รวมเรื่องเล่ามหาลัยตอนเรียน | เค้าว่ากันว่า Podcast EP.5 💀
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 27 มี.ค. 2024
- 💀 Other Social 💀
IG คุณเนส : / knessirii
IG สัมภเวศิลป์ : / spws.horror
Facebook : / knessiri
Page : / sumphawesin
TikTok : / sumphawesin
____________________
👍🏻 แค่ทุกคน กด "Like" และ "Comment"
แค่นี้ก็เป็นการสนับสนุนพวกเราแล้วครับ 🥹🙏🏻💖
____________________
สมัคร 50.- เพื่อจอยรับยศป้ายหลุมศพได้แล้วเน่ออ 👇🏻👇🏻
/ @spws
____________________
👽 สร้างตัวละครน้อน ๆ ได้ที่เว็บของพวกเราเล้ยย 👽
spws.me/
____________________
⌚ 𝐓𝐈𝐌𝐄𝐒𝐓𝐀𝐌𝐏 ⌚
*******
____________________
📮 เข้าแก๊ง Discord ได้ที่ลิงก์ด้านล่างจ้า 📮
/ discord
____________________
📞 ติดต่องานได้ที่ 📞
Email : sumphawesin@gmail.com - บันเทิง
![จีเหลี่ยมโคตรตึง!! - Skibidi Toilet 73 (part 2) [FANMADE]](http://i.ytimg.com/vi/MBvD7tKeyPY/mqdefault.jpg)
มหาลัยไหนเรื่องเด็ด ๆ มาแชร์กันได้เน่อ อยากอ่านนนนน
ม.รังสิต ตอนเรียนในมหาลัยจะไม่ค่อยมีรื่องเล่าอะไร แต่จะมีคอนโดนึงแถวๆนั่นที่จะมีเรื่องเล่าอยู่ คอนโดจะถูกแบ่งเป็นตึกแยกเป็นอักษร a b c d .... แต่ละชั้นจะแบ่งเป็น 4 ห้อง แต่มันจะมีตึกนึง ชั้น4 ที่ไม่มีคนอยู่ทั้งชั้น และดึกๆ ลิฟต์จะชอบไปเปิดเอง แถมมีคนเคยเล่าให้ฟังว่าป้าขายอาหารตามสั่งแถวนั่นเอาของไปไหว้ทุกวันด้วยในตอนเช้า มีบางคนก็บอกเคยเจอ แต่ไม่รู้ว่าเจอจริงหรือขี้โม้กัน แต่เคยไปเดินดู บรรยากาศคอนโดเก่าๆ กลิ่นอับๆ ไม่มีไฟ และไม่มีคน ดูร้างๆ ก็หลอนดีเหมือนกัน
พี่อยู่สวนนันเหมือนผมเลยแต่ผมอยู่ม.ต้น
ผมเด็กสวนดุสิต “เค้าว่ากันว่า” อันนี้ฟังจากรุ่นพี่พาทัวร์ตอนรับน้อง จำได้ว่า ในมอ จะมาศาลพ่อปู่ ประจำวัง อยู่แถวๆสระว่ายน้ำ เขาบอกค่อนข้างแรง ตอนนั้นช่วงรับน้อง พี่เขาพารุ่นผมขึ้นไปไหว้ เพื่อนรุ่นเดียวกัน มีอาการของขึ้น โดนเข้า โวยวาย แต่ไม่รู้จากพ่อปู่ หรือเพราะสาเหตุอื่น เพราะเขาสักด้วย ไม่ค่อยมีใครขึ้นไปไหว้คนเดียว เพราะทางขึ้นลึกลับ แต่เขาบอกใครไปไหว้จะเรียนจบ …ตรงโรงยิมของมอ เวิ้งๆเดียวกัน เขาว่าเปนที่พักเก่า เวลารับน้อง เพื่อนๆก็ของขึ้นกัน ส่วนตึกไม้สองชั้น ตึกหน้ามนุษย์หน้ามอ ก็เปนโครงโบราณเดิม (ดูในเว็บ เขาบอกเป็นตึกซ้อมดนตรีสมัยโบราณ) แต่ตึกนี้ น่ากลัวจริง รุ่นพี่เล่าให้ฟังว่า เดิม สวนสิต สวนนัน คือวังเดียวกัน แต่มาแบ่งทีหลัง ไม่รู้เรื่องจริงมั้ย ที่มอจะไม่ให้ นศ อยู่หลัง 1 ทุ่ม มากสุด 3 ทุ่ม ต้องกลับ ผมเลยไม่เคยได้อยู่ตอนดึก อันแค่เเชร์ตอนเป็น นศ นะครับ จริงแท้แค่ไหนไม่รู้ อาจจะไม่ใช่ความจริง บิดเพี้ยนไปบ้าง
ผมเรียนบ้านสมเด็จด้วย ก็มีเหมือนกัน
ติดตามดูคลิปมาหลายคลิปเพิ่งรู้คลิปปนี้ว่าจบสวนนันเหมือนกัน อยากรู้พี่จบสาขาปีไหนค่ะ ชอบบบคลิปที่พี่ทำมากค่ะ ชอบที่วิเคราะห์หนังช้อตต่างๆ กับอีกอันที่พี่เล่าหนังสือ อยากให้มาเล่าอีกค่ะ 🥹
เราจบกราฟิกดีไซน์รหัส 56 ฮะะ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับบ 🥹🙏🏻💖
หนูจบศิลกรรมปี 58 ค่ะ อยู่ชั้น3 ตอนหนูเรียนชั้นใต้ดินไม่ค่อยมีเห็นยามเฝ้านะคะแต่มีเด็กจิตกรรมทำงานอยู่บ่อยๆ แต่กดลิฟต์ดึกๆหลังทำงานนก่อนกลับบ้านทีไรลิฟต์ ชอบลงไปชั้น g ตลอดแต่เปิดแล้วไม่มีคนอยู่ 😂
@@spws พี่ครุเทคโนปี 52 เเต่จบ55นะ
@@spws กราฟิกดีไซน์นี่ มัลติมีเดีย หรือออกแบบนิเทศครับ
