Ja mam odmienne zdanie co do poznania kogoś przez internet. Pracuję tylko z kobietami wiec ja i moje koleżanki tak się umawiałyśmy z czego większość jest dzięki temu w stałych związkach. ja zawsze w zyciu codziennym nikogo interesującego nie poznałam a w internecie tak nawet bardzo. . Przez internet trzeba umieć się do tego zabrać. Z zakupów przez internet tez jestem zadowolona. Moja siostra ma dobrego, męza z internetu. Przez internet kupiłam mieszkanie,samochód i wiele wiele innych rzeczy . Kocham internet
Pytam się, czy jest coś nie tak, gdy facet spotyka się z wieloma na raz. Bo jeśli nie, to po co doszukiwać się jakichś ukrytych zachowań, które go zdradzają?
Ogladam regularnie, jesteś zajebista, brakowało kogoś takiego na yt, fajnie że jestes, nigdy nie rezygnuj z tego co robisz👌 zycze Ci powodzenia, obyś trafiła na ludzi którzy dadzą Ci jeszcze większe możliwości rozwoju 🤗
Świetny filmiki ☺Nie rozumiem komentarzy typu np "Poznałam go przez internet, jesteśmy ze sobą dwa lata" Uwazam że, Ania nie "hejtuje" związków ludzi, którzy poznają się w sieci, opowiada o realiach jakie są "nie wszystko co widzimy jest prawda" i o tym trzeba pamiętać ! Pozdrawiam☺☺
misia veronisia A ja rozumiem te komentarze :) Ludzie po prostu wyrażają własne zdanie poparte przykładami :) Zwłaszcza, że Ania aspiruje do bycia specjalistką w temacie randkowania, powinna być więc nieco bardziej obiektywna niż zwykła osoba, która po prostu miała takie a nie inne doświadczenia :) Owszem, Ania nie hejtuje takich związków, ale deprecjonuje ten sposób poznawania ludzi na podstawie stereotypów, na co bym nie zwróciła takiej uwagi w rozmowie z koleżanką, ale bycie specjalistą zobowiązuje :) Naprawdę lubię Anię, doceniam ją i to, co tworzy i dlatego tym bardziej zauważam sformułowania, wypowiedzi, które uważam za błędne. Chyba, że tutaj można komentować tylko wtedy, kiedy w 100% zgadzasz się z Anią i chcesz ją pochwalić, ale mam nadzieję, że nie ;) Ja bym nie chciała mieć takich fanów czy przyjaciół, którzy mi tylko potakują ;) PS: Nie mówię tego o Tobie, bo jeśli się w tym temacie zgadzasz z Anią to jak najbardziej możesz to wyrazić i nie rozumieć innego punktu widzenia, bo masz inne doświadczenia, to nic złego :)
+Kaja Anna Pietras Po wcześniejszych komentarzach wywnioskowalam,że film jest o czym innym i komentarze o czym innym.😀 Oczywiście, że można wyrażać swoje zdanie i nie zawsze musi być pozytywne po prostu po niektórych komentarzach odebrałam, że co poniektórzy nie zrozumieli filmiku i przekazu jaki autorka nam dala.. ☺☺
misia veronisia Może jakiś tam komentarz był nie ma temat, ale stwierdzenie że myśli się inaczej i podanie przykładu, jest na temat :) Jaki przekaz dała Ania? To, że sama nie jest fanką randkowania przez Internet jest jej osobistą sprawą. Tylko, że Ania aspiruje do bycia specjalistką, a jako taka powinna być bardziej obiektywna. Na przykład przedstawić argumenty za i przeciw, ale nie na zasadzie że "to jest źle i tamto jest źle i nie hejtuje, może sie komuś udać, ale to generalnie jest do dupy". Tak może powiedzieć osoba prywatna, od Ani oczekuję nieco bardziej naukowego podejscia ;) I oczywiście, nie ma nic złego w tym, że Ania powie "no ale ja nie jestem fanką". Ok. Ale nie spodobało mi się na przykład porównanie do telezakupów czy też do "wątpliwej jakości towarów z Chin"- czy to znaczy że wszyscy, albo przynajmniej większość osób szukających miłości w Internecie to "towary" gorszej kategorii, oszuści? I co to znaczy, że ktoś jest gorszej kategorii? Bo ja na przykład spotkalam w Internecie wielu introwertyków, więc jeśli Ania uważa introwertyków za gorszych, to ma rację, Internet jest pełen "wybrakowanych" osób. A jeśli ktoś jest przy tym nieśmiały (to nie jest to samo!) to już w ogóle masakra! ;) Nie twierdzę, że Ania miała to na myśli, ale tak to można zrozumieć. Druga kwestia- "wszechobecna ściema", nie zgadzam się, w wielu przypadkach to właśnie w Internecie nie musimy udawać kogoś, kim nie jesteśmy, bo problem poczucia odrzucenia prawie kompletnie zanika! W Internecie nawet bardzo nieśmiała osoba może wyrazić siebie, porozmawiać o swoim hobby i nie czuć się nadmiernie oceniana, nie musi się bać "konsekwencji", niezrozumienia, szyderstwa czy krytyki, bo nawet jeśli coś takiego sie pojawi, można bardzo łatwo zerwać "kontakt" :) Ania powiedziała, że w Internecie ludzie pokazują to, co jest w ich życiu ciekawe, a w realu niby nie? Nie wiem jak Ty, ale ja jak kogos poznaję, to nie mówię mu o swoich problemach, tylko o zainteresowaniach i innych pozytywnych aspektach mojego życia, najwyraźniej jestem straszną kłamczuchą ;) Tak samo ze zdjeciem- daje najlepsze, a gdy idę na randke robię wyraźniejszy, ładniejszy makijaż, niż zazwyczaj, nie wiem, może ze mną jest coś nie tak? :P Kolejna rzecz, to że ktoś ma wpisane milion zainteresowań, to po pierwsze od razu jest podejrzane, nawet bardziej niż na żywo, a po drugie łatwo to sprawdzić, zadając pytania :) "Duży wybór przez co trudniej znaleźć kogoś fajnego"- chyba właśnie łatwiej, im wiecej możliwości, tym lepiej, oczywiście w sklepie działa to na naszą niekorzyść, ale w Internecie istnieją portale gdzie można wpisać sobie swoje wymogi i wyszukać interesujące nas osoby. Problem rozwiązany :) Nagle z miliona produktow robi sie kilka, potem oglada się dokładnie profile, to tak jakby sprawdzać jakość materiału, potem zaczynasz rozmawiać, czyli niejako "mierzysz" produkt, dla chcącego nic trudnego :) Jeśli tylko jest wyszukiwarka, albo produkty są jakoś skategoryzowane... Idealizowanie- że na poczatku ma się tylko zdjęcie i krótki opis, no niekoniecznie, jak człowiekowi zależy, to zrobi porządny opis swojej osoby, poza tym, co niby mamy na początku wiecej w realu? Też tylko wygląd i kilka zdań, co gorsza często z początku nawet nie poruszających ważniejszych tematów! Jedyną przewagą spotkania kogoś na żywo jest to, że od razu się wie, czy ta osoba Cię pociąga, ale i tak po rozmowie w Internecie przychodzi czas na pierwsze randki w realu, więc nie widzę problemu. Wolę poznać trzech fajnych facetów w Internecie, potem się z nimi spotkać i stwierdzić że największą chemię mam z panem X, niż poznawać na raty po jednym facecie w realu, wiedzieć od razu, że mnie pociąga, a potem się rozczarować, bo nie gada się tak dobrze, bo ma poglady z kosmosu albo po prostu jest dupkiem. I Internet jest tu taką ochroną właśnie, żeby nie idealizować przystojnego dupka, tylko najpierw poznać czyjąś duszę.
Zabawny odcinek. W ogóle nie korzystam z mediów społecznościowych, włączam jedynie YT (jak dzisiaj ;) ). I uświadomiłem sobie 1 rzecz: ludzie, którzy faktycznie lubią sport (a ja lubię), wycieczki itd. właśnie nie mają czasu na mówienie (pisanie) o tym w mediach. Mają czas na to ci, którzy... głównie siedzą przed netem. Czym bogatsze życie internetowe, tym siłą rzeczy musi być mniej kreatywne i ciekawe życie poza nim... Tak to działa najwyraźniej.
A ja bym chętnie obejrzała odcinek o ludziach, którzy są w związkach bez miłości np. z przyzwyczajenia, obawy przed samotnością czy checi poczucia bezpieczeństwa. Zawsze mnie ciekawiło jak można być w takim związku, co takimi ludźmi kieruję i czemu wybierają opcję latwizny niż miłość, prawdziwe uczucie itp. Szczególnie w przypadku mężczyzn :) Pozdrawiam Aniu :) Świetne filmiki :)
Ludzie panicznie boją sie samotności, a w społeczeństwie mamy tak wgrane, że jak ktoś nie potrafi sobie znaleźć drugiej połówki to czuje się gorszy (bo jest nieatrakcyjny). Dlatego boją się zaryzykować i poszukać szczęścia, boją się, że będą sami, że będą postrzegani jako "przegrywy", do tego są przyzwyczajeni, że mogą się przytulić, pocałować itd, i boją się, że to stracą bezpowrotnie. Niska samoocena+zryty beret przez społeczeństwo+strach przed samotnością+uzależnienie od rzeczy które można robić tylko w związku.
Willy Wonkowski - nie twierdzę, że internet jest złym sposobem na znalezienie miłości - patrz moje drugie zdanie z komentarza. Ale... w nim łatwiej jest zamaskować to co chce się zamaskować, a real zdradzi wszystko. Zdradzi każdy nietakt, każdą mimikę, gest, zawahanie się, plątanie w zeznaniach... No chyba, że ktoś do perfekcji opanował sztukę kłamania - a są i tacy mistrzowie. Jeżeli internetowa relacja trwa stosunkowo długo, do głosu dochodzi wyobraźnia a wtedy może być już za późno żeby nabrać do tego dystansu. Znam kilka par, które poznały się przez internet i są do dziś ale to niewielki procent społeczeństwa. Sama miałam konto na sympatii i mogę ten portal podzielić na kilka kategorii facetów: podrywacze, krypto-żonaci, krypto-dzieciaci, krypto-związkowcy, nudziarze, samoprzylepni desperaci, udający pracoholików, i uwaga... fajni, zabawni,skromni z ciekawym hobby- ale takich jest mało - trzeba baaardzo uważnie obserwować i szukać. Tak na prawdę wszędzie możemy zostać zmanipulowani ale jednak w sieci najmocniej.
Crixuus1 no dokładnie, równie dobrze możemy poznać się w kościele i zawieść się na sobie po jakimś czasie ;) W każdej sytuacji dystans trzeba zachować. Ale internet to rzeczywiście taki "sklep" i jak to Ania mówi - mnóstwo Chińszczyzny... Odstetek tych ciekawych, godnych uwagi może z 5%??? Wiem z własnego doświadczenia.
Tak miałam złe doświadczenia, które mnie podłamały ale na szczęście należę do osób wyciągających po czasie wnioski, którymi teraz się dziele. Te kategorie, które wymieniłam śmiało (o zgrozo!) można przypisać niejednej kobiecie na tego typu serwisach - żeby nie było, że czepiam się tylko biednych mężczyzn ;)
Cześć, po pierwsze Twoje filmy są świetne. Nie ważne czy się z nimi zgadzam czy nie, widać, że nie boisz się mówić co myślisz, masz mega dystans do siebie i do swoich filmów oraz co najważniejsze - poruszane tematy trafiają do mnie i są powodem do wielogodzinnych rozmyślań. Super - dziękuję Ci bardzo! Po drugie chciałabym podpowiedzieć temat do filmów - może coś na temat jak rozpoznać czy jest się w udanym czy złym związku? Znaki? Wskazówki? Łatwo oceniać związki innych, ale od środka gdy to nas samych dotyczy trochę trudniej. No nie wiem, co o tym sądzisz, ale ja na pewno bym się ucieszyła słuchając Twoich wskazówek! Pozdrawiam i gratuluję!
Jesteś jedną z nielicznych osób które bardzo miło się słucha i ogląda. Tak w wolnej chwili nadrobiłam już chyba wszystkie odcinki haha, pozdrawiam i subskrybuje:)
Moim zdaniem randkowanie przez internet niewiele się różni od "realnego"... niektórzy narzekają, że Tinder opiera się na wybieraniu potencjalnych par tylko ze względu na wygląd, ale przecież jak poznajemy kogoś na żywo, to też wartościujemy, czy nam się dana osoba podoba, czy nie i często choćby ktoś nam się super podobał z charakteru, ale będzie totalnie nie w naszym typie wyglądu, to i tak najpewniej nic z tego nie wyjdzie.. Koloryzowanie też jest powszechne, bo jak chcemy zrobić na kimś jak najlepsze wrażenie, to zaczniemy raczej od opowiadania o tym, jak w pocie czoła ćwiczymy na siłowni, a nie, że w piątek wieczorem pożeramy całą pizzę i popijamy piwem.. Zaślepienie? Zawsze w początkowej fazie znajomości mniej lub bardziej idealizujemy partnera... Jeżeli randkowanie przez internet dąży do związku, to i tak prędzej czy później przeniesie się ze sfery wirtualnej na realną i jeżeli partnerzy dobrze się dobiorą, to nie będzie miało znaczenia, czy poznali się w pracy, na imprezie czy na Tinderze. :)
Moja pani od biologi (jestem w liceum) mówi, że partner musi się podobać nam. Więc nic dziwnego, że zagadujemy do osób, które nam się podobają. Jak to mawiają najpierw jest zauroczenie, a potem to zauroczenie może (nie musi) przekształcić się w miłość.
Zgadzam się z tym że w internecie można poznać kogoś wartościowego ale zapoznanie w internecie powinno jak najszybciej dążyć do spotkania twarzą w twarz i zaproponowanie spotkania w realu albo zapytanie o numer telefonu(lepiej umówić spotkanie bo numer telefonu lepiej nie podawać w internecie),to weryfikuje zainteresowanie drogiej strony bo w przeciwnym wypadku można byś zwodzonym przez kogoś kto chce się tylko dowartościować wirtualnymi adoratorami z internetu
Nie zgodzę się z Tobą. W każdym moim chłopaku zakochałam się od przysłowiowego pierwszego wejrzenia. Spojrzałam i już wiedziałam, już to poczułam, ten błysk w oku, przepłynął prąd. I żaden z nich nie był "w moim typie" (dlatego teraz wiem, że nie istnieje coś takiego jak "mój typ", jak człowiek się zakochuje to mu wszystko jedno czy chłopak jest łysy czy lekko grubawy). Próbowałam, ale nie jestem w stanie poczuć czegoś takiego patrząc na zdjęcie w Internecie, bo zdjęcie to tylko odpowiednio wyselekcjonowana perspektywa...
cześć :) A może by Pani nagrała odcinek właśnie na temat Tindera jak tam się ludzie zachowują,a jak w rzeczywistości :) jak się z nimi pisze czy są wartościowymi ludzmi ;) itd i czy warto na takie potale wchodzić i poznawać ludzi. Pozdrawiam :)
Albo przesadzasz, albo ja miałam niesamowite szczęście. Na Tinderze poznałam trzech wspaniałych mężczyzn, dwoch z nich jest moimi bliskimi przyjaciółmi, a jeden został moim chłopakiem. Mimo że pierwsze spotkanie było niesamowicie stresujące i trudne, dzisiaj jest nam razem wspaniale. :)
Hm... Ja się z tym nie zgodzę. Korzystałam przez dwa lata (z przerwami) z portalu randkowego i nie powiem, natknęłam się tam na piardyliard debili i zboczeńców, spotkałam się z kilkoma miłymi facetami, przeżyłam ogromny zawód w relacji z jednym z nich (ostatecznie nawet się nie spotkaliśmy), a mimo to po tym wszystkim poznałam tam najwspanialszego faceta na ziemi! Nigdy nie spodziewałabym się takiego obrotu spraw i gdy teraz o tym myślę nadal nie mogę w to uwierzyć. Niedługo nasza rocznica, w niedalekiej przyszłości planujemy razem zamieszkać. Mamy wiele wspólnych pasji, rozumiemy się bez słów i nie wyobrażam sobie życia bez niego. Jestem cholerną szczęściarą! :D
Jesteś bardzo ładna i mówię to jako kobieta. :) Masz super kanał, wpadam tu często i oglądam po kilka razy niektóre filmiki. Oprócz tego jesteś inteligentna, cieszę się, że ktoś prowadzi taki kanał, buziaki!
