نقد بددینی (=ادیان ابراهیمی) از روزن دین بهی مزدیسنی زرتشتی: مفهوم بخشندگی و صفات بایسته ی خداوندی
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 15 ก.ย. 2024
- این نشست برگرفته از آموزه های فصل ۴۱ از کتاب دینکرد سوم می باشد.
تلگرام فریدون راستی:
telegram.me/ra...
Copyright (or ©) 2024 by Réza RASTIN. All rights reserved
![เขามัทรี - เอ็กซ์ ศุภกฤต - จอนนี่มิวสิค [ Official MV ]](http://i.ytimg.com/vi/AS9ufKuQIVs/mqdefault.jpg)
💚💚🤍🤍❤❤درود و سپاس فراوان
متشکرم
درود بر شما جناب راستی
به همین سطح فعالیت و روشنگری ادامه بدید و چراغ راه ما باشید
چنین دادار چه ستودنیست ❤
درود و عالی
ممنون از شما
لطفا یه نقد مسیحیت هم بزارید چون خیلی دوستان فک میکنن بسیار دین قشنگیه به دلیله قدرت رسانه غرب✨
احسنت احسنت
درود فراوان بر شما هموطن عزیز❤
درود اهورایی بر شما باد.
درود بر شما ادیان ابراهیمی اگر هم از ویژگی نیکی برخوردار باشند از آیین پاک اشو زرتشت الهام گرفته اند🔥🔥🔥💯
Sepas az shoma 🙏
آنچه ب این پنداری نسبت میدهند برازنده مردمی نیز نباشد تا چ رسد به پروردگار گیتیک او مئینو
درود خدمتدون
دوستتان دارم
خسته نباشید
پاینده باد دین زرتشتی
من ۷ ساله که تغیر کردم و روی آوردم به دین بهی
اما یه سوال...
آیین زرتشتی درسته یا دین زرتشتی
درود بر شما ،
دین زرتشتی درست است.
@@FereydounRasti
ممنون از لطفتون
یک برنامه هم در مورد مقایسه اراده و اختیار در دین زرتشت و ابرهیمی بگویید که در ادیان ابراهیمی اساسا بخاطر اینکه همه چیز از یک خدا می آید اساسا اختیار داشتن بی معنی است اما بخاطر دو بن باوری در زرتشت اختیار مفهوم دارد
جدای از این آیا درست اس که انسان ها در نگاه مزدایی فرشته هایی هستند که با اراده و اختیار خودشان تصمیم میگیرند که در کالبد انسان زاده شوند؟ و اگر آری، آیا ممکن است فرشتگان بلند مرتبه چون یزدان و امشاسپندان نیز در کالبد آدمی حلول کنند و زاده شوند؟
درود بر شما،
خیر، مردمان و فرشتگان(امشاسپندان و ایزدان) مجزا و منفک از یکدیگرند.
درود خدمت دوست گرامی حناب آفریدون راستی بهدین... مطابق پرسشی که در پست دیگری از شما ایراد نمودم.. چگونه الله یا یهوه (ضحاک دینان) میتواند عادل و دانا باشد؛ و آفریده خود را توسط آفریده دیگر خود گول بزند و بخطا بکشناد تا آنها را تنبیه کند؟؟؟ چگونه یک پدر یا مادر حاضر میشوند فرزند خود را در آب بیاندازند و بعد او را تنبیه کنند که چرا خود را خیس کردی؟؟ او را کثیف کنند و بعد او را تنبیه کنند؟؟ چگونه والدینی حاضر هستند یک فرزندشان توسط یک فرزند دیگرشان با اجازه خود از راه بدر شود و معتاد و دزد شود تا آنها بتوانند او را تنبیه نمایند؟؟ آیا عقل و فراستی در چنین موجودات یا خدایی میتوان یافت؟؟
در ذات پاک هورمزد تنها روشنی و گرمی وجود دارد و سردی و تاریکی حاصل دور شدن از هورمزد هست و نمیتوان مانند بددینان که خدای آنها پرده ای بر چشم و گوش آنها انداخته تا کلام حق را نبینند و نشنوند؛ و یا پرده ای بر دلهای آنها انداخته سنگینی دلهایشان آنها را به دوزخ آفریده خدا ببرد و آنها را مجازات کند و این خنده دار ترین کلامی هست که تاکنون شنیده ام؛ حتی افراد کم خرد و کم عقل نیز چنین استدلالی را رد میکنند...
