Okres największego rozkwitu mody na sarmatyzm, a wraz z nią podgolonej fryzury przypada na przełom XVII i XVIII wieku, często utożsamiany jest też z panowaniem króla Jana III Sobieskiego. Dla dalszych losów trendów fryzur męskich na terenach Rzeczpospolitej ogromne znaczenie miały czasy stanisławowskie. Powracając do czasów Sejmu Czteroletniego odnajdziemy przekazy dotyczące postawy oświeconego sarmaty. Członkowie stronnictwa patriotycznego przywdziali kontusze, przybyli w podgolonych czuprynach z karabelami przy boku. W ten sposób zamanifestowali przywiązanie do narodowych tradycji, ale także odróżnili się od swoich przeciwników, noszących peruki. Wówczas fryzury postrzegano symbolicznie. Sytuacja polityczna zmieniła się po III rozbiorze Polski oraz wraz z nastaniem XIX wieku. Sarmackie ubiory i fryzury były wypierane przez zachodnie, romantyczne trendy, podnoszone przez nowe pokolenie. Odnajdziemy przekazy, mówiące o tym, że w pierwszych dekadach XIX wieku spotykano sarmatów z podgolonymi głowami, ale zdarzało się to coraz rzadziej. Warto też zaznaczyć, że większość z nich należała do starszego pokolenia, z taką sytuacją mamy do czynienia na kartach „Pana Tadeusza”, którego akcja rozgrywa się w latach 1811-1812. Pozdrawiamy.
A do kiedy przetrwała moda na fryzury sarmackie?
Okres największego rozkwitu mody na sarmatyzm, a wraz z nią podgolonej fryzury przypada na przełom XVII i XVIII wieku, często utożsamiany jest też z panowaniem króla Jana III Sobieskiego. Dla dalszych losów trendów fryzur męskich na terenach Rzeczpospolitej ogromne znaczenie miały czasy stanisławowskie. Powracając do czasów Sejmu Czteroletniego odnajdziemy przekazy dotyczące postawy oświeconego sarmaty. Członkowie stronnictwa patriotycznego przywdziali kontusze, przybyli w podgolonych czuprynach z karabelami przy boku. W ten sposób zamanifestowali przywiązanie do narodowych tradycji, ale także odróżnili się od swoich przeciwników, noszących peruki. Wówczas fryzury postrzegano symbolicznie. Sytuacja polityczna zmieniła się po III rozbiorze Polski oraz wraz z nastaniem XIX wieku. Sarmackie ubiory i fryzury były wypierane przez zachodnie, romantyczne trendy, podnoszone przez nowe pokolenie. Odnajdziemy przekazy, mówiące o tym, że w pierwszych dekadach XIX wieku spotykano sarmatów z podgolonymi głowami, ale zdarzało się to coraz rzadziej. Warto też zaznaczyć, że większość z nich należała do starszego pokolenia, z taką sytuacją mamy do czynienia na kartach „Pana Tadeusza”, którego akcja rozgrywa się w latach 1811-1812. Pozdrawiamy.