Hello! Here's the script, I hope this helps🥰 Tauhan: Ricca - Victorina Hansen- Tiburcio Aaliyah- Consolacion Axel-Alperes Citizen- Renz Linares- Amor Kabanata 47 Habang isinasabong ni Kapitan Tiyago ang kanyang lasak, si Donya Victorina naman ay naglibot sa bayan upang makita kung ano ang ayos ng mga bahay ng mga tamad na Indio. Matingkad ang sikat ng araw, may mga nagtitinda, may mga batang palakad-lakad. Madumi at maingay ang buong paligid. Victorina: Napakapangit naman ng mga bahay ng mga Indio dito. Bukod sa napakarumi ay napakaingay pa. Hindi ko malaman kung paano sila nabubuhay dito. Kailangan talaga maging Indio para mabuhay dito. Mga walang pinag-aralan at di marunong gumalang. Biruin mo? Hindi man lang nagbigay pugay nung tayo’y dumaan. Paluin mo ng ng sombrero mo Tiburcio ng maturuan ng tamang pag-galang. Tiburcio: At kung ako’y patulan nila? Victorina: Ha! Ba’t diba ikaw’y lalaki? Tiburcio: Diba’t ako’y pilay? Victorina: Tara na nga’t umuwi. Nakasalubong nila ang alperes at dito ay lalong nagpatindi sa sama ng loob ng Donya Victorina. Hindi sya pinuri ng Alperes ngunit halos patutya pa itong tiningnan. Alperes: Don Tiburcio (shake hands) Victorina:Hindi ka dapat na nakikipag-kamay sa isang Alperes lamang. Bahagya nya nga lamang ginalaw ang kanyang kapresete. Di ka marunong lumagay sa kalagayan mo. Tiburcio: Ngunit siya yung pinuno dito Victorina: Bakit? Tayo ba’y mga Indio Scene 2 Consolacion: Pweh! Victorina: Hoy Senyora! Sa tingin mo ba’y hindi ko narinig yun? Bakit naiinggit ka ba sa aking damit? Consolacion: Ako? Maiinggit sa basahang yan? Ah! Oo, inggit ako sa kulot mo Victorina: facial expression and gasp Tiburcio: Halikana, wag mo na syang patulan Victorina: Hayaan mong turuan ko ng leksyon ang walang hiyang ito. Kilalanin mo’ng kinakausap mo. Baka akala mo ako’y probinsyana o kabet ng sundalo. Sa aming bahay sa Maynila, hindi nakakapasok ang mga Alperes. Hanggang pintuan lamang sila. Consolacion: Talaga ho? Ang mga gwadya sibil ay hindi nakakapasok pero yung asawa nyong pilay nakakapasok? HA HA HA Victorina: Tingnan mo! Ikinababa ng aking karangalan ang pakikipag-usap sa’yo. Ibig mo bang labhan ang aking damit? Mahal ang ibabayad ko sayo. Akala mo ba’y hindi ko alam na ikaw’y labandera? Consolacion: Akala ba Ninyo hindi ko alam kung sino kayo? Isang hamak na kabet lamang. Kabet! Victorina: Hoy baboy! Bumaba ka rito at dudurugin ko yang marumi mong bunganga! Consolacion: Maghintay ka at buburahin ko yang koloretes sa mukha mo! Tiburcio: Huminahon nga kayong dalawa Consolacion: Wag ka ngang makialam matandang pilay Tiburcio: Anong sabi mo? Victorina: Tumaas ka na lamang pala. Ayokong makita ako ng mga tao na nakikipag-usap sa isang labanderang hindi marunong magsuklay! Consolacion: Inuuto mo ba ako? O baka ulyanin ka na. Pinababa mo ako. O baka nakalimutan mo dahil ang tanda-tanda mo na. Victorina: Hoy! Trenta y dos pa lamang ako! Consolacion: Mangmang ka rin pala? Kwarenta’y singko ka na, kung hindi ako nagkakamali. Victorina: Hindi ko kailangan tanggapin ang mga bagay na ito sa isang taong katulad mo. (fight) Alperes: Mga Senyora, Don Tiburcio