฮ้องอยู่ทั่วเมือง เจ้ารัชฉะวีทราบเรื่อง เลยจัดแจงประชุมพล ไปนิมนต์เอาหมอครู ผู้ว่าตนเป็นหมอฟ้า ไปเชิญเอาหมอเฒ่า ผู้คุยโวว่าโตเก่งหยังกะฮ้ายเฟ้ง ๆ ถือง้าวแล่นไล่ผี อันพวกหมอหมู่นี้ เว้าเก่งตั๋วเป็น อันความเย็นบ่มีมา ล้วนแต่มีความฮ้อน อานาทรกลัดกลุ้ม ปานไฟสุมบ้านเกิดง่วม ความเพิ่นเฮ็ด ล้วนแต่ต้มลมสิ้นแม่นเพื่อเงิน พวกหมู่คนจังเอิ้น หมอใหญ่ในทางตั๋ว มันบ่กลัวปาปัง บาปเวรสินำ ต้อง ประชาชนในห้อง ไพสาลีขาดหม่องเพิ่ง พอปานน้ำขาดฟ้า สัจสาข้าวเกิดเหี่ยวเฉาเจ้ารัชฉะวีเพิ่นจั่งเว้า ออกประกาศโฆษณา ให้ไปมนต์พระสัมมา ศาสดาแม่นองค์ล้ำ เฮ็ดตามคำพระองค์เจ้า ไปมนต์เอากระได้ง่าย ผีทั้งหลายกะเล่าย้าน ทะย้านเต้นแม่นแล่นหนีพุทธองค์เพิ่นทรงตรัสบอกชี้ ให้ตั้งอยู่ในศีล ไผมีกินให้ทาน ช่วยเหลือกันบ้าง ภาวนาอย่าลาล้าง เป็นหนทางเที่ยวไต่ ผีจันไรสิเล่าย้าน บ่หาญกล้าเข้าสู่เฮือน ไพสาลีสิเล่าเอื้อนพญาธิใหญ่บ่มาหา อยากสุขาโสภี ให้เฮ็ดดีแม่นคือเว้า ให้นิมนต์เอาเจ้า พระสังฆานั้นมาสวด มนต์นักบวชเข้าบ้าน ทำทานให้เพิ่นฉัน คันแม่นนอกจากนั้น มีการสวดยานี เป็นคาถากันผี พวกหมู่มารโตร้าย กะระนีกันผีฮ้าย ยันทูนกันผีป่า ผีบ่มาสู่ทรงเข้า คันฝูงเจ้าสวดท่องมนต์ ต่อไปนี้ให้พากันเริ่มต้น สร้างก่อแต่ควมดี พวกหมู่ผีสิมายอม เพราะว่าเฮา นั้นดีแล้ว คันหัวใจยังแป้ว นิมนต์สงฆ์พวกนักบวช ให้มาสวดที่บ้าน ฉันข้าวดังกล่าวมาเอาบุญเฮือนเด้อแม่ป้า ให้คือดังคำสอน ยกเอาตอนพระสัมมา ศาสดาเพิ่นสอนชี้ การที่เอาบุญเฮือนนี้ มีมาตั้งแต่เก่า พระสัมมาพุทธเจ้า ตรัสไว้แต่ปฐม ผู้ได้เฮ็ดกะสิมัม จากองค์
แอ่งกานดาร สังฆทานในครัวเฮือน เปรียบดั่งเฮือนเฮาเป็นแก้ว บได้มีหยังเก่อ มาชุนและ hong.s มาผ่า มีแต่ดีขึ้นหน้า เข็นฮ้ายนั้นบ่มี ทำบุญเฮือนว่านี้ ครอบครัวอยู่ดอกสุขี จงทำดีกันสาเด้อ พวกพ่อลุงและแม่ป้า แนะนำมาให้สมน้ำ แต่กลอนงามให้สมส่วน ขอเชิญชวนพวกพี่น้อง ให้ทำสร้างแต่เรื่องดี พี่น้องเอ๋ย
มวนคัก
สิบนิ้วพนมก้มกราบพี่น้อง ด้านบนเป็นเสียงแคน ส่งเสียงสะอิสะอ้อย หันมามองข้างล่างมีหลายกลอนลำมากล้นครบจบทุกแนวพี่น้องเอ้ย.....55
มวนคะมวนหลาย
กินบ่เปนอยุ่บ่ได่ หัวใจหวงแต่นำสาว ตั้งแต่คราวหนหลังมันอังซวงเอาหลือฮ้าย เกิดเปนซายมาเสียชู้ศัตรูใจคือพ่อแม่ ตอนนั้นแหม่อ้ายฮักน้องสันญาใว้พี่บ่ลืม มายืนซึมหายใจสั่นพรสวรรณ์ท้าวบ่ส่ง ผมบุญซูได่ยืนงง เพราะกำแพงกีดกั้นจนถึงขั้นบอนตาย ใจสิวายคิดเหนหน้าทองไขนางท้าวบ่เปนตาอยู่ เฮดให้ผมบุญซู...หวนคิดหลังอดบ่ไดทองไขซู้...อยู่จังได๋...ในยามนี้..
