Najlepszy nocny wyścig | Prawie-esej o Tokyo Xtreme Racer 3

Prezentowana gra: Tokyo Xtreme Racer 3
Platformy: PS2 (2003)
Opis filmu: Walcząc ze swoim impostor syndrome postanowiłem, że w końcu przygotuję materiał o grze, którą uwielbiam i daje mi tonę radości zawsze gdy ją uruchamiam. Tokyo Xtreme Racer 3 należy się pełnoprawny wideo esej, ale na to jeszcze przyjdzie czas. Na razie jest prawie-esej.
🥝🥝🥝
Chcesz więcej? Zajrzyj na moje sociale:
TT: / cascadjazz
FB: / cascadjazz247
IG: / cascadjazz247
🥝🥝🥝
O autorze: Jestem Arek Ogończyk i od 2006 roku publikuję teksty jako Cascad(Jazz). Obecnie - poza pracą w branży gier - prowadzę także stronę Lavocado.pl, moje teksty znajdziecie również w papierowych wydaniach CD-Action i na www.cdaction.pl
🥝🥝🥝

[@webi80]

Co za wspomnienia! Dzięki za taką nostalgiczną wrzutkę przy piąteczku 🙇🏻

[@sebastiansosna5135]

Komentarz dla zasięgów, jeszcze nie widziałem ale w weekend na pewno nadrobię!

[@RyanCooperKing]

Z doborem samochodów się zgodzę, według mnie więcej jest zabawy z wyciskania ostatnich soków z golfa (NFS U2) niż dostanie na start 911.

[@RyanCooperKing]

Już takich gier się nie robi, szkoda. (wiem od nie dawna można ograć demo NightRunners które fajnie podejmuje temat wyścigów po Wanganie)

[@sakoratire]

Takie materiały nie nadają się do kotleta. Tylko do ramen i sushi!

[@Razermail]

Marzy mi się żeby zrobić taką grę osadzoną np. w Krakowie, śmigało by się po I albo II obwodnicy, parkowało pod Wawelem, no rewelacja.

[@tempeczek]

Oj tak, dużo frajdy w bardzo gęstym małym miejscu: Way of the Samurai.
Doceniam uczucia do TER3, gra wydaje się spoko, ale seria do mnie nie trafiła kiedy próbowałem na DC, a to odbicie się od bandy przy "rozkojarzeniu" mocno mnie odstrasza. Nigdy nie lubiłem "kartonowej" fizyki w Gran Turismo i ta kolizja kojarzy mi się właśnie z tamtym koszmarkiem.
Niemniej rozumiem zajawkę i doceniam.
Zauważyłem bardzo miło zrobione refleksy lamp na części karoserii zależne od odległości - niezła dbałość o szczegóły.

[@webi80]

Niestety gry dziś robi się pod tabeli z Excela. Koronny przykład to Ubisoft.
Już od dawna gry aaa nie robią na mnie jakiegoś większego wrażenia. To wszystko gdzieś już było, to wszystko gdzieś już widziałem. Dużo więcej radochy z czystego obcowania z grą dają mi mniejsze, niezależne gierki, które często okazują się małymi perełkami.