ขนาดวิดีโอ: 1280 X 720853 X 480640 X 360
แสดงแผงควบคุมโปรแกรมเล่น
เล่นอัตโนมัติ
เล่นใหม่
เก็บตกเกร็ดความเชื่อจาก Exhuma th-cam.com/video/5ECbTmZ3QXA/w-d-xo.html
พล๊อตไม่มีหักมุมแต่หนังมันมีรายละเอียดเยอะซีนแรกยังมีผลไปซีนท้ายๆ หนังมันไม่ได้พยายามขยี้อารมณ์อะไรเลย มันมาแบบธรรมดาแต่ทำงานกับหัวใจเรา
ตต7ๅ
เรียบง่ายแต่ทรงพลังแบบหนังอย่างสัปเหร่อ ธี่หยด
ทั้งขำ ทั้งร้องไห้ ชอบมาก แล้วยิ่งในฐานะลูกจีนคนนึง ที่บ้านเป็นจีนไหหลำ ด้วยความที่ ก๊งตายตั้งแต่อายุ40กว่าๆ ทำให้ แน (ยายในภาษาไหหลำ) เลี้ยงลูกมา 8 คนโดยลำพัง ใช้ระบบพี่เรียนจบหางานทำส่งเงินให้น้องเรียน วนกันไปเป็นทอดๆทำให้ที่บ้าน ไม่ได้มีสมบัติให้แย่งให้แบ่งกัน และพี่ๆน้องๆก็รักกันมาก เพราะลำบากมาด้วยกันแต่เด็ก แต่เรื่องลำเอียงลูกชายนี้ชัดเจนจริงๆ วันเช้งเม้ง ลูกสาวตื่นกันตี4ตี5 ต้มไก่ ต้มหมู ลูกชาย นอนสบาย ไปไหว้ก็ได้ไหว้ก่อน ไหว้เสร๋จมารอพวกลูกสาว ทำข้าวมันไก่ให้กินอีก คิดถึงแนจัง จากไปหลายปีแล้ว
อยากให้พี่จีนไปดูแล้วมารีวิวครับ ผมดูมาแล้ว อยากเห็นมุมมองพี่จีนกับหนังเรื่องนี้ครับ
รอบที่ผมไปดู สะอื้นกันทั้งโรงยิ่งดนตรีบิลท์ตอนใกล้จบ โอโหหหห 😭
6:50 น่าจะขึ้นอยู่กับตัวบุคคลคนนั้น ส่วนตัวผมเคยผ่านการสูญเสียคนในครอบครัวมาหลายคน ก็ยังดูได้ครับ แต่ก็มีน้ำตาในจุดไคลแม็กพอสมควร
ขอบคุณสำหรับรีวิวคับ ส่วนตัวตัดสินใจแล้ว..มีหนังหลายเรื่องที่เรารู้ว่ามันดีงาม มันละเมียดละไม ถูกใจคนส่วนใหญ่ แต่พอรู้ประเด็น+เรื่องราวคร่าวๆ ก็รู้ตัวว่าไม่ได้ถูกจริตที่จะดูอะไรแบบนี้ ก็ขอผ่าน แต่ก็ดีใจกับคอมเท้นต์ไทยที่ประสบความสำเร็จด้วยคับ^^
ตัดคลิปรีวิวจากรายการแยกออกมาแบบนี้ เป็นสัญญาณบอกว่าพี่จีนไม่ไปดูแน่ๆ 555
5:03 จะร้องไห้จริงๆครับ นานๆผมกลับบ้านที วันก่อนชวนพ่อคุยเรื่องสงกรานที่บ้านเกิดแล้วพ่อเงียบไม่ตอบ จนตะโกนเรียกพ่อ แกหันมาตอบสั้นๆ ว่าไง คือที่พูดไปเกือบ2นาทีพ่อไม่ได้ยินเลย ตอนนี้ต้องตะโกนคุยแล้ว😢
คลิปนี้ เหมือนมีคนดูหนังมาแค่คนเดียว แล้วมาเล่าให้อีก2คนฟัง 555555😅
เป็นหนังดราม่าน้ำดีเรื่องหนึ่งเลย
ไม่ต้องบีบคั้นอารมณ์จนร้อง แต่จะร้องเองโดยไม่รู้ตัว
รอฟังพี่จีนนะคะ