Halo! Budzimy się ze snu, mamy rok 2017, a nie 2007 czy 1997. Teraz każdy jest "w internecie". Internet to świetne miejsce do zawierania znajomości, bo jest tu znacznie większy wybór. Oczywiście część osób kłamie, jak wszędzie, ale to przecież wyjdzie przy pierwszym spotkaniu. A zwykle nawet wcześniej, bo to łatwo wyczuć.
Ja nie o randkowaniu, ale pisaniu. Wydaje mi się, że jestem dziwna, ponieważ w rzeczywistości tematy same przychodzą i jest cudownie, a podczas rozmowy przez internet to się tak nie klei jak w życiu prawdziwym. Większość osób ma na odwrót, nie wiem co z tym zrobić.
heh to ja akurat wole pisać bo zawsze mam tą chwilkę żeby sie zastanowić co chce powiedzieć , w rzeczywistości to różnie bywa albo nic nie umiem powiedzieć albo mówie nie to co chce , chyba że jest to osoba przy której swobodnie sie czuje , ale co ciekawe odnosnie tej drugiej osoby to wolę taką słyszeć w realu bo odrazu ton głosu i mimika podpowiada jakie ma intencje druga osoba itp. W ogóle lubie dużo słuchac kobiet czy to coś dziwnego ??? XD
Hej, chciałbym tylko napisać, że jesteś jedną z niewielu osób, które naprawdę dobrze robią te wstawki, nazwijmy je, "rozluźniające" [1:30 czy 1:52] nie są przeciągnięte, nie męczą i nie są tematem samym w sobie tylko miłym dodatkiem. Nie wiem, na ile sama produkujesz te filmy, czy masz jakąś ekipę ale na pewno ktoś robi dobrą robotę, tak trzymać!
Cieszę się że w końcu pani o tym powiedziała, też tak myślę i wręcz drażni mnie jak ktoś na fb insta czy innych do mnie podbija. Mam ochotę normalnie zablokować taką osobę na "Dzień dobry", a szczególnie obcokrajowców. Nie wspominając że nawet nie wrzucam postów które insynuowały by że kogoś szukam. Znam sporo dziewczyn i facetów którzy przez internet szukają. Znam też pary które się dobrały przez internet i są szczęśliwe, ale też uważam że to najzwyczajniej w świecie jest głupie, bo internetowe randki odbierają taką magię prawdziwej randki, kiedy ludzie się jeszcze dobrze nie znają i twarzą w twarz mogą się poznać. Sama kiedyś tak eksperymentowałam, przez internet i smsy fajnie się gadało, a później na takiej prawdziwej randce okazało się że nie mam z taką osobą o czym rozmawiać że w ogóle jest nudna i nie ma nic do zaoferowania co zgrywało się ze mną więc mi się też wszystkiego odechciewało, a później pisała dlaczego się nie odzywam itd. Eh...
A u mnie było tak że nic się nie zmieniło jak po 3 miesiącach spotkaliśmy się.Te trzy miesiące to totalne wariactwo,scenariusz na film,pisaliśmy cały czas ,nie spałem ,nie jadłem,pisałem takie rzeczy że Szekspir mógł by się uczyć.Klasyczne zakochanie . Spotkaliśmy się i było i jest jeszcze lepiej .Wyjątki potwierdzają regułę .
Niedawno polubiłem kanał i widzę że jest tu sporo bardzo trafnych ocen które podzielam, wcześniej jakoś to chodziło mi po głowie ale tutaj jest to wszystko fajnie i przejrzyście sformułowane.
Zgadzam się w dużym stopniu z Twoimi opiniami i masz naprawdę fajne, inteligentne podejście do tematu związków, ale pułapka 1 jest tu przedstawiona w sposób krzywdzący dla osób takich jak ja. Sam mam wiele zainteresowań, nawet część z nich jest wymieniona na filmiku :P i znam również osoby z mojego otoczenia, które też mają ich mnóstwo i biorą w nich czynny udział, więc nie generalizowałbym aż tak bardzo. :)
A ja oszukałam system: Tydzień temu zalogowałam się na portalu randkowym i w opisie podałam wszystkie swoje wady plus wiele innych, typu: biedna, bez przyjaciół, bez perspektyw na przyszłość, nudna, obrażalska, dumna do przesady, nieogarniająca otaczającego mnie świata, w depresji itd i nie macie pojęcia ilu ciekawych ludzi się do mnie odezwało. Zrobiłam to, bo doszłam do wniosku, że przy pierwszych kilku spotkaniach i tak to wady odstraszają bardziej niż zalety przyciągają, więc po co kłamać.
ale czasem są takie perełki, ja poznałam mojego chłopaka przez grę i przy spotkaniu oprócz spięcia nie odczułam żadnej różnicy w rozmowie czy zachowaniu :D
Aniu, z randkami online jest jak z kupnem samochodu używanego. Jeśli jest się szczerym i naturalnym, to można kogoś poznać. Nie jest łatwo i wymaga to wytrwałości. Ale przez internet poznałem moją narzeczoną z którą niedługo bierzemy ślub 😊😊
Poznałam chłopaka na Tinderze, znajomość zaczeła się od wymieniania głupich wiadomosci, a on pisał z konta kolegi :) Jesteśmy razem 9 miesięcy, a nigdy w realu nie poznałam tak dobrego, kochającego i uczciwego faceta. Wydaje mi się, że jeżeli ktoś jest nam pisany to z nim będziemy, obojętnie czy go poznamy w klubie, w pracy, zagada nas w autobusie czy "zmeczuje" nas na portalu randkowym ;)
W moim przypadku średnio 98% kobiet na tinderze nie zaczyna rozmowy jako pierwsza a marudzą że faceci nie potrafią zagadać. Napiszą "co tam?"- źle, powiedzą komplement - źle, napiszą coś kreatywnego- powie Ci że wymyslasz głupoty. Często też pytając kobiety dlaczego tutaj są, odpowiadają ze dla zabicia czasu i w ogóle nie są zainteresowane rozwojem znajomości. Wiele z kobiet także umie odpowiadać tylko na pytania jak na przesłuchaniu i zupełnie nic nie wnoszą do rozmowy. Faceci też niestety zbyt często wszystko psują i tworzą złą renomę naszej płci, od razu pisząc o seksie. Mówi się że Tinder to apka do umawiania się na szybki seks. Osobiście nie spotkałem żadnej kobiety która bylaby tam w tym celu.
Tak się składa, że znalazłam "tę perełkę" :D w internecie, na portalu randkowym :D (CHYBA JESTEM WIELKĄ SZCZĘŚCIARĄ). Mój obecny mąż zagadał do mnie, ja z góry założyłam, że nic z tego nie będzie, ponieważ miałam za sobą kilka spotkań, które nie spełniły moich oczekiwać i byłam trochę rozczarowana. Jednak zgodziłam się na spotkanie...i jak się okazało, to była miłość od pierwszego wejrzenia ! tak, dokładnie :) Ponadto nasze konta były autentyczne, bez koloryzowania, obydwoje wyszliśmy z założenia, że albo ktoś zainteresuje się nami takimi jakimi jesteśmy albo nie. Nasz związek jest niemal idealny, uzupełniamy się świetnie, kochamy się bardzo, wspieramy. Wychowujemy trójkę dzieci i tworzymy fajna rodzinę. Mojego męża nie zamieniłabym na żadnego innego faceta !!! nawet gdyby to był super przystojniak i miliarder uganiający się za mną. Cieszę się ogromnie, że zdecydowałam się na taki sposób poznania partnera, ponieważ gdyby nie internet, raczej nigdy byśmy się nie poznali :) ....Oczywiście zdaję sobie sprawę z tego, że to nie reguła, i różne scenariusze życie pisze. Jednak to, że poznajemy kogoś przez internet nie obliguje nas od razu do zawarcia związku małżeńskiego, często ludzie w rzeczywistości też się wybielają, na początku starają pokazać się z jak najlepszej strony...dopiero czas pokazuje jacy jesteśmy faktycznie. Tak więc ja osobiście nie mam nic przeciwko poznawaniu potencjalnego partnera przez internet, bardziej martwiłabym się o bezpieczeństwo na pierwszej randce i zadbała aby odbyła się ona o przyzwoitej godzinie i w miejscu publicznym (jak to było w moim przypadku).
Poznałam mojego obecnego chłopaka w internecie. Nie powiem, przeżyłam wiele, spotykałam się z ludźmi niewartymi uwagi, chociaż wydawałoby się, że są ideałami. Aby znaleźć swoją prawdziwą połówkę trzeba swoje przejść, ale baaaardzo się opłaca! Życzę wytrwałości ;*
Oj zgadzam się, wybór ogromny i "towar" w większości wybrakowany ...zdarzają się perełki ale nader rzadko i trzeba się wręcz przedzierać przez chaszcze chwastów Aniu jak zawsze trafnie opisujący rzeczywistość i pożyteczny filmik:)
W dzisiejszych czasach wygody i wszechobecnego egoizmu jestem skłonna się z tym zgodzić niestety Ale "wszędzie indziej" przynajmniej od razu weryfikujesz
? Nie wiem czy to coś ma wspólnego z czasami- krzywa Gaussa to dość stary wynalazek i 100 lat temu tak samo dobrze opisywała rzeczywistość jak dzisiaj- większość, nie jest atrakcyjna, bogata, inteligentna itd. Swoją drogą ta "weryfikacja" to jest temat na osobny odcinek.
nie mogę się z tym zgodzić. poznałam mojego faceta na tinderze, była to pierwsza osoba, którą w ogóle zmaczowalam, pierwsza, z którą rozmawiałam i jedyna, z jaką się spotkałam. przegadalismy całe dnie, pisząc ze sobą, spotkaliśmy się dopiero po dwóch tygodniach i bujamy się tak ze sobą prawie dwa lata. znalazłam na tinderze swojego najlepszego przyjaciela :)
Poznałam mojego chłopaka przez internet. Mija piąty rok jak jesteśmy razem i zaręczyliśmy się. Dlatego uważam, że to nie randkowanie przez internet jest złe, źli są po prostu ludzie. W realu na pierwszej randce też większość ludzi udaje, opowiada same ciekawe rzeczy i odbiega od rzeczywistości. Internet ma też taki plus, że skupiamy się na osobowości a nie na wyglądzie. W realu często tracimy kogoś wartościowego, bo oceniamy go po wyglądzie i kiedy odbiega zbyt mocno od naszych ideałów z góry go skreślamy, nawet nie zadając sobie trudu poznania jej. A w internecie musimy się bardziej postarać w kwestii osobowości. Jeśli ktoś jest kłamcą i koloryzatorem, to jest nim nie zależnie od internetu czy realu. Wystarczy zdrowy rozsądek i nie nastawianie się na garnek złota na końcu tęczy, choć ja taki znalazłam ;)
Super, mam 3 pary na tinderze, ale sądze, że prawdziwe życie to jednak inna sprawa, nie należy idealizować kogoś tylko poprzez zdjęcie, bądźmy realistami, miłość i tak sie znajdzie, niekoniecznie w internecie. Pozdrawiam!!!
Spotkałem się z kilkoma kobietami przez internet i fakt, strasznie ciężko znaleźć kogoś na miarę oczekiwań. Nie mówię, że osoby z którymi się widziałem były " nie halo" ale nie takie miałem wyobrażenia. Unikam już portali randkowych . Pozdrawiam Aniu ;))
Sam myślałem ostatnio o tym temacie i wpadłem na pomysł dlaczego randkowanie przez internet może być ciekawe. A tym powodem jest niepewność. Poza internetem, gdy rozmawiamy z dziewczyną/chłopakiem to od razu widzimy reakcję, którą ciężko "zagrać". Dobry przykład: jeśli podobam się dziewczynie, to bardzo często to czuję przy kontaktach poza internetowych. Dziewczyna się śmieje z moich żartów, denerwuje itd. Gdy wiem, że się podobam to odziera to całą sytuację z tajemnicy, nie ma takiego dreszczyku emocji, człowiek tak bardzo się nie stara. Z kolei w internecie, zawsze trzeba się domyślać reakcji drugiej osoby. Nie wiem czy ten żart co opowiedziałem na prawdę jej się podobał, czy te "haha" to tylko kurtuazja. Dla mnie osobiście jest to plus, bardziej się wtedy angażuję i staram. Oczywiście to powinien być tylko początkowy kilkutygodniowy etap. Moim zdaniem randkowanie przez internet jest to ciekawy sposób do poznawania ludzi, miły dodatek do normalnego spotykania, a nie zamiennik.
Moja ulubiona polska TH-cam'erka! Szkoda, że do niektórych Pani filmików dotarłem o ten tydzień za późno, albo też pokazały się tydzień za późno. :( Choć jeden był mi przydatny! Ja kamieniem mógłbym rzucić (niska aktywność :P )! Ale niestety brakuje mi dobrych scenek z Pani wykonaniami. ;) Dzisiejsze - nie za bardzo. :-/ :(
Ja się nie zgadzam z tym, że randkowanie przez internet ssie i że na dłuższą metę nie jest to dobry sposób na poznanie drugiej osoby, mimo że w wielu kwestiach masz rację i może się okazać, że ktoś w rzeczywistości wygląda inaczej lub kłamał przez internet, co faktycznie ciężej jest wyczuć. Mimo wszystko mnie o wiele łatwiej było znaleźć ludzi o podobnych do moich zainteresowaniach, światopoglądzie, wartościach, sposobach spędzania wolnego czasu. W internecie poznałam też mojego chłopaka, który jest dla mnie najcudowniejszą osobą na świecie, jest kochany, oczytany, inteligentny, a co najważniejsze wyznajemy te same wartości, podzielamy taki sam światopogląd i sposób patrzenia na ludzi, na życie, lubimy te same formy spędzania wolnego czasu, tę samą muzykę, lubimy te same wydarzenia, te same rzeczy w kuchni i nie tylko. W prawdziwym życiu myślę, że moglibyśmy się nigdy nie spotkać, a dzięki internetowi jesteśmy razem od 2 lat. W internecie rozmawialiśmy przed poznaniem się w realu około 2-3 miesięcy i dzięki tym rozmowom i faktem, że miałam czas na poznanie go i jego spojrzenia na świat, mogłam się przekonać czy jest warto się angażować w tę relację i poświęcać czas na poznawanie go. Oboje po prostu byliśmy szczerzy ze sobą i w ani jednym procencie nie czułam rozczarowania, a wręcz przeciwnie, zachwyca mnie do dziś tym, jakim jest człowiekiem. To chyba jeden z pierwszych odcinków, który uważam, że jest nietrafiony i oparty na stereotypach tak mocno, że nie jest zgodny z rzeczywistością. Miałam też znajomych, który się umawiali np. przez Tindera i w większości słyszałam, że poznane osoby były zgodne z tym, co prezentowały na profilu. Jeden kolega mi raz powiedział, że poznana przez Tindera dziewczyna mocno różniła się od tego, co widział na zdjęciach, ale to był pojedynczy przypadek. Dodam, że ja sama też poznawałam bardzo wiele osób przez internet (nie tylko mojego chłopaka), i nie miałam ani razu sytuacji rozczarowania. Ale ja jednak zawsze opierałam się na kryterium przede wszystkim wspólnych zainteresowań, pasji.
Mimo, że sama znalazłam miłość właśnie przez Internet i gdyby nie Tinder to nigdy byśmy się z moim partnerem nie poznali to i tak uważam, że randkowanie przez Internet ssie ;-) Więcej miałam z tego rozczarowań niż fajnych randek.
Istnieją wyjątki. Mojego faceta poznałam na tinderze i jestem najszczęśliwszą kobieta ma świecie. Moje randkowanie przez internet trwało ponad rok, ale znalazłam swoją perełkę. choć już prawie zrezygnowałam.
