ขนาดวิดีโอ: 1280 X 720853 X 480640 X 360
แสดงแผงควบคุมโปรแกรมเล่น
เล่นอัตโนมัติ
เล่นใหม่
มวนหลายครับ ขออนุญาตเอากลอนของครูบาอาจารย์มาหัดลำ ครับ
คล้องจองกันขนาดครับขอนำไปใช้แนเด้อครับอาจารย
มวนครับ
ออกจากบ้านเดินผ่านสายดอน นรสรรอนเรือนพืชภูพะนายไม้ หลายลำต้นปนกันถันถี่ๆ บ่อาจนับอ่านได้ไพรกว้างซางมี หวิดจากนี่ถึงที่หิมพาน น้อกลายเป็นดงหลวงละหมู่ผีสางฮ้าย มองเห็นเด้อ มองเห็นปัปประตูขั้น เขาชันตันป่อง ดอยใหญ่ตั้งควันกุ้มมือมัว ขัวนัวมงพืชภูพระเขตเขาขามย้าน เปตรโตฮ้ายผีมารฝูงเปตร โขงเขตนี้เป็นบ้านหมู่เขา เห็นเฮาไปแล่นมามาจาต้าน วานเสียงจ้อยไขคำเอิ้นใส่ แขวนง่าไม้เปลือยผ้าปล่อยกลาย เป็นฮูปฮ้ายเอิ้นสั่งตามหลัง ขอให้ทำกองบุญอุทิศหาสู่เจ้า ซุมผีเว้าจากันนี่หน่ำๆ ตูได้ลักเล่นชู้ใจเลี้ยวจากผัว เป็นเวรต้องปองเอาผัวเผิ่น ไฟจึงมาไหม้ก้นลามขึ้นหว่างขา เภทหนึ่งนั้นลิ้นเตื่อยเตเซ เหลียวเบิ่งตามันแดงดั่งไฟกองฮ้า มันนั้นเดอยามวาบุตรตาเข้าตาเข้า พรมจันทร์ทรงเพศ ลูกบวชสร้างถือผ้าห่มเหลือง มันบ่หวังกองบุญถ่มน้ำลายนำก้น เภทหนึ่งนั้นหัวเหล่าเป็นควาย โตเป็นคนสร้างแต่อางผางฮ้าย ชาติก่อนกี้เขาได้เป็นแม่ม้อนขับปี่ปัวคน ฆ่าหมุ่งัวควายสัตว์เบิกพระลีหน่ายจ้ำ เภทหนึ่งนมยานเท่าถึงดินลากแก เคยเปลือยกลายเข้าสู้ละในอารามกว้าง แต่ก่อนไปกินทานบ่เบี่ยงถือสไบผ้า เภทหนึ่งหาคุยเว้าปองเอาเจ้าหัวบ่าว จั่งได้เป็นฮูปฮ้ายสองหน้าสี่ขา ว่าแขนตันกอดเฮาเว้าอุ้ม ฟูมฟายเว้านำหลังเอิ้นสั่ง เภทหนึ่งฮูปากน้อยทอด้ามทอเข็ม มันบ่เคยทำทานกะแต่งบุญคุณค้ำ แนวหนึ่งนั้นตัวดำปานถ่านๆ แนวชาติก่อนกี้เอาห่อมบ่ขอ เป็นคนฮ้ายใจจนสาโหด เขาด่าป้อยเวรให้แต่หลัง เห็นเฮาไปสั่งความนำก้น เข้าตนผ่ายมาหาโดยฮีบ ฮ้องฮ่ำไห้เทิงเอิ้นแล่นนำ โตสูงได้ปลายตาลสุดซัว ไผผุมัวกลัวย้อนย้านไปหั่นส่วนตาย ก้ายที่นั้นคาวเข่งสามเดือนๆ น้อเฉียววันคืนบ่มียามยั่ง.... #ลำเดินไล่ผีเปรต นั่งแกะมา
บัดนี้หันมาฟังลำพื้นหันมาฟังลำพื้นทำนองเก่าปางประถม..สิพาชมบุพผาทัศนาดอกไม้..ปานสถานเทพไท้ไม้ดอกดกดื่น..เกิดตามพื้นแต่งแต้มงามฉะแล่มในสวน…ไม้ดอกไม้ประดับล้วนกำลังเบ่งบานดี..อวดสีแข่งกันในอุทยานกว้าง…หากว่ามีนางน้องย่างเคียงเป็นหมู่..ย่านแต่หมู่ดอกไม้เฉาทั้งอุทยาน..แพ้ความงามเจ้านั้นย่างพานกะยังเฉา..เอาละน้อชมสวนในทำนองลำพื้น..(ท่อนเร็ว) ละฟังเด้อชมดอกไม้ในสวนเกลื่อนกาดดาราดาษบุพปางามแท้แลสลอนนั่นพุทซ้อนกาหลงชงโคสารวียี่โถดาวเรืองเฟื่องฟ้าดอกชบาสุพรรณิกาบานเบ่งดอกยี่หุบยี่เข่งชมนาฎดอกเสลาดอกบ้านเช้าบานเย็นบัวหลวงดอกกระโยงสร้อยทองผกากรองผีเสื้องามทุกเมื่อกลัมประพฤษก์โบตั๋นทัศวรรณดาหลานางพญาเสือโคร่งดอกลำโพงรำเพยต้อยติ่งต้อยติ่งดอกกระยอมย้อยยิ่งดอกกระเจียวดอกปีบกรรณิการ์กีบขาวราวดาวแก่มการเกตนางแย้มพุทจีบบีบใสดอกกล้วยไม้บุหง่ามหาหงส์บุษบงอัญชันมะลิวัลดอกแก้วชมแววเจ้ามะลิขาวซ่อนกลิ่นดอกกระถินชูช่อจันตะคร้อมหอมหวนชวนชมดอกราตรียี่สุ่นเด้อยี่สุ่นดอกพิกุลรักเร่การะเวกดอกขจรหงอนไก่ดอกอินทนิลบานชื่นพุทธชาติสดชื่นปาริชาติวาสนาซ้องนางหล่ากระดังงาพวงทองกาสะลองแพงควยหอมละลวยคัดเค้าดอกช้างน้าวเสาวคนธ์ดอกดู่หมู่พะมวลผึ้งภู่บินเท่าดมดอมลั่นทมพร้อมพุธชาติสามสี..ราชพฤกษ์นนทรีดอกสโนรวมไว้..(ร้อง)เพลินใจหาใดเทียมเท่านู้นดอกลันเกลาจำปีจำปาสายหยุดพุทธรักษารสุคนมนทาบัวสุคนบานบุรีพวงชมพูก้ามปูจามจุรีเล็บมือนางสาละมะรุรีราชวดีอังกาบกุหลาบเอยเอาเด้อชมดอกไม้อีกหลายบ่ได้กล่าวเอาไว้เพียงท่อนี้มื้อหน้าจั่งว่ากันจบกลอนบั้นๆสิอ่วยหน้าลาสาวจบเอาไว้ก่อนเพราะว่าจบกลอนสาแล้ว