รหัส 48 เรียนนิเทศค่ะ รุ่นพี่เล่าให้ฟังว่าห้องน้ำชั้น 4 ก่อนนี้ไม่ค่อยมีใครกล้าเข้าเพราะอาจจะเจอพี่จุก โดยการเห็นขาที่มีกระพรวนข้อเท้าห้อยลงมาจากฝ้า หรือได้ยินเสียงกระพรวนดังแว่ว ๆ มา, ช่วงรับน้องทำกิจกรรมข้างล่างไม่มีใครอยู่บนตึกแล้ว แต่มีคนเห็นคนใส่ชุดไทยอยู่บนนััน มีอีกเรื่องคือ มหาลัยจัดงานแล้วมีบางคนเห็น คนใส่ชุดจัดเต็มสวย ๆ จัดขบวนใหญ่แล้วเดินเข้ามาเวลาที่มีงาน แต่คนอื่นไม่เห็น จำได้ประมาณนี้ค่ะ 😊
ลงเมื่อ 5 นาที ก็เข้ามาดูเลย
รอคลิปพี่เนสทุกคืนน🥳🤩
1.เคยเข้าไปเดินใน ม.บ่อยเลยค่ะ
อุโมง ก้เคยเข้าไป
เดินไปกิน เดลี่ควีน
(ทำงานที่ๆติดกัน)
บรรยากาศตอนกลางวันไม่น่ากัวเลยย
2.คลอง6 : ม.ราชมงคล ธัญบุรี ค้าบบบ
3.ที่เรียนเป็น วไลย์ลงกรณ์ (ปทุมธานี) วังเก่าเหมือนกันค่ะ
4.ที่ทำงานเก่า กำแพงติดกันทั้งดุสิต ทั้งสวนนันค่ะ
เป็นวันเก่าสวนนันเหมือนกัน
จะมีตึกเก่า เรียกว่าตึกแดง เป็นที่ประทับพระนางค่ะ กับอีีกตึกนึงจะเป็น ตึกแนวโรมัน เป็นโถงใหญ่ น่าจะไว้ใช้จัดพิธี/รับแขก ค่ะ
หนูชอบรายการ คืนหลอนดิสคอสมาก หนูไล่ดูหมดทุกอันเลย หนูชอบตอนไกด์คือสุดมาก ขนลุกไม่ไหว
ฟังและติดตามพี่มาสักพักแล้ว พึ่งรู้ว่าพี่เรียนที่เดียวกันกับหนู มันปริ๊มปิ่มมากๆเลยค่ะ😭❤️
แล้วหนูเรียนศิลปกรรมเอกละคร🤣
พึ่งตื่นพอดีเลยย
อยากให้ทำเรื่องกิมจิเนื้อ มนุษย์ 10 ปี งับ😢
เด็กสวนดุสิตที่เคยฟังมา มี3~4เรื่อง
-อจ.สมัยก่อนยังไม่มีกำหนดปิดตึก6โมงเย็น อจ.อยู่ทำงานดึก ได้ยินเสียงลูกแก้วตกลงมาเรื่อยๆ แต่พอมานึกแล้ว อจ.นึกขึ้นได้ว่าชั้น2ไม่มีใครอยู่แล้ว
-หลังตึก1จะมีคลองเล็กๆอยู่มีคนเคยเห็นผช.ใส่ผ้าแดงพายเรือ รอดใต้สะพานไปแล้วหายไป
-อาคารตำหนักเก่าเค้ารีโนเวทให้ชั้นล่างเป็นกระจก เคยมีนศ.นั่งเล่นแถวๆนั้นแล้วเจอคนเดินอยู่ข้างใน(ตึกนั้นจะเปิดให้ชมตอนทัวร์มอ.เท่านั้น)
-ตึก11ลิฟต์ช้ามากกก บางครั้งเดินลงบันไดเร็วกว่าและในตัวตึกดูมืดๆไม่ค่อยมีแสงเข้า
ปล.สวนหย่อมที่คุณเนสเล่าอยู่นอกมอ.จะอยู่หัวมุมถนนหลังมอพอดี เคยไปซ้อมบูม แต่ไม่เคยเจออะไร มองไม่เห็นศาลพระภูมิจริงๆ😅
ขอบคุณที่แบ่งปันครับ ผมปี3 ไม่รู้เรื่องไรเลยครับ หาตึกยังหาไม่เจอเลยฮะ5555
จุฬาไม่ค่อยมีเรื่องเล่าเกี่ยวกับผีที่ดังๆเท่าไหร่ค่ะ นึกได้อยู่เรื่องนึงคือ ตำนานเพลงมหาลัย ว่ากันว่าถ้าขึ้นไปตึกๆนึง(น่าจะเป็นตึกสูงที่สุดในมอ ไม่แน่ใจ) ขึ้นไปชั้น11 แล้วร้องเพลงมหาลัย พอร้องถึงท่อน “นิสิตพร้อมหน้า… “ จะเห็นวิญญาณหลายคนกระโดดลงตึกต่อหน้าเลย ไม่รู้มีคนเคยทำแล้วเห็นจริงหรือเปล่า แต่สต.ยังไม่เคยลอง😅
ชั้นG น่ากลัวมากค่า เคยไปมอตอนที่ยังไม่เปิดเทอม ขึ้นไปทำธุระชั้น 3 พอจะกลับกดลิฟต์ลงชั้น 1 นะคะ เเต่ลิฟต์จู่ๆมันก็ลงไปชั้นGให้ทั้งๆที่ไม่ได้กด ลิฟต์เปิดมาน่ากลัวมาก มันมืด ไม่มีไฟเลยค่ะ เเล้วลมเย็นเข้ามาใน
ลิฟเลย นี่รีบให้เพื่อนปิดลิฟต์รีบขึ้นไปชั้น 1 เลยค่ะ งงมากๆเเละก็กลัวด้วย😅
ผมเรียนสวนนันปี 60 คณะเทคโนอุตฯ สาขาไฟฟ้า ตึกที่นั่งข้างตึกกองพัฒฯ > ตึกไม้สาขานั้น หลอนจริงครับ ทางเดินขึ้นจะมีพวกเก้าอี้ที่พังไม่ใช้ กองไว้ทุกชั้น น่ากลัววววว 😂😂
ศิลปากร สนามจันทร์ นครปฐมค่ะ โลเคชั่นวังเก่าสุดๆ