เรื่องนี้มีความน่าดู แต่หลายคนมีความรู้สึกว่าไม่กล้าดู เพื่อนผมเชื้อสายจีนแล้วทุกอย่างแทบจะเหมือนกับในเรื่อง โตมาแบบอาม่าเลี้ยงอยู่กับอาม่าตั้งแต่เด็กจนโตบอกไม่กล้าดูเรื่องนี้ มันเป็นความรู้สึกภายในใจ ความสัมพันธ์ภายในครอบครัวมันมีจุดที่ไม่กล้าที่จะพูดกันจริงจัง แต่หนังเรื่องนี้พยายามดึงสิ่งเหล่านั้นมาใช้แทนคำพูดภายในจิตใจที่เก็บไว้ไม่กล้าที่จะพูดสื่อสารกันออกไป มันเหมือนโดนหนังมาควักสิ่งที่อยู่ข้างในออกมาทั้งที่เราพยายามเก็บมันเอาไว้ หนังเหมือนเป็นสื่อกลางที่ใช้คำพูดของคนระหว่างลูกหลานกับปู่ย่า ผมที่โตมาแบบย่าเลี้ยงตั้งแต่เด็กอยู่กับย่าตลอดจนท่านเสียผมดูแลดีตลอดจนไม่รู้สึกว่ามีอะไรติดค้างและไม่เสียใจกับการสูญเสียนั้น วันเผาผมกลับรู้สึกขอบคุณด้วยซ้ำให้นึกถึงบทเรียนต่างๆที่ย่าเลี้ยงดูเติบโตมาและสิ่งดีๆที่มีให้กันมากกว่ามานั่งนึกว่ายังไม่เคยทำนั่นทำนี่ให้ไม่เคยดูแลดีๆหรือพูดจาดีๆ ชีวิตต้องเดินไปข้างหน้าเป็นการทดสอบจิตใจตัวเองว่าพร้อมหรือไม่พร้อมคือถ้าเรานึกถึงอดีตบางอย่างแล้วยังเสียใจแปลว่าเรายังไม่ปล่อยวางจากอดีต ถ้าเรานึกถึงอดีตเรื่องนั้นแล้วไม่เสียใจแปลว่าเราปล่อยวางมันไปแล้วส่วนตัวสำหรับผมจุดที่คิดว่ามันน่ากลัวมันจี้จุดคนดูให้เศร้าหรือเสียใจได้คือการรับรู้ถึงอีกฝ่าย รู้ว่าอีกฝ่ายเขาคิดยังไง รู้ว่าอีกฝ่ายเขารู้สึกยังไง รู้ว่าอีกฝ่ายเขาเป็นอะไร แล้วยิ่งพอเป็นคนใกล้ตัวหรือมีความสัมพันธ์ในระดับหนึ่งมันยิ่งกระทบจิตใจ ง่ายๆประมาณว่าเห็นคนตาย คนเราตายกันทุกวันเห็นได้ตามข่าวแต่ถ้าไม่ใช่ญาติเราก็ไม่รู้สึกอะไร แต่พอเป็นญาติเรา เพื่อนเรา คนในครอบครัวเรา ความรู้สึกเหล่านั้นมันจะกระทบจิตใจรุนแรงมาก อันนี้อาจจะมีไม่เยอะแต่จะมีคนบางจำพวกที่ไม่ชอบรับรู้ว่าตัวเองจะตายเมื่อไหร่ บางคนรับได้หากใช้ชีวิตอยู่วันนึงแล้วก็ตายจากไปดีกว่ามานั่งรับรู้ว่าตัวเองอยู่ได้อีก6เดือนอีก1ปี ซึ่งจะยิ่งทำให้เกิดความกลัวกับช่วงเวลาที่เหลือน้อยลงจะยิ่งทำให้คนรอบข้างเกิดความกลัวว่าญาติเรากำลังจะอยู่ได้อีกไม่นานแล้วนะ ทุกคนเกิดมาต้องตายแต่การรับรู้ว่าใครสักคนที่เรารักหรือผูกพันใกล้จะตายมันเหมือนไปย้ำจุดๆนี้ นึกถึงวลีเด็ดในสตาร์วอร์อันนึงเลยของอาจารย์โยดา "กลัวการสูญเสียคือหนทางสู่ด้านมืด" การรับรู้ว่าเรากำลังจะสูญเสียอะไรไปสักอย่างมันทำให้จิตใจคนนั้นขุ่นมัวและเกิดอารมณ์ด้านลบเพิ่มขึ้น สำหรับผมผมมองว่าคนที่เสียใจในความสัมพันธ์แบบนี้คือคนที่ยังไม่พร้อมที่จะสูญเสียยังทำใจไม่ได้ยังไม่ทันตั้งตัว แต่คนที่ทำใจได้พร้อมแล้วไม่มีอะไรติดค้างจะไม่รู้สึกว่าจะต้องเสียใจกับการสูญเสียอะไรไป
