Respect bart,ik herken zoveel uit je verhaal,als kind het gevoel krijgen dat je er niet toe doet,er eigenlijk niet had moeten zijn,te min,niet gezien,een obstakel en dan zo als mens eruit komen,zoals je nu bent en hoe en wat je gedaan hebt en nog doet,gewoon zoals je bent,mijn petje af,alle goeds voor de toekomst!!!!!!!
Bart vertelt ook mijn verhaal. Dat hij voor de opvoeding van zijn eigen kinderen precies wist hoe het niet moest wegens het slechte voorbeeld... Dit is jarenlang mijn tekst geweest. Ik zei er altijd bij dat ik alles omdraaide. Heb mijn kinderen dan ook nooit geslagen maar gaf ze rust en perspectief wat geweldig resultaat heeft gehad. Mijn vader reageerde zijn sores ook af op mijn persoon. Fysiek maar vooral ook geestelijk. Vernederingen. Het heeft me lang achtervolgt in de zin dat ik tot mijn 50ste jaar ermee bezig ben geweest. Ik kon me er niet van losmaken. Nachtmerries en eindeloos praten tegen mijn partner waarvan ik niet begrijp dat ze niet gek is geworden van mijn verhalen. Met EMDR kwam ik ervan af. Aanrader voor lotgenoten.
Dapper Bart om je zo kwetsbaar en open te geven en je te durven laten zien. Geweldig voor je vrouw en kinderen die je nu veel beter hebben leren kennen. Het boek van Nico Dijkshoorn heb ik meerdere keren gelezen, prachtig inzichtelijk en leerzaam en vooral herkenbaar. Veel dank voor beide Heren!
Hou toch op David. Weet jij uit ervaring hoe het met je gaat als je vader 18 lange jaren zijn uiterste best doet om je wil te breken en je moeder je niet beschermd? Een liefdeloos leven met veel huiselijk geweld. Wat het effekt daarvan is op jou tijdens je volwassen leven? Man, man, man.
Het is vaak pas later in het leven, na een lange, pijnlijke weg, voordat je werkelijk tot het besef komt wat je is aangedaan in een disfunctioneel gezin en wat de effecten daarvan zijn. Zeker wanneer je, zoals Chabot, opgroeide in een tijd waarin je niet of nauwelijks weet had van hoe het ook anders kon. Als je ertoe in staat bent en het meezit kun je alsnog een andere, positieve draai aan je leven geven. Afhankelijk ook van mensen die je daarbij tot steun kunnen zijn. Kinderen zijn om allerlei redenen vaak uiterst loyaal t.o.v. hun ouders, ook al is het ten koste van zichzelf. Goed dat hij er zo sterk uit tevoorschijn is gekomen. Rigoureus afstand nemen v/d familie is, hoe tragisch dan ook, soms de enige manier die nog rest.
Arme man. Sommige mensen moeten echt geen kinderen nemen. Die moeten niet eens een marmot nemen. Maar als ze het dan toch doen dan is het mooi dat er iemand als Bart Chabot uitkomt.
@@josephstalin8618 Tuurlijk. wat mij betreft is het qua Bart Chabot's boek het vertellen van hoe zijn jeugd ervaren heeft, vooral door toedoen van zijn vader. Dat recht heeft hij als schrijver. En ik heb het recht die mening daarover te hebben.
@@normadesmond6017 Je mening wordt sterker als je meerdere bronnen erin verwerkt. Voor een vrouw is dat misschien lastig gezien de vrouwelijke neiging en ontvankelijkheid tot goedkope en hysterische pathetiek. Misschien is het beter om geen comments meer te plaatsen en je te beperken tot het koken van soep en het amuseren van je man.
