Ορκίζομαι στο Θεό , στην δύναμη που φέρνει, στον ήλιο αυτό που λάμπει και με προστατεύει να προσπαθήσω ν'αγαπώ μες στις αντιφάσεις, σε ότι εναντιώθηκα μες στις καταστάσεις, σαν ένα φορτηγό να θυμάμαι τα μέρη που άφηνα, χιλιάδες χιλιόμετρα, ατέλειωτα χρυσάνθεμα…
Αριστούργημα όλο, λέξη προς λέξη! ''Υπάρχει κάτι νέο, ο ουρανός με βλέπει, με μια κιμωλία χαράζει τον Δεκέμβρη.. Την ώρα που ακριβώς κάποιος χάνει μια στιγμή, φεύγουν δύο πουλιά από την πιο ψηλή οροφή...Σαν ένα φορτηγό να θυμάμαι τα μέρη που άφηνα, χιλιάδες χιλιόμετρα ατέλειωτα χρυσάνθεμα...'' #αφιερωμένομου
Την ώρα που ακριβώς κάποιος χάνει μια στιγμή φεύγουν δυο πουλιά απ την πιο ψηλή οροφή κι είναι σαν εσύ κι εγώ να είμαστε ένα όταν όλα γύρω μου δείχνουν χαμένα σαν ένα φορτηγό να θυμάμαι τον τα μέρη που άφηνα χιλιάδες χιλιόμετρα , ατέλειωτα χρυσάνθεμα....
Η ιστορία των Στέρεο Νόβα ξεκίνησε το 1986, όταν βρέθηκαν μαζί οι Κωνσταντίνος Βήτα, Μιχάλης Δέλτα και Αντώνης Πι, έχοντας αρκετές μουσικές ανησυχίες και κάνοντας μουσικούς πειραματισμούς!
Χιλιάδες χιλιόμετρα ατέλειωτα χρυσάνθεμα...........έι..... το κεφάλι μου προσπαθώ να κρατήσω ευθεία.....έι.............. θα προσπαθήσω να αγαπώ..... έι........έι..........έι........έι...... αγαπώώώώώώ ΚΒ!
I loved in your eyes all the trains, all the patience they had for me, you were always waiting for me when I came back late, you warmed my hands when I was in pain and when I walked out in the early sunny mornings, I had your love to warm me in the cold and when everyone around me painted the blues, I was looking at your laugh to gain strength. There is something new, the sky is watching me, with a chalk it traces December, at the same time someone loses a moment, two birds fly away from the highest roof, and it is like you and me are one, when everything around me, seems lost, like a truck I shall remember the places I left behind, thousand of miles, endless chrysanthemums…. Life seems like a bouquet of questions, the infinite ceiling and the mathematics, you look at me again and I don't want to leave, everything breaks inside me and a dog sneaks in. And we are all confused and this balcony, in my big toe the day bleeds. Where there’s fear, there’s no love, mistakes lurk in the greatest passions. Ignorance brings denial, a crack on the chest and it runs like a bright white wolf in the chaos, in these rotten teeth let the memories bloom and let the prodigal son return home. And it's like you and me are one, when everything around me, seems lost, like a truck I shall remember the places I left behind, thousand of miles, endless chrysanthemums…. I look at the eyes that never lie, people make mistakes, vague calculations, their illusions collapse like props, with the last tide everything seemed clear and their promises fade away like triumphs, everything is falling now like leaves on the streets. I try to keep my head straight but everything I see is upside down in this perfect calm, violets are not blue but her heart is like a deserted kingdom panthers guard. I swear to God, to the strength that he brings, to the sun that shines and protects me to try to love within the contradictions, to everything I opposed in the circumstances, like a truck I shall remember the places I left behind, thousand of miles, endless chrysanthemums….
Συγκλονιστικό τραγούδι, στίχοι, εκφορά λόγου, νοσταλγία, πίστη μέσα στην απώλεια!
Ορκίζομαι στο Θεό , στην δύναμη που φέρνει,
στον ήλιο αυτό που λάμπει και με προστατεύει
να προσπαθήσω ν'αγαπώ μες στις αντιφάσεις,
σε ότι εναντιώθηκα μες στις καταστάσεις,
σαν ένα φορτηγό να θυμάμαι τα μέρη που άφηνα,
χιλιάδες χιλιόμετρα, ατέλειωτα χρυσάνθεμα…
Το ομορφότερο "ταξίδι" μέσα στην απραξία της καραντινας. 🏵️🌼🛣️ 🌼🏵️
Θα πρόσθετα στη καραντινα~ζωη
Το ακούω ξανά και ξανά ποίημα...
Σε ενα κόσμο τόσο άδειο,ενα τραγούδι γεμάτο χαρά 🎉🎉🎉
.. να προσπαθήσω να αγαπώ μες τις αντιφάσεις..
Έρωτας με το πρώτο άκουσμα...με συνεπήρε...
Αριστούργημα όλο, λέξη προς λέξη!
''Υπάρχει κάτι νέο, ο ουρανός με βλέπει, με μια κιμωλία χαράζει τον Δεκέμβρη..
Την ώρα που ακριβώς κάποιος χάνει μια στιγμή, φεύγουν δύο πουλιά από την πιο ψηλή οροφή...Σαν ένα φορτηγό να θυμάμαι τα μέρη που άφηνα, χιλιάδες χιλιόμετρα ατέλειωτα χρυσάνθεμα...'' #αφιερωμένομου
Υπέροχο κομμάτι... εκπληκτικοί στίχοι, ποιητικοί, όπως πάντα... χαρισμένο σε μια ψυχή...
