Śmieszy mnie zawsze jak Polacy śmieją się z Amerykanów, którzy tworzą liczbę mnogą od liczby mnogiej jak pierogies czy pączkis, a sami jedzą chipsy i krakersy xd
To zjawisko się nazywa morfologią/słowotwórstwem ludowym/popularnym, to jest każdy naród widzi w wyrazach "swoje" morfemy. Klasyką jest HAMBURG-er zrozumiane przez Amerykanów jako HAM-burger.
Plus-dobry wykład;) Mam wrażenie, że raczej żyjemy w miksie "1984" i "Nowego wspaniałego świata". Odnosnie tego, że nowe terminy mogą pomagać w szerszym/dokładniejszym rozumieniu i zapamiętywaniu, to jest bardzo ciekawe. Przykład z kolorami jest bardzo trafny i od lat zachodzę w głowę, czemu ani w plastyku ani na asp nie miałam tego w ramach edukacji. Zresztą, tu mogę się odnieść również do Twoich wykładów, dzięki którym, zaczęłam dostrzegać zjawiska wcześniej dla mnie totalnie nie zrozumiałe i niezauważalne:)
Tak, kreatywny remix dystopii... Co do kolorów- tak, to jest common knowledge, niestety tego typu badania podczepione są (w popkulturze) pod determinizm ze śniegiem. Żargon, to właśnie zdobywanie ekspertyzy z danej dziedziny i rozwijanie swojej siatki terminologicznej: można sobie szybciej przetworzyć, że akwamaryn kontrastuje z malachitem i turkusem, niż "jest tam dużo niebieskiego i zielonego". Dziobaka zobaczę, ale dopiero jutro :(
@@PraktycznaTeoria Od czasu refleksji z kolorami, kiedy zauważyłam, że poznanie nazw poszczególnych barw pozwala mi je lepiej rozróżniać i zapamiętywać, zaczęłam się trochę temu zjawisku przyglądać. Dlatego od czasu do czasu sięgam do tekstów/wykładów z obcych mi dziedzin żeby sprawdzić czy nie wpadną mi dzięki temu jakieś nowe terminy i koncepcje, które mi sie przydadzą jako nowe wzorce:) Z dziobakiem nie ma pośpiechu, nigdzie nie ucieknie. Sama ostatnio mam mniej czasu na filmiki z YT i ten Twój powyższy odłuchiwałam na raty, to samo z morfologią i słowotwórstwem:)
Czyli za potrzebą poszerzyłaś swój idolekt... No ale to też fajnie pokazuje, że jak bardziej byłaś zainteresowana kreską, to mniej cię interesowały kolory, tylko bryła. Jak chcesz popracować nad kolorami, to zaczęłaś się interesować i poszerzyłaś słownictwo- znowu, to jest to samo pytanie o kurę i jajko. Czy nie patrzyłaś na te kolory, bo nie patrzyłaś na inne rzeczy, czy nie patrzyłaś, bo nie miałaś leksyki? Właśnie dlatego ten relatywizm (dawniej: determinizm, tego już nikt nie broni dzisiaj) jest takim grząskim gruntem, bo to się wiąże z pytaniem filozoficznym o wolną wolę. Na ile jest możliwa, w jakim zakresie, czy w ogóle istnieje coś takiego jak wolna? Jak nie interesowały cię tak kolory, to dlatego, że miałaś takie przeszłe doświadczenia i konstytucję genetyczną, czy po prostu miałaś to gdzieś, bo to był twój wybór...
@@PraktycznaTeoria Tzn. tak, ja widziałam te kolory wcześniej i je jakoś rozróżniałam, ale trudniej było mi je zaszufladkować i dzięki temu usystematyzować. Podobnie jest z nauką rysowania/malowania/rzeźbienia postaci - żeby to dobrze opanować, trzeba się uczyć anatomii i bardzo w tym pomaga zapamiętywanie nazw poszczególnych grup mięśni i kości. Przez lata dostrzegłam, że kodowanie informacji za pomocą słów jest w wielu kwestiach skuteczniejsze, szczególnie do wyprowadzania ciągów logicznych, niż myślenie obrazami. Np. lata temu miałam podejście do przełożenia na komiks "Tako rzecze Zaratustra" i nie ma szans, po prostu obraz jest tam totalnie zbędny. Dodam, że pod tym kątem jest bardzo interesujące AI od obrazów gdzie, żeby wygenerowac obraz, trzeba wpisać słowny opis. Już pomijam fakt, że jeśli chce się coś niesztampowego to praktycznie zerowe szanse, że to się uda. Jednak jak opisać dokłądnie w jakiej pozycji i w jakim skrócie perspektywicznym ma się znajdować dana kończyna? Niby da się, ale przy absurdalnej ilości słów, a to i tak pewnie niedokładnie, nie tak jak się to widzi w wyobraźni:) Za pomocą obrazów również można przekazać takie informacje, które wzbogacą postrzeganie, po prostu wskazując na jakies zjawisko lub jego aspekt, więc niby podobnie jak ze słowami, ale w innym zakresie informacyjnym.