ความอุกใจทวีก้าน ชีวิตของบุญจันทร์ ได่ลงโอ้นั่งกอดเข่า
โอ้ยยย..นับตั้งแต่พาสาวลักหนีออกจากบ้าน ประมาณได่4ปี
ได่ลักหลบมาซ่อนลี่ หลายทีหลายสถาน แถวเมืองกาญ เมืองระยอง
ได่ผ่านมาพอแฮงแล้ว
ขอๆ
สายกบินสระแก้วปราจีนกะดิ้นกั่ว มาซ่อนซบหลบตัวหาทำงานรับจ้าง
ต่ออีกครับม่วนหลาย
สายกบินสระแก้ว ปราจีนกะดิ้นคั่ว
มาซ่อนซบ หลบตัว หาทำงานรับจ้าง ทางม่นก่นดิน
จนชีวิตแทบสิ้น ได้ดิ้นคั่วตามประสา จนตกมาเมืองกรุง อยู่ กทม.พี้ ไปอยู่วงดนตรี คิดอยากเป็นหมอร้อง บัดได้ขนแต่กลอง บ้อได้ร้องจักเทื่อ เสียงอิสานเพิ่นบ่เชียร์ แม่นกน้อยเพิ่นบ่จ้าง นายห้างเพิ่นบ่สน เดี๋ยวนี้มาอยู่ซ้น ปลายด่านซานกรุง ป้าหรือลุงให้ลองคิด ติตรองดูบ้าง
หมดหนทางจนได้ ตัดสินพอพ้นผ่าน ส่งเมียไปทำงาน ห้องอาหารเป็นนักร้อง เจ้าของห้องพั่นลักเมีย
โตกะเป็นหล่อยเปี้ย เมียพี่บ่แลเห็น คราวจำเป็นอัตคัด บัดลักไปนำชู้ แสนอดสู ทนกลั้น ได้แต่นั่งกัดฟัน น้ำตาย้อยออยลูกอ่อน โอ้ยน้อ...ลูกพ่อเอ้ยกินน้ำไปสาก่อน ลูกอย่าวอน ลูกอย่าฮ้อง พ่อขอร้องอย่าแอวนอน ลูกพ่เอ้ย...
เดชบุญหนุนค้ำได้มาลำจนถึงที่
ก้าวขึ้นสูเวทีไฟนีออนส่องหน้าขาวจ้าอร่ามแสง บนเวที
ส่องแจ้งแสงส่องละอองสีรัศมีแพรวพราวท่อแสงประ
ตาน้อลำแย้มโอ้ยิ้มใส่พี่ชาย ขอโทษเดอเจ้าอ้ายผู้มาทร
โลมไลท์ภายในใจตันตื้นออกมายืนดอกวาดท่าสาดสาย
รศนาการณ์ฟังผลงานชาวคณะบ่อนสิดำเนินเรื่องเสียบ
บ่ดีอภัยบ้างอภัยนางผู้ร้องแอ่วเสียงบ่แจ๋ววาดบ่ไห้อภัย
ข้าผู้ว่ากลอนฟังเดอพ่อฟังให้มันสอดแจ้งสิฮู้บ่อนเบา
หนักเค็มหรือจางผู้ฟังมักจังค่อยติชมไว้จารนัยไว้เพียง
นี้ดีบ่ดีให้คอยเพิ่งให้ใสเลิมคือจังน้ำเจริญขึ้นคู คน.....พี่
น้องเอ่ยยย
ตอนนวลพิมพ์ไปขอข้าว ระเบียบวาทะศิลป์ เงินเต็มพาบ่เท่าปัญญาเต็มพุง
นวลพิมพ์หาบกระต่าโคงข้าวเขตยามคืนขอทานฮอดว่าซินเจ้าของดอยแสนที่อายกะอดกั้นมันจำเป็นบ่เห็นบ่อนค่ำนอนอยู่บ่อนนั่นมันเรื่องที่น้าหน่ายสะอาดคันแม่นแม่ฮางกะไคชั่วย้อนผัวปะอันนี้มาย้อนผัวเมาบ่ห่วงเฮาผุหาเลี้ยงเห็นผัวเมืองผัวบ้านยามจากันหากแม่นม่วนอยู่ทางอยู่ทางสร้างนาฮั่วถั้วแตงตอนนี้หยังฝนบ่แล้งหาบต่าหาขอกินเเม่นมีชาตากะส่วนคนให้เย้ยแนวบ่เคยกะหวนพ้อพอตายให้สิ้นส่วงมันแสนคังคนังควงดวงพาล้มทรงแต่เอ้ายามขอข้าวผู้มั่งความ…………พี่เอ่ย