จักกล่าวก้ำท้าวก่ำกาดำ พ่อแม่จำลอยแพแค่เวินวังกว้าง ทะเลหลวงไกลเยิ้นอนันตังตื้อติ่ว เห็นแต่ ทิวป่าไม้รายล้อมฝั่งชล คิดฮอดแก้วมิ่งต้นตนแม่มารดา หยาดน้ำตาลงรินดื่มกินแทนน้ำ ยามลูกหนีไกลบ้านพระมารดาไห้จ่ม ทรงระทมทุกข์ฮ้อนนอนไห้บ่เซา ส่วนว่าพระพ่อเจ้าเคียดเคร่งเคืองขม ติว่าโฉมงามบาก่ำดำมูมเม้า แต่ในคีงของท้าวคือทองงามค่อง บ่อาจมองเบิ่งฮู้บุญน้อยบ่เห็น แม่นั้น ฮักบ่เว้นอุ้มบ่อนนอนตัก ให้กินนมหอมฮักเกิ่งตาสองก้ำ
กลอนคณะได๋อันนี้
มาจักเล่าภาคพื้น ศรีพระไลปางค์ หนีจากพิมพานางพร่ำลาหนน้อยมื้อหนึ่งตาเว็นค้อย ลงเเลงมื้ดค่ำ เสวยคำโอดเอี้ยง เเลงเเล้วเล่านอนพระองค์ทรงออกฮ้อน เบื่อหน่ายโลกีย์ ขึ้นขี่หลังพาชี พร่ำนายฉันท์ด้วย ยินเสียงนวยนวยต้อง ลมพรานกั้วง่า ลาพิมพาลูกน้อย หนีฮ้างห่างวัง ม้ากะเเล่นบ่ยั้ง ตั้งต่อคลองสิน ในกบิลเมืองหลวงบ่ห่วงหยังทั้งนั้นยินเด้อยินวาโยต้อง ใบตองต้องป่าพระองค์ทรงขี่ม้า ไปหน้าบ่ถอย ดึกดื่นค้อย เค้าอ่านขานขัน สกุณาเนื่องนัน ส่งเสียงยามเช้า เงาเเงงเหงื่อม เเสงจันทร์ลับเหลี้ยม กัณฐกะยอดเยี่ยม พาผ้ายด่วนไป ทวยเเทบไท้ ชมชื่นยืนดี เขาสิมีจอมไตรฮ่มโพชัยเเก้ว เเซวๆท้วง นางนีฮ้องฮ่ำ อโนมาเเม่น้ำ ใกลเยิ่นย่างยาว ศรีธาตุเจ้า บ่เหลียวอ่วยคืนหลัง เพราะเพิ่นซังโลกา เอียงเอนเอียงค้อย บุตตาน้องเมียเเพงหออาส ปิตุราชพ่อเจ้าทั้งเหง่าเเม่คีง บ่อาจนิ่ง คงอยู่นำกัน อีกจักวันคงตาย ห่างกันตายเยิ้น เงินคำเเก้ว พลอยนินเพชรนาค กะต้องพากจากฮ้างวางถิ่มปล่อยมัน เเนวเถี่ยงนั้น นิปุธาตุเมืองสูญเมืองสูญ ส่วนว่าคุณเธอฉัน หนึ่งวันคงม้อย ใกลกันจ้อยพลอยตายพลายถ้าเเลงจางปางฟ้า ตอนเช้าเเม่นยาม ฮอดฝั่งน้ำนามว่าอโนมา จังได้เอาตนหยุด ให้พักเซาเเข็งกล้าย บายเอาได้พระขรรชัยตัดเกษ ทรงเพศเพี่ยงครองผ้าห่มเหลือง บอกเหตุเตื้อง ตรัสสั่งนายฉันท์ ว่าให้หันหลังกลับ ให้ถัมกันถกาม้า เฮาครองผ้าสังฆาพาดเบี่ยง บ่คืนเมืองดอกหนาไปหน้าบ่เซา ให้เจ้าเว้าบอกหมู่วงศา อย่าให้พากันตามจงจำคำไว้ ไขบทข้อพระจอมธรรมทรงเพศ เหตุว่าโลกนี้นั้น ความมั่นบ่มี โจ๋ไว้หนี่บ่นศรีธาตุไลปางค์ ฟังเบิ่งพิมพานาง สิฮ่ำไฮนำก้น
นิทานเรื่องขูลูนางอั้ว (ตอน นางอั้ว)เกริ่น กล่าวถึงนงนางอั้วความหวังบ่สมมาตร นางบ่อาจอยู่ได้ให้คนเย้ยหุ่มฮอ ทั้งละหวลคิดพ้อแม่ให้ฮักขุนลาง เหลียวไปเมืองขูลูพระเนตรนองฮำแก้ม แนมเบิ่งดวงจันทร์เจ้ามาใสงามโพดแท้ห่า ใจของอั้วนาทหล่าคือมาเศร้าบ่เซา มีแต่อุกอั่งเอ้าเพ้อป่วงทรวงตรม แม่นว่าแสนลมพัดกะเย็นกายย้อน บ่อาจนอนทนกลั้นขอตายดีกว่า จั่งว่าทุกข์บ่แล้วน้ำตาห่งอั่งนอง อั้วนาทน้องสิไปผูกคอตาย........บ่ได้กับขูลูแม่นบ่ยืนนำบ้าน....... ลำ เอาเด้อ คั่นนงนางอั้วหวังตายหายส่วง ลงจากปราสาทกว้างเตรียมพร้อมสู่แนว แก้วเหล่าก้มกราบพ่อบิดา อีกกับทั้งมารดาอ่าวคณิงลาไท้ ไปตายหน้าบ่หวังมาคืนคอบ จิตชอบนั้นอภัยเจ้าสู่แนว พ่อแม่แก้วบ่ฮู้ว่านางลา เป็นแต่เพียงวาจาแม่นงนางอั้ว คัวเอาได้ไหมคำเคียนคาด ลงปราสาทยอดแก้วลงย้ายย่างซำ เหลียวเห็นน้ำมองหน่วยจันทร์โท โอ้พระจันทร์คือกูบ่ายลงคีคล้อย วอย ๆ ดั้นเดินดันเข้าป่า นกกะบาปากกว้างตีค้อนน่ำนี ลอดป่ามี้ฮอดที่กกสัง หูนางฟังเสียงนกกระโดกโดนมันฮ้อง เขาทองขึ้นมุมมัมเข้าป่า จวนเวลาสิแจ้งแยงเข้าป่าจวง ฮอดป่าไม้ฝูงหมู่จวงจันท์ เลยละวันทานบกราบลงทั้งเว้า จวงจันท์เจ้าสงสารอั้วแหน่ นางนี่ทุกข์แท้ ๆ จันท์เจ้าอีดู จันท์เล่าฮู้บอกว่าเซา ๆ เจ้าผู้เลาคีงสวยอย่าทำคือนี้ อั้งจึ่งว่าขอให้ปราณีถ่อนๆ วอนหลายเหล่า จนว่าจันท์แก่มเจ้ากวยน้อมง่าลง นงนาทอั้วไหมผูกเคียนคอ พอดีเลยจวงจันท์ดีดเมือเมืองฟ้า นางคานหล้าตายคาค้างง่า ชาวบรรดาพี่น้องบ่มีฮู้ฮ่อมนำ หมดทุกข์ก้ำบ่ฮู้ว่านางตาย จนว่าสามโมงงายจั่งได้ยินกาฮ้อง กามันฮ้องปลายซานจวงจ่อง ลูกผู้ได๋ผูกคล้องตายค้างง่าจวง กาเล่าท้วงคนกะแล่นสวนเส็น เห็นนางตายคาจวงส่าลือทั้งค่าย.........
