ขนาดวิดีโอ: 1280 X 720853 X 480640 X 360
แสดงแผงควบคุมโปรแกรมเล่น
เล่นอัตโนมัติ
เล่นใหม่
ถ้าคุณชอบ content นี้ กรุณากด subscribe และกดกระดิ่ง เราไม่สามารถผลิต content ดีๆอย่างต่อเนื่องได้ หากไม่มีผู้ชมมองเห็นผลงานของเรา.ร่วม donate เพื่อสนับสนุนทีมงานนวลได้โดยตรงธนาคารกสิกรไทย เลขบัญชี 097-2-75152-9 นายกวิน ศิริพานิช.เราขอเป็นกำลังใจให้ผู้ป่วยและคนรอบข้าง คุณไม่ได้อยู่เพียงลำพังครับ
ชอบcontentนี้ กดซับแล้ว😊
อยากให้นวลทำภาค 2 ค่ะ พอดีเราอยากให้แนะนำเพิ่มเกี่ยวการมีวินัยในการทานยา คือคนเป็นโรคนี้มักหยุดยาเองเมื่อคิดว่าฉันดีขึ้นแล้ว ฉันหายแล้ว(ล่ะมั้ง?) คือคิดเอาเองแล้วหยุดยาด้วยตัวเองไม่ปรึกษาแพทย์ นั่นเป็นการกระทำที่ผิดมากๆ เพราะยาโรคซึมเศร้าต้องกินต่อเนื่องหลังจากหายแล้วอย่างน้อย 1 ปี (ไม่นับระหว่างรักษานะคะ อันนั้นแล้วแต่เคส แต่หลังจากหายแล้วต้องกินต่ออีก 1 ปี) สำหรับผู้ป่วยโรคซึมเศร้าครั้งแรก ถ้าหยุดยาเองจากที่สารเคมีในสมองกำลังจะเป็นปกติ มันจะกลับมาแย่ลงอีกและจะหนักกว่าเดิม จนกลายเป็นการป่วยซึมเศร้าครั้งที่สอง ซึ่งจะเลวร้ายกว่าครั้งแรกมากๆ (ประสบการณ์ตรงค่ะ) และจะต้องกินยานานขึ้นอีก หลังจากแพทย์วินิจฉัยว่าคุณหายแล้ว(จากซึมเศร้าครั้งที่2) ต้องกินยาต่อเนื่องอย่างน้อย 3 ปีและจำนวนปีของการกินยา อาจจะมากขึ้นเรื่อยๆตามประวัติการป่วยซ้ำด้วยโรคนี้ ซึ่งไม่ใช่ความผิดของผู้ป่วยเลย แต่มักจะเกิดจากคนรอบตัวหรือสภาพแวดล้อม(อันนี้ควบคุมไม่ได้จริงๆ บางทีเจอเหตุการณ์หนักๆก็อาจเป็นได้อีก แต่โอกาสน้อย)คนใกล้ชิดมักพูดกับผู้ป่วยว่าเธอดูดีขึ้นแล้วนะ หยุดกินยาได้แล้วล่ะ ไม่ต้องไปหาหมอแล้วมันเปลืองเงิน หรืออื่นๆอีกมากมาย นำไปสู่การหยุดยาด้วยตัวเอง ทำให้ผู้ป่วยกลับมาเป็นโรคนี้ซ้ำอีก เป็นอะไรที่อันตรายมากๆค่ะ อยากให้ช่วยกันระวังด้วยนะปล.ขอบคุณสำหรับคลิปเนื้อหาดีๆค่ะ เล่าได้ละเอียด เข้าใจง่าย และที่สำคัญเนื้อหาถูกต้องที่สุด เราเองก็ป่วยเป็นโรคนี้ มันเจ็บปวดทรมาณมากๆ อยากให้คนอื่นๆปรับความเข้าใจต่อโรคนี้ใหม่ด้วยการมาดูคลิปนี้ เพราะยังมีคนเข้าใจผิดอยู่เยอะมากเลยเป็นกำลังใจให้ทำคลิปดีๆต่อไปนะคะนวล❤️
ผมว่าพี่นวลควรใส่ QR code ช่องทาง Donate ไว้ท้ายคลิปเคียงข้างคู่กับช่องทางติดต่อนะครับ จะได้ง่ายขึ้น เเละจะทำให้คนเห็นมากขึ้นด้วยครับ เเนะนำๆ
อยากให้นวลทำเปรียบเทียบเรื่อง introverts กับ พวกคนที่ connection เก่งๆด้วยค่ะ เราเห็นคนใน Twitter พูดเรื่องพวก connection ไม่เก่งไม่ควรได้รับโอกาสดีๆถึงแม้ความสามารถจะเก่งจะพยายามมากเท่าไหร่ก็ตาม ส่วนตัวเราเป็น introverts พูดไม่เก่งเข้าสังคมไม่เก่งแต่จะพยายามทำหน้าที่ให้ดีที่สุดทดแทน แต่พอเจอคนส่วนใหญ่คิเแอบนี้เข้าไปถึงกับพูดไม่ออกเราไม่เข้าใจว่าทำไม แค่เข้าสังคมไม่เก่งเองอะแค่นั้นเอง
+1
ใช่ค่ะ
ดันๆเลยค่ะ
+เลยครับ
ส่วนตัวคิดว่าไม่ได้ต้อง connect เก่งอะไรขนาดนั้น แค่พอเข้าสังคมได้ คุยกับเพื่อนร่วมงานรู้เรื่องก็น่าจะเพียงพอต่อการทำงานแล้ว
คนที่ป่วยเป็นโรคซึมเศร้าส่วนใหญ่ ภายนอกดูร่าเริงมากนะ จะมีความเห็นอกเห็นใจคนอื่นสูงมาก เกรงใจไปซะหมด เพราะกลัวจะถูกมองว่าอาการป่วยของตัวเองแค่เรียกร้องความสนใจ หลายคนเลยมักพยายามเก็บซ่อนเอาไว้ ทำเป็นไม่มีอะไร เวลาเจอเรื่องร้ายๆ หรือถูกคำพูดทำร้ายจิตใจก็มักไม่แสดงออกมา ทำเป็นร่าเริงหัวเราะเฮฮา แล้วกลับมาดาวน์ในห้องคนเดียว บางทีน้ำตาไหลออกมาโดยที่ไม่รู้ว่ากำลังเสียใจอะไรด้วยซ้ำการเก็บกลั้นความรู้สึกไว้ก็เหมือนระเบิดเวลา รอวันที่ก้อนสีดำๆในใจมันขยายใหญ่ขึ้นจนหายใจไม่ออก ผู้ป่วยหลายคนกำลังจะจมน้ำ ไม่รู้ว่าวันไหนเขาจะหมดแรงว่าย หรือเขาเจอเรื่องอะไรที่ทำให้เขาไม่อยากว่ายน้ำต่อ คนรอบข้างควรสังเกตุอาการ เพราะถ้าเกิดเขาไปเจอเรื่องอะไร สารสื่อประสาทอาจจะบอกให้เขาหยุดว่ายน้ำนั้นก็ได้ ถ้ามีใครซักคนยื่นมือมาดึงเขาขึ้นได้ก็คงจะดี แต่ถ้าไม่ไหว แค่จับมือไว้ให้เขาไม่ต้องว่ายน้ำเหนื่อยก็ได้ เมื่อต้นปี รุ่นพี่เราเพิ่งกระโดดตึกไป ตัวเราเองก็ป่วยอยู่ เมื่อก่อนมักจะคุยกันตามประสาคนป่วย แต่ตอนนี้พี่เขาไปสบายแล้ว ส่วนเราเองก็ไม่รู้ว่าจะไปวันไหน กลางอกเราเหมือนมีก้อนสีดำๆ ทุกวันเราคิดแค่จะตายยังไงดี ในหัวเราหาวิธีตายตลอดเวลา
ผมเป็นเหมือนคุณเลยในหัวฟุ้งซ่านสมาธิสั้น ถ้าหยุดจดจ่อกับอะไรสักอย่างในหัวผมมันจะวนมาให้คิดถึงเรื่องตัวเองนั้นได้ตายแบบไหน มันเป็นช่วงเวลาที่ไม่นานนักเพียงไม่มีวินาที แต่ผมกับเห็นภาพการตายของตัวเองซ้ำๆเหมือนเป็นลูป ผมอาการเส้นกระตุกแบบ ทรมานหรือสะดุ้ง สติถึงจะกับมา ผมไม่มีพูดคุยกับใครมาเป็นเวลา10เดือนแล้ว แค่จะพยายามอ่าปากออกเสียงก็รู้สึกว่าลึกๆข้างในมันปฏิเสธการพูด หรือมีปฏิสนธิกับผู้อื่นผู้คนรอบตัว ผมปฏิเสธทุกคน ผมจมกับความคิด ผมจมมาตั้งแต่เด็กๆ ผมไม่เคยพูด ความรู้สึกของการจมให้ใครได้รู้ จนมันสะสม ตอนนี้มาได้ปะทุออกมาแล้วอีกครั้ง ใช่แล้วครับผมมันเคยปะทุออกมาแล้วครั้งนึง ปต่ตอนนั้นด้วยสภาพแวดล้อมและสังคมมันก็จะไม่ได้รุนแรง ตอนนั้นผมมีความรู้สึกว่าทำไม ทำไม ทำไม อยู่ในหัวผมตลอดเวลา ผมโกรธแต่ไม่แสดงออกแบบชัดเจนว่าโกรธ ผมจะนิ่งแบบพักใหญ่และก็จะกับมายิ้ม เมื่อก่อนผมจะใช้วิธีนี้ในการทำให้สงบถึงจะไม่มากแต่ก็ไม่รุนแรง ถ้ามันถึงจุดที่ผมคิดว่ามันหนักมากๆผมก็จะหลบและหนีหาที่ที่ไม่มีใคร อยู่คนเดียวทบทวนเรื่องราว และก็ทิ้งท้ายด้วยคำว่าช่างมัน แต่นั้นละครับมันกับเป็นการเก็บสะสม จนทุกวันนี้ ผมไม่สามารถที่จะก้าวผ่านมันไปได้อีกแล้ว อยากจะหนีแต่ก็หนีไม่พ้นชีวิตมันมีปัจจัยหลายอย่างมากเกินไปจะยอมรับก็เป็นไปไม่ได้เพราะผมไม่สามารถรับมันไหว ขอบคุณน่ะครับสำหรับพื้นที่เล็กๆ ผมก็แค่อยากบ่นเฉยๆ ไม่ได้อยากปรึกษาหรือให้ใครรับฟัง แต่แค่รู้สึกว่าอย่างคนที่เป็นเหมือนผมหรือคล้ายๆผม หรือไม่คล้ายและไม่เหมือนก็ช่าง ผมแค่อยากได้พื้นที่เล็กๆตรงนั้นเพื่อให้ผมไม่รู้สึกถึงความโดดเดี่ยวในใจ ขอบคุณครับ
@@nonrestart5519 ระบายได้เลยค่ะ การระบายออกทำให้เราสบายใจขึ้น เราก็ประสบปัญหาการเข้าสังคมเหมือนกัน เราหวาดระแวงการเข้าสังคมเลยต้องอยู่แต่บ้าน ป.ล.ตอนนี้เราเปิดแอคเคาท์ใหม่ในทวิตเตอร์ไว้พิมพ์ระบายความรู้สึก ไม่ต้องให้ใครรับรู้ แค่เราได้ระบายออก ก็รุ้สึกสบายใจขึ้นเลยล่ะ ลองดูนะคะ คิดซะว่าเหมือนเป็นไดอารี่ก็ได้ค่ะ 😸
เราดีใจนะคะที่คุณยังสามารถควบคุมและต่อสู้กับก้อนสีดำในใจของคุณจนถึงวันนี้ เราชอบการเปรียบโรคนี้กับการว่ายน้ำมากค่ะ มันเห็นภาพและรู้สึกได้เลย จากใจคนที่กำลังป่วยเหมือนกัน เราไม่รู้เลยว่าวันไหนที่สมองจะสั่งให้ร่างกายและความคิดเราหยุดว่ายน้ำ จมดิ่งลงไปลึกขึ้น เราดีใจนะคะที่ได้อ่านคอมเมนต์และเรื่องราวของคุณ ขอให้ทุกๆวันต่อจากนี้ไปคุณเข้มแข็งขึ้น ตื่นจากฝันร้ายและอยู่เพื่อพบเจอแต่เรื่องมหัศจรรย์ในชีวิตนะคะ ถึงเราจะไม่ได้เป็นคนที่สามารถดึงคุณขึ้นมาจากสระน้ำได้ แต่เรากำลังว่ายน้ำอยู่ข้างๆคุณนะคะ สักวันเราจะขึ้นจากสระนี้ไปได้พร้อมๆกันค่ะ 🤍
ไม่ใช่ทุกคนที่ร่าเริงค่ะ แค่ดูปกติ อันนั้นเป็นนิสัยของแต่ะคนคะ แล้วสังเกตยากมาก ดูผิวเผินเหมือนคนอารมณ์ไม่ดีเท่านั้น มันแยกแยะไม่ได้หรอกค่ะ จากประสบการณ์จริงแล้วถ้าคนทั่วไป วิเคราะห์ไม่ได้ เค้าก็ไม่รู้ว่าคุณลำบาก ต้องการคนยื่นมือมาช่วยค่ะ
ขอบคุณนะคะที่เป็นคนที่เข้าใจ และอธิบายให้คนอื่นเข้าใจ เรารักษากินยามา3ปีแล้ว พยายามกับตัวเองมากๆ สิ่งที่เราอยากบอกทุกคนแต่ไม่กล้าพูดเลยคือคำำว่าเหนื่อย เพราะทุกครั้งจะโดนสวนกลับมาว่ามีคนอื่นเหนื่อยกว่าเราอีกมาก แต่ความรู้สึกเหนื่อยของเรามันเหนื่อยจริงๆ เราเหนื่อยแม้กระทั่งหายใจ ขอบคุณที่พยายามเข้าใจพวกเราอย่างจริงๆนะคะ
ขอให้ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดีนะคะ จากคนที่กินยามาตลอด4ปี💙
สู้ๆนะคับ เป็นกำลังใจให้ อย่ายอมแพ้นะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ เราเองก็กำลังรักษาตัวอยู่เหมือนกันค่ะ
พูดได้ตรงใจมากเลย
@@secretsealingclub.8130 ศึกษาเยอะๆนะคะ
ดูคลิปอยู่ดีๆก็ร้องไห้ ผ่านมา 10 ปีเหมือนพึ่งมีคนเข้าใจเราอ่ะ เพราะคนหลายคนไม่เข้าใจว่าคนที่เป็นโรคนี้เขารู้สึกนึกคิดยังไง ขอบคุณพี่นวลที่ทำคลิปอธิบายเกี่ยวกับโรคซึมเศร้าค่ะ
นี่เป็นซึมเศร้าตั้งแต่ม.1 กว่าจะเริ่มรักษาคือปลายม.2เกือบจะขึ้นม.3แล้ว ตอนแรกแม่ไม่มีความเข้าใจเลยเอาแต่ลากเข้าวัดจนเราเริ่มทำร้ายตัวเองอีกครั้งแม่เลยยอมพาไปพบจิตแพทย์ แล้วตอนเริ่มรักษาคือเริ่มมาก็อยากยอมแพ้แล้ว ตอนนั้นแม่แจ้งจารย์ที่ปรึกษา แล้วจารย์ที่ปรึกษาหมวดการงานคอบปลอบนะ แต่ที่ปรึกษาที่อยู่หมวดคณิตเอาไปคุยในหมวดคณิตแล้วจารย์คณิตพื้นมาพูดหน้าห้องว่า"ห้องนี้มีคนเป็นบ้าด้วยหรอ"วันนั้นกลับมาบ้านเกือบทำร้ายตัวเองรอบที่4ในชีวิตแล้ว แต่วันนั้นน่าจะมีนัดจิตแพทย์เลยไม่ได้ทำเพราะได้คุยกับหมอก่อน แต่ทุกวันนี้ที่ตอนนี้จบม.6กำลังจะเข้ามหาลัยก็ยังให้อภัยจารย์คนนั้นไม่ได้เลยตอนนี้รักษาซึมเศร้าดีขึ้นมากแล้วแต่กำลังรักษาอาการอื่นอยู่ ยาที่ใช้มีผลให้มีอาการซึมเศร้าจากการใช้ยาต่ออีก ตอนนี้เลยค่อนข้างไม่ต่างจากช่วงม.1ที่ยังไม่เริ่มรักษาซึมเศร้าเท่าไหร่(ยกเว้นการทำร้ายตัวเอง ยังไม่ถึงขั้นนั้น)
ถามหน่อยครับๆ ความคิดจะฆ่าตัวเอง มันเป็นยังไงบ้างเหรอครับ บอกมาได้เลยนะครับ ยังไงก็ไม่ต้องคิดเยอะ ผมพร้อมรับฟัง เพราะผมสงสัยมานานแล้วครับ อยากที่จะเข้าใจ//เฝ้ารอคำตอบ
@@cat747 ก็แค่รู้สึกว่า"หรือบางทีการมีอยู่ของเรามันจะไม่มีประโยชน์อะไรเลย" "ถ้าเราหายไผ หลายๆอย่างคงดีกว่านี้" ฯลฯ อะ ช่วงนี้ซึมเศร้าจากการใช้ยาก็ยังมีความคิดนี้อยู่ แต่จัดการความคิดได้เลยยังsafeอยู่
@@cat747//ยาวมากขอบอก// มันคือการมองความตายเป็นทางออกของปัญหาครับ เหมือนเราเจอเรื่องแย่ๆ เราทรมาน เราหาทางออกไม่ได้ มองไม่เห็นอนาคต รู้สึกไร้ค่า อารมณ์แบบ " ฉันจะอยู่ไปทำไม อยู่ไปก็ต้องมาทรมานแบบนี้ เราจะอยู่กับความรู้สึกแย่ๆแบบนี้ไปตลอดไม่ได้นะ " แทนที่เราจะแก้ปัญหาโดยการทำอะไรให้มันดีขึ้น เยียวยาจิตใจตัวเอง มันไม่ใช่ มันคือโรคซึมเศร้า เราไม่มีความคิดที่จะเปลี่ยนเเปลงตัวเอง เรารู้สึกว่ามันยาก เรารู้สึกว่าเราทำไม่ได้หรอก มันเลยก่อเกิดมาเป็นความคิดฆ่าตัวตายแทน จบปัญหาไปเลย เจ็บแป๊บเดียว ไม่ต้องมาเจ็บแบบนี้อีกแล้ว ไม่ต้องมาเจอเรื่องซ้ำๆ เดิมๆ ที่ไม่เคยมีอะไรดีขึ้นเลยวันนึงเรารู้สึกว่า วันนี้ล่ะ เรากล้าพอแล้ว จากที่กลัวมาตลอด วันนี้ล่ะ จะได้ไปสักที เลยไปหยิบเชือกมา ผูกเสร็จอะไรเสร็จ พอเอาเชือกมาเกี่ยวคอ เราลองนั่งยองๆ ให้เชือกรัดคอตึงๆ(แต่ยังไม่ได้เตะเก้าอี้) แล้วมันเป็นความรู้สึกที่แบบ " แย่มาก " มันหายใจไม่ออก มันสั่นไปหมด เป็นความรู้สึกเจ็บแบบที่แย่ที่สุดที่เคยสัมผัสในชีวิต รู้สึกว่าคงทนเจ็บแบบนั้นอีก 5 นาทีไม่ได้ /ไม่แน่ใจว่ามันใช้เวลาเท่าไหร่กว่าเราจะหมดลมหายใจไปจริงๆ/ สรุป นั่งจิบน้ำส้มชิวๆดีกว่า
@@cat747 มันจะเชิงตัดพ้อกับตัวเอง หรือเกิดจากแรงกดดันจากคนรอบๆตัวจนมีความรู้สึกเช่นสมมติคนในครอบครับทะเลาะกันก็จะมีความรู้สึกว่า “เราผิดใช่ไหม ถ้าไม่มีเราอยู่คงจะดีกว่านี้” อะไรแบบนี้ เหมือนอยากปิดกั้นความรู้สึกตัวเองที่เคยสั่งสมมา “ถ้าตายไปน่าจะดี ไม่ต้องมากังวล ไม่ต้องลำบาก ไม่ต้องได้ยินใครว่าใครล้อ” ปัณหาแบบนี้เกิดจากการทะล้อเลียน บู้บี้จากเพื่อนได้เช่นกัน ไม่ก็ถ้าเรามีปัญหาบอกไปแล้วไม่มีใครสนใจก็มีความคิดแบบนี้ได้เหมือนกัน ~By คนที่เป็นโรคซึมเคร้า(มั้ง) ไม่แน่ใจในตัวเองเหมือนกัน แต่ไม่หนักมากพยายามหาแรงบันดาลใจอยู่555
ไอ่ตรงอาจารย์ปากดีผมโคตรเข้าใจเลยครับ สู้ๆนะครับถึงแม้เม้นผมจะช่วยคุณอะไรไม่ได้มากแต่ผมก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณสู้กับโรคที่เป็นอยู่นะครับ "สู้ๆๆครับ"
