เขตรั้วสีบลู - สุนทราภรณ์ (ดั้งเดิม)
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 5 พ.ย. 2009
- ประวัติเพลงมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ....
ก็คงทราบดีว่าเพลงประจำสถาบันต่าง ๆ ในยุค 2500 2520 นิยมให้วงสุนทราภรณ์ แต่งเนื้อร้อง ทำนอง เรียบเรียงเสียงประสานและนักร้องวงสุนทราภรณ์ขับร้อง ทั้งคณาจารย์และนักศึกษามหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ขณะนั้นก็มีความประสงค์ที่จะจัดทำเช่นเดียวกันนี้ แต่ติดขัดที่มหาวิทยาลัยก็ใหม่ ศิษย์เก่าก็ยังไม่มี เงินทุนจะหามาจากไหน เพราะต้องใช้เงินทุนสูงมาก นับว่าโชคดีน้องของคุณยายของคุณจีรภา มาประเสริฐ (นักศึกษารุ่น 1 ของคณะศึกษาศาสตร์ และเรียนที่ มอ. แค่ปี 1 เพียงปีเดียว) เป็นเพื่อนสนิทของภรรยาครูเอื้อ สุนทรสนาน อีกทั้งบ้านอยู่ใกล้กัน เป็นสื่อกลางนัดให้คุณจีรภา และเพื่อน ๆ 4-5 คน ไปพบกับครูเอื้อ บอกเล่าข้อมูลต่าง ๆ ของมหาวิทยาลัย โดยที่ท่านก็ไม่เคยเดินทางไปสถานที่จริงเลย เพลงชุดนี้มี 4 เพลง ประกอบด้วย 1. เพลงเขตรั้วสีบลู : พรพิรุณ ประพันธ์คำร้อง : บุษยา รังสี ขับร้อง 2. เพลงสงขลานครินทร์ : ศรีสวัสดิ์ พิจิตรวรการ ประพันธ์คำร้อง : วินัย จุลบุษปะ ขับร้อง 3. เพลงถิ่นศรีตรัง : พรพิรุณ ประพันธ์คำร้อง : เลิศ ประสมทรัพย์ ขับร้อง 4. เพลงรำวงน้องก็อีกราย : พรพิรุณ ประพันธ์คำร้อง : เลิศ ประสมทรัพย์ - ศรีสุดา รัชตะวรรณ ขับร้องนำหมู่ โดยทั้งสี่เพลงนี้ ครูเอื้อ สุนทรสนาน ให้ทำนองและเรียบเรียงเสียงประสาน เริ่มดำเนินการตั้งแต่ พ.ศ. 2511 อัดแผ่นเสียง 45 rpm แล้วเสร็จ พ.ศ. 2513 เพลงมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ โดยวงดนตรีสุนทราภรณ์ ก็มีชุดนี้เพียงชุดเดียว และก็ต้องยกคุณงามความดีทั้งหมดให้กับคุณจีรภา มาประเสริฐ ด้วย - บันเทิง
ก็ต้องขอบพระคุณ คุณศิริพงศ์ ละออสุวรรณ มอ.รูสะมิแลรุ่น 1 ที่เก็บภาพเหล่านี้ไว้ ภาพทั้งหมดเก่า ๆ ทั้งหลายใน มอ.ปัตตานี คุณศิริพงศ์ นี่แหละเก็บไว้แทบทุกเม็ด นำมาแบ่งปันให้เพื่อน ๆ และปัจจุบันทราบว่ามหาวิทยาลัยได้ประสานคุณศิริพงศ์ นำไปเก็บไว้ในพิพิธภัณฑ์ มอ.ปัตตานี ผมก็ยังไม่เคยไปชมเลยครับ ....
เป็นลูกพระราชบิดา มนุษยศาสตร์ฯ จากมา 28 ปีแล้ว คิดถึงมาก รักรูสะมิแล เสมอ
สนเก้าต้น สุขใจจริงๆ
คิดถึงหอห้า คิดถึงลานอิฐ คิดถึงลานเล คิดถึงตึกสิบเก้า คิดถึงสะพานไม้ข้ามคลองสองร้อยปี คิดถึงไข่ต้มหน้าลานพระบิดา คิดถึงทุกๆอย่างที่เป็น มอ ตานี เมื่อไหร่จะได้กลับไปเยี่ยมหนอ
รักสีบลูศรีครัง
เพราะมากครับ
คิดถึงหอ3 ลานเล ลานอิฐ อาคาร19
สมัยก่อนช่างเก๋าและคลาสสิคจริงๆ
ชอบ เวลาได้ดูภาพเก่าๆแบบนี้ คือตัวเองเกิดไม่ทันไง พอได้ดูอะไรแบบนี้รู้สึกดีแปลกๆ
สมัยก่อนชุดนักศึกษาเรียบร้อย เราชอบแบบนี้จริง
ตอนนี้ก็กำลังเรียนอยู่ จะพยายามจนเรียนให้จบ สมเป็นลูกพระบิดา
ให้ถือประโยชน์เพื่อนมนุษย์เป็นกิจที่หนึ่ง...
รักทุกอย่างที่เกิดขึ้นในปัตตานี เป็นความทรงจำที่ดี #4230
น้ำตาเล็ดเหมือนกันครับ
psu 20 มนุษยศาสต์ฯ
พี่อยู่ในรุ่น pioneers เข้าไปปีหนึ่งทำให้ในปีนั้นมีนักศึกษาครบ 4 ปี ได้ยินเพลงนี้แล้วน้ำตาไหลขนลุก เหมือนกัน
น้ำตาเล็ด คิดถึง เมท 412 หลังลานอิฐ
จบมาก็หลายสิบปี ได้ยินเพลงนี้ทีไรขนลุกทุกที มันผูกพันชาว มอ ทุกคน... I love PSU !
6 มิย 30เป็นนิสิตที่นี่ ดีใจมากครับ
คิดถึง ม.อ.
คิดถึงสถาบันแห่งนี้ PSU
ขนาดไม่ได้เรียนแต่เด็กๆได้ยินทุกวัน เราคนปัตตานี
ปัตตานี รหัส 33 ครับ
ปัคคานีรหัส 30
จากมาเกือบ 10 ปีแล้ว ตอนนี้ก็ยังคิดถึงอยู่
คิดถึงจัง
เพราะอ่า
รักรั้วสีบลูที่สุด q^ ^p
นึกถึงวันแรกที่เข้าไปได้ยินเสียงเพลงนี้กระหึ่มใน ม.อ ปัตตานี
เพลงนี้พี่จันทร์ศรี สว่างภพ ร้อง ต่อมาก็เป็นเราร้อง ยังจำไม่ลืม
หนึ่งในลูกพระบิดา ถิ่นรูสะมิแลค่ะ
I love PSU
our soul is for the benefit of mankind
ขอบคุณผู้create clip นี้มาก ฟังและดูภาพแล้วคิดถึงมหาลัยและเพื่อน ๆ มาก นึกถึงที่เรียนน้อย ๆ ในสมัยนั้นที่กรุงเทพ และที่กว้างใหญ่ที่หาดใหญ่
PSU5 Sc3
ให้ระลึกถึงวันที่ยังใช้ชีวิตในรั้งสีบลูนี้อย่างฝังจิตฝังใจ รู้สึกว่ามันเหมือนเมื่อวันวานเลยนะ
ictm'49 รายงานตัวจ้า