ขนาดวิดีโอ: 1280 X 720853 X 480640 X 360
แสดงแผงควบคุมโปรแกรมเล่น
เล่นอัตโนมัติ
เล่นใหม่
ถ้าคุณชอบ content นี้ กรุณากด subscribe และกดกระดิ่ง เราไม่สามารถผลิต content ดีๆอย่างต่อเนื่องได้ หากไม่มีผู้ชมมองเห็นผลงานของเรา.ร่วม donate เพื่อสนับสนุนทีมงานนวลได้โดยตรงธนาคารกสิกรไทย เลขบัญชี 097-2-75152-9 นายกวิน ศิริพานิช.เราขอเป็นกำลังใจให้ผู้ป่วยและคนรอบข้าง คุณไม่ได้อยู่เพียงลำพังครับ
ชอบcontentนี้ กดซับแล้ว😊
อยากให้นวลทำภาค 2 ค่ะ พอดีเราอยากให้แนะนำเพิ่มเกี่ยวการมีวินัยในการทานยา คือคนเป็นโรคนี้มักหยุดยาเองเมื่อคิดว่าฉันดีขึ้นแล้ว ฉันหายแล้ว(ล่ะมั้ง?) คือคิดเอาเองแล้วหยุดยาด้วยตัวเองไม่ปรึกษาแพทย์ นั่นเป็นการกระทำที่ผิดมากๆ เพราะยาโรคซึมเศร้าต้องกินต่อเนื่องหลังจากหายแล้วอย่างน้อย 1 ปี (ไม่นับระหว่างรักษานะคะ อันนั้นแล้วแต่เคส แต่หลังจากหายแล้วต้องกินต่ออีก 1 ปี) สำหรับผู้ป่วยโรคซึมเศร้าครั้งแรก ถ้าหยุดยาเองจากที่สารเคมีในสมองกำลังจะเป็นปกติ มันจะกลับมาแย่ลงอีกและจะหนักกว่าเดิม จนกลายเป็นการป่วยซึมเศร้าครั้งที่สอง ซึ่งจะเลวร้ายกว่าครั้งแรกมากๆ (ประสบการณ์ตรงค่ะ) และจะต้องกินยานานขึ้นอีก หลังจากแพทย์วินิจฉัยว่าคุณหายแล้ว(จากซึมเศร้าครั้งที่2) ต้องกินยาต่อเนื่องอย่างน้อย 3 ปีและจำนวนปีของการกินยา อาจจะมากขึ้นเรื่อยๆตามประวัติการป่วยซ้ำด้วยโรคนี้ ซึ่งไม่ใช่ความผิดของผู้ป่วยเลย แต่มักจะเกิดจากคนรอบตัวหรือสภาพแวดล้อม(อันนี้ควบคุมไม่ได้จริงๆ บางทีเจอเหตุการณ์หนักๆก็อาจเป็นได้อีก แต่โอกาสน้อย)คนใกล้ชิดมักพูดกับผู้ป่วยว่าเธอดูดีขึ้นแล้วนะ หยุดกินยาได้แล้วล่ะ ไม่ต้องไปหาหมอแล้วมันเปลืองเงิน หรืออื่นๆอีกมากมาย นำไปสู่การหยุดยาด้วยตัวเอง ทำให้ผู้ป่วยกลับมาเป็นโรคนี้ซ้ำอีก เป็นอะไรที่อันตรายมากๆค่ะ อยากให้ช่วยกันระวังด้วยนะปล.ขอบคุณสำหรับคลิปเนื้อหาดีๆค่ะ เล่าได้ละเอียด เข้าใจง่าย และที่สำคัญเนื้อหาถูกต้องที่สุด เราเองก็ป่วยเป็นโรคนี้ มันเจ็บปวดทรมาณมากๆ อยากให้คนอื่นๆปรับความเข้าใจต่อโรคนี้ใหม่ด้วยการมาดูคลิปนี้ เพราะยังมีคนเข้าใจผิดอยู่เยอะมากเลยเป็นกำลังใจให้ทำคลิปดีๆต่อไปนะคะนวล❤️
ผมว่าพี่นวลควรใส่ QR code ช่องทาง Donate ไว้ท้ายคลิปเคียงข้างคู่กับช่องทางติดต่อนะครับ จะได้ง่ายขึ้น เเละจะทำให้คนเห็นมากขึ้นด้วยครับ เเนะนำๆ
อยากให้นวลทำเปรียบเทียบเรื่อง introverts กับ พวกคนที่ connection เก่งๆด้วยค่ะ เราเห็นคนใน Twitter พูดเรื่องพวก connection ไม่เก่งไม่ควรได้รับโอกาสดีๆถึงแม้ความสามารถจะเก่งจะพยายามมากเท่าไหร่ก็ตาม ส่วนตัวเราเป็น introverts พูดไม่เก่งเข้าสังคมไม่เก่งแต่จะพยายามทำหน้าที่ให้ดีที่สุดทดแทน แต่พอเจอคนส่วนใหญ่คิเแอบนี้เข้าไปถึงกับพูดไม่ออกเราไม่เข้าใจว่าทำไม แค่เข้าสังคมไม่เก่งเองอะแค่นั้นเอง
+1
ใช่ค่ะ
ดันๆเลยค่ะ
+เลยครับ
ส่วนตัวคิดว่าไม่ได้ต้อง connect เก่งอะไรขนาดนั้น แค่พอเข้าสังคมได้ คุยกับเพื่อนร่วมงานรู้เรื่องก็น่าจะเพียงพอต่อการทำงานแล้ว
คนที่ป่วยเป็นโรคซึมเศร้าส่วนใหญ่ ภายนอกดูร่าเริงมากนะ จะมีความเห็นอกเห็นใจคนอื่นสูงมาก เกรงใจไปซะหมด เพราะกลัวจะถูกมองว่าอาการป่วยของตัวเองแค่เรียกร้องความสนใจ หลายคนเลยมักพยายามเก็บซ่อนเอาไว้ ทำเป็นไม่มีอะไร เวลาเจอเรื่องร้ายๆ หรือถูกคำพูดทำร้ายจิตใจก็มักไม่แสดงออกมา ทำเป็นร่าเริงหัวเราะเฮฮา แล้วกลับมาดาวน์ในห้องคนเดียว บางทีน้ำตาไหลออกมาโดยที่ไม่รู้ว่ากำลังเสียใจอะไรด้วยซ้ำการเก็บกลั้นความรู้สึกไว้ก็เหมือนระเบิดเวลา รอวันที่ก้อนสีดำๆในใจมันขยายใหญ่ขึ้นจนหายใจไม่ออก ผู้ป่วยหลายคนกำลังจะจมน้ำ ไม่รู้ว่าวันไหนเขาจะหมดแรงว่าย หรือเขาเจอเรื่องอะไรที่ทำให้เขาไม่อยากว่ายน้ำต่อ คนรอบข้างควรสังเกตุอาการ เพราะถ้าเกิดเขาไปเจอเรื่องอะไร สารสื่อประสาทอาจจะบอกให้เขาหยุดว่ายน้ำนั้นก็ได้ ถ้ามีใครซักคนยื่นมือมาดึงเขาขึ้นได้ก็คงจะดี แต่ถ้าไม่ไหว แค่จับมือไว้ให้เขาไม่ต้องว่ายน้ำเหนื่อยก็ได้ เมื่อต้นปี รุ่นพี่เราเพิ่งกระโดดตึกไป ตัวเราเองก็ป่วยอยู่ เมื่อก่อนมักจะคุยกันตามประสาคนป่วย แต่ตอนนี้พี่เขาไปสบายแล้ว ส่วนเราเองก็ไม่รู้ว่าจะไปวันไหน กลางอกเราเหมือนมีก้อนสีดำๆ ทุกวันเราคิดแค่จะตายยังไงดี ในหัวเราหาวิธีตายตลอดเวลา
ผมเป็นเหมือนคุณเลยในหัวฟุ้งซ่านสมาธิสั้น ถ้าหยุดจดจ่อกับอะไรสักอย่างในหัวผมมันจะวนมาให้คิดถึงเรื่องตัวเองนั้นได้ตายแบบไหน มันเป็นช่วงเวลาที่ไม่นานนักเพียงไม่มีวินาที แต่ผมกับเห็นภาพการตายของตัวเองซ้ำๆเหมือนเป็นลูป ผมอาการเส้นกระตุกแบบ ทรมานหรือสะดุ้ง สติถึงจะกับมา ผมไม่มีพูดคุยกับใครมาเป็นเวลา10เดือนแล้ว แค่จะพยายามอ่าปากออกเสียงก็รู้สึกว่าลึกๆข้างในมันปฏิเสธการพูด หรือมีปฏิสนธิกับผู้อื่นผู้คนรอบตัว ผมปฏิเสธทุกคน ผมจมกับความคิด ผมจมมาตั้งแต่เด็กๆ ผมไม่เคยพูด ความรู้สึกของการจมให้ใครได้รู้ จนมันสะสม ตอนนี้มาได้ปะทุออกมาแล้วอีกครั้ง ใช่แล้วครับผมมันเคยปะทุออกมาแล้วครั้งนึง ปต่ตอนนั้นด้วยสภาพแวดล้อมและสังคมมันก็จะไม่ได้รุนแรง ตอนนั้นผมมีความรู้สึกว่าทำไม ทำไม ทำไม อยู่ในหัวผมตลอดเวลา ผมโกรธแต่ไม่แสดงออกแบบชัดเจนว่าโกรธ ผมจะนิ่งแบบพักใหญ่และก็จะกับมายิ้ม เมื่อก่อนผมจะใช้วิธีนี้ในการทำให้สงบถึงจะไม่มากแต่ก็ไม่รุนแรง ถ้ามันถึงจุดที่ผมคิดว่ามันหนักมากๆผมก็จะหลบและหนีหาที่ที่ไม่มีใคร อยู่คนเดียวทบทวนเรื่องราว และก็ทิ้งท้ายด้วยคำว่าช่างมัน แต่นั้นละครับมันกับเป็นการเก็บสะสม จนทุกวันนี้ ผมไม่สามารถที่จะก้าวผ่านมันไปได้อีกแล้ว อยากจะหนีแต่ก็หนีไม่พ้นชีวิตมันมีปัจจัยหลายอย่างมากเกินไปจะยอมรับก็เป็นไปไม่ได้เพราะผมไม่สามารถรับมันไหว ขอบคุณน่ะครับสำหรับพื้นที่เล็กๆ ผมก็แค่อยากบ่นเฉยๆ ไม่ได้อยากปรึกษาหรือให้ใครรับฟัง แต่แค่รู้สึกว่าอย่างคนที่เป็นเหมือนผมหรือคล้ายๆผม หรือไม่คล้ายและไม่เหมือนก็ช่าง ผมแค่อยากได้พื้นที่เล็กๆตรงนั้นเพื่อให้ผมไม่รู้สึกถึงความโดดเดี่ยวในใจ ขอบคุณครับ
@@nonrestart5519 ระบายได้เลยค่ะ การระบายออกทำให้เราสบายใจขึ้น เราก็ประสบปัญหาการเข้าสังคมเหมือนกัน เราหวาดระแวงการเข้าสังคมเลยต้องอยู่แต่บ้าน ป.ล.ตอนนี้เราเปิดแอคเคาท์ใหม่ในทวิตเตอร์ไว้พิมพ์ระบายความรู้สึก ไม่ต้องให้ใครรับรู้ แค่เราได้ระบายออก ก็รุ้สึกสบายใจขึ้นเลยล่ะ ลองดูนะคะ คิดซะว่าเหมือนเป็นไดอารี่ก็ได้ค่ะ 😸
เราดีใจนะคะที่คุณยังสามารถควบคุมและต่อสู้กับก้อนสีดำในใจของคุณจนถึงวันนี้ เราชอบการเปรียบโรคนี้กับการว่ายน้ำมากค่ะ มันเห็นภาพและรู้สึกได้เลย จากใจคนที่กำลังป่วยเหมือนกัน เราไม่รู้เลยว่าวันไหนที่สมองจะสั่งให้ร่างกายและความคิดเราหยุดว่ายน้ำ จมดิ่งลงไปลึกขึ้น เราดีใจนะคะที่ได้อ่านคอมเมนต์และเรื่องราวของคุณ ขอให้ทุกๆวันต่อจากนี้ไปคุณเข้มแข็งขึ้น ตื่นจากฝันร้ายและอยู่เพื่อพบเจอแต่เรื่องมหัศจรรย์ในชีวิตนะคะ ถึงเราจะไม่ได้เป็นคนที่สามารถดึงคุณขึ้นมาจากสระน้ำได้ แต่เรากำลังว่ายน้ำอยู่ข้างๆคุณนะคะ สักวันเราจะขึ้นจากสระนี้ไปได้พร้อมๆกันค่ะ 🤍
ไม่ใช่ทุกคนที่ร่าเริงค่ะ แค่ดูปกติ อันนั้นเป็นนิสัยของแต่ะคนคะ แล้วสังเกตยากมาก ดูผิวเผินเหมือนคนอารมณ์ไม่ดีเท่านั้น มันแยกแยะไม่ได้หรอกค่ะ จากประสบการณ์จริงแล้วถ้าคนทั่วไป วิเคราะห์ไม่ได้ เค้าก็ไม่รู้ว่าคุณลำบาก ต้องการคนยื่นมือมาช่วยค่ะ
นี่เป็นซึมเศร้าตั้งแต่ม.1 กว่าจะเริ่มรักษาคือปลายม.2เกือบจะขึ้นม.3แล้ว ตอนแรกแม่ไม่มีความเข้าใจเลยเอาแต่ลากเข้าวัดจนเราเริ่มทำร้ายตัวเองอีกครั้งแม่เลยยอมพาไปพบจิตแพทย์ แล้วตอนเริ่มรักษาคือเริ่มมาก็อยากยอมแพ้แล้ว ตอนนั้นแม่แจ้งจารย์ที่ปรึกษา แล้วจารย์ที่ปรึกษาหมวดการงานคอบปลอบนะ แต่ที่ปรึกษาที่อยู่หมวดคณิตเอาไปคุยในหมวดคณิตแล้วจารย์คณิตพื้นมาพูดหน้าห้องว่า"ห้องนี้มีคนเป็นบ้าด้วยหรอ"วันนั้นกลับมาบ้านเกือบทำร้ายตัวเองรอบที่4ในชีวิตแล้ว แต่วันนั้นน่าจะมีนัดจิตแพทย์เลยไม่ได้ทำเพราะได้คุยกับหมอก่อน แต่ทุกวันนี้ที่ตอนนี้จบม.6กำลังจะเข้ามหาลัยก็ยังให้อภัยจารย์คนนั้นไม่ได้เลยตอนนี้รักษาซึมเศร้าดีขึ้นมากแล้วแต่กำลังรักษาอาการอื่นอยู่ ยาที่ใช้มีผลให้มีอาการซึมเศร้าจากการใช้ยาต่ออีก ตอนนี้เลยค่อนข้างไม่ต่างจากช่วงม.1ที่ยังไม่เริ่มรักษาซึมเศร้าเท่าไหร่(ยกเว้นการทำร้ายตัวเอง ยังไม่ถึงขั้นนั้น)
ถามหน่อยครับๆ ความคิดจะฆ่าตัวเอง มันเป็นยังไงบ้างเหรอครับ บอกมาได้เลยนะครับ ยังไงก็ไม่ต้องคิดเยอะ ผมพร้อมรับฟัง เพราะผมสงสัยมานานแล้วครับ อยากที่จะเข้าใจ//เฝ้ารอคำตอบ
@@cat747 ก็แค่รู้สึกว่า"หรือบางทีการมีอยู่ของเรามันจะไม่มีประโยชน์อะไรเลย" "ถ้าเราหายไผ หลายๆอย่างคงดีกว่านี้" ฯลฯ อะ ช่วงนี้ซึมเศร้าจากการใช้ยาก็ยังมีความคิดนี้อยู่ แต่จัดการความคิดได้เลยยังsafeอยู่
@@cat747//ยาวมากขอบอก// มันคือการมองความตายเป็นทางออกของปัญหาครับ เหมือนเราเจอเรื่องแย่ๆ เราทรมาน เราหาทางออกไม่ได้ มองไม่เห็นอนาคต รู้สึกไร้ค่า อารมณ์แบบ " ฉันจะอยู่ไปทำไม อยู่ไปก็ต้องมาทรมานแบบนี้ เราจะอยู่กับความรู้สึกแย่ๆแบบนี้ไปตลอดไม่ได้นะ " แทนที่เราจะแก้ปัญหาโดยการทำอะไรให้มันดีขึ้น เยียวยาจิตใจตัวเอง มันไม่ใช่ มันคือโรคซึมเศร้า เราไม่มีความคิดที่จะเปลี่ยนเเปลงตัวเอง เรารู้สึกว่ามันยาก เรารู้สึกว่าเราทำไม่ได้หรอก มันเลยก่อเกิดมาเป็นความคิดฆ่าตัวตายแทน จบปัญหาไปเลย เจ็บแป๊บเดียว ไม่ต้องมาเจ็บแบบนี้อีกแล้ว ไม่ต้องมาเจอเรื่องซ้ำๆ เดิมๆ ที่ไม่เคยมีอะไรดีขึ้นเลยวันนึงเรารู้สึกว่า วันนี้ล่ะ เรากล้าพอแล้ว จากที่กลัวมาตลอด วันนี้ล่ะ จะได้ไปสักที เลยไปหยิบเชือกมา ผูกเสร็จอะไรเสร็จ พอเอาเชือกมาเกี่ยวคอ เราลองนั่งยองๆ ให้เชือกรัดคอตึงๆ(แต่ยังไม่ได้เตะเก้าอี้) แล้วมันเป็นความรู้สึกที่แบบ " แย่มาก " มันหายใจไม่ออก มันสั่นไปหมด เป็นความรู้สึกเจ็บแบบที่แย่ที่สุดที่เคยสัมผัสในชีวิต รู้สึกว่าคงทนเจ็บแบบนั้นอีก 5 นาทีไม่ได้ /ไม่แน่ใจว่ามันใช้เวลาเท่าไหร่กว่าเราจะหมดลมหายใจไปจริงๆ/ สรุป นั่งจิบน้ำส้มชิวๆดีกว่า
@@cat747 มันจะเชิงตัดพ้อกับตัวเอง หรือเกิดจากแรงกดดันจากคนรอบๆตัวจนมีความรู้สึกเช่นสมมติคนในครอบครับทะเลาะกันก็จะมีความรู้สึกว่า “เราผิดใช่ไหม ถ้าไม่มีเราอยู่คงจะดีกว่านี้” อะไรแบบนี้ เหมือนอยากปิดกั้นความรู้สึกตัวเองที่เคยสั่งสมมา “ถ้าตายไปน่าจะดี ไม่ต้องมากังวล ไม่ต้องลำบาก ไม่ต้องได้ยินใครว่าใครล้อ” ปัณหาแบบนี้เกิดจากการทะล้อเลียน บู้บี้จากเพื่อนได้เช่นกัน ไม่ก็ถ้าเรามีปัญหาบอกไปแล้วไม่มีใครสนใจก็มีความคิดแบบนี้ได้เหมือนกัน ~By คนที่เป็นโรคซึมเคร้า(มั้ง) ไม่แน่ใจในตัวเองเหมือนกัน แต่ไม่หนักมากพยายามหาแรงบันดาลใจอยู่555
ไอ่ตรงอาจารย์ปากดีผมโคตรเข้าใจเลยครับ สู้ๆนะครับถึงแม้เม้นผมจะช่วยคุณอะไรไม่ได้มากแต่ผมก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณสู้กับโรคที่เป็นอยู่นะครับ "สู้ๆๆครับ"
ในสมัยเด็กราวๆป.5 เราได้มีอาการซึมเศร้าและไม่รู้ตัว มารักษาอีกทีก็ราวๆม.4 หลังจากหายและได้รับความใส่ใจจากคุณยายและเพื่อนๆค่ะ หลังจากนั้นก็ดันมาเป็นanxietyแทน anxietyก็อยากให้พี่ลองทำดูเรื่องนี้นะคะ หนูเชื่อว่าพี่ๆน้องๆหลายคนอาจเป็นanxiety หรือโรควิตกกังวลค่ะ anxietyก็คือการที่เราหวาดระแวงสิ่งรอบตัว รู้สึกโดนจังจ้องทั้งๆที่รู้ว่าไม่มีใครจ้องเราทั้งนั้น จะมีอาการpanicด้วยค่ะ ลองๆศึกษาดูนะคะ เผื่อเข้าใจเพื่อนๆรอบตัวมากขึ้น♡ตัวอย่าง หนูเองก็กลัวที่จะออกไปข้างนอกในที่ที่มีผู้คนชุกชุมค่ะ มันไม่ใช่แบบintrovertแต่มันคือความกลัวและกังวลค่ะ เราสามารถตื่นตระหนกได้ตลอดเวลาเลย จู่ๆก็ร้องให้เพราะสิ่งที่กำลังคิดเลยก็มี สู้ๆค่ะรักช่องนี้มาก
เหมือนเจอเพื่อนเลยค่ะ
เราเป็นทั้งซึมเศร้าแล้วก็เป็นแบบนี้เลยค่ะ เราบอกใครไม่ได้เราไม่กล้าเลย ที่บ้านไม่ได้มองโรคซึมเศร้าเป็นโรคทั่วไป ขนาดเราไม่สบายปวดท้องเมนส์เค้ายังโทษเราเลยค่ะ บอกว่าเราไม่ดูแลตัวเองเอง เราไม่กล้าป่วยด้วยซ้ำ เราเหนื่อยมากเลยค่ะ หลายครั้งที่เราคิดจะตาย แต่เราก็ยังติดงานกลุ่ม ติดพ่อแม่ครอบครัว คิดว่าถ้าเราตายไปแล้วใครจะทำงานกลุ่ม ใครจะอยู่กับยาย น้าจะผิดหวังมั้ยถ้าเราหายไป เรากลัวไปหมดเลยค่ะ เราอยู่แบบไม่มีความสุข ทุกวันทุกนาทีของเราอยู่กับความหวาดระแวง เราเพิ่งมารู้ตัวว่าเราเป็นคนที่ยิ้มตลอดเวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่น แม้ว่าเราจะโดนด่า จะทำพลาด แต่พอเราอยู่คนเดียว อยู่กับคนที่เราสามารถบอกเค้าได้ เราก็ดาวน์แบบดิ่งลงไปเลยค่ะ เราคิดติดลบตลอดเวลา ทั้งๆที่เมื่อก่อนเราเป็นคนคิดบวกแบบร้อยเปอร์เซ็น เราไม่รู้ว่าเริ่มตอนไหน เรากินอะไรไม่ค่อยลง เราเบื่อง่าย เราไม่อยากขยับตัว เบื่อทุกอย่างที่เคยชอบทำ ไม่โฟกัสเรื่องเรียน ถึงจะพยายามแล้วเราก็หลุดง่ายมากๆ เรากลายเป็นคนขี้เกียจ แต่เราก็ทำงานทันเด้ดไลน์ทุกครั้ง แต่เรารู้สึกเสียพลังงานไปหมดเลย ร่างกายเราอ่อนแอลงมากๆ เรานอนไม่หลับ จะมานอนเต็มๆก็สองสัปดาห์หนึ่งหรือสองครั้ง หรือไม่ก็ตอนที่ร่างกายไม่ไหวแล้วจริงๆ เราดิ่งง่ายมากถ้าได้รับคำพูดแย่ๆ เชิงพิจารณ์ลบๆ ด่า หยาบคาย จากคนที่เรารักหรือสนิทมาก เราไม่มีความสุขเลยค่ะ เราควรทำยังไงดี
@@안니-j1g ผ่านไปให้ได้คับ จิตรใจเท่านั้น คับ ถึงจะไม่ได้100% แต่เราสู้ต่อได้คับ เราตาย ทุกอย่างจบ ก็จริง แต่เราจะแพ้ โรคบ้านี้คับ แตะมันออกให้ได้นะคับ
@@안니-j1g ฮือ คุณเก่งมากที่สู้มาถึงตอนนี้ได้นะ คนรอบข้างอาจจะยังไม่เห็นความลำบากของคุณ แต่เราชื่นชมความพยายามของคุณนะ มันเหนื่อย มันท้อ ตอนนี้มันไม่อยากทำอะไรแล้ว แต่อย่างน้อยลองตั้งเป้าหมายง่าย ๆ ให้ตัวเองก่อน อย่าง" กินข้าวมื้อนี้ให้เสร็จนะ" พอเราทำได้เราก็ต้องชมตัวเองนะ ไม่ใช่ว่าเราเป็นคนพิเศษ แค่มีสิทธิ์ที่จะมีชีวิต เราก็เคยรู้สึกว่าชีวิตนี้อยู่ไปก็เปลืองเปล่า ๆ นะ แต่เราเชื่อว่าตัวตนเนี้ยมันมีความหมายกับคนอื่น ต่อให้แค่คนเดียวก็เถอะ //ร่ายซะยาวเชียว 55455ในวันนึงที่คุณไม่ไหวแล้วจริง ๆ อยากให้ลองกลับมาที่คอมเม้นนี้แล้วรู้ว่า เม้นนี้ยังเชื่อมั่นและอยากให้คุณอยู่ที่นี่นะ
ดูคลิปอยู่ดีๆก็ร้องไห้ ผ่านมา 10 ปีเหมือนพึ่งมีคนเข้าใจเราอ่ะ เพราะคนหลายคนไม่เข้าใจว่าคนที่เป็นโรคนี้เขารู้สึกนึกคิดยังไง ขอบคุณพี่นวลที่ทำคลิปอธิบายเกี่ยวกับโรคซึมเศร้าค่ะ
จากคนใกล้ชิดผู้ป่วยนะครับ ใครที่กำลังดูแลอยู่หรือกำลังช่วยเค้าอยู่ อย่าท้อ อย่ายอมแพ้นะครับ เข้าใจว่าบ้างครั้งมันก็ไม่ไหว แต่ถ้าลองคิดดีๆแล้ว สิ่งที่รู้สึกแย่ ผู้ป่วยต้องรู้สึกแย่มากกว่าเราหลายเท่า ขอบคุณนวลนะครับที่ทำให้เข้าใจมากขึ้น จะพยายามช่วยรักษาเค้าให้หายไวๆ แล้วก็รักษาตัวเองด้วย ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ ทั้งผู้ป่วยและคนที่ดูแลผู้ป่วย