ฟังอยู่น้ำตาก็ไหล ขอบคุณนะนวล ต่อให้ครอบครัวไม่เข้าใจในสิ่งที่เรากำลังเจอ ว่าเราอ่อนแอมีแต่ต้องปรับยาเพิ่มทุกครั้งที่หาจิตแพทย์ ก็ยังมีนวลที่เข้าใจ ขอบคุณนะ
ใช่ค่ะ คนไม่เข้าใจก็ไม่เข้าใจ บีบมือนะคะ เราเป็นทุกอย่างเพียงแค่ไม่อยากตายและกลัวมากว่าวันนึงจะคิดสั้น
สู้ๆนะครับ ศรัทธาในตัวเอง เรียนรู้ จิตวิทยา โรคมันโหดจริงเล่นเราทั้งร่างกายและสมอง แต่คุณต้องทำให้มันรู้ว่ากำลังเล่นอยู่กับใครเมื่อมันมาอาจจะตลอดเวลา ให้รู้ตัวเอง ตื่นตัว เช่น ลุกขึ้น เปลี่ยนบรรยากาศ ออกกำลังกาย พูดคุย ร้องเพลง เต้น คิดบวกๆ ก้าวข้ามปัญหาที่ยังแก้ไม่ได้ อะไรที่ยากยิ่งต้องทำ มันรู้ว่าเอาเราไม่ลงแล้วมันจะหายไปเอง ท้ายที่สุด ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน
สู้ๆ ครับ ตราบใดที่ยังมีชีวิตอยู่เราก็ยังเปลี่ยนแปลงชีวิตเราได้เสมอครับ อย่าจมอยู่กับมัน สู้อย่าได้ถอย เพราะโรคนี้มันต้องใช้เวลารักษา ถ้ารู้สึกไม่ดีก็ให้ระบายได้เลยนะครับ ผมจะรับฟังเอง
คนที่ป่วยเป็นโรคซึมเศร้าควรได้มีเวลาพักเหมือนกับผู้ป่วยโรคอื่นๆจริงๆนะ เพราะมันทรมาณมาก เราต้องต่อสู้กับเสียงในหัว ต้องต่อสู้กับความรู้สึกไร้ค่าที่มีกับตัวเอง ต้องต่อสู้กับความรู้สึกตายด้าน เหนื่อย ท้อ สิ้นหวัง เหมือนคนที่พยายามดิ้นขึ้นมาจากโคลนที่ดูดให้เราจมลงไป โดยที่บางครั้งก็ไม่มีใครที่สามารถยื่นมือมาช่วย หรือมาอยู่เคียงข้างเราได้ในทุกๆครั้ง ดีไม่ดีคนที่หวังดีเหล่านั้นก็อาจจะโดนโคลนดูดลงไปพร้อมๆกับเราด้วย และความรู้สึกผิด ความรู้สึกโทษตัวเองมันก็จะยิ่งทวีคูณมากขึ้นกว่าเดิมอีก
จากคนใกล้ชิดผู้ป่วยนะครับ ใครที่กำลังดูแลอยู่หรือกำลังช่วยเค้าอยู่ อย่าท้อ อย่ายอมแพ้นะครับ เข้าใจว่าบ้างครั้งมันก็ไม่ไหว แต่ถ้าลองคิดดีๆแล้ว สิ่งที่รู้สึกแย่ ผู้ป่วยต้องรู้สึกแย่มากกว่าเราหลายเท่า ขอบคุณนวลนะครับที่ทำให้เข้าใจมากขึ้น จะพยายามช่วยรักษาเค้าให้หายไวๆ แล้วก็รักษาตัวเองด้วย ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ ทั้งผู้ป่วยและคนที่ดูแลผู้ป่วย
++ค่ะเราเป็นคนนึงเลยนะคะที่แบบตอนม.ต้นเคยมีเพื่อนต่างห้องเป็นโรคซึมเศร้าคือตอนนั้นโรคซึมเศร้ามันยังใหม่ๆคนส่วนใหญ่ยังไม่ค่อยมีความรู้เรื่องพวกนี้เท่าไหร่ทั้งครูและแม่เพื่อนไม่เข้าใจก็ว่าเพื่อนเป็นโรคซึมเศร้าไม่ยอมะพาลูกไปหาหมอเพราะคิดว่ามันดูแย่คนอื่นจะคิดว่าบ้าอและครู(ที่แย่ๆ)ก็ชอบบูลลี่เพื่อนว่าคิดไปเองเป็นโรคหรอหรือเรียกร้งความสนใจหรออะไรพวกนี้คือเพื่อนมาเล่ามาระบายให้ฟังบ่อยมากๆเพราะเร่เป็นเพื่อนแค่ไม่กี่คนที่อยู่กับคนนี้เราก็ฟังตลอดแต่ตอนนั้นเด็กมากๆเลยแบบคิดว่าเราแค่รับฟังอย่างเดียวแถมแค่คนเดียวแก้ปัญหายังไม่ตรงจุดเลยบอกเพื่อนไปว่าทางที่ดีควรไปหาหมอที่เฉพาะทางน่าจะช่วยได้เยอะเลยนะจะได้หายไวๆด้วยแต่นั้นแหละแม่ไม่ให้ไปอละเพื่นก็โดนครูบูลลี่เพื่อนในห้องบูลลี่บ่อยๆจนเพื่อนเก็บกดเพิ่มเพราะช่วงนั้นเราก็ติดงานในห้องหนักๆมากเลยช่วงเย็นเลยอยู่กับเพื่อนนานไม่ได้คุยได้แปบๆแล้วก็ต้องของตัวไปทำงานกลุ่มบ่อยๆ ทำให้เพื่อนอาจจะระบายได้น้อยลงมั้งให้อารมณ์รึนแรงขึ้จำได้เลยว่าเพื่องห้องเรามาเรียกเาไปช่วยงานกลุ่มตอนเราคุยกับเพื่อนเราเลยขอตัวไปทำแล้วเพื่อนคงรู้สึกหวงเพื่อนมั้งคะเขาก็เลยเอาคัทเตอร์มากรีดขวดน้ำแล้วก็บอกเราว่าอะไรนี่แหละถ้าอยู่กับเราน้อยลงอะไรงี้จะฆ่าตัวตายหรือจะกรีดแขนนี่แหละตอนนั้นเราเครียดมากๆเลยค่ะทำตัวไม่ถูกเพราะอบบเราก็ยู่กับเพื่อนคนนี้บ่อยมากๆยกเว้นเวลามีงานห้งตัวเองหรืองานกลุ่มมีครั้งนึงเวลาเรียนเราคุยกับเพื่อนคนอื่นเพื่อนคนนั้นเดินผ่านห้องมาเห็นเขาก็หวงเราแล้วเดินตามเราตลอดเลยจนถึงตอนกลับบ้าน จนแม่เพื่อนรับรู้ว่าเพื่อนไม่ไหวแล้วเลยพาไปหาหมอเพื่อนก็กินยาอยู่นานเลยค่ะ กินมาตลอดแต่ตอนนี้เขาก็ดีขึ้นแล้วค่ะแต่ก็ไม่ได้เจอกันแล้วเพราะแยกย้ายกันไปเรียน เค้าก็เคยมาสารภาพด้วยว่าเมื่อก่อนเขาเคยหวงเรามากเวลาเราคุยกับเพื่อนคนอื่นปล.สังคมรอบตัวเป็นสิ่งสำคัญมากๆค่ะถ้าสังคมรอบตัวเข้าใจคนเป็นโรคซึมเศร้าพาไปรักษาหาหมอตามขั้นตอนที่ถูกวิธีมันจะช่วยได้เยอะเลยจริงๆค่ะดีกว่าปล่ยให้เขาผ่านไปคนเดียว
จริงคับ ซึมเศร้าน่ากลัว4ปีที่แล้ว น้องสาวของผม กำลังจะแต่งงานในอีกไม่กี่วัน น้องจับได้ว่าเจ้าบ่าวแอบนอกใจไปมีอะไรกับเด็กฝึกงาน น้องผมรู้รับไม่ได้เลยถอนหมั่นและเลิก จนน้องผมป่วยซึมเศร้า น้องเกือบฆ่าตัวตายสำเร็จ กินยาไปเยอะมากจนเหม่อลอย ต้องลาออกจากงานเก็บตัวอยู่แต่ในห้อง มีอาการหลอน หูแว่ว ไม่พูดไม่จา ตอนนี้รักษา3ปีกว่าแล้ว กินยาทุกวัน วันละหลายเม็ดหลายตัว ต้องไปพบจิตแพททุกๆ3เดือน โรคซึมเศร้าน่ากลัวจริงๆ ใครไม่เจอกับตัวเองไม่รู้คับ
ยังไงก็ ดูแลตัวเองด้วยนะคะ อย่าลืมพักผ่อนด้วย ดูแลคือการประคับประคอง ไม่ใช่รับผิดชอบ อย่ารู้สึกผิด สิ้นหวัง จนป่วยไปด้วยอีกคนนะ ;-; ถึงผู้ดูแลทั้งหลาย
@@vim1099 ใช่ค่ะ เห็นด้วย
ในสมัยเด็กราวๆป.5 เราได้มีอาการซึมเศร้าและไม่รู้ตัว มารักษาอีกทีก็ราวๆม.4 หลังจากหายและได้รับความใส่ใจจากคุณยายและเพื่อนๆค่ะ หลังจากนั้นก็ดันมาเป็นanxietyแทน anxietyก็อยากให้พี่ลองทำดูเรื่องนี้นะคะ หนูเชื่อว่าพี่ๆน้องๆหลายคนอาจเป็นanxiety หรือโรควิตกกังวลค่ะ anxietyก็คือการที่เราหวาดระแวงสิ่งรอบตัว รู้สึกโดนจังจ้องทั้งๆที่รู้ว่าไม่มีใครจ้องเราทั้งนั้น จะมีอาการpanicด้วยค่ะ ลองๆศึกษาดูนะคะ เผื่อเข้าใจเพื่อนๆรอบตัวมากขึ้น♡ตัวอย่าง หนูเองก็กลัวที่จะออกไปข้างนอกในที่ที่มีผู้คนชุกชุมค่ะ มันไม่ใช่แบบintrovertแต่มันคือความกลัวและกังวลค่ะ เราสามารถตื่นตระหนกได้ตลอดเวลาเลย จู่ๆก็ร้องให้เพราะสิ่งที่กำลังคิดเลยก็มี สู้ๆค่ะรักช่องนี้มาก
เหมือนเจอเพื่อนเลยค่ะ
เราเป็นทั้งซึมเศร้าแล้วก็เป็นแบบนี้เลยค่ะ เราบอกใครไม่ได้เราไม่กล้าเลย ที่บ้านไม่ได้มองโรคซึมเศร้าเป็นโรคทั่วไป ขนาดเราไม่สบายปวดท้องเมนส์เค้ายังโทษเราเลยค่ะ บอกว่าเราไม่ดูแลตัวเองเอง เราไม่กล้าป่วยด้วยซ้ำ เราเหนื่อยมากเลยค่ะ หลายครั้งที่เราคิดจะตาย แต่เราก็ยังติดงานกลุ่ม ติดพ่อแม่ครอบครัว คิดว่าถ้าเราตายไปแล้วใครจะทำงานกลุ่ม ใครจะอยู่กับยาย น้าจะผิดหวังมั้ยถ้าเราหายไป เรากลัวไปหมดเลยค่ะ เราอยู่แบบไม่มีความสุข ทุกวันทุกนาทีของเราอยู่กับความหวาดระแวง เราเพิ่งมารู้ตัวว่าเราเป็นคนที่ยิ้มตลอดเวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่น แม้ว่าเราจะโดนด่า จะทำพลาด แต่พอเราอยู่คนเดียว อยู่กับคนที่เราสามารถบอกเค้าได้ เราก็ดาวน์แบบดิ่งลงไปเลยค่ะ เราคิดติดลบตลอดเวลา ทั้งๆที่เมื่อก่อนเราเป็นคนคิดบวกแบบร้อยเปอร์เซ็น เราไม่รู้ว่าเริ่มตอนไหน เรากินอะไรไม่ค่อยลง เราเบื่อง่าย เราไม่อยากขยับตัว เบื่อทุกอย่างที่เคยชอบทำ ไม่โฟกัสเรื่องเรียน ถึงจะพยายามแล้วเราก็หลุดง่ายมากๆ เรากลายเป็นคนขี้เกียจ แต่เราก็ทำงานทันเด้ดไลน์ทุกครั้ง แต่เรารู้สึกเสียพลังงานไปหมดเลย ร่างกายเราอ่อนแอลงมากๆ เรานอนไม่หลับ จะมานอนเต็มๆก็สองสัปดาห์หนึ่งหรือสองครั้ง หรือไม่ก็ตอนที่ร่างกายไม่ไหวแล้วจริงๆ เราดิ่งง่ายมากถ้าได้รับคำพูดแย่ๆ เชิงพิจารณ์ลบๆ ด่า หยาบคาย จากคนที่เรารักหรือสนิทมาก เราไม่มีความสุขเลยค่ะ เราควรทำยังไงดี
@@user-ro2jr8zr3k ผ่านไปให้ได้คับ จิตรใจเท่านั้น คับ ถึงจะไม่ได้100% แต่เราสู้ต่อได้คับ เราตาย ทุกอย่างจบ ก็จริง แต่เราจะแพ้ โรคบ้านี้คับ แตะมันออกให้ได้นะคับ
@@user-ro2jr8zr3k ฮือ คุณเก่งมากที่สู้มาถึงตอนนี้ได้นะ คนรอบข้างอาจจะยังไม่เห็นความลำบากของคุณ แต่เราชื่นชมความพยายามของคุณนะ มันเหนื่อย มันท้อ ตอนนี้มันไม่อยากทำอะไรแล้ว แต่อย่างน้อยลองตั้งเป้าหมายง่าย ๆ ให้ตัวเองก่อน อย่าง" กินข้าวมื้อนี้ให้เสร็จนะ" พอเราทำได้เราก็ต้องชมตัวเองนะ ไม่ใช่ว่าเราเป็นคนพิเศษ แค่มีสิทธิ์ที่จะมีชีวิต เราก็เคยรู้สึกว่าชีวิตนี้อยู่ไปก็เปลืองเปล่า ๆ นะ แต่เราเชื่อว่าตัวตนเนี้ยมันมีความหมายกับคนอื่น ต่อให้แค่คนเดียวก็เถอะ //ร่ายซะยาวเชียว 55455ในวันนึงที่คุณไม่ไหวแล้วจริง ๆ อยากให้ลองกลับมาที่คอมเม้นนี้แล้วรู้ว่า เม้นนี้ยังเชื่อมั่นและอยากให้คุณอยู่ที่นี่นะ
ผมเป็นคนหนึ่งที่เคยคิดว่าโรคซึมเศร้าเป็นโรคที่ไร้สาระ ขอบคุณวีดีโอดีๆ ที่ทำให้ผมได้เข้าใจถึงโรคซึมเศร้าอยากขอโทษที่เคยคิดไม่ดีต่อคนที่เป็นโรคนี้ คลิปนี้ทำให้ผมรู้สึกว่าอยากช่วยเหลือ อยากใส่ใจคนที่เป็นโรคนี้มากขึ้น อยากเป็นคนที่คอยให้คำปรึกษาที่ดีให้เขาได้ ถ้าสมมุติคนรู้จักเป็นโรคนี้เราก็คงไม่อยากที่จะอยู่ห่างจากเขา เราอยากอยู่ข้างๆเขาและดูแลเขาไปเรื่อยๆ
เกือบ 6 ปีแล้ว จากคนที่มีความสามารถคนหนึ่งสู่คนที่ต้องเริ่มต้นเรียนรู้ใหม่อีกครั้ง ตอนมันเศร้าสมองพังจริงๆ เพราะแค่คิดว่าจะอยู่ให้รอดจากวันนี้ยังไงก็เหนื่อยแล้ว ตอนนี้ก็ยังรักษาอยู่ มันยังแย่ทุกครั้งที่ป่วย เราเป็นธาลัสซีเมียด้วย เวลาป่วยกายก็ป่วยหนักและนานกว่าคนอื่น พอกระทบกับงานเราก็ยังรู้สึกผิดกับทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกนี้ เพราะการลาป่วยบอกได้แค่ป่วยกาย ซึ่งไม่ใช่โรคเลือดออกหรืออุบัติเหตุที่ได้ชัดเจน การเป็นลมบ่อย อาเจียนบ่อยจนต้องพักบ้าง มันทริกเกอร์ให้รู้สึกแย่เพราะคนอื่นไม่เข้าใจว่าเราแย่ยังไง จะบอกว่าซึมเศร้าด้วยก็คงไม่ดีในทุกที่ที่ทำงาน เหนื่อยเนอะ แต่ถึงมันจะลำบากแทบตายมันก็ไม่ตายสักที เราก็เลยจะลองอยู่ให้ดีก็แล้วกัน เป็นกำลังใจให้ทุกคนไม่ว่าคุณจะเป็นหรือไม่เป็นอะไร ขอให้ความทุกข์ใจแค่ผ่านมาและผ่านไป และเติบโตอย่างงดงามในแบบของตัวเองขอบคุณนวล
แทนใจคนที่ป่วยเป็นซึมเศร้ามากๆค่ะ สังคมในปัจจุบันยังไม่ค่อยรู้จักโรคนี้ คนที่ป่วยเป็นโรคซึมเศร้าสามารถเปลี่ยนจากคนขยันร่าเริงมากๆเป็นคนเก็บตัวได้เลย และมีความสุขได้น้อยลงมากๆกว่าคนทั่วไป มีความคิดหรือตรรกะที่ผิดแปลก เช่น รู้สึกว่าเป็นภาระ โดยยาสามารถรักษาได้แค่70%เท่านั้นที่เหลือต้องใช้ใจสู้เอา ผู้ป่วยโรคนี้มีมากกว่าที่คิด อาจเป็นคนรอบตัวเราแต่ไม่รู้เพราะเค้าเลือกที่จะทำตัวร่าเริง
อันนี้เป็นปมในใจ เคยมีคนมาให้เล่าปมความหลังในใจ ทำท่าเหมือนจะฟังเรา แต่พอเล่าไปก็พูดแทรกต้องทำอย่างนู้นต้องทำอย่างนี้ ระบบมันก็เป็นอย่างนี้อยู่แล้ว ฉันต้องทนทุกข์กับอดีตที่ขมขื่น พอมาโดนพูดใส่อย่างนี้ก็เหมือนโดนตราหน้าว่าไม่เอาไหนไปอีก คนที่เล่าความหลังให้ใครฟังหลายครั้งเขาไม่ต้องการคำแนะนำอะไรมากหรอกถ้าเขาไม่ขอ เขาแค่อยากให้อย่างน้อยมีคนรับฟังอย่างเข้าใจ ไม่อย่างนั้นการสนทนาจะกลายเป็นการเพิ่มปมเข้าไปอีกหนึ่งอย่างฉันขอแค่ให้คนที่คุยกับฉัน ผลัดกันพูดผลัดกันฟังบ้าง อย่างน้อยจะได้เข้าใจกันและกัน
อยากให้นวลทำคลิปเกี่ยวกับโรค Panic Attack ครับ คนเป็นโรคนี้เยอะมากรวมถึงผมด้วย แต่เวลาไปตรวจมันจะไม่เจออะไร หมอก็ส่งกลับอย่างเดียวแทนที่จะส่งต่อไปหาหมอจิตเวช คนป่วยตอนไปหาหมอนี่ทรมานมากจนเกินคำบรรยาย อยากให้วงการแพทย์ช่วยจุดนี้ด้วย
เป็นกำลังใจให้นะครับ น้องชายผมป่วยเป็นแพนิคเหมือนกัน แรกๆต้องหาหมอทุกเดือน ได้ยามาทาน รู้สึกน้องอาการดีขึ้นเยอะเลย
@@skip.7413 ขอบคุณครับ ผมเป็นจากกรรมพันธุ์ทางแม่ เพิ่งจะแสดงอาการไม่กี่วันนี้แต่ความรู้สึกเหมือนตกนรกทุกครั้งที่อาการกำเริบ มันทรมานจนบอกไม่ถูก กำลังจะไปหาหมอเพื่อรับยาเพราะตอนนี้อาการกำเริบถี่มากต่อวัน ทำงานไม่ได้เลย
ผมก็เป็นเหมือนกันครับ เวลาอาการทรมานมากๆ แต่พอไปหาหมอให้เค้าตรวจก็ไม่เจออะไรผิดปกติ ผมเคยเล่าให้ครอบครัวฟังแต่เหมือนเค้าจะไม่ค่อยรับฟังเท่าไหร่ครับ อยากจะไปพบหมอเพื่อไปรักษาก็ทำไม่ได้เพราะครอบครัวกลัวคนรอบข้างมองผมว่าเป็นคนบ้า ทุกวันนี้เลยต้องสู้ด้วยตัวคนเดียวตลอดครับ ข้างนอกอาจจะดูร่าเริงแต่ข้างในมันพังมากๆครับ ตอนนี้ก็เป็นเกือบ 1 ปีแล้วอาการก็ค่อนข้างดีขึ้นมาก แต่ในใจผมอยากไปหาหมอและกินยาให้หายกลับมาใช้ชีวิตตามปกติอีกครั้งครับ
