ขนาดวิดีโอ: 1280 X 720853 X 480640 X 360
แสดงแผงควบคุมโปรแกรมเล่น
เล่นอัตโนมัติ
เล่นใหม่
พี่เกมส์เป็นคนนึงที่ผมอยากให้เจอผีบ่อยๆ เพราะเล่าเรื่องได้เข้าใจง่ายแถมสนุกด้วย เจอบ่อยๆนะครับ สู้ๆ
+1 ค่ะ 5555 (แต่แอบรู้สึกเกรงใจนิดหน่อยนะเนี่ย)
เจอผีบ่อยๆไม่ดีมั้งคะเนี่ย55555555555 แต่ว่าพี่เกมส์เล่าผีสนุกจริงๆค่ะ
5555555555
พี่เกมส์กำหมัดแล้วนะ555555555
พี่เกมส์บอกให้พี่ได้พักบ้างเถอะ
จากใจเด็กจบ คณะ ตึกทล่มค่ะ ยอดผู้เสียชีวิตสูงมากค่ะ แต่ต้องปิดข่าว ทุกปีจะต้องทำบุญให้ทุกปี เพราะเฮี้ยน เราเป็นคนปลิ้นรายชื่อผู้เสียชีวิต เยอะมากจริงๆค่ะ
นี่เพิ่งทำบุญครบรอบไปเมื่อวันศุกร์ที่29กย.ค่ะเห็นว่าคดีใกล้หมดอายุความ คนตายเยอะจนผ้าขาวห่อศพไม่พอ ลูกสาวเรียนปีสุดท้ายพอดี😢😢
บริษัทลุงผม เป็น 1 ในกลุ่มผู้รับเหมาตึกในขณะนั้น หัวหน้าคนงานคนนึง ซึ่งเป็นคนที่ผมรู้จักและสนิทสนมมาก แกเป็นคนที่อยู่บนเครนเทปูนในวันนั้น ตอนนั้นก่อสร้างไปแล้ว 2 ชั้นครับ และอยู่ระหว่างเทพื้นคอนกรีตชั้น 3 ปรากฏว่าจังหวะเทปูนเครนทรุดครับ รอกที่ใช้ในการดึงเกิดรูด กระแทกกับแบบปูน พื้นคอนกรีตบริเวณชั้น 3 ปีกขวาพังถล่มลงมาทั้งชั้น ตัวแกเองไม่เป็นอะไรเลย แต่ส่วนที่พังลงมาทับคนงานก่อสร้างที่กำลังทำงานอยู่ บริเวณชั้น 2 ประมาณ 30 คน ได้ เสียชีวิตคาที่แน่ๆเลย 2 ศพ นอกจากนั้น ไม่แน่ใจว่าเอาศพออกมาหมดรึเปล่าด้วย สุดจริง
ทารก 6 เดือน มะเขือเทศ
ผมว่าไม่น่าใช่นะ ผมกินเหล้าอยู่บางสิบหมื่น ประมานเทียงคืน ตึกถล่ม เข้ามาดูใน ม. มีรถตำรวจไม่กี่คัน หมาสักตัวก็ไม่ตาย โรงบาล ใน ม ก็ไม่มีอะไร เทียงคืนไม่มีใครทำงานครับก้อสร้าง
@@aodaodaodaod2522 เหมือนมันถล่มสองครั้งมั้ยครับ ในครั้งนั้น ชั้นที่เท่าไหร่ พอจะจำได้มั้ยครับ อันนี้คือ ผมอยู่ในเหตุการณ์เลยครับผมปล. เปิดโอที ทำถึงตีสองยังมีเลยครับแล้วเหตุการณ์นี้เกิดช่วง สองทุ่มมั้งครับ
ใช่บริษัทของลุงเฉิน รึป่าวครับ
@@วงศ์วริศเธียรโชติทวีบุญใช่เฉินเจิ้นป่าว
เรื่องพี่เกมคือมันส์มาก เล่าเรื่องเก่ง ชอบมากค่ะไม่เบื่อเลย
เราเรียนมหาลัยที่พี่เกมเล่าถึง ตอนนี้จบมาได้ 3 4 ปีละ ตอนเราเป็นเฟรชชี่ ช่วงรับน้องอยู่เพื่อนร่วมรุ่นก็เสียเนื่องจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ มหาลัยนี้เรื่องเล่าเยอะมากบอกเลย แล้วตึกที่ถล่ม ณ ปัจจุบันนี้ก็ยังอยู่สภาพเดิม ปิดตาย ไม่มีการรื้อถอนหรือสร้างใหม่แต่อย่างใด
จริงค่ะ เรื่องเล่าของที่นี่มีเยอะมากๆๆๆ
เราก็เรียนจบจากที่นั่น โดยเฉพาะเรื่อง 8 กรกฎ เราได้ยินข่าวอุบัติเหตุก่อนวันที่ 8 บ่อยมาก
หอพักหญิงหอ 10 กับ 14 มีเรื่องเล่าหลอนๆส่งต่อกันมาอยู่แล้ว และหอพักใหม่จำชื่อไม่ได้อันนี้สมัยผมเรียนนี่ นศ.จีน โดดตึกช่วงก่อนมีเรื่องตึกถล่มห่างกันไม่กี่เดือนเอง อาคารอนุรักษ์ตรงตึกพยาบาลนี่ก็เรื่องเล่าเยอะ
@@tns33698 กรกฎ มันมีคนตาย แต่ไม่บ่อยขนาดนั้น เล่ากันเองซะเยอะ ผมอยู่บางแสน ม.บุ รหัส52
ชอบตรงที่พูดว่าชาวต่างชาติ พี่พูดเครารพพวกพี่ๆเเรงงานมากๆเลยค่ะ
