denilir ya bulamadım dünyada gönüle mekân, nerede bir gül bitse etrafı diken diye. herhangi bir akşamın yahut sabahın herhangi bir saatinde bir vasıta olmaksızın dik durmayı düşlüyorum. Bir duvar dibine sızmadan, büyük bir eşyanın yanına saklanmadan. Dimdik ve tam bir tevekkül haliyle. Allah nasib ederse, verdiği emaneti anlayan uyanık bir kalp ile beni nimetlendirirse; gülün dikeni olsa, sevdalısı bülbül olurum sanıyorum. artık anlaşılmayı değil, anlamayı arzuluyorum. Rabbimden itidal sahibi olmayı niyâz ediyor, pişmanlık, nankörlük fırtınalarından bir an önce kurtulmayı talep ediyorum.. bilmiyorum işte. Bilmiyorum. Ne vakte kadar? Bir bulut var mı önümde ya da güneşi gölgeleyen bulut ben miyim?.. bilmiyorum
Esselamün Aleyküm Rahmetullahi ve bereketehu,Sonsuz salatu Selam olsun Muhabbeti ziyası ile Habibi Zişan Efendimize (sallahüaleyhivesellem), O dinmez fırtınaların içinde olsa idiniz kurtulmayı dileyemezdiniz Aşikar'ki efendim geçmişinizde bırakmışsınız, En önemli evresinede ulaşmışsınız Güneşin kapısına gelmişsiniz bulut bırakmıyacak ve oluşturacak yakınsınız, Akl ile çalar iseniz kapıyı Eşsiz ısısını Özümsemeniz Namümkündür, Gözü kapatıp Gönül ile çalınınça açılır, Vuslatınızın kapıları ardına kadar Emin olun lütfen kendinizden İlham edileninizden
Penceremin baharı gelmiş. Yeşermiş perdelerim. Yaprak açmış demir parmaklıklar. Bir mahkumun esareti intihar ediyor. Kuşlar kondu pervazıma. Boncuk boncuk, rengarenk kuşlar. Elimde tesbih denleri, Besliyorum onları, Sultan Ahmet' teki gibi. Çocuklar top atıyor camıma. Kızdırıyorlar beni sürekli. Keseceğim en sonunda toplarını. Ama alınmasaydı elimden hançerim. Kızlar gülerek geçiyor sokağımdan. Çıtı pıtı, hanım hanımcık, cıvıl cıvıllar, Aşıklar sevişiyor duvar dibimde, Ben izliyorum onları penceremde. Ne kadar mutlu yaşıyor insanlar, Sanki hiç ölmeyecekler gibi. Beni artık boğuyor bu zindanlar, Ne zaman kurtaracam buradan kendimi. Kesiyor beni bu kelepçeler artık. Parmaklıklar nefes aldırmıyor daha. Bu duvarlar çiçek açmıyor baharda. Ruhumun küfünü temizlemez hiçbir temyiz davada Tufan Aslan
Sen gideli iki gün oldu Maviş. Seni çok özlüyorum, küçücük bir kuşu çok özlüyorum. Onun ötüşünü, kendini sevdirmeye çalışmasını, kanadının kırık oluşuna rağmen uçmaya çalışmasını görmeyi çok özlüyorum. Bir yandan da kendime cok kızıyorum. Son günlerde çok ihmal etmiştim onu. Ben ne kadar çok üzgünsem o da o kadar çok üzgündü. Maviş ile ortak bir yönümüz terk edilmekti. İkimiz de terk edilip ortada öylece kalmıştık. Kader ortağıydık. Kendi acım yüreğime o kadar ağır geldi ki onunkisini göremedim bile. Oysa küçük bedenine ne kadar cok acılar sığdırmıştı Maviş'im. Seni çok seviyorum Maviş toprak seni incitmeden kendine katsın annecim. Gittiğin yerde kanadın kırık olmaz belki dilediğince uçarsın. Maviş'i ihmal etmemin sebebi olan kişiyi asla affetmicem. Vaktimi ziyan edişini, beni oyalayışını, önce tepelere çıkarıp sonrasında oradan itişini, beni hiç edişini asla unutmayacağım. Rabbim affetsin onu ben affetmicem
Bunca gürültülü kalabalık içinde kendini yalnız hisseden kuşuma yazıyorum bu satırları..🪽 Hiç geçmeyecekmiş ,sızısı dinmeyecekmiş gibi , gökyüzü senin ama alacak nefesin yokmuş gibi, etrafın rengarenk ışıklarla dolu ama depderin bir kuyuda karanlıkta kalmış gibi ... Bu hislerin tarifi yok biliyorum ama Seni yoktan var eden Allah'ın var , seni güzelliklerle bezeyip sevdiren bir Rabb'in var endişelenme sen sevmesen de bir yerlerde seni seven insanlar var.Umarım bir gün bu yazımı okursun ve yine umarım ki okuduğunda hayatta çok güzel yerlerdesindir 🦋..
sayısız ifade edilişlerin ortasında, ben yine bir başıma.