++ค่ะเราเป็นคนนึงเลยนะคะที่แบบตอนม.ต้นเคยมีเพื่อนต่างห้องเป็นโรคซึมเศร้าคือตอนนั้นโรคซึมเศร้ามันยังใหม่ๆคนส่วนใหญ่ยังไม่ค่อยมีความรู้เรื่องพวกนี้เท่าไหร่ทั้งครูและแม่เพื่อนไม่เข้าใจก็ว่าเพื่อนเป็นโรคซึมเศร้าไม่ยอมะพาลูกไปหาหมอเพราะคิดว่ามันดูแย่คนอื่นจะคิดว่าบ้าอและครู(ที่แย่ๆ)ก็ชอบบูลลี่เพื่อนว่าคิดไปเองเป็นโรคหรอหรือเรียกร้งความสนใจหรออะไรพวกนี้คือเพื่อนมาเล่ามาระบายให้ฟังบ่อยมากๆเพราะเร่เป็นเพื่อนแค่ไม่กี่คนที่อยู่กับคนนี้เราก็ฟังตลอดแต่ตอนนั้นเด็กมากๆเลยแบบคิดว่าเราแค่รับฟังอย่างเดียวแถมแค่คนเดียวแก้ปัญหายังไม่ตรงจุดเลยบอกเพื่อนไปว่าทางที่ดีควรไปหาหมอที่เฉพาะทางน่าจะช่วยได้เยอะเลยนะจะได้หายไวๆด้วยแต่นั้นแหละแม่ไม่ให้ไปอละเพื่นก็โดนครูบูลลี่เพื่อนในห้องบูลลี่บ่อยๆจนเพื่อนเก็บกดเพิ่มเพราะช่วงนั้นเราก็ติดงานในห้องหนักๆมากเลยช่วงเย็นเลยอยู่กับเพื่อนนานไม่ได้คุยได้แปบๆแล้วก็ต้องของตัวไปทำงานกลุ่มบ่อยๆ ทำให้เพื่อนอาจจะระบายได้น้อยลงมั้งให้อารมณ์รึนแรงขึ้จำได้เลยว่าเพื่องห้องเรามาเรียกเาไปช่วยงานกลุ่มตอนเราคุยกับเพื่อนเราเลยขอตัวไปทำแล้วเพื่อนคงรู้สึกหวงเพื่อนมั้งคะเขาก็เลยเอาคัทเตอร์มากรีดขวดน้ำแล้วก็บอกเราว่าอะไรนี่แหละถ้าอยู่กับเราน้อยลงอะไรงี้จะฆ่าตัวตายหรือจะกรีดแขนนี่แหละตอนนั้นเราเครียดมากๆเลยค่ะทำตัวไม่ถูกเพราะอบบเราก็ยู่กับเพื่อนคนนี้บ่อยมากๆยกเว้นเวลามีงานห้งตัวเองหรืองานกลุ่มมีครั้งนึงเวลาเรียนเราคุยกับเพื่อนคนอื่นเพื่อนคนนั้นเดินผ่านห้องมาเห็นเขาก็หวงเราแล้วเดินตามเราตลอดเลยจนถึงตอนกลับบ้าน จนแม่เพื่อนรับรู้ว่าเพื่อนไม่ไหวแล้วเลยพาไปหาหมอเพื่อนก็กินยาอยู่นานเลยค่ะ กินมาตลอดแต่ตอนนี้เขาก็ดีขึ้นแล้วค่ะแต่ก็ไม่ได้เจอกันแล้วเพราะแยกย้ายกันไปเรียน เค้าก็เคยมาสารภาพด้วยว่าเมื่อก่อนเขาเคยหวงเรามากเวลาเราคุยกับเพื่อนคนอื่นปล.สังคมรอบตัวเป็นสิ่งสำคัญมากๆค่ะถ้าสังคมรอบตัวเข้าใจคนเป็นโรคซึมเศร้าพาไปรักษาหาหมอตามขั้นตอนที่ถูกวิธีมันจะช่วยได้เยอะเลยจริงๆค่ะดีกว่าปล่ยให้เขาผ่านไปคนเดียว
จริงคับ ซึมเศร้าน่ากลัว4ปีที่แล้ว น้องสาวของผม กำลังจะแต่งงานในอีกไม่กี่วัน น้องจับได้ว่าเจ้าบ่าวแอบนอกใจไปมีอะไรกับเด็กฝึกงาน น้องผมรู้รับไม่ได้เลยถอนหมั่นและเลิก จนน้องผมป่วยซึมเศร้า น้องเกือบฆ่าตัวตายสำเร็จ กินยาไปเยอะมากจนเหม่อลอย ต้องลาออกจากงานเก็บตัวอยู่แต่ในห้อง มีอาการหลอน หูแว่ว ไม่พูดไม่จา ตอนนี้รักษา3ปีกว่าแล้ว กินยาทุกวัน วันละหลายเม็ดหลายตัว ต้องไปพบจิตแพททุกๆ3เดือน โรคซึมเศร้าน่ากลัวจริงๆ ใครไม่เจอกับตัวเองไม่รู้คับ
ยังไงก็ ดูแลตัวเองด้วยนะคะ อย่าลืมพักผ่อนด้วย ดูแลคือการประคับประคอง ไม่ใช่รับผิดชอบ อย่ารู้สึกผิด สิ้นหวัง จนป่วยไปด้วยอีกคนนะ ;-; ถึงผู้ดูแลทั้งหลาย
@@vim1099 ใช่ค่ะ เห็นด้วย
ฟังอยู่น้ำตาก็ไหล ขอบคุณนะนวล ต่อให้ครอบครัวไม่เข้าใจในสิ่งที่เรากำลังเจอ ว่าเราอ่อนแอมีแต่ต้องปรับยาเพิ่มทุกครั้งที่หาจิตแพทย์ ก็ยังมีนวลที่เข้าใจ ขอบคุณนะ
ใช่ค่ะ คนไม่เข้าใจก็ไม่เข้าใจ บีบมือนะคะ เราเป็นทุกอย่างเพียงแค่ไม่อยากตายและกลัวมากว่าวันนึงจะคิดสั้น
สู้ๆนะครับ ศรัทธาในตัวเอง เรียนรู้ จิตวิทยา โรคมันโหดจริงเล่นเราทั้งร่างกายและสมอง แต่คุณต้องทำให้มันรู้ว่ากำลังเล่นอยู่กับใครเมื่อมันมาอาจจะตลอดเวลา ให้รู้ตัวเอง ตื่นตัว เช่น ลุกขึ้น เปลี่ยนบรรยากาศ ออกกำลังกาย พูดคุย ร้องเพลง เต้น คิดบวกๆ ก้าวข้ามปัญหาที่ยังแก้ไม่ได้ อะไรที่ยากยิ่งต้องทำ มันรู้ว่าเอาเราไม่ลงแล้วมันจะหายไปเอง ท้ายที่สุด ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน
สู้ๆ ครับ ตราบใดที่ยังมีชีวิตอยู่เราก็ยังเปลี่ยนแปลงชีวิตเราได้เสมอครับ อย่าจมอยู่กับมัน สู้อย่าได้ถอย เพราะโรคนี้มันต้องใช้เวลารักษา ถ้ารู้สึกไม่ดีก็ให้ระบายได้เลยนะครับ ผมจะรับฟังเอง
คนที่ป่วยเป็นโรคซึมเศร้าควรได้มีเวลาพักเหมือนกับผู้ป่วยโรคอื่นๆจริงๆนะ เพราะมันทรมาณมาก เราต้องต่อสู้กับเสียงในหัว ต้องต่อสู้กับความรู้สึกไร้ค่าที่มีกับตัวเอง ต้องต่อสู้กับความรู้สึกตายด้าน เหนื่อย ท้อ สิ้นหวัง เหมือนคนที่พยายามดิ้นขึ้นมาจากโคลนที่ดูดให้เราจมลงไป โดยที่บางครั้งก็ไม่มีใครที่สามารถยื่นมือมาช่วย หรือมาอยู่เคียงข้างเราได้ในทุกๆครั้ง ดีไม่ดีคนที่หวังดีเหล่านั้นก็อาจจะโดนโคลนดูดลงไปพร้อมๆกับเราด้วย และความรู้สึกผิด ความรู้สึกโทษตัวเองมันก็จะยิ่งทวีคูณมากขึ้นกว่าเดิมอีก
แทนใจคนที่ป่วยเป็นซึมเศร้ามากๆค่ะ สังคมในปัจจุบันยังไม่ค่อยรู้จักโรคนี้ คนที่ป่วยเป็นโรคซึมเศร้าสามารถเปลี่ยนจากคนขยันร่าเริงมากๆเป็นคนเก็บตัวได้เลย และมีความสุขได้น้อยลงมากๆกว่าคนทั่วไป มีความคิดหรือตรรกะที่ผิดแปลก เช่น รู้สึกว่าเป็นภาระ โดยยาสามารถรักษาได้แค่70%เท่านั้นที่เหลือต้องใช้ใจสู้เอา ผู้ป่วยโรคนี้มีมากกว่าที่คิด อาจเป็นคนรอบตัวเราแต่ไม่รู้เพราะเค้าเลือกที่จะทำตัวร่าเริง
ผมเป็นคนหนึ่งที่เคยคิดว่าโรคซึมเศร้าเป็นโรคที่ไร้สาระ ขอบคุณวีดีโอดีๆ ที่ทำให้ผมได้เข้าใจถึงโรคซึมเศร้าอยากขอโทษที่เคยคิดไม่ดีต่อคนที่เป็นโรคนี้ คลิปนี้ทำให้ผมรู้สึกว่าอยากช่วยเหลือ อยากใส่ใจคนที่เป็นโรคนี้มากขึ้น อยากเป็นคนที่คอยให้คำปรึกษาที่ดีให้เขาได้ ถ้าสมมุติคนรู้จักเป็นโรคนี้เราก็คงไม่อยากที่จะอยู่ห่างจากเขา เราอยากอยู่ข้างๆเขาและดูแลเขาไปเรื่อยๆ
เกือบ 6 ปีแล้ว จากคนที่มีความสามารถคนหนึ่งสู่คนที่ต้องเริ่มต้นเรียนรู้ใหม่อีกครั้ง ตอนมันเศร้าสมองพังจริงๆ เพราะแค่คิดว่าจะอยู่ให้รอดจากวันนี้ยังไงก็เหนื่อยแล้ว ตอนนี้ก็ยังรักษาอยู่ มันยังแย่ทุกครั้งที่ป่วย เราเป็นธาลัสซีเมียด้วย เวลาป่วยกายก็ป่วยหนักและนานกว่าคนอื่น พอกระทบกับงานเราก็ยังรู้สึกผิดกับทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกนี้ เพราะการลาป่วยบอกได้แค่ป่วยกาย ซึ่งไม่ใช่โรคเลือดออกหรืออุบัติเหตุที่ได้ชัดเจน การเป็นลมบ่อย อาเจียนบ่อยจนต้องพักบ้าง มันทริกเกอร์ให้รู้สึกแย่เพราะคนอื่นไม่เข้าใจว่าเราแย่ยังไง จะบอกว่าซึมเศร้าด้วยก็คงไม่ดีในทุกที่ที่ทำงาน เหนื่อยเนอะ แต่ถึงมันจะลำบากแทบตายมันก็ไม่ตายสักที เราก็เลยจะลองอยู่ให้ดีก็แล้วกัน เป็นกำลังใจให้ทุกคนไม่ว่าคุณจะเป็นหรือไม่เป็นอะไร ขอให้ความทุกข์ใจแค่ผ่านมาและผ่านไป และเติบโตอย่างงดงามในแบบของตัวเองขอบคุณนวล
ผมเป็นคนๆนึงที่ป่วยเป็นโรคนี้ มันยากมากเลยนะที่จะหายจากโรคนี้ เป็นโรคนี้มา7ปี ผมพึ่งไปพบจิตแพทย์เมื่อ6เดือนก่อนเอง มันทั้งท้อแท้ เหนื่อยใจ เหนื่อยจิต สิ่งที่เคยทำแล้วมีความสุด มันได้หาย มันเหมือนที่พี่ไว้ในคลิปเลย มันทั้งทรมาน ทั้งอยากตาย แต่คนรอบข้างมักบอกว่า สำออย ตอแหล ทำไมใจไม่สู้วะ เอาตรงๆเลยนะ คนเหล่านั้นเหมือนแช่งให้ไปตายอะ จากความรู้สึกของผมนะ ผมขอฝากบอกไว้ โรคซึมเศร้า มันไม่ใช่โรคที่เอามาล้อเล่นได้ โรคนี้มันอันตรายมากเอาจริงๆ ขนาดผมเข้ารับการรักษาโรคนี้ ยังไม่หายขาดเลย และผมขอบอกกับผู้ป่วยโรคนี้ว่า "ผมไม่รู้ว่าคุณเป็นใครแต่อย่ายอมแพ้นะ สู้ๆนะ "
ขอเป็นหนึ่งกำลังใจให้คุณนะครับ ถึงเราไม่รู้จักกันแต่ขอให้รับรู้ไว้ว่าคุณยังมีผมที่คอยเป็นกำลังใจให้
โรคนี้ถึงจะรักษาได้ แต่ทั้งความคิดและความรู้สึกด้านลบที่ฝังอยู่ข้างในลึกๆจะวนเวียนอยู่ในความทรงจำของเราเสมอ รอวันที่เราจะล้มลงและกลับมาเล่นงานเราใหม่อีกครั้งค่ะ เพราะอย่างนั้น ทั้งคุณ และคนที่ผ่านมา ใครที่กำลังสู้อยู่ได้โปรด อย่ายอมแพ้นะคะ สู้ไปด้วยกันนะ
ขอขอบคุณ คุณนวลสำหรับคลิปนี้นะคะ ยอมรับว่า เราเองก็ป่วยเป็นโรคซึมเศร้าและพยายามต่อสู้+เข้ารับการรักษากับโรคนี้อยู่ค่ะ ซึ่งคนในครอบครัวและคนรอบตัวไม่เข้าใจค่ะที่เราเป็นอยู่นี่ คือ "โรค" เราเองก็อยากรักษาตัวเองให้หายเพื่อที่จะกลับมาใช้ชีวิตได้อย่างปกติ เราพยายามจะสื่อสารกับพวกเขาให้เข้าใจอยู่ค่ะ ขอบคุณสำหรับเนื้อหาดี ๆ นะคะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ รักตัวเองให้มากๆ คิดบวกให้เยอะๆ หาสิ่งที่ชอบมาทำในเวลาที่ดิ่ง ถ้าเรารักตัวเองมันก็ทำอะไรเราไม่ได้หรอกค่ะ เราใช้เวลาสามปีเกือบสี่ปีในการอยู่กับมันถึงทุกวันนี้จะยังไม่หายขาด แต่เราสามารถอยู่ได้กับมันได้มีความสุขมากขึ้น
เอาคลิปนี้ไปให้ครอบครัวดูครับ
สู้ๆนะคะ พยายามคิดบวกนะ❤️❤️❤️✌️✌️✌️
แอดคะ ทำเรื่องการุณยฆาตหน่อยค่ะ เราอ่ะอายุเกือบ30ละ คิดจะโสดหรืออาจมีแฟนแต่ไม่อยากมีลูก แล้วคิดว่าอยากหยุดชีวิตที่อายุ60ปี เราไม่อยากเจ็บ ไม่อยากทรมาน ไม่อยากแก่ ไม่อยากอยู่นาน เพราะโลกไม่ได้น่าอยู่ขนาดนั้น สวัสดิการอะไรก็ไม่ค่อยดี(ในไทยนะ) เคยเล่าเรื่องแบบนี้ให้คนอื่นฟัง คือเขาไม่เห็นด้วยสุด โดยเฉพาะผู้ใหญ่ ความคิดคนเก่าๆชอบคิดว่า การอยู่นานจนแก่เฒ่า=มีบุญ แต่สำหรับเราคือมันไม่ใช่อ่ะ เราไม่อยากทนมานสังขาร คือเราคิดมาแล้ว คิดดีแล้ว วางแผนแล้ว จะทำงาน ใช้เงิน แล้วก็มีความสุข แล้วก็เลือกตายในวันที่ดีที่สุด พร้อมที่สุด สวยที่สุด สง่างามที่สุด ไม่เป็นภาระใคร แล้วบ้านพักคนชราไม่ใช่ทางออกสำหรับเราค่ะ และชีวิตมันควรเป็นเอกสิทธิ์ของเราผู้เป็นเจ้าของชีวิตนี้ ร่างกายนี้แต่เพียงผู้เดียว (คนอื่นไม่ควรมายุ่งอ่ะ) อยากให้มีกรุณยฆาตในไทย ถ้าวันนั้นมาถึงแล้วไม่มีก็จะหาทางด้วยตัวเองค่ะ เพียงแต่อยากให้เคารพในการตัดสินใจของเราค่ะ ไม่อยากให้มองว่าบาป ตกนรก งี้ เพราะกาแลคซี่นี้กว้างใหญ่เกินกว่าเราจะเชื่อเรื่องโลกหลังความตายค่ะ
เอาจริงๆ เหนื่อยทั้งคนเป็น ลำบากทั้งคนดูเลยค่ะ เคยเจอทั้งเพื่อนคนนึงที่สนิทมาก (ไปหาหมอเป็นเพื่อนมันก็ยังเคยเลยค่ะ)มีทั้งเพื่อนอีกคนที่ไม่ได้สนิทด้วยขนาดนั้น แต่เพื่อนคนนี้ดีขึ้นนานแล้วค่ะ(ไม่ได้ดูเพื่อนคนนี้แต่รู้มาว่าเคยเป็น) ทั้งคนที่บ้าน แกกำลังอยู่ในช่วงเริ่มดีขึ้น(แต่ตอนนี้แกเสียไปแล้วเพราะโรคอื่น) แกเคยพยายามผูกคอ แต่ทำไม่สำเร็จ ครั้งนั้นได้จับแกไปจิตเวช ไปเยี่ยมแกข้ามจังหวัดแบบเว้นอาทิตย์กว่าจะได้ออกมา (แนะนำว่าหาหมอก่อนหาพระจะดีกว่าค่ะทุกคน)
เสียใจด้วยนะคะ
@@giant7334 ขอบคุณค่ะ
@@kamin-nu6uj ไม่เป็นไรค่ะ สู้ๆนะคะ
อันนี้เป็นปมในใจ เคยมีคนมาให้เล่าปมความหลังในใจ ทำท่าเหมือนจะฟังเรา แต่พอเล่าไปก็พูดแทรกต้องทำอย่างนู้นต้องทำอย่างนี้ ระบบมันก็เป็นอย่างนี้อยู่แล้ว ฉันต้องทนทุกข์กับอดีตที่ขมขื่น พอมาโดนพูดใส่อย่างนี้ก็เหมือนโดนตราหน้าว่าไม่เอาไหนไปอีก คนที่เล่าความหลังให้ใครฟังหลายครั้งเขาไม่ต้องการคำแนะนำอะไรมากหรอกถ้าเขาไม่ขอ เขาแค่อยากให้อย่างน้อยมีคนรับฟังอย่างเข้าใจ ไม่อย่างนั้นการสนทนาจะกลายเป็นการเพิ่มปมเข้าไปอีกหนึ่งอย่างฉันขอแค่ให้คนที่คุยกับฉัน ผลัดกันพูดผลัดกันฟังบ้าง อย่างน้อยจะได้เข้าใจกันและกัน
จริงครับโรคนี้ต้องรักษาควบคู่กันไปทั้งยาและจิตบำบัด ยืนยันอีก 1 เสียงจากอดีตผู้ป่วยว่าโรคนี้สามารถรักษาหายได้ คำแนะนำคือคุณต้องยอมรับก่อนว่าตัวคุณป่วยและต้องรับการรักษาอย่างถูกวิธี เพราะถ้าไม่ยอมรับมันแต่แรกคุณก็จะคิดว่าปกติดีไม่ต้องรักษาจนสุดท้ายก็เป็นหนักแล้วจนอาจจะสายเกินไปได้ เป็นกำลังใจให้ผ่านพ้นมันไปให้ครับ ☺️
อยากให้นวลทำคลิปเกี่ยวกับโรค Panic Attack ครับ คนเป็นโรคนี้เยอะมากรวมถึงผมด้วย แต่เวลาไปตรวจมันจะไม่เจออะไร หมอก็ส่งกลับอย่างเดียวแทนที่จะส่งต่อไปหาหมอจิตเวช คนป่วยตอนไปหาหมอนี่ทรมานมากจนเกินคำบรรยาย อยากให้วงการแพทย์ช่วยจุดนี้ด้วย
เป็นกำลังใจให้นะครับ น้องชายผมป่วยเป็นแพนิคเหมือนกัน แรกๆต้องหาหมอทุกเดือน ได้ยามาทาน รู้สึกน้องอาการดีขึ้นเยอะเลย
@@skip.7413 ขอบคุณครับ ผมเป็นจากกรรมพันธุ์ทางแม่ เพิ่งจะแสดงอาการไม่กี่วันนี้แต่ความรู้สึกเหมือนตกนรกทุกครั้งที่อาการกำเริบ มันทรมานจนบอกไม่ถูก กำลังจะไปหาหมอเพื่อรับยาเพราะตอนนี้อาการกำเริบถี่มากต่อวัน ทำงานไม่ได้เลย
ผมก็เป็นเหมือนกันครับ เวลาอาการทรมานมากๆ แต่พอไปหาหมอให้เค้าตรวจก็ไม่เจออะไรผิดปกติ ผมเคยเล่าให้ครอบครัวฟังแต่เหมือนเค้าจะไม่ค่อยรับฟังเท่าไหร่ครับ อยากจะไปพบหมอเพื่อไปรักษาก็ทำไม่ได้เพราะครอบครัวกลัวคนรอบข้างมองผมว่าเป็นคนบ้า ทุกวันนี้เลยต้องสู้ด้วยตัวคนเดียวตลอดครับ ข้างนอกอาจจะดูร่าเริงแต่ข้างในมันพังมากๆครับ ตอนนี้ก็เป็นเกือบ 1 ปีแล้วอาการก็ค่อนข้างดีขึ้นมาก แต่ในใจผมอยากไปหาหมอและกินยาให้หายกลับมาใช้ชีวิตตามปกติอีกครั้งครับ
@@jadejadesada8102 แนะนำให้ไปพบจิตแพทย์โดยตรงที่ รพ. เลยครับ บอกว่าเป็นโรคแพนิค เขาจะซักถามก็ตอบไปว่าอาการเราเป็นยังไงแล้วหมอจะวินิจฉัยเพื่อจ่ายยาให้เหมาะกับเราครับ อาจจะต้องปรับยากันหน่อยช่วงแรกแต่พอเข้าที่แล้วไม่เกิน 3 เดือนจะดีขึ้นมาก ๆ ครับ แล้วก็ให้ปรับสภาพจิตตัวเองด้วย เวลาเกิดอาการก็อย่ากลัว สูดลมหายใจลึก ๆ ผ่อนลมหายใจช้า ๆ ปล่อยวางอะไรได้ก็ปล่อยเลย อะไรไม่จำเป็นก็อย่าเก็บมาคิด หาเรื่องตลก เสียงหัวเราะให้เยอะ ๆ
ผมกำลังรักษาแพนิกอยู่กับจิตแพทย์ ผ่านมา 6 เดือน อาการดีเกือบหายแล้ว
ขอบคุณฮะคุณนวล สำหรับคลิปนี้ เราดีใจที่ยังมีชีวิตอยู่และได้เห็นคอนเท้นนี้ของคุณ ได้เห็นจริงๆว่าที่ผ่านมาสู้มาได้ดีมาก ขอบคุณตัวเองที่ลุกขึ้นมาจนถึงวันนี้
ผมเป็นคนๆนึงที่ป่วยเป็นโรคนี้ ต้องกินยาอยู่ทุกวัน นัดพบจิตแพทย์ทุกเดือน สิ่งนึงที่ผมเพิ่งได้เข้าใจหลังจากป่วยก็คือ ความรู้สึกที่ว่าเศร้าเฉยๆกับอาการของโรคซึมเศร้าเนี่ยมันต่างกันมากเลย เป็นโรคที่มันอธิบายให้คนอื่นเข้าใจได้ยากมาก ถ้าไม่ลองมาเป็นเองผมก็คิดนะว่าแทบไม่มีทางรู้เลยว่ามันจะรู้สึกแย่ได้ขนาดไหน ทุกๆวันคือทรมานกับมัน เหมือนมีรูอยู่กลางหน้าอก คอยดูดกลืนความสุขทั้งหมด กิจกรรมอะไรที่เคยชอบคือมันทำไม่ได้ ร้องไห้แทบจะตลอดเวลา โทษตัวเองตลอดเวลา เรี่ยวแรงก็หายไปหมด ในหัวคิดแต่ว่าจะตายยังไงให้มันพ้นความรู้สึกแบบนี้ที่สำคัญเลยโรคนี้นอกจากจะกระทบตัวผู้ป่วยเองแล้ว คนรอบข้างก็สำคัญครับ ต้องพยายามไปด้วยกันหนักจริงๆกว่าจะไปหาหมอจนอาการเริ่มดีขึ้นได้
ความทุกข์,การทำร้ายตัวเอง ไม่มีใครอยากทนเจ็บกับมันหรอกนะคะ แต่เข้าใจบ้างมั้ย”ความคิดความรู้สึกมันควบคุมไม่ได้” ใช่ค่ะเราก็เป็นซึมเศร้าเรื้อรังไปแล้ว ทุกคนบนโลกอาจไม่เข้าใจเราทุกคน แต่อย่างน้อยคลิปนี้ก็ช่วยทำให้มีคนเข้าใจมากขึ้น คำเดียวเลยนะคะ “ขอบคุณนะ”
ฟังแล้วน้ำตาไหลเลยอ่ะ นี่รู้ตัวเองมาตลอดว่าเป็นแน่ๆแต่ไม่กล้าไปหาหมอเลย ไม่อยากให้ใครรับรู้กล้าพูดก็รอบนี้แหละ บางทีก็คิดว่าเราไม่ปกติชอบคิดเศร้าไปเองทำไมต้องเศร้าเกลียดน้ำตาตัวเองมากร้องไห้ทำไมไม่รู้
ผมคนนึงที่เป็นโรคนี้ ผมรักษามา 2-3 ปีแล้วครับ แต่ก้ยังมีอาการดิ่งบ้างเป็นบางครั้ง แต่ที่รู้คือตอนดิ่งโคตรทรมานเลยครับ ใจคิดอยากจะหายไปจากโลกนี้เลย ก้ต้องอดทนและกินยารักษา ก็หวังว่าสักวันผมจะกลับมาร่าเริงและหายดีเหมือนคนปกติจริงๆครับ เป็นกำลังใจให้คนที่เป็นโรคนี้เหมือนกันนะครับ
ขอบคุณพี่นวลมากเลยค่ะ ทางนี้มีพ่อเป็นโรคซึมเศร้ามาเป็นเวลา3ปีแล้ว เราพึ่งย้ายเข้ามาอยู่กับพ่อเมื่อปีที่แล้ว บอกเลยว่าตอนแรกที่เห็น พ่อไม่ค่อยพูดกับเรา เวลาทำอะไรก็ช้า บ้างครั้งก็จะยืนอยู่กลางบ้านไม่ขยับไปใหน ไม่ทำอะไรเลย เอาแต่นอน ตอนแรกที่เห็นก็คิดว่าพ่อไม่ค่อยดีใจหรือแฮปปี้เท่าไหรที่เจอเราเลยดิ่งกว่าเดิม แต่ตอนนี้เริ่มเข้าใจแล้วค่ะ ขอบคุณพี่นวลมากๆเลยค่ะ❤️
ดูแล้วมีกำลังใจเลยครับ ถึงจะไม่ได้เป็นโรคซึมเศร้าก็เหอะ
ผมเคยเป็นและเคยมีความฝันง่ายๆซึ่งก็ทำสำเร็จแล้ว ตอนนี้เลยใช้ชีวิตไปวันๆ วนลูป อยากให้มีอธิบายเกี่ยวกับคนที่ไม่มีความฝันว่าเกิดขึ้นได้ยังไง แก้ยังไง ป้องกันอย่างไร ความฝันผมคือ อยู่กับคนครอบครัวแบบมีความสุขและมีเงินก้อนใหญ่ก้อนนึง แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว
(ผมไม่ได้เป็นโรคซึมเศร้านะบอกไว้ก่อน) คนใกล้ตัวคนนึงของผมบอกว่า "ถ้าพระรักษาโรคซึมเศร้าไม่ได้ ก็อย่าหวังพึ่งหมอ คิดเองเออเองทั้งนั้น ไร้สาระ" คือ.....อะไรนะ? มันเกี่ยวกับการทำงานของสมองนะเฮ้ยไม่ใช่ผี👻แต่ที่ฟังคลิปนี้มาก็จริงแหละ คนหลายคนมองว่าโรคซึมเศร้าไร้สาระ ทำตัวเองทั้งนั้น ไม่มีครั้งไหนเลยที่มีข่าวแย่ๆออกมาแล้วจะไม่มีคนด่าว่าทำไมไม่ทนสู้ชีวิตเลย ทั้งๆที่คนๆนั้นสู้จนไม่รู้จะสู้ยังไงแล้ว ก็หวังว่าซักวันคนจะไม่มองเรื่องนี้เป็นเรื่องไร้สาระนะ หวังว่า... เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่กำลังรู้สึกแย่ไม่ว่าจะเป็นโรคซึมเศร้าหรือไม่ก็ตามนะ ทุกคนมีค่า เพียงแค่มันมีคนมองเห็นค้นพบมันหรือยัง รวมถึงตัวเองด้วย โรคซึมเศร้าสามารถรักษาได้ เพียงแค่ต้องไม่เก็บไว้ให้ตัวเองรู้อยู่คนเดียวต้องให้คนรอบตัวช่วยด้วย เราคนเดียวแก้ปัญหาทุกอย่างด้วยตัวคนเดียวไม่ได้ทุกเรื่องอยู่แล้ว สู้ๆครับ