ตอนกลับไปรับปริญญาเมื่อปี 2017 ยังปิดเหมือนเดิมค่ะปกติก็ไม่ได้มีการเฝ้าอะไรอยู่แล้วด้วย ตอนนี่เรียนรู้แค่ตรงนี้เดิมจะสร้างตึกคณะศึกษา (เล่ามาอีกทีนะคะ) เราก็เป็นนิสิตคณะละแวกนั้นติดกับศิลป์กรรม ตอนเรียนปี 2-3 ไปอ่านหนังสือที่หอสมุดตอนค่ำกลับตอนตี 1-2 บ่อยๆ ไปคนเดียวส่วนใหญ่ละไม่มีรถต้องเดินกลับค่ะผ่านหน้าโซนนี้ประจำเพราะมันตรงข้ามหอสมุดเลย ไม่เคยเจออะไรนะคะไม่รู้สึกอะไรด้วยส่วนหนึ่งอาจจะเพราะกลัวฝูงหมาที่มานอนตรงวงเวียนที่เราต้องผ่านตอนกลับมากกว่า แต่สถานที่ที่มีประวัติมันก็จะน่ากลัวอยู่แล้วถึงแม้จะเป็นตอนกลางวันบรรยากาศก็แตกต่างกว่าที่อื่น ที่เจอกับตัวไม่ใช่จากตึกถล่มแต่เป็น qs1 ศึกษาค่ะ เรานั่งอ่านหนังสือกับเพื่อนอีกคนอยู่โต๊ะด้านนอกของหอสมุดตรงข้างๆจะติดกับตึกนั้น เวลาประมาณ 4-5 ทุ่ม เราได้ยินเสียงดนตรีไทยดังลอดออกมาเบาๆเลยถามเพื่อนก็ได้ยินเหมือนกัน อันนี้ไม่ทราบนะคะว่าในตึกนั้นมีห้องที่เก็บอุปกรณ์ดนตรีอะไรแบบนี้มั้ยเราอาจคาดเดาผิดก็ได้ว่ามาจากตึกนี้แต่ตอนนั้นมันใกล้สุดเราเลยเดาว่าน่าจะใช่ คือไม่ได้หูแว่วจริงๆค่ะส่วนตัวรู้สึกตึกฝั่งคณะพยาบาล วิทยาศาสตร์แถวๆนั้นกับหอในที่ไม่ใช่ตึกใหม่น่ากลัวกว่ามาก (มากกว่าคณะตัวเองอีก) ช่วงที่หลอนจริงๆน่าจะ 8 กรกฎ อะนี่ก็อยู่หอในปี 1 สุดยอดความหลอนเลยเพราะเราคิดว่าตึกที่เราอยู่มีอะไรแน่ๆเพราะคืนวันที่ 7 มีห้องหนึ่งชั้นเราพอดีมีเก้าอี้วางกระถางธูปปักไว้หน้าห้องแล้วห้องนั้นเราต้องเดินผ่านทุกวันคุยกับเมท 3 คนบอกเหมือนกันว่ารู้สึกตรงนี้แหละแรงสุดคือได้กลิ่นสาปๆไม่รู้ที่มา วันที่ 8 คือหลอนที่สุดแล้วจริงๆ
แก๊งหมาน่ากลัวมากเยอะ
หอในนี่เรื่องเล่ามีทุกหอ อาคารไม้เก่าตรงคณะพยาบาล อันนั้นก็มีเรื่องเล่าอีกเพราะเคยเป็นตึกเก่าคณะสังคมเคยมีเครื่องดนตรีไทยของศิลปกรรมเก่า อันนี้เด็กศิลปกรรมจะรู้เรื่องเล่าของตึกนั้นว่าไม่ธรรมดาเหมือนกัน
เราเด็ก61 เพิ่งจบมาหมาดๆเลย เรื่องเล่าเยอะมากที่ได้ยินโดยเฉพาะเดี่ยวกับหอใน กับตึกเก่าไปพวกตึกวิทย์ ตึกฟิสิกส์ มีเเต่หลอนๆ 😅โดยส่วนตัวอยุ่คณะสายสุขภาพที่อยู่ตรงข้ามตึกธำรงฯ........เรื่องเล่าก็สุดจัดมากๆเวลาต้องอยู่ห้องlabเเค่1ทุ่มไฟทุกดวงปิดหมด ก็วิ่งกันป่าราบแล้ว😅😅
ผมเรียนอยู่ ม.ย่านบางแสนนี้เอง เรื่องเฮี้ยนไม่มีหรอก มีแต่เรื่องกรุขึ้นมาหลอกรุ่นน้องแล้วก็หลอกกันรุ่นสู่รุ่น
จริงครับ ส่วนเรื่องที่พูดมีคนตายจริงแต่ตายแค่คนเดียวเป็นต่างชาติ
1:30ถ้าจุดที่ว่าคือการฆ่าตัวตายจริงๆแล้วที่พี่เกมพูดมันคือเฉลี่ยวัยที่เสียชีวิตเพราะสาเกตุจากเรียน รัก ครอบครัว งาน นั่นคือสถิติแต่ถ้าพูดถึงจิตวิทยา หลายคนคิดว่าคนที่ฆ่าตัวตายคือคนที่คิดสั้น แต่จริงๆแล้วศึกษาดีๆเนี่ยจะรู้ว่าพฤติกรรมมนุษย์มาจาก สมองของคนเรามีกลไกในการป้องกันการฆ่าตัวตายสูงมาก แปลว่าคนที่จะฆ่าตัวตายต้องคิดนานมากกว่าที่สมองจะยอมให้ตายได้ จากนั้นเลยไม่คิดว่าคนที่ฆ่าตัวตายคือคนที่คิดสั้นอีกเลย อีกคำที่อยากให้เลิกใช้คือการใช้คำว่า "คิดสั้น" กับคนที่ฆ่าตัวตายอะ บางคนเขาก็คิดมานานจนพบว่ามันคือทางออกสุดท้ายที่เขามีแล้วอ่ะ มันไม่ใช่ว่าใครอยากจะตายก็ตายได้เลยมั้ย เเละเราก็มองย้อนไปอีกว่า บางคนก็อาจจะไม่ได้ตายเพราะตัวเองอยากฆ่าตัวตายก็ได้ มันอาจจะเกิดจากบางสิ่งบางอย่างด้วย
ผมเคยทำงานที่ ม.ดังบางแสน มีน้าแม่บ้านยุคนั้นแกกวาดใบไม้ ที่สวนนันอยู่ แกบอกว่า คนตายเยอะอยู่ เพราะคนงานด้านล่าง ไปหมดเลย ทั้งคนที่ พัก นอน กินข้าว เขมร พม่า เวียดนาม เกือบร้อย ได้ ป้าเขาบอกนะ ผมนั้งคุยกับแกตอน แต่ขณะนั้น พี่ชายผมก็เรียนอยู่ ที่ตึกHR พี่บอกทุกคน ออกมาดูกันหมด ปูนสดๆ ไหลถมร่างคนงานมิด กว่ารถช่วยเหลือจะมา ก็ตายหมดแล้ว แล้วประเด็นคือ คนชอบเจอ คนงาน กินเหล้า หลัง ฉากสังกะสี ทั้งๆที่ไม่มีใคร พวก แม่บ้าน รปภ.ที่ขับตรวจ เจอกันบ่อย