เพราะมาก เผลอเอื้อนลำมั่วๆคลอตาย เลย 😂😂
ม่วนๆ..ลำจั่งได๋นอบัดนิอยากลำเป็นเด..
ม่วนๆจนลุกขึ้นฟ้อนๆ เชิ้บๆๆๆ เอ้าๆๆ
ม่วนๆ
ลำพื้น นายฉันนะ คืนนครตอนนี้ย้อนกล่าวบั้นฉันนะคืนกลับ รับบัญชาจอมธรรมฮ่ำคะนิงคีค้อย ว่าแล้วออยเอาม้าพาชีออกย่าง ม้าเลยอกแตกม้าง ตายถิ่มเคิ่งมรรคา ฮอบเป็นห่วงเจ้าฟ้าศรีคาดทรงศีล ยินแต่เสียงฉันนะ นี้ฮ่ำไฮนำม้า หยาดน้ำตานองแก้ม บายอานทักทั่น ทรวงกระสันฮ่วงเฮ้าถึงเจ้าพ่อเมือง คืนไปเล่าเหตุเตื้องบอกข่าวชาวกบิล ยินแต่เสียงสังกาสกุณาในดอนอ่านคอนเทิงไม้(ลำ)เอาเด้อหยั่งหยั่งย้อยน้ำเนตรนองไหล ใจคะนิงจอมธรรมผู้พร่ำเพียรศีลแก้ว จำเป็นแล้ว ขันโอโอ้อ่าว ยากเข้าพระบาทเจ้าใจตั้งต่อธรรม นำถิ่นน้องอุบลห่วงสงสาร ทางสิไป นีรพานย่านยาวคราวกว้าง ลวงไกลเยิ้นวังเวินน้ำแก่ง แสดงทางเส้นม้มตมเปื้อนหล่มเลน ผู้สีกเว้นยากยิ่งหนักหนา ชื่อว่าเทียวโลกาดั่งไฟเผาบั้ง สังลังไม้เลียนกันซ้องซ่อ พอแต่ฮอดถิ่นใกล้เมืองกว้างข่วงวัง ฉันน์จึ่งตั้งฟ้าวฟั่งเร็วเปือง จั่งว่าคราวเดียวเถิงก่องทวารทางเท้าเอาเด้อ เอาตนเข้าในเวียงคุ้มข่วง ปวงประชาไพร่ฟ้าถามท้วงข่าวไข พระบาทไท้ไปอยู่ทางใด ขอให้ไขคำควรกล่าวมาเดี๋ยวนี้ ฉันน์เลยชี้ว่าจอมธรรมทรงเพศ องค์พระปิตุเรศฮู้ ทรงเศร้าเหงางม ขึ้นกราบก้มบอกเรื่องพิมพา พรรณนาความจริงกราบทูลตามเรื่อง จอมเมืองเจ้าทรงธรรมพรากห่าง เพิ่นได้บวชสืบสร้างแคมน้ำฝั่งอโน โสว่าแก้วทรงห่วงจอมขวัญ นางบ่ควรติดตามท่อไยยองก้าง นางควรน้อมโมทนายู้ส่ง อย่าได้ทำทรงโศกเศร้า พิมพาเจ้าฮ่ำฮอน โลกลุ่มฮ้อนคือดั่งไฟเผา ขอให้ฝูงมวลเฮาตื่นตัวกลัวย้าน มารลุม ฮ้อนสังฮอมคิดถี่ เว้าให้ฟังท่อนี้มีข้อตื่มแถม แซมบ่อนบั้นบ่อนกลั้นโศกโศกา ฟังเบิ่งตอนพิมพาหยาดน้ำตานองไหลห่วงนำผัวแก้ว
ม่วนครับ มีเนื้อกลอนบ่อครับ
มาจักเล่าพากย์พื้น ศรีธาตุไลปรางค์หนีจากพิมพานาง พร่ำลาหนน้อยมื้อหนึ่งตาเวนคล้อย ลงแลงมืดค่ำเสวยคำโอดเอี้ยม แลงแล้วเล่านอนพระองค์ทรงออกฮ้อน เบื่อหน่ายโลกีย์ขึ้นขี่หลังพาชี พร่ำนายฉันน์ด้วยยินเสียงนวยนวยต้อง ลมพานกลั้วง่าลาพิมพาลูกน้อย หนีฮ้างห่างวังม้ากะแล่นบ่ยั้ง ตั้งต่อคลองสินธุ์ในกบิลเมืองหลวง บ่ห่วงหยังทั้งนั้น(ลำ)ยินเด้อยินวาโยต้อง ใบตองต้องป่าพระองค์ทรงขี่ม้า ไปหน้าบ่ถอยดึกดื่นคล้อย เค้าอ่านขานขันสกุณาเนืองนัน ส่งเสียงยามเช้าเงาแงงเหลื่อม แสงจันทร์ลับเหลี่ยมกัณฐกะยอดเยี่ยม พาผ้ายด่วนไปทวยแทบไท้ ชมชื่นยินดีเฮาสิ มีจอมไตร ฮ่มโพธิ์ชัยแก้วแซวแซวท้วง นางนีฮ้องฮ่ำอโนมาแม่น้ำ ไกลเยิ้นย่านยาวศรีธาตุเจ้า บ่เหลียวอ่วยคืนหลังเพราะเพิ่นชังโลกา เหงี่ยงเอนอียงคล้อยบุตตาน้อย เมียแพงหออาสน์ปิตุราชพ่อเจ้า ทั้งเหง้าแม่คีงบ่อาจนิ่ง คงอยู่นำกันอีกจัก วันคงตาย ห่างกันตายเยิ้น
ม่วนคักครับ
มีโน๊ตไหมคับติดสูดทางไหนคับ ปิดกี่ลูก ฟังน่าจะเปนการเป่าเเคนทางน้อย
