Keşif TV - Türkiye'nin Kaleleri 4. Bölüm

แชร์
ฝัง
  • เผยแพร่เมื่อ 9 ก.ย. 2024
  • ALANYA KALESİ
    Alanya Kalesi, Antalya'nın ilçesi Alanya'nın simgelerinden biridir. Denizden yaklaşık olarak 250 metre kadar yükselen bir yarımada üzerinde bulunmaktadır. Surlarının uzunluğu toplam olarak 6.5 kilometredir.
    Günümüzdeki tarihi dokusu 13.yüzyıl Selçuklu eseri olan kalenin tarihi Helenistik döneme kadar inmektedir. Kale, 1221 yılında kenti alıp yeniden inşa ettiren Selçuklu Sultanı 1. Alaeddin Keykubad tarafından yaptırılmıştır. Kalede toplam 83 kule ve 140 burç vardır. Ortaçağda surların içinde bulunan kentin su gereksinimini sağlamak üzere 1200 kadar sarnıç yapılmıştır. Sarnıçların bir kısmı hâlen kullanılmaktadır. Surlar, planlı bir şekilde Ehmedek, İçkale, Adam Atacağı, Cilvarda burnu, Arap Evliyası ve Esat Burcu'nu takiben Tophane ile Tersane'yi geçip Kızılkule'de bitecek şekilde yapılmıştır.​
    BEÇİN KALESİ
    Beçin Kalesi Muğla ilinin Milas ilçesinde bulunmaktadır. Kale, Milas’ın 5 km. güneyinde,Ören karayolu üzerinde, ovaya hakim bir tepe üzerindeki yer almaktadır.
    Beçin Kalesi, Milas Ovası’nın kenarında, ovadan 200 metre yükseklikte, düz bir platonun üzerine kurulmuştur. Kalenin kuzeyindeki dik yamacın üzerinde ve eteklerinde rastlanan kalıntılar, Antik Dönem'de bu alanın nekropol olarak kullanıldığını, Milas Müzesi'nin yaptığı kurtarma kazılarında ele geçen Geometrik Dönem ve Helenistik Dönem’e ait mezarlardan bilinmektedir.
    Kalede bulunan yerleşim yerinin ismi Orta Çağ İtalyan kaynaklarında “Pezona”, “Türk ve İslam metinlerinde “Barçın”, daha yenilerde ise “Peçin” olarak geçer. Bugünkü telaffuzu Beçin şeklindedir. 17'nci yüzyılda Evliya Çelebi’nin ziyaretinde Beçin, kale içinde 20 evden ibaret Milas’a bağlı bir nahiye idi. Hapishane olarak kullanılan kalesinde muhafız olarak bir dizdar ile 20 nefer vardır. Kalenin girişini büyük bir kule ve kısmen yıkılmış arka arkaya iki duvar müdafaa eder. Evliya Çelebi burada şimdi toprakla dolmuş olan 10 kulaç derinliğinde bir hendek ile bu hendeğin üzerinde zemberekli bir köprü görmüştür. Kalenin batısındaki mağaralara inen gizli merdiven de bugün tıkanmış haldedir
    YILANKALE
    Yılankale, Adana ili Ceyhan ilçe merkezine 13 km mesafede E-5 karayoluna 3 kilometre mesafededir. Çok sarp bir tepe üzerine Ceyhan Ovası'na tamamen hâkim şekilde kurulan Yılankale, yöre halkı tarafından Şahmeran kalesi olarak da adlandırılmaktadır.
    Yılankale, Toros Dağlarını aşarak Antakya ve Halep'e giden Tarihi İpek Yolu üzerindedir. Bu yol, Antik dönemde olduğu kadar Osmanlı döneminde de önemini korumuştur. Kesin olmamakla birlikte Ortaçağda 11. veya 12. yüzyılda Bizanslılar tarafından yaptırıldığı tahmin edilen önemli bir kaledir.​
    YOROS KALESİ
    Yoros Kalesi, İstanbul'da Anadolu kavağı sırtlarında bulunmaktadır. Kale Bizans dönemi eseridir. Doğu Roma İmparatorluğu zayıf düştükten sonra Cenevizlilerin eline geçmiştir. Uzun süre Cenevizler'in elinde kaldığı için bir Ceneviz kalesi olduğu inancı doğmuştur. Bu sebeple Ceneviz Kalesi diye de isimlendirilir. Kalenin kapladığı alan İstanbul çevresindeki diğer bütün kalelerin kapladığı alandan çok daha büyüktür.
    Yoros adının nereden geldiği kesin olarak bilinmemektedir. "Kutsal yer" anlamına gelen Hieron'dan geldiği görüşü oldukça yaygın olmakla birlikte, doğrudan doğruya "dağ" anlamındaki oros'tan geldiği de kayıtlara geçmiştir.
    Yoros Kalesi, 13 ve 14. yüzyıllarda Bizanslılar tarafından inşa edilmiştir. Kale, İstanbul’un fethinden hemen önce 1391 yılında Türklerin hakimiyetine geçmiştir. Türklerin eline geçmesinin ardından Yoros olarak adlandırılan kale, Karadeniz’e hâkim bir arazide 500 metre uzunluğa sahip iki tepe üzerine konumlanmaktadır. Kalenin en gösterişli yeri çifte kulelerdir. Kuleler 6-7 sıra tuğla örgüsü üzerine ve 3-4 sıra çeşitli kesme taşlarla örülerek inşa edilmiştir.

ความคิดเห็น • 2

  • @isayusuf
    @isayusuf 2 ปีที่แล้ว +3

    👏

  • @ankararuzgar3992
    @ankararuzgar3992 ปีที่แล้ว

    Fonda konuyla ilgili daha otantik ve Anadolu enstrümanlarının kullanıldığı bir müzik kullanılması daha iyi olurdu. Bence.