Kiedyś spotkałam się z jednym facetem poznanym w internecie, który oczarował mnie swoim życiem światowca.. A że sama bardzo lubię podróże, szybko odnalazłam z nim wspólny język. Wymieliliśmy parę wiadomości, przez jakieś 3 tygodnie, gadka się bardzo kleiła, więc w końcu umówiliśmy się na małą czarną cafe. Na początku wszystko w porządku, stwierdziłam śmiało że to ten facet co na zdjęciu w necie, tak samo atrakcyjny, głos też bardzo męski, przepełniony testosteronem, wizualnie prawdziwy samiec alfa. Spotkanie przebiegło radośnie i w dobrych humorach, była sama kawa i spacer, na koniec buziak w policzek. Po spotkaniu pierwszy napisał smsa żeby podziękować na wspaniale spędzony czas i na pewno by chciał ponownie się spotkać. Tydzień później druga randka, też z nim. Wieczorem, na kolację w modnej restauracji, z rezerwacją miejsc, które on sam załatwił. Przyniósł mi nawet drobny upominek. Dali nam taki stolik, do którego była przystawiona dwuosobowa kanapa i usiedliśmy na niej, tuż obok siebie,prawie noga do nogi. Stanowiło to dla mnie pewien dyskomfort, bo się jeszcze dobrze nie znaliśmy. Złożyliśmy zamówienie, w oczekiwaniu, on zaczął się do mnie łasić, obejmować ramieniem, próbując całować u usta, dotykając uda.. Na tamten moment nie wiedziałam co się ze mną dzieje, ułożoną, porządną dziewczyną z zasadami.. ale ja chciałam żeby on to dalej robił. Na szczęście nie uległam, bo wiedziałam do czego to najprawdopodobniej ma zaprowadzic.. Wy też pewnie wiecie.. Wkurzyłam się, przerwałam ten cyrk, powiedziałam że chcę wyjść i podniosłam się stanowczo z tej kanapy. On poszedł za mną, chiał mi pomóc założyć płaszcz w holu, powiedziałam że dam sobie rade sama. Powiedział, że odprowadzi mnie chociaż do auta, w połowie drogi mu podziękowałam za ''miły wieczór'' i powiedziałam, że tutaj już możemy się rozstać. Przemyślałam całą sprawę, po czasie i doszłam do wniosku, że gość wyrywa laski na feromony, żeby stawały się uległe w jego zalotach. Dodatkowo bajeruje je historiami ze swoich podróży i imponuje ''bogatym''życiem''. Wielki światowiec chciał mnie tylko przelecieć, jak pewnie te naiwne panny z innych miast, a nawet rejonów Świata. Bo przecież gdzie to on nie był... UWAŻAJCIE NA SIEBIE DZIEWCZYNY, CWANIAKÓW WBREW POZOROM JEST BARDZO WIELU!!!! Co Ty Aniu myślisz o tej opisanej przeze mnie historii?
Kardamonka współczuję nieudanej randki i nie bronię kolesia, dla mnie drugie spotkanie to też zbyt wcześnie. Mimo to, nie wiem czy nie napisałaś za ostro, a już te feromony... Przynajmniej do końca, jak zrozumiałem zachował się dość spokojnie i kulturalnie, a zbytnio nakręcił na kontakt fizyczny. Może trzeba było to sobie na spokojnie wyjaśniać nawet następnego dnia. Byliście w końcu na randce, więc pocałunek, to nie zbrodnia. To nie jest moja wizja jako "typowego" faceta, ale z rozmów z dziewczynami- niektóre (rozumiem nie Ty i ok) łatwo tracą zainteresowanie jeśli takich prób nie ma. Że koleś nie konkretny, zbyt nieśmiały, że mu się nie podobam itp. Zastanawiam się czasem czemu ludzie po prostu ze sobą szczerze nie pogadają. Kiedy czegoś chcą, lub też odwrotnie.
Karizumo Jak się spotykasz z nim to chyba wyczujesz. Chociaż teraz komunikacja jest rozbudowana. Nie no jak spotykasz się z nim to wiesz, czy ma kogoś na boku czy nie.
Ja mojego obecnego narzeczonego poznałam na portalu na którym, byłam aktywna jakieś 7 lat z przerwami. Gdzie nawet nie planowałam tam szukać nikogo do związku, tylko bardziej do "zabawy" i pogadanek. Po tygodniu może dwóch od pisania spotkaliśmy się, a po miesiącu od pierwszego spotkania się do niego wprowadziłam. Za kilka dni stuknie nam 2 rok związku, a za 2 miesiące się pobieramy. Więc czasami znajdzie się perełka tam, gdzie się tego nie spodziewasz. :D
Poznaliśmy się na Tinderze. Spotkałem się z nią w realu, bo świetnie nam się rozmawiało. Pierwsze spotkanie skończyło się w łóżku, jesteśmy ze sobą już rok. Tinder nie taki zły jak go malują, po prostu trzeba umieć z niego korzystać.
Moim zdaniem randkowanie przez Internet nie jest glupie, bo dzięki temu można się zorientować jakiego faceta się szuka, co Nam się podoba, a co nie. Można dzięki wielu randkom właśnie dowiedzieć się kogo się szuka. Jest to też dobre, żeby poznać nowe osoby i wymienić swój punkt widzenia, poglądy itd. Jeśli traktuje się to w ten sposób, to jest to fajny sposób. Gorzej jak ktoś nastawia się na poznanie miłości życia, to można się sfrustrowac i to bardzo.
zgadzam się z tobą po czesci, ale jednak nie do konca. osobiscie mialam okazje poznac kogos w internecie juz wiele, wiele razy. najczesciej w grach bo jestem taką przysłowiową "gamerką". na portalach spolecznosciowych tez nieraz sie kogos poznalo ;p wiekszosc z nich była na kilka rozmów, czy ogółem na chwilę do pogadania, ale są też tacy, ktorych znam juz kilka lat i dalej sie super dogadujemy. tak poznalam moją przyjaciółkę i kolege, od którego nawet dostalam pracę. spotkalismy się po raz pierwszy calkiem niedawno, jak chcial mi dac pieniadze za pewien projekt ;) na szczescie mieszka niedaleko. przyjaznie takie jak i zwiazki ogolem potrafia byc nieraz duzo lepsze i silniejsze niz normalne :3
7 ปีที่แล้ว
Zgadzam się z Panią Anią. Ja uważam, że randkowanie przez internet jest do kitu. Mam trochę wspomnień z tym związane Gratuluję tym, którym udało się znaleźć Perły.
mam mieszane uczucia..... ja osobiście znalazłam miłość życia za pomocą sieci. Natomiast mam przed oczami również obraz mojego brata. Nieraz bywało, iż siedziałam obok niego i mówiłam co ma napisać do laski (bo jako kobieta wiem co na nie działa ;) tak przynajmniej twierdził mój brat - ba działało hehe)..... Nurtuje mnie natomiast co mówi Pani o tym, iż osoby "ulepszają" swoje profile, umieszczając na nich najciekawsze wydarzenia z życia.... czy tak też nie wyglądają pierwsze randki? Na których przedstawiamy się od tej najlepszej strony? np opowiadając o wycieczce do Azji, czy zdobyciu jakiegoś osiągnięcia z którego jesteśmy dumni, pomijając te mniej interesujące elementy naszego życia. A dopiero z czasem mamy szanse na poznanie codzienności 2 osoby. Przedstawiamy się od jak najlepszej strony czy to intelektualnie czy wizualnie, niezależnie od tego czy jest to sieć czy real. Widząc osobę np w barze widzimy obraz jaki wykreowała na wyjście do lokalu (np najlepsze ciuchy, których nie zakłada na codzień, czy makijaż, który też pojawia sie na twarzy tylko od święta), dopiero przy bliższym poznaniu, możemy ocenić daną osobe. Idealizujemy więc daną osobę w momencie zobaczenia jej w danej sytuacji. Rozczarowania nie są jedynie domeną spotkań zaaranżowanych za pośrednictwem sieci. Mam w głowie anegdotę opowiedzianą przez Pana Poniedzielskiego cyt. "Wchodze do windy, a w niej anioł nie kobieta. Blond włosy, piękne oczy i te kształty. Cud! I wtem odzywa się ten anioł nieziemski - Paznokć mnie się złamał... I cóż czar prysł.." Reasumując sieć jest tak samo dobrym miejscem do poznania drugiej osoby jak każde inne. Oczywiście to jest tylko i wyłącznie moje zdanie :)
Sporo piszę na internecie z płcią przeciwną. I nie zgodzę się z tobą w 100%. Wszystko co mówisz jest prawdą jeśli poznawanie ludzi i kontakt z nimi jest tylko na portalach randkowych (czyli określona sytuacja/czas w którym chcemy tam być). Jeśli natomiast spotka się osobę i będzie ona chciała wymienić się innymi portalami społecznościowymi, będziemy z nią pisać przez kilka tygodni codziennie, czy nawet kilka miesięcy (nie tylko o wyjazdach na narty z przyjaciółmi ale też o robieniu tostów na kolację) to poznamy ta osobę na tyle, że będzie wiadomo czy warto się z nią spotkać i właśnie może stworzyć związek. Natomiast spotkanie po kilku(kilkunastu) rozmowach... no cóż, faktycznie tak wygląda.
Kompletnie się nie zgadzam. Poznałam tak mojego narzeczonego, oprócz tego wczesniej jeszcze dwóch chłopaków, z czego jeden był taką "perłą". Poflirtowałam sobie z kilkoma co też uważam za fajną sprawę, znalazłam kilku kolegów (a także koleżanki) po prostu do pogadania. To tylko moje doświadczenia, a znam kilka par, w tym dwa małżeństwa, którzy poznali się przez Internet. I uważam, że akurat dla osób bardziej nieśmiałych, introwertycznych czy po prostu zapracowanych jest to wspaniała opcja. Internet trochę jednak otwiera, lęk przed odrzuceniem jest dużo mniejszy, przez co można zagadać praktycznie do każdej osoby, która się nam podoba, przez co zwiększamy swoje szanse. Poza tym, już przed rozmową wie się mniej więcej (o ile ktoś ma w miare dobrze uzupełniony opis siebie w profilu), z kim mamy do czynienia, znamy czyjeś zainteresowania, poglądy, więc nie tracimy czasu na kogoś, z kim byśmy się nie dogadali. Możemy startować od razu do kilku osób, które najbardziej spełniają nasze wymagania różnego rodzaju. I nie twierdzę, że nie należy zapoznawać się z kimś, kto od tego ideału nieco odbiega, ale właśnie, n i e c o. Tu Internet ma przewagę nad "realem", na żywo dojście do jakiś poważniejszych tematów trwa dużo dłużej. A co do problemu oszustów, myślę, że są dosyć łatwi do rozpoznania 🙂 A nawet gdy mają dopracowany profil, to łatwiej ich zdemaskować za pomocą odpowiednich zwrotów, pytań itp. A, i ja akurat lubię introwertyków, a poderwanie introwertyka w Internecie jest o wiele prostsze niż na żywo ;) Choćby dlatego, ze w Internecie taki chłopak rozgada się o swoich zainteresowaniach, a na żywo jest spore ryzyko, ze akurat nie ma ochoty na kontakt, jest w swoim świecie, czuje się osaczony, jest nieśmiały itp. PS: Co do koloryzowania w Internecie, na jakiś portalach...każdy to robi, Ty też Aniu ;) I ja też, więc nie rzucę kamieniem :P Ale robimy to także na codzień, malując się, ubierając się tak, a nie inaczej, wysławiając się w taki, a nie inny sposób, wykonując gesty, uśmiechając się. Szczególnie na randkach. Swoją drogą to, kogo ktoś udaje, dużo mówi o człowieku ;) A oczywistych, okropnych oszustów ja akurat czuję na kilometr :P
Też znam parkę może i więcej parek ale po przegadanym tygodniu w sieci się spotkali. ( 12 lat temu do dziś razem szczęśliwi ) To jest wręcz autostrada do pokonywania kilometrów ( kilometr to poznana osoba ). Ale kiedyś trzeba się zatrzymać. Niektórzy gnają masowo i każdy centymetr poznanego odcinka musi być idealny nie może mieć małej skazy. Załóżmy że jestem tym supermenem który nie ma dziewczyny. Pomagam ludziom ratuję im życie i chciałbym poznać jakąś fajną laskę. Każda dziewczyna z czasem stwierdzi że nie interesuje mnie tak bardzo bo poświęcam czas na coś innego. Załóżmy że jestem super bogatym maklerem który ma ful kasy. I chciałbym poznać dziewczynę która nie leci na kasę. Przed ekranem udaję biednego pracownika najniższego szczebla który szuka dziewczyny. Przy spotkaniu randkowym przyjeżdżam autobusem słabo ubrany w jakieś tanie ale czyste i schludne ubranie. Podczas randki wychodzi na jaw, że moje zachowanie zdradza jednak ogrom wiedzy na temat drogich rzeczy. Znaczy że oszukuję i jestem przestępcą.Gdybym właśnie przedstawił się od razu jako przestępca to dziewczyna zlękła by się że chce ją wysłać nie wiem gdzie w każdym bądź razie unikała by mnie od razu. Załóżmy że jestem przeciętnym chłopakiem z przeciętnego miasta z przeciętną pracą i przeciętnym autem z mieszkaniem i chcę poznać fajną dziewczynę. Przeszukuję profile i znajduję same supermodelki. Z nieprzeciętnym życiem. Przeglądając profile pomalutku dodaję do swojego opisu jakieś pierdoły i wychodzi po czasie na to że mój profil to tak naprawdę nie ja. Spotykam w sieci przeciągną dziewczynę która terz oszukuje po prewnym czasie do siebie się nie odzywamy o każdy stwierdza że ten drugi jest oszustem. Już dawno usunąłem swoje profile na takich serwisach randkowych dziewczyny które tam spotkałem to głównie narcyz-ki o zerowej wartości. Te narcyzie za każdym razem coś znajdowały w moim życiu ( ponieważ nie kłamałem ) takiego że wychodziłem albo miałem już dość takich pytań. Tak nie jest znam swoją wartość nie wystarczy mi takich dziewczyn które same są warte tyle ile jest warta tapeta którą na sobie noszą. Poznajesz oszustów w sieci a może tak naprawdę szczerych i miłych facetów uznajesz za oszustów a oszuści oszukują cię jeszcze długo w realu.Znam dziewczynę która łatwo rozpoznawała oszustów a to dlatego że sama oszukiwała. Tak to wygląda w sieci łatwo o podbarwienie i to mi się nie podoba dlatego w tym nie chcę uczestniczyć.