@@jadejadesada8102 แนะนำให้ไปพบจิตแพทย์โดยตรงที่ รพ. เลยครับ บอกว่าเป็นโรคแพนิค เขาจะซักถามก็ตอบไปว่าอาการเราเป็นยังไงแล้วหมอจะวินิจฉัยเพื่อจ่ายยาให้เหมาะกับเราครับ อาจจะต้องปรับยากันหน่อยช่วงแรกแต่พอเข้าที่แล้วไม่เกิน 3 เดือนจะดีขึ้นมาก ๆ ครับ แล้วก็ให้ปรับสภาพจิตตัวเองด้วย เวลาเกิดอาการก็อย่ากลัว สูดลมหายใจลึก ๆ ผ่อนลมหายใจช้า ๆ ปล่อยวางอะไรได้ก็ปล่อยเลย อะไรไม่จำเป็นก็อย่าเก็บมาคิด หาเรื่องตลก เสียงหัวเราะให้เยอะ ๆ
ผมกำลังรักษาแพนิกอยู่กับจิตแพทย์ ผ่านมา 6 เดือน อาการดีเกือบหายแล้ว
ผมเป็นคนๆนึงที่ป่วยเป็นโรคนี้ มันยากมากเลยนะที่จะหายจากโรคนี้ เป็นโรคนี้มา7ปี ผมพึ่งไปพบจิตแพทย์เมื่อ6เดือนก่อนเอง มันทั้งท้อแท้ เหนื่อยใจ เหนื่อยจิต สิ่งที่เคยทำแล้วมีความสุด มันได้หาย มันเหมือนที่พี่ไว้ในคลิปเลย มันทั้งทรมาน ทั้งอยากตาย แต่คนรอบข้างมักบอกว่า สำออย ตอแหล ทำไมใจไม่สู้วะ เอาตรงๆเลยนะ คนเหล่านั้นเหมือนแช่งให้ไปตายอะ จากความรู้สึกของผมนะ ผมขอฝากบอกไว้ โรคซึมเศร้า มันไม่ใช่โรคที่เอามาล้อเล่นได้ โรคนี้มันอันตรายมากเอาจริงๆ ขนาดผมเข้ารับการรักษาโรคนี้ ยังไม่หายขาดเลย และผมขอบอกกับผู้ป่วยโรคนี้ว่า "ผมไม่รู้ว่าคุณเป็นใครแต่อย่ายอมแพ้นะ สู้ๆนะ "
ขอเป็นหนึ่งกำลังใจให้คุณนะครับ ถึงเราไม่รู้จักกันแต่ขอให้รับรู้ไว้ว่าคุณยังมีผมที่คอยเป็นกำลังใจให้
โรคนี้ถึงจะรักษาได้ แต่ทั้งความคิดและความรู้สึกด้านลบที่ฝังอยู่ข้างในลึกๆจะวนเวียนอยู่ในความทรงจำของเราเสมอ รอวันที่เราจะล้มลงและกลับมาเล่นงานเราใหม่อีกครั้งค่ะ เพราะอย่างนั้น ทั้งคุณ และคนที่ผ่านมา ใครที่กำลังสู้อยู่ได้โปรด อย่ายอมแพ้นะคะ สู้ไปด้วยกันนะ
แอดคะ ทำเรื่องการุณยฆาตหน่อยค่ะ เราอ่ะอายุเกือบ30ละ คิดจะโสดหรืออาจมีแฟนแต่ไม่อยากมีลูก แล้วคิดว่าอยากหยุดชีวิตที่อายุ60ปี เราไม่อยากเจ็บ ไม่อยากทรมาน ไม่อยากแก่ ไม่อยากอยู่นาน เพราะโลกไม่ได้น่าอยู่ขนาดนั้น สวัสดิการอะไรก็ไม่ค่อยดี(ในไทยนะ) เคยเล่าเรื่องแบบนี้ให้คนอื่นฟัง คือเขาไม่เห็นด้วยสุด โดยเฉพาะผู้ใหญ่ ความคิดคนเก่าๆชอบคิดว่า การอยู่นานจนแก่เฒ่า=มีบุญ แต่สำหรับเราคือมันไม่ใช่อ่ะ เราไม่อยากทนมานสังขาร คือเราคิดมาแล้ว คิดดีแล้ว วางแผนแล้ว จะทำงาน ใช้เงิน แล้วก็มีความสุข แล้วก็เลือกตายในวันที่ดีที่สุด พร้อมที่สุด สวยที่สุด สง่างามที่สุด ไม่เป็นภาระใคร แล้วบ้านพักคนชราไม่ใช่ทางออกสำหรับเราค่ะ และชีวิตมันควรเป็นเอกสิทธิ์ของเราผู้เป็นเจ้าของชีวิตนี้ ร่างกายนี้แต่เพียงผู้เดียว (คนอื่นไม่ควรมายุ่งอ่ะ) อยากให้มีกรุณยฆาตในไทย ถ้าวันนั้นมาถึงแล้วไม่มีก็จะหาทางด้วยตัวเองค่ะ เพียงแต่อยากให้เคารพในการตัดสินใจของเราค่ะ ไม่อยากให้มองว่าบาป ตกนรก งี้ เพราะกาแลคซี่นี้กว้างใหญ่เกินกว่าเราจะเชื่อเรื่องโลกหลังความตายค่ะ
เอาจริงๆ เหนื่อยทั้งคนเป็น ลำบากทั้งคนดูเลยค่ะ เคยเจอทั้งเพื่อนคนนึงที่สนิทมาก (ไปหาหมอเป็นเพื่อนมันก็ยังเคยเลยค่ะ)มีทั้งเพื่อนอีกคนที่ไม่ได้สนิทด้วยขนาดนั้น แต่เพื่อนคนนี้ดีขึ้นนานแล้วค่ะ(ไม่ได้ดูเพื่อนคนนี้แต่รู้มาว่าเคยเป็น) ทั้งคนที่บ้าน แกกำลังอยู่ในช่วงเริ่มดีขึ้น(แต่ตอนนี้แกเสียไปแล้วเพราะโรคอื่น) แกเคยพยายามผูกคอ แต่ทำไม่สำเร็จ ครั้งนั้นได้จับแกไปจิตเวช ไปเยี่ยมแกข้ามจังหวัดแบบเว้นอาทิตย์กว่าจะได้ออกมา (แนะนำว่าหาหมอก่อนหาพระจะดีกว่าค่ะทุกคน)
เสียใจด้วยนะคะ
@@giant7334 ขอบคุณค่ะ
@@kamin-nu6uj ไม่เป็นไรค่ะ สู้ๆนะคะ
จริงครับโรคนี้ต้องรักษาควบคู่กันไปทั้งยาและจิตบำบัด ยืนยันอีก 1 เสียงจากอดีตผู้ป่วยว่าโรคนี้สามารถรักษาหายได้ คำแนะนำคือคุณต้องยอมรับก่อนว่าตัวคุณป่วยและต้องรับการรักษาอย่างถูกวิธี เพราะถ้าไม่ยอมรับมันแต่แรกคุณก็จะคิดว่าปกติดีไม่ต้องรักษาจนสุดท้ายก็เป็นหนักแล้วจนอาจจะสายเกินไปได้ เป็นกำลังใจให้ผ่านพ้นมันไปให้ครับ ☺️
ขอขอบคุณ คุณนวลสำหรับคลิปนี้นะคะ ยอมรับว่า เราเองก็ป่วยเป็นโรคซึมเศร้าและพยายามต่อสู้+เข้ารับการรักษากับโรคนี้อยู่ค่ะ ซึ่งคนในครอบครัวและคนรอบตัวไม่เข้าใจค่ะที่เราเป็นอยู่นี่ คือ "โรค" เราเองก็อยากรักษาตัวเองให้หายเพื่อที่จะกลับมาใช้ชีวิตได้อย่างปกติ เราพยายามจะสื่อสารกับพวกเขาให้เข้าใจอยู่ค่ะ ขอบคุณสำหรับเนื้อหาดี ๆ นะคะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ รักตัวเองให้มากๆ คิดบวกให้เยอะๆ หาสิ่งที่ชอบมาทำในเวลาที่ดิ่ง ถ้าเรารักตัวเองมันก็ทำอะไรเราไม่ได้หรอกค่ะ เราใช้เวลาสามปีเกือบสี่ปีในการอยู่กับมันถึงทุกวันนี้จะยังไม่หายขาด แต่เราสามารถอยู่ได้กับมันได้มีความสุขมากขึ้น
เอาคลิปนี้ไปให้ครอบครัวดูครับ
สู้ๆนะคะ พยายามคิดบวกนะ❤️❤️❤️✌️✌️✌️
ฟังแล้วน้ำตาไหลเลยอ่ะ นี่รู้ตัวเองมาตลอดว่าเป็นแน่ๆแต่ไม่กล้าไปหาหมอเลย ไม่อยากให้ใครรับรู้กล้าพูดก็รอบนี้แหละ บางทีก็คิดว่าเราไม่ปกติชอบคิดเศร้าไปเองทำไมต้องเศร้าเกลียดน้ำตาตัวเองมากร้องไห้ทำไมไม่รู้
ความทุกข์,การทำร้ายตัวเอง ไม่มีใครอยากทนเจ็บกับมันหรอกนะคะ แต่เข้าใจบ้างมั้ย”ความคิดความรู้สึกมันควบคุมไม่ได้” ใช่ค่ะเราก็เป็นซึมเศร้าเรื้อรังไปแล้ว ทุกคนบนโลกอาจไม่เข้าใจเราทุกคน แต่อย่างน้อยคลิปนี้ก็ช่วยทำให้มีคนเข้าใจมากขึ้น คำเดียวเลยนะคะ “ขอบคุณนะ”
ขอบคุณพี่นวลมากเลยค่ะ ทางนี้มีพ่อเป็นโรคซึมเศร้ามาเป็นเวลา3ปีแล้ว เราพึ่งย้ายเข้ามาอยู่กับพ่อเมื่อปีที่แล้ว บอกเลยว่าตอนแรกที่เห็น พ่อไม่ค่อยพูดกับเรา เวลาทำอะไรก็ช้า บ้างครั้งก็จะยืนอยู่กลางบ้านไม่ขยับไปใหน ไม่ทำอะไรเลย เอาแต่นอน ตอนแรกที่เห็นก็คิดว่าพ่อไม่ค่อยดีใจหรือแฮปปี้เท่าไหรที่เจอเราเลยดิ่งกว่าเดิม แต่ตอนนี้เริ่มเข้าใจแล้วค่ะ ขอบคุณพี่นวลมากๆเลยค่ะ❤️
ขอบคุณฮะคุณนวล สำหรับคลิปนี้ เราดีใจที่ยังมีชีวิตอยู่และได้เห็นคอนเท้นนี้ของคุณ ได้เห็นจริงๆว่าที่ผ่านมาสู้มาได้ดีมาก ขอบคุณตัวเองที่ลุกขึ้นมาจนถึงวันนี้
ขอบคุณคุณนวลนะครับ คลิปนี้เป็นคลิปที่สื่อสารออกมาได้ดีมากเลยครับ แสดงให้เห็นถึงความเข้าใจเกี่ยวกับสิ่งนี้ดี ไม่อยากให้ทุกคนกล่าวโทษคนที่ไม่ได้เป็นโรคซึมเศร้าแล้วไม่เข้าใจแล้วเผลอพลั้งพูดหรือทำร้ายจิตใจคนที่มีอาการนะครับ ไม่ใช่ทุกคนที่แค่นั่งดูหรือนั่งฟังการอธิบายแล้วจะเข้าใจ หลายๆอย่างต้องประสบด้วยตัวเองถึงจะเข้าใจจริงๆ ผมคนนึงที่คิดมาตลอดว่าคนรุ่นผมหรือเด็กรุ่นใหม่เป็นเด็กรุ่นสตรอเบอร์รี่ ก็คือช้ำง่าย อะไรยากลำบากนิดหน่อยก็ไม่เอา มีอะไรก็จะอ้างเป็นโรคซึมเศร้าตลอด จนผมได้ไปพบจิตแพทย์ที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง ผลวินิจฉัยได้ว่าผมเป็นโรควิตกกังวลผสมกับซึมเศร้า ซึ่งกลายเป็นว่าจากผมที่เคยมีอคติกับโรคๆนี้ สุดท้ายตัวผมเองก็กลายเป็นคนที่หยิบตัวโรคนี้ขึ้นมาอ้างเวลาที่ทำอะไรไม่ถูกใจคนรอบข้างเสียเอง และมีน้อยคนมากที่จะมานั่งทำความเข้าใจกับสิ่งนี้ ปากบอกว่าเข้าใจ แต่พวกเขาก็ไม่ได้เข้าใจอะไรจริงแท้มากหรอกครับ บางการกระทำก็ยังทำร้ายจิตใจของเราโดยไม่รู้ตัวอยู่ดี ที่ร่ายยาวมาไม่ได้จะอวดอ้างหรือจะกล่าวร้ายใครนะครับ แค่อยากให้กำลังใจพี่ๆน้องๆหลายท่านที่มีอาการเช่นเดียวกัน และอยากให้เปิดใจกับคนที่อยู่รอบข้าง คนส่วนใหญ่ไม่มีทางอ่านใจเราออกหรอกครับ ลองพูดๆสิ่งที่อยู่ในใจออกไปบ้าง เลือกคนที่เหมาะสมที่จะรับฟัง การอยู่คนเดียว คิดหรือเก็บไรในใจไว้อยู่คนเดียวมันจะทำให้ยิ่งดิ่งลงไป สู้ๆนะครับ พรุ่งนี้อาจมีสิ่งที่สวยงามที่คุณคาดไม่ถึงรออยู่ การหายจากไปของคนๆหนึ่งมันมีค่ามากกว่าที่ตัวคุณคิด คุณก็เช่นกัน คุณมีค่าและสวยงามมากกว่าที่คุณคิดนะครับ ขอบคุณครับ
ดูแล้วมีกำลังใจเลยครับ ถึงจะไม่ได้เป็นโรคซึมเศร้าก็เหอะ
ผมเป็นคนๆนึงที่ป่วยเป็นโรคนี้ ต้องกินยาอยู่ทุกวัน นัดพบจิตแพทย์ทุกเดือน สิ่งนึงที่ผมเพิ่งได้เข้าใจหลังจากป่วยก็คือ ความรู้สึกที่ว่าเศร้าเฉยๆกับอาการของโรคซึมเศร้าเนี่ยมันต่างกันมากเลย เป็นโรคที่มันอธิบายให้คนอื่นเข้าใจได้ยากมาก ถ้าไม่ลองมาเป็นเองผมก็คิดนะว่าแทบไม่มีทางรู้เลยว่ามันจะรู้สึกแย่ได้ขนาดไหน ทุกๆวันคือทรมานกับมัน เหมือนมีรูอยู่กลางหน้าอก คอยดูดกลืนความสุขทั้งหมด กิจกรรมอะไรที่เคยชอบคือมันทำไม่ได้ ร้องไห้แทบจะตลอดเวลา โทษตัวเองตลอดเวลา เรี่ยวแรงก็หายไปหมด ในหัวคิดแต่ว่าจะตายยังไงให้มันพ้นความรู้สึกแบบนี้ที่สำคัญเลยโรคนี้นอกจากจะกระทบตัวผู้ป่วยเองแล้ว คนรอบข้างก็สำคัญครับ ต้องพยายามไปด้วยกันหนักจริงๆกว่าจะไปหาหมอจนอาการเริ่มดีขึ้นได้
เคยเป็นครั้งนึงตอนม.5 แล้วก็มาเป็นหนักอีกทีช่วงเรียนสถาปัตย์ตอนปี3 ยิงยาวไป3ปี เจอเรื่องแย่บ้างดีบ้าง จนสุดท้ายก็ตัดสินใจถอยออกมา อย่างน้อยตอนนี้ก็ยังมีชีวิตอยู่ เคยมีคนบอกว่าชีวิตคือความเป็นไปได้มากมายนับไม่ถ้วน ถ้าเราตายมันก็จบ มันก็จบจริงๆนั่นแหละ ทั้งความทุกข์ ความสุข โอกาสที่จะผ่านเข้ามาในชีวิต ตอนนั้นรู้สึกว่ายังอยากเห็นความเป็นไปได้พวกนั้นด้วยตัวเองอยู่ ก็เลยยังไม่มีความตั้งใจที่จะตาย แต่จู่ๆถ้าตายไปก็ไม่เสียใจเหมือนกัน ตอนนี้อะไรๆมันก็ค่อยๆดีขึ้นแล้ว ก็หวังไว้ลึกๆว่าไม่อยากจะกลับไปเป็นแบบตอนนั้นอีก แต่ก็กลัวว่าถ้าไปทำงานแล้วมันจะกลับมาอยู่เหมือนกัน
ขอบคุณครับ ขอบคุณที่เข้าใจ ผมฟังไปยังน้ำตาไหล ไม่คิดว่าคลิปนี้จะสื่อให้เข้าใจได้แท้จริง ผมส่งให้คนในครอบครัวดูหวังว่าเค้าจะเข้าใจ ผมขึ้นมาบ้าง ขอบคุณครับ
ผมคนนึงที่เป็นโรคนี้ ผมรักษามา 2-3 ปีแล้วครับ แต่ก้ยังมีอาการดิ่งบ้างเป็นบางครั้ง แต่ที่รู้คือตอนดิ่งโคตรทรมานเลยครับ ใจคิดอยากจะหายไปจากโลกนี้เลย ก้ต้องอดทนและกินยารักษา ก็หวังว่าสักวันผมจะกลับมาร่าเริงและหายดีเหมือนคนปกติจริงๆครับ เป็นกำลังใจให้คนที่เป็นโรคนี้เหมือนกันนะครับ
คอนเทนต์คุณภาพทุกครั้งเลย
ขอบคุณนะคะที่ผลิตเนื้อหาดี ๆ และเข้าใจง่ายมาให้ทั้งตัวผู้ป่วยและคนรอบข้างเข้าใจมากขึ้น เราเองในฐานะผู้ป่วยบ่อยครั้งก็ยากที่จะอธิบายกับสิ่งที่เป็น สื่อนี้เป็นตัวช่วยชั้นดีที่อย่างน้อยคนไม่รู้จะได้รู้ คนไม่เข้าใจจะได้ลองปรับเปลี่ยนมุมมองใหม่ ๆ ให้เข้าใจมากกว่า
(ผมไม่ได้เป็นโรคซึมเศร้านะบอกไว้ก่อน) คนใกล้ตัวคนนึงของผมบอกว่า "ถ้าพระรักษาโรคซึมเศร้าไม่ได้ ก็อย่าหวังพึ่งหมอ คิดเองเออเองทั้งนั้น ไร้สาระ" คือ.....อะไรนะ? มันเกี่ยวกับการทำงานของสมองนะเฮ้ยไม่ใช่ผี👻แต่ที่ฟังคลิปนี้มาก็จริงแหละ คนหลายคนมองว่าโรคซึมเศร้าไร้สาระ ทำตัวเองทั้งนั้น ไม่มีครั้งไหนเลยที่มีข่าวแย่ๆออกมาแล้วจะไม่มีคนด่าว่าทำไมไม่ทนสู้ชีวิตเลย ทั้งๆที่คนๆนั้นสู้จนไม่รู้จะสู้ยังไงแล้ว ก็หวังว่าซักวันคนจะไม่มองเรื่องนี้เป็นเรื่องไร้สาระนะ หวังว่า... เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่กำลังรู้สึกแย่ไม่ว่าจะเป็นโรคซึมเศร้าหรือไม่ก็ตามนะ ทุกคนมีค่า เพียงแค่มันมีคนมองเห็นค้นพบมันหรือยัง รวมถึงตัวเองด้วย โรคซึมเศร้าสามารถรักษาได้ เพียงแค่ต้องไม่เก็บไว้ให้ตัวเองรู้อยู่คนเดียวต้องให้คนรอบตัวช่วยด้วย เราคนเดียวแก้ปัญหาทุกอย่างด้วยตัวคนเดียวไม่ได้ทุกเรื่องอยู่แล้ว สู้ๆครับ
ผมเคยเป็นและเคยมีความฝันง่ายๆซึ่งก็ทำสำเร็จแล้ว ตอนนี้เลยใช้ชีวิตไปวันๆ วนลูป อยากให้มีอธิบายเกี่ยวกับคนที่ไม่มีความฝันว่าเกิดขึ้นได้ยังไง แก้ยังไง ป้องกันอย่างไร ความฝันผมคือ อยู่กับคนครอบครัวแบบมีความสุขและมีเงินก้อนใหญ่ก้อนนึง แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว
เป็นวิดีโอที่มีประโยชน์มากเลยครับเเละขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนครับ
การพบจิตแพทย์ไม่ได้แปลว่าเราเปนโรคจิตนะ ผมยังอยากพบเลย สู้ๆครับ...