แล้วทำไมถึงปิดข่าวว่าไม่มีคนตายคะ น่าสงสารคนงานนะคะ
อยากแชร์ประสบการณ์เลยค่ะ😭 เรารหัส57 อยู่คณะที่ถล่มนั้นแหละค่ะแต่เรียนตึกอื่น ตอนนั้นเราปี1 มีงานกีฬาของคณะเราทำคัทเอาท์เสร็จก็เลยออกมาหาเพื่อนหลีดก็ถามว่าเอาอะไรบ้างไหมจะปั่นจักรยานไปเซเว่น ตอนนั้นดึกมากแล้วค่ะจำได้ว่าน่าจะห้าทุ่มกว่าๆแล้ว นี่ก็ปั่นจักรยานไปขาไปคือไม่ได้ผ่านตรงตึกร้าง แต่ขากลับเห็นว่ามันใกล้ดีตอนนั้นตึกทั้งสองฝั่งยังร้างสร้างไม่เสร็จแบบตอนนี้ค่ะมีสังกะสีล้อมเราที่ไม่ได้กลัวผีมากก็แบบ เออปั่นผ่านนี่ก็ได้วะใกล้กว่า พอปั่นผ่านอ่ะค่ะมาถึงกลางทางแล้วเราได้ยินเสียงเหมือนมีอะไรสักอย่างรูดสังกะสีมาจากด้านหลังสังกะสีฝั่งตึกถล่ม แล้วมันก็ดังไล่มาเหมือนวิ่งมาหาตอนนั้นคือแบบ ชิบหายละรือเราปั่นจักนยานขาขวิดเลย🤣🤣 ดีนะไม่เจอมากกว่านั้น จริงๆม.บูรพามีเยอะมาก อย่างศูนย์จีนเพื่อนก็เคยเจอค่ะ ตึกวิศวะที่เราไปอาศัยคณะเขาอยู่ก็ไม่ใช่เล่นๆ หลอนมาก ปล. ชอบเรื่องคุณมากน่ากลัวมากกเล่าสนุกมากเลยย
อยากฟังเรื่องอื่นอีกจังค่ะ
@@polarisss7397 มันมีเรื่องแนวนี้ทุกคณะเลยค่ะ ตอนพี่เรียนคณะนี้ ภาควิชาที่พี่เรียนเคยอยู่ตรงที่สร้างตึกนี้เลย ตรงนั้นมี 3 อาคาร น่ากลัวทุกอาคารค่ะ แล้วตึกที่ถล่มเป็นตึกของคณะแรกในมหา'ลัย ตั้งแต่ก่อตั้ง แนะนำ ลอง search เรื่องผี มหา'ลัย แถวบางแสน มีหลายเรื่องค่ะ 🙂
เคยเจอเรื่องลิฟต์ ตึกคณะแรกของมหาวิทยาลัยแถวบางแสนไหมคะ เราเคยเจอช่วงนั้นประมาณ ดึกๆ เพราะเป็นคณะที่ลิฟต์เฮี้ยนมากค่ะ
ผมรหัส 51 อยู่ในช่วงตึกถล่มพอดี แต่กลัวที่นี่ตั้งแต่เหยียบเข้าหอใน เจอแต่เรื่องผีเต็มไปหมด ปีหนึ่งไม่เป็นอันเรียนเลยเรื่องผีเยอะมากกก
ช่วงก่อนตึกถล่มหอใหม่ตรงทางออกซอยสดใสก็มี นศ. จีนโดดตึกตาย ละสมัยนั้นไฟใน ม. ไม่ค่อยสว่าง ทำงานต้องเดินผ่านทุกคืน
ทางนี้จบมาจากม. ที่พี่เกมเล่าค่ะ จบมาจะ 4 ปีแล้ว แต่รู้เลยว่าตรงไหน เพราะว่าตอนนี้ยังล้อมสังกะสีอยู่เลย ไม่ได้รื้ออะไรออกไป เวลาตอนจะไปหอสมุดช่วงดึกๆมากๆ แล้วมันต้องเดินผ่าน รู้สึกขนลุกจริงค่ะ 😭😭😭😭
ที่ล้อมสังกะสีสูงๆใช่ไหมคะ
ยุ่หลังตึกศิลปกรรมใช่ไหม ทุกวันนี้ยังล้อมไว้นะ
ตรงที่สร้างตึกเป็นบ่อน้ำเก่า ถมดินไปแป้บเดียวก็เริ่มสร้างตึก ดินน่าจะยัง set ตัวไม่ดี สุดท้ายตึกก็ถล่มระหว่างก่อสร้างแล้วก็ทิ้งร้างเลย มีคนรู้จักเคยขับจ็อกผ่านตึกนั้นตอนสี่ทุ่มเจอคนงานก่อสร้างยืนถือถังปูนอยู่ข้างทาง มันก็ชะลอรถให้เค้าข้ามถนน พอไปใกล้ๆปรากฎว่าไม่มีขา มีแค่ท่อนตัวกับหัวยืนอยู่ข้างทาง ทีนี้บิดรถตาตั้งเลย
นิสิตหนุ่มโดดน้ำตายที่สระน้ำตามแฟนที่เสียชีวิตไปก่อนหน้า นิสิตสาวชื่อบัวกับแฟนชื่อหนุ่มค่ะ ตอนหลังมาถมที่แล้วกำลังก่อสร้าง😢
เรื่องดินไม่เกี่ยวเท่าไหร่ ตึกถล่มเพราะเร่งเทปูนครับเหมือนหน้างานเร่งให้เสร็จภายใน2วันแล้วตอนเทปูนฝนก็ตกหนัก ตอนถล่มผมอยู่หน้า ม.พอดีครับ แต่ก็ไม่รู้อะไรเลยจนข่าวออกทีวี แค่สังเกตได้ว่ามีรถฉุกเฉินจำนวนมากกับข่าวว่าติดถล่ม
ณ ปัจจุบันก็ยังล้อมสังกะสีอยู่ค่ะ ไม่มีการทำอะไรทั้งสิ้น เวลาเดินตอนดึก ๆ ก็คือไม่เดินฝั่งล้อมสังกะสีเลย น่ากลัวมากค่ะ เคยมีรุ่นพี่เล่าว่าดึก ๆ ก็ยังได้ยินเสียงร้องไห้มาจากข้างในตึก
แถวไหนหรอคับ
