ကိုသက်နိုင်ဦး၏ မပြေးချင်တော့ဘူး ကဗျာ
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 1 ก.ค. 2022
- "မပြေးချင်တော့ဘူး"
////////////////////
အ မေ !!----
သား---မပြေးနိုင်တော့ဘူး
မောလည်း မောတယ်
ဒေါလည်း ဒေါတယ်
ဘယ်သူတွေရူးကြလဲ။
အမေလား---အဖေလား
စစ်သားတွေလား
သူပုန်တွေလား
ဘယ် ငမြွေထိုး
ဘယ် မအေယိုးတွေလဲ။
နှစ်စဉ်နှစ်စဉ်
နွေရောက်လျှင်
အထုပ်တွေပြင်တယ်
ကျင်းပုန်းတွေပြင်တယ်၊
ညစဉ်ညတိုင်း
အထုပ်လေးဘေးချလို့
အိပ်ယာဝင်တယ်။
ဟူး!-----သက်ပြင်းမောချ
အိပ်လို့မရဘူး
ဘယ်အချိန်ရွာထဲ
သူပုန်ဝင်မလဲ။
အမေတို့ပြောသံ
သားသဲ့သဲ့ကြားပါရဲ့
"အရေးကြီးတယ်---
အရေးကြီးတယ်"
"အင်အား ၅၀၀ လောက်ရှိတယ်"။
ငါတို့ရွာခြံစည်းရိုး
ဘယ်အချိန်သူပုန်တိုးမလဲ
လုံရဲ့လား---ခိုင်ရဲ့လား၊
ပြည်သူ့စစ်
တပ် နှင့် ရဲ
ငိုက်ပဲငိုက် နေမလား
သား---စိတ်ပူမိတော့တယ်။
"တောက်!----ဖူ ွန်း!"
"တောက်!----ဖူ ွန်း!"
"ဒက်!-----ဒက်!"
"ဒက်!-----ဒက်!"။
မှေးကနဲ ပျော်တစ်ချက်
ဖြတ်ဆိုလန့်နိုး
ကျင်းပုန်းထဲ အတင်းပြေးတိုး
နောက်ကျတဲ့ခြေထောက်
သစ္စာဖောက်ပဲ။
မနက်ရောက်ရင် (လျှင်)
ဘယ်သူသေတယ်
ဘယ်အိမ်လောင်တယ်
ကြားရတော့မယ်။
အို!---ဖယ်ပါစေ--လွဲပါစေ
ငါတို့အိမ် မပါပါစေနဲ့။
ငါတို့ရွာထဲ
ဘယ်သူ့အိမ်မှ
မလောင်ပါစေနဲ့။
ငါတို့ရွာသား
ဘယ်သူများမှ
သူပုန်သတ်လို့
မသပေါစနေဲ့။
ကံမကောင်းတဲ့
နွေတစ်ရက်
ကျောင်းအတက်မှာ
နေ့မဝက်ခင် ပြန်လွှတ်
ဖြူစိမ်း အင်္ကျီလေး
လဲဝတ်ရုံ ရှိသေးတယ်
"ဂျိုင်န်း !"----ဆို
တစ်လုံးကွဲ
မနက် ၁၀ နာရီ
မခွဲသေးဘူး။
ကျောင်းသားအချို့
အိမ်ပြန်မရောက်သေးဘူး။
အို!----ငိုပွဲ--ယိုပွဲ
သူ့ကလေးရှာ--
ကိုယ့်ကလေးရှာ
ပြေးလိုက်ရတာမှ
တအားပဲ။
ဒီလို!---ဒီလိုနဲ့
"တအုံး!------အုံး!"
"တဂျိုင်န်း !-----ဂျိုင်န်း !"
စိမ်ပြေနပြေ ထိုင်ပစ်
သူပုန်ငပွေး လူအညစ်တို့
တစ်နေကုန်တော့
မီးလောင်ဗုံး---လူသေဗုံး
အလုံး(၈၀)။
တစ်ရွာလုံးလည်း
မီးလျှံရဲရဲ သွေးရဲရဲ၊
သားတို့မှာလည်း
ကျင်းပုန်းထဲမလုံ
သံလွင်မြစ်ကမ်းနားဘေး
အတင်းပြေးကာ
လှုံရတယ်။
မှတ်မိသေးတယ်
"ထွုန်း"---ဆိုတဲ့
လက်နက်ကြီးထုသံ
ကြားလိုက်တာနဲ့
ရသမျှဘုရားစာ
အကုန်ရွတ်
နားနှစ်ဖက်ပိတ်ပြီး
မြေမှာဝပ်
ဒီအကောင်!---
ဘယ်မှာကွဲမလဲ။
ငါ့အနားလာမကွဲပါစေနဲ့---
ဘယ်မှာမှမကွဲပါစေနဲ့။
ဒီလိုနဲ့ ထပ်ထပ်မလုံ
မြစ်သံလွင်ကိုဖြတ်ကူး
တစ်ဖက်ကမ်းနားဖူးမှာ
လှူံကြရတယ်။
အို!---အကုန်----
တစ်ရွာလုံး လောင်တဲ့ မီးပုံခဲ
ညအမှောင်ထဲ နီရဲရဲ
ကြည့်နေရင်း ဝမ်းနည်းလို့
ထိန်းမရတော့တဲ့
မျက်ရည်ညို
ဝဲရာမှ ဝုန်းဆိုပြို
သား---လုံးလုံး
ငိုချလိုက်တော့တယ်။
အို!---
"ငါ့ကျောင်းစာအုပ်တွေ
ဘယ်မလဲ?"
