Szczerze, mam dość idealizowania starych czasów. Wychowywałam się głównie w latach ’90 tych i po tym jak zostałam zmieszana z błotem przez matkę mogłam uciec na podwórko gdzie również mieszano mnie z błotem. Babcie czy ciocie miały mnie głęboko w d. To, że ten Pan nie ma takich doświadczeń, to mu zazdroszczę, ale nie oznacza to, że takich sytuacji nie było. Nie mówię, że teraz jest super. Teraz dochodzi jeszcze dodatkowa możliwości wyzywania się na ludziach poprzez internet, no ale litości.. wcześniej też istniała przemoc rówieśnicza na podwórkach czy w szkołach!
Przez 36 lat pracowałam w Poradni Psychologiczno- Pedagogicznej i był czas, że zajęcia, o których Państwo rozmawiacie realizowane były w szkołach w ramach programów profilaktycznych różnego typu. Później przyszły czasy, że najważniejsza stała się Podstawa programowa i rzeczywiście było "szkoda czasu" na takie zajęcia. Trudno też powiedzieć na ile pomagały one dzieciom poradzić sobie z trudnymi sytuacjami, bo dzieciaki z " bliznami" często trafiały do poradni a za naszym pośrednictwem także do psychiatry. Z czasem czułam jak p.Marcin, że jestem z innego świata chociaż bardzo lubię młodzież i największym komplementem dla mnie były słowa młodych ludzi, że to widać. Dzisiaj, już na emeryturze staram się wspierać wnuki, by umiały odnaleźć się w tym trudnym świecie. Świetna rozmowa i wspaniały BOHATER! Gratuluję! Maryla (piszę z konta męża😊)
Ciekawa książka z perspektywy kompletnego laika (laiczki)- na książkę trafiłam w bibliotece miejskiej jako nowości, właśnie skończyłam czytać , gratulacje stworzenia interesującej lektury .
Jest moc! Przy takim dorosłym dzieci mogą się czuć bezpiecznie i zaopiekowane. Ewidentnie widać, ze pan Marcin jest dostrojony do potrzeb dzieci. Więcej ludzi z pasją... Pozdrawiam serdecznie :)
Niezwykle potrzebna rozmowa. Dziękuję kochani za tę rozmowę. I dziekuję Panu, Panie Marcinie za to, że pomaga Pan tylu młodym ludziom. Jest Pan bohaterem.
Fenomenalna, rewelacyjna, fantastyczna, cudowna ta rozmowa. Będę polecać dalej żeby jak najwięcej osób ją obejrzało, a za książkę się biorę jak najszybciej. Dziękuję za polecenie ♥️♥️ oby więcej takich książek. W może na kanapie usiadła by Marianna Gierszewska?? Tej rozmowy bardzo chętnie również bym posłuchała. To mogłaby być bardzo głęboka rozmowa 😊
Świetna rozmowa i oczywiście niesamowity gość.Z polecenia pani Gosi sięgnęłam po audiobook i w jeden dzień przesluchalam. Niesamowita książka.Podziwiam.❤
Ja skończyłam właśnie Szramy. Porażające. Też miałam odczucia jak Wy po książce, że strach oddać dziecko. Tzn Szramy są takie trzeba przyznać w 90% o Józefowie pod WAWA. Mam nadzieję, że jest lepiej. Sama pracuje z małymi dziećmi w szkole jako nauczyciel i w zasadzie codziennie rozmawiamy o emocjach, zachowaniu i uwaznosci. Sama wiele lat temu przerwałam studia psychologiczne i coraz bardziej wracam myślami, żeby wrócić, chociaż już bliżej mi do 50, niż 40 tki. Popularyzujcie tematykę, polecacie książki.