เคยเป็นครั้งนึงตอนม.5 แล้วก็มาเป็นหนักอีกทีช่วงเรียนสถาปัตย์ตอนปี3 ยิงยาวไป3ปี เจอเรื่องแย่บ้างดีบ้าง จนสุดท้ายก็ตัดสินใจถอยออกมา อย่างน้อยตอนนี้ก็ยังมีชีวิตอยู่ เคยมีคนบอกว่าชีวิตคือความเป็นไปได้มากมายนับไม่ถ้วน ถ้าเราตายมันก็จบ มันก็จบจริงๆนั่นแหละ ทั้งความทุกข์ ความสุข โอกาสที่จะผ่านเข้ามาในชีวิต ตอนนั้นรู้สึกว่ายังอยากเห็นความเป็นไปได้พวกนั้นด้วยตัวเองอยู่ ก็เลยยังไม่มีความตั้งใจที่จะตาย แต่จู่ๆถ้าตายไปก็ไม่เสียใจเหมือนกัน ตอนนี้อะไรๆมันก็ค่อยๆดีขึ้นแล้ว ก็หวังไว้ลึกๆว่าไม่อยากจะกลับไปเป็นแบบตอนนั้นอีก แต่ก็กลัวว่าถ้าไปทำงานแล้วมันจะกลับมาอยู่เหมือนกัน
ผมเป็นโรคซึมเศร้า ต้องทนไม่ให้คิดลบ โดนด่าโดนตีทุกวันจนเครียดนั่งร้องไห้เเบบเงียบๆอยู่คนเดียว ไม่ค่อยคุยเลย กำลังหาวิธีรักษาให้หายไวๆ ผมอยากลบความเจ็บปวดนั้นมากๆ ถ้าเป็นจริงคุณต้อง ทนกับอาการอยากหยิบมีดเเทงตัวเอง เป็นอาการที่ร้ายเเรงมากๆ ผมเกือบทำมาหลายครั้งแล้ว เเละผมชอบคิดว่าตัวผมเเปลก ชอบคิดว่ามีคนมองตลอดเวลา เเม้เเต่ตอนกลางคืน เเละชอบคิดว่ามีอะไรจ้องมองอยู่ตลอด เวลาโดนใช้บ่อยๆ ก็จะเครียดน้ำตาไหลเพราะผมทำงานที่บ้านหนักมาก เก็บจานกรอกน้ำทำอาหารหุงข้าวกวาดบ้านให้อาหารสัตว์ในบ้านเก็บกวาดที่นอน เเละผมเคยคิดจริงๆ.. ถ้าผมเสียชีวิตไปครอบครัวคงดีใจ(เพราะผมทำอะไรผิดก็โดนด่า เงินของคนในครอบครัวหายก็โทษมาทีผมโดยไม่มีหลักฐาน ผมเหนื่อยยังให่ผมทำงานบ้านต่อ..) เเละโพสต์ไปหน้าเฟสด้วย คือตอนนั้นผมไม่ไหวสุดๆ เเถวๆบ้านผมมีเชือกยาวๆอยู่ ที่จริงก็เอาไว้ใส่คอวัวที่เลี้ยงอะ ผมอยากถามพ่อเเม่ว่า... .. . "ผมใช่ลูกของพ่อเเม่รึปล่าว"ทำไมถึงเกลียดกันขนาดนี้
พ่อแม่แย่ก็killตัวเองไปเลย ไม่มีใครเสียใจหรอก ลองใจกล้าทำดูนะ
ขอบคุณคุณนวลนะครับ คลิปนี้เป็นคลิปที่สื่อสารออกมาได้ดีมากเลยครับ แสดงให้เห็นถึงความเข้าใจเกี่ยวกับสิ่งนี้ดี ไม่อยากให้ทุกคนกล่าวโทษคนที่ไม่ได้เป็นโรคซึมเศร้าแล้วไม่เข้าใจแล้วเผลอพลั้งพูดหรือทำร้ายจิตใจคนที่มีอาการนะครับ ไม่ใช่ทุกคนที่แค่นั่งดูหรือนั่งฟังการอธิบายแล้วจะเข้าใจ หลายๆอย่างต้องประสบด้วยตัวเองถึงจะเข้าใจจริงๆ ผมคนนึงที่คิดมาตลอดว่าคนรุ่นผมหรือเด็กรุ่นใหม่เป็นเด็กรุ่นสตรอเบอร์รี่ ก็คือช้ำง่าย อะไรยากลำบากนิดหน่อยก็ไม่เอา มีอะไรก็จะอ้างเป็นโรคซึมเศร้าตลอด จนผมได้ไปพบจิตแพทย์ที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง ผลวินิจฉัยได้ว่าผมเป็นโรควิตกกังวลผสมกับซึมเศร้า ซึ่งกลายเป็นว่าจากผมที่เคยมีอคติกับโรคๆนี้ สุดท้ายตัวผมเองก็กลายเป็นคนที่หยิบตัวโรคนี้ขึ้นมาอ้างเวลาที่ทำอะไรไม่ถูกใจคนรอบข้างเสียเอง และมีน้อยคนมากที่จะมานั่งทำความเข้าใจกับสิ่งนี้ ปากบอกว่าเข้าใจ แต่พวกเขาก็ไม่ได้เข้าใจอะไรจริงแท้มากหรอกครับ บางการกระทำก็ยังทำร้ายจิตใจของเราโดยไม่รู้ตัวอยู่ดี ที่ร่ายยาวมาไม่ได้จะอวดอ้างหรือจะกล่าวร้ายใครนะครับ แค่อยากให้กำลังใจพี่ๆน้องๆหลายท่านที่มีอาการเช่นเดียวกัน และอยากให้เปิดใจกับคนที่อยู่รอบข้าง คนส่วนใหญ่ไม่มีทางอ่านใจเราออกหรอกครับ ลองพูดๆสิ่งที่อยู่ในใจออกไปบ้าง เลือกคนที่เหมาะสมที่จะรับฟัง การอยู่คนเดียว คิดหรือเก็บไรในใจไว้อยู่คนเดียวมันจะทำให้ยิ่งดิ่งลงไป สู้ๆนะครับ พรุ่งนี้อาจมีสิ่งที่สวยงามที่คุณคาดไม่ถึงรออยู่ การหายจากไปของคนๆหนึ่งมันมีค่ามากกว่าที่ตัวคุณคิด คุณก็เช่นกัน คุณมีค่าและสวยงามมากกว่าที่คุณคิดนะครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณที่เข้าใจ ผมฟังไปยังน้ำตาไหล ไม่คิดว่าคลิปนี้จะสื่อให้เข้าใจได้แท้จริง ผมส่งให้คนในครอบครัวดูหวังว่าเค้าจะเข้าใจ ผมขึ้นมาบ้าง ขอบคุณครับ
เราเป็นหนึ่งผู้ป่วยโรคซึมเศร้ามานานกว่า 8 ปี แล้ว หลังจากพบแพทย์ แต่น่าเสียดายที่คนรอบข้างน้อยคนที่จะยอมเข้าใจ เขามองว่าอาการของเราที่เป็นคือ สันดาน และ นิสัยที่เป็นมาตั้งแต่เด็กอารมณ์แปรปรวน ง่ายๆ เราเลยพบว่าอาการซึมเศร้าของเรานั้นเป็นอาการแบบเรื้อรัง สะสมมานานหลายปี ก่อนที่เราจะรู้ตัวและไปพบแพทย์ ตอนแรกคนที่บ้านยากจะทำใจให้เราไปพบจิตแพทย์ เพราะคิดว่าการมีอาการป่วยทางจิต เท่ากับ "บ้า" เราพยายามให้พวกเขาเข้าใจ ทั้งเอาคลิปคำแนะนำของจิตแพทย์ ของแต่ละ ช่อง สุดท้าย พวกเขาถามกลับมาว่า พวกเขาไม่เข้าใจ และถามกลับมาว่าทำไมไม่พยายาม อดทนอีกหน่อยไม่ได้เหรอไง?🥲 เป็นนานขนาดนี้แล้ว ทำไมยังไม่หายดีสักที?❤🩹
นั่งฟังคลิปแล้วร้องไห้ทั้งคลิป เราเป็นคนหนึ่งที่สู้เพียงลำพัง เพื่อนๆที่เคยคุยกันคือเบื่อและรำคาญเมื่อเริ่มที่มีอาการ เลยทำให้ไม่กล้าพูดกับเพื่อน ทางครอบครัวคือไม่ได้ส่งไปรักษาในตอนแรก จนแฟนเราเป็นคนไปขอร้องว่าเอาเราไปหาหมอสักทีเถอะ ตอนนี้ก็ยังไปหาหมออยู่ น่าจะเกือบปีแล้ว อาการไม่ค่อยดีขึ้นเท่าที่ควร อาจจะด้วยความที่มันปล่อยมาเป็นปีๆ มีผลกับการเรียนด้วย เลยไม่ดีขึ้น ในตอนแรกเราไม่อยากจะพิมพ์เลย มันสมเพชตัวเองมาก แต่อยากเป็นกำลังใจให้คนอื่นๆ มันต้องมีสักวันที่เราจะไม่ต้องมาเป็นอย่างงี้ ไม่ก็ทางใดก็ทางหนึ่ง ไม่ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น คุณทำเต็มที่แล้ว
ขอบคุณนะคะที่ผลิตเนื้อหาดี ๆ และเข้าใจง่ายมาให้ทั้งตัวผู้ป่วยและคนรอบข้างเข้าใจมากขึ้น เราเองในฐานะผู้ป่วยบ่อยครั้งก็ยากที่จะอธิบายกับสิ่งที่เป็น สื่อนี้เป็นตัวช่วยชั้นดีที่อย่างน้อยคนไม่รู้จะได้รู้ คนไม่เข้าใจจะได้ลองปรับเปลี่ยนมุมมองใหม่ ๆ ให้เข้าใจมากกว่า
รักที่สุดเลย น้านวลไม่รู้ทำไมฟังไปร้องไปคงเพราะว่ารู้สึกว่าไม่ได้อยู่คนเดียว ไม่ใช่เราเป็นคนเดียวที่เป็น
สู้ๆนะครับ✌
ผมเป็นไบโพลาร์ ซึ่งมันก็มีซึทเศร้าด้วยนั่นแหละฮะเลยพอเข้าใจ มันมีความคิดที่อยาดจะตายรายวัน ซึมเศร้าเหมือนจมน้ำครับ เราว่ายน้ำได้ แต่เหมืเนแขนขาเป็นตะคริว แน่นอนเราำม่อยากตาย มันเป็นสัญชาติญานของการมีชีวิต และเป็นบ่อยๆ เราก็เริ่มคิดว่า เราตายๆไปก็ได้นะ มันจะได้ไม่เหนื่อยเเล้ว ขอบอกไว้ตรงนี้เลย สิ่งที่ทำให้โรคซึมเศร้าเป็นโรคที่น่ากลัว ไม่ใข่เพราะมันทำให้คนเปลี่ยนไป แต่มันไม่ได้ทำให้คนเปลี่ยนไปเลยนอกจาดความเศร้า กลายเป๋นเหนื่อยและเบื่อหน่ายที่จะอยู่ และจบลงที่ความตาย
แล้วทำไมยังไม่ตาย
เปิดมานาทีแรกจะร้องไห้เลยค่ะ แต่วิดีโอรันไปเรื่อยๆทั้งขำทั้งร้องไห้แทน55555 ชอบมากค่ะวิดีโอทำออกมาได้ดีไม่ดูเครียดจนเกินไปส่วนตัวตอนนี้ตัวเองมีอาการซึมเศร้าอยู่แต่ยังไม่ได้ไปหาหมอค่ะ ตามในคลิปเลยเพราะกลัวค่ะ วิดีโอนี้สื่อความรู้สึกออกมาได้ดีมากจริงๆ ขอบคุณสำหรับวิดีโอดีๆนี้นะคะ🧡🧡
เป็นคลิปที่ดีมากเลย หลังดูจบน้ำตาก็ไหลออกมา เราอยู่ด้วยความรู้สึกแบบนี้มาเป็น 20 ปีได้แล้วมั่ง แต่บอกใครไม่ได้ บอกใครก็ไม่มีคนฟังแม้แต่ในครอบครับ ทุกคนจะบอกว่า คิดไปเอง เลอะเทอะบ้าง หวังว่าวันนึง เราจะเป็นปกติแบบคนอื่นได้บ้าง
บอกใครไม่ได้เหมือนกันเลย แล้วได้ไปรักษาแล้วยังครับ
@@lucis746 ไม่ได้ไปครับ อยากไปแต่ว่าไม่มีโอกาสเลย
ผูกคอตายหรือยัง
ใครไม่เป็นไม่รู้ อาการที่หนักที่สุดคือหยุดคิดในเรื่องที่เป็นทุกข์ไม่ได้ ลามต่อคืออาการนอนไม่หลับ ใจสั่น รู้สึกไร้ค่า เหมือนขยะ แค่ลองไปหาหมอ ลองกินยา คุยกับจิตแพทย์ หมอช่วยได้ครึ่งนึง อีกครึ่งนึงเราต้องสู้เอง
ขอบคุณที่ทำคอนเทนต์นี้ออกมานะคะ ขอบคุณที่เข้าใจและอธิบายในสิ่งที่คนป่วยเป็นโรคซึมเศร้าอยากจะอธิบายให้ทุกคนและคนรอบข้างได้ฟัง ขอบคุณมากจริงๆค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้คนที่กำลังเผชิญกับโรคนี้นะคะ สู้ไปด้วยกันนะคะ
คอนเทนต์คุณภาพทุกครั้งเลย
ดูจบแล้วเป็นคลิปที่ดีจังเลยค่ะ ขอบคุณที่จัดทำคลิปดีๆแบบนี้ขึ้นมานะคะ ในคลิปได้พูดแทนใจเราหลายอย่างเลย
ชอบคลิปที่นวลทำออกมาเกี่ยวกับการแพทย์มากครับ มาครบ criteria และอธิบายให้คนทั่วไปเข้าใจได้ดีมากเลยครับ
ขอบคุณค่ะ หวังว่าจะมีคนเข้าใจเยอะ ๆ อย่างน้อยก็ระมัดระวังการกระทำการใช้คำพูดกับผู้ป่วยกันบ้างคลิปนี้ก็กระตุ้นการไปหาหมอให้เราได้ หลังจากเคยเจอหมอไม่ดีมาเลยทำให้ไม่ไว้ใจหมอตั้งแต่เด็กยั้นโต มันแย่ลงเรื่อย ๆ เคยหยุดงานเพราะไม่อยากขยับร่างกายหรือทำอะไร ก็คิดลบหลายอย่างด้วยดีที่ที่ทำงานไม่ว่าอะไร แต่ก็ค่อนข้างเป็นห่วงกันเกินไปจนรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องใหญ่ และแอบไม่สบายใจอยู่เหมือนกันอยากให้เป็นเรื่องธรรมดาเหมือนแค่เป็นไข้ และหายแล้วกลับมาทำงาน แค่นั้นมากกว่า แต่เขาหวังดีกันเลยไม่พูดเฮ้อ......ให้คนอื่นจองหมอให้ อาจมีแววได้ไปหาหมอมากกว่า ไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลย ขอบคุณสำหรับคลิปอีกครั้งค่ะ
ขอบคุณค่ะ ขอบคุณจริงๆ เรารักษาอยู่ คนรอบข้างชอบบอกว่า ทำไมถึงชอบทำตัวเป็นบ้าอะไร ทำไมไม่ยอมเลิกเศร้าสักที ในทุกครั้งที่เขาพาเราไปหาหมอ ตอนแรกเขาก็ไม่ยอม แต่เรามีอาการทำร้ายตัวเองอย่างชัดเจน เขาถึงยอมพาเราไป เราไม่ได้อยากเป็นแบบนี้เลยค่ะ เราอยากหาย เราอยากมีความสุขเหมือนคนอื่นบ้าง ขอบคุณคุณนวลที่ทำคอนเท้นนี้มานะคะ เราส่งให้คนที่บ้านดูแล้ว หวังว่าเขาจะเข้าใจเราสักนิดก็ยังดีค่ะ ขอบคุณมากจริงๆ
เป็นวิดีโอที่มีประโยชน์มากเลยครับเเละขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนครับ
ใด้รับฟังแล้ว รู้สึกถึงพลังในด้านบวก ขึ้นมาทันทีเลยครับ
ฟังแล้วอย่างกับผู้คุมวิญญาน ที่คอยมาเอาความสุขความทรงจำดีๆไป เหลือไว้แต่ความทุกข์ทรมาน
ก็jkเคยเป็นโรคซึมเศร้ามาก่อน
คนที่ไม่เข้าใจคือไม่เข้าใจจริงๆครับไม่มีใครอยากเป็น ไม่มีใครไม่อยากถูกมองว่าไร้ค่า หมดความสามารถหรอกครับเขาอยากหายจากโรคนี้กันทั้งนั้นครับ
เรายังไม่ได้เป็นโรคนี้ แต่เรามีโอกาสเป็นอยู่ เราลองบอกคุณยายไปว่าเราน่าจะเป็นโรคซึมเศร้า แต่คุณยายบอกเราว่าเราคิดไปเอง คนเป็นโรคซึมเศร้ามันต้องไม่กินข้าว ไม่อย่างนู้นอย่างนี้ เราที่ดูมาหลายๆคลิปเกี่ยวกับโรคนี้อะ ก็เลยรู้สึกว่าเค้าไม่รู้ลึกแต่เค้าก็ฟันธงไปแล้วว่าเราไม่เป็น มันทำให้เราเข้าใจคนที่เป็นโรคนี้ขึ้นมาเลยอะ
ขอบคุณนะครับที่ทำคลิปอธิบายออกมา ส่วนตัวไม่กล้าคิดเลยด้วยซ้ำว่าเป็นโรคนี้ ตอนที่แผนกจิตเวชบอกว่าเป็นแทบช็อคด้วยซ้ำ มันยากที่จะพูดออกมาให้ใครเข้าใจเราจริงๆแม้แต่เราเองก็ยังไม่สามารถพูดได้ว่าเราเป็นอะไรทำไมมันได้แต่ดิ่งสุขภาพก็แย่ลงอะไรกระทบจิตใจนิดหน่อยก็ดิ่งแล้ว
เป็นตอนที่ดีมากๆเลยค่ะ เราเองก็เคยเจ็บปวดจนอยากหายไป แต่เรารู้ว่าเราเป็นแค่ภาวะเศร้าจากความเครียดเรื้อรัง เป็นเพราะความเครียดสะสม เราผ่านมาได้เพราะใจเราสู้ เราอยากยอมแพ้แต่ใจเรามันไม่ยอม เลยยังหายใจอยู่ทุกวันนี้ ภาวะจากโรคน่ากลัวกว่าและเข้าใจอยากกว่า แต่เราเชื่อว่าคนทุกคนอยากมีความสุขและการสู้จะพาความสุขมาให้เราเองค่ะ
เข้าใจความรู้สึกเลยครับ คนภายนอกมักจะคิดว่าอ่อนแอเอง เรียกร้องความสนใจบ้าง ไม่ก็บอกว่าเป็นได้ไงทำไมทำชีวิตให้มันเศร้าแบบนั้น เศร้าทำไมคิดไม่ได้ ใครไม่เคยเป็นคงไม่เข้าใจความรู้สึกหรอก
ทานยามาจะปีนึงแล้วค่ะ พึ่งเปิดใจบอกกับคนที่บ้าน แต่เจอคำว่า ก็เลิกเศร้าสิ ก็ยิ้มสิ ก็อย่าคิดมากสิ รู้สึกท้อมากค่ะ นึกว่าเขาจะเข้าใจ แต่ไม่ใช่เลย
นวลหาข้อมูลมาดีมากครับ อาการที่เป็นก็แบบนั้นแหละ ผมรักษามา 4 ปี ก่อนรักษามีความรู้สึกแบบนี้มาประมาณ 2 ปีทุกวันนี้ก็ยังไม่หาย แต่ก็ดีขึ้นสิ่งที่เจอตลอดคือหลายคนไม่เข้าใจ คนเป็นจะรู้มันไม่ได้ดิ่งตลอดเวลาซึ่งช่วงนี้ก็เหมือนคนปกติแหละ มีความคิด มีตรรกะ ถึงแม้อาจไม่ได้รู้สึกมีความสุขแต่มันไม่ได้เศร้าหนัก แต่ช่วงที่มันดิ่ง ทุกอย่างมันมันมืด ความคิดพัง ตรรกกะพังการให้คำแนะนำกับคนเป็นโรคนี้บอกเลยว่าไม่ต้องแนะนำอะไรทั้งนั้นครับ แค่อยู่กับเขา ฟังเขา อย่าตัดสินในสิ่งที่เขาเป็น แค่นั้นมันเพียงพอแล้วครับกลับกันการพยายามแนะนำกลับไม่เป็นผลดี เคยมีคนบอกผมช่วงที่ดิ่งว่าทำอย่างนั้นสิอย่างนี้สิเดี๋ยวจะดีขึ้น ในหัวตอนนั้นคิดว่าเออจริงนะ มันง่ายๆอย่างนี้เองทำไมคิดไม่ได้วะ ทำไมกุมันกากจัง แม่งโคตรไร้ค่าเลยว่ะ...เชื่อเหอะอารมณ์กับความคิดช่วงดิ่งมันพังมากแค่เดินเตะโต๊ะก็นั่งร้องไห้ด้วยความสมเพศตัวเองแล้วเป็นกำลังใจให้ผู้ป่วยทุกคน และคนที่ดูแลผู้ป่วยทุกคนนะครับ
แค่มีคนคุยด้วยมันช่วยมากจริงๆครับ ผมที่กินยามาสองปีแล้ว จนหมอให้หยุดยาได้แล้ว แต่ นิสัยเราก็เปลี่ยนไปแล้วถาวรเลยครับ กลายเป็นคนที่ชอบย้ำคิดย้ำทำ กลายเป็นคนเก็บตัว ทักคนอื่นยากมาก
ร้องไห้หนักมากเพราะอยู่ตัวคนเดียว เป็นมาหลายปีแล้ว แต่มาหนักตอนที่แม่ตาย แม่คือทุกอย่างในชีวิตหลังจากพ่อตายไปก่อนได้ไม่นาน เราเหลือกันอยู่สองคน ส่วนเพื่อนที่เรารักที่สุดไม่เข้าใจและไม่ขออดทน
ขอบคุณมากครับสำหรับความรู้ดีๆ น้องชายก็เป็นแต่ผู้ใหญ่ไม่เข้าใจ เลยต้องมีำอธิบายให้เค้าครับ
นวลทำออกมาดีมาก ดูแล้วซึ้งใจสุดๆ
ขอบคุณสำหรับความรู้และเนื้อหาที่เป็นประโยชน์ต่อผู้ที่อาจจะกำลังป่วยและหาทางออกไม่ได้ผมขอเป็นกำลังใจให้กับผู้ป่วยและผู้ที่คอยดูแลผู้ป่วยโรคซึมเศร้าครับ อาการเจ็บป่วยสามารถรักษาให้หายได้หากได้รับการรักษาอย่างถูกต้อง เป็นกำลังใจให้ทุกคนครับ ขอบคุณสำหรับเนื้อหาดีๆ ครับ
คลิปดีมากๆค่ะ อธิบายได้เข้าใจเรามาเป็นหนักตอนที่เริ่มคิดแย่มากๆ ไม่อยากอยู่ อารมณ์ดาวน์ เหมือนมันโหว่งแบบอยู่ดีๆมีคนปิดไฟพรึ่บอะไรแบบนั้น แล้วความรู้สึกมันค้างอยู่แบบนั้นเป็นเดือน เลยไปหาหมอ หมอก็บอกว่าเป็นโรคซึมเศร้า เล่าไปมา ก็เหมือนจะเป็นแต่เด็ก แต่อาการไม่แสดงมาก มาเริ่มมากขึ้นเอาสองสามปีนี้ สิ่งที่ชอบก็เบื่อ ไม่อยากอาหาร ง่วงบ่อย ความรู้สึกเครียด/เศร้า/กังวลปกติที่รู้สึกวันสองวันก็หาย กลายเป็นค้างอยู่หลายวัน อยากร้องไห้บ่อยๆ ทำงานก็ต้องหลบไปตั้งสติในห้องน้ำหลายครั้ง อยู่บ้านก็แอบร้องไห้เลยลาออกจากงานมาพักเลย แบบเอาทุกอย่างออกไป แล้วรักษาตัว (ทำงานเพื่อเอาตังค์มาหาหมอ มันก็จะเศร้าๆ 555)พอดีขึ้นก็เริ่มอยากทำงาน สมัครงาน ดันพลาดหลุดไปว่ารักษาตัวเรื่องซึมเศร้า เจอถามว่ารู้ได้ไงว่าพร้อมกับมารับความกดดัน/เครียด ตอนนั้นตอบแบบเต็มที่สดใส พร้อมแล้ว! หมอก็บอกดีขึ้นแล้วทำงานได้ เราก็อยากทำงานแล้ว (เราไม่ได้โกรธที่เค้าถามนะ)หลังจากนั้นก็เริ่มวิตกกังวล มึนหัว มืออ่อนแรง หายใจลำบาก ง่วงซึมและดาวน์ไปอีกอาทิตย์นึง เลยแบบขอพักอีกหน่อยละกัน ถ้าแค่นี้ยังขนาดนี้ ไปทำงานมันอาจจะเข้าสู่สภาพเดิม ไปเจอหมอตามนัด เล่าให้ฟัง หมอก็บอก อารมณ์ยังไม่ค่อยนิ่ง แต่จริงๆโดยรวมคือทำงานได้แล้วนะ หมอบอกต่อ;jkไม่ต้องพูดเรื่องรักษาโรคนี้หรอก เราอาจจะเสียความมั่นใจได้ ไม่รุ้ว่ามุมมองคนในบริษัทหลายที่ในเรื่องสุขภาพจิตเป็นไงบ้างนะ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ
ขอบคุณนวลที่พูดแทนใจผู้ป่วยมากๆเราเองก็รักษาซึมเศร้ากับวิตกกังวลมาได้2ปีแล้ว แต่เรามีอาการมาเกือบ3ปีกว่าจะได้พบหมอ สิ่งที่ทำให้กว่าจะได้รักษามันล่าช้าขนาดนั้นเพราะที่บ้านไม่เข้าใจโรคนี้ บอกแค่ทำไมเราไม่อดทน มันแค่นี้เอง จะอะไรนักหนาคำพูดแบบนี้มาจากคนที่เราแคร์มากที่สุดนี่มันจุกมากๆขอเป็นกำลังใจให้นวลทำสื่อดีๆต่อไป และเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่รักษาโรคนี้อยู่
ประโยคที่ว่าเป็นไข้แล้วใจไม่สู้เอง เรานี่แหละโดนพูดแบบนี้ใส่ คนรอบตัวแล้วก็ครอบครัวเองก็ด้วยที่พูด ถ้าคิดหยาบๆเหมือนว่าเราทำตัวเอง ทำตัวอ่อนแอ สำออย ไม่สู้กับไข้ เฮ่อ เหนื่อยนะ
การพบจิตแพทย์ไม่ได้แปลว่าเราเปนโรคจิตนะ ผมยังอยากพบเลย สู้ๆครับ...
