Kochanowski jest dość wyrachowany. Sugeruje, że ci "inszy", to najemne wojska, których w czasach renesansu sporo w Europie walczyło. Im trzeba zapłacić, by bronili Polski. To oni mają być zbroją, która ma bronić ciała naszego kraju. I to im trzeba zapłacić pieniędzmi ze srebrnych talerzy. "Sami siebie /Ku gwałtowniejszej chowajmy potrzebie." A więc najpierw niech walczą najemnicy, my się oszczędzajmy na czarną godzinę. Co oczywiście nie znaczy, że mamy dalej biesiadować. Polecam poczytać również o pospolitym ruszeniu. To była w czasach Kochanowskiego już mocno nieskuteczna broń. Pozdrawiam.
@@tomfijakowski-panodpolaka Według podręcznika, owy wers oznacza że inni bez celu rozrzucali pieniądze po drogach co nie wiąże się z Pana interpretacją.
@@tomfijakowski-panodpolaka chyba Pana nie rozumiem. Ja interpretuję to jako że inni trwonili pieniądze na zbędne rzeczy, czyli szlachta która była przed chwilą krytykowana, marnuje pieniądze na biesiadowanie. Natomiast przeczy to wcześniejszemu wersowi Gdzie Kochanowski prosi tą samą warstwę społeczną, dokładnie te same osoby o to by przetopić talerze na talary dla armii. Autor najpierw prosi szlachtę w drugiej osobie, by następnie skrytykować ich w osobie trzeciej? Nie mogę tego zrozumieć.
@@karolkwiatkowski2734 Całość rozbija się chyba nie o to, w której osobie mówi poeta. To wiersz mocno zretoryzowany, a retoryka pozwala na "żonglowanie osobami". Najważniejsze jest chyba ukryte w słowach: "Dajmy, a naprzód dajmy! Sami siebie/Ku gwałtowniejszej chowajmy potrzebie." Czyli po pierwsze - uprzedzajmy fakty, najpierw przygotujmy sobie armię. Na zasadzie "Chcesz pokoju, szykuj się do wojny". Ważne jest to "samych siebie (...) chowajmy", a więc Kochanowski jakby wyłączał szlachtę z pierwszej linii walki. Najpierw ma się bić dobrze opłacona armia (nieważne, czy polska czy najemna), potem dopiero szlachta. Mam nadzieję, że coś wyjaśniłem. Tak naprawdę spieramy się o szczegóły tekstu sprzed kilkuset lat. Nie mam aż takich ambicji, by wgryzać się w każdy jeden wers.
Pozdro przed maturą 2024!
pzodro
Jeszcze jest czas
najlepsze opracowania !!! pozdrawiam, dziękuje
Cieszę się, że mogłem pomóc.
Dziękuje bardzo
bardzo dobre opracowanie!
Link do tekstu: wolnelektury.pl/katalog/lektura/piesni-ksiegi-wtore-piesn-v.html
Tęskniłem. Dziękuję za tę lekcję, lata czekałem.
"Pieśn o spustoszeniu Podola" Jan Kochanowski
dzięki tobie zdam do 2 liceum
W takim razie do zobaczenia w drugiej klasie. Pozdrawiam.
brzeg zsznr1 brzeg batman batman
Patataj
A wers" Inszy to darmo po drogach miotali" kogo dotyczy skoro "Skujmy talerze na talery, skujmy" jest do szlachty?
Kochanowski jest dość wyrachowany. Sugeruje, że ci "inszy", to najemne wojska, których w czasach renesansu sporo w Europie walczyło. Im trzeba zapłacić, by bronili Polski. To oni mają być zbroją, która ma bronić ciała naszego kraju. I to im trzeba zapłacić pieniędzmi ze srebrnych talerzy. "Sami siebie
/Ku gwałtowniejszej chowajmy potrzebie." A więc najpierw niech walczą najemnicy, my się oszczędzajmy na czarną godzinę. Co oczywiście nie znaczy, że mamy dalej biesiadować. Polecam poczytać również o pospolitym ruszeniu. To była w czasach Kochanowskiego już mocno nieskuteczna broń. Pozdrawiam.
@@tomfijakowski-panodpolaka Według podręcznika, owy wers oznacza że inni bez celu rozrzucali pieniądze po drogach co nie wiąże się z Pana interpretacją.
@@karolkwiatkowski2734 a cóż to w takim razie, że rozrzucali pieniądze po drogach?
@@tomfijakowski-panodpolaka chyba Pana nie rozumiem. Ja interpretuję to jako że inni trwonili pieniądze na zbędne rzeczy, czyli szlachta która była przed chwilą krytykowana, marnuje pieniądze na biesiadowanie. Natomiast przeczy to wcześniejszemu wersowi Gdzie Kochanowski prosi tą samą warstwę społeczną, dokładnie te same osoby o to by przetopić talerze na talary dla armii. Autor najpierw prosi szlachtę w drugiej osobie, by następnie skrytykować ich w osobie trzeciej? Nie mogę tego zrozumieć.
@@karolkwiatkowski2734 Całość rozbija się chyba nie o to, w której osobie mówi poeta. To wiersz mocno zretoryzowany, a retoryka pozwala na "żonglowanie osobami". Najważniejsze jest chyba ukryte w słowach: "Dajmy, a naprzód dajmy! Sami siebie/Ku gwałtowniejszej chowajmy potrzebie." Czyli po pierwsze - uprzedzajmy fakty, najpierw przygotujmy sobie armię. Na zasadzie "Chcesz pokoju, szykuj się do wojny". Ważne jest to "samych siebie (...) chowajmy", a więc Kochanowski jakby wyłączał szlachtę z pierwszej linii walki. Najpierw ma się bić dobrze opłacona armia (nieważne, czy polska czy najemna), potem dopiero szlachta. Mam nadzieję, że coś wyjaśniłem. Tak naprawdę spieramy się o szczegóły tekstu sprzed kilkuset lat. Nie mam aż takich ambicji, by wgryzać się w każdy jeden wers.