อาม่ายกคุณอริสรา ให้ผม ตายแน่
แล้วแต่ ปสก ร่วม และระดับการ์ดที่ตั้งไว้ด้วย แต่แนะนำว่าถ้าอยากดูหนังจริงๆ ปล่อยตัวไปกับหนังเสีย อย่าไปตั้งท่าว่าชั้นจะออกมาบอกทุกคนว่า ชั้นไม่ร้องว่ะ เฉยๆว่ะ แบบนี้คือเข้าไปเอาอีโก้มากกว่า
ผมรู้ตัวเลยว่า ไม่สามารถดูเรื่องนี้ได้ แค่เห็นตัวอย่าง ก็ร้องให้หนักมาก สิ่งที่ผมเจอมามันยากจริงๆปล. โจ๊กเกอร์ ก็ยังไม่ได้ดูครับ
มันก็เหมือนดูหนังโฆษณา ไทยประกันชีวิต เป็น
ผมเป็นลูกคนจีนในไทย ผมก็ไม่ร้องครับ หลายเหตุการณ์ก็เกี่ยวข้องเยอะด้วย
อีก 2 คนมานั่งถามอะไร งง ไปดูก่อนเถอะ
หลับคาโรงหนัง
ส่วนตัวไม่ค่อยชอบเท่าไรครับ รู้สึกว่าเนื้อเรื่องบางเกินไป แต่ชอบการแสดงของดารามากครับ โดยเฉพาะครูเจียในบทคุณแม่ของเอ็ม
หนังขายดารา คนที่ไปดูก็ติ่งทั้งนั้น
อย่าเหมารวมว่าทุกคนเป็นแบบที่พูด คนที่เขาดูแล้วชอบเพราะหนังไปจี้แทงใจกับส่วนหนึ่งของชีวิตคนที่เข้าไปดู
ขายดารา ติ่งมีกำลังจนรายได้ 100 ล้านเชียวนะ ว้าวๆ
คุณผู้หญิงคือไคคับชื่ออะไร
ส่วนตัวไม่อิน หลับ😅😅
เก็บตกเกร็ดความเชื่อจาก Exhuma th-cam.com/video/5ECbTmZ3QXA/w-d-xo.html
พล๊อตไม่มีหักมุมแต่หนังมันมีรายละเอียดเยอะซีนแรกยังมีผลไปซีนท้ายๆ หนังมันไม่ได้พยายามขยี้อารมณ์อะไรเลย มันมาแบบธรรมดาแต่ทำงานกับหัวใจเรา
ตต7ๅ
เรียบง่ายแต่ทรงพลังแบบหนังอย่างสัปเหร่อ ธี่หยด
ทั้งขำ ทั้งร้องไห้ ชอบมาก แล้วยิ่งในฐานะลูกจีนคนนึง ที่บ้านเป็นจีนไหหลำ ด้วยความที่ ก๊งตายตั้งแต่อายุ40กว่าๆ ทำให้ แน (ยายในภาษาไหหลำ) เลี้ยงลูกมา 8 คนโดยลำพัง ใช้ระบบพี่เรียนจบหางานทำส่งเงินให้น้องเรียน วนกันไปเป็นทอดๆทำให้ที่บ้าน ไม่ได้มีสมบัติให้แย่งให้แบ่งกัน และพี่ๆน้องๆก็รักกันมาก เพราะลำบากมาด้วยกันแต่เด็ก แต่เรื่องลำเอียงลูกชายนี้ชัดเจนจริงๆ วันเช้งเม้ง ลูกสาวตื่นกันตี4ตี5 ต้มไก่ ต้มหมู ลูกชาย นอนสบาย ไปไหว้ก็ได้ไหว้ก่อน ไหว้เสร๋จมารอพวกลูกสาว ทำข้าวมันไก่ให้กินอีก คิดถึงแนจัง จากไปหลายปีแล้ว
อยากให้พี่จีนไปดูแล้วมารีวิวครับ ผมดูมาแล้ว อยากเห็นมุมมองพี่จีนกับหนังเรื่องนี้ครับ
รอบที่ผมไปดู สะอื้นกันทั้งโรงยิ่งดนตรีบิลท์ตอนใกล้จบ โอโหหหห 😭