ขออนุญาติแกะเนื้อร้องลำพื้นชมดอกไม้คำร้องทำนอง :หนุ่มอาวุโสศิลปิน:วันชัย ทองธรรมชาติโดยทีมงาน เพลินทางเดินจ้าบัดนี้หันมาฟังลำพื้นหันมาฟังลำพื้นทำนองเก่าปางประถม..สิพาชมบุพผาทัศนาดอกไม้..ปานสถานเทพไท้ไม้ดอกดกดื่น..เกิดตามพื้นแต่งแต้มงามฉะแล่มในสวน…ไม้ดอกไม้ประดับล้วนกำลังเบ่งบานดี..อวดสีแข่งกันในอุทยานกว้าง…หากว่ามีนางน้องย่างเคียงเป็นหมู่..ย่านแต่หมู่ดอกไม้เฉาทั้งอุทยาน..แพ้ความงามเจ้านั้นย่างพานกะยังเฉา..เอาละน้อชมสวนในทำนองลำพื้น..(ท่อนเร็ว) ละฟังเด้อชมดอกไม้ในสวนเกลื่อนกาดดาราดาษบุพปางามแท้แลสลอนนั่นพุทซ้อนกาหลงชงโคสารวียี่โถดาวเรืองเฟื่องฟ้าดอกชบาสุพรรณิกาบานเบ่งดอกยี่หุบยี่เข่งชมนาฎดอกเสลาดอกบ้านเช้าบานเย็นบัวหลวงดอกกระโยงสร้อยทองผกากรองผีเสื้องามทุกเมื่อกลัมประพฤษก์โบตั๋นทัศวรรณดาหลานางพญาเสือโคร่งดอกลำโพงรำเพยต้อยติ่งต้อยติ่งดอกกระยอมย้อยยิ่งดอกกระเจียวดอกปีบกรรณิการ์กีบขาวราวดาวแก่มการเกตนางแย้มพุทจีบบีบใสดอกกล้วยไม้บุหง่ามหาหงส์บุษบงอัญชันมะลิวัลดอกแก้วชมแววเจ้ามะลิขาวซ่อนกลิ่นดอกกระถินชูช่อจันตะคร้อมหอมหวนชวนชมดอกราตรียี่สุ่นเด้อยี่สุ่นดอกพิกุลรักเร่การะเวกดอกขจรหงอนไก่ดอกอินทนิลบานชื่นพุทธชาติสดชื่นปาริชาติวาสนาซ้องนางหล่ากระดังงาพวงทองกาสะลองแพงควยหอมละลวยคัดเค้าดอกช้างน้าวเสาวคนธ์ดอกดู่หมู่พะมวลผึ้งภู่บินเท่าดมดอมลั่นทมพร้อมพุธชาติสามสี..ราชพฤกษ์นนทรีดอกสโนรวมไว้..(ร้อง)เพลินใจหาใดเทียมเท่านู้นดอกลันเกลาจำปีจำปาสายหยุดพุทธรักษารสุคนมนทาบัวสุคนบานบุรีพวงชมพูก้ามปูจามจุรีเล็บมือนางสาละมะรุรีราชวดีอังกาบกุหลาบเอยเอาเด้อชมดอกไม้อีกหลายบ่ได้กล่าวเอาไว้เพียงท่อนี้มื้อหน้าจั่งว่ากันจบกลอนบั้นๆสิอ่วยหน้าลาสาวจบเอาไว้ก่อนเพราะว่าจบกลอนสาแล้ว
มีร้องไกด์มั้ยครับ
th-cam.com/video/X9GjUFNrOus/w-d-xo.htmlsi=D3N11NmfHWKAf4XW
ลำพื้น ท้าวขูลูได้ข่าวนางอั้ว เกริ่น ตอนนี่ จักกล่าวก้ำ บาบ่าว ขูลู๊ เนานะค๊อนกาสี บ่มี๊ หมองมั่ว ได้ข่าวน๊ง นางอั้ว คนง๊าม ทิพพะกลิ่น คนในดิน ทีปใต้ บ่มีได้ หม่อมพระน๊าง พอปานโลกสิม่าง ฟ้าเดื่อง ดินหง๊วย เฮ็ดให้ หัวใจก๋วย สิท่าวเซ ซ๊วนล้ม อยากเห็นโฉม ใบหน่า อำค๊า อั้วข่า จับได้อ๋าน ฮ่างหม่า เลยขึ่นขี่หลั๊ง คอบอยากเห็น รูปร่าง อั้วค่อง ฮ๊องไส๊....คันบ่ไป ค๊งต๋าย สิบ่ยื๊นน๊ำบ้าน.......... ลำ เอาเด้อ ภูบาลท่าว ขูลู๊ ได้ข่าว ทรวงกระสัน ปวดร่าว อยากเห็นอั้ว เคิ่งต๊า ขึ้นขี่ม่า ตีแลน ซำ ๆ ใจคณิง งามขำ บ่มี๊ ย๊ามว่าง ใน๊ปางแก้ว เมืองท๊อง เที๊ยวถ่อง คันบ่เห็น หน่าน่อง คงม้วยแน่น๊อน แดดแห่งฮ่อน ซ่นฮม ร๊มเย็น ยามกลางเว็น ช๊มดง ป่าพ๊ง ไพรด้าว ใจของท้าว คณิ๊งนำ เนื้อไข่ อยากได้ด๊วง ดอกไม้ มาไว่ ใส่คอ คอบอยากพ่อ จั่งได้ถ่อ สั๊งขาร สิบพะล๊าน หิ๊นผา ป่าดง บ่มีย้าน ลำธารห่วย ขวงตัน หลายบ่อน คันเห็นด๋วง ดอกซ้อน ตายถิ่ม บ่แหนง พักหนึ่งแม่ง ถึงที่ ปร๊างศรี แล้วจึ่งเอา พาชี๊ พักเซ๊า แค๊มไกล้ ผูกม้าไว้ แค๊มสวน ป่าหมากถั่ว ผูก ม้าไว้ แคมฮั้ว ป่าหมากเย๊า ขึ้นกล่าวเว่า อั้วค๊า ค๊ำไหล ต่างกะตก ล๊งใจ ฮ่วมเตียง เฮี๊ยงซ้อน เดิก ๆ ข่อน ขาซ๊อน ซ่อนหว่าง ฮู้ว่า จ่างป่างฟ่า ล๊าน้อง ต่าวเมื๊อง บอกเหตุเบื้อง พี่สิฮาง น๊างหนี ถึงดิถีม๊งค๊ล สิล๊วงมา ขอน้อง ทองคำก้อน อย่าได้เอา ผัวซ๊อน นอนอั้ว กลิ้งกล่อม ให้เจ้าขอด ออมป้อม ๆ ค๊อยอ่าย แหน่เด้อ อั้วว่าเอ้อ เออ รับคำหวาน แม่นสินาน ปานใด๋ ว่าสิคอง คอยอ้าย กายยามนั้น วันคืน แถมถ่าย ขูลูพระ เคลื่อนย้าย มาเล่นสู่วัน แม่อั้วนั้น ฮู้ข่าว คราวเขือง เลยละเคืองขัดใจ ด่านาง คือบ้า โยนา ท้าว ขูลูไว้ก่อน บทออนซอน ข้างหน้า ยังกว้ง กั่วหลัง ฟังบ่อนบั้น อั่วค่า รำพรรณ ตายอยู่เทิง จวงจันท์ ฮักพังทะลายม้าง
