Dziękuję za uświadomienie. Mam koleżankę,która wciąż reaguje bólem głowy kiedy ,trzeba coś wyjaśnić lub wspólnie załatwić. W rezultacie te sprawy zostają zepchnięte choć wiszą w powietrzu.
@@monikarozmyslak3404 Na przykładzie mojego doświadczenia ,osobnik tak działał przez 20kilka lat ale w momencie kiedy rolę odwróciłam,był zszokowany,że mogłam TO zrobić .( Ach...To boli!) Z jednej strony - jego strony było świadome zachowanie z brakiem wyobrażenia sobie skutków dla innych osób. Metoda na to jest u mnie do tej pory jedna. Stawianie granic i wymaganie zmiany zachowania. Mojego również.
A co w sytuacji gdy dostaje (oczywiście w moim mniemaniu) niesłuszny niszczący i bolesny wykład o tym jak to wszystko jest moją winą? W tym wypadku wolę zamilknąć niż dolewać oliwy do ognia.
Kiedy probowalam wiele razy rozmawiac bylam okrotnie wyzywana i straszona wiec po latach kiedy kiedy znow zaczl ponizac ja sie przestawalam odzywac i on tez milczal tygodniami- wyniszcza mnie to okropnie ale nie jestem juz w stanie odzywac sie pierwsza po torturach umyslowych ktore tak strasznie mnie rania, wiec cierpie w milczeniu i staram sie malymi kroczkami dojsc do pozycji finansowej by moc miec swoj dom bo notorycznie slownie i raz fizycznie jestem wyzucana z moim synem z jego posiadlosci . Wiec teraz ti ja znaczynam milczec bo jestem tak strasznie torturowana psychicznie ze to jedyny sposob ktory w tej chwili czuje by zrobic by sie ratowac choc serce mi sie wyrywa by sie do niego przytulic, wychodzic z nim na kawy jak zawsze codziennie i inne rzeczy ktore zawsze robimy razem a najgorsze jest kiedy perfumuje sie ostentacyjnie zebym czula i wychodzi z domu 🥹czuje w tym momecie ogromne opuszczenie i bezradnosc tak strasznia ze do prawie karetke czasem musze wzywac tak strasznie zle sie czuje i mam leki ale ucze sie nie reagowac na to co robi , nie patrze, nie mowie, nic poruszam sie nawet wolniej i naturalnie obojetnie zeby nie widzial ze mnie to boli i milcze bo kiedy histeryzowalam , plakalam, krzyczalam od poglebial swoje okrutne postepowanie lub godzilismy sie bo ja kapitulowalam ale tym razem sie tak strasznie zaparlam az sama sie sobie dziwie bo zostalam okrutnie potraktowana . Podobno chce mi wynajac mieszkanie i zaplacic za pare miesiecy by sie nas bozbyc jak mowi i jak straszy od 6 lat . Teraz jak to zrobi to w milczeniu odejde . Cierpiec bede strasznie bo tak bardzo boje sie samotnosci ze jak poradze sobie z synem moim ( nie jego) . Tesnota bedzie tak silna ale mam juz dosc bycia niczym
Niestety znam temat. Karanie ciszą było u mnie w domu regularne. Babka karała moja matkę w ten sposób, a teraz moja matka robi to samo wobec mnie. Raz nie odzywała się do mnie 2 lata. Teraz znów obraziła się i pomimo moich prób nawiązania kontaktu, nie odzywa się już ponad pół roku. Nawet nie rusza ją, że ma maleńką wnuczkę, którą widziała raptem kilka razy raptem. Zamknęła się na kontakt, bo nie postępuję tak, jak ona by sobie tego życzyła. Szkoda, ale nie jestem w stanie przebić się przez ten mur.