6:50 น่าจะขึ้นอยู่กับตัวบุคคลคนนั้น ส่วนตัวผมเคยผ่านการสูญเสียคนในครอบครัวมาหลายคน ก็ยังดูได้ครับ แต่ก็มีน้ำตาในจุดไคลแม็กพอสมควร
ขอบคุณสำหรับรีวิวคับ ส่วนตัวตัดสินใจแล้ว..มีหนังหลายเรื่องที่เรารู้ว่ามันดีงาม มันละเมียดละไม ถูกใจคนส่วนใหญ่ แต่พอรู้ประเด็น+เรื่องราวคร่าวๆ ก็รู้ตัวว่าไม่ได้ถูกจริตที่จะดูอะไรแบบนี้ ก็ขอผ่าน แต่ก็ดีใจกับคอมเท้นต์ไทยที่ประสบความสำเร็จด้วยคับ^^
ตัดคลิปรีวิวจากรายการแยกออกมาแบบนี้ เป็นสัญญาณบอกว่าพี่จีนไม่ไปดูแน่ๆ 555
5:03 จะร้องไห้จริงๆครับ นานๆผมกลับบ้านที วันก่อนชวนพ่อคุยเรื่องสงกรานที่บ้านเกิดแล้วพ่อเงียบไม่ตอบ จนตะโกนเรียกพ่อ แกหันมาตอบสั้นๆ ว่าไง คือที่พูดไปเกือบ2นาทีพ่อไม่ได้ยินเลย ตอนนี้ต้องตะโกนคุยแล้ว😢
คลิปนี้ เหมือนมีคนดูหนังมาแค่คนเดียว แล้วมาเล่าให้อีก2คนฟัง 555555😅
เป็นหนังดราม่าน้ำดีเรื่องหนึ่งเลย
ไม่ต้องบีบคั้นอารมณ์จนร้อง แต่จะร้องเองโดยไม่รู้ตัว
รอฟังพี่จีนนะคะ
เรื่องนี้มีความน่าดู แต่หลายคนมีความรู้สึกว่าไม่กล้าดู เพื่อนผมเชื้อสายจีนแล้วทุกอย่างแทบจะเหมือนกับในเรื่อง โตมาแบบอาม่าเลี้ยงอยู่กับอาม่าตั้งแต่เด็กจนโตบอกไม่กล้าดูเรื่องนี้ มันเป็นความรู้สึกภายในใจ ความสัมพันธ์ภายในครอบครัวมันมีจุดที่ไม่กล้าที่จะพูดกันจริงจัง แต่หนังเรื่องนี้พยายามดึงสิ่งเหล่านั้นมาใช้แทนคำพูดภายในจิตใจที่เก็บไว้ไม่กล้าที่จะพูดสื่อสารกันออกไป มันเหมือนโดนหนังมาควักสิ่งที่อยู่ข้างในออกมาทั้งที่เราพยายามเก็บมันเอาไว้ หนังเหมือนเป็นสื่อกลางที่ใช้คำพูดของคนระหว่างลูกหลานกับปู่ย่า ผมที่โตมาแบบย่าเลี้ยงตั้งแต่เด็กอยู่กับย่าตลอดจนท่านเสียผมดูแลดีตลอดจนไม่รู้สึกว่ามีอะไรติดค้างและไม่เสียใจกับการสูญเสียนั้น วันเผาผมกลับรู้สึกขอบคุณด้วยซ้ำให้นึกถึงบทเรียนต่างๆที่ย่าเลี้ยงดูเติบโตมาและสิ่งดีๆที่มีให้กันมากกว่ามานั่งนึกว่ายังไม่เคยทำนั่นทำนี่ให้ไม่เคยดูแลดีๆหรือพูดจาดีๆ ชีวิตต้องเดินไปข้างหน้าเป็นการทดสอบจิตใจตัวเองว่าพร้อมหรือไม่พร้อมคือถ้าเรานึกถึงอดีตบางอย่างแล้วยังเสียใจแปลว่าเรายังไม่ปล่อยวางจากอดีต ถ้าเรานึกถึงอดีตเรื่องนั้นแล้วไม่เสียใจแปลว่าเราปล่อยวางมันไปแล้ว