เนื้อเพลง ลำล่องสายลมฟ้องว่าน้องลืม
หนาวหัวใจยามลมต้อง
หัวลมส่าห์เดือนสิบสอง
แม่นลมฟ้องอิหยังหน่อ
หรือว่าสายลมส่อมาชูนกายแต่ละครั้ง
จั่งเย็นจ้อยเข้าใส่ใจ เด้น้อ
หล่ะฮู้เหตุผล ว่าสายลมเป็นห่วงอ้าย
อยากบอกข่าวสาวคนไกล
ว่ามีไผเขามาแฮง
ถืกเพิ่นแชงบ่อนทางโค้ง
หล่ะอ้ายจนงงมื้อเจ่าโทรมาเว้า
ว่าจบกันน้อเฮาฟังคำเว้าเจ่าง่ายง่าย
หล่านางเอ้ยอ้ายแป๋ล้มแป๋ตายกินสุราอาบน้ำเหล้า
ผู้ใด๋เว้าบ่ได้ยิน
ความหวังพังขาดสิ้นเหลือแต่กลิ่นความเจ็บ
ความหนาวเหน็บในหัวใจแม่นเพิ่งไฟบ่พอช่วย
สาวคนสวยเจ้าลืมอ้าย
น้องฮักพี่อิหลีใด๋
ยังจำได้เว้ากับพี่
หล่านางเอ้ย สัญญาไว้ว่าเดือนสี่
สิหาเงินมาแต่งน้องทองคำพร้อมสร้อยใส่คอ
หล่ะสิ่งบ่ฝันอ้ายกะพ้อเวลาเปลี่ยนใจคนตาม
มีคนสามเข้ามาแทน
เอิ้นว่าแฟนน้อแทนอ้าย
เบิดความหมาย แล้วบ้อชายคนนี้
สิโทษว่าบุญบ่มี
ดอกเด้ออ้ายบ่โทษเพิ่น
หล่านางเอ้ยเจ้าผู้แก้มเปิ่นเหวิน
โตอยู่ไกลใจห่างพร้อมอ้ายยอมแพ้ให้แก่เขาเด้น้อ
บ่มีคำสิเว้านั่งกอดเข่ามันเหงาจิต
คือคนเมิดความคิดได้นั่งชึมอยู่คือบ้า
หยดน้ำตาลูกผู้ชายมันไหลย้อย
อ้ายบ่ได้สำออยแต่มันกลั้นไว้บ่อยู่
หล่านางเอ้ยคนที่หมายเป็นใภ้ปู่
อ้ายคึดนำตั้งแต่เจ้า
บ่มีเจ้าคึดต่อไผ เด้น้อ
ล่ะคนที่แม่นแฟนบักอ้ายพ้อผู้ใหม่ใจเลยเขว
เสียดายเด้คนสุดฮักบัดห่างไกลเจ้าลืมอ้าย
เพิ่งเข้าใจฮู้ว่าสายลมฟ้องมาส่งข่าวเรื่องความหมอง
ว่านางน้องนั้นลืมพี่
หล่านางเอ้ยลืมอ้ายแล้วอีหลี
คนเมิดหวังแทบสิล้ม
สายลมฟ้องน้องเปลี่ยนใจ
เอ่อ.เอ้อ.เอ้ย.เด้น้อนี้
ขอกลอนลำองค์ชายรัตน์วงศ์แหน่คับ
มว่นฯชอบ
โอ้ววววววววว ละ น้อออออออออออออออออออออ.................... ตกเข้ามายุคนี้ปี 2013 โลกเจริญงดงามเข้าสู่สมัยใหม่ ประเทศไทยพัฒนาก้าวหน้าความแล่น ยุคคนเฮ็ดบ่แม่นไกลจากฮีตจากคลอง นี่เข้าสู่ยุคทองของเทคโนโลยี ได๋ของใหม่มาแทนที่มันกะลืมของเก่า คั่นว่าเป็นผู้เฒ่าก็โง่เง่าเบาปัญญา บ่ฮู้จักภาษาบาปบุญคุณโทษ ตกอยู่คนใจโหดฆ่ากันเช้าแลง สาวส่ำน้อยสาวนักเรียนหมอยพวมขึ้น บัดง่างขาให้เขาแทง ให้เขาสี้ ให้เขาหย่ำ ละมัน ท้อง โอ๋ละแม่นว่าน้ออออออออออออ แก้วแก่นแหวนทองคำเอยยยยยยยสวยแล้ววววววววววววว ละแม่นว่า....