จริง
บอกโรงเรียนเดี๋ยวเขาพาไปเอง
ดูจบแล้วเป็นคลิปที่ดีจังเลยค่ะ ขอบคุณที่จัดทำคลิปดีๆแบบนี้ขึ้นมานะคะ ในคลิปได้พูดแทนใจเราหลายอย่างเลย
ชอบคลิปที่นวลทำออกมาเกี่ยวกับการแพทย์มากครับ มาครบ criteria และอธิบายให้คนทั่วไปเข้าใจได้ดีมากเลยครับ
ใด้รับฟังแล้ว รู้สึกถึงพลังในด้านบวก ขึ้นมาทันทีเลยครับ
ขอบคุณที่ทำคอนเทนต์นี้ออกมานะคะ ขอบคุณที่เข้าใจและอธิบายในสิ่งที่คนป่วยเป็นโรคซึมเศร้าอยากจะอธิบายให้ทุกคนและคนรอบข้างได้ฟัง ขอบคุณมากจริงๆค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้คนที่กำลังเผชิญกับโรคนี้นะคะ สู้ไปด้วยกันนะคะ
คนที่ไม่เข้าใจคือไม่เข้าใจจริงๆครับไม่มีใครอยากเป็น ไม่มีใครไม่อยากถูกมองว่าไร้ค่า หมดความสามารถหรอกครับเขาอยากหายจากโรคนี้กันทั้งนั้นครับ
วิดีโอมีคุณภาพมากเลยครับชอบมาก
นั่งฟังคลิปแล้วร้องไห้ทั้งคลิป เราเป็นคนหนึ่งที่สู้เพียงลำพัง เพื่อนๆที่เคยคุยกันคือเบื่อและรำคาญเมื่อเริ่มที่มีอาการ เลยทำให้ไม่กล้าพูดกับเพื่อน ทางครอบครัวคือไม่ได้ส่งไปรักษาในตอนแรก จนแฟนเราเป็นคนไปขอร้องว่าเอาเราไปหาหมอสักทีเถอะ ตอนนี้ก็ยังไปหาหมออยู่ น่าจะเกือบปีแล้ว อาการไม่ค่อยดีขึ้นเท่าที่ควร อาจจะด้วยความที่มันปล่อยมาเป็นปีๆ มีผลกับการเรียนด้วย เลยไม่ดีขึ้น ในตอนแรกเราไม่อยากจะพิมพ์เลย มันสมเพชตัวเองมาก แต่อยากเป็นกำลังใจให้คนอื่นๆ มันต้องมีสักวันที่เราจะไม่ต้องมาเป็นอย่างงี้ ไม่ก็ทางใดก็ทางหนึ่ง ไม่ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น คุณทำเต็มที่แล้ว
เป็นตอนที่ดีมากๆเลยค่ะ เราเองก็เคยเจ็บปวดจนอยากหายไป แต่เรารู้ว่าเราเป็นแค่ภาวะเศร้าจากความเครียดเรื้อรัง เป็นเพราะความเครียดสะสม เราผ่านมาได้เพราะใจเราสู้ เราอยากยอมแพ้แต่ใจเรามันไม่ยอม เลยยังหายใจอยู่ทุกวันนี้ ภาวะจากโรคน่ากลัวกว่าและเข้าใจอยากกว่า แต่เราเชื่อว่าคนทุกคนอยากมีความสุขและการสู้จะพาความสุขมาให้เราเองค่ะ
นวลทำออกมาดีมาก ดูแล้วซึ้งใจสุดๆ
ผมก็เคยเป็น โรคซึมเศร้าตอน ป.2 มันทรมานมากๆความรู้ศึกสิ้นหวังไปหมดเลยเเต่ตอนนี้หายเเล้วครับ
ขอบคุณนะครับที่ทำคลิปอธิบายออกมา ส่วนตัวไม่กล้าคิดเลยด้วยซ้ำว่าเป็นโรคนี้ ตอนที่แผนกจิตเวชบอกว่าเป็นแทบช็อคด้วยซ้ำ มันยากที่จะพูดออกมาให้ใครเข้าใจเราจริงๆแม้แต่เราเองก็ยังไม่สามารถพูดได้ว่าเราเป็นอะไรทำไมมันได้แต่ดิ่งสุขภาพก็แย่ลงอะไรกระทบจิตใจนิดหน่อยก็ดิ่งแล้ว
รักที่สุดเลย น้านวลไม่รู้ทำไมฟังไปร้องไปคงเพราะว่ารู้สึกว่าไม่ได้อยู่คนเดียว ไม่ใช่เราเป็นคนเดียวที่เป็น
สู้ๆนะครับ✌
ขอบคุณค่ะ หวังว่าจะมีคนเข้าใจเยอะ ๆ อย่างน้อยก็ระมัดระวังการกระทำการใช้คำพูดกับผู้ป่วยกันบ้างคลิปนี้ก็กระตุ้นการไปหาหมอให้เราได้ หลังจากเคยเจอหมอไม่ดีมาเลยทำให้ไม่ไว้ใจหมอตั้งแต่เด็กยั้นโต มันแย่ลงเรื่อย ๆ เคยหยุดงานเพราะไม่อยากขยับร่างกายหรือทำอะไร ก็คิดลบหลายอย่างด้วยดีที่ที่ทำงานไม่ว่าอะไร แต่ก็ค่อนข้างเป็นห่วงกันเกินไปจนรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องใหญ่ และแอบไม่สบายใจอยู่เหมือนกันอยากให้เป็นเรื่องธรรมดาเหมือนแค่เป็นไข้ และหายแล้วกลับมาทำงาน แค่นั้นมากกว่า แต่เขาหวังดีกันเลยไม่พูดเฮ้อ......ให้คนอื่นจองหมอให้ อาจมีแววได้ไปหาหมอมากกว่า ไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลย ขอบคุณสำหรับคลิปอีกครั้งค่ะ
เข้าใจความรู้สึกเลยครับ คนภายนอกมักจะคิดว่าอ่อนแอเอง เรียกร้องความสนใจบ้าง ไม่ก็บอกว่าเป็นได้ไงทำไมทำชีวิตให้มันเศร้าแบบนั้น เศร้าทำไมคิดไม่ได้ ใครไม่เคยเป็นคงไม่เข้าใจความรู้สึกหรอก
ขอบคุณนวลมากๆ นะครับที่ทำคลิปแบบนี้ออกมา 🙏🏻
เราก็สู้มาหลายปีแล้วค่ะ ตอนนี้เราอาการคงตัวมาก ทานยาต่ออีกสักปีสองปีก็จะได้หยุดยาแล้ว เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ พวกเราต้องหายดีแน่ๆค่ะ 💖
ให้กำลังใจดีมากๆ ดูเพลินและเข้าใจง่าย
คอนเทนท์ดีทุกคลิปเลย ซึ้งใจมากเลย🙏😢
ขอบคุณค่ะ ขอบคุณจริงๆ เรารักษาอยู่ คนรอบข้างชอบบอกว่า ทำไมถึงชอบทำตัวเป็นบ้าอะไร ทำไมไม่ยอมเลิกเศร้าสักที ในทุกครั้งที่เขาพาเราไปหาหมอ ตอนแรกเขาก็ไม่ยอม แต่เรามีอาการทำร้ายตัวเองอย่างชัดเจน เขาถึงยอมพาเราไป เราไม่ได้อยากเป็นแบบนี้เลยค่ะ เราอยากหาย เราอยากมีความสุขเหมือนคนอื่นบ้าง ขอบคุณคุณนวลที่ทำคอนเท้นนี้มานะคะ เราส่งให้คนที่บ้านดูแล้ว หวังว่าเขาจะเข้าใจเราสักนิดก็ยังดีค่ะ ขอบคุณมากจริงๆ
ขอบคุณสำหรับความรู้และเนื้อหาที่เป็นประโยชน์ต่อผู้ที่อาจจะกำลังป่วยและหาทางออกไม่ได้ผมขอเป็นกำลังใจให้กับผู้ป่วยและผู้ที่คอยดูแลผู้ป่วยโรคซึมเศร้าครับ อาการเจ็บป่วยสามารถรักษาให้หายได้หากได้รับการรักษาอย่างถูกต้อง เป็นกำลังใจให้ทุกคนครับ ขอบคุณสำหรับเนื้อหาดีๆ ครับ
เปิดมานาทีแรกจะร้องไห้เลยค่ะ แต่วิดีโอรันไปเรื่อยๆทั้งขำทั้งร้องไห้แทน55555 ชอบมากค่ะวิดีโอทำออกมาได้ดีไม่ดูเครียดจนเกินไปส่วนตัวตอนนี้ตัวเองมีอาการซึมเศร้าอยู่แต่ยังไม่ได้ไปหาหมอค่ะ ตามในคลิปเลยเพราะกลัวค่ะ วิดีโอนี้สื่อความรู้สึกออกมาได้ดีมากจริงๆ ขอบคุณสำหรับวิดีโอดีๆนี้นะคะ🧡🧡
ร้องไห้หนักมากเพราะอยู่ตัวคนเดียว เป็นมาหลายปีแล้ว แต่มาหนักตอนที่แม่ตาย แม่คือทุกอย่างในชีวิตหลังจากพ่อตายไปก่อนได้ไม่นาน เราเหลือกันอยู่สองคน ส่วนเพื่อนที่เรารักที่สุดไม่เข้าใจและไม่ขออดทน
พ่อผมพึ่งจะเป็นโรคซึมเศร้าทำวานหนักมากไม่เคยพักผ่อนพอหนักๆคิดจะฆ่าตัวตายพยายามพุดด้วยกำลังใจเเต่เขาคิดไปเองตลอดทำไมต้องเป้นเเบบนี้นะเเต่ขอบคุณที่ทำให้เข้าใจโรคนี้มากขึ้นนะครับ
แค่มีคนคุยด้วยมันช่วยมากจริงๆครับ ผมที่กินยามาสองปีแล้ว จนหมอให้หยุดยาได้แล้ว แต่ นิสัยเราก็เปลี่ยนไปแล้วถาวรเลยครับ กลายเป็นคนที่ชอบย้ำคิดย้ำทำ กลายเป็นคนเก็บตัว ทักคนอื่นยากมาก
คลิปนี้มีประโยชน์ และ กำลังใจ ด้วยน้ำเสียงที่พี่ทำมันออกมา มันเต็มไปด้วย ความเห็นอกเห็นใจ พลังและหลายอย่างเต็มไปหมด ทั้งหมดในคลิปนี้ถ้าคนที่เป็นโรคซึมเศร้าได้ดูคลิปนี้อยู่ ผมเชื่อเลยครับไม่มากก็น้อย มันทำให้พวกเขาที่กำลังเผชิญสิ่งแย่ๆ อยู่ให้ดีขึ้นได้จริงๆครับ 🙏🙇♂️
เป็นคลิปที่ดีมากเลย หลังดูจบน้ำตาก็ไหลออกมา เราอยู่ด้วยความรู้สึกแบบนี้มาเป็น 20 ปีได้แล้วมั่ง แต่บอกใครไม่ได้ บอกใครก็ไม่มีคนฟังแม้แต่ในครอบครับ ทุกคนจะบอกว่า คิดไปเอง เลอะเทอะบ้าง หวังว่าวันนึง เราจะเป็นปกติแบบคนอื่นได้บ้าง
บอกใครไม่ได้เหมือนกันเลย แล้วได้ไปรักษาแล้วยังครับ
@@lucis746 ไม่ได้ไปครับ อยากไปแต่ว่าไม่มีโอกาสเลย
ผูกคอตายหรือยัง
ขอบคุณนะคะ เป็นกำลังใจให้ทำคลิปดีๆแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆค่ะ ❤️
ช่วงนี้พี่ขยันลงคลิปมากๆเลย ไม่ได้ท้วงอะไรนะคะ ชอบบค่ะ ลงอีกเยอะๆนะคะ
ขอบคุณนวลที่พูดแทนใจผู้ป่วยมากๆเราเองก็รักษาซึมเศร้ากับวิตกกังวลมาได้2ปีแล้ว แต่เรามีอาการมาเกือบ3ปีกว่าจะได้พบหมอ สิ่งที่ทำให้กว่าจะได้รักษามันล่าช้าขนาดนั้นเพราะที่บ้านไม่เข้าใจโรคนี้ บอกแค่ทำไมเราไม่อดทน มันแค่นี้เอง จะอะไรนักหนาคำพูดแบบนี้มาจากคนที่เราแคร์มากที่สุดนี่มันจุกมากๆขอเป็นกำลังใจให้นวลทำสื่อดีๆต่อไป และเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่รักษาโรคนี้อยู่
เป็นคลิปที่ดีมากเลยครับ ฟังแล้วรู้สึกสู้ชีวิตได้ดีขึ้นเยอะเลยครับคุณนวล
4 ปีที่ผ่านมา โคตรทรมาน กับการสู้อีกคนในตัวเอง สู้ไปด้วยกันครับ
หลังเริ่มป่วยเป็นซึมเศร้าหนูก็ความจำอะไรไม่ค่อยได้เลยค่ะ ความรู้สึกก็ไม่ค่อยมีเลย ตอนที่ได้ยินคำพูดบางคำแล้วมันเศร้าน้ำตามันจะออกมาเองเลย
เราไม่ได้เป็นซึมเศร้านะ แต่ทำไมเราฟังแล้วร้องไห้ ;w; ยิ่งสตอรี่ของคุณหมาพ่อลูกในเรื่องก็คือแบบ ฮือออออ
ผมเป็นไบโพลาร์ ซึ่งมันก็มีซึทเศร้าด้วยนั่นแหละฮะเลยพอเข้าใจ มันมีความคิดที่อยาดจะตายรายวัน ซึมเศร้าเหมือนจมน้ำครับ เราว่ายน้ำได้ แต่เหมืเนแขนขาเป็นตะคริว แน่นอนเราำม่อยากตาย มันเป็นสัญชาติญานของการมีชีวิต และเป็นบ่อยๆ เราก็เริ่มคิดว่า เราตายๆไปก็ได้นะ มันจะได้ไม่เหนื่อยเเล้ว ขอบอกไว้ตรงนี้เลย สิ่งที่ทำให้โรคซึมเศร้าเป็นโรคที่น่ากลัว ไม่ใข่เพราะมันทำให้คนเปลี่ยนไป แต่มันไม่ได้ทำให้คนเปลี่ยนไปเลยนอกจาดความเศร้า กลายเป๋นเหนื่อยและเบื่อหน่ายที่จะอยู่ และจบลงที่ความตาย
แล้วทำไมยังไม่ตาย
content คุณภาพอีกแล้วนวล ขอบคุณนะ
ขอบคุณนวล เราฟังไปน้ำตาไหลไปจริงๆ
นวลหาข้อมูลมาดีมากครับ อาการที่เป็นก็แบบนั้นแหละ ผมรักษามา 4 ปี ก่อนรักษามีความรู้สึกแบบนี้มาประมาณ 2 ปีทุกวันนี้ก็ยังไม่หาย แต่ก็ดีขึ้นสิ่งที่เจอตลอดคือหลายคนไม่เข้าใจ คนเป็นจะรู้มันไม่ได้ดิ่งตลอดเวลาซึ่งช่วงนี้ก็เหมือนคนปกติแหละ มีความคิด มีตรรกะ ถึงแม้อาจไม่ได้รู้สึกมีความสุขแต่มันไม่ได้เศร้าหนัก แต่ช่วงที่มันดิ่ง ทุกอย่างมันมันมืด ความคิดพัง ตรรกกะพังการให้คำแนะนำกับคนเป็นโรคนี้บอกเลยว่าไม่ต้องแนะนำอะไรทั้งนั้นครับ แค่อยู่กับเขา ฟังเขา อย่าตัดสินในสิ่งที่เขาเป็น แค่นั้นมันเพียงพอแล้วครับกลับกันการพยายามแนะนำกลับไม่เป็นผลดี เคยมีคนบอกผมช่วงที่ดิ่งว่าทำอย่างนั้นสิอย่างนี้สิเดี๋ยวจะดีขึ้น ในหัวตอนนั้นคิดว่าเออจริงนะ มันง่ายๆอย่างนี้เองทำไมคิดไม่ได้วะ ทำไมกุมันกากจัง แม่งโคตรไร้ค่าเลยว่ะ...เชื่อเหอะอารมณ์กับความคิดช่วงดิ่งมันพังมากแค่เดินเตะโต๊ะก็นั่งร้องไห้ด้วยความสมเพศตัวเองแล้วเป็นกำลังใจให้ผู้ป่วยทุกคน และคนที่ดูแลผู้ป่วยทุกคนนะครับ
คลิปดีมากๆค่ะ อธิบายได้เข้าใจเรามาเป็นหนักตอนที่เริ่มคิดแย่มากๆ ไม่อยากอยู่ อารมณ์ดาวน์ เหมือนมันโหว่งแบบอยู่ดีๆมีคนปิดไฟพรึ่บอะไรแบบนั้น แล้วความรู้สึกมันค้างอยู่แบบนั้นเป็นเดือน เลยไปหาหมอ หมอก็บอกว่าเป็นโรคซึมเศร้า เล่าไปมา ก็เหมือนจะเป็นแต่เด็ก แต่อาการไม่แสดงมาก มาเริ่มมากขึ้นเอาสองสามปีนี้ สิ่งที่ชอบก็เบื่อ ไม่อยากอาหาร ง่วงบ่อย ความรู้สึกเครียด/เศร้า/กังวลปกติที่รู้สึกวันสองวันก็หาย กลายเป็นค้างอยู่หลายวัน อยากร้องไห้บ่อยๆ ทำงานก็ต้องหลบไปตั้งสติในห้องน้ำหลายครั้ง อยู่บ้านก็แอบร้องไห้เลยลาออกจากงานมาพักเลย แบบเอาทุกอย่างออกไป แล้วรักษาตัว (ทำงานเพื่อเอาตังค์มาหาหมอ มันก็จะเศร้าๆ 555)พอดีขึ้นก็เริ่มอยากทำงาน สมัครงาน ดันพลาดหลุดไปว่ารักษาตัวเรื่องซึมเศร้า เจอถามว่ารู้ได้ไงว่าพร้อมกับมารับความกดดัน/เครียด ตอนนั้นตอบแบบเต็มที่สดใส พร้อมแล้ว! หมอก็บอกดีขึ้นแล้วทำงานได้ เราก็อยากทำงานแล้ว (เราไม่ได้โกรธที่เค้าถามนะ)หลังจากนั้นก็เริ่มวิตกกังวล มึนหัว มืออ่อนแรง หายใจลำบาก ง่วงซึมและดาวน์ไปอีกอาทิตย์นึง เลยแบบขอพักอีกหน่อยละกัน ถ้าแค่นี้ยังขนาดนี้ ไปทำงานมันอาจจะเข้าสู่สภาพเดิม ไปเจอหมอตามนัด เล่าให้ฟัง หมอก็บอก อารมณ์ยังไม่ค่อยนิ่ง แต่จริงๆโดยรวมคือทำงานได้แล้วนะ หมอบอกต่อ;jkไม่ต้องพูดเรื่องรักษาโรคนี้หรอก เราอาจจะเสียความมั่นใจได้ ไม่รุ้ว่ามุมมองคนในบริษัทหลายที่ในเรื่องสุขภาพจิตเป็นไงบ้างนะ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ
คุณนวล คลิปนี้ดีมากเลย ขอเป็นกำลังใจให้ทำคลิปดี ๆ แบบนี้อีกเยอะ ๆ เลยนะครับ
ผมเป็นโรคซึมเศร้า ต้องทนไม่ให้คิดลบ โดนด่าโดนตีทุกวันจนเครียดนั่งร้องไห้เเบบเงียบๆอยู่คนเดียว ไม่ค่อยคุยเลย กำลังหาวิธีรักษาให้หายไวๆ ผมอยากลบความเจ็บปวดนั้นมากๆ ถ้าเป็นจริงคุณต้อง ทนกับอาการอยากหยิบมีดเเทงตัวเอง เป็นอาการที่ร้ายเเรงมากๆ ผมเกือบทำมาหลายครั้งแล้ว เเละผมชอบคิดว่าตัวผมเเปลก ชอบคิดว่ามีคนมองตลอดเวลา เเม้เเต่ตอนกลางคืน เเละชอบคิดว่ามีอะไรจ้องมองอยู่ตลอด เวลาโดนใช้บ่อยๆ ก็จะเครียดน้ำตาไหลเพราะผมทำงานที่บ้านหนักมาก เก็บจานกรอกน้ำทำอาหารหุงข้าวกวาดบ้านให้อาหารสัตว์ในบ้านเก็บกวาดที่นอน เเละผมเคยคิดจริงๆ.. ถ้าผมเสียชีวิตไปครอบครัวคงดีใจ(เพราะผมทำอะไรผิดก็โดนด่า เงินของคนในครอบครัวหายก็โทษมาทีผมโดยไม่มีหลักฐาน ผมเหนื่อยยังให่ผมทำงานบ้านต่อ..) เเละโพสต์ไปหน้าเฟสด้วย คือตอนนั้นผมไม่ไหวสุดๆ เเถวๆบ้านผมมีเชือกยาวๆอยู่ ที่จริงก็เอาไว้ใส่คอวัวที่เลี้ยงอะ ผมอยากถามพ่อเเม่ว่า... .. . "ผมใช่ลูกของพ่อเเม่รึปล่าว"ทำไมถึงเกลียดกันขนาดนี้
พ่อแม่แย่ก็killตัวเองไปเลย ไม่มีใครเสียใจหรอก ลองใจกล้าทำดูนะ
ขอบคุณ สำหรับคลิปดีๆนะคะนวล
อะไรไม่แย่เท่าเราบอกผู้ใหญ่ที่สนิทว่า "เราเคยเป็นซึมเศร้าเคยรักษาช่วงนี้แค่รู้สึกเหมือนกับว่าเรารู้สึกดิ่งอีกแล้วเบื่อจังเลยเบื่อแบบไม่มีเหตุผล" คำตอบที่ออกจากปากเขาหลังจากที่เราพูดจบ คือ "ระวังเป็นบ้านะ รีบไปหาหมอ" ค่ะ...เรารู้สึกแย่ แย่จริงๆ ตัวแกนะก็ป่วยเป็นมะเร็ง ทุกครั้งที่คุยกันเราให้กำลังใจแกเสมอ เราก็ไม่อยากปะทะฝีปากอะไร เราก็ได้แต่อึ้ง เงียบ แล้วไม่ติดต่อแกอีกเลย ทุกวันนี้เรายังรู้สึกเบื่อ ตื่นกลางดึก นอนไม่เป็นเวลา นอนน้อย บ้างก็กินเยอะ บ้างก็กินน้อย อยากนอนลืมตื่นไปเลยน่าจะดี
ทรงคุณค่ามากครับคลิปนี้
ขอบคุณนะ นวล ❤
ขอบคุณนะ นวล.
ขอบคุณนะคะ
ประโยคที่ว่าเป็นไข้แล้วใจไม่สู้เอง เรานี่แหละโดนพูดแบบนี้ใส่ คนรอบตัวแล้วก็ครอบครัวเองก็ด้วยที่พูด ถ้าคิดหยาบๆเหมือนว่าเราทำตัวเอง ทำตัวอ่อนแอ สำออย ไม่สู้กับไข้ เฮ่อ เหนื่อยนะ
ขอบคุณครับพี่นวล
พูดดีมากครับ❤
เป็นช่องที่ดีมากครับ
content เลอค่าอีกเช่นเคย ขอบคุณนวลมากจริง ๆ ครับ
ขอบคุณมากๆค่ะ
คลิปดีมากครับ นำ้ตาซึมเลย
เรายังไม่ได้เป็นโรคนี้ แต่เรามีโอกาสเป็นอยู่ เราลองบอกคุณยายไปว่าเราน่าจะเป็นโรคซึมเศร้า แต่คุณยายบอกเราว่าเราคิดไปเอง คนเป็นโรคซึมเศร้ามันต้องไม่กินข้าว ไม่อย่างนู้นอย่างนี้ เราที่ดูมาหลายๆคลิปเกี่ยวกับโรคนี้อะ ก็เลยรู้สึกว่าเค้าไม่รู้ลึกแต่เค้าก็ฟันธงไปแล้วว่าเราไม่เป็น มันทำให้เราเข้าใจคนที่เป็นโรคนี้ขึ้นมาเลยอะ
ขอบคุณนวลที่พูดแทนนะครับ
ฟังแล้วอย่างกับผู้คุมวิญญาน ที่คอยมาเอาความสุขความทรงจำดีๆไป เหลือไว้แต่ความทุกข์ทรมาน
ก็jkเคยเป็นโรคซึมเศร้ามาก่อน
รักช่องนี้มาก
อยากให้นวลทำเรื่องโรค PTSD ด้วยคับ มีหลายคนไม่รู้จัก ไม่เข้าใจ
ใช่ค่ะ เราก็เป็นโรคนี้เหมือนกันแต่ว่าไม่ค่อยบ่อยเท่าไร
คลิปคุณภาพ🤧🤟💖
ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ น้ำตาไหลตลอดเวลาที่ดูเลย 😢 ตรงใจมากๆ ยังไงเป็นกำลังใจให้ทำคลิปดีๆ ต่อไปนะคะนวล
ทานยามาจะปีนึงแล้วค่ะ พึ่งเปิดใจบอกกับคนที่บ้าน แต่เจอคำว่า ก็เลิกเศร้าสิ ก็ยิ้มสิ ก็อย่าคิดมากสิ รู้สึกท้อมากค่ะ นึกว่าเขาจะเข้าใจ แต่ไม่ใช่เลย
''เราไม่ได้ต้องการให้เรื่องมันเป็นแบบนี้ ขอโทษนะ... ''นี่คือสิ่งที่เราคิดทุกครั้งเวลามีอะไรแย่ๆหรือผิดหวังเสียใจ แต่ถ้าเลือกได้เราก็ไม่อยากเป็นแบบนี้จริงๆ
ขอบคุณที่ทำคริปให้เข้าใจคนโรคซึมเศร้าค่ะ นั่งฟังแล้วนํ้าตาไหลเลยค่ะ เราไม่เคยไปโรงพยาบาลเลยค่ะ ต้องมานั่งบำบัดเอง หรือเผลอๆก็มองข้ามไปแต่มันก็ยังรู้สึกเศร้าอยู่ ยังดีที่มีเพื่อนคอยฟังเรา มีพี่ปรึกษาแลกเปลี่ยนกันมันช่วยลดลงมาเยอะค่ะ อันนี้เห็นด้วย แนะนำอย่างนึงเลยค่ะ แต่ก็ไม่ได้หายหรอกนะคะ5555
ขอบคุณครับพี่
![พรากรัก - เต้ย อภิวัฒน์ [ Official MV ]](http://i.ytimg.com/vi/ShT2ltn8GBE/mqdefault.jpg)
ถ้าคุณชอบ content นี้ กรุณากด subscribe และกดกระดิ่ง เราไม่สามารถผลิต content ดีๆอย่างต่อเนื่องได้ หากไม่มีผู้ชมมองเห็นผลงานของเรา
.
