Σίγουρα δεν υπάρχουν λέξεις να συνταιριάξουν μεταξύ τους για να αποδόσουν στο ελάχιστο την μεγαλειότητα του κομματιού. Ειδικά όσο προχωράνε τα έρμα τα χρόνια και αλλάζουν οι εποχές, ο κόσμος, οι αξίες, οι συνήθειες, οι μυρωδιές, ο έρωτας... αυτό το τραγούδι είναι φάρος. Ελπίδα για κουράγιο. Ευχαριστώ για όλα...
ποίηση ανώτατου επιπέδου !!! Με κάτι ίσως απο Παυλο Σιδηρόπουλο στους σοβαρούς κλόουν να αναδύεται μέσα απο το κομμάτι !!! Δεν το ειχα ακουσει ποτέ. Με εξέπληξε ευχάριστα !!!
Ήταν εντελώς στα αρχίδια μου αν αυτό το ποτάμι λεγόταν Ιλισσός Αυτό που είχε σημασία, ήταν ότι ήταν το μοναδικό μέρος που μπορούσα να χωθώ για να ξεφύγω από τους μπάτσους Μπήκα από την είσοδο στην Καλλιθέα κι άρχισα να τρέχω μέσα στο στεγασμένο τσιμεντομένο ποτάμι ώσπου έτρεχα στο απόλυτο σκοτάδι χωρίς να βλέπω εντελώς τίποτα πίσω μου τίποτα εντελώς μπροστά μου Ώσπου βρέθηκα με τα μούτρα μέσα στα βρομόνερα, τις αποχετεύσεις και τα βιομηχανικά λύματα Και η γλώσσα μου βούτηξε στα κάτουρα των ποντικιών Ξαφνικά, το άγχος και η αγωνία μου, έφυγαν κι αφέθηκα να βυθίζομαι ήρεμα και παράλογα με το χρώμα του νερού να ξανοίγει γύρω μου σε ένα μπλε, μωβ, γαλάζιο που εναλλάσσονταν με μια θύελλα από φως που δημιουργούσε, όγκο, βάθος και κουρτίνες από φως σαν τροπική καταιγίδα Τότε κατάλαβα ότι κινούμαι με μεγάλη άνεση κουνώντας μόνο το κουτσό μου πόδι Παρόλα αυτά, γλιστρούσα όμορφα Βαθιά και μακριά, έβλεπα τα πάντα Όμως κοντά, ήταν όλα θαμπά, φλουταρισμένα Προσπάθησα να ενώσω τα χέρια μου σαν γυαλιά για να δω καλύτερα Σιγά σιγά, άρχισα να ξεχωρίζω τις ραφές από την μπλούζα της που ταξίδευαν το κορμί της σαν ξερολιθιά Γύρισε και μου άστραψε ένα χάδι με την ανάποδη του χεριού της Έτσι γύρισα το βλέμμα μου και κατάλαβα ότι όλοι εκεί, ήταν σε ένα άλλο κόσμο από αυτόν που ξέρουμε Εκεί δεν υπήρχε άγχος για τίποτα Οι άνθρωποι, δεν χωρίζονταν σε φυλές, σε πλούσιους και φτωχούς Όλοι αισθάνονταν, χαίρονταν Κανείς δεν κατείχε Κανείς δεν ήθελε γιατί είχε Είδα όλα τα σπάνια cd που έψαχνα, μπροστά μου αλλά δεν αισθάνθηκα την ανάγκη να πάρω ούτε ένα Ολόγυρα είχε εξαιρετικές ζωγραφιές που άλλαζαν συνέχεια Ανάλογα με ποιον τρόπο τις έβλεπες Όταν πείναγες, έφτανε να κοιτάξεις δεξιά, αριστερά Είχε τραπέζια με βουνά από κανελόνια με κιμά σαλτσαρωτά και σουβλάκια τυλιχτά τριών λογιών Ένα με πλημυρισμένο, τραγανιστό, πικάντικο γύρο το άλλο με πανσέτα και το τρίτο, δεν υπήρχε, ήταν απλώς το τρίτο Λίγο πιο κάτω υπήρχαν ταψιά με μουσταλευριά με μπόλικη κανέλα κι ένα δάχτυλο καρύδια από πάνω Η ηλικία ήταν αυτή ή απλά δεν ήταν Εκεί δεν υπήρχαν νυστέρια έτοιμα να επιτεθούν στις ρυτίδες Εκεί δεν υπήρχε καμία απειλή Όλα ήταν αλήθεια και όλα ήταν ψέμα Σαν κοίταζες μέσα στα μεγάλα κομμάτια από κεχριμπάρι Αναγνώριζες αγαπητά πρόσωπα που ήταν έτοιμα να συζητήσουν μαζί σου Το άλσος Το νερό Το νερό Και η μουσική που εκεί τη μετέφερε ο ένας στον άλλον με ένα άγγιγμα κι ένα βλέμμα Αυτό ήταν και το μόνο που έφερα πίσω μαζί μου Τη μουσική Για να με πιστέψετε Αλλά για να δείτε κι εσείς τη μαγεία και την πληρότητα που ζούσαν εκεί Και φυσικά για να με πιστέψετε Θάνος Κόης
ακουω black metal και γουσταρω τερμα αυτο το τραγουδι- ποιημα!!! επικη μαυριλα στη μουσικη τρελο παιχνιδι με το νοημα των στιχων... τι να πω? θα ηθελα ενα ακομη αντιστοιχο οπως το κανατε με τους σωληνες
Και εγώ που νόμιζα πως μόνο βρώμα είχε η κοίτη του Ιλισσού, ειδικά στην Καλλιθέα. Τόσες φορές που έχω περάσει από εκεί εμένα τίποτα παρόμοιο δεν μου συνέβει...