ممنون از شما دوست بهدین و عزیز... ایدون باد ایدون ترج باد... اشویی افزون باد....
درود بر شما دوست خردمند
سلام. متاسفانه شما فقط یک مثال از خدای بددینی (بگیم الله) در باب اینکه بخشندگی و دهش خود را بازپس میگیرد زدید که " این خدا جان می بخشد و سپس جان را خود او دوباره بازپس میگیرد". درحالی که در به دینی گفتید که خدا (بگیم اهورامزدا) جان می بخشد و پس نمیگیرد و این اهریمن است که جان میگیرد. و متاسفانه مثالهای دیگری از تفاوت بخشندگی بین این دو دین ارائه نکردید.
خب. تااینجا باید خدمت شما عرض کنم که با این مثالتون، اتفاقا این خدای به دینی است که خدای نادان و ناجورو ناکارامدی استنباط میشود. زیرا حال اهورامزاد خدایی ست که وجود بی نهایت خود را نقض میکند و نه اون الله. چون شما علاوه بر خدا؛ قائل به وجود یک قدرت دیگری هم هستید باسم اهریمن. و این با بی نهایت بودن خدا از همه لحاظ یعنی بی نهایت دانایی زیبایی قدرت و غیره کاملا در تضاد است. یعنی این خدا اینقدر نادان و ناتوان هست که جان می بخشد ولی نمیتواند انرا نگهبانی کند. چنانکه یک وجود دیگری هست باسم اهریمن که افریده او را زائل و نابود میکند و تاحالا هم هیچ کاری و مقابله به مثل از اون خدا حتی در یک مورد هم دیده نشده. یعنی اهورامزدا عملا یک خدای فراری و بلکه بی خیال و لاابالی ست که حتی تاکنون سعی در نجات جان یکی از بندگانش را هم نکرده و نمیکند.
منتها در اون یکی تفکر یعنی الله، همانطور که منطقا خدا جهان و انسان را بی هدف نیافریده و به اراده خودش بوده، جان را می بخشد و سپس چون بهرحال با قدرت بی نهایت خودش اراده کرده و یا مشیت کرده که انسان را تا مدتی موجود بدارد بنابراین جان را نیز نهایتا پس میگیرد بنا به ان خواست ازلی خود که ما نمیدانیم. بنابراین اولا فقط یک خدا وجود دارد و هیچ اهریمنی در کار نیست. و ثانیا اهریمن هم مثل ادم یک مخلوق است و در برابر قدرت خدا هیچ کارایی و اهمیتی ندارد. یعنی بی نهایت بودن خدا نقض نمیشود و همه کاره همیشه اوست. هیچ نیروی شری با او برابری نمیکند و بلکه اساسا شری وجود ندارد در برابر قدرت بی نهایت او. درواقع هرچه هست شری است در برابر وجود ناچیز ما که مانند او بی نهایت نیستیم و نه در برابر خود او.
این اصلا درست نیست که به اهریمن مقامی داده شود که همسنگ خدا بوده و چنانکه افریده های ی خدا را نابود کند و کاری از دست خدا ساخته نباشد؛ درحالیکه خودش از اول جان می بخشیده پس نمیخواسته هم که این جان نابود شود؛ ولی متاسفانه می بیند که اهریمن پیدا شده و قدرت و خواست او را به سخره میگیرد. پس اتفاقا در این مورد، این خدای اهورامزدای به دینی است که خدایی نادان و ناکارامد است.