ร่วม donate เพื่อสนับสนุนทีมงานนวลได้โดยตรง
ธนาคารกสิกรไทย เลขบัญชี 097-2-75152-9 นายกวิน ศิริพานิช
.
เราขอเป็นกำลังใจให้ผู้ป่วยและคนรอบข้าง คุณไม่ได้อยู่เพียงลำพังครับ
ชอบcontentนี้ กดซับแล้ว😊
อยากให้นวลทำภาค 2 ค่ะ พอดีเราอยากให้แนะนำเพิ่มเกี่ยวการมีวินัยในการทานยา คือคนเป็นโรคนี้มักหยุดยาเองเมื่อคิดว่าฉันดีขึ้นแล้ว ฉันหายแล้ว(ล่ะมั้ง?) คือคิดเอาเองแล้วหยุดยาด้วยตัวเองไม่ปรึกษาแพทย์ นั่นเป็นการกระทำที่ผิดมากๆ เพราะยาโรคซึมเศร้าต้องกินต่อเนื่องหลังจากหายแล้วอย่างน้อย 1 ปี (ไม่นับระหว่างรักษานะคะ อันนั้นแล้วแต่เคส แต่หลังจากหายแล้วต้องกินต่ออีก 1 ปี) สำหรับผู้ป่วยโรคซึมเศร้าครั้งแรก ถ้าหยุดยาเองจากที่สารเคมีในสมองกำลังจะเป็นปกติ มันจะกลับมาแย่ลงอีกและจะหนักกว่าเดิม จนกลายเป็นการป่วยซึมเศร้าครั้งที่สอง ซึ่งจะเลวร้ายกว่าครั้งแรกมากๆ (ประสบการณ์ตรงค่ะ) และจะต้องกินยานานขึ้นอีก หลังจากแพทย์วินิจฉัยว่าคุณหายแล้ว(จากซึมเศร้าครั้งที่2) ต้องกินยาต่อเนื่องอย่างน้อย 3 ปี
และจำนวนปีของการกินยา อาจจะมากขึ้นเรื่อยๆตามประวัติการป่วยซ้ำด้วยโรคนี้ ซึ่งไม่ใช่ความผิดของผู้ป่วยเลย แต่มักจะเกิดจากคนรอบตัวหรือสภาพแวดล้อม(อันนี้ควบคุมไม่ได้จริงๆ บางทีเจอเหตุการณ์หนักๆก็อาจเป็นได้อีก แต่โอกาสน้อย)
คนใกล้ชิดมักพูดกับผู้ป่วยว่าเธอดูดีขึ้นแล้วนะ หยุดกินยาได้แล้วล่ะ ไม่ต้องไปหาหมอแล้วมันเปลืองเงิน หรืออื่นๆอีกมากมาย นำไปสู่การหยุดยาด้วยตัวเอง ทำให้ผู้ป่วยกลับมาเป็นโรคนี้ซ้ำอีก
เป็นอะไรที่อันตรายมากๆค่ะ อยากให้ช่วยกันระวังด้วยนะ
ปล.ขอบคุณสำหรับคลิปเนื้อหาดีๆค่ะ เล่าได้ละเอียด เข้าใจง่าย และที่สำคัญเนื้อหาถูกต้องที่สุด เราเองก็ป่วยเป็นโรคนี้ มันเจ็บปวดทรมาณมากๆ อยากให้คนอื่นๆปรับความเข้าใจต่อโรคนี้ใหม่ด้วยการมาดูคลิปนี้ เพราะยังมีคนเข้าใจผิดอยู่เยอะมากเลย
เป็นกำลังใจให้ทำคลิปดีๆต่อไปนะคะนวล❤️
ผมว่าพี่นวลควรใส่ QR code ช่องทาง Donate ไว้ท้ายคลิปเคียงข้างคู่กับช่องทางติดต่อนะครับ จะได้ง่ายขึ้น เเละจะทำให้คนเห็นมากขึ้นด้วยครับ เเนะนำๆ
อยากให้นวลทำเปรียบเทียบเรื่อง introverts กับ พวกคนที่ connection เก่งๆด้วยค่ะ เราเห็นคนใน Twitter พูดเรื่องพวก connection ไม่เก่งไม่ควรได้รับโอกาสดีๆถึงแม้ความสามารถจะเก่งจะพยายามมากเท่าไหร่ก็ตาม ส่วนตัวเราเป็น introverts พูดไม่เก่งเข้าสังคมไม่เก่งแต่จะพยายามทำหน้าที่ให้ดีที่สุดทดแทน แต่พอเจอคนส่วนใหญ่คิเแอบนี้เข้าไปถึงกับพูดไม่ออกเราไม่เข้าใจว่าทำไม แค่เข้าสังคมไม่เก่งเองอะแค่นั้นเอง
+1
ใช่ค่ะ
ดันๆเลยค่ะ
+เลยครับ
ส่วนตัวคิดว่าไม่ได้ต้อง connect เก่งอะไรขนาดนั้น แค่พอเข้าสังคมได้ คุยกับเพื่อนร่วมงานรู้เรื่องก็น่าจะเพียงพอต่อการทำงานแล้ว
คนที่ป่วยเป็นโรคซึมเศร้าส่วนใหญ่ ภายนอกดูร่าเริงมากนะ จะมีความเห็นอกเห็นใจคนอื่นสูงมาก เกรงใจไปซะหมด เพราะกลัวจะถูกมองว่าอาการป่วยของตัวเองแค่เรียกร้องความสนใจ หลายคนเลยมักพยายามเก็บซ่อนเอาไว้ ทำเป็นไม่มีอะไร เวลาเจอเรื่องร้ายๆ หรือถูกคำพูดทำร้ายจิตใจก็มักไม่แสดงออกมา ทำเป็นร่าเริงหัวเราะเฮฮา แล้วกลับมาดาวน์ในห้องคนเดียว บางทีน้ำตาไหลออกมาโดยที่ไม่รู้ว่ากำลังเสียใจอะไรด้วยซ้ำ
การเก็บกลั้นความรู้สึกไว้ก็เหมือนระเบิดเวลา รอวันที่ก้อนสีดำๆในใจมันขยายใหญ่ขึ้นจนหายใจไม่ออก ผู้ป่วยหลายคนกำลังจะจมน้ำ ไม่รู้ว่าวันไหนเขาจะหมดแรงว่าย หรือเขาเจอเรื่องอะไรที่ทำให้เขาไม่อยากว่ายน้ำต่อ
คนรอบข้างควรสังเกตุอาการ เพราะถ้าเกิดเขาไปเจอเรื่องอะไร สารสื่อประสาทอาจจะบอกให้เขาหยุดว่ายน้ำนั้นก็ได้
ถ้ามีใครซักคนยื่นมือมาดึงเขาขึ้นได้ก็คงจะดี แต่ถ้าไม่ไหว แค่จับมือไว้ให้เขาไม่ต้องว่ายน้ำเหนื่อยก็ได้
เมื่อต้นปี รุ่นพี่เราเพิ่งกระโดดตึกไป ตัวเราเองก็ป่วยอยู่ เมื่อก่อนมักจะคุยกันตามประสาคนป่วย แต่ตอนนี้พี่เขาไปสบายแล้ว ส่วนเราเองก็ไม่รู้ว่าจะไปวันไหน กลางอกเราเหมือนมีก้อนสีดำๆ ทุกวันเราคิดแค่จะตายยังไงดี ในหัวเราหาวิธีตายตลอดเวลา
ผมเป็นเหมือนคุณเลยในหัวฟุ้งซ่านสมาธิสั้น ถ้าหยุดจดจ่อกับอะไรสักอย่างในหัวผมมันจะวนมาให้คิดถึงเรื่องตัวเองนั้นได้ตายแบบไหน มันเป็นช่วงเวลาที่ไม่นานนักเพียงไม่มีวินาที แต่ผมกับเห็นภาพการตายของตัวเองซ้ำๆเหมือนเป็นลูป ผมอาการเส้นกระตุกแบบ ทรมานหรือสะดุ้ง สติถึงจะกับมา ผมไม่มีพูดคุยกับใครมาเป็นเวลา10เดือนแล้ว แค่จะพยายามอ่าปากออกเสียงก็รู้สึกว่าลึกๆข้างในมันปฏิเสธการพูด หรือมีปฏิสนธิกับผู้อื่นผู้คนรอบตัว ผมปฏิเสธทุกคน ผมจมกับความคิด ผมจมมาตั้งแต่เด็กๆ ผมไม่เคยพูด ความรู้สึกของการจมให้ใครได้รู้ จนมันสะสม ตอนนี้มาได้ปะทุออกมาแล้วอีกครั้ง ใช่แล้วครับผมมันเคยปะทุออกมาแล้วครั้งนึง ปต่ตอนนั้นด้วยสภาพแวดล้อมและสังคมมันก็จะไม่ได้รุนแรง ตอนนั้นผมมีความรู้สึกว่าทำไม ทำไม ทำไม อยู่ในหัวผมตลอดเวลา ผมโกรธแต่ไม่แสดงออกแบบชัดเจนว่าโกรธ ผมจะนิ่งแบบพักใหญ่และก็จะกับมายิ้ม เมื่อก่อนผมจะใช้วิธีนี้ในการทำให้สงบถึงจะไม่มากแต่ก็ไม่รุนแรง ถ้ามันถึงจุดที่ผมคิดว่ามันหนักมากๆผมก็จะหลบและหนีหาที่ที่ไม่มีใคร อยู่คนเดียวทบทวนเรื่องราว และก็ทิ้งท้ายด้วยคำว่าช่างมัน แต่นั้นละครับมันกับเป็นการเก็บสะสม จนทุกวันนี้ ผมไม่สามารถที่จะก้าวผ่านมันไปได้อีกแล้ว อยากจะหนีแต่ก็หนีไม่พ้นชีวิตมันมีปัจจัยหลายอย่างมากเกินไปจะยอมรับก็เป็นไปไม่ได้เพราะผมไม่สามารถรับมันไหว ขอบคุณน่ะครับสำหรับพื้นที่เล็กๆ ผมก็แค่อยากบ่นเฉยๆ ไม่ได้อยากปรึกษาหรือให้ใครรับฟัง แต่แค่รู้สึกว่าอย่างคนที่เป็นเหมือนผมหรือคล้ายๆผม หรือไม่คล้ายและไม่เหมือนก็ช่าง ผมแค่อยากได้พื้นที่เล็กๆตรงนั้นเพื่อให้ผมไม่รู้สึกถึงความโดดเดี่ยวในใจ ขอบคุณครับ
@@nonrestart5519 ระบายได้เลยค่ะ การระบายออกทำให้เราสบายใจขึ้น เราก็ประสบปัญหาการเข้าสังคมเหมือนกัน เราหวาดระแวงการเข้าสังคมเลยต้องอยู่แต่บ้าน
ป.ล.ตอนนี้เราเปิดแอคเคาท์ใหม่ในทวิตเตอร์ไว้พิมพ์ระบายความรู้สึก ไม่ต้องให้ใครรับรู้ แค่เราได้ระบายออก ก็รุ้สึกสบายใจขึ้นเลยล่ะ ลองดูนะคะ คิดซะว่าเหมือนเป็นไดอารี่ก็ได้ค่ะ 😸
เราดีใจนะคะที่คุณยังสามารถควบคุมและต่อสู้กับก้อนสีดำในใจของคุณจนถึงวันนี้ เราชอบการเปรียบโรคนี้กับการว่ายน้ำมากค่ะ มันเห็นภาพและรู้สึกได้เลย จากใจคนที่กำลังป่วยเหมือนกัน เราไม่รู้เลยว่าวันไหนที่สมองจะสั่งให้ร่างกายและความคิดเราหยุดว่ายน้ำ จมดิ่งลงไปลึกขึ้น เราดีใจนะคะที่ได้อ่านคอมเมนต์และเรื่องราวของคุณ ขอให้ทุกๆวันต่อจากนี้ไปคุณเข้มแข็งขึ้น ตื่นจากฝันร้ายและอยู่เพื่อพบเจอแต่เรื่องมหัศจรรย์ในชีวิตนะคะ ถึงเราจะไม่ได้เป็นคนที่สามารถดึงคุณขึ้นมาจากสระน้ำได้ แต่เรากำลังว่ายน้ำอยู่ข้างๆคุณนะคะ สักวันเราจะขึ้นจากสระนี้ไปได้พร้อมๆกันค่ะ 🤍
ไม่ใช่ทุกคนที่ร่าเริงค่ะ แค่ดูปกติ อันนั้นเป็นนิสัยของแต่ะคนคะ
แล้วสังเกตยากมาก ดูผิวเผินเหมือนคนอารมณ์ไม่ดีเท่านั้น มันแยกแยะไม่ได้หรอกค่ะ
จากประสบการณ์จริง
แล้วถ้าคนทั่วไป วิเคราะห์ไม่ได้ เค้าก็ไม่รู้ว่าคุณลำบาก ต้องการคนยื่นมือมาช่วยค่ะ
ขอบคุณนะคะที่เป็นคนที่เข้าใจ และอธิบายให้คนอื่นเข้าใจ เรารักษากินยามา3ปีแล้ว พยายามกับตัวเองมากๆ สิ่งที่เราอยากบอกทุกคนแต่ไม่กล้าพูดเลยคือคำำว่าเหนื่อย เพราะทุกครั้งจะโดนสวนกลับมาว่ามีคนอื่นเหนื่อยกว่าเราอีกมาก แต่ความรู้สึกเหนื่อยของเรามันเหนื่อยจริงๆ เราเหนื่อยแม้กระทั่งหายใจ ขอบคุณที่พยายามเข้าใจพวกเราอย่างจริงๆนะคะ
ขอให้ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดีนะคะ จากคนที่กินยามาตลอด4ปี💙
สู้ๆนะคับ เป็นกำลังใจให้ อย่ายอมแพ้นะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ เราเองก็กำลังรักษาตัวอยู่เหมือนกันค่ะ
พูดได้ตรงใจมากเลย
@@secretsealingclub.8130 ศึกษาเยอะๆนะคะ
ดูคลิปอยู่ดีๆก็ร้องไห้ ผ่านมา 10 ปีเหมือนพึ่งมีคนเข้าใจเราอ่ะ เพราะคนหลายคนไม่เข้าใจว่าคนที่เป็นโรคนี้เขารู้สึกนึกคิดยังไง ขอบคุณพี่นวลที่ทำคลิปอธิบายเกี่ยวกับโรคซึมเศร้าค่ะ
นี่เป็นซึมเศร้าตั้งแต่ม.1 กว่าจะเริ่มรักษาคือปลายม.2เกือบจะขึ้นม.3แล้ว ตอนแรกแม่ไม่มีความเข้าใจเลยเอาแต่ลากเข้าวัดจนเราเริ่มทำร้ายตัวเองอีกครั้งแม่เลยยอมพาไปพบจิตแพทย์ แล้วตอนเริ่มรักษาคือเริ่มมาก็อยากยอมแพ้แล้ว ตอนนั้นแม่แจ้งจารย์ที่ปรึกษา แล้วจารย์ที่ปรึกษาหมวดการงานคอบปลอบนะ แต่ที่ปรึกษาที่อยู่หมวดคณิตเอาไปคุยในหมวดคณิตแล้วจารย์คณิตพื้นมาพูดหน้าห้องว่า
"ห้องนี้มีคนเป็นบ้าด้วยหรอ"
วันนั้นกลับมาบ้านเกือบทำร้ายตัวเองรอบที่4ในชีวิตแล้ว แต่วันนั้นน่าจะมีนัดจิตแพทย์เลยไม่ได้ทำเพราะได้คุยกับหมอก่อน แต่ทุกวันนี้ที่ตอนนี้จบม.6กำลังจะเข้ามหาลัยก็ยังให้อภัยจารย์คนนั้นไม่ได้เลย
ตอนนี้รักษาซึมเศร้าดีขึ้นมากแล้วแต่กำลังรักษาอาการอื่นอยู่ ยาที่ใช้มีผลให้มีอาการซึมเศร้าจากการใช้ยาต่ออีก ตอนนี้เลยค่อนข้างไม่ต่างจากช่วงม.1ที่ยังไม่เริ่มรักษาซึมเศร้าเท่าไหร่(ยกเว้นการทำร้ายตัวเอง ยังไม่ถึงขั้นนั้น)
ถามหน่อยครับๆ ความคิดจะฆ่าตัวเอง มันเป็นยังไงบ้างเหรอครับ บอกมาได้เลยนะครับ ยังไงก็ไม่ต้องคิดเยอะ ผมพร้อมรับฟัง เพราะผมสงสัยมานานแล้วครับ อยากที่จะเข้าใจ//เฝ้ารอคำตอบ
@@cat747 ก็แค่รู้สึกว่า"หรือบางทีการมีอยู่ของเรามันจะไม่มีประโยชน์อะไรเลย" "ถ้าเราหายไผ หลายๆอย่างคงดีกว่านี้" ฯลฯ อะ ช่วงนี้ซึมเศร้าจากการใช้ยาก็ยังมีความคิดนี้อยู่ แต่จัดการความคิดได้เลยยังsafeอยู่
@@cat747//ยาวมากขอบอก// มันคือการมองความตายเป็นทางออกของปัญหาครับ เหมือนเราเจอเรื่องแย่ๆ เราทรมาน เราหาทางออกไม่ได้ มองไม่เห็นอนาคต รู้สึกไร้ค่า อารมณ์แบบ " ฉันจะอยู่ไปทำไม อยู่ไปก็ต้องมาทรมานแบบนี้ เราจะอยู่กับความรู้สึกแย่ๆแบบนี้ไปตลอดไม่ได้นะ " แทนที่เราจะแก้ปัญหาโดยการทำอะไรให้มันดีขึ้น เยียวยาจิตใจตัวเอง มันไม่ใช่ มันคือโรคซึมเศร้า เราไม่มีความคิดที่จะเปลี่ยนเเปลงตัวเอง เรารู้สึกว่ามันยาก เรารู้สึกว่าเราทำไม่ได้หรอก มันเลยก่อเกิดมาเป็นความคิดฆ่าตัวตายแทน จบปัญหาไปเลย เจ็บแป๊บเดียว ไม่ต้องมาเจ็บแบบนี้อีกแล้ว ไม่ต้องมาเจอเรื่องซ้ำๆ เดิมๆ ที่ไม่เคยมีอะไรดีขึ้นเลย
วันนึงเรารู้สึกว่า วันนี้ล่ะ เรากล้าพอแล้ว จากที่กลัวมาตลอด วันนี้ล่ะ จะได้ไปสักที เลยไปหยิบเชือกมา ผูกเสร็จอะไรเสร็จ พอเอาเชือกมาเกี่ยวคอ เราลองนั่งยองๆ ให้เชือกรัดคอตึงๆ(แต่ยังไม่ได้เตะเก้าอี้) แล้วมันเป็นความรู้สึกที่แบบ " แย่มาก " มันหายใจไม่ออก มันสั่นไปหมด เป็นความรู้สึกเจ็บแบบที่แย่ที่สุดที่เคยสัมผัสในชีวิต รู้สึกว่าคงทนเจ็บแบบนั้นอีก 5 นาทีไม่ได้ /ไม่แน่ใจว่ามันใช้เวลาเท่าไหร่กว่าเราจะหมดลมหายใจไปจริงๆ/ สรุป นั่งจิบน้ำส้มชิวๆดีกว่า
@@cat747 มันจะเชิงตัดพ้อกับตัวเอง หรือเกิดจากแรงกดดันจากคนรอบๆตัวจนมีความรู้สึกเช่นสมมติคนในครอบครับทะเลาะกันก็จะมีความรู้สึกว่า “เราผิดใช่ไหม ถ้าไม่มีเราอยู่คงจะดีกว่านี้” อะไรแบบนี้ เหมือนอยากปิดกั้นความรู้สึกตัวเองที่เคยสั่งสมมา “ถ้าตายไปน่าจะดี ไม่ต้องมากังวล ไม่ต้องลำบาก ไม่ต้องได้ยินใครว่าใครล้อ” ปัณหาแบบนี้เกิดจากการทะล้อเลียน บู้บี้จากเพื่อนได้เช่นกัน ไม่ก็ถ้าเรามีปัญหาบอกไปแล้วไม่มีใครสนใจก็มีความคิดแบบนี้ได้เหมือนกัน ~By คนที่เป็นโรคซึมเคร้า(มั้ง) ไม่แน่ใจในตัวเองเหมือนกัน แต่ไม่หนักมากพยายามหาแรงบันดาลใจอยู่555
ไอ่ตรงอาจารย์ปากดีผมโคตรเข้าใจเลยครับ สู้ๆนะครับถึงแม้เม้นผมจะช่วยคุณอะไรไม่ได้มากแต่ผมก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณสู้กับโรคที่เป็นอยู่นะครับ "สู้ๆๆครับ"