![ลำพื้น “จำปาสี่ต้น” แบบสมัยก่อน [เต้ยเดินกลอนขอนแกานสมัยเก่า]](http://i.ytimg.com/vi/FEQxDCld9No/mqdefault.jpg)
มวนหลายครับ ขออนุญาตเอากลอนของครูบาอาจารย์มาหัดลำ ครับ
คล้องจองกันขนาดครับขอนำไปใช้แนเด้อครับอาจารย
มวนครับ
ออกจากบ้านเดินผ่านสายดอน นรสรรอนเรือนพืชภูพะนายไม้ หลายลำต้นปนกันถันถี่ๆ บ่อาจนับอ่านได้ไพรกว้างซางมี หวิดจากนี่ถึงที่หิมพาน น้อกลายเป็นดงหลวงละหมู่ผีสางฮ้าย มองเห็นเด้อ มองเห็นปัปประตูขั้น เขาชันตันป่อง ดอยใหญ่ตั้งควันกุ้มมือมัว ขัวนัวมงพืชภูพระเขตเขาขามย้าน เปตรโตฮ้ายผีมารฝูงเปตร โขงเขตนี้เป็นบ้านหมู่เขา เห็นเฮาไปแล่นมามาจาต้าน วานเสียงจ้อยไขคำเอิ้นใส่ แขวนง่าไม้เปลือยผ้าปล่อยกลาย เป็นฮูปฮ้ายเอิ้นสั่งตามหลัง ขอให้ทำกองบุญอุทิศหาสู่เจ้า ซุมผีเว้าจากันนี่หน่ำๆ ตูได้ลักเล่นชู้ใจเลี้ยวจากผัว เป็นเวรต้องปองเอาผัวเผิ่น ไฟจึงมาไหม้ก้นลามขึ้นหว่างขา เภทหนึ่งนั้นลิ้นเตื่อยเตเซ เหลียวเบิ่งตามันแดงดั่งไฟกองฮ้า มันนั้นเดอยามวาบุตรตาเข้าตาเข้า พรมจันทร์ทรงเพศ ลูกบวชสร้างถือผ้าห่มเหลือง มันบ่หวังกองบุญถ่มน้ำลายนำก้น เภทหนึ่งนั้นหัวเหล่าเป็นควาย โตเป็นคนสร้างแต่อางผางฮ้าย ชาติก่อนกี้เขาได้เป็นแม่ม้อนขับปี่ปัวคน ฆ่าหมุ่งัวควายสัตว์เบิกพระลีหน่ายจ้ำ เภทหนึ่งนมยานเท่าถึงดินลากแก เคยเปลือยกลายเข้าสู้ละในอารามกว้าง แต่ก่อนไปกินทานบ่เบี่ยงถือสไบผ้า เภทหนึ่งหาคุยเว้าปองเอาเจ้าหัวบ่าว จั่งได้เป็นฮูปฮ้ายสองหน้าสี่ขา ว่าแขนตันกอดเฮาเว้าอุ้ม ฟูมฟายเว้านำหลังเอิ้นสั่ง เภทหนึ่งฮูปากน้อยทอด้ามทอเข็ม มันบ่เคยทำทานกะแต่งบุญคุณค้ำ แนวหนึ่งนั้นตัวดำปานถ่านๆ แนวชาติก่อนกี้เอาห่อมบ่ขอ เป็นคนฮ้ายใจจนสาโหด เขาด่าป้อยเวรให้แต่หลัง เห็นเฮาไปสั่งความนำก้น เข้าตนผ่ายมาหาโดยฮีบ ฮ้องฮ่ำไห้เทิงเอิ้นแล่นนำ โตสูงได้ปลายตาลสุดซัว ไผผุมัวกลัวย้อนย้านไปหั่นส่วนตาย ก้ายที่นั้นคาวเข่งสามเดือนๆ น้อเฉียววันคืนบ่มียามยั่ง.... #ลำเดินไล่ผีเปรต นั่งแกะมา
บัดนี้หันมาฟังลำพื้นหันมาฟังลำพื้นทำนองเก่าปางประถม..สิพาชมบุพผาทัศนาดอกไม้..ปานสถานเทพไท้ไม้ดอกดกดื่น..เกิดตามพื้นแต่งแต้มงามฉะแล่มในสวน…ไม้ดอกไม้ประดับล้วนกำลังเบ่งบานดี..อวดสีแข่งกันในอุทยานกว้าง…
หากว่ามีนางน้องย่างเคียงเป็นหมู่..ย่านแต่หมู่ดอกไม้เฉาทั้งอุทยาน..แพ้ความงามเจ้านั้นย่างพานกะยังเฉา..เอาละน้อชมสวนในทำนองลำพื้น..
(ท่อนเร็ว)
ละฟังเด้อชมดอกไม้ในสวนเกลื่อนกาดดาราดาษบุพปางามแท้แลสลอนนั่นพุทซ้อนกาหลงชงโคสารวียี่โถดาวเรืองเฟื่องฟ้า
ดอกชบาสุพรรณิกาบานเบ่งดอกยี่หุบยี่เข่ง
ชมนาฎดอกเสลาดอกบ้านเช้าบานเย็น
บัวหลวงดอกกระโยงสร้อยทองผกากรองผีเสื้องามทุกเมื่อกลัมประพฤษก์โบตั๋น
ทัศวรรณดาหลานางพญาเสือโคร่งดอกลำโพงรำเพยต้อยติ่งต้อยติ่งดอกกระยอมย้อยยิ่งดอกกระเจียวดอกปีบกรรณิการ์กีบขาวราวดาวแก่มการเกตนางแย้มพุทจีบ
บีบใสดอกกล้วยไม้บุหง่ามหาหงส์บุษบงอัญชันมะลิวัลดอกแก้ว
ชมแววเจ้ามะลิขาวซ่อนกลิ่น
ดอกกระถินชูช่อจันตะคร้อมหอมหวน
ชวนชมดอกราตรียี่สุ่นเด้อยี่สุ่นดอกพิกุล
รักเร่การะเวกดอกขจรหงอนไก่ดอกอินทนิลบานชื่นพุทธชาติสดชื่นปาริชาติวาสนา
ซ้องนางหล่ากระดังงาพวงทอง
กาสะลองแพงควยหอมละลวยคัดเค้า
ดอกช้างน้าวเสาวคนธ์ดอกดู่
หมู่พะมวลผึ้งภู่บินเท่าดมดอม
ลั่นทมพร้อมพุธชาติสามสี..
ราชพฤกษ์นนทรีดอกสโนรวมไว้..