Victorina: Turuan mo nga ng kaunti yang asawa mo, ibili mo na rin ng magandang damit. At kung wala kayong salapi, magnakaw kayo sa taong bayan. Consolacion: Nandito ako Senyora, bakit hindi mo durugin ng laway mo ang aking bibig. Alperes: Ale, pasalamat kayo’t ginugunita ko na kayo’y isang babae dahil kung hindi, dinurog na kayo ng aking sipa. Tiburcio: Ginoong Alperes Alperes: Magtigil kayu medikong Lukas, hindi kayo lalaki! Ilang sigawan, murahan at laitan ang nangyari. Lahat ng maruming nakatago ay lumabas, at sa dahilang ang apat ay panabay na nagsalit at ang sinasabi ay maraming bagay na katotohanan. Citizen: Mga Ginoo’t Ale anong nangyari dito? Consolacion: Wag kang makialam dito hipokritong karnista. Citizen: Don Tiburcio, ilayo mo na ang iyong asawa. Ale, itigil mo na ang iyong dila. Consolacion: Lumayas na kayo dito! Magnanakaw sa mga mahirap. Citizen: Magsitigil na kayo, marami ng nakakakita. Unti-unti na ring nauubos ang listahan ng pagmumura, at natapos na rin ang pagtatanghal ng kawalang hiyaan ng bawat mag-asawa. Victorina: Babalik tayong Maynila. Kakausapin natin ang Kapitan- Heneral upang mapatalsik ang walang hiyang Alperes na yan at ang kanyang asawa. Tiburcio: Paano yung mga su-sundalo Victorina: Bakit? Hindi ka ba lalaki? Susmaryusep Scene 3 Victorina: Pikon na pikon na ako sa Consolacion na yan. Linares, hamunin mo ng dwelo ang teniente. Linares: Pero Victorina Victorina: Sa tingin mo ba hindi ko alam ang mga kasinungalingan na sinasabi mo kay Santiago? Ano kayang mararamdaman nya kung nalaman nya ang mga ito. Linares: Opo Senora.
Hello! Here's the script, I hope this helps🥰
Tauhan:
Ricca - Victorina
Hansen- Tiburcio
Aaliyah- Consolacion
Axel-Alperes
Citizen- Renz
Linares- Amor
Kabanata 47
Habang isinasabong ni Kapitan Tiyago ang kanyang lasak, si Donya Victorina naman ay naglibot sa bayan upang makita kung ano ang ayos ng mga bahay ng mga tamad na Indio. Matingkad ang sikat ng araw, may mga nagtitinda, may mga batang palakad-lakad. Madumi at maingay ang buong paligid.
Victorina: Napakapangit naman ng mga bahay ng mga Indio dito. Bukod sa napakarumi ay napakaingay pa. Hindi ko malaman kung paano sila nabubuhay dito. Kailangan talaga maging Indio para mabuhay dito. Mga walang pinag-aralan at di marunong gumalang. Biruin mo? Hindi man lang nagbigay pugay nung tayo’y dumaan. Paluin mo ng ng sombrero mo Tiburcio ng maturuan ng tamang pag-galang.
Tiburcio: At kung ako’y patulan nila?
Victorina: Ha! Ba’t diba ikaw’y lalaki?
Tiburcio: Diba’t ako’y pilay?
Victorina: Tara na nga’t umuwi.
Nakasalubong nila ang alperes at dito ay lalong nagpatindi sa sama ng loob ng Donya Victorina. Hindi sya pinuri ng Alperes ngunit halos patutya pa itong tiningnan.
Alperes: Don Tiburcio (shake hands)
Victorina:Hindi ka dapat na nakikipag-kamay sa isang Alperes lamang. Bahagya nya nga lamang ginalaw ang kanyang kapresete. Di ka marunong lumagay sa kalagayan mo.
Tiburcio: Ngunit siya yung pinuno dito
Victorina: Bakit? Tayo ba’y mga Indio
Scene 2
Consolacion: Pweh!
Victorina: Hoy Senyora! Sa tingin mo ba’y hindi ko narinig yun? Bakit naiinggit ka ba sa aking damit?