จริง
บอกโรงเรียนเดี๋ยวเขาพาไปเอง
เป็นคลิปที่ดูแล้วมีกำลังใจมากเลยค่ะ ขอบคุณที่เป็นกระบอกเสียงเพื่อการสื่อสารต่อในการดูแลผู้ป่วยนะคะ เป็นอยู่และเคยอยู่ในจุดตกต่ำที่สุดที่ว่า กลายเป็นคนแกล้งเป็นโรคซึมเศร้าเพราะพวกเขาบอกว่าทำทุกวิธีแล้วแต่เราไม่ดีขึ้นเลยกลายเป็นพวก “ป่วยซึมเศร้าปลอม” หรือ “คนเรียกร้องความสนใจ” จากสายตาคนคนในบ้าน คือเรามองว่าการให้ความรู้ความเข้าใจในส่วนนี้ที่นวลทำมีความจำเป็นมากๆ เพื่อจะไม่ให้เกิดเคสแบบเราอีก เป็นกำลังใจให้นะคะ
เราก็สู้มาหลายปีแล้วค่ะ ตอนนี้เราอาการคงตัวมาก ทานยาต่ออีกสักปีสองปีก็จะได้หยุดยาแล้ว เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ พวกเราต้องหายดีแน่ๆค่ะ 💖
โรคซึมเศร้าไม่ได้ง่ายขนาดนั้นค่ะ ถึงจะไปหาหมอ หรือทำตามคำแนะนำที่หมอบอก มันไม่เคยดีขึ้นเลยมันยิ่งเป็นหนักกว่าเดิมซะอีก บางทีก็รู้สึกเศร้าแบบไม่มีสาเหตุ แค่เรื่องเล็กๆน้อยๆมันก็ทำให้เหนื่อยจนไม่อยากทำอะไรแล้ว ไหนจะต้องคิดเรื่องอนาคตอีกคิดเรื่องงานอีก ตอนนั้นเคยเลี้ยงแมว จำได้ว่าตอนนั้นชีวิตดีขึ้นมาก แต่พอแมวตาย ชีวิตก็กลับมาเป็นแบบเดิมแล้วแถมแย่ลงเรื่อยๆอีกชอบวีดีโอมากค่ะคุณนวล วีดีโอดีมาก
เป็นเรื่องน่าเสียดายมาก มีคนจำนวนมากไม่ใช่แค่"ไม่เข้าใจโรคนี้ " แต่"ไม่พยายามจะเข้าใจ"เลยต่างหาก สื่อที่คอยอธิบายเกี่ยวกับโรคนี้มีเยอะมาก และออกมาบ่อยมาก มีมานานแล้วด้วย คนที่ไม่เข้าใจและคิดว่าตัวเองรู้ดีก็อีโก้สูงไม่คิดจะหาข้อมูลด้วยซ้ำ แต่ดันชอบพูดจาพล่อยๆ โดยเฉพาะยุคโซเชียล ด่าคนป่วยจริงเป็นพวกเรียกร้องความสนใจปนๆกันมั่วไปหมด แล้วเวลาเกิดเรื่องคนพวกนี้ไม่คิดแม้แต่จะขอโทษ แค่หายไปเฉยๆแล้วโทษผู้ป่วยลับหลัง พอไม่คิดว่าตัวเองมีส่วนผิดก็ไม่หาข้อมูล แล้วก็วนลูปแบบเดิมอีก มีคนตายแบบนี้ทุกปี ออกข่าวกันทุกปี คนพวกนี้ก็ยังคงมีอยู่และไม่ตระหนักรู้ ไม่รู้เมื่อไหร่เรื่องปัญหาสุขภาพจิตจะกลายเป็นบรรทัดฐานทางสังคมที่ทุกคนต้องเข้าใจเหมือนกับที่คนเข้าใจเกี่ยวกับไข้หวัดซะที จริงๆควรเป็นหลักสูตรให้เรียนกันในการศึกษาขั้นพื้นฐานด้วยซ้ำ(ไม่รู้ว่าตอนนี้มีไหม แต่ตอนผมยังเรียนยังไม่มี)
คลิปนี้มีประโยชน์ และ กำลังใจ ด้วยน้ำเสียงที่พี่ทำมันออกมา มันเต็มไปด้วย ความเห็นอกเห็นใจ พลังและหลายอย่างเต็มไปหมด ทั้งหมดในคลิปนี้ถ้าคนที่เป็นโรคซึมเศร้าได้ดูคลิปนี้อยู่ ผมเชื่อเลยครับไม่มากก็น้อย มันทำให้พวกเขาที่กำลังเผชิญสิ่งแย่ๆ อยู่ให้ดีขึ้นได้จริงๆครับ 🙏🙇♂️
เข้าใจดีเลยละ ความรู้สึกประมาณอยู่ปากเหวแล้วไปต่อไม่ได้ เรื่องซึมเศร้า ทุกวันนี้ก็หาวิธีแก้ไปวันๆ พยามสลัดความคิดพวกนั้น อยู่กับปัจจุบันให้มากขึ้น อยู่กับตัวเองให้มากขึ้น และใช่ ไอ้เรื่องสู้กับตัวเองนี่จริงเลย แล้วมันรู้สึกโคตรแย่ที่ มีคนบอกว่าเราทำมันไม่ดีพอ ทั้งที่เขาไม่รู้อะไรเลย ยังดีที่สุดท้าย ปัจจุบันไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว มีครอบครัวที่ดีช่วยเหลือกันและกัน ปม้ทุกวันี้จะยังต้องสู้กับมันอยู่ แต่ก็ดีขึ้นกว่าเดิม(ของแถมเป็นPTSDจากการทำงาน)
ผมก็เคยเป็น โรคซึมเศร้าตอน ป.2 มันทรมานมากๆความรู้ศึกสิ้นหวังไปหมดเลยเเต่ตอนนี้หายเเล้วครับ
ให้กำลังใจดีมากๆ ดูเพลินและเข้าใจง่าย
นวลคลิปนี้ดีมากๆเลยหาข้อมูลมาดีมากๆ ผมเองก็เป็นซึมเศร้า อยากเพิ่มนิดนึงคือนอกจะจะเก็บตัวปฏิเสธตนเองแล้วยังอาจจะกลัวผู้คนร่วมด้วยไม่กล้าตัดสินใจอะไรด้วยตัวเองแล้วถ้าเป็นซึมเศร้ามานานมากๆโดยไม่เคยได้รับการรักษาจนก้าวข้ามการคิดฆ่าตนเองแล้ว จะเกิดความคิดอยากฆ่าคนอื่นได้ด้วยเพราะคิดว่าคนนั้นสร้างปัญหา หรือคิดว่าทำให้เราต้องมาเป็นแบบนี้ หรือคิดว่าถ้าไม่มีคนๆนี้ชีวิตฉันอาจจะดีขึ้น โดยส่วนตัวเรื่องของการรักษานอกจากยาและปรึกษาแพทย์แล้วการสะกดจิตบำบัดได้ผลดีมากๆสำหรับคนที่ติดอยู่ในอดีต คือเรามักจะคิดวนไปวนมาอยู่กับภาพในอดีตที่เลวร้ายและจมดิ่งลงไปเรื่อยๆ การสะกดจิตบำบัดจะช่วยทำให้ความทรงจำในอดีตที่เหมือนวีดีโอที่เราเป็นตัวแสดงจะค่อยๆกลายเป็นภาพถ่ายที่ไร้อารมณ์ทำให้เราก้าวผ่านอดีตนั้นๆมาได้แล้วอาการคิดวนติดอยู่ในอดีตจะค่อยผ่อนคลายลงทีละฉากๆจนในที่สุดจิตใจก็จะค่อยเดินมาถึงปัจจุบัน ขอบคุณที่ทำคลิปดีๆนะครับ และขอบคุณที่อ่านจนจบครับ
ผมมีทุกอาการเลยคับ เป็นมา 2-3 ปีแล้ว แต่ก็ยังสู้ต่อไปคับ เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่เป็นอยู่คับ
ผมก็เป็นโรคซึมเศร้านะ กว่าจะรู้ตัวก็นานมาก สุดท้ายต้องไปหาหมอครับ กินยา 1-2 ปี และปรับความคิดใหม่ สุดท้ายก็ดีขึ้นมากแล้ว หากเป็นคนนอกอาจไม่เข้าใจ แต่ถ้าเคยเป็นแล้วมาดูคลิปนี้ คือ ยืนยันว่า เนื้อหาในนี้ถูกต้องทั้งหมดครับและมันเป็นโรคที่ต้องรักษา อีกอย่าง พยายามทำความเข้าใจกับมัน แล้วรักษาก็หายได้ครับ ขอบคุณนวลมากครับที่ทำคลิปนี้
แชร์ประสบการณ์ค่ะ เรานี่ต้องขอบคุณ ครูที่ปรึกษา ครูสุขศึกษาและครูแนะแนวเลย เรามีภาวะซึมเศร้าตอนอายุ14 เป็นแค่ภาวะ ตอนนั้นที่ปรึกษาเราม.2-3ไม่ใส่ใจไม่สนไม่แลไม่แคร์ เรามีปัญหากับเพื่อนในห้อง แค่กลุ่มหนึ่ง แต่เรื่องมันบานปลาย พอมีคนกลุ่มหนึ่งไม่ชอบเราคนในห้องเลยพลอยไม่เข้าหาเราไปด้วย กลายเป็นอยู่คนเดียว พอบอกที่บ้านกลายเป็นว่าเราผิดเอง ทั้งที่บ้านทั้งโรงเรียนเลย(ช่วงม.2เอาแต่ร้องให้ ช่วงม.3เริ่มทำร้ายตัวเอง) เราสู้กัดฟันจนจบม.ต้น พออายุ16 อยู่ดีๆที่ปรึกษาม.4 ก็เอาใบตรวจสุขภาพจิตมาให้ลองประเมิน เราที่รู้ตัวอยู่แล้วว่าตัวเองมีภาวะแต่ไม่รู้ว่าเป็นไหม เลยทำแบบทดสอบแบบตลกๆ หยอกล้อกับเพื่อนตอนทำสนุกสนานมาก จนครูบอกให้ตรวจนับรวมคะแนน ปรากฏว่าเราเกินเกณฑ์ปกติ ไปค่อนรุนแรงแล้ว จะลบก็ไม่ทันเพราะเพื่อนบอกให้ครูมาดูเรา หลังจากนั้นก็จับเรากับเพื่อนอีก6-7คนไปคุยคาบhomeroom กลายเป็นว่าเราคะแนนสูงสุด ห่างจากเพื่อน10คะแนนเป็นอย่างต่ำ แล้วเพื่อนในห้องดันพูดกันว่าเราแค่อยากร้องความสนใจ ก็เห็นๆอยู่ว่าเราร่าเริงแค่ไหนตอนอยู่ด้วยกัน จนถึงตอนนี้ยังคุยกับที่บ้านเรื่องปรึกษาจิตแพทย์ไม่ได้เลยเพราะที่บ้านอายชาวบ้านเค้ากลัวโดนด่าโดนนินทา ตอนนี้จบม.6แล้ว ต้องขบคุณที่ปรึกษาม.4กับที่ปรึกษาม.ปลาย เค้าคอยติดต่อกันเองแล้วเอาเราไปเจอครูแนะแนวกับครูสุขศึกษามาก มันเลยทำให้ตอนนี้เราเลิกทำร้านตัวเองแล้วค่ะ แต่ยังมีภาวะอยู่ ซึ่งเราจะไปพบหมอเองไม่ได้ เพราะหมอยืนยันว่าต้องเอาผู้ปกครองมาฟังด้วย
ขอบคุณครับที่ทำคลิปนี้มาผมเป็นอาสาให้คำแนะนำผู้ป่วยซึมเศร้าอยู่องค์กรหนึ่ง.ส่วนตัวเคยเป็นโรคซึมเศร้ามาก่อน มันไม่ง่ายเลยครับ ที่ทำให้คนที่ไม่เคยเป็นโรคนี้ "เข้าใจ" คนที่กำลังป่วยอยู่ .หรือผู้ป่วยเองก็ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง (ตอนเป็นก็ไม่รู้ตัวเช่นกัน).*คลิปนี้ช่วยขยายความเข้าใจได้มากเลยครับ ขออนุญาติใช้คลิปนี้ประกอบคำอธิบายนะครับ
ขอบคุณที่ทำคริปให้เข้าใจคนโรคซึมเศร้าค่ะ นั่งฟังแล้วนํ้าตาไหลเลยค่ะ เราไม่เคยไปโรงพยาบาลเลยค่ะ ต้องมานั่งบำบัดเอง หรือเผลอๆก็มองข้ามไปแต่มันก็ยังรู้สึกเศร้าอยู่ ยังดีที่มีเพื่อนคอยฟังเรา มีพี่ปรึกษาแลกเปลี่ยนกันมันช่วยลดลงมาเยอะค่ะ อันนี้เห็นด้วย แนะนำอย่างนึงเลยค่ะ แต่ก็ไม่ได้หายหรอกนะคะ5555
พ่อผมพึ่งจะเป็นโรคซึมเศร้าทำวานหนักมากไม่เคยพักผ่อนพอหนักๆคิดจะฆ่าตัวตายพยายามพุดด้วยกำลังใจเเต่เขาคิดไปเองตลอดทำไมต้องเป้นเเบบนี้นะเเต่ขอบคุณที่ทำให้เข้าใจโรคนี้มากขึ้นนะครับ
เป็นโรคนี้ทรมานจริงๆ ต่อให้จะเจอเรื่องดีดีสมองก็ยังบังคับให้คิดลบเสมอ ดูถูกตัวเองทุกอย่าง ปลีกตัวออกจากสังคมไปโดยปริยาย คงมีแต่การแพทย์ที่รักษาได้ แต่ก็ไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหน...
ขอบคุณนวลมากๆ นะครับที่ทำคลิปแบบนี้ออกมา 🙏🏻
ขอบคุณนะคะที่ทำคลิปดีๆแบบนี้ออกมา ใช้ภาพเป็นตัวสื่ออารมณ์ได้ดีเลยค่ะ อยากบอกว่าตอนดิ่งมากๆนี่รู้สึกเหมือนจมน้ำ หายใจไม่ออก รู้สึกเหนื่อยแล้วหยุดพยายามควานหาอากาศแต่ก็ต้องอยู่ต่อเพราะคนที่เรารัก เป็นซึมเศร้ามาสามจะสี่ปีแล้ว มีอาการประสาทหลอนทางสัมผัสร่วมด้วย พออาการเริ่มดีขึ้นก็มีอาการ panic ซ้อนเข้าอีก ทุกวันมันยากจริงๆนะ แต่ก็พยายามฝืนเพราะคิดว่าในวันข้างหน้ามันจะต้องดีขึ้นขอบคุณที่ทำให้มีคนอีกมากเข้าใจพวกเรามากขึ้นค่ะเราไม่รู้ว่าเป็นซึมเศร้าตอนไหน เพราะความคิดอยากตายมีตั้งแต่สมัยมอต้น (ตอนนี้ออกจากมหาลัยแล้ว)แต่ตอนที่แย่จริงๆคือนตอนที่นอนไม่หลับ สมัยปีสองของมหาลัย ทำยังไงก็ไม่หลับ หลับได้ตีห้าตื่นเจ็ดโมง ง่วงมาก ปวดหัว เหนื่อย แต่ก็ยังไม่หลับ ทนไม่ไหวขอพ่อไปหาหมอ ตอนแรกพ่อก็อึกอ้ก คิดว่าแค่นอนไม่หลับไม่น่ามีปัญหาอะไร ไปหาหมอ ได้ยานอนหลับมาก็ไม่ดีขึ้น พอนอนไม่หลับอารมณ์ก็จะไม่คงที่ ทำให้ดิ่งง่าย พอเป็นบ่อยๆเข้าคุณหมอจึงวินิจฉัยว่าเป็นซึมเศร้า ซึ่งเราก็ไม่แปลกใจเท่าไหร่ ได้ยามากิน เพิ่มยาขึ้นเรื่อยๆ ค่ายาก็แพง จนตอนนี้รู้สึกหมดหวังที่จะหาย แต่ครอบครัวบอกว่าเราดีขึ้นมาก ดูสดใสขึ้น มันทำให้เราพยายามจะสู้ต่อ แต่ก็รู้สึกผิดกับคนใกล้ตัวที่เราเป็นแบบนี้ ไม่หายสักทีขอบคุณที่เข้าใจค่ะและขอบคุณทุกท่านที่ทั้งเป็นรึไม่ได้เป็นซึมเศร้า ขอบคุณที่ยังมีชีวิตอยู่นะคะปล. นั่งฟังคลิปแล้วร้องไห้เฉย 55+
เคยเป็นรักษาจนทุเลา ตอนนี้คิดว่าเริ่มกลับมาเป็นอีกแถมหนักกว่าเก่า เกมต่างๆที่เคยเล่นเวลาเซงๆเครียดๆทั้งออฟไลน์/ออนไลน์ที่เล่นกับเพื่อนก็เบื่อเหนื่อยไม่ได้เล่นจนเพื่อนถามหา หนังก็ไม่อยากดู ข้าวปลาเบื่อไม่อยากกิน บางที2วันกินมื้อ แต่มีอะไรกระทบอารมณ์ก็แกว่งอาละวาดเหมือนคนบ้า สุดๆก้อบีบคอตัวเองจนเกือบหมดสติให้รู้สึกเฉียดตายเป็นยังไง เศร้า ทุกข์ ท้อ หมดเรี่ยวแรง สิ้นหวังไปหมด
ว้าว
4 ปีที่ผ่านมา โคตรทรมาน กับการสู้อีกคนในตัวเอง สู้ไปด้วยกันครับ
ขอบคุณนวลที่ทำเรื่องโรคซึมเศร้า เราจะส่งคลิปนี้ให้ครอบครัวเรา เราอยากให้เขาเข้าใจว่าที่เราเป็นไม่ใช่วันห่วยๆ แต่มันห่วยทุกวันจนไม่อยากมีชีวิตอยู่ เราหาหมอ กินยา พยายามไขว้คว้าความสุขตามที่ยามอบแสงสว่างให้ แต่นวลเชื่อมั้ย กลายเป็นว่า เราไม่มั่นใจเลย ถ้าวันไหนลืมกินยา อยากจะทำตัวโปร่งแสง หายไปจากตรงที่อยู่ เราพยายามสู้แม้จะบิดเบี้ยว และหวังว่าจะหายในสักวัน
content เลอค่าอีกเช่นเคย ขอบคุณนวลมากจริง ๆ ครับ
จริงครับ ทุกคนเขาจะมอง จะพูดแบบที่นวลพูดมาทั้งหมด ผมไม่รู้จะพูดอะไรต่อเลย แค่จะบอกว่า ทั้งหมดเป็นเรื่องจริงครับ เป็นเรื่องที่มองข้ามไม่ได้จริง ๆ หลัก ๆ มาจากสังคม Bully กับความคิดโง่ ๆ ที่ว่า เป็นแล้วเดียวก็หายเอง. ผ่านมา 12 ปี แล้ว ผมยังไม่หายเลย รู้สึกชินชา รับรู้ถึงความสุขไม่ได้เหมือนเมื่อก่อน สาเหตุก็มาจากคนเนี่ยแหละครับ ขอบคุณที่ทำคอนเทนต์ดี ๆ แบบนี้ให้คนที่ไม่เข้าใจในเรื่องนี้ ได้เข้าใจกัน
เราไม่ได้เป็นซึมเศร้านะ แต่ทำไมเราฟังแล้วร้องไห้ ;w; ยิ่งสตอรี่ของคุณหมาพ่อลูกในเรื่องก็คือแบบ ฮือออออ
เป็นคลิปที่ดีมากเลยครับ ฟังแล้วรู้สึกสู้ชีวิตได้ดีขึ้นเยอะเลยครับคุณนวล
ช่วงนี้พี่ขยันลงคลิปมากๆเลย ไม่ได้ท้วงอะไรนะคะ ชอบบค่ะ ลงอีกเยอะๆนะคะ
ขอบคุณนะคะ เป็นกำลังใจให้ทำคลิปดีๆแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆค่ะ ❤️
ขอบคุณค่ะ : เพียงแค่ ไม่เคยรู้เลย ว่าเปน โรค นี้ จะมีโรคชนิดนี้ เพราะ มีบุคลิกภาพ ไม่ใช่ แนว มองโลกในแง่ บวก หรือลบ ข้อมูล สุดยอด ค่ะ 🍃🍀☘️🌷🌸🌻☘️🌲🌳🍀☘️🌿🌼🌸🌻🌸🌲🍀☘️☘️🌳🍀🌱🌸🌼🌷🌼🌻🌸🌿☘️🌱🌷🌸🌼🌻🌳🍀☘️
content คุณภาพอีกแล้วนวล ขอบคุณนะ
คอนเทนท์ดีทุกคลิปเลย ซึ้งใจมากเลย🙏😢
ดูคลิปนี้ รู้สึกอยากร้องไห้มากเลยคะ พอคิดถึงเรื่องตัวเอง ชอบคลิปนี้มากเลยค่ะ มันเหมือนกับว่ามีคนให้กำลังใจนุเลยคะ มีคนปลอบนุนะคะ ขอบคุณนะคะ 🙏
คริปคุณภาพมาก เป็นแนวทางการนำเสนอเรื่องนี้ให้เข้าใจง่าย พูดแบบนี้ให้ที่บ้านฟังเขาดูมีมุมมองกับน้องเราต่างไปมาก ขอบคุณสำหรับการรวบรวทและสรุปข้อมูลที่มีคุณภาพนะคะ
ใจก็คือใจของเราเอง ตัวก็คือตัวของเราเองเราสามารถควบคุมอารมณ์ได้นั่นก็คือตัวเราเรายิ่งเศร้า มันก็จะยิ่งดิ่ง แล้วถ้ารู้แล้วว่าตัวเองซึมเศร้า ทำไมถึงต้องเศร้า เรายิ่งเศร้าเราก็ยิ่งเจ็บเอง ในเมื่อมันไม่ดีแล้วเราจะไปคิดมันทำไม คิดยอมรับแล้วแก้ปัญหาไม่ได้หรอ อย่ายอมแพ้จงยอมรับรีบลุกแล้วจะได้ไปต่อ เราไม่ได้เอาชีวิตของพวกเรามาเจอกับสิ่งนี้ ควรใช้ชีวิตให้เต็มที่ครับหากชีวิตนี้เรายังไม่ตาย
โรคนี้มันห้ามเรามีความสุขจริงๆ เราชอบตอนอยู่กับเพื่อนๆมาก โรคนี้ก็บอกเราเสมอว่าเพื่อนๆไม่ชอบเรา อย่าไปรบกวนเขาดีกว่า เขารำคาญและรู้สึกว่าเราเป็นภาระ บางทีการไปหาหมอมันก็ง่ายกว่าการบอกคนรอบข้าง เหมือนการcome outของlgbtเลย เราต้องการการซัพพอร์ตของคนรอบข้างมากๆเพราะต้องสร้างแนวคิด ความเชื่อใหม่ นั่นคือส่วนที่ยาช่วยไม่ได้หมด ยิ่งการหาจิตแพทย์ในไทยยังยากและค่าใช้จ่ายเยอะอยู่ อย่างน้อยก็สำหรับเรา ทำให้คนที่ป่วยต้องพยายามเยอะมาก บางครั้งเราแค่ต้องการคนบอกเสมอๆว่าดีใจที่เราอยู่ด้วย แค่นั้นก็ดีแล้ว คนที่ไม่ป่วยก็อาจจะคิดว่าผู้ป่วยรู้อยู่แล้ว เขาก็รู้จริงๆ แต่มันยากที่จะเชื่อและลบล้างความคิดเดิมๆที่เชาฟังทุกวัน เพราะงั้นบอกเขาเถอะค่ะ
ขอบคุณครับพี่นวล
![[Part 1] 🍛มหาเศรษฐีตกใจที่ได้กินผัดหมี่แบบเดียวกับที่ภรรยาเคยทำให้⁉️#ละครสั้น #ละครคุณธรรม #shorts](http://i.ytimg.com/vi/y_NDTtL5e8Y/mqdefault.jpg)
ถ้าคุณชอบ content นี้ กรุณากด subscribe และกดกระดิ่ง เราไม่สามารถผลิต content ดีๆอย่างต่อเนื่องได้ หากไม่มีผู้ชมมองเห็นผลงานของเรา
.
