Czym jest parentyfikacja i jakie są rodzaje parentyfikacji?
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 30 มี.ค. 2022
- Parentyfikacja to odwrócenie ról w rodzinie, sytuacja, w której dziecko przejmuje zadania rodzica, jego obowiązki i role dorosłego.
Parentyfikacja destrukcyjna ma miejsce wtedy, kiedy występuje w sposób ciągły i regularny oraz jest nienazwana, ukryta. To wszystkie te sytuacje, kiedy nikt nie nazywa tego, co się dzieje w życiu dziecka po imieniu, nikt nie mówił głośno o tym, że dziecko robi coś ponad jego miarę, nikt nie docenia go, nikt nie mówi mu, że to, co robi jest nadzwyczajne, niecodzienne, że może być dla niego trudne. Uznaje się jego „wyczynowe” zachowania za naturalne, tak jakby była to jego przypisana rola, jego obowiązek.
W pierwszej części filmu mówię o tym, czym jest parentyfikacja i jakie są jej rodzaje. Kolejny będzie o tym, czym to skutkuje w życiu dorosłego już dziecka.
Artykuł na temat parentyfikacji, jeśli wolisz czytać: zapiskiaurory.pl/czym-parenty...
Książka, którą polecam w filmie i z której korzystałam przygotowując materiał: Katarzyna Schier, Dorosłe dzieci.
_____________________________________
📧Jeśli chcesz być ze mną w częstszym kontakcie, dołącz do mojego newslettera i otrzymaj w prezencie dostęp do mojej autorskiej medytacji „Odkryj dar swojej Duszy”, zapisując się pod linkiem: bit.ly/odkryjdar
💫Zacznij budować ze sobą ciepłą, wspierającą relację dzięki komunikatom dobrej matki. Dołącz do bezpłatnego kursu e-mail „Budujemy Dobrą Matkę”, zapisując się pod linkiem: bit.ly/b_dm
🦋Jeśli chcesz uzdrawiać ze mną swoją ranę matki w całorocznym transformującym programie, zapraszam Cię do udziału w programie Spirala Życia. To program, w którym jestem z Tobą na każdym etapie uzdrawiania matczynej rany w ramach grupy wsparcia i kręgów emocji na zoomie. Więcej informacji na stronie: zapiskiaurory.pl/spirala-zycia/
🔥Odzyskaj kontakt ze swoimi granicami i naucz się wyrażać je w asertywny sposób z moim kursem „Moje serce-moje granice-moja moc” do samodzielnej realizacji. Dowiedz się więcej: bit.ly/odzyskaj_granice
Znajdziesz mnie również na:
🌟www: zapiskiaurory.pl/
🌟FB: / zapiskiaurory
🌟IG: / aurora_sylwia
🌟 kontakt: kontakt@zapiskiaurory.pl
Uwaga:
Nie udzielam porad ani mailowo ani w komentarzach. Nie odpowiadam na pytania i maile związane z osobistą historią czy procesem. Sam fakt, że takie pytanie się pojawia, że pojawiają się wątpliwości i potrzeba wsparcia w procesie świadczy o tym, że nadszedł czas na zajęcie się sobą na poważnie, dając sobie na to właściwy czas i odpowiednią przestrzeń.
![[TH] 2024 PMWC x EWC Group Stage Day 3 | PUBG MOBILE WORLD CUP x ESPORTS WORLD CUP](http://i.ytimg.com/vi/VnOqutfqWqU/mqdefault.jpg)
Jestem dorosłym dzieckiem głuchej matki i niedosłyszącego alkoholika, i doświadczyłam WSZYSTKICH rodzajow parentyfikacji o jakich tutaj mowisz Auroro. Przy cichej zmowie całej rodziny utrzymywano mnie w roli tłumaczki i opiekunki rodzicòw, byłam też zastępczą matką dla mojego 7lat młodszego brata...
NIKT ze spokrewnionych ze mną dorosłych nie stanął za mną.
