ขนาดวิดีโอ: 1280 X 720853 X 480640 X 360
แสดงแผงควบคุมโปรแกรมเล่น
เล่นอัตโนมัติ
เล่นใหม่
นี้คือเพื่อชีวิตตัวจริง ร้อยกลองร้อยแก้วออกมาได้ถึงใจคนรายได้น้อย ชาวไร่ ชาวนา ชาวป่า ชาวเขา ที่เข้าถึงบทบาทชีวิตของชนด้อยโอกาศ รู้เรื่องการดำเนินชีวิตของเขา ต่างกับบทเพลงเพื่อความวุ่นวายและแตกแยก กัน.ส.ทับถม
สวยงาม งดงาม🎉🎉🎉😊😊😊😊
ที่สุดของความทรงจำ หาอารมณ์เพลงแบบนี้ ในยุคสมัยนี้ไม่ได้อีกแล้ว..
เจอเวอร์ชั่นนี้ สุดยอดจริงๆ เหลือใจเด้อีพ่อ บ่มีคำบรรยายเลย
คือกวีที่ต้องสืบสานให้ยาวนาน ถ้อยคำสร้อยสวยสดงดงามมากๆ สมกับตำนานกวีศรีโคราช
ทศวรรษแรกของน้าหมูผมยังไม่รู้จ้ก_เริ่มฟังเพลงของน้าเมื่อปี33ติดตามมาตลอด_หล้งจากชุดหนึ่งก้าวหกสิบไม่ค่อยอุดหนุน_หาซื้อยากและสตางค์นอ้ยด้วย_ไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม_ชอบน้าหมูมาก_จะแฟนเพลงที่ซื่อสัตย์ตลอดไป
ฟังตั้งแต่16ปี ปัจจุบัน28ยังฟัง
เพื่อชีวิตจริงไปครับ.ทับถม
รักรักรัก ..ชอบ ชอบ ชอบ.
ลายเพลงแบบน่านเหนือกับภาษาถิ่นอีสาน
ผู้หญิงที่ร้องในเพลงนี้คือใครเหรอครับ
⛼รักน้าหมู..กวีศรีชาวไร่
ผมรักคุณไอ้นาย....
ไพเราะจังครับ
*จำจากจร ต้องนอนกลางดิน จำจากถิ่น ต้องกินกลางทราย จำจากบ้าน ไปอยู่แดนไกล จำจากไป ด้วยใจจดจำ **ยามค่ำคืน ดึกดื่นคืนดำ จำสายลม โบยโบก โกรกเหงื่อ รินไหล ไฟไม่กระจ่างหนทาง อำพรางมืดมน หัวก่ายขอนหญ้าอ่อนซ่อนตน รุ่งแล้วยลทิวไผ่พี่ไร้เมืองตน ยลนกกาแก้วเกาะกิ่งกรุ้งกริ้งร้องวอน เจื้อยไก่ฟ้าร้องด่าพังพอนแอบขึ้นคอนกินไข่ตกใจช้างเดิน เพลินร้องทักทายเสียงดังลิงค่างวิ่งตื่น รักในพวงมาลัยหน่วยไกลหยุดยืน ถักตื้นขึ้นมา ร้องทักทายทั่วหน้าเริงร่ากับลิง (ซ้ำ *) กินข้าวปลาขิงข่าพริกตำถามหาผักอิเลิศ อีหลอก อีตู่ ดูต้มมะคุงปรุงใส่ยำไข่มดแดง กินข้าวปลาขิงข่าพริกแห้ง ผัดต้มแกงปลีกล้วยลงห้วยมุดดำ คลำล้วงปลาปุ้งปลาบู่เข้ารู ปูไข่ น้ำลำธารตกย้อยเงือกน้อยในไพร สดใสกระเซ็น ลงเคลื่อนคล้อยลอยเล่นย่ำเย็นเยื้องย่าง (ซ้ำ *) คนใจเดียว ผ้าเตี่ยวพันกาย มีหน้าไม้เป็นเพื่อน