Czytam odkąd nauczyłam się czytać. W domu zawsze były książki a miłość do książek mam po mamie, która, jak byłam dzieckiem, czytała mi na dobranoc baśnie Braci Grimm (nieocenzurowane) i Andersena, opowiadała bajki i śpiewała kołysanki typu "z cukru był król" itd. Stąd moje zamiłowanie do baśniowych i mrocznych klimatów. Moimi ulubionymi książkami, obok baśni, z dzieciństwa jest "Alicja w krainie czarów" , "Kot w butach", "Piotruś Pan" i "Tajemniczy Ogród". Uwielbiam też "Tristana i Izoldę" czytane wielokrotnie, "Mitologie" Parandowskiego, "Chłopcy z placu broni" "Lessie wróć" i "O psie który jeździł koleją". I oczywiście "Harry Potter". Pamiętam też taką książeczkę dla dzieci, którą uwielbiałam o kotku, pamiętam z niej tylko "Kotek, Tyci tyci maluteńki" i nie mogę jej znaleźć. 😔 A moimi ulubionymi baśniami są "Dziewczynka z zapałkami", "Dzikie Łabędzie", "Roszpunka" i "Ołowiany Żołnierzyk". No i wszyscy czytali "Zmierzch" a ja byłam fanką "Pamiętników wampirów". "Zmierzchu" do tej pory nie przeczytałam, mam 31 lat. 😉 Zaczytywałam się w "Sadze o Ludziach Lodu", "Sadze o Czarnoksiężniku" i w innych opowieściach Margit Sandemo, mam wszystkie jej książki i sagi. W wieku około 13 lat przeczytałam "Gwałt. Opowieść miłosna" Joyce Carol Oates i byłam pod wrażeniem i wbrew młodemu wiekowi rozumiałam o czym czytam i czułam niesprawiedliwość wobec głównej bohaterki. Pamiętam jeszcze "Pamiętnik narkomanki" i takie książeczki z Ossolineum np. "Dobranoc słonko" Heidi Hassenmüller, "Dziennik bulimiczki" Brigitte Kolloch i Elisabeth Zöller, "W ciemności" Jana Frey, to były takie książeczki o trudnych sprawach.
Super odcinek, nareszcie coś innego niż nowości 😁 we mnie miłość do książek rozpaliła ilustrowana biblia dla dzieci czytana przez babcię. Po każdym jednostronnym rozdziale były 3 pytania do treści i babcia była dumna jak uważnie słucham, że znam odpowiedź na każde pytanie, a mnie rozpalała duma, że jest poprawnie 😁 a po latach to już wiadomo, wleciał Potter, zmierzch, monster high i rywalki. I jeszcze miałam fazę na poradniki miłosne, najpierw takie dla nastolatek, potem już bardziej poważne, pisane przez lekarzy. A aktualnie sama myślę nad specjalizacją z ginekologii i kursie z seksuologii 😄 taka droga książkowa ❤
Piękne wspomnienia mam podobne. Moje czytanie zaczęło się od „Zmierzchu” kiedy miałam 12 lat i wtedy odkryłam książki. Później na lata odłożyłam czytanie i wróciłam do tego dwa lata temu. Od tej pory moja biblioteczka się ogromnie powiększyła. Nawet zaczęłam czytać więcej fantastyki między innymi książki Pauliny Hendel. Bardzo lubię was słuchać, z taką pasją opowiadacie o tym 🙂 serdecznie pozdrawiam 👋🏻😊😊😊😊
Ja nie wiem co mnie wciągnęło w czytelnictwo, chyba po prostu lubiłam książki od zawsze (i to dosłownie od zawsze- w domu miałam sporo cienkich książeczek dla dzieci, które babcia dostawała od swoich znajomych kiedy ich dzieci już dawno urosły i w końcu się tej literatury dziecięcej pozbywali). Od 4 klasy szkoły podstawowej to na pewno byłam już stałym bywalcem szkolnej biblioteki- być może nawet wcześniej, ale mam 32 lata i tego nie pamiętam😝 Byłam nawet w blibliitecznym klubie, niestety był on niewypałem, a szkoda bo liczyłam na super zabawę. Nie było chętnych, albo panie bibliotekarki nie potrafiły ich znaleźć 🤷♀️ Panie zato pamiętam doskonale- uwielbiałam je- zawsze były uśmiechnięte, sympatyczne i pomocne❤️ W podstawówce (oczywiście oprócz Pottera) na pewno czytałam jakieś książki w stylu "Gęsiej skórki" to była seria "Horrendalne horrory" (już sama nazwa mi się mega podobała). Czytałam różne książki z bliblioteki i większości niestety nie pamiętam, bardziej kojarzę książki, które później kupowałam- bo długo stały na półce i nie raz je oglądałam 🙂 na pewno uwielbiałam serię "Dziewczyny się zakochują" Jacqueline Wilson, "Seria niefortunnych zdarzeń" to też była moja miłość zbierana przy każdej możliwej okazji (urodziny, koniec roku szkolnego, gwiazdka), uwielbiam Zafona od kiedy przeczytałam "Cień wiatru", ale nie przeczytałam jeszcze całej serii, bardzo wciągnęła mnie "Klątwa tygrysa" - to była pierwsza książka przy której płakałam i nie mogłam się powstrzymać- to też młodzieżowy romans inspirowany "Zmierzchem" ale jest tam o wiele więcej przygody i kocham tę serię za Indyjski klimat (główna bohaterka jest Amerykanką, ale większość czasu spędzamy z nią w Indiach po których podróżuje by szukać przepowiedni, odnajdywać legendarne miejsca i wszystko to robi by uwolnić od klątwy dwóch Indyjskich księci/ dwoje Indyjskich książąt). Uwielbiam też serię której kiedyś byliście patronami, ale drugi tom was rozczarował - cykl "Przeczucia" Amy A. Bartol. Teraz jestem mega wciągnięta w "Drogę Szamana" którą poznałam dzięki wam i choć nie gram w gry RPG to ta seria jest dla mnie sztosem! ❤️ Pomiędzy tymi wszystkimi książkami ukrywa się też wiele innych przeczytanych, które lubię mniej lub bardziej, o części nawet pewnie nie pamiętam, że coś takiego czytałam... Może czas zrobić listę i patrzeć jak rośnie z biegiem lat😀
Ja jako dziecko takie 12-13-letnie czytałem Pana Samochodzika Nienackiego. Po kilka razy. Mój ulubiony tom, to chyba Złota rękawica. Od niego zacząłem pasjonować się żeglarstwem. Niestety, tylko teoretycznie. A w zeszłym roku zacząłem czytać Igrzyska. Doszedłem do podróży pociągiem i odłożyłem. Jakoś mnie to nie pociągnęło. Z kolei kilkanaście lat temu słuchałem w audiobooku Władcę pierścieni I tom. Nie wiem, w jakim tłumaczeniu, ale miał on tytuł Wyprawa. Tak się przy nim męczyłem, że powiedziałem sobie: "Nigdy więcej Tolkiena". We wrześniu tego roku drugi raz zacząłem tego słuchać, tyle że w przekładzie Marii Skibniewskiej. Myślałem, że po latach jakoś inaczej odbiorę tę książkę. Jednak utwierdziłem się, że nie chcę czytać kolejnych części.
Zaczęłam od Harry'ego, później "Zmierzch" czytany na lekcjach po kryjomu, seria "Niezgodna", "Igrzyska Śmierci", i bardzo dużo pojedynczych dzieł- jedynie fantastyka i okazjonalnie sci-fi. Cały "Wiedźmin" w gimnazjum, choć nie za bardzo go rozumiałam iuważam, że bibliotekarka nie powinna polecać czegoś takiego takiemu dzieciakowi, jak ja. Miałam wtedy duży głód czytelniczy i pochłaniałam wszystko. Kiedy byłam w liceum, zakochałam się w "Kamieniach na szaniec" o dziwo. Nadal tego nie rozumiem, bo nie lubię tak ciężkiej scenerii, jak wojenna, ale tamtą lekturę połknęłam 🙂 od tamtego czasu niewiele się zmieniło- czasami sięgam po coś innego, ale najlepiej czuję się w fantastyce.
Ja zaczæłem od "Dzieci z Bullerbyn" oraz muminkowej sagi. Jednak kamieniem milowym była "Tajemnicza Wyspa" Verna. Znalazłem ją na regale u kuzynki i to ona mi tą książkę poleciła. Pamiętam, że nawet zawaliłem klasówkę z historii, bo zamiast się uczyć to czytałem całą noc. 😁
Ja czytam odkąd pamiętam, wychowałam się tak jak Wy na Harrym ( czytając pierwsze dwa tomy miałam 8 lat). Czytaczu jak mogłeś zacząć od więźnia azkabanu??? Jestem w totalnym szoku tak samo jak Czytaczowa xD Słuchałam Was w tym filmie i wróciły wspaniałe wspomnienia, kiedy to w podstawówce zaczytywałam się w R.L.Stine (u mnie w bibliotece miejskiej było mnóstwo tych książek) i zawsze wypożyczałam od razu Bezsennik ( świetna obyczajówka wczesnomłodzieżowa). Tak się bałam niektórych historii Stine`a, że jak trafiłam na straszną scenę to przerywałam czytanie i brałam od razu inną książkę "na uspokojenie" ... Piękne wspomnienia 😁😆 Ogólnie widzę, że moja przygoda książkowa jest zbliżona do Ciebie Czytaczu, również weszły Igrzyska w których się zakochałam oraz Dan Brown. Miło tak powspominać z Wami, ciekawe co będziemy wspominać za te kolejne 20 lat.. Pozdrawiam Was kochani :)
Czytałam od młodych lat różne bajki w tym bardzo dużo komiksów Kaczora Donalda☺ ale chyba najbardziej wpłynęła na mnie Jeżycjada Małgorzaty Musierowicz, może Czytaczowa też czytała? Zmierzch jakoś mnie nie wciągnął, zakończyłam go na drugim tomie... natomiast Harrego Pottera też wałkowałam kilka lat😀
Ja zaczęłam czytać dzięki Zmierzchowi. Byłam wtedy w gimnazjum i cała seria była dostępna w naszej szkolnej bibliotece. Pamiętam, że były długie listy oczekujących na wypożyczenie :D Natomiast jeśli chodzi o Harrego Pottera... to nie byłam w stanie przeczytać wszystkich książek. Zaczęłam od końca, gdy była premiera Insygniów Śmierci w księgarniach. Popełniłam błąd, że od razu nie przeczytałam wszystkiego, bo gdy już parę lat później zaczęłam od Kamienia Filozoficznego, czytanie było drogą przez mękę. Niestety, ale Harry jest dla mnie zbyt irytującym dzieciakiem i nie jestem w stanie przebrnąć, mimo że posiadam wszystkie tomy na swojej półce. Za to filmy uwielbiam i mogę oglądać na okrągło (Choć Harry nadal mnie denerwuje).
"Duma i uprzedzenie" ❤️❤️❤️ Tak, do Jane Austen trzeba mieć nastrój, to nie są zwykłe książki - wciągają, ale nie akcją, tylko psychologią postaci i nieprzeciętnie inteligentną narracją, która głęboko siedzi w realiach epoki, ale ogólnie jest ponadczasowa.