ใช่ครับ ยังล้อมอยุ่
ใช่ครับ ผู้รับเหมาตึกนั้นหนี ทำให้เป็นคดีความ ทำอะไรกับตึกนั้นไม่ได้จนกว่าจะหมดอายุความ 20 ปีครับ
@@พงษ์ดนัยวัฒนะชัย ทิ้งหนีไปเลยใช่ไหมคะ หลังจากตึกถล่ม น่ากลัวจัง
ตอนนี้มันก็ยังมีสังกะสีปิดอยู่รอบๆเหมือนเดิมเลยค่ะพี่ มีครั้งนึงหนูกลับจากร้านเหล้า ตอนนั้นประมาณเที่ยงคืนครึ่ง แล้วเดินกลับกะเพื่อนสองคนเพื่อที่จะเข้าหอ หอหนูอยู่หอใน เพื่อนอยู่หอนอก แล้วพอเดินมาถึงตึกคณะโลจิส อยู่ๆก็มีอะไรไม่รู้หล่นลงมาโดนหลังคาตรงที่รอรถเหลือง พวกหนูก็สะดุ้งไปที แล้วก็คิดว่าไม่มีอะไรหรอกมั้ง แต่ก็แอบหวั่นเพราะลมมันก็ไม่ได้พัดไง มันหล่นเองอย่างงี้เลยหรอ เลยเปิดเพลงกลบความกลัว พอเดินไปได้อีกนิดนึง คือรู้สึกถึงแรงกดดันฝั่งที่ตึกถล่มมากกกกก มากแบบสุดๆ หนูเป็นคนมีเซ้นรึป่าวก็ไม่แน่ใจนะ แต่ปกติหนูไม่ใช่คนที่อยู่ๆจะรู้สึกแบบนี้อะ พอเริ่มรู้สึกกดดันมากๆ เลยเดินหลบไปอีกทางเลยจ้า ไม่อยากเจอดีเพราะหนูต้องเดินแยกกับเพื่อนในอีก 2 ร้อยเมตร เพราะมันจะถึงหอเพื่อนแล้ว...😂
รหัส 54 ครับ ตึกถล่มน่าจะช่วงปี53 อยู่หน้าคณะเลย เคยเข้าไปข้างในตอนกลางวัน ก็ดูหลอนๆ มีสัตว์อยู่เยอะ พื้นที่ส่วนด้านล่างของตึกตอนเข้าไปมีน้ำขังจนเหมือนมีปลามาอาศัย มีสัตว์อันตราย เช่น หมา งู ตัวเงินตัวทอง
พี่รหัส 53 ค่ะ คณะมนุษ แต่จำไม่ค่อยได้เลย ใช่ตึกหน้าคณะมนุษไหมคะ
@@Cheesecake-pt7sp ตึกอยู่ตรงข้ามหอสมุดครับ
@@ZFlowBeat อ่า แสดงว่าใช่ ขอบคุณมากนะคะ พยายามนึกแล้วรู้สึกว่าเหมือนตอนที่ถล่ม จะอยู่ข้างนอกพอดี กลับมามออีกทีก็คือเหลือแต่ซากแล้ว
@@Cheesecake-pt7sp ค้าบ
พี่ เรียนที่นั่น รหัส 47 เดิมเป็นตึก Edu เป็นตึกเก่า มีสระน้ำอยู่ข้างหน้า ตึกนี้จะใช้ทำพิธีของคณะศึกษาที่สำคัญ เช่น ซุ้มแสงเทียน หรือ รวมน้องๆ เพื่อไปวิ่งเขาสามมุก ในช่วง 8 กรกฎ เรื่องเล่า สิ่งศักดิ์สิทธิ์ของ ม.เยอะมาก เพื่อนที่เรียนสิกัม ชอบมาเล่าเรื่องแปลกให้ฟังบ่อยๆ
ปีนั้นรถมูลนิธิเยอะมาก อยู่หอหลังมอยังแปลกใจ เพราะเสียงดังตลอดเวลา มีรถเข้าจากทางหลังมอน่าจะไม่ต่ำกว่าสิบคัน แต่ในมอบอกกันว่าไม่มีคนเจ็บ มันเย็นแล้วไม่มีคนทำงาน แต่ก็น่าแปลกใจนะว่าทำไมใช้รถเยอะขนาดนั้น
ขนาดตอนกลางวันยังไม่กล้าเดินไปใกล้ๆ สังกะสีที่ใช้กั้นเลยค่ะ ยิ่งตอนกลางคืนยิ่งน่ากลัว ตึกคณะเราอยู่ตรงข้าม มองจากตึกคณะไปตรงที่ตึกถล่มคือน่ากลัว
เราก็เป็นคนนึงที่เรียนที่นั่น เมื่อช่วงปี40-43 เจอมาหลายอย่างเหมือนกันค่ะ ที่นั่นตำนานเยอะ สมัยนั้นคนยังเล่าถึงการเจอคุณปู วิชุดาที่พักอาศัยอยู่หอในและยังมานั่งเล่นหน้าหออยู่ การเจอสิ่งลี้ลับในหอพักชาย ซึ่งเป็นบันไดแบบห้องโถงของละครแนวคุณชาย การเจอผีป๊อกป๊อกที่คาบถุงอาหารขึ้นบันไดมาให้เพื่อนการเจอคนที่วิ่งรอบสวนนันแล้วหัวใจวายตายแล้วเค้ายังอยู่ตรงนั้นนี่ล้วนแล้วแต่เป็นตำนานส่วนหนึ่งที่เล่าขานกันมาแต่สิ่งที่เราเจอคือเรื่องจริงเริ่มจาก การอยู่หอพักเดียวกับคุณปู มีเพื่อนร่วมหอเล่าว่า เจอสิ่งลี้ลับขณะอยู่ในห้องน้ำรวม ขณะอยู่ลานซักผ้ารวม และที่เราจำขึ้นใจคือ มีเพื่อนเจอคนยืนชะโงกหน้าเข้ามาในห้อง ทั้งที่ปิดประตูและมุ้งลวดอยู่ สิ่งนั้นยืนอยู่ในช่องมุ้งลวดกับประตูกำลังชะโงกหน้าเข้ามามองเพื่อนส่วนเราก็เจอกับตัวเองขณะนั่งดูทีวีที่ห้องโถงของหอพักช่วงตี2 ขณะที่เพื่อนๆแยกย้ายกลับห้องหมดแล้ว เราเปิดไปเจอหนังเรทRเรื่องหนึ่งเลยนั่งดูอยู่ ซักพักเสียงทีวีก็เงียบไป มีแต่ภาพ เราเอารีโมทมาปรับเสียงก็ไม่ได้ผล เสียงทีวีเงียบลง พร้อมกับการได้ยินเสียงหอบหายใจดังลั่นห้อง เราหันหาที่มาของเสียงก็มาจากเก้าอี้แถวหลังห้องที่ว่างเปล่าเราลุกไปดูที่หน้าต่างข้างห้อง เผื่อจะเป็นเสียงสุนัขหรือรปภ.