Алаш қонған ақ боз үй бос қалды ма, Жетім-жесір қасында дос қалды ма? Өкінбейін десем де өзегім бар, Өтіп кетті-ау дүние қас қағымда. Әзәзілге сендің бе, Айтқанына көндің бе? Халқым деген Қапезді, Жау деп ұстап бердің бе? Итжеккенге айдаған, Кер заманның әлегі. Бұлбұл құстай сайраған, Бұл Қапездің әні еді. Қалып барады артымда балапаным, Аямасын ағайын алақанын. Кебін емес, кебенек киіп барам, Қош-есен бол, Ақтоғай, Алатауым!
Көзіңді аш, оян қазақ, көтер басты, Өткізбей қараңғыда бекер жасты. Жер кетті, дін нашарлап, хал арам боп, Қарағым, енді жату жарамас-ты. Найзаменен түртсе де, Жатырсын,қазақ,оянбай. Мұнша қалың ұйқыны Бердің бізге,ой,Алла-ай! Бар ма екен біздей ғафыл жұрт, Атырафқа көз салсақ. Көзі іскенше ұйқыға Келе жатқан тоя алмай? Етемін үміт жастардан, Жаңа гүл шашқан бақшадай. Мұрадын оңай кім табар, Жар салып жұртқа қақсамай? Халыққа,жастар,басшы бол! Қараңғыда жетектеп. Терең судан өтер ме, Мың қойды серке бастамай?
Алаш қонған ақ боз үй бос қалды ма,
Жетім-жесір қасында дос қалды ма?
Өкінбейін десем де өзегім бар,
Өтіп кетті-ау дүние қас қағымда.
Әзәзілге сендің бе,
Айтқанына көндің бе?
Халқым деген Қапезді,
Жау деп ұстап бердің бе?
Итжеккенге айдаған,
Кер заманның әлегі.
Бұлбұл құстай сайраған,
Бұл Қапездің әні еді.
Қалып барады артымда балапаным,
Аямасын ағайын алақанын.
Кебін емес, кебенек киіп барам,
Қош-есен бол, Ақтоғай, Алатауым!
Көзіңді аш, оян қазақ, көтер басты,
Өткізбей қараңғыда бекер жасты.
Жер кетті, дін нашарлап, хал арам боп,
Қарағым, енді жату жарамас-ты.
Найзаменен түртсе де,
Жатырсын,қазақ,оянбай.
Мұнша қалың ұйқыны
Бердің бізге,ой,Алла-ай!
Бар ма екен біздей ғафыл жұрт,
Атырафқа көз салсақ.
Көзі іскенше ұйқыға
Келе жатқан тоя алмай?
Етемін үміт жастардан,
Жаңа гүл шашқан бақшадай.
Мұрадын оңай кім табар,
Жар салып жұртқа қақсамай?
Халыққа,жастар,басшы бол!
Қараңғыда жетектеп.
Терең судан өтер ме,
Мың қойды серке бастамай?