Czytałam od zawsze a jednocześnie jestem wstanie wskazać książki które były dla mnie najważniejsze i miały na mnie czytelniczy wpływ :) Oczywiście Potter- do dziś jedyna książka na którą byłam tak zajarana , musiałam czekać a jednocześnie z nią dorastałam. Sherlock Holmes a konkretnie pies Bascrvillów - po Potterze wpadałam w wir czytania głównie tego co da się podciągnąć pod młodzieżowe fantazy (w tym wszystkie zmierzch i Eragorny) i to była pierwsza inna książka która sprawiła mi aż taką przyjemność i po niej trochę bardziej zaczęłam eksperymentować. Jestem wdzięczna koleżance która mnie namówiła choć nie byłam przekonana. I Steve Jobs, człowiek który myślał inaczej. Po tej książce otworzyłam się chyba na literaturę faktu, i zaczęłam czytać też biografie, reportaże, wywiady czy wspomnienia. Chyba do końca mnie otworzyła na literackie eksperymenty a do tego jeszcze zainspirowała do tematu pracy licencjackiej więc wspominam jako takie 2w1
U mnie zaczęło się od Stephena Kinga, potem Kroniki Imaginarium Geographica (James A. Owen),Kryształowa czaszka (Manda Scott), Baśniobór i Smocza Straż Brandona Mulla, Igrzyska Śmierci najpierw filmy pokochałam poźniej kupiłam książki i się zakochałam, zakochałam się również w Piątej fali (film do d), trylogia z epikami Brandona Sandersa (Stalowe serce, Pożar, Calamity), kryminały Jacka Krakowskiego. Nie dawno przeczytałam Orgazmokalipsę i uwielbiam te książkę. Dalej jest Stephen King, zbieram też cykl Spirit Animals, jeszcze nie czytałam, ale jest w planach oraz mam do dokończenia sagę Wilcze Oczy
16:47 pamiętam tą elegancko ubraną lalkę, nazywała się Slappy - zmora dzisiejszych 30-kilkulatków (w tym mnie samego… he… he…) Pierwsze książki jakie czytałem (poza lekturami, rzecz jasna 😁), to były: „O pingwinku Kleofasku” Ireny Tuwim, „Ferdynand Wspaniały” Ludwika Jerzego Kerna, „Hobbit, czyli tam i z powrotem” J. R. R. Tolkiena (którego notabene wielbię do dzisiaj 😊). No, a potem „Harry Potter i Kamień Filozoficzny”… i poszło z górki.
W dorosłym życiu przeczytałam parę książek. Aż w końcu syn na zajączka dostał HP i z nudów zaczęłam ją czytać i tak minęło parę lat jak regularnie czytam i kryminały, powieści i fantasy i póki co to fantasy najbardziej mnie wciąga przez to że trzeba rozbudować świat i cała otoczkę. I wracam do lektur jak syn siłą rzeczy wypożycza z biblioteki szkolnej, na razie 5 klasa ale warto po niektóre sięgnąć.
Czytam od zawsze - pamiętam jak na przerwach 1,2 klasy pochłaniałam Martynki i jako jedna z pierwszych w szkole miałam pozwolenie na wypożyczanie „grubych książek” :D ale z pozycji (zazwyczaj całe serie), które jakoś mnie pochłaniały i napędzały to: Jeżycjada, Opowieści z Narnii, Potter, Zmierzch, Wiedźmin ( całą serie przeczytałam 7 razy, pojedynczych książek nie liczę), sensacje Dana Browna, Seria Czarnego Maga i Siewca wiatru… A potem poszłam na studia, kiedy zupełnie nie miałam czasu czytać dla przyjemności. Dorosłość jest do kitu.
28:00 cóż dlaczego mi również w pierwszej kolejności, na myśl przyszło"o bella ciao bella ciao bella ciao ciao ciao" kontekst walki o młodzieńcze naiwne zauroczenie versus bratobójcza walka o niepodległość. Gra słów, a jak bardzo w temat :) oczywiście humorystyczny komentarz dla zasięgu, pozdrawiam wszystkich
Mam 25 lat, Harry jest ze mną od 15 lat. Wcześniej byliśmy zmuszani do czytania książek i opisywania ich w zeszycie na ocenę. Przez to znienawidziłam czytanie. Aż tu nagle pierwszy film w telewizji i miłość. Szybko do biblioteki i zaczęłam pożerać wszystko co jest związane z Harrym. A potem poszło lawinowo także z innymi książkami. 🙂 gdyby nie Harry to moje przeprowadzki byłyby latwiejsze A tak muszę taszczyć ze sobą te tony książek 😅
Też zaczęłam Harrego od trzeciego tomu 🙈 po prostu trzecia część filmu tak bardzo mi się spodobała, że musiałam spróbować z książką. Minęło dobrych parę lat i ciągle, to trzecia pozostaje moją ulubioną częścią, zarówno książki jak i filmu 😁
Czytałam zawsze, ale pierwszą książką, przy której nie mogłam się oderwać do 2 w nocy byli "Bracia Lwie Serce" Astrid Lindgren. Musiałam się dowiedzieć, co się stanie z Katlą :) Potem już poszło. Nobla z literatury dałabym Sapkowskiemu, Wiedźmin to diament bez skazy.
Czytałam odkąd się nauczyłam. Pamiętam Szkołę przy cmentarzu. Władcą Pierścieni zachwyciłam się w wieku ok. 12 lat. Były czasy, kiedy nie chcąc czekać na polskie tłumaczenie Harrego wyczekiwałam na wydanie kolejnych tomów w oryginale. Achaja, Wiedźmin, fantastyczny Świat Dysku i fantasy po polsku czyli Jakub Wędrowycz
Sluchajcie... dzięki! Drugi raz ratujecie moj zadek. Drugi raz pisze prace dyplomową z literatury, o zgrozo! Magistra właśnie piszę o zmierzchu :) I jestem wam wdzięczna za to co mówicie bo Drugi raz mogę przytoczyć Wasz filmik jako źródło i wykorzystać to w mojej pracy. Bardzo ciekawa informacja o tym że e.l.james zaczynala od fanfic i że prawdopodobnie Grey to zmierzch dla dorosłych. Genialne!
Ja dość długo nie mogłem się przekonać do żadnych książek, jawet do harrego, mimo że filmy uwielbiałem od dziecka. Pierwszą książką którą przeczytałem z własnej woli były "kroniki archeo" Agnieszki Stelmaszyk, które znalazłem w sumie przypadkiem a okładka mi się spodobała. Tak jak do tej pote nie czytałem wcale, tak pierwsze trzy tomy kronik przeczytałem w tydzień. Potem dalej nie czytałem nic, próbowałem z harrym ale w bibliotece mieli tylko zakon feniksa który wtedy jeszcze odrzucał długością, i z gwiezdnymi wojanmi, ale te książki też były słabo dostępne i nie po kolei. W końcu sięgnąłem po książki na podstawie gier- najpierw Five nights at freddy's a potem assassin's creed. Potem poszło już z górki i przez jakieś trzy lata całe pieniądze przeznaczałem na książki
Ja w ogóle uważam, że wydawanie książek na podstawie gier/nawiązujących do gier to świetna sprawa. Nawet nieczytająca osoba może od razu poczuć klimat, a dzięki temu polubić czytanie, na co jesteś żywym dowodem. Pozdrowienia! :)
Czytacz przy książkach wyszedł (być może nieświadomie) z koncepcji Marie Kondo: "Jeśli coś nie sprawia ci radości - pozbądź się tego". 😊 Ja czytam od kiedy się nauczyłam (czyli nie wiem, od kiedy dokładnie; pamiętam, że w zerówce już wszystko wiedziałam o literkach i że nie miałam żadnych problemów w klasach 1-3 z czytaniem na głos; nie sylabizowałam - chyba że na wyraźne polecenie nauczycielki - ani nie dukałam). Zanim opanowałam tę sztukę, moja mama czytała mi na dobranoc. Ogólnie jestem jej za to bardzo wdzięczna, że mimo masy pracy, jaką miała będąc żoną rolnika i gospodynią (czyli mając do ogarnięcia dom, ogród, warzywniak, dzieci, trzodę i prace polowe), troszczyła się o moją edukację i wpoiła we mnie miłość do kultury. Czytałam całe dzieciństwo i okres nastoletni. Miałam okres wstrętu do czytania po studiach filologicznych, ale w czasie lockdownu na nowo odkryłam książki - między innymi dlatego, że pracowałam w domu i nie spędzałam wolnego czasu poza nim. Także Wasz kanał, który wtedy odkryłam, mi pomógł - zrzuciłam z siebie poczucie konieczności czytania tylko rzeczy mądrych i "ambitnych" i wyrzutów sumienia z tym związanych - znów zaczęłam sięgać po książki dla przyjemności. Dobrze mi z tym. 😊
Ja kiedy rozpętało się to zmierzchowe szaleństwo wzięłam ten pierwszy tom do ręki, zobaczyć o co takie halo. Ok to chyba była jedyna książka w życiu przeczytana przeze mnie w jeden dzień. Ale nie dlatego że takie dobre, fajne ale to wydało mi się takie proste. Na jedynym tomie się skończyło. Oczywiście fazę Potterową też zaliczyłam. Raczej nie będę do tego wracać ale na zawsze w moim sercu... I teraz tak, jest nie tyle co seria ale jedno uniwersum którym żyje. Nałogowo, jedna za drugą, tłukę książki z Star Wars. Dwa słowa: Eskadra Alfabet
Już w podstawówce czytałam dużo ale nie jestem w stanie powiedzieć kiedy to się zaczęło. Ale pamiętam, że do moich ulubieńców należała Ania z Zielonego Wzgórza, Pan Samochodzik, Jeżycjada. A Harry'ego Pottera przeczytałam późno bo dopiero w pod koniec gimnazjum 😀
O ja pamiętam jak za bardzo małego dzieciaka kablówkę mieliśmy tylko po niemiecku i oglądaliśmy na RTL "Motomyszy z Marsa" po niemiecku xD Ja zaczęłam czytać od "Dzieci z Bullerbyn" i to ta książka w wieku 9 lat obudziła we mnie miłość do czytania.
Ja swoją książkową drogę rozpocząłam od romansów młodzieżowych, pierwszym był "chłopak, który skradał się do mnie przez okno" to było dla mnie wielkie odkrycie, pokazujące, że książki rzeczywiście mogą przynosić rozrywkę. Dodatkowo tematyka pierwszych miłości dla 14-latki była niezwykle trafna i tak po tamtej książce pochłaniałam kolejne romsnse jak szalona, z czasem też sięgałam po inne gatunki i trwa to do dzisiaj.
Ja na pierwszy ogień wzięłam " Wiedźmina" cała sage i wsiąkłam do reszty Bardzo mi się podobało, i właśnie od tej pory mam ochotę na czytanie :-) Przeczytałam sage z powodu gry nie będę ukrywać, bo chciałam dowiedzieć się więcej o postaciach, o tym Swiecie itp. Ale nie żałuję, i przesłucham sobie na Book Beat jeszcze raz :-)
Ooo... To ja ogladałam najpierw "Roswell", a potem przeczytalam chyba tylko 1 tom, ale też mi sie niesamowicie podobało i kiedys przeczytam na pewno kolejne 🥰 A "Eragona" uwielbiam i moja historia z miłoscią do książek zaczęła sie właśnie od niego i od "Opowieści z Narnii" 🥰 Co śmieszne, bo moja przygoda z serialami zaczęła sie od Roswell 🤣
A swoją drogą najlepszym świadectwem na to, że mam w sobie coś z rebela jest fakt że za Pottera wzięłam się po tym jak usłyszałam o kościelnej krucjacie przeciwko tej serii. Najlepsza reklama ever XD.
