Jak odróżnić Umysł od Świadomości. I dlaczego CZUCIE to nowe MYŚLENIE nadchodzacych czasów
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 10 ก.ย. 2024
- Jak odróżnić Świadomość od Umysłu? Bo to pierwszy krok do tego, żeby wyzwolić się z jego okowów.
Jak przejawia się Umysł i - Jak przejawia sie Świadomość
Czym są i do czego zostały stworzone.
O tym wszystkim i jeszcze więcej, w moim ostatnim filmie 🫶
znajdziesz mnie:
www.IzabelaJung.com
Psycholog@IzabelaJung.com
Fb Psycholog na Emigracji
/ zycienakozetceij
IG - zycie_na_kozetce
/ zycie_na_kozetce
Uwielbiam takie metafizyczno-psychologiczne tematy
Wreszcie temat ezo, coś, co prawdziwi mężczyźni lubią najbardziej. Dzięki Kochana!
Super się Panią słucha
Duszpasterzka Izabela our GREAT LIGHTWORKER! Dzieki za wyprowadzanie ludzi z religijnego odretwienia.
Cudownie Pani wygląda Pani Izo ❤
Cudne treści, dziękuję pięknie❤
Jedno jest pewne jest cos w nas niesmierrelne, dobry przekaz Iza🤝
Przetrwilem, trudny temat o otwarciu świadomości. Dziękuję, może nie dzień a miesiące zdejmą ten czar ograniczenia... Pozdrawiam❤️
Pani prelekcje na Symbiozie , były super ❤
Dziękuję bardzo :)
Dla mnie to też była wielką przyjemność być z Wami ❤️🙏
Żyjemy w czasach Kalijuga.
Dzięki za nagranie. Pozdrawiam serdecznie
Bardzo lubię takie tematy ❤ pozdrawiam ❤❤
Nasze życie ma charakter narratywny.
Toczy się według jakiejś opowieści czy to o nas samych, czy to o świecie.
U jednych ludzi te opowieści będą miały jakiś sens, u jeszcze innych nie, a jeszcze inni ludzie nie zawracają sobie tym głowy.
I wydaje się że te wizje danych opowieści są osadzone na prawie przyczyny i skutku.
Czyli na prawie, w oparciu o które jest skonstruowany dosłownie cały nasz wszechświat, od początków jego istnienia, aż po obecną chwilę.
Czyli na prawie, w oparciu o które jest skonstruowany cały nasz wszechświat, a w tym również i my sami.
Efekt Mandeli jest intrygującym zjawiskiem.
Jest zjawiskiem, w którym nawet gdybyśmy byli głęboko zanurzeni a ono by istniało, to i tak nigdy nie bylibyśmy w stanie go zaobserwować.
To zjawisko nawet jeśli istnieje, to zawsze będzie się przed nami ukrywać.
Nie ważne jakie starania i jakie kroki by poczynił człowiek w tym żeby je odkryć, ono i tak by nam zrobiło zręczny myk, wymykając się nam za każdym razem, niezależnie od tego jak byśmy się starali.
Całe nasze życie, wszystko co robimy, wszystko czego doświadczamy, wszystko co widzimy jest osadzone w nieprzerwanej ciągłości zdarzeniowej, która jest wpisana w ramę logiczną prawa przyczyny i skutku.
To chyba jest w nas, a nie w rzeczywistości jako takiej.
Z przyczyną i skutkiem czasem może być tak, że droga z punktu "A" do np. "J" można przebyć na kilka różnych sposobów. Bo między punktem A i punktem J nadal są inne pukty.
Część z nich pewnie wyklucza możliwość dotarcia do upragnionego punktu / skutku.
Ale czasem może się okazać że coś co się wydaje nie być przyczyną, jednak nią jest i to w dodatku nie jedną tak jak byśmy to zakładali.
Więc czasem może być tak, że drogi z punktu A do punktu J mogą się okazać różne patrząc na możliwości rozwoju przyszłych wypadków.
Wypadków których możliwości rozwojowe danych scenariuszy będą się powielać i wymnażać.
To samo będzie się tyczyć patrzenia w przeszłość.
Nasz obecny ogląd obecnego świata jest jakiś.
