ขนาดวิดีโอ: 1280 X 720853 X 480640 X 360
แสดงแผงควบคุมโปรแกรมเล่น
เล่นอัตโนมัติ
เล่นใหม่
สมัยผมม.6ตอนกำลังจะเรียนจบ ผมเคยได้ฟังสัมมนาจากผู้บรรยายท่านหนึ่ง และมีโอกาสได้ลองทำวิธีการค้นหาตัวเอง จะใช้ทฤษฎี4ข้อเหมือนกัน(แต่ผมจำได้แค่3ข้อ😂) ก็คือ1.คุณใช้เวลากับอะไรมากที่สุด2.จุดแข็งของคุณคืออะไร3.จุดอ่อนของคุณคืออะไร(ข้อนี้ไม่แน่ใจว่าใช่รึป่าว)4.อะไรคือสิ่งทีี่คนอื่นมองมาแล้วรู้เลยว่าเราทำสิ่งนี้ได้ดีจากเพื่อนในรุ่นเกือบ400กว่าคน ที่ทุกคนจะเขียนเหมือนกันหมดคือข้าราชการ ผมคือ1%ที่เขียนว่าอยากทำงานเกี่ยวกับEsports มันทำให้ผมรู้ว่าอยากทำอะไร และสามารถเดินไปทางไหนได้บ้างหวังว่าทุกคนจะได้ประโยชน์ไม่มากก็น้อย
ของผมเจอสิ่งที่ใช่เพราะว่าไปเล่นเกมนั่งยิงทหาร (จำชื่อเกมไม่ได้ละ ตอนนั้นเด็กมาก) ในคอมพิวเตอร์ แล้วพ่อก็ชอบพูดว่า "ชอบเล่นคอม โตไปให้มันไปเป็นโปรแกรมเมอร์" แล้วผมก็ชอบคอมพิวเตอร์มาตลอด จนตอนนี้เป็นโปรแกรมเมอร์ สำหรับใครที่มีลูก ลองหาอะไรให้ทำเยอะ ๆ ตั้งแต่เด็ก โตมาอาจจะได้ไม่มีปัญหานี้ สำหรับคนที่มาค้นหาตัวเองตอนโตแล้ว ผมแนะนำได้อย่างเดียวคือลองทำอะไรหลาย ๆ อย่างดูทั้งที่ชอบ และไม่ชอบ ผมไม่ชอบเล่นหุ้น แต่ก็ลองไปเล่นดู จนตอนนี้ก็เล่นมาได้ 4 ปีแล้ว ผมไม่ชอบพวกศิลปะ ก็ลองมาทำอะไรที่มันใช้ art ดู จนสุดท้ายก็ค้นพบว่ามันไม่ใช่จริง ๆ
ของผมชอบหลายอย่าง เริ่มต้นด้วยตัวเอง แยกแยะผิดชอบชั่วดีด้วยตัวเอง พ่อแม่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน แม่แค่ชอบให้ไปติวเตอร์ แต่ผมชอบงานศิลปะ ผมก็ทำควบคู่กัน หรือทำอาหาร ผมก็ลองผิดถูกด้วยตัวเอง
ตอนมัธยมต้น ลูกผู้พี่สองคนมาอยู่ที่บ้านคนหนึ่งเรียนราม อีกคนหนึ่งสายช่าง และมีงานที่เอากลับมาทำที่บ้านคืองานเขียนแบบ รู้สึกชอบลายเส้นและเครื่องมือที่ใช้โรงเรียนเริ่มทดลองวิชาเลือก วิชาอิเลคทรอนิกส์ก็ลงเรียน วิชางานไม้ก็ลงเรียน และวิชาเขียนแบบนี้อย่างชอบจบมัธยมต้น เลือกมาเรียน ปวช.ช่างยนต์ โรงเรียนจัดการสอนเบสิคทุกสาขาช่างในปีแรก ไฟฟ้า อิเลคทรอนิกส์ ช่างฝีมือเบื้องต้น อีกหนึ่งที่ได้เรียน คือ นิวแมติคไฮดลอลิค คอนโทรล ได้เรียนหมดสนุกมาก จบ ปวช. ปวส. เริ่มงานสอนช่างผ่านมาปีนึง วทอ. พระนครเหนือเปิดสอน สาขาเทคโนโลยียานยนต์/ภาควิชาเครื่องต้นกำลัง ปีแรก สอบติดได้โอกาสเป็นเด็กมหาลัยฯ แต่กระท่อนกระแท่นมาก ดรอปบ้างอะไรบ้าง แต่ก็ครบทุกตัว ป.