Łukasz Turoń Ależ oczywiście, po tygodniu, dwóch gadania należy się spotkać na żywo ;) Ale jest to po prostu fajny początek i jak już wcześniej napisałam, znacznie ułatwia kontakt gdy jest się introwertykiem i/lub osobą nieśmiałą. I w ten sposób prędzej poznasz wnętrze introwertyka, niż na żywo (na początku) ;) Sam napisałeś, że znasz parkę :) Nie do końca rozumiem o co Ci chodzi z tymi przykładami, ale ok, pierwszy przykład: 1. Jeśli naprawdę nie będziesz miał czasu dla dziewczyny, to niezależnie od tego, czy poznałeś ją na żywo czy nie to i tak nie wyjdzie, a jeśli będziesz miał, a jednocześnie będziesz tym supermanem no to super :P W sumie tu nie ma co komentować :D 2. Nie rozumiem, czemu chcesz okłamywać dziewczynę, że jesteś szarym pracownikiem, jeśli tak naprawdę jesteś tym maklerem. I tu są trzy opcje, albo powiedzieć prawdę we wszystkich szczegółach, co jest na początku raczej zbędne, albo przemilczeć temat, albo co chyba najbardziej racjonalne powiedzieć prawdę ale niekoniecznie podawać dokładny stan konta :P "Jestem maklerem" i kropka, ewentualnie można nakreślić ogólnie czym się zajmujesz. I tu właśnie Internet ma przewagę, bo możesz nie przyznać się od razu do wielkiego bogactwa i zobaczyć, która dziewczyna zainteresuje się Tobą z powodu Twojego charakteru, tego, jak się rozmawia. Ale nie polecam bezczelnie kłamać i udawać kogoś innego. Raczej skupić sie nad tym kim jesteś w sensie charakteru, zainteresowań. Może i jesteś super bogatym maklerem, ale tak naprawdę pasjonują Cię motocykle, psy, paralotnie, podróże, rodzaje ziemniaków, fizyka kwantowa, cokolwiek co określa Ciebie jako człowieka bardziej niż pracownika, no chyba, że interesujesz się finansami, to też to można napisać, ale bardziej na zasadzie "czy znasz taki i taki mechanizm finansowy" ;) Zresztą naprawdę nie rozumiem, kto normalny pisze/mówi przy pierwszym spotkaniu: "Hej, jestem Michał, zarabiam 5000 miesiecznie brutto podstawy a za każdą podpisaną umowę z biurem maklerskim dostaję 5% z czegoś tam"? :P 3. Jeśli jesteś przecietnym chłopakiem i szukasz przecietnej dziewczyny to już w ogóle nie widzę problemu ;) Normalne osoby w Internecie nie oszukują tak na chama ;) Owszem, wybierają najlepsze swoje zdjecie, z profilu, który wygląda lepiej, ale znowuż bez przesady ;) I jeśli to uważasz za straszne oszustwo, no to rzeczywiście, Internet jest pełen kłamców, gorzej! Jak już się umówisz z dziewczyną, to ona włoży sukienkę, obcasy i zrobi sobie makijaż! ;) Nie wiem, czy hiperbolizujesz, czy naprawdę trafiłeś tylko na takie dziewczyny, które miały zdjęcia jak modelki a później okazało się, że to kompletnie inne osoby? Jeśli tak, to współczuję pecha, serio :) Bo ludzie zazwyczaj oszukują tak tylko, kosmetycznie, no nie wiem dziewczyna użyje tuszu do rzęs, jakaś kreskę zrobi...raczej nie robi się charakteryzacji :) Uuu, z tym że te dziewczyny mają zerową wartość, to Cię muszę zbesztać ;) Nieładnie! Już abstrahując od tego, że każdy ma jakaś wartość, ale oczywiście, niektórzy mniejszą, niektórzy większą. Tylko że podejrzewam, że nie spotkałeś tam jakiś morderczyń ;) tylko po prostu dziewczyny które może za bardzo zwracają uwagę na wygląd, może za bardzo ciagnie je do pieniędzy, może kompletnie nie wiedzą co się dzieje na świecie czy w nauce. Ok, nie muszą Ci sie podobać ;) Ale może za to umieją wyczarować super fryzurę, makijaż no nie wiem ja na przykład jakbym miała być fryzjerką, makijażystką to bym poległa :D Więc podziwiam! A czy poznaję oszustów, którzy tak naprawdę są fajni? No nie sądzę, przecież nie oceniam kogoś, ze zrobił sobie zdjęcie z lepszego profilu ;) A gdy zagadywał do mnie jakiś facet, to nawet jeśli jego zdjęcie nie powalało, gadałam z nim ;) baaa nawet się umawiałam z takim jednym nieidealnym, bo tak mi się dobrze rozmawiało z początku :) ale nie wyszło i nie, nie przez wygląd mojego absztyfikanta :) Ale oczywiście, gdy ja szukałam to patrzyłam również na wygląd, to naturalne :) Ale i tak to kobiety mają tu gorzej, faceci bardziej zwracają uwagę na wygląd, i pewnie dlatego kobiety wybierają najkorzystniejsze zdjecie na profilowe, racjonalne :) A czy oszuści oszukują jeszcze długo w realu? Jeśli są bardzo dobrzy w oszukiwaniu, to równie dobrze oszukują poznając mnie na żywo ;) Jeśli umieją oszukiwać tylko przez Internet, wyjdzie to na pierwszym spotkaniu. Znasz dziewczynę, która sama była oszustką, dlatego dobrze rozpoznawała oszustów, no tak, to logiczne :) znała mechanizmy kłamstwa, manipulacji :) Ale można znać te mechanizmy też dlatego, żeby się przed nimi bronić i dlatego, że już ktoś Cię oszukał :) Ależ nie musisz uczestniczyć, na szczęście nikt nikogo nie zmusza :) Pozdrawiam :)
Łukasz Turoń To w sumie podobnie jak w "realu" ;) Jeśli naprawdę Ci zależy na dobrym związku, to intensywnie szukasz, zapisujesz się na jakieś zajęcia, które Cię interesują, żeby poznać kogoś z podobnym hobby, na konkretny kierunek studiów, chodzisz na spotkania partii z która sympatyzujesz :P do kościoła, jeśli zależy Ci na kimś religijnym, na fitness, jeśli doceniasz dbałość o ciało i tak można wymieniać o wymieniać te miejsca, a także to, że prezentujesz się tak, by przyciągnąć swój ideał :) Oczywiście, zdarzają się przypadki, że akurat spotkasz kogoś i nagle okaże się, że jesteście dla siebie stworzeni, nawet można to do pewnego stopnia przyciągnąć, ale to już fizyka kwantowa ;) Najlepiej działać na kilka sposobów, głównie poprzez stwarzanie okazji, to jest właśnie najważniejsze, stworzyć okazję! A uważam, że Internet stwarza tych okazji mnóstwo, a w przypadku osoby zapracowanej/ introwertycznej/ niesmiałej tych okazji stwarza po prostu o wiele, wiele więcej niż "real". Ja podeszłam do tego metodycznie, posłużę się tutaj nomenklaturą sklepu, jak Ania :) może to głupie, ale w poczatkowej fazie po prostu znalazłam chłopaków, którzy spodobali mi się z wyglądu, wręcz wyszukałam interesujące mnie cechy wyglądu i kilka innych ogólnych takich jak wiek, wzrost, wykształcenie, praca, hobby itp. To tak jakby wejść do sklepu i wybrać na pierwszy rzut oka 7 sukienek, o kroju, kolorze, który mi pasuje. (I dygresja: jeśli w miedzyczasie napisał do mnie ktoś, kto nie miał idealnego "fasonu", i tak z nim rozmawiałam, bo tak jak w sklepie czasem coś co na wieszaku wygląda tak sobie, a jak się założy to nagłe wow ;) Następnie przejrzałam dokładnie profile tych załóżmy 7 chłopaków, co można porównać do sprawdzenia materiału na metce, dotknięcia go, później rozmawialiśmy, co można porównać do zmierzenia sukienki. I nadal może okazać się, że sukienka po zakupie szybko się niszczy, rozciąga, blaknie, drapie, uwiera, ale jeśli wcześniej dobrze sprawdzi się fason, materiał i jak ona leży, to raczej nie rozczaruje ;) Ale oczywiście ważne są też te pierwsze 2-3 randki, już na żywo, czyli to ten okres kiedy nie używając produktu, możemy na niego spokojnie popatrzeć w domu, zmierzyć w różnym świetle i oddać, jeśli zajdzie taka potrzeba ;) Jest jeszcze kwestia, czy sukienka przetrwa lata, czy tygodnie, czy da się ją naprawić albo przyszyć koronkę i czy umie się o nią dbać, ale to już kwestie związkowe, kolejny poziom wtajemniczenia ;)
Masz rację. Dlaczego przepisujesz to co już nie raz było powiedziane w filmie czy przez Ciebie napisane. Może zwyczajnie się nudzisz. Nie wiesz co z sobą zrobić dlatego poświęcasz ogromną ilość czasu na takie serwisy.Analogia do sklepu z ubraniami jest idealna ponieważ dziewczyny na ogół poświęcają ogromna ilość czasu na przegrzebywanie ciuchów.Takie przebieranie i przepytywanie właśnie mnie brzydzi nie chcę być tym idealnym ciuchem na ten sezon. Jak wynika z Twoich wypowiedzi jednak dość często zmieniasz partnerów. W każdej niteczce chcecie by faceci byli idealnie pasującymi do was ale w lustrze sklepu często nie dostrzegacie odbicia narcyza, który tylko blokuje kolejkę do przymierzalni.
Hej ,nagraj coś o portalu fotka.pl . Na każdym portalu randkowym wygląd jest na pierwszym planie, więc można naprawdę ominąć kogoś wyjątkowego "perełkę" ,bo jak się poznaje kogoś w realu to wszystko jest inaczej . Jeśli komuś uda się poznać kogoś przez internet i stworzyć prawdziwy związek to są szczęściarzami.
Aniu, moze odcinek o tym, jak bardzo potrafia byc toksyczni rodzice (czy tez rodzina) partnera/partnerki? Ja ze swoim chlopakiem jestem poltorej roku, od pol roku razem mieszkamy a jego kochana mamusia na uszach staje,zeby nas poroznic, co niestety przyczynia sie do wielu konfliktow miedzy nami. Niby mowi sie, ze wiazesz sie z mezczyzna,a rodzina to tylko dodatek, ale wtedy,gdy sie trafia,ze jego mama nie zle potrafi manipulowac ukochanym synkiem,tylko po to, by poroznic go ze swoja partnerka, czlowiek nie potrafi przymykac juz oczu na dzialanie jego rodziny a z checia bycia z taka osoba dalej, wiarze sie takze wyobrazenie jak to bedzie dalej z jego rodzina,to sie odechciewa juz zwiazku ,mimo,iz sie obecnego partnera/partnerke bardzo kocha... Mysle,ze to dosc ciekawy temat na filmik, i dosc gleboki...
Ja poznałam swojego chłopaka przez internet, znamy sie 8 miesiecy, jestesmy razem 4, jest to moj pierwszy i jak oboje wiemy ostatni wybranek. Mysle, ze sa wyjatki od reguły jak zawsze. Warto byc soba i nie koloryzowac w internecie wtedy nikt nie bedzie rozczarowany na spotkaniu w realnym swiecie :)
Czesto faktycznie za duzo oczekujemy od poznawanych osob. Ludzie tez czesto opowiadaja o sobie nieprawde lub polprawde poniewaz boja sie odrzucenia, a nie tylko po to zeby od razu kogos zdobyc. Wiadomo, ze kazdy w tej sytuacji chce dac sie poznac ze swojej lepszej strony. Druga rzecz: Czesto bardzo ciezko jest nie traktowac randkowania online jako zabawy. Wiele ludzi w dzisiejszych czasach cierpi na chroniczna samotnosc i nie ma pomyslu na to, gdzie moglaby poznac kogos odpowiedniego.
o tak odcinek o tinderze byłby świetny :) od roku korzystam, byłam na kilku randkach, ale za każdym razem kończyło to sie na tej jednej randce. Głównie z mojej strony. Nie wiem do konca jak podchodzić do tego sposobu randkowania.
Poznałam gościa przez internet. Jesteśmy razem już rok. Na początku chwalił się jakim to in jest artystą, ile sportu uprawia... Więc stwierdziłam gość dla mnie a tu się okazało że to wszystko to jedno wielkie KŁAMSTWO. Prawda jest taka że on poprostu nie umie rysować (tylko chodził do szkoły plastycznej w wieku 10 lat) , jeśli chodzi o sport to może raz do roku. Ja nigdy nie kłamię na portalach dlatego trochę mnie to wzburzyło.
Pomimo tego, że mojego obecnego chłopaka znalazłam właśnie za pomocą internetu, to źle wspominam nawiązywanie znajomości właśnie w ten sposób. Mało jest ludzi szczerych, nie ukrywających swoich zamiarów. Większość to niestety desperaci i oszuści.
Spotkałem się w swoim życiu z grubo ponad 100 dziewczynami z neta (Potem przestałem liczyć). Największą wadą tej metody jest to, że jest "mało efektywna". W internecie przesiadują głównie kobiety brzydkie a te ładniejsze mają najczęściej bardzo przerośnięte ego. Trzeba naprawdę się namęczyć żeby przesiać chwasty i znaleźć kobietę godną uwagi. Nie mniej czasami się to udaje. Chociaż ilość wysiłku i czasu jaką trzeba w to włożyć sprawia, że już lepiej podrywać na ulicy.
W pewnym wieku możliwości poznawania nowych ludzi stają się trochę ograniczone. Na studiach dużo się dzieje, poznaje się wiele nowych osób, ale co potem? Potem zaczyna się praca, a nie wiem czy wiązanie się ze współpracownikami to dobry pomysł, nie ma się też raczej tyle czasu i chęci na łażenie po knajpach itp. Wtedy internet wydaje mi się bardzo dobrą opcją. Sama poznałam tak męża i jak się potem zastanawialiśmy to raczej nie było żadnych miejsc, w których moglibyśmy się spotkać i poznać. Zawsze jednak szukałam gości, którzy wydawali mi się po prostu normalni, bez żadnych wydziwianek, że są instruktorami skoków spadochronowych, rekinami biznesu itp.
Trzy miesiące temu poznałam na tinderze świetnego mężczyznę . Przystojny, zabawny, romantyk, miły, szarmancki, a jednak to nie to, choć w realu gadało nam się super.. Czasami naprawdę można poznać kogoś wartościowego, lecz niestety, są to właśnie takie rzadko spotykane perełki.
Portale randkowe dają możliwość poznania interesownej osoby, więc warto z niej korzystać. Jednakże powinny być traktowane jako jedynie DODATEK do innych form i miejsc, w których możemy poznawać ludzi. Jeżeli ktoś ma problem z nawiązywaniem kontaktów w rzeczywistych sytuacjach, to portale mogą bardziej zaszkodzić niż pomóc. Mam na myśli, że takie osoby wtedy są bardzo podatne na przykładowe pułapki opisane w filmie.
Ja mam odmienne zdanie co do poznania kogoś przez internet. Pracuję tylko z kobietami wiec ja i moje koleżanki tak się umawiałyśmy z czego większość jest dzięki temu w stałych związkach.
ja zawsze w zyciu codziennym nikogo interesującego nie poznałam a w internecie tak nawet bardzo.
. Przez internet trzeba umieć się do tego zabrać. Z zakupów przez internet tez jestem zadowolona.
Moja siostra ma dobrego, męza z internetu.
Przez internet kupiłam mieszkanie,samochód i wiele wiele innych rzeczy
. Kocham internet
Oj, ja bym chętnie obejrzała odcinek o tym, co zdradza chłopaka, gdy umawia się z kilkoma dziewczynami na raz (:
Coś nie tak? :)
Azgalor1212 Nie. Nie rozumiem, dlaczego pada takie pytanie.
Jeśli przy jednym stole na randce znajdują się oprócz Ciebie inne kobiety znaczy że umówił się z kilkoma naraz. :)
Aha, pytałeś o moje życie prywatne. Odpowiedź: nadal nie.
Pytam się, czy jest coś nie tak, gdy facet spotyka się z wieloma na raz. Bo jeśli nie, to po co doszukiwać się jakichś ukrytych zachowań, które go zdradzają?