سلام،
اصولا پیش فرض های شما مبنی بر مطلق بودن خداوند و بی رقیب بودن او غلط و ناهمخوان با حقایق جهان است و از همین رو نیز نتیجه گیری شما نادرست چرا که وجود شر انکار ناپذیر است و اگر این شر را به صورت مستقیم یا غیر مستقیم به خداوند نسبت دهیم، نیک خواهی وی که صفتی جدایی ناپذیر از بی نقصی و ایزدینه بودن و کامل بودن اوست، زیر سوال می رود.
وجود شر در برابر نیکی در جهان، بیانگر وجود دو بُن و منشأ مجزا، منفک، متضاد و مستقل است که یکی اورمزد نام دارد و دیگری اهریمن.
@@FereydounRasti
بادرود.میفرمایید که خدا نمیتواند مطلق باشد و بی رقیب چون شر موجود است. خب پس در اینصورت چه نیازی به داشتن یا تصور کردن خدا هست اصلا؟. چون در اینصورت اگر نگوییم بی نهایت خدا ولی به وفور یعنی مثلا میلیاردها میلیاد قدرت رقیب برای
هر خدایی که دوست دارید در نظر بگیرید وجود خواهد داشت و یا میتوان تصور کرد. این خدایان رقیب از وجود یک رودخانه ی وحشی تندآب یا یک اتشفشان بزرگ بر قمر های مشتری و ابر سیاهچاله ی فلان کهکشان میتواند باشد تا هزاران هزار خدای نظری و خیالی جورواجور ذهنی دیگر ازجمله یکیش مثلا همین تصور اهورامزدا .
بنابراین این کاملا غیرمنطقی ست که اصلا حتی به این کثرت خداهای مقتدر متفاوت فکر کرد و بدتر اینکه حتی به هرکدام از انها ایمان داشت و یا ستایش کرد. کاملا مضحک و وقت تلف کردن است. ضمن اینکه حالا که شر باعث شده تا انواع خدایان رقیب رو داشته باشیم که یکیشون پیدا نمیشه که مطلق و بی رقیب باشد. پس همین
خودش خودبخود حکم میکند که انچه را که اصل و مبنا است همان خود "شر" است و نه یک خدای خوب یا وجود نیکی و خوبی. چون این شر بود که باعث وجود رقیب برای خدا شد. و چون شر مثلا در تفکر شما در پنجه ی قدرت اهریمن است. پس این اهریمن است که مقتدرتر و بلکه خداتر از همه ی خدایان دیگر از جمله مثلا همین اهورامزدا ست.
نکته این است که آنچه را که در بحث عقلی و فلسفی مهم است این است که اگر قرار بر بودن خداست پس باید وجودی بی نهایت باشد و دراینباره اندیشید. مگرنه خدایی که کلی رقیب دارد که ارزش اندیشیدن ندارد. حال شما میخواهید اسم هریک از ان خدایان را هرچه که میخواهید بگذارید: زئوس. اورمزد، ذحل، پلنگ وش، و غیره. این اسم گذاری و سپس برشمردن صفاتی برای ان و سپس تقدس او کاملا بی ارزش و بی معنی ست
و اما دررابطه با اینکه نسبت دادن شر (مستقیم یا غیرمستقیم ) به خدا، بی نقص بودن او را زیر سوال میبرد. این کاملا درست است. مسئله این است که با اینکه شر وجود دارد ولی اصلا نمیتوان شر را به او که خالقی مطلق و بی نهایت است نسبت داد.