ร่วม donate เพื่อสนับสนุนทีมงานนวลได้โดยตรง
ธนาคารกสิกรไทย เลขบัญชี 097-2-75152-9 นายกวิน ศิริพานิช
.
เราขอเป็นกำลังใจให้ผู้ป่วยและคนรอบข้าง คุณไม่ได้อยู่เพียงลำพังครับ
ชอบcontentนี้ กดซับแล้ว😊
อยากให้นวลทำภาค 2 ค่ะ พอดีเราอยากให้แนะนำเพิ่มเกี่ยวการมีวินัยในการทานยา คือคนเป็นโรคนี้มักหยุดยาเองเมื่อคิดว่าฉันดีขึ้นแล้ว ฉันหายแล้ว(ล่ะมั้ง?) คือคิดเอาเองแล้วหยุดยาด้วยตัวเองไม่ปรึกษาแพทย์ นั่นเป็นการกระทำที่ผิดมากๆ เพราะยาโรคซึมเศร้าต้องกินต่อเนื่องหลังจากหายแล้วอย่างน้อย 1 ปี (ไม่นับระหว่างรักษานะคะ อันนั้นแล้วแต่เคส แต่หลังจากหายแล้วต้องกินต่ออีก 1 ปี) สำหรับผู้ป่วยโรคซึมเศร้าครั้งแรก ถ้าหยุดยาเองจากที่สารเคมีในสมองกำลังจะเป็นปกติ มันจะกลับมาแย่ลงอีกและจะหนักกว่าเดิม จนกลายเป็นการป่วยซึมเศร้าครั้งที่สอง ซึ่งจะเลวร้ายกว่าครั้งแรกมากๆ (ประสบการณ์ตรงค่ะ) และจะต้องกินยานานขึ้นอีก หลังจากแพทย์วินิจฉัยว่าคุณหายแล้ว(จากซึมเศร้าครั้งที่2) ต้องกินยาต่อเนื่องอย่างน้อย 3 ปี
และจำนวนปีของการกินยา อาจจะมากขึ้นเรื่อยๆตามประวัติการป่วยซ้ำด้วยโรคนี้ ซึ่งไม่ใช่ความผิดของผู้ป่วยเลย แต่มักจะเกิดจากคนรอบตัวหรือสภาพแวดล้อม(อันนี้ควบคุมไม่ได้จริงๆ บางทีเจอเหตุการณ์หนักๆก็อาจเป็นได้อีก แต่โอกาสน้อย)
คนใกล้ชิดมักพูดกับผู้ป่วยว่าเธอดูดีขึ้นแล้วนะ หยุดกินยาได้แล้วล่ะ ไม่ต้องไปหาหมอแล้วมันเปลืองเงิน หรืออื่นๆอีกมากมาย นำไปสู่การหยุดยาด้วยตัวเอง ทำให้ผู้ป่วยกลับมาเป็นโรคนี้ซ้ำอีก
เป็นอะไรที่อันตรายมากๆค่ะ อยากให้ช่วยกันระวังด้วยนะ
ปล.ขอบคุณสำหรับคลิปเนื้อหาดีๆค่ะ เล่าได้ละเอียด เข้าใจง่าย และที่สำคัญเนื้อหาถูกต้องที่สุด เราเองก็ป่วยเป็นโรคนี้ มันเจ็บปวดทรมาณมากๆ อยากให้คนอื่นๆปรับความเข้าใจต่อโรคนี้ใหม่ด้วยการมาดูคลิปนี้ เพราะยังมีคนเข้าใจผิดอยู่เยอะมากเลย
เป็นกำลังใจให้ทำคลิปดีๆต่อไปนะคะนวล❤️
ผมว่าพี่นวลควรใส่ QR code ช่องทาง Donate ไว้ท้ายคลิปเคียงข้างคู่กับช่องทางติดต่อนะครับ จะได้ง่ายขึ้น เเละจะทำให้คนเห็นมากขึ้นด้วยครับ เเนะนำๆ
อยากให้นวลทำเปรียบเทียบเรื่อง introverts กับ พวกคนที่ connection เก่งๆด้วยค่ะ เราเห็นคนใน Twitter พูดเรื่องพวก connection ไม่เก่งไม่ควรได้รับโอกาสดีๆถึงแม้ความสามารถจะเก่งจะพยายามมากเท่าไหร่ก็ตาม ส่วนตัวเราเป็น introverts พูดไม่เก่งเข้าสังคมไม่เก่งแต่จะพยายามทำหน้าที่ให้ดีที่สุดทดแทน แต่พอเจอคนส่วนใหญ่คิเแอบนี้เข้าไปถึงกับพูดไม่ออกเราไม่เข้าใจว่าทำไม แค่เข้าสังคมไม่เก่งเองอะแค่นั้นเอง
+1
ใช่ค่ะ
ดันๆเลยค่ะ
+เลยครับ
ส่วนตัวคิดว่าไม่ได้ต้อง connect เก่งอะไรขนาดนั้น แค่พอเข้าสังคมได้ คุยกับเพื่อนร่วมงานรู้เรื่องก็น่าจะเพียงพอต่อการทำงานแล้ว
คนที่ป่วยเป็นโรคซึมเศร้าส่วนใหญ่ ภายนอกดูร่าเริงมากนะ จะมีความเห็นอกเห็นใจคนอื่นสูงมาก เกรงใจไปซะหมด เพราะกลัวจะถูกมองว่าอาการป่วยของตัวเองแค่เรียกร้องความสนใจ หลายคนเลยมักพยายามเก็บซ่อนเอาไว้ ทำเป็นไม่มีอะไร เวลาเจอเรื่องร้ายๆ หรือถูกคำพูดทำร้ายจิตใจก็มักไม่แสดงออกมา ทำเป็นร่าเริงหัวเราะเฮฮา แล้วกลับมาดาวน์ในห้องคนเดียว บางทีน้ำตาไหลออกมาโดยที่ไม่รู้ว่ากำลังเสียใจอะไรด้วยซ้ำ
การเก็บกลั้นความรู้สึกไว้ก็เหมือนระเบิดเวลา รอวันที่ก้อนสีดำๆในใจมันขยายใหญ่ขึ้นจนหายใจไม่ออก ผู้ป่วยหลายคนกำลังจะจมน้ำ ไม่รู้ว่าวันไหนเขาจะหมดแรงว่าย หรือเขาเจอเรื่องอะไรที่ทำให้เขาไม่อยากว่ายน้ำต่อ
คนรอบข้างควรสังเกตุอาการ เพราะถ้าเกิดเขาไปเจอเรื่องอะไร สารสื่อประสาทอาจจะบอกให้เขาหยุดว่ายน้ำนั้นก็ได้
ถ้ามีใครซักคนยื่นมือมาดึงเขาขึ้นได้ก็คงจะดี แต่ถ้าไม่ไหว แค่จับมือไว้ให้เขาไม่ต้องว่ายน้ำเหนื่อยก็ได้
เมื่อต้นปี รุ่นพี่เราเพิ่งกระโดดตึกไป ตัวเราเองก็ป่วยอยู่ เมื่อก่อนมักจะคุยกันตามประสาคนป่วย แต่ตอนนี้พี่เขาไปสบายแล้ว ส่วนเราเองก็ไม่รู้ว่าจะไปวันไหน กลางอกเราเหมือนมีก้อนสีดำๆ ทุกวันเราคิดแค่จะตายยังไงดี ในหัวเราหาวิธีตายตลอดเวลา
ผมเป็นเหมือนคุณเลยในหัวฟุ้งซ่านสมาธิสั้น ถ้าหยุดจดจ่อกับอะไรสักอย่างในหัวผมมันจะวนมาให้คิดถึงเรื่องตัวเองนั้นได้ตายแบบไหน มันเป็นช่วงเวลาที่ไม่นานนักเพียงไม่มีวินาที แต่ผมกับเห็นภาพการตายของตัวเองซ้ำๆเหมือนเป็นลูป ผมอาการเส้นกระตุกแบบ ทรมานหรือสะดุ้ง สติถึงจะกับมา ผมไม่มีพูดคุยกับใครมาเป็นเวลา10เดือนแล้ว แค่จะพยายามอ่าปากออกเสียงก็รู้สึกว่าลึกๆข้างในมันปฏิเสธการพูด หรือมีปฏิสนธิกับผู้อื่นผู้คนรอบตัว ผมปฏิเสธทุกคน ผมจมกับความคิด ผมจมมาตั้งแต่เด็กๆ ผมไม่เคยพูด ความรู้สึกของการจมให้ใครได้รู้ จนมันสะสม ตอนนี้มาได้ปะทุออกมาแล้วอีกครั้ง ใช่แล้วครับผมมันเคยปะทุออกมาแล้วครั้งนึง ปต่ตอนนั้นด้วยสภาพแวดล้อมและสังคมมันก็จะไม่ได้รุนแรง ตอนนั้นผมมีความรู้สึกว่าทำไม ทำไม ทำไม อยู่ในหัวผมตลอดเวลา ผมโกรธแต่ไม่แสดงออกแบบชัดเจนว่าโกรธ ผมจะนิ่งแบบพักใหญ่และก็จะกับมายิ้ม เมื่อก่อนผมจะใช้วิธีนี้ในการทำให้สงบถึงจะไม่มากแต่ก็ไม่รุนแรง ถ้ามันถึงจุดที่ผมคิดว่ามันหนักมากๆผมก็จะหลบและหนีหาที่ที่ไม่มีใคร อยู่คนเดียวทบทวนเรื่องราว และก็ทิ้งท้ายด้วยคำว่าช่างมัน แต่นั้นละครับมันกับเป็นการเก็บสะสม จนทุกวันนี้ ผมไม่สามารถที่จะก้าวผ่านมันไปได้อีกแล้ว อยากจะหนีแต่ก็หนีไม่พ้นชีวิตมันมีปัจจัยหลายอย่างมากเกินไปจะยอมรับก็เป็นไปไม่ได้เพราะผมไม่สามารถรับมันไหว ขอบคุณน่ะครับสำหรับพื้นที่เล็กๆ ผมก็แค่อยากบ่นเฉยๆ ไม่ได้อยากปรึกษาหรือให้ใครรับฟัง แต่แค่รู้สึกว่าอย่างคนที่เป็นเหมือนผมหรือคล้ายๆผม หรือไม่คล้ายและไม่เหมือนก็ช่าง ผมแค่อยากได้พื้นที่เล็กๆตรงนั้นเพื่อให้ผมไม่รู้สึกถึงความโดดเดี่ยวในใจ ขอบคุณครับ
@@nonrestart5519 ระบายได้เลยค่ะ การระบายออกทำให้เราสบายใจขึ้น เราก็ประสบปัญหาการเข้าสังคมเหมือนกัน เราหวาดระแวงการเข้าสังคมเลยต้องอยู่แต่บ้าน
ป.ล.ตอนนี้เราเปิดแอคเคาท์ใหม่ในทวิตเตอร์ไว้พิมพ์ระบายความรู้สึก ไม่ต้องให้ใครรับรู้ แค่เราได้ระบายออก ก็รุ้สึกสบายใจขึ้นเลยล่ะ ลองดูนะคะ คิดซะว่าเหมือนเป็นไดอารี่ก็ได้ค่ะ 😸
เราดีใจนะคะที่คุณยังสามารถควบคุมและต่อสู้กับก้อนสีดำในใจของคุณจนถึงวันนี้ เราชอบการเปรียบโรคนี้กับการว่ายน้ำมากค่ะ มันเห็นภาพและรู้สึกได้เลย จากใจคนที่กำลังป่วยเหมือนกัน เราไม่รู้เลยว่าวันไหนที่สมองจะสั่งให้ร่างกายและความคิดเราหยุดว่ายน้ำ จมดิ่งลงไปลึกขึ้น เราดีใจนะคะที่ได้อ่านคอมเมนต์และเรื่องราวของคุณ ขอให้ทุกๆวันต่อจากนี้ไปคุณเข้มแข็งขึ้น ตื่นจากฝันร้ายและอยู่เพื่อพบเจอแต่เรื่องมหัศจรรย์ในชีวิตนะคะ ถึงเราจะไม่ได้เป็นคนที่สามารถดึงคุณขึ้นมาจากสระน้ำได้ แต่เรากำลังว่ายน้ำอยู่ข้างๆคุณนะคะ สักวันเราจะขึ้นจากสระนี้ไปได้พร้อมๆกันค่ะ 🤍
ไม่ใช่ทุกคนที่ร่าเริงค่ะ แค่ดูปกติ อันนั้นเป็นนิสัยของแต่ะคนคะ
แล้วสังเกตยากมาก ดูผิวเผินเหมือนคนอารมณ์ไม่ดีเท่านั้น มันแยกแยะไม่ได้หรอกค่ะ
จากประสบการณ์จริง
แล้วถ้าคนทั่วไป วิเคราะห์ไม่ได้ เค้าก็ไม่รู้ว่าคุณลำบาก ต้องการคนยื่นมือมาช่วยค่ะ
นี่เป็นซึมเศร้าตั้งแต่ม.1 กว่าจะเริ่มรักษาคือปลายม.2เกือบจะขึ้นม.3แล้ว ตอนแรกแม่ไม่มีความเข้าใจเลยเอาแต่ลากเข้าวัดจนเราเริ่มทำร้ายตัวเองอีกครั้งแม่เลยยอมพาไปพบจิตแพทย์ แล้วตอนเริ่มรักษาคือเริ่มมาก็อยากยอมแพ้แล้ว ตอนนั้นแม่แจ้งจารย์ที่ปรึกษา แล้วจารย์ที่ปรึกษาหมวดการงานคอบปลอบนะ แต่ที่ปรึกษาที่อยู่หมวดคณิตเอาไปคุยในหมวดคณิตแล้วจารย์คณิตพื้นมาพูดหน้าห้องว่า
"ห้องนี้มีคนเป็นบ้าด้วยหรอ"
วันนั้นกลับมาบ้านเกือบทำร้ายตัวเองรอบที่4ในชีวิตแล้ว แต่วันนั้นน่าจะมีนัดจิตแพทย์เลยไม่ได้ทำเพราะได้คุยกับหมอก่อน แต่ทุกวันนี้ที่ตอนนี้จบม.6กำลังจะเข้ามหาลัยก็ยังให้อภัยจารย์คนนั้นไม่ได้เลย
ตอนนี้รักษาซึมเศร้าดีขึ้นมากแล้วแต่กำลังรักษาอาการอื่นอยู่ ยาที่ใช้มีผลให้มีอาการซึมเศร้าจากการใช้ยาต่ออีก ตอนนี้เลยค่อนข้างไม่ต่างจากช่วงม.1ที่ยังไม่เริ่มรักษาซึมเศร้าเท่าไหร่(ยกเว้นการทำร้ายตัวเอง ยังไม่ถึงขั้นนั้น)
ถามหน่อยครับๆ ความคิดจะฆ่าตัวเอง มันเป็นยังไงบ้างเหรอครับ บอกมาได้เลยนะครับ ยังไงก็ไม่ต้องคิดเยอะ ผมพร้อมรับฟัง เพราะผมสงสัยมานานแล้วครับ อยากที่จะเข้าใจ//เฝ้ารอคำตอบ
@@cat747 ก็แค่รู้สึกว่า"หรือบางทีการมีอยู่ของเรามันจะไม่มีประโยชน์อะไรเลย" "ถ้าเราหายไผ หลายๆอย่างคงดีกว่านี้" ฯลฯ อะ ช่วงนี้ซึมเศร้าจากการใช้ยาก็ยังมีความคิดนี้อยู่ แต่จัดการความคิดได้เลยยังsafeอยู่
@@cat747//ยาวมากขอบอก// มันคือการมองความตายเป็นทางออกของปัญหาครับ เหมือนเราเจอเรื่องแย่ๆ เราทรมาน เราหาทางออกไม่ได้ มองไม่เห็นอนาคต รู้สึกไร้ค่า อารมณ์แบบ " ฉันจะอยู่ไปทำไม อยู่ไปก็ต้องมาทรมานแบบนี้ เราจะอยู่กับความรู้สึกแย่ๆแบบนี้ไปตลอดไม่ได้นะ " แทนที่เราจะแก้ปัญหาโดยการทำอะไรให้มันดีขึ้น เยียวยาจิตใจตัวเอง มันไม่ใช่ มันคือโรคซึมเศร้า เราไม่มีความคิดที่จะเปลี่ยนเเปลงตัวเอง เรารู้สึกว่ามันยาก เรารู้สึกว่าเราทำไม่ได้หรอก มันเลยก่อเกิดมาเป็นความคิดฆ่าตัวตายแทน จบปัญหาไปเลย เจ็บแป๊บเดียว ไม่ต้องมาเจ็บแบบนี้อีกแล้ว ไม่ต้องมาเจอเรื่องซ้ำๆ เดิมๆ ที่ไม่เคยมีอะไรดีขึ้นเลย
วันนึงเรารู้สึกว่า วันนี้ล่ะ เรากล้าพอแล้ว จากที่กลัวมาตลอด วันนี้ล่ะ จะได้ไปสักที เลยไปหยิบเชือกมา ผูกเสร็จอะไรเสร็จ พอเอาเชือกมาเกี่ยวคอ เราลองนั่งยองๆ ให้เชือกรัดคอตึงๆ(แต่ยังไม่ได้เตะเก้าอี้) แล้วมันเป็นความรู้สึกที่แบบ " แย่มาก " มันหายใจไม่ออก มันสั่นไปหมด เป็นความรู้สึกเจ็บแบบที่แย่ที่สุดที่เคยสัมผัสในชีวิต รู้สึกว่าคงทนเจ็บแบบนั้นอีก 5 นาทีไม่ได้ /ไม่แน่ใจว่ามันใช้เวลาเท่าไหร่กว่าเราจะหมดลมหายใจไปจริงๆ/ สรุป นั่งจิบน้ำส้มชิวๆดีกว่า
@@cat747 มันจะเชิงตัดพ้อกับตัวเอง หรือเกิดจากแรงกดดันจากคนรอบๆตัวจนมีความรู้สึกเช่นสมมติคนในครอบครับทะเลาะกันก็จะมีความรู้สึกว่า “เราผิดใช่ไหม ถ้าไม่มีเราอยู่คงจะดีกว่านี้” อะไรแบบนี้ เหมือนอยากปิดกั้นความรู้สึกตัวเองที่เคยสั่งสมมา “ถ้าตายไปน่าจะดี ไม่ต้องมากังวล ไม่ต้องลำบาก ไม่ต้องได้ยินใครว่าใครล้อ” ปัณหาแบบนี้เกิดจากการทะล้อเลียน บู้บี้จากเพื่อนได้เช่นกัน ไม่ก็ถ้าเรามีปัญหาบอกไปแล้วไม่มีใครสนใจก็มีความคิดแบบนี้ได้เหมือนกัน ~By คนที่เป็นโรคซึมเคร้า(มั้ง) ไม่แน่ใจในตัวเองเหมือนกัน แต่ไม่หนักมากพยายามหาแรงบันดาลใจอยู่555
ไอ่ตรงอาจารย์ปากดีผมโคตรเข้าใจเลยครับ สู้ๆนะครับถึงแม้เม้นผมจะช่วยคุณอะไรไม่ได้มากแต่ผมก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณสู้กับโรคที่เป็นอยู่นะครับ "สู้ๆๆครับ"
ในสมัยเด็กราวๆป.5 เราได้มีอาการซึมเศร้าและไม่รู้ตัว มารักษาอีกทีก็ราวๆม.4 หลังจากหายและได้รับความใส่ใจจากคุณยายและเพื่อนๆค่ะ หลังจากนั้นก็ดันมาเป็นanxietyแทน anxietyก็อยากให้พี่ลองทำดูเรื่องนี้นะคะ หนูเชื่อว่าพี่ๆน้องๆหลายคนอาจเป็นanxiety หรือโรควิตกกังวลค่ะ anxietyก็คือการที่เราหวาดระแวงสิ่งรอบตัว รู้สึกโดนจังจ้องทั้งๆที่รู้ว่าไม่มีใครจ้องเราทั้งนั้น จะมีอาการpanicด้วยค่ะ ลองๆศึกษาดูนะคะ เผื่อเข้าใจเพื่อนๆรอบตัวมากขึ้น♡
ตัวอย่าง หนูเองก็กลัวที่จะออกไปข้างนอกในที่ที่มีผู้คนชุกชุมค่ะ มันไม่ใช่แบบintrovertแต่มันคือความกลัวและกังวลค่ะ เราสามารถตื่นตระหนกได้ตลอดเวลาเลย จู่ๆก็ร้องให้เพราะสิ่งที่กำลังคิดเลยก็มี สู้ๆค่ะรักช่องนี้มาก
เหมือนเจอเพื่อนเลยค่ะ
เราเป็นทั้งซึมเศร้าแล้วก็เป็นแบบนี้เลยค่ะ เราบอกใครไม่ได้เราไม่กล้าเลย ที่บ้านไม่ได้มองโรคซึมเศร้าเป็นโรคทั่วไป ขนาดเราไม่สบายปวดท้องเมนส์เค้ายังโทษเราเลยค่ะ บอกว่าเราไม่ดูแลตัวเองเอง เราไม่กล้าป่วยด้วยซ้ำ เราเหนื่อยมากเลยค่ะ หลายครั้งที่เราคิดจะตาย แต่เราก็ยังติดงานกลุ่ม ติดพ่อแม่ครอบครัว คิดว่าถ้าเราตายไปแล้วใครจะทำงานกลุ่ม ใครจะอยู่กับยาย น้าจะผิดหวังมั้ยถ้าเราหายไป เรากลัวไปหมดเลยค่ะ เราอยู่แบบไม่มีความสุข ทุกวันทุกนาทีของเราอยู่กับความหวาดระแวง เราเพิ่งมารู้ตัวว่าเราเป็นคนที่ยิ้มตลอดเวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่น แม้ว่าเราจะโดนด่า จะทำพลาด แต่พอเราอยู่คนเดียว อยู่กับคนที่เราสามารถบอกเค้าได้ เราก็ดาวน์แบบดิ่งลงไปเลยค่ะ เราคิดติดลบตลอดเวลา ทั้งๆที่เมื่อก่อนเราเป็นคนคิดบวกแบบร้อยเปอร์เซ็น เราไม่รู้ว่าเริ่มตอนไหน เรากินอะไรไม่ค่อยลง เราเบื่อง่าย เราไม่อยากขยับตัว เบื่อทุกอย่างที่เคยชอบทำ ไม่โฟกัสเรื่องเรียน ถึงจะพยายามแล้วเราก็หลุดง่ายมากๆ เรากลายเป็นคนขี้เกียจ แต่เราก็ทำงานทันเด้ดไลน์ทุกครั้ง แต่เรารู้สึกเสียพลังงานไปหมดเลย ร่างกายเราอ่อนแอลงมากๆ เรานอนไม่หลับ จะมานอนเต็มๆก็สองสัปดาห์หนึ่งหรือสองครั้ง หรือไม่ก็ตอนที่ร่างกายไม่ไหวแล้วจริงๆ เราดิ่งง่ายมากถ้าได้รับคำพูดแย่ๆ เชิงพิจารณ์ลบๆ ด่า หยาบคาย จากคนที่เรารักหรือสนิทมาก เราไม่มีความสุขเลยค่ะ เราควรทำยังไงดี
@@안니-j1g ผ่านไปให้ได้คับ จิตรใจเท่านั้น คับ ถึงจะไม่ได้100% แต่เราสู้ต่อได้คับ
เราตาย ทุกอย่างจบ ก็จริง แต่เราจะแพ้ โรคบ้านี้คับ แตะมันออกให้ได้นะคับ
@@안니-j1g ฮือ คุณเก่งมากที่สู้มาถึงตอนนี้ได้นะ คนรอบข้างอาจจะยังไม่เห็นความลำบากของคุณ แต่เราชื่นชมความพยายามของคุณนะ มันเหนื่อย มันท้อ ตอนนี้มันไม่อยากทำอะไรแล้ว แต่อย่างน้อยลองตั้งเป้าหมายง่าย ๆ ให้ตัวเองก่อน อย่าง" กินข้าวมื้อนี้ให้เสร็จนะ" พอเราทำได้เราก็ต้องชมตัวเองนะ ไม่ใช่ว่าเราเป็นคนพิเศษ แค่มีสิทธิ์ที่จะมีชีวิต เราก็เคยรู้สึกว่าชีวิตนี้อยู่ไปก็เปลืองเปล่า ๆ นะ แต่เราเชื่อว่าตัวตนเนี้ยมันมีความหมายกับคนอื่น ต่อให้แค่คนเดียวก็เถอะ
//ร่ายซะยาวเชียว 55455
ในวันนึงที่คุณไม่ไหวแล้วจริง ๆ อยากให้ลองกลับมาที่คอมเม้นนี้แล้วรู้ว่า เม้นนี้ยังเชื่อมั่นและอยากให้คุณอยู่ที่นี่นะ
ดูคลิปอยู่ดีๆก็ร้องไห้ ผ่านมา 10 ปีเหมือนพึ่งมีคนเข้าใจเราอ่ะ เพราะคนหลายคนไม่เข้าใจว่าคนที่เป็นโรคนี้เขารู้สึกนึกคิดยังไง ขอบคุณพี่นวลที่ทำคลิปอธิบายเกี่ยวกับโรคซึมเศร้าค่ะ
จากคนใกล้ชิดผู้ป่วยนะครับ ใครที่กำลังดูแลอยู่หรือกำลังช่วยเค้าอยู่ อย่าท้อ อย่ายอมแพ้นะครับ เข้าใจว่าบ้างครั้งมันก็ไม่ไหว แต่ถ้าลองคิดดีๆแล้ว สิ่งที่รู้สึกแย่ ผู้ป่วยต้องรู้สึกแย่มากกว่าเราหลายเท่า ขอบคุณนวลนะครับที่ทำให้เข้าใจมากขึ้น จะพยายามช่วยรักษาเค้าให้หายไวๆ แล้วก็รักษาตัวเองด้วย ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ ทั้งผู้ป่วยและคนที่ดูแลผู้ป่วย