Fantastyczne metafory Aniu! Rownież pomysł o nagraniu filmików o randkowaniu jest mega trafiony 😊 Czekamy! 😘
Kobieto, odkryłam Twój kanał raptem dwa dni temu i nie mogę się oderwać! Filmiki świetne, z humorem, tak trzymaj! :D
Ogladam regularnie, jesteś zajebista, brakowało kogoś takiego na yt, fajnie że jestes, nigdy nie rezygnuj z tego co robisz👌 zycze Ci powodzenia, obyś trafiła na ludzi którzy dadzą Ci jeszcze większe możliwości rozwoju 🤗
Świetny filmiki ☺Nie rozumiem komentarzy typu np "Poznałam go przez internet, jesteśmy ze sobą dwa lata" Uwazam że, Ania nie "hejtuje" związków ludzi, którzy poznają się w sieci, opowiada o realiach jakie są "nie wszystko co widzimy jest prawda" i o tym trzeba pamiętać ! Pozdrawiam☺☺
misia veronisia A ja rozumiem te komentarze :) Ludzie po prostu wyrażają własne zdanie poparte przykładami :) Zwłaszcza, że Ania aspiruje do bycia specjalistką w temacie randkowania, powinna być więc nieco bardziej obiektywna niż zwykła osoba, która po prostu miała takie a nie inne doświadczenia :) Owszem, Ania nie hejtuje takich związków, ale deprecjonuje ten sposób poznawania ludzi na podstawie stereotypów, na co bym nie zwróciła takiej uwagi w rozmowie z koleżanką, ale bycie specjalistą zobowiązuje :) Naprawdę lubię Anię, doceniam ją i to, co tworzy i dlatego tym bardziej zauważam sformułowania, wypowiedzi, które uważam za błędne. Chyba, że tutaj można komentować tylko wtedy, kiedy w 100% zgadzasz się z Anią i chcesz ją pochwalić, ale mam nadzieję, że nie ;) Ja bym nie chciała mieć takich fanów czy przyjaciół, którzy mi tylko potakują ;) PS: Nie mówię tego o Tobie, bo jeśli się w tym temacie zgadzasz z Anią to jak najbardziej możesz to wyrazić i nie rozumieć innego punktu widzenia, bo masz inne doświadczenia, to nic złego :)
+Kaja Anna Pietras Po wcześniejszych komentarzach wywnioskowalam,że film jest o czym innym i komentarze o czym innym.😀 Oczywiście, że można wyrażać swoje zdanie i nie zawsze musi być pozytywne po prostu po niektórych komentarzach odebrałam, że co poniektórzy nie zrozumieli filmiku i przekazu jaki autorka nam dala.. ☺☺
misia veronisia Może jakiś tam komentarz był nie ma temat, ale stwierdzenie że myśli się inaczej i podanie przykładu, jest na temat :) Jaki przekaz dała Ania? To, że sama nie jest fanką randkowania przez Internet jest jej osobistą sprawą. Tylko, że Ania aspiruje do bycia specjalistką, a jako taka powinna być bardziej obiektywna. Na przykład przedstawić argumenty za i przeciw, ale nie na zasadzie że "to jest źle i tamto jest źle i nie hejtuje, może sie komuś udać, ale to generalnie jest do dupy". Tak może powiedzieć osoba prywatna, od Ani oczekuję nieco bardziej naukowego podejscia ;) I oczywiście, nie ma nic złego w tym, że Ania powie "no ale ja nie jestem fanką". Ok. Ale nie spodobało mi się na przykład porównanie do telezakupów czy też do "wątpliwej jakości towarów z Chin"- czy to znaczy że wszyscy, albo przynajmniej większość osób szukających miłości w Internecie to "towary" gorszej kategorii, oszuści? I co to znaczy, że ktoś jest gorszej kategorii? Bo ja na przykład spotkalam w Internecie wielu introwertyków, więc jeśli Ania uważa introwertyków za gorszych, to ma rację, Internet jest pełen "wybrakowanych" osób. A jeśli ktoś jest przy tym nieśmiały (to nie jest to samo!) to już w ogóle masakra! ;) Nie twierdzę, że Ania miała to na myśli, ale tak to można zrozumieć. Druga kwestia- "wszechobecna ściema", nie zgadzam się, w wielu przypadkach to właśnie w Internecie nie musimy udawać kogoś, kim nie jesteśmy, bo problem poczucia odrzucenia prawie kompletnie zanika! W Internecie nawet bardzo nieśmiała osoba może wyrazić siebie, porozmawiać o swoim hobby i nie czuć się nadmiernie oceniana, nie musi się bać "konsekwencji", niezrozumienia, szyderstwa czy krytyki, bo nawet jeśli coś takiego sie pojawi, można bardzo łatwo zerwać "kontakt" :) Ania powiedziała, że w Internecie ludzie pokazują to, co jest w ich życiu ciekawe, a w realu niby nie? Nie wiem jak Ty, ale ja jak kogos poznaję, to nie mówię mu o swoich problemach, tylko o zainteresowaniach i innych pozytywnych aspektach mojego życia, najwyraźniej jestem straszną kłamczuchą ;) Tak samo ze zdjeciem- daje najlepsze, a gdy idę na randke robię wyraźniejszy, ładniejszy makijaż, niż zazwyczaj, nie wiem, może ze mną jest coś nie tak? :P Kolejna rzecz, to że ktoś ma wpisane milion zainteresowań, to po pierwsze od razu jest podejrzane, nawet bardziej niż na żywo, a po drugie łatwo to sprawdzić, zadając pytania :) "Duży wybór przez co trudniej znaleźć kogoś fajnego"- chyba właśnie łatwiej, im wiecej możliwości, tym lepiej, oczywiście w sklepie działa to na naszą niekorzyść, ale w Internecie istnieją portale gdzie można wpisać sobie swoje wymogi i wyszukać interesujące nas osoby. Problem rozwiązany :) Nagle z miliona produktow robi sie kilka, potem oglada się dokładnie profile, to tak jakby sprawdzać jakość materiału, potem zaczynasz rozmawiać, czyli niejako "mierzysz" produkt, dla chcącego nic trudnego :) Jeśli tylko jest wyszukiwarka, albo produkty są jakoś skategoryzowane... Idealizowanie- że na poczatku ma się tylko zdjęcie i krótki opis, no niekoniecznie, jak człowiekowi zależy, to zrobi porządny opis swojej osoby, poza tym, co niby mamy na początku wiecej w realu? Też tylko wygląd i kilka zdań, co gorsza często z początku nawet nie poruszających ważniejszych tematów! Jedyną przewagą spotkania kogoś na żywo jest to, że od razu się wie, czy ta osoba Cię pociąga, ale i tak po rozmowie w Internecie przychodzi czas na pierwsze randki w realu, więc nie widzę problemu. Wolę poznać trzech fajnych facetów w Internecie, potem się z nimi spotkać i stwierdzić że największą chemię mam z panem X, niż poznawać na raty po jednym facecie w realu, wiedzieć od razu, że mnie pociąga, a potem się rozczarować, bo nie gada się tak dobrze, bo ma poglady z kosmosu albo po prostu jest dupkiem. I Internet jest tu taką ochroną właśnie, żeby nie idealizować przystojnego dupka, tylko najpierw poznać czyjąś duszę.
Zabawny odcinek.
W ogóle nie korzystam z mediów społecznościowych, włączam jedynie YT (jak dzisiaj ;) ). I uświadomiłem sobie 1 rzecz: ludzie, którzy faktycznie lubią sport (a ja lubię), wycieczki itd. właśnie nie mają czasu na mówienie (pisanie) o tym w mediach. Mają czas na to ci, którzy... głównie siedzą przed netem. Czym bogatsze życie internetowe, tym siłą rzeczy musi być mniej kreatywne i ciekawe życie poza nim... Tak to działa najwyraźniej.
Aniu, świetny odcinek. Odpowiadając na Twoje pytanie - Tak, zrób kolejne odcinki o randkowaniu przez Internet. 😉
moim zdaniem nie bedzie obiektywny, tylko steoretypowy
A ja bym chętnie obejrzała odcinek o ludziach, którzy są w związkach bez miłości np. z przyzwyczajenia, obawy przed samotnością czy checi poczucia bezpieczeństwa. Zawsze mnie ciekawiło jak można być w takim związku, co takimi ludźmi kieruję i czemu wybierają opcję latwizny niż miłość, prawdziwe uczucie itp. Szczególnie w przypadku mężczyzn :) Pozdrawiam Aniu :) Świetne filmiki :)
Ludzie panicznie boją sie samotności, a w społeczeństwie mamy tak wgrane, że jak ktoś nie potrafi sobie znaleźć drugiej połówki to czuje się gorszy (bo jest nieatrakcyjny). Dlatego boją się zaryzykować i poszukać szczęścia, boją się, że będą sami, że będą postrzegani jako "przegrywy", do tego są przyzwyczajeni, że mogą się przytulić, pocałować itd, i boją się, że to stracą bezpowrotnie.
Niska samoocena+zryty beret przez społeczeństwo+strach przed samotnością+uzależnienie od rzeczy które można robić tylko w związku.
Cholera Anka, Twoja mimika i uśmiech cholernie przyciagają ;)
Sieć to istna wylęgarnia oszustów i desperatów.
Ale zdarzają się ciekawe wyjątki ;) Do wszystkiego trzeba mieć dystans.
Willy Wonkowski - nie twierdzę, że internet jest złym sposobem na znalezienie miłości - patrz moje drugie zdanie z komentarza.
Ale... w nim łatwiej jest zamaskować to co chce się zamaskować, a real zdradzi wszystko. Zdradzi każdy nietakt, każdą mimikę, gest, zawahanie się, plątanie w zeznaniach...
No chyba, że ktoś do perfekcji opanował sztukę kłamania - a są i tacy mistrzowie. Jeżeli internetowa relacja trwa stosunkowo długo, do głosu dochodzi wyobraźnia a wtedy może być już za późno żeby nabrać do tego dystansu.
Znam kilka par, które poznały się przez internet i są do dziś ale to niewielki procent społeczeństwa.
Sama miałam konto na sympatii i mogę ten portal podzielić na kilka kategorii facetów: podrywacze, krypto-żonaci, krypto-dzieciaci, krypto-związkowcy, nudziarze, samoprzylepni desperaci, udający pracoholików, i uwaga... fajni, zabawni,skromni z ciekawym hobby- ale takich jest mało - trzeba baaardzo uważnie obserwować i szukać.
Tak na prawdę wszędzie możemy zostać zmanipulowani ale jednak w sieci najmocniej.
Crixuus1 no dokładnie, równie dobrze możemy poznać się w kościele i zawieść się na sobie po jakimś czasie ;)
W każdej sytuacji dystans trzeba zachować.
Ale internet to rzeczywiście taki "sklep" i jak to Ania mówi - mnóstwo Chińszczyzny...
Odstetek tych ciekawych, godnych uwagi może z 5%??? Wiem z własnego doświadczenia.
Tak miałam złe doświadczenia, które mnie podłamały ale na szczęście należę do osób wyciągających po czasie wnioski, którymi teraz się dziele.
Te kategorie, które wymieniłam śmiało (o zgrozo!) można przypisać niejednej kobiecie na tego typu serwisach - żeby nie było, że czepiam się tylko biednych mężczyzn ;)
Mówi się trudno, żyje się dalej ;)
A co polecasz się ? :>
to że ktoś ma potrzeby seksualne i ma jaja żeby o tym otwarcie powiedzieć to szczerość a nie desperacja
Super jasne Aniu!! Zrób więcej takich filmików ❤️❤️
Cześć,
po pierwsze Twoje filmy są świetne. Nie ważne czy się z nimi zgadzam czy nie, widać, że nie boisz się mówić co myślisz, masz mega dystans do siebie i do swoich filmów oraz co najważniejsze - poruszane tematy trafiają do mnie i są powodem do wielogodzinnych rozmyślań. Super - dziękuję Ci bardzo!
Po drugie chciałabym podpowiedzieć temat do filmów - może coś na temat jak rozpoznać czy jest się w udanym czy złym związku? Znaki? Wskazówki?
Łatwo oceniać związki innych, ale od środka gdy to nas samych dotyczy trochę trudniej.
No nie wiem, co o tym sądzisz, ale ja na pewno bym się ucieszyła słuchając Twoich wskazówek!
Pozdrawiam i gratuluję!
Jesteś jedną z nielicznych osób które bardzo miło się słucha i ogląda. Tak w wolnej chwili nadrobiłam już chyba wszystkie odcinki haha, pozdrawiam i subskrybuje:)
Moim zdaniem randkowanie przez internet niewiele się różni od "realnego"... niektórzy narzekają, że Tinder opiera się na wybieraniu potencjalnych par tylko ze względu na wygląd, ale przecież jak poznajemy kogoś na żywo, to też wartościujemy, czy nam się dana osoba podoba, czy nie i często choćby ktoś nam się super podobał z charakteru, ale będzie totalnie nie w naszym typie wyglądu, to i tak najpewniej nic z tego nie wyjdzie.. Koloryzowanie też jest powszechne, bo jak chcemy zrobić na kimś jak najlepsze wrażenie, to zaczniemy raczej od opowiadania o tym, jak w pocie czoła ćwiczymy na siłowni, a nie, że w piątek wieczorem pożeramy całą pizzę i popijamy piwem.. Zaślepienie? Zawsze w początkowej fazie znajomości mniej lub bardziej idealizujemy partnera... Jeżeli randkowanie przez internet dąży do związku, to i tak prędzej czy później przeniesie się ze sfery wirtualnej na realną i jeżeli partnerzy dobrze się dobiorą, to nie będzie miało znaczenia, czy poznali się w pracy, na imprezie czy na Tinderze. :)
Zakładając, że ludzie na Tinderze myślą o matchach, bo wiele osób robi lajk na wszystkich a potem selekcjonuje :D
Moja pani od biologi (jestem w liceum) mówi, że partner musi się podobać nam. Więc nic dziwnego, że zagadujemy do osób, które nam się podobają. Jak to mawiają najpierw jest zauroczenie, a potem to zauroczenie może (nie musi) przekształcić się w miłość.
Zgadzam się z tym że w internecie można poznać kogoś wartościowego ale zapoznanie w internecie powinno jak najszybciej dążyć do spotkania twarzą w twarz i zaproponowanie spotkania w realu albo zapytanie o numer telefonu(lepiej umówić spotkanie bo numer telefonu lepiej nie podawać w internecie),to weryfikuje zainteresowanie drogiej strony bo w przeciwnym wypadku można byś zwodzonym przez kogoś kto chce się tylko dowartościować wirtualnymi adoratorami z internetu
właśnie przekształcenie zauroczenia w miłość obustronną to jest sztuka :) i ogromne szczęście jak to kogoś spotka
Nie zgodzę się z Tobą. W każdym moim chłopaku zakochałam się od przysłowiowego pierwszego wejrzenia. Spojrzałam i już wiedziałam, już to poczułam, ten błysk w oku, przepłynął prąd. I żaden z nich nie był "w moim typie" (dlatego teraz wiem, że nie istnieje coś takiego jak "mój typ", jak człowiek się zakochuje to mu wszystko jedno czy chłopak jest łysy czy lekko grubawy). Próbowałam, ale nie jestem w stanie poczuć czegoś takiego patrząc na zdjęcie w Internecie, bo zdjęcie to tylko odpowiednio wyselekcjonowana perspektywa...
W/s interneru masz zupelna racje Aniu. Jestes bardzo madra jak na osobe w młodym wieku i bez wielu doswiadczen zycioych :) Lubie Twoje filmy.
"na żywo łatwiej wyczuć kłamstwo " może odcinek o tym, jak poznać że ktoś kręci? nie tylko na żywo, ale też przez internet ☺
cześć :) A może by Pani nagrała odcinek właśnie na temat Tindera jak tam się ludzie zachowują,a jak w rzeczywistości :) jak się z nimi pisze czy są wartościowymi ludzmi ;) itd i czy warto na takie potale wchodzić i poznawać ludzi. Pozdrawiam :)
Piotr badoo jest nielepsze...
Mógłbym powiedzieć to samo o Fotce xd
Na Tinderze pewnie zachowuja sie tak samo jak w innych internetowych miejscach.Dlaczego mialoby byc inaczej?W koncu to ci sami ludzie.
Albo przesadzasz, albo ja miałam niesamowite szczęście. Na Tinderze poznałam trzech wspaniałych mężczyzn, dwoch z nich jest moimi bliskimi przyjaciółmi, a jeden został moim chłopakiem. Mimo że pierwsze spotkanie było niesamowicie stresujące i trudne, dzisiaj jest nam razem wspaniale. :)
o kurde to dziewczyna może sie stresować przy chłopaku ??? zawsze myślałem że jest na odwrót :P
Hm... Ja się z tym nie zgodzę. Korzystałam przez dwa lata (z przerwami) z portalu randkowego i nie powiem, natknęłam się tam na piardyliard debili i zboczeńców, spotkałam się z kilkoma miłymi facetami, przeżyłam ogromny zawód w relacji z jednym z nich (ostatecznie nawet się nie spotkaliśmy), a mimo to po tym wszystkim poznałam tam najwspanialszego faceta na ziemi! Nigdy nie spodziewałabym się takiego obrotu spraw i gdy teraz o tym myślę nadal nie mogę w to uwierzyć. Niedługo nasza rocznica, w niedalekiej przyszłości planujemy razem zamieszkać. Mamy wiele wspólnych pasji, rozumiemy się bez słów i nie wyobrażam sobie życia bez niego. Jestem cholerną szczęściarą! :D
Jesteś bardzo ładna i mówię to jako kobieta. :) Masz super kanał, wpadam tu często i oglądam po kilka razy niektóre filmiki. Oprócz tego jesteś inteligentna, cieszę się, że ktoś prowadzi taki kanał, buziaki!
Halo! Budzimy się ze snu, mamy rok 2017, a nie 2007 czy 1997. Teraz każdy jest "w internecie". Internet to świetne miejsce do zawierania znajomości, bo jest tu znacznie większy wybór. Oczywiście część osób kłamie, jak wszędzie, ale to przecież wyjdzie przy pierwszym spotkaniu. A zwykle nawet wcześniej, bo to łatwo wyczuć.
Super odcinek :)
Ja nie o randkowaniu, ale pisaniu. Wydaje mi się, że jestem dziwna, ponieważ w rzeczywistości tematy same przychodzą i jest cudownie, a podczas rozmowy przez internet to się tak nie klei jak w życiu prawdziwym. Większość osób ma na odwrót, nie wiem co z tym zrobić.
Mam dokładnie tak samo czuje się zacofany :-D
Marta Martolini mam identycznie, nie dam rady pisac z facetami przez fb a na żywo mam o czym gadac
W takim razie witamy w klubie😂
heh to ja akurat wole pisać bo zawsze mam tą chwilkę żeby sie zastanowić co chce powiedzieć , w rzeczywistości to różnie bywa albo nic nie umiem powiedzieć albo mówie nie to co chce , chyba że jest to osoba przy której swobodnie sie czuje , ale co ciekawe odnosnie tej drugiej osoby to wolę taką słyszeć w realu bo odrazu ton głosu i mimika podpowiada jakie ma intencje druga osoba itp. W ogóle lubie dużo słuchac kobiet czy to coś dziwnego ??? XD
Martha Martha też tak mam :')
Hej, chciałbym tylko napisać, że jesteś jedną z niewielu osób, które naprawdę dobrze robią te wstawki, nazwijmy je, "rozluźniające" [1:30 czy 1:52] nie są przeciągnięte, nie męczą i nie są tematem samym w sobie tylko miłym dodatkiem. Nie wiem, na ile sama produkujesz te filmy, czy masz jakąś ekipę ale na pewno ktoś robi dobrą robotę, tak trzymać!
