โอ้ลาว เถา (อ.เจริญใจ)
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 22 ก.พ. 2013
- เพลงโอ้ลาวสองชั้นและชั้นเดียว เป็นเพลงทำนองเก่า ประเภทหน้าทับสองไม้และเพลงเร็ว เพลงนี้มีนักดนตรีนำทำนองสองชั้นมาแต่งขยายเป็นอัครสามชั้นครบเป็นเพลงเถา หลายทาง คือ หลวงประดิษฐไพเราะ(ศร ศิลปบรรเลง) แต่งขยายเมื่อประมาณ พ.ศ. ๒๔๕๖ ทางหนึ่ง จางวางทั่ว พาทยโกศล ทางหนึ่ง พระยาเสนาะดุริยางค์(แช่ม สุนทรวาทิน) ทางหนึ่ง และนายเพชร จรรย์นาฏ ทางหนึ่ง
บทร้องเพลงโอ้ลาว เถา (พระมณีพิชัย พระราชนิพนธ์ ร.๒)
สามชั้น
เดินทางมาในกลางมรคา
พระราชาทอดถอนใจใหญ่
โอ้ว่าเวรกรรมได้ทำไว้
จำไปเป็นข้าเจ้าพราหมณ์ชี
อกเอ๋ยไม่เคยจะตกยาก
ลำบากเคืองข้องหมองศรี
ไม่รู้จักนายร้ายหรือดี
แล้วจะตีกันเล่นไม่เว้นวัน
สองชั้น
ครั้นเจ้าพราหมณ์เหลียวมาทำหน้าม่อย
(อุ๋ยหน่า) หนามยอกเข้าไปหน่อยน้อยหรือนั่น
ทำนิ่วพักตร์ชักหนามออกเสียพลัน
ค่อยเหยียบยันโขยกเขยกมา
เห็นสุมทุมพุ่มไม้ในไพรชัฏ
เกรงกริ่งสิงห์สัตว์ที่ในป่า
เดินพลางทางนึกภาวนา
ร้องเตือนนายขาระวังตัว
ชั้นเดียว
ได้ยินเสียงสกุณีมี่ก้อง
ชะนีเหนี่ยวไม้ร้องเรียกผัว
ใจหายกายสั่นอยู่ระรัว
คิดกลัวผีสางปรางควาน
ดำเนินเดินตามเจ้าพราหมณ์ไป
เปลี่ยวเปล่าเศร้าใจในไพรสาณฑ์
ขึ้นเขาข้ามน้ำลำธาร
ดัดดั้นดงดานเดินมา
(ขับร้องโดย อ.เจริญใจ สุนทรวาทิน บรรเลงโดยวงมโหรี วงฟองน้ำ) - เพลง
ผมฟังเพลงโอ้ลาวมา บอกได้เลยว่าแทบทุกคณะ ไม่มีวงดนตรีไหนเล่นได้ไพเราะ หวานและกลมกลืนเช่นนี้เลย แม้จะเป็นการบันทึกเทปไว้นานแล้วก็ตาม แต่วงฟองน้ำ ได้จัดคนร้อง เครื่องดนตรี ผู้เล่น รวมทั้งท่วงทำนอง ทางเพลง และอื่นๆ ได้ไพเราะยิ่ง เพลงนี้มีเสน่ห์ตรงที่ ความกลมกลืนของดนตรี การล้อ เหลื่อมของดนตรี ทั้งระนาดทุ้มก็ดี ซอด้วงก็ดี จะเข้ ก็ดี ยังไม่มีวงดนตรีไหนเล่นได้เหมือนทางนี้ รบกวนฟังดูนาที่ที่ 13:00 เป็นต้นไป วงนี้ใช้ลูกและทางที่สุดยอดจริงๆ สมกับเป็นเพลงโอ้ เพลงทะยอย และเพลงลาว จึงจำเป็นต้องมีลูกลาว หรือท่วงทำนองแบบเพลงลาวด้วย กราบขอบพระคุณ TheOngkhaphayop ที่ได้นำเพลงโอ้ลาวเถา ของท่านอาจารย์เจริญใจ ที่ยากจะร้องได้เสมอเหมือนนี้ มาให้ได้ชม ขอบคุณครับผม