een gruwelijke vader - een hardvochtige man of een meedogenloze leerkracht - met mijn vader was alles ok, ik heb mooie herinneringen aan mijn eerste 20 jaren - daarna heb je de keuze, je moet niet de puber blijven die breekt met oude patronen ... waar ik dus echt het schijt van krijg is het idee dat er altijd wel een schuldige aan jouw leven heeft geknabbeld - soms maakt het je zelfs sterker dan degenen die alles op een gouden blaadje kregen aangeboden en daarom vind ik het dringend nodig om ook eens de zonnige kant van de medaille aan bod te laten - wat heeft ons er weer doorgehaald en hoe heeft onze psyche de realiteit veranderd toen we tussen vier muren opgesloten zaten ... de hele wereld begint hoe langer hoe meer op een kippenren te kijken, de kippen zonder kop en de haan die op elke kip zit - ik kan dus echt niks goed herinneren bij de man die mijn vertrouwen misbruikt heeft en vond dat hij er met 250 euro per maand als vader vanaf kwam - dat hij een narcistische klootzak was mag iedereen weten, maar op dat moment denkt je entourage dat jij de zaken omdraait en zo gaan er goede kansen verloren om het nu eens voor de verandering niet aan de volgende generatie door te spelen - ik weet wat PIJN is, de soort waarbij je in je broek pist van ellende en geloof me, hij moest niet lang zoeken voor hij zijn trouwe volgelingen aan het werk gezet had, dus kon ik de innerlijke pijn niet etaleren en trok ik het alleen maar nog verder naar binnen ... je kan gaan soppen in je ellende, maar dat geeft ook geen koren op de molen, dus maak je er het beste van en huil je als niemand je kan zien of horen - ook die fase ging voorbij, al jaren kan ik ik het niet meer en op de bodem werd ik een emotionele flatliner, die alleen nog kon spreken over erg, vreselijk of onhoudbaar - empathie betekent niet dat je hetzelfde 'voelt' en zeggen dat iemand z'n leven weer in handen moet nemen is offeren aan de duivel, want het blijft spartelen in het midden van de oceaan. Ik heb (hopelijk voor de laatste keer) een 'neurale ontlading' gehad - het slaat op mijn tanden, mijn onderkaak en heeft de vorm van een abces - ik tel de pijnstillers niet meer, want van het andere ga je evengoed dood - het komt altijd nadat ik iets onder ogen moest zien en deze keer ging het over hoe men straks alles weer zal ontkennen en pretenderen dat ik geen hulp toeliet - nu eens echt ALLES waar ik aan gehecht was heeft men afgenomen - ik MOEST de slechte moeder zijn, het LOEDER dat de handelingen van haar man zou rechtvaardigen, nog even en je krijgt de verhalen over moeders die hun kinderen hebben gewurgd met valse liefde en iedereen kan weer opgelucht ademhalen, want dat patroon is ondertussen een collectief recht geworden. Het is niet waar - was de mantra die in mijn kop dreunde - toen ik besliste dat het zo niet langer kon, was er de Knight of Cups aan de horizon - bij hem voelde ik me thuis komen en natuurlijk mocht dat niet doorgaan om de onthechte voogden te sparen, want wie was ik om nog iets te willen - slechts één man mocht over mij oordelen - de duivel aan wie ik mijn ziel verkocht had ... laten we eerlijk zijn - mannen hebben een slechte reputatie wat onvoorwaardelijke zorg betreft en dat ontkennen leidt tot onwenselijke situaties, juist daarom is er de plicht om te vergeten en vergeven ... neen, je moet niet alles accepteren en je mag gerust een balans opmaken van dat wat jij onvoorwaardelijk gegeven en gekregen hebt ... zoveel kansen om het beter te doen dan de vorige generaties en toch compleet de mist in gaan omdat iemand de harde waarheid kent en het hardop uitspreekt - ik SCHAAM me voor dat wat er van de mens geworden is - God is ons gemakkelijkste excuus geworden als we de kantjes ervan af lopen ... *DE KLAAGMIEREN* zou de titel van mijn manifest kunnen zijn, want zoveel te flexibeler ik me opstelde, zoveel te minder zat er de volgende maand in mijn beurs en nog zullen ze beweren dat het MIJN EIGEN SCHULD was ... de WATJES!!!
@@truebluewonderful -> ik heb heel wat geschreven de laatste jaren, onder andere een manuscript dat ik wilde uitgeven, hoefde er niet eens aan te verdienen, want ik wilde de mensen HELPEN, ze een hart onder de riem geven ... mensen begrijpen en vertrouwen het niet als je over heel veel je zegje hebt, maar ik heb het vermogen om het geheel, de delen en de beweging tegelijkertijd te zien en er is wel een hele lange incubatietijd voor mijn ziekte - het sterven aan een TOTALE uitputting ... nu kan ik het beste van mezelf geven, ik heb telepathisch contact met ten minste twee mannen, die net als ik bijzonder zijn en, onder andere, de regering kunnen adviseren wat ze KUNNEN doen ten tijde van een grote chaos, want die zit eraan te komen - je geroepen voelen om iets bijzonders te doen. Ik heb een bijzonder verhaal te vertellen en toen ik het manuscript wilde uitgeven, sprak ik de WPG-uitgevers aan, die op loopafstand een adres hadden in mijn buurt, een oude bekende werkte er als ghostwriter, leuk, denk je, maar die reageerden alleen maar geïrriteerd - het boek was niet AF, want ik zou nog zeker 9 jaar in dezelfde geïsoleerde situatie blijven - ik heb dingen in mijn hoofd zien gebeuren, waar ik van schrok, nu weet ik dat het zo erg niet moet uitgespeeld worden, maar ook negatieve energie zoekt zich een weg naar buiten. Ik ben op een andere manier bezig met zaken, die ons allemaal aangaan - neem nu het corona virus, een overdreven reactie, maar dat betekent dat we allemaal aanvoelen dat er iets gaande is, waar we niet de vinger op kunnen leggen. Ik had een Facebook blog waar ik schreef over de zaken die ik ZAG gebeuren als we niet zouden oppassen, tegelijkertijd zag ik ook de dingen, die we te weinig aandacht geven als alles goed gaat, maar des te meer waarderen als alles op een helling komt te staan. Men heeft me zitten tegenwerken vanaf dag 1, dat is duidelijk, maar waarom, want ik merkte ook dat ik weer eens uitsprak wat mensen dachten, ook al durfden zij het niet uit te spreken. Ben je ZIEK, dan wil je niet als een bijna-dode behandeld worden, je leven moet wel ZIN hebben voor al die energie, die je ermee kwijt bent, ik ben ZIEK met hoofdletters, wil het eindelijk achter de rug hebben en weet nu wat ik aan de mensen moet vertellen over leven en dood, want zelfs wat we moeten denken wordt van hogerhand gedirigeerd. Vanochtend vlogen 5 zwanen over de tuin - ik zag het als een teken ... eenmaal mijn werk gedaan, mag ik eindelijk SLAPEN, er is voor vervanging gezorgd!