นิพนธ์ก็มีส่งเกือบได้A เพื่อนเรียนสองปีครึ่งผมเกือบสี่ปี แต่ก็มีเหตุให้ซิ่วทำงานขายของใช้ในโรงงานอุตสาหกรรม ได้ไปเกือบทั่วประเทศได้เห็นเครื่องจักรหลากหลาย ได้พบนายช่างเก่งๆหลายท่านช่วงนั้นยังอยู่ กทม. วันหยุดอยู่แถววรจักร คลองถม สัปดาห์ไหนมีงานแสดงอุตสาหกรรมที่ไหนไปเกือบทุกงานชีวิตพลิกได้มาเรียน สถาบันการบินพลเรือน สาขาช่างซ่อมบำรุงอากาศยาน ปิดเทอมใหญ่แรกเพื่อนชวนมาฝึกงานที่ บริษัททำงานบิน offshore ทำงานกับเฮลิคอปเตอร์ เปิดโลกมากชอบงานแบบนี้มาก พอจบก็ยื่นใบสมัครที่นี่ที่เดียว เริ่มทำงานช่างซ่อมบำรุงเฮลิคอปเตอร์มาตั้งแต่2007ผ่านมาเกือบห้าปี หัวหน้าฝรั่งถามว่าสนใจงานซ่อมบำรุงโครงสร้างอากาศยานมั้ย ผมตอบตกลงทันที นี่คืองานhandcraftที่ชอบและรายได้ดีพื้นฐานชอบงาน handcraft ทุกชนิดมาตั้งแต่วัยเด็ก เห็นยายตาย่าปู่ ทำงานจักสาน ก็ชอบไปดูไปขอลองทำด้วยทุกวันนี้ไม่เคยใช้ความอดทนไปงานเหมือนคนส่วนใหญ่ แค่ไปสนุกกับงาน นี่อาจเป็นข้อสรุปงานที่ชอบในแบบของผม
บางครั้งการที่แต่ละคนจะประสบความสำเร็จในชีวิต ไม่จำเป็นต้องสวยหรูเสมอไป บางครั้งอาจเป็นสิ่งเล็กๆในตัวเราที่เราทำแล้วมีความสุข บางทีอาจเป็นการคำนวน,การใช้เสียง,การใช้ความคิด,ความเป็นระเบียบ,ความรอบครอบ,ความสะอาด อุปนิสัยความชอบของเราจะเป็นตัวสะท้อนตัวตนบางอย่างออกมา เราแค่ต้องเอาลักษณะตัวตนของเราออกมาใส่ในสิ่งที่เราทำบ้าง เพื่อให้สิ่งที่เราทำออกมาเป็นสไตล์ที่เราต้องการ (เหมือนก๋วยเตี๋ยวแต่ละร้านที่มีความแตกต่างกัน สไตล์การตกแต่งที่ต่างกัน รสชาติที่ต่างกัน พวกนี้จะสะท้อนตัวตนอารมณ์ความรู้สึกของเจ้าของร้านออกมา) เราแค่ต้องเป็นตัวของตัวเอง ในสิ่งที่เราทำ เดี๋ยวมันก็สะท้อนตัวตนของเราออกมาเอง
9:54 เราเกิดมาทำไม =เหมือนถามว่าฝนตกทำไม ให้เปียกเล่นหรอ หรือตกให้ต้นไม้เติบโต มันเป็นธรรมชาติคำถามที่2 เราอยู่ไปเพื่ออะไร =เราอยู่เพื่อให้พ้นทุกข์
ผมทำงานรปภ.ครับ ผมว่ามันเป็นสิ่งที่ผมทำได้ดี มีประโยชน์ต่อสังคม ได้เงิน และก็รักที่จะทำด้วยครับ ผมว่าผมเจอตัวเอง และ ก็ถ้าจะได้เปลี่ยนอาชีพ ผมก็คงจะเอาสิ่งนี้เป็นแนวในการเปลี่ยนอาชีพ ผมเจออาชีพโดยที่พ่อผมเขาพามาทำมันอาจเรียกว่าโชคดีที่ได้ทำ