علت این هم ان است که شر یک مسئله متناهی و درنتیجه در اساس همراه با وجودهای متناهی ست مثل جهان و سیارت و خورشید و ما ادمیان و غیره میتوانیم همراه و همزاد با شر باشیم ولی شر نمیتواند همراه و همزاد خدایی که بی نهایت است باشد. اتفاقا نیک که بیاندیشیم می بینیم که اگر شر وجود نداشت میتوانستیم نتیجه بگیریم که حتما خدای بی نهایت
هم وجود ندارد. درست بمانند ما انسانها که فرض کنید یک نفرمان مانند اشو زرتشت انسان پاکدامنی باشد که بخواهد محیطی یا جهانی بیافریند؛ یک چنین فرد نیکی که وجودی متناهی ست تمام تلاش خود را در حذف همه ی شرها خواهد کرد. درست مانند باغبانی که همه خار و خاشاک را زدوده و چیزی جز گل و ریحان و درخت و میوه در ان موجود نیست. درحالیکه برای یک وجود بی نهایت، هیچ آفرینش و جهانی هرچقدر هم که بزرگ باشد اصلا مطرح نیست. چون هرانچه که مهم است فقط خود اوست که بی نهایت است و همه چیز از جهان و هرانچه در ان است بصورت سایه ای که عدم هست بصورت سایه وجود او افریده شده است و این درست از ویژگی های بی نهایت که مدام از هر عدد بزرگی بزرگتر میشود نیز قابل فهم است. درنتیجه در عین اینکه شر هست ولی ذاتا در عدم یعنی همراه و بهمراه مخلوقات یا وجودهای متناهی ست و به وجود او که بی نهایت است اطلاق تمیشود .
@@FereydounRasti توضیح دادم که. اشتباه این است که انسان خود را مبنا قرار میدهد. گمان میکند که هرانچه می بیند یعنی جهان، یک وجود است. درحالیکه دنیا یک عدم است و اینرا بی نهایت حکم میکند.اگر غیر از این بود چیزی خلق نمیشد و یا منتفی نمیشد و از میان نمیرفت. هرانچه در ظرف زمان است عدم است و بس. ولاغیر
بادرود.میفرمایید که خدا نمیتواند مطلق باشد و بی رقیب چون شر موجود است. خب پس در اینصورت چه نیازی به داشتن یا تصور کردن خدا هست اصلا؟. چون در اینصورت اگر نگوییم بی نهایت خدا ولی به وفور یعنی مثلا میلیاردها میلیاد قدرت رقیب برای
هر خدایی که دوست دارید در نظر بگیرید وجود خواهد داشت و یا میتوان تصور کرد. این خدایان رقیب از وجود یک رودخانه ی وحشی تندآب یا یک اتشفشان بزرگ بر قمر های مشتری و ابر سیاهچاله ی فلان کهکشان میتواند باشد تا هزاران هزار خدای نظری و خیالی جورواجور ذهنی دیگر ازجمله یکیش مثلا همین تصور اهورامزدا .
بنابراین این کاملا غیرمنطقی ست که اصلا حتی به این کثرت خداهای مقتدر متفاوت فکر کرد و بدتر اینکه حتی به هرکدام از انها ایمان داشت و یا ستایش کرد. کاملا مضحک و وقت تلف کردن است. ضمن اینکه حالا که شر باعث شده تا انواع خدایان رقیب رو داشته باشیم که یکیشون پیدا نمیشه که مطلق و بی رقیب باشد. پس همین
خودش خودبخود حکم میکند که انچه را که اصل و مبنا است همان خود "شر" است و نه یک خدای خوب یا وجود نیکی و خوبی. چون این شر بود که باعث وجود رقیب برای خدا شد. و چون شر مثلا در تفکر شما در پنجه ی قدرت اهریمن است. پس این اهریمن است که مقتدرتر و بلکه خداتر از همه ی خدایان دیگر از جمله مثلا همین اهورامزدا ست.
نکته این است که آنچه را که در بحث عقلی و فلسفی مهم است این است که اگر قرار بر بودن خداست پس باید وجودی بی نهایت باشد و دراینباره اندیشید. مگرنه خدایی که کلی رقیب دارد که ارزش اندیشیدن ندارد. حال شما میخواهید اسم هریک از ان خدایان را هرچه که میخواهید بگذارید: زئوس. اورمزد، ذحل، پلنگ وش، و غیره. این اسم گذاری و سپس برشمردن صفاتی برای ان و سپس تقدس او کاملا بی ارزش و بی معنی ست
و اما دررابطه با اینکه نسبت دادن شر (مستقیم یا غیرمستقیم ) به خدا، بی نقص بودن او را زیر سوال میبرد. این کاملا درست است. مسئله این است که با اینکه شر وجود دارد ولی اصلا نمیتوان شر را به او که خالقی مطلق و بی نهایت است نسبت داد.