true
โอ้ลาว ในเรื่องพระมณีพิชัย (หรือเรื่องยอพระกลิ่นที่เรารู้จักดี) เวอร์ชั่นนี้เพราะที่สุดในความรู้สึกผมครับ ทั้งคนร้อง ทั้งดนตรี ฟังแล้วฟังอีกเป็นร้อยครั้งก็ยังไม่เบื่อ ทำไมเสียงท่านช่างเข้ากับอรรถรสของเพลงได้เพียงนี้ครับ ฟังไปก็นึกภาพไปได้ทั้งหมด เสียงท่านเข้ากับเครื่องดนตรีแบบไม่ปีนเกลียวเลย ไม่จำเป็นต้องใช้คำร้องตามหมด หรือเหมือนทุกคำแต่เพราะเหลือเกินครับ ขอบคุณสำหรับผู้นำเสนอบทเพลงนี้ของอาจารย์ครับ
ฟังอ.เจริญใจแล้วซึ้ง ยิ่งคิดถึง
ได้ไปงานร้อยปี อ.เจริญใจ มีความทราบซึ้งมาก ไดัยินเสียงร้องท่านแล้วขนลุกดั่งมีมนต์สกด
ขอบคุณฟ้าดินที่ทำให้ท่านมาเป็นปรามาจารย์ของพวกเรา
เพราะมากๆค่ะ เสียงท่านอาจารย์เจริญใจ สุนทรวาทินช่างจับใจอีกทั้งดนตรีก็ยอดเยี่ยมค่ะ ขอบพระคุณที่นำมาเผยแพร่ค่ะ
เพราะมากกกก เพียงแต่ซอสามสายคลอร้องน่ารำคาญไปหน่อย สงสารครูเจริญใจจัง
เพราะจับใจมากๆค่ะ
ไพเราะมากค่ะ
เพราะมาก
อ.เจริญใจร้องเพราะตลอดกาล ดนตรีเล่นดีทุกชิ้นครับ ชอบมาก
.... ฟัง โอ้ลาว ..เถา.. รุ่นใหม่ดู ( วงหญิง ศิลปากร )
จะต่างจาก ท่านครู เจริญใจ. ไม่น้อยทีเดียว....
อยากฟังเพลงนี้ เป็นเวอร์ชั่นแคนวงบ้างครับ จะได้เข้ากับสำเนียงเพลงดี
12:38
🥒🤰🏻😲🏪
ไม่ทราบใครเป็นคนสีซอด้วงครับ
ครูประเวช กุมุทครับ
👩🏻🦲😨😰✈️🇺🇸🇺🇸🇺🇸🇺🇸🇺🇸🇺🇸🇺🇸😲
เดินทางมาในกางมัคคา
พระราซาทอดถอนใจใหญ่
โอ้ว่าเวรกัมม์ได้ทำไว้
จำไปเป็นข้าเจ้าพราหมณซี
อกเอ๋ยบ่เคยจะตกยาก
ลำบากเคืองข้องหมองสี
บ่ฮู้จักนายฮ้ายหรือดี
แล้วจะตีกันเล่นบ่เว้นวัน
คันเจ้าพราหมณเหลียวมาทำหน้าม้อย
(อุ๋ยหน่า) หนามยอกเข้าไปหน้อยน้อยหรือนั้น
ทำนิ่วพักตร์ซักหนามออกเสียพะลัน
ค่อยเหยียบหยันขะโยกขะเยกมา
เห็นสุมทุมพุ่มไม้ในไพซัด
เกงกิ่งสิงสัตว์ที่ในป่า
เดินพางทางนึกภาวันนา
ฮ้องเตือนนายขาระวังตัว
ได้ยินเสียงสักกุณณีมี่ก้อง
ทะนีเหนี่ยวไม้ฮ้องเฮียกผัว
ใจหายกายสั่นอยู่ละลัว
คึดกลัวผีสางปางควาน
ดำเนินเดินตามเจ้าพราหมณไป
เปี่ยวเปล่าเส้าใจในไพสาน
ขึ้นเขาข้ามน้ำลำธาร
ดัดดั้นดงดานเดินมา