Jak zawsze super wykład! Od razu gdy mowa była o percepcji kolorów pomyślałem o синий и глубой. I też mnie naszła taka reflekcja właśnie wschodnia. Czy de-créolizacja dotyczy tylko motywów kolonialnych? Bo spójrzmy na przykład na wpływy społeczno-historyczne w kazusie Białorusii. Większość młodych Białorusinów i z autopsji, i z badań odchodzi od języka białoruskiego wybierąc "bardziej prestiżowy" dla nich rosyjski. Białoruski jednak pozostaje nadal na wsiach i powszechny jest starszemu pokoleniu. Czy również mowa tutaj o de-créolizacji jednak w wymiarze poza kolonialnym, i jeżeli tak to czy jest na to osobne pojęcie. I jeszcze naszła mnie druga myśl. Co na przykład jeżeli następuje proces odwrotny tj. młode pokolenia sięga do archaicznych form. Wybacz, że znów tutaj podam przykład ze wschodu (tak mi łatwiej) gdzie obecne młode pokolenie rosyjskie zapatruje się w ponowne ożywienie wołacza. Ten przyoadek dawno zginął w języku rosyjskim. I obecnie starsze pokolenia (oprócz kilku zatartych form) go nie używa. Jednak w tym " młodzieżowym slangu" się ożywił czy istnieje na to też jakaś nazwa? Bo to chyba też ma ugruntowanie socjolingwistyczne. P.S Bardzo fajne nawiązanie na samym wstępie do tego jak paradoksalnie liczba różnych form rodzaju rzeczkwnika nie wpływa na determinację tolerancji i różnorodności w praktyce xD
Dlatego zawsze jak czytasz zdanie "W języku X występuje Y terminów na Z, A ZATEM MENTALNOŚĆ ...." to powinna zapalać się czerwona lampeczka. Co do drugiej części (pierwszej). Ja bym to rozpatrywał w szerszym kontekście (samo)identyfikacji, tożsamości i postrzeganego prestiżu w badaniach socjolingwistycznych. O ile (de)kreolizacja dotyczy tylko kreoli- to jest nazwa własna, o tyle widziałem też teorię na temat 3 pokoleń imigrantów. Uproszczając: jako dorosły Polak, pierwsze pokolenie, jedziesz do kraju X. Jesteś Polakiem, starasz się wpasować, uczysz się języka, ale czuć, że zostaje w Tobie mentalność i system wartości polski (no nie mówimy o przeprowadzce do Słowacji tylko do Japonii). Drugie pokolenie, twoje dzieci, chce właśnie blend-in, być zupełnie jak koledzy ze szkoły, porzucają polskie korzenie i nawyki bo nie chcą mieć łatki obcokrajowca- chcą być tacy jak rówieśnicy, koledzy, chcą "belong". Nie chcą, żeby była wątpliwość, czy są Polakami, czy Japończykami. Trzecie pokolenie, twoje wnuki, zaczyna odkrywać korzenie- wow, jestem Japończykiem, ale z KORZENIAMI. I zaczyna się odkrywanie kultury, szukanie form językowych, fascynacja polską kulturą. Nie jestem w temacie imigracji obeznany, ale na bank są różne teorie na ten temat - wiesz w jakim dziale językoznawstwa to się znajduje i jakie pojęcia mogą Ci być pomocne jak sam chcesz ten temat zwiedzić ;) Btw- utworzyliśmy discorda dla membersów i tam są dostępne wszystkie te prezki.
Czy jesteś w stanie - odpłatnie oczywiście - rozpisać plan nauki języka angielskiego z b1 na c2. Z jakiego podręcznika się uczyć, czego, ile itd. Mogę na to poświęcić sporo czasu, mam chęci, potrzebuje planu od profesjonalisty.
Tak, napisz do mnie maila na adres pod kanałem/fb to się możemy umówić na lekcję (i wykorzystamy to jako sesję coachingową). Zasadniczo nie będzie takich rewolucyjnych metod, tylko kwestia jest w personalizacji i wyboru właśnie dobrego podręcznika z 10 rekomendowanych.
