Աղջիկներ, հիանալի թեմա է Սիրում եմ, երբ մարդիկ ներկայացնում են իրական կյանքն առանց իլյուզիաների, որի հակումը մեր հասարակությունն ունի։ Դուք նաեւ հոգեկրթում եք, ինչի համար մեծ շնորհակալություն։ Պեռֆեկցիոնիզմի եւ գերազանցիկի սինդրոմի մասով փորձս շատ տխուր երանգներ ունի, բայց բայց ես կարողացել եմ եւ նաեւ կյանքը ստիպել է կանգ առնել, գիտակցել ու շարունակել քիչ վնասվելով։ Չեմ կարծում կհասնեմ պոֆիգիզմի, բայց շատ հարցերի այլ կերպ եմ նայում եւ աշխատում եմ չտխրել էն փաստից, որ կատարյալ չեմ։ Իրականում շատ բարդ է։ Մի քանի բանի վրա աչք ես փակում մի շատ զգայուն տեղ պայթյուն է տեղի ունենում։ Մարդիկ շատ տարբեր են եւ զավոք ոչ այդքան զգայուն միմյանց առանձնահատկությունների նկատմամբ։
ես էլ Գերազանցիկի սինդրոմով նպատակասլաց այծեղջյուր եմ, կարծում եմ դրա շնորհիվ շատ լավ աշխատող եմ , կարիեռան է ստացվում , սակայն մինչև ինչ որ աստիճանի :Երբ, որ հասնում ես էն աստիճանի , որ դու ես ղեկավար, ոգեշնչող ու քեզ գնահատող պուպուշ անող չկա, շատ դժվարա. Միշտ կա առաջադրանք տվողի ու գնահատողի պահանջ: Գերազանցիկի սինդրոմը կարծում եմ նաև շատ գալիսա մեր կրթական համակարգից. Գնահատականը ու գովեստը անչափ կարևորա. Ես մինչև հիմա հիշում եմ հազվադեպ «չստացված» գնահատականները իմ կյանքում.
Վատագույն կոմբինացիան պերֆեկցիոնիզմի ու ցածր ինքնագնահատականի կոմբինացիան է։ Երբ որ գործը նույնիսկ չես սկսում որովհետեւ համոզված ես որ իդեալական չես կարող անել 😁 Ու էդտեղ սկսվում է պրոկրաստինացիան։
Պերֆեկցիոնիզմը, մեծ հավանականությամբ, սկսել է ինձ ծառայել առանց իմ գիտակցելու, և կարծում եմ, հիմա չեմ էլ ցանկանա ինձ պատկերացնել առանց դրա: Ի դեպ պերֆեկցիոնիստների ընկերների ու հարազատների համար, հավանաբար ավելի դժվար է: Պերֆեկցիոնիստները հաճախ ձգտում են «ուղղել» կամ «փոխել» իրենց շրջապատող մարդկանց, երբեմն դա կարող է հոգնեցնել իրենց կողքիններին։ Շատ հետաքրքիր էպիզոդ էր, շնորհակալություն Ձեզ։
Աղջիկներ, հիանալի թեմա է
Սիրում եմ, երբ մարդիկ ներկայացնում են իրական կյանքն առանց իլյուզիաների, որի հակումը մեր հասարակությունն ունի։ Դուք նաեւ հոգեկրթում եք, ինչի համար մեծ շնորհակալություն։
Պեռֆեկցիոնիզմի եւ գերազանցիկի սինդրոմի մասով փորձս շատ տխուր երանգներ ունի, բայց
բայց ես կարողացել եմ եւ նաեւ կյանքը ստիպել է կանգ առնել, գիտակցել ու շարունակել քիչ վնասվելով։ Չեմ կարծում կհասնեմ պոֆիգիզմի, բայց շատ հարցերի այլ կերպ եմ նայում եւ աշխատում եմ չտխրել էն փաստից, որ կատարյալ չեմ։ Իրականում շատ բարդ է։
Մի քանի բանի վրա աչք ես փակում մի շատ զգայուն տեղ պայթյուն է տեղի ունենում։
Մարդիկ շատ տարբեր են եւ զավոք ոչ այդքան զգայուն միմյանց առանձնահատկությունների նկատմամբ։
ես էլ Գերազանցիկի սինդրոմով նպատակասլաց այծեղջյուր եմ, կարծում եմ դրա շնորհիվ շատ լավ աշխատող եմ , կարիեռան է ստացվում , սակայն մինչև ինչ որ աստիճանի :Երբ, որ հասնում ես էն աստիճանի , որ դու ես ղեկավար, ոգեշնչող ու քեզ գնահատող պուպուշ անող չկա, շատ դժվարա. Միշտ կա առաջադրանք տվողի ու գնահատողի պահանջ:
Գերազանցիկի սինդրոմը կարծում եմ նաև շատ գալիսա մեր կրթական համակարգից. Գնահատականը ու գովեստը անչափ կարևորա. Ես մինչև հիմա հիշում եմ հազվադեպ «չստացված» գնահատականները իմ կյանքում.
Վատագույն կոմբինացիան պերֆեկցիոնիզմի ու ցածր ինքնագնահատականի կոմբինացիան է։ Երբ որ գործը նույնիսկ չես սկսում որովհետեւ համոզված ես որ իդեալական չես կարող անել 😁 Ու էդտեղ սկսվում է պրոկրաստինացիան։
Sirum em Dzez Shattt. Shaaaat❤️🫂
Nelly, you are always beautiful but today, you’re so freaking GORGEOUS! 💕
Thank you so much 💜
Ես էլ էի պերֆեկցոնիստ բոլոր հարցերում,բայց հետո ստիպված եղա ընդունել ,որ իդալական ասվածը գոյություն չունի
Կարծում եմ ես էմ Պերֆեկցիոնիստ 🫣😊✨️
Ահավոր է երբ կիսուրն է պերֆեկցիոնիստ😂
😂😂😂
Պերֆեկցիոնիզմը, մեծ հավանականությամբ, սկսել է ինձ ծառայել առանց իմ գիտակցելու, և կարծում եմ, հիմա չեմ էլ ցանկանա ինձ պատկերացնել առանց դրա:
Ի դեպ պերֆեկցիոնիստների ընկերների ու հարազատների համար, հավանաբար ավելի դժվար է: Պերֆեկցիոնիստները հաճախ ձգտում են «ուղղել» կամ «փոխել» իրենց շրջապատող մարդկանց, երբեմն դա կարող է հոգնեցնել իրենց կողքիններին։
Շատ հետաքրքիր էպիզոդ էր, շնորհակալություն Ձեզ։
Որ նայում էի, արդեն 6020 եք