(ร้อง)
เพลินใจหาใดเทียมเท่านู้นดอกลันเกลาจำปีจำปาสายหยุดพุทธรักษารสุคนมนทาบัวสุคนบานบุรีพวงชมพูก้ามปูจามจุรีเล็บมือนางสาละมะรุรีราชวดีอังกาบกุหลาบเอย
เอาเด้อชมดอกไม้อีกหลายบ่ได้กล่าวเอาไว้เพียงท่อนี้มื้อหน้าจั่งว่ากันจบกลอนบั้นๆสิอ่วยหน้าลาสาวจบเอาไว้ก่อนเพราะว่าจบกลอนสาแล้ว
จักกล่าวก้ำท้าวก่ำกาดำ พ่อแม่จำลอยแพแค่เวินวังกว้าง ทะเลหลวงไกลเยิ้นอนันตังตื้อติ่ว เห็นแต่ ทิวป่าไม้รายล้อมฝั่งชล คิดฮอดแก้วมิ่งต้นตนแม่มารดา หยาดน้ำตาลงรินดื่มกินแทนน้ำ ยามลูกหนีไกลบ้านพระมารดาไห้จ่ม ทรงระทมทุกข์ฮ้อนนอนไห้บ่เซา ส่วนว่าพระพ่อเจ้าเคียดเคร่งเคืองขม ติว่าโฉมงามบาก่ำดำมูมเม้า แต่ในคีงของท้าวคือทองงามค่อง บ่อาจมองเบิ่งฮู้บุญน้อยบ่เห็น แม่นั้น ฮักบ่เว้นอุ้มบ่อนนอนตัก ให้กินนมหอมฮักเกิ่งตาสองก้ำ
กลอนคณะได๋อันนี้
มาจักเล่าภาคพื้น ศรีพระไลปางค์ หนีจากพิมพานางพร่ำลาหนน้อย
มื้อหนึ่งตาเว็นค้อย ลงเเลงมื้ดค่ำ เสวยคำโอดเอี้ยง เเลงเเล้วเล่านอน
พระองค์ทรงออกฮ้อน เบื่อหน่ายโลกีย์ ขึ้นขี่หลังพาชี พร่ำนายฉันท์ด้วย ยินเสียงนวยนวยต้อง ลมพรานกั้วง่า ลาพิมพาลูกน้อย หนีฮ้างห่างวัง ม้ากะเเล่นบ่ยั้ง ตั้งต่อคลองสิน ในกบิลเมืองหลวงบ่ห่วงหยังทั้งนั้น
ยินเด้อยินวาโยต้อง ใบตองต้องป่าพระองค์ทรงขี่ม้า ไปหน้าบ่ถอย ดึกดื่นค้อย เค้าอ่านขานขัน สกุณาเนื่องนัน ส่งเสียงยามเช้า เงาเเงงเหงื่อม เเสงจันทร์ลับเหลี้ยม กัณฐกะยอดเยี่ยม พาผ้ายด่วนไป ทวยเเทบไท้ ชมชื่นยืนดี เขาสิมีจอมไตรฮ่มโพชัยเเก้ว เเซวๆท้วง นางนีฮ้องฮ่ำ อโนมาเเม่น้ำ ใกลเยิ่นย่างยาว ศรีธาตุเจ้า บ่เหลียวอ่วยคืนหลัง เพราะเพิ่นซังโลกา เอียงเอนเอียงค้อย บุตตาน้องเมียเเพงหออาส ปิตุราชพ่อเจ้าทั้งเหง่าเเม่คีง บ่อาจนิ่ง คงอยู่นำกัน อีกจักวันคงตาย ห่างกันตายเยิ้น เงินคำเเก้ว พลอยนินเพชรนาค กะต้องพากจากฮ้าง
วางถิ่มปล่อยมัน เเนวเถี่ยงนั้น นิปุธาตุเมืองสูญเมืองสูญ ส่วนว่าคุณเธอฉัน หนึ่งวันคงม้อย ใกลกันจ้อยพลอยตายพลายถ้าเเลงจางปางฟ้า ตอนเช้าเเม่นยาม ฮอดฝั่งน้ำนามว่าอโนมา จังได้เอาตนหยุด ให้พักเซาเเข็งกล้าย บายเอาได้พระขรรชัยตัดเกษ ทรงเพศเพี่ยงครองผ้าห่มเหลือง บอกเหตุเตื้อง ตรัสสั่งนายฉันท์ ว่าให้หันหลังกลับ ให้ถัมกันถกาม้า เฮาครองผ้าสังฆาพาดเบี่ยง บ่คืนเมืองดอกหนาไปหน้าบ่เซา ให้เจ้าเว้าบอกหมู่วงศา อย่าให้พากันตามจงจำคำไว้ ไขบทข้อพระจอมธรรมทรงเพศ เหตุว่าโลกนี้นั้น ความมั่นบ่มี โจ๋ไว้หนี่บ่นศรีธาตุไลปางค์ ฟังเบิ่งพิมพานาง สิฮ่ำไฮนำก้น
นิทานเรื่องขูลูนางอั้ว (ตอน นางอั้ว)
เกริ่น กล่าวถึงนงนางอั้วความหวังบ่สมมาตร
นางบ่อาจอยู่ได้ให้คนเย้ยหุ่มฮอ
ทั้งละหวลคิดพ้อแม่ให้ฮักขุนลาง
เหลียวไปเมืองขูลูพระเนตรนองฮำแก้ม
แนมเบิ่งดวงจันทร์เจ้ามาใสงามโพดแท้ห่า
ใจของอั้วนาทหล่าคือมาเศร้าบ่เซา
มีแต่อุกอั่งเอ้าเพ้อป่วงทรวงตรม
แม่นว่าแสนลมพัดกะเย็นกายย้อน
บ่อาจนอนทนกลั้นขอตายดีกว่า
จั่งว่าทุกข์บ่แล้วน้ำตาห่งอั่งนอง
อั้วนาทน้องสิไปผูกคอตาย........บ่ได้กับขูลูแม่นบ่ยืนนำบ้าน.......
ลำ เอาเด้อ คั่นนงนางอั้วหวังตายหายส่วง ลงจากปราสาทกว้างเตรียมพร้อมสู่แนว
แก้วเหล่าก้มกราบพ่อบิดา อีกกับทั้งมารดาอ่าวคณิงลาไท้
ไปตายหน้าบ่หวังมาคืนคอบ จิตชอบนั้นอภัยเจ้าสู่แนว
พ่อแม่แก้วบ่ฮู้ว่านางลา เป็นแต่เพียงวาจาแม่นงนางอั้ว
คัวเอาได้ไหมคำเคียนคาด ลงปราสาทยอดแก้วลงย้ายย่างซำ
เหลียวเห็นน้ำมองหน่วยจันทร์โท โอ้พระจันทร์คือกูบ่ายลงคีคล้อย
วอย ๆ ดั้นเดินดันเข้าป่า นกกะบาปากกว้างตีค้อนน่ำนี
ลอดป่ามี้ฮอดที่กกสัง หูนางฟังเสียงนกกระโดกโดนมันฮ้อง
เขาทองขึ้นมุมมัมเข้าป่า จวนเวลาสิแจ้งแยงเข้าป่าจวง
ฮอดป่าไม้ฝูงหมู่จวงจันท์ เลยละวันทานบกราบลงทั้งเว้า
จวงจันท์เจ้าสงสารอั้วแหน่ นางนี่ทุกข์แท้ ๆ จันท์เจ้าอีดู
จันท์เล่าฮู้บอกว่าเซา ๆ เจ้าผู้เลาคีงสวยอย่าทำคือนี้
อั้งจึ่งว่าขอให้ปราณีถ่อนๆ วอนหลายเหล่า
จนว่าจันท์แก่มเจ้ากวยน้อมง่าลง
นงนาทอั้วไหมผูกเคียนคอ พอดีเลยจวงจันท์ดีดเมือเมืองฟ้า
นางคานหล้าตายคาค้างง่า ชาวบรรดาพี่น้องบ่มีฮู้ฮ่อมนำ
หมดทุกข์ก้ำบ่ฮู้ว่านางตาย จนว่าสามโมงงายจั่งได้ยินกาฮ้อง
กามันฮ้องปลายซานจวงจ่อง ลูกผู้ได๋ผูกคล้องตายค้างง่าจวง
กาเล่าท้วงคนกะแล่นสวนเส็น เห็นนางตายคาจวงส่าลือทั้งค่าย.........