Jak zawsze cenna wiedza, dziękuję za ten film👍🍀🙂nie lubię milczenia, co ostatnio usłyszałam w pseudo relacji już taki jestem i tego nie zmienisz a ta osoba karała mnie ciszą
Pierwszej minuty audycji słuchałam z uśmiechem od ucha do ucha 🙂. Uwielbiam tę parę, szczególnie Stefana: Chłop Pierwsza Klasa 🥇. I tutaj pojawił mi się pomysł: może stworzyłby Pan komiks z tą parą jako głównymi bohaterami? Uprzejmie proszę 🙏🙂. Kiedyś komiksy były w modzie, teraz zanikają. A szkoda... Mój Syn otrzymał kiedyś bardzo grubą Biblię w formie komiksu - to do Niego przemawiało :) A jeśli chodzi o omawiany temat to zauważyłam, że faktycznie w życiu uczuciowo - rodzinnym jest to strategia przede wszystkim mężczyzn. Natomiast w pracy / w pracach łatwiej było mi omawiać i co za tym idzie rozwiązywać konflikty z mężczyznami. Nawet z przełożonymi... Może śmiejemy się, że Amerykańce biegają ze wszystkim do terapeuty ale przynajmniej potrafią potem - jako nacja - nazywać przed sobą swoje emocje a także przed innymi :) W polskich filmach dominuje strategia ciszy, wychodzenie na dwór lub trzaskanie drzwiami w kluczowych momentach. No i drink na pocieszenie 🍷🍺🍹😓 Pozdrawiam, świetny odcinek, dotknął w nim Pan sedna polskich bolączek ❤❄❄❄❄❄( u mnie śnieg za oknem )
Dziękuję. Fantastycznie byłoby, jakby Pan powiedział, co zamiast tych strategii. No i że zanim sobie uświadomimy, że je stosujemy, dostajemy taki model z domu.
Oczywiście, może być to egocentryzm, ale jeśli są sytuacje, że nie możemy się przebić z naszą argumentacją i schowanie się w swoją skorupę, wydaje się mniejszym złem w konflikcie.
Uwielbiam Pana filmy🙂Od kiedy znalazłem ten kanał na youtubie, uświadomiłem sobie bardzo wiele zachowań, napotkanych w życiu w różnych relacjach😏 Jak dobrze, że jest Pan i ciągle tworzy nowe odcinki. Wielkie dzięki za ogrom nabytej poprzez te wykłady wiedzy🙂
Przemilczyć a przemyśleć....🤔... Ważne jest, żeby tak to wyjasnić lub zrozumieć aby nikt nie cierpiał...myślę że jesteśmy tak bardzo indywidualni i tak różnie do wszystkiego podchodzimy......
Proszę mi mi pomóc, czasami mam burzliwe rozmowy ze swoją partnerka na różne tematy, trwają one kilkanaście minut albo i nawet kilkadziesiąt, rozmowa najczęściej się zaognia, w żaden sposób nikt nie chce odpuścić ze swoimi argumentami, w moim subiektywnym odczuciu partnerka jest głośniejsza i przejmuje 70 % narracji. Po jakims czasie i wielu nieskutecznych próbach złagodzenia tematu (zciszanie tonu aby się na siebie nie drzeć, odpuszczanie swojej racji aby poczuła ze mi nie zależy na wygranej, rezygnowanie ze swojego zdania, bo w obliczu klutni już dla mnie nie jest to najważniejsze) jestem bezsilny, duzo mnie kosztują takie rozmowy, często są nacechowane histerią, krzykami i udowadnianiem kto ma rację. Czuję że jedynym dla mnie ratunkiem jest odcięcie się na jakąś chwilę i wyciszenie w głowie od tego wszystkiego, od krzyków zarzutów i nienawiści jaka narasta w nas. Boję się że to za daleko zajdzie i powiemy sobie przykre słowa. Bardzo kocham moja partnerkę ale w dyskusji jest ona bardzo zaborcza, podkreślam w moim odczuciu. Dodam jeszcze że nie mam problemu rozmawiać kiedy ton jest mniej nerwowy i głośny, źle znoszę krzyk. Czy ja karam ja cisza wtedy? Jak mogę zadbać o swój komfort skoro taka reakcja jest manipulacja z mojej strony? Dodam że po kilku, kilkunastu minutach nie mam problemu wrócić do tematu. Jak mam reagować aby dbać o partnerkę ale też nie kosztem mojego zdrowia psychicznego?