อยู่เรือนไม้ไผ่ ไฟคือผ้าห่มกันลมเมฆพรมจมดิน คนภูเขาเมืองเก่าเขากิน ส่วยที่ดินสวนข่าดอเดเปี้ยไหม เก็บทั้งครัวหนุ่ม ครัวหย่องเอี้อยน้องเที่ยวทาง เก็บในตัวที่มีภาษีอกโต ภาษีน้ำนมทั้งขนมไหว้เจ้าหน้าหนาวเสียเงิน คนใจเดียว ผ้าเตี่ยวพันกาย เป่าใบไม้หาคู่ฟังดูรู้ความ งามน้องกินข้าวกับแจ่วกินแล้วหรือไร กินงาหอมสาวออมเอียงอาย บ่าวพี่ชายทวนกลับ สลับคำผวน นวลน้องไม่หลอก ดอกพี่ คำนี้ งอมหา พี่บ่ได้สาวน้อย ขุดดอยจนล่ม เก็บต้มเม็ดหินเม็ดทรายดินเน่าเปื่อยค่อยเลิก รากัน....หืมมม์ ....... ฉันรักเธอ...เอิ่งเอย.....เอิ้งเอย.......... ***ร้อยเอาพวงมาลัย ส่งให้ คนดอย ดอกสร้อย วาจา นกน้อยบินเริงร่า จูบฟ้า ฝากดิน (ซ้ำ * , **) หัวก่ายขอน หญ้าอ่อนซ่อนตน รุ่งแล้วยลเมืองใหญ่ พี่ไร้เมืองบน ยลเจ้าคนงาม น้ำใจ รินไหลล่องลอย (ซ้ำ *** 2 ครั้ง)
รักเลย
ภาษาสละสะลวด
ภาษีอกโตคืออะไรเหรอคะ
อกโตคือนมครับ
*จำจากจรต้องนอนกลางดิน จำจากถิ่นต้องกินกลางทราย จำจากบ้านไปอยู่แดนไกลจำจากไปด้วยใจจดจำ**ยามค่ำคืนดึกดื่นคืนดำจำสายลมโบยโบกโกรกเหงือรินไหล ไฟไม่กระจ่างหนทางอำพรางมืดมนหัวไก่ขอนหญ้าอ่อนซ่อนตนรุ่งแล้วยลทิวไผ่ที่ไร้เมืองตนยลนกกาแก้วเกาะกิ่งกรุงกริงร้องก่อยเจื้อยไก่ฟ้าร้องด่าพังพอนแอบขึ้นขอนกินไข่ตกใจช้างเดินเพลินร้องทักทายเสียงดังลิงค่างวิ่งตื่นรับในดงพงไพรหน่วยไกลหยุดยืนถ่าเพื่อนขึ้นมาร้องทักทายทั่วหน้าเริงร่ากับหมู่(*)จำจากจรต้องนอนกลางดิน จำจากถิ่นต้องกินกลางทราย จำจากบ้านไปอยู่แดนไกลจำจากไปด้วยใจจดจำกินข้าวปลาขิงข่าพริกตำถามหาผักอิเลิศ อีรอก อีตู่ ดูต้มมะหุ่งปรุงใส่ยำไข่มดแดงกินข้าวปลาขิงข่าพริกแห้งผัดต้มแกงปลีกล้วยลงห้วยมุดดำทำลวงปลากุ้งปลาบู่เข้ารูปูไข่น้ำลำธารตกย้อยเงือกน้อยในไพรสดใสกระเซ็นลงเคลื่อนคล้องลอยเล่นย่ำเย็นเยื้องย่าง(*)จำจากจรต้องนอนกลางดิน จำจากถิ่นต้องกินกลางทราย