ฟังอยู่น้ำตาก็ไหล ขอบคุณนะนวล ต่อให้ครอบครัวไม่เข้าใจในสิ่งที่เรากำลังเจอ ว่าเราอ่อนแอมีแต่ต้องปรับยาเพิ่มทุกครั้งที่หาจิตแพทย์ ก็ยังมีนวลที่เข้าใจ ขอบคุณนะ
ใช่ค่ะ คนไม่เข้าใจก็ไม่เข้าใจ บีบมือนะคะ เราเป็นทุกอย่างเพียงแค่ไม่อยากตายและกลัวมากว่าวันนึงจะคิดสั้น
สู้ๆนะครับ ศรัทธาในตัวเอง เรียนรู้ จิตวิทยา โรคมันโหดจริงเล่นเราทั้งร่างกายและสมอง แต่คุณต้องทำให้มันรู้ว่ากำลังเล่นอยู่กับใคร
เมื่อมันมาอาจจะตลอดเวลา ให้รู้ตัวเอง ตื่นตัว เช่น ลุกขึ้น เปลี่ยนบรรยากาศ ออกกำลังกาย พูดคุย ร้องเพลง เต้น คิดบวกๆ ก้าวข้ามปัญหาที่ยังแก้ไม่ได้ อะไรที่ยากยิ่งต้องทำ มันรู้ว่าเอาเราไม่ลงแล้วมันจะหายไปเอง ท้ายที่สุด ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน
สู้ๆ ครับ ตราบใดที่ยังมีชีวิตอยู่เราก็ยังเปลี่ยนแปลงชีวิตเราได้เสมอครับ อย่าจมอยู่กับมัน สู้อย่าได้ถอย เพราะโรคนี้มันต้องใช้เวลารักษา ถ้ารู้สึกไม่ดีก็ให้ระบายได้เลยนะครับ ผมจะรับฟังเอง
คนที่ป่วยเป็นโรคซึมเศร้าควรได้มีเวลาพักเหมือนกับผู้ป่วยโรคอื่นๆจริงๆนะ เพราะมันทรมาณมาก เราต้องต่อสู้กับเสียงในหัว ต้องต่อสู้กับความรู้สึกไร้ค่าที่มีกับตัวเอง ต้องต่อสู้กับความรู้สึกตายด้าน เหนื่อย ท้อ สิ้นหวัง เหมือนคนที่พยายามดิ้นขึ้นมาจากโคลนที่ดูดให้เราจมลงไป โดยที่บางครั้งก็ไม่มีใครที่สามารถยื่นมือมาช่วย หรือมาอยู่เคียงข้างเราได้ในทุกๆครั้ง ดีไม่ดีคนที่หวังดีเหล่านั้นก็อาจจะโดนโคลนดูดลงไปพร้อมๆกับเราด้วย และความรู้สึกผิด ความรู้สึกโทษตัวเองมันก็จะยิ่งทวีคูณมากขึ้นกว่าเดิมอีก
จากคนใกล้ชิดผู้ป่วยนะครับ ใครที่กำลังดูแลอยู่หรือกำลังช่วยเค้าอยู่ อย่าท้อ อย่ายอมแพ้นะครับ เข้าใจว่าบ้างครั้งมันก็ไม่ไหว แต่ถ้าลองคิดดีๆแล้ว สิ่งที่รู้สึกแย่ ผู้ป่วยต้องรู้สึกแย่มากกว่าเราหลายเท่า ขอบคุณนวลนะครับที่ทำให้เข้าใจมากขึ้น จะพยายามช่วยรักษาเค้าให้หายไวๆ แล้วก็รักษาตัวเองด้วย ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ ทั้งผู้ป่วยและคนที่ดูแลผู้ป่วย
++ค่ะเราเป็นคนนึงเลยนะคะที่แบบตอนม.ต้นเคยมีเพื่อนต่างห้องเป็นโรคซึมเศร้าคือตอนนั้นโรคซึมเศร้ามันยังใหม่ๆคนส่วนใหญ่ยังไม่ค่อยมีความรู้เรื่องพวกนี้เท่าไหร่ทั้งครูและแม่เพื่อนไม่เข้าใจก็ว่าเพื่อนเป็นโรคซึมเศร้าไม่ยอมะพาลูกไปหาหมอเพราะคิดว่ามันดูแย่คนอื่นจะคิดว่าบ้าอและครู(ที่แย่ๆ)ก็ชอบบูลลี่เพื่อนว่าคิดไปเองเป็นโรคหรอหรือเรียกร้งความสนใจหรออะไรพวกนี้คือเพื่อนมาเล่ามาระบายให้ฟังบ่อยมากๆเพราะเร่เป็นเพื่อนแค่ไม่กี่คนที่อยู่กับคนนี้เราก็ฟังตลอดแต่ตอนนั้นเด็กมากๆเลยแบบคิดว่าเราแค่รับฟังอย่างเดียวแถมแค่คนเดียวแก้ปัญหายังไม่ตรงจุดเลยบอกเพื่อนไปว่าทางที่ดีควรไปหาหมอที่เฉพาะทางน่าจะช่วยได้เยอะเลยนะจะได้หายไวๆด้วยแต่นั้นแหละแม่ไม่ให้ไปอละเพื่นก็โดนครูบูลลี่เพื่อนในห้องบูลลี่บ่อยๆจนเพื่อนเก็บกดเพิ่มเพราะช่วงนั้นเราก็ติดงานในห้องหนักๆมากเลยช่วงเย็นเลยอยู่กับเพื่อนนานไม่ได้คุยได้แปบๆแล้วก็ต้องของตัวไปทำงานกลุ่มบ่อยๆ ทำให้เพื่อนอาจจะระบายได้น้อยลงมั้งให้อารมณ์รึนแรงขึ้จำได้เลยว่าเพื่องห้องเรามาเรียกเาไปช่วยงานกลุ่มตอนเราคุยกับเพื่อนเราเลยขอตัวไปทำแล้วเพื่อนคงรู้สึกหวงเพื่อนมั้งคะเขาก็เลยเอาคัทเตอร์มากรีดขวดน้ำแล้วก็บอกเราว่าอะไรนี่แหละถ้าอยู่กับเราน้อยลงอะไรงี้จะฆ่าตัวตายหรือจะกรีดแขนนี่แหละตอนนั้นเราเครียดมากๆเลยค่ะทำตัวไม่ถูกเพราะอบบเราก็ยู่กับเพื่อนคนนี้บ่อยมากๆยกเว้นเวลามีงานห้งตัวเองหรืองานกลุ่มมีครั้งนึงเวลาเรียนเราคุยกับเพื่อนคนอื่นเพื่อนคนนั้นเดินผ่านห้องมาเห็นเขาก็หวงเราแล้วเดินตามเราตลอดเลยจนถึงตอนกลับบ้าน จนแม่เพื่อนรับรู้ว่าเพื่อนไม่ไหวแล้วเลยพาไปหาหมอเพื่อนก็กินยาอยู่นานเลยค่ะ กินมาตลอดแต่ตอนนี้เขาก็ดีขึ้นแล้วค่ะแต่ก็ไม่ได้เจอกันแล้วเพราะแยกย้ายกันไปเรียน เค้าก็เคยมาสารภาพด้วยว่าเมื่อก่อนเขาเคยหวงเรามากเวลาเราคุยกับเพื่อนคนอื่น
ปล.สังคมรอบตัวเป็นสิ่งสำคัญมากๆค่ะถ้าสังคมรอบตัวเข้าใจคนเป็นโรคซึมเศร้าพาไปรักษาหาหมอตามขั้นตอนที่ถูกวิธีมันจะช่วยได้เยอะเลยจริงๆค่ะดีกว่าปล่ยให้เขาผ่านไปคนเดียว
จริงคับ ซึมเศร้าน่ากลัว4ปีที่แล้ว น้องสาวของผม กำลังจะแต่งงานในอีกไม่กี่วัน น้องจับได้ว่าเจ้าบ่าวแอบนอกใจไปมีอะไรกับเด็กฝึกงาน น้องผมรู้รับไม่ได้เลยถอนหมั่นและเลิก จนน้องผมป่วยซึมเศร้า น้องเกือบฆ่าตัวตายสำเร็จ กินยาไปเยอะมากจนเหม่อลอย ต้องลาออกจากงานเก็บตัวอยู่แต่ในห้อง มีอาการหลอน หูแว่ว ไม่พูดไม่จา ตอนนี้รักษา3ปีกว่าแล้ว กินยาทุกวัน วันละหลายเม็ดหลายตัว ต้องไปพบจิตแพททุกๆ3เดือน โรคซึมเศร้าน่ากลัวจริงๆ ใครไม่เจอกับตัวเองไม่รู้คับ
ยังไงก็ ดูแลตัวเองด้วยนะคะ อย่าลืมพักผ่อนด้วย ดูแลคือการประคับประคอง ไม่ใช่รับผิดชอบ อย่ารู้สึกผิด สิ้นหวัง จนป่วยไปด้วยอีกคนนะ ;-; ถึงผู้ดูแลทั้งหลาย
@@vim1099 ใช่ค่ะ เห็นด้วย
ในสมัยเด็กราวๆป.5 เราได้มีอาการซึมเศร้าและไม่รู้ตัว มารักษาอีกทีก็ราวๆม.4 หลังจากหายและได้รับความใส่ใจจากคุณยายและเพื่อนๆค่ะ หลังจากนั้นก็ดันมาเป็นanxietyแทน anxietyก็อยากให้พี่ลองทำดูเรื่องนี้นะคะ หนูเชื่อว่าพี่ๆน้องๆหลายคนอาจเป็นanxiety หรือโรควิตกกังวลค่ะ anxietyก็คือการที่เราหวาดระแวงสิ่งรอบตัว รู้สึกโดนจังจ้องทั้งๆที่รู้ว่าไม่มีใครจ้องเราทั้งนั้น จะมีอาการpanicด้วยค่ะ ลองๆศึกษาดูนะคะ เผื่อเข้าใจเพื่อนๆรอบตัวมากขึ้น♡
ตัวอย่าง หนูเองก็กลัวที่จะออกไปข้างนอกในที่ที่มีผู้คนชุกชุมค่ะ มันไม่ใช่แบบintrovertแต่มันคือความกลัวและกังวลค่ะ เราสามารถตื่นตระหนกได้ตลอดเวลาเลย จู่ๆก็ร้องให้เพราะสิ่งที่กำลังคิดเลยก็มี สู้ๆค่ะรักช่องนี้มาก
เหมือนเจอเพื่อนเลยค่ะ
เราเป็นทั้งซึมเศร้าแล้วก็เป็นแบบนี้เลยค่ะ เราบอกใครไม่ได้เราไม่กล้าเลย ที่บ้านไม่ได้มองโรคซึมเศร้าเป็นโรคทั่วไป ขนาดเราไม่สบายปวดท้องเมนส์เค้ายังโทษเราเลยค่ะ บอกว่าเราไม่ดูแลตัวเองเอง เราไม่กล้าป่วยด้วยซ้ำ เราเหนื่อยมากเลยค่ะ หลายครั้งที่เราคิดจะตาย แต่เราก็ยังติดงานกลุ่ม ติดพ่อแม่ครอบครัว คิดว่าถ้าเราตายไปแล้วใครจะทำงานกลุ่ม ใครจะอยู่กับยาย น้าจะผิดหวังมั้ยถ้าเราหายไป เรากลัวไปหมดเลยค่ะ เราอยู่แบบไม่มีความสุข ทุกวันทุกนาทีของเราอยู่กับความหวาดระแวง เราเพิ่งมารู้ตัวว่าเราเป็นคนที่ยิ้มตลอดเวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่น แม้ว่าเราจะโดนด่า จะทำพลาด แต่พอเราอยู่คนเดียว อยู่กับคนที่เราสามารถบอกเค้าได้ เราก็ดาวน์แบบดิ่งลงไปเลยค่ะ เราคิดติดลบตลอดเวลา ทั้งๆที่เมื่อก่อนเราเป็นคนคิดบวกแบบร้อยเปอร์เซ็น เราไม่รู้ว่าเริ่มตอนไหน เรากินอะไรไม่ค่อยลง เราเบื่อง่าย เราไม่อยากขยับตัว เบื่อทุกอย่างที่เคยชอบทำ ไม่โฟกัสเรื่องเรียน ถึงจะพยายามแล้วเราก็หลุดง่ายมากๆ เรากลายเป็นคนขี้เกียจ แต่เราก็ทำงานทันเด้ดไลน์ทุกครั้ง แต่เรารู้สึกเสียพลังงานไปหมดเลย ร่างกายเราอ่อนแอลงมากๆ เรานอนไม่หลับ จะมานอนเต็มๆก็สองสัปดาห์หนึ่งหรือสองครั้ง หรือไม่ก็ตอนที่ร่างกายไม่ไหวแล้วจริงๆ เราดิ่งง่ายมากถ้าได้รับคำพูดแย่ๆ เชิงพิจารณ์ลบๆ ด่า หยาบคาย จากคนที่เรารักหรือสนิทมาก เราไม่มีความสุขเลยค่ะ เราควรทำยังไงดี
@@user-ro2jr8zr3k ผ่านไปให้ได้คับ จิตรใจเท่านั้น คับ ถึงจะไม่ได้100% แต่เราสู้ต่อได้คับ
เราตาย ทุกอย่างจบ ก็จริง แต่เราจะแพ้ โรคบ้านี้คับ แตะมันออกให้ได้นะคับ
@@user-ro2jr8zr3k ฮือ คุณเก่งมากที่สู้มาถึงตอนนี้ได้นะ คนรอบข้างอาจจะยังไม่เห็นความลำบากของคุณ แต่เราชื่นชมความพยายามของคุณนะ มันเหนื่อย มันท้อ ตอนนี้มันไม่อยากทำอะไรแล้ว แต่อย่างน้อยลองตั้งเป้าหมายง่าย ๆ ให้ตัวเองก่อน อย่าง" กินข้าวมื้อนี้ให้เสร็จนะ" พอเราทำได้เราก็ต้องชมตัวเองนะ ไม่ใช่ว่าเราเป็นคนพิเศษ แค่มีสิทธิ์ที่จะมีชีวิต เราก็เคยรู้สึกว่าชีวิตนี้อยู่ไปก็เปลืองเปล่า ๆ นะ แต่เราเชื่อว่าตัวตนเนี้ยมันมีความหมายกับคนอื่น ต่อให้แค่คนเดียวก็เถอะ
//ร่ายซะยาวเชียว 55455
ในวันนึงที่คุณไม่ไหวแล้วจริง ๆ อยากให้ลองกลับมาที่คอมเม้นนี้แล้วรู้ว่า เม้นนี้ยังเชื่อมั่นและอยากให้คุณอยู่ที่นี่นะ
ผมเป็นคนหนึ่งที่เคยคิดว่าโรคซึมเศร้าเป็นโรคที่ไร้สาระ ขอบคุณวีดีโอดีๆ ที่ทำให้ผมได้เข้าใจถึงโรคซึมเศร้าอยากขอโทษที่เคยคิดไม่ดีต่อคนที่เป็นโรคนี้ คลิปนี้ทำให้ผมรู้สึกว่าอยากช่วยเหลือ อยากใส่ใจคนที่เป็นโรคนี้มากขึ้น อยากเป็นคนที่คอยให้คำปรึกษาที่ดีให้เขาได้ ถ้าสมมุติคนรู้จักเป็นโรคนี้เราก็คงไม่อยากที่จะอยู่ห่างจากเขา เราอยากอยู่ข้างๆเขาและดูแลเขาไปเรื่อยๆ
เกือบ 6 ปีแล้ว จากคนที่มีความสามารถคนหนึ่งสู่คนที่ต้องเริ่มต้นเรียนรู้ใหม่อีกครั้ง ตอนมันเศร้าสมองพังจริงๆ เพราะแค่คิดว่าจะอยู่ให้รอดจากวันนี้ยังไงก็เหนื่อยแล้ว ตอนนี้ก็ยังรักษาอยู่ มันยังแย่ทุกครั้งที่ป่วย เราเป็นธาลัสซีเมียด้วย เวลาป่วยกายก็ป่วยหนักและนานกว่าคนอื่น พอกระทบกับงานเราก็ยังรู้สึกผิดกับทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกนี้ เพราะการลาป่วยบอกได้แค่ป่วยกาย ซึ่งไม่ใช่โรคเลือดออกหรืออุบัติเหตุที่ได้ชัดเจน การเป็นลมบ่อย อาเจียนบ่อยจนต้องพักบ้าง มันทริกเกอร์ให้รู้สึกแย่เพราะคนอื่นไม่เข้าใจว่าเราแย่ยังไง จะบอกว่าซึมเศร้าด้วยก็คงไม่ดีในทุกที่ที่ทำงาน เหนื่อยเนอะ แต่ถึงมันจะลำบากแทบตายมันก็ไม่ตายสักที เราก็เลยจะลองอยู่ให้ดีก็แล้วกัน เป็นกำลังใจให้ทุกคนไม่ว่าคุณจะเป็นหรือไม่เป็นอะไร ขอให้ความทุกข์ใจแค่ผ่านมาและผ่านไป และเติบโตอย่างงดงามในแบบของตัวเอง
ขอบคุณนวล
แทนใจคนที่ป่วยเป็นซึมเศร้ามากๆค่ะ สังคมในปัจจุบันยังไม่ค่อยรู้จักโรคนี้
คนที่ป่วยเป็นโรคซึมเศร้าสามารถเปลี่ยนจากคนขยันร่าเริงมากๆเป็นคนเก็บตัวได้เลย และมีความสุขได้น้อยลงมากๆกว่าคนทั่วไป มีความคิดหรือตรรกะที่ผิดแปลก เช่น รู้สึกว่าเป็นภาระ โดยยาสามารถรักษาได้แค่70%เท่านั้นที่เหลือต้องใช้ใจสู้เอา ผู้ป่วยโรคนี้มีมากกว่าที่คิด อาจเป็นคนรอบตัวเราแต่ไม่รู้เพราะเค้าเลือกที่จะทำตัวร่าเริง
อันนี้เป็นปมในใจ
เคยมีคนมาให้เล่าปมความหลังในใจ ทำท่าเหมือนจะฟังเรา แต่พอเล่าไปก็พูดแทรกต้องทำอย่างนู้นต้องทำอย่างนี้ ระบบมันก็เป็นอย่างนี้อยู่แล้ว ฉันต้องทนทุกข์กับอดีตที่ขมขื่น พอมาโดนพูดใส่อย่างนี้ก็เหมือนโดนตราหน้าว่าไม่เอาไหนไปอีก คนที่เล่าความหลังให้ใครฟังหลายครั้งเขาไม่ต้องการคำแนะนำอะไรมากหรอกถ้าเขาไม่ขอ เขาแค่อยากให้อย่างน้อยมีคนรับฟังอย่างเข้าใจ ไม่อย่างนั้นการสนทนาจะกลายเป็นการเพิ่มปมเข้าไปอีกหนึ่งอย่าง
ฉันขอแค่ให้คนที่คุยกับฉัน ผลัดกันพูดผลัดกันฟังบ้าง อย่างน้อยจะได้เข้าใจกันและกัน
อยากให้นวลทำคลิปเกี่ยวกับโรค Panic Attack ครับ คนเป็นโรคนี้เยอะมากรวมถึงผมด้วย แต่เวลาไปตรวจมันจะไม่เจออะไร หมอก็ส่งกลับอย่างเดียวแทนที่จะส่งต่อไปหาหมอจิตเวช คนป่วยตอนไปหาหมอนี่ทรมานมากจนเกินคำบรรยาย อยากให้วงการแพทย์ช่วยจุดนี้ด้วย
เป็นกำลังใจให้นะครับ น้องชายผมป่วยเป็นแพนิคเหมือนกัน แรกๆต้องหาหมอทุกเดือน ได้ยามาทาน รู้สึกน้องอาการดีขึ้นเยอะเลย
@@skip.7413 ขอบคุณครับ ผมเป็นจากกรรมพันธุ์ทางแม่ เพิ่งจะแสดงอาการไม่กี่วันนี้แต่ความรู้สึกเหมือนตกนรกทุกครั้งที่อาการกำเริบ มันทรมานจนบอกไม่ถูก กำลังจะไปหาหมอเพื่อรับยาเพราะตอนนี้อาการกำเริบถี่มากต่อวัน ทำงานไม่ได้เลย
ผมก็เป็นเหมือนกันครับ เวลาอาการทรมานมากๆ แต่พอไปหาหมอให้เค้าตรวจก็ไม่เจออะไรผิดปกติ ผมเคยเล่าให้ครอบครัวฟังแต่เหมือนเค้าจะไม่ค่อยรับฟังเท่าไหร่ครับ อยากจะไปพบหมอเพื่อไปรักษาก็ทำไม่ได้เพราะครอบครัวกลัวคนรอบข้างมองผมว่าเป็นคนบ้า ทุกวันนี้เลยต้องสู้ด้วยตัวคนเดียวตลอดครับ ข้างนอกอาจจะดูร่าเริงแต่ข้างในมันพังมากๆครับ ตอนนี้ก็เป็นเกือบ 1 ปีแล้วอาการก็ค่อนข้างดีขึ้นมาก แต่ในใจผมอยากไปหาหมอและกินยาให้หายกลับมาใช้ชีวิตตามปกติอีกครั้งครับ