Myślę,że warto postawić w czasie ,,krzyczącej,,wymianie zdań granicę i jasno zakomunikować,że w takich głośnych rozmowach nie będziesz uczestniczył ,że proponujesz przerwę i powrót do tematu po opadnięciu emocji . To asertywne zachowanie.
Jeszcze ciężej będzie Tobie TO przez całe życie znosić. Może chociaż skorzystaj z porady terapeuty czy jakiegoś doradcy dla par, co można zrobić i czy w ogóle da się to zmienić? Dzieci obserwują, widzą więcej niż myślimy. Ja musiałam/ chciałam podjąć decyzję przy trójce dzieci, co prawda dwoje mocno odchowane ale jeszcze na naszym utrzymaniu. Jest ciężko ale nie żałuję. Sytuacja jest skomplikowana. Jestem już po rozwodzie. Życie mamy jedno. Tylko jedno i warto postarać się, by było chociaż w miarę szczęśliwe. Pozdrawiam :)
Jak zawsze genialnie !! Wszystko jasno wytłumaczone… i rzeczywiście tak jest jak mówisz…
Dziękuję za uświadomienie. Mam koleżankę,która wciąż reaguje bólem głowy kiedy ,trzeba coś wyjaśnić lub wspólnie załatwić. W rezultacie te sprawy zostają zepchnięte choć wiszą w powietrzu.
Pozdrawiam.#
Dobrego, a nawet bardzo dobrego weekendu życzę 🙂❄👍
Bardzo dużo ludzi to robi, nie widząc tego. Doświadczam tego często.
Widzą to. Może nie zdają sobie sprawy że skutków ale widzą to. Często jednak dzieje się to bardzo świadomie.
@@Mocjestwemnie przerażające. Ciekawe czy widzą, że wykorzystują innych?
@monikarozmyslak3404 Ja myślę że wiele z wie i robi to świadomie, co tylko jeszcze bardziej przeraża😟
@@peters9939 tak jak musiałam zerwać kontakt z przyjacielem bo nie rozumie, że ciągle marudzi i wykorzystuje
@@monikarozmyslak3404
Na przykładzie mojego doświadczenia ,osobnik tak działał przez 20kilka lat ale w momencie kiedy rolę odwróciłam,był zszokowany,że mogłam TO zrobić .( Ach...To boli!)
Z jednej strony - jego strony było świadome zachowanie z brakiem wyobrażenia sobie skutków dla innych osób.
Metoda na to jest u mnie do tej pory jedna. Stawianie granic i wymaganie zmiany zachowania. Mojego również.
🌹🎯
A co w sytuacji gdy dostaje (oczywiście w moim mniemaniu) niesłuszny niszczący i bolesny wykład o tym jak to wszystko jest moją winą? W tym wypadku wolę zamilknąć niż dolewać oliwy do ognia.