จำจากบ้านไปอยู่แดนไกลจำจากไปด้วยใจจดจำคนใจเดียวผ้าเตี่ยวพันกายมีหน้าไม้เป็นเพื่อนอยู่เรือนไม้ไผ่ไฟคือผ้าห่มกันลมเมฆพรมจมดินคนภูเขามาเก่าเขากินส่วยที่ดินสวนข่าโนเดเปี้ยไหมเก็บทั้งกรัวนุ่งกรัวย้อมเอี้อยน้องเที่ยวถ่าเก็บในตัวที่มีภาษีอกโตภาษีน้ำนมทั้งขนมไหว้เจ้าหน้าหนาวเสียเงินคนใจเดียวผ้าเตี่ยวพันกายเป่าใบไม้หาคู่ฟังดูรู้ความนามน้องกินข้าวกับแจ่วกินแล้วหรือไรกินงาหอมสาวออมเอียงอายบ่าวพี่ชายทวนกลับสดับคำผวนนวลน้องไม่หลอกดอกพี่คำนี้งอมถ่าพี่บ่ได้สาวน้อยขุดดอยจนล้มเก็บต้มเม็ดหินเม็ดทรายดินเน่าเปื่อยค่อยเลิกรากันฉันรักเธอ....ร้อยเอาพวงมาลัยส่งให้คนดอยดอกสร้อยวาจานกน้อยบินเริงร่าจูบฟ้าฝากดิน(*)จำจากจรต้องนอนกลางดิน จำจากถิ่นต้องกินกลางทราย จำจากบ้านไปอยู่แดนไกลจำจากไปด้วยใจจดจำ(**)ยามค่ำคืนดึกดื่นคืนดำจำสายลมโบยโบกโกรกเหงือรินไหลไฟไม่กระจ่างหนทางอำพรางมืดมนหัวไก่ขอนหญ้าอ่อนซ่อนตนรุ่งแล้วยลเมืองใหญ่ที่ไร้เมืองบนยลเจ้าคนงามน้ำใจรินไหลล่องลอยร้อยเอาพวงมาลัยส่งให้คนดอยดอกสร้อยวาจานกน้อยบินเริงร่าจูบฟ้าฝากดินร้อยเอาพวงมาลัยส่งให้คนดอยดอกสร้อยวาจานกน้อยบินเริงร่าจูบฟ้าฝากดิน....
นี้คือเพื่อชีวิตตัวจริง ร้อยกลองร้อยแก้วออกมาได้ถึงใจคนรายได้น้อย ชาวไร่ ชาวนา ชาวป่า ชาวเขา ที่เข้าถึงบทบาทชีวิตของชนด้อยโอกาศ รู้เรื่องการดำเนินชีวิตของเขา ต่างกับบทเพลงเพื่อความวุ่นวายและแตกแยก กัน.ส.ทับถม
สวยงาม งดงาม🎉🎉🎉😊😊😊😊
ที่สุดของความทรงจำ หาอารมณ์เพลงแบบนี้ ในยุคสมัยนี้ไม่ได้อีกแล้ว..
เจอเวอร์ชั่นนี้ สุดยอดจริงๆ เหลือใจเด้อีพ่อ บ่มีคำบรรยายเลย
คือกวีที่ต้องสืบสานให้ยาวนาน ถ้อยคำสร้อยสวยสดงดงามมากๆ สมกับตำนานกวีศรีโคราช
ทศวรรษแรกของน้าหมูผมยังไม่รู้จ้ก_เริ่มฟังเพลงของน้าเมื่อปี33
ติดตามมาตลอด_หล้งจากชุดหนึ่งก้าวหกสิบไม่ค่อยอุดหนุน_หาซื้อยากและสตางค์นอ้ยด้วย_ไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม_ชอบน้าหมูมาก_จะแฟนเพลงที่ซื่อสัตย์ตลอดไป
ฟังตั้งแต่16ปี ปัจจุบัน28ยังฟัง
เพื่อชีวิตจริงไปครับ.ทับถม
รักรักรัก ..ชอบ ชอบ ชอบ.
ลายเพลงแบบน่านเหนือกับภาษาถิ่นอีสาน
ผู้หญิงที่ร้องในเพลงนี้คือใครเหรอครับ
⛼รักน้าหมู..กวีศรีชาวไร่
ผมรักคุณไอ้นาย....
