Jestem teraz w trakcie kompletnej higieny tego co mysle i co naplywa do mojej glowy z zewnatrz i wewnatrz. Obserwacja i segregacja oraz " nie wkrecanie sie" sluzy mi znakomicie. Pozdrawiam wszystkich 💜🦋🍇
Dzień dobry, Do tych zasad dodam jeszcze dwie: 1. Codzienną praktykę wdzięczności. 2. Związaną z minimalizmem i z uważnością: uporządkowanie rzeczy i spraw wokół siebie, żeby uporządkować się wewnętrznie i odnaleźć wewnętrzny pokój. Pozdrawiam,
Co do ostatniej zasady, żeby nie zmarnować swojego życia i wykonać swoje powołanie to ciekawa interpretacja. Większość starych ludzi o tym mówi, ale większość z nich żyło w czasach biedy i ciemnoty brzydko mówiąc. Sam poznałem kiedyś starca, który spełnił wszystkie swoje marzenia i wypełnił funkcję życiową, swoje powołanie. Powiedział mi, że całe życie się bał, że zmarnuje życie, nigdy nie był na wakacjach bo szlifował umiejętności, całe życie trening zawzięty i ciężki, budowanie duchowości i relacji. Był to stary buddysta i powiedział mi, że mimo tego, że wypełnił wszystkie cele czuje ogromne rozczarowanie bo i tak kończy żywot tak jak wszyscy jego rowniesnicy (w grobie). Wierzył on w reinkarnację tradycyjną czyli, że człowiek odradza się jako swój kolejny potomek narodzony po jego śmierci i mimo swojej wiary i tak wiedział, że nawet jeśli całe życie by imprezował to skończył by tak samo. Wydaje mi się, że to po prostu przemyślenia doświadczonych ludzi wywołują myśl, która mówi im, że zbliża się koniec i trzeba podświadomie żałować tego czego się nie zrobiło. Nawet jeśli zrobi się wszystko to będzie się żałować, że za dużo się robiło i nie było odpoczynku, zabawy i głupot.
dlatego tak ważna jest równowaga. W moim odczuciu, kiedy odnajdziemy swoją życiową misję, uczymy się również dokonywać wyborów i dzięki temu mamy możliwość cieszenia się życiem jako takim. Powinność to nie obowiązek, dajemy tyle, ile możemy i ile w danym momencie chcemy. Musimy pamiętać, że spełnione życie jest spełnione tylko wówczas, kiedy zadbamy także o swój dobrostan. Wtedy mamy czym obdzielać innych. Pozdrawiam serdecznie :)
Zauważyłam, że najlepiej mi się sprząta, kiedy jestem wściekła. Wtedy jestem bardzo pedantyczna, co nie znaczy wcale, że skupiam 100% swoich myśli na porządkach. Ale wyrzucam złość i porządkuję otoczenie, żeby było mi lepiej...
Wczoraj zauważyłem niewiadomego który szedł z białą laską i natknął się na podtykacz reklamowy. Podszedłem do niego ujełem za rękę i spytałem dokąd zmierza. Odpowiedział że na pocztę. Zaprowadzilem go na miejsce. Kolejka była spora, więc doprowadziłem go do okienka, nie było sprzeciwu ze strony klientów. Tak, zasada żyj i daj żyć innym to znaczy pomóż innym żyć. W tym dniu otrzymałem dobrą wiadomość której oczekiwałem od pewnego czasu. Działanie bez zbędnej intencji tworzy dobrą karmę.
Bardzo fajny filmik :). Treść bardzo klarowna, komentarze do zasad bardzo udane... ale treść nie byłaby tak dobra, gdyby nie energia, w której Pani jest i opowiada... Czułam autentyczność przekazu i spokój wewnętrzny... I nawet przyszło mi do głowy, że gdyby siedziała Pani nic nie mówiąc - też wszyscy byśmy skorzystali :D. Dziękuję :)
Slucham pani słów jedząc kolacje i nagle słyszę pierwszą zasadę, jakbym dostał mordę😉 Dzięki za poświęcony czas, mam ogromny szacunek do ludzi dzielących się tak cenną wiedzą i doświadczeniem.