จบประถม+มัธยมสวนนันมาค่ะ รู้สึกแปลกๆที่คุณเนสเรียกฝั่งนี้ว่าหลังมอ เพราะนี่เรียกประตูฝั่งสวนอ้อยว่าหลังมอ 555555555 แต่เรียกประตูกลางว่าประตูแมคเหมือนกัน ตอนนี้ไม่มีแมคแล้วนะคะ ถ้าให้เทียบมอในปัจจุบันน่ากลัวน้อยกว่าสมัยเราเด็กๆมาก สมัยนั้นอาคารบางอาคารยังเป็นตึกเก่าไม้ๆอยู่เลย ฝั่งตึกมัธยมเขาชอบเล่ากันว่ามักจะเห็นเด็กใส่โจงกระเบนแดงวิ่งอยู่บนอาคาร ไม่ก็ได้ยินเสียงกรุ๊งกริ๊งๆจากกำไลข้อเท้าที่คนสมัยก่อนชอบใส่
จบที่เดียวกันเลยค่ะ แต่ตอนเรียนจิตแข็งไม่เคยเจอ แต่ตามตึกน่าวังเวงมากสมัยนั้น
พระราชวังสนามจันทร์ อยู่นครปฐมค่ะ วังเก่าทั้งวังเลย บรรยากาศเย็นๆ พอตกบ่ายจะดูเงียบสงบ ชวนให้นึกถึงเรื่องเล่าความเป็นมาของพื้นที่ ก็มีเสน่ห์ไปอีกแบบค่ะ ส่วนตัวเป็นเด็กเกษตร บางเขน พื้นที่กว้างมากก น่ากลัวสุดด็ตรงสะพานลอยฝั่งประตูวิภา ที่เคยมีข่าวที่รถตู้พลิกคว่ำ 11 ศพ โดยมีศพที่ ตกจากสะพานมาติดห้อยอยู่กับสะพานลอย กว่าจะมีคนมาพบศพก็คือรุ่งเช้าของอีกวันแล้ว ประเด็นพี่วินที่อยู่ตรงนั้นบอกว่า ตอนเช้ามือประมาณ ตี5 ครึ่งหกโมง ฟ้ายังไม่สว่างดี เคยเห็นเงาคนเดินผ่าน จะลงสะพานมาก็เลยรอกะว่าจะรับเข้าไปส่งในมอ แต่รอนานมากก็ไม่มีใคนเดินลงมาสักที เลยเอ๊ะใจคิดว่า โดนแล้วแน่ๆก็เลยซิ่งออกไปเลย😅😅😅
สมัยที่เราเรียนชั้น G ดีขึ้นมากเลยค่ะ
จบสวนสุนันทาเหมือนกันค่ะ
ชอบ
เคยเรียนสวนนัน เจอตรงอาคารอเนกประสงค์โรงอาหารข้างหลังตึกจะมีต้นไทร ชุดไทย เครื่องสำอาง แต่เจอจังๆที่ตึกนานาชาติค่ะ
ไม่รุ้ตอนนี้ต้นไทรยังยุมั๊ย รุ่น56ค่ะ
กำลังคิดว่าจะเข้าสวนนัน😅😅😅
ประสบการณ์ตรงจากศิษย์เก่าสวนนัน(ที่จบมานานแล้ว)
ครั้งแรกที่เจอคือวันนั้นทำงานที่ม.แล้วกลับค่ำ ปกติจะเข้าห้องน้ำกันที่ข้างตึกเอก แต่วันนั้นเพื่อนจะไปเข้าที่ใต้ตึกกองพัฒฯ ส่วนเรารออยู่หน้าตึก ระหว่างนั้นก็มองไปทางสวนหย่อมทางเดินริมน้ำ ทันใดนั้นก็เห็นผู้หญิงคนนึงใส่ชุดราชปะแตนผมสั้นดอกไม้ทัดหู โผล่ออกมาระหว่างกลางต้นไม้สวนหย่อมแล้วก็หายไปในพริบตา ตอนแรกก็ไม่ไรมาก(เพราะอยู่บ้านก็เจอ) พอเพื่อนเข้าห้องน้ำเสร็จก็เดินกันออกไปหน้าม. แต่สิ่งที่เห็นคือ มีเด็กนิเทศหรือศิลปกรรมนี่แหละจัดงานธีมงานศพมีพวงหรีดมีโลงศพมาวาง เราก็ตกใจนะเพราะเพิ่งเจอเรื่องแปลกๆมาเมื่อกี้ เลยโทรให้เพื่อนเดินกลับเข้าไปบอกเขาหน่อยว่าเขาจัดงานแบบนี้ได้จุดธูปขอเขามั้ย พอเพื่อนไปบอกนศ.กลุ่มนั้นทำท่าตกใจแล้วรีบไปคุยกัน
(เลยไปเล่าให้อ.ฟัง อ.บอกว่าน่าจะเป็นท่านอะไรสักอย่างที่อยู่แถวนั้นมีรูปท่านอยู่ในตึกสถาบันวิจัยข้างกองพัฒ)
ส่วนครั้งที่2เจอคือ ก่อนวันที่ได้ไปเป็นครูอาสาที่ตปท. ก็เข้าไปลาอ. อ.เลยบอกว่าให้ไปจุดธูปบอกเจ้าของตึกเราหน่อยว่าเราจะเอาชื่อเสียงไปเผยแพร่นะให้ท่านช่วยคุัมครอง (ตึกคหกรรม ตอนนั้นยังไม่ได้รีโนเวท) พอจุดธูปเสร็จ ระหว่างเดินขึ้นตึก ก้เห็นขาคนเป็นท่อนล่าง ใส่โจงกระเบนเดินเข้าไปที่ห้องข้างล่างแล้วก็หายไปเลย ในนั้นไม่มีใครอยู่
ส่วนตึกเหลืองที่ตั้งหน้าตึกศิลปกรรมอ.เล่าว่าสมัยก่อนตอนที่เข้ามาสอนใหม่ๆเป็นห้องพักครูสำหรับอ.อยู่เวรนอน ใครไปพักก็ได้ยินเสียงคนเดินลากโซ่กันแทบทุกคน
ศิลปากร สนามจันทร์ นครปฐม แถวองค์พระ ค่ะ ☺️
แต่ไม่เคยเจอ 😐
นี่เรียนนิเทศใช้ชีวิตอยู่ที่ตึก56(ซึ่งตอนนั้นเป็นตึกวิทยาการจัดการ)เกือบตลอดเวลา เรื่องที่คุณเนสเล่าเราไม่เคยได้ยิน เคยได้ยินแต่เรื่องเนินเล็กหลังตึกค่ะ เห็นว่าเจอกันบ่อยมากเพราะเด็กนิเทศกิจกรรมชอบอยู่กันสามสี่ทุ่ม+ ลานกิจกรรมตรงเนินเล็กคือไฟติดๆดับๆเป็นประจำ เป็นสัญญาณว่าต้องกลับบ้านแล้วค่ะ 😅
