Cyprian Kamil Norwid "W Weronie" - praca z kontekstami.

W WERONIE
I
Nad Kapuletich i Montekich domem,
Spłukane deszczem, poruszone gromem,
Łagodne oko błękitu.
II
Patrzy na gruzy nieprzyjaznych grodów,
Na rozwalone bramy do ogrodów --
I gwiazdę zrzuca ze szczytu;
III
Cyprysy mówią, że to dla Julietty,
Że dla Romea -- ta łza znad planety
Spada... i groby przecieka;
IV
A ludzie mówią, i mówią uczenie,
Że to nie łzy są, ale że kamienie,
I -- że nikt na nie... nie czeka!

[@kalanimostowiak7665]

Kolejny, świetny materiał ! 🥰 Dziękuję

[@o.o1685]

dziękuję Panu, świetny materiał