Να σε εχει ο θεός παντα καλα ρε Anser & να συνεχίζεις να μας γράφεις τραγούδια απο την ψυχη σού μεσα! Αυτο το αφιερώνω στον πατερα μου. Εφυγε προσφατα απο την επάρατη νοσο.. Ομως ελπιζω να καταλαβε ποσο πολυ τον αγαπαμε εγω κι ο αδερφος μου 😢 ηταν το στιριγμα μας, ο δασκαλος μας, τα πάντα, μα ηταν ήρωας, δεν μάσησε ουτε σε αυτο μπροστά.. Ζούσε την στιγμή. Μας εδωσε δυναμη. Σε ευχαριστώ ρε μπαμπά για όλα! θα τα πιούμε κάπου κάποτε σίγουρα..
αφιερωμενο στους γονεις μου, στους θεραπευτες μου στο ΚΕΘΕΑ και σε ολους τους καθαρους μου φιλους και ανθρωπους που μου σταθηκαν βραχοι οταν προσπαθουσα να κοψω..
Αυτό το τραγούδι το αφιερώνω στην μανούλα μου που όταν ήμουν στην χειρότερη φάση της ζωής μου και δεν είχα ελπίδα με τράβηξε από αυτόν τον φαύλο κύκλο και εμ έσωσε❤ μανούλα μου σε αγαπαω❤
Κι άμα δεν ήμουν εδώ τότε πες μου που θα μουνα σήμερα Αν δεν έπαιρνα τότε το δύσκολο δρόμο για ποια κατορθώματα απόψε θα μίλαγα Κι αν δεν ήταν αυτά τα τετράδια για πες μου τα μέσα μου που θα τα ξέσπαγα Κι αν δεν είχα πονέσει, δεν είχα αποτύχει στη κόλλα μου αυτή τι θα έγραφα Αν δεν είχαμε νιώσει την ήττα ποιες νίκες απόψε μαζί θα γιορτάζαμε Κι αν δεν είχαμε λείψει για χρόνια ποιοι θα μας περίμεναν, ποιοι θα μας ψάχνανε Αν δεν είχαμε βιώσει το τέλμα, τις πίκρες, εκείνα τα κρύα απογεύματα Ο, τι κι αν γράφαμε Ο, τι κι αν λέγαμε θα ηχογραφούσαμε ψέμματα Κι αν δεν είχαμε νιώσει παρείσακτοι δίπλα σ' ανθρώπους δικούς μας στη γύρα μας Αν δε μας καναν λόγια και μάτια να νιώθουμε ξένοι στα ίδια τα σπίτια μας Πες μου ποιος θα άκουγε σήμερα πώς τραγουδιέται η αλήθεια μας Ποιος θα είχε αυτιά για να ανοίξει και χέρια για να κρεμαστεί από τα χείλια μας πες μου Κι αν δεν ήταν τα μάτια της μάνας μου μέσα στην άδεια καρδιά μου τι θα χα Κι αν δεν ήταν τα λόγια του πατέρα μου να με κρατήσουν λίγο πριν σπάσω στα βράχια Αν δεν έριχνες ψίχουλα στο δρόμο όταν σου λεγα άσε με να προχωρήσω πώς θα θυμόμουν το δρόμο σ' εκείνα που αγάπησα πιο δυνατός να γυρίσω Γιατί όσο κι αν σκέφτηκα πάντα κατέληγα στο πουθενά και στο τίποτα Κι αν δεν έβαζες πλάτη στα δύσκολα το τέλος αυτό θα ρχοταν πιο γρήγορα Γιατί αν δε με τράβαγες τότε απ' το δρόμο, απ' το τζόγο, απ' το πιόμα, απ' τα γήπεδα ίσως να μουνα σήμερα εκείνο που μίσησα, εκείνο το τίποτα Γιατί όσο κι αν σκέφτηκα πάντα κατέληγα στο πουθενά και στο τίποτα Κι αν δεν έβαζες πλάτη στα δύσκολα το τέλος αυτό θα ρχοταν πιο γρήγορα Γιατί αν δε με τράβαγες τότε απ' το δρόμο, απ' το τζόγο, απ' το πιόμα, απ' τα γήπεδα ίσως να μουνα σήμερα εκείνο που μίσησα, εκείνο το τίποτα Κι αν δεν ήταν αυτά τα βουνά τότε πες μου το που θα περπάταγα Κι αν δε μίλαγα με τα πουλιά, ελευθερία από ποιον τι σημαίνει θα μάθαινα Αν δε ζούσα σ' αυτά τα κατσάβραχα, σ' αυτά τα μέρη τ' απόμερα που τόσο αγάπησα πώς θα χα μάθει να γίνομαι βράχος στα δύσκολα και να εκδικούμαι σα θάλασσα Κι αν δεν είχα στα χέρια μου πέτρες και λάσπες και χιόνια και αγκάθια και χώματα Αν δε τα βάζα όλα στο μαύρο ή στο κόκκινο πώς θα εκτιμούσα τα χρώματα Κι αν είχα αυτιά για να ακούσω τα σάλια που φτύνουν του κόσμου τα στόματα ένας ακόμη θα ήμουν γεμάτος με φόβους και με ανεκπλήρωτα όνειρα Κι άμα δε γέμιζα θλίψη κι απόγνωση τότε μπροστά στα χαλάσματα Αν δε μου μίλαγες που θα χα βρει θάρρος απ' το μηδέν να ξανάρχιζα Κι αν δε γελούσες με θράσος και πείσμα και σθένος μπροστά στην επάρατο πώς θα χα μάθει για ανθρώπους που στέκονται όρθιοι και περιγελάνε το θάνατο Κι άμα δε σε φερνε δίπλα μου πριν το ξημέρωμα εκείνος ο Αύγουστος πώς θα κοιτούσα το χθες μου και θα λεγα ποιος είναι αυτός ο άγνωστος Πώς θα ψαχούλευα μες τη καρδιά μου και σήμερα θα νιωθα πάμπλουτος Πώς θα εκτιμούσα εκείνα που έχω και πώς θα γινόμουν καλύτερος άνθρωπος Γιατί όσο κι αν σκέφτηκα πάντα κατέληγα στο πουθενά και στο τίποτα Κι αν δεν έβαζες πλάτη στα δύσκολα το τέλος αυτό θα ρχοταν πιο γρήγορα Γιατί αν δε με τράβαγες τότε απ' το δρόμο, απ' το τζόγο, απ' το πιόμα, απ' τα γήπεδα ίσως να μουνα σήμερα εκείνο που μίσησα, εκείνο το τίποτα Γιατί όσο κι αν σκέφτηκα πάντα κατέληγα στο πουθενά και στο τίποτα Κι αν δεν έβαζες πλάτη στα δύσκολα το τέλος αυτό θα ρχοταν πιο γρήγορα Γιατί αν δε με τράβαγες τότε απ' το δρόμο, απ' το τζόγο, απ' το πιόμα, απ' τα γήπεδα ίσως να μουνα σήμερα εκείνο που μίσησα, εκείνο το τίποτα.