Σίγουρα δεν υπάρχουν λέξεις να συνταιριάξουν μεταξύ τους για να αποδόσουν στο ελάχιστο την μεγαλειότητα του κομματιού. Ειδικά όσο προχωράνε τα έρμα τα χρόνια και αλλάζουν οι εποχές, ο κόσμος, οι αξίες, οι συνήθειες, οι μυρωδιές, ο έρωτας... αυτό το τραγούδι είναι φάρος. Ελπίδα για κουράγιο. Ευχαριστώ για όλα...
Εμένα πάντως μού άστραψε ένα χάδι με την ανάποδη του χεριού του αυτό το τραγούδι. Έπος!
Το καλύτερο ποιητικό αριστούργημα που γράφτηκε στην χώρα μας.
Καλή χρονιά μαν !!!
ποτε το επικο δεν κατεβηκε σε τετοιες στοες,ευχαριστουμε ποιητη που μας εριξες
σε τετοια βαθη...
ποίηση ανώτατου επιπέδου !!! Με κάτι ίσως απο Παυλο Σιδηρόπουλο στους σοβαρούς κλόουν να αναδύεται μέσα απο το κομμάτι !!! Δεν το ειχα ακουσει ποτέ. Με εξέπληξε ευχάριστα !!!
Ήταν εντελώς στα αρχίδια μου αν αυτό το ποτάμι λεγόταν Ιλισσός
Αυτό που είχε σημασία, ήταν ότι ήταν το μοναδικό μέρος που μπορούσα να χωθώ
για να ξεφύγω από τους μπάτσους
Μπήκα από την είσοδο στην Καλλιθέα
κι άρχισα να τρέχω μέσα στο στεγασμένο τσιμεντομένο ποτάμι
ώσπου έτρεχα στο απόλυτο σκοτάδι
χωρίς να βλέπω εντελώς τίποτα πίσω μου
τίποτα εντελώς μπροστά μου
Ώσπου βρέθηκα με τα μούτρα μέσα στα βρομόνερα,
τις αποχετεύσεις και τα βιομηχανικά λύματα
Και η γλώσσα μου βούτηξε στα κάτουρα των ποντικιών
Ξαφνικά, το άγχος και η αγωνία μου, έφυγαν
κι αφέθηκα να βυθίζομαι ήρεμα και παράλογα
με το χρώμα του νερού να ξανοίγει γύρω μου
σε ένα μπλε, μωβ, γαλάζιο
που εναλλάσσονταν με μια θύελλα από φως
που δημιουργούσε, όγκο, βάθος
και κουρτίνες από φως σαν τροπική καταιγίδα
Τότε κατάλαβα ότι κινούμαι με μεγάλη άνεση
κουνώντας μόνο το κουτσό μου πόδι
Παρόλα αυτά, γλιστρούσα όμορφα
Βαθιά και μακριά, έβλεπα τα πάντα
Όμως κοντά, ήταν όλα θαμπά, φλουταρισμένα
Προσπάθησα να ενώσω τα χέρια μου σαν γυαλιά για να δω καλύτερα
Σιγά σιγά, άρχισα να ξεχωρίζω τις ραφές από την μπλούζα της
που ταξίδευαν το κορμί της σαν ξερολιθιά
Γύρισε και μου άστραψε ένα χάδι με την ανάποδη του χεριού της
Έτσι γύρισα το βλέμμα μου και κατάλαβα ότι όλοι εκεί, ήταν σε ένα άλλο κόσμο
από αυτόν που ξέρουμε
Εκεί δεν υπήρχε άγχος για τίποτα
Οι άνθρωποι, δεν χωρίζονταν σε φυλές, σε πλούσιους και φτωχούς
Όλοι αισθάνονταν, χαίρονταν
Κανείς δεν κατείχε
Κανείς δεν ήθελε γιατί είχε
Είδα όλα τα σπάνια cd που έψαχνα, μπροστά μου
αλλά δεν αισθάνθηκα την ανάγκη να πάρω ούτε ένα
Ολόγυρα είχε εξαιρετικές ζωγραφιές που άλλαζαν συνέχεια
Ανάλογα με ποιον τρόπο τις έβλεπες
Όταν πείναγες, έφτανε να κοιτάξεις δεξιά, αριστερά
Είχε τραπέζια με βουνά
από κανελόνια με κιμά σαλτσαρωτά
και σουβλάκια τυλιχτά τριών λογιών
Ένα με πλημυρισμένο, τραγανιστό, πικάντικο γύρο
το άλλο με πανσέτα