Grappig mijn vader was ook een teringlijer en ik heb ook met mijn hele familie gebroken. Een verschil met Bart. Ik wist hoe het niet moest en toch heb ik het bij mijn zoon verpest. Nu ben ik zelf de teringlijer. Ik had me anders gewenst maar ik was totaal geblokkeerd en verkrampt in de liefde naar mijn kind toe. Nu bel ik elke zondag op zoek naar een opening naar het blijft stil aan de andere kant van de lijn. Mijn zoon heeft een kind en ik had zo graag een leuke opa willen zijn.
10.27 dit is eigenlijk mijn meesterwerk. Wat een diep gelaagde emotionele uitspraak. Mathijs is nog steeds een vakman die mensen tot in het diepst van hun ziel kan raken met zijn interviews! Knap werk, groeten uit Aruba🌴🌵
Inderdaad een prachtvent 'onze' Bart. Respect voor hem. Alleen zou het mij wat meer waard zijn geweest als deze 'gruwelijke vader' weerwoord had kunnen geven. Lijkt mij wat zuiverder! Het is wel héél makkelijk te schrijven over iemand zonder diegene weerwoord te bieden hetgeen een journalistieke nom is.
Mijn leven was precies zo en als de film 'Once we warriors' dit hoef ik zeker niet nog een keer te beleven maar probeer dit dagelijks nog steeds te vergeten.
Dag Renée Voskuilen,Bart had in ieder geval een zus,maar dit soort proleten a,s zijn vader weten donders goed dat een meisje veel eerder gaat huilen maar ook gaat vertellen tegen lerares etc over mishandeling,vriendelijke groet,Mevr.Eli Balke
Ik was een meisje. Maar ik was doodsbenauwd voor mijn vader en durfde tegen nièmand iets te zeggen. Op mijn 30e heb ik mijn lievelingsmeester opgezocht en hem in een paar zinnen verteld wat er vroeger thuis speelde. Hij dacht dat ik overdreef, maar hij wist nog geen 10%. Dat deed verdomd zeer. Dan leer je het wel af om open en eerlijk te over je jonge jaren.
En met zo’n jeugd dan toch zelf zo’n lief en hartelijk gezin hebben, waar respect voor elkaar hoog in het vaandel staat voor hem was zijn jeugd en opvoeding het voorbeeld zoals het niet moet en heeft hij positief om kunnen zetten in de liefde voor zijn vrouw en kinderen. Kijk naar Splinter, ook zo’n lieve knul. diep respect voor Bart
Bart Chabot is dus enig kind , ik hoor nergens in het gesprek dat hij broers of zusters heeft , ik ben nou zo benieuwd waarom hij nooit de moeite heeft genomen om zijn vader en moeder eens te vragen waarom ze hem hebben behandeld zoals het is gegaan en hen te vertellen hoe hij dit heeft beleefd. Achteraf je eigen beleving beschrijven zonder weder hoor is eenzijdig.
Dit boek gaat over zijn eigen beleving en wederhoor is dus ook niet van toepassing. Ik vind je vraag over waarom hij nooit moeite heeft genomen heel raar. Als je jaren lang respectloos bent behandeld kun je wel die vragen stellen maar zullen de antwoorden die je zoekt nooit komen.
Vergeet niet dat we het verhaal nu van één kant horen. Ik wil het even nuanceren, het feit dat hij met zijn hele familie gebroken heeft zegt wellicht ook iets over hemzelf dan over zijn ''slechte'' familie.
Vooral de fans van Chabot zullen interesse hebben in dit boek. Zijn manier van schrijven spreekt mij niet aan. Te beeldend en daardoor schept het voor mij een enorme afstand, terwijl het voorval waarover hij leest herkenbaar en pijnlijk is of kan zijn. Voor velen overigens. Meneer Chabot is niet de enige met een 'gruwelijke vader' of 'gruwelijke stiefvader, moeder enz ...' Het zoveelste boek met jeugdleed van een bekende Nederlander. Dat maakt het niet minder schrijnend. Toch. De stem die ze krijgen, de plaats aan de talkshowtafel of de mogelijkheid tot uitgave van een heus boek over het onderwerp, hebben ze te danken aan een zekere bekendheid. Ik gun een ieder met een dergelijk verleden ruimte voor verwerking, een prachtig verhaal van overwinnen en de liefde en aandacht die daarbij hoort!!