Do dziś borykam się z ze skutkami skradzionego mi dzieciństwa. Mam 50 lat i dopiero odkrywam kim NAPRAWDĘ jestem. Twòj kanał Auroro bardzo sie do tego przyczynił 💟🙏💐
Dziękuję Ci że jesteś 😘🤗
❤️❤️❤️
Dziękuję, że podzieliłaś się swoją historią ❤️🙏
Tak mi przykro ze tak miales
Tez czulam taka cicha zmowę i dopiero od niedawna czuje na to wkurw. Gdzie oni byli, ci niby dorośli... Którzy nadal ode mnie oczekują bycia ta doroślejsza niż dwa razy starsi ode mnie ludzie😔
Nawet czytać trudno… Tak mi przykro, to nie powinno było się wydarzyć. Życzę Ci udanej drogi do wychodzenia z tak trudnej przeszłości i obyś spotkała w tej drodze ogrom wsparcia ❤️
strach powiedziec komukolwiek bo moje dziecinstwo z zewnatrz/z boku wygladalo zupelnie inaczej.. splot zdarzen sprawil, ze ostatnie miesiace mieszkam u rodzicow(jeszcze) z malym synkiem i mam okazje obserwowac ich zachowania, ich sposob bycia/zycia, obcowania z ludzmi i bliskimi..widze ich zachowania wobec mojego syna, na ktore reaguje/interweniuje..i widze siebie malego, do ktorego nikt nie przyszedl..pamietam wszystko..dopiero zaczynam to do siebie dopuszczac a juz emocje sa ogromne..wychowywalem swoich rodzicow, tak mysle...probowalem cos zagadac, spytac, porozmawiac...ni chu..., spychologia tematu pod dywan..jak kiedys jak zawsze....przerazajaca nieswiadomosc...prawda jest taka, ze zastanawiam sie jakim cudem ja zyje..kazda moja radosc i szczescie byly mi zabierane,nie zaznalem nigdy ciepla i bliskosci, ktore caly czas mam..jezeli chodzi o wiare w siebie i poczucie wartosci to zostalem nauczony, ze jestem chu.. wart, "kto sie na mnie patrzy?" te slowa pamietam dobrze.. po smierci zony nie uslyszalem ani jednego cieplego slowa, nic... inwektywy, polecenia owszem..za kazde najmniejsze uchybienie..mamusia wie co powiedziec zeby zabolalo nawet teraz, kiedy mam prawie 40..widze ich nieporadnosc wobec mojego syna a to pokazuje jak spierdolili mi zycie.. przepraszam za wulgaryzm ale takich wentyli musialbym miec pierdyliard zeby mi ulzylo..
Hej. Mam 39 lat, od 3 lat staram się żyć samodzielnie, nie mieszkam już z mamą. Mój ojciec zmarł, gdy miałem 9 lat. Do dziś bardzo mocno czuję, że jestem odpowiedzialny za samopoczucie mamy. Mimo, że razem nie mieszkamy, to pępowina nie jest odcięta... Dziękuję za ten film Auroro, czekam na część drugą. Życzę tobie sukcesów!! :)
Dziękuję za ten film... Myślałam sobie, że mnie to tak nie dotyczy, że może tylko trochę, bo mama była chora na cukrzycę i różne sytuacje się zdarzały. A potem zaczęłaś mówić o rodzajach... Robiłam 90 procent zakupów od szóstego roku życia do czasu, kiedy się wyprowadziłam! Czasem zajmowały mi wręcz pół dnia, zanim wreszcie mogłam zająć się sobą! Podejrzewam, że to tym zmarnowałam kręgosłup (jestem już po operacji dyskopatii, miała miejsce kiedy miałam 21 lat!). JESTEM WŚCIEKŁA (i wiem, że to poniekąd dobrze), AAARGH! 😡
Droga Auroro ❤️ dziękuję za ten film, ponieważ od dziś będę niosla ze sobą przekonanie, że nic sobie nie wymyśliłam. Pranie tetrowych pieluch, opieka nad 4 młodszego rodzeństwa (od okresu niemowlęcego) , zakupy na "kreskę", bycie przewodnikiem niewidomego ojca, wysłuchiwanie żali matki - to tylko kilka doświadczeń które dotyczą mnie... Doświadczyłam wszystkiego o czym mówisz w tym filmie... Dziękuję, bo poczułam się lżej ❤️
Dziękuję za ten temat ,do dziś czuję się odpowiedzialna za emocje mojej matki .
Bardzo ważny dla mnie temat. Dziękuję🙏❤️
Doświadczałam parentyfikacji DESTRUKCYJNEJ😢😢odczuwałam bezradność bezsilność smutek zmęczenie i beznadzieję😢😢
O jejku, a ja właśnie przypomniałam sobie że byłam świadkiem jak mama zapisywała się na zeszyt, zupełnie mi to umkło, ale teraz czuje że może mieć to jakiś wpływ na moje finanse😲 Dzięki że się dzielisz, robisz dużo dobrego 😍
Dziękuję Ci za ten film, Auroro 🧡🧡🧡 . Rzucił mi pewne światło na to co u nas w rodzinie było "normalne"- i dopiero teraz widzę, że nie..