Śmieszy mnie zawsze jak Polacy śmieją się z Amerykanów, którzy tworzą liczbę mnogą od liczby mnogiej jak pierogies czy pączkis, a sami jedzą chipsy i krakersy xd
To zjawisko się nazywa morfologią/słowotwórstwem ludowym/popularnym, to jest każdy naród widzi w wyrazach "swoje" morfemy. Klasyką jest HAMBURG-er zrozumiane przez Amerykanów jako HAM-burger.
Plus-dobry wykład;)
Mam wrażenie, że raczej żyjemy w miksie "1984" i "Nowego wspaniałego świata".
Odnosnie tego, że nowe terminy mogą pomagać w szerszym/dokładniejszym rozumieniu i zapamiętywaniu, to jest bardzo ciekawe. Przykład z kolorami jest bardzo trafny i od lat zachodzę w głowę, czemu ani w plastyku ani na asp nie miałam tego w ramach edukacji.
Zresztą, tu mogę się odnieść również do Twoich wykładów, dzięki którym, zaczęłam dostrzegać zjawiska wcześniej dla mnie totalnie nie zrozumiałe i niezauważalne:)
Tak, kreatywny remix dystopii...
Co do kolorów- tak, to jest common knowledge, niestety tego typu badania podczepione są (w popkulturze) pod determinizm ze śniegiem. Żargon, to właśnie zdobywanie ekspertyzy z danej dziedziny i rozwijanie swojej siatki terminologicznej: można sobie szybciej przetworzyć, że akwamaryn kontrastuje z malachitem i turkusem, niż "jest tam dużo niebieskiego i zielonego".
Dziobaka zobaczę, ale dopiero jutro :(
@@PraktycznaTeoria Od czasu refleksji z kolorami, kiedy zauważyłam, że poznanie nazw poszczególnych barw pozwala mi je lepiej rozróżniać i zapamiętywać, zaczęłam się trochę temu zjawisku przyglądać. Dlatego od czasu do czasu sięgam do tekstów/wykładów z obcych mi dziedzin żeby sprawdzić czy nie wpadną mi dzięki temu jakieś nowe terminy i koncepcje, które mi sie przydadzą jako nowe wzorce:)
Z dziobakiem nie ma pośpiechu, nigdzie nie ucieknie. Sama ostatnio mam mniej czasu na filmiki z YT i ten Twój powyższy odłuchiwałam na raty, to samo z morfologią i słowotwórstwem:)
Czyli za potrzebą poszerzyłaś swój idolekt... No ale to też fajnie pokazuje, że jak bardziej byłaś zainteresowana kreską, to mniej cię interesowały kolory, tylko bryła. Jak chcesz popracować nad kolorami, to zaczęłaś się interesować i poszerzyłaś słownictwo- znowu, to jest to samo pytanie o kurę i jajko. Czy nie patrzyłaś na te kolory, bo nie patrzyłaś na inne rzeczy, czy nie patrzyłaś, bo nie miałaś leksyki? Właśnie dlatego ten relatywizm (dawniej: determinizm, tego już nikt nie broni dzisiaj) jest takim grząskim gruntem, bo to się wiąże z pytaniem filozoficznym o wolną wolę. Na ile jest możliwa, w jakim zakresie, czy w ogóle istnieje coś takiego jak wolna? Jak nie interesowały cię tak kolory, to dlatego, że miałaś takie przeszłe doświadczenia i konstytucję genetyczną, czy po prostu miałaś to gdzieś, bo to był twój wybór...
@@PraktycznaTeoria Tzn. tak, ja widziałam te kolory wcześniej i je jakoś rozróżniałam, ale trudniej było mi je zaszufladkować i dzięki temu usystematyzować. Podobnie jest z nauką rysowania/malowania/rzeźbienia postaci - żeby to dobrze opanować, trzeba się uczyć anatomii i bardzo w tym pomaga zapamiętywanie nazw poszczególnych grup mięśni i kości.
Przez lata dostrzegłam, że kodowanie informacji za pomocą słów jest w wielu kwestiach skuteczniejsze, szczególnie do wyprowadzania ciągów logicznych, niż myślenie obrazami. Np. lata temu miałam podejście do przełożenia na komiks "Tako rzecze Zaratustra" i nie ma szans, po prostu obraz jest tam totalnie zbędny.