ผม..จบ.. ม.ราชภัฏพระนคร. บางเขน.. ผมเรียนไอทีซึงมันเป็นตึกแรกอยุ่ทางเข้ามหาวิทยาลัยเลย.แต่ตึกข้างๆเป็นตึกเกียวกับงานเอกสารสำหรับผมตึกนี้น่ากลัวสุดเพราะถ้าเดินไปขอบๆข้างอาคารแล้วก้มมองพื้นจะเห็นเป็นช่องตะแกรงเหล็กเก่าๆถ้าดูผิวเผินส่วนมากคนจะคิดว่าเป็นคูระบายน้ำ..แต่ถ้าก้มไปมองผ่านตะแกรงเล็กๆดูดีๆจะเห็นข้างในของส่วนใต้อาคารนั้นเป็นห้องเล็กปิดตาย.. แต่เท่าที่ผมเคยถามอาจารย์คนเก่าคนแก่ของมหาลับ..แก่บอกว่าที่นี้ก่อนจะเป็นมหาวิทยาลัยมันเคยเป็นที่ของรัฐบาล..แก่บอกผมแค่นี้..แต่ผมบอกแก่ว่าผมเห็นห้องใต้อาคารเอกสาร.มันเป็นห้องเล็กๆ.. แก่ก็บอกแค่ว่าห้องนั้นสมัยก่อนมันคือ..คุกขี้ไก่....และช่วงผมอยุ่ประมาณปี2..ผมต้องเข้าค้ายที่ม.ต้องนอนให้ตึกเราช่วงกลางคืนผมกับเพื่อนชวนกันไปห้องน้ำซึ่งมันอยุ่ข้างล่างแต่พอลงไปเข้าห้องน้ำอะไรเสร็จกำลังจะขึ้นบันไดกลับไปห้องแต่ตาดันเหลือบไปเห็นเงาร่างดำๆ(มันดำกว่าความมืดปกติ)เดินวนไปวนมาอยุ่แถวศาลของม.ดูดีๆเป็นเหมือนคนมือ2ข้างถือดาบ.3 ตน.. เดินเวียนรอบศาล.. เท่านั้นแหละ.. วิ่งดิ๊เอ้ๆๆ.. สรุปคืนนั้นไม่ได้นอนหลอนกันเอง555.. แต่เชื่อว่าเค้ามีอยุ้จริง
แนะนำมช. (ม.เชียงใหม่) ของแทร่ 👍
แค่เคยเกือบเจอครับ เเถว รร.สาธิตกับโรงอาหาร เวลาเดินผ่านจะได้ยินเสียงแปลกๆครับ เด็ก 60
ศิลปกร สนามจันทร์ อยู่นครปฐม
สวนนันรายงานตัวค้าบบ
ไม่เคยกลัวผี กลัวอย่างเดียว กลัวไม่จบแน่เลยปีนี้😂
ถ้าพวกวังเก่าน่าจะต้องมอศิลปากรค่ะ เพื่อนนี่เรียนอยู่ มีเรื่องเล่าเยอะมากๆๆๆ
ทางนี้เป็นรุ่นน้องพี่เนสเลยค่ะ แต่ไม่ได้รู้จักกัน 5555555 ตอนหนูขึ้นปี 1 พี่อยู่ปี 3 แล้ว (หนูสนิทกับพี่ๆปี2มากกว่าเพราะเจอกันช่วงรับน้อง) ตอนรู้ว่าเป็นรุ่นพี่ที่มหาลัยก็ตื่นเต้นสุดๆเลยค่ะ
อันนี้ไม่ครับ ตำนานการเล่าขานอาจไม่ใช่เรื่องจริงทั้งหมด อาจถูกบิดเบือนและเล่าต่อ ๆ กันมา ผู้ฟังควรใช้วิจารณญาณในการฟัง หรือฟังเพื่อความบันเทิง *
คลอง 6 นี่ขึ้นชื่อเรื่องความ ดิบ ความเถื่อน เลยนะ เรามีเพื่อนอยู่มอนี้เยอะมาก แล้วแต่ละปีก็จะเจออะไรที่แตกต่างกัน เช่น ยิงกันตายบ้าง แทงกันตายบ้าง หรือข่าวการฆ่าตัวตายในย่านนั้น คือเรียกได้ว่า แถวนั้นเค้าเถื่อนจริง ไม่แน่ใจอยู่ไม่ได้ แล้วพอมีอะไรพวกนี้ ก็จะมีเรื่องที่น่าขนลุกตามมา 💀
00:00 Introduction
01:06 ตึกคณะตรงทางสามแพร่ง
04:28 ห้องน้ำหญิงชั้น 5 ตึกศิลปศาสตร์
07:44 ชั้น 8 ตึกวิศวกรรม
11:48 หอพักใน
13:58 ตึก 2 หอหญิงชั้น 3
15:06 เสียงที่อยู่ในห้อง
17:14 อาถรรพ์กีฬาสี
18:52 ตึกคณะศึกษาศาสตร์
#สัมภเวศิลป์ #หลอนจับจิต
ตึกภาพยนตร์ก็เดือดแต่สถาปัตยกรรมก็มีเพื่อนเล่าน่ากลัวนะ
แต่ที่ช้อคมีหลักฐานไม่แน่ใจว่าเพื่อนยังเก็บภาพไว้อยุ่ไหม เรียนภาพยนตร์ภาคค่ำเรื่องนี้เกิด6ปีก่อน ผช2คนเดินไปห้องน้ำจำคณะไม่ได้เพราะปกติจะไปเข้าที่โรงแรมสวนนัน หลังๆเค้าไม่ให้เข้าแล้ว เพื่อนทำธุระเสร็จยืนถ่ายรูปหน้ากระจก ภาพที่ออกมาด้านหลังมันเป็นห้องน้ำที่ปิดอยุ่ละเห็นขาคนชัดมากกกกเรายังจำได้อยู่เลยเดี๋ยวจะลองทีกไปถามว่ายังอยู่ไหม55555
รำไพพรรณี
มาๆ เล่าให้ฟัง ศิษย์เก่า มหิดล (เรียนปีนึง) และซิ่วมา ธรรมศาสตร์ จ้า
ของเรา ไม่เคยเจอเลยค่ะ ถึงจะเลิกแลป2-3ทุ่ม หรืออยู่อ่านหนังสือเลิกเที่ยงคืน-ตี1 ก็ไม่เจออะไรนะคะ แต่ก็ไม่อยากเจอนะ🤣