Hej! Bardzo mi miło to czytać :D Większość odcinków, tak jak ten, produkowałam sama, więc tym bardziej mi miło :) Pozdrawiam!
Cieszę się że w końcu pani o tym powiedziała, też tak myślę i wręcz drażni mnie jak ktoś na fb insta czy innych do mnie podbija. Mam ochotę normalnie zablokować taką osobę na "Dzień dobry", a szczególnie obcokrajowców. Nie wspominając że nawet nie wrzucam postów które insynuowały by że kogoś szukam. Znam sporo dziewczyn i facetów którzy przez internet szukają. Znam też pary które się dobrały przez internet i są szczęśliwe, ale też uważam że to najzwyczajniej w świecie jest głupie, bo internetowe randki odbierają taką magię prawdziwej randki, kiedy ludzie się jeszcze dobrze nie znają i twarzą w twarz mogą się poznać. Sama kiedyś tak eksperymentowałam, przez internet i smsy fajnie się gadało, a później na takiej prawdziwej randce okazało się że nie mam z taką osobą o czym rozmawiać że w ogóle jest nudna i nie ma nic do zaoferowania co zgrywało się ze mną więc mi się też wszystkiego odechciewało, a później pisała dlaczego się nie odzywam itd. Eh...
A u mnie było tak że nic się nie zmieniło jak po 3 miesiącach spotkaliśmy się.Te trzy miesiące to totalne wariactwo,scenariusz na film,pisaliśmy cały czas ,nie spałem ,nie jadłem,pisałem takie rzeczy że Szekspir mógł by się uczyć.Klasyczne zakochanie . Spotkaliśmy się i było i jest jeszcze lepiej .Wyjątki potwierdzają regułę .
Niedawno polubiłem kanał i widzę że jest tu sporo bardzo trafnych ocen które podzielam, wcześniej jakoś to chodziło mi po głowie ale tutaj jest to wszystko fajnie i przejrzyście sformułowane.
Uwielbiam Cię ❤️👌🏻
Zgadzam się w dużym stopniu z Twoimi opiniami i masz naprawdę fajne, inteligentne podejście do tematu związków, ale pułapka 1 jest tu przedstawiona w sposób krzywdzący dla osób takich jak ja. Sam mam wiele zainteresowań, nawet część z nich jest wymieniona na filmiku :P i znam również osoby z mojego otoczenia, które też mają ich mnóstwo i biorą w nich czynny udział, więc nie generalizowałbym aż tak bardzo. :)
Jak zawsze świetny odcinek, pozdrawiam Cię Aniu. :)
A ja oszukałam system: Tydzień temu zalogowałam się na portalu randkowym i w opisie podałam wszystkie swoje wady plus wiele innych, typu: biedna, bez przyjaciół, bez perspektyw na przyszłość, nudna, obrażalska, dumna do przesady, nieogarniająca otaczającego mnie świata, w depresji itd i nie macie pojęcia ilu ciekawych ludzi się do mnie odezwało. Zrobiłam to, bo doszłam do wniosku, że przy pierwszych kilku spotkaniach i tak to wady odstraszają bardziej niż zalety przyciągają, więc po co kłamać.
Pochwalę się, od wczoraj oficjalnie mam nową dziewczynę. Myślę że duża w tym zasługa filmów Ani. Dzięki za to co robisz :)
"Interesuje się tańcem na rurze" to mi wystarczy xDDDDD
Myślę, że wiele osób chętnie by obejrzało odcinek "największę błędy popełniane w związkach"
Zawsze lepiej wiedzieć czego się wystrzegać
Bardzo lubię oglądać Twoje filmy, a o randkowaniu przez internet mam podobne zdanie ;) Innymi słowy mądrze mówisz haha
ale czasem są takie perełki, ja poznałam mojego chłopaka przez grę i przy spotkaniu oprócz spięcia nie odczułam żadnej różnicy w rozmowie czy zachowaniu :D
@@TaRudaDziunia Przez gre, jakas grupe tematyczna, a portal randkowy, to jest jednak roznica.
Aniu, z randkami online jest jak z kupnem samochodu używanego. Jeśli jest się szczerym i naturalnym, to można kogoś poznać. Nie jest łatwo i wymaga to wytrwałości. Ale przez internet poznałem moją narzeczoną z którą niedługo bierzemy ślub 😊😊
ludzie są różni, i to fakt, masz rację, Aniu, tak się zdarza, ale nie zawsze tak jest i sama to potwierdzam. pozdrawiam Cię! 😊
Super odcinek. Proszę o więcej vlogów dot. randek przez internet, portali itd.
to jest bardzo ciekawy temat, kontynuacja tego odcinka z randkami przez internet to dobry pomysł :) pozdrawiam
7:33 Aniu a ja na to jak na lato! :) Lubię Cię słuchać i czekam na następny odcinek
Dobrze jest znać kobiecy punkt widzenia na niektóre sprawy i jest wiele You tuberek ale tutaj u Ciebie jest najzabawniej:)
Poznałam chłopaka na Tinderze, znajomość zaczeła się od wymieniania głupich wiadomosci, a on pisał z konta kolegi :) Jesteśmy razem 9 miesięcy, a nigdy w realu nie poznałam tak dobrego, kochającego i uczciwego faceta. Wydaje mi się, że jeżeli ktoś jest nam pisany to z nim będziemy, obojętnie czy go poznamy w klubie, w pracy, zagada nas w autobusie czy "zmeczuje" nas na portalu randkowym ;)
W moim przypadku średnio 98% kobiet na tinderze nie zaczyna rozmowy jako pierwsza a marudzą że faceci nie potrafią zagadać. Napiszą "co tam?"- źle, powiedzą komplement - źle, napiszą coś kreatywnego- powie Ci że wymyslasz głupoty. Często też pytając kobiety dlaczego tutaj są, odpowiadają ze dla zabicia czasu i w ogóle nie są zainteresowane rozwojem znajomości. Wiele z kobiet także umie odpowiadać tylko na pytania jak na przesłuchaniu i zupełnie nic nie wnoszą do rozmowy. Faceci też niestety zbyt często wszystko psują i tworzą złą renomę naszej płci, od razu pisząc o seksie. Mówi się że Tinder to apka do umawiania się na szybki seks. Osobiście nie spotkałem żadnej kobiety która bylaby tam w tym celu.
Świetny pomysł aby nagrać filmik o podrywaczach w necie i jakbyś mogła jak to pomadka która masz na sobie? Piękna
Ten Twój rzymski nos jest przepiękny :)) nie mogę się napatrzeć
Tak się składa, że znalazłam "tę perełkę" :D w internecie, na portalu randkowym :D (CHYBA JESTEM WIELKĄ SZCZĘŚCIARĄ). Mój obecny mąż zagadał do mnie, ja z góry założyłam, że nic z tego nie będzie, ponieważ miałam za sobą kilka spotkań, które nie spełniły moich oczekiwać i byłam trochę rozczarowana. Jednak zgodziłam się na spotkanie...i jak się okazało, to była miłość od pierwszego wejrzenia ! tak, dokładnie :) Ponadto nasze konta były autentyczne, bez koloryzowania, obydwoje wyszliśmy z założenia, że albo ktoś zainteresuje się nami takimi jakimi jesteśmy albo nie. Nasz związek jest niemal idealny, uzupełniamy się świetnie, kochamy się bardzo, wspieramy. Wychowujemy trójkę dzieci i tworzymy fajna rodzinę. Mojego męża nie zamieniłabym na żadnego innego faceta !!! nawet gdyby to był super przystojniak i miliarder uganiający się za mną. Cieszę się ogromnie, że zdecydowałam się na taki sposób poznania partnera, ponieważ gdyby nie internet, raczej nigdy byśmy się nie poznali :) ....Oczywiście zdaję sobie sprawę z tego, że to nie reguła, i różne scenariusze życie pisze. Jednak to, że poznajemy kogoś przez internet nie obliguje nas od razu do zawarcia związku małżeńskiego, często ludzie w rzeczywistości też się wybielają, na początku starają pokazać się z jak najlepszej strony...dopiero czas pokazuje jacy jesteśmy faktycznie. Tak więc ja osobiście nie mam nic przeciwko poznawaniu potencjalnego partnera przez internet, bardziej martwiłabym się o bezpieczeństwo na pierwszej randce i zadbała aby odbyła się ona o przyzwoitej godzinie i w miejscu publicznym (jak to było w moim przypadku).
Poznałam mojego obecnego chłopaka w internecie. Nie powiem, przeżyłam wiele, spotykałam się z ludźmi niewartymi uwagi, chociaż wydawałoby się, że są ideałami. Aby znaleźć swoją prawdziwą połówkę trzeba swoje przejść, ale baaaardzo się opłaca! Życzę wytrwałości ;*
Oj zgadzam się, wybór ogromny i "towar" w większości wybrakowany ...zdarzają się perełki ale nader rzadko i trzeba się wręcz przedzierać przez chaszcze chwastów Aniu jak zawsze trafnie opisujący rzeczywistość i pożyteczny filmik:)
Czyli dokładnie tak samo jak wszędzie indziej.
W dzisiejszych czasach wygody i wszechobecnego egoizmu jestem skłonna się z tym zgodzić niestety Ale "wszędzie indziej" przynajmniej od razu weryfikujesz
? Nie wiem czy to coś ma wspólnego z czasami- krzywa Gaussa to dość stary wynalazek i 100 lat temu tak samo dobrze opisywała rzeczywistość jak dzisiaj- większość, nie jest atrakcyjna, bogata, inteligentna itd. Swoją drogą ta "weryfikacja" to jest temat na osobny odcinek.
mi się wydaje że to bardzo dobry pomysł na odcinek jeśli chodzi o te portale randkowe zwłaszcza na temat tindera ;)
Takkk Aniu tak, odp. na Twoje pytanie wiecej na temat Portali Randkowych: Tinder, Sypmatia i Badoo !
nie mogę się z tym zgodzić. poznałam mojego faceta na tinderze, była to pierwsza osoba, którą w ogóle zmaczowalam, pierwsza, z którą rozmawiałam i jedyna, z jaką się spotkałam. przegadalismy całe dnie, pisząc ze sobą, spotkaliśmy się dopiero po dwóch tygodniach i bujamy się tak ze sobą prawie dwa lata. znalazłam na tinderze swojego najlepszego przyjaciela :)
johnybravoalicja ależ ja nie twierdzę, że to niemożliwe, a trudne😉
dziad5 przykro mi, jezeli masz złe doświadczenia :)
Poznałam mojego chłopaka przez internet. Mija piąty rok jak jesteśmy razem i zaręczyliśmy się. Dlatego uważam, że to nie randkowanie przez internet jest złe, źli są po prostu ludzie. W realu na pierwszej randce też większość ludzi udaje, opowiada same ciekawe rzeczy i odbiega od rzeczywistości. Internet ma też taki plus, że skupiamy się na osobowości a nie na wyglądzie. W realu często tracimy kogoś wartościowego, bo oceniamy go po wyglądzie i kiedy odbiega zbyt mocno od naszych ideałów z góry go skreślamy, nawet nie zadając sobie trudu poznania jej. A w internecie musimy się bardziej postarać w kwestii osobowości. Jeśli ktoś jest kłamcą i koloryzatorem, to jest nim nie zależnie od internetu czy realu. Wystarczy zdrowy rozsądek i nie nastawianie się na garnek złota na końcu tęczy, choć ja taki znalazłam ;)
Super, mam 3 pary na tinderze, ale sądze, że prawdziwe życie to jednak inna sprawa, nie należy idealizować kogoś tylko poprzez zdjęcie, bądźmy realistami, miłość i tak sie znajdzie, niekoniecznie w internecie. Pozdrawiam!!!
Spotkałem się z kilkoma kobietami przez internet i fakt, strasznie ciężko znaleźć kogoś na miarę oczekiwań. Nie mówię, że osoby z którymi się widziałem były " nie halo" ale nie takie miałem wyobrażenia. Unikam już portali randkowych . Pozdrawiam Aniu ;))
Sam myślałem ostatnio o tym temacie i wpadłem na pomysł dlaczego randkowanie przez internet może być ciekawe. A tym powodem jest niepewność. Poza internetem, gdy rozmawiamy z dziewczyną/chłopakiem to od razu widzimy reakcję, którą ciężko "zagrać". Dobry przykład: jeśli podobam się dziewczynie, to bardzo często to czuję przy kontaktach poza internetowych. Dziewczyna się śmieje z moich żartów, denerwuje itd. Gdy wiem, że się podobam to odziera to całą sytuację z tajemnicy, nie ma takiego dreszczyku emocji, człowiek tak bardzo się nie stara. Z kolei w internecie, zawsze trzeba się domyślać reakcji drugiej osoby. Nie wiem czy ten żart co opowiedziałem na prawdę jej się podobał, czy te "haha" to tylko kurtuazja. Dla mnie osobiście jest to plus, bardziej się wtedy angażuję i staram. Oczywiście to powinien być tylko początkowy kilkutygodniowy etap. Moim zdaniem randkowanie przez internet jest to ciekawy sposób do poznawania ludzi, miły dodatek do normalnego spotykania, a nie zamiennik.
Będzie kolejny odcinek z serii "sekret atrakcyjności"?
Uwielbiam Twoje porównania :D
Moja ulubiona polska TH-cam'erka!
Szkoda, że do niektórych Pani filmików dotarłem o ten tydzień za późno, albo też pokazały się tydzień za późno. :( Choć jeden był mi przydatny!
Ja kamieniem mógłbym rzucić (niska aktywność :P )! Ale niestety brakuje mi dobrych scenek z Pani wykonaniami. ;) Dzisiejsze - nie za bardzo. :-/ :(
Ja się nie zgadzam z tym, że randkowanie przez internet ssie i że na dłuższą metę nie jest to dobry sposób na poznanie drugiej osoby, mimo że w wielu kwestiach masz rację i może się okazać, że ktoś w rzeczywistości wygląda inaczej lub kłamał przez internet, co faktycznie ciężej jest wyczuć. Mimo wszystko mnie o wiele łatwiej było znaleźć ludzi o podobnych do moich zainteresowaniach, światopoglądzie, wartościach, sposobach spędzania wolnego czasu. W internecie poznałam też mojego chłopaka, który jest dla mnie najcudowniejszą osobą na świecie, jest kochany, oczytany, inteligentny, a co najważniejsze wyznajemy te same wartości, podzielamy taki sam światopogląd i sposób patrzenia na ludzi, na życie, lubimy te same formy spędzania wolnego czasu, tę samą muzykę, lubimy te same wydarzenia, te same rzeczy w kuchni i nie tylko. W prawdziwym życiu myślę, że moglibyśmy się nigdy nie spotkać, a dzięki internetowi jesteśmy razem od 2 lat. W internecie rozmawialiśmy przed poznaniem się w realu około 2-3 miesięcy i dzięki tym rozmowom i faktem, że miałam czas na poznanie go i jego spojrzenia na świat, mogłam się przekonać czy jest warto się angażować w tę relację i poświęcać czas na poznawanie go. Oboje po prostu byliśmy szczerzy ze sobą i w ani jednym procencie nie czułam rozczarowania, a wręcz przeciwnie, zachwyca mnie do dziś tym, jakim jest człowiekiem. To chyba jeden z pierwszych odcinków, który uważam, że jest nietrafiony i oparty na stereotypach tak mocno, że nie jest zgodny z rzeczywistością. Miałam też znajomych, który się umawiali np. przez Tindera i w większości słyszałam, że poznane osoby były zgodne z tym, co prezentowały na profilu. Jeden kolega mi raz powiedział, że poznana przez Tindera dziewczyna mocno różniła się od tego, co widział na zdjęciach, ale to był pojedynczy przypadek. Dodam, że ja sama też poznawałam bardzo wiele osób przez internet (nie tylko mojego chłopaka), i nie miałam ani razu sytuacji rozczarowania. Ale ja jednak zawsze opierałam się na kryterium przede wszystkim wspólnych zainteresowań, pasji.