ผมหาตัวเองเจอตอนที่ผมออกเที่ยวต่างจังหวัดคนเดียว ความสุขของเราคือการท่องเที่ยว และการท่องเที่ยวคือไฟที่ทำให้ผมทำงานหาเงินเพื่อส่งตัวเองไปเที่ยวในที่ใหม่ๆ
เรื่องเรียนปี 3 เเล้วจะซิ่วไปเรียนปีหนึ่งใหม่ ถ้าจะยอมเสียเวลา 3 ปี เพื่อไปหาที่ที่ใช่ ผมว่ายอมเสียเวลาปีนึงดีกว่า เรียนให้จบใบนี้ก่อน เเล้วค่อยไปเรียนใหม่อีกใบ จะเวิร์คกว่า ถ้ายอมเสียสามปีได้ เสียอีกปีดีกว่า
เคยมีคนกล่าวไว้ ถ้าคุณต้องการความเข้าใจ หมายความว่า คุณต้องการทุกอย่าง
ส่วนตัวเรียนวิทย์คณิตตามเพื่อน แต่เรียนแทบไม่รอด ตอนหามหาลัยก็ยังปวดหัว ส่วนตัวหัวก็ไม่ศิลป์ขนาดนั้น แต่มีเพื่อนที่ปวดหัวเป็นเพื่อนพูดถึง สาขาโลจิสติกส์ พอศึกษาก็โอเคว่ามันเฉพาะทางกว่าการจัดการ ทำให้รู้สึกว่าพอจะหางานได้ง่ายก็การจัดการแค่นั้นเลย ตอนเรียนในมหาลัยก็แย่ แต่ผ่านมาได้ พอมาทำงานตัวเองดันเป็นเอกขนส่ง อยู่กับงานรถพ่วง 24 ชั่วโมง เหมือนไม่ได้ใช้ชีวต พอพัฒนาตัวเองจนไปทำเอกอื่นได้ ก็มีเวลาชีวิตมากขึ้น เลยเพิ่งรวบรวมหาอะไรทำที่ตัวเองชอบในวันหยุด ชีวิตผมเลยเป็นเหมือนที่พี่ๆพูดเลยคือ มีเงินให้ใช้ชีวิต แล้วค่อยหาสิ่งที่ตัวเองชอบยังไม่สาย
ผมว่าคนเราติดคิดบวก คิดแต่สิ่งดีๆตามๆกันจนไม่เข้าใจแก่นแท้ของสิ่งต่างๆ กลายเป็นเหมือนจะดีแต่พากันไปอยู่ในกรอบแบบเดียวกัน "เปรียบเทียบเป็นสิ่งที่ดีครับ" มันทำให้เรามีแรงจูงใจ คนประสบความสำเร็จส่วนใหญ่ก็มาจากปมจากความรู้สึกด้อยของตัวเอง แต่ "ต้องเปรียบเทียบให้ถูกบริบท" ถ้าเราพื้นฐานปานกลาง จบ ป.ตรี ทำงานรับเงินเดือน และอีกคนจบนอก บ้านมีกิจการ เรียนจบมาเปิดบริษัททันที แบบนี้ก็เทียบกันไม่ได้ คนละสถานการณ์กันเลย สูญเสียความมั่นใจเปล่าๆ คือการไม่เปรียบเทียบอะไรเลยคุณก็จะมีความสุข แต่คุณก็จะพอใจและไม่มีอะไรเลยเหมือนกัน ไม่งั้นคงไม่มีพวกคำว่า "อย่าพอใจ" "อย่าหยุด ให้ไปต่อ"จริงๆหลายๆทัศนคติดีๆมันย้อนแย้งและตีกันเองแทบทุกอัน อยู่ที่คุณต้องการอะไร ก็ใช้อันนั้น ไม่ใช่อะไรๆก็ดี ต้องมีความสุขไปหมด เราจะแก่ไปกลายเป็นคนที่พยายามมีความสุข ไม่ใช่คนที่มีความสุข
แนะนำครับ .. อยากให้มี Sounds อยู่เบื้องหลัง เพื่อป้องกันใครดูดเสียงเรา เอาไปหาผลประโยชน์ ..