Lubię ludzi, lubię się uśmiechać i oto taki moment. Szłam pustą ulicą i naprzeciw szła pani, byłyśmy tylko we dwie na tej ulicy, uśmiechnęłam się do niej, odpowiedziała mi takim wręcz wrogim spojrzeniem, że zrobiło mi się bardzo przykro, odebrałam to jako lekcję i pamiętam ją cały czas. Ta chwila, drobne zdarzenie zepsuło mi cały dzień.
proszę pamiętać, że to wrogie spojrzenie tak naprawdę nie było skierowane do Pani. Ono trafia do każdej napotkanej osoby i jest zewnętrznym wyrazem tego, co dzieje się w tym człowieku. To jego/jej złość, niechęć, gniew, poczucie nieszczęścia. A być może właśnie Pani uśmiech - chociaż trafił na pozorny mur - jednak miał szanse się przebić i coś w tym człowieku zmienić. Nie wiemy do końca jakie skutki i efekty niesie nasze zachowanie. Poza tym proszę pomyśleć o tym tak: każdy uśmiech, odwzajemniony czy też nie, zwiększa pulę życzliwości we wszechświecie. Warto więc się uśmiechać :) pozdrawiam
Zauważyłam też, że grzybobranie jest w moim przypadku rodzajem medytacji lub koncentracji na tej czynności i żadnej innej. Po prostu nie mogę szukać grzybów myśląc o czymś :)
Życie po prostu jest i każdy człowiek może nadeć mu sens odpowiedni dla swoich potrzeb, doświadczeń. Świadomość obecności to pierwszy pełen sensu krok . :))
Amerykanie dużo uśmiechają się - myślę, że to ich uwarunkowanie. Tu chodzi o uśmiech wewnętrzny, a nie sztuczny. Najpierw odnajdźmy spokój, harmonię w sobie, a później jakoś wszystko wskoczy na swoje miejsce. Według mnie najpierw jest medytacja i Zen, a potem wszystko będzie jak jak ma być. To nie może być tak, że najpierw zmuszamy siebie do tych zasad. To nie wyjdzie.
Pierwszy raz jestem tutaj.Jestem starsza osoba i mam pytanie?Jako fanka huny,staram sie byc tu i teraz.Jako kobieta, potrafie zmiescic w ciagu dnia wiele czynnosci. A co z np.z moim Mezem,ktory przez wiele tygodni,robi tylko jedna rzecz, i nie wie co sie wokol Niego dzieje.Nie jest artysta,a tak jak ja emerytem.To co,ja mam byc niwolnica do konca swouch dni?Jesli przyjme wspomniane zasady, to ugrzezniemy w brudzie,nieladzie i z pustymi brzuchami.Ja pracowalam zawosowo,srzatalam,gotowalam,zajmowalam sie dziecmi i domem,jak wiele z nas kobiet.I jak z tego i jakie wyciagnac wnioski.Zycie jest zyciem,a teoria,teoria.
Piękny przekaz, ale przykład z Japonią trochę mnie rozśmieszył. Mieszkałem w Japonii i nikt tam nie układał kwiatów, parzył herbaty w godzinnym seansie i nie wytwarzał mieczy. Wszyscy byli zabiegani i ciągle wpatrzeni w telefony. Zero kontaktu z ludźmi, tylko technologia. Twoja teoria o rytuałach i sztuce czynu miała miejsce setki lat temu. Nie hejtuję, po prostu rzeczywistość jaką zastałem tam była mroczna i doznałem samotności w tłumie. Każdy każdego unika itp, ludzie są zamknięci w sobie. Godzinne parzenie herbaty? Każdy piję chemiczną kawę z automatu gdzie do wyboru jest tylko dawka kofeiny (najmniejsza możliwa to dwukrotna norma) każdy jak robot tylko myśli o pracy.