ส่วนตัวสำหรับผมจุดที่คิดว่ามันน่ากลัวมันจี้จุดคนดูให้เศร้าหรือเสียใจได้คือการรับรู้ถึงอีกฝ่าย รู้ว่าอีกฝ่ายเขาคิดยังไง รู้ว่าอีกฝ่ายเขารู้สึกยังไง รู้ว่าอีกฝ่ายเขาเป็นอะไร แล้วยิ่งพอเป็นคนใกล้ตัวหรือมีความสัมพันธ์ในระดับหนึ่งมันยิ่งกระทบจิตใจ ง่ายๆประมาณว่าเห็นคนตาย คนเราตายกันทุกวันเห็นได้ตามข่าวแต่ถ้าไม่ใช่ญาติเราก็ไม่รู้สึกอะไร แต่พอเป็นญาติเรา เพื่อนเรา คนในครอบครัวเรา ความรู้สึกเหล่านั้นมันจะกระทบจิตใจรุนแรงมาก อันนี้อาจจะมีไม่เยอะแต่จะมีคนบางจำพวกที่ไม่ชอบรับรู้ว่าตัวเองจะตายเมื่อไหร่ บางคนรับได้หากใช้ชีวิตอยู่วันนึงแล้วก็ตายจากไปดีกว่ามานั่งรับรู้ว่าตัวเองอยู่ได้อีก6เดือนอีก1ปี ซึ่งจะยิ่งทำให้เกิดความกลัวกับช่วงเวลาที่เหลือน้อยลงจะยิ่งทำให้คนรอบข้างเกิดความกลัวว่าญาติเรากำลังจะอยู่ได้อีกไม่นานแล้วนะ ทุกคนเกิดมาต้องตายแต่การรับรู้ว่าใครสักคนที่เรารักหรือผูกพันใกล้จะตายมันเหมือนไปย้ำจุดๆนี้ นึกถึงวลีเด็ดในสตาร์วอร์อันนึงเลยของอาจารย์โยดา "กลัวการสูญเสียคือหนทางสู่ด้านมืด" การรับรู้ว่าเรากำลังจะสูญเสียอะไรไปสักอย่างมันทำให้จิตใจคนนั้นขุ่นมัวและเกิดอารมณ์ด้านลบเพิ่มขึ้น สำหรับผมผมมองว่าคนที่เสียใจในความสัมพันธ์แบบนี้คือคนที่ยังไม่พร้อมที่จะสูญเสียยังทำใจไม่ได้ยังไม่ทันตั้งตัว แต่คนที่ทำใจได้พร้อมแล้วไม่มีอะไรติดค้างจะไม่รู้สึกว่าจะต้องเสียใจกับการสูญเสียอะไรไป
อาม่ายกคุณอริสรา ให้ผม ตายแน่
แล้วแต่ ปสก ร่วม และระดับการ์ดที่ตั้งไว้ด้วย แต่แนะนำว่าถ้าอยากดูหนังจริงๆ ปล่อยตัวไปกับหนังเสีย อย่าไปตั้งท่าว่าชั้นจะออกมาบอกทุกคนว่า ชั้นไม่ร้องว่ะ เฉยๆว่ะ แบบนี้คือเข้าไปเอาอีโก้มากกว่า
ผมรู้ตัวเลยว่า ไม่สามารถดูเรื่องนี้ได้ แค่เห็นตัวอย่าง ก็ร้องให้หนักมาก สิ่งที่ผมเจอมามันยากจริงๆ
ปล. โจ๊กเกอร์ ก็ยังไม่ได้ดูครับ
มันก็เหมือนดูหนังโฆษณา ไทยประกันชีวิต เป็น
ผมเป็นลูกคนจีนในไทย ผมก็ไม่ร้องครับ หลายเหตุการณ์ก็เกี่ยวข้องเยอะด้วย
อีก 2 คนมานั่งถามอะไร งง ไปดูก่อนเถอะ
หลับคาโรงหนัง
ส่วนตัวไม่ค่อยชอบเท่าไรครับ รู้สึกว่าเนื้อเรื่องบางเกินไป แต่ชอบการแสดงของดารามากครับ โดยเฉพาะครูเจียในบทคุณแม่ของเอ็ม
หนังขายดารา คนที่ไปดูก็ติ่งทั้งนั้น
อย่าเหมารวมว่าทุกคนเป็นแบบที่พูด คนที่เขาดูแล้วชอบเพราะหนังไปจี้แทงใจกับส่วนหนึ่งของชีวิตคนที่เข้าไปดู
ขายดารา ติ่งมีกำลังจนรายได้ 100 ล้านเชียวนะ ว้าวๆ
คุณผู้หญิงคือไคคับชื่ออะไร
ส่วนตัวไม่อิน หลับ😅😅