เด้อน้อย ตกเข้ามายุคนี้ ว่าโลกาหมุนเปลี่ยน ผู้สาวนักเรียน ผู้สาวส่ำน้อย ผู้สาวนักศึกษา นี่เด้อพ่อเข้าอยู่ปั่นคั่นนา บ่แพงหีแพงแตด ยุคไอพอดไอแพดแท๊บเลตไอโฟน จนนิ้วส้นเพิ่นนั่งเล่นเบิดมื้อ ว่าเฮ็ดหน้าเจ่อเด่อ ว่านิ้วสู้อยู่ตา พวกจั่งหนึ่งว่าแม่นคือผีบ้าแต่งโตเป็นหญิง เดี๋ยวเด้อพ่อเดี๋ยวนี้มันเฮ็ดหน้าบ่ปานว่ากับลิง ดำคือจั่งงูสิงห์เหลียวเบิ่งเป็นตาย่าน เบิ่งแขนเบิ่งกล้ามพอป่านว่านักมวย แต่ป่านนั้นก็ยังว่าเพิ่นสวย เอาไปลงเฟสบุ๊คนิจั่งแม่นอุคแนวซุมกระเทย ยิ้มเป้ยๆละกระเทยสันใหญ่ คั่นว่าภาคใต้กะฆ่ากันทุกวัน ทั้งตำรวจทหารเป็นตาหน่ายกะเปิด มันกะวางระเบิดเผาผลาญทำลาย บ้านเมืองเราซ่างมีแต่ผู้ฮ้ายดุร้ายน่ากลัว ซุมขี้ตั๋วหนิห่มเหลืองบังหน้า หนิบ่แม่นพระแต่มันเป็นซ¬ุ่มมารออกมาล้างมาผลาญศาสนาหมองช้ำ อันจังว่าเณรคำ เณรขี้ เณรกว่า เว้าตั๋วคนไปทั่วว่าเป็นอรหันต์ อยากฝ่ามือใส่มันแนวคนอับปรีย์ อรหันต์ฮู้ขี้สี่ฮอดสีกา พวกหน้าหมามันกะคอยแก้ต่าง หาแต่แนวมาอ้าง ย่องว่ามันดี เห็นบ่ อรชิผมยาวจ่งหนวด แต่งโตคือนักบวช แก๊งของเณรคำ นุ่งผ้าคือจั่งตลกหมอลำหมู่ เห็นแล้วน่าหดหู่ ซวยศาสนา เปิดทีวีตื่นมา มันหล่ะเป็นตาหน่าย ว่าสิบ่สนใจ แต่มันกะซั้วโพด ซุมหมู่นี้เจ้าอย่าไปคิดโทษ เจ้าอย่าไปคิดโกรธ เป็นกรรมของมัน ตั้งแต่เฮียนเดียวกัน ฆ่าลูกแม่พ่อ บาปอิหยังก็บ่เท่าฆ่าแม่พ่อเจ้าของ มืดมัวหมองเมืองไทยยุคนี้ พาลูกเป็นกะหรี่นี่ติแม่คน เป็นตาน่าหลูโตน ใจคนมันต่ำ ฮอดยามค่ำก็ไปเลาะขายหี คั่นไผอยากสี่ให้เจ้าเอาเงินจ้าง จ่ายเงินแล้วกะนอนง่างให้เขาสี่ลงไปสวมถุงยางอนามัยก็มื้อใส่มื้อบ่ นี่เด้อพ่อบาดน้ำแบ้นเข้าหี จั๊กว่าไผมาสี่ จื่อหน้ากะบ่ได้ จั๊กสิเฮ็ดจั่งได๋ จั๊กว่าไผเป็นพ่อ สมน้ำหน้ามึงบ่พาลูกหีเคียว มีลูกสาวผู้เดียวกะบ่เหลือโตนซาติ ยุคโลกาวินาศอุบาทย์อัปปรีย์ มันเป็นฮ้ายอีหลี ใจคนมักง่าย เลยต้องได๋เป็นม่ายหาผัวบ่มี แต่ว่าลูกนี่ตี้ยังอยู่ในท้อง แล้วก็เฮ็ดอ่องป่องฮ้องไห้น้ำตา ไปหาปวีณาให้เราซ้อยเหลือ จั่งแม่นเกิดแม่นเบื่อสังคมยุคนี้ ยามงานฆ่ากะตี น้อยกะฆ่ากะตี นำบุญนำงานมีแต่ล้างแต่ผลาญ บ่จบบ่สิ้น คั่นมีเงินสิไปซื้อที่ดิน สิไปซื้อเครื่องบิน คือจั่งเณรคำ เอาไว้ขี่ไปรำลอยเล่นเทิ่งฟ้า บัดถึงเวลาม่วนม่วนสิหนีพอดีแล้วววว
