ร้อยใจมากราบครู

มือใครที่คอยปั้นดาว
เติมเต็มฟ้าให้แพรวพราว
ให้ดาวทุกดวงได้เปล่งประกาย
เป็นดาวด้วยมือของใคร
คอยเป็นผู้สร้างผู้ให้
โดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทน
เพียงดาวครบโคจรวิถี
ได้เรียนรู้วิธีส่องแสง
ก็มีแรงให้ฝันปั้นดินก้อนใหม่
คือครูผู้คอยปั้นดาว
ให้เป็นดาวดวงที่สดใส
ทุ่มเทกายและใจด้วยแรงแห่งรัก
โลกจึงมีดาวนับล้านดวง
แต่ละดวงได้แจ้งประจักษ์
ในความรักที่ครูเป็นผู้สอนสั่ง
ร้อยใจรวมความรัก มากราบแทบเท้า
ร้อยดาวเป็นมาลัย มาคล้องใจครู
สองมือครูที่ทำให้โลกน่าอยู่
กลายเป็นสองมือ น้อมก้มกราบครูผู้ให้ชีวิต