จบ ม.กรุงเทพ มีเรื่องของศาลล่องหนอยู่ เป็นศาลที่มีคนเห็นอยู่ที่เชิงสะพานลอยหน้าหอแกรนด์ ( อยู่ตรงข้ามกับ ม.กรุงเทพเขตรังสิต) ถ้าคนเห็นก็จะเห็น แต่ถ้ามีคนไปบอกคนที่บอกเห็นว่าตรงนั้นไม่มีศาล กลับมาดูอีกครั้งศาลก็หายไปแล้ว
ขออนุญาตถามค่ะ ;-; เค้าว่ากันว่า Podcast EP.2 ตอนนี้ไม่เปิดสาธารณะแล้วหรอคะ
จิตรกรรมสวนนัน 47 น่าจะปีลึกสุดของคอมเมนท์ในนี้แล้วมั้งครับ ยุคที่เรียนตึกในสวนนันยังไม่เยอะเท่าปัจจุบัน พื้นที่โล่งและหลืบใน ม.ค่อนข้างเยอะ ตึกเทคโนอุตฯ ยังเป็นตึกเก่าๆ ตึกศิลปกรรมปัจจุบันยังไม่มี อาคารวังเก่ายังอยู่แบบโทรมๆไม่ค่อยได้รับการดูแลโซนนั้นยังดูเป็นหลืบที่ไม่มีคนเดินผ่าน สมัยเรียนเด็กจิตรกรรมบางส่วนจะนอนค้างคืนที่ห้องวาดรูป กันเป็นเรื่องปกติ ซึ่งห้องวาดรูปยุคนั้นอยู่บนชั้น 4 ตึกเก่า ติดๆกับคณะมนุษย์ศาสตร์ ผมก็นอนบ่อย บางคืนนอนกัน 2 คน มันดูวังเวงแต่ไม่เจออะไรนะ
รอดูโคนันครับ
ตอนผมอยู่ลาดกระบังปี 2 ผมไปหาเพื่อนที่หอชั้น 2 ตอนนั้นไฟดับ ผมไปเคาะประตูที่ห้องมัน มีผู้ชายใส่แว่นเปิดประตูออกมาบอกว่าเพื่อนผมไม่อยู่ วันต่อมาพอผมเจอมันผมถามว่าญาติมันมาค้างที่ห้องมึงเหรอเมื่อคืน มันบอกว่าเมื่อวานมันยังไม่กลับห้องมัน มันยังอยู่ที่บ้านต่างจังหวัด มันบอกว่ามึงจำผิดหรือเปล่า จนถึงวันนั้ยังไม่รู้ว่าเค้าเป็นใคร
อมกก กาซิบหอได้มั้ยคะ
@@upsky5768 เกกี2คับ
จบที่เดียวกันเลยค่ะคุณเนสสส
ผมศิลปกรรม การละคร สวนนันเลยครับพี่5555555 สามแยกที่จริงใจ555555
อันนี้เรื่องเล่าที่ รร.นะ มีคนเล่าว่าแต่ก่อนมีโจรขึ้นมาขโมยของที่หมวดภาษาไทย แล้วมันอยู่ชั้นสาม โจรเข้ามาทางหน้าต่างเพราะเหมือนชั้นนั้นไม่ได้ล๊อกมั้ง แต่ตอนลงพลาดตกมาจากชั้นสามตุยคาที่ เรื่องนี้เกิดขึ้นก่อนที่เราจะเข้ามาเรียรใน รร นี้ อีก ตอนแรกก็สงใสว่าทำไมห้องนี้ถึงเปลี่ยนหน้าต่างเป็นกะจกและเปลี่ยนแค่บานเดียว เป็นบานที่โจรตกลงมา แล้วมีวันนึงเราเรียนชั้นสอง ห้องตรงกับที่โจรตกลงมาพอดี แล้วเห็นอะไรดำๆผ่านที่หางตาตรงหน้าต่าง น่ากลัวมาก แต่ก็ได้แต่คิดไปว่ามันอาจจะเป็นนกบินผ่านก็ได้ อีกครั้งคือ มีวันนึงตอนเย็นๆจะขึ้นไปส่งงานที่ห้องหมวดภาษาไทยซึ่งห้องมันติดกับห้องที่โจรตกมาตุย ตอนนั้นไม่กล้าไปคนเดียวให้เพื่อนไปด้วย พอไปถึงห้องล๊อกครูกลับหมดแล้ว พอกำลังจะกลับได้ยินเสียง แกร๊กๆ มาจากในห้องนั้นซึ่งห้องเรียนล๊อกหมดแล้วไม่น่ามีคนอยู่ เรากับเพื่อนคือวิ่งสุดชีวิตเลยจร้า 5555 ทั้งชีวิตเคยเจอสิ่งที่อาจจะเรียกว่าผี แค่ สองครั้งเอง นอกนั้นฟังแต่คนอื่นเล่ามา
หลอน
ใช่เลยตอนอยู่มัธยม อยู่สายนาฏศิลป์ คือเรียนเสร็จต้องมาซ้อม จนดึก 😂
พอมหาลัย เรียนกราฟฟิก จนอยากรู้เหมือนกันบิดาแห่ง กราฟฟิกคือใคร 🤣🤣🤣
ศิลปากร สนามจันทร์ ได้รู้มาคล้ายๆว่าจะมีหอนางสนามเก่า ถ้าเดินผ้าตอนกลางคืนจะได้ยินหรือเห็นคนใช้ชีวิตอยู่ที่หอนางสนมค่ะ ได้ฟังเรื่องเล่าจากเพื่อนมาว่าอยู่ทำกิจกรรมเพื่อเตรียมงานยันตี1ตี2แล้วต้องเดินไปทิ้งขยะซึ่งผ่านหอนางสนม ขาไปยังไม่เห็นอะไรแต่ขากลับเห็นมีคนใส่ชุดเหมือนนักศึกษากำลังร้องเพลงอยู่ตรงหอนางสนมค่ะ
เราเรียนออกแบบแฟชั่น ศิลปกรรม สวนนันค่ะ ปี 51 น่ากลัวจริงค่ะ
จบนั่นจบนี่แล้วก็รู้เรื่องกันกันแค่ในนั้น ไม่บอกไปด้วยล่ะว่าร้านก๋วยเตี๋ยวร้านไหนอร่อย
ผมก็ไม่ได้จบที่เดียวกับคนในคลิป ฟังก็ไม่เห็นมีปัญหาอะไร พี่รู้สึกยังไงหรอครับผมอยากรู้ รู้สึกไม่คลิ๊กไม่สบายใจ อยากเสือก อยากรู้กับเขาด้วย แต่นึกไม่ออกแบบนี้หรอครับ คือผมอยากรู้ว่าพี่มีปัญหาอะไร