νταξει βεβαια αξιζει να σημειωθει οτι το χρησιμοποιει λαθος..λεει στους στιχους του "μπροστα στην επαρατο" αλλα επαρατος δεν ειναι ουσιαστικο..ειναι επιθετο...π.χ. επαρατος βασιλιας/επαρατη ασθενεια/επαρατο σπιτι.. αλλα μονο και μονο για την ανασκαφη που εκανε να βρει αυτη την λεξη οντως αξιζει συγχαρητηρια
ξενε rawτη είσαι πολύ σωστή σε αυτό που λες, αλλά στο κομμάτι η λέξη ‘’νόσος’’ εννοείται και δεν χρειάζεται να αναφερθεί... ‘’Μπροστά στην επάρατο νόσο’’ Και εννοείται πως δεν το αναφέρει και λόγο ομοιοκαταληξίας με την λέξη ‘’θανατο’’
@@ikev.9207 ναι ισως να χεις δικιο..ισως να χρησιμοποιει αυτη την λεξη συμβολικα για τον καρκινο(πολυ πιθανον)απλα το διευκρινησα για καποιον που θα διαβάσει το σχολιο σου να γνωριζει την σωστη χρηση της λεξης
@@ikev.9207 Θα μπορούσε να είναι από τα επίθετα που στα αρχαία είχαν ίδια κατάληξη για αρσενικό και θηλυκό, όπως ο,η ειδοποιός, ο,η αβλαβής, ο,η πλήρης κοκ;
Εν ετη 2022 μένουμε ακόμα πιστοί στην αληθινή μουσική χωρίς λόγια για ναρκωτικά βρισιές και ακόμα διαλέγουμε ποιοτική μουσική και οχι κάποιους άλλους που τσιρίζουν στα mic🙏🏻❤️
α ρε Ανσερ τι ομορφα κομματια.σου εχω σχολιασει και σε αλλα τραγουδια..μαρεσει που δεν βριζεις γιατι βαζω τα μικρα μου τα αγορια να ακουν τα τραγουδια σου και τα μαθαινουν..εχω 3εις γιους,7,5,3 ετων. συνεχισε με ποιοτητα
Κι άμα δεν ήμουν εδώ πες μου που θα 'μου να σήμερα, αν δεν έπαιρνα τότε το δύσκολο δρόμο για ποια κατορθώματα απόψε θα μίλαγα. Και αν δεν ήταν αυτά τα τετράδια για πες μου τα μέσα μου που θα τα ξέσπαγα, και αν δεν είχα πονέσει,δεν είχα αποτύχει στην κόλλα μου αυτή τι θα έγραφα. Αν δεν είχαμε νιώσει την ήττα ποιες νίκες απόψε μαζί θα γιορτάζαμε, κι αν δεν είχαμε λείψει για χρόνια ποιοι θα με περίμεναν ποιοι θα μας ψάχνανε. Αν δεν είχαμε νιώσει το τέλμα, τις πίκρες εκείνα τα κρύα απογεύματα, ό,τι κι αν γράφαμε, ό,τι κι αν λέγαμε θα ηχογραφούσαμε ψέματα. Κι αν δεν είχαμε βιώσει παρείσακτοι δίπλα σ'ανθρώπους δικούς μας στη γύρα μας, αν δεν μας κάναν λόγια και μάτια να νιώθουμε ξένοι στα ίδια τα σπίτια μας. Πες μου ποιους θα άκουγες σήμερα πως τραγουδιέται η αλήθεια μας, ποιος θα 'χε αυτιά για να ανοίξει και χέρια για να κρεμαστεί απ'τα χείλια μας, πες μου. Και αν δεν ήταν τα μάτια της μάνας μου μέσα στην άδεια καρδιά μου τι θα 'χα? κι αν δεν ήταν τα λόγια του πατέρα μου να με κρατήσουν λίγο πριν σπάσω στα βράχια. Αν δεν έριχνες ψίχουλα στο δρόμο όταν σου 'λεγα "άσε με να προχωρήσω" πως θα θυμόμουν το δρόμο σ'εκείνα που αγάπησα πιο δυνατός να γυρίσω? Ρεφρέν: Γιατί όσο σκέφτηκα πάντα κατέληγα στο πουθενά και στο τίποτα, και αν δεν έβαζες πλάτη στα δύσκολα το τέλος αυτό θα ερχόταν πιο γρήγορα. Γιατί αν δεν με τράβαγες τότε απ'το δρόμο, απ'το τζόγο, απ'το πιόμα απ'τα γήπεδα, ίσως να ήμουνα σήμερα εκείνα που μίσησα εκείνο το τίποτα. x2 Κι αν δεν ήταν αυτά τα βουνά πες μου που θα περπάταγα? κι αν δεν μίλαγα με τα πουλιά ελευθερία από ποιον τι σημαίνει θα 'μάθαινα? Αν δεν ζούσα σ'αυτά τα κατσάβραχα σ'αυτά τα μέρη τα απόμερα που τόσο αγάπησα, πως θα 'χα μάθει να γίνομαι βράχος στα δύσκολα και να εκδικούμαι σα θάλασσα? Και αν δεν είχα στα χέρια μου πέτρες και λάσπες, και χιόνια και αγκάθια και χώματα, αν δεν τα 'βαζα όλα στα μαύρο ή στο κόκκινο πως θα εκτιμούσα τα χρώματα? Κι αν είχα αυτιά για ν'ακούσω τα σάλια που φτύνουν του κόσμου τα στόματα, ένας ακόμα θα ήμουν γεμάτος με φόβους και ανεκπλήρωτα όνειρα. Κι άμα δεν γέμιζα θλίψη και απόγνωση τότε μπροστά στα χαλάσματα, αν δεν μου μίλαγες που θα 'χα βρει θάρρος απ'το μηδέν να ξανάρχιζα? Και αν δεν γελούσες με θράσος και πείσμα και σθένος μπροστά στην επάρατο, πως θα 'χα μάθει για ανθρώπους που στέκονται όρθιοι και περιγελάνε το θάνατο. Κι άμα δεν σε έφερνε δίπλα μου πριν το ξημέρωμα εκείνος ο Αύγουστος, πως θα κοιτούσα το χθες μου και θα 'λεγα "ποιος είναι αυτός ο άγνωστος?" Πως θα ψαχούλευα μες στην καρδιά μου και σήμερα θα 'νιωθα πάμπλουτος, πως θα εκτιμούσα εκείνα που έχω και πως θα γινόμουν καλύτερος άνθρωπος? Ρεφρέν: Γιατί όσο σκέφτηκα πάντα κατέληγα στο πουθενά και στο τίποτα, και αν δεν έβαζες πλάτη στα δύσκολα το τέλος αυτό θα ερχόταν πιο γρήγορα. Γιατί αν δεν με τράβαγες τότε απ'το δρόμο, απ'το τζόγο, απ'το πιόμα απ'τα γήπεδα, ίσως να ήμουνα σήμερα εκείνα που μίσησα εκείνο το τίποτα. x2
Και αν δεν γελουσες με θρασσος και πεισμα και σθενος μπροστα στην επαρατο, πως θα ειχα μαθει για ανθρωπους που στεκονται ορθιοι και περιγελανε τον θανατο... Θα σε αγαπω για παντα Πατερα.
Αυτό το κομμάτι πραγματικά μιλάει στην ψυχή μου.. Γράφω δακρυσμένος και με την τρίχα σηκωμένη!!Να είστε καλά ρε αλάνια. Edited:Αν σας δοθεί η δεύτερη ευκαιρία.. κοιτάξτε να μην την χαραμίσετε κάνοντας τα ίδια λάθη πάλι!!!
Τα ακούσματά μου είναι στο αντίθετο άκρο από την ραπ μουσική ,hip hop, trap..(Συγνώμη δεν ξέρω τις διαφορές).. Όταν γυρνάμε την πλάτη στο διαφορετικό, χάνουμε διαμάντια σαν αυτό.. Πάντα χαίρομαι όταν ανακαλύπτω τέτοια τραγούδια...Συγχαρητήρια...
