Allemaal heel herkenbaar wat Wim verteld. Hopelijk gaan de boeken nog verder terug in de tijd vanaf zijn geboorte want vind het heel interessant en heel inspirerend wat hij allemaal verteld en schrijft .
Het gaat hier niet om respect mensen. Het gaat hier vooral om de bureaucracy! Dat ik thuisloos werd klopte ik ook bij instanties aan. Eerst in Den-Haag omdat ik daar werkte. Vervolgens in Haarlem omdat ik daar een lange tijd gewoont had. Kreeg bij beiden het zelfde antwoord. U werkt dus dan heeft u ook een inkomen, nee dan kunnen we niks voor u doen! Vervolgens zeg je dan dat je bij deze je baan maar opzegt. Maar nee dat was ook niet de oplossing. Heb een tijd lang van hostel naar hostel gehopt. Want daar kan je maximaal maar 1 of 2 weken verblijven. Ook dat was de oplossing niet. De ene x was het een hostel in Haarlem dan weer Amsterdam...vervolgens Heemskerk en zo rouleerde ik een poosje. Uiteindelijk kon ik tijdelijk bij een kennis terecht dat werden 6 maanden. Maar daar moest ik ook weg om vervolgens bij mijn laatst ingeschreven gemeente aan te kloppen dat was Alkmaar. Waar ik gelukkig een plekje kreeg bij de dak en thuisloze opvang en er direct een 24/7 kamer kon krijgen. Hier heb ik een aantal maanden mogen verblijven waar ik ze nog eeuwig dankbaar voor ben. Dit tot 27 November 2018 en sinds 29 November 2018 woon ik in Indonesia waar ik mijn draai gelukig gevonden heb. Maar zeg nooit dat je voor een dak of thuisloze respect hebt want 98% heeft daar niet om gevraagd. Niemand is vrijwillig dak of thuisloos.
Rij je dan in een cabrio....ik hoop voor jou dat je nooit in die situatie komt...ik ben zelf maanden thuisloos geweest...in het begin in hostels geslapen later voor 6 maanden bij een kennis op een kamertje om te eindigen in een dak en thuisloze opvang waar ik gelukkig een kamertje kreeg voor 24/7... daar een paar maandenogen verblijven ...mijn dankbaarheid is nog steeds heel groot....maar heb daar zeker ook de verhalen gehoord van mensen in de nacht opvang en mensen die net als ik in de 24/7 opvang zaten en van de straat kwamen. Ik had het geluk dat ik mijn baan nog had, dus afleiding en een normaal inkomen. Hoe ik in deze situatie terecht was gekomen maakt even niet uit. Maar het kan iedereen overkomen. Dus ook jou ook al denk jij van niet. Dat is namelijk wat ik ook altijd dacht. Dus de volgende x als jij reageert weet wat je zegt!
![[LIVE] : ONE ลุมพินี 85 | คู่เอก "ยอดเหล็กเพชร vs ผึ้งหลวง"](http://i.ytimg.com/vi/Qq_19bnnxEo/mqdefault.jpg)
![[Part 1] ทารกน้อยถูกทิ้ง👶 หญิงชราเก็บขวดขายเลี้ยงดูเขาจนโต #โลกการละคร](http://i.ytimg.com/vi/nPTDvFCExks/mqdefault.jpg)
Allemaal heel herkenbaar wat Wim verteld. Hopelijk gaan de boeken nog verder terug in de tijd vanaf zijn geboorte want vind het heel interessant en heel inspirerend wat hij allemaal verteld en schrijft .
Heel veel respect...tijd om op middelbare scholen je verhaal te vertellen...wat drank met je kan doen..
J Q en vergeet vooral dan die drugg s ook niet te vermelden
Ik vind het zo stom dat mensen je dakloze periodebij solicitatie ten je gebruiken terwijl je verhaal heel veel moed en kracht laat zien
Wim ben jij de zoon van Tiny , die naast die school woonde uit Hilversum ?
Het gaat hier niet om respect mensen. Het gaat hier vooral om de bureaucracy! Dat ik thuisloos werd klopte ik ook bij instanties aan. Eerst in Den-Haag omdat ik daar werkte. Vervolgens in Haarlem omdat ik daar een lange tijd gewoont had. Kreeg bij beiden het zelfde antwoord. U werkt dus dan heeft u ook een inkomen, nee dan kunnen we niks voor u doen! Vervolgens zeg je dan dat je bij deze je baan maar opzegt. Maar nee dat was ook niet de oplossing. Heb een tijd lang van hostel naar hostel gehopt. Want daar kan je maximaal maar 1 of 2 weken verblijven. Ook dat was de oplossing niet. De ene x was het een hostel in Haarlem dan weer Amsterdam...vervolgens Heemskerk en zo rouleerde ik een poosje. Uiteindelijk kon ik tijdelijk bij een kennis terecht dat werden 6 maanden. Maar daar moest ik ook weg om vervolgens bij mijn laatst ingeschreven gemeente aan te kloppen dat was Alkmaar. Waar ik gelukkig een plekje kreeg bij de dak en thuisloze opvang en er direct een 24/7 kamer kon krijgen. Hier heb ik een aantal maanden mogen verblijven waar ik ze nog eeuwig dankbaar voor ben. Dit tot 27 November 2018 en sinds 29 November 2018 woon ik in Indonesia waar ik mijn draai gelukig gevonden heb. Maar zeg nooit dat je voor een dak of thuisloze respect hebt want 98% heeft daar niet om gevraagd. Niemand is vrijwillig dak of thuisloos.
Moet je je voorstellen om 30 jr verslaafd te zijn geweest.
Ik ben allen dakloos als ik in me auto stap 🤣😂😂😭😂😂
Gast
Rij je dan in een cabrio....ik hoop voor jou dat je nooit in die situatie komt...ik ben zelf maanden thuisloos geweest...in het begin in hostels geslapen later voor 6 maanden bij een kennis op een kamertje om te eindigen in een dak en thuisloze opvang waar ik gelukkig een kamertje kreeg voor 24/7... daar een paar maandenogen verblijven ...mijn dankbaarheid is nog steeds heel groot....maar heb daar zeker ook de verhalen gehoord van mensen in de nacht opvang en mensen die net als ik in de 24/7 opvang zaten en van de straat kwamen. Ik had het geluk dat ik mijn baan nog had, dus afleiding en een normaal inkomen. Hoe ik in deze situatie terecht was gekomen maakt even niet uit. Maar het kan iedereen overkomen. Dus ook jou ook al denk jij van niet. Dat is namelijk wat ik ook altijd dacht. Dus de volgende x als jij reageert weet wat je zegt!