I jak popatrzymy na jakiś etap zaznaczonego punktu historii jakichś zdarzeń, to między nami, a tamtym zestawem wydarzeń jest spora przestrzeń, i my nie wiemy wszystkiego co się wydarzyło, a co się składa na aktualny obraz naszej zastanej sytuacji.
Drogi w przeszłości między tamtym czasem, a nami teraz, mogły być różne osiągając przy tym dokładnie taką samą formę nas i naszego świata za każdym razem.
To nie będzie aż tak rozłożyste drzewko potencjału jak w przypadku przyszłych możliwych zdarzeń.
To drzewko czasu przyszłego w porównaniu do tego w czasie przyszłym, będzie strasznie okrojone.
Ale jednak jakieś będzie.
Trochę jak z drzewem.
Widzimy tylko pień wyrastający z ziemi ku górze i imponującą koronę.
Ale pod ziemią, w warstwie ukrytej, znajduje się ukorzenienie.
Według mnie, wszystkie możliwe chwile mogłyby już istnieć.
Gdzieś gdzie czas i przestrzeń nie są tym czym się wydają być.
Zapętlone porcje zdarzeń.
Oderwane od całej reszty, ale tak zbudowane, że w zasadzie mogłyby pasować do dosłownie każdej dowolnej wersji jakiegoś abstrakcyjnego scenariusza z wieloświata.
Nie wszystko by mogło być ze sobą spasowane, ale pewna istotna część tych porcji chwil i zdarzeń, jednak tak.
Wszystko co widzimy, wszystko czego doświadczamy jest osadzone w nieprzerwanej ciągłości zdarzeniowej która jest wpisana w ramę logiczną przyczynowoskutkowości.
Widzimy wiele potwierdzeń w zgodności między danymi zdarzeniami, a naszymi wspomnieniami które się na siebie nakładają i się ze sobą pokrywają.
Ale według mnie, nasze wspomnienia wcale nie muszą być prawdziwe.
Według mnie mogłaby się okazać inaczej.
I to w taki sposób że nie bylibyśmy w stanie zauważyć ani tego, ani prawdziwego charakteru rzeczywistości.
Superpozycja z fizyki kwantowej wypadałaby przy tym trochę ubogo.
Ale jeśli już jakieś zajścia miały miejsce i my to wiemy, to tej ramy logicznej już nie będzie dało się obejść.
Bez niej rzeczywistość byłaby czymś innym.
Po tamtej stronie lustra, byłaby też cała masa abstrakcyjnych awatarów naszego ja, w absurdalnych światach w których te awatary nigdy nie będzie mógł tchniony nasz duch, i nasza świadomość.
Tamta strona, być może by usiłowała sprowadzić każdą rzecz, do jakiegoś archetypego pierwotnego wzorca, i gdyby coś takiego miało miejsce, to byłoby to całkowicie nieosiągalne po tamtej stronie.
Ideał człowieka, taki archetypowy ideał człowieka, model wzorcowy chyba by przypominał Ultrona z kamieniami nieskończoności.
Byłby z tym drobny problem, bo poza bazą biologiczną, nie posiadamy jednego wspólnego rdzenia rozwojowego uniwersalnego dla wszystkich ludzi.
Jeśli nie będziemy słyszeć mowy, tego że ludzie mówią, to wyrośniemy na niemowy.
A jeśli przy tym dziecku zostanie odebrana również i uwaga, to mimo bezpiecznego otoczenia, opieki medycznej i wyżywienia dziecko umrze bez wyraźnej przyczyny.
To zachowania innych ludzi i interakcje z otoczeniem kształtują naszą psychikę.
Zachowania które mogą być różne, dowolne, których mnogość może być naprawdę bardzo zróżnicowana i które nawet mogą być ze sobą sprzeczne.
Efekt motyla.
Hmmm.
Nie.
Tego nie będę rozwijać
Tu się zostawia krótkie komentarze. Poskracaj swoją wypowiedź.
@@relikt55
Nikt przecież tobie nie każe tego czytać.
Dla mnie chcesz to przeczytać, czy dla siebie?
@@kosmo3588 To nie jest forum tematyczne żeby się tak rozpisywać w jednym komentarzu.
@@relikt55 po co to czytasz?
Musisz?