علت این هم ان است که شر یک مسئله متناهی و درنتیجه در اساس همراه با وجودهای متناهی ست مثل جهان و سیارت و خورشید و ما ادمیان و غیره میتوانیم همراه و همزاد با شر باشیم ولی شر نمیتواند همراه و همزاد خدایی که بی نهایت است باشد. اتفاقا نیک که بیاندیشیم می بینیم که اگر شر وجود نداشت میتوانستیم نتیجه بگیریم که حتما خدای بی نهایت
هم وجود ندارد. درست بمانند ما انسانها که فرض کنید یک نفرمان مانند اشو زرتشت انسان پاکدامنی باشد که بخواهد محیطی یا جهانی بیافریند؛ یک چنین فرد نیکی که وجودی متناهی ست تمام تلاش خود را در حذف همه ی شرها خواهد کرد. درست مانند باغبانی که همه خار و خاشاک را زدوده و چیزی جز گل و ریحان و درخت و میوه در ان موجود نیست. درحالیکه برای یک وجود بی نهایت، هیچ آفرینش و جهانی هرچقدر هم که بزرگ باشد اصلا مطرح نیست. چون هرانچه که مهم است فقط خود اوست که بی نهایت است و همه چیز از جهان و هرانچه در ان است بصورت سایه ای که عدم هست بصورت سایه وجود او افریده شده است و این درست از ویژگی های بی نهایت که مدام از هر عدد بزرگی بزرگتر میشود نیز قابل فهم است. درنتیجه در عین اینکه شر هست ولی ذاتا در عدم یعنی همراه و بهمراه مخلوقات یا وجودهای متناهی ست و به وجود او که بی نهایت است اطلاق تمیشود .
درود،
اصلا و ابدا اینچنین نیست.
اگر خداوند قدرتی مطلق و بی رقیب بود، بر‌حسب نیک خواهی ذاتی وی، شر و بدی حتی یک ثانیه نیز فرصت ابراز وجود نمی یافت.
حضور بدی در جهان بهترین گواه مبنی بر وجود یک اراده ی متضاد در برابر اراده ی آفریننده است.
@@FereydounRasti توضیح دادم که. اشتباه این است که انسان خود را مبنا قرار میدهد. گمان میکند که هرانچه می بیند یعنی جهان، یک وجود است. درحالیکه دنیا یک عدم است و اینرا بی نهایت حکم میکند.اگر غیر از این بود چیزی خلق نمیشد و یا منتفی نمیشد و از میان نمیرفت. هرانچه در ظرف زمان است عدم است و بس. ولاغیر..
اهریمن خالق نیست دوست عزیز منشأ پلیدی ها هستش و هیچ کس نمیاد شیطان پرستی کنه اگر با توجه به محاسبات شما بریم جلو در ادیان ابراهیمی هم شیطان پرست وجود دارند و در اصل برای لج و سر ناسازگاری این کار را انجام میدهند پس این در هر دینی میتواند اتفاق بیفتد@@m95807
همینکه ادیان الهی ابراهیمی را بد دینی خطاب میکنی و دین خود را بهی دینی میدانی نشان از باطل بودن دین و آیین و مسلک و منطق شما دارد، به بقیه صحبتهات گوش نکردم همون اول باطل بودن استدلالت روشن شد
ادیانی که شر و بدی را به خداوند نسبت بدهند و او را بُن و منشأ شر بدانند، قطعاً باطل و دروغین هستند.
خوشا به حال ما که در بهدینی رستگار شدیم.
خب زمانی که ادیان سامی و ابراهیمی پلیدی و نگون‌بختی را در جهان گسترش میدهند باید به آنها پرداخت و نقد کرد و جلوی گسترش آن را گرفت واکر نه جهان را به تبعیت می‌رسانند کما اینکه اگر تاریخ را خوانده باشید چنین کرده اند.