ΣΤΙΧΟΙ: Κι άμα δεν ήμουν εδώ τότε πες μου πού θα 'μουνα σήμερα; Αν δεν έπαιρνα τότε το δύσκολο δρόμο, για ποια κατορθώματα απόψε θα μίλαγα; Κι αν δεν ήταν αυτά τα τετράδια, για πες μου τα "μέσα" μου πού θα τα ξέσπαγα; Κι αν δεν είχα πονέσει, δεν είχα αποτύχει, στην κόλλα μου αυτή τι θα έγραφα; Αν δεν είχαμε νιώσει την ήττα, ποιες νίκες απόψε μαζί θα γιορτάζαμε; Κι αν δεν είχαμε λείψει για χρόνια, ποιοι θα με περίμεναν, ποιοι θα μας ψάχνανε; Αν δεν είχαμε βιώσει το τέλμα, τις πίκρες, εκείνα τα κρύα απογεύματα; Ό,τι κι αν γράφαμε, ό,τι κι αν λέγαμε, θα ηχογραφούσαμε ψέματα. Κι αν δεν είχαμε νιώσει παρείσακτοι δίπλα σ’ ανθρώπους δικούς μας, στη γύρα μας. Αν δε μας 'καναν λόγια και μάτια να νιώθουμε ξένοι στα ίδια τα σπίτια μας. Πες μου ποιους θ' άκουγες σήμερα, πώς τραγουδιέται η αλήθεια μας; Ποιος θα ’χε αυτιά για ν' ανοίξει και χέρια για να κρεμαστεί από τα χείλια μας, πες μου. Κι αν δεν ήταν τα μάτια της μάνας μου μέσα στην άδεια καρδιά μου, τι θα 'χα; Κι αν δεν ήταν τα λόγια του πατέρα μου να με κρατήσουν λίγο πριν σπάσω στα βράχια. Αν δεν έριχνες ψίχουλα στο δρόμο όταν σου 'λεγα "άσε με να προχωρήσω". Πώς θα θυμόμουν το δρόμο σ' εκείνα που αγάπησα πιο δυνατός να γυρίσω; Γιατί όσο κι αν σκέφτηκα, πάντα κατέληγα στο πουθενά και στο τίποτα Κι αν δεν έβαζες πλάτη στα δύσκολα, το τέλος αυτό θα 'ρχόταν πιο γρήγορα Γιατί αν δε με τράβαγες τότε απ' το δρόμο, απ' το τζόγο, απ’ το πιώμα, απ’ τα γήπεδα Ίσως να 'μουνα σήμερα εκείνο που μίσησα, εκείνο το τίποτα (hey) Γιατί όσο κι αν σκέφτηκα, πάντα κατέληγα στο πουθενά και στο τίποτα Κι αν δεν έβαζες πλάτη στα δύσκολα, το τέλος αυτό θα ’ρχόταν πιο γρήγορα Γιατί αν δε με τράβαγες τότε απ' το δρόμο, απ' το τζόγο, απ' το πιώμα, απ’ τα γήπεδα Ίσως να 'μουνα σήμερα εκείνο που μίσησα, εκείνο το τίποτα (hey) Κι αν δεν ήταν αυτά τα βουνά τότε πες μου το πού θα περπάταγα; Κι αν δεν μίλαγα με τα πουλιά, ελευθερία από ποιον τι σημαίνει θα 'μάθαινα; Αν δε ζούσα σ' αυτά τα κατσάβραχα, σ' αυτά τα μέρη τ' απόμερα που τόσο αγάπησα; Πώς θα 'χα μάθει να γίνομαι βράχος στα δύσκολα και να εκδικούμαι σα θάλασσα; Κι αν δεν είχα στα χέρια μου πέτρες και λάσπες και χιόνια κι αγκάθια και χώματα; Αν δεν τα 'βαζα όλα στα μαύρο ή στο κόκκινο, πώς θα εκτιμούσα τα χρώματα; Κι αν είχα αυτιά για ν' ακούσω τα σάλια που φτύνουν του κόσμου τα στόματα. Ένας ακόμη θα ήμουν γεμάτος με φόβους και με ανεκπλήρωτα όνειρα. Κι άμα δε γέμιζα θλίψη κι απόγνωση τότε μπροστά στα χαλάσματα. Αν δε μου μίλαγες, πού θα 'χα βρει θάρρος απ' το μηδέν να ξανάρχιζα; Και αν δε γελούσες με θράσος και πείσμα και σθένος μπροστά στην επάρατο. Πώς θα 'χα μάθει γι' ανθρώπους που στέκονται όρθιοι και περιγελάνε το θάνατο; Κι άμα δε σ' έφερνε δίπλα μου πριν το ξημέρωμα εκείνος ο Αύγουστος. Πώς θα κοιτούσα το "χθες" μου και θα 'λεγα "ποιος είναι αυτός ο άγνωστος;" Πώς θα ψαχούλευα μες στην καρδιά μου και σήμερα θα 'νιωθα πάμπλουτος; Πώς θα εκτιμούσα εκείνα που έχω και πώς θα γινόμουν καλύτερος άνθρωπος; Γιατί όσο κι αν σκέφτηκα, πάντα κατέληγα στο πουθενά και στο τίποτα. Κι αν δεν έβαζες πλάτη στα δύσκολα, το τέλος αυτό θα 'ρχόταν πιο γρήγορα. Γιατί αν δε με τράβαγες τότε απ' το δρόμο, απ' το τζόγο, απ' το πιώμα, απ' τα γήπεδα. Ίσως να 'μουνα σήμερα εκείνο που μίσησα, εκείνο το τίποτα (hey). Γιατί όσο κι αν σκέφτηκα, πάντα κατέληγα στο πουθενά και στο τίποτα. Κι αν δεν έβαζες πλάτη στα δύσκολα, το τέλος αυτό θα 'ρχόταν πιο γρήγορα. Γιατί αν δε με τράβαγες τότε απ' το δρόμο, απ' το τζόγο, απ' το πιώμα, απ' τα γήπεδα. Ίσως να 'μουνα σήμερα εκείνο που μίσησα, εκείνο το τίποτα (hey).
η σχεση μου με την σκηνη περιοριζοταν αποκλειστικα στον βεβηλο γιατι τον ειχα ξεχωρισει απο εποχες πρωτων βηματων των Βαβυλωνα. Δεν ειχα καμια επαφη γιατι τα ακουσματα μου ηταν στο ευρυτερο φασμα της ροκ και του πανκ. Ακουσα αυτο το τραγουδι πρωτη φορα σημερα και μου εχουν κοπει τα αρχιδια. Απλα συγχαρητηρια.
Τι να πω βρε αδερφε!!! Τωρα σε ανακάλυψα...... Διδασκεις αξιες, ελπιδα , ανθρωπιά σε μια κοινωνία που εχει ξεχασει αυτες τις λεξεις!!!!! Μπραβο σου!!!!! 👏👏👏
Ειμαι 30 μεχρι να πεθάνω θα το ακουω παιδια λογο Τιμής.. ο ανσερ περασε δυσκολα βιοματα οπως όλη μας αλλα τελικα η ζωη ειναι τοσο ομορφη οταν εισαι καθαρος απο τα παντα οποιο καταλαβε καταλαβε
Και αν δε γελούσες με θράσος και πείσμα και σθένος μπροστά στην επάρατο Πώς θα 'χα μάθει γι' ανθρώπους που στέκονται όρθιοι και περιγελάνε το θάνατο; Για οσους το εχουν περασει και ξερουν.❤
Το πιο γαματο σε αυτό το κομμάτι είναι η ανάσα σου μεγάλε στα σημεία που τη βάζεις σεβασμός στο έργο σου και σε όσα πέρασες και μας βοηθάς με τη μουσική σου να είσαι πάντα καλά
@@konsk8162 είναι σαν να κάνει ανασκόπηση όσων πέρασε και του θυμίζουν τα συναισθήματα που τότε είχε κάπως έτσι το παρομοίασα αν και θέλω δέκα σελίδες για να σε δώσω να καταλάβεις τι θέλω να πω ευχαριστώ για το σχόλιο
"Αν δεν ζούσα σ'αυτά τα κατσάβραχα σ'αυτά τα μέρη τα απόμερα που τόσο αγάπησα, πως θα 'χα μάθει να γίνομαι βράχος στα δύσκολα και να εκδικούμαι σα θάλασσα? " Stous nhsiwtes nmzw afto mas milaei ligo parapanw
Μας κάνεις να αναπνέουμε!! Μας βγάζεις όλα τα αισθήματα στην επιφάνεια.. Σε ευχαριστούμε που μας κρατάς συντροφιά με τα κομμάτια σου.. Κομμάτια φτιαγμένα μέσα από την ζωή...
Κάθε στίχος ένα βαθύ νόημα πραγματικά. Τι να κιτικάρω,έχουμε ακούσει τόσα αλλά σπάνια έως ποτέ κάτι τόσο όμορφο. Καλοτάξιδο και ραντεβού στο Fuzz για να απολαύσουμε από κοντά τα κομμάτια σας παιδιά. Υ.Γ. Anser από τους καλλίτερους Έλληνες ΜCs διαχρονικά.
Παληκάρι μου είσαι καταπληκτικός απλά...έζησα όλη την rap εποχή της Γερμανίας για δεκαετίες...δεν υπάρχει άτομο στην Ελλάδα που να έχει την ποιότητα σου σε στίχους και στα πάντα...μην σταματήσεις να κάνεις αυτό που κάνεις...μπράβο σου.
Πολύ δυνατό!!! Πώς θα ψαχουλεβα μες την καρδιά μου και σήμερα θα νιωθα πάμπλουτος, πως θα εκτιμούσα εκείνα που έχω και πως θα γινόμουν καλύτερος άνθρωπος
... Ζήσαμε τη κόλαση που μας πούλησαν για παράδεισο... Τα φάγαμε, τα ηπιαμε, τα χορτάσαμε,.....κ λίγο πριν μας σβήσουν τη τελευταία αχτίδα ψυχής, κρατηθικαμε σε αυτον τον τελευταίο χτυπο της μαύρης μας καρδιάς..... Σηκωθήκαμε.... Σοφοτεροι.... Δυνατότεροι... Κ από όλα αυτά, για θεμέλια πλέων από κάτω μας, να παταμε και να δημιουργούμε φως.... Μια κόρη πλέων 10 ετών να σου δίνει αυτή την ανιδιοτελή αγάπη που είναι όντως μαγκες μου με το χέρι στη καρδιά σας μιλάω, το μόνο μαααα το μονο αίσθημα που σου αποδηκνυει ότι το αίμα που έφτυσες και σηκώθηκες δε πήγε χαμένο..... Άξιζε.... Κ θα αξίζει για πάντα. Είναι αυτό που θα αφήσουμε πίσω μας κ θυμουντε αυτοί που αγαπήσαμε...... Κ αγάπησαν.... Κ ας μην είχαν να κερδίσουν τίποτα από αυτό. Μπεσα στη ψυχή μας... Στο λόγο μας.... Και γαμιεται η αστυνομια. 😉
Μου ειπε ενας φιλος πριν λιγο να ακουσω Θανασιμο και jamal και τελικα το εκανα και εκανα λαθος!!! αλλο η βουρτσα αλλο η ..... χτενα. Μπραβο ρε μαγκα answer απτους λιγους που μας κρατατε ζωναντο σωστο αληθινο και ακεραιο αυτο που ζησαμε παλια!!! να εισαι καλα φιλε και σορρυ για το κραξιμο στους αλλους
Θέλω να ευχαριστήσω τον anser και τον Eversor που κρατάνε τα standards που είναι οι από τους ελάχιστους του Ελληνικού hip hop Με απίστευτες παραγωγάρες και lines που βρίσκουν τα βάθη της καρδιάς μας.