ผมเรียนสวนสุนันทาเหมือนกัน พึ่งปี 1 แต่สาขา มนุษยศาสตร์ ยังไม่เจออะไร 55
สวนสุนันทา สวนดุสิตคือส่วนหนึ่งของพระราชวังดุสิต สวนสุนันทาคือสวนในพระราชวังดุสิต
ดี
ศิลปากรวิทยาเขตสนามจันทร์ นครปฐม
ผมเรียนสวนสุนันพึ่งจบ พ่ทำผมเสียวสันหลัง
พึ่งรู้ว่าจบมอเดียวกันยินดีที่ได้รู้จักนะครับรุ่นพี่ :D
ศิลปากรวังท่าพระ สนามหลวง สนามจันทร์อยู่นครปฐม 33:16
เเย่ละผมอยู่รนมเลิกเรียนชอบไปว่ายน้ำมันจะมีสระเเล้วสวนตรงสวนจะมีบ้านอยู่หลังหนึงเหมื่อนเขาเรีกกันตึกเหลื่องสยองสัด
โอ๊ยเนสเป็นรุ่นน้องหรอ พี่ปี55นะเนส 5555
มันต้อง เรื่องเล่าตอนเรียนมหาลัย จิ😂😂😂พี่ตั้งใจใช่ไหม
โดมใต้ตึก35เคยมีคนเจอผู้หญิงคลานอยู่บนโดม
ผมเรียนนิเทศสวนนันครับ เขาย้ายมาอยู่ศาลายาแล้วครับ เสียดายไม่ได้อะไรเลยย
ตอนนี้ถึงcaรุ่นไหนแล้วครับ
@@monkhlangkhamangwet ผมไม่แน่ใจเรื่องรุ่นเท่าไหร่ครับแต่ผมรหัส66ครับตอนนี้ปิดเทอมขึ้นปี2ครับผม
ผมกำลังเรียน กราฟฟิก สวนนัน
เวลากลับดึกๆ คนที่ ม. ก็พอมีโดยเฉพาะหน้าตึก ศิลปกรรม บรรยากาศเลยไม่ชวนให้คิด
เรื่องลี้ลับเลย ไม่นึกว่าที่ม.มีอะไรแบบนี้ด้วย
เพิ่งรู้ว่าพี่ก็ลูกพระนางเหมือนกัน 😊
มีเรื่องเล่าจากมอบูฮะ ที่ตึกมนุษย์ฯ ชั้น 4 จะไม่มีป้ายเลขติด เค้าว่ากันว่า มีนิสิตคนนึงเสียช่วงที่ทำวิจัย มีคนเห็นแกเดินวนเวียนอยู่ชั้น 4 บ่อยมาก (น่าจะมีห่วงเรื่องวิจัย) คนก็เลยเอาป้ายเลขออกเพื่อตัดปัญหา ไม่รู้ตอนนี้เอาป้ายมาติดยัง ตอนเราเรียนมันไม่มี (จบมา 5 ปีแล้ว) เรื่องนี้เรากลัวขึ้นสมองเลย สาขาเราอยู่ชั้น 5 แล้วลิฟท์ชอบเปิดเองที่ชั้น 4 มองในแง่ดีมีคนกดแหละ แล้วเปลี่ยนใจ ถ้ามากับคนเยอะๆไม่เท่าไร แต่ถ้ามาคนเดียวนี่หลอนเลย😂
ปล. เห็นด้วยกับพี่เนสเรื่องเวลาเลิกเรียนของโรงเรียนกับมหาลัย โรงเรียนน่ากลัวกว่าจริงๆ เลิกเรียนบ่ายสาม พอถึง 4-5 โมงก็วังเวงแล้วค่ะ ส่วนมหาลัย ทุ่มนึงใต้ตึกคณะยังคึกกันอยู่เลย555
ไม่อยากจะเล่าในฐานะนักวิทย์เลย แต่ก็เจอเรื่องลึกลับมาหลายมหาลัยเหมือนกันครับ
เรื่องแรก ระเบียงหลังห้อง
เรื่องนี้เกิดขึ้นที่หอพักนักศึกษาชายของมหาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งในเชียงใหม่ หอนี้อยู่ใกล้วงเวียนหอนาฬิกา ซึ่งผมพักอยู่ชั้น 4 สมัยที่ยังเป็นนักศึกษาเมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว คาดว่าปัจจุบันน่าจะได้รับการปรับปรุงแล้ว แต่สมัยนั้นห้องยังคงเป็นประตูไม้เก่าๆ โดยเฉพาะห้องผม ที่ประตูหลังห้องผุพังจนกลอนล็อกไม่อยู่ แค่ผลักเบาๆประตูก็เปิดได้แล้ว มีกลอนเหมือนไม่มี แต่ถึงยังไง เปิดออกไปก็มีแค่ระเบียงสั้นๆ พอจะตากผ้าได้นิดหน่อย ความกว้างสุดแค่ครึ่งห้อง อีกครึ่งไม่มีระเบียงแต่เป็นผนังที่ติดหน้าต่างบานเกล็ด
ผมอยู่กับรูมเมทอีกสองคน คนหนึ่งไม่ค่อยอยู่ห้อง ชอบออกไปทำกิจกรรมข้างนอกและไม่ค่อยกลับ ส่วนอีกคนเป็นคนเงียบๆเนิร์ดๆ ใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการอ่านหนังสือในห้อง พูดน้อย โลกส่วนตัวสูง และมีสมาธิกับอะไรบางอย่างมากจนไม่ค่อยสังเกตสิ่งรอบข้างเท่าไหร่ ซึ่งรูมเมทคนนี้จะนอนเตียงเดี่ยวติดหน้าต่างข้างประตูหลังห้อง ส่วนผมจะนอนชั้นล่างของเตียงสองชั้นโดยอยู่อีกฝากติดกับประตูหน้าห้อง
ผมอยู่ห้องนี้มาประมาณ 3 เดือน จนมีอยู่คืนหนึ่งก็เจอเรื่องแปลกๆ
ในขณะที่รูมเมทคนหนึ่งไม่อยู่ห้อง และอีกคนก็หลับสนิทไปแล้ว ผมเองก็กำลังจะนอน แต่กลับมีเสียงเคาะประตู “ก๊อกๆ”