Op een zeker moment trek je weg van je familie en in je verdere leven wil je daar niet teveel over horen. Zulke mensen zijn er ook. Niet steeds zout op de wonde doen. Gewoon leven.
Googel anders eens even wat boeken over huiselijk geweld dan zul je vanzelf zien dat er genoeg mensen iets over schrijven en dat je daar echt geen BN'er voor hoeft te zijn.
@@lilianebeeckman2901 Als je 18 lange jaren beschadigd bent in je ouderlijk huis en je ontvlucht het, dan is er geen sprake van dat je gewóon kunt leven. Je kunt doen alsòf je gewoon leeft. Maar je hebt geen eigenwaarde, dus geen zelfvertrouwen, geen zelf-respect en je kent je grenzen niet. Ook weet je niet wie je bent. Je bent er zó 25 jaar mee bezig om dat allemaal te bereiken. Als je intelligent en sociaal bent. Iemand die zo verrot is opgegroeid denkt niet gezond en dat heb ik bereikt.
Maarten `t Hart's vader; leuke vent. Jan Siebelink's vader; lieve, vrome man. Jan Wolker's vader; autoritair, maar liefdevol. Gerard Reve's vader; politiek dwaallicht. En nu maken we kennis met de vader van een andere literator. Eigenlijk best triest.
Geloof is toch wel erg eng. Christelijke harde hand of uit welke geloofshoek dan ook. Mensen die met een verzonnen god achter zich denken de waarheid en moraal te bezitten. de discussie hier is weer een mooi voorbeeld van. Wij zijn alleen apen op een langzaam stervende planeet, rijdende op een uitdovende explosie totdat er niets meer is. Het leven is kort, maak er het mooiste van dat je kunt, wordt wakker, dit is het.
@geluidsoverlast De decriminalisatie van drugs kan echter wel goed zijn. Op die manier wordt er geen rotzooi gekocht maar kan de overheid het ook controleren. Daarnaast neem ik aan dat je niet drinkt, of wel? Zo ja ben je wel een beetje hypocriet.
Hahahaa, lachwekkend. Met zijn achterhaalde vorige eeuwse "sex drugs alcohol en rock & roll " leventje. Dat zou dan geen grote leugen zijn? Niks tegen goeie rock en roll muziek trouwens. Daar hoorde lage landen Broodje en zijn slippendrager absoluut niet bij.
Respect voor deze pracht vent ...die altijd zo boeiend weet te vertellen. ,schitterende man
Respect bart,ik herken zoveel uit je verhaal,als kind het gevoel krijgen dat je er niet toe doet,er eigenlijk niet had moeten zijn,te min,niet gezien,een obstakel en dan zo als mens eruit komen,zoals je nu bent en hoe en wat je gedaan hebt en nog doet,gewoon zoals je bent,mijn petje af,alle goeds voor de toekomst!!!!!!!
Bart vertelt ook mijn verhaal. Dat hij voor de opvoeding van zijn eigen kinderen precies wist hoe het niet moest wegens het slechte voorbeeld... Dit is jarenlang mijn tekst geweest. Ik zei er altijd bij dat ik alles omdraaide. Heb mijn kinderen dan ook nooit geslagen maar gaf ze rust en perspectief wat geweldig resultaat heeft gehad. Mijn vader reageerde zijn sores ook af op mijn persoon. Fysiek maar vooral ook geestelijk. Vernederingen. Het heeft me lang achtervolgt in de zin dat ik tot mijn 50ste jaar ermee bezig ben geweest. Ik kon me er niet van losmaken. Nachtmerries en eindeloos praten tegen mijn partner waarvan ik niet begrijp dat ze niet gek is geworden van mijn verhalen. Met EMDR kwam ik ervan af. Aanrader voor lotgenoten.
Respect!!!!
Geweldige vent, die Bart! Ik kan uren naar hem luisteren!!
En dan zelf een geweldige vader zijn van/voor 4 prachtige zonen, dat is groots.
Zijn zoon Splinter is het voorbeeld van hoe Bart het zelf wel liefdevol en goed heeft gedaan.
Ja overcompensatie
Mishandeling is walgelijk
Hoezo?
Blijft een mens volgen ,daarom houden we zo van dieren.
Ja? Wat heeft hij gepresteerd dan?
Dapper Bart om je zo kwetsbaar en open te geven en je te durven laten zien. Geweldig voor je vrouw en kinderen die je nu veel beter hebben leren kennen. Het boek van Nico Dijkshoorn heb ik meerdere keren gelezen, prachtig inzichtelijk en leerzaam en vooral herkenbaar. Veel dank voor beide Heren!
Je bent niet je ouders, je bent jezelf. Hun onzin moet je zo snel mogelijk van je afzetten en zelf gaan ontdekken hoe het zit en wie je bent.
Jij hebt in principe helemaal gelijk, maar het is in dit geval veeeeeel makkelijker gezegt dan gedaan.
