ชายอาภัพ | ใบหูของเขาคือสิ่งมีค่าสำหรับภูตผีในป่า ! | เล่านิทาน

……นานมาแล้ว มีสองสามีภรรยา อาศัยอยู่ที่กระท่อมชายป่า
เดิมที่เขาทั้งสองก็อาศัยอยู่ในหมู่บ้าน
สามีนั้นก็มีอาชีพนักรำที่มีขื่อเสียงในแถบนั้น
แต่ตอนหลังเขากับภรรยา ก็ได้ย้ายไปอยู่ที่กระท่อมชายป่า ห่างไกลผู้คน
เนื่องจากเขามีปมด้อยอย่างหนึ่ง
นั่นก็คือเขามีหูข้างหนึ่งมีเนื้องอกเป็นติ่งออกมาจนน่าเกลียด
และมันก็ค่อยๆโตมาเรื่อยๆ ทำให้เขาอายและไปมาอยากพบปะผู้คน
จึงได้เลิกอาชีพนักรำ และย้ายไปอยู่ที่ชายป่ากับภรรยา
ภรรยานั้นได้พาเขาไปรักษามาแล้วทุกที่แต่ก็ไม่ีใครรักษาให้หายได้
ฝ่ายสามีจึงกลุ้มใจมากแต่ก็ต้องอดทน
ภรรยาก็ได้แต่ปลอบใจ เพื่อไม่ให้สามีคิดมาก
“พี่อย่าคิดมากเลยนะ ฉันเชื่อว่า สักวันจะมีคนมาช่วยทำให้พี่หายจากโรคนี้ได้”
สามีก็รู้ว่าภรรยาเป็นห่วง ไม่อยากให้ซึมเศร้า จึงปลอบใจไปแบบนั้น
เพราะผ่านมาหลายปีก็ยังไม่มีผู้วิเศษมารักษาเขาได้เลย
“ขอบใจมากนะ ที่เจ้าปลอบใจข้าตลอด ข้าสัญญาว่าจะไม่เศร้าอีกแล้วล่ะ”
เขาเริ่มปลงตกและทำใจ เขาจึงใช้ชีวิตตามปกติ ทำไร่ทำนาเหมือนคนอื่นๆ
แต่จะใช้ผ้าโพกศีรษะไว้ตลอดเวลา
…………………………………
#เล่านิทาน#นิทานพื้นบ้าน#นิทานก่อนนอน