Ciekawy wywiad. Bardzo ważny temat. Młodzi ludzie są zagubieni w tym pędzącym świecie. Rolą rodziców, nas dorosłych jest obserwacja dzieci, a przede wszystkim poświecenie im czasu i wysłuchanie. Piękna muzyka w tle. Pozdrawiam ☺️
Dziękuję za Państwa siłę, czas poświęcony, konsekwencję, żeby powstawały kolejne filmy, a z nimi ważny przekaz, bardzo to doceniam. A to spotkanie było poruszające, aż skręcające od wewnątrz. Wspaniale, że są tacy ludzie jak Autor książki, prawdziwi Wychowawcy. Kiedy słuchałam Państwa rozmowy, myślałam o Januszu Korczaku, o jego przejmujących tekstach. Kiedyś miałam okazję posłuchać opowieści Izaaka Celnikiera, w Muzeum Nar. w Krakowie, gdzie pracuję, była wystawa jego ekspresyjnego, naznaczonego wojną malarstwa. I.Celnikier był wychowankiem Janusza Korczaka, zapytałam, jaki był - artysta odparł, że cechowało go absolutne zrozumienie drugiego człowieka, że dawał poczucie bezpieczeństwa. Państwo też zwróciliście uwagę na jego słowa, na jednej ze ścian😊 Tacy ludzie, jak Państwa Gość, są bezcenni, od ich pracy - jak była mowa - zależy czyjeś życie, zwłaszcza młodej osoby... Ps zachwyciły mnie tony ilustracji muzycznej, przepiękne
Jaka to jest dobra rozmowa! Dziękuję za nią. Będę z większą uważnością patrzyła na swoje dzieci. 🥹🩷 Rozmowa potrzebna, temat niezwykle istotny, dbajmy o siebie wzajemnie!
kilka minut temu skończyłam książke “Żyje,czy to mało?” Nie planuje dzieci,uważam,że to nie dla mnie,ale mimo to przeczytałam i nic nie żałuje.Bardzo potrzebna książka i mimo tych okrutnych doświadczeń opisanych wewnątrz-jestem wdzięczna,że powstała.Ten film od Państwa literackich również bardzo ważny❤
Bardzo ważna rozmowa. Dziękuję za Waszą wrażliwość ❤ Rzucacie światło na tak istotne kwestie, tytuły, tematy... I widać, jak sami zmieniacie się i rozwijacie jako ludzie, jak to, co czytacie ma na Was wpływ i posyła Was do konkretnych ludzi i działań. Oglądam z wdzięcznością i podziwem, wysyłam dużo mocy z serducha! Dziękuję 🫶🌿🌿
Dziękuję za tę rozmowę- jest bardzo ważna i ciesze się, ze macie świetny pomysł na kanał- że zapraszacie tak ciekawych ludzi i poruszacie ważne tematy zaczerpnięte z życia, z książek, nie tylko tych lekkich i obyczajowych, ale trudnych i ważnych. Jesteście super!
Dziękuję Wam❤jestem mamą 21 latka, który jest indywidualistą, artystą, w pandemii w piwnicy założył studio nagraniowe, jest montażystą, youtuberem, muzykiem, wokalistą, autorem piosenek, teledysków, studiuje digital design i social media, praca to jego pasja, 18 latka, sportowca, trenuje ratownictwo wodne, tegoroczny maturzysta, planuje studia z fizjoterapii, kocha ludzi, życie, optymista, obaj synowie to absolwenci chóru NFM we Wrocławiu, córki 11 latki, również śpiewa w chórze NFM, występy, koncerty, konkursy, zawody to nasze życie, ale jestem pewna, że czas poświęcony na bycie z nimi, na rozwój ich pasji, na wiarę w nich, na wsparcie we wszystkim, co tworzą to moja najważniejsza życiowa rola❤
Witam kochanych Literackich❤ w moim miejscu 14 letnim miejscu pracy.Mozna by dużo opowiadać oczywiście nie na forum ,bo nie chodzi o parcie na szklo.Jest dużo spraw na które my nie mamy szans.Pracuje na tym gorszym oddziale i wiem ,co z czym się je.Dzialamy grupa i ta nas trzyma.❤Buziaczki dla Was