Hou toch op David. Weet jij uit ervaring hoe het met je gaat als je vader 18 lange jaren zijn uiterste best doet om je wil te breken en je moeder je niet beschermd? Een liefdeloos leven met veel huiselijk geweld. Wat het effekt daarvan is op jou tijdens je volwassen leven? Man, man, man.
Het is vaak pas later in het leven, na een lange, pijnlijke weg, voordat je werkelijk tot het besef komt wat je is aangedaan in een disfunctioneel gezin en wat de effecten daarvan zijn. Zeker wanneer je, zoals Chabot, opgroeide in een tijd waarin je niet of nauwelijks weet had van hoe het ook anders kon. Als je ertoe in staat bent en het meezit kun je alsnog een andere, positieve draai aan je leven geven. Afhankelijk ook van mensen die je daarbij tot steun kunnen zijn. Kinderen zijn om allerlei redenen vaak uiterst loyaal t.o.v. hun ouders, ook al is het ten koste van zichzelf. Goed dat hij er zo sterk uit tevoorschijn is gekomen. Rigoureus afstand nemen v/d familie is, hoe tragisch dan ook, soms de enige manier die nog rest.
Arme man. Sommige mensen moeten echt geen kinderen nemen. Die moeten niet eens een marmot nemen. Maar als ze het dan toch doen dan is het mooi dat er iemand als Bart Chabot uitkomt.
Flikker toch op met je arme man. Hij exploiteert zijn dode vader. Walgelijke man. Wel eens van hoor en wederhoor gehoord?
@@josephstalin8618 Tuurlijk. wat mij betreft is het qua Bart Chabot's boek het vertellen van hoe zijn jeugd ervaren heeft, vooral door toedoen van zijn vader. Dat recht heeft hij als schrijver. En ik heb het recht die mening daarover te hebben.
@@normadesmond6017 Je mening wordt sterker als je meerdere bronnen erin verwerkt. Voor een vrouw is dat misschien lastig gezien de vrouwelijke neiging en ontvankelijkheid tot goedkope en hysterische pathetiek. Misschien is het beter om geen comments meer te plaatsen en je te beperken tot het koken van soep en het amuseren van je man.
@@josephstalin8618 😂😂wat een #josti ben jij😂
Je hebt je achternaam ook al niet mee...
Druk, druk, druk. Och Bart, wat een verleden. Triest en de zelfspot als overleving. Respect en liefde vanuit hier. xxx
Chabot, prachtige vent!
Vraag dan of hij een boek over u schrijft
Toneelspel
Ik hou van je Bart....Wilde een Vader zoals jij...PRACHT MENS xx
Herkenbaar. Maar zo heb ik wel een goed voorbeeld gekregen hoe het helemaal niet moet.
een gruwelijke vader - een hardvochtige man of een meedogenloze leerkracht - met mijn vader was alles ok, ik heb mooie herinneringen aan mijn eerste 20 jaren - daarna heb je de keuze, je moet niet de puber blijven die breekt met oude patronen ... waar ik dus echt het schijt van krijg is het idee dat er altijd wel een schuldige aan jouw leven heeft geknabbeld - soms maakt het je zelfs sterker dan degenen die alles op een gouden blaadje kregen aangeboden en daarom vind ik het dringend nodig om ook eens de zonnige kant van de medaille aan bod te laten - wat heeft ons er weer doorgehaald en hoe heeft onze psyche de realiteit veranderd toen we tussen vier muren opgesloten zaten ... de hele wereld begint hoe langer hoe meer op een kippenren te kijken, de kippen zonder kop en de haan die op elke kip zit - ik kan dus echt niks goed herinneren bij de man die mijn vertrouwen misbruikt heeft en vond dat hij er met 250 euro per maand als vader vanaf kwam - dat hij een narcistische klootzak was mag iedereen weten, maar op dat moment denkt je entourage dat jij de zaken omdraait en zo gaan er goede kansen verloren om het nu eens voor de verandering niet aan de volgende generatie door te spelen - ik weet wat PIJN is, de soort waarbij je in je broek pist van ellende en geloof me, hij moest niet lang zoeken voor hij zijn trouwe volgelingen aan het werk gezet had, dus kon ik de innerlijke pijn niet etaleren en trok ik het alleen maar nog verder naar binnen ... je kan gaan soppen in je ellende, maar dat geeft ook geen koren op de molen, dus maak je er het beste van en huil je als niemand je kan zien of horen - ook die fase ging voorbij, al jaren kan ik ik het niet meer en op de bodem werd ik een emotionele flatliner, die alleen nog kon spreken over erg, vreselijk of onhoudbaar - empathie betekent niet dat je hetzelfde 'voelt' en zeggen dat iemand z'n leven weer in handen moet nemen is offeren aan de duivel, want het blijft spartelen in het midden van de oceaan. Ik heb (hopelijk voor de laatste keer) een 'neurale ontlading' gehad - het slaat op mijn tanden, mijn onderkaak en heeft de vorm van een abces - ik tel