👌
Cała relacja moich rodziców na tym jest oparta 😅 całe szczęście, tworzę własną, inną, ufff... Ulga
Kiedy probowalam wiele razy rozmawiac bylam okrotnie wyzywana i straszona wiec po latach kiedy kiedy znow zaczl ponizac ja sie przestawalam odzywac i on tez milczal tygodniami- wyniszcza mnie to okropnie ale nie jestem juz w stanie odzywac sie pierwsza po torturach umyslowych ktore tak strasznie mnie rania, wiec cierpie w milczeniu i staram sie malymi kroczkami dojsc do pozycji finansowej by moc miec swoj dom bo notorycznie slownie i raz fizycznie jestem wyzucana z moim synem z jego posiadlosci . Wiec teraz ti ja znaczynam milczec bo jestem tak strasznie torturowana psychicznie ze to jedyny sposob ktory w tej chwili czuje by zrobic by sie ratowac choc serce mi sie wyrywa by sie do niego przytulic, wychodzic z nim na kawy jak zawsze codziennie i inne rzeczy ktore zawsze robimy razem a najgorsze jest kiedy perfumuje sie ostentacyjnie zebym czula i wychodzi z domu 🥹czuje w tym momecie ogromne opuszczenie i bezradnosc tak strasznia ze do prawie karetke czasem musze wzywac tak strasznie zle sie czuje i mam leki ale ucze sie nie reagowac na to co robi , nie patrze, nie mowie, nic poruszam sie nawet wolniej i naturalnie obojetnie zeby nie widzial ze mnie to boli i milcze bo kiedy histeryzowalam , plakalam, krzyczalam od poglebial swoje okrutne postepowanie lub godzilismy sie bo ja kapitulowalam ale tym razem sie tak strasznie zaparlam az sama sie sobie dziwie bo zostalam okrutnie potraktowana . Podobno chce mi wynajac mieszkanie i zaplacic za pare miesiecy by sie nas bozbyc jak mowi i jak straszy od 6 lat . Teraz jak to zrobi to w milczeniu odejde . Cierpiec bede strasznie bo tak bardzo boje sie samotnosci ze jak poradze sobie z synem moim ( nie jego) . Tesnota bedzie tak silna ale mam juz dosc bycia niczym
dobre
Niestety znam temat. Karanie ciszą było u mnie w domu regularne. Babka karała moja matkę w ten sposób, a teraz moja matka robi to samo wobec mnie. Raz nie odzywała się do mnie 2 lata. Teraz znów obraziła się i pomimo moich prób nawiązania kontaktu, nie odzywa się już ponad pół roku. Nawet nie rusza ją, że ma maleńką wnuczkę, którą widziała raptem kilka razy raptem. Zamknęła się na kontakt, bo nie postępuję tak, jak ona by sobie tego życzyła. Szkoda, ale nie jestem w stanie przebić się przez ten mur.
Jak zawsze cenna wiedza, dziękuję za ten film👍🍀🙂nie lubię milczenia, co ostatnio usłyszałam w pseudo relacji już taki jestem i tego nie zmienisz a ta osoba karała mnie ciszą
Pierwszej minuty audycji słuchałam z uśmiechem od ucha do ucha 🙂. Uwielbiam tę parę, szczególnie Stefana: Chłop Pierwsza Klasa 🥇. I tutaj pojawił mi się pomysł: może stworzyłby Pan komiks z tą parą jako głównymi bohaterami? Uprzejmie proszę 🙏🙂. Kiedyś komiksy były w modzie, teraz zanikają. A szkoda... Mój Syn otrzymał kiedyś bardzo grubą Biblię w formie komiksu - to do Niego przemawiało :)
A jeśli chodzi o omawiany temat to zauważyłam, że faktycznie w życiu uczuciowo - rodzinnym jest to strategia przede wszystkim mężczyzn. Natomiast w pracy / w pracach łatwiej było mi omawiać i co za tym idzie rozwiązywać konflikty z mężczyznami. Nawet z przełożonymi...
Może śmiejemy się, że Amerykańce biegają ze wszystkim do terapeuty ale przynajmniej potrafią potem - jako nacja - nazywać przed sobą swoje emocje a także przed innymi :) W polskich filmach dominuje strategia ciszy, wychodzenie na dwór lub trzaskanie drzwiami w kluczowych momentach. No i drink na pocieszenie 🍷🍺🍹😓
Pozdrawiam, świetny odcinek, dotknął w nim Pan sedna polskich bolączek ❤❄❄❄❄❄( u mnie śnieg za oknem )
Panie Jarku!!!! Dzieki!!!
Dziękuję. Fantastycznie byłoby, jakby Pan powiedział, co zamiast tych strategii. No i że zanim sobie uświadomimy, że je stosujemy, dostajemy taki model z domu.
Oczywiście, może być to egocentryzm, ale jeśli są sytuacje, że nie możemy się przebić z naszą argumentacją i schowanie się w swoją skorupę, wydaje się mniejszym złem w konflikcie.
Super, trzeba zapamiętać tę radę
Uwielbiam Pana filmy🙂Od kiedy znalazłem ten kanał na youtubie, uświadomiłem sobie bardzo wiele zachowań, napotkanych w życiu w różnych relacjach😏 Jak dobrze, że jest Pan i ciągle tworzy nowe odcinki.