denilir ya bulamadım dünyada gönüle mekân, nerede bir gül bitse etrafı diken diye. herhangi bir akşamın yahut sabahın herhangi bir saatinde bir vasıta olmaksızın dik durmayı düşlüyorum. Bir duvar dibine sızmadan, büyük bir eşyanın yanına saklanmadan. Dimdik ve tam bir tevekkül haliyle. Allah nasib ederse, verdiği emaneti anlayan uyanık bir kalp ile beni nimetlendirirse; gülün dikeni olsa, sevdalısı bülbül olurum sanıyorum. artık anlaşılmayı değil, anlamayı arzuluyorum. Rabbimden itidal sahibi olmayı niyâz ediyor, pişmanlık, nankörlük fırtınalarından bir an önce kurtulmayı talep ediyorum.. bilmiyorum işte. Bilmiyorum. Ne vakte kadar? Bir bulut var mı önümde ya da güneşi gölgeleyen bulut ben miyim?.. bilmiyorum
Esselamün Aleyküm Rahmetullahi ve bereketehu,Sonsuz salatu Selam olsun Muhabbeti ziyası ile Habibi Zişan Efendimize (sallahüaleyhivesellem), O dinmez fırtınaların içinde olsa idiniz kurtulmayı dileyemezdiniz Aşikar'ki efendim geçmişinizde bırakmışsınız, En önemli evresinede ulaşmışsınız Güneşin kapısına gelmişsiniz bulut bırakmıyacak ve oluşturacak yakınsınız, Akl ile çalar iseniz kapıyı Eşsiz ısısını Özümsemeniz Namümkündür, Gözü kapatıp Gönül ile çalınınça açılır, Vuslatınızın kapıları ardına kadar Emin olun lütfen kendinizden İlham edileninizden
Penceremin baharı gelmiş.
Yeşermiş perdelerim.
Yaprak açmış demir parmaklıklar.
Bir mahkumun esareti intihar ediyor.
Kuşlar kondu pervazıma.
Boncuk boncuk, rengarenk kuşlar.
Elimde tesbih denleri,
Besliyorum onları, Sultan Ahmet' teki gibi.
Çocuklar top atıyor camıma.
Kızdırıyorlar beni sürekli.
Keseceğim en sonunda toplarını.
Ama alınmasaydı elimden hançerim.
Kızlar gülerek geçiyor sokağımdan.
Çıtı pıtı, hanım hanımcık, cıvıl cıvıllar,
Aşıklar sevişiyor duvar dibimde,
Ben izliyorum onları penceremde.
Ne kadar mutlu yaşıyor insanlar,
Sanki hiç ölmeyecekler gibi.
Beni artık boğuyor bu zindanlar,
Ne zaman kurtaracam buradan kendimi.
Kesiyor beni bu kelepçeler artık.
Parmaklıklar nefes aldırmıyor daha.
Bu duvarlar çiçek açmıyor baharda.
Ruhumun küfünü temizlemez hiçbir temyiz davada
Tufan Aslan
Sen gideli iki gün oldu Maviş. Seni çok özlüyorum, küçücük bir kuşu çok özlüyorum. Onun ötüşünü, kendini sevdirmeye çalışmasını, kanadının kırık oluşuna rağmen uçmaya çalışmasını görmeyi çok özlüyorum. Bir yandan da kendime cok kızıyorum. Son günlerde çok ihmal etmiştim onu. Ben ne kadar çok üzgünsem o da o kadar çok üzgündü. Maviş ile ortak bir yönümüz terk edilmekti. İkimiz de terk edilip ortada öylece kalmıştık. Kader ortağıydık. Kendi acım yüreğime o kadar ağır geldi ki onunkisini göremedim bile. Oysa küçük bedenine ne kadar cok acılar sığdırmıştı Maviş'im. Seni çok seviyorum Maviş toprak seni incitmeden kendine katsın annecim. Gittiğin yerde kanadın kırık olmaz belki dilediğince uçarsın.
Maviş'i ihmal etmemin sebebi olan kişiyi asla affetmicem. Vaktimi ziyan edişini, beni oyalayışını, önce tepelere çıkarıp sonrasında oradan itişini, beni hiç edişini asla unutmayacağım. Rabbim affetsin onu ben affetmicem
İnsanların içinde de yalnızdir insan.🌾
ruhum bu kanaldaki musiqilərlə dinclik tapır. teşekkürler verâ
Alt yazı olsaydi keske muzik cok güzel ama anlami bilinince daha baska oluyor
Bunca gürültülü kalabalık içinde kendini yalnız hisseden kuşuma yazıyorum bu satırları..🪽
Hiç geçmeyecekmiş ,sızısı dinmeyecekmiş gibi , gökyüzü senin ama alacak nefesin yokmuş gibi, etrafın rengarenk ışıklarla dolu ama depderin bir kuyuda karanlıkta kalmış gibi ...
Bu hislerin tarifi yok biliyorum ama
Seni yoktan var eden Allah'ın var , seni güzelliklerle bezeyip sevdiren bir Rabb'in var endişelenme sen sevmesen de bir yerlerde seni seven insanlar var.Umarım bir gün bu yazımı okursun ve yine umarım ki okuduğunda hayatta çok güzel yerlerdesindir 🦋..