วันนี้ค่อนข้างมาสายฮา😂
หาเจอครับตัวเองคือ มีความทุกข์อยู่เป็นปกติก็ยังแสวงหาแต่ความทุกข์อยู่นั้นเอง..แต่คนอื่นน่าจะยังไม่เจอ
หาตัวเองให้เจอไม่ใช่ว่าเราต้องเรียนต้องทำเพื่อให้ตรงกับที่เราวางแผนไว้ สำหรับผมการหาตัวเองให้เจอคือการลองทำไปทุกๆอย่างไม่ว่าจะถูกใจหรือไม่ถูกใจ ก็ลองทำ (สรุปคือการเสี่ยงทำอะไรไปเรื่อยๆ)
การที่จะรู้ว่าเราชอบอะไร คงไม่ใช่เรื่องง่าย น่าจะมีวิชาที่สอนให้เรารู้จักตัวเอง
แรกๆก็ชอบคุณจอมกับพี่ใหม่ หลังๆดูไปดูมาเอ๊ะ มันจิ้นนะคู่นี้
ส่วนตัวไม่เอาสิ่งที่ชอบมาทำเป็นงานครับ ส่วนใหญ่จะเอาสิ่งที่ทำได้ดีเป็นงาน เพราะว่า สิ่งที่เราชอบพอวันนึงที่เราต้องเจอกดดันกับมันหนักๆเผลอๆเราจะเลิกชอบมันไปเลย กินไข่เจียว100วันมันก็ไม่ได้อร่อยทั้ง100วันหรอกครับ
ผมเลือกงานที่ชอบดีกว่า ผม introvert 70%-80% ไม่ค่อยยุ่งกับใคร สิ่งแวดล้อมในที่ทำงานเลยไม่ค่อยมีผล
ดีมากเลย อยู่ที่ไหนก็ได้
พี่ใหม่พูดจาแกล้งตัวเองตลอด 😂😂😂
ถามตัวเอง แล้วจะรู้#ไม่ใช่ทุกคนที่มีคำตอบผมได้คำตอบตอนเป็นครูปีที่3 ตอนสอนซัมเมอร์ใต้ต้นไม้ใหญ่ อยู่คนเดียวเงียบๆ ถามตัวเองถ้าไม่เป็นครูชอบอะไร คำตอบคือชอบตอนที่ตัวเองเป็นพระ ความสงบ ❤❤❤ #ตอนนี้สมหวังในทางที่ตัวเองรักและเลือก
เจอมวยคู่เด็ดอีกล่ะ 555+ จารย์ดักแด้มาทีไร พี่ใหม่โดนอีกแล้ว
ฟิลเตอร์ที่ใช้ทำให้หน้าขาวไปมั้ยครับ
ชั้นอายุสามสิบ ยังไม่แน่ใจเลยว่าเราเก่งอะไร ไม่ได้ชอบอะไรเป็นพิเศษ
งั้นช่วยขยายความ คำว่า ใช่ ให้ที
ผมก็มีจริยะนะครับ เห็นของตกแล้วเก็บ "วันก่อนผมเห็นเงินตกอยู่ผมก็เลยเก็บ และเอาไปอุดหนุนพ่อค้าแม่ค้า" 😅
ตอนเด็กผมเจอ 500 ขาดครึ่ง มีคนเอาไปทิ้งถังขยะ ผมเอามาต่อ แล้วเข้าร้านเกม😂
🤣🤣🤣
เช้าเล่นหุ้น เที่ยงๆก็ดึงหุ้นออกรวยเลย
สวัสดี อ ดักเด้คนสวย
❤❤❤
สมมุติว่าเราย้อนเวลากลับไปได้ จะเปิดคลิปให้ตัวเองตอนอายุ 17-18ฟัง 😂
ถ้าเป็นแล้วรักษาที่ใหน😂😂😂
❤
ผมเองก็เคยหลงทางgpsมันชอบพาหลง
สีปาก ดร.ดักแด้ สีปากสวย
ผมว่าถ้าใครยังหาตัวเองไม่เจอหรือยังไม่รู้ว่าจะทำอะไรไปเรียนก่อนครับบางคนเรียนจบแล้วก็ยังค้นหาตัวเองไม่เจออย่างน้อยที่สุดเลยใบปริญญามันอาจจะให้เพื่อนดีๆไว้เป็น connection ไว้ใช้ในการทำงานและผมรู้สึกว่ามันทำให้เรามีวุฒิภาวะมากขึ้นมีตรรกะชุดความคิดที่มีแบบแผนมากขึ้น จัดลำดับ1234 ได้อย่างถูกต้องในการทำงาน ถึงการปฏิบัติจะเห็นภาพชัดกว่าแต่อย่างน้อยก่อนทำเราก็มีทฤษฎีชี้ช่องไม่ต้องงมเข็มไปซะทุกเรื่อง กระดุมเม็ดแรกถูกเม็ดต่อไปก็ง่ายขึ้นเสมอ
มาเเรกๆชอบฟังนะ พอเเต่ผ่านไปสักพักกับรู้สึกเบื่ออย่างบอกไม่ถูก เเรกๆมาดูจอมน่ารักดี เเต่พอดูไปดูมาเห็นความคิดจอมมากขึ้นก็เลยเลิกฟัง.😂
เเรกๆช่องโตเร็วเเบบเห็นได้ชัดเเต่ตอนนี่รู้สึกเอื่อยๆ ยอดวิวมากกว่ายอดซับ ผ่านมาสักระยะมันดันเอื่อยๆ...