To westchnienie Czytaczowej mówi wszystko :D Miałam podobnie ♥ Ja nie pamiętam kiedy zaczęłam czytać, bo mama moja wspomina, że byłam bardzo mała i jeszcze przed pójściem do przedszkola płynnie czytałam. Ale wiem, że na pewno był to Król Lew, w wydaniach książeczek Disneya co się zbierało, mam do dziś gdzieś je schowane ♥ Później był, "Pies, który jeździł koleją", "Pan Kleks", "Ania z Zielonego Wzgórza", "Tajemniczy ogród" i oczywiście w wieku 11 lat jak zaczęłam przygodę z Harrym, pożyczyła mi koleżanka, która dostała pierwszą część na święta pod choinkę. I zawsze do końca mych dni będę Team Severus ♥
Ja czytałam z dziada-pradziada, miłość do książek dostałam w genach, więc nie ma takiej książki, która by rozbudziła we mnie pasję czytelniczą, bo to było we mnie od zawsze. Natomiast było parę za którymi szalałam: Saga o Ludziach Lodu, Kroniki Wampirów (szczególnie Wywiad z wampirem, Królowa Potępionych, Wampir Lestat, Wampir Armand), Igrzyska Śmierci, Musimy porozmawiać o Kevinie (najpierw był film, potem przeczytałam książkę). Harrego Pottera przeczytałam w wieku 32 lat, po rocznej batalii z koleżanką (ona wtedy miała 45 lat), która próbowała mnie do niego namówić, ja się broniłam stwierdzeniem "nie lubię książek fantasy dla dzieci, nie będę czytała jakiejś komerchy o małym czarodzieju". Ależ byłam ignorantem! Zabrałam się do niego w końcu tylko dla świętego spokoju i ... wpadłam. Do dziś kocham ten potterowy świat a mam 42 lata, szczególnie uwielbiam te potterowe teorie (spiskowe), ukryte znaczenia, dywagacje w stylu "co by było gdyby". Slytherin rulez! ;)
Dosłownie 3 dni temu stwierdziłem, że chce kupić całą serię Dziedzictwo (Eragon). A wszystko zaczęło sie gdy byłem w liceum i znajomy polecił mi właśnie tę serię. Ja w tamtym okresie czytałem fantastyke dla dorosłych, gra o tron, wiedźm itd. więc nie chciałem sięgać po młodzieżówkę. Dopiero kilka lat później na studiach wypożyczyłem eragona i się mega wciągnąłem. Ostatecznie nie dokończyłem ostatniej księgi więc nadal nie wiem jak się kończy. Teraz jestem już 2 lata po studiach i stwierdziłem, że musze koniecznie to przeczytać od poczatku do końca. Dzisiaj książki powinny dojść, więc trzymajcie kciuki, żebym dobrął do końca :)
coraz młodsi, piękniejsi i mądrzejsi ;-) ja Harrego czytałem od ostatniego tomu i było spoko! Moja pierwsza ksiązka przeczytana w całości to Pani Bovary Flauberta
Duma i Uprzedzenie, ostatnio kupiłam i się zbieram do przeczytania, w sumie od lat :P ja zaczęłam od Harrego Pottera, a potem Harlequiny :D a teraz to już misz masz :D
Ja zacząłem czytać w wiek 17/18 lat ja skończyłem chodzić do liceum. Wtedy w kinie pokazały się moje ukochane Gwiezdne Wojny to była część 7 Przebudzenie Mocy. Po seansie zakupiłem Dziedzica Jedi i przepadałem. Później w moim życiu pojawił się Szklany Tron i również przepadałem. Gdy wybuchła plotka o tym, że Netflix wypuści wiedźmina od razu przeczytałem sobie pierwszy tom opowiadań, a po pierwszym sezonie drugi tom opowiadań. Potem w mojej biblioteczce zagościł Rick Riordan. Uwielbiam mitologie i chciałem poznać chodziarzby jej podstawy. Teraz mam fazę na książki Cassandry Clare 😉.
Czytacze wrócą do młodości xD Bo teraz starzy jesteście xD Co do mnie, jeśli chodzi o lektury to lubiłem "o psie który jeździł koleją", "króla Edypa" i "Kordiana". Pewnie było ich więcej, ale te zapamiętałem jako cos pozytywnego. Z książek czytanych dla przyjemności, Harry Potter jest pierwszą, która pamiętam. Czytałem inne, wcześniej niż Harry'ego, bo Harry pojawił się u nas w okolicy 2001, a ja czytałem już z 5-6 lat wtedy. Ale nie pamiętam ani jednej książki innej niż Harry, która czytałbym dla przyjemności.
Serie: "Kroniki Archeo" Agnieszki Stelmaszyk, "Kroniki Pradawnego Mroku" Michelle Paver, "Basniobór", "Smocza Straż", "Pięć Królestw" Brandona Mulla, "Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy" Ricka Riordana, "Niezwyczajni" Jennifer Bell, "Harry Potter" J. K. Rowling, "Szkoła bohaterek i bohaterów" Przemka Staronia, "Liceum Ogólnomagiczne" Krzysztofa Piersy i "Detektywi na kółkach" Marcina Kozioła stworzyły (a niektóre jeszcze stwarzają) moje życie czytelnicze.
@@jpxfrd6924 no tak to po prostu czysta ciekawość bo w sumie wiemy tyle że na roku było 4 huncwotów i lilly a w pierwszej części hagrid zdobył zdjęcia rodziców harrego od ich znajomych ( petter nie zyl a syriusz był w Azkabanie) zostaje remus Lilly przyjaźniła się że snejpem nie ma w zmianie czy miała innych znajomych
Moją przygodę zaczęłam od serii książek dla dzieci ,,magiczne baletki". Potem czytałam Harry'ego, Rywalki, a dłuższy czas później nastąpiło objawienie, w postaci ,,Igrzysk Śmierci". A następnie wszystko poszło jak z górki :)
Czytaczowo - potwierdzam Twoje słowa! Na Jane, czy siostry Bronte muszę mieć nastrój, czuć klimat. Najlepiej zrobić sobie herbatę w "fancy" filiżance... potem już tylko wyobraża sobie człowiek rozmowy z tym brytyjskim akcentem
Jeśli chodzi o sagę zmierzch i te wszystkie "dodatki" do niej, to Stephanie Meyer napisała jeszcze taką króciutką i cienką książkę "Drugie życie Bree Tanner". To jest historia nowonarodzonej wampirzycy która pojawiła się w zaćmieniu i którą Cullenowie podczas bitwy chcieli ocalić i przygarnąć. Także akcja tej powieści jest w sumie odseaprowana od bohaterów zmierzchu ale dzieje się w tym samym uniwersum, gdzieś obok. Ja osobiście bardzo dobrze ją wspominam, choć przyznaję że czytałam ją podczas "zmierzchomanii" także moja opinia może być nieobiektywna 😅 W każdym razie jakoś nigdy nie słyszałam żebyście, czytaczowie o niej wspominali. Jeśli faktycznie jakimś cudem ją pomineliscie, to polecam 😉
Serialowo przed Gęsią Skórką był jeszcze serial "Eerie Indiana czyli dziwne miasteczko" . Ale książkowo Gęsia Skórka i kilka podobnych serii pojawiło się w połowie lat 90 stanowiąc nowy na naszym rynku nurt "horrorów" dla dzieci.
Ja zaczęłam czytać od Ani z Zielonego Wzgórza i cała seria o Ani a potem tak poszło. Teraz jestem zszokowana tą nową wersją dość kontrowersyjną. Szczerze mówiąc nie przeczytam jej, wolę pozostawić te uczucia sentyment..to coś z dzieciństwa. Ciekawa jestem Waszej opinii jako speców od czytania.
Ja moją przygodę z czytaniem zaczęłam od HP i Insygniów Śmierci. Miałam słaby internet i nie miałam możliwości obejrzenia ekranizacji, a bardzo chciałam wiedzieć jak się skończy :D
Czytaczowa szacunek za Dumę i Uprzedzenie, też ją kocham, chyba najlepsza książka Jane Austin. Polecam również Emmę, jest dużo lżejsza niż duma, ale tez się dobrze czyta. A miłość czytelniczą oczywiście też u mnie rozpalił Harry Potter, a dalej były Władca Pierścieni, Wiedźmin, Przygody Tomka Wilmowskiego itd, itd.
Moimi książkami dzięki którym czytam to cała seria Ani z Zielonego Wzgórza, druga seria to Jeżycjada Musierowicz. Kochałam, kocham i zawsze kochać będę.
@@StrefaCzytacza bo była lekturą, więc czytałeś pod przymusem. Z resztą chłopcy całkiem inaczej podchodzą do tej książki, zwłaszcza w tym wieku. Bawi ich i wkurza nadmierna egzaltacja Ani. Ja znam Anię od mniej więcej 6 roku życia, czytała mi ją Babcia, więc zanim doszłam do 6 klasy gdzie była lekturą, to znałam prawie na pamięć i miałam przeczytane większość serii.
Wiele książek było lekturami, ale żadna przed Anią, ani po Ani nie była dla mnie równie zła. Po latach wróciłem do niej i przeczytałem (w ramach wyzwania czytelniczego) i może już nie pałam do niej taką nienawiścią, aczkolwiek i tak przy pierwszej okazji pozbyłem się z półki. Fakt, może to po prostu nie moje klimaty :D
U mnie książkowstręt zaczął się cofać dzięki Wiedźminowi. A dokładniej to dzięki późno nocnym słuchowiskom na RMFie. Po kilku odcinkach rzuciłem się na książkę, a potem na całą sagę.
A ja jak wzięłam Harrego jakoś w 3 klasie podstawówki to nawet połowy nie przeczytałam. Filmy uwielbiałam ale książka mnie nudzila. Potem wzięłam się za baśniobór i poszło. W każdej wolnej chwili czytałam. Harrego i tak nadrobilam, mimo że go uwielbiam to jednak baśniobór zawsze ma to specjalne miejsce w serduszku.
Harrego dostałam od dziadków no i kiedyś stwierdziłam, że a pooglądam sobie... no i przeczytałam pierwszy rozdział... potem kolejny a potem chciałam resztę tomów a mama zdziwiona nie chciała mi wierzyć, że przeczytałam książkę ^^ także Harry Potter to pierwsza książka jaką przeczytałam i do końca życia będę mieć do niego sentyment :)
Ja też! Ja też zaczęłam czytać HP od więźnia Azkabanu, bo wcześniej obejrzałam 2 filmy i zobaczyłam u kuzyna 3 część i pożyczyłam od niego. Przeczytałam w 2 dni w wieku 11-12 lat
Ja też zaczęłam czytać od "Więźnia Azkabanu" :D Koleżanka męczyła mnie, żebym przeczytała, a ja po pierwsze nie lubiłam czytać i nie czytałam NIC, a po drugie byłam negatywnie nastawiona do HP. Zgodziłam się na HPiWA bo pierwsze dwie części oglądałam, i stwierdziłam, że nie ma sensu czytać od początku. Potem poprosiłam ją o HPiCO, chociaż chwile wcześniej byliśmy na tym w kinie z klasą. Zaczęłam czytać i szybko stwierdziłam, że baaaardzo różni się od filmu, więc wróciłam do pierwszej części :D No i dziś to ja jestem Potterhead :D
Dlatego żałuję, że mi z Tolkienem nie po drodze. Podziwiam świat, który stworzył, tę niesamowitą szczegółowość. Niezależnie od tego, czy się Tolkiena lubi czy nie, należy mu się ogromny szacunek za to co zrobił.
Klasycznie zacząłem od Pottera. Później bardzo wciągnął mnie taki staroć, jak seria dla młodzieży "Pan Samochodzik". Większość tomów mieliśmy w domu, oj jak ja wtedy przeżywałem te przygody.