เพราะมาก เผลอเอื้อนลำมั่วๆคลอตาย เลย 😂😂
ม่วนๆ..ลำจั่งได๋นอบัดนิอยากลำเป็นเด..
ม่วนๆจนลุกขึ้นฟ้อนๆ เชิ้บๆๆๆ เอ้าๆๆ
ม่วนๆ
ลำพื้น นายฉันนะ คืนนคร
ตอนนี้ย้อนกล่าวบั้นฉันนะคืนกลับ รับบัญชาจอมธรรมฮ่ำคะนิงคีค้อย ว่าแล้วออยเอาม้าพาชีออกย่าง ม้าเลยอกแตกม้าง ตายถิ่มเคิ่งมรรคา ฮอบเป็นห่วงเจ้าฟ้าศรีคาดทรงศีล ยินแต่เสียงฉันนะ นี้ฮ่ำไฮนำม้า หยาดน้ำตานองแก้ม บายอานทักทั่น ทรวงกระสันฮ่วงเฮ้าถึงเจ้าพ่อเมือง คืนไปเล่าเหตุเตื้องบอกข่าวชาวกบิล ยินแต่เสียงสังกาสกุณาในดอนอ่านคอนเทิงไม้
(ลำ)
เอาเด้อหยั่งหยั่งย้อยน้ำเนตรนองไหล ใจคะนิงจอมธรรมผู้พร่ำเพียรศีลแก้ว จำเป็นแล้ว ขันโอโอ้อ่าว ยากเข้าพระบาทเจ้าใจตั้งต่อธรรม นำถิ่นน้องอุบลห่วงสงสาร ทางสิไป นีรพานย่านยาวคราวกว้าง ลวงไกลเยิ้นวังเวินน้ำแก่ง แสดงทางเส้นม้มตมเปื้อนหล่มเลน ผู้สีกเว้นยากยิ่งหนักหนา ชื่อว่าเทียวโลกาดั่งไฟเผาบั้ง สังลังไม้เลียนกันซ้องซ่อ พอแต่ฮอดถิ่นใกล้เมืองกว้างข่วงวัง ฉันน์จึ่งตั้งฟ้าวฟั่งเร็วเปือง จั่งว่าคราวเดียวเถิงก่องทวารทางเท้า
เอาเด้อ เอาตนเข้าในเวียงคุ้มข่วง ปวงประชาไพร่ฟ้าถามท้วงข่าวไข พระบาทไท้ไปอยู่ทางใด ขอให้ไขคำควรกล่าวมาเดี๋ยวนี้ ฉันน์เลยชี้ว่าจอมธรรมทรงเพศ องค์พระปิตุเรศฮู้ ทรงเศร้าเหงางม ขึ้นกราบก้มบอกเรื่องพิมพา พรรณนาความจริงกราบทูลตามเรื่อง จอมเมืองเจ้าทรงธรรมพรากห่าง เพิ่นได้บวชสืบสร้างแคมน้ำฝั่งอโน โสว่าแก้วทรงห่วงจอมขวัญ นางบ่ควรติดตามท่อไยยองก้าง นางควรน้อมโมทนายู้ส่ง อย่าได้ทำทรงโศกเศร้า พิมพาเจ้าฮ่ำฮอน
โลกลุ่มฮ้อนคือดั่งไฟเผา ขอให้ฝูงมวลเฮาตื่นตัวกลัวย้าน มารลุม ฮ้อนสังฮอมคิดถี่ เว้าให้ฟังท่อนี้มีข้อตื่มแถม แซมบ่อนบั้นบ่อนกลั้นโศกโศกา ฟังเบิ่งตอนพิมพาหยาดน้ำตานองไหลห่วงนำผัวแก้ว
ม่วนครับ มีเนื้อกลอนบ่อครับ
มาจักเล่าพากย์พื้น ศรีธาตุไลปรางค์
หนีจากพิมพานาง พร่ำลาหนน้อย
มื้อหนึ่งตาเวนคล้อย ลงแลงมืดค่ำ
เสวยคำโอดเอี้ยม แลงแล้วเล่านอน
พระองค์ทรงออกฮ้อน เบื่อหน่ายโลกีย์
ขึ้นขี่หลังพาชี พร่ำนายฉันน์ด้วย
ยินเสียงนวยนวยต้อง ลมพานกลั้วง่า
ลาพิมพาลูกน้อย หนีฮ้างห่างวัง
ม้ากะแล่นบ่ยั้ง ตั้งต่อคลองสินธุ์
ในกบิลเมืองหลวง บ่ห่วงหยังทั้งนั้น
(ลำ)
ยินเด้อยินวาโยต้อง ใบตองต้องป่า
พระองค์ทรงขี่ม้า ไปหน้าบ่ถอย
ดึกดื่นคล้อย เค้าอ่านขานขัน
สกุณาเนืองนัน ส่งเสียงยามเช้า
เงาแงงเหลื่อม แสงจันทร์ลับเหลี่ยม
กัณฐกะยอดเยี่ยม พาผ้ายด่วนไป
ทวยแทบไท้ ชมชื่นยินดี
เฮาสิ มีจอมไตร ฮ่มโพธิ์ชัยแก้ว
แซวแซวท้วง นางนีฮ้องฮ่ำ
อโนมาแม่น้ำ ไกลเยิ้นย่านยาว
ศรีธาตุเจ้า บ่เหลียวอ่วยคืนหลัง
เพราะเพิ่นชังโลกา เหงี่ยงเอนอียงคล้อย
บุตตาน้อย เมียแพงหออาสน์
ปิตุราชพ่อเจ้า ทั้งเหง้าแม่คีง
บ่อาจนิ่ง คงอยู่นำกัน
อีกจัก วันคงตาย ห่างกันตายเยิ้น
ม่วนคักครับ
มีโน๊ตไหมคับติดสูดทางไหนคับ ปิดกี่ลูก ฟังน่าจะเปนการเป่าเเคนทางน้อย
ขออนุญาติแกะเนื้อร้อง
ลำพื้นชมดอกไม้
คำร้องทำนอง :หนุ่มอาวุโส
ศิลปิน:วันชัย ทองธรรมชาติ
โดยทีมงาน เพลินทางเดินจ้า
บัดนี้หันมาฟังลำพื้นหันมาฟังลำพื้นทำนองเก่าปางประถม..สิพาชมบุพผาทัศนาดอกไม้..ปานสถานเทพไท้ไม้ดอกดกดื่น..เกิดตามพื้นแต่งแต้มงามฉะแล่มในสวน…ไม้ดอกไม้ประดับล้วนกำลังเบ่งบานดี..อวดสีแข่งกันในอุทยานกว้าง…
หากว่ามีนางน้องย่างเคียงเป็นหมู่..ย่านแต่หมู่ดอกไม้เฉาทั้งอุทยาน..แพ้ความงามเจ้านั้นย่างพานกะยังเฉา..เอาละน้อชมสวนในทำนองลำพื้น..