Pisząc ten komentarz- płaczę. Jestem można powiedzieć swieżo upieczoną Mamą. Mam rocznego Synka. Kolejny Dzidziuś w drodze. W momencie kiedy z Mężem decydowaliśmy się na dziecko brałam pod uwagę nie tylko mój wiek (34 lata) i fakt, że zawsze chciałam być Mamą 2 dzieci. Jednak nim w ogóle zaczęliśmy starać się o dzieci myślałam o tym jak je wychować w obecnym świecie. Czy uda mi się poświęcać im wystarczająco dużo czasu? Czy będę potrafiła do nich dotrzeć i z nimi rozmawiać? Te wątpliwości nasiliły się podczas 1 ciąży i towarzyszą mi do dziś i zapewne tak już zostanie. Chcę być dobrym rodzicem. Mieć kontakt taki jak ja mam z moimi rodzicami. Tylko jak to zrobić w czasach kiedy SM, hejt, patologicznie idole są na wyciągnięcie telefonu i wyskakują przed młodymi ludźmi jak z lodówki? Z tym muszę się zmierzyć. Zrobię wszystko co mogę by moje dzieci miały dobre życie. Cudowny wywiad. Jeszcze nie przeczytałam "żyletkę zawsze noszę przy sobie" choć myślę o niej często. Na pewno po tym wywiadzie sięgnę po nią szybciej. Podobnie jak po filmiku, w którym Mama Literacka polecała "Pomiędzy". Odkąd zostałam Mamą edukacja wychowawcza i komunikacja z dzieckiem stała się dla mnie tematem nr 1. Mam swój sposób na życie i wychowanie dzieci, ale warto poszerzyć swój punkt widzenia. Cudowny wywiad ❤ dziękuję za niego bardzo bardzo ❤
Wspaniały, wartościowy wywiad ❤ łapie za serce, ściska i nie puszcza. Pan Marcin widać, że człowiek konkretny, z wizja i sercem na dloni. Jestem zachwycona. Przepiękny również sam zamek i lokalizacja. Na pewno w przyszłym tygodniu na Targach kupie książkę i stanę po autograf autorów, może nawet się odważę zamienić kilka słów, bo widzę, że i muzycznie to moje młodzieńcze klimaty, zwłaszcza Acidzi 🙂 Jestem Wam niezwykle wdzięczna za ten odcinek Kanapy ❤ Mam jeszcze tylko pytanie, czy autorem muzyki do dzisiejszego odcinka był Daniel? Bo też mocno mnie złapała. Ściskam Was najmocniej ❤
Dzieci nie rodzą się z laptopami i telefonami, to rodzice im je dają i nie kontrolują czasu, jaki dziecko korzysta z tych urządzeń. Specjaliści mowią, że dzieci nie powinny korzystać z tych urządzeń, szczególnie małe. Mózg małego dziecka nie powinien mieć kontaktu z ekranem emitującym niebieskie światło i głupie treści. Gdy widzę matkę z dzieckiem w autobusie dające rocznemu dziecku komórkę zamiast grzechotki to szlag mnie trafia. Rodzice idą na łatwiznę ale płacą za to dzieci i całe pokolenie. Dziecko można wychować bez elektroniki. Myślę, że trzeba takie pokazywać rozwiązania i poruszać takie tematy w szkołach rodzenia, szpitalach, przedszkolach. szkołach. Np. zamiat ekranu z bajką - rzutnik. Do słuchania z telefonów tylko audiobooki i dla starszych treści naukowe. Dostęp do mediów społecznościowych po 16tym roku życia, kiedy mózg jest bardziej dojrzały.
@@literaccydlatego może musi być to odgórnie wprowadzone przez jakieś przepisy, ustawę, bo skala tego zjawiska jest za duża, ofiar jest zbyt wiele. No ale wiadomo jak jest, kto by miał to wprowadzić, więc chyba pozostaje praca u podstaw jak w pozytywizmie :)
@@Vandalka odpisując Ci na Twoj komentarz zaczęłam się zastanawiać komu miałoby zależeć na tym by dzieciaki rozwijały się bez komórek i niestety nie doszłam do ciekawych wniosków. Społeczeństwo ma głupieć (upraszczam oczywiście) - łatwiej takim sterować
już po kilku minutach rozmowy mogę stwierdzić, że pan Marcin wydaje się tak ciepłym i dobrym człowiekiem! świetna rozmowa!
