Nie moj komputer i nie wiem jak zrobic umlaut. 1.Wir traumen von dem grosse Haus auf dem Land. (a umlaut w traumen) 2.Ihr erzahlt von oft eurem Ausflug.( a umlaut w erzahlt) 3.ich muste das Frage schnell antworten auf.
To taki skrót myślowy.;) To znaczy, że po czasowniku np. "schreiben" dajemy przyimek "an", a po przyimku "an" dajemy Akkusativ, czyli rzeczownik z rodzjnikiem w Akkusativie (4 przyp.).Po polsku znaczy to "pisać do", z tym, że my piszemy do kogo? czego? (2 przyp. dopełniacz). Ich schreibe an die Mutter (die Mutter jest tu w 4 przyp., czyli w Akkusativie) - Ja piszę do mamy. (mama jest w 2 przyp., czyli w dopełniaczu). Gdybyśmy stosowali termin "rekcja" w jp, to powiedzielibyśmy, że jest "pisać do... a po "do" mamy dopełniacz (oczywiście w tym konkretnym przykładzie). Ale język polski nie zna pojęcia "rekcja", co nie znaczy, że ona w jp nie istnieje. Rekcja to nic innego jak to, że dany czasownik wymaga po sobie dopełnienia (czyli rzeczownika) w danym przypadku. Jest rekcja bezprzyimkowa i przyimkowa: Ich beantworte die Frage./ Ich antworte auf die Frage. (Odpowiadam na pytanie.). Dla nas Polaków problem rekcji (i nie tylko rekcji) jest o tyle trudny, że w jp jest 7 przypadków, a w jn tylko 4, więc to, co my wyrażamy siedmioma przypadkami, Niemcy muszą zrobić czterema. Siłą rzeczy istnieją tu znaczne różnice, jak sobie je jednak uświadomimy i porównamy problem do języka ojczystego, to jest to do ogarnięcia. Szkoda tylko, że nauczyciele na ogół dość rzadko odwołują się przy tłumaczeniu zagadnień gramatycznych do języka ojczystego (trzeba znać dobrze własną gramatykę ;)) Uczniom byłoby łatwiej. Życzę wytrwałości i powodzenia!;)
Pozdrawaim panią mól nie wiem co tu robie ale smiesznie jest xd
Ja się nie smieje bo doskonale wiem co tu robię
1.Wir träumen von dem grosse Hause auf dem Land.
2. Sie oft erzählen von seinem Ausflug.
3.Ich muss schnell auf die frage antworten.
skad sie bierze to dich jak nie ma tego w odmianie zadnej?
Dlaczego großen haus?
1. Wir träumen von einem großen Haus auf dem Land.
2. Sie erzählen oft von ihrem Ausflug.
3. Ich muss schnell auf die Frage antworten.
GUT!
Super!
1.Wir traumen von grossen Haus aufs Dorf
2.Sie erzahlen oft von eigenen dem Ausflug
3.Ich muss schnell auf die Frage antworten
1.Wir traumen von dem grossen Haus auf dem Dorf
2.Sie erzahlen oft von dem Ausflug
3.Ich muss schnell auf die Frage antworten
Gut!
2. Dlaczego nie będzie "Sie erzählen oft von ihrem Ausflug." ? Wycieczka miała być konkretnie ich.
Hans Kloss
też tak napisałem jak HANS
więc jak ma być?
Nie moj komputer i nie wiem jak zrobic umlaut.
1.Wir traumen von dem grosse Haus auf dem Land. (a umlaut w traumen)
2.Ihr erzahlt von oft eurem Ausflug.( a umlaut w erzahlt)
3.ich muste das Frage schnell antworten auf.
von dem grossen Haus - reszta w tym zdaniu dobrze
Ihr erzahlt oft von eurem Ausflug
Ich musste schnell auf die Frage antworten.
Dziekuje.
Cześć
do you speak inglisz
co to znaczy "po an mamy akkuzativ " to bez sensu
To taki skrót myślowy.;) To znaczy, że po czasowniku np. "schreiben" dajemy przyimek "an", a po przyimku "an" dajemy Akkusativ, czyli rzeczownik z rodzjnikiem w Akkusativie (4 przyp.).Po polsku znaczy to "pisać do", z tym, że my piszemy do kogo? czego? (2 przyp. dopełniacz). Ich schreibe an die Mutter (die Mutter jest tu w 4 przyp., czyli w Akkusativie) - Ja piszę do mamy. (mama jest w 2 przyp., czyli w dopełniaczu). Gdybyśmy stosowali termin "rekcja" w jp, to powiedzielibyśmy, że jest "pisać do... a po "do" mamy dopełniacz (oczywiście w tym konkretnym przykładzie). Ale język polski nie zna pojęcia "rekcja", co nie znaczy, że ona w jp nie istnieje. Rekcja to nic innego jak to, że dany czasownik wymaga po sobie dopełnienia (czyli rzeczownika) w danym przypadku. Jest rekcja bezprzyimkowa i przyimkowa: Ich beantworte die Frage./ Ich antworte auf die Frage. (Odpowiadam na pytanie.). Dla nas Polaków problem rekcji (i nie tylko rekcji) jest o tyle trudny, że w jp jest 7 przypadków, a w jn tylko 4, więc to, co my wyrażamy siedmioma przypadkami, Niemcy muszą zrobić czterema. Siłą rzeczy istnieją tu znaczne różnice, jak sobie je jednak uświadomimy i porównamy problem do języka ojczystego, to jest to do ogarnięcia. Szkoda tylko, że nauczyciele na ogół dość rzadko odwołują się przy tłumaczeniu zagadnień gramatycznych do języka ojczystego (trzeba znać dobrze własną gramatykę ;)) Uczniom byłoby łatwiej. Życzę wytrwałości i powodzenia!;)
nie rozumiem adios
Nic nie umiem. Nic nie tłumaczysz.
pani mi życia nie psuje proszę błagam pani to usunie
ale wkurwiająco gada