Kiciul 2-3 miesiące, booooże.
Super film i tematyka :D Dlatego jak najbardziej jestem za filmikiem o tinderze !! :)
w realu juz dawno nie byłem a głodny jestem
nie ma już tej sieci, teraz jest auchan xd
+Angelika D po
Chociaż Kaufland też może być 😁
Mimo, że sama znalazłam miłość właśnie przez Internet i gdyby nie Tinder to nigdy byśmy się z moim partnerem nie poznali to i tak uważam, że randkowanie przez Internet ssie ;-) Więcej miałam z tego rozczarowań niż fajnych randek.
Istnieją wyjątki. Mojego faceta poznałam na tinderze i jestem najszczęśliwszą kobieta ma świecie. Moje randkowanie przez internet trwało ponad rok, ale znalazłam swoją perełkę. choć już prawie zrezygnowałam.
jestem bardzo za takim odcinkiem!
Kiedyś spotkałam się z jednym facetem poznanym w internecie, który oczarował mnie swoim życiem światowca.. A że sama bardzo lubię podróże, szybko odnalazłam z nim wspólny język. Wymieliliśmy parę wiadomości, przez jakieś 3 tygodnie, gadka się bardzo kleiła, więc w końcu umówiliśmy się na małą czarną cafe. Na początku wszystko w porządku, stwierdziłam śmiało że to ten facet co na zdjęciu w necie, tak samo atrakcyjny, głos też bardzo męski, przepełniony testosteronem, wizualnie prawdziwy samiec alfa. Spotkanie przebiegło radośnie i w dobrych humorach, była sama kawa i spacer, na koniec buziak w policzek. Po spotkaniu pierwszy napisał smsa żeby podziękować na wspaniale spędzony czas i na pewno by chciał ponownie się spotkać. Tydzień później druga randka, też z nim. Wieczorem, na kolację w modnej restauracji, z rezerwacją miejsc, które on sam załatwił. Przyniósł mi nawet drobny upominek. Dali nam taki stolik, do którego była przystawiona dwuosobowa kanapa i usiedliśmy na niej, tuż obok siebie,prawie noga do nogi. Stanowiło to dla mnie pewien dyskomfort, bo się jeszcze dobrze nie znaliśmy. Złożyliśmy zamówienie, w oczekiwaniu, on zaczął się do mnie łasić, obejmować ramieniem, próbując całować u usta, dotykając uda.. Na tamten moment nie wiedziałam co się ze mną dzieje, ułożoną, porządną dziewczyną z zasadami.. ale ja chciałam żeby on to dalej robił. Na szczęście nie uległam, bo wiedziałam do czego to najprawdopodobniej ma zaprowadzic.. Wy też pewnie wiecie.. Wkurzyłam się, przerwałam ten cyrk, powiedziałam że chcę wyjść i podniosłam się stanowczo z tej kanapy. On poszedł za mną, chiał mi pomóc założyć płaszcz w holu, powiedziałam że dam sobie rade sama. Powiedział, że odprowadzi mnie chociaż do auta, w połowie drogi mu podziękowałam za ''miły wieczór'' i powiedziałam, że tutaj już możemy się rozstać. Przemyślałam całą sprawę, po czasie i doszłam do wniosku, że gość wyrywa laski na feromony, żeby stawały się uległe w jego zalotach. Dodatkowo bajeruje je historiami ze swoich podróży i imponuje ''bogatym''życiem''. Wielki światowiec chciał mnie tylko przelecieć, jak pewnie te naiwne panny z innych miast, a nawet rejonów Świata. Bo przecież gdzie to on nie był... UWAŻAJCIE NA SIEBIE DZIEWCZYNY, CWANIAKÓW WBREW POZOROM JEST BARDZO WIELU!!!! Co Ty Aniu myślisz o tej opisanej przeze mnie historii?
Kardamonka współczuję nieudanej randki i nie bronię kolesia, dla mnie drugie spotkanie to też zbyt wcześnie. Mimo to, nie wiem czy nie napisałaś za ostro, a już te feromony... Przynajmniej do końca, jak zrozumiałem zachował się dość spokojnie i kulturalnie, a zbytnio nakręcił na kontakt fizyczny. Może trzeba było to sobie na spokojnie wyjaśniać nawet następnego dnia. Byliście w końcu na randce, więc pocałunek, to nie zbrodnia. To nie jest moja wizja jako "typowego" faceta, ale z rozmów z dziewczynami- niektóre (rozumiem nie Ty i ok) łatwo tracą zainteresowanie jeśli takich prób nie ma. Że koleś nie konkretny, zbyt nieśmiały, że mu się nie podobam itp. Zastanawiam się czasem czemu ludzie po prostu ze sobą szczerze nie pogadają. Kiedy czegoś chcą, lub też odwrotnie.
Czekam na ten odcinek o podrywaczach! hehe :D tinder, ani badoo mi się nie podoba. Dokładnie, to jest to, zależy co kto szuka. ;)
czekam na odcinek z sygnałami które mogą znaczyć że facet ma kilka innych ^^
Jest przystojny i bogaty
Karizumo Jak się spotykasz z nim to chyba wyczujesz. Chociaż teraz komunikacja jest rozbudowana. Nie no jak spotykasz się z nim to wiesz, czy ma kogoś na boku czy nie.
Po pierwsze ma portal randkowy. Prawdopodobieństwo, że jesteś jedyną singielka, którą tam napotkał jest nikłe
Ja mojego obecnego narzeczonego poznałam na portalu na którym, byłam aktywna jakieś 7 lat z przerwami. Gdzie nawet nie planowałam tam szukać nikogo do związku, tylko bardziej do "zabawy" i pogadanek. Po tygodniu może dwóch od pisania spotkaliśmy się, a po miesiącu od pierwszego spotkania się do niego wprowadziłam. Za kilka dni stuknie nam 2 rok związku, a za 2 miesiące się pobieramy. Więc czasami znajdzie się perełka tam, gdzie się tego nie spodziewasz. :D
Poznaliśmy się na Tinderze. Spotkałem się z nią w realu, bo świetnie nam się rozmawiało. Pierwsze spotkanie skończyło się w łóżku, jesteśmy ze sobą już rok. Tinder nie taki zły jak go malują, po prostu trzeba umieć z niego korzystać.
Moim zdaniem randkowanie przez Internet nie jest glupie, bo dzięki temu można się zorientować jakiego faceta się szuka, co Nam się podoba, a co nie. Można dzięki wielu randkom właśnie dowiedzieć się kogo się szuka. Jest to też dobre, żeby poznać nowe osoby i wymienić swój punkt widzenia, poglądy itd. Jeśli traktuje się to w ten sposób, to jest to fajny sposób. Gorzej jak ktoś nastawia się na poznanie miłości życia, to można się sfrustrowac i to bardzo.
zgadzam się z tobą po czesci, ale jednak nie do konca. osobiscie mialam okazje poznac kogos w internecie juz wiele, wiele razy. najczesciej w grach bo jestem taką przysłowiową "gamerką". na portalach spolecznosciowych tez nieraz sie kogos poznalo ;p wiekszosc z nich była na kilka rozmów, czy ogółem na chwilę do pogadania, ale są też tacy, ktorych znam juz kilka lat i dalej sie super dogadujemy. tak poznalam moją przyjaciółkę i kolege, od którego nawet dostalam pracę. spotkalismy się po raz pierwszy calkiem niedawno, jak chcial mi dac pieniadze za pewien projekt ;) na szczescie mieszka niedaleko. przyjaznie takie jak i zwiazki ogolem potrafia byc nieraz duzo lepsze i silniejsze niz normalne :3
Zgadzam się z Panią Anią. Ja uważam, że randkowanie przez internet jest do kitu. Mam trochę wspomnień z tym związane Gratuluję tym, którym udało się znaleźć Perły.
Aniu twój facet to wielki szczęściarz 😉😊😊😊
Masz racje Aniu.Dodam,ze internet nalezy traktowac tylko jako sposob pierwszego kontaktu,a reszte zalatwiac w realu.
mam mieszane uczucia..... ja osobiście znalazłam miłość życia za pomocą sieci. Natomiast mam przed oczami również obraz mojego brata. Nieraz bywało, iż siedziałam obok niego i mówiłam co ma napisać do laski (bo jako kobieta wiem co na nie działa ;) tak przynajmniej twierdził mój brat - ba działało hehe).....
Nurtuje mnie natomiast co mówi Pani o tym, iż osoby "ulepszają" swoje profile, umieszczając na nich najciekawsze wydarzenia z życia.... czy tak też nie wyglądają pierwsze randki? Na których przedstawiamy się od tej najlepszej strony? np opowiadając o wycieczce do Azji, czy zdobyciu jakiegoś osiągnięcia z którego jesteśmy dumni, pomijając te mniej interesujące elementy naszego życia. A dopiero z czasem mamy szanse na poznanie codzienności 2 osoby. Przedstawiamy się od jak najlepszej strony czy to intelektualnie czy wizualnie, niezależnie od tego czy jest to sieć czy real. Widząc osobę np w barze widzimy obraz jaki wykreowała na wyjście do lokalu (np najlepsze ciuchy, których nie zakłada na codzień, czy makijaż, który też pojawia sie na twarzy tylko od święta), dopiero przy bliższym poznaniu, możemy ocenić daną osobe. Idealizujemy więc daną osobę w momencie zobaczenia jej w danej sytuacji. Rozczarowania nie są jedynie domeną spotkań zaaranżowanych za pośrednictwem sieci. Mam w głowie anegdotę opowiedzianą przez Pana Poniedzielskiego cyt.
"Wchodze do windy, a w niej anioł nie kobieta. Blond włosy, piękne oczy i te kształty. Cud! I wtem odzywa się ten anioł nieziemski
- Paznokć mnie się złamał...
I cóż czar prysł.."
Reasumując sieć jest tak samo dobrym miejscem do poznania drugiej osoby jak każde inne. Oczywiście to jest tylko i wyłącznie moje zdanie :)
świetnie prowadzisz odcinki!
Sporo piszę na internecie z płcią przeciwną. I nie zgodzę się z tobą w 100%. Wszystko co mówisz jest prawdą jeśli poznawanie ludzi i kontakt z nimi jest tylko na portalach randkowych (czyli określona sytuacja/czas w którym chcemy tam być). Jeśli natomiast spotka się osobę i będzie ona chciała wymienić się innymi portalami społecznościowymi, będziemy z nią pisać przez kilka tygodni codziennie, czy nawet kilka miesięcy (nie tylko o wyjazdach na narty z przyjaciółmi ale też o robieniu tostów na kolację) to poznamy ta osobę na tyle, że będzie wiadomo czy warto się z nią spotkać i właśnie może stworzyć związek. Natomiast spotkanie po kilku(kilkunastu) rozmowach... no cóż, faktycznie tak wygląda.
Kompletnie się nie zgadzam. Poznałam tak mojego narzeczonego, oprócz tego wczesniej jeszcze dwóch chłopaków, z czego jeden był taką "perłą". Poflirtowałam sobie z kilkoma co też uważam za fajną sprawę, znalazłam kilku kolegów (a także koleżanki) po prostu do pogadania. To tylko moje doświadczenia, a znam kilka par, w tym dwa małżeństwa, którzy poznali się przez Internet. I uważam, że akurat dla osób bardziej nieśmiałych, introwertycznych czy po prostu zapracowanych jest to wspaniała opcja. Internet trochę jednak otwiera, lęk przed odrzuceniem jest dużo mniejszy, przez co można zagadać praktycznie do każdej osoby, która się nam podoba, przez co zwiększamy swoje szanse. Poza tym, już przed rozmową wie się mniej więcej (o ile ktoś ma w miare dobrze uzupełniony opis siebie w profilu), z kim mamy do czynienia, znamy czyjeś zainteresowania, poglądy, więc nie tracimy czasu na kogoś, z kim byśmy się nie dogadali. Możemy startować od razu do kilku osób, które najbardziej spełniają nasze wymagania różnego rodzaju. I nie twierdzę, że nie należy zapoznawać się z kimś, kto od tego ideału nieco odbiega, ale właśnie, n i e c o. Tu Internet ma przewagę nad "realem", na żywo dojście do jakiś poważniejszych tematów trwa dużo dłużej. A co do problemu oszustów, myślę, że są dosyć łatwi do rozpoznania 🙂 A nawet gdy mają dopracowany profil, to łatwiej ich zdemaskować za pomocą odpowiednich zwrotów, pytań itp. A, i ja akurat lubię introwertyków, a poderwanie introwertyka w Internecie jest o wiele prostsze niż na żywo ;) Choćby dlatego, ze w Internecie taki chłopak rozgada się o swoich zainteresowaniach, a na żywo jest spore ryzyko, ze akurat nie ma ochoty na kontakt, jest w swoim świecie, czuje się osaczony, jest nieśmiały itp. PS: Co do koloryzowania w Internecie, na jakiś portalach...każdy to robi, Ty też Aniu ;) I ja też, więc nie rzucę kamieniem :P Ale robimy to także na codzień, malując się, ubierając się tak, a nie inaczej, wysławiając się w taki, a nie inny sposób, wykonując gesty, uśmiechając się. Szczególnie na randkach. Swoją drogą to, kogo ktoś udaje, dużo mówi o człowieku ;) A oczywistych, okropnych oszustów ja akurat czuję na kilometr :P
Też znam parkę może i więcej parek ale po przegadanym tygodniu w sieci się spotkali. ( 12 lat temu do dziś razem szczęśliwi )
To jest wręcz autostrada do pokonywania kilometrów ( kilometr to poznana osoba ).
Ale kiedyś trzeba się zatrzymać. Niektórzy gnają masowo i każdy centymetr poznanego odcinka musi być idealny nie może mieć małej skazy.
Załóżmy że jestem tym supermenem który nie ma dziewczyny. Pomagam ludziom ratuję im życie i chciałbym poznać jakąś fajną laskę. Każda dziewczyna z czasem stwierdzi że nie interesuje mnie tak bardzo bo poświęcam czas na coś innego.
Załóżmy że jestem super bogatym maklerem który ma ful kasy. I chciałbym poznać dziewczynę która nie leci na kasę. Przed ekranem udaję biednego pracownika najniższego szczebla który szuka dziewczyny.
Przy spotkaniu randkowym przyjeżdżam autobusem słabo ubrany w jakieś tanie ale czyste i schludne ubranie.
Podczas randki wychodzi na jaw, że moje zachowanie zdradza jednak ogrom wiedzy na temat drogich rzeczy.
Znaczy że oszukuję i jestem przestępcą.Gdybym właśnie przedstawił się od razu jako przestępca to dziewczyna zlękła by się że chce ją wysłać nie wiem gdzie w każdym bądź razie unikała by mnie od razu.
Załóżmy że jestem przeciętnym chłopakiem z przeciętnego miasta z przeciętną pracą i przeciętnym autem z mieszkaniem i chcę poznać fajną dziewczynę. Przeszukuję profile i znajduję same supermodelki. Z nieprzeciętnym życiem. Przeglądając profile pomalutku dodaję do swojego opisu jakieś pierdoły i wychodzi po czasie na to że mój profil to tak naprawdę nie ja. Spotykam w sieci przeciągną dziewczynę która terz oszukuje po prewnym czasie do siebie się nie odzywamy o każdy stwierdza że ten drugi jest oszustem.
Już dawno usunąłem swoje profile na takich serwisach randkowych dziewczyny które tam spotkałem to głównie narcyz-ki o zerowej wartości. Te narcyzie za każdym razem coś znajdowały w moim życiu ( ponieważ nie kłamałem ) takiego że wychodziłem albo miałem już dość takich pytań. Tak nie jest znam swoją wartość nie wystarczy mi takich dziewczyn które same są warte tyle ile jest warta tapeta którą na sobie noszą. Poznajesz oszustów w sieci a może tak naprawdę szczerych i miłych facetów uznajesz za oszustów a oszuści oszukują cię jeszcze długo w realu.Znam dziewczynę która łatwo rozpoznawała oszustów a to dlatego że sama oszukiwała. Tak to wygląda w sieci łatwo o podbarwienie i to mi się nie podoba dlatego w tym nie chcę uczestniczyć.
