De laatste scene van het opdreggen van de auto met man raakte me diep. De muziek, de beelden, de eindigheid van het leven in één beeld vastgelegd. Zo plotseling weggerukt... Ik dacht aan die familie. Een indrukwekkende docu, heel integer in beeld gebracht. Bewondering en respect voor al die partijen die ieder met hun eigen expertise stukje- bij stukje de mens zijn identiteit weer teruggeven.
Ik heb zelf 7 jaar in de overledenensector gewerkt als verzorger chauffeur. 1 jaar mortuarium dienst gedraait en oh wat mis ik soms dit werk. Mocht ik ooit weer mogen terug komen op de aarde? Zou ik veel beter mijn best op school doen en zou ik heel graag Patholoog willen worden..Zo mooi! Respect.
Ik ben toch wel heel benieuwd naar de precieze doodsoorzaak van die man, omdat ze er een vuurwapen en twee graatjes in zijn schedel ter sprake kwam. Respect voor die mensen die dit werk doen...
Wat ik niet goed begrijp is dat ze de blauwe handschoentjes gewoon met de blote hand vastpakken om ze vervolgens aan te trekken. Dan zitter er toch evengoed vingerafdrukken op?
mijn vader pleegde zelfmoord ik was 7 ik vindt hem opgehangen aan een touw uitpuilende ogen paars opgezwollen alles laten lopen ik geraak dat beeld nooit meer kwijt
Ik hoop dat je hulp zoekt daar mee. Alleen al praten met een psycholoog kan helpen om die beelden een plek te geven en alles te verwerken. Dit kun je niet alleen.
Ach ach, kun je zien hoe ziek zulke mensen zijn. Dat ze zich niet eens bekommeren om hun eigen kinderen die zulke afschuwelijke vondsten moeten doen. Ik heb er zelf een gevonden toen ik 40 was, ben ontzettend geschrokken en ben 6 weken heel bang in het donker geweest. Alsof ie van achteren op mijn rug zou springen.
Ik heb veel gezien, tijdens mijn middelbare school en latere studie in een ziekenhuis gewerkt, onder meer in en om het mortuarium. Niet direct in contact met overleden personen, maar wel er bij. En mensen zien sterven. Inderdaad is praten onderling goed en ook humor doet veel, met respect voor de overledenen uiteraard. Op zich went het wel enigszins, alleen jonge mensen en vooral kinderen is heel moeilijk en wordt ook niet makkelijker. En als er bijvoorbeeld een treinramp gebeurd, zelf gelukkig niet meegemaakt, maar wel over gesproken. De man die toen bij de treinramp in Schiedam in het mortuarium werkte is uiteindelijk gestopt. Als je stukjes bij elkaar moet zoeken dagenlang, dat is niet te doen.
Je gaat slapen als je dood bent. Net als je diep slaapt en het heeft flink geonweerd en je hoord het van een ander, maar jij hebt het niet gehoord, Je weet van niks. Jezus Christus zei, ze slapen.. Net als bij Lazarus die al 3 dagen dood was, kreeg een Opstanding door Jezus Christus. Ik vind het erg knap van jullie ALLEMAAL! Veel Respect!! Voor wat jullie doen. Het heeft mij altijd geïnteresseerd.
Wat mij als leek opvalt: ergens wordt gezegd dat meneer waarschijnlijk twee weken in het water heeft gelegen. Wat ziet het lichaam er dan nog redelijk goed uit, tenminste van wat er te zien is.
De laatste scene van het opdreggen van de auto met man raakte me diep. De muziek, de beelden, de eindigheid van het leven in één beeld vastgelegd. Zo plotseling weggerukt... Ik dacht aan die familie. Een indrukwekkende docu, heel integer in beeld gebracht. Bewondering en respect voor al die partijen die ieder met hun eigen expertise stukje- bij stukje de mens zijn identiteit weer teruggeven.
Ik heb zelf 7 jaar in de overledenensector gewerkt als verzorger chauffeur. 1 jaar mortuarium dienst gedraait en oh wat mis ik soms dit werk. Mocht ik ooit weer mogen terug komen op de aarde? Zou ik veel beter mijn best op school doen en zou ik heel graag Patholoog willen worden..Zo mooi! Respect.
Brn je al weg van de aarde dan? Wahahah
@@d.d.5448 wat een domme opmerking
@@deezet9518 en u zei ?
Mijn Respect voor jou Gert 👍👍👍. Zo had ik het ook ervaren bij diverse Begrafenisondernemingen . Gr. Walter .
Heel veel respect voor deze mensen.
Hele boeiende docu.
Mooi werk wat ze doen.
Heel respectvol.
respect voor de mensen die het moeten doen,
en moeten zien.
Ik kijk de docu en lees jullie teksten. Ik ben er stil van. Het gevoel van diep Respect komt in me op.
Wauw. Wat doen ze mooi werk. Respect voor deze mensen. Kippenvel.