Ja zaczelam głównie czytać dzięki szkole. U mnie w podstawówce był zwyczaj wychodzenia na dwór podczas przerw. W klasie 1-3 miałam klasę na 2 piętrze (na tym samym co biblioteka). Na przerwach chodziłam do biblioteki. Nie dlatego, że nie lubialam wychodzić na plac, ale dlatego, że od małego miałam awersję do tłumów. Wiadomo jak dzwonek zabrzmiał na lekcje to na schodach się robił straszny tłok od uczniów, wracających do klas. I tak właśnie uciekałam do biblioteki i na przerwach czytałam książki albo pomagałam bibliotekarce. Niestety wychowawca sie zorientował, że nie wychodzę z budynku i zaczęto mnie do tego zmuszać. Ile ja się nakombinowałam, żeby tylko pójść do biblioteki na przerwie. W późniejszych latach szkolnych zaowocowało tym, że miałam tak jakby swoje miejsce w bibliotece. Robiłam z koleżankami przedstawienie dla pierwszaków w bibliotece o sznowaniu książek itp. Pomagałam mlodszym ucznia w bibliotece, czy to w znalezieniu książki czy w obsłudze komputera. I tak do tej pory jakość otaczają mnie książki.
A dzieciństwo mojego syna to wiersze panów :Tuwima i Brzechwy , Detektyw Pozytywka ( pierwsze wydania dodawane do płatków śniadaniowych w formie mini książeczek ,a potem reszta pozycji -wspaniałe) i setki innych bajek ,ale te najbardziej utkwiły mi w pamięci :))))))))
Słuchając Was dochodzę do wniosku, że jestem trochę dziwna. Wszystkie dziewczyny wzdychały do Edwarda albo Jacoba, ja zaś wolałam Carlisl'a . Kto też był/jest Carlisle?
Może nie wzdychanie, ale Carlisle jest moim ulubionym bohaterem sagi. Mąż niedawno poznał filmy i chyba też najbardziej lubi momenty z nim, albo ojcem Belli😂
Ja zacząłem HP od 4 częśći, po czym doczytałem do części 6, bo 7 nie było. Wtedy zacząłem od części 1 i znów dojechałem do 6. Później już wyszedł tom 7 i znowu leciałem od nowa :D
Ja czytałam odkąd pamiętam. Jako dziecko zaczytywałam się w panu samochodziku i trzech detektywach. Eragona na półce mam nadal i dodatkowa czytałam kilka razy, tak samo jak Zmierzch a Harry'ego czytałam nie wiem ile razy.
Och Tunele... kiedyś pod wpływem impulsu kupiłam całą serię używaną na raz. Miałam je przez całe wakacje na biurku, czytałam jedną po drugim i zgadzam się totalnie, pierwsze tomy były świetne i klimatyczne a im dalej tym gorzej, a Finał... hah, jak skończyłam to miałam takie " autor NAPRAWDĘ nie miał pomysłu na zakończenie". Był okropny, ale pierwsze tomy dalej kocham
Przeczytałem trylogię Lotr w 4tej podstawówki, więc do mnie nie trafia że trudny itd, a miłość trawa do dziś dzień 😅 co do Eragona też musiałem czekać na 3/4 tom. Potter przeczytany, zakon Feniksa niby najdłuższy a przeczytany od piątku do niedzieli około popołudnia, do dziś pamiętam. Też w podstawówce. Niestety od jakichś 4 lat mam problem z regularnym czytaniem.
Ej, ale to fajne starocie. Ja też od razu pomyślałam o sumptuastic, nie pamiętam jak to się pisało 😉 Obstawiałam, że duma i uprzedzenie będzie jedną z tych książek u Czytaczowej a i zmierzch
MOJA LISTA:Baśnie Andersena ,Przygody Buratina,Klechdy domowe,Awantura o Basię, czytane przez kochanych dziadków i później samodzielnie -te kojarzą mi sie z dzieciństwem ( 40 lat temu :)))))))))))))))) ! )
Z horrorów dla młodych w tv to jeszcze byl serial na rtl7 czy boisz się ciemności. Też oglądałam cartoon Network po angielsku. Gdy byłam dzieckiem pamiętam sytuację gdzie nie znając angielskiego mówię do mamy "włącz mi program pudełko"
Ja też posiadam trylogię Władcy Pierścieni, gdzie jest jeszcze Bractwo zamiast Drużyna i też nie przebrnęłam. Uważam, że to wina okropnego tłumaczenia, a następnie redakcji, po prostu źle się to czytało.
Na miejscu Meyer byłoby mi po prostu wstyd, że nie potrafię nic innego wymyślić i tylko powtarzać wielokrotnie to, co już zostało opowiedziane. A ma przecież pełne pole do popisu, chociażby mogłaby napisać jak powstało Volturi, jak wyglądało życie Carlisle albo mogłaby rozwinąć inne postaci w opowiadaniach (życie przed przemianą chociażby Emmetta, życie po przemianie etc.). A ona nie, napisze jeszcze raz to samo, tylko inaczej. Żenada
Co mnie skłoniło do czytania poza lekturami szkolnymi i książkami, które czytali mi rodzice? - Amy numer 7. Cała seria Replika po polsku ma 13 książek. Była to pierwsza seria fantastyki młodzieżowej, rok w przybliżeniu 2000 - Harry Potter - Opowieści z Narnii - Gęsia skórka - wszelakie kryminały Agathy Christie
Ja miałam w drugiej klasie gimnazjum (rok 2001 lub 2002) nauczycielkę, która wychodziła poza schemat i dzięki niej przeczytałam książki, które nie były lekturami i tu między innymi Harry Potter. Były chyba wtedy dostepne 2 albo 3 tomy i mieliśmy sobie wybrać. I tak zaczęła się u mnie przygoda z Harrym. A poza książkami mieliśmy też podaną listę filmów, które później omawialiśmy na lekcji. Te co pamiętam to: Siedem lat w Tybecie, Ptasiek i Moja lewa stopa. Czasy VHS, więc wypożyczało się kasety, albo nauczycielka dawała klasie i oglądaliśmy po kilka osób w domach. Takich nauczycieli się zapamiętuje i to co się działo na lekcjach, a nie według schematu. Każdemu takich życzę 😉
Taka chyba jest uroda "Zmierzchu", bo mój stoi w biblioteczce i też wygląda słabo. Może papier jest z recyklingu 😜. Mnie Harry otworzył na fantasy i po nim zaczęłam odkrywać inne książki o tej tematyce. Wcześniej czytałam książki o holokauście.
Ja zaczęłam czytać od "Klątwy tytana" bo przecież oglądałam filmy więc już wiem co było co nie? XD a potem był Syn Neptuna (dla niewtajemniczonych. druga część zupełnie innej serii z Percym) bo nie ogarnęłam co to ale był Percy to wzięłam i przeczytałam.
Ale ja stary jestem bo Ja to czytałem Stanisława Lema Czas nieutracony 1957.Lary Niven Ringworld 1970.Ursula K.Le Guin Najdalszy Brzeg i H.P.Lovecraft wszystko.Jaki Ja stary jestem.
Przez ekranizację Zmierzchu i młodszą siostrę która jest na etapie zachwytu Edwardem i już kilka razy oglądała wszystkie części to moje odczucia po tylu latach od przeczytania całej sagi są takie że chyba do końca życia będzie mi wstyd przed samą sobą że to czytałam XD Ale pocieszam się myślą że Zmierzch czytałam po Harrym Potterze i to od niego zaczęła się moja przygoda z fantastyką
miłość do czytania obudziła u mnie "Kwiat kalafiora " i "Opium w rosole" a po przeczytaniu całej Jeżycjady jaka była wydana w owym czasie zabrałam się za Zmierzch a potem za Pottera
Ja nie lubię romansów, bo zawsze wygląda to tak, że jest sobie laska, która ma w dupie uczucia innych, okręca wokół siebie kilku kolesi i daje im nadzieje. A zdrad i problemow w relacjach miedzyludzkich dzis mamy az nadto
Jakby wywalić ze "Zmierzchu" te wszystkie zbędności, a na ich miejsce wstawić perspektywę i przemyślenia bohaterów pobocznych, książka pewnie nawet nie straciłaby na objętości. Tymczasem psychofani zacierają rączki, a słyszałam, że warsztat Meyer się nie zmienił :/
O mój Boże! Też czytałam "Sekretną szkatułę" Co to za okropieństwo. Kupiłam kiedyś nad morzem w tych książkowych namiotach były promocje... Niedawno dopiero oddałam do crossbookingu . XDDD
''Harry Potter i Igrzyska Śmierci'' brzmi jak kolejna część sagi xD
Czytam odkąd nauczyłam się czytać. W domu zawsze były książki a miłość do książek mam po mamie, która, jak byłam dzieckiem, czytała mi na dobranoc baśnie Braci Grimm (nieocenzurowane) i Andersena, opowiadała bajki i śpiewała kołysanki typu "z cukru był król" itd. Stąd moje zamiłowanie do baśniowych i mrocznych klimatów.
Moimi ulubionymi książkami, obok baśni, z dzieciństwa jest "Alicja w krainie czarów" , "Kot w butach", "Piotruś Pan" i "Tajemniczy Ogród".
Uwielbiam też "Tristana i Izoldę" czytane wielokrotnie, "Mitologie" Parandowskiego, "Chłopcy z placu broni" "Lessie wróć" i "O psie który jeździł koleją". I oczywiście "Harry Potter". Pamiętam też taką książeczkę dla dzieci, którą uwielbiałam o kotku, pamiętam z niej tylko "Kotek, Tyci tyci maluteńki" i nie mogę jej znaleźć. 😔
A moimi ulubionymi baśniami są "Dziewczynka z zapałkami", "Dzikie Łabędzie", "Roszpunka" i "Ołowiany Żołnierzyk".
No i wszyscy czytali "Zmierzch" a ja byłam fanką "Pamiętników wampirów". "Zmierzchu" do tej pory nie przeczytałam, mam 31 lat. 😉
Zaczytywałam się w "Sadze o Ludziach Lodu", "Sadze o Czarnoksiężniku" i w innych opowieściach Margit Sandemo, mam wszystkie jej książki i sagi.
W wieku około 13 lat przeczytałam "Gwałt. Opowieść miłosna" Joyce Carol Oates i byłam pod wrażeniem i wbrew młodemu wiekowi rozumiałam o czym czytam i czułam niesprawiedliwość wobec głównej bohaterki.
Pamiętam jeszcze "Pamiętnik narkomanki" i takie książeczki z Ossolineum np. "Dobranoc słonko" Heidi Hassenmüller, "Dziennik bulimiczki" Brigitte Kolloch i Elisabeth Zöller, "W ciemności" Jana Frey, to były takie książeczki o trudnych sprawach.