Łukasz Turoń Ależ oczywiście, po tygodniu, dwóch gadania należy się spotkać na żywo ;) Ale jest to po prostu fajny początek i jak już wcześniej napisałam, znacznie ułatwia kontakt gdy jest się introwertykiem i/lub osobą nieśmiałą. I w ten sposób prędzej poznasz wnętrze introwertyka, niż na żywo (na początku) ;) Sam napisałeś, że znasz parkę :) Nie do końca rozumiem o co Ci chodzi z tymi przykładami, ale ok, pierwszy przykład:
1. Jeśli naprawdę nie będziesz miał czasu dla dziewczyny, to niezależnie od tego, czy poznałeś ją na żywo czy nie to i tak nie wyjdzie, a jeśli będziesz miał, a jednocześnie będziesz tym supermanem no to super :P W sumie tu nie ma co komentować :D
2. Nie rozumiem, czemu chcesz okłamywać dziewczynę, że jesteś szarym pracownikiem, jeśli tak naprawdę jesteś tym maklerem. I tu są trzy opcje, albo powiedzieć prawdę we wszystkich szczegółach, co jest na początku raczej zbędne, albo przemilczeć temat, albo co chyba najbardziej racjonalne powiedzieć prawdę ale niekoniecznie podawać dokładny stan konta :P "Jestem maklerem" i kropka, ewentualnie można nakreślić ogólnie czym się zajmujesz. I tu właśnie Internet ma przewagę, bo możesz nie przyznać się od razu do wielkiego bogactwa i zobaczyć, która dziewczyna zainteresuje się Tobą z powodu Twojego charakteru, tego, jak się rozmawia. Ale nie polecam bezczelnie kłamać i udawać kogoś innego. Raczej skupić sie nad tym kim jesteś w sensie charakteru, zainteresowań. Może i jesteś super bogatym maklerem, ale tak naprawdę pasjonują Cię motocykle, psy, paralotnie, podróże, rodzaje ziemniaków, fizyka kwantowa, cokolwiek co określa Ciebie jako człowieka bardziej niż pracownika, no chyba, że interesujesz się finansami, to też to można napisać, ale bardziej na zasadzie "czy znasz taki i taki mechanizm finansowy" ;) Zresztą naprawdę nie rozumiem, kto normalny pisze/mówi przy pierwszym spotkaniu: "Hej, jestem Michał, zarabiam 5000 miesiecznie brutto podstawy a za każdą podpisaną umowę z biurem maklerskim dostaję 5% z czegoś tam"? :P
3. Jeśli jesteś przecietnym chłopakiem i szukasz przecietnej dziewczyny to już w ogóle nie widzę problemu ;) Normalne osoby w Internecie nie oszukują tak na chama ;) Owszem, wybierają najlepsze swoje zdjecie, z profilu, który wygląda lepiej, ale znowuż bez przesady ;) I jeśli to uważasz za straszne oszustwo, no to rzeczywiście, Internet jest pełen kłamców, gorzej! Jak już się umówisz z dziewczyną, to ona włoży sukienkę, obcasy i zrobi sobie makijaż! ;) Nie wiem, czy hiperbolizujesz, czy naprawdę trafiłeś tylko na takie dziewczyny, które miały zdjęcia jak modelki a później okazało się, że to kompletnie inne osoby? Jeśli tak, to współczuję pecha, serio :) Bo ludzie zazwyczaj oszukują tak tylko, kosmetycznie, no nie wiem dziewczyna użyje tuszu do rzęs, jakaś kreskę zrobi...raczej nie robi się charakteryzacji :)
Uuu, z tym że te dziewczyny mają zerową wartość, to Cię muszę zbesztać ;) Nieładnie! Już abstrahując od tego, że każdy ma jakaś wartość, ale oczywiście, niektórzy mniejszą, niektórzy większą. Tylko że podejrzewam, że nie spotkałeś tam jakiś morderczyń ;) tylko po prostu dziewczyny które może za bardzo zwracają uwagę na wygląd, może za bardzo ciagnie je do pieniędzy, może kompletnie nie wiedzą co się dzieje na świecie czy w nauce. Ok, nie muszą Ci sie podobać ;) Ale może za to umieją wyczarować super fryzurę, makijaż no nie wiem ja na przykład jakbym miała być fryzjerką, makijażystką to bym poległa :D Więc podziwiam! A czy poznaję oszustów, którzy tak naprawdę są fajni? No nie sądzę, przecież nie oceniam kogoś, ze zrobił sobie zdjęcie z lepszego profilu ;) A gdy zagadywał do mnie jakiś facet, to nawet jeśli jego zdjęcie nie powalało, gadałam z nim ;) baaa nawet się umawiałam z takim jednym nieidealnym, bo tak mi się dobrze rozmawiało z początku :) ale nie wyszło i nie, nie przez wygląd mojego absztyfikanta :) Ale oczywiście, gdy ja szukałam to patrzyłam również na wygląd, to naturalne :) Ale i tak to kobiety mają tu gorzej, faceci bardziej zwracają uwagę na wygląd, i pewnie dlatego kobiety wybierają najkorzystniejsze zdjecie na profilowe, racjonalne :) A czy oszuści oszukują jeszcze długo w realu? Jeśli są bardzo dobrzy w oszukiwaniu, to równie dobrze oszukują poznając mnie na żywo ;) Jeśli umieją oszukiwać tylko przez Internet, wyjdzie to na pierwszym spotkaniu. Znasz dziewczynę, która sama była oszustką, dlatego dobrze rozpoznawała oszustów, no tak, to logiczne :) znała mechanizmy kłamstwa, manipulacji :) Ale można znać te mechanizmy też dlatego, żeby się przed nimi bronić i dlatego, że już ktoś Cię oszukał :) Ależ nie musisz uczestniczyć, na szczęście nikt nikogo nie zmusza :)
Pozdrawiam :)
Masz rację w wielu kwestiach. Trzeba z tego intensywnie korzystać żeby poznać parę wartościowych osób.
Łukasz Turoń To w sumie podobnie jak w "realu" ;) Jeśli naprawdę Ci zależy na dobrym związku, to intensywnie szukasz, zapisujesz się na jakieś zajęcia, które Cię interesują, żeby poznać kogoś z podobnym hobby, na konkretny kierunek studiów, chodzisz na spotkania partii z która sympatyzujesz :P do kościoła, jeśli zależy Ci na kimś religijnym, na fitness, jeśli doceniasz dbałość o ciało i tak można wymieniać o wymieniać te miejsca, a także to, że prezentujesz się tak, by przyciągnąć swój ideał :) Oczywiście, zdarzają się przypadki, że akurat spotkasz kogoś i nagle okaże się, że jesteście dla siebie stworzeni, nawet można to do pewnego stopnia przyciągnąć, ale to już fizyka kwantowa ;) Najlepiej działać na kilka sposobów, głównie poprzez stwarzanie okazji, to jest właśnie najważniejsze, stworzyć okazję! A uważam, że Internet stwarza tych okazji mnóstwo, a w przypadku osoby zapracowanej/ introwertycznej/ niesmiałej tych okazji stwarza po prostu o wiele, wiele więcej niż "real". Ja podeszłam do tego metodycznie, posłużę się tutaj nomenklaturą sklepu, jak Ania :) może to głupie, ale w poczatkowej fazie po prostu znalazłam chłopaków, którzy spodobali mi się z wyglądu, wręcz wyszukałam interesujące mnie cechy wyglądu i kilka innych ogólnych takich jak wiek, wzrost, wykształcenie, praca, hobby itp. To tak jakby wejść do sklepu i wybrać na pierwszy rzut oka 7 sukienek, o kroju, kolorze, który mi pasuje. (I dygresja: jeśli w miedzyczasie napisał do mnie ktoś, kto nie miał idealnego "fasonu", i tak z nim rozmawiałam, bo tak jak w sklepie czasem coś co na wieszaku wygląda tak sobie, a jak się założy to nagłe wow ;) Następnie przejrzałam dokładnie profile tych załóżmy 7 chłopaków, co można porównać do sprawdzenia materiału na metce, dotknięcia go, później rozmawialiśmy, co można porównać do zmierzenia sukienki. I nadal może okazać się, że sukienka po zakupie szybko się niszczy, rozciąga, blaknie, drapie, uwiera, ale jeśli wcześniej dobrze sprawdzi się fason, materiał i jak ona leży, to raczej nie rozczaruje ;) Ale oczywiście ważne są też te pierwsze 2-3 randki, już na żywo, czyli to ten okres kiedy nie używając produktu, możemy na niego spokojnie popatrzeć w domu, zmierzyć w różnym świetle i oddać, jeśli zajdzie taka potrzeba ;) Jest jeszcze kwestia, czy sukienka przetrwa lata, czy tygodnie, czy da się ją naprawić albo przyszyć koronkę i czy umie się o nią dbać, ale to już kwestie związkowe, kolejny poziom wtajemniczenia ;)
Masz rację. Dlaczego przepisujesz to co już nie raz było powiedziane w filmie czy przez Ciebie napisane.
Może zwyczajnie się nudzisz. Nie wiesz co z sobą zrobić dlatego poświęcasz ogromną ilość czasu na takie serwisy.Analogia do sklepu z ubraniami jest idealna ponieważ dziewczyny na ogół poświęcają ogromna ilość czasu na przegrzebywanie ciuchów.Takie przebieranie i przepytywanie właśnie mnie brzydzi nie chcę być tym idealnym ciuchem na ten sezon. Jak wynika z Twoich wypowiedzi jednak dość często zmieniasz partnerów. W każdej niteczce chcecie by faceci byli idealnie pasującymi do was ale w lustrze sklepu często nie dostrzegacie odbicia narcyza, który tylko blokuje kolejkę do przymierzalni.
ja mojego chlopaka poznalam w internecie 2 lata temu (nie jest polakiem), dzis mieszkamy ze soba od ponad 8 miesiecy :)
no to gratulacje Karolina :) można i tak, nikt nie mówi że nie tylko większość ma jednak te złe intencje ;p
zalezy od szczerosci i nastawienia
Lord Angelo to mnie rozsmieszyles teraz XD nie, nie jest
Wiedziałem, że zaraz przyleci jakiś polak-robak, który będzie płakał, bo nie jest tak przystojny i zaradny jak obcokrajowiec XD.
dziad5 mieszkanie z kimś bez ślubu to zbrodnia ?
Hej ,nagraj coś o portalu fotka.pl . Na każdym portalu randkowym wygląd jest na pierwszym planie, więc można naprawdę ominąć kogoś wyjątkowego "perełkę" ,bo jak się poznaje kogoś w realu to wszystko jest inaczej . Jeśli komuś uda się poznać kogoś przez internet i stworzyć prawdziwy związek to są szczęściarzami.
Świetny odcinek.
pozdrawiam
tinder a je :D
już nie mogę się doczekać
Aniu, moze odcinek o tym, jak bardzo potrafia byc toksyczni rodzice (czy tez rodzina) partnera/partnerki? Ja ze swoim chlopakiem jestem poltorej roku, od pol roku razem mieszkamy a jego kochana mamusia na uszach staje,zeby nas poroznic, co niestety przyczynia sie do wielu konfliktow miedzy nami. Niby mowi sie, ze wiazesz sie z mezczyzna,a rodzina to tylko dodatek, ale wtedy,gdy sie trafia,ze jego mama nie zle potrafi manipulowac ukochanym synkiem,tylko po to, by poroznic go ze swoja partnerka, czlowiek nie potrafi przymykac juz oczu na dzialanie jego rodziny a z checia bycia z taka osoba dalej, wiarze sie takze wyobrazenie jak to bedzie dalej z jego rodzina,to sie odechciewa juz zwiazku ,mimo,iz sie obecnego partnera/partnerke bardzo kocha... Mysle,ze to dosc ciekawy temat na filmik, i dosc gleboki...
pewnie że chcemy 😍
Ja poznałam swojego chłopaka przez internet, znamy sie 8 miesiecy, jestesmy razem 4, jest to moj pierwszy i jak oboje wiemy ostatni wybranek. Mysle, ze sa wyjatki od reguły jak zawsze. Warto byc soba i nie koloryzowac w internecie wtedy nikt nie bedzie rozczarowany na spotkaniu w realnym swiecie :)
Czesto faktycznie za duzo oczekujemy od poznawanych osob. Ludzie tez czesto opowiadaja o sobie nieprawde lub polprawde poniewaz boja sie odrzucenia, a nie tylko po to zeby od razu kogos zdobyc. Wiadomo, ze kazdy w tej sytuacji chce dac sie poznac ze swojej lepszej strony. Druga rzecz: Czesto bardzo ciezko jest nie traktowac randkowania online jako zabawy. Wiele ludzi w dzisiejszych czasach cierpi na chroniczna samotnosc i nie ma pomyslu na to, gdzie moglaby poznac kogos odpowiedniego.
o tak odcinek o tinderze byłby świetny :) od roku korzystam, byłam na kilku randkach, ale za każdym razem kończyło to sie na tej jednej randce. Głównie z mojej strony. Nie wiem do konca jak podchodzić do tego sposobu randkowania.
Aniu, mam pytanie z innej beczki. Co masz na ustach?? 💖💖💖
Ps. Film ekstra jak zawsze
Poznałam gościa przez internet. Jesteśmy razem już rok. Na początku chwalił się jakim to in jest artystą, ile sportu uprawia... Więc stwierdziłam gość dla mnie a tu się okazało że to wszystko to jedno wielkie KŁAMSTWO. Prawda jest taka że on poprostu nie umie rysować (tylko chodził do szkoły plastycznej w wieku 10 lat) , jeśli chodzi o sport to może raz do roku. Ja nigdy nie kłamię na portalach dlatego trochę mnie to wzburzyło.
Pomimo tego, że mojego obecnego chłopaka znalazłam właśnie za pomocą internetu, to źle wspominam nawiązywanie znajomości właśnie w ten sposób. Mało jest ludzi szczerych, nie ukrywających swoich zamiarów. Większość to niestety desperaci i oszuści.
Spotkałem się w swoim życiu z grubo ponad 100 dziewczynami z neta (Potem przestałem liczyć). Największą wadą tej metody jest to, że jest "mało efektywna". W internecie przesiadują głównie kobiety brzydkie a te ładniejsze mają najczęściej bardzo przerośnięte ego. Trzeba naprawdę się namęczyć żeby przesiać chwasty i znaleźć kobietę godną uwagi. Nie mniej czasami się to udaje. Chociaż ilość wysiłku i czasu jaką trzeba w to włożyć sprawia, że już lepiej podrywać na ulicy.
W pewnym wieku możliwości poznawania nowych ludzi stają się trochę ograniczone. Na studiach dużo się dzieje, poznaje się wiele nowych osób, ale co potem? Potem zaczyna się praca, a nie wiem czy wiązanie się ze współpracownikami to dobry pomysł, nie ma się też raczej tyle czasu i chęci na łażenie po knajpach itp. Wtedy internet wydaje mi się bardzo dobrą opcją. Sama poznałam tak męża i jak się potem zastanawialiśmy to raczej nie było żadnych miejsc, w których moglibyśmy się spotkać i poznać. Zawsze jednak szukałam gości, którzy wydawali mi się po prostu normalni, bez żadnych wydziwianek, że są instruktorami skoków spadochronowych, rekinami biznesu itp.
Film sponsorowany przez sieć sklepów 'REAL' xD
Monika C. xD
Racja. Film zachęca do randkowania w sklepach Real.
Kocham Anie! :D
Najważniejsze co mamy w sercu a nie wygląd...
Trzy miesiące temu poznałam na tinderze świetnego mężczyznę . Przystojny, zabawny, romantyk, miły, szarmancki, a jednak to nie to, choć w realu gadało nam się super.. Czasami naprawdę można poznać kogoś wartościowego, lecz niestety, są to właśnie takie rzadko spotykane perełki.
Bo w na ulicy co drugi to przystojny zabawny romantyk miły szarmancki i rozmowa też się klei. To kwestia prawdopodobieństwa.
Moge nazwa sie ekspertką w kwestii randkowania przez internet (xd) i przyznaje, że to co mówisz, to duuużo w tym prawdy. ;)
Zgadzam się 😉
śliczna fryzurka Aniu;)
ja bym chciał abyś poświęciła odcinek na temat relacji z filmu Joe black;) pozdrawiam
Portale randkowe dają możliwość poznania interesownej osoby, więc warto z niej korzystać. Jednakże powinny być traktowane jako jedynie DODATEK do innych form i miejsc, w których możemy poznawać ludzi. Jeżeli ktoś ma problem z nawiązywaniem kontaktów w rzeczywistych sytuacjach, to portale mogą bardziej zaszkodzić niż pomóc. Mam na myśli, że takie osoby wtedy są bardzo podatne na przykładowe pułapki opisane w filmie.