💥 Anser - Ό,τι αγαπάς δεν έχει τέλος
📅 Δευτέρα 10 Ιουνίου - Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων
🎟 Βρείτε εισιτήρια εδώ: www.more.com/music/anser-oti-agapas-den-exei-telos-texnopoli-dimou-athinaion/
📍 Φυσικά σημεία προπώλησης:
👉 Reload Stores (Ακαδημίας 81, Αθήνα)
👉 Monsterville (Αγίας Ειρήνης 13, Αθήνα)
👉 Βρωμιάρα (Λεωφ. Παναγή Τσαλδάρη 16, Περιστέρι)
& more tba
💪 Διοργάνωση & Επικοινωνία: Action Εστί | Artist & Event Management
🔗 Press & Info: linktr.ee/actionesti
BRAVO MAGA MOU❤
Αυτό το κομμάτι το αφιερώνω στην πρώην μου που με τράβηξε από τα πάντα και με έκανε καλύτερο άνθρωπο! Χρύσα σε ευχαριστώ!
Τ
👏👏👏👏👏 ayto einai
@@dimitris098 pote de tha stamatisume na tis agapame filarako mou..
Α ρ φίλε σε νοιωθω απόλυτα...Χρύσα κ σένα λοιπόν
Ποσο σε νιώθω ρε μάγκα! Μπράβο στη Χρυσα μπράβο και σε σένα!!
Θα φτάσω 70 χρόνων και όταν με ρωτήσουν τα εγγόνια μου τι μουσική ακούγαμε εμείς τοτε.
Θα απαντήσω περήφανος και χαμογελαστός
@Αthens Λοςτσακα ρισπεκτ μεγάλο σε λτ
Τσάκαλος η ανασφάλεια προϋποθέτει novel και lobo
Πρώτα ο Θεός!!!!
Σωστός κι εγώ μαζί σου Ελπίζω και τα εγγόνια μας
Να ακούνε χιπ χοπ !!! Το
Xιπ χοπ δεν πρόκειται να σταματήσει ποτέ
Μιιιισος για τα χαμόγελα μου ρεεεεεεεεεε ζηλειααααααααααα θανάσιμη
Το Greekonomics με βοηθησε να ανακαλυψω αυτο το διαμαντι!
Και εμένα.
Ναι κι εμένα!
Και εμένα.Αν και δεν με αρεσει η τραπ, αυτο τραγουδι ακουγεται ωραια, οπως οι goin through
@@randomix4023 δεν ειναι τραπ ακριβως
@@randomix4023 trap? 💀💀💀💀💀💀💀💀
Να σε εχει ο θεός παντα καλα ρε Anser & να συνεχίζεις να μας γράφεις τραγούδια απο την ψυχη σού μεσα! Αυτο το αφιερώνω στον πατερα μου. Εφυγε προσφατα απο την επάρατη νοσο.. Ομως ελπιζω να καταλαβε ποσο πολυ τον αγαπαμε εγω κι ο αδερφος μου 😢 ηταν το στιριγμα μας, ο δασκαλος μας, τα πάντα, μα ηταν ήρωας, δεν μάσησε ουτε σε αυτο μπροστά.. Ζούσε την στιγμή. Μας εδωσε δυναμη. Σε ευχαριστώ ρε μπαμπά για όλα! θα τα πιούμε κάπου κάποτε σίγουρα..
Αυτό είναι ραπ ούτε βρισιές ούτε ναρκωτικά αλλά μόνο ψυχή! Συγχαρητήρια ρε αλάνια
👏👏👏
ετσι αδερφε μου! η ΖΩΗ γαμαει ειναι πανεμορφη! Να είστε όλοι καλα!
@@polpas5641 πανεμορφη δεν την λες
@@vitami1 εσύ την κάνεις άσχημη προσπάθησε να την ομορφηνεις #peace
και να ειχε βρισιες δεν θα πειραζε. Οπως του βγει να εκφραστει ο καθενας.
αφιερωμενο στους γονεις μου, στους θεραπευτες μου στο ΚΕΘΕΑ και σε ολους τους καθαρους μου φιλους και ανθρωπους που μου σταθηκαν βραχοι οταν προσπαθουσα να κοψω..
δυνατος💪
Μην ξαναπιεις ποτέ φίλε μου ,να περνάς όμορφα με υγεια και χωρίς ναρκωτικά
Μπραβο ρε μαγας ειναι οκαθαροσ
Ωραιος φιλε και εγω εβγαλα το στεγνο προγραμμα του οκανα
-Αριστούργημα Anser σε ευχαριστώ για όλα τα απερίγραπτα συναισθήματα που γεννιούνται όταν σε ακούω
2024-
Αυτό το τραγούδι το αφιερώνω στην μανούλα μου που όταν ήμουν στην χειρότερη φάση της ζωής μου και δεν είχα ελπίδα με τράβηξε από αυτόν τον φαύλο κύκλο και εμ έσωσε❤ μανούλα μου σε αγαπαω❤
ΑΦΙΕΡΩΜΈΝΟ ΣΕ ΌΣΟΥΣ ΜΟΥ ΦΈΡΑΝ ΔΥΣΚΟΛΊΕΣ ΣΤΗΝ ΖΩΉ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΝΑΝ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΌ . STAY HARD
Εγώ είμαι αυτή που στέκομαι όρθια μπροστά στην επάρατο και στον θανατο.Και θα νικήσω.Επος
Κι άμα δεν ήμουν εδώ τότε πες μου που θα μουνα σήμερα
Αν δεν έπαιρνα τότε το δύσκολο δρόμο για ποια κατορθώματα απόψε θα μίλαγα
Κι αν δεν ήταν αυτά τα τετράδια για πες μου τα μέσα μου που θα τα ξέσπαγα
Κι αν δεν είχα πονέσει, δεν είχα αποτύχει στη κόλλα μου αυτή τι θα έγραφα
Αν δεν είχαμε νιώσει την ήττα ποιες νίκες απόψε μαζί θα γιορτάζαμε
Κι αν δεν είχαμε λείψει για χρόνια ποιοι θα μας περίμεναν, ποιοι θα μας ψάχνανε
Αν δεν είχαμε βιώσει το τέλμα, τις πίκρες, εκείνα τα κρύα απογεύματα
Ο, τι κι αν γράφαμε
Ο, τι κι αν λέγαμε θα ηχογραφούσαμε ψέμματα
Κι αν δεν είχαμε νιώσει παρείσακτοι δίπλα σ' ανθρώπους δικούς μας στη γύρα μας
Αν δε μας καναν λόγια και μάτια να νιώθουμε ξένοι στα ίδια τα σπίτια μας
Πες μου ποιος θα άκουγε σήμερα πώς τραγουδιέται η αλήθεια μας
Ποιος θα είχε αυτιά για να ανοίξει και χέρια για να κρεμαστεί από τα χείλια μας πες μου
Κι αν δεν ήταν τα μάτια της μάνας μου μέσα στην άδεια καρδιά μου τι θα χα
Κι αν δεν ήταν τα λόγια του πατέρα μου να με κρατήσουν λίγο πριν σπάσω στα βράχια
Αν δεν έριχνες ψίχουλα στο δρόμο όταν σου λεγα άσε με να προχωρήσω πώς θα θυμόμουν το δρόμο σ' εκείνα που αγάπησα πιο δυνατός να γυρίσω
Γιατί όσο κι αν σκέφτηκα πάντα κατέληγα στο πουθενά και στο τίποτα
Κι αν δεν έβαζες πλάτη στα δύσκολα το τέλος αυτό θα ρχοταν πιο γρήγορα
Γιατί αν δε με τράβαγες τότε απ' το δρόμο, απ' το τζόγο, απ' το πιόμα, απ' τα γήπεδα ίσως να μουνα σήμερα εκείνο που μίσησα, εκείνο το τίποτα
Γιατί όσο κι αν σκέφτηκα πάντα κατέληγα στο πουθενά και στο τίποτα
Κι αν δεν έβαζες πλάτη στα δύσκολα το τέλος αυτό θα ρχοταν πιο γρήγορα
Γιατί αν δε με τράβαγες τότε απ' το δρόμο, απ' το τζόγο, απ' το πιόμα, απ' τα γήπεδα ίσως να μουνα σήμερα εκείνο που μίσησα, εκείνο το τίποτα