Niedawno stamtąd wyszłam, pan Marcin był chyba najmilszą osobom tam, jestem mu strasznie wdzięczna
Szczerze, mam dość idealizowania starych czasów. Wychowywałam się głównie w latach ’90 tych i po tym jak zostałam zmieszana z błotem przez matkę mogłam uciec na podwórko gdzie również mieszano mnie z błotem. Babcie czy ciocie miały mnie głęboko w d. To, że ten Pan nie ma takich doświadczeń, to mu zazdroszczę, ale nie oznacza to, że takich sytuacji nie było. Nie mówię, że teraz jest super. Teraz dochodzi jeszcze dodatkowa możliwości wyzywania się na ludziach poprzez internet, no ale litości.. wcześniej też istniała przemoc rówieśnicza na podwórkach czy w szkołach!
Prawda.
Przez 36 lat pracowałam w Poradni Psychologiczno- Pedagogicznej i był czas, że zajęcia, o których Państwo rozmawiacie realizowane były w szkołach w ramach programów profilaktycznych różnego typu. Później przyszły czasy, że najważniejsza stała się Podstawa programowa i rzeczywiście było "szkoda czasu" na takie zajęcia. Trudno też powiedzieć na ile pomagały one dzieciom poradzić sobie z trudnymi sytuacjami, bo dzieciaki z " bliznami" często trafiały do poradni a za naszym pośrednictwem także do psychiatry. Z czasem czułam jak p.Marcin, że jestem z innego świata chociaż bardzo lubię młodzież i największym komplementem dla mnie były słowa młodych ludzi, że to widać. Dzisiaj, już na emeryturze staram się wspierać wnuki, by umiały odnaleźć się w tym trudnym świecie. Świetna rozmowa i wspaniały BOHATER!
Gratuluję! Maryla (piszę z konta męża😊)
Ciekawa książka z perspektywy kompletnego laika (laiczki)- na książkę trafiłam w bibliotece miejskiej jako nowości, właśnie skończyłam czytać , gratulacje stworzenia interesującej lektury .
Właściwy człowiek na właściwym miejscu, autentyczność pana Marcina przyciąga :) Dzięki za rozmowę Literaccy!
Jest moc! Przy takim dorosłym dzieci mogą się czuć bezpiecznie i zaopiekowane. Ewidentnie widać, ze pan Marcin jest dostrojony do potrzeb dzieci. Więcej ludzi z pasją... Pozdrawiam serdecznie :)
Niesamowity człowiek... Aż mam łzy w oczach 😳
Niezwykle potrzebna rozmowa. Dziękuję kochani za tę rozmowę. I dziekuję Panu, Panie Marcinie za to, że pomaga Pan tylu młodym ludziom. Jest Pan bohaterem.
Małgosiu, Danielu gratuluję Wam kolejnego fantastycznego wywiadu; pan Marcin świetny człowiek Pozdrawiam :)
Bardzo wartosciowy wywiad, sama byłam pod opieką zaboru, co bardzo wpłynęło na cale moje życie, piękne zobaczyc znow Pana Marcina
💗
11 razy byłem w tym zamku pacjentem nie rzałuje niczego pozdrawiam Pana Marcina i wszystkich opiekunuw zamku i tesz tego obok
❤❤❤ Pozdrawiam cały ośrodek byłem tam dwa razy
Fenomenalna, rewelacyjna, fantastyczna, cudowna ta rozmowa. Będę polecać dalej żeby jak najwięcej osób ją obejrzało, a za książkę się biorę jak najszybciej. Dziękuję za polecenie ♥️♥️ oby więcej takich książek. W może na kanapie usiadła by Marianna Gierszewska?? Tej rozmowy bardzo chętnie również bym posłuchała. To mogłaby być bardzo głęboka rozmowa 😊
Dziękuję za możliwość posłuchania tej rozmowy.
