Onunla hayallerim vardı üniversitelerimiz bitince para biriktiricektik evlilik için sonrasında o askerliğini tamamlayacaktı nişan falan yapardık ailesiyle tanışıyorum zaten hepsini sevmiştim her şey çok iyiydi kafamda ama hayat umulmadık anlarla dolu gerçekten kendi ellerimle onu farklı şehire okumaya yolladım ama böyle olcağını düşünmemiştim ben o okusun yeter ki 2 sene zaten sonra döner hayatımıza devam ederiz diyordum ama çok kez de uzak mesafe sevmediğim için emin misin diyip durdum ısrarla yapabileceğini söyledi ama… sağ olsun hayatımdaki en büyük değere sahip insan o yeri geldi beni çok mutlu etti bazı insanların tadamadığı duyguları bana yaşattı bunun mutluluğu bana çok iyi geliyor ama uykusuz gecelerim,sessizce ağlamalarım,hayatıma devam edemediğimi bir ben biliyorum kafam dağılsın diye arkadaşlarımla takılıyorum ama her köşede onunla anılarımız var aklımdan çıkmıyor onunda aklında mıyım hep bilmiyorum gözlerim onu görmek ellerim onun ellerini tutmak istiyor 20 nisan da 2. senemizi doldurucaz umarım her şey düzelir ve buraya dönüp baktığımda tatlı bir anı olarak kalır bu yazılar bir şeyler düzelmezse hayatıma nasıl devam edeceğimi bilmiyorum etmekte istemiyorum
Malmısınız amk hâlâ aşka inanmaya devammı aşk hayata tutunmak için kendinize uydurduğunuz bir safsatadan ibaret :). Kendinizi canlı hissedebilmek için.
Liseden çok sevdiğim bi kız vardı sınıflar karıldığında mecburen yanıma oturmuştu zamanla en yakın arkadaşlar olduk ama kız bana hiç bişey hissetmiyordu bunun farkındaydım ve ben onu gördüğüm andan itibaren birşeyler hissediyordum. Bu şekilde uzun bir süre ilerledi yanlışlıkla arkadaşı olmuştum açılmayı çok kez düşündüm fakat ben onunla bu şekilde bile çok mutluydum ve onu kaybedersem dahada üzülürüm diye düşündüm çünkü arkadaşım cidden hiç yok iletişimim kötüdür her zaman neyse bi yaz günü kuzenime bahsettim ve onun gazıyla okul açılınca onu sevdiğimi söyleyecektim fakat bu hiç bi zaman olmadı... 25 ağustosa vefat haberini aldım. O şoku atlatmam epey uzun sürdü bakıyordum sırama yanım boş öyle bakarak hayallere dalıyordum... herkesten gizli mezarına gidip ağlamıştım ve genelde hiç ağlamam. Bundan ötürü üniversiteye 2 kere hazırlandım şuan deniz harp okulunu istiyorum dedemin ve babamın izinden gidiyorum profiline bak sen nasıl deniz harp okulu adayısın diyebilirsiniz haklısınız ama seviyorum 😅
Onunla hayallerim vardı her Üniversite çıkışı dersten alıyordum zaten, 2 çocuk 1 kız 1 erkek erkek bana kız ona benzeyecekti😄 ailemle de tanıştırmıştım annem gelinim diyordu… çocuklarımızın ismini bile seçmiştik) hatta biliyormusunuz gelinlik bakmıştım onun için 1 yıl sonra istemeye gidicektik kendi öyle istemişti hatta ondan 2 yıl sonra evlilikti🙂 ama işte nasipde değilmiş, aslında ben hala istiyorum çıksın gelsin bana desinki yeniden başlayalım ben her zaman hazırım🫠 ama işte olmayınca olmuyormuş. Umarım bu şarkıyı dinlemek mecburiyyetinde kalmazsın ama olurda bu yazı karşına çıkarsa, seni her zaman seviyordum şimdide seviyorum…😄❤️🩹
arada sırada yorumlara içimi dökmeyi cok seviyorum kapısı kapalı insanları imkansız olarak görmüyoruz aslında. onların kapıları her zaman bize kapalıydı tabii bunu fark edene kadar beklentilerin pesinde suruklenirken aska olan inancımızı da yitiriyoruz. Gelir mi?, geri döner mi? düşüncesi bizi aslında yok eden şey. karşımızdakinin geri gelmemesi değil. Sonuçta karşımızdaki hayatımıza girmeden önce çok fazla eksiğimiz yoktu. Gelip gidişi neden koyuyor ki insana. o hiç yokken de yaşadık hayatı tüm zorluklara rağmen. Fakat o var olup gittikten sonra yokluğuna neden alışamıyoruz? çünkü duygularımıza yenik düştük. Belki de suç bizdeydi. terk edilme dürtüsüne yenik düştük belki de suç bizdeydi. karşımızdakine yenik düştük. yokluğuna tam alıştık derken kendini hatırlatması da ilgi, ego tatminiyatından kaynaklanıyor. sizi istediği için değil. başkasından göremediği ilgiyi sizden alacağını zaten bildiği için gelip gitmiyor mu? kafası rahat sonuçta “ne olursa olsun ters çevirmez beni” kafasındalar. neyse ya cok uzattım iyi geceler bunu dinleyen ve okuyan youtube halkı.