@@jadejadesada8102 แนะนำให้ไปพบจิตแพทย์โดยตรงที่ รพ. เลยครับ บอกว่าเป็นโรคแพนิค เขาจะซักถามก็ตอบไปว่าอาการเราเป็นยังไงแล้วหมอจะวินิจฉัยเพื่อจ่ายยาให้เหมาะกับเราครับ อาจจะต้องปรับยากันหน่อยช่วงแรกแต่พอเข้าที่แล้วไม่เกิน 3 เดือนจะดีขึ้นมาก ๆ ครับ แล้วก็ให้ปรับสภาพจิตตัวเองด้วย เวลาเกิดอาการก็อย่ากลัว สูดลมหายใจลึก ๆ ผ่อนลมหายใจช้า ๆ ปล่อยวางอะไรได้ก็ปล่อยเลย อะไรไม่จำเป็นก็อย่าเก็บมาคิด หาเรื่องตลก เสียงหัวเราะให้เยอะ ๆ
ผมกำลังรักษาแพนิกอยู่กับจิตแพทย์ ผ่านมา 6 เดือน อาการดีเกือบหายแล้ว
ผมเป็นคนๆนึงที่ป่วยเป็นโรคนี้ มันยากมากเลยนะที่จะหายจากโรคนี้ เป็นโรคนี้มา7ปี ผมพึ่งไปพบจิตแพทย์เมื่อ6เดือนก่อนเอง มันทั้งท้อแท้ เหนื่อยใจ เหนื่อยจิต สิ่งที่เคยทำแล้วมีความสุด มันได้หาย มันเหมือนที่พี่ไว้ในคลิปเลย มันทั้งทรมาน ทั้งอยากตาย แต่คนรอบข้างมักบอกว่า สำออย ตอแหล ทำไมใจไม่สู้วะ เอาตรงๆเลยนะ คนเหล่านั้นเหมือนแช่งให้ไปตายอะ จากความรู้สึกของผมนะ ผมขอฝากบอกไว้ โรคซึมเศร้า มันไม่ใช่โรคที่เอามาล้อเล่นได้ โรคนี้มันอันตรายมากเอาจริงๆ ขนาดผมเข้ารับการรักษาโรคนี้ ยังไม่หายขาดเลย และผมขอบอกกับผู้ป่วยโรคนี้ว่า "ผมไม่รู้ว่าคุณเป็นใครแต่อย่ายอมแพ้นะ สู้ๆนะ "
ขอเป็นหนึ่งกำลังใจให้คุณนะครับ ถึงเราไม่รู้จักกันแต่ขอให้รับรู้ไว้ว่าคุณยังมีผมที่คอยเป็นกำลังใจให้
โรคนี้ถึงจะรักษาได้ แต่ทั้งความคิดและความรู้สึกด้านลบที่ฝังอยู่ข้างในลึกๆจะวนเวียนอยู่ในความทรงจำของเราเสมอ รอวันที่เราจะล้มลงและกลับมาเล่นงานเราใหม่อีกครั้งค่ะ เพราะอย่างนั้น ทั้งคุณ และคนที่ผ่านมา ใครที่กำลังสู้อยู่ได้โปรด อย่ายอมแพ้นะคะ สู้ไปด้วยกันนะ
แอดคะ ทำเรื่องการุณยฆาตหน่อยค่ะ เราอ่ะอายุเกือบ30ละ คิดจะโสดหรืออาจมีแฟนแต่ไม่อยากมีลูก แล้วคิดว่าอยากหยุดชีวิตที่อายุ60ปี เราไม่อยากเจ็บ ไม่อยากทรมาน ไม่อยากแก่ ไม่อยากอยู่นาน เพราะโลกไม่ได้น่าอยู่ขนาดนั้น สวัสดิการอะไรก็ไม่ค่อยดี(ในไทยนะ) เคยเล่าเรื่องแบบนี้ให้คนอื่นฟัง คือเขาไม่เห็นด้วยสุด โดยเฉพาะผู้ใหญ่ ความคิดคนเก่าๆชอบคิดว่า การอยู่นานจนแก่เฒ่า=มีบุญ แต่สำหรับเราคือมันไม่ใช่อ่ะ เราไม่อยากทนมานสังขาร คือเราคิดมาแล้ว คิดดีแล้ว วางแผนแล้ว จะทำงาน ใช้เงิน แล้วก็มีความสุข แล้วก็เลือกตายในวันที่ดีที่สุด พร้อมที่สุด สวยที่สุด สง่างามที่สุด ไม่เป็นภาระใคร แล้วบ้านพักคนชราไม่ใช่ทางออกสำหรับเราค่ะ และชีวิตมันควรเป็นเอกสิทธิ์ของเราผู้เป็นเจ้าของชีวิตนี้ ร่างกายนี้แต่เพียงผู้เดียว (คนอื่นไม่ควรมายุ่งอ่ะ) อยากให้มีกรุณยฆาตในไทย ถ้าวันนั้นมาถึงแล้วไม่มีก็จะหาทางด้วยตัวเองค่ะ เพียงแต่อยากให้เคารพในการตัดสินใจของเราค่ะ ไม่อยากให้มองว่าบาป ตกนรก งี้ เพราะกาแลคซี่นี้กว้างใหญ่เกินกว่าเราจะเชื่อเรื่องโลกหลังความตายค่ะ
เอาจริงๆ เหนื่อยทั้งคนเป็น ลำบากทั้งคนดูเลยค่ะ เคยเจอทั้งเพื่อนคนนึงที่สนิทมาก (ไปหาหมอเป็นเพื่อนมันก็ยังเคยเลยค่ะ)มีทั้งเพื่อนอีกคนที่ไม่ได้สนิทด้วยขนาดนั้น แต่เพื่อนคนนี้ดีขึ้นนานแล้วค่ะ(ไม่ได้ดูเพื่อนคนนี้แต่รู้มาว่าเคยเป็น) ทั้งคนที่บ้าน แกกำลังอยู่ในช่วงเริ่มดีขึ้น(แต่ตอนนี้แกเสียไปแล้วเพราะโรคอื่น) แกเคยพยายามผูกคอ แต่ทำไม่สำเร็จ ครั้งนั้นได้จับแกไปจิตเวช ไปเยี่ยมแกข้ามจังหวัดแบบเว้นอาทิตย์กว่าจะได้ออกมา (แนะนำว่าหาหมอก่อนหาพระจะดีกว่าค่ะทุกคน)
เสียใจด้วยนะคะ
@@giant7334 ขอบคุณค่ะ
@@kamin-nu6uj ไม่เป็นไรค่ะ สู้ๆนะคะ
จริงครับโรคนี้ต้องรักษาควบคู่กันไปทั้งยาและจิตบำบัด ยืนยันอีก 1 เสียงจากอดีตผู้ป่วยว่าโรคนี้สามารถรักษาหายได้ คำแนะนำคือคุณต้องยอมรับก่อนว่าตัวคุณป่วยและต้องรับการรักษาอย่างถูกวิธี เพราะถ้าไม่ยอมรับมันแต่แรกคุณก็จะคิดว่าปกติดีไม่ต้องรักษาจนสุดท้ายก็เป็นหนักแล้วจนอาจจะสายเกินไปได้
เป็นกำลังใจให้ผ่านพ้นมันไปให้ครับ ☺️
ขอขอบคุณ คุณนวลสำหรับคลิปนี้นะคะ ยอมรับว่า เราเองก็ป่วยเป็นโรคซึมเศร้าและพยายามต่อสู้+เข้ารับการรักษากับโรคนี้อยู่ค่ะ ซึ่งคนในครอบครัวและคนรอบตัวไม่เข้าใจค่ะที่เราเป็นอยู่นี่ คือ "โรค" เราเองก็อยากรักษาตัวเองให้หายเพื่อที่จะกลับมาใช้ชีวิตได้อย่างปกติ เราพยายามจะสื่อสารกับพวกเขาให้เข้าใจอยู่ค่ะ ขอบคุณสำหรับเนื้อหาดี ๆ นะคะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ รักตัวเองให้มากๆ คิดบวกให้เยอะๆ หาสิ่งที่ชอบมาทำในเวลาที่ดิ่ง ถ้าเรารักตัวเองมันก็ทำอะไรเราไม่ได้หรอกค่ะ เราใช้เวลาสามปีเกือบสี่ปีในการอยู่กับมันถึงทุกวันนี้จะยังไม่หายขาด แต่เราสามารถอยู่ได้กับมันได้มีความสุขมากขึ้น
เอาคลิปนี้ไปให้ครอบครัวดูครับ
สู้ๆนะคะ พยายามคิดบวกนะ❤️❤️❤️✌️✌️✌️
ฟังแล้วน้ำตาไหลเลยอ่ะ นี่รู้ตัวเองมาตลอดว่าเป็นแน่ๆแต่ไม่กล้าไปหาหมอเลย ไม่อยากให้ใครรับรู้กล้าพูดก็รอบนี้แหละ บางทีก็คิดว่าเราไม่ปกติชอบคิดเศร้าไปเองทำไมต้องเศร้าเกลียดน้ำตาตัวเองมากร้องไห้ทำไมไม่รู้
ความทุกข์,การทำร้ายตัวเอง ไม่มีใครอยากทนเจ็บกับมันหรอกนะคะ แต่เข้าใจบ้างมั้ย”ความคิดความรู้สึกมันควบคุมไม่ได้” ใช่ค่ะเราก็เป็นซึมเศร้าเรื้อรังไปแล้ว ทุกคนบนโลกอาจไม่เข้าใจเราทุกคน แต่อย่างน้อยคลิปนี้ก็ช่วยทำให้มีคนเข้าใจมากขึ้น คำเดียวเลยนะคะ “ขอบคุณนะ”
ขอบคุณพี่นวลมากเลยค่ะ ทางนี้มีพ่อเป็นโรคซึมเศร้ามาเป็นเวลา3ปีแล้ว เราพึ่งย้ายเข้ามาอยู่กับพ่อเมื่อปีที่แล้ว บอกเลยว่าตอนแรกที่เห็น พ่อไม่ค่อยพูดกับเรา เวลาทำอะไรก็ช้า บ้างครั้งก็จะยืนอยู่กลางบ้านไม่ขยับไปใหน ไม่ทำอะไรเลย เอาแต่นอน ตอนแรกที่เห็นก็คิดว่าพ่อไม่ค่อยดีใจหรือแฮปปี้เท่าไหรที่เจอเราเลยดิ่งกว่าเดิม แต่ตอนนี้เริ่มเข้าใจแล้วค่ะ ขอบคุณพี่นวลมากๆเลยค่ะ❤️
ขอบคุณฮะคุณนวล สำหรับคลิปนี้ เราดีใจที่ยังมีชีวิตอยู่และได้เห็นคอนเท้นนี้ของคุณ ได้เห็นจริงๆว่าที่ผ่านมาสู้มาได้ดีมาก ขอบคุณตัวเองที่ลุกขึ้นมาจนถึงวันนี้
ขอบคุณคุณนวลนะครับ คลิปนี้เป็นคลิปที่สื่อสารออกมาได้ดีมากเลยครับ แสดงให้เห็นถึงความเข้าใจเกี่ยวกับสิ่งนี้ดี ไม่อยากให้ทุกคนกล่าวโทษคนที่ไม่ได้เป็นโรคซึมเศร้าแล้วไม่เข้าใจแล้วเผลอพลั้งพูดหรือทำร้ายจิตใจคนที่มีอาการนะครับ ไม่ใช่ทุกคนที่แค่นั่งดูหรือนั่งฟังการอธิบายแล้วจะเข้าใจ หลายๆอย่างต้องประสบด้วยตัวเองถึงจะเข้าใจจริงๆ ผมคนนึงที่คิดมาตลอดว่าคนรุ่นผมหรือเด็กรุ่นใหม่เป็นเด็กรุ่นสตรอเบอร์รี่ ก็คือช้ำง่าย อะไรยากลำบากนิดหน่อยก็ไม่เอา มีอะไรก็จะอ้างเป็นโรคซึมเศร้าตลอด จนผมได้ไปพบจิตแพทย์ที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง ผลวินิจฉัยได้ว่าผมเป็นโรควิตกกังวลผสมกับซึมเศร้า ซึ่งกลายเป็นว่าจากผมที่เคยมีอคติกับโรคๆนี้ สุดท้ายตัวผมเองก็กลายเป็นคนที่หยิบตัวโรคนี้ขึ้นมาอ้างเวลาที่ทำอะไรไม่ถูกใจคนรอบข้างเสียเอง และมีน้อยคนมากที่จะมานั่งทำความเข้าใจกับสิ่งนี้ ปากบอกว่าเข้าใจ แต่พวกเขาก็ไม่ได้เข้าใจอะไรจริงแท้มากหรอกครับ บางการกระทำก็ยังทำร้ายจิตใจของเราโดยไม่รู้ตัวอยู่ดี ที่ร่ายยาวมาไม่ได้จะอวดอ้างหรือจะกล่าวร้ายใครนะครับ แค่อยากให้กำลังใจพี่ๆน้องๆหลายท่านที่มีอาการเช่นเดียวกัน และอยากให้เปิดใจกับคนที่อยู่รอบข้าง คนส่วนใหญ่ไม่มีทางอ่านใจเราออกหรอกครับ ลองพูดๆสิ่งที่อยู่ในใจออกไปบ้าง เลือกคนที่เหมาะสมที่จะรับฟัง การอยู่คนเดียว คิดหรือเก็บไรในใจไว้อยู่คนเดียวมันจะทำให้ยิ่งดิ่งลงไป สู้ๆนะครับ พรุ่งนี้อาจมีสิ่งที่สวยงามที่คุณคาดไม่ถึงรออยู่ การหายจากไปของคนๆหนึ่งมันมีค่ามากกว่าที่ตัวคุณคิด คุณก็เช่นกัน คุณมีค่าและสวยงามมากกว่าที่คุณคิดนะครับ ขอบคุณครับ
ดูแล้วมีกำลังใจเลยครับ ถึงจะไม่ได้เป็นโรคซึมเศร้าก็เหอะ
ผมเป็นคนๆนึงที่ป่วยเป็นโรคนี้ ต้องกินยาอยู่ทุกวัน นัดพบจิตแพทย์ทุกเดือน สิ่งนึงที่ผมเพิ่งได้เข้าใจหลังจากป่วยก็คือ ความรู้สึกที่ว่าเศร้าเฉยๆกับอาการของโรคซึมเศร้าเนี่ยมันต่างกันมากเลย เป็นโรคที่มันอธิบายให้คนอื่นเข้าใจได้ยากมาก ถ้าไม่ลองมาเป็นเองผมก็คิดนะว่าแทบไม่มีทางรู้เลยว่ามันจะรู้สึกแย่ได้ขนาดไหน ทุกๆวันคือทรมานกับมัน เหมือนมีรูอยู่กลางหน้าอก คอยดูดกลืนความสุขทั้งหมด กิจกรรมอะไรที่เคยชอบคือมันทำไม่ได้ ร้องไห้แทบจะตลอดเวลา โทษตัวเองตลอดเวลา เรี่ยวแรงก็หายไปหมด ในหัวคิดแต่ว่าจะตายยังไงให้มันพ้นความรู้สึกแบบนี้
ที่สำคัญเลยโรคนี้นอกจากจะกระทบตัวผู้ป่วยเองแล้ว คนรอบข้างก็สำคัญครับ ต้องพยายามไปด้วยกันหนักจริงๆกว่าจะไปหาหมอจนอาการเริ่มดีขึ้นได้
เคยเป็นครั้งนึงตอนม.5 แล้วก็มาเป็นหนักอีกทีช่วงเรียนสถาปัตย์ตอนปี3 ยิงยาวไป3ปี เจอเรื่องแย่บ้างดีบ้าง จนสุดท้ายก็ตัดสินใจถอยออกมา อย่างน้อยตอนนี้ก็ยังมีชีวิตอยู่ เคยมีคนบอกว่าชีวิตคือความเป็นไปได้มากมายนับไม่ถ้วน ถ้าเราตายมันก็จบ มันก็จบจริงๆนั่นแหละ ทั้งความทุกข์ ความสุข โอกาสที่จะผ่านเข้ามาในชีวิต ตอนนั้นรู้สึกว่ายังอยากเห็นความเป็นไปได้พวกนั้นด้วยตัวเองอยู่ ก็เลยยังไม่มีความตั้งใจที่จะตาย แต่จู่ๆถ้าตายไปก็ไม่เสียใจเหมือนกัน ตอนนี้อะไรๆมันก็ค่อยๆดีขึ้นแล้ว ก็หวังไว้ลึกๆว่าไม่อยากจะกลับไปเป็นแบบตอนนั้นอีก แต่ก็กลัวว่าถ้าไปทำงานแล้วมันจะกลับมาอยู่เหมือนกัน
ขอบคุณครับ ขอบคุณที่เข้าใจ ผมฟังไปยังน้ำตาไหล ไม่คิดว่าคลิปนี้จะสื่อให้เข้าใจได้แท้จริง ผมส่งให้คนในครอบครัวดูหวังว่าเค้าจะเข้าใจ ผมขึ้นมาบ้าง ขอบคุณครับ
ผมคนนึงที่เป็นโรคนี้ ผมรักษามา 2-3 ปีแล้วครับ แต่ก้ยังมีอาการดิ่งบ้างเป็นบางครั้ง แต่ที่รู้คือตอนดิ่งโคตรทรมานเลยครับ ใจคิดอยากจะหายไปจากโลกนี้เลย ก้ต้องอดทนและกินยารักษา ก็หวังว่าสักวันผมจะกลับมาร่าเริงและหายดีเหมือนคนปกติจริงๆครับ เป็นกำลังใจให้คนที่เป็นโรคนี้เหมือนกันนะครับ
คอนเทนต์คุณภาพทุกครั้งเลย
ขอบคุณนะคะที่ผลิตเนื้อหาดี ๆ และเข้าใจง่ายมาให้ทั้งตัวผู้ป่วยและคนรอบข้างเข้าใจมากขึ้น เราเองในฐานะผู้ป่วยบ่อยครั้งก็ยากที่จะอธิบายกับสิ่งที่เป็น สื่อนี้เป็นตัวช่วยชั้นดีที่อย่างน้อยคนไม่รู้จะได้รู้ คนไม่เข้าใจจะได้ลองปรับเปลี่ยนมุมมองใหม่ ๆ ให้เข้าใจมากกว่า
(ผมไม่ได้เป็นโรคซึมเศร้านะบอกไว้ก่อน) คนใกล้ตัวคนนึงของผมบอกว่า "ถ้าพระรักษาโรคซึมเศร้าไม่ได้ ก็อย่าหวังพึ่งหมอ คิดเองเออเองทั้งนั้น ไร้สาระ" คือ.....อะไรนะ? มันเกี่ยวกับการทำงานของสมองนะเฮ้ยไม่ใช่ผี👻
แต่ที่ฟังคลิปนี้มาก็จริงแหละ คนหลายคนมองว่าโรคซึมเศร้าไร้สาระ ทำตัวเองทั้งนั้น ไม่มีครั้งไหนเลยที่มีข่าวแย่ๆออกมาแล้วจะไม่มีคนด่าว่าทำไมไม่ทนสู้ชีวิตเลย ทั้งๆที่คนๆนั้นสู้จนไม่รู้จะสู้ยังไงแล้ว ก็หวังว่าซักวันคนจะไม่มองเรื่องนี้เป็นเรื่องไร้สาระนะ หวังว่า... เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่กำลังรู้สึกแย่ไม่ว่าจะเป็นโรคซึมเศร้าหรือไม่ก็ตามนะ ทุกคนมีค่า เพียงแค่มันมีคนมองเห็นค้นพบมันหรือยัง รวมถึงตัวเองด้วย โรคซึมเศร้าสามารถรักษาได้ เพียงแค่ต้องไม่เก็บไว้ให้ตัวเองรู้อยู่คนเดียวต้องให้คนรอบตัวช่วยด้วย เราคนเดียวแก้ปัญหาทุกอย่างด้วยตัวคนเดียวไม่ได้ทุกเรื่องอยู่แล้ว สู้ๆครับ
ผมเคยเป็นและเคยมีความฝันง่ายๆซึ่งก็ทำสำเร็จแล้ว ตอนนี้เลยใช้ชีวิตไปวันๆ วนลูป อยากให้มีอธิบายเกี่ยวกับคนที่ไม่มีความฝันว่าเกิดขึ้นได้ยังไง แก้ยังไง ป้องกันอย่างไร
ความฝันผมคือ อยู่กับคนครอบครัวแบบมีความสุขและมีเงินก้อนใหญ่ก้อนนึง แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว
เป็นวิดีโอที่มีประโยชน์มากเลยครับ
เเละขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนครับ
การพบจิตแพทย์ไม่ได้แปลว่าเราเปนโรคจิตนะ ผมยังอยากพบเลย สู้ๆครับ...