Wielkie dzięki za ogrom nabytej poprzez te wykłady wiedzy🙂
Lubię czasami wycofać się aby przemyśleć...pozdrawiam..
To nie jest karanie cisza, choć może być tak odebrane, szczególnie jeżeli z tematem nie wracasz do przedyskutowanie po opadnięciu emocji
Przemilczyć a przemyśleć....🤔... Ważne jest, żeby tak to wyjasnić lub zrozumieć aby nikt nie cierpiał...myślę że jesteśmy tak bardzo indywidualni i tak różnie do wszystkiego podchodzimy......
@@alicja5102 o widzisz moje założenie nie było trafne. Zresztą tak czy siak nie jest to karanie cisza 😜👍
Proszę mi mi pomóc, czasami mam burzliwe rozmowy ze swoją partnerka na różne tematy, trwają one kilkanaście minut albo i nawet kilkadziesiąt, rozmowa najczęściej się zaognia, w żaden sposób nikt nie chce odpuścić ze swoimi argumentami, w moim subiektywnym odczuciu partnerka jest głośniejsza i przejmuje 70 % narracji. Po jakims czasie i wielu nieskutecznych próbach złagodzenia tematu (zciszanie tonu aby się na siebie nie drzeć, odpuszczanie swojej racji aby poczuła ze mi nie zależy na wygranej, rezygnowanie ze swojego zdania, bo w obliczu klutni już dla mnie nie jest to najważniejsze) jestem bezsilny, duzo mnie kosztują takie rozmowy, często są nacechowane histerią, krzykami i udowadnianiem kto ma rację. Czuję że jedynym dla mnie ratunkiem jest odcięcie się na jakąś chwilę i wyciszenie w głowie od tego wszystkiego, od krzyków zarzutów i nienawiści jaka narasta w nas. Boję się że to za daleko zajdzie i powiemy sobie przykre słowa. Bardzo kocham moja partnerkę ale w dyskusji jest ona bardzo zaborcza, podkreślam w moim odczuciu. Dodam jeszcze że nie mam problemu rozmawiać kiedy ton jest mniej nerwowy i głośny, źle znoszę krzyk. Czy ja karam ja cisza wtedy? Jak mogę zadbać o swój komfort skoro taka reakcja jest manipulacja z mojej strony? Dodam że po kilku, kilkunastu minutach nie mam problemu wrócić do tematu. Jak mam reagować aby dbać o partnerkę ale też nie kosztem mojego zdrowia psychicznego?
Myślę,że warto postawić w czasie ,,krzyczącej,,wymianie zdań granicę i jasno zakomunikować,że w takich głośnych rozmowach nie będziesz uczestniczył ,że proponujesz przerwę i powrót do tematu po opadnięciu emocji .
To asertywne zachowanie.
Często tak bywa. Ale tak być nie musi. Pozdrawiam.
👌👍
Dziękuję 🙂🙃🙂
Więc po co nam ta cywilizacja, jeśli nasz gatunek wykonczy nas egocentryzm?
Dokladnie..... Oraz narcyzm.
Dziękuję!
❤
👍👍👍
Mam taką żonę, która stosuje to mniej więcej co miesiąc. Mając dwójkę dzieci ciężko mi to zakończyć..
Jeszcze ciężej będzie Tobie TO przez całe życie znosić. Może chociaż skorzystaj z porady terapeuty czy jakiegoś doradcy dla par, co można zrobić i czy w ogóle da się to zmienić? Dzieci obserwują, widzą więcej niż myślimy. Ja musiałam/ chciałam podjąć decyzję przy trójce dzieci, co prawda dwoje mocno odchowane ale jeszcze na naszym utrzymaniu. Jest ciężko ale nie żałuję. Sytuacja jest skomplikowana. Jestem już po rozwodzie.
Życie mamy jedno. Tylko jedno i warto postarać się, by było chociaż w miarę szczęśliwe. Pozdrawiam :)
Proszę się zainteresować poradnią rodzinną. Przy odrobinie chęci z Państwa strony to może zdziałać cuda.