แกล้งทำเสียง แต่ก็ไม่มีใครสักพักเสียงหอบหายใจเริ่มเงียบลง พร้อมกับเสียงทีวีที่ดังขึ้นมาตามปกติเราเริ่มรู้สึกว่า การดูทีวีของเรามีผู้ร่วมนั่งดูอยู่แถวหลัง เรานั่งดูต่อสักพักเลยปิดทีวีและปิดไฟกลับเข้าห้องนอนอีกครั้งที่เจอคือ เราไปเที่ยวกับแฟนดึกจนเลยเวลาเข้าหอ จึงหาที่พักแบบค้างคืน ได้ไปเช่าที่พักที่โรงแรมตรงมุมถนนของแยกๆหนึ่ง ที่ไม่มีสัญญาณไฟ ต้องวัดใจในการใช้ถนนว่าใครจะไปก่อน จนแยกนี้มีชื่อเฉพาะที่ถูกเรียกและเป็นที่รู้กันเราเข้าไปนอนพักและหลับไปพร้อมแฟน จนกระทั่งสะดุ้งตื่นเพราะมีกลุ่มผู้หญิงเดินเข้ามาในห้อง3-4คน พวกนางหัวเราะและเดินมาข้างเตียง ชี้ชวนกันดูเรา2คนที่นอนอยู่ เราได้แต่นอนตัวแข็งและแอบลืมตามอง แต่เราขยับไม่ได้ หันไปเห็นแฟนก็กำลังหลับอยู่ เรานอนแอบมองพวกนางคุยกันจนกระทั่งพวกนางเดินกลับออกไปและปิดประตูปัง เราถึงลุกตามไปหวังจะลงกลอนประตู เราคิดว่าแฟนลืมล็อคจึงมีคนเข้ามาได้แต่ประตูมันถูกล็อคทั้งลูกบิดและกลอนอยู่ เพราะฉะนั้นสิ่งที่เราเจอคือไม่ใช่คนแน่นอน
ป้อกป้อกครืดไม่ใช่เชียงใหม่หรอคะหรือเราจำผิดดด
@@วีอายย ที่ม.บูก็มีเรื่องนี้ค่ะ ไม่ทราบต้นตอที่มา แต่รุ่นพี่เล่าต่อๆกันมา คงเป็นการเล่ารวมเรื่องเขย่าขวัญเพื่อรับน้องแหละ😅
ชอบมากครับพี่เกมส์ ด้วยเรื่องด้วยวิธีการเล่ามืออาชีพ ชื่นชมครับ
ขับในมอผ่านตอนดึกๆ ไม่รู้สึกกลัวและไม่เคยได้ยินเรื่องแปลกๆเลย หลายตำนานในมอนี้เกิดจากเรื่องแต่งเยอะมาก
ตามมาจากติ๊กต๊อก ครั้งแรกที่ฟังชอบน้ำเสียงการเล่ามากคะลำดับเรียงพูดรู้เรื่องชอบๆจะติดตามเรื่ออยๆนะคะ
รหัส 52 จ้าที่มอเกิดเรื่องราวเยอะมาก ตอนปี 1 ช่วงรับน้องนักศึกษาคณะพยาบาลอยู่ชั้นเดียวกันเลย ที่หอเทาทอง 2 โดดลงมาจากชั้น 3 เสียชีวิต ข่าวหน้า 1 เหมือนกัน
เราก็รหัส52 แต่เป็นเด็กบ้าน ไม่ได้อยู่หอ แต่เพื่อนที่อยู่หอ เล่าเรื่องหลอนประจำ
ชอบพี่เกมส์เล่าเรื่องต่างๆมาก ไม่ว่าเรื่องบอลหรือเรื่องผีมาก
ใช้คำได้ดีมากค่ะ ปลื้มมากที่ใช้คำว่าชาวต่างชาติ
อ่ยยยหายข้องใจเลยค่ะขับผ่านสงสัยมาตลอดว่าทำไมมันสร้างไม่เสร็จนะตอนนี้รู้แล้วขอบคุณที่ไขข้อข้องใจค่ะ55555 ถ่ายทอดมาดีมากๆๆเห็นภาพเลยย
ตึกถล่มคือช่วงที่เรียนจบแล้ว แต่สัมผัสได้ถึงความหลอนของบรรยากาศช่วงค่ำๆ ระหว่างเดินกลับจากแคนทีนไปหอ 17 หลอนมากๆๆ
พี่เกม ขอบสนามแห่งหงส์แดง เล่าเรื่องผีดีมากจังหวะน้ำเสียง หลอนน่ากลัวครับ
เราเรียนในยุคนั้นค่ะ ตึกถล่มเป็นช่วงก่อสร้างพักอยู่หอในเสียงรถมูลนิธิดังมาก แต่ประกาศออกมามีคนตาย 1คนเป็นแรงงานเพื่อนบ้าน แต่นั่งร้านถล่มเนี่ยนะ แต่ 8 กรกฎนี่หลอนมากในหอในทุกคนต้องเอาของวางให้เต็มเตียงและปิดหน้าห้องว่าห้องนี้เต็มแล้ว
เคยฟังเรื่องเล่าเกี่ยวกับโซนนั้นในเดอะโกสค่ะ จากที่เราไม่กลัวนะ พอนึกตามแล้วหลอนเลย ถึงแม้ว่าตอนได้ยินเราจะเรียนจบไปแล้วอ่ะ
ตอนนี้สภาพสถานที่จริงยังเหมือนกับที่เล่าเลยครับ รอขึ้นศาลเพื่อดำเนินคดีอยู่ ช่วงปี1 ปี2 ผ่านตรงนั้นบ่อยมากเพราะต้องเดินไปอ่านหนังสือที่หอสมุด อ่านเสร็จก็เที่ยงคืน(หอสมุดปิด) ก็ไปอ่านคณะต่อ ซึ่งคณะผมอยู่ตรงข้ามตรงตึกถล่มพอดี ยอมรับว่าหลอนมาก แทบจะไม่กล้ามอง