Jestem najstarszą córką alkoholika i niedostępnej emocjonalnie i współuzależnionej matki. Wiele rzeczy poruszonych w tym filmie porusza mnie dogłębnie. Krycie ojca, ciężka praca fizyczna na gospodarce, mediacje miedzy rodzicami, opieka nad niewiele młodszym rodzeństwem.. Poczucie winy tak naprawdę też, bo byłam wpadką i gdzieś tam buczało echo że niejako przeze mnie... Dopiero po 40 stce tak naprawdę zaczynam oddawać odpowiedzialność mojej rodzinie za ich życie by tak naprawdę zająć się w końcu swoim. Nie jest to łatwe.
Temat który procesuje aktualnie
Dziękuje. Mocny rezonans
Dziękuję! Słucham na bierząco. 🌸
Dziękuję
Cudowny film
Pani Sylwio, odkryłam Pani kanał ostatnio. Jest świetny!!! Dziękuję za to, co Pani robi. To jest bardzo ważne
Z czym sie nie zgodze.opieka nad mlodszym rodzenstwem byla fajna za moich czasow uczyla rodziny i bliskosci.
Pewnie zależy w jakim stopniu
Dawniej nikt nie robil problemu z opiekowaniem się młodszym rodzeństwem, wręcz to było naturalne, że starsze dzieci pomsgsją rodzicom w opiece nad młods, ym. Ja mając 6,5 lat przewinęłam parę razy pół rocznego brata i nie widzę problemu
@@dorotaj-i1557 A ja mając 8 lat gotowałam ojcu i siostrze obiadki, bo mama pracowała. I do tej pory mi zostały blizny na nogach - od poparzenia tłuszczem z rondla pewnego feralnego dnia. Jakieś trzy tygodnie leżałam non stop z nogami w górze, z opatrunkami. Współczucia nie pamiętam, były za to podśmiechujki, że taka niezdara ze mnie... No więc tak to było dawniej, nie tęsknię do tej patologii.
Jeśli dziecko pomaga przy opiece młodszego rodzeństwa z zachowaniem granic, szacunkiem i wdzięcznością to Ok. Ale jeśli ponosisz pełną odpowiedzialność za uczynki 5 lat młodszej siostry i oczywiście kary bicia, krzyku i poniżania że nie robisz tego dobrze to NIE JEST OK
Dziękuję, że pani o tym mówi.
Dziekuje Pani❤️
Dzięki za omówienie tego tematu, to ważne. Mnie on nie dotyczy, ale znam osobę, która dopiero teraz, w dorosłym wieku mierzy się z tym problemem, bo dopiero teraz został nazwany (wiem, że nie na temat, ale jesteś piękną kobietą!)
Najlepsze jest to jak człowiek słucha, nawet może o tym mówić Np:
Mama powinna przytulać, być wsparciem dla syna i wychować go tak aby sprostał światu
Mogę mówić ale nic to we mnie nie robi, potrzeba z tym posiedzieć i uświadomić to Sobie
💚❤💙💛
Od jakiego wieku dziecko powinno pomagać w domu i uczyć się obowiązkowości i odpowiedzialności? Zakładam że w wieku 20 lat jest już za późno.
Jest różnica między posiadaniem obowiązków i uczeniem się odpowiedzialności za np. sprzątnięciem po sobie, zrobieniem prania dla siebie, okazjonalnymi zadaniami na rzecz rodziny np. wyrzuceniem śmieci, a byciem pełnoetatowym pracownikiem, sprzątaczką, praczką i opiekunką rodziny. I o tą różnicę chodzi. O to, że dziecko stawiane jest w roli dorosłego co nigdy nie powinno się wydarzyć. Dziecko powinno być dzieckiem.
Moje doświadczenia są takie, że od najmłodszych lat miałam swoje zadania w gospodarstwie rodziców. Nie mając 10 lat regularnie karmiłam zwierzęta, doiłam krowy, potrafiłam jeździć ciągnikiem, pieliłam pola warzyw, grabiłam siano, uczestniczyłam w zbiorze ziemniaków. Czułam się za to gospodarstwo w pełni odpowiedzialna. Dodatkowo w wakacje codziennie, a poza tym co sobotę sprzątałam CAŁY dom. Byłam odpowiedzialna za strzyżenie wszystkich mężczyzn w rodzinie, golenie i mycie dziadka, karmienie i mycie babci. Dodatkowo ich ubieranie. W wieku 14 lat potrafiłam ugotować pełnowartościowy obiad.