Brawka dla naszych kochanych mam! 😊
Super odcinek, nareszcie coś innego niż nowości 😁 we mnie miłość do książek rozpaliła ilustrowana biblia dla dzieci czytana przez babcię. Po każdym jednostronnym rozdziale były 3 pytania do treści i babcia była dumna jak uważnie słucham, że znam odpowiedź na każde pytanie, a mnie rozpalała duma, że jest poprawnie 😁 a po latach to już wiadomo, wleciał Potter, zmierzch, monster high i rywalki. I jeszcze miałam fazę na poradniki miłosne, najpierw takie dla nastolatek, potem już bardziej poważne, pisane przez lekarzy. A aktualnie sama myślę nad specjalizacją z ginekologii i kursie z seksuologii 😄 taka droga książkowa ❤
Przygotuj się na grudzień, bo wtedy nie będzie żadnych nowości, a materiałów sporo do zrobienia :D Będzie ciekawie! :D
@@StrefaCzytacza super, już się cieszę ❤
Piękne wspomnienia mam podobne. Moje czytanie zaczęło się od „Zmierzchu” kiedy miałam 12 lat i wtedy odkryłam książki. Później na lata odłożyłam czytanie i wróciłam do tego dwa lata temu. Od tej pory moja biblioteczka się ogromnie powiększyła. Nawet zaczęłam czytać więcej fantastyki między innymi książki Pauliny Hendel. Bardzo lubię was słuchać, z taką pasją opowiadacie o tym 🙂 serdecznie pozdrawiam 👋🏻😊😊😊😊
Ja nie wiem co mnie wciągnęło w czytelnictwo, chyba po prostu lubiłam książki od zawsze (i to dosłownie od zawsze- w domu miałam sporo cienkich książeczek dla dzieci, które babcia dostawała od swoich znajomych kiedy ich dzieci już dawno urosły i w końcu się tej literatury dziecięcej pozbywali). Od 4 klasy szkoły podstawowej to na pewno byłam już stałym bywalcem szkolnej biblioteki- być może nawet wcześniej, ale mam 32 lata i tego nie pamiętam😝 Byłam nawet w blibliitecznym klubie, niestety był on niewypałem, a szkoda bo liczyłam na super zabawę. Nie było chętnych, albo panie bibliotekarki nie potrafiły ich znaleźć 🤷♀️ Panie zato pamiętam doskonale- uwielbiałam je- zawsze były uśmiechnięte, sympatyczne i pomocne❤️ W podstawówce (oczywiście oprócz Pottera) na pewno czytałam jakieś książki w stylu "Gęsiej skórki" to była seria "Horrendalne horrory" (już sama nazwa mi się mega podobała). Czytałam różne książki z bliblioteki i większości niestety nie pamiętam, bardziej kojarzę książki, które później kupowałam- bo długo stały na półce i nie raz je oglądałam 🙂 na pewno uwielbiałam serię "Dziewczyny się zakochują" Jacqueline Wilson, "Seria niefortunnych zdarzeń" to też była moja miłość zbierana przy każdej możliwej okazji (urodziny, koniec roku szkolnego, gwiazdka), uwielbiam Zafona od kiedy przeczytałam "Cień wiatru", ale nie przeczytałam jeszcze całej serii, bardzo wciągnęła mnie "Klątwa tygrysa" - to była pierwsza książka przy której płakałam i nie mogłam się powstrzymać- to też młodzieżowy romans inspirowany "Zmierzchem" ale jest tam o wiele więcej przygody i kocham tę serię za Indyjski klimat (główna bohaterka jest Amerykanką, ale większość czasu spędzamy z nią w Indiach po których podróżuje by szukać przepowiedni, odnajdywać legendarne miejsca i wszystko to robi by uwolnić od klątwy dwóch Indyjskich księci/ dwoje Indyjskich książąt). Uwielbiam też serię której kiedyś byliście patronami, ale drugi tom was rozczarował - cykl "Przeczucia" Amy A. Bartol. Teraz jestem mega wciągnięta w "Drogę Szamana" którą poznałam dzięki wam i choć nie gram w gry RPG to ta seria jest dla mnie sztosem! ❤️ Pomiędzy tymi wszystkimi książkami ukrywa się też wiele innych przeczytanych, które lubię mniej lub bardziej, o części nawet pewnie nie pamiętam, że coś takiego czytałam... Może czas zrobić listę i patrzeć jak rośnie z biegiem lat😀
Ja jako dziecko takie 12-13-letnie czytałem Pana Samochodzika Nienackiego. Po kilka razy. Mój ulubiony tom, to chyba Złota rękawica. Od niego zacząłem pasjonować się żeglarstwem. Niestety, tylko teoretycznie. A w zeszłym roku zacząłem czytać Igrzyska. Doszedłem do podróży pociągiem i odłożyłem. Jakoś mnie to nie pociągnęło. Z kolei kilkanaście lat temu słuchałem w audiobooku Władcę pierścieni I tom. Nie wiem, w jakim tłumaczeniu, ale miał on tytuł Wyprawa. Tak się przy nim męczyłem, że powiedziałem sobie: "Nigdy więcej Tolkiena". We wrześniu tego roku drugi raz zacząłem tego słuchać, tyle że w przekładzie Marii Skibniewskiej. Myślałem, że po latach jakoś inaczej odbiorę tę książkę. Jednak utwierdziłem się, że nie chcę czytać kolejnych części.
Zaczęłam od Harry'ego, później "Zmierzch" czytany na lekcjach po kryjomu, seria "Niezgodna", "Igrzyska Śmierci", i bardzo dużo pojedynczych dzieł- jedynie fantastyka i okazjonalnie sci-fi. Cały "Wiedźmin" w gimnazjum, choć nie za bardzo go rozumiałam iuważam, że bibliotekarka nie powinna polecać czegoś takiego takiemu dzieciakowi, jak ja. Miałam wtedy duży głód czytelniczy i pochłaniałam wszystko. Kiedy byłam w liceum, zakochałam się w "Kamieniach na szaniec" o dziwo. Nadal tego nie rozumiem, bo nie lubię tak ciężkiej scenerii, jak wojenna, ale tamtą lekturę połknęłam 🙂 od tamtego czasu niewiele się zmieniło- czasami sięgam po coś innego, ale najlepiej czuję się w fantastyce.
Ja zaczæłem od "Dzieci z Bullerbyn" oraz muminkowej sagi. Jednak kamieniem milowym była "Tajemnicza Wyspa" Verna. Znalazłem ją na regale u kuzynki i to ona mi tą książkę poleciła. Pamiętam, że nawet zawaliłem klasówkę z historii, bo zamiast się uczyć to czytałem całą noc. 😁
Ja czytam odkąd pamiętam, wychowałam się tak jak Wy na Harrym ( czytając pierwsze dwa tomy miałam 8 lat). Czytaczu jak mogłeś zacząć od więźnia azkabanu??? Jestem w totalnym szoku tak samo jak Czytaczowa xD
Słuchałam Was w tym filmie i wróciły wspaniałe wspomnienia, kiedy to w podstawówce zaczytywałam się w R.L.Stine (u mnie w bibliotece miejskiej było mnóstwo tych książek) i zawsze wypożyczałam od razu Bezsennik ( świetna obyczajówka wczesnomłodzieżowa). Tak się bałam niektórych historii Stine`a, że jak trafiłam na straszną scenę to przerywałam czytanie i brałam od razu inną książkę "na uspokojenie" ... Piękne wspomnienia 😁😆
Ogólnie widzę, że moja przygoda książkowa jest zbliżona do Ciebie Czytaczu, również weszły Igrzyska w których się zakochałam oraz Dan Brown.
Miło tak powspominać z Wami, ciekawe co będziemy wspominać za te kolejne 20 lat..
Pozdrawiam Was kochani :)
Czytałam od młodych lat różne bajki w tym bardzo dużo komiksów Kaczora Donalda☺ ale chyba najbardziej wpłynęła na mnie Jeżycjada Małgorzaty Musierowicz, może Czytaczowa też czytała?
Zmierzch jakoś mnie nie wciągnął, zakończyłam go na drugim tomie... natomiast Harrego Pottera też wałkowałam kilka lat😀
Ja zaczęłam czytać dzięki Zmierzchowi. Byłam wtedy w gimnazjum i cała seria była dostępna w naszej szkolnej bibliotece. Pamiętam, że były długie listy oczekujących na wypożyczenie :D
Natomiast jeśli chodzi o Harrego Pottera... to nie byłam w stanie przeczytać wszystkich książek. Zaczęłam od końca, gdy była premiera Insygniów Śmierci w księgarniach. Popełniłam błąd, że od razu nie przeczytałam wszystkiego, bo gdy już parę lat później zaczęłam od Kamienia Filozoficznego, czytanie było drogą przez mękę. Niestety, ale Harry jest dla mnie zbyt irytującym dzieciakiem i nie jestem w stanie przebrnąć, mimo że posiadam wszystkie tomy na swojej półce. Za to filmy uwielbiam i mogę oglądać na okrągło (Choć Harry nadal mnie denerwuje).
"Duma i uprzedzenie" ❤️❤️❤️ Tak, do Jane Austen trzeba mieć nastrój, to nie są zwykłe książki - wciągają, ale nie akcją, tylko psychologią postaci i nieprzeciętnie inteligentną narracją, która głęboko siedzi w realiach epoki, ale ogólnie jest ponadczasowa.
Czytałam od zawsze a jednocześnie jestem wstanie wskazać książki które były dla mnie najważniejsze i miały na mnie czytelniczy wpływ :) Oczywiście Potter- do dziś jedyna książka na którą byłam tak zajarana , musiałam czekać a jednocześnie z nią dorastałam.
Sherlock Holmes a konkretnie pies Bascrvillów - po Potterze wpadałam w wir czytania głównie tego co da się podciągnąć pod młodzieżowe fantazy (w tym wszystkie zmierzch i Eragorny) i to była pierwsza inna książka która sprawiła mi aż taką przyjemność i po niej trochę bardziej zaczęłam eksperymentować. Jestem wdzięczna koleżance która mnie namówiła choć nie byłam przekonana.
I Steve Jobs, człowiek który myślał inaczej. Po tej książce otworzyłam się chyba na literaturę faktu, i zaczęłam czytać też biografie, reportaże, wywiady czy wspomnienia. Chyba do końca mnie otworzyła na literackie eksperymenty a do tego jeszcze zainspirowała do tematu pracy licencjackiej więc wspominam jako takie 2w1
U mnie zaczęło się od Stephena Kinga, potem Kroniki Imaginarium Geographica (James A. Owen),Kryształowa czaszka (Manda Scott), Baśniobór i Smocza Straż Brandona Mulla, Igrzyska Śmierci najpierw filmy pokochałam poźniej kupiłam książki i się zakochałam, zakochałam się również w Piątej fali (film do d), trylogia z epikami Brandona Sandersa (Stalowe serce, Pożar, Calamity), kryminały Jacka Krakowskiego. Nie dawno przeczytałam Orgazmokalipsę i uwielbiam te książkę.
Dalej jest Stephen King, zbieram też cykl Spirit Animals, jeszcze nie czytałam, ale jest w planach oraz mam do dokończenia sagę Wilcze Oczy
16:47 pamiętam tą elegancko ubraną lalkę, nazywała się Slappy - zmora dzisiejszych 30-kilkulatków (w tym mnie samego… he… he…)
Pierwsze książki jakie czytałem (poza lekturami, rzecz jasna 😁), to były:
„O pingwinku Kleofasku” Ireny Tuwim,
„Ferdynand Wspaniały” Ludwika Jerzego Kerna,
„Hobbit, czyli tam i z powrotem” J. R. R. Tolkiena (którego notabene wielbię do dzisiaj 😊).
No, a potem „Harry Potter i Kamień Filozoficzny”… i poszło z górki.
W dorosłym życiu przeczytałam parę książek. Aż w końcu syn na zajączka dostał HP i z nudów zaczęłam ją czytać i tak minęło parę lat jak regularnie czytam i kryminały, powieści i fantasy i póki co to fantasy najbardziej mnie wciąga przez to że trzeba rozbudować świat i cała otoczkę. I wracam do lektur jak syn siłą rzeczy wypożycza z biblioteki szkolnej, na razie 5 klasa ale warto po niektóre sięgnąć.