พี่ใหม่พูดไปด้วยวาดรูปเล่นไปด้วย
อืมมมม สาระเยอะจัง มาถูกช่องป่าวเนี้ย 😂😂
ขอสาระบ้าง นิดนึง 😅
หาไทป์ หาควทมถนัดจริงๆ แล้วยิงยาว
ไม่ใช้หาตัวเองไม่เจอแต่เป็นหาสิ่งที่คัวเองชอบไม่เจอ
สมัยผมม.6ตอนกำลังจะเรียนจบ ผมเคยได้ฟังสัมมนาจากผู้บรรยายท่านหนึ่ง และมีโอกาสได้ลองทำวิธีการค้นหาตัวเอง จะใช้ทฤษฎี4ข้อเหมือนกัน(แต่ผมจำได้แค่3ข้อ😂) ก็คือ
1.คุณใช้เวลากับอะไรมากที่สุด
2.จุดแข็งของคุณคืออะไร
3.จุดอ่อนของคุณคืออะไร(ข้อนี้ไม่แน่ใจว่าใช่รึป่าว)
4.อะไรคือสิ่งทีี่คนอื่นมองมาแล้วรู้เลยว่าเราทำสิ่งนี้ได้ดี
จากเพื่อนในรุ่นเกือบ400กว่าคน ที่ทุกคนจะเขียนเหมือนกันหมดคือข้าราชการ ผมคือ1%ที่เขียนว่าอยากทำงานเกี่ยวกับEsports มันทำให้ผมรู้ว่าอยากทำอะไร และสามารถเดินไปทางไหนได้บ้าง
หวังว่าทุกคนจะได้ประโยชน์ไม่มากก็น้อย
ของผมเจอสิ่งที่ใช่เพราะว่าไปเล่นเกมนั่งยิงทหาร (จำชื่อเกมไม่ได้ละ ตอนนั้นเด็กมาก) ในคอมพิวเตอร์ แล้วพ่อก็ชอบพูดว่า "ชอบเล่นคอม โตไปให้มันไปเป็นโปรแกรมเมอร์" แล้วผมก็ชอบคอมพิวเตอร์มาตลอด จนตอนนี้เป็นโปรแกรมเมอร์ สำหรับใครที่มีลูก ลองหาอะไรให้ทำเยอะ ๆ ตั้งแต่เด็ก โตมาอาจจะได้ไม่มีปัญหานี้ สำหรับคนที่มาค้นหาตัวเองตอนโตแล้ว ผมแนะนำได้อย่างเดียวคือลองทำอะไรหลาย ๆ อย่างดูทั้งที่ชอบ และไม่ชอบ ผมไม่ชอบเล่นหุ้น แต่ก็ลองไปเล่นดู จนตอนนี้ก็เล่นมาได้ 4 ปีแล้ว ผมไม่ชอบพวกศิลปะ ก็ลองมาทำอะไรที่มันใช้ art ดู จนสุดท้ายก็ค้นพบว่ามันไม่ใช่จริง ๆ
ของผมชอบหลายอย่าง เริ่มต้นด้วยตัวเอง แยกแยะผิดชอบชั่วดีด้วยตัวเอง พ่อแม่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน แม่แค่ชอบให้ไปติวเตอร์ แต่ผมชอบงานศิลปะ ผมก็ทำควบคู่กัน หรือทำอาหาร ผมก็ลองผิดถูกด้วยตัวเอง
ตอนมัธยมต้น ลูกผู้พี่สองคนมาอยู่ที่บ้านคนหนึ่งเรียนราม อีกคนหนึ่งสายช่าง และมีงานที่เอากลับมาทำที่บ้านคืองานเขียนแบบ รู้สึกชอบลายเส้นและเครื่องมือที่ใช้
โรงเรียนเริ่มทดลองวิชาเลือก วิชาอิเลคทรอนิกส์ก็ลงเรียน วิชางานไม้ก็ลงเรียน และวิชาเขียนแบบนี้อย่างชอบ
จบมัธยมต้น เลือกมาเรียน ปวช.ช่างยนต์ โรงเรียนจัดการสอนเบสิคทุกสาขาช่างในปีแรก ไฟฟ้า อิเลคทรอนิกส์ ช่างฝีมือเบื้องต้น อีกหนึ่งที่ได้เรียน คือ นิวแมติคไฮดลอลิค คอนโทรล ได้เรียนหมดสนุกมาก จบ ปวช. ปวส. เริ่มงานสอนช่าง