Prachtige documentaire. Ik heb echt veel respect voor wat jullie doen voor de slachtoffer en de nabestaanden.
Echte mannen met karakter joh.
Bijzonder mooi in beeld gebracht, hebben vaak geen idee wat er achter de schermen gedaan wordt
RESPECT VOOR DE POLITIE EN RESPECT VOOR DE OVERLEDENE, FAMILIE EN VRIENDEN .
MAAR EEN INDRUKWEKKEND DOCUDRAMA
MIJN DANK GAAT NAAR NELLEKE KOOP ❤
Dank voor de transparantie.
Was mijn eerste bij de brandweer!🙄 is een ervaring!!
Ik ben toch wel heel benieuwd naar de precieze doodsoorzaak van die man, omdat ze er een vuurwapen en twee graatjes in zijn schedel ter sprake kwam. Respect voor die mensen die dit werk doen...
Idd ik vraag me zelf ook nog af of ze die sponzen hergebruiken omdat hij ze zo schoonmaakt...
Nou ,die,sponzen worden niet hergebruikt
@@azanting met het oog op het milieu wordt met die sponzen de volgende dag de begrafenisauto gewassen.
Wat ik niet goed begrijp is dat ze de blauwe handschoentjes gewoon met de blote hand vastpakken om ze vervolgens aan te trekken.
Dan zitter er toch evengoed vingerafdrukken op?
mijn vader pleegde zelfmoord ik was 7 ik vindt hem opgehangen aan een touw uitpuilende ogen paars opgezwollen alles laten lopen ik geraak dat beeld nooit meer kwijt
Wat erg voor jou. Heel begrijpelijk dat je dat nooit meer kunt vergeten. Heel veel sterkte
😢als kind van 7
Wat ontzettend heftig voor je.. sterkte met de steeds terug kerende herinneringen😢❤
Ik hoop dat je hulp zoekt daar mee. Alleen al praten met een psycholoog kan helpen om die beelden een plek te geven en alles te verwerken. Dit kun je niet alleen.
Ach ach, kun je zien hoe ziek zulke mensen zijn. Dat ze zich niet eens bekommeren om hun eigen kinderen die zulke afschuwelijke vondsten moeten doen. Ik heb er zelf een gevonden toen ik 40 was, ben ontzettend geschrokken en ben 6 weken heel bang in het donker geweest. Alsof ie van achteren op mijn rug zou springen.
Ik heb veel gezien, tijdens mijn middelbare school en latere studie in een ziekenhuis gewerkt, onder meer in en om het mortuarium. Niet direct in contact met overleden personen, maar wel er bij. En mensen zien sterven. Inderdaad is praten onderling goed en ook humor doet veel, met respect voor de overledenen uiteraard. Op zich went het wel enigszins, alleen jonge mensen en vooral kinderen is heel moeilijk en wordt ook niet makkelijker. En als er bijvoorbeeld een treinramp gebeurd, zelf gelukkig niet meegemaakt, maar wel over gesproken. De man die toen bij de treinramp in Schiedam in het mortuarium werkte is uiteindelijk gestopt. Als je stukjes bij elkaar moet zoeken dagenlang, dat is niet te doen.
Bowwww wat n werk respect
Toen ik het geluid van de zaag door de schedel hoorde heb ik het geluid even zachter moeten zetten.
Respect voor deze mensen
Je gaat slapen als je dood bent. Net als je diep slaapt en het heeft flink geonweerd en je hoord het van een ander, maar jij hebt het niet gehoord, Je weet van niks. Jezus Christus zei, ze slapen.. Net als bij Lazarus die al 3 dagen dood was, kreeg een Opstanding door Jezus Christus.
Ik vind het erg knap van jullie ALLEMAAL! Veel Respect!! Voor wat jullie doen. Het heeft mij altijd geïnteresseerd.
Wauw wat heftig maar ook super belangrijk werk.
Weet niet of ik later ook wel in een mortuarium wil werken?
Denk het wel of bij iets van de uitvaart
Is dit nu later?
Ik wou dit heel graag maar heel veel recpect voor ze maar erg voor familie
Ik denk dat niemand op deze beelden zit te wachten wel bewondering voor mensen die dit werk doen
Als je daar je tijd even mee kan doden? .. respect voor dat werk hoor!
Zeer interessant. Alleen men draagt wel handschoenen maar geen bescherming qua gezicht?
Respect!
mooi werk maar wel heftig
Wat mij als leek opvalt: ergens wordt gezegd dat meneer waarschijnlijk twee weken in het water heeft gelegen. Wat ziet het lichaam er dan nog redelijk goed uit, tenminste van wat er te zien is.
RESPECT!
Heftig!
ik zou er zelf wel een keer getuigen van willen zijn
Daar word je toch wel even stil van
Enorm triest, maar een hele boeiende docu.
RESPECT !