အသဲကြီး ဟက်တက်ကွဲ
ငါ့အသဲကြီး ဟက်တက်ကွဲ။
ဟူး!---
ငါမောတယ်
ရင်ထဲလည်း မကောင်းဘူး
ကြောက်ဒူးတုန်တာတွေ
ခုတစ်ဖန် ခုန်ပျံကူးလာတယ်
ဆက်ပြေးနေကြဆဲ။
လူတွေ---
ကလေးတွေ----
ရွာသားတွေ----
တစ်နိုင်အထုပ်လေး
ကိုယ်စီနဲ့။
ကလေးတို့ရေ!-----
ဦးလို မမိုက်ကြနဲ့
စာအုပ်ထုပ်လေး
မကျန်ခဲ့ကြပါစေနဲ့။
ဒီပညာသာ
မင်းတို့ဘဝရဲ့
ထွက်ရပ်လမ်း
နောင်ဘယ်တော့မှ
ဘေးမသမ်းကြပါစေနဲ့။
ကဲ! ---
လွမ်းခန်းတွေ
ဒီမှာရပ်ဖို့
ကြမ်းခန်းကိုဖြတ်မယ်။
ရွာက သူ့ဟာသူနေတယ်
တပ်စခန်းက
သူ့ဟာသူနေတယ်
စစ်သားက
သူ့တာဝန်သူကျေတယ်
တိုင်းပြည်ခြံစည်းရိုး
ခွေးမတိုးအောင်
သူ့တို့အရိုးတွေနဲ့
ငြှောင့်ထိုးထားတယ်
အားလုံး
အေးအေးချမ်းချမ်းပဲ။
အဖေက
တောင်ယာလုပ်တယ်
အမေက
ပြောင်းပေါင်းနှုတ်တယ်
ငါတို့ကလေးတွေက
ကျောင်းမှာပျော်တယ်
အားလုံး
အေးအေးချမ်းချမ်းပဲ။
ဥက္ကရစ်ထ!----တဲ့
ဒီလက်တစ်လုံး
ပြည်ပရန် ခံတပ်ကုန်းကို
အင်အားရာချီသုံး
"တဝုန်း--ဝုန်း"----
"တဒိုင်း---ဒိုင်း"----
ဘာ့အတွက်
ဝင်ပိုင်းနေကြတာလဲ။
PDF မသာတော်ပြ
အလှူခံ ကြဖို့လား၊
NUG ဘုရင်ခံကြွ
နန်းစံကြဖို့လား။
ဘာအကျိုးမှ မရှိ
အသေအချာ
သိနေကြတာကို
ဒေါ်လာအသပြာမျှော်ကိုး
စိတ်ကြွဆေးတွေ တန်ခိုးပြ
ဒင်းတို့ "ရင်းထ"ကြတော့
ငါတို့တစ်ရွာလုံးလည်း
ခွေးလုံးလုံးဖြစ်
ရှိသမျှအကုန် ထားရစ်ပြီး
ဒီအသက်လေး
ရှင်ကျန်ဖို့အရေး
သုတ်ခြေတင်မနှေးလို့----
မောလည်းပြေး
ဒေါလည်းပြေး
ကြည်လည်းပြေး
မကြည်လည်းပြေး
ဘာ့အတွက်ကြောင့်
ခုလိုပြေးနေရ မှန်းမသိ
တော်ကြပါဘိတော့။
အံမလေး!---
ဟောဟဲ!----ဟောဟဲ!
မောလည်းမောတယ်
အို!---
မအေဘေး
အပေါင်းတို့ရယ်
လူဆိုလူလိုသိ
တော်ကြပါဘိတော့
ငါတို့ မပြေးနိုင်ကြတော့
လို့ပါကွယ်။---။
🇲🇲 သက်နိုင်ဦး(ကျည်ကာ)🇲🇲
(1-7-2022)(13:40)
ဆရာသက် မင်္ဂလာပါ
အမြင်မှန်ရနိုင်ကြပါစေ။
ဒီလို ကဗျာမှာ လူသူ ခြောက်ကပ်ပြီး အပျံမ အပြားကြီးအောက်မှာမှ သိဒ္ဓိအောင်တယ် ထင်နေကြသရွေ့ တိုင်းပြည်ဟာ ခွေးပြားပြားဖြစ်နေဦးတော့မှာပါပဲ....
Right