Kan iemand met het Syndroom van Down de volgende Nobelprijswinnaar worden?

แชร์
ฝัง
  • เผยแพร่เมื่อ 13 ธ.ค. 2024

ความคิดเห็น • 9

  • @death-touch
    @death-touch 4 ปีที่แล้ว +2

    Heel goed dat dit uitgelegd wordt.
    Ik heb een fysieke beperking en ben normaal begaafd.
    Ik wordt ook anders dan (gewone mensen) behandeld omdat ze een rolstoel zien.

  • @fabialorent876
    @fabialorent876 4 ปีที่แล้ว +5

    Goed uitgelegd!

  • @not3731
    @not3731 4 ปีที่แล้ว +6

    Wat een bijzondere vrouw ♥️♥️♥️

  • @JeannineBarbé
    @JeannineBarbé 10 หลายเดือนก่อน

    Het is prachtig om dit te horen

  • @pietvannoort1325
    @pietvannoort1325 4 ปีที่แล้ว +2

    Hoe zit dit voor mensen die Nobelprijs waardige vinding hebben gedaan maar door bestuurders worden genegeerd ?
    Zijn er voor deze situaties geen instellingen die bemiddelen ?

  • @Merope4ever
    @Merope4ever 4 ปีที่แล้ว +8

    Interessante video, had een betere titel verdiend.

  • @walthanas
    @walthanas 2 ปีที่แล้ว +1

    Als ik bij mijn partner zie hoe haar jongste zoon met Down wordt behandeld door klasgenootjes, dan zie ik twee dingen: Ja, het is voor de persoonlijke ontwikkeling van het kind met Down zeker goed dat ze een normale schoolopleiding volgen. Maar helaas lijkt dat dan ook een disproportionele aanspraak te maken op de leraren, waardoor andere kinderen die geen Down hebben minder aandacht krijgen. Het niet met de rest van de klas mee kunnen komen zet de rem op de hele klas, en daar hoor ik in dit filmpje niks over.
    Een andere ontwikkeling die ik niet positief vind is de sociale uitsluiting. Ja, er is op school interactie met anderen, maar een kind met Down wordt doorgaans niet uitgenodigd voor verjaardagsfeestjes. Inmiddels zit het zoontje van mijn partner op een speciale school. Recentelijk heeft hij zijn allereerste verjaardagsfeestje bij mogen wonen, van een klasgenootje dat zijn beste vriend is geworden. De kinderen op die speciale school krijgen elk op maat gemaakte lesprogramma's een leertrajecten, hebben het gevoel dat ze niet zo anders zijn dan hun klasgenootjes en ze krijgen positieve sociale interactie van hun klasgenootjes en het personeel.
    Daarnaast is er kennis en ervaring aanwezig om kinderen die de spraak nog niet machtig zijn (hij is zeven en spreekt nog steeds niet) met hulpmiddelen (zoals een "talker", een speciale tablet met plaatjes waar hij simpele zinnen mee kan maken die dan uitgesproken worden) te helpen. Dat soort van specialistische kennis kun je op een normale school met standaard opgeleide leerkrachten echt niet verwachten!