++ค่ะเราเป็นคนนึงเลยนะคะที่แบบตอนม.ต้นเคยมีเพื่อนต่างห้องเป็นโรคซึมเศร้าคือตอนนั้นโรคซึมเศร้ามันยังใหม่ๆคนส่วนใหญ่ยังไม่ค่อยมีความรู้เรื่องพวกนี้เท่าไหร่ทั้งครูและแม่เพื่อนไม่เข้าใจก็ว่าเพื่อนเป็นโรคซึมเศร้าไม่ยอมะพาลูกไปหาหมอเพราะคิดว่ามันดูแย่คนอื่นจะคิดว่าบ้าอและครู(ที่แย่ๆ)ก็ชอบบูลลี่เพื่อนว่าคิดไปเองเป็นโรคหรอหรือเรียกร้งความสนใจหรออะไรพวกนี้คือเพื่อนมาเล่ามาระบายให้ฟังบ่อยมากๆเพราะเร่เป็นเพื่อนแค่ไม่กี่คนที่อยู่กับคนนี้เราก็ฟังตลอดแต่ตอนนั้นเด็กมากๆเลยแบบคิดว่าเราแค่รับฟังอย่างเดียวแถมแค่คนเดียวแก้ปัญหายังไม่ตรงจุดเลยบอกเพื่อนไปว่าทางที่ดีควรไปหาหมอที่เฉพาะทางน่าจะช่วยได้เยอะเลยนะจะได้หายไวๆด้วยแต่นั้นแหละแม่ไม่ให้ไปอละเพื่นก็โดนครูบูลลี่เพื่อนในห้องบูลลี่บ่อยๆจนเพื่อนเก็บกดเพิ่มเพราะช่วงนั้นเราก็ติดงานในห้องหนักๆมากเลยช่วงเย็นเลยอยู่กับเพื่อนนานไม่ได้คุยได้แปบๆแล้วก็ต้องของตัวไปทำงานกลุ่มบ่อยๆ ทำให้เพื่อนอาจจะระบายได้น้อยลงมั้งให้อารมณ์รึนแรงขึ้จำได้เลยว่าเพื่องห้องเรามาเรียกเาไปช่วยงานกลุ่มตอนเราคุยกับเพื่อนเราเลยขอตัวไปทำแล้วเพื่อนคงรู้สึกหวงเพื่อนมั้งคะเขาก็เลยเอาคัทเตอร์มากรีดขวดน้ำแล้วก็บอกเราว่าอะไรนี่แหละถ้าอยู่กับเราน้อยลงอะไรงี้จะฆ่าตัวตายหรือจะกรีดแขนนี่แหละตอนนั้นเราเครียดมากๆเลยค่ะทำตัวไม่ถูกเพราะอบบเราก็ยู่กับเพื่อนคนนี้บ่อยมากๆยกเว้นเวลามีงานห้งตัวเองหรืองานกลุ่มมีครั้งนึงเวลาเรียนเราคุยกับเพื่อนคนอื่นเพื่อนคนนั้นเดินผ่านห้องมาเห็นเขาก็หวงเราแล้วเดินตามเราตลอดเลยจนถึงตอนกลับบ้าน จนแม่เพื่อนรับรู้ว่าเพื่อนไม่ไหวแล้วเลยพาไปหาหมอเพื่อนก็กินยาอยู่นานเลยค่ะ กินมาตลอดแต่ตอนนี้เขาก็ดีขึ้นแล้วค่ะแต่ก็ไม่ได้เจอกันแล้วเพราะแยกย้ายกันไปเรียน เค้าก็เคยมาสารภาพด้วยว่าเมื่อก่อนเขาเคยหวงเรามากเวลาเราคุยกับเพื่อนคนอื่น
ปล.สังคมรอบตัวเป็นสิ่งสำคัญมากๆค่ะถ้าสังคมรอบตัวเข้าใจคนเป็นโรคซึมเศร้าพาไปรักษาหาหมอตามขั้นตอนที่ถูกวิธีมันจะช่วยได้เยอะเลยจริงๆค่ะดีกว่าปล่ยให้เขาผ่านไปคนเดียว
จริงคับ ซึมเศร้าน่ากลัว4ปีที่แล้ว น้องสาวของผม กำลังจะแต่งงานในอีกไม่กี่วัน น้องจับได้ว่าเจ้าบ่าวแอบนอกใจไปมีอะไรกับเด็กฝึกงาน น้องผมรู้รับไม่ได้เลยถอนหมั่นและเลิก จนน้องผมป่วยซึมเศร้า น้องเกือบฆ่าตัวตายสำเร็จ กินยาไปเยอะมากจนเหม่อลอย ต้องลาออกจากงานเก็บตัวอยู่แต่ในห้อง มีอาการหลอน หูแว่ว ไม่พูดไม่จา ตอนนี้รักษา3ปีกว่าแล้ว กินยาทุกวัน วันละหลายเม็ดหลายตัว ต้องไปพบจิตแพททุกๆ3เดือน โรคซึมเศร้าน่ากลัวจริงๆ ใครไม่เจอกับตัวเองไม่รู้คับ
ยังไงก็ ดูแลตัวเองด้วยนะคะ อย่าลืมพักผ่อนด้วย ดูแลคือการประคับประคอง ไม่ใช่รับผิดชอบ อย่ารู้สึกผิด สิ้นหวัง จนป่วยไปด้วยอีกคนนะ ;-; ถึงผู้ดูแลทั้งหลาย
@@vim1099 ใช่ค่ะ เห็นด้วย
ฟังอยู่น้ำตาก็ไหล ขอบคุณนะนวล ต่อให้ครอบครัวไม่เข้าใจในสิ่งที่เรากำลังเจอ ว่าเราอ่อนแอมีแต่ต้องปรับยาเพิ่มทุกครั้งที่หาจิตแพทย์ ก็ยังมีนวลที่เข้าใจ ขอบคุณนะ
ใช่ค่ะ คนไม่เข้าใจก็ไม่เข้าใจ บีบมือนะคะ เราเป็นทุกอย่างเพียงแค่ไม่อยากตายและกลัวมากว่าวันนึงจะคิดสั้น
สู้ๆนะครับ ศรัทธาในตัวเอง เรียนรู้ จิตวิทยา โรคมันโหดจริงเล่นเราทั้งร่างกายและสมอง แต่คุณต้องทำให้มันรู้ว่ากำลังเล่นอยู่กับใคร
เมื่อมันมาอาจจะตลอดเวลา ให้รู้ตัวเอง ตื่นตัว เช่น ลุกขึ้น เปลี่ยนบรรยากาศ ออกกำลังกาย พูดคุย ร้องเพลง เต้น คิดบวกๆ ก้าวข้ามปัญหาที่ยังแก้ไม่ได้ อะไรที่ยากยิ่งต้องทำ มันรู้ว่าเอาเราไม่ลงแล้วมันจะหายไปเอง ท้ายที่สุด ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน
สู้ๆ ครับ ตราบใดที่ยังมีชีวิตอยู่เราก็ยังเปลี่ยนแปลงชีวิตเราได้เสมอครับ อย่าจมอยู่กับมัน สู้อย่าได้ถอย เพราะโรคนี้มันต้องใช้เวลารักษา ถ้ารู้สึกไม่ดีก็ให้ระบายได้เลยนะครับ ผมจะรับฟังเอง
คนที่ป่วยเป็นโรคซึมเศร้าควรได้มีเวลาพักเหมือนกับผู้ป่วยโรคอื่นๆจริงๆนะ เพราะมันทรมาณมาก เราต้องต่อสู้กับเสียงในหัว ต้องต่อสู้กับความรู้สึกไร้ค่าที่มีกับตัวเอง ต้องต่อสู้กับความรู้สึกตายด้าน เหนื่อย ท้อ สิ้นหวัง เหมือนคนที่พยายามดิ้นขึ้นมาจากโคลนที่ดูดให้เราจมลงไป โดยที่บางครั้งก็ไม่มีใครที่สามารถยื่นมือมาช่วย หรือมาอยู่เคียงข้างเราได้ในทุกๆครั้ง ดีไม่ดีคนที่หวังดีเหล่านั้นก็อาจจะโดนโคลนดูดลงไปพร้อมๆกับเราด้วย และความรู้สึกผิด ความรู้สึกโทษตัวเองมันก็จะยิ่งทวีคูณมากขึ้นกว่าเดิมอีก
แทนใจคนที่ป่วยเป็นซึมเศร้ามากๆค่ะ สังคมในปัจจุบันยังไม่ค่อยรู้จักโรคนี้
คนที่ป่วยเป็นโรคซึมเศร้าสามารถเปลี่ยนจากคนขยันร่าเริงมากๆเป็นคนเก็บตัวได้เลย และมีความสุขได้น้อยลงมากๆกว่าคนทั่วไป มีความคิดหรือตรรกะที่ผิดแปลก เช่น รู้สึกว่าเป็นภาระ โดยยาสามารถรักษาได้แค่70%เท่านั้นที่เหลือต้องใช้ใจสู้เอา ผู้ป่วยโรคนี้มีมากกว่าที่คิด อาจเป็นคนรอบตัวเราแต่ไม่รู้เพราะเค้าเลือกที่จะทำตัวร่าเริง
ผมเป็นคนหนึ่งที่เคยคิดว่าโรคซึมเศร้าเป็นโรคที่ไร้สาระ ขอบคุณวีดีโอดีๆ ที่ทำให้ผมได้เข้าใจถึงโรคซึมเศร้าอยากขอโทษที่เคยคิดไม่ดีต่อคนที่เป็นโรคนี้ คลิปนี้ทำให้ผมรู้สึกว่าอยากช่วยเหลือ อยากใส่ใจคนที่เป็นโรคนี้มากขึ้น อยากเป็นคนที่คอยให้คำปรึกษาที่ดีให้เขาได้ ถ้าสมมุติคนรู้จักเป็นโรคนี้เราก็คงไม่อยากที่จะอยู่ห่างจากเขา เราอยากอยู่ข้างๆเขาและดูแลเขาไปเรื่อยๆ
เกือบ 6 ปีแล้ว จากคนที่มีความสามารถคนหนึ่งสู่คนที่ต้องเริ่มต้นเรียนรู้ใหม่อีกครั้ง ตอนมันเศร้าสมองพังจริงๆ เพราะแค่คิดว่าจะอยู่ให้รอดจากวันนี้ยังไงก็เหนื่อยแล้ว ตอนนี้ก็ยังรักษาอยู่ มันยังแย่ทุกครั้งที่ป่วย เราเป็นธาลัสซีเมียด้วย เวลาป่วยกายก็ป่วยหนักและนานกว่าคนอื่น พอกระทบกับงานเราก็ยังรู้สึกผิดกับทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกนี้ เพราะการลาป่วยบอกได้แค่ป่วยกาย ซึ่งไม่ใช่โรคเลือดออกหรืออุบัติเหตุที่ได้ชัดเจน การเป็นลมบ่อย อาเจียนบ่อยจนต้องพักบ้าง มันทริกเกอร์ให้รู้สึกแย่เพราะคนอื่นไม่เข้าใจว่าเราแย่ยังไง จะบอกว่าซึมเศร้าด้วยก็คงไม่ดีในทุกที่ที่ทำงาน เหนื่อยเนอะ แต่ถึงมันจะลำบากแทบตายมันก็ไม่ตายสักที เราก็เลยจะลองอยู่ให้ดีก็แล้วกัน เป็นกำลังใจให้ทุกคนไม่ว่าคุณจะเป็นหรือไม่เป็นอะไร ขอให้ความทุกข์ใจแค่ผ่านมาและผ่านไป และเติบโตอย่างงดงามในแบบของตัวเอง
ขอบคุณนวล
ผมเป็นคนๆนึงที่ป่วยเป็นโรคนี้ มันยากมากเลยนะที่จะหายจากโรคนี้ เป็นโรคนี้มา7ปี ผมพึ่งไปพบจิตแพทย์เมื่อ6เดือนก่อนเอง มันทั้งท้อแท้ เหนื่อยใจ เหนื่อยจิต สิ่งที่เคยทำแล้วมีความสุด มันได้หาย มันเหมือนที่พี่ไว้ในคลิปเลย มันทั้งทรมาน ทั้งอยากตาย แต่คนรอบข้างมักบอกว่า สำออย ตอแหล ทำไมใจไม่สู้วะ เอาตรงๆเลยนะ คนเหล่านั้นเหมือนแช่งให้ไปตายอะ จากความรู้สึกของผมนะ ผมขอฝากบอกไว้ โรคซึมเศร้า มันไม่ใช่โรคที่เอามาล้อเล่นได้ โรคนี้มันอันตรายมากเอาจริงๆ ขนาดผมเข้ารับการรักษาโรคนี้ ยังไม่หายขาดเลย และผมขอบอกกับผู้ป่วยโรคนี้ว่า "ผมไม่รู้ว่าคุณเป็นใครแต่อย่ายอมแพ้นะ สู้ๆนะ "
ขอเป็นหนึ่งกำลังใจให้คุณนะครับ ถึงเราไม่รู้จักกันแต่ขอให้รับรู้ไว้ว่าคุณยังมีผมที่คอยเป็นกำลังใจให้
โรคนี้ถึงจะรักษาได้ แต่ทั้งความคิดและความรู้สึกด้านลบที่ฝังอยู่ข้างในลึกๆจะวนเวียนอยู่ในความทรงจำของเราเสมอ รอวันที่เราจะล้มลงและกลับมาเล่นงานเราใหม่อีกครั้งค่ะ เพราะอย่างนั้น ทั้งคุณ และคนที่ผ่านมา ใครที่กำลังสู้อยู่ได้โปรด อย่ายอมแพ้นะคะ สู้ไปด้วยกันนะ
ขอขอบคุณ คุณนวลสำหรับคลิปนี้นะคะ ยอมรับว่า เราเองก็ป่วยเป็นโรคซึมเศร้าและพยายามต่อสู้+เข้ารับการรักษากับโรคนี้อยู่ค่ะ ซึ่งคนในครอบครัวและคนรอบตัวไม่เข้าใจค่ะที่เราเป็นอยู่นี่ คือ "โรค" เราเองก็อยากรักษาตัวเองให้หายเพื่อที่จะกลับมาใช้ชีวิตได้อย่างปกติ เราพยายามจะสื่อสารกับพวกเขาให้เข้าใจอยู่ค่ะ ขอบคุณสำหรับเนื้อหาดี ๆ นะคะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ รักตัวเองให้มากๆ คิดบวกให้เยอะๆ หาสิ่งที่ชอบมาทำในเวลาที่ดิ่ง ถ้าเรารักตัวเองมันก็ทำอะไรเราไม่ได้หรอกค่ะ เราใช้เวลาสามปีเกือบสี่ปีในการอยู่กับมันถึงทุกวันนี้จะยังไม่หายขาด แต่เราสามารถอยู่ได้กับมันได้มีความสุขมากขึ้น
เอาคลิปนี้ไปให้ครอบครัวดูครับ
สู้ๆนะคะ พยายามคิดบวกนะ❤️❤️❤️✌️✌️✌️
แอดคะ ทำเรื่องการุณยฆาตหน่อยค่ะ เราอ่ะอายุเกือบ30ละ คิดจะโสดหรืออาจมีแฟนแต่ไม่อยากมีลูก แล้วคิดว่าอยากหยุดชีวิตที่อายุ60ปี เราไม่อยากเจ็บ ไม่อยากทรมาน ไม่อยากแก่ ไม่อยากอยู่นาน เพราะโลกไม่ได้น่าอยู่ขนาดนั้น สวัสดิการอะไรก็ไม่ค่อยดี(ในไทยนะ) เคยเล่าเรื่องแบบนี้ให้คนอื่นฟัง คือเขาไม่เห็นด้วยสุด โดยเฉพาะผู้ใหญ่ ความคิดคนเก่าๆชอบคิดว่า การอยู่นานจนแก่เฒ่า=มีบุญ แต่สำหรับเราคือมันไม่ใช่อ่ะ เราไม่อยากทนมานสังขาร คือเราคิดมาแล้ว คิดดีแล้ว วางแผนแล้ว จะทำงาน ใช้เงิน แล้วก็มีความสุข แล้วก็เลือกตายในวันที่ดีที่สุด พร้อมที่สุด สวยที่สุด สง่างามที่สุด ไม่เป็นภาระใคร แล้วบ้านพักคนชราไม่ใช่ทางออกสำหรับเราค่ะ และชีวิตมันควรเป็นเอกสิทธิ์ของเราผู้เป็นเจ้าของชีวิตนี้ ร่างกายนี้แต่เพียงผู้เดียว (คนอื่นไม่ควรมายุ่งอ่ะ) อยากให้มีกรุณยฆาตในไทย ถ้าวันนั้นมาถึงแล้วไม่มีก็จะหาทางด้วยตัวเองค่ะ เพียงแต่อยากให้เคารพในการตัดสินใจของเราค่ะ ไม่อยากให้มองว่าบาป ตกนรก งี้ เพราะกาแลคซี่นี้กว้างใหญ่เกินกว่าเราจะเชื่อเรื่องโลกหลังความตายค่ะ
เอาจริงๆ เหนื่อยทั้งคนเป็น ลำบากทั้งคนดูเลยค่ะ เคยเจอทั้งเพื่อนคนนึงที่สนิทมาก (ไปหาหมอเป็นเพื่อนมันก็ยังเคยเลยค่ะ)มีทั้งเพื่อนอีกคนที่ไม่ได้สนิทด้วยขนาดนั้น แต่เพื่อนคนนี้ดีขึ้นนานแล้วค่ะ(ไม่ได้ดูเพื่อนคนนี้แต่รู้มาว่าเคยเป็น) ทั้งคนที่บ้าน แกกำลังอยู่ในช่วงเริ่มดีขึ้น(แต่ตอนนี้แกเสียไปแล้วเพราะโรคอื่น) แกเคยพยายามผูกคอ แต่ทำไม่สำเร็จ ครั้งนั้นได้จับแกไปจิตเวช ไปเยี่ยมแกข้ามจังหวัดแบบเว้นอาทิตย์กว่าจะได้ออกมา (แนะนำว่าหาหมอก่อนหาพระจะดีกว่าค่ะทุกคน)
เสียใจด้วยนะคะ
@@giant7334 ขอบคุณค่ะ
@@kamin-nu6uj ไม่เป็นไรค่ะ สู้ๆนะคะ
อันนี้เป็นปมในใจ
เคยมีคนมาให้เล่าปมความหลังในใจ ทำท่าเหมือนจะฟังเรา แต่พอเล่าไปก็พูดแทรกต้องทำอย่างนู้นต้องทำอย่างนี้ ระบบมันก็เป็นอย่างนี้อยู่แล้ว ฉันต้องทนทุกข์กับอดีตที่ขมขื่น พอมาโดนพูดใส่อย่างนี้ก็เหมือนโดนตราหน้าว่าไม่เอาไหนไปอีก คนที่เล่าความหลังให้ใครฟังหลายครั้งเขาไม่ต้องการคำแนะนำอะไรมากหรอกถ้าเขาไม่ขอ เขาแค่อยากให้อย่างน้อยมีคนรับฟังอย่างเข้าใจ ไม่อย่างนั้นการสนทนาจะกลายเป็นการเพิ่มปมเข้าไปอีกหนึ่งอย่าง
ฉันขอแค่ให้คนที่คุยกับฉัน ผลัดกันพูดผลัดกันฟังบ้าง อย่างน้อยจะได้เข้าใจกันและกัน
จริงครับโรคนี้ต้องรักษาควบคู่กันไปทั้งยาและจิตบำบัด ยืนยันอีก 1 เสียงจากอดีตผู้ป่วยว่าโรคนี้สามารถรักษาหายได้ คำแนะนำคือคุณต้องยอมรับก่อนว่าตัวคุณป่วยและต้องรับการรักษาอย่างถูกวิธี เพราะถ้าไม่ยอมรับมันแต่แรกคุณก็จะคิดว่าปกติดีไม่ต้องรักษาจนสุดท้ายก็เป็นหนักแล้วจนอาจจะสายเกินไปได้
เป็นกำลังใจให้ผ่านพ้นมันไปให้ครับ ☺️
อยากให้นวลทำคลิปเกี่ยวกับโรค Panic Attack ครับ คนเป็นโรคนี้เยอะมากรวมถึงผมด้วย แต่เวลาไปตรวจมันจะไม่เจออะไร หมอก็ส่งกลับอย่างเดียวแทนที่จะส่งต่อไปหาหมอจิตเวช คนป่วยตอนไปหาหมอนี่ทรมานมากจนเกินคำบรรยาย อยากให้วงการแพทย์ช่วยจุดนี้ด้วย
เป็นกำลังใจให้นะครับ น้องชายผมป่วยเป็นแพนิคเหมือนกัน แรกๆต้องหาหมอทุกเดือน ได้ยามาทาน รู้สึกน้องอาการดีขึ้นเยอะเลย
@@skip.7413 ขอบคุณครับ ผมเป็นจากกรรมพันธุ์ทางแม่ เพิ่งจะแสดงอาการไม่กี่วันนี้แต่ความรู้สึกเหมือนตกนรกทุกครั้งที่อาการกำเริบ มันทรมานจนบอกไม่ถูก กำลังจะไปหาหมอเพื่อรับยาเพราะตอนนี้อาการกำเริบถี่มากต่อวัน ทำงานไม่ได้เลย
ผมก็เป็นเหมือนกันครับ เวลาอาการทรมานมากๆ แต่พอไปหาหมอให้เค้าตรวจก็ไม่เจออะไรผิดปกติ ผมเคยเล่าให้ครอบครัวฟังแต่เหมือนเค้าจะไม่ค่อยรับฟังเท่าไหร่ครับ อยากจะไปพบหมอเพื่อไปรักษาก็ทำไม่ได้เพราะครอบครัวกลัวคนรอบข้างมองผมว่าเป็นคนบ้า ทุกวันนี้เลยต้องสู้ด้วยตัวคนเดียวตลอดครับ ข้างนอกอาจจะดูร่าเริงแต่ข้างในมันพังมากๆครับ ตอนนี้ก็เป็นเกือบ 1 ปีแล้วอาการก็ค่อนข้างดีขึ้นมาก แต่ในใจผมอยากไปหาหมอและกินยาให้หายกลับมาใช้ชีวิตตามปกติอีกครั้งครับ
@@jadejadesada8102 แนะนำให้ไปพบจิตแพทย์โดยตรงที่ รพ. เลยครับ บอกว่าเป็นโรคแพนิค เขาจะซักถามก็ตอบไปว่าอาการเราเป็นยังไงแล้วหมอจะวินิจฉัยเพื่อจ่ายยาให้เหมาะกับเราครับ อาจจะต้องปรับยากันหน่อยช่วงแรกแต่พอเข้าที่แล้วไม่เกิน 3 เดือนจะดีขึ้นมาก ๆ ครับ แล้วก็ให้ปรับสภาพจิตตัวเองด้วย เวลาเกิดอาการก็อย่ากลัว สูดลมหายใจลึก ๆ ผ่อนลมหายใจช้า ๆ ปล่อยวางอะไรได้ก็ปล่อยเลย อะไรไม่จำเป็นก็อย่าเก็บมาคิด หาเรื่องตลก เสียงหัวเราะให้เยอะ ๆ
ผมกำลังรักษาแพนิกอยู่กับจิตแพทย์ ผ่านมา 6 เดือน อาการดีเกือบหายแล้ว
ขอบคุณฮะคุณนวล สำหรับคลิปนี้ เราดีใจที่ยังมีชีวิตอยู่และได้เห็นคอนเท้นนี้ของคุณ ได้เห็นจริงๆว่าที่ผ่านมาสู้มาได้ดีมาก ขอบคุณตัวเองที่ลุกขึ้นมาจนถึงวันนี้
ผมเป็นคนๆนึงที่ป่วยเป็นโรคนี้ ต้องกินยาอยู่ทุกวัน นัดพบจิตแพทย์ทุกเดือน สิ่งนึงที่ผมเพิ่งได้เข้าใจหลังจากป่วยก็คือ ความรู้สึกที่ว่าเศร้าเฉยๆกับอาการของโรคซึมเศร้าเนี่ยมันต่างกันมากเลย เป็นโรคที่มันอธิบายให้คนอื่นเข้าใจได้ยากมาก ถ้าไม่ลองมาเป็นเองผมก็คิดนะว่าแทบไม่มีทางรู้เลยว่ามันจะรู้สึกแย่ได้ขนาดไหน ทุกๆวันคือทรมานกับมัน เหมือนมีรูอยู่กลางหน้าอก คอยดูดกลืนความสุขทั้งหมด กิจกรรมอะไรที่เคยชอบคือมันทำไม่ได้ ร้องไห้แทบจะตลอดเวลา โทษตัวเองตลอดเวลา เรี่ยวแรงก็หายไปหมด ในหัวคิดแต่ว่าจะตายยังไงให้มันพ้นความรู้สึกแบบนี้
ที่สำคัญเลยโรคนี้นอกจากจะกระทบตัวผู้ป่วยเองแล้ว คนรอบข้างก็สำคัญครับ ต้องพยายามไปด้วยกันหนักจริงๆกว่าจะไปหาหมอจนอาการเริ่มดีขึ้นได้
ความทุกข์,การทำร้ายตัวเอง ไม่มีใครอยากทนเจ็บกับมันหรอกนะคะ แต่เข้าใจบ้างมั้ย”ความคิดความรู้สึกมันควบคุมไม่ได้” ใช่ค่ะเราก็เป็นซึมเศร้าเรื้อรังไปแล้ว ทุกคนบนโลกอาจไม่เข้าใจเราทุกคน แต่อย่างน้อยคลิปนี้ก็ช่วยทำให้มีคนเข้าใจมากขึ้น คำเดียวเลยนะคะ “ขอบคุณนะ”
