Dag SciencebyStars, ik had aanvullend nog een vraag. Wat is de reden dat het kookpunt van een keton hoger is dan dat van een aldehyde met vergelijkbare molaire massa? Ik zou denken obv uw uitleg op 16:00 dat ketonen een lager kookpunt zouden moeten hebben daar hun polaire groep centraal staat en die van aldehyden eindstandig is... maar dit blijkt niet het geval te zijn, hoe zit dit precies? Alvast bedankt!
Bedankt voor deze verhelderende videoreeks! Ik had nog een vraag mbt de polariteit van ethaanzuur... Ik heb uit uw video over polaire moleculen begrepen dat er enerzijds een polaire binding moet zijn (verschil in EN-waarde 0,5-1,66) en anderzijds maximaal 1 symmetrie-as (waardoor de molecule in een positieve en negatieve kant kan worden verdeeld). Nu zie ik bij ethaanzuur niet zo goed hoe deze in een strikt positieve en negatieve kant kan worden opgedeeld door het partieel positief geladen waterstof atoom in de OH-groep... is dit opdelen in een strikt positieve negatieve kant noodzakelijk om te kunnen spreken over een polaire molecule en indien ja, hoe moet dit precies bij ethaanzuur? Alvast hartelijk bedankt!
Hallo Johanna. In de ideale wereld kan je idd een mooie rechte lijn trekken tussen de polaire en de apolaire kant en dan is alles zeer duidelijk. Wanneer moleculen complexer worden wordt heel het polariteitsverhaal ook wat ingewikkelder. Bij ethaan heb je wel duidelijk polaire regio's , maar je kan de lijn niet volledig trekken om dit molecule in een puur positieve en negatieve (partieel) kant op te delen. Dit maakt dat ethaan een zwak zuur is waarbij de waterstof wel gaat ioniseren, maar niet super vlot. Maar als je bijvoorbeeld ethaanzuur vergelijkt met ethanol dan zie je meteen dat er veel meer ladingen verschuiven en het molecule hierdoor een grotere polariteit gaat hebben. Er zijn rekenregels die toelaten om de invloed van de verschoven elektronen per binding te gaan bepalen maar dat zou ons veel te ver brengen voor iets dat je ook wel gewoon kunt aanvoelen. Heb ik je zo geholpen?
Voor een overzicht en snelle navigatie van al de lessen op dit kanaal: docs.google.com/document/d/19d_PO4kv0W_2Gj5h9ujmbo5g9xt1K03Y
Bedankt voor de uitleg ! Ik heb het gebruik voor mijn herexamen chemie… zeer duidelijk !
Graag gedaan hoor! Hopelijk ben je geslaagd!
Dag SciencebyStars, ik had aanvullend nog een vraag. Wat is de reden dat het kookpunt van een keton hoger is dan dat van een aldehyde met vergelijkbare molaire massa? Ik zou denken obv uw uitleg op 16:00 dat ketonen een lager kookpunt zouden moeten hebben daar hun polaire groep centraal staat en die van aldehyden eindstandig is... maar dit blijkt niet het geval te zijn, hoe zit dit precies? Alvast bedankt!
Bedankt voor deze verhelderende videoreeks! Ik had nog een vraag mbt de polariteit van ethaanzuur... Ik heb uit uw video over polaire moleculen begrepen dat er enerzijds een polaire binding moet zijn (verschil in EN-waarde 0,5-1,66) en anderzijds maximaal 1 symmetrie-as (waardoor de molecule in een positieve en negatieve kant kan worden verdeeld). Nu zie ik bij ethaanzuur niet zo goed hoe deze in een strikt positieve en negatieve kant kan worden opgedeeld door het partieel positief geladen waterstof atoom in de OH-groep... is dit opdelen in een strikt positieve negatieve kant noodzakelijk om te kunnen spreken over een polaire molecule en indien ja, hoe moet dit precies bij ethaanzuur?
Alvast hartelijk bedankt!
Hallo Johanna. In de ideale wereld kan je idd een mooie rechte lijn trekken tussen de polaire en de apolaire kant en dan is alles zeer duidelijk. Wanneer moleculen complexer worden wordt heel het polariteitsverhaal ook wat ingewikkelder. Bij ethaan heb je wel duidelijk polaire regio's , maar je kan de lijn niet volledig trekken om dit molecule in een puur positieve en negatieve (partieel) kant op te delen. Dit maakt dat ethaan een zwak zuur is waarbij de waterstof wel gaat ioniseren, maar niet super vlot. Maar als je bijvoorbeeld ethaanzuur vergelijkt met ethanol dan zie je meteen dat er veel meer ladingen verschuiven en het molecule hierdoor een grotere polariteit gaat hebben. Er zijn rekenregels die toelaten om de invloed van de verschoven elektronen per binding te gaan bepalen maar dat zou ons veel te ver brengen voor iets dat je ook wel gewoon kunt aanvoelen. Heb ik je zo geholpen?
@@SciencebyStars Zeker en vast, duidelijk zo! Hartelijk dank!!