Czytam od zawsze - pamiętam jak na przerwach 1,2 klasy pochłaniałam Martynki i jako jedna z pierwszych w szkole miałam pozwolenie na wypożyczanie „grubych książek” :D ale z pozycji (zazwyczaj całe serie), które jakoś mnie pochłaniały i napędzały to: Jeżycjada, Opowieści z Narnii, Potter, Zmierzch, Wiedźmin ( całą serie przeczytałam 7 razy, pojedynczych książek nie liczę), sensacje Dana Browna, Seria Czarnego Maga i Siewca wiatru…
A potem poszłam na studia, kiedy zupełnie nie miałam czasu czytać dla przyjemności. Dorosłość jest do kitu.
28:00 cóż dlaczego mi również w pierwszej kolejności, na myśl przyszło"o bella ciao bella ciao bella ciao ciao ciao" kontekst walki o młodzieńcze naiwne zauroczenie versus bratobójcza walka o niepodległość.
Gra słów, a jak bardzo w temat :)
oczywiście humorystyczny komentarz dla zasięgu, pozdrawiam wszystkich
Mam 25 lat, Harry jest ze mną od 15 lat. Wcześniej byliśmy zmuszani do czytania książek i opisywania ich w zeszycie na ocenę. Przez to znienawidziłam czytanie. Aż tu nagle pierwszy film w telewizji i miłość. Szybko do biblioteki i zaczęłam pożerać wszystko co jest związane z Harrym. A potem poszło lawinowo także z innymi książkami. 🙂 gdyby nie Harry to moje przeprowadzki byłyby latwiejsze A tak muszę taszczyć ze sobą te tony książek 😅
Oj tak, przeprowadzki z książkami to wiele ciężkich kartonów 😅
"Anioły i Demony" Dana Browna 😁 była to pierwsza książka, którą przeczytałam bo chciałam (bo obejrzeniu filmu) i która naprawdę mnie wciągnęła ☺️
Bardzo lubię ten film🙂
Też zaczęłam Harrego od trzeciego tomu 🙈 po prostu trzecia część filmu tak bardzo mi się spodobała, że musiałam spróbować z książką. Minęło dobrych parę lat i ciągle, to trzecia pozostaje moją ulubioną częścią, zarówno książki jak i filmu 😁
Czytałam zawsze, ale pierwszą książką, przy której nie mogłam się oderwać do 2 w nocy byli "Bracia Lwie Serce" Astrid Lindgren. Musiałam się dowiedzieć, co się stanie z Katlą :) Potem już poszło. Nobla z literatury dałabym Sapkowskiemu, Wiedźmin to diament bez skazy.
Czytałam odkąd się nauczyłam. Pamiętam Szkołę przy cmentarzu. Władcą Pierścieni zachwyciłam się w wieku ok. 12 lat. Były czasy, kiedy nie chcąc czekać na polskie tłumaczenie Harrego wyczekiwałam na wydanie kolejnych tomów w oryginale. Achaja, Wiedźmin, fantastyczny Świat Dysku i fantasy po polsku czyli Jakub Wędrowycz
Sluchajcie... dzięki! Drugi raz ratujecie moj zadek. Drugi raz pisze prace dyplomową z literatury, o zgrozo! Magistra właśnie piszę o zmierzchu :) I jestem wam wdzięczna za to co mówicie bo Drugi raz mogę przytoczyć Wasz filmik jako źródło i wykorzystać to w mojej pracy. Bardzo ciekawa informacja o tym że e.l.james zaczynala od fanfic i że prawdopodobnie Grey to zmierzch dla dorosłych. Genialne!
Ja dość długo nie mogłem się przekonać do żadnych książek, jawet do harrego, mimo że filmy uwielbiałem od dziecka. Pierwszą książką którą przeczytałem z własnej woli były "kroniki archeo" Agnieszki Stelmaszyk, które znalazłem w sumie przypadkiem a okładka mi się spodobała. Tak jak do tej pote nie czytałem wcale, tak pierwsze trzy tomy kronik przeczytałem w tydzień. Potem dalej nie czytałem nic, próbowałem z harrym ale w bibliotece mieli tylko zakon feniksa który wtedy jeszcze odrzucał długością, i z gwiezdnymi wojanmi, ale te książki też były słabo dostępne i nie po kolei. W końcu sięgnąłem po książki na podstawie gier- najpierw Five nights at freddy's a potem assassin's creed. Potem poszło już z górki i przez jakieś trzy lata całe pieniądze przeznaczałem na książki
Ja w ogóle uważam, że wydawanie książek na podstawie gier/nawiązujących do gier to świetna sprawa. Nawet nieczytająca osoba może od razu poczuć klimat, a dzięki temu polubić czytanie, na co jesteś żywym dowodem. Pozdrowienia! :)
Czytacz przy książkach wyszedł (być może nieświadomie) z koncepcji Marie Kondo: "Jeśli coś nie sprawia ci radości - pozbądź się tego". 😊
Ja czytam od kiedy się nauczyłam (czyli nie wiem, od kiedy dokładnie; pamiętam, że w zerówce już wszystko wiedziałam o literkach i że nie miałam żadnych problemów w klasach 1-3 z czytaniem na głos; nie sylabizowałam - chyba że na wyraźne polecenie nauczycielki - ani nie dukałam). Zanim opanowałam tę sztukę, moja mama czytała mi na dobranoc. Ogólnie jestem jej za to bardzo wdzięczna, że mimo masy pracy, jaką miała będąc żoną rolnika i gospodynią (czyli mając do ogarnięcia dom, ogród, warzywniak, dzieci, trzodę i prace polowe), troszczyła się o moją edukację i wpoiła we mnie miłość do kultury.
Czytałam całe dzieciństwo i okres nastoletni.
Miałam okres wstrętu do czytania po studiach filologicznych, ale w czasie lockdownu na nowo odkryłam książki - między innymi dlatego, że pracowałam w domu i nie spędzałam wolnego czasu poza nim. Także Wasz kanał, który wtedy odkryłam, mi pomógł - zrzuciłam z siebie poczucie konieczności czytania tylko rzeczy mądrych i "ambitnych" i wyrzutów sumienia z tym związanych - znów zaczęłam sięgać po książki dla przyjemności. Dobrze mi z tym. 😊
Ja kiedy rozpętało się to zmierzchowe szaleństwo wzięłam ten pierwszy tom do ręki, zobaczyć o co takie halo. Ok to chyba była jedyna książka w życiu przeczytana przeze mnie w jeden dzień. Ale nie dlatego że takie dobre, fajne ale to wydało mi się takie proste. Na jedynym tomie się skończyło.
Oczywiście fazę Potterową też zaliczyłam. Raczej nie będę do tego wracać ale na zawsze w moim sercu...
I teraz tak, jest nie tyle co seria ale jedno uniwersum którym żyje. Nałogowo, jedna za drugą, tłukę książki z Star Wars. Dwa słowa: Eskadra Alfabet
Już w podstawówce czytałam dużo ale nie jestem w stanie powiedzieć kiedy to się zaczęło. Ale pamiętam, że do moich ulubieńców należała Ania z Zielonego Wzgórza, Pan Samochodzik, Jeżycjada. A Harry'ego Pottera przeczytałam późno bo dopiero w pod koniec gimnazjum 😀
O ja pamiętam jak za bardzo małego dzieciaka kablówkę mieliśmy tylko po niemiecku i oglądaliśmy na RTL "Motomyszy z Marsa" po niemiecku xD
Ja zaczęłam czytać od "Dzieci z Bullerbyn" i to ta książka w wieku 9 lat obudziła we mnie miłość do czytania.
Ja swoją książkową drogę rozpocząłam od romansów młodzieżowych, pierwszym był "chłopak, który skradał się do mnie przez okno" to było dla mnie wielkie odkrycie, pokazujące, że książki rzeczywiście mogą przynosić rozrywkę. Dodatkowo tematyka pierwszych miłości dla 14-latki była niezwykle trafna i tak po tamtej książce pochłaniałam kolejne romsnse jak szalona, z czasem też sięgałam po inne gatunki i trwa to do dzisiaj.
Ja na pierwszy ogień wzięłam " Wiedźmina" cała sage i wsiąkłam do reszty Bardzo mi się podobało, i właśnie od tej pory mam ochotę na czytanie :-) Przeczytałam sage z powodu gry nie będę ukrywać, bo chciałam dowiedzieć się więcej o postaciach, o tym Swiecie itp. Ale nie żałuję, i przesłucham sobie na Book Beat jeszcze raz :-)
Ooo... To ja ogladałam najpierw "Roswell", a potem przeczytalam chyba tylko 1 tom, ale też mi sie niesamowicie podobało i kiedys przeczytam na pewno kolejne 🥰
A "Eragona" uwielbiam i moja historia z miłoscią do książek zaczęła sie właśnie od niego i od "Opowieści z Narnii" 🥰 Co śmieszne, bo moja przygoda z serialami zaczęła sie od Roswell 🤣
Ja do dzisiaj pamiętam, jaka była moda na ten serial - już nie wiedziałem gdzie się przed nim chować xD
A swoją drogą najlepszym świadectwem na to, że mam w sobie coś z rebela jest fakt że za Pottera wzięłam się po tym jak usłyszałam o kościelnej krucjacie przeciwko tej serii. Najlepsza reklama ever XD.
Kościół zrobił to co Umbridge która zabroniła czytania wywiadu z Harrym xD
człowiek zawsze najchętniej sięga po zakazane
To westchnienie Czytaczowej mówi wszystko :D Miałam podobnie ♥
Ja nie pamiętam kiedy zaczęłam czytać, bo mama moja wspomina, że byłam bardzo mała i jeszcze przed pójściem do przedszkola płynnie czytałam. Ale wiem, że na pewno był to Król Lew, w wydaniach książeczek Disneya co się zbierało, mam do dziś gdzieś je schowane ♥ Później był, "Pies, który jeździł koleją", "Pan Kleks", "Ania z Zielonego Wzgórza", "Tajemniczy ogród" i oczywiście w wieku 11 lat jak zaczęłam przygodę z Harrym, pożyczyła mi koleżanka, która dostała pierwszą część na święta pod choinkę.