ชอบ
สิบนี้วตั้งบังคมคุณนอบ,,,สองมือซอนดังพั้วมาลัยก้านก่องวม,,,,สิ่งศักดิ์สิทธืทุกทิศก้ำให้กวมเกิ่งเทิง,,,ขอให้ฮวยมนต์มาเหลื่อมมุงกวมกั้งฯ
ละตื่นขึ้นมาน้อยามเซ้า
กินเหล้าก่อนจั่งดมกาว
เรื่องสาวๆบ่เคยสน เชื่อว่าคนบ่ถามส่ำ
จักว่าดำหรือแหล่บ่แคร์ไผให้มันเมื่อย
เมาเลาะไปเรื่อยๆมันเย็นเนื้อฉ่ำอุรา
สุดยอดแห่งเสียงแคน
ม่วนแฮง
มวนหลาย
สุดยอดครับ
ฉันนี้คนจนไฮ่ บ่รวยล้นนำคนอื่น
จักเวรยังน้อแม่ป้า มาคาค้างว่างทรวง
หลายปีได้ไปทำงานรับใช้เพิ่น
บ่มีกะเเล่นซนวนเรื่อยพอได้ค่ายา
ทุกข์มื้อนี้ขออย่าให้ทุกข์มื้อหน้า
เวรกรรมได้ลูกทำมา ให้ห่างพ้น อย่าสิได้แม่นฮ่วมกัน
เอ่อ.เอ่ย.พี่น้องเอ้ย
ขอฝากสำเนียงเสียงร้อง เป็นทำนองวาดขอนแก่น ขอฝากชื่อไว้กับแฟน อีสานสยามศิลป์อยู่แผ่นป้าย หมอลำเรื่องต่อกลอน เป็นนิทานพื้นบ้านมาตั้งแต่โบราณกาล มีกันมาตั้งนมนาน คู่เมืองอีสานเข้า บ่ได้ไล่ป๋าถิ่ม ยังสรรหาเอามาเพิ่มเสริมใหม่ บ่ว่าน้อยหรือใหญ่ ต่างก็คิดเลือกขึ้นสูใว้ให้โด่งดัง มาแล้วเด้อหมู่เจ้าศรัทธาพ่อผู้ใจบุญ ลูกหลานยังรอคอยพ่อศรัทธาไปวางจ้าง อีสานสยามศิลป์ยังคอยท่า อยู่ตลอดเวลาคันเจ้าภาพไปแว รับรองได้เด้อพ่อรับรองได้เด้อแม่ ค่าบ่แพงดอกเจ้า เงินค่าจ้างหากบ่หลาย ลำกันแบบน้องอ้าย บ่สมส่วนดอกทางได๋ ขออภัยยามฟังฉัน ผู้ทองกลอน.....มาลำร้อง
เดชะบุญหนุนค้ำได้มาลำจนถึงที่
ก้าวขึ้นสู่เวทีไฟนีออนส่องหน้า ขาวจ้าอร่ามแสง
บนเวทีน้อส่องแจ้ง ขาวส่องละอองสี
รัศนีแพรวพราวทอแสงประโลมไล้
ภายในใจตันตื้นออกมายืนน้อวาดท่า
สาดสายตาน้อลำแย่ง โปรยยิ้มใส่พี่ชาย
ขอโทษเด้อเจ้าอ้าย ผู้มาทัศนาการ ชมผลงานชาวคณะบ่อนสิดำเนินเรื่อง เสียงบ่ดีอภัยบ้างอภัยนางผู้ร้องแอ่ว เสียงบ่แจ่ววาสบ่ให้อภัยข้า ผู้ว่ากลอน ฟังเด้อพ่อฟังให้มันซอดแจ้งสิฮู้บ่อนเบาหนา เค็มหรือจางผู้ฟังมักจั่งสิตี๋ชมได้ จาระในแต่เพียงนี้ ดีบ่ดีให้คอยเบิ่ง ให้ใสเลิงคือด่างน้ำ เจริญขึ้นผู้สุคน
ม่วนหลายๆๆ