Consolacion: Ako? Maiinggit sa basahang yan? Ah! Oo, inggit ako sa kulot mo
Victorina: facial expression and gasp
Tiburcio: Halikana, wag mo na syang patulan
Victorina: Hayaan mong turuan ko ng leksyon ang walang hiyang ito. Kilalanin mo’ng kinakausap mo. Baka akala mo ako’y probinsyana o kabet ng sundalo. Sa aming bahay sa Maynila, hindi nakakapasok ang mga Alperes. Hanggang pintuan lamang sila.
Consolacion: Talaga ho? Ang mga gwadya sibil ay hindi nakakapasok pero yung asawa nyong pilay nakakapasok? HA HA HA
Victorina: Tingnan mo! Ikinababa ng aking karangalan ang pakikipag-usap sa’yo. Ibig mo bang labhan ang aking damit? Mahal ang ibabayad ko sayo. Akala mo ba’y hindi ko alam na ikaw’y labandera?
Consolacion: Akala ba Ninyo hindi ko alam kung sino kayo? Isang hamak na kabet lamang. Kabet!
Victorina: Hoy baboy! Bumaba ka rito at dudurugin ko yang marumi mong bunganga!
Consolacion: Maghintay ka at buburahin ko yang koloretes sa mukha mo!
Tiburcio: Huminahon nga kayong dalawa
Consolacion: Wag ka ngang makialam matandang pilay
Tiburcio: Anong sabi mo?
Victorina: Tumaas ka na lamang pala. Ayokong makita ako ng mga tao na nakikipag-usap sa isang labanderang hindi marunong magsuklay!
Consolacion: Inuuto mo ba ako? O baka ulyanin ka na. Pinababa mo ako. O baka nakalimutan mo dahil ang tanda-tanda mo na.
Victorina: Hoy! Trenta y dos pa lamang ako!
Consolacion: Mangmang ka rin pala? Kwarenta’y singko ka na, kung hindi ako nagkakamali.
Victorina: Hindi ko kailangan tanggapin ang mga bagay na ito sa isang taong katulad mo.
(fight)
Alperes: Mga Senyora, Don Tiburcio
Victorina: Turuan mo nga ng kaunti yang asawa mo, ibili mo na rin ng magandang damit. At kung wala kayong salapi, magnakaw kayo sa taong bayan.
Consolacion: Nandito ako Senyora, bakit hindi mo durugin ng laway mo ang aking bibig.
Alperes: Ale, pasalamat kayo’t ginugunita ko na kayo’y isang babae dahil kung hindi, dinurog na kayo ng aking sipa.
Tiburcio: Ginoong Alperes
Alperes: Magtigil kayu medikong Lukas, hindi kayo lalaki!
Ilang sigawan, murahan at laitan ang nangyari. Lahat ng maruming nakatago ay lumabas, at sa dahilang ang apat ay panabay na nagsalit at ang sinasabi ay maraming bagay na katotohanan.
Citizen: Mga Ginoo’t Ale anong nangyari dito?
Consolacion: Wag kang makialam dito hipokritong karnista.
Citizen: Don Tiburcio, ilayo mo na ang iyong asawa. Ale, itigil mo na ang iyong dila.
Consolacion: Lumayas na kayo dito! Magnanakaw sa mga mahirap.
Citizen: Magsitigil na kayo, marami ng nakakakita.
Unti-unti na ring nauubos ang listahan ng pagmumura, at natapos na rin ang pagtatanghal ng kawalang hiyaan ng bawat mag-asawa.
Victorina: Babalik tayong Maynila. Kakausapin natin ang Kapitan- Heneral upang mapatalsik ang walang hiyang Alperes na yan at ang kanyang asawa.
Tiburcio: Paano yung mga su-sundalo
Victorina: Bakit? Hindi ka ba lalaki? Susmaryusep
Scene 3
Victorina: Pikon na pikon na ako sa Consolacion na yan. Linares, hamunin mo ng dwelo ang teniente.
Linares: Pero Victorina
Victorina: Sa tingin mo ba hindi ko alam ang mga kasinungalingan na sinasabi mo kay Santiago? Ano kayang mararamdaman nya kung nalaman nya ang mga ito.
Linares: Opo Senora.
ANG GALING PO!!
thank you♥♥
Ano po background music neto?
Panalo by Ez Mil po
pwede pong mahingi yung script hehehhe
yes
Pahingi po ng script
yes naman, padrop nalang ng email add, thanks
Anong po yung background music neto?