ผ่านมาปีนึง วทอ. พระนครเหนือเปิดสอน สาขาเทคโนโลยียานยนต์/ภาควิชาเครื่องต้นกำลัง ปีแรก สอบติดได้โอกาสเป็นเด็กมหาลัยฯ แต่กระท่อนกระแท่นมาก ดรอปบ้างอะไรบ้าง แต่ก็ครบทุกตัว ป.นิพนธ์ก็มีส่งเกือบได้A เพื่อนเรียนสองปีครึ่งผมเกือบสี่ปี แต่ก็มีเหตุให้ซิ่ว
ทำงานขายของใช้ในโรงงานอุตสาหกรรม ได้ไปเกือบทั่วประเทศได้เห็นเครื่องจักรหลากหลาย ได้พบนายช่างเก่งๆหลายท่าน
ช่วงนั้นยังอยู่ กทม. วันหยุดอยู่แถววรจักร คลองถม สัปดาห์ไหนมีงานแสดงอุตสาหกรรมที่ไหนไปเกือบทุกงาน
ชีวิตพลิกได้มาเรียน สถาบันการบินพลเรือน สาขาช่างซ่อมบำรุงอากาศยาน ปิดเทอมใหญ่แรกเพื่อนชวนมาฝึกงานที่ บริษัททำงานบิน offshore ทำงานกับเฮลิคอปเตอร์ เปิดโลกมากชอบงานแบบนี้มาก พอจบก็ยื่นใบสมัครที่นี่ที่เดียว เริ่มทำงานช่างซ่อมบำรุงเฮลิคอปเตอร์มาตั้งแต่2007
ผ่านมาเกือบห้าปี หัวหน้าฝรั่งถามว่าสนใจงานซ่อมบำรุงโครงสร้างอากาศยานมั้ย ผมตอบตกลงทันที นี่คืองานhandcraftที่ชอบและรายได้ดี
พื้นฐานชอบงาน handcraft ทุกชนิดมาตั้งแต่วัยเด็ก เห็นยายตาย่าปู่ ทำงานจักสาน ก็ชอบไปดูไปขอลองทำด้วย
ทุกวันนี้ไม่เคยใช้ความอดทนไปงานเหมือนคนส่วนใหญ่ แค่ไปสนุกกับงาน นี่อาจเป็นข้อสรุปงานที่ชอบในแบบของผม
บางครั้งการที่แต่ละคนจะประสบความสำเร็จในชีวิต ไม่จำเป็นต้องสวยหรูเสมอไป บางครั้งอาจเป็นสิ่งเล็กๆในตัวเราที่เราทำแล้วมีความสุข บางทีอาจเป็นการคำนวน,การใช้เสียง,การใช้ความคิด,ความเป็นระเบียบ,ความรอบครอบ,ความสะอาด อุปนิสัยความชอบของเราจะเป็นตัวสะท้อนตัวตนบางอย่างออกมา เราแค่ต้องเอาลักษณะตัวตนของเราออกมาใส่ในสิ่งที่เราทำบ้าง เพื่อให้สิ่งที่เราทำออกมาเป็นสไตล์ที่เราต้องการ (เหมือนก๋วยเตี๋ยวแต่ละร้านที่มีความแตกต่างกัน สไตล์การตกแต่งที่ต่างกัน รสชาติที่ต่างกัน พวกนี้จะสะท้อนตัวตนอารมณ์ความรู้สึกของเจ้าของร้านออกมา) เราแค่ต้องเป็นตัวของตัวเอง ในสิ่งที่เราทำ เดี๋ยวมันก็สะท้อนตัวตนของเราออกมาเอง
9:54 เราเกิดมาทำไม =เหมือนถามว่าฝนตกทำไม ให้เปียกเล่นหรอ หรือตกให้ต้นไม้เติบโต มันเป็นธรรมชาติ
คำถามที่2 เราอยู่ไปเพื่ออะไร =เราอยู่เพื่อให้พ้นทุกข์
ผมทำงานรปภ.ครับ ผมว่ามันเป็นสิ่งที่ผมทำได้ดี มีประโยชน์ต่อสังคม ได้เงิน และก็รักที่จะทำด้วยครับ ผมว่าผมเจอตัวเอง และ ก็ถ้าจะได้เปลี่ยนอาชีพ ผมก็คงจะเอาสิ่งนี้เป็นแนวในการเปลี่ยนอาชีพ ผมเจออาชีพโดยที่พ่อผมเขาพามาทำมันอาจเรียกว่าโชคดีที่ได้ทำ