ผมวิเชียรมาแล้วเป็นแฟนจ๋าคอยยิ้มส่ง ความที่ได้ตกลงเจ้าภาพไปว่าจ้าง มารำร้องให้ท่านฟัง ผู้ลังคนนี้ก็ตั้งใจอยากเบิ่งโตจริง ทั้งแฟนหญิงแฟนชายนัดหมายกันวันนี้ หน้าเวทีมาคอยจ้องแต่แรงๆยามหัวค่ำ เสียงเรียกร้องอยากฟังลำ คำนี้ฟังแล้วซึ้งมาเห็นแล้วกะตื่นใจดีนะ ผมนี่หนอ ขอเป็นทาสรับใช้ในหน้าที่การแสดง ซอยเป็นแรงผลักดันมึงกันแน่เด้อป่า คิดยากเด้บัดถึงยามตอนเช้า สิเมื่อเพื่อนนี้จากพี่ ย่านคิดฮอดคนดี สาวฟังลำอยู่หน้าฮ้าน คืนบ้านได้ห่วงแฟน ดีน้อ เออ เออ เออ
ล้มลาไหมใทย
เผยคำกลอนในตอนนี้ กราบอภัยเมธี ประมวลชี้แถลงกล่าว
โฆษณาประกาศป่าว ประกาศชาวพวกพี่น้องชนพ้องสู่สยาม
ศรัทธาใสคือดั่งน้ำ ลงอร่ามลือใส วาจาหวานประทานมิตร สิบ่ลืมพระคุณท่าน
แรงใจเชียร์แต่คราวกี้ ลำบอดตาใสเริ่มมี จนปานนี้บ่หายเสื่อม
กำลังใจยังเต็มเปี่ยม สมัยเทียมห่อหุ้ม ประทุมแก้มได้แจ่มทรวง
กาลเวลาผ่านล่วง ใจเป็นห่วงบ่ทันสาง ความเมตตาผู้มานึก ระลึกบ่ไลสิ้น
หนึ่งในสยามยินดีด้วย ผลผลาอำนวยมิตรมวลช่วย ได้รวยแล่น
ศรัทธาใสยังแน่นแอ่ง มาแสดงแต่ล่ะครั้ง อย่าอ้างว้าง....ให้ม่วนยิน....เด้อพี่น้อง....
สุดยอดครับ
**สายพโยมลมต้าน คันสำเนียงบ่หวานพระคุณท่านอย่าฟ่าวหน่าย เสียงนี่แม่นหลานชาย ของคุณยายแต่เค้าลาวญ้องค่องละมุน คะนิงหาแต่ว้าวุ่น ย้อนความขุ่นมาทับ นอนตกอับระทมทรวงย้อนห่วงนำอวนเนื้อ ว่าทำเสียจนเกี้ยงเสียงประโคมแฟนจ่ม โอ้ยมันบ่แม่นดอกยายผม หลานบ่เคยหลื่นดื้อ คือเว้าแต่เล่ามา เฮียมยังนอนอยู่ล้าแล้งไห่ง่ใจเหงา คัวหาสาวบ่มีซอน บ่อนเฮือนบ่ทันเปื้อน อาศัยเพียรแพงตั้ง หวังนำคำยื่นโตบ่มีเงินหมื่น สาวบ่มองแต่ท่อก้อย คอยฮ้างให้ว่างเวร บ่มีเงินเพิ่นว่าเก้ เบิดเสน่ห์ความฮัก เคยอกหักย้อนหญิงลวงหลอกคมลมลิ้น ตางกะยินยอมด้วย ถวยชีวาตั้งต่อ ฮักกันอยู่แต่หากว่าบ่พอเดือน เขาเอาเงินน้อหมื่นล้อ ไปนำจ้อยปล่อยพี่ชาย
คักๆครับผม
นกยูงทองบ่เลิกล้ม แฟนยังจ่มบ่มีหาย
แฟนทั้งหลายยังคอยเชียร์ บ่เบื่อฟอร์มมาซอมใกล้
จ.ม. ไหลไปเทียวจ้อง ถามถึงนกยูงทอง
ปีนี้อย่าลงต่ำ จดหมายแฟนยังเขียนหนำ
สุริยนต์ว่าอย่าแพ้ ทองแท้ให้ผ่องใส
แฟนหญิงชายยังอยู่ใกล้ เก่าใหม่ถ่าฟังเสียง
ฟังสำเนียงที่หวานหู เป็นหมู่ทำงานช่วย
แฟนฟังเอ้ยนฤมน ถึงสิเป็นคนซวย
แต่กะลำบ่เคยค้าน ไปในงานบ่ได้เบื่อ
นกยูงทองมาอีกเถื่อ ฝากนิทานพื้นบ้าน
ปัญญาท่านให้นั่งดู ขออภัยท่านผู้ฮู้