de pijnstillers niet meer, want van het andere ga je evengoed dood - het komt altijd nadat ik iets onder ogen moest zien en deze keer ging het over hoe men straks alles weer zal ontkennen en pretenderen dat ik geen hulp toeliet - nu eens echt ALLES waar ik aan gehecht was heeft men afgenomen - ik MOEST de slechte moeder zijn, het LOEDER dat de handelingen van haar man zou rechtvaardigen, nog even en je krijgt de verhalen over moeders die hun kinderen hebben gewurgd met valse liefde en iedereen kan weer opgelucht ademhalen, want dat patroon is ondertussen een collectief recht geworden. Het is niet waar - was de mantra die in mijn kop dreunde - toen ik besliste dat het zo niet langer kon, was er de Knight of Cups aan de horizon - bij hem voelde ik me thuis komen en natuurlijk mocht dat niet doorgaan om de onthechte voogden te sparen, want wie was ik om nog iets te willen - slechts één man mocht over mij oordelen - de duivel aan wie ik mijn ziel verkocht had ... laten we eerlijk zijn - mannen hebben een slechte reputatie wat onvoorwaardelijke zorg betreft en dat ontkennen leidt tot onwenselijke situaties, juist daarom is er de plicht om te vergeten en vergeven ... neen, je moet niet alles accepteren en je mag gerust een balans opmaken van dat wat jij onvoorwaardelijk gegeven en gekregen hebt ... zoveel kansen om het beter te doen dan de vorige generaties en toch compleet de mist in gaan omdat iemand de harde waarheid kent en het hardop uitspreekt - ik SCHAAM me voor dat wat er van de mens geworden is - God is ons gemakkelijkste excuus geworden als we de kantjes ervan af lopen ... *DE KLAAGMIEREN* zou de titel van mijn manifest kunnen zijn, want zoveel te flexibeler ik me opstelde, zoveel te minder zat er de volgende maand in mijn beurs en nog zullen ze beweren dat het MIJN EIGEN SCHULD was ... de WATJES!!!
Jij kunt ook best een boek schrijven. Ik zou het iig lezen.
@@truebluewonderful -> ik heb heel wat geschreven de laatste jaren, onder andere een manuscript dat ik wilde uitgeven, hoefde er niet eens aan te verdienen, want ik wilde de mensen HELPEN, ze een hart onder de riem geven ... mensen begrijpen en vertrouwen het niet als je over heel veel je zegje hebt, maar ik heb het vermogen om het geheel, de delen en de beweging tegelijkertijd te zien en er is wel een hele lange incubatietijd voor mijn ziekte - het sterven aan een TOTALE uitputting ... nu kan ik het beste van mezelf geven, ik heb telepathisch contact met ten minste twee mannen, die net als ik bijzonder zijn en, onder andere, de regering kunnen adviseren wat ze KUNNEN doen ten tijde van een grote chaos, want die zit eraan te komen - je geroepen voelen om iets bijzonders te doen. Ik heb een bijzonder verhaal te vertellen en toen ik het manuscript wilde uitgeven, sprak ik de WPG-uitgevers aan, die op loopafstand een adres hadden in mijn buurt, een oude bekende werkte er als ghostwriter, leuk, denk je, maar die reageerden alleen maar geïrriteerd - het boek was niet AF, want ik zou nog zeker 9 jaar in dezelfde geïsoleerde situatie blijven - ik heb dingen in mijn hoofd zien gebeuren, waar ik van schrok, nu weet ik dat het zo erg niet moet uitgespeeld worden, maar ook negatieve energie zoekt zich een weg naar buiten. Ik ben op een andere manier bezig met zaken, die ons allemaal aangaan - neem nu het corona virus, een overdreven reactie, maar dat betekent dat we allemaal aanvoelen dat er iets gaande is, waar we niet de vinger op kunnen leggen. Ik had een Facebook blog waar ik schreef over de zaken die ik ZAG gebeuren als we niet zouden oppassen, tegelijkertijd zag ik ook de dingen, die we te weinig aandacht geven als alles goed gaat, maar des te meer waarderen als alles op een helling komt te staan. Men heeft me zitten tegenwerken vanaf dag 1, dat is duidelijk, maar waarom, want ik merkte ook dat ik weer eens uitsprak wat mensen dachten, ook al durfden zij het niet uit te spreken. Ben je ZIEK, dan wil je niet als een bijna-dode behandeld worden, je leven moet wel ZIN hebben voor al die energie, die je ermee kwijt bent, ik ben ZIEK met hoofdletters, wil het eindelijk achter de rug hebben en weet nu wat ik aan de mensen moet vertellen over leven en dood, want zelfs wat we moeten denken wordt van hogerhand gedirigeerd. Vanochtend vlogen 5 zwanen over de tuin - ik zag het als een teken ... eenmaal mijn werk gedaan, mag ik eindelijk SLAPEN, er is voor vervanging gezorgd!
Herkenbaar... Heb ook een "hekel" aan de serie "Keeping up appearences"...