Onunla hayallerim vardı üniversitelerimiz bitince para biriktiricektik evlilik için sonrasında o askerliğini tamamlayacaktı nişan falan yapardık ailesiyle tanışıyorum zaten hepsini sevmiştim her şey çok iyiydi kafamda ama hayat umulmadık anlarla dolu gerçekten kendi ellerimle onu farklı şehire okumaya yolladım ama böyle olcağını düşünmemiştim ben o okusun yeter ki 2 sene zaten sonra döner hayatımıza devam ederiz diyordum ama çok kez de uzak mesafe sevmediğim için emin misin diyip durdum ısrarla yapabileceğini söyledi ama… sağ olsun hayatımdaki en büyük değere sahip insan o yeri geldi beni çok mutlu etti bazı insanların tadamadığı duyguları bana yaşattı bunun mutluluğu bana çok iyi geliyor ama uykusuz gecelerim,sessizce ağlamalarım,hayatıma devam edemediğimi bir ben biliyorum kafam dağılsın diye arkadaşlarımla takılıyorum ama her köşede onunla anılarımız var aklımdan çıkmıyor onunda aklında mıyım hep bilmiyorum gözlerim onu görmek ellerim onun ellerini tutmak istiyor 20 nisan da 2. senemizi doldurucaz umarım her şey düzelir ve buraya dönüp baktığımda tatlı bir anı olarak kalır bu yazılar bir şeyler düzelmezse hayatıma nasıl devam edeceğimi bilmiyorum etmekte istemiyorum
Malmısınız amk hâlâ aşka inanmaya devammı aşk hayata tutunmak için kendinize uydurduğunuz bir safsatadan ibaret :). Kendinizi canlı hissedebilmek için.
Merak ettim noldu nasıl gitti herşey düzeldi miii
Nasılsın
Umarım ilişkin biter çok komik ve cringemiş
@@tunay1253 sana mı kaldı
Neyine bağlandım ki bu kadar , bana bakmayan gözlerine mi benim olmayan kalbine mi ?
Eline sağlık çok güzel olmuş
Çok güzel olmuş💖
❤❤ sende oyle
Bu şarkıyı her zaman dinledikte içimde bir boşluk oluşuyor..
Olmayan derdi var ediyor o yüzden dinlemeyi sevmiyordum bunu ama işte kulağa hoş geliyor
1:33
Liseden çok sevdiğim bi kız vardı sınıflar karıldığında mecburen yanıma oturmuştu zamanla en yakın arkadaşlar olduk ama kız bana hiç bişey hissetmiyordu bunun farkındaydım ve ben onu gördüğüm andan itibaren birşeyler hissediyordum. Bu şekilde uzun bir süre ilerledi yanlışlıkla arkadaşı olmuştum açılmayı çok kez düşündüm fakat ben onunla bu şekilde bile çok mutluydum ve onu kaybedersem dahada üzülürüm diye düşündüm çünkü arkadaşım cidden hiç yok iletişimim kötüdür her zaman neyse bi yaz günü kuzenime bahsettim ve onun gazıyla okul açılınca onu sevdiğimi söyleyecektim fakat bu hiç bi zaman olmadı... 25 ağustosa vefat haberini aldım. O şoku atlatmam epey uzun sürdü bakıyordum sırama yanım boş öyle bakarak hayallere dalıyordum... herkesten gizli mezarına gidip ağlamıştım ve genelde hiç ağlamam. Bundan ötürü üniversiteye 2 kere hazırlandım şuan deniz harp okulunu istiyorum dedemin ve babamın izinden gidiyorum profiline bak sen nasıl deniz harp okulu adayısın diyebilirsiniz haklısınız ama seviyorum 😅
içim acıdı ya Allah rahmet eğlesin :/
@@eyluluzun300 artık olan oldu yapacak bir şey yok maalesef
@@Yigitbaba706 başın sağ olsun
Çok güzel 👍
Onunla hayallerim vardı her Üniversite çıkışı dersten alıyordum zaten, 2 çocuk 1 kız 1 erkek erkek bana kız ona benzeyecekti😄 ailemle de tanıştırmıştım annem gelinim diyordu… çocuklarımızın ismini bile seçmiştik) hatta biliyormusunuz gelinlik bakmıştım onun için 1 yıl sonra istemeye gidicektik kendi öyle istemişti hatta ondan 2 yıl sonra evlilikti🙂 ama işte nasipde değilmiş, aslında ben hala istiyorum çıksın gelsin bana desinki yeniden başlayalım ben her zaman hazırım🫠 ama işte olmayınca olmuyormuş. Umarım bu şarkıyı dinlemek mecburiyyetinde kalmazsın ama olurda bu yazı karşına çıkarsa, seni her zaman seviyordum şimdide seviyorum…😄❤️🩹
arada sırada yorumlara içimi dökmeyi cok seviyorum
kapısı kapalı insanları imkansız olarak görmüyoruz aslında. onların kapıları her zaman bize kapalıydı tabii bunu fark edene kadar beklentilerin pesinde suruklenirken aska olan inancımızı da yitiriyoruz. Gelir mi?, geri döner mi? düşüncesi bizi aslında yok eden şey. karşımızdakinin geri gelmemesi değil. Sonuçta karşımızdaki hayatımıza girmeden önce çok fazla eksiğimiz yoktu. Gelip gidişi neden koyuyor ki insana. o hiç yokken de yaşadık hayatı tüm zorluklara rağmen. Fakat o var olup gittikten sonra yokluğuna neden alışamıyoruz?
çünkü duygularımıza yenik düştük. Belki de suç bizdeydi. terk edilme dürtüsüne yenik düştük belki de suç bizdeydi. karşımızdakine yenik düştük. yokluğuna tam alıştık derken kendini hatırlatması da ilgi, ego tatminiyatından kaynaklanıyor. sizi istediği için değil. başkasından göremediği ilgiyi sizden alacağını zaten bildiği için gelip gitmiyor mu? kafası rahat sonuçta “ne olursa olsun ters çevirmez beni” kafasındalar. neyse ya cok uzattım iyi geceler bunu dinleyen ve okuyan youtube halkı.
@@alysviya yorumun asiri dogru olmasi.. bir bicak saplandi sanki