Świetna rozmowa i oczywiście niesamowity gość.Z polecenia pani Gosi sięgnęłam po audiobook i w jeden dzień przesluchalam. Niesamowita książka.Podziwiam.❤
Janusz Gajos i Pola Raksa czyli Janek i Marusia i Czterej pancerni i Szarik😃Super ciekawa rozmowa. Pozdrawiam🥰
Dziękuję Wam za ten wywiad. Niesamowicie wartościowa rozmowa. Widać, że Marcin jest ciepłą, empatyczną osobą. Ściskam Was ciepło 😘
Ja skończyłam właśnie Szramy. Porażające. Też miałam odczucia jak Wy po książce, że strach oddać dziecko. Tzn Szramy są takie trzeba przyznać w 90% o Józefowie pod WAWA. Mam nadzieję, że jest lepiej. Sama pracuje z małymi dziećmi w szkole jako nauczyciel i w zasadzie codziennie rozmawiamy o emocjach, zachowaniu i uwaznosci. Sama wiele lat temu przerwałam studia psychologiczne i coraz bardziej wracam myślami, żeby wrócić, chociaż już bliżej mi do 50, niż 40 tki. Popularyzujcie tematykę, polecacie książki.
Właśnie oglądałam rozmowę pana Marcina na kanale Gośki Serafin. Szacun za to, co robi. Oby więcej było takich ludzi , jak pan Marcin. 👍👍❤❤💚💚
Zdecydowanie świetny człowiek, tyle pasji i zapału ile on ma to tylko zazdrościć ❤️
Bardzo dziękuję za tą rozmowę ❤
Świetna rozmowa. Czy myśleliście może, żeby odcinki z Kanapy u Literackich pokazywały się także w formie podcastów?
Bardzo wartościowa rozmowa:) Dziękuję za możliwość wysłuchania. Pozdrawiam.
Przepiękna okolica, przepiękne wnętrza, przepiękny wywiad ❤, od razu kupiłam książkę 😊
Wspaniały wywiad, ukazanie tego świata z innej, normalnej strony! Oby więcej takich rozmów! ❤
Cudowny wywiad 🙂 mówię to jako mama 12 latka i 15 latki 👍🙂 muszę kupić książkę
Ciekawy wywiad. Bardzo ważny temat. Młodzi ludzie są zagubieni w tym pędzącym świecie. Rolą rodziców, nas dorosłych jest obserwacja dzieci, a przede wszystkim poświecenie im czasu i wysłuchanie. Piękna muzyka w tle. Pozdrawiam ☺️
Dziękuję za Państwa siłę, czas poświęcony, konsekwencję, żeby powstawały kolejne filmy, a z nimi ważny przekaz, bardzo to doceniam.
A to spotkanie było poruszające, aż skręcające od wewnątrz. Wspaniale, że są tacy ludzie jak Autor książki, prawdziwi Wychowawcy.
Kiedy słuchałam Państwa rozmowy, myślałam o Januszu Korczaku, o jego przejmujących tekstach.
Kiedyś miałam okazję posłuchać opowieści Izaaka Celnikiera, w Muzeum Nar. w Krakowie, gdzie pracuję, była wystawa jego ekspresyjnego, naznaczonego wojną malarstwa. I.Celnikier był wychowankiem Janusza Korczaka, zapytałam, jaki był - artysta odparł, że cechowało go absolutne zrozumienie drugiego człowieka, że dawał poczucie bezpieczeństwa.
Państwo też zwróciliście uwagę na jego słowa, na jednej ze ścian😊
Tacy ludzie, jak Państwa Gość, są bezcenni, od ich pracy - jak była mowa - zależy czyjeś życie, zwłaszcza młodej osoby...
Ps zachwyciły mnie tony ilustracji muzycznej, przepiękne
Super❤
Piękna, wartościowa, potrzebna rozmowa!!! Inspirujący gość:)
Niezwykle interesująca rozmowa.Gratuluję pasji i kolejnej książki.
Bardzo interesujący wywiad.👍
Bardzo potrzebna rozmowa❤
Dobry wywiad, dzięki! (:
Jaka to jest dobra rozmowa! Dziękuję za nią. Będę z większą uważnością patrzyła na swoje dzieci. 🥹🩷 Rozmowa potrzebna, temat niezwykle istotny, dbajmy o siebie wzajemnie!