Dodam jeszcze, że ja i mojej rodzeństwo byliśmy angażowani w konflikty naszych rodziców. Wiedzieliśmy o wszystkim co mama zarzuca ojcu. Uczestniczyliśmy w każdej ich kłótni. Nasza matka stworzyła z nami sojusz przeciw ojcu. Do dziś czuję wobec niego niechęć i pogardę, które nie są moimi uczuciami. Przyjęłam je będąc wprowadzona w ten konflikt, użyta by ona miała wsparcie i poparcie swoich pretensji i swojej racji.
Większość rodziny zachwycała się jak bardzo ja i moje rodzeństwo jesteśmy zaradni, pracowici.
Dziś wiem, że koszt jaki za to ponieśliśmy jest OGROMNY! Brak dzieciństwa i przeżycia beztroski jest ogromną krzywdą jaka została nam wyrządzona. Tym właśnie jest petryfikacja - przemocą wobec dziecka, które aby przeżyć, być akceptowane, przyjmuje na siebie zadania i obowiązki które są dla niego zbyt duże. Przyjmuje na siebie obowiązki i zadania niedojrzałych dorosłych, którzy nie potrafią wziąć na siebie odpowiedzialności za swoje obowiązki, pracę, małżeństwo i życie.
@@Operacja22 i czy to wyszło Pani na źle? Weszła Pani w dorosłe życie z umiejętnościami potrzebnymi. Już na starcie jako mężatką umiała Pani ugotować bez dzwonienia do mamy. Ja była zaangażowana w pomoc rodzicom i opiekę nad młodszym rodzeństwen(byłam dumna jak woziłam w wózku 10 lat młodszą siostrę). Z gotowaniem nie szło mi tak dobrze i jako mężatką w wielu przypadkach korzystałam z rad mamy.
@@dorotaj-i1557 niech pani przezyje to co "operacja22" -w tym samym wieku, a potem sie wypowiada 'czy nie wyszlo jej to na dobre"!
@@Operacja22 Strasznie się to czyta, po protu obsługiwała Pani bandę nierobów.
U mnie w domu parentyfikowana była moja starsza siostra. Ja mam teraz 30 lat, a ona 42 lata. Brat (miałby 46 lat) wpadł w alkoholizm. Ja byłam odrzuconym przez mamę dzieckiem niewidzialnym. Siostra się mną zajmowała, jednak też jest toksyczna i często stosuje przemoc psychiczną i manipulacje. Nie szanuje mnie i moich granic, ciągle mi matkuje i wkurza się, że mam swoje życie. Tak naprawdę chyba mnie nie znosi, bo raz powiedziała, że swoimi narodzinami zniszczyłam jej dzieciństwo. Było już wcześniej zniszczone przez tatę alkoholika.
Witam siostrę bliźniaczkę.
oskarowy Coda dokladnie o tym...
To of którego roku życia dzieci mogą pomagać rodzicom? #wist stanął na głowie,ciągle albo toksyczni rodzice, albo matczyna rana, albo parentyfikscja. Ma się wrażenie, że rodzina to zło. Nie można mówić (wg nowoczesnych psychologów o grzeczności dziecka, bo dziecko ma być sobą asertywne, a nie grzeczne, nie może pomagać rodzicom, opiekować się młodszym rodzeństwem bo parentyfikscja, nie musi być wdzięczne rodzicom "bo to rodziców obowiązek. Masakra. A gdzie IVprzykazanie(abstrahując od wiary to prawo naturalne. Skutek taki, że coraz więcej starszych, chorych rodziców jest w DPS-ach wlepionych w okno, bo synek czy córka woli święta, wakacje spędzać gdzieś tam a nie z rodzicami, no a potem oczywiście rękę po spadek wyciągają, bo się należy🤨
Na szczęście nauka psychologiczna rozwija się, wiedza psychologiczna jest dostępna dla każdego i dzięki temu świadomość psychologiczna rośnie 😊 Polskie społeczeństwo, polska rodzina kulała pod tym względem przez pokolenia.
Chyba widzisz różnicę między pomaganiem rodzicom kiedy jesteśmy już dorośli, z wdzięczności i miłości, a byciem do tego zmuszanym będąc dzieckiem?