Może ci kazałem?
Spadaj na drzewo
Nic nie skróciłeś. Zawiodłeś mnie.
Nadchodzą "moje" czasy, coś na co przygotowywalem się od urodzenia poprzez dziecinstwo i pozniej. Czulem to energetycznie kilka miesiecy przed nadejsciem ery wodnika,
Obym się nie nudził w tych czasach.
Pozdrowienia dla najlepszej Pani Psycholog na TH-cam
❤❤
Człowiek jest nieidealny bo jest skończony, a życie, Rzeczywistość to nieskończoność
Czlowiek jest niesmiertelny bo jakby umarl to by nie bylo rzeczywistosci
Kochana, prywatnie można się z Tobą skontaktować?
Tak, na Psycholog@IzabelaJung.com
Widać plus dodatni w podejściu do dzielenia się wiadomościami, przynajmniej w tym filmie
{brak części odcinka za opłatą}. Wymiana myśli za materię powoduje dysonans droga wygadana pani Jung. Materia za materię jest uczciwe.
To jest wyłącznie Pana, nieco pokręcony, sposób myślenia.
Co z nauczycielami? I w ogóle nauką czegokolwiek?
Plus dodatni powiadasz? A jest plus ujemny? Materia za materię? Moim zdaniem pieniądze to raczej forma energii niż materii. Każdy może brać pieniądze za co chce, nikt nie musi płacić. To nie jest obowiązkowe
Buddyzm mówi bardzo dużo o uwaznosci w czuciu.
Izko 5D to nie jest piąty wymiar (Dimension) tylko piąta gęstość (Dencity) i nie chodzi o materię tylko o wibrację czy częstotliwości (jak sobie to co niektórzy tłumaczą). Materia uwidacznia się dzięki węzłom wibracji. Tak jak mówisz nie da się tego w prosty sposób wytłumaczyć bo większość ludzi postrzega materię w sposób "materialny" a tak naprawdę materia jest wibracją. Wymiary to coś, co postrzegają ludzie. Wiem - napisałem tu coś co trudno napisać czy wyjaśnić 🙂 Przeszłość, teraźniejszość i przyszłość to jest jedno. Kiedyś widywałem przyszłość w 100%. Dawno już tego nie miałem ale wiem, że to się zdarza. Zwłaszcza w młodości. Dzieci do 4 roku życia często pamiętają co robiły w poprzednim wcieleniu. Później niestety to zapominają. 👍Niechaj Ci się darzy ❤
A czy te dzieci pamiętają w którym tygodniu ciąży dusze wchodzą do ciał? Ta wiedza rozwiązałaby problem aborcji.
@@relikt55 Niestety tego nie jestem pewien. Mój syn tylko twierdził, że pamięta dziadka a ten już nie żył jak syn się urodził. Dużo wiedzy na ten temat podaje Robert Bernatowicz na swoim kanale.
@@relikt55mój syn pamięta jak się rodził. Opowiada że wszedł do ogromnej świetlistej rury i że nie chciał iść. Ale opowiada też że widział mnie jak byłam u lekarza i opowiadał w ogóle dużo szczegółów. Twierdzi że widział to wszystko z nieba.
@@sylwiawisniewska3261 W jaki sposób wszedł do tej rury?
@@sylwiawisniewska3261 Wszedł do rury czy został do niej wrzucony? Widział z nieba czyli z lotu ptaka?
Darpan - Metamorphosis th-cam.com/video/g1QGe6aabm8/w-d-xo.htmlsi=c2DrJB4bLmHozvm2 😊
Wyobraźcie sobie że elektron w waszym ciele to jak planeta w kosmosie
Czucie nie zastąpi logicznego myślenia, ponieważ my ludzie musimy pojąć dlaczego istniejemy.
19:53 Kto tak twierdzi? Skąd takie założenie?
20:13 Bóg był wszystkim i niczym. Jakim więc sposobem Bóg, który był niczym, podzielił się na wymiary?
Jak widzę takie wielkie kolczyki to aż chciałoby się za nie złapać i szarpnąć 😛
Masz racje pani sie zamieszala i sama nie rozumie co mowi
Pozdrawiam serdecznie 🥰
Pozdrawiam serdecznie 🥰