Dodam, że pod tym kątem jest bardzo interesujące AI od obrazów gdzie, żeby wygenerowac obraz, trzeba wpisać słowny opis. Już pomijam fakt, że jeśli chce się coś niesztampowego to praktycznie zerowe szanse, że to się uda. Jednak jak opisać dokłądnie w jakiej pozycji i w jakim skrócie perspektywicznym ma się znajdować dana kończyna? Niby da się, ale przy absurdalnej ilości słów, a to i tak pewnie niedokładnie, nie tak jak się to widzi w wyobraźni:)
Za pomocą obrazów również można przekazać takie informacje, które wzbogacą postrzeganie, po prostu wskazując na jakies zjawisko lub jego aspekt, więc niby podobnie jak ze słowami, ale w innym zakresie informacyjnym.
Jak zawsze super wykład! Od razu gdy mowa była o percepcji kolorów pomyślałem o синий и глубой. I też mnie naszła taka reflekcja właśnie wschodnia. Czy de-créolizacja dotyczy tylko motywów kolonialnych? Bo spójrzmy na przykład na wpływy społeczno-historyczne w kazusie Białorusii. Większość młodych Białorusinów i z autopsji, i z badań odchodzi od języka białoruskiego wybierąc "bardziej prestiżowy" dla nich rosyjski. Białoruski jednak pozostaje nadal na wsiach i powszechny jest starszemu pokoleniu. Czy również mowa tutaj o de-créolizacji jednak w wymiarze poza kolonialnym, i jeżeli tak to czy jest na to osobne pojęcie. I jeszcze naszła mnie druga myśl. Co na przykład jeżeli następuje proces odwrotny tj. młode pokolenia sięga do archaicznych form. Wybacz, że znów tutaj podam przykład ze wschodu (tak mi łatwiej) gdzie obecne młode pokolenie rosyjskie zapatruje się w ponowne ożywienie wołacza. Ten przyoadek dawno zginął w języku rosyjskim. I obecnie starsze pokolenia (oprócz kilku zatartych form) go nie używa. Jednak w tym " młodzieżowym slangu" się ożywił czy istnieje na to też jakaś nazwa? Bo to chyba też ma ugruntowanie socjolingwistyczne.
P.S Bardzo fajne nawiązanie na samym wstępie do tego jak paradoksalnie liczba różnych form rodzaju rzeczkwnika nie wpływa na determinację tolerancji i różnorodności w praktyce xD
Dlatego zawsze jak czytasz zdanie "W języku X występuje Y terminów na Z, A ZATEM MENTALNOŚĆ ...." to powinna zapalać się czerwona lampeczka. Co do drugiej części (pierwszej). Ja bym to rozpatrywał w szerszym kontekście (samo)identyfikacji, tożsamości i postrzeganego prestiżu w badaniach socjolingwistycznych. O ile (de)kreolizacja dotyczy tylko kreoli- to jest nazwa własna, o tyle widziałem też teorię na temat 3 pokoleń imigrantów. Uproszczając: jako dorosły Polak, pierwsze pokolenie, jedziesz do kraju X. Jesteś Polakiem, starasz się wpasować, uczysz się języka, ale czuć, że zostaje w Tobie mentalność i system wartości polski (no nie mówimy o przeprowadzce do Słowacji tylko do Japonii). Drugie pokolenie, twoje dzieci, chce właśnie blend-in, być zupełnie jak koledzy ze szkoły, porzucają polskie korzenie i nawyki bo nie chcą mieć łatki obcokrajowca- chcą być tacy jak rówieśnicy, koledzy, chcą "belong". Nie chcą, żeby była wątpliwość, czy są Polakami, czy Japończykami. Trzecie pokolenie, twoje wnuki, zaczyna odkrywać korzenie- wow, jestem Japończykiem, ale z KORZENIAMI. I zaczyna się odkrywanie kultury, szukanie form językowych, fascynacja polską kulturą. Nie jestem w temacie imigracji obeznany, ale na bank są różne teorie na ten temat - wiesz w jakim dziale językoznawstwa to się znajduje i jakie pojęcia mogą Ci być pomocne jak sam chcesz ten temat zwiedzić ;) Btw- utworzyliśmy discorda dla membersów i tam są dostępne wszystkie te prezki.
Czy jesteś w stanie - odpłatnie oczywiście - rozpisać plan nauki języka angielskiego z b1 na c2. Z jakiego podręcznika się uczyć, czego, ile itd. Mogę na to poświęcić sporo czasu, mam chęci, potrzebuje planu od profesjonalisty.
Tak, napisz do mnie maila na adres pod kanałem/fb to się możemy umówić na lekcję (i wykorzystamy to jako sesję coachingową). Zasadniczo nie będzie takich rewolucyjnych metod, tylko kwestia jest w personalizacji i wyboru właśnie dobrego podręcznika z 10 rekomendowanych.