Κι αν δεν ήταν αυτά τα βουνά τότε πες μου το που θα περπάταγα
Κι αν δε μίλαγα με τα πουλιά, ελευθερία από ποιον τι σημαίνει θα μάθαινα
Αν δε ζούσα σ' αυτά τα κατσάβραχα, σ' αυτά τα μέρη τ' απόμερα που τόσο αγάπησα πώς θα χα μάθει να γίνομαι βράχος στα δύσκολα και να εκδικούμαι σα θάλασσα
Κι αν δεν είχα στα χέρια μου πέτρες και λάσπες και χιόνια και αγκάθια και χώματα
Αν δε τα βάζα όλα στο μαύρο ή στο κόκκινο πώς θα εκτιμούσα τα χρώματα
Κι αν είχα αυτιά για να ακούσω τα σάλια που φτύνουν του κόσμου τα στόματα ένας ακόμη θα ήμουν γεμάτος με φόβους και με ανεκπλήρωτα όνειρα
Κι άμα δε γέμιζα θλίψη κι απόγνωση τότε μπροστά στα χαλάσματα
Αν δε μου μίλαγες που θα χα βρει θάρρος απ' το μηδέν να ξανάρχιζα
Κι αν δε γελούσες με θράσος και πείσμα και σθένος μπροστά στην επάρατο πώς θα χα μάθει για ανθρώπους που στέκονται όρθιοι και περιγελάνε το θάνατο
Κι άμα δε σε φερνε δίπλα μου πριν το ξημέρωμα εκείνος ο Αύγουστος πώς θα κοιτούσα το χθες μου και θα λεγα ποιος είναι αυτός ο άγνωστος
Πώς θα ψαχούλευα μες τη καρδιά μου και σήμερα θα νιωθα πάμπλουτος
Πώς θα εκτιμούσα εκείνα που έχω και πώς θα γινόμουν καλύτερος άνθρωπος
Γιατί όσο κι αν σκέφτηκα πάντα κατέληγα στο πουθενά και στο τίποτα
Κι αν δεν έβαζες πλάτη στα δύσκολα το τέλος αυτό θα ρχοταν πιο γρήγορα
Γιατί αν δε με τράβαγες τότε απ' το δρόμο, απ' το τζόγο, απ' το πιόμα, απ' τα γήπεδα ίσως να μουνα σήμερα εκείνο που μίσησα, εκείνο το τίποτα
Γιατί όσο κι αν σκέφτηκα πάντα κατέληγα στο πουθενά και στο τίποτα
Κι αν δεν έβαζες πλάτη στα δύσκολα το τέλος αυτό θα ρχοταν πιο γρήγορα
Γιατί αν δε με τράβαγες τότε απ' το δρόμο, απ' το τζόγο, απ' το πιόμα, απ' τα γήπεδα ίσως να μουνα σήμερα εκείνο που μίσησα, εκείνο το τίποτα.
«Επάρατος» συνώνυμα: αναθεματισμένος, επικατάρατος, καταραμένος.
Ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ...
Συγχαρητήρια anser, είσαι απίστευτος ρε!
νταξει βεβαια αξιζει να σημειωθει οτι το χρησιμοποιει λαθος..λεει στους στιχους του "μπροστα στην επαρατο" αλλα επαρατος δεν ειναι ουσιαστικο..ειναι επιθετο...π.χ. επαρατος βασιλιας/επαρατη ασθενεια/επαρατο σπιτι.. αλλα μονο και μονο για την ανασκαφη που εκανε να βρει αυτη την λεξη οντως αξιζει συγχαρητηρια
ξενε rawτη είσαι πολύ σωστή σε αυτό που λες, αλλά στο κομμάτι η λέξη ‘’νόσος’’ εννοείται και δεν χρειάζεται να αναφερθεί...
‘’Μπροστά στην επάρατο νόσο’’
Και εννοείται πως δεν το αναφέρει και λόγο ομοιοκαταληξίας με την λέξη ‘’θανατο’’
@@ikev.9207 ναι ισως να χεις δικιο..ισως να χρησιμοποιει αυτη την λεξη συμβολικα για τον καρκινο(πολυ πιθανον)απλα το διευκρινησα για καποιον που θα διαβάσει το σχολιο σου να γνωριζει την σωστη χρηση της λεξης
@@ikev.9207 Θα μπορούσε να είναι από τα επίθετα που στα αρχαία είχαν ίδια κατάληξη για αρσενικό και θηλυκό, όπως ο,η ειδοποιός, ο,η αβλαβής, ο,η πλήρης κοκ;
Εν ετη 2022 μένουμε ακόμα πιστοί στην αληθινή μουσική χωρίς λόγια για ναρκωτικά βρισιές και ακόμα διαλέγουμε ποιοτική μουσική και οχι κάποιους άλλους που τσιρίζουν στα mic🙏🏻❤️
α ρε Ανσερ τι ομορφα κομματια.σου εχω σχολιασει και σε αλλα τραγουδια..μαρεσει που δεν βριζεις γιατι βαζω τα μικρα μου τα αγορια να ακουν τα τραγουδια σου και τα μαθαινουν..εχω 3εις γιους,7,5,3 ετων. συνεχισε με ποιοτητα
*Αν δεν έριχνες ψίχουλα στο δρόμο όταν σου έλεγα άσε με να προχωρήσω,πως να θυμόμουν τον δρόμο σου εκείνα που αγάπησα πιο δυνατός να γυρίσω.*
Αυτό το κομμάτι το αφιερώνω στον πατέρα μου ! Πατέρα σαγαπω. Με τράβηξες απτά παντα !Σε ευχαριστώ που με έκανες καλύτερο άνθρωπο !
Κι άμα δεν ήμουν εδώ
πες μου που θα 'μου να σήμερα,
αν δεν έπαιρνα τότε το δύσκολο δρόμο
για ποια κατορθώματα απόψε θα μίλαγα.
Και αν δεν ήταν αυτά τα τετράδια
για πες μου τα μέσα μου που θα τα ξέσπαγα,
και αν δεν είχα πονέσει,δεν είχα αποτύχει
στην κόλλα μου αυτή τι θα έγραφα.
Αν δεν είχαμε νιώσει την ήττα
ποιες νίκες απόψε μαζί θα γιορτάζαμε,
κι αν δεν είχαμε λείψει για χρόνια
ποιοι θα με περίμεναν ποιοι θα μας ψάχνανε.
Αν δεν είχαμε νιώσει το τέλμα, τις πίκρες
εκείνα τα κρύα απογεύματα,
ό,τι κι αν γράφαμε, ό,τι κι αν λέγαμε
θα ηχογραφούσαμε ψέματα.
Κι αν δεν είχαμε βιώσει παρείσακτοι
δίπλα σ'ανθρώπους δικούς μας στη γύρα μας,
αν δεν μας κάναν λόγια και μάτια
να νιώθουμε ξένοι στα ίδια τα σπίτια μας.
Πες μου ποιους θα άκουγες σήμερα
πως τραγουδιέται η αλήθεια μας,
ποιος θα 'χε αυτιά για να ανοίξει και χέρια
για να κρεμαστεί απ'τα χείλια μας, πες μου.
Και αν δεν ήταν τα μάτια της μάνας μου
μέσα στην άδεια καρδιά μου τι θα 'χα?
κι αν δεν ήταν τα λόγια του πατέρα μου
να με κρατήσουν λίγο πριν σπάσω στα βράχια.
Αν δεν έριχνες ψίχουλα στο δρόμο
όταν σου 'λεγα "άσε με να προχωρήσω"
πως θα θυμόμουν το δρόμο σ'εκείνα που αγάπησα
πιο δυνατός να γυρίσω?
Ρεφρέν:
Γιατί όσο σκέφτηκα πάντα κατέληγα
στο πουθενά και στο τίποτα,
και αν δεν έβαζες πλάτη στα δύσκολα
το τέλος αυτό θα ερχόταν πιο γρήγορα.