(ท่อนเร็ว)
ละฟังเด้อชมดอกไม้ในสวนเกลื่อนกาดดาราดาษบุพปางามแท้แลสลอนนั่นพุทซ้อนกาหลงชงโคสารวียี่โถดาวเรืองเฟื่องฟ้า
ดอกชบาสุพรรณิกาบานเบ่งดอกยี่หุบยี่เข่ง
ชมนาฎดอกเสลาดอกบ้านเช้าบานเย็น
บัวหลวงดอกกระโยงสร้อยทองผกากรองผีเสื้องามทุกเมื่อกลัมประพฤษก์โบตั๋น
ทัศวรรณดาหลานางพญาเสือโคร่งดอกลำโพงรำเพยต้อยติ่งต้อยติ่งดอกกระยอมย้อยยิ่งดอกกระเจียวดอกปีบกรรณิการ์กีบขาวราวดาวแก่มการเกตนางแย้มพุทจีบ
บีบใสดอกกล้วยไม้บุหง่ามหาหงส์บุษบงอัญชันมะลิวัลดอกแก้ว
ชมแววเจ้ามะลิขาวซ่อนกลิ่น
ดอกกระถินชูช่อจันตะคร้อมหอมหวน
ชวนชมดอกราตรียี่สุ่นเด้อยี่สุ่นดอกพิกุล
รักเร่การะเวกดอกขจรหงอนไก่ดอกอินทนิลบานชื่นพุทธชาติสดชื่นปาริชาติวาสนา
ซ้องนางหล่ากระดังงาพวงทอง
กาสะลองแพงควยหอมละลวยคัดเค้า
ดอกช้างน้าวเสาวคนธ์ดอกดู่
หมู่พะมวลผึ้งภู่บินเท่าดมดอม
ลั่นทมพร้อมพุธชาติสามสี..
ราชพฤกษ์นนทรีดอกสโนรวมไว้..
(ร้อง)
เพลินใจหาใดเทียมเท่านู้นดอกลันเกลาจำปีจำปาสายหยุดพุทธรักษารสุคนมนทาบัวสุคนบานบุรีพวงชมพูก้ามปูจามจุรีเล็บมือนางสาละมะรุรีราชวดีอังกาบกุหลาบเอย
เอาเด้อชมดอกไม้อีกหลายบ่ได้กล่าวเอาไว้เพียงท่อนี้มื้อหน้าจั่งว่ากันจบกลอนบั้นๆสิอ่วยหน้าลาสาวจบเอาไว้ก่อนเพราะว่าจบกลอนสาแล้ว
มีร้องไกด์มั้ยครับ
th-cam.com/video/X9GjUFNrOus/w-d-xo.htmlsi=D3N11NmfHWKAf4XW
ลำพื้น ท้าวขูลูได้ข่าวนางอั้ว
เกริ่น ตอนนี่ จักกล่าวก้ำ บาบ่าว ขูลู๊ เนานะค๊อนกาสี บ่มี๊ หมองมั่ว
ได้ข่าวน๊ง นางอั้ว คนง๊าม ทิพพะกลิ่น
คนในดิน ทีปใต้ บ่มีได้ หม่อมพระน๊าง
พอปานโลกสิม่าง ฟ้าเดื่อง ดินหง๊วย
เฮ็ดให้ หัวใจก๋วย สิท่าวเซ ซ๊วนล้ม
อยากเห็นโฉม ใบหน่า อำค๊า อั้วข่า
จับได้อ๋าน ฮ่างหม่า เลยขึ่นขี่หลั๊ง
คอบอยากเห็น รูปร่าง อั้วค่อง ฮ๊องไส๊....คันบ่ไป ค๊งต๋าย สิบ่ยื๊นน๊ำบ้าน..........
ลำ เอาเด้อ ภูบาลท่าว ขูลู๊ ได้ข่าว ทรวงกระสัน ปวดร่าว อยากเห็นอั้ว เคิ่งต๊า
ขึ้นขี่ม่า ตีแลน ซำ ๆ ใจคณิง งามขำ บ่มี๊ ย๊ามว่าง
ใน๊ปางแก้ว เมืองท๊อง เที๊ยวถ่อง คันบ่เห็น หน่าน่อง คงม้วยแน่น๊อน
แดดแห่งฮ่อน ซ่นฮม ร๊มเย็น ยามกลางเว็น ช๊มดง ป่าพ๊ง ไพรด้าว
ใจของท้าว คณิ๊งนำ เนื้อไข่ อยากได้ด๊วง ดอกไม้ มาไว่ ใส่คอ
คอบอยากพ่อ จั่งได้ถ่อ สั๊งขาร สิบพะล๊าน หิ๊นผา ป่าดง บ่มีย้าน
ลำธารห่วย ขวงตัน หลายบ่อน คันเห็นด๋วง ดอกซ้อน ตายถิ่ม บ่แหนง
พักหนึ่งแม่ง ถึงที่ ปร๊างศรี แล้วจึ่งเอา พาชี๊ พักเซ๊า แค๊มไกล้
ผูกม้าไว้ แค๊มสวน ป่าหมากถั่ว ผูก ม้าไว้ แคมฮั้ว ป่าหมากเย๊า
ขึ้นกล่าวเว่า อั้วค๊า ค๊ำไหล ต่างกะตก ล๊งใจ ฮ่วมเตียง เฮี๊ยงซ้อน
เดิก ๆ ข่อน ขาซ๊อน ซ่อนหว่าง ฮู้ว่า จ่างป่างฟ่า ล๊าน้อง ต่าวเมื๊อง
บอกเหตุเบื้อง พี่สิฮาง น๊างหนี ถึงดิถีม๊งค๊ล สิล๊วงมา ขอน้อง
ทองคำก้อน อย่าได้เอา ผัวซ๊อน นอนอั้ว กลิ้งกล่อม
ให้เจ้าขอด ออมป้อม ๆ ค๊อยอ่าย แหน่เด้อ
อั้วว่าเอ้อ เออ รับคำหวาน แม่นสินาน ปานใด๋ ว่าสิคอง คอยอ้าย
กายยามนั้น วันคืน แถมถ่าย ขูลูพระ เคลื่อนย้าย มาเล่นสู่วัน
แม่อั้วนั้น ฮู้ข่าว คราวเขือง เลยละเคืองขัดใจ ด่านาง คือบ้า
โยนา ท้าว ขูลูไว้ก่อน บทออนซอน ข้างหน้า ยังกว้ง กั่วหลัง
ฟังบ่อนบั้น อั่วค่า รำพรรณ ตายอยู่เทิง จวงจันท์ ฮักพังทะลายม้าง