oczywiście, że dzisiaj tak to wygląda. Ale nie zmienia to faktu, że takie rytuały istnieją, że takie podejście do życia jest możliwe. Od nas wyłącznie zależy, z których wzorców będziemy korzystać i czerpać. Ja tam wolę parzyć herbatę w ciszy i spokoju, kaligrafować bez pośpiechu, delektować się widokiem jesiennych klonów. Każdy wybiera, jak przeżyje swoje życie. :)
Nie rozumiem jak pogodzić brak myślenia o przyszłoścci np z pracą w finansach. Bardzo często, w życiu także, trzeba przewidywać różne scenariusze, żeby nie skończyć z przysłowiową ręką w nocniku. Jakie jest do tego podejście?
myślenie o przyszłości w kontekście planowania i organizowania działań to jedno, zaś życie "przyszłością", to drugie. Niestety, często zamiast skupić na tym, co jest do zrobienia, aby zrealizować plany i osiągnąć zamierzony efekt, toniemy w domysłach, przypuszczeniach, imaginacjch itp. Nawet planując lot na Marsa, warto skupić na konkretnych zadaniach i kolejnych krokach, które można wykonać dobrze i starannie będąc wyłącznie tu i teraz, bez myślowych wycieczek w przyszłość. Pozdrawiam :)
Dziękuję za Pani wiedzę i ten kanał, to wartościowe treści, mądre i ważne 😊
Jestem teraz w trakcie kompletnej higieny tego co mysle i co naplywa do mojej glowy z zewnatrz i wewnatrz. Obserwacja i segregacja oraz " nie wkrecanie sie" sluzy mi znakomicie. Pozdrawiam wszystkich 💜🦋🍇
Super przekaz. Dwa razy odsłuchałem i notowałem.
Pięknie powiedziane, :) Nic dodać, nic ująć :) Dzięki!
Dzień dobry,
Do tych zasad dodam jeszcze dwie:
1. Codzienną praktykę wdzięczności.
2. Związaną z minimalizmem i z uważnością: uporządkowanie rzeczy i spraw wokół siebie, żeby uporządkować się wewnętrznie i odnaleźć wewnętrzny pokój.
Pozdrawiam,
świetnie! :)
Zen nie ma żadnych "złotych zasad". Wymyślaniem podobnych bzdur zajmuje się ego które teraz będzie duchowe byleby ważne :)
Co do ostatniej zasady, żeby nie zmarnować swojego życia i wykonać swoje powołanie to ciekawa interpretacja. Większość starych ludzi o tym mówi, ale większość z nich żyło w czasach biedy i ciemnoty brzydko mówiąc. Sam poznałem kiedyś starca, który spełnił wszystkie swoje marzenia i wypełnił funkcję życiową, swoje powołanie. Powiedział mi, że całe życie się bał, że zmarnuje życie, nigdy nie był na wakacjach bo szlifował umiejętności, całe życie trening zawzięty i ciężki, budowanie duchowości i relacji. Był to stary buddysta i powiedział mi, że mimo tego, że wypełnił wszystkie cele czuje ogromne rozczarowanie bo i tak kończy żywot tak jak wszyscy jego rowniesnicy (w grobie). Wierzył on w reinkarnację tradycyjną czyli, że człowiek odradza się jako swój kolejny potomek narodzony po jego śmierci i mimo swojej wiary i tak wiedział, że nawet jeśli całe życie by imprezował to skończył by tak samo. Wydaje mi się, że to po prostu przemyślenia doświadczonych ludzi wywołują myśl, która mówi im, że zbliża się koniec i trzeba podświadomie żałować tego czego się nie zrobiło. Nawet jeśli zrobi się wszystko to będzie się żałować, że za dużo się robiło i nie było odpoczynku, zabawy i głupot.
dlatego tak ważna jest równowaga. W moim odczuciu, kiedy odnajdziemy swoją życiową misję, uczymy się również dokonywać wyborów i dzięki temu mamy możliwość cieszenia się życiem jako takim. Powinność to nie obowiązek, dajemy tyle, ile możemy i ile w danym momencie chcemy. Musimy pamiętać, że spełnione życie jest spełnione tylko wówczas, kiedy zadbamy także o swój dobrostan. Wtedy mamy czym obdzielać innych. Pozdrawiam serdecznie :)
Nie da się w życiu zrobić wszystkiego.