อย่าฟ้าวขู่ให้หลงไหล คอยฟังไปห่ามันผิด
อย่าคิดเคียงสำเนียงอ้อน สุริยนต์เขียนกลอน
มีปัญญาเเต่เพียงน้อย บ่หวังคอยสิกล้าแข่ง
หยิบปากกามาเขียนแต่ง หากคารมบ่คล่องแคล่ว
แฟนฟังแล้วอย่าหน่ายซัง เฮอ เอ้อ |เอย เฮอ เอ้ย เอม| เฮอ เอ้ย เอ เอิ่ม | นี่นออออ....(ลงแบบวาทนกยูงทอง)
กลอน เปิดตัวนฤมล สนธยา
ลำเรื่อง:ลูกชายกกคูนหน้า ลูกชายหล่าคูนหลัง
ฉันทลักษณ์แบบ: 6คำ 5คำ
คิดฮอดบ้านแท้เดน้อ เพราะความจนต้องดิ้นรนใช้ชีวิตเมืองกรุง
คิดยามได๋กะสิฮ้องให้อยากกลับเมืออยู่บ้านกะบ่ได้ย้อนความจน
ขอขอบพระคุณครูบาอาจารย์ที่เอื่อเฟือแบ่งปันให้ลูกหลานได้เรียนลำ จากใจขอบคุณครับ
ขอบคุณครับสุดยอด
ขอบคุณค่ะ
ลำ: ราชกาลงานฮ่าย คันดีหลายถืกเขาใส่
ความจังไรมื้อนี้ คอยวันที่สิส่งคืน
มเหสีเอ้ยย..อย่าทรงโศกสะอื้น ขืนข่มพระทัยหลาย
คันบ่ตายให้รอวัน หม่อมฉันสิซูค้ำ
ความเป็นธรรมคงมีแท้ บ่แวคองต้องสู้ต่อ
ลูกในครรภ์บ่มีพ่อ หม่อมฉันขอโอบอุ้ม
คอยคุ้มหน่อพระยา..เด้อน้อ….นี่น้อ
**#ฉากเรวัตตะคอยลีลาวดี เรื่องอมตะลีลาวดี คณะนกยูงทอง หม่วนๆผุข่า
มองดูเมโฆย้ายไหลกลายอยู่ริมป่า
สกุนานกไม้กะบินก้วงดอกห่วงฮัง
น้ำหมอกลงหล่นค้างอยู่ปลายป่าคาเขียว
การทำงานคนเดียวค่ำมาได้เซาไว้
มีแสงไฟกระบองเพื่อนอยู่ในเฮือนพอริบหรี่
เรวัตตะระหว่างนี้คือคาบ้าบ่ร่าเริง
สองสามวันเปล่าว่าแตกต่างบ่คือหลัง
ลาวดีคนฮักห่างหายกายเยิ้น
หลายวันมีแต่แมงง่วงแมงอีควงเอิ้นคู่
เรวัตตะส่องซู้นอนหู้กะบ่เห็น
หรือแหม่นซังพี่แล้วคำเคยแอ่วได้ลืมหลง
ตั๋วให้เรวัตตะฮักเป็นห่วงแฮงสุแลงเช้า
ใปหาเชยชมซู้บ่มองดูเจ้ามาป่า
ค่ำแลงคอยตั้งท่าเอียงหูฟังแต่น้องเอิ้นเดินเข้าดอกสู่สวน
ลาวดีนางเอย หรือแหม่นแม่น้องฮู้ลูกสาวหลู่เอานอนขัง
คือจั่งแลงงายมิดบ่ห่วงนำทางอ้าย
ฮู้บ่นอ.. เรวัตตะทางอ้ายชายจรสินอนป่วย
จนเดือนลงโค้งอ่วยอ้ายจั่งนอนบ่อนได้เวลาใกล้สิหุ่งตา
นอนกะตื่นแต่เช้าอยากฮู้ข่าวนางหลาย
ใกล้สิตายกะยอมอดทดแทนคุณเจ้า
จนลืมปลาลืมข้าว ได้หลงหล่ามึนเมาบ่เห็นเจ้าเข้ามาผ่าน
หล่านางเอยหรือคนมองจ้องด่านลูกหลับลักซู้
มารดาฮู้....หน่ำทวี........
ทารูจีโศกเศร่า เหงาหง่วมทรมานคิดสงสารโตเองได้ป่วยใจคณิงโ อ้ เหลือวันเดียวคงสิ้นแฟนสิเอาผัวก่อน ...