ฟังแล้วน้ำตาไหลเลยอ่ะ นี่รู้ตัวเองมาตลอดว่าเป็นแน่ๆแต่ไม่กล้าไปหาหมอเลย ไม่อยากให้ใครรับรู้กล้าพูดก็รอบนี้แหละ บางทีก็คิดว่าเราไม่ปกติชอบคิดเศร้าไปเองทำไมต้องเศร้าเกลียดน้ำตาตัวเองมากร้องไห้ทำไมไม่รู้
ผมคนนึงที่เป็นโรคนี้ ผมรักษามา 2-3 ปีแล้วครับ แต่ก้ยังมีอาการดิ่งบ้างเป็นบางครั้ง แต่ที่รู้คือตอนดิ่งโคตรทรมานเลยครับ ใจคิดอยากจะหายไปจากโลกนี้เลย ก้ต้องอดทนและกินยารักษา ก็หวังว่าสักวันผมจะกลับมาร่าเริงและหายดีเหมือนคนปกติจริงๆครับ เป็นกำลังใจให้คนที่เป็นโรคนี้เหมือนกันนะครับ
ขอบคุณพี่นวลมากเลยค่ะ ทางนี้มีพ่อเป็นโรคซึมเศร้ามาเป็นเวลา3ปีแล้ว เราพึ่งย้ายเข้ามาอยู่กับพ่อเมื่อปีที่แล้ว บอกเลยว่าตอนแรกที่เห็น พ่อไม่ค่อยพูดกับเรา เวลาทำอะไรก็ช้า บ้างครั้งก็จะยืนอยู่กลางบ้านไม่ขยับไปใหน ไม่ทำอะไรเลย เอาแต่นอน ตอนแรกที่เห็นก็คิดว่าพ่อไม่ค่อยดีใจหรือแฮปปี้เท่าไหรที่เจอเราเลยดิ่งกว่าเดิม แต่ตอนนี้เริ่มเข้าใจแล้วค่ะ ขอบคุณพี่นวลมากๆเลยค่ะ❤️
ดูแล้วมีกำลังใจเลยครับ ถึงจะไม่ได้เป็นโรคซึมเศร้าก็เหอะ
ผมเคยเป็นและเคยมีความฝันง่ายๆซึ่งก็ทำสำเร็จแล้ว ตอนนี้เลยใช้ชีวิตไปวันๆ วนลูป อยากให้มีอธิบายเกี่ยวกับคนที่ไม่มีความฝันว่าเกิดขึ้นได้ยังไง แก้ยังไง ป้องกันอย่างไร
ความฝันผมคือ อยู่กับคนครอบครัวแบบมีความสุขและมีเงินก้อนใหญ่ก้อนนึง แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว
(ผมไม่ได้เป็นโรคซึมเศร้านะบอกไว้ก่อน) คนใกล้ตัวคนนึงของผมบอกว่า "ถ้าพระรักษาโรคซึมเศร้าไม่ได้ ก็อย่าหวังพึ่งหมอ คิดเองเออเองทั้งนั้น ไร้สาระ" คือ.....อะไรนะ? มันเกี่ยวกับการทำงานของสมองนะเฮ้ยไม่ใช่ผี👻
แต่ที่ฟังคลิปนี้มาก็จริงแหละ คนหลายคนมองว่าโรคซึมเศร้าไร้สาระ ทำตัวเองทั้งนั้น ไม่มีครั้งไหนเลยที่มีข่าวแย่ๆออกมาแล้วจะไม่มีคนด่าว่าทำไมไม่ทนสู้ชีวิตเลย ทั้งๆที่คนๆนั้นสู้จนไม่รู้จะสู้ยังไงแล้ว ก็หวังว่าซักวันคนจะไม่มองเรื่องนี้เป็นเรื่องไร้สาระนะ หวังว่า... เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่กำลังรู้สึกแย่ไม่ว่าจะเป็นโรคซึมเศร้าหรือไม่ก็ตามนะ ทุกคนมีค่า เพียงแค่มันมีคนมองเห็นค้นพบมันหรือยัง รวมถึงตัวเองด้วย โรคซึมเศร้าสามารถรักษาได้ เพียงแค่ต้องไม่เก็บไว้ให้ตัวเองรู้อยู่คนเดียวต้องให้คนรอบตัวช่วยด้วย เราคนเดียวแก้ปัญหาทุกอย่างด้วยตัวคนเดียวไม่ได้ทุกเรื่องอยู่แล้ว สู้ๆครับ
เคยเป็นครั้งนึงตอนม.5 แล้วก็มาเป็นหนักอีกทีช่วงเรียนสถาปัตย์ตอนปี3 ยิงยาวไป3ปี เจอเรื่องแย่บ้างดีบ้าง จนสุดท้ายก็ตัดสินใจถอยออกมา อย่างน้อยตอนนี้ก็ยังมีชีวิตอยู่ เคยมีคนบอกว่าชีวิตคือความเป็นไปได้มากมายนับไม่ถ้วน ถ้าเราตายมันก็จบ มันก็จบจริงๆนั่นแหละ ทั้งความทุกข์ ความสุข โอกาสที่จะผ่านเข้ามาในชีวิต ตอนนั้นรู้สึกว่ายังอยากเห็นความเป็นไปได้พวกนั้นด้วยตัวเองอยู่ ก็เลยยังไม่มีความตั้งใจที่จะตาย แต่จู่ๆถ้าตายไปก็ไม่เสียใจเหมือนกัน ตอนนี้อะไรๆมันก็ค่อยๆดีขึ้นแล้ว ก็หวังไว้ลึกๆว่าไม่อยากจะกลับไปเป็นแบบตอนนั้นอีก แต่ก็กลัวว่าถ้าไปทำงานแล้วมันจะกลับมาอยู่เหมือนกัน
ผมเป็นโรคซึมเศร้า ต้องทนไม่ให้คิดลบ โดนด่าโดนตีทุกวันจนเครียดนั่งร้องไห้เเบบเงียบๆอยู่คนเดียว ไม่ค่อยคุยเลย กำลังหาวิธีรักษาให้หายไวๆ ผมอยากลบความเจ็บปวดนั้นมากๆ ถ้าเป็นจริงคุณต้อง ทนกับอาการอยากหยิบมีดเเทงตัวเอง เป็นอาการที่ร้ายเเรงมากๆ ผมเกือบทำมาหลายครั้งแล้ว เเละผมชอบคิดว่าตัวผมเเปลก ชอบคิดว่ามีคนมองตลอดเวลา เเม้เเต่ตอนกลางคืน เเละชอบคิดว่ามีอะไรจ้องมองอยู่ตลอด เวลาโดนใช้บ่อยๆ ก็จะเครียดน้ำตาไหลเพราะผมทำงานที่บ้านหนักมาก เก็บจานกรอกน้ำทำอาหารหุงข้าวกวาดบ้านให้อาหารสัตว์ในบ้านเก็บกวาดที่นอน เเละผมเคยคิดจริงๆ.. ถ้าผมเสียชีวิตไปครอบครัวคงดีใจ(เพราะผมทำอะไรผิดก็โดนด่า เงินของคนในครอบครัวหายก็โทษมาทีผมโดยไม่มีหลักฐาน ผมเหนื่อยยังให่ผมทำงานบ้านต่อ..) เเละโพสต์ไปหน้าเฟสด้วย คือตอนนั้นผมไม่ไหวสุดๆ เเถวๆบ้านผมมีเชือกยาวๆอยู่ ที่จริงก็เอาไว้ใส่คอวัวที่เลี้ยงอะ ผมอยากถามพ่อเเม่ว่า... .. . "ผมใช่ลูกของพ่อเเม่รึปล่าว"ทำไมถึงเกลียดกันขนาดนี้
พ่อแม่แย่ก็killตัวเองไปเลย ไม่มีใครเสียใจหรอก ลองใจกล้าทำดูนะ
ขอบคุณคุณนวลนะครับ คลิปนี้เป็นคลิปที่สื่อสารออกมาได้ดีมากเลยครับ แสดงให้เห็นถึงความเข้าใจเกี่ยวกับสิ่งนี้ดี ไม่อยากให้ทุกคนกล่าวโทษคนที่ไม่ได้เป็นโรคซึมเศร้าแล้วไม่เข้าใจแล้วเผลอพลั้งพูดหรือทำร้ายจิตใจคนที่มีอาการนะครับ ไม่ใช่ทุกคนที่แค่นั่งดูหรือนั่งฟังการอธิบายแล้วจะเข้าใจ หลายๆอย่างต้องประสบด้วยตัวเองถึงจะเข้าใจจริงๆ ผมคนนึงที่คิดมาตลอดว่าคนรุ่นผมหรือเด็กรุ่นใหม่เป็นเด็กรุ่นสตรอเบอร์รี่ ก็คือช้ำง่าย อะไรยากลำบากนิดหน่อยก็ไม่เอา มีอะไรก็จะอ้างเป็นโรคซึมเศร้าตลอด จนผมได้ไปพบจิตแพทย์ที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง ผลวินิจฉัยได้ว่าผมเป็นโรควิตกกังวลผสมกับซึมเศร้า ซึ่งกลายเป็นว่าจากผมที่เคยมีอคติกับโรคๆนี้ สุดท้ายตัวผมเองก็กลายเป็นคนที่หยิบตัวโรคนี้ขึ้นมาอ้างเวลาที่ทำอะไรไม่ถูกใจคนรอบข้างเสียเอง และมีน้อยคนมากที่จะมานั่งทำความเข้าใจกับสิ่งนี้ ปากบอกว่าเข้าใจ แต่พวกเขาก็ไม่ได้เข้าใจอะไรจริงแท้มากหรอกครับ บางการกระทำก็ยังทำร้ายจิตใจของเราโดยไม่รู้ตัวอยู่ดี ที่ร่ายยาวมาไม่ได้จะอวดอ้างหรือจะกล่าวร้ายใครนะครับ แค่อยากให้กำลังใจพี่ๆน้องๆหลายท่านที่มีอาการเช่นเดียวกัน และอยากให้เปิดใจกับคนที่อยู่รอบข้าง คนส่วนใหญ่ไม่มีทางอ่านใจเราออกหรอกครับ ลองพูดๆสิ่งที่อยู่ในใจออกไปบ้าง เลือกคนที่เหมาะสมที่จะรับฟัง การอยู่คนเดียว คิดหรือเก็บไรในใจไว้อยู่คนเดียวมันจะทำให้ยิ่งดิ่งลงไป สู้ๆนะครับ พรุ่งนี้อาจมีสิ่งที่สวยงามที่คุณคาดไม่ถึงรออยู่ การหายจากไปของคนๆหนึ่งมันมีค่ามากกว่าที่ตัวคุณคิด คุณก็เช่นกัน คุณมีค่าและสวยงามมากกว่าที่คุณคิดนะครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณที่เข้าใจ ผมฟังไปยังน้ำตาไหล ไม่คิดว่าคลิปนี้จะสื่อให้เข้าใจได้แท้จริง ผมส่งให้คนในครอบครัวดูหวังว่าเค้าจะเข้าใจ ผมขึ้นมาบ้าง ขอบคุณครับ
เราเป็นหนึ่งผู้ป่วยโรคซึมเศร้ามานานกว่า 8 ปี แล้ว หลังจากพบแพทย์ แต่น่าเสียดายที่คนรอบข้างน้อยคนที่จะยอมเข้าใจ เขามองว่าอาการของเราที่เป็นคือ สันดาน และ นิสัยที่เป็นมาตั้งแต่เด็กอารมณ์แปรปรวน ง่ายๆ เราเลยพบว่าอาการซึมเศร้าของเรานั้นเป็นอาการแบบเรื้อรัง สะสมมานานหลายปี ก่อนที่เราจะรู้ตัวและไปพบแพทย์ ตอนแรกคนที่บ้านยากจะทำใจให้เราไปพบจิตแพทย์ เพราะคิดว่าการมีอาการป่วยทางจิต เท่ากับ "บ้า" เราพยายามให้พวกเขาเข้าใจ ทั้งเอาคลิปคำแนะนำของจิตแพทย์ ของแต่ละ ช่อง สุดท้าย พวกเขาถามกลับมาว่า พวกเขาไม่เข้าใจ และถามกลับมาว่าทำไมไม่พยายาม อดทนอีกหน่อยไม่ได้เหรอไง?🥲 เป็นนานขนาดนี้แล้ว ทำไมยังไม่หายดีสักที?❤🩹
นั่งฟังคลิปแล้วร้องไห้ทั้งคลิป เราเป็นคนหนึ่งที่สู้เพียงลำพัง เพื่อนๆที่เคยคุยกันคือเบื่อและรำคาญเมื่อเริ่มที่มีอาการ เลยทำให้ไม่กล้าพูดกับเพื่อน ทางครอบครัวคือไม่ได้ส่งไปรักษาในตอนแรก จนแฟนเราเป็นคนไปขอร้องว่าเอาเราไปหาหมอสักทีเถอะ ตอนนี้ก็ยังไปหาหมออยู่ น่าจะเกือบปีแล้ว อาการไม่ค่อยดีขึ้นเท่าที่ควร อาจจะด้วยความที่มันปล่อยมาเป็นปีๆ มีผลกับการเรียนด้วย เลยไม่ดีขึ้น ในตอนแรกเราไม่อยากจะพิมพ์เลย มันสมเพชตัวเองมาก แต่อยากเป็นกำลังใจให้คนอื่นๆ มันต้องมีสักวันที่เราจะไม่ต้องมาเป็นอย่างงี้ ไม่ก็ทางใดก็ทางหนึ่ง ไม่ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น คุณทำเต็มที่แล้ว
ขอบคุณนะคะที่ผลิตเนื้อหาดี ๆ และเข้าใจง่ายมาให้ทั้งตัวผู้ป่วยและคนรอบข้างเข้าใจมากขึ้น เราเองในฐานะผู้ป่วยบ่อยครั้งก็ยากที่จะอธิบายกับสิ่งที่เป็น สื่อนี้เป็นตัวช่วยชั้นดีที่อย่างน้อยคนไม่รู้จะได้รู้ คนไม่เข้าใจจะได้ลองปรับเปลี่ยนมุมมองใหม่ ๆ ให้เข้าใจมากกว่า
รักที่สุดเลย น้านวล
ไม่รู้ทำไมฟังไปร้องไป
คงเพราะว่ารู้สึกว่าไม่ได้อยู่คนเดียว
ไม่ใช่เราเป็นคนเดียวที่เป็น
สู้ๆนะครับ✌
ผมเป็นไบโพลาร์ ซึ่งมันก็มีซึทเศร้าด้วยนั่นแหละฮะเลยพอเข้าใจ มันมีความคิดที่อยาดจะตายรายวัน ซึมเศร้าเหมือนจมน้ำครับ เราว่ายน้ำได้ แต่เหมืเนแขนขาเป็นตะคริว แน่นอนเราำม่อยากตาย มันเป็นสัญชาติญานของการมีชีวิต และเป็นบ่อยๆ เราก็เริ่มคิดว่า เราตายๆไปก็ได้นะ มันจะได้ไม่เหนื่อยเเล้ว ขอบอกไว้ตรงนี้เลย สิ่งที่ทำให้โรคซึมเศร้าเป็นโรคที่น่ากลัว ไม่ใข่เพราะมันทำให้คนเปลี่ยนไป แต่มันไม่ได้ทำให้คนเปลี่ยนไปเลยนอกจาดความเศร้า กลายเป๋นเหนื่อยและเบื่อหน่ายที่จะอยู่ และจบลงที่ความตาย
แล้วทำไมยังไม่ตาย
เปิดมานาทีแรกจะร้องไห้เลยค่ะ แต่วิดีโอรันไปเรื่อยๆทั้งขำทั้งร้องไห้แทน55555 ชอบมากค่ะวิดีโอทำออกมาได้ดีไม่ดูเครียดจนเกินไป
ส่วนตัวตอนนี้ตัวเองมีอาการซึมเศร้าอยู่แต่ยังไม่ได้ไปหาหมอค่ะ ตามในคลิปเลยเพราะกลัวค่ะ วิดีโอนี้สื่อความรู้สึกออกมาได้ดีมากจริงๆ ขอบคุณสำหรับวิดีโอดีๆนี้นะคะ🧡🧡
เป็นคลิปที่ดีมากเลย หลังดูจบน้ำตาก็ไหลออกมา เราอยู่ด้วยความรู้สึกแบบนี้มาเป็น 20 ปีได้แล้วมั่ง แต่บอกใครไม่ได้ บอกใครก็ไม่มีคนฟังแม้แต่ในครอบครับ ทุกคนจะบอกว่า คิดไปเอง เลอะเทอะบ้าง หวังว่าวันนึง เราจะเป็นปกติแบบคนอื่นได้บ้าง
บอกใครไม่ได้เหมือนกันเลย แล้วได้ไปรักษาแล้วยังครับ
@@lucis746 ไม่ได้ไปครับ อยากไปแต่ว่าไม่มีโอกาสเลย
ผูกคอตายหรือยัง
ใครไม่เป็นไม่รู้ อาการที่หนักที่สุดคือหยุดคิดในเรื่องที่เป็นทุกข์ไม่ได้ ลามต่อคืออาการนอนไม่หลับ ใจสั่น รู้สึกไร้ค่า เหมือนขยะ แค่ลองไปหาหมอ ลองกินยา คุยกับจิตแพทย์ หมอช่วยได้ครึ่งนึง อีกครึ่งนึงเราต้องสู้เอง
ขอบคุณที่ทำคอนเทนต์นี้ออกมานะคะ ขอบคุณที่เข้าใจและอธิบายในสิ่งที่คนป่วยเป็นโรคซึมเศร้าอยากจะอธิบายให้ทุกคนและคนรอบข้างได้ฟัง ขอบคุณมากจริงๆค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้คนที่กำลังเผชิญกับโรคนี้นะคะ สู้ไปด้วยกันนะคะ
คอนเทนต์คุณภาพทุกครั้งเลย
ดูจบแล้วเป็นคลิปที่ดีจังเลยค่ะ ขอบคุณที่จัดทำคลิปดีๆแบบนี้ขึ้นมานะคะ ในคลิปได้พูดแทนใจเราหลายอย่างเลย
ชอบคลิปที่นวลทำออกมาเกี่ยวกับการแพทย์มากครับ มาครบ criteria และอธิบายให้คนทั่วไปเข้าใจได้ดีมากเลยครับ
ขอบคุณค่ะ หวังว่าจะมีคนเข้าใจเยอะ ๆ อย่างน้อยก็ระมัดระวังการกระทำการใช้คำพูดกับผู้ป่วยกันบ้าง
คลิปนี้ก็กระตุ้นการไปหาหมอให้เราได้ หลังจากเคยเจอหมอไม่ดีมาเลยทำให้ไม่ไว้ใจหมอ
ตั้งแต่เด็กยั้นโต มันแย่ลงเรื่อย ๆ เคยหยุดงานเพราะไม่อยากขยับร่างกายหรือทำอะไร ก็คิดลบหลายอย่างด้วย
ดีที่ที่ทำงานไม่ว่าอะไร แต่ก็ค่อนข้างเป็นห่วงกันเกินไปจนรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องใหญ่ และแอบไม่สบายใจอยู่เหมือนกัน
อยากให้เป็นเรื่องธรรมดาเหมือนแค่เป็นไข้ และหายแล้วกลับมาทำงาน แค่นั้นมากกว่า แต่เขาหวังดีกันเลยไม่พูด
เฮ้อ......ให้คนอื่นจองหมอให้ อาจมีแววได้ไปหาหมอมากกว่า ไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลย ขอบคุณสำหรับคลิปอีกครั้งค่ะ
ขอบคุณค่ะ ขอบคุณจริงๆ เรารักษาอยู่ คนรอบข้างชอบบอกว่า ทำไมถึงชอบทำตัวเป็นบ้าอะไร ทำไมไม่ยอมเลิกเศร้าสักที ในทุกครั้งที่เขาพาเราไปหาหมอ ตอนแรกเขาก็ไม่ยอม แต่เรามีอาการทำร้ายตัวเองอย่างชัดเจน เขาถึงยอมพาเราไป เราไม่ได้อยากเป็นแบบนี้เลยค่ะ เราอยากหาย เราอยากมีความสุขเหมือนคนอื่นบ้าง ขอบคุณคุณนวลที่ทำคอนเท้นนี้มานะคะ เราส่งให้คนที่บ้านดูแล้ว หวังว่าเขาจะเข้าใจเราสักนิดก็ยังดีค่ะ ขอบคุณมากจริงๆ
เป็นวิดีโอที่มีประโยชน์มากเลยครับ
เเละขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนครับ
ใด้รับฟังแล้ว รู้สึกถึงพลังในด้านบวก ขึ้นมาทันทีเลยครับ
ฟังแล้วอย่างกับผู้คุมวิญญาน ที่คอยมาเอาความสุขความทรงจำดีๆไป เหลือไว้แต่ความทุกข์ทรมาน
ก็jkเคยเป็นโรคซึมเศร้ามาก่อน
คนที่ไม่เข้าใจคือไม่เข้าใจจริงๆครับ
ไม่มีใครอยากเป็น ไม่มีใครไม่อยากถูกมองว่าไร้ค่า หมดความสามารถหรอกครับ
เขาอยากหายจากโรคนี้กันทั้งนั้นครับ
เรายังไม่ได้เป็นโรคนี้ แต่เรามีโอกาสเป็นอยู่ เราลองบอกคุณยายไปว่าเราน่าจะเป็นโรคซึมเศร้า แต่คุณยายบอกเราว่าเราคิดไปเอง คนเป็นโรคซึมเศร้ามันต้องไม่กินข้าว ไม่อย่างนู้นอย่างนี้ เราที่ดูมาหลายๆคลิปเกี่ยวกับโรคนี้อะ ก็เลยรู้สึกว่าเค้าไม่รู้ลึกแต่เค้าก็ฟันธงไปแล้วว่าเราไม่เป็น มันทำให้เราเข้าใจคนที่เป็นโรคนี้ขึ้นมาเลยอะ
ขอบคุณนะครับที่ทำคลิปอธิบายออกมา ส่วนตัวไม่กล้าคิดเลยด้วยซ้ำว่าเป็นโรคนี้ ตอนที่แผนกจิตเวชบอกว่าเป็นแทบช็อคด้วยซ้ำ มันยากที่จะพูดออกมาให้ใครเข้าใจเราจริงๆแม้แต่เราเองก็ยังไม่สามารถพูดได้ว่าเราเป็นอะไรทำไมมันได้แต่ดิ่งสุขภาพก็แย่ลงอะไรกระทบจิตใจนิดหน่อยก็ดิ่งแล้ว
เป็นตอนที่ดีมากๆเลยค่ะ เราเองก็เคยเจ็บปวดจนอยากหายไป แต่เรารู้ว่าเราเป็นแค่ภาวะเศร้าจากความเครียดเรื้อรัง เป็นเพราะความเครียดสะสม เราผ่านมาได้เพราะใจเราสู้ เราอยากยอมแพ้แต่ใจเรามันไม่ยอม เลยยังหายใจอยู่ทุกวันนี้ ภาวะจากโรคน่ากลัวกว่าและเข้าใจอยากกว่า แต่เราเชื่อว่าคนทุกคนอยากมีความสุขและการสู้จะพาความสุขมาให้เราเองค่ะ
เข้าใจความรู้สึกเลยครับ คนภายนอกมักจะคิดว่าอ่อนแอเอง เรียกร้องความสนใจบ้าง ไม่ก็บอกว่าเป็นได้ไงทำไมทำชีวิตให้มันเศร้าแบบนั้น เศร้าทำไมคิดไม่ได้ ใครไม่เคยเป็นคงไม่เข้าใจความรู้สึกหรอก
ทานยามาจะปีนึงแล้วค่ะ พึ่งเปิดใจบอกกับคนที่บ้าน แต่เจอคำว่า ก็เลิกเศร้าสิ ก็ยิ้มสิ ก็อย่าคิดมากสิ รู้สึกท้อมากค่ะ นึกว่าเขาจะเข้าใจ แต่ไม่ใช่เลย
นวลหาข้อมูลมาดีมากครับ อาการที่เป็นก็แบบนั้นแหละ ผมรักษามา 4 ปี ก่อนรักษามีความรู้สึกแบบนี้มาประมาณ 2 ปี
ทุกวันนี้ก็ยังไม่หาย แต่ก็ดีขึ้น
สิ่งที่เจอตลอดคือหลายคนไม่เข้าใจ คนเป็นจะรู้มันไม่ได้ดิ่งตลอดเวลาซึ่งช่วงนี้ก็เหมือนคนปกติแหละ มีความคิด มีตรรกะ ถึงแม้อาจไม่ได้รู้สึกมีความสุขแต่มันไม่ได้เศร้าหนัก แต่ช่วงที่มันดิ่ง ทุกอย่างมันมันมืด ความคิดพัง ตรรกกะพัง
การให้คำแนะนำกับคนเป็นโรคนี้บอกเลยว่าไม่ต้องแนะนำอะไรทั้งนั้นครับ แค่อยู่กับเขา ฟังเขา อย่าตัดสินในสิ่งที่เขาเป็น แค่นั้นมันเพียงพอแล้วครับ
กลับกันการพยายามแนะนำกลับไม่เป็นผลดี เคยมีคนบอกผมช่วงที่ดิ่งว่าทำอย่างนั้นสิอย่างนี้สิเดี๋ยวจะดีขึ้น ในหัวตอนนั้นคิดว่าเออจริงนะ มันง่ายๆอย่างนี้เองทำไมคิดไม่ได้วะ ทำไมกุมันกากจัง แม่งโคตรไร้ค่าเลยว่ะ...