ไพเราะจังครับ
*จำจากจร ต้องนอนกลางดิน จำจากถิ่น ต้องกินกลางทราย จำจากบ้าน ไปอยู่แดนไกล จำจากไป ด้วยใจจดจำ
**ยามค่ำคืน ดึกดื่นคืนดำ จำสายลม โบยโบก โกรกเหงื่อ รินไหล ไฟไม่กระจ่างหนทาง อำพรางมืดมน
หัวก่ายขอนหญ้าอ่อนซ่อนตน รุ่งแล้วยลทิวไผ่พี่ไร้เมืองตน ยลนกกาแก้วเกาะกิ่งกรุ้งกริ้งร้องวอน เจื้อยไก่ฟ้าร้องด่าพังพอนแอบขึ้นคอนกินไข่ตกใจช้างเดิน เพลินร้องทักทายเสียงดังลิงค่างวิ่งตื่น
รักในพวงมาลัยหน่วยไกลหยุดยืน ถักตื้นขึ้นมา ร้องทักทายทั่วหน้าเริงร่ากับลิง
(ซ้ำ *)
กินข้าวปลาขิงข่าพริกตำถามหาผักอิเลิศ อีหลอก อีตู่ ดูต้มมะคุงปรุงใส่ยำไข่มดแดง กินข้าวปลาขิงข่าพริกแห้ง ผัดต้มแกงปลีกล้วยลงห้วยมุดดำ คลำล้วงปลาปุ้งปลาบู่เข้ารู ปูไข่
น้ำลำธารตกย้อยเงือกน้อยในไพร สดใสกระเซ็น ลงเคลื่อนคล้อยลอยเล่นย่ำเย็นเยื้องย่าง
(ซ้ำ *)
คนใจเดียว ผ้าเตี่ยวพันกาย มีหน้าไม้เป็นเพื่อน อยู่เรือนไม้ไผ่ ไฟคือผ้าห่มกันลมเมฆพรมจมดิน คนภูเขาเมืองเก่าเขากิน ส่วยที่ดินสวนข่าดอเดเปี้ยไหม เก็บทั้งครัวหนุ่ม ครัวหย่องเอี้อยน้องเที่ยวทาง เก็บในตัวที่มีภาษีอกโต ภาษีน้ำนมทั้งขนมไหว้เจ้าหน้าหนาวเสียเงิน
คนใจเดียว ผ้าเตี่ยวพันกาย เป่าใบไม้หาคู่ฟังดูรู้ความ งามน้องกินข้าวกับแจ่วกินแล้วหรือไร กินงาหอมสาวออมเอียงอาย บ่าวพี่ชายทวนกลับ สลับคำผวน นวลน้องไม่หลอก ดอกพี่ คำนี้ งอมหา
พี่บ่ได้สาวน้อย ขุดดอยจนล่ม เก็บต้มเม็ดหินเม็ดทรายดินเน่าเปื่อยค่อยเลิก รากัน....หืมมม์ .......
ฉันรักเธอ...เอิ่งเอย.....เอิ้งเอย..........