กรุงเทพมหานคร
เพราะๆโดนใจ
ไผรับจ้างแต่งกลอนแหน่คับ? ผมอยากได้กลอนลำพื้นคับ มีไผรับแต่งหรือไผพ้อฮู้ผุเเต่งแนะนำผมเม้นไว้แหน่เด้อคับ ขอบคุณหลายๆ
อาจารย์สายฝน มนต์สวรรค์
มีลิขสิทธิ์ อ้าย เอาไปลำใสได่บ่จร้ ติดตามแล้วจร้า่
ลำใส่ได้เลยครับ
อิหลีบ่อ้ายผมว่าจะลำทำยุทุปกะย้านแตติดลิขสิทธิ์นะแนวบ่จักกฏหมายเนาะ ขอบคุณอ้าย
เพราะคับ
กลอนลำไปไสเบิดน้อครับ ไผลบถิ่ม เสียดายเด้
ลบแล้วลงใหม่ครับ
ขอบคุณหลายๆครับ ^^
กลอนใดน้อ
คิมหันต์ตาอากาศฮ้อน ใบไม้อ่อนขจีเขียว
หัวลมเทียวทางบน อ่อนโอนลงใต้
ขี้ฟ่าไหลโฮมท้อน อีกานอนอยู่ใต้ง่า
เฟืองไฟเหลืองเต็มป่า มวลมัจฉาตื่นน้ำ
ยามเข่าล่วงฤดู อึ่งบักยางเอิ้นซู้
จับคู่สิลงหนอง น้ำในคลองพวมใหล
ไล่ลงมาท้อน แต่ว่าครัวเฮือนข่อน*
นอนหลับตาบ่เต็มหน่วย อาการเป็นเจ็บป่วย
พอไปมาญ่างได้ เคียม*ใกล้ค่อยเดิน
ทางผัวไปรับจ้าง ผัดเป็นต่างสิพอเดือน
บางคืนมานอนเฮือน ข่าวถามแต่เพียงน้อย
แต่บางคืนนอนค้าง แนมทางบ่เห็นโผล่
ลูกเมียคอยนั่งโจ่ จนว่าเลยล่วงเซ่า
อาหารเข่ากะบ่มี.....เฮอ เอ้ย | เฮะ เอ-เอิ่ม | เฮอ เอ้ย | เฮะ เอ-เอิ่ม | นี่น้อออออ...(ลงแบบวาทนกยูงทอง)
*่ข่อน = อยู่เป็นกระจุก, แออัด ex.เหมือนปลาข่อน
*เคียม = ข้างๆ อยู่ข้างๆ ,เคียงใกล้ ex.เหมือนคนป่วยต้องมีคนคอยพยุงข้างๆ
กลอน สาวคำแสน (ต้นฉบับ รัชฏา ผลาผล)
ลำเรื่อง: สาวใต้หวัน คณะ นกยูงทอง
ฉันทลักษณ์: ลำแบบ 6คำ 5คำ
เสียงเเจ๋วๆดอกทั่วย่านออกมาทานถึงหูแฟนเคยดูตั้งหลายทีว่าดีเป็นคำย่อง นกยูงทอง ยังแสนปรื่มบ่เคยลืมคำเว้าออม4ห้องใจฝากไว้เพียงเล็กน้อยหมอลำร้อยเเต่ซือดังหลายคณะหลายผลงานเเต่ท่านตั้งที่เคยชอบทำนองเสียงเอียงหูมาตะเพียงนิดคิดว่าเป็นพระคุณล้นสุริยนต์ ผู้เขียนเรื่องบทกลอนศรีซ้อนนำได้ขึ้นซือว่าหมอลำบ่เเมนลำฮ้างๆเอาเงินจ้างจังคอยดังฝากไว้เเน่ นกยูงทอง ฝากท่านไว้นิทานใหม่ ลาวดี ..........ค้านพิมละยาวโพด
พิมำห่จบแน่ครับ
ยุภานางนั่งนิ่ง ได้ยินสิ่งสิพาอุก ย่านแต่หนทางทุกแล่นกุมมาไกล้ ในความหวังมีเพียงน้อย ยุพาออยเว่านำๆ โตเป็นคนตะกูลต่ำ ญาติบ่ทันได้รับรู้ มีชู้ดังขโมย ลูกไภ้คนต่ำต้อย ทางแม่ย่าผัดสูงศักดิ์ เพียงแต่ผัวเมียฮัก กะยุกินกันได้ ผัวออยใจไห้เชากุ้ม คือไฟสุมเข้ามาตื่ม ผัดผัวห่างสิทำลืม เมียสิเป็นผู้แพ้ นอนแย่บัดห่าคอย ลูกนึงยังน้อยๆๆ บ่หู้เรื่องเดียงสา หู้บ่น้อว่าบิดาสิสั่งลาไปยามบ้าน ลูกสองมารยุในท้อง คันหมองใจ...ไกล้สิป่วย ย่านพันนาบ่หู้อ่วย คันสิห้ามพี่ไว้ คือไภ้สิบ่ควร ยุพาคิดพี่พุ้นคันแล้วแต่เวรกำ ผัวมาถามมารับ กะว่าบุญคุนล้น เมียคนจนสิคอยถ่า คอยผัวชื่อพันนา เร็วช้าสิบ่บ่น ผัวกินแกงกินป่น เมียสิแก่วถ่า อย่ามัวช้า ไห้ห่วงเมีย....นี่น้อ ( นกยูงทอง แม่ย่าบ้านในสะใภ้บ้านนอก)
ต่อแน่คับ