รัดสาดหรือวิทกีครับ
ผมซึ่งรหัส58 จบไปแล้ว2ปี ผ่านทุกวันตอนเรียน เคยได้ยินแต่สร้างเท่าไหร่ก็ไม่สำเร็จเพราะเป็นใจกลาง ม. แค่นั้น พอได้ยินที่พี่เล่าขนลุกเลย ดีนะที่จบไปแล้ว5555
คดีFlannan Islesบาจินะอยากให้พี่ช่วยเล่าเรื่องนี้หน่อยค่ะ (ไม่รู้ว่าเคยพิมพ์ไปรึยังเพราะพิมพ์ไปแล้วมันหายถ้าบาจินะพิมพ์ซ้ำก็ขอโทษด้วยคะ) เป็นคดีเกี่ยวกับประภาคาร เป็นคดีที่เกิดขึ้นจริง วันที่เกิดคดีตรงกับวันเกิดของบาจินะพอดีด้วย ก็เลยสนใจนะคะ อยากให้พี่เล่าให้หน่อย สามารถเอาชื่อที่บาจินะบอกไปหาใน google ได้เลยค่ะ
มิติที่6 เคยทำไว้อยู่ครับ เรื่องนี้
จัดปุย
วันนี้เราอัพ Flannan นะะะะ
ฟังเพลินสุดๆ ชอบมากค่าา
เราเรียนคณะศปก. ช่วงดึกถึงเกือบเช้าหลังทำงานที่คณะเรากับเพื่อนคือผ่านรั้วเขียวทุกวันเลยเพราะรั้วอยู่อีกฝั่งถนนของตึกคณะ จุดนั้นไม่มีใครสนใจอะไรแล้วแค่อยากกลับไปนอน แต่เพื่อนในเอกที่อยู่หอในเคยเจอตอนเดินกลับหอ วันนั้นเพื่อนผญ.ที่อยู่หอใน2-3คนพากันเดินออกมอไปหาอะไรกินก่อนเข้าหอ แต่วันนั้นเพื่อนผช.ที่มีเซ้นส์อยู่ๆก็ขอไปด้วยทั้งที่ปกติมันจะแยกเข้าหอชายเลย มารู้ทีหลังว่ามันเห็นผช.เดินตามเพื่อนผญ.มาตั้งนานแล้ว แต่ไม่ได้ทักเพราะกลัวเพื่อนกลัวแค่เดินไปด้วยแค่นั้น มันบอกเขาเดินตามเฉยๆไม่ได้ทำอะไร แต่หลังจากนั้นทุกคนก็ยังใช้เส้นทางผ่านตึกร้างนี้เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นอยู่ดีแหละ รวมถึงคนที่มีเซ้นต์ด้วย บางทีมันทำงานเสร็จก่อนก็ชอบฉายเดี่ยวเดินกลับคนเดียวเลย มันบอกก็เห็นแต่ไม่ได้ทักไม่ได้สนใจ จุดนั้นทุกคนสนใจที่จะกลับไปนอนมากกว่า แล้วส่วนใหญ่คนในคณะเขาจะกลัวผีในคณะมากกว่า ยิ่งช่วงดึกที่ลิฟต์ปิดไปแล้วต้องใช้บันไดแทนนี่โคตรมืดโคตรหลอนได้ยินว่ามีคนเจอบ่อยด้วย
จริงค่ะ เด็กซิกัมกลัวในคณะมากกว่า ยิ่งถ้าใครเดินผ่านห้องดรออิ้งที่มีโครงกระดูกอยู่ก็ วิ่งได้วิ่ง555555 สมัยเรียนยามก็ไม่รู้เป็นอะไร เด็กยังเรียนไม่เสร็จก็ขยันปิดลิฟต์จัง
@@fahsxp สำหรับเด็กที่กินนอนชั้นนั้นบอกเลยว่าความง่วงเท่านั้นที่เอาชนะความกลัวอาจารย์ใหญ่ได้ค่ะ 5555
คนนี้เล่าสนุกมากเลย ฟังเพลิน
โอเคพึ่งเจอช่องนี้ครั้งแรก ตกใจอินโทรละ1
เสียงน่าฟังมาก เล่าแล้วจินตนาการตามได้ อย่างหลอนน
เรื่องรถกู้ภัยจริงครับ วันนั้นผมขี่มอเตอร์ไซค์เข้าม.สวนกับรถกู้ภัยที่วิ่งสวนออกไปไม่ต่ำกว่า5คัน อันนี้ไม่คอนเฟิร์มว่าในรถมีอะไรอยู่มั้ย มองไม่ทันเพราะรถวิ่งเร็วมาก
ฉันเป็นคนนึงที่เคยเรียนมหาลัยย่านบางแสนนี้ เรื่องเล่านี้เป็นที่เล่ากันมาหลายรุ่น จนฉันเชื่อมากๆ น่ากลัวขนลุกจริงๆ😬 แล้วพีคสุดคณะฉันอยู่หน้าตึกนี้😬🥴
ทุกวันนี้ไปเรียนคณะที่ตึกประจัญหน้ากับตึกที่ถล่มเลยค่ะ ส่วนตัวมันร้างไม่มีคนเข้าไปดูแล มีแต่ฝูงหมากับตัวเงินตัวทองค่ะ อาจารย์บอกว่าทางมหาวิทยาลัยจะสร้างต่อแต่ไม่รู้ว่ายังไงนะคะ ส่วนตัวไม่เคยเจอเจอแต่ตัวเงินตัวทองวิ่งไล่กับลูกระนาดค่ะ
แล้วตึกการท่องเที่ยวเก่าMBA (ตอนนี้คือคณะสหเวชใหม่)ชั้น6มีอะไรป่าวคะ เราไปทำแม่บ้านวันนี้แปลกๆตอนขึ้นไป😢
ผมจบซิกัม ม.บู ครับ เล่าได้มันมากครับ รอติดตามเรื่อง เขาสามมุขต่อนะ เพื่อนผมเคยเจอเหมือนกันที่เขาสามมุข
น้ำเสียงคุณเกม วิธีเล่าเรื่องฟังเพลินมาก เด็กผียอมFC ครับ อิอิ