και το τρίτο, δεν υπήρχε, ήταν απλώς το τρίτο
Λίγο πιο κάτω υπήρχαν ταψιά με μουσταλευριά
με μπόλικη κανέλα κι ένα δάχτυλο καρύδια από πάνω
Η ηλικία ήταν αυτή ή απλά δεν ήταν
Εκεί δεν υπήρχαν νυστέρια έτοιμα να επιτεθούν στις ρυτίδες
Εκεί δεν υπήρχε καμία απειλή
Όλα ήταν αλήθεια και όλα ήταν ψέμα
Σαν κοίταζες μέσα στα μεγάλα κομμάτια από κεχριμπάρι
Αναγνώριζες αγαπητά πρόσωπα που ήταν έτοιμα να συζητήσουν μαζί σου
Το άλσος
Το νερό
Το νερό
Και η μουσική
που εκεί τη μετέφερε ο ένας στον άλλον
με ένα άγγιγμα κι ένα βλέμμα
Αυτό ήταν και το μόνο που έφερα πίσω μαζί μου
Τη μουσική
Για να με πιστέψετε
Αλλά για να δείτε κι εσείς τη μαγεία και την πληρότητα που ζούσαν εκεί
Και φυσικά για να με πιστέψετε
Θάνος Κόης
ειμαι ενα τιποτα που ποτε δεν ηθελε να γινει κατι.καλυτερο απο ενα τιποτα που νομιζε οτι ειναι κατι
Masterpiece!
Με τέτοιες μουσικάρες οχι μονο σε πιστεύω,σε προσκυνώ κιόλας. ❤
Embrace the darkness. The music and video sync as fine art
the biggest band on the planet!!!!!
Απλά τραγουδάρα!
απίστευτο κομμάτι
!!!!! ♡♡♡♡♡♡♡♡ Απίστευτο κομμάτι
Another brilliant work of art by Lost Bodies.
Excellent musik!
ακουω black metal και γουσταρω τερμα αυτο το τραγουδι- ποιημα!!! επικη μαυριλα στη μουσικη τρελο παιχνιδι με το νοημα των στιχων... τι να πω? θα ηθελα ενα ακομη αντιστοιχο οπως το κανατε με τους σωληνες
Και το τρίτο, δεν υπήρχε, ήταν απλώς το τρίτο...
respect...
Αριστούργημα από τα λίγα.
Κανείς δεν κατείχε, κανείς δεν ήθελε, γιατί είχε...
όλοι αισθάνονταν_χαίρονταν.....Τα σέβη μου!
Ποίηση!
θεικό!
γουσταρω !!!!!
o ne!!!ayto ine:))lostvivas*:))
euge!
να ΄χα τώρα λίγο από τα βουνά τραγανού γύρου...
Σαν κοίταζες μέσα στα μεγάλα κομμάτια από κεχριμπάρι
Αναγνώριζες αγαπητά πρόσωπα που ήταν έτοιμα να συζητήσουν μαζί σου
If you know where could I find lyrics, please tell me ! I really want to understand what they say. ;)
υποκλίνομαι
το νερο
You must wait a little.We are planing to translate it and do it available in the song details box. Best regards
"Πώς τον λεν πώς τον λεεεν τον ποταμόοοοοοοοοοοο!?!?!?!?!" :-)
ΘΕΟΙ!!!
:-))))
κοίτα να δείς τι ωραία που μπορείς να περάσεις, όταν σε κυνηγάνε οι μπάτσοι!
δεν ξέρω για τους άλλους, αλλά εγώ σε πιστεύω!
Και εγώ που νόμιζα πως μόνο βρώμα είχε η κοίτη του Ιλισσού, ειδικά στην Καλλιθέα. Τόσες φορές που έχω περάσει από εκεί εμένα τίποτα παρόμοιο δεν μου συνέβει...
Πρέπει να πιώ ένα μπάφο και να το ξανακούσω κάποια στιγμή αυτό το κομμάτι.
:) :) :)
Έψαχνα μέχρι να βρω αυτό το σχόλιο να πατήσω λαϊκ και μου το εμφάνισε τελευταίο.. Αλλά ευτυχώς μου το εμφάνισε!
κοματάρααααααααα..,.,.
τιποτα λιγοτερο απο αριστουργημα