ผมหาตัวเองเจอตอนที่ผมออกเที่ยวต่างจังหวัดคนเดียว ความสุขของเราคือการท่องเที่ยว และการท่องเที่ยวคือไฟที่ทำให้ผมทำงานหาเงินเพื่อส่งตัวเองไปเที่ยวในที่ใหม่ๆ
เรื่องเรียนปี 3 เเล้วจะซิ่วไปเรียนปีหนึ่งใหม่ ถ้าจะยอมเสียเวลา 3 ปี เพื่อไปหาที่ที่ใช่ ผมว่ายอมเสียเวลาปีนึงดีกว่า เรียนให้จบใบนี้ก่อน เเล้วค่อยไปเรียนใหม่อีกใบ จะเวิร์คกว่า ถ้ายอมเสียสามปีได้ เสียอีกปีดีกว่า
เคยมีคนกล่าวไว้ ถ้าคุณต้องการความเข้าใจ หมายความว่า คุณต้องการทุกอย่าง
ส่วนตัวเรียนวิทย์คณิตตามเพื่อน แต่เรียนแทบไม่รอด ตอนหามหาลัยก็ยังปวดหัว ส่วนตัวหัวก็ไม่ศิลป์ขนาดนั้น แต่มีเพื่อนที่ปวดหัวเป็นเพื่อนพูดถึง สาขาโลจิสติกส์ พอศึกษาก็โอเคว่ามันเฉพาะทางกว่าการจัดการ ทำให้รู้สึกว่าพอจะหางานได้ง่ายก็การจัดการแค่นั้นเลย ตอนเรียนในมหาลัยก็แย่ แต่ผ่านมาได้ พอมาทำงานตัวเองดันเป็นเอกขนส่ง อยู่กับงานรถพ่วง 24 ชั่วโมง เหมือนไม่ได้ใช้ชีวต พอพัฒนาตัวเองจนไปทำเอกอื่นได้ ก็มีเวลาชีวิตมากขึ้น เลยเพิ่งรวบรวมหาอะไรทำที่ตัวเองชอบในวันหยุด ชีวิตผมเลยเป็นเหมือนที่พี่ๆพูดเลยคือ มีเงินให้ใช้ชีวิต แล้วค่อยหาสิ่งที่ตัวเองชอบยังไม่สาย
ผมว่าคนเราติดคิดบวก คิดแต่สิ่งดีๆตามๆกันจนไม่เข้าใจแก่นแท้ของสิ่งต่างๆ กลายเป็นเหมือนจะดีแต่พากันไปอยู่ในกรอบแบบเดียวกัน
"เปรียบเทียบเป็นสิ่งที่ดีครับ" มันทำให้เรามีแรงจูงใจ คนประสบความสำเร็จส่วนใหญ่ก็มาจากปมจากความรู้สึกด้อยของตัวเอง
แต่ "ต้องเปรียบเทียบให้ถูกบริบท" ถ้าเราพื้นฐานปานกลาง จบ ป.ตรี ทำงานรับเงินเดือน และอีกคนจบนอก บ้านมีกิจการ เรียนจบมาเปิดบริษัททันที แบบนี้ก็เทียบกันไม่ได้ คนละสถานการณ์กันเลย สูญเสียความมั่นใจเปล่าๆ
คือการไม่เปรียบเทียบอะไรเลยคุณก็จะมีความสุข แต่คุณก็จะพอใจและไม่มีอะไรเลยเหมือนกัน
ไม่งั้นคงไม่มีพวกคำว่า "อย่าพอใจ" "อย่าหยุด ให้ไปต่อ"
จริงๆหลายๆทัศนคติดีๆมันย้อนแย้งและตีกันเองแทบทุกอัน อยู่ที่คุณต้องการอะไร ก็ใช้อันนั้น ไม่ใช่อะไรๆก็ดี ต้องมีความสุขไปหมด
เราจะแก่ไปกลายเป็นคนที่พยายามมีความสุข ไม่ใช่คนที่มีความสุข
แนะนำครับ .. อยากให้มี Sounds อยู่เบื้องหลัง เพื่อป้องกันใครดูดเสียงเรา เอาไปหาผลประโยชน์ ..