ผมก็คิดว่ารูมเมทอีกคนกลับมาและกำลังจะลุกไปเปิดประตูให้ แล้วเสียงก็ดังอีกครั้ง “ก๊อกๆๆ”
ครั้งนี้ชัดเจนแล้วว่าเสียงไม่ได้ดังจากประตูหน้าห้องแต่น่าจะมาจากประตูหลังมากกว่า “ก๊อกๆๆๆ”
ผมมั่นใจแล้วว่ามาจากประตูหลังห้องแน่นอน แล้วใครมันจะมาเคาะประตูหลังห้องได้ ระเบียงทั้งสูงและไม่ติดกับห้องใครก็ไม่น่าจะมีใครปีนได้ง่ายๆ
“ก๊อกๆๆๆ” เสียงเคาะประตูยังคงดังอยู่อย่างนั้นเป็นระยะๆ ซึ่งผมพยายามไม่สนใจมันมาหลายนาที แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าอาจจะเป็นสัตว์ พวกกระรอก หรือตัวอะไรสักอย่างมาติดอยู่ตรงระเบียงรึป่าว แล้วกระโดดชนประตูเป็นจังหวะ จึงตัดสินใจลุกไปที่ประตู ว่าจะเปิดออกไปดูให้รู้ไปเลย เพราะเริ่มรำคาญแล้ว
แต่ก่อนจะเปิดก็เริ่มเอะใจ ถ้าเกิดเป็นโจรหละ ในเมื่อประตูมันพังแบบนี้จะเคาะทำไม เปิดเลยก็ได้หนิ หรือถ้าตัวอะไรจะพังประตูมันคงพังได้ไปนานแล้ว
“ก๊อกๆๆๆ” เสียงเคาะยังคงดังขึ้น แต่ผมก็ตัดสินใจชะโงกมองหน้าต่างก่อนที่จะเปิดประตู ตั้งใจว่าจะมองเยื้องๆไปดูว่าอะไรหรือใครที่อยู่ตรงระเบียง แต่แล้วในจังหวะที่ผมกำลังส่องไปที่หน้าต่าง ก็มีหน้าใครก็ไม่รู้โผล่มาตรงหน้าต่างพอดี ผมถึงกับผงะถอยออกมา แล้วเสียงเคาะประตูก็กลายเป็นเสียงเขย่าประตูแทน “ครึงๆๆๆๆ”
ผมรีบเขย่าเรียกรูมเมทที่หลับเหมือนตาย ซึ่งเหมือนตายจริงๆ เพราะมันไม่ตื่น ทั้งๆที่เสียงเขย่าประตูดังมาก ประตูผุๆที่ไม่น่าจะเขย่าได้แบบนี้ เพราะไม่ว่าตัวอะไรมันก็น่าจะทำประตูนี้พังได้ตั้งนานแล้ว แต่มันก็ไม่พังเข้ามา
ผมสติหลุดตั้งแต่เห็นใบหน้าที่หน้าต่างแล้ว ในเมื่อมีรูมเมทก็เหมือนไม่มี ผมเลยโดดขึ้นเตียงตัวเอง ลืมหลักการอะไรก็ช่าง เริ่มนึกถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์แทน สักพักทุกอย่างก็เงียบลง
เช้ามาผมถามกับรูมเมท ซึ่งเค้าหลับสนิทไม่รู้เรื่องหรือได้ยินอะไรเลย ไม่นานผมก็ตัดสินใจย้ายหอ ปล่อยให้เรื่องใบหน้าและเสียงเขย่าประตูเป็นปริศนาต่อไป
เรื่องที่สอง ข่าวที่ทุกคนไม่ยอมบอก
เรื่องนี้เกิดขึ้นที่มหาลัยแห่งหนึ่งในจังหวัดพิษณุโลก ซึ่งผมก็เคยติดต่อมาขอทำวิจัยที่สถาบันเป็นประจำอยู่แล้ว โดยทางสถาบันได้ติดต่อไปทางผู้จัดการหอพักเพื่อขอห้องว่างให้ แต่ปีนั้นผมได้ห้องที่อยู่ชั้น 4 แทนที่จะอยู่ชั้น 1 เหมือนทุกที ผมไม่แน่ใจว่าสามารถเอ่ยเลขห้องได้หรือไม่ แต่คิดว่าได้เพราะในข่าวก็ระบุเลขห้อง ชื่อหอ มหาลัย และชื่อผู้ตายชัดเจน ดังนั้นผมก็จะบอกเลยว่าผมได้ห้อง 417 ที่เป็นหอพักอาจารย์
ผมไม่ได้ติดใจอะไรมาก แค่การเดินขึ้นชั้น 4 มันเหนื่อย ทั้งๆที่ผมก็แอบเห็นว่าชั้น 1 มีห้องว่าง จึงตัดสินใจถามกับผู้จัดการหอว่าทำไมถึงให้ผมมาอยู่ชั้น 4
คำตอบที่ได้คือ “ชั้น 1 ยุงเยอะ กลัวจะเป็นไข้เลือดออก และห้องนี้ก็ว่างมาหลายเดือนแล้ว ไม่มีอาจารย์คนไหนเข้าพัก ก็น่าจะดีที่สุดแล้วหละ”
ผมก็โอเคไปงั้น ทั้งๆที่ผมรู้สึกว่าเหตุผลมันแปลกๆ แต่ไม่อยากเรื่องมาก
จนเมื่อคนที่สถาบันถามผมว่าพักอยู่ห้องไหน ผมก็ตอบไปว่า “ห้อง 417 ครับ” จากสีหน้ายิ้มแย้มของทุกคนก็กลายเป็นนิ่ง แล้วถามผมกลับว่า “ผู้จัดการหอได้บอกเหตุผลรึป่าว” ผมก็ตอบไปแบบซื่อๆตามนั้น แต่ละคนก็ทำหน้างงเหมือนที่ผมงงมาก่อน แต่ก็ตอบกลับผมเหมือนๆกันว่า “ก็คงจะเป็นแบบนั้นแหละ“