Cudowna rozmowa🤗Pouczajaca, interesujaca I bardzo, bardzo wazna...Temat rzeka...Juz zamowilam.ksiazke Pana Marcina...dziekuje za inspiracje..😊
kilka minut temu skończyłam książke “Żyje,czy to mało?”
Nie planuje dzieci,uważam,że to nie dla mnie,ale mimo to przeczytałam i nic nie żałuje.Bardzo potrzebna książka i mimo tych okrutnych doświadczeń opisanych wewnątrz-jestem wdzięczna,że powstała.Ten film od Państwa literackich również bardzo ważny❤
Dziękujemy bardzo za Twój komentarz ❤️
Order Orła Białego dla Was za to co robicie❤
Wspaniała rozmowa ❤
Bardzo ważna rozmowa. Dziękuję za Waszą wrażliwość ❤ Rzucacie światło na tak istotne kwestie, tytuły, tematy... I widać, jak sami zmieniacie się i rozwijacie jako ludzie, jak to, co czytacie ma na Was wpływ i posyła Was do konkretnych ludzi i działań. Oglądam z wdzięcznością i podziwem, wysyłam dużo mocy z serducha! Dziękuję 🫶🌿🌿
Bardzo dobra rozmowa, Dziękuję za nią!
Dziękuję za tę rozmowę- jest bardzo ważna i ciesze się, ze macie świetny pomysł na kanał- że zapraszacie tak ciekawych ludzi i poruszacie ważne tematy zaczerpnięte z życia, z książek, nie tylko tych lekkich i obyczajowych, ale trudnych i ważnych. Jesteście super!
dziękujemy za te słowa❤️
Dziękuję Wam❤jestem mamą 21 latka, który jest indywidualistą, artystą, w pandemii w piwnicy założył studio nagraniowe, jest montażystą, youtuberem, muzykiem, wokalistą, autorem piosenek, teledysków, studiuje digital design i social media, praca to jego pasja, 18 latka, sportowca, trenuje ratownictwo wodne, tegoroczny maturzysta, planuje studia z fizjoterapii, kocha ludzi, życie, optymista, obaj synowie to absolwenci chóru NFM we Wrocławiu, córki 11 latki, również śpiewa w chórze NFM, występy, koncerty, konkursy, zawody to nasze życie, ale jestem pewna, że czas poświęcony na bycie z nimi, na rozwój ich pasji, na wiarę w nich, na wsparcie we wszystkim, co tworzą to moja najważniejsza życiowa rola❤
Brawo, pozdrawiam
Bardzo ciekawa rozmowa. Książkę na pewno przeczytam.💗
Oczywiście podnoszę rękę do góry, znam Polę Raksę, najpiękniejsza Marusia z "Czterech pancernych" 😉
Dziękuję ♥️
Witam kochanych Literackich❤ w moim miejscu 14 letnim miejscu pracy.Mozna by dużo opowiadać oczywiście nie na forum ,bo nie chodzi o parcie na szklo.Jest dużo spraw na które my nie mamy szans.Pracuje na tym gorszym oddziale i wiem ,co z czym się je.Dzialamy grupa i ta nas trzyma.❤Buziaczki dla Was
Witam i pozdrawiam 😊
Pisząc ten komentarz- płaczę. Jestem można powiedzieć swieżo upieczoną Mamą. Mam rocznego Synka. Kolejny Dzidziuś w drodze. W momencie kiedy z Mężem decydowaliśmy się na dziecko brałam pod uwagę nie tylko mój wiek (34 lata) i fakt, że zawsze chciałam być Mamą 2 dzieci. Jednak nim w ogóle zaczęliśmy starać się o dzieci myślałam o tym jak je wychować w obecnym świecie. Czy uda mi się poświęcać im wystarczająco dużo czasu? Czy będę potrafiła do nich dotrzeć i z nimi rozmawiać? Te wątpliwości nasiliły się podczas 1 ciąży i towarzyszą mi do dziś i zapewne tak już zostanie. Chcę być dobrym rodzicem. Mieć kontakt taki jak ja mam z moimi