อยากให้พี่เกมส์มาเล่าอีกเยอะๆ
รหัส53 ต้องเดินไปเรียน ช่วงอาทิตย์แรกที่ถล่มอย่างหลอนอะ เดินผ่านตอน6โมงเช้าเงียบๆ พอผ่านตึกถล่มหมาหอนรับเกรียว ฟังละนึกภาพออกเลย รูสังกะสีที่หมามุดอะ เอี๊ยดอ๊าดๆมองประจำ รับน้องเลิกดึกๆก็มอง ตรงนั้นที่บอกเห็นคนยืนนั่นอีก มองประจำเหมือนกัน เหมือนอะไรสะกิดให้ต้องมองอะ ทั้งๆที่มองไปก็ไม่มีไร
รหัสเดียวกันเลยครับ
เป็นนักเล่าผีจังหวะดี ชอบมากๆคะ
จริง ๆ ตึกคณะวิทยาศาสตร์ สาขาฟิสิกส์กับตึกเหลืองสิรินธรหลอนมาก โดยเฉพาะตอนกลางคืน🥺 ตึกคลื่นCLด้วยแต่คณะที่พี่เล่ามาวินก็เคยบอกว่ามีคนเสียชีวิตเหมือนกันค่ะ
ไม่ได้อยู่ตอนตึกถล่ม แต่หลังจากนั้นมาหลายปีก็ไม่เคยได้ยินเรื่องเล่าในลักษณะนี้เลยแหะ มหาลัยนี้ดึกดื่นยังไม่เงียบ ไม่ได้น่ากลัวเลย มีก็แต่หมาชอบนอน แต่ส่วนใหญ่ก็ขี่มอไซกัน เรื่องที่ดังที่สุดก็คงจะเป็น 8 กรกฎ ที่เป็นกุศโลบายให้รีบนอนรีบตื่นมาวิ่งก็เท่านั้น
คืออะไรหราคะ 8 กรกฎ
@@nipaloveme6530 วิ่งครับ
@@nipaloveme6530จริงๆมันคือวันก่อตั้งมหาลัยค่ะ ทุกปีจะมีประเพณีวิ่งจากเขาเข้ามหาลัยค่ะ
ตอนที่ไปเรียนม.บางแสน เดินผ่านตรงนั้นตลอด เคยลองดูผ่านช่องสังกะสีเพราะความอยากรู้ จากที่ดูก็เป็นซากตึก ต้นไม้ขึ้น เหมือนมีคูน้ำด้วยนะ แต่เดินแถวนั้นต้องระวังหมา เพราะหมาเยอะ
ทุกวันนี้กลายเป็นตึกปิดตายไปแล้ว แถมอยู่ตรงข้ามตึกคณะผมด้วย
จากใจศิษย์เก่าคณะนี้ ทุกวันนี้ยังมีพวงรีดไปวางทุกปี
พี่เกมส์นี่ เล่าดีจัดๆ ชอบมากครับ ❤️
พี่มาบ่อยๆเถอะ ผมขอร้อง ชอบการเล่าจัดๆ
รหัส 53 ณ วันที่เกิดเหตุเรานั่งอยู่ใต้ตึกที่อยู่ตรงข้ามที่เกิดเหตุเลย เจ็บตายเท่าไหร่ ทุกวันนี้ก็ยังไม่รู้ความจริง แต่เท่าที่เรียนที่นี่ ทำ P/T ที่ 7-11 ใน ม.เลิกงานดึกๆ ทุกวันเดินผ่านรั้วสังกะสีตึกถล่มทุกวัน ก็ไม่เคยเจออะไรนะ ยิ่งช่วงปี 4 เดินผ่านดึกๆ ตลอดจากหอสมุดมาเอามอไซที่ตึกสโมประจำ คงเพราะไม่ได้ใส่ใจมั้งเลยไม่เคยเจออะไร
ช่องคุณภาพขนาดนี้ ทำไมกูพึ่งมาเจอว่ะ555555
จริงว
เรื่องของการเสียชีวิตแบบนี้มีจริงค่ะ เราเรียนม.ต้น ที่โรงเรียนเราต้องมีพี่ม.3ที่กำลังจะจบตายทุกปี คือตายสลับชาย-หญิง ถ้าปีนี้ผู้หญิงปีหน้าจะผู้ชาย ดีที่รุ่นเราถึงตาผู้ชายซึ่งก็มาตายเพื่อนเราเอง ทุกคนที่ตายคือประสบอุบัติเหตุทุกคนนะ (ตายโหง)
ตอนเราเรียนบริเวณนั้นเป็นสระนำ้ มีเต่าอยู่เยอะมาก เต่าชอบขึ้นมานอนอาบแดด สระน้ำนั้นอยู่หน้าตึกเก่าแก่ของมหาวิทยาลัย คิดว่าตึกหลังนั้นน่าจะสร้างตั้งแต่ตอนสถาปนามหาวิทยาลัยเลยมั้ง
เรียนอยู่มา4ปีทำงานดึกๆเดินเส้นนั้นตลอด ไม่เห็นเจออะไร เจออย่างเดียวขี้หมากับกลิ่นสาปหมาแค่นั้นและ
วันนั้นที่ตึกถล่มเป็นอะไรที่เรื่แงใหญ่มาก เสียไซเรน ดังนานมากๆ
เราอยู่คณะข้างๆคืนตึกถล่ม อาทิตย์ต่อมาขับรถผ่านหน้าตึกถล่มนั้น เจอคนข้ามถนนกระทันหัน เราหักหลบรถเกือบล้ม....แต่เพื่อนถามว่าหักรถทำไม 🥴
ไม่หักได้ไงข้างหน้าเป็นวงเวียน
@@ฟ้าลั่น-ฌ9ษ เเฮ่่ เอาฮานะเราอะ555
ไม่ผิดหวังจริงๆ ยี่ห้อนี้ยังเล่าดีเหมือนเดิม
ผมขอถามนิสหนึ่งนะครับว่าถ้าเหตุการณ์การท้าพิสูนท์เรื่องผีนี้ จบลงตรงที่มีเพื่อนรัก ตายไป คุณจะใช้ชีวิตปรกติหรือเปล่า..หัวอกพ่อเขาแม่เขาจะเป็นไงที่เราพาลูกเขาตาย..แต่นี้คุณโชคดีที่ไม่มีใครเป็นไรฝากถึงคนทีจะทำอะไรแบบนี้รู้ว่ามีก็พอและ..ผมรู้ว่ามีผมก็ไม่ไปพิสูนท์ไปทำไมก็รู้มีเนาะ..
