ik leer Marleen steeds beter kennen en ik heb veel respect voor haar - alleen al het feit dat ze het zo goed onder woorden kan brengen voor de honden die ons niet in woorden kunnen zeggen wat er speelt - marleen maakt duidelijk dat je de connectie maakt zonder woorden - heel herkenbaar - en iedereen moet het boek lezen natuurlijk!
Die ene zin in dit filmpje: "...De hond, het enige nadeel van een hond, zeg ik altijd, is het feit dat hij korter leeft dan wij..." En hoe ontzettend waar is dit!! Wat ik nog erger vind is, ik ben nu 57 en heb nu 7 Shiba's, dat mij het afscheid nemen van een hond, met het ouder worden, steeds zwaarder valt. Vorig jaar juli overleed mijn bijna 16 jarige Amirah en op een gegeven moment had ik het gevoel dat ik niet meer op kon houden met huilen. Natuurlijk stopt dat wel, maar dat gevoel van totale reddeloosheid, wanneer je je hond in haar grafje legt. Ik kan er bijna niet meer tegen, maar ik zal het nog vele malen moeten meemaken. Daar tegenover staat het geluk, het plezier, het intens fijne dat je aan iedere hond beleeft. Elk op een andere wijze. Je houdt niet meer van de ene en minder van de andere..., je houdt van elke hond op een andere manier. Zij reizen een jaar of 14, 15 of 16 mee met jouw leven en dan stopt het voor hen en jij moet verder. Jij moet je hond overleven. Zo hoort het!
ik leer Marleen steeds beter kennen en ik heb veel respect voor haar - alleen al het feit dat ze het zo goed onder woorden kan brengen voor de honden die ons niet in woorden kunnen zeggen wat er speelt - marleen maakt duidelijk dat je de connectie maakt zonder woorden - heel herkenbaar - en iedereen moet het boek lezen natuurlijk!
prachtig verhaal...dank je wel voor het delen
Mooi werk voor de katten honden en konijnen.. Bravo
Ga zo door!!!
Die ene zin in dit filmpje: "...De hond, het enige nadeel van een hond, zeg ik altijd, is het feit dat hij korter leeft dan wij..." En hoe ontzettend waar is dit!! Wat ik nog erger vind is, ik ben nu 57 en heb nu 7 Shiba's, dat mij het afscheid nemen van een hond, met het ouder worden, steeds zwaarder valt. Vorig jaar juli overleed mijn bijna 16 jarige Amirah en op een gegeven moment had ik het gevoel dat ik niet meer op kon houden met huilen. Natuurlijk stopt dat wel, maar dat gevoel van totale reddeloosheid, wanneer je je hond in haar grafje legt. Ik kan er bijna niet meer tegen, maar ik zal het nog vele malen moeten meemaken. Daar tegenover staat het geluk, het plezier, het intens fijne dat je aan iedere hond beleeft. Elk op een andere wijze. Je houdt niet meer van de ene en minder van de andere..., je houdt van elke hond op een andere manier. Zij reizen een jaar of 14, 15 of 16 mee met jouw leven en dan stopt het voor hen en jij moet verder. Jij moet je hond overleven. Zo hoort het!