เชื่อเหอะอารมณ์กับความคิดช่วงดิ่งมันพังมากแค่เดินเตะโต๊ะก็นั่งร้องไห้ด้วยความสมเพศตัวเองแล้ว
เป็นกำลังใจให้ผู้ป่วยทุกคน และคนที่ดูแลผู้ป่วยทุกคนนะครับ
แค่มีคนคุยด้วยมันช่วยมากจริงๆครับ ผมที่กินยามาสองปีแล้ว จนหมอให้หยุดยาได้แล้ว แต่ นิสัยเราก็เปลี่ยนไปแล้วถาวรเลยครับ กลายเป็นคนที่ชอบย้ำคิดย้ำทำ กลายเป็นคนเก็บตัว ทักคนอื่นยากมาก
ร้องไห้หนักมากเพราะอยู่ตัวคนเดียว เป็นมาหลายปีแล้ว แต่มาหนักตอนที่แม่ตาย แม่คือทุกอย่างในชีวิตหลังจากพ่อตายไปก่อนได้ไม่นาน เราเหลือกันอยู่สองคน ส่วนเพื่อนที่เรารักที่สุดไม่เข้าใจและไม่ขออดทน
ขอบคุณมากครับสำหรับความรู้ดีๆ น้องชายก็เป็นแต่ผู้ใหญ่ไม่เข้าใจ เลยต้องมีำอธิบายให้เค้าครับ
นวลทำออกมาดีมาก ดูแล้วซึ้งใจสุดๆ
ขอบคุณสำหรับความรู้และเนื้อหาที่เป็นประโยชน์ต่อผู้ที่อาจจะกำลังป่วยและหาทางออกไม่ได้ผมขอเป็นกำลังใจให้กับผู้ป่วยและผู้ที่คอยดูแลผู้ป่วยโรคซึมเศร้าครับ อาการเจ็บป่วยสามารถรักษาให้หายได้หากได้รับการรักษาอย่างถูกต้อง เป็นกำลังใจให้ทุกคนครับ ขอบคุณสำหรับเนื้อหาดีๆ ครับ
คลิปดีมากๆค่ะ อธิบายได้เข้าใจ
เรามาเป็นหนักตอนที่เริ่มคิดแย่มากๆ ไม่อยากอยู่ อารมณ์ดาวน์ เหมือนมันโหว่งแบบอยู่ดีๆมีคนปิดไฟพรึ่บอะไรแบบนั้น แล้วความรู้สึกมันค้างอยู่แบบนั้นเป็นเดือน เลยไปหาหมอ หมอก็บอกว่าเป็นโรคซึมเศร้า เล่าไปมา ก็เหมือนจะเป็นแต่เด็ก แต่อาการไม่แสดงมาก มาเริ่มมากขึ้นเอาสองสามปีนี้ สิ่งที่ชอบก็เบื่อ ไม่อยากอาหาร ง่วงบ่อย ความรู้สึกเครียด/เศร้า/กังวลปกติที่รู้สึกวันสองวันก็หาย กลายเป็นค้างอยู่หลายวัน อยากร้องไห้บ่อยๆ ทำงานก็ต้องหลบไปตั้งสติในห้องน้ำหลายครั้ง อยู่บ้านก็แอบร้องไห้
เลยลาออกจากงานมาพักเลย แบบเอาทุกอย่างออกไป แล้วรักษาตัว (ทำงานเพื่อเอาตังค์มาหาหมอ มันก็จะเศร้าๆ 555)
พอดีขึ้นก็เริ่มอยากทำงาน สมัครงาน ดันพลาดหลุดไปว่ารักษาตัวเรื่องซึมเศร้า เจอถามว่ารู้ได้ไงว่าพร้อมกับมารับความกดดัน/เครียด ตอนนั้นตอบแบบเต็มที่สดใส พร้อมแล้ว! หมอก็บอกดีขึ้นแล้วทำงานได้ เราก็อยากทำงานแล้ว (เราไม่ได้โกรธที่เค้าถามนะ)
หลังจากนั้นก็เริ่มวิตกกังวล มึนหัว มืออ่อนแรง หายใจลำบาก ง่วงซึมและดาวน์ไปอีกอาทิตย์นึง เลยแบบขอพักอีกหน่อยละกัน ถ้าแค่นี้ยังขนาดนี้ ไปทำงานมันอาจจะเข้าสู่สภาพเดิม ไปเจอหมอตามนัด เล่าให้ฟัง หมอก็บอก อารมณ์ยังไม่ค่อยนิ่ง แต่จริงๆโดยรวมคือทำงานได้แล้วนะ หมอบอกต่อ;jkไม่ต้องพูดเรื่องรักษาโรคนี้หรอก เราอาจจะเสียความมั่นใจได้
ไม่รุ้ว่ามุมมองคนในบริษัทหลายที่ในเรื่องสุขภาพจิตเป็นไงบ้างนะ
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ
ขอบคุณนวลที่พูดแทนใจผู้ป่วยมากๆ
เราเองก็รักษาซึมเศร้ากับวิตกกังวลมาได้2ปีแล้ว แต่เรามีอาการมาเกือบ3ปีกว่าจะได้พบหมอ
สิ่งที่ทำให้กว่าจะได้รักษามันล่าช้าขนาดนั้นเพราะที่บ้านไม่เข้าใจโรคนี้ บอกแค่ทำไมเราไม่อดทน มันแค่นี้เอง จะอะไรนักหนา
คำพูดแบบนี้มาจากคนที่เราแคร์มากที่สุดนี่มันจุกมากๆ
ขอเป็นกำลังใจให้นวลทำสื่อดีๆต่อไป และเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่รักษาโรคนี้อยู่
ประโยคที่ว่าเป็นไข้แล้วใจไม่สู้เอง เรานี่แหละโดนพูดแบบนี้ใส่ คนรอบตัวแล้วก็ครอบครัวเองก็ด้วยที่พูด ถ้าคิดหยาบๆเหมือนว่าเราทำตัวเอง ทำตัวอ่อนแอ สำออย ไม่สู้กับไข้ เฮ่อ เหนื่อยนะ
การพบจิตแพทย์ไม่ได้แปลว่าเราเปนโรคจิตนะ ผมยังอยากพบเลย สู้ๆครับ...
จริง
บอกโรงเรียนเดี๋ยวเขาพาไปเอง
เป็นคลิปที่ดูแล้วมีกำลังใจมากเลยค่ะ ขอบคุณที่เป็นกระบอกเสียงเพื่อการสื่อสารต่อในการดูแลผู้ป่วยนะคะ เป็นอยู่และเคยอยู่ในจุดตกต่ำที่สุดที่ว่า กลายเป็นคนแกล้งเป็นโรคซึมเศร้าเพราะพวกเขาบอกว่าทำทุกวิธีแล้วแต่เราไม่ดีขึ้นเลยกลายเป็นพวก “ป่วยซึมเศร้าปลอม” หรือ “คนเรียกร้องความสนใจ” จากสายตาคนคนในบ้าน คือเรามองว่าการให้ความรู้ความเข้าใจในส่วนนี้ที่นวลทำมีความจำเป็นมากๆ เพื่อจะไม่ให้เกิดเคสแบบเราอีก เป็นกำลังใจให้นะคะ
เราก็สู้มาหลายปีแล้วค่ะ ตอนนี้เราอาการคงตัวมาก ทานยาต่ออีกสักปีสองปีก็จะได้หยุดยาแล้ว เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ พวกเราต้องหายดีแน่ๆค่ะ 💖
โรคซึมเศร้าไม่ได้ง่ายขนาดนั้นค่ะ ถึงจะไปหาหมอ หรือทำตามคำแนะนำที่หมอบอก มันไม่เคยดีขึ้นเลยมันยิ่งเป็นหนักกว่าเดิมซะอีก บางทีก็รู้สึกเศร้าแบบไม่มีสาเหตุ แค่เรื่องเล็กๆน้อยๆมันก็ทำให้เหนื่อยจนไม่อยากทำอะไรแล้ว ไหนจะต้องคิดเรื่องอนาคตอีก
คิดเรื่องงานอีก ตอนนั้นเคยเลี้ยงแมว จำได้ว่าตอนนั้นชีวิตดีขึ้นมาก แต่พอแมวตาย ชีวิตก็กลับมาเป็นแบบเดิมแล้วแถมแย่ลงเรื่อยๆอีก
ชอบวีดีโอมากค่ะคุณนวล วีดีโอดีมาก
เป็นเรื่องน่าเสียดายมาก มีคนจำนวนมากไม่ใช่แค่"ไม่เข้าใจโรคนี้ " แต่"ไม่พยายามจะเข้าใจ"เลยต่างหาก สื่อที่คอยอธิบายเกี่ยวกับโรคนี้มีเยอะมาก และออกมาบ่อยมาก มีมานานแล้วด้วย คนที่ไม่เข้าใจและคิดว่าตัวเองรู้ดีก็อีโก้สูงไม่คิดจะหาข้อมูลด้วยซ้ำ แต่ดันชอบพูดจาพล่อยๆ โดยเฉพาะยุคโซเชียล ด่าคนป่วยจริงเป็นพวกเรียกร้องความสนใจปนๆกันมั่วไปหมด แล้วเวลาเกิดเรื่องคนพวกนี้ไม่คิดแม้แต่จะขอโทษ แค่หายไปเฉยๆแล้วโทษผู้ป่วยลับหลัง พอไม่คิดว่าตัวเองมีส่วนผิดก็ไม่หาข้อมูล แล้วก็วนลูปแบบเดิมอีก มีคนตายแบบนี้ทุกปี ออกข่าวกันทุกปี คนพวกนี้ก็ยังคงมีอยู่และไม่ตระหนักรู้ ไม่รู้เมื่อไหร่เรื่องปัญหาสุขภาพจิตจะกลายเป็นบรรทัดฐานทางสังคมที่ทุกคนต้องเข้าใจเหมือนกับที่คนเข้าใจเกี่ยวกับไข้หวัดซะที จริงๆควรเป็นหลักสูตรให้เรียนกันในการศึกษาขั้นพื้นฐานด้วยซ้ำ(ไม่รู้ว่าตอนนี้มีไหม แต่ตอนผมยังเรียนยังไม่มี)
คลิปนี้มีประโยชน์ และ กำลังใจ ด้วยน้ำเสียงที่พี่ทำมันออกมา มันเต็มไปด้วย ความเห็นอกเห็นใจ พลังและหลายอย่างเต็มไปหมด ทั้งหมดในคลิปนี้ถ้าคนที่เป็นโรคซึมเศร้าได้ดูคลิปนี้อยู่ ผมเชื่อเลยครับไม่มากก็น้อย มันทำให้พวกเขาที่กำลังเผชิญสิ่งแย่ๆ อยู่ให้ดีขึ้นได้จริงๆครับ 🙏🙇♂️
เข้าใจดีเลยละ ความรู้สึกประมาณอยู่ปากเหวแล้วไปต่อไม่ได้ เรื่องซึมเศร้า ทุกวันนี้ก็หาวิธีแก้ไปวันๆ พยามสลัดความคิดพวกนั้น อยู่กับปัจจุบันให้มากขึ้น อยู่กับตัวเองให้มากขึ้น และใช่ ไอ้เรื่องสู้กับตัวเองนี่จริงเลย แล้วมันรู้สึกโคตรแย่ที่ มีคนบอกว่าเราทำมันไม่ดีพอ ทั้งที่เขาไม่รู้อะไรเลย ยังดีที่สุดท้าย ปัจจุบันไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว มีครอบครัวที่ดีช่วยเหลือกันและกัน ปม้ทุกวันี้จะยังต้องสู้กับมันอยู่ แต่ก็ดีขึ้นกว่าเดิม(ของแถมเป็นPTSDจากการทำงาน)
ผมก็เคยเป็น โรคซึมเศร้าตอน ป.2 มันทรมานมากๆความรู้ศึกสิ้นหวังไปหมดเลยเเต่ตอนนี้หายเเล้วครับ
ให้กำลังใจดีมากๆ ดูเพลินและเข้าใจง่าย
นวลคลิปนี้ดีมากๆเลยหาข้อมูลมาดีมากๆ ผมเองก็เป็นซึมเศร้า อยากเพิ่มนิดนึงคือนอกจะจะเก็บตัวปฏิเสธตนเองแล้วยังอาจจะกลัวผู้คนร่วมด้วยไม่กล้าตัดสินใจอะไรด้วยตัวเองแล้วถ้าเป็นซึมเศร้ามานานมากๆโดยไม่เคยได้รับการรักษาจนก้าวข้ามการคิดฆ่าตนเองแล้ว จะเกิดความคิดอยากฆ่าคนอื่นได้ด้วยเพราะคิดว่าคนนั้นสร้างปัญหา หรือคิดว่าทำให้เราต้องมาเป็นแบบนี้ หรือคิดว่าถ้าไม่มีคนๆนี้ชีวิตฉันอาจจะดีขึ้น โดยส่วนตัวเรื่องของการรักษานอกจากยาและปรึกษาแพทย์แล้วการสะกดจิตบำบัดได้ผลดีมากๆสำหรับคนที่ติดอยู่ในอดีต คือเรามักจะคิดวนไปวนมาอยู่กับภาพในอดีตที่เลวร้ายและจมดิ่งลงไปเรื่อยๆ การสะกดจิตบำบัดจะช่วยทำให้ความทรงจำในอดีตที่เหมือนวีดีโอที่เราเป็นตัวแสดงจะค่อยๆกลายเป็นภาพถ่ายที่ไร้อารมณ์ทำให้เราก้าวผ่านอดีตนั้นๆมาได้แล้วอาการคิดวนติดอยู่ในอดีตจะค่อยผ่อนคลายลงทีละฉากๆจนในที่สุดจิตใจก็จะค่อยเดินมาถึงปัจจุบัน ขอบคุณที่ทำคลิปดีๆนะครับ และขอบคุณที่อ่านจนจบครับ
ผมมีทุกอาการเลยคับ เป็นมา 2-3 ปีแล้ว แต่ก็ยังสู้ต่อไปคับ เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่เป็นอยู่คับ
ผมก็เป็นโรคซึมเศร้านะ กว่าจะรู้ตัวก็นานมาก สุดท้ายต้องไปหาหมอครับ กินยา 1-2 ปี และปรับความคิดใหม่ สุดท้ายก็ดีขึ้นมากแล้ว หากเป็นคนนอกอาจไม่เข้าใจ แต่ถ้าเคยเป็นแล้วมาดูคลิปนี้ คือ ยืนยันว่า เนื้อหาในนี้ถูกต้องทั้งหมดครับและมันเป็นโรคที่ต้องรักษา อีกอย่าง พยายามทำความเข้าใจกับมัน แล้วรักษาก็หายได้ครับ ขอบคุณนวลมากครับที่ทำคลิปนี้
แชร์ประสบการณ์ค่ะ
เรานี่ต้องขอบคุณ ครูที่ปรึกษา ครูสุขศึกษาและครูแนะแนวเลย เรามีภาวะซึมเศร้าตอนอายุ14 เป็นแค่ภาวะ ตอนนั้นที่ปรึกษาเราม.2-3ไม่ใส่ใจไม่สนไม่แลไม่แคร์ เรามีปัญหากับเพื่อนในห้อง แค่กลุ่มหนึ่ง แต่เรื่องมันบานปลาย พอมีคนกลุ่มหนึ่งไม่ชอบเราคนในห้องเลยพลอยไม่เข้าหาเราไปด้วย กลายเป็นอยู่คนเดียว พอบอกที่บ้านกลายเป็นว่าเราผิดเอง ทั้งที่บ้านทั้งโรงเรียนเลย(ช่วงม.2เอาแต่ร้องให้ ช่วงม.3เริ่มทำร้ายตัวเอง) เราสู้กัดฟันจนจบม.ต้น พออายุ16 อยู่ดีๆที่ปรึกษาม.4 ก็เอาใบตรวจสุขภาพจิตมาให้ลองประเมิน เราที่รู้ตัวอยู่แล้วว่าตัวเองมีภาวะแต่ไม่รู้ว่าเป็นไหม เลยทำแบบทดสอบแบบตลกๆ หยอกล้อกับเพื่อนตอนทำสนุกสนานมาก จนครูบอกให้ตรวจนับรวมคะแนน ปรากฏว่าเราเกินเกณฑ์ปกติ ไปค่อนรุนแรงแล้ว จะลบก็ไม่ทันเพราะเพื่อนบอกให้ครูมาดูเรา หลังจากนั้นก็จับเรากับเพื่อนอีก6-7คนไปคุยคาบhomeroom กลายเป็นว่าเราคะแนนสูงสุด ห่างจากเพื่อน10คะแนนเป็นอย่างต่ำ แล้วเพื่อนในห้องดันพูดกันว่าเราแค่อยากร้องความสนใจ ก็เห็นๆอยู่ว่าเราร่าเริงแค่ไหนตอนอยู่ด้วยกัน
จนถึงตอนนี้ยังคุยกับที่บ้านเรื่องปรึกษาจิตแพทย์ไม่ได้เลยเพราะที่บ้านอายชาวบ้านเค้ากลัวโดนด่าโดนนินทา ตอนนี้จบม.6แล้ว ต้องขบคุณที่ปรึกษาม.4กับที่ปรึกษาม.ปลาย เค้าคอยติดต่อกันเองแล้วเอาเราไปเจอครูแนะแนวกับครูสุขศึกษามาก มันเลยทำให้ตอนนี้เราเลิกทำร้านตัวเองแล้วค่ะ แต่ยังมีภาวะอยู่ ซึ่งเราจะไปพบหมอเองไม่ได้ เพราะหมอยืนยันว่าต้องเอาผู้ปกครองมาฟังด้วย
ขอบคุณครับที่ทำคลิปนี้มา
ผมเป็นอาสาให้คำแนะนำผู้ป่วยซึมเศร้าอยู่องค์กรหนึ่ง
.
ส่วนตัวเคยเป็นโรคซึมเศร้ามาก่อน
มันไม่ง่ายเลยครับ ที่ทำให้คนที่ไม่เคยเป็นโรคนี้ "เข้าใจ" คนที่กำลังป่วยอยู่
.
หรือผู้ป่วยเองก็ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง (ตอนเป็นก็ไม่รู้ตัวเช่นกัน)
.
*คลิปนี้ช่วยขยายความเข้าใจได้มากเลยครับ ขออนุญาติใช้คลิปนี้ประกอบคำอธิบายนะครับ
ขอบคุณที่ทำคริปให้เข้าใจคนโรคซึมเศร้าค่ะ นั่งฟังแล้วนํ้าตาไหลเลยค่ะ เราไม่เคยไปโรงพยาบาลเลยค่ะ ต้องมานั่งบำบัดเอง หรือเผลอๆก็มองข้ามไปแต่มันก็ยังรู้สึกเศร้าอยู่ ยังดีที่มีเพื่อนคอยฟังเรา มีพี่ปรึกษาแลกเปลี่ยนกันมันช่วยลดลงมาเยอะค่ะ อันนี้เห็นด้วย แนะนำอย่างนึงเลยค่ะ แต่ก็ไม่ได้หายหรอกนะคะ5555
พ่อผมพึ่งจะเป็นโรคซึมเศร้าทำวานหนักมากไม่เคยพักผ่อนพอหนักๆคิดจะฆ่าตัวตายพยายามพุดด้วยกำลังใจเเต่เขาคิดไปเองตลอดทำไมต้องเป้นเเบบนี้นะเเต่ขอบคุณที่ทำให้เข้าใจโรคนี้มากขึ้นนะครับ
เป็นโรคนี้ทรมานจริงๆ ต่อให้จะเจอเรื่องดีดีสมองก็ยังบังคับให้คิดลบเสมอ ดูถูกตัวเองทุกอย่าง ปลีกตัวออกจากสังคมไปโดยปริยาย คงมีแต่การแพทย์ที่รักษาได้ แต่ก็ไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหน...
ขอบคุณนวลมากๆ นะครับที่ทำคลิปแบบนี้ออกมา 🙏🏻
ขอบคุณนะคะที่ทำคลิปดีๆแบบนี้ออกมา ใช้ภาพเป็นตัวสื่ออารมณ์ได้ดีเลยค่ะ อยากบอกว่าตอนดิ่งมากๆนี่รู้สึกเหมือนจมน้ำ หายใจไม่ออก รู้สึกเหนื่อยแล้วหยุดพยายามควานหาอากาศแต่ก็ต้องอยู่ต่อเพราะคนที่เรารัก เป็นซึมเศร้ามาสามจะสี่ปีแล้ว มีอาการประสาทหลอนทางสัมผัสร่วมด้วย พออาการเริ่มดีขึ้นก็มีอาการ panic ซ้อนเข้าอีก ทุกวันมันยากจริงๆนะ แต่ก็พยายามฝืนเพราะคิดว่าในวันข้างหน้ามันจะต้องดีขึ้น
ขอบคุณที่ทำให้มีคนอีกมากเข้าใจพวกเรามากขึ้นค่ะ
เราไม่รู้ว่าเป็นซึมเศร้าตอนไหน เพราะความคิดอยากตายมีตั้งแต่สมัยมอต้น (ตอนนี้ออกจากมหาลัยแล้ว)แต่ตอนที่แย่จริงๆคือนตอนที่นอนไม่หลับ สมัยปีสองของมหาลัย ทำยังไงก็ไม่หลับ หลับได้ตีห้าตื่นเจ็ดโมง ง่วงมาก ปวดหัว เหนื่อย แต่ก็ยังไม่หลับ ทนไม่ไหวขอพ่อไปหาหมอ ตอนแรกพ่อก็อึกอ้ก คิดว่าแค่นอนไม่หลับไม่น่ามีปัญหาอะไร ไปหาหมอ ได้ยานอนหลับมาก็ไม่ดีขึ้น พอนอนไม่หลับอารมณ์ก็จะไม่คงที่ ทำให้ดิ่งง่าย พอเป็นบ่อยๆเข้าคุณหมอจึงวินิจฉัยว่าเป็นซึมเศร้า ซึ่งเราก็ไม่แปลกใจเท่าไหร่ ได้ยามากิน เพิ่มยาขึ้นเรื่อยๆ ค่ายาก็แพง จนตอนนี้รู้สึกหมดหวังที่จะหาย แต่ครอบครัวบอกว่าเราดีขึ้นมาก ดูสดใสขึ้น มันทำให้เราพยายามจะสู้ต่อ แต่ก็รู้สึกผิดกับคนใกล้ตัวที่เราเป็นแบบนี้ ไม่หายสักที
ขอบคุณที่เข้าใจค่ะ
และขอบคุณทุกท่านที่ทั้งเป็นรึไม่ได้เป็นซึมเศร้า ขอบคุณที่ยังมีชีวิตอยู่นะคะ
ปล. นั่งฟังคลิปแล้วร้องไห้เฉย 55+
เคยเป็นรักษาจนทุเลา ตอนนี้คิดว่าเริ่มกลับมาเป็นอีกแถมหนักกว่าเก่า เกมต่างๆที่เคยเล่นเวลาเซงๆเครียดๆทั้งออฟไลน์/ออนไลน์ที่เล่นกับเพื่อนก็เบื่อเหนื่อยไม่ได้เล่นจนเพื่อนถามหา หนังก็ไม่อยากดู ข้าวปลาเบื่อไม่อยากกิน บางที2วันกินมื้อ แต่มีอะไรกระทบอารมณ์ก็แกว่งอาละวาดเหมือนคนบ้า สุดๆก้อบีบคอตัวเองจนเกือบหมดสติให้รู้สึกเฉียดตายเป็นยังไง เศร้า ทุกข์ ท้อ หมดเรี่ยวแรง สิ้นหวังไปหมด
ว้าว
4 ปีที่ผ่านมา โคตรทรมาน กับการสู้อีกคนในตัวเอง สู้ไปด้วยกันครับ
ขอบคุณนวลที่ทำเรื่องโรคซึมเศร้า เราจะส่งคลิปนี้ให้ครอบครัวเรา เราอยากให้เขาเข้าใจว่าที่เราเป็นไม่ใช่วันห่วยๆ แต่มันห่วยทุกวันจนไม่อยากมีชีวิตอยู่ เราหาหมอ กินยา พยายามไขว้คว้าความสุขตามที่ยามอบแสงสว่างให้ แต่นวลเชื่อมั้ย กลายเป็นว่า เราไม่มั่นใจเลย ถ้าวันไหนลืมกินยา อยากจะทำตัวโปร่งแสง หายไปจากตรงที่อยู่ เราพยายามสู้แม้จะบิดเบี้ยว และหวังว่าจะหายในสักวัน
content เลอค่าอีกเช่นเคย ขอบคุณนวลมากจริง ๆ ครับ
จริงครับ ทุกคนเขาจะมอง จะพูดแบบที่นวลพูดมาทั้งหมด ผมไม่รู้จะพูดอะไรต่อเลย แค่จะบอกว่า ทั้งหมดเป็นเรื่องจริงครับ เป็นเรื่องที่มองข้ามไม่ได้จริง ๆ หลัก ๆ มาจากสังคม Bully กับความคิดโง่ ๆ ที่ว่า เป็นแล้วเดียวก็หายเอง. ผ่านมา 12 ปี แล้ว ผมยังไม่หายเลย รู้สึกชินชา รับรู้ถึงความสุขไม่ได้เหมือนเมื่อก่อน สาเหตุก็มาจากคนเนี่ยแหละครับ ขอบคุณที่ทำคอนเทนต์ดี ๆ แบบนี้ให้คนที่ไม่เข้าใจในเรื่องนี้ ได้เข้าใจกัน
เราไม่ได้เป็นซึมเศร้านะ แต่ทำไมเราฟังแล้วร้องไห้ ;w; ยิ่งสตอรี่ของคุณหมาพ่อลูกในเรื่องก็คือแบบ ฮือออออ
เป็นคลิปที่ดีมากเลยครับ ฟังแล้วรู้สึกสู้ชีวิตได้ดีขึ้นเยอะเลยครับคุณนวล
ช่วงนี้พี่ขยันลงคลิปมากๆเลย ไม่ได้ท้วงอะไรนะคะ ชอบบค่ะ ลงอีกเยอะๆนะคะ
ขอบคุณนะคะ เป็นกำลังใจให้ทำคลิปดีๆแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆค่ะ ❤️
ขอบคุณค่ะ : เพียงแค่ ไม่เคยรู้เลย ว่าเปน โรค นี้ จะมีโรคชนิดนี้ เพราะ มีบุคลิกภาพ ไม่ใช่ แนว มองโลกในแง่ บวก หรือลบ ข้อมูล สุดยอด ค่ะ 🍃🍀☘️🌷🌸🌻☘️🌲🌳🍀☘️🌿🌼🌸🌻🌸🌲🍀☘️☘️🌳🍀🌱🌸🌼🌷🌼🌻🌸🌿☘️🌱🌷🌸🌼🌻🌳🍀☘️
content คุณภาพอีกแล้วนวล ขอบคุณนะ
คอนเทนท์ดีทุกคลิปเลย ซึ้งใจมากเลย🙏😢
ดูคลิปนี้ รู้สึกอยากร้องไห้มากเลยคะ พอคิดถึงเรื่องตัวเอง ชอบคลิปนี้มากเลยค่ะ มันเหมือนกับว่ามีคนให้กำลังใจนุเลยคะ มีคนปลอบนุนะคะ ขอบคุณนะคะ 🙏
คริปคุณภาพมาก เป็นแนวทางการนำเสนอเรื่องนี้ให้เข้าใจง่าย พูดแบบนี้ให้ที่บ้านฟังเขาดูมีมุมมองกับน้องเราต่างไปมาก ขอบคุณสำหรับการรวบรวทและสรุปข้อมูลที่มีคุณภาพนะคะ
ใจก็คือใจของเราเอง ตัวก็คือตัวของเราเอง
เราสามารถควบคุมอารมณ์ได้นั่นก็คือตัวเรา
เรายิ่งเศร้า มันก็จะยิ่งดิ่ง
แล้วถ้ารู้แล้วว่าตัวเองซึมเศร้า ทำไมถึงต้องเศร้า เรายิ่งเศร้าเราก็ยิ่งเจ็บเอง ในเมื่อมันไม่ดีแล้วเราจะไปคิดมันทำไม คิดยอมรับแล้วแก้ปัญหาไม่ได้หรอ อย่ายอมแพ้จงยอมรับ
รีบลุกแล้วจะได้ไปต่อ เราไม่ได้เอาชีวิตของพวกเรามาเจอกับสิ่งนี้ ควรใช้ชีวิตให้เต็มที่ครับหากชีวิตนี้เรายังไม่ตาย
โรคนี้มันห้ามเรามีความสุขจริงๆ เราชอบตอนอยู่กับเพื่อนๆมาก โรคนี้ก็บอกเราเสมอว่าเพื่อนๆไม่ชอบเรา อย่าไปรบกวนเขาดีกว่า เขารำคาญและรู้สึกว่าเราเป็นภาระ บางทีการไปหาหมอมันก็ง่ายกว่าการบอกคนรอบข้าง เหมือนการcome outของlgbtเลย เราต้องการการซัพพอร์ตของคนรอบข้างมากๆเพราะต้องสร้างแนวคิด ความเชื่อใหม่ นั่นคือส่วนที่ยาช่วยไม่ได้หมด ยิ่งการหาจิตแพทย์ในไทยยังยากและค่าใช้จ่ายเยอะอยู่ อย่างน้อยก็สำหรับเรา ทำให้คนที่ป่วยต้องพยายามเยอะมาก บางครั้งเราแค่ต้องการคนบอกเสมอๆว่าดีใจที่เราอยู่ด้วย แค่นั้นก็ดีแล้ว คนที่ไม่ป่วยก็อาจจะคิดว่าผู้ป่วยรู้อยู่แล้ว เขาก็รู้จริงๆ แต่มันยากที่จะเชื่อและลบล้างความคิดเดิมๆที่เชาฟังทุกวัน เพราะงั้นบอกเขาเถอะค่ะ
ขอบคุณครับพี่นวล