Grappig mijn vader was ook een teringlijer en ik heb ook met mijn hele familie gebroken. Een verschil met Bart. Ik wist hoe het niet moest en toch heb ik het bij mijn zoon verpest. Nu ben ik zelf de teringlijer. Ik had me anders gewenst maar ik was totaal geblokkeerd en verkrampt in de liefde naar mijn kind toe. Nu bel ik elke zondag op zoek naar een opening naar het blijft stil aan de andere kant van de lijn. Mijn zoon heeft een kind en ik had zo graag een leuke opa willen zijn.
Dat is echt hartverscheurend .
mooi !!!!!!!!!!!
Prachtige Vent.
10.27 dit is eigenlijk mijn meesterwerk. Wat een diep gelaagde emotionele uitspraak. Mathijs is nog steeds een vakman die mensen tot in het diepst van hun ziel kan raken met zijn interviews! Knap werk, groeten uit Aruba🌴🌵
Inderdaad een prachtvent 'onze' Bart. Respect voor hem. Alleen zou het mij wat meer waard zijn geweest als deze 'gruwelijke vader' weerwoord had kunnen geven. Lijkt mij wat zuiverder! Het is wel héél makkelijk te schrijven over iemand zonder diegene weerwoord te bieden hetgeen een journalistieke nom is.
Bij het schrijven na datum geen sinecure!
Geweldige man!
Indrukwekkend!
Lekker geld verdienen door je dode vader zwart te maken.
@@josephstalin8618 Is er een wet(moraal) die dat niet wilt?
mooi
Wanneer worden de vrouwen die dit soort mannen als vaders voor hun kinderen eens bevraagd?
Als ze er een mooi boek over schrijven..
Mijn leven was precies zo en als de film 'Once we warriors' dit hoef ik zeker niet nog een keer te beleven maar probeer dit dagelijks nog steeds te vergeten.
Deze video viel duidelijk in de smaak 👍👍
Heftig hoor...en toch gezegend dat ie zo sterk terug heeft kunnen komen, fantastische mensen is tegengekomen en om zich heen heeft verzameld.
Beste Bart. Misschien is jouw vader wel een Cluster B? (Narcisme etc) Groetjes en veel sterkte ...
Dag Renée Voskuilen,Bart had in ieder geval een zus,maar dit soort proleten a,s zijn vader weten donders goed dat een meisje veel eerder gaat huilen maar ook gaat vertellen tegen lerares etc over mishandeling,vriendelijke groet,Mevr.Eli Balke
Ik was een meisje. Maar ik was doodsbenauwd voor mijn vader en durfde tegen nièmand iets te zeggen. Op mijn 30e heb ik mijn lievelingsmeester opgezocht en hem in een paar zinnen verteld wat er vroeger thuis speelde. Hij dacht dat ik overdreef, maar hij wist nog geen 10%. Dat deed verdomd zeer. Dan leer je het wel af om open en eerlijk te over je jonge jaren.
Rip Bart
topvent
Lekker geld verdienen door je dode vader te beschimpen. Zo krijgt hij zijn schrijversloopbaan weer uit de goot.
...vergeving is de sleutel naar vrijheid...
Nee haten blijft het beste medicijn
Haat is een vergif wat je een ander gunt , maar zelf in neemt.......
Dus idd is vergeving de sleutel naar vrijheid ❤
@@gassaize Nee hoor, want dan blijf jij met de wrok rondlopen en dat is slecht voor je emotionele en lichamelijke gezondheid.
@@jacqschouten5087 Die uitdrukking kende ik nog niet. Mooi!
@@truebluewonderful lichamelijk integendeel, geestelijk 50 50. Het zorgt ervoor dat de twist blijft. Maar dat gaat ooit over.
fijne man Bart
Bart😍
En met zo’n jeugd dan toch zelf zo’n lief en hartelijk gezin hebben, waar respect voor elkaar hoog in het vaandel staat
voor hem was zijn jeugd en opvoeding het voorbeeld zoals het niet moet en heeft hij positief om kunnen zetten in de liefde voor zijn vrouw en kinderen. Kijk naar Splinter, ook zo’n lieve knul. diep respect voor Bart
gave gast die chabot
Waarom.. 😢
Prachtvent...
Eva is een topper haar man Marcel van Roosmalen ook
Romeins recht heet dat, is vreselijk maar was heel normaal in het romeinse rijk, ongelofelijk.
Bart Chabot is dus enig kind , ik hoor nergens in het gesprek dat hij broers of zusters heeft , ik ben nou zo benieuwd waarom hij nooit de moeite heeft genomen om zijn vader en moeder eens te vragen waarom ze hem hebben behandeld zoals het is gegaan en hen te vertellen hoe hij dit heeft beleefd. Achteraf je eigen beleving beschrijven zonder weder hoor is eenzijdig.
Lekker boekjes verkopen door je vader zwart te maken. Ik ben benieuwd wat zijn ouders te vertellen zouden hebben gehad over Bartje.
11:21
Hij heeft in ieder geval een zus.
Dit boek gaat over zijn eigen beleving en wederhoor is dus ook niet van toepassing. Ik vind je vraag over waarom hij nooit moeite heeft genomen heel raar. Als je jaren lang respectloos bent behandeld kun je wel die vragen stellen maar zullen de antwoorden die je zoekt nooit komen.