ถึงผมจะไม่คิดอะไรมาก แต่บางอย่างก็ไม่ปกติ ตั้งแต่ผมอยู่ห้องนั้นทุกคืนไม่เคยหลับสนิท รู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก ยังไม่นับฝ้าเพดานแผนหนึ่งที่เปิดโล่งจนเห็นโพรง ซึ่งบางครั้งก็มีเสียงตึงตัง แต่ผมก็คิดว่าคงไม่มีอะไร
ถึงแม้ว่าทุกครั้งที่มีคนถามถึงห้องพักผมแล้วมีปฏิกิริยาแปลกๆกับคำตอบของผมจะทำให้รู้สึกคลางแคลงใจอยู่ไม่น้อย แต่ผมไม่ได้คิดว่ามันเป็นสาระสำคัญเท่าไหร่
จนเมื่อผ่านไปเกือบหนึ่งเดือน ก็เริ่มมีเหตุการณ์แปลกขึ้นมากกว่าการที่ผมนอนไม่หลับ มีใครก็ไม่รู้มาเคาะประตูหน้าห้อง แต่ด้วยประสบการณ์ที่เจอเรื่องแปลกๆมา จึงไม่ยอมเปิดจนกว่าจะมีเสียงคนเรียก และยิ่งพยายามเงี่ยหูฟัง ก็ยิ่งชัดเจนว่าไม่มีเสียงเดิน ทั้งก่อนเคาะและหลังเคาะ
เสียงเคาะประตูเริ่มมาหาบ่อยขึ้น แทบทุกวัน หลังๆผมก็ตะโกนถามว่าใคร แต่ก็ไม่มีเสียงตอบกลับมา หรือว่าจะมีคนมาแกล้ง
วันหนึ่งที่เสียงเคาะประตูดังขึ้น ผมเลยตัดสินใจเปิดออกไปทันที เพื่อจับให้ได้ว่าใครมาแกล้ง
แต่หน้าห้องมันว่างเปล่า ออกมาดูตรงทางเดินก็ว่างเปล่า ทางมืดๆโล่งๆ ไม่มีใครออกมาจากห้องนอกจากผม
ไม่กี่คืนหลังจากนั้นผมก็คิดว่าผมฝัน แต่เป็นความฝันที่ดูชัดเจนเหมือนจริงมาก คือผมยังคงนอนอยู่บนเตียงในห้อง 417 นี้ แต่อยู่ดีๆแฟนเก่าผมโผล่มาจากไหนไม่รู้นั่งกดร่างผมพร้อมกับบีบคอผมอย่างแรง มันแรงจนรู้สึกได้ว่าของจริง และผมหายใจไม่ออก จึงพยายามดิ้นจนพลิกตัวตกเตียง แล้วผมก็ตื่น
เหตุการณ์นี้ทำผมอยู่ไม่เป็นสุขแล้ว จึงตัดสินใจแจ้งเรื่อง ขอกลับก่อนกำหนด เพราะคิดว่าไม่สบาย และได้นัดหมายกับจิตแพทย์
ผมยังไม่ได้ย้ายออกทันที ต้องอยู่ต่ออีกสองสามวัน ซึ่งเหตุการณ์ที่ผ่านมาผมคิดว่าเป็นอาการทางจิตมากกว่าเรื่องลี้ลับ แต่อะไรก็ไม่รู้มาดลใจผมให้ผมหาข่าวอาชญากรรมในจังหวัดพิดโลก ผมอ่านไปเรื่อยๆจนมาสะดุดกับข่าวหนึ่ง
อาจารย์มหาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งในพิดโลกโดดตึกตาย นี่เรื่องมันดูใกล้ตัวผมมากผมเลยอ่านรายละเอียดต่อ จนรู้ว่าอาจารย์คนนี้อยู่ดีๆก็กระโดดลงจากตึกอาคารเรียนต่อหน้านิสิตอย่างไม่มีสาเหตุ คาดว่าป่วยโรคซึมเศร้า นอกจากนี้ข้อมูลในข่าวยังบอกละเอียดว่าอาจารย์คนนี้พักหอไหน และห้องไหน
ช็อกเหมือนถูกหวยยังไงไม่รู้ ขณะที่ผมกำลังอ่านข่าวนี้ ผมอยู่ในห้อง 417 ห้องที่ไม่มีใครเข้าพักอีกเลยตั้งแต่อาจารย์คนนี้เสียชีวิต
ขนผมลุกแบบไม่ต้องมีวิทยาศาสตร์ไหนมาอธิบาย เริ่มสงสัยเชิงไสยศาสตร์แล้วว่า เหตุการณ์ที่เจอมันเกี่ยวกับเรื่องนี้รึป่าว ผมสงสัยถึงขั้นตัดสินใจปีนโต๊ะเพื่อชะโงกไปที่รูเพดานนั้นว่ามีอะไรอยู่บนฝ้ารึป่าว เท่าที่ดูคร่าวๆก็ไม่เจออะไร แต่เพราะมันมืดมากเลยอาจสังเกตได้ไม่หมด
กลับมาคิดๆว่ามันเป็นเหตุบังเอิญรึป่าว ที่ผมกับอาจารย์คนนั้นจะพักห้องเดียวกันแล้วมีอาการทางจิตเหมือนกัน
แต่ที่เจ็บใจกว่าคือทุกคนรู้ แต่ไม่มีใครบอกผม แม้แต่อาจารย์ที่ปรึกษายังบอกว่าให้ผมได้ลองพิสูจน์ว่าผีมีจริงมั้ยในฐานะนักวิทยาศาสตร์
ผลการวินิจฉัยก็ระบุว่าผมปกติ แต่สันนิษฐานว่าภาพหลอนเหล่านั้นอาจมาจากการพักผ่อนน้อยหรือได้รับสารเคมีบางอย่าง
สำหรับอาคารเรียนที่อาจารย์คนนั้นกระโดดลงมา ก็ยังคงเป็นที่ร่ำลือของนิสิต บ้างก็ว่ายังคงเจออาจารย์กระโดดลงมาอยู่ ชวนให้ไปคิดต่อว่าเหตุการณ์ในห้อง 417 มันคืออะไรกันแน่
มัธยมสวนนันแม่งน่ากลัวมากพี่
ลด เออ เออ เอออ ต่อจากประโยคได้ไหมอะ เสียบุคลิกหมดเลยอะ😂
นึกถึงคนอื่นที่ชอบติดคำว่า ช่ายยย ช่ายยยย 555555