***ร้อยเอาพวงมาลัย ส่งให้ คนดอย ดอกสร้อย วาจา นกน้อยบินเริงร่า จูบฟ้า ฝากดิน
(ซ้ำ * , **)
หัวก่ายขอน หญ้าอ่อนซ่อนตน รุ่งแล้วยลเมืองใหญ่ พี่ไร้เมืองบน ยลเจ้าคนงาม น้ำใจ รินไหลล่องลอย
(ซ้ำ *** 2 ครั้ง)
รักเลย
ภาษาสละสะลวด
ภาษีอกโตคืออะไรเหรอคะ
อกโตคือนมครับ
*จำจากจรต้องนอนกลางดิน
จำจากถิ่นต้องกินกลางทราย
จำจากบ้านไปอยู่แดนไกลจำจากไปด้วยใจจดจำ
**ยามค่ำคืนดึกดื่นคืนดำจำสายลมโบยโบกโกรกเหงือรินไหล
ไฟไม่กระจ่างหนทางอำพรางมืดมน
หัวไก่ขอนหญ้าอ่อนซ่อนตนรุ่งแล้วยลทิวไผ่ที่ไร้เมืองตน
ยลนกกาแก้วเกาะกิ่งกรุงกริงร้องก่อย
เจื้อยไก่ฟ้าร้องด่าพังพอนแอบขึ้นขอนกินไข่ตกใจช้างเดินเพลินร้องทักทายเสียงดังลิงค่างวิ่งตื่น
รับในดงพงไพรหน่วยไกลหยุดยืนถ่าเพื่อนขึ้นมาร้องทักทายทั่วหน้าเริงร่ากับหมู่
(*)จำจากจรต้องนอนกลางดิน
จำจากถิ่นต้องกินกลางทราย
จำจากบ้านไปอยู่แดนไกลจำจากไปด้วยใจจดจำ
กินข้าวปลาขิงข่าพริกตำถามหาผักอิเลิศ อีรอก อีตู่ ดูต้มมะหุ่งปรุงใส่ยำไข่มดแดง
กินข้าวปลาขิงข่าพริกแห้งผัดต้มแกงปลีกล้วยลงห้วยมุดดำ
ทำลวงปลากุ้งปลาบู่เข้ารูปูไข่
น้ำลำธารตกย้อยเงือกน้อยในไพรสดใสกระเซ็น
ลงเคลื่อนคล้องลอยเล่นย่ำเย็นเยื้องย่าง
(*)จำจากจรต้องนอนกลางดิน
จำจากถิ่นต้องกินกลางทราย
จำจากบ้านไปอยู่แดนไกลจำจากไปด้วยใจจดจำ
คนใจเดียวผ้าเตี่ยวพันกายมีหน้าไม้เป็นเพื่อนอยู่เรือนไม้ไผ่
ไฟคือผ้าห่มกันลมเมฆพรมจมดิน
คนภูเขามาเก่าเขากินส่วยที่ดินสวนข่าโนเดเปี้ยไหม
เก็บทั้งกรัวนุ่งกรัวย้อมเอี้อยน้องเที่ยวถ่า
เก็บในตัวที่มีภาษีอกโตภาษีน้ำนมทั้งขนมไหว้เจ้าหน้าหนาวเสียเงิน
คนใจเดียวผ้าเตี่ยวพันกายเป่าใบไม้หาคู่ฟังดูรู้ความนามน้องกินข้าวกับแจ่วกินแล้วหรือไร
กินงาหอมสาวออมเอียงอายบ่าวพี่ชายทวนกลับสดับคำผวน
นวลน้องไม่หลอกดอกพี่คำนี้งอมถ่า
พี่บ่ได้สาวน้อยขุดดอยจนล้มเก็บต้มเม็ดหินเม็ดทรายดินเน่าเปื่อยค่อยเลิกรากัน
ฉันรักเธอ....
ร้อยเอาพวงมาลัยส่งให้คนดอยดอกสร้อยวาจานกน้อยบินเริงร่าจูบฟ้าฝากดิน
(*)จำจากจรต้องนอนกลางดิน
จำจากถิ่นต้องกินกลางทราย
จำจากบ้านไปอยู่แดนไกลจำจากไปด้วยใจจดจำ
(**)ยามค่ำคืนดึกดื่นคืนดำจำสายลมโบยโบกโกรกเหงือรินไหล
ไฟไม่กระจ่างหนทางอำพรางมืดมน
หัวไก่ขอนหญ้าอ่อนซ่อนตนรุ่งแล้วยลเมืองใหญ่ที่ไร้เมืองบน
ยลเจ้าคนงามน้ำใจรินไหลล่องลอย
ร้อยเอาพวงมาลัยส่งให้คนดอยดอกสร้อยวาจานกน้อยบินเริงร่าจูบฟ้าฝากดิน
ร้อยเอาพวงมาลัยส่งให้คนดอยดอกสร้อยวาจานกน้อยบินเริงร่าจูบฟ้าฝากดิน....