Żal jest częścią życia, nie ma ludzi którzy by czegoś nie żałowali, choćby gadali inaczej
Dziękuję za ten film. Niby tak oczywiste a jednak trudne do osiągnięcia w dzisiejszym świecie .
❤❤❤wdzięczność za pracę.
Daje 👍🏻jeszcze przed oglądnieniem
Bardzo dziękuję za złote zasady Zen pozdrawiam serdecznie 😊
Zauważyłam, że najlepiej mi się sprząta, kiedy jestem wściekła. Wtedy jestem bardzo pedantyczna, co nie znaczy wcale, że skupiam 100% swoich myśli na porządkach. Ale wyrzucam złość i porządkuję otoczenie, żeby było mi lepiej...
Mnie kiedy mam spokój i słucham duchowych audycji
Dziękuję ❤
Superrrr
Dziękuje 🌺
Wspaniały film... przypomina mi to co ważne. A siedzę w Zen od 98'
dziękuję :)
Pięknie powiedziane
dziekuje
Dziękuje
Wczoraj zauważyłem niewiadomego który szedł z białą laską i natknął się na podtykacz reklamowy. Podszedłem do niego ujełem za rękę i spytałem dokąd zmierza. Odpowiedział że na pocztę. Zaprowadzilem go na miejsce. Kolejka była spora, więc doprowadziłem go do okienka, nie było sprzeciwu ze strony klientów. Tak, zasada żyj i daj żyć innym to znaczy pomóż innym żyć. W tym dniu otrzymałem dobrą wiadomość której oczekiwałem od pewnego czasu. Działanie bez zbędnej intencji tworzy dobrą karmę.
Dziękuję
Bardzo fajny filmik :). Treść bardzo klarowna, komentarze do zasad bardzo udane... ale treść nie byłaby tak dobra, gdyby nie energia, w której Pani jest i opowiada... Czułam autentyczność przekazu i spokój wewnętrzny... I nawet przyszło mi do głowy, że gdyby siedziała Pani nic nie mówiąc - też wszyscy byśmy skorzystali :D. Dziękuję :)
bardzo dziękuję :)
Slucham pani słów jedząc kolacje i nagle słyszę pierwszą zasadę, jakbym dostał mordę😉
Dzięki za poświęcony czas, mam ogromny szacunek do ludzi dzielących się tak cenną wiedzą i doświadczeniem.
Namaste ☺️
Lubię ludzi, lubię się uśmiechać i oto taki moment. Szłam pustą ulicą i naprzeciw szła pani, byłyśmy tylko we dwie na tej ulicy, uśmiechnęłam się do niej, odpowiedziała mi takim wręcz wrogim spojrzeniem, że zrobiło mi się bardzo przykro, odebrałam to jako lekcję i pamiętam ją cały czas. Ta chwila, drobne zdarzenie zepsuło mi cały dzień.
proszę pamiętać, że to wrogie spojrzenie tak naprawdę nie było skierowane do Pani. Ono trafia do każdej napotkanej osoby i jest zewnętrznym wyrazem tego, co dzieje się w tym człowieku. To jego/jej złość, niechęć, gniew, poczucie nieszczęścia. A być może właśnie Pani uśmiech - chociaż trafił na pozorny mur - jednak miał szanse się przebić i coś w tym człowieku zmienić. Nie wiemy do końca jakie skutki i efekty niesie nasze zachowanie. Poza tym proszę pomyśleć o tym tak: każdy uśmiech, odwzajemniony czy też nie, zwiększa pulę życzliwości we wszechświecie. Warto więc się uśmiechać :)
pozdrawiam
Zauważyłam też, że grzybobranie jest w moim przypadku rodzajem medytacji lub koncentracji na tej czynności i żadnej innej. Po prostu nie mogę szukać grzybów myśląc o czymś :)
Tak jak spacer po lesie
👍👍👍❤
❤❤❤
Cały czas szukam sensu życia i tracę na to dużo sił , i tylko tyle, nie ma sensu.
Buddyzm pomaga mi nie zwariować
Życie po prostu jest i każdy człowiek może nadeć mu sens odpowiedni dla swoich potrzeb, doświadczeń.
Świadomość obecności to pierwszy pełen sensu krok . :))
@@klaudia7827 O, tak.