Γιατί αν δεν με τράβαγες τότε απ'το δρόμο,
απ'το τζόγο, απ'το πιόμα απ'τα γήπεδα,
ίσως να ήμουνα σήμερα εκείνα που μίσησα
εκείνο το τίποτα. x2
Κι αν δεν ήταν αυτά τα βουνά
πες μου που θα περπάταγα?
κι αν δεν μίλαγα με τα πουλιά
ελευθερία από ποιον τι σημαίνει θα 'μάθαινα?
Αν δεν ζούσα σ'αυτά τα κατσάβραχα
σ'αυτά τα μέρη τα απόμερα που τόσο αγάπησα,
πως θα 'χα μάθει να γίνομαι βράχος στα δύσκολα
και να εκδικούμαι σα θάλασσα?
Και αν δεν είχα στα χέρια μου πέτρες και λάσπες,
και χιόνια και αγκάθια και χώματα,
αν δεν τα 'βαζα όλα στα μαύρο ή στο κόκκινο
πως θα εκτιμούσα τα χρώματα?
Κι αν είχα αυτιά για ν'ακούσω τα σάλια
που φτύνουν του κόσμου τα στόματα,
ένας ακόμα θα ήμουν γεμάτος με φόβους
και ανεκπλήρωτα όνειρα.
Κι άμα δεν γέμιζα θλίψη και απόγνωση
τότε μπροστά στα χαλάσματα,
αν δεν μου μίλαγες που θα 'χα βρει θάρρος
απ'το μηδέν να ξανάρχιζα?
Και αν δεν γελούσες με θράσος και πείσμα
και σθένος μπροστά στην επάρατο,
πως θα 'χα μάθει για ανθρώπους
που στέκονται όρθιοι και περιγελάνε το θάνατο.
Κι άμα δεν σε έφερνε δίπλα μου
πριν το ξημέρωμα εκείνος ο Αύγουστος,
πως θα κοιτούσα το χθες μου
και θα 'λεγα "ποιος είναι αυτός ο άγνωστος?"
Πως θα ψαχούλευα μες στην καρδιά μου
και σήμερα θα 'νιωθα πάμπλουτος,
πως θα εκτιμούσα εκείνα που έχω
και πως θα γινόμουν καλύτερος άνθρωπος?
Ρεφρέν:
Γιατί όσο σκέφτηκα πάντα κατέληγα
στο πουθενά και στο τίποτα,
και αν δεν έβαζες πλάτη στα δύσκολα
το τέλος αυτό θα ερχόταν πιο γρήγορα.
Γιατί αν δεν με τράβαγες τότε απ'το δρόμο,
απ'το τζόγο, απ'το πιόμα απ'τα γήπεδα,
ίσως να ήμουνα σήμερα εκείνα που μίσησα
εκείνο το τίποτα. x2
Νωρίς νωρίς ... ωραίος !
@@ΆγιοςΠέτρος-ζ6υ και στο flow royal οταν βγηκε αν ψαξεις στο hip hop gr θα βρεις αρθρο που τα είχα γράψει όλα τότε ;)
@@lowkeysoundtracktothestruggle ποιος είναι αυτός * ο άγνωστος :)
* αν δεν ειχαμε βιωσει το τελμα
* ο,τι και αν γραφαμε ο,τι και αν λεγαμε
Ευχαριστούμε πολύ για τους στίχους!
Και αν δεν γελουσες με θρασσος και πεισμα και σθενος μπροστα στην επαρατο, πως θα ειχα μαθει για ανθρωπους που στεκονται ορθιοι και περιγελανε τον θανατο...
Θα σε αγαπω για παντα Πατερα.
Αυτό το κομμάτι πραγματικά μιλάει στην ψυχή μου.. Γράφω δακρυσμένος και με την τρίχα σηκωμένη!!Να είστε καλά ρε αλάνια.
Edited:Αν σας δοθεί η δεύτερη ευκαιρία.. κοιτάξτε να μην την χαραμίσετε κάνοντας τα ίδια λάθη πάλι!!!
Αυτο το τραγουδι το αφιερωνω στην γυναικα μου που με τραβηξε απ ολα τα λαθη στην σωστη ζωη και μου χαρισε και ενα λογο να υπαρχω!
Τα ακούσματά μου είναι στο αντίθετο άκρο από την ραπ μουσική ,hip hop, trap..(Συγνώμη δεν ξέρω τις διαφορές).. Όταν γυρνάμε την πλάτη στο διαφορετικό, χάνουμε διαμάντια σαν αυτό.. Πάντα χαίρομαι όταν ανακαλύπτω τέτοια τραγούδια...Συγχαρητήρια...
Αφιερωμένο.... Στον εαυτό μου!!
Ύμνος για την ζωή
Το ακούω μόνο 24 ώρες τη μέρα
ΣΤΙΧΟΙ:
Κι άμα δεν ήμουν εδώ τότε πες μου πού θα 'μουνα σήμερα;
Αν δεν έπαιρνα τότε το δύσκολο δρόμο, για ποια κατορθώματα απόψε θα μίλαγα;
Κι αν δεν ήταν αυτά τα τετράδια, για πες μου τα "μέσα" μου πού θα τα ξέσπαγα;
Κι αν δεν είχα πονέσει, δεν είχα αποτύχει, στην κόλλα μου αυτή τι θα έγραφα;
Αν δεν είχαμε νιώσει την ήττα, ποιες νίκες απόψε μαζί θα γιορτάζαμε;
Κι αν δεν είχαμε λείψει για χρόνια, ποιοι θα με περίμεναν, ποιοι θα μας ψάχνανε;
Αν δεν είχαμε βιώσει το τέλμα, τις πίκρες, εκείνα τα κρύα απογεύματα;
Ό,τι κι αν γράφαμε, ό,τι κι αν λέγαμε, θα ηχογραφούσαμε ψέματα.
Κι αν δεν είχαμε νιώσει παρείσακτοι δίπλα σ’ ανθρώπους δικούς μας, στη γύρα μας.
Αν δε μας 'καναν λόγια και μάτια να νιώθουμε ξένοι στα ίδια τα σπίτια μας.
Πες μου ποιους θ' άκουγες σήμερα, πώς τραγουδιέται η αλήθεια μας;
Ποιος θα ’χε αυτιά για ν' ανοίξει και χέρια για να κρεμαστεί από τα χείλια μας, πες μου.
Κι αν δεν ήταν τα μάτια της μάνας μου μέσα στην άδεια καρδιά μου, τι θα 'χα;
Κι αν δεν ήταν τα λόγια του πατέρα μου να με κρατήσουν λίγο πριν σπάσω στα βράχια.
Αν δεν έριχνες ψίχουλα στο δρόμο όταν σου 'λεγα "άσε με να προχωρήσω".
Πώς θα θυμόμουν το δρόμο σ' εκείνα που αγάπησα πιο δυνατός να γυρίσω;
Γιατί όσο κι αν σκέφτηκα, πάντα κατέληγα στο πουθενά και στο τίποτα
Κι αν δεν έβαζες πλάτη στα δύσκολα, το τέλος αυτό θα 'ρχόταν πιο γρήγορα
Γιατί αν δε με τράβαγες τότε απ' το δρόμο, απ' το τζόγο, απ’ το πιώμα, απ’ τα γήπεδα
Ίσως να 'μουνα σήμερα εκείνο που μίσησα, εκείνο το τίποτα (hey)
Γιατί όσο κι αν σκέφτηκα, πάντα κατέληγα στο πουθενά και στο τίποτα
Κι αν δεν έβαζες πλάτη στα δύσκολα, το τέλος αυτό θα ’ρχόταν πιο γρήγορα
Γιατί αν δε με τράβαγες τότε απ' το δρόμο, απ' το τζόγο, απ' το πιώμα, απ’ τα γήπεδα
Ίσως να 'μουνα σήμερα εκείνο που μίσησα, εκείνο το τίποτα (hey)
Κι αν δεν ήταν αυτά τα βουνά τότε πες μου το πού θα περπάταγα;
Κι αν δεν μίλαγα με τα πουλιά, ελευθερία από ποιον τι σημαίνει θα 'μάθαινα;
Αν δε ζούσα σ' αυτά τα κατσάβραχα, σ' αυτά τα μέρη τ' απόμερα που τόσο αγάπησα;
Πώς θα 'χα μάθει να γίνομαι βράχος στα δύσκολα και να εκδικούμαι σα θάλασσα;
Κι αν δεν είχα στα χέρια μου πέτρες και λάσπες και χιόνια κι αγκάθια και χώματα;
Αν δεν τα 'βαζα όλα στα μαύρο ή στο κόκκινο, πώς θα εκτιμούσα τα χρώματα;
Κι αν είχα αυτιά για ν' ακούσω τα σάλια που φτύνουν του κόσμου τα στόματα.