I zawsze do końca mych dni będę Team Severus ♥
Ja czytałam z dziada-pradziada, miłość do książek dostałam w genach, więc nie ma takiej książki, która by rozbudziła we mnie pasję czytelniczą, bo to było we mnie od zawsze. Natomiast było parę za którymi szalałam: Saga o Ludziach Lodu, Kroniki Wampirów (szczególnie Wywiad z wampirem, Królowa Potępionych, Wampir Lestat, Wampir Armand), Igrzyska Śmierci, Musimy porozmawiać o Kevinie (najpierw był film, potem przeczytałam książkę). Harrego Pottera przeczytałam w wieku 32 lat, po rocznej batalii z koleżanką (ona wtedy miała 45 lat), która próbowała mnie do niego namówić, ja się broniłam stwierdzeniem "nie lubię książek fantasy dla dzieci, nie będę czytała jakiejś komerchy o małym czarodzieju". Ależ byłam ignorantem! Zabrałam się do niego w końcu tylko dla świętego spokoju i ... wpadłam. Do dziś kocham ten potterowy świat a mam 42 lata, szczególnie uwielbiam te potterowe teorie (spiskowe), ukryte znaczenia, dywagacje w stylu "co by było gdyby". Slytherin rulez! ;)
Dosłownie 3 dni temu stwierdziłem, że chce kupić całą serię Dziedzictwo (Eragon). A wszystko zaczęło sie gdy byłem w liceum i znajomy polecił mi właśnie tę serię. Ja w tamtym okresie czytałem fantastyke dla dorosłych, gra o tron, wiedźm itd. więc nie chciałem sięgać po młodzieżówkę. Dopiero kilka lat później na studiach wypożyczyłem eragona i się mega wciągnąłem. Ostatecznie nie dokończyłem ostatniej księgi więc nadal nie wiem jak się kończy. Teraz jestem już 2 lata po studiach i stwierdziłem, że musze koniecznie to przeczytać od poczatku do końca. Dzisiaj książki powinny dojść, więc trzymajcie kciuki, żebym dobrął do końca :)
coraz młodsi, piękniejsi i mądrzejsi ;-) ja Harrego czytałem od ostatniego tomu i było spoko! Moja pierwsza ksiązka przeczytana w całości to Pani Bovary Flauberta
Robert Muchamore seria "CHERUB" polecam . Fajna młodzieżówka. Od tego zaczęła się moja pasja do czytania książek,😁
Duma i Uprzedzenie, ostatnio kupiłam i się zbieram do przeczytania, w sumie od lat :P ja zaczęłam od Harrego Pottera, a potem Harlequiny :D a teraz to już misz masz :D
Ja zacząłem czytać w wiek 17/18 lat ja skończyłem chodzić do liceum. Wtedy w kinie pokazały się moje ukochane Gwiezdne Wojny to była część 7 Przebudzenie Mocy. Po seansie zakupiłem Dziedzica Jedi i przepadałem. Później w moim życiu pojawił się Szklany Tron i również przepadałem. Gdy wybuchła plotka o tym, że Netflix wypuści wiedźmina od razu przeczytałem sobie pierwszy tom opowiadań, a po pierwszym sezonie drugi tom opowiadań. Potem w mojej biblioteczce zagościł Rick Riordan. Uwielbiam mitologie i chciałem poznać chodziarzby jej podstawy. Teraz mam fazę na książki Cassandry Clare 😉.
Czytacze wrócą do młodości xD
Bo teraz starzy jesteście xD
Co do mnie, jeśli chodzi o lektury to lubiłem "o psie który jeździł koleją", "króla Edypa" i "Kordiana". Pewnie było ich więcej, ale te zapamiętałem jako cos pozytywnego.
Z książek czytanych dla przyjemności, Harry Potter jest pierwszą, która pamiętam. Czytałem inne, wcześniej niż Harry'ego, bo Harry pojawił się u nas w okolicy 2001, a ja czytałem już z 5-6 lat wtedy. Ale nie pamiętam ani jednej książki innej niż Harry, która czytałbym dla przyjemności.
Serie: "Kroniki Archeo" Agnieszki Stelmaszyk, "Kroniki Pradawnego Mroku" Michelle Paver, "Basniobór", "Smocza Straż", "Pięć Królestw" Brandona Mulla, "Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy" Ricka Riordana, "Niezwyczajni" Jennifer Bell, "Harry Potter" J. K. Rowling, "Szkoła bohaterek i bohaterów" Przemka Staronia, "Liceum Ogólnomagiczne" Krzysztofa Piersy i "Detektywi na kółkach" Marcina Kozioła stworzyły (a niektóre jeszcze stwarzają) moje życie czytelnicze.
Mam. Ważne pytanie czy mama Harrego i mama rona były w tym samym czasie w Hogwarcie no bo fchyba mama Nevilla i rona tak
No i patrząc na to to bylo 4 huncwotow i co ojciec rona czy nevilla czy to inne roczniki i co z mama harreho ronna i nevialla
@@alanmicigulski5115 Raczej tak. A nawet gdyby były jakieś niewielkie różnice między ich wiekami to nie ma to znaczenia dla fabuły.
@@jpxfrd6924 no tak to po prostu czysta ciekawość bo w sumie wiemy tyle że na roku było 4 huncwotów i lilly a w pierwszej części hagrid zdobył zdjęcia rodziców harrego od ich znajomych ( petter nie zyl a syriusz był w Azkabanie) zostaje remus
Lilly przyjaźniła się że snejpem nie ma w zmianie czy miała innych znajomych
Moją przygodę zaczęłam od serii książek dla dzieci ,,magiczne baletki". Potem czytałam Harry'ego, Rywalki, a dłuższy czas później nastąpiło objawienie, w postaci ,,Igrzysk Śmierci". A następnie wszystko poszło jak z górki :)
Czytaczowo - potwierdzam Twoje słowa! Na Jane, czy siostry Bronte muszę mieć nastrój, czuć klimat. Najlepiej zrobić sobie herbatę w "fancy" filiżance... potem już tylko wyobraża sobie człowiek rozmowy z tym brytyjskim akcentem
Jeśli chodzi o sagę zmierzch i te wszystkie "dodatki" do niej, to Stephanie Meyer napisała jeszcze taką króciutką i cienką książkę "Drugie życie Bree Tanner". To jest historia nowonarodzonej wampirzycy która pojawiła się w zaćmieniu i którą Cullenowie podczas bitwy chcieli ocalić i przygarnąć. Także akcja tej powieści jest w sumie odseaprowana od bohaterów zmierzchu ale dzieje się w tym samym uniwersum, gdzieś obok. Ja osobiście bardzo dobrze ją wspominam, choć przyznaję że czytałam ją podczas "zmierzchomanii" także moja opinia może być nieobiektywna 😅 W każdym razie jakoś nigdy nie słyszałam żebyście, czytaczowie o niej wspominali. Jeśli faktycznie jakimś cudem ją pomineliscie, to polecam 😉
Serialowo przed Gęsią Skórką był jeszcze serial "Eerie Indiana czyli dziwne miasteczko" . Ale książkowo Gęsia Skórka i kilka podobnych serii pojawiło się w połowie lat 90 stanowiąc nowy na naszym rynku nurt "horrorów" dla dzieci.
Ja zaczęłam czytać od Ani z Zielonego Wzgórza i cała seria o Ani a potem tak poszło. Teraz jestem zszokowana tą nową wersją dość kontrowersyjną. Szczerze mówiąc nie przeczytam jej, wolę pozostawić te uczucia sentyment..to coś z dzieciństwa. Ciekawa jestem Waszej opinii jako speców od czytania.
Ja moją przygodę z czytaniem zaczęłam od HP i Insygniów Śmierci. Miałam słaby internet i nie miałam możliwości obejrzenia ekranizacji, a bardzo chciałam wiedzieć jak się skończy :D
Czytaczowa szacunek za Dumę i Uprzedzenie, też ją kocham, chyba najlepsza książka Jane Austin. Polecam również Emmę, jest dużo lżejsza niż duma, ale tez się dobrze czyta. A miłość czytelniczą oczywiście też u mnie rozpalił Harry Potter, a dalej były Władca Pierścieni, Wiedźmin, Przygody Tomka Wilmowskiego itd, itd.
Moimi książkami dzięki którym czytam to cała seria Ani z Zielonego Wzgórza, druga seria to Jeżycjada Musierowicz. Kochałam, kocham i zawsze kochać będę.
Ja po "Ani..." miałem pierwszy kryzys czytelniczy. Oj długo mi zajęło, żeby zmusić się do książek... :D
@@StrefaCzytacza bo była lekturą, więc czytałeś pod przymusem. Z resztą chłopcy całkiem inaczej podchodzą do tej książki, zwłaszcza w tym wieku. Bawi ich i wkurza nadmierna egzaltacja Ani. Ja znam Anię od mniej więcej 6 roku życia, czytała mi ją Babcia, więc zanim doszłam do 6 klasy gdzie była lekturą, to znałam prawie na pamięć i miałam przeczytane większość serii.
Wiele książek było lekturami, ale żadna przed Anią, ani po Ani nie była dla mnie równie zła. Po latach wróciłem do niej i przeczytałem (w ramach wyzwania czytelniczego) i może już nie pałam do niej taką nienawiścią, aczkolwiek i tak przy pierwszej okazji pozbyłem się z półki. Fakt, może to po prostu nie moje klimaty :D
@@StrefaCzytacza fani znając Twoją głęboką niechęć postanowili zagrać Ci trochę na nosie... 😉
Jeżycjada❤❤❤
U mnie książkowstręt zaczął się cofać dzięki Wiedźminowi. A dokładniej to dzięki późno nocnym słuchowiskom na RMFie. Po kilku odcinkach rzuciłem się na książkę, a potem na całą sagę.
A ja jak wzięłam Harrego jakoś w 3 klasie podstawówki to nawet połowy nie przeczytałam. Filmy uwielbiałam ale książka mnie nudzila. Potem wzięłam się za baśniobór i poszło. W każdej wolnej chwili czytałam. Harrego i tak nadrobilam, mimo że go uwielbiam to jednak baśniobór zawsze ma to specjalne miejsce w serduszku.
Harrego dostałam od dziadków no i kiedyś stwierdziłam, że a pooglądam sobie... no i przeczytałam pierwszy rozdział... potem kolejny a potem chciałam resztę tomów a mama zdziwiona nie chciała mi wierzyć, że przeczytałam książkę ^^ także Harry Potter to pierwsza książka jaką przeczytałam i do końca życia będę mieć do niego sentyment :)
a u mnie u babci w szufladzie znalazłam i przepadłam :P
Ja też! Ja też zaczęłam czytać HP od więźnia Azkabanu, bo wcześniej obejrzałam 2 filmy i zobaczyłam u kuzyna 3 część i pożyczyłam od niego. Przeczytałam w 2 dni w wieku 11-12 lat
O JEziusieńku, jak ja się bałam tej bajki Krowa i Kurczak! Weź zdejmij tę koszulkę, bo się boję :D
Czekam i czekam aż padnie tu Zmierzch i jest 🔥 mój też zgrzybiał na półkach 😅 u mnie bardzo podobnie właśnie HP, Igrzyska i Zmierzch 😉
Ja też zaczęłam czytać od "Więźnia Azkabanu" :D Koleżanka męczyła mnie, żebym przeczytała, a ja po pierwsze nie lubiłam czytać i nie czytałam NIC, a po drugie byłam negatywnie nastawiona do HP. Zgodziłam się na HPiWA bo pierwsze dwie części oglądałam, i stwierdziłam, że nie ma sensu czytać od początku. Potem poprosiłam ją o HPiCO, chociaż chwile wcześniej byliśmy na tym w kinie z klasą. Zaczęłam czytać i szybko stwierdziłam, że baaaardzo różni się od filmu, więc wróciłam do pierwszej części :D No i dziś to ja jestem Potterhead :D
Harry spoko, ale Władca Pierścieni to mistrzostwo. Choć wolę i tak Małego Księcia 🤩
Dlatego żałuję, że mi z Tolkienem nie po drodze. Podziwiam świat, który stworzył, tę niesamowitą szczegółowość. Niezależnie od tego, czy się Tolkiena lubi czy nie, należy mu się ogromny szacunek za to co zrobił.
Klasycznie zacząłem od Pottera. Później bardzo wciągnął mnie taki staroć, jak seria dla młodzieży "Pan Samochodzik". Większość tomów mieliśmy w domu, oj jak ja wtedy przeżywałem te przygody.
Ja zaczelam głównie czytać dzięki szkole. U mnie w podstawówce był zwyczaj wychodzenia na dwór podczas przerw. W klasie 1-3 miałam klasę na 2 piętrze (na tym samym co biblioteka). Na przerwach chodziłam do biblioteki. Nie dlatego, że nie lubialam wychodzić na plac, ale dlatego, że od małego miałam awersję do tłumów. Wiadomo jak dzwonek zabrzmiał na lekcje to na schodach się robił straszny tłok od uczniów, wracających do klas. I tak właśnie uciekałam do biblioteki i na przerwach czytałam książki albo pomagałam bibliotekarce. Niestety wychowawca sie zorientował, że nie wychodzę z budynku i zaczęto mnie do tego zmuszać. Ile ja się nakombinowałam, żeby tylko pójść do biblioteki na przerwie.