Het ontbreekt deze flapdrol aan iedere vorm van introspectie en medeleven. Een narcist pur sang.
@@prrr446 Jaloers ??? met je introspectie,!!!!!
Vergeet niet dat we het verhaal nu van één kant horen. Ik wil het even nuanceren, het feit dat hij met zijn hele familie gebroken heeft zegt wellicht ook iets over hemzelf dan over zijn ''slechte'' familie.
Vooral de fans van Chabot zullen interesse hebben in dit boek. Zijn manier van schrijven spreekt mij niet aan. Te beeldend en daardoor schept het voor mij een enorme afstand, terwijl het voorval waarover hij leest herkenbaar en pijnlijk is of kan zijn. Voor velen overigens. Meneer Chabot is niet de enige met een 'gruwelijke vader' of 'gruwelijke stiefvader, moeder enz ...' Het zoveelste boek met jeugdleed van een bekende Nederlander. Dat maakt het niet minder schrijnend. Toch. De stem die ze krijgen, de plaats aan de talkshowtafel of de mogelijkheid tot uitgave van een heus boek over het onderwerp, hebben ze te danken aan een zekere bekendheid. Ik gun een ieder met een dergelijk verleden ruimte voor verwerking, een prachtig verhaal van overwinnen en de liefde en aandacht die daarbij hoort!!
Niet alleen te danken aan een zekere bekendheid, maar vooral ook aan een bepaald talent (voor schrijven).
Op een zeker moment trek je weg van je familie en in je verdere leven wil je daar niet teveel over horen. Zulke mensen zijn er ook. Niet steeds zout op de wonde doen. Gewoon leven.
Googel anders eens even wat boeken over huiselijk geweld dan zul je vanzelf zien dat er genoeg mensen iets over schrijven en dat je daar echt geen BN'er voor hoeft te zijn.
@@lilianebeeckman2901 Als je 18 lange jaren beschadigd bent in je ouderlijk huis en je ontvlucht het, dan is er geen sprake van dat je gewóon kunt leven. Je kunt doen alsòf je gewoon leeft. Maar je hebt geen eigenwaarde, dus geen zelfvertrouwen, geen zelf-respect en je kent je grenzen niet. Ook weet je niet wie je bent. Je bent er zó 25 jaar mee bezig om dat allemaal te bereiken. Als je intelligent en sociaal bent. Iemand die zo verrot is opgegroeid denkt niet gezond en dat heb ik bereikt.
Maarten `t Hart's vader; leuke vent.
Jan Siebelink's vader; lieve, vrome man.
Jan Wolker's vader; autoritair, maar liefdevol.
Gerard Reve's vader; politiek dwaallicht.
En nu maken we kennis met de vader van een andere literator.
Eigenlijk best triest.
Wat is er nu precies triest dan? Het gaat over mensen uit een andere tijd...
@@dirk5720 Ik vind het verhaal van Bart triest. De andere vaders in romans zijn amusant en ontroerend.
@@waltertaljaard1488 juist ja.
Wat wil je nou precies zeggen walter?
@@dirk5720 hahah hoe naief kan je zijn..of wellicht selectieve bias voor eigen profijt.
Bedankt voor de reactie.....Ben het niet met je eens.Om persoonlijke reden will ik hier niet over uitwijden
Zie een beetje René can de gijp er in terug
Ja, vooral het egocentrische.
ze vader wou hem beschermen van drugsverslaafde zoals elke ouder zijn kind wil beschermen, waarom is dat verkeerd van zijn vader ?
Mohammed Haddaoui met zowat doodslaan? Denk niet dat dat gaat werken.
Geloof is toch wel erg eng. Christelijke harde hand of uit welke geloofshoek dan ook. Mensen die met een verzonnen god achter zich denken de waarheid en moraal te bezitten. de discussie hier is weer een mooi voorbeeld van. Wij zijn alleen apen op een langzaam stervende planeet, rijdende op een uitdovende explosie totdat er niets meer is. Het leven is kort, maak er het mooiste van dat je kunt, wordt wakker, dit is het.
@@matthijnvos6091 dat is ook een geloof in niks geloven en denken dat alles uit het niets komt.
Fijne dag verder
@@mohammedhaddaoui7948 Niet gelovig zijn betekent niet persé dat je ervan overtuigd bent dat alles uit het niets is ontstaan.
@geluidsoverlast De decriminalisatie van drugs kan echter wel goed zijn. Op die manier wordt er geen rotzooi gekocht maar kan de overheid het ook controleren. Daarnaast neem ik aan dat je niet drinkt, of wel? Zo ja ben je wel een beetje hypocriet.
Hahahaa, lachwekkend. Met zijn achterhaalde vorige eeuwse "sex drugs alcohol en rock & roll " leventje. Dat zou dan geen grote leugen zijn? Niks tegen goeie rock en roll muziek trouwens. Daar hoorde lage landen Broodje en zijn slippendrager absoluut niet bij.
Jules Deelder en Herman Brood, dat soort gasten, ik spuug er op.
Why?