Ένας ακόμη θα ήμουν γεμάτος με φόβους και με ανεκπλήρωτα όνειρα.
Κι άμα δε γέμιζα θλίψη κι απόγνωση τότε μπροστά στα χαλάσματα.
Αν δε μου μίλαγες, πού θα 'χα βρει θάρρος απ' το μηδέν να ξανάρχιζα;
Και αν δε γελούσες με θράσος και πείσμα και σθένος μπροστά στην επάρατο.
Πώς θα 'χα μάθει γι' ανθρώπους που στέκονται όρθιοι και περιγελάνε το θάνατο;
Κι άμα δε σ' έφερνε δίπλα μου πριν το ξημέρωμα εκείνος ο Αύγουστος.
Πώς θα κοιτούσα το "χθες" μου και θα 'λεγα "ποιος είναι αυτός ο άγνωστος;"
Πώς θα ψαχούλευα μες στην καρδιά μου και σήμερα θα 'νιωθα πάμπλουτος;
Πώς θα εκτιμούσα εκείνα που έχω και πώς θα γινόμουν καλύτερος άνθρωπος;
Γιατί όσο κι αν σκέφτηκα, πάντα κατέληγα στο πουθενά και στο τίποτα.
Κι αν δεν έβαζες πλάτη στα δύσκολα, το τέλος αυτό θα 'ρχόταν πιο γρήγορα.
Γιατί αν δε με τράβαγες τότε απ' το δρόμο, απ' το τζόγο, απ' το πιώμα, απ' τα γήπεδα.
Ίσως να 'μουνα σήμερα εκείνο που μίσησα, εκείνο το τίποτα (hey).
Γιατί όσο κι αν σκέφτηκα, πάντα κατέληγα στο πουθενά και στο τίποτα.
Κι αν δεν έβαζες πλάτη στα δύσκολα, το τέλος αυτό θα 'ρχόταν πιο γρήγορα.
Γιατί αν δε με τράβαγες τότε απ' το δρόμο, απ' το τζόγο, απ' το πιώμα, απ' τα γήπεδα.
Ίσως να 'μουνα σήμερα εκείνο που μίσησα, εκείνο το τίποτα (hey).
.. Κι αν δεν ήταν τα λόγια του πατέρα μου να με κρατήσουν λίγο πριν σπάσω στα βράχια.. Πόσο νιώθω γαμωτο!
η σχεση μου με την σκηνη περιοριζοταν αποκλειστικα στον βεβηλο γιατι τον ειχα ξεχωρισει απο εποχες πρωτων βηματων των Βαβυλωνα.
Δεν ειχα καμια επαφη γιατι τα ακουσματα μου ηταν στο ευρυτερο φασμα της ροκ και του πανκ.
Ακουσα αυτο το τραγουδι πρωτη φορα σημερα και μου εχουν κοπει τα αρχιδια.
Απλα συγχαρητηρια.
Εχω πολλα χρονια να ακουσω τετοιο κομματι....Ανσερ μη σταματησεις ποτε να μας προσφερεις αυτο που αγαπαμε!!!
Για σενα μπαμπα μου... Για σενα που ετοιμαζεσαι για το ταξιδι σου.... Να περιγελας τον θανατο...
*'σένα
@@WishTheBeat σοβαρά τώρα;
Αυτό ήταν το αγαπημένο κομμάτι του μπαμπά μου....... Μου λείπεις, ευτυχώς έχω αυτό το τραγούδι να μου δίνει δύναμη!❤️🙏
Τι να πω βρε αδερφε!!! Τωρα σε ανακάλυψα...... Διδασκεις αξιες, ελπιδα , ανθρωπιά σε μια κοινωνία που εχει ξεχασει αυτες τις λεξεις!!!!! Μπραβο σου!!!!! 👏👏👏
Και εγώ πριν 2-3 μήνες τον ανακάλυψα και ξαναγαπώ το ελληνικό ραπ που έχασα κάπου στα τέλη του 2000 (με 2-3 εξαιρέσεις)...
Είναι κομμάτι βγαλμένο
Από την ζωή !!!!τα σπαει
Το αγαπημένο μου τραγούδι.
Ειμαι 30 μεχρι να πεθάνω θα το ακουω παιδια λογο Τιμής.. ο ανσερ περασε δυσκολα βιοματα οπως όλη μας αλλα τελικα η ζωη ειναι τοσο ομορφη οταν εισαι καθαρος απο τα παντα οποιο καταλαβε καταλαβε
Πόσο μεγάλη δύναμη μου δίνεις στην προσπάθεια που κάνω για απεξάρτηση ....δεν έχω σταματήσει λεπτό να σε ακούω ...σ ευχαριστώ για όλα Γιάννη
Ελπιζω να τα καταφέρεις και να μη ξαναπιεις ποτέ ναρκωτικά ...καλή δύναμη
Ο καλύτερος Έλληνας hip hoper εν ενεργεία και από τους καλύτερους beatmakers στην ελλάδα. Γίαννη και θωμά ευχαριστούμε. Συνεχίστε έτσι.
Ανατριχίλα κάθε φορά. Χτυπάς αρτηρία όπως θα έπρεπε να κάνει κάθε τέχνη!
Ποιοι θα περίμεναν, ποιοι θα μας ψάχνανε.. Αυτά είναι τα ραπ που χρειαζόμαστε.
Κάτι τέτοια κομμάτια σου θυμίζουν ότι πάντα θα υπάρχει μια φωνή στα δύσκολα...
Βαγγ Μακ.. σέ ευχαριστώ που μου έμαθες το τραγούδι αυτό. Γύρνα να το ακούσουμε μαζί. . . Γύρνα να μ δώσεις δύναμη
στιχουργικα απιστευτος απλα ! ολα ον ποιντ!
συγκινητικα ευστοχος στιχος
Ότι καλύτερο έχω ακούσει τελευταία.
Μεγάλε ANSER μην σταματήσεις να γράφεις ποτέ αδερφέ
Ίσως να ήμουνα σήμερα εκείνο που μίσησα εκείνο το τίποτα!
Υπέροχο κομμάτι μαγευτικό!!!
Επιτέλους βγήκε ο δίσκος για να ανέβει το επίπεδο της ελληνικής μουσικής💥💥💥💥
Eiparxoun kialloi diskoi a3eiologoi bro mhn eisai apolitos
@@anti4487 εννοείται ρε φιλε αλλά σε αυτό το σημείο δεν βγήκε κάνα καλό τραγούδι.
@@κωσταςμουρτζιλας Tiny Jackal-Atmosfaira TroutOne-Kinitra 3ekare ta
@@anti4487πολύ ωραία
@@κωσταςμουρτζιλας έχει βγάλει και ο Lobo πολυ ωραίο δίσκο φίλε.
Ανσερ,εβερσορ ευχαριστούμε μαγκες την αγαπη μου κ τον σεβασμο μου απο Μάντσεστερ να στε παντα καλα!!!
Αν και δεν ειμαι καθόλου αυτής της κουλτούρας....Τεράστιο Respect στον τυπά😮👏👏👏
@Greekonomics ωραία πρόταση!!!!!!!!
Πόσο κουράγιο μου δίνει. Ευχαριστούμε για αυτό τα λόγια είναι φτώχια μπροστα σε αυτό το αριστούργημα. Ειναι μια κατάθεση ψυχής.
Μου σηκώθηκε η τρίχα κάγκελο αυτό είναι τραγούδι που χτυπάει απευθείας καρδιά όχι η σημερινή ξεφτίλα
Και αν δε γελούσες με θράσος και πείσμα και σθένος μπροστά στην επάρατο
Πώς θα 'χα μάθει γι' ανθρώπους που στέκονται όρθιοι και περιγελάνε το θάνατο;
Για οσους το εχουν περασει και ξερουν.❤
Λέμφωμα survivor ❤️ αν εννοείς αυτό
Εύκολα ο πιο ανατριχιαστικός στίχος σε όλη την ελληνική ραπ
Τι τραγουδάρα, τι δίσκος... Πάλι καλά που υπάρχουν και μερικοί λίγοι που προσπαθούν να έχουν ποιοτικό λόγο! Μπράβο σου ρε Anser!
Δυνατό μοίρασμα, δάκρυσα... Να είσαι γερός να κρατάς την ψυχή σου!
Το πιο γαματο σε αυτό το κομμάτι είναι η ανάσα σου μεγάλε στα σημεία που τη βάζεις σεβασμός στο έργο σου και σε όσα πέρασες και μας βοηθάς με τη μουσική σου να είσαι πάντα καλά
τεράστιο το σχόλιο σου!