W późniejszych latach szkolnych zaowocowało tym, że miałam tak jakby swoje miejsce w bibliotece. Robiłam z koleżankami przedstawienie dla pierwszaków w bibliotece o sznowaniu książek itp. Pomagałam mlodszym ucznia w bibliotece, czy to w znalezieniu książki czy w obsłudze komputera.
I tak do tej pory jakość otaczają mnie książki.
Ale super, że biblioteka była dla Ciebie takim cudownym miejscem gdzie pomagałaś też innym😀
A dzieciństwo mojego syna to wiersze panów :Tuwima i Brzechwy , Detektyw Pozytywka ( pierwsze wydania dodawane do płatków śniadaniowych w formie mini książeczek ,a potem reszta pozycji -wspaniałe) i setki innych bajek ,ale te najbardziej utkwiły mi w pamięci :))))))))
Czytałem odkąd pamiętam tzn. od początku wakacji miedzy zerówką, a klasa pierwszą. Wtedy to rozpracowałem schemat czyli nauczyłem się czytać.
Słuchając Was dochodzę do wniosku, że jestem trochę dziwna. Wszystkie dziewczyny wzdychały do Edwarda albo Jacoba, ja zaś wolałam Carlisl'a .
Kto też był/jest Carlisle?
Ja tam nie wzdychałem do żadnego z nich xD (Czytacz)
Może nie wzdychanie, ale Carlisle jest moim ulubionym bohaterem sagi.
Mąż niedawno poznał filmy i chyba też najbardziej lubi momenty z nim, albo ojcem Belli😂
Charlie jest najlepszy! Zwłaszcza w filmie :D
Oooo czyli nie tylko ja 😊
Po prostu lubię inteligentnych mężczyzn.
Dla mnie najwięksi crashe to najbardziej poboczne postaci: Garrett, Alastair, Jasper i Seth 🥰😍💖
Ja zacząłem HP od 4 częśći, po czym doczytałem do części 6, bo 7 nie było. Wtedy zacząłem od części 1 i znów dojechałem do 6. Później już wyszedł tom 7 i znowu leciałem od nowa :D
Ja czytałam odkąd pamiętam. Jako dziecko zaczytywałam się w panu samochodziku i trzech detektywach. Eragona na półce mam nadal i dodatkowa czytałam kilka razy, tak samo jak Zmierzch a Harry'ego czytałam nie wiem ile razy.
Och Tunele... kiedyś pod wpływem impulsu kupiłam całą serię używaną na raz. Miałam je przez całe wakacje na biurku, czytałam jedną po drugim i zgadzam się totalnie, pierwsze tomy były świetne i klimatyczne a im dalej tym gorzej, a Finał... hah, jak skończyłam to miałam takie " autor NAPRAWDĘ nie miał pomysłu na zakończenie". Był okropny, ale pierwsze tomy dalej kocham
Przeczytałem trylogię Lotr w 4tej podstawówki, więc do mnie nie trafia że trudny itd, a miłość trawa do dziś dzień 😅 co do Eragona też musiałem czekać na 3/4 tom. Potter przeczytany, zakon Feniksa niby najdłuższy a przeczytany od piątku do niedzieli około popołudnia, do dziś pamiętam. Też w podstawówce. Niestety od jakichś 4 lat mam problem z regularnym czytaniem.
Ej, ale to fajne starocie. Ja też od razu pomyślałam o sumptuastic, nie pamiętam jak to się pisało 😉
Obstawiałam, że duma i uprzedzenie będzie jedną z tych książek u Czytaczowej a i zmierzch
Czytaczu, ja zaczęłam czytać Pottera od drugiej części i nigdy nie przeczytałam pierwszej mimo że mam już całą serię dawno za sobą 😅😂
No jak to tak! :D Czas nadrobić :D
A propo miłości czytelniczej: czytam od zawsze. Pamiętam jaka dumna byłam z siebie gdy przeczytałam sama "Bambi" 😁 miałam z 7-8 lat 😁
Przypomniałaś mi, jak mając 5 lat (dopiero co nauczyłam się czytać) przeczytałam „Pinokia”
jaka byłam wtedy szczęśliwa.
MOJA LISTA:Baśnie Andersena ,Przygody Buratina,Klechdy domowe,Awantura o Basię, czytane przez kochanych dziadków i później samodzielnie -te kojarzą mi sie z dzieciństwem ( 40 lat temu :)))))))))))))))) ! )
Z horrorów dla młodych w tv to jeszcze byl serial na rtl7 czy boisz się ciemności.
Też oglądałam cartoon Network po angielsku.
Gdy byłam dzieckiem pamiętam sytuację gdzie nie znając angielskiego mówię do mamy "włącz mi program pudełko"
"czy boisz się ciemności" było extra, oglądałam nawet powtórki ❤️
Ja też posiadam trylogię Władcy Pierścieni, gdzie jest jeszcze Bractwo zamiast Drużyna i też nie przebrnęłam. Uważam, że to wina okropnego tłumaczenia, a następnie redakcji, po prostu źle się to czytało.
Na miejscu Meyer byłoby mi po prostu wstyd, że nie potrafię nic innego wymyślić i tylko powtarzać wielokrotnie to, co już zostało opowiedziane. A ma przecież pełne pole do popisu, chociażby mogłaby napisać jak powstało Volturi, jak wyglądało życie Carlisle albo mogłaby rozwinąć inne postaci w opowiadaniach (życie przed przemianą chociażby Emmetta, życie po przemianie etc.). A ona nie, napisze jeszcze raz to samo, tylko inaczej. Żenada
Co mnie skłoniło do czytania poza lekturami szkolnymi i książkami, które czytali mi rodzice?
- Amy numer 7. Cała seria Replika po polsku ma 13 książek. Była to pierwsza seria fantastyki młodzieżowej, rok w przybliżeniu 2000
- Harry Potter
- Opowieści z Narnii
- Gęsia skórka
- wszelakie kryminały Agathy Christie
O tak! W Replice też się zaczytywałam. Książki młodości
@@martaszczech9639 Dokładnie 😃 I tylko kursy do biblioteki po kolejny tom 😉
Tym czasem teraz w siódmej klasie fragment piątej części Harry'ego Pottera i igrzysk śmierci w podręczniku od polskiego
Ja miałam w drugiej klasie gimnazjum (rok 2001 lub 2002) nauczycielkę, która wychodziła poza schemat i dzięki niej przeczytałam książki, które nie były lekturami i tu między innymi Harry Potter. Były chyba wtedy dostepne 2 albo 3 tomy i mieliśmy sobie wybrać. I tak zaczęła się u mnie przygoda z Harrym. A poza książkami mieliśmy też podaną listę filmów, które później omawialiśmy na lekcji. Te co pamiętam to: Siedem lat w Tybecie, Ptasiek i Moja lewa stopa. Czasy VHS, więc wypożyczało się kasety, albo nauczycielka dawała klasie i oglądaliśmy po kilka osób w domach. Takich nauczycieli się zapamiętuje i to co się działo na lekcjach, a nie według schematu. Każdemu takich życzę 😉
Mina Czytaczowej jak mówisz że będą jeszcze 2 część i Zmierzchu jest bez cenna aż mnie brzuch boli ze śmiechu.
Taka chyba jest uroda "Zmierzchu", bo mój stoi w biblioteczce i też wygląda słabo. Może papier jest z recyklingu 😜. Mnie Harry otworzył na fantasy i po nim zaczęłam odkrywać inne książki o tej tematyce. Wcześniej czytałam książki o holokauście.
Ja zaczęłam czytać od "Klątwy tytana" bo przecież oglądałam filmy więc już wiem co było co nie? XD a potem był Syn Neptuna (dla niewtajemniczonych. druga część zupełnie innej serii z Percym) bo nie ogarnęłam co to ale był Percy to wzięłam i przeczytałam.
Ja też zaczęłam.od Więźnia :D bo dostałam na Gwiazdkę. Pamiętam jak śmieszyła mnie jajecznica zwisająca z wąsa wuja Vernona. Good old times
W moim sercu zawsze pozostanie "Szkoła przy cmenarzu", zna ktoś? :D
Oooo taaak! Czytało się za młodu
Ale ja stary jestem bo Ja to czytałem Stanisława Lema Czas nieutracony 1957.Lary Niven Ringworld 1970.Ursula K.Le Guin
Najdalszy Brzeg i H.P.Lovecraft wszystko.Jaki Ja stary jestem.
Przez ekranizację Zmierzchu i młodszą siostrę która jest na etapie zachwytu Edwardem i już kilka razy oglądała wszystkie części to moje odczucia po tylu latach od przeczytania całej sagi są takie że chyba do końca życia będzie mi wstyd przed samą sobą że to czytałam XD
Ale pocieszam się myślą że Zmierzch czytałam po Harrym Potterze i to od niego zaczęła się moja przygoda z fantastyką
miłość do czytania obudziła u mnie "Kwiat kalafiora " i "Opium w rosole" a po przeczytaniu całej Jeżycjady jaka była wydana w owym czasie zabrałam się za Zmierzch a potem za Pottera
Moja ulubiona książka Dana Browna, to Cyfrowa twierdza. Potem Anioły. A z kolei Kod mi się całkiem nie podobał.
Ja nie lubię romansów, bo zawsze wygląda to tak, że jest sobie laska, która ma w dupie uczucia innych, okręca wokół siebie kilku kolesi i daje im nadzieje. A zdrad i problemow w relacjach miedzyludzkich dzis mamy az nadto
Jakby wywalić ze "Zmierzchu" te wszystkie zbędności, a na ich miejsce wstawić perspektywę i przemyślenia bohaterów pobocznych, książka pewnie nawet nie straciłaby na objętości. Tymczasem psychofani zacierają rączki, a słyszałam, że warsztat Meyer się nie zmienił :/
Ania z Zielonego Wzgórza,Zmierzch
Felix net i nika najlepsze bardzo polecam
Mam w planach sięgnąć po drugi tom, bo pierwszy nie do końca mnie zachwycił, a wiele dobrego słyszałem o kolejnych :)
Czytaczowa mówi Daniel.... a ja się zastanawiam 'KTO?'. Czytacz zawsze będzie czytaczem 😂😂
Nie czytałam HP, nie bijcie tylko, ale jakoś... No, nie jest w moim guście. I nigdy nie lubiłam młodzieżówek, nawet mając naście lat.
O jak mój horror dzieciństwa był serial Gęsia skórka heee bałem się rmgaaaa 😝 pozd Harry to życie wiem pozd was
A ja mam pytanko z innej beczki? Kiedy będzie podsumowanie miesiąca?
Pratchetta+Baxterera poczytajcie albo Neila Gaimana.
U mojej mamy na półce też zgżybiała bardzo ta saga zmierzch.
Mój Zmierzch też zgrzybiał... I tylko on na półce...
To nie może być przypadek xD
Czytaczowa uwielbiam Cię, ale błagam nie mów bibloteka 😢 BIBLIOTEKA 😍😚😚
O mój Boże! Też czytałam "Sekretną szkatułę" Co to za okropieństwo. Kupiłam kiedyś nad morzem w tych książkowych namiotach były promocje... Niedawno dopiero oddałam do crossbookingu . XDDD
Ja czytam, odkąd pamiętam :) jako dziecko nic innego nie robiłam.
Krowa i kurczak, ojeju. Oglądało się jako dziecko, to było takie chore XD