วันนี้ค่อนข้างมาสายฮา😂
หาเจอครับตัวเองคือ มีความทุกข์อยู่เป็นปกติก็ยังแสวงหาแต่ความทุกข์อยู่นั้นเอง..แต่คนอื่นน่าจะยังไม่เจอ
หาตัวเองให้เจอไม่ใช่ว่าเราต้องเรียนต้องทำเพื่อให้ตรงกับที่เราวางแผนไว้ สำหรับผมการหาตัวเองให้เจอคือการลองทำไปทุกๆอย่างไม่ว่าจะถูกใจหรือไม่ถูกใจ ก็ลองทำ (สรุปคือการเสี่ยงทำอะไรไปเรื่อยๆ)
การที่จะรู้ว่าเราชอบอะไร คงไม่ใช่เรื่องง่าย น่าจะมีวิชาที่สอนให้เรารู้จักตัวเอง
แรกๆก็ชอบคุณจอมกับพี่ใหม่ หลังๆดูไปดูมาเอ๊ะ มันจิ้นนะคู่นี้
ส่วนตัวไม่เอาสิ่งที่ชอบมาทำเป็นงานครับ ส่วนใหญ่จะเอาสิ่งที่ทำได้ดีเป็นงาน เพราะว่า สิ่งที่เราชอบพอวันนึงที่เราต้องเจอกดดันกับมันหนักๆเผลอๆเราจะเลิกชอบมันไปเลย กินไข่เจียว100วันมันก็ไม่ได้อร่อยทั้ง100วันหรอกครับ
ผมเลือกงานที่ชอบดีกว่า ผม introvert 70%-80% ไม่ค่อยยุ่งกับใคร สิ่งแวดล้อมในที่ทำงานเลยไม่ค่อยมีผล
ดีมากเลย อยู่ที่ไหนก็ได้
พี่ใหม่พูดจาแกล้งตัวเองตลอด 😂😂😂
ถามตัวเอง แล้วจะรู้
#ไม่ใช่ทุกคนที่มีคำตอบ
ผมได้คำตอบตอนเป็นครูปีที่3 ตอนสอนซัมเมอร์ใต้ต้นไม้ใหญ่ อยู่คนเดียวเงียบๆ ถามตัวเองถ้าไม่เป็นครูชอบอะไร คำตอบคือชอบตอนที่ตัวเองเป็นพระ ความสงบ ❤❤❤ #ตอนนี้สมหวังในทางที่ตัวเองรักและเลือก
เจอมวยคู่เด็ดอีกล่ะ 555+ จารย์ดักแด้มาทีไร พี่ใหม่โดนอีกแล้ว
ฟิลเตอร์ที่ใช้ทำให้หน้าขาวไปมั้ยครับ
ชั้นอายุสามสิบ ยังไม่แน่ใจเลยว่าเราเก่งอะไร ไม่ได้ชอบอะไรเป็นพิเศษ
งั้นช่วยขยายความ คำว่า ใช่ ให้ที
ผมก็มีจริยะนะครับ เห็นของตกแล้วเก็บ "วันก่อนผมเห็นเงินตกอยู่ผมก็เลยเก็บ และเอาไปอุดหนุนพ่อค้าแม่ค้า" 😅
ตอนเด็กผมเจอ 500 ขาดครึ่ง มีคนเอาไปทิ้งถังขยะ ผมเอามาต่อ แล้วเข้าร้านเกม😂
🤣🤣🤣
🤣🤣🤣
เช้าเล่นหุ้น เที่ยงๆก็ดึงหุ้นออกรวยเลย
สวัสดี อ ดักเด้คนสวย
❤❤❤
สมมุติว่าเราย้อนเวลากลับไปได้ จะเปิดคลิปให้ตัวเองตอนอายุ 17-18ฟัง 😂
ถ้าเป็นแล้วรักษาที่ใหน😂😂😂
❤
ผมเองก็เคยหลงทางgpsมันชอบพาหลง
สีปาก ดร.ดักแด้ สีปากสวย
ผมว่าถ้าใครยังหาตัวเองไม่เจอหรือยังไม่รู้ว่าจะทำอะไรไปเรียนก่อนครับบางคนเรียนจบแล้วก็ยังค้นหาตัวเองไม่เจอ
อย่างน้อยที่สุดเลยใบปริญญามันอาจจะให้เพื่อนดีๆไว้เป็น connection ไว้ใช้ในการทำงานและผมรู้สึกว่ามันทำให้เรามีวุฒิภาวะมากขึ้นมีตรรกะชุดความคิดที่มีแบบแผนมากขึ้น จัดลำดับ1234 ได้อย่างถูกต้องในการทำงาน ถึงการปฏิบัติจะเห็นภาพชัดกว่าแต่อย่างน้อยก่อนทำเราก็มีทฤษฎีชี้ช่องไม่ต้องงมเข็มไปซะทุกเรื่อง กระดุมเม็ดแรกถูกเม็ดต่อไปก็ง่ายขึ้นเสมอ
มาเเรกๆชอบฟังนะ พอเเต่ผ่านไปสักพักกับรู้สึกเบื่ออย่างบอกไม่ถูก เเรกๆมาดูจอมน่ารักดี เเต่พอดูไปดูมาเห็นความคิดจอมมากขึ้นก็เลยเลิกฟัง.😂
เเรกๆช่องโตเร็วเเบบเห็นได้ชัดเเต่ตอนนี่รู้สึกเอื่อยๆ ยอดวิวมากกว่ายอดซับ ผ่านมาสักระยะมันดันเอื่อยๆ...
พี่ใหม่พูดไปด้วยวาดรูปเล่นไปด้วย
อืมมมม สาระเยอะจัง มาถูกช่องป่าวเนี้ย 😂😂
ขอสาระบ้าง นิดนึง 😅
หาไทป์ หาควทมถนัดจริงๆ แล้วยิงยาว
ไม่ใช้หาตัวเองไม่เจอแต่เป็นหาสิ่งที่คัวเองชอบไม่เจอ