จริง
บอกโรงเรียนเดี๋ยวเขาพาไปเอง
ดูจบแล้วเป็นคลิปที่ดีจังเลยค่ะ ขอบคุณที่จัดทำคลิปดีๆแบบนี้ขึ้นมานะคะ ในคลิปได้พูดแทนใจเราหลายอย่างเลย
ชอบคลิปที่นวลทำออกมาเกี่ยวกับการแพทย์มากครับ มาครบ criteria และอธิบายให้คนทั่วไปเข้าใจได้ดีมากเลยครับ
ใด้รับฟังแล้ว รู้สึกถึงพลังในด้านบวก ขึ้นมาทันทีเลยครับ
ขอบคุณที่ทำคอนเทนต์นี้ออกมานะคะ ขอบคุณที่เข้าใจและอธิบายในสิ่งที่คนป่วยเป็นโรคซึมเศร้าอยากจะอธิบายให้ทุกคนและคนรอบข้างได้ฟัง ขอบคุณมากจริงๆค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้คนที่กำลังเผชิญกับโรคนี้นะคะ สู้ไปด้วยกันนะคะ
คนที่ไม่เข้าใจคือไม่เข้าใจจริงๆครับ
ไม่มีใครอยากเป็น ไม่มีใครไม่อยากถูกมองว่าไร้ค่า หมดความสามารถหรอกครับ
เขาอยากหายจากโรคนี้กันทั้งนั้นครับ
วิดีโอมีคุณภาพมากเลยครับชอบมาก
นั่งฟังคลิปแล้วร้องไห้ทั้งคลิป เราเป็นคนหนึ่งที่สู้เพียงลำพัง เพื่อนๆที่เคยคุยกันคือเบื่อและรำคาญเมื่อเริ่มที่มีอาการ เลยทำให้ไม่กล้าพูดกับเพื่อน ทางครอบครัวคือไม่ได้ส่งไปรักษาในตอนแรก จนแฟนเราเป็นคนไปขอร้องว่าเอาเราไปหาหมอสักทีเถอะ ตอนนี้ก็ยังไปหาหมออยู่ น่าจะเกือบปีแล้ว อาการไม่ค่อยดีขึ้นเท่าที่ควร อาจจะด้วยความที่มันปล่อยมาเป็นปีๆ มีผลกับการเรียนด้วย เลยไม่ดีขึ้น ในตอนแรกเราไม่อยากจะพิมพ์เลย มันสมเพชตัวเองมาก แต่อยากเป็นกำลังใจให้คนอื่นๆ มันต้องมีสักวันที่เราจะไม่ต้องมาเป็นอย่างงี้ ไม่ก็ทางใดก็ทางหนึ่ง ไม่ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น คุณทำเต็มที่แล้ว
เป็นตอนที่ดีมากๆเลยค่ะ เราเองก็เคยเจ็บปวดจนอยากหายไป แต่เรารู้ว่าเราเป็นแค่ภาวะเศร้าจากความเครียดเรื้อรัง เป็นเพราะความเครียดสะสม เราผ่านมาได้เพราะใจเราสู้ เราอยากยอมแพ้แต่ใจเรามันไม่ยอม เลยยังหายใจอยู่ทุกวันนี้ ภาวะจากโรคน่ากลัวกว่าและเข้าใจอยากกว่า แต่เราเชื่อว่าคนทุกคนอยากมีความสุขและการสู้จะพาความสุขมาให้เราเองค่ะ
นวลทำออกมาดีมาก ดูแล้วซึ้งใจสุดๆ
ผมก็เคยเป็น โรคซึมเศร้าตอน ป.2 มันทรมานมากๆความรู้ศึกสิ้นหวังไปหมดเลยเเต่ตอนนี้หายเเล้วครับ
ขอบคุณนะครับที่ทำคลิปอธิบายออกมา ส่วนตัวไม่กล้าคิดเลยด้วยซ้ำว่าเป็นโรคนี้ ตอนที่แผนกจิตเวชบอกว่าเป็นแทบช็อคด้วยซ้ำ มันยากที่จะพูดออกมาให้ใครเข้าใจเราจริงๆแม้แต่เราเองก็ยังไม่สามารถพูดได้ว่าเราเป็นอะไรทำไมมันได้แต่ดิ่งสุขภาพก็แย่ลงอะไรกระทบจิตใจนิดหน่อยก็ดิ่งแล้ว
รักที่สุดเลย น้านวล
ไม่รู้ทำไมฟังไปร้องไป
คงเพราะว่ารู้สึกว่าไม่ได้อยู่คนเดียว
ไม่ใช่เราเป็นคนเดียวที่เป็น
สู้ๆนะครับ✌
ขอบคุณค่ะ หวังว่าจะมีคนเข้าใจเยอะ ๆ อย่างน้อยก็ระมัดระวังการกระทำการใช้คำพูดกับผู้ป่วยกันบ้าง
คลิปนี้ก็กระตุ้นการไปหาหมอให้เราได้ หลังจากเคยเจอหมอไม่ดีมาเลยทำให้ไม่ไว้ใจหมอ
ตั้งแต่เด็กยั้นโต มันแย่ลงเรื่อย ๆ เคยหยุดงานเพราะไม่อยากขยับร่างกายหรือทำอะไร ก็คิดลบหลายอย่างด้วย
ดีที่ที่ทำงานไม่ว่าอะไร แต่ก็ค่อนข้างเป็นห่วงกันเกินไปจนรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องใหญ่ และแอบไม่สบายใจอยู่เหมือนกัน
อยากให้เป็นเรื่องธรรมดาเหมือนแค่เป็นไข้ และหายแล้วกลับมาทำงาน แค่นั้นมากกว่า แต่เขาหวังดีกันเลยไม่พูด
เฮ้อ......ให้คนอื่นจองหมอให้ อาจมีแววได้ไปหาหมอมากกว่า ไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลย ขอบคุณสำหรับคลิปอีกครั้งค่ะ
เข้าใจความรู้สึกเลยครับ คนภายนอกมักจะคิดว่าอ่อนแอเอง เรียกร้องความสนใจบ้าง ไม่ก็บอกว่าเป็นได้ไงทำไมทำชีวิตให้มันเศร้าแบบนั้น เศร้าทำไมคิดไม่ได้ ใครไม่เคยเป็นคงไม่เข้าใจความรู้สึกหรอก
ขอบคุณนวลมากๆ นะครับที่ทำคลิปแบบนี้ออกมา 🙏🏻
เราก็สู้มาหลายปีแล้วค่ะ ตอนนี้เราอาการคงตัวมาก ทานยาต่ออีกสักปีสองปีก็จะได้หยุดยาแล้ว เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ พวกเราต้องหายดีแน่ๆค่ะ 💖
ให้กำลังใจดีมากๆ ดูเพลินและเข้าใจง่าย
คอนเทนท์ดีทุกคลิปเลย ซึ้งใจมากเลย🙏😢
ขอบคุณค่ะ ขอบคุณจริงๆ เรารักษาอยู่ คนรอบข้างชอบบอกว่า ทำไมถึงชอบทำตัวเป็นบ้าอะไร ทำไมไม่ยอมเลิกเศร้าสักที ในทุกครั้งที่เขาพาเราไปหาหมอ ตอนแรกเขาก็ไม่ยอม แต่เรามีอาการทำร้ายตัวเองอย่างชัดเจน เขาถึงยอมพาเราไป เราไม่ได้อยากเป็นแบบนี้เลยค่ะ เราอยากหาย เราอยากมีความสุขเหมือนคนอื่นบ้าง ขอบคุณคุณนวลที่ทำคอนเท้นนี้มานะคะ เราส่งให้คนที่บ้านดูแล้ว หวังว่าเขาจะเข้าใจเราสักนิดก็ยังดีค่ะ ขอบคุณมากจริงๆ
ขอบคุณสำหรับความรู้และเนื้อหาที่เป็นประโยชน์ต่อผู้ที่อาจจะกำลังป่วยและหาทางออกไม่ได้ผมขอเป็นกำลังใจให้กับผู้ป่วยและผู้ที่คอยดูแลผู้ป่วยโรคซึมเศร้าครับ อาการเจ็บป่วยสามารถรักษาให้หายได้หากได้รับการรักษาอย่างถูกต้อง เป็นกำลังใจให้ทุกคนครับ ขอบคุณสำหรับเนื้อหาดีๆ ครับ
เปิดมานาทีแรกจะร้องไห้เลยค่ะ แต่วิดีโอรันไปเรื่อยๆทั้งขำทั้งร้องไห้แทน55555 ชอบมากค่ะวิดีโอทำออกมาได้ดีไม่ดูเครียดจนเกินไป
ส่วนตัวตอนนี้ตัวเองมีอาการซึมเศร้าอยู่แต่ยังไม่ได้ไปหาหมอค่ะ ตามในคลิปเลยเพราะกลัวค่ะ วิดีโอนี้สื่อความรู้สึกออกมาได้ดีมากจริงๆ ขอบคุณสำหรับวิดีโอดีๆนี้นะคะ🧡🧡
ร้องไห้หนักมากเพราะอยู่ตัวคนเดียว เป็นมาหลายปีแล้ว แต่มาหนักตอนที่แม่ตาย แม่คือทุกอย่างในชีวิตหลังจากพ่อตายไปก่อนได้ไม่นาน เราเหลือกันอยู่สองคน ส่วนเพื่อนที่เรารักที่สุดไม่เข้าใจและไม่ขออดทน
พ่อผมพึ่งจะเป็นโรคซึมเศร้าทำวานหนักมากไม่เคยพักผ่อนพอหนักๆคิดจะฆ่าตัวตายพยายามพุดด้วยกำลังใจเเต่เขาคิดไปเองตลอดทำไมต้องเป้นเเบบนี้นะเเต่ขอบคุณที่ทำให้เข้าใจโรคนี้มากขึ้นนะครับ
แค่มีคนคุยด้วยมันช่วยมากจริงๆครับ ผมที่กินยามาสองปีแล้ว จนหมอให้หยุดยาได้แล้ว แต่ นิสัยเราก็เปลี่ยนไปแล้วถาวรเลยครับ กลายเป็นคนที่ชอบย้ำคิดย้ำทำ กลายเป็นคนเก็บตัว ทักคนอื่นยากมาก
คลิปนี้มีประโยชน์ และ กำลังใจ ด้วยน้ำเสียงที่พี่ทำมันออกมา มันเต็มไปด้วย ความเห็นอกเห็นใจ พลังและหลายอย่างเต็มไปหมด ทั้งหมดในคลิปนี้ถ้าคนที่เป็นโรคซึมเศร้าได้ดูคลิปนี้อยู่ ผมเชื่อเลยครับไม่มากก็น้อย มันทำให้พวกเขาที่กำลังเผชิญสิ่งแย่ๆ อยู่ให้ดีขึ้นได้จริงๆครับ 🙏🙇♂️
เป็นคลิปที่ดีมากเลย หลังดูจบน้ำตาก็ไหลออกมา เราอยู่ด้วยความรู้สึกแบบนี้มาเป็น 20 ปีได้แล้วมั่ง แต่บอกใครไม่ได้ บอกใครก็ไม่มีคนฟังแม้แต่ในครอบครับ ทุกคนจะบอกว่า คิดไปเอง เลอะเทอะบ้าง หวังว่าวันนึง เราจะเป็นปกติแบบคนอื่นได้บ้าง
บอกใครไม่ได้เหมือนกันเลย แล้วได้ไปรักษาแล้วยังครับ
@@lucis746 ไม่ได้ไปครับ อยากไปแต่ว่าไม่มีโอกาสเลย
ผูกคอตายหรือยัง
ขอบคุณนะคะ เป็นกำลังใจให้ทำคลิปดีๆแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆค่ะ ❤️
ช่วงนี้พี่ขยันลงคลิปมากๆเลย ไม่ได้ท้วงอะไรนะคะ ชอบบค่ะ ลงอีกเยอะๆนะคะ
ขอบคุณนวลที่พูดแทนใจผู้ป่วยมากๆ
เราเองก็รักษาซึมเศร้ากับวิตกกังวลมาได้2ปีแล้ว แต่เรามีอาการมาเกือบ3ปีกว่าจะได้พบหมอ
สิ่งที่ทำให้กว่าจะได้รักษามันล่าช้าขนาดนั้นเพราะที่บ้านไม่เข้าใจโรคนี้ บอกแค่ทำไมเราไม่อดทน มันแค่นี้เอง จะอะไรนักหนา
คำพูดแบบนี้มาจากคนที่เราแคร์มากที่สุดนี่มันจุกมากๆ
ขอเป็นกำลังใจให้นวลทำสื่อดีๆต่อไป และเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่รักษาโรคนี้อยู่
เป็นคลิปที่ดีมากเลยครับ ฟังแล้วรู้สึกสู้ชีวิตได้ดีขึ้นเยอะเลยครับคุณนวล
4 ปีที่ผ่านมา โคตรทรมาน กับการสู้อีกคนในตัวเอง สู้ไปด้วยกันครับ
หลังเริ่มป่วยเป็นซึมเศร้าหนูก็ความจำอะไรไม่ค่อยได้เลยค่ะ ความรู้สึกก็ไม่ค่อยมีเลย ตอนที่ได้ยินคำพูดบางคำแล้วมันเศร้าน้ำตามันจะออกมาเองเลย
เราไม่ได้เป็นซึมเศร้านะ แต่ทำไมเราฟังแล้วร้องไห้ ;w; ยิ่งสตอรี่ของคุณหมาพ่อลูกในเรื่องก็คือแบบ ฮือออออ
ผมเป็นไบโพลาร์ ซึ่งมันก็มีซึทเศร้าด้วยนั่นแหละฮะเลยพอเข้าใจ มันมีความคิดที่อยาดจะตายรายวัน ซึมเศร้าเหมือนจมน้ำครับ เราว่ายน้ำได้ แต่เหมืเนแขนขาเป็นตะคริว แน่นอนเราำม่อยากตาย มันเป็นสัญชาติญานของการมีชีวิต และเป็นบ่อยๆ เราก็เริ่มคิดว่า เราตายๆไปก็ได้นะ มันจะได้ไม่เหนื่อยเเล้ว ขอบอกไว้ตรงนี้เลย สิ่งที่ทำให้โรคซึมเศร้าเป็นโรคที่น่ากลัว ไม่ใข่เพราะมันทำให้คนเปลี่ยนไป แต่มันไม่ได้ทำให้คนเปลี่ยนไปเลยนอกจาดความเศร้า กลายเป๋นเหนื่อยและเบื่อหน่ายที่จะอยู่ และจบลงที่ความตาย
แล้วทำไมยังไม่ตาย
content คุณภาพอีกแล้วนวล ขอบคุณนะ
ขอบคุณนวล เราฟังไปน้ำตาไหลไปจริงๆ
นวลหาข้อมูลมาดีมากครับ อาการที่เป็นก็แบบนั้นแหละ ผมรักษามา 4 ปี ก่อนรักษามีความรู้สึกแบบนี้มาประมาณ 2 ปี
ทุกวันนี้ก็ยังไม่หาย แต่ก็ดีขึ้น
สิ่งที่เจอตลอดคือหลายคนไม่เข้าใจ คนเป็นจะรู้มันไม่ได้ดิ่งตลอดเวลาซึ่งช่วงนี้ก็เหมือนคนปกติแหละ มีความคิด มีตรรกะ ถึงแม้อาจไม่ได้รู้สึกมีความสุขแต่มันไม่ได้เศร้าหนัก แต่ช่วงที่มันดิ่ง ทุกอย่างมันมันมืด ความคิดพัง ตรรกกะพัง
การให้คำแนะนำกับคนเป็นโรคนี้บอกเลยว่าไม่ต้องแนะนำอะไรทั้งนั้นครับ แค่อยู่กับเขา ฟังเขา อย่าตัดสินในสิ่งที่เขาเป็น แค่นั้นมันเพียงพอแล้วครับ
กลับกันการพยายามแนะนำกลับไม่เป็นผลดี เคยมีคนบอกผมช่วงที่ดิ่งว่าทำอย่างนั้นสิอย่างนี้สิเดี๋ยวจะดีขึ้น ในหัวตอนนั้นคิดว่าเออจริงนะ มันง่ายๆอย่างนี้เองทำไมคิดไม่ได้วะ ทำไมกุมันกากจัง แม่งโคตรไร้ค่าเลยว่ะ...
เชื่อเหอะอารมณ์กับความคิดช่วงดิ่งมันพังมากแค่เดินเตะโต๊ะก็นั่งร้องไห้ด้วยความสมเพศตัวเองแล้ว
เป็นกำลังใจให้ผู้ป่วยทุกคน และคนที่ดูแลผู้ป่วยทุกคนนะครับ
คลิปดีมากๆค่ะ อธิบายได้เข้าใจ
เรามาเป็นหนักตอนที่เริ่มคิดแย่มากๆ ไม่อยากอยู่ อารมณ์ดาวน์ เหมือนมันโหว่งแบบอยู่ดีๆมีคนปิดไฟพรึ่บอะไรแบบนั้น แล้วความรู้สึกมันค้างอยู่แบบนั้นเป็นเดือน เลยไปหาหมอ หมอก็บอกว่าเป็นโรคซึมเศร้า เล่าไปมา ก็เหมือนจะเป็นแต่เด็ก แต่อาการไม่แสดงมาก มาเริ่มมากขึ้นเอาสองสามปีนี้ สิ่งที่ชอบก็เบื่อ ไม่อยากอาหาร ง่วงบ่อย ความรู้สึกเครียด/เศร้า/กังวลปกติที่รู้สึกวันสองวันก็หาย กลายเป็นค้างอยู่หลายวัน อยากร้องไห้บ่อยๆ ทำงานก็ต้องหลบไปตั้งสติในห้องน้ำหลายครั้ง อยู่บ้านก็แอบร้องไห้
เลยลาออกจากงานมาพักเลย แบบเอาทุกอย่างออกไป แล้วรักษาตัว (ทำงานเพื่อเอาตังค์มาหาหมอ มันก็จะเศร้าๆ 555)
พอดีขึ้นก็เริ่มอยากทำงาน สมัครงาน ดันพลาดหลุดไปว่ารักษาตัวเรื่องซึมเศร้า เจอถามว่ารู้ได้ไงว่าพร้อมกับมารับความกดดัน/เครียด ตอนนั้นตอบแบบเต็มที่สดใส พร้อมแล้ว! หมอก็บอกดีขึ้นแล้วทำงานได้ เราก็อยากทำงานแล้ว (เราไม่ได้โกรธที่เค้าถามนะ)
หลังจากนั้นก็เริ่มวิตกกังวล มึนหัว มืออ่อนแรง หายใจลำบาก ง่วงซึมและดาวน์ไปอีกอาทิตย์นึง เลยแบบขอพักอีกหน่อยละกัน ถ้าแค่นี้ยังขนาดนี้ ไปทำงานมันอาจจะเข้าสู่สภาพเดิม ไปเจอหมอตามนัด เล่าให้ฟัง หมอก็บอก อารมณ์ยังไม่ค่อยนิ่ง แต่จริงๆโดยรวมคือทำงานได้แล้วนะ หมอบอกต่อ;jkไม่ต้องพูดเรื่องรักษาโรคนี้หรอก เราอาจจะเสียความมั่นใจได้
ไม่รุ้ว่ามุมมองคนในบริษัทหลายที่ในเรื่องสุขภาพจิตเป็นไงบ้างนะ
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ
คุณนวล คลิปนี้ดีมากเลย ขอเป็นกำลังใจให้ทำคลิปดี ๆ แบบนี้อีกเยอะ ๆ เลยนะครับ
ผมเป็นโรคซึมเศร้า ต้องทนไม่ให้คิดลบ โดนด่าโดนตีทุกวันจนเครียดนั่งร้องไห้เเบบเงียบๆอยู่คนเดียว ไม่ค่อยคุยเลย กำลังหาวิธีรักษาให้หายไวๆ ผมอยากลบความเจ็บปวดนั้นมากๆ ถ้าเป็นจริงคุณต้อง ทนกับอาการอยากหยิบมีดเเทงตัวเอง เป็นอาการที่ร้ายเเรงมากๆ ผมเกือบทำมาหลายครั้งแล้ว เเละผมชอบคิดว่าตัวผมเเปลก ชอบคิดว่ามีคนมองตลอดเวลา เเม้เเต่ตอนกลางคืน เเละชอบคิดว่ามีอะไรจ้องมองอยู่ตลอด เวลาโดนใช้บ่อยๆ ก็จะเครียดน้ำตาไหลเพราะผมทำงานที่บ้านหนักมาก เก็บจานกรอกน้ำทำอาหารหุงข้าวกวาดบ้านให้อาหารสัตว์ในบ้านเก็บกวาดที่นอน เเละผมเคยคิดจริงๆ.. ถ้าผมเสียชีวิตไปครอบครัวคงดีใจ(เพราะผมทำอะไรผิดก็โดนด่า เงินของคนในครอบครัวหายก็โทษมาทีผมโดยไม่มีหลักฐาน ผมเหนื่อยยังให่ผมทำงานบ้านต่อ..) เเละโพสต์ไปหน้าเฟสด้วย คือตอนนั้นผมไม่ไหวสุดๆ เเถวๆบ้านผมมีเชือกยาวๆอยู่ ที่จริงก็เอาไว้ใส่คอวัวที่เลี้ยงอะ ผมอยากถามพ่อเเม่ว่า... .. . "ผมใช่ลูกของพ่อเเม่รึปล่าว"ทำไมถึงเกลียดกันขนาดนี้
พ่อแม่แย่ก็killตัวเองไปเลย ไม่มีใครเสียใจหรอก ลองใจกล้าทำดูนะ
ขอบคุณ สำหรับคลิปดีๆนะคะนวล
อะไรไม่แย่เท่าเราบอกผู้ใหญ่ที่สนิทว่า "เราเคยเป็นซึมเศร้าเคยรักษาช่วงนี้แค่รู้สึกเหมือนกับว่าเรารู้สึกดิ่งอีกแล้วเบื่อจังเลยเบื่อแบบไม่มีเหตุผล" คำตอบที่ออกจากปากเขาหลังจากที่เราพูดจบ คือ "ระวังเป็นบ้านะ รีบไปหาหมอ" ค่ะ...เรารู้สึกแย่ แย่จริงๆ ตัวแกนะก็ป่วยเป็นมะเร็ง ทุกครั้งที่คุยกันเราให้กำลังใจแกเสมอ เราก็ไม่อยากปะทะฝีปากอะไร เราก็ได้แต่อึ้ง เงียบ แล้วไม่ติดต่อแกอีกเลย ทุกวันนี้เรายังรู้สึกเบื่อ ตื่นกลางดึก นอนไม่เป็นเวลา นอนน้อย บ้างก็กินเยอะ บ้างก็กินน้อย อยากนอนลืมตื่นไปเลยน่าจะดี
ทรงคุณค่ามากครับคลิปนี้
ขอบคุณนะ นวล ❤
ขอบคุณนะ นวล.
ขอบคุณนะคะ
ประโยคที่ว่าเป็นไข้แล้วใจไม่สู้เอง เรานี่แหละโดนพูดแบบนี้ใส่ คนรอบตัวแล้วก็ครอบครัวเองก็ด้วยที่พูด ถ้าคิดหยาบๆเหมือนว่าเราทำตัวเอง ทำตัวอ่อนแอ สำออย ไม่สู้กับไข้ เฮ่อ เหนื่อยนะ
ขอบคุณครับพี่นวล
พูดดีมากครับ❤
เป็นช่องที่ดีมากครับ
content เลอค่าอีกเช่นเคย ขอบคุณนวลมากจริง ๆ ครับ
ขอบคุณมากๆค่ะ
คลิปดีมากครับ นำ้ตาซึมเลย
เรายังไม่ได้เป็นโรคนี้ แต่เรามีโอกาสเป็นอยู่ เราลองบอกคุณยายไปว่าเราน่าจะเป็นโรคซึมเศร้า แต่คุณยายบอกเราว่าเราคิดไปเอง คนเป็นโรคซึมเศร้ามันต้องไม่กินข้าว ไม่อย่างนู้นอย่างนี้ เราที่ดูมาหลายๆคลิปเกี่ยวกับโรคนี้อะ ก็เลยรู้สึกว่าเค้าไม่รู้ลึกแต่เค้าก็ฟันธงไปแล้วว่าเราไม่เป็น มันทำให้เราเข้าใจคนที่เป็นโรคนี้ขึ้นมาเลยอะ
ขอบคุณนวลที่พูดแทนนะครับ
ฟังแล้วอย่างกับผู้คุมวิญญาน ที่คอยมาเอาความสุขความทรงจำดีๆไป เหลือไว้แต่ความทุกข์ทรมาน
ก็jkเคยเป็นโรคซึมเศร้ามาก่อน
รักช่องนี้มาก
อยากให้นวลทำเรื่องโรค PTSD ด้วยคับ มีหลายคนไม่รู้จัก ไม่เข้าใจ
ใช่ค่ะ เราก็เป็นโรคนี้เหมือนกัน
แต่ว่าไม่ค่อยบ่อยเท่าไร
คลิปคุณภาพ🤧🤟💖
ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ น้ำตาไหลตลอดเวลาที่ดูเลย 😢 ตรงใจมากๆ ยังไงเป็นกำลังใจให้ทำคลิปดีๆ ต่อไปนะคะนวล
ทานยามาจะปีนึงแล้วค่ะ พึ่งเปิดใจบอกกับคนที่บ้าน แต่เจอคำว่า ก็เลิกเศร้าสิ ก็ยิ้มสิ ก็อย่าคิดมากสิ รู้สึกท้อมากค่ะ นึกว่าเขาจะเข้าใจ แต่ไม่ใช่เลย
''เราไม่ได้ต้องการให้เรื่องมันเป็นแบบนี้ ขอโทษนะ... ''
นี่คือสิ่งที่เราคิดทุกครั้งเวลามีอะไรแย่ๆหรือผิดหวังเสียใจ แต่ถ้าเลือกได้เราก็ไม่อยากเป็นแบบนี้จริงๆ
ขอบคุณที่ทำคริปให้เข้าใจคนโรคซึมเศร้าค่ะ นั่งฟังแล้วนํ้าตาไหลเลยค่ะ เราไม่เคยไปโรงพยาบาลเลยค่ะ ต้องมานั่งบำบัดเอง หรือเผลอๆก็มองข้ามไปแต่มันก็ยังรู้สึกเศร้าอยู่ ยังดีที่มีเพื่อนคอยฟังเรา มีพี่ปรึกษาแลกเปลี่ยนกันมันช่วยลดลงมาเยอะค่ะ อันนี้เห็นด้วย แนะนำอย่างนึงเลยค่ะ แต่ก็ไม่ได้หายหรอกนะคะ5555
ขอบคุณครับพี่