Αγάπη πολύ για σένα κ.βήτα από εμένα❤🌾🌧
είσαι σπουδαίος.
Υπέροχος ο Κωνσταντίνος Βήτα ευχαριστούμε 🥀🥀🌸❤️❤️❤️❤️
Θε μου, είναι τόσο υπέροχη αυτή η Αντήχηση!!!!
Επέστρεφε, ήχε, και παίρνε με....
οκκκκ.... ποσο συναισθημα ρε φιλε.... σ αγαπωωω και εγω και το χριστινακι μου
ευχαριστουμε που ευλογησε ο Θεος και κοινωνεις χρονια τωρα την υπαρκτικη σου ετεροτητα.
Ίσως το ομορφότερο σχόλιο που διάβασα για τον ομορφότερο καλλιτέχνη της χώρας...κβ αγάπη!!!
Την ώρα που ακριβώς κάποιος χάνει μια στιγμή
φεύγουν δυο πουλιά απ την πιο ψηλή οροφή
κι είναι σαν εσύ κι εγώ να είμαστε ένα
όταν όλα γύρω μου δείχνουν χαμένα
σαν ένα φορτηγό να θυμάμαι τον τα μέρη που άφηνα
χιλιάδες χιλιόμετρα , ατέλειωτα χρυσάνθεμα....
Αριστούργημα!!
Τραγούδι χωρίς παραλήπτη
χιλιάδες χιλιόμετρα, ατελείωτα χρυσάνθεμα . . . :-)
Ωραίο!! Μου θυμίζει ερμηνευτικά stereonova
Η ιστορία των Στέρεο Νόβα ξεκίνησε το 1986, όταν βρέθηκαν μαζί οι Κωνσταντίνος Βήτα, Μιχάλης Δέλτα και Αντώνης Πι, έχοντας αρκετές μουσικές ανησυχίες και κάνοντας μουσικούς πειραματισμούς!
Love!
Βάλσαμο ψυχής ❤
είναι ποίηση αυτό το τραγούδι
Είναι ποίηση ο ίδιος...είναι ποίηση τα πάντα του...
awesome. can nothing understand ))))
..............hey
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ
Great song! thanks for sharing this with us.
💗
ατελειωτα οντως...
Спасибо большое ❤❤❤
φεύγω....
Τα μάτια δε λένε ψέματα...
Υπέροχο!
Υπέροχο τραγούδι 👌👌👌👌
μουσική!
!!!
bliss!
Wasalt hawn minħabba l-blog tiegħek. Ikkupjajt l-isem tad-diska minn hemm, tfajtha hawn, u tfaċċajt int mill-ġdid. Grazzi, u prosit tal-karozza.
k
Χιλιάδες χιλιόμετρα ατέλειωτα χρυσάνθεμα...........έι..... το κεφάλι μου προσπαθώ να κρατήσω ευθεία.....έι.............. θα προσπαθήσω να αγαπώ..... έι........έι..........έι........έι...... αγαπώώώώώώ ΚΒ!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Can anyone please translate back the lyric into English?! .
I loved in your eyes all the trains,
all the patience they had for me,
you were always waiting for me when I came back late,
you warmed my hands when I was in pain
and when I walked out in the early sunny mornings,
I had your love to warm me in the cold
and when everyone around me painted the blues,
I was looking at your laugh to gain strength.
There is something new, the sky is watching me,
with a chalk it traces December,
at the same time someone loses a moment,
two birds fly away from the highest roof,
and it is like you and me are one, when everything around me,
seems lost, like a truck I shall remember the places I left behind,
thousand of miles, endless chrysanthemums….
Life seems like a bouquet of questions,
the infinite ceiling and the mathematics,
you look at me again and I don't want to leave,
everything breaks inside me and a dog sneaks in.
And we are all confused and this balcony,
in my big toe the day bleeds.
Where there’s fear, there’s no love,
mistakes lurk in the greatest passions.
Ignorance brings denial, a crack on the chest
and it runs like a bright white wolf in the chaos,
in these rotten teeth let the memories bloom
and let the prodigal son return home.
And it's like you and me are one, when everything around me,
seems lost, like a truck I shall remember the places I left behind,
thousand of miles, endless chrysanthemums….
I look at the eyes that never lie,
people make mistakes, vague calculations,
their illusions collapse like props,
with the last tide everything seemed clear
and their promises fade away like triumphs,
everything is falling now like leaves on the streets.
I try to keep my head straight
but everything I see is upside down in this perfect calm,
violets are not blue but her heart is
like a deserted kingdom panthers guard.
I swear to God, to the strength that he brings,
to the sun that shines and protects me
to try to love within the contradictions,
to everything I opposed in the circumstances,
like a truck I shall remember the places I left behind,
thousand of miles, endless chrysanthemums….
έι
Γλυκοπικρος εθισμός
μα ‘γιατί;’ ρωτούν ‘ατέλειωτα’ τα ‘χρυσάνθεμα’..
Σ'αγαπαω χρόνια Κωνσταντίνε μου γλυκιε!!!!!!!
🤍ΕΠΟΣ
...Η άγνοια φέρνει άρνηση, μια ρωγμή στο στήθος και μες στο χάος τρέχει κατάλευκη σαν λύκος...
❤