rodzicami. Tylko jak to zrobić w czasach kiedy SM, hejt, patologicznie idole są na wyciągnięcie telefonu i wyskakują przed młodymi ludźmi jak z lodówki? Z tym muszę się zmierzyć. Zrobię wszystko co mogę by moje dzieci miały dobre życie. Cudowny wywiad. Jeszcze nie przeczytałam "żyletkę zawsze noszę przy sobie" choć myślę o niej często. Na pewno po tym wywiadzie sięgnę po nią szybciej. Podobnie jak po filmiku, w którym Mama Literacka polecała "Pomiędzy". Odkąd zostałam Mamą edukacja wychowawcza i komunikacja z dzieckiem stała się dla mnie tematem nr 1. Mam swój sposób na życie i wychowanie dzieci, ale warto poszerzyć swój punkt widzenia. Cudowny wywiad ❤ dziękuję za niego bardzo bardzo ❤
Wszystkiego dobrego😍
Wspaniały, wartościowy wywiad ❤ łapie za serce, ściska i nie puszcza. Pan Marcin widać, że człowiek konkretny, z wizja i sercem na dloni. Jestem zachwycona. Przepiękny również sam zamek i lokalizacja. Na pewno w przyszłym tygodniu na Targach kupie książkę i stanę po autograf autorów, może nawet się odważę zamienić kilka słów, bo widzę, że i muzycznie to moje młodzieńcze klimaty, zwłaszcza Acidzi 🙂 Jestem Wam niezwykle wdzięczna za ten odcinek Kanapy ❤ Mam jeszcze tylko pytanie, czy autorem muzyki do dzisiejszego odcinka był Daniel? Bo też mocno mnie złapała. Ściskam Was najmocniej ❤
Do zobaczenia :)
Witam wszystkich dziś pierwszy 😄👍😊
❤
👍
🫶
Dzieci nie rodzą się z laptopami i telefonami, to rodzice im je dają i nie kontrolują czasu, jaki dziecko korzysta z tych urządzeń. Specjaliści mowią, że dzieci nie powinny korzystać z tych urządzeń, szczególnie małe. Mózg małego dziecka nie powinien mieć kontaktu z ekranem emitującym niebieskie światło i głupie treści. Gdy widzę matkę z dzieckiem w autobusie dające rocznemu dziecku komórkę zamiast grzechotki to szlag mnie trafia. Rodzice idą na łatwiznę ale płacą za to dzieci i całe pokolenie. Dziecko można wychować bez elektroniki. Myślę, że trzeba takie pokazywać rozwiązania i poruszać takie tematy w szkołach rodzenia, szpitalach, przedszkolach. szkołach.
Np. zamiat ekranu z bajką - rzutnik. Do słuchania z telefonów tylko audiobooki i dla starszych treści naukowe. Dostęp do mediów społecznościowych po 16tym roku życia, kiedy mózg jest bardziej dojrzały.
@@Vandalka zgadza się, wszystko co napisałaś jest udowodnione naukowo. Niestety mamy wpływ jedynie na swoje postępowanie.
@@literaccydlatego może musi być to odgórnie wprowadzone przez jakieś przepisy, ustawę, bo skala tego zjawiska jest za duża, ofiar jest zbyt wiele. No ale wiadomo jak jest, kto by miał to wprowadzić, więc chyba pozostaje praca u podstaw jak w pozytywizmie :)
@@Vandalka odpisując Ci na Twoj komentarz zaczęłam się zastanawiać komu miałoby zależeć na tym by dzieciaki rozwijały się bez komórek i niestety nie doszłam do ciekawych wniosków. Społeczeństwo ma głupieć (upraszczam oczywiście) - łatwiej takim sterować
Może tak być. W każdym razie warto tworzyć i popularyzować mądre treści. Fajnie, że to robicie. Dużo dobrego ❤ dla Was i dla córek :)
@@Vandalka bardzo dziękujemy i pozdrawiamy ciepło ❤️
♥️