Wszystkie te zasady, cudowne zapewne, to moje "Pobożne życzenie". -ot wszystko. - i nic zrobić nie mogę.
Chciałam skomentować, ale nie mogę, bo wszystko co na tej ziemi, to moja osobista " wycieczka" 🌷
Amerykanie dużo uśmiechają się - myślę, że to ich uwarunkowanie. Tu chodzi o uśmiech wewnętrzny, a nie sztuczny. Najpierw odnajdźmy spokój, harmonię w sobie, a później jakoś wszystko wskoczy na swoje miejsce. Według mnie najpierw jest medytacja i Zen, a potem wszystko będzie jak jak ma być. To nie może być tak, że najpierw zmuszamy siebie do tych zasad. To nie wyjdzie.
Trzymaj suba
Pierwszy raz jestem tutaj.Jestem starsza osoba i mam pytanie?Jako fanka huny,staram sie byc tu i teraz.Jako kobieta, potrafie zmiescic w ciagu dnia wiele czynnosci. A co z np.z moim Mezem,ktory przez wiele tygodni,robi tylko jedna rzecz, i nie wie co sie wokol Niego dzieje.Nie jest artysta,a tak jak ja emerytem.To co,ja mam byc niwolnica do konca swouch dni?Jesli przyjme wspomniane zasady, to ugrzezniemy w brudzie,nieladzie i z pustymi brzuchami.Ja pracowalam zawosowo,srzatalam,gotowalam,zajmowalam sie dziecmi i domem,jak wiele z nas kobiet.I jak z tego i jakie wyciagnac wnioski.Zycie jest zyciem,a teoria,teoria.
Piękny przekaz, ale przykład z Japonią trochę mnie rozśmieszył. Mieszkałem w Japonii i nikt tam nie układał kwiatów, parzył herbaty w godzinnym seansie i nie wytwarzał mieczy. Wszyscy byli zabiegani i ciągle wpatrzeni w telefony. Zero kontaktu z ludźmi, tylko technologia. Twoja teoria o rytuałach i sztuce czynu miała miejsce setki lat temu. Nie hejtuję, po prostu rzeczywistość jaką zastałem tam była mroczna i doznałem samotności w tłumie. Każdy każdego unika itp, ludzie są zamknięci w sobie. Godzinne parzenie herbaty? Każdy piję chemiczną kawę z automatu gdzie do wyboru jest tylko dawka kofeiny (najmniejsza możliwa to dwukrotna norma) każdy jak robot tylko myśli o pracy.
oczywiście, że dzisiaj tak to wygląda. Ale nie zmienia to faktu, że takie rytuały istnieją, że takie podejście do życia jest możliwe. Od nas wyłącznie zależy, z których wzorców będziemy korzystać i czerpać. Ja tam wolę parzyć herbatę w ciszy i spokoju, kaligrafować bez pośpiechu, delektować się widokiem jesiennych klonów. Każdy wybiera, jak przeżyje swoje życie. :)
Nie rozumiem jak pogodzić brak myślenia o przyszłoścci np z pracą w finansach. Bardzo często, w życiu także, trzeba przewidywać różne scenariusze, żeby nie skończyć z przysłowiową ręką w nocniku. Jakie jest do tego podejście?
myślenie o przyszłości w kontekście planowania i organizowania działań to jedno, zaś życie "przyszłością", to drugie. Niestety, często zamiast skupić na tym, co jest do zrobienia, aby zrealizować plany i osiągnąć zamierzony efekt, toniemy w domysłach, przypuszczeniach, imaginacjch itp. Nawet planując lot na Marsa, warto skupić na konkretnych zadaniach i kolejnych krokach, które można wykonać dobrze i starannie będąc wyłącznie tu i teraz, bez myślowych wycieczek w przyszłość. Pozdrawiam :)
Dziękuję :) Nie są to proste sprawy dla mnie w praktyce. Teorię znam :) Przyszłość napawa lękiem i blokuje działanie...
Kiedy gotuję, to wtedy słucham np. różnych wykładów. Robienie jednej rzeczy na raz, zwłaszcza automatycznej, to strata czasu.
w punkkt