@@konsk8162 είναι σαν να κάνει ανασκόπηση όσων πέρασε και του θυμίζουν τα συναισθήματα που τότε είχε κάπως έτσι το παρομοίασα αν και θέλω δέκα σελίδες για να σε δώσω να καταλάβεις τι θέλω να πω ευχαριστώ για το σχόλιο
@@ΤαξίαρχοςΘεοχάρης-ζ7λ δε χρειάζεσαι 10 σελίδες, νομίζω σε αντιλήφθηκα 100%. Πολύ εύστοχο!
Ευτυχώς υπάρχει ο anser για να ακούγεται η πραγματικότητα .... Ότι καλύτερο
Να'ξερες τι σημαίνει για εμάς αυτό εδώ το τραγούδι 👥😢 σε ευχαριστούμε Ανσερ!! Όσο δύσκολα το ζεις τόσο δύσκολα το βρίσκεις!!
Δεν έχουμε ανάγκη κανέναν μπορούμε και μόνοι μας
"Αν δεν ζούσα σ'αυτά τα κατσάβραχα
σ'αυτά τα μέρη τα απόμερα που τόσο αγάπησα,
πως θα 'χα μάθει να γίνομαι βράχος στα δύσκολα
και να εκδικούμαι σα θάλασσα?
"
Stous nhsiwtes nmzw afto mas milaei ligo parapanw
Τι να πεις γι' αυτό το κομμάτι...θα μείνει στην ιστορία!!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ
Αυτό το κομμάτι το νοιώθω σαν αγκαλιά.
Ευχαριστούμε μάγκες!!!!!
Ανσερ ειλικρεινα μας κάνεις καλύτερους ανθρώπους!!Εσύ και κάποια ακόμα Αλάνια που δεν χρειάζεται να ονομάσω γιατί όλοι ξέρουμε..ευχαριστούμε!
Τραγούδι ευγνωμοσύνης... Ευχαριστώ 😉😎
ΤΙΜΙΟΣ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΑΥΤΟΣ ΕΙΣΑΙ ΠΑΣΑΜ!!!!🙏🔥🔥🔥🔥
δόξα το Θεό που υπάρχει!!
Πανεμορφο, αν και δεν καταφεραμε ολοι να γινουμε καλητεροι ανθρωποι
Πάντα υπάρχει χρόνος . . .
Ευχαριστώ που μου κρατάς παρέα στα δύσκολα (Αναστασία)!!
Ευχαριστουμε.
οτι καλυτερο υπαρχει εδω μεσα
Τα λέει όλα ♥️ αγαπώ το τραγούδι αυτό
Κομμάτι μέσα από την ζωή
Anser 4ever
Μας κάνεις να αναπνέουμε!!
Μας βγάζεις όλα τα αισθήματα στην επιφάνεια..
Σε ευχαριστούμε που μας κρατάς συντροφιά με τα κομμάτια σου..
Κομμάτια φτιαγμένα μέσα από την ζωή...
Ευθύ, καυστικό, εμπνευσμένο, χωρίς μπινελίκια και ανούσιο dish. Υπέροχο!
Κάπως έτσι, εκείνοι που μας τράβηξαν απ'το τίποτα, έγιναν τα πάντα μας.
Λαίλαπα συναισθημάτων.
Περήφανος για αυτή την μουσική.Respect
Εύγε. Εξαίρετο άσμα.
Υπέροχο στίχο μπράβο σάς ελληνικό δίδαγμα ύμνος.!!
Αληθειες. Ευχαριστω.
Ευχομαι να ειναι δυσκος
Ειναι...
Anser τεράστιε!!
να εισαστε καλα ρε! ποση αληθεια χωραει μεσα σε 3μιση λεπτα.. ευχαριστουμε!!!
Κάθε στίχος ένα βαθύ νόημα πραγματικά.
Τι να κιτικάρω,έχουμε ακούσει τόσα αλλά σπάνια έως ποτέ κάτι τόσο όμορφο.
Καλοτάξιδο και ραντεβού στο Fuzz για να απολαύσουμε από κοντά τα κομμάτια σας παιδιά.
Υ.Γ. Anser από τους καλλίτερους Έλληνες ΜCs διαχρονικά.
Ακούω τα πάντα από ελληνικό χιπ χοπ αλλά ρε Ανσερ με εσένα είναι κάτι το διαφορετικό respect
Παληκάρι μου είσαι καταπληκτικός απλά...έζησα όλη την rap εποχή της Γερμανίας για δεκαετίες...δεν υπάρχει άτομο στην Ελλάδα που να έχει την ποιότητα σου σε στίχους και στα πάντα...μην σταματήσεις να κάνεις αυτό που κάνεις...μπράβο σου.
Δεν είχα ούτε την μάνα μου ούτε τον πατέρα μονη μου με έσωσα μην σκάσω στα βράχια!! ΜΟΝΗ ΜΟΥ
Δακρύζουν τα παιδιά μας στα πέταλα!
Σχεδόν ενα χρόνο καθαρός με το ΚΕΘΕΑ δίπλα μου με την οικογένεια μου και μένα να παλεύω με τους εφιάλτες μου....μόνο για σημερα
Πολύ δυνατό!!!
Πώς θα ψαχουλεβα μες την καρδιά μου και σήμερα θα νιωθα πάμπλουτος, πως θα εκτιμούσα εκείνα που έχω και πως θα γινόμουν καλύτερος άνθρωπος
... Ζήσαμε τη κόλαση που μας πούλησαν για παράδεισο...
Τα φάγαμε, τα ηπιαμε, τα χορτάσαμε,.....κ λίγο πριν μας σβήσουν τη τελευταία αχτίδα ψυχής, κρατηθικαμε σε αυτον τον τελευταίο χτυπο της μαύρης μας καρδιάς..... Σηκωθήκαμε.... Σοφοτεροι.... Δυνατότεροι... Κ από όλα αυτά, για θεμέλια πλέων από κάτω μας, να παταμε και να δημιουργούμε φως.... Μια κόρη πλέων 10 ετών να σου δίνει αυτή την ανιδιοτελή αγάπη που είναι όντως μαγκες μου με το χέρι στη καρδιά σας μιλάω, το μόνο μαααα το μονο αίσθημα που σου αποδηκνυει ότι το αίμα που έφτυσες και σηκώθηκες δε πήγε χαμένο.....
Άξιζε.... Κ θα αξίζει για πάντα.
Είναι αυτό που θα αφήσουμε πίσω μας κ θυμουντε αυτοί που αγαπήσαμε...... Κ αγάπησαν.... Κ ας μην είχαν να κερδίσουν τίποτα από αυτό.
Μπεσα στη ψυχή μας... Στο λόγο μας.... Και γαμιεται η αστυνομια.
😉
Αυτό το τόσο όμορφο τραγούδι ηρεμεί τόσο την ψυχή που θα ήθελες να διαρκεί ... τουλάχιστον ένα 20λεπτο
10000 μπραβο έτυχε κ άκουσα κ πλέον από σήμερα κόλλησα με το συγκεκριμένο κομμάτι που εκφράζει όλη τη ζωή μ θα άκουσα όσα υπάρχουν
Ευχαριστώ που υπάρχουν αυτές οι νότες να γαληνεύουν την ψυχή μου μέσα σε αυτό το χάος που χουμε σήμερα ❤
Δύναμη!
γτ εσυ πας πισω με τη δισκαρα που αφησατε...συγχαρητηρια μας κανετε περηφανους/-ες!!!!!
To ελληνικο rap ξανά πήρε άνασα!
Εκείνο το τίποτα το βλέπουμε στις τάσεις και χαιρόμαστε!! Ότι αξίζει για τα τραγούδια του ανσερ...
Μου ειπε ενας φιλος πριν λιγο να ακουσω Θανασιμο και jamal και τελικα το εκανα και εκανα λαθος!!! αλλο η βουρτσα αλλο η ..... χτενα. Μπραβο ρε μαγκα answer απτους λιγους που μας κρατατε ζωναντο σωστο αληθινο και ακεραιο αυτο που ζησαμε παλια!!! να εισαι καλα φιλε και σορρυ για το κραξιμο στους αλλους
Θέλω να ευχαριστήσω τον anser και τον Eversor που κρατάνε τα standards που είναι οι από τους ελάχιστους του Ελληνικού hip hop Με απίστευτες παραγωγάρες και lines που βρίσκουν τα βάθη της καρδιάς μας.
Ανατρίχιασα ….. πολύ ωραίο. Το ένιωσα ως το κόκκαλο …. Μπραβο παιδιά !!!