ตอนตึกถล่มนี่ ผมอยู่ปี4 มีคนตายมากกว่า1คนแน่นอน แต่เป็นคนต่างชาติ แรงงานต่างด้าวนั่นแหละ แต่เขาปิดข่าว ให้ข่าวมีคนตายคนเดียว
ในมอมีแทบทุกพื้นที่ วงเวียนหอในเพื่อนก็เคยเจอ แต่เราอยู่ดึกๆขับรถผ่านดึกๆจนชิน อยู่ยาวยันเช้าตรงหอสมุดก็ไม่เคยเจอ แต่หอศิลป์ในมอมีเยอะเลยเพื่อนเจอกันบ่อยมาก
เป็นเด็กคณะศิลปะใกล้ๆตึกที่ถล่มเข้าไปเรียนหลังเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นแค่2ปี ตอนกลางคืนนั่งทำงานกันตี1-ตี2บางวันก็อยู่คณะยันโต้รุ่งก็ขนลุกนิดนึงต้องเปิดเพลงดังๆแก้ง่วงแต่ก็ไม่เคยเจออะไรนะคะ ไม่รู้ปัจจุบันคดีจบรึยังแต่ตอนกลับไป ม. ยังเห็นมหาลัยยังทิ้งที่ร้างอยู่เลย ตึกก็ยังเหลือโครงสร้างอยู่เหมือนตึกยังสร้างไม่เสร็จ น่ากลัวกว่าผีก็งูกับหมานี่แหละค่ะ
เรารหัส 53 รุ่นตึกถล่มเลยค่ะจำได้อยู่ในเหตุการ์ณตึกคณะเราเองอยู่ในเหตุการ์ณวันที่ตึกถล่มเลยค่ะตอนนั้นอยู่หอใน ปี 1 กำลังซ้อมเต้นกับเพื่อนช่วงงานบายเนียรเลยค่ะกำลังซ้อมเต้นได้ยินเสียงตุ้มดังมากๆๆแต่ตอนนั้นยังเป็นเด็กเลยไม่รู้และสงสัยกับเพื่อนว่าเสียงอะไรสักพักผ่านไปหลายชั่วโมงถึงได้รู้จากข่าวตอนกลางคืนในวันนั้นค่ะว่าตึกคณะถล่มแต่ด้วยความอยู่หอในเลยออกไปดูไม่ได้ค่ะตกใจมากค่ะเพราะอาจารย์บอกว่าพวกเราจะได้ย้ายเข้าไปเรียนที่ตึกนี้ถ้าสร้างเสร็จวันรุ่งขึ้นในตอนเช้าเลยไปดูที่ตึกปรากฏว่าทางมหาลัยพยายามปิดข่าวและตึกถูกปิดล้อมด้วยสังกะสีค่ะ
เรื่องแรก ร.ร สวนกุหลาบครับอยู่คลองสี่ หมู่บ้าน ศุภาลัย
ตึกถล่มไม่เคยเจอ เคยเห็นตั้งแต่ตึกเก่าที่สมัยเป็นบ่อน้ำสีฟ้าตื้นๆ มีโต๊ะหินอ่อนนั่ง (ถ้าจำไม่ผิด) แต่เด็กๆ ข้างๆหอสมุดสมัยเป็นเรือนไม้ยาวๆ นั้นนะของแท้คณะวิศวะ ถ้ากลางคืนมันหลอนมืด เพราะไม่มีคนเท่าไหร่ ส่วนใหญ่อยู่ตามภาคตัวเอง แต่ผมเฉยๆ ไม่เคยเจออะไรตึกคณะวิทยาศาสตร์ข้าง หอธำรง เคยค้างในลิฟ ด้วยนะมืดตึบ 5555+แต่ให้กลัวจริงๆ ตึกสหศาสตร์ ไม่รู้ตอนนี้อาจารย์ใหญ่ยังอยู่ข้างบนไหม สมัยก่อนมืดมากส่วนตัวไม่ค่อยกลัว ครับถ้าอยากรู้ต้องถามคณะมนุษย์นะถ้ามีต้องเคยเจอแน่นอน ยังไงก็เห็น 5555+
ผมคับที่เดินไปถึง คนเดียวที่เขาสามมุก เพราะผมชอบกางเต็นนอนตรงนั้นคนเดียว บ่อยมากเวลาผมต้องการที่เงียบๆ
คุณเล่าดีมากครับ จังหวะ น้ำเสียง เล่าสนุก พอดีๆครับไม่ขาดไม่เกิน
พั่เกมเล่าเก่งแถมเสียงหน้าฟังมากๆค้าบ อยากให้ไปเล่าที่เดอะโกสเลยยย
เล่าสนุกมาก ที่นี่มีทุกที่ ทุกตึก
ผึ้งเคยฝังเล่าสนุกมากคับ❤❤ๅ
ผมรหัส 55 เดินผ่านทุกวันตึกนั้นเพราะผมเรียนมนุษย์เเล้วเดินจากหอตรงซอยข้างม.ไปเรียน ก็สงสัยตึกอะไรวะไม่มีคนใช้ปิดร้างเเถมวังเวงเเต่ไม่รู้ประวัติ เดินผ่านทุกวัน ดีไม่เจออะไร
ส่วนตัวเรียนที่นี่คิดอยู่ทำไมถึงนี้ถึงสร้างไม่เสร็จ ปจบ. ก็ยังไม่เสร็จจ้าา
สร้างต่อไม่ได้เพราะมันเรื่องของกฏหมายครับ เขาฟ้องร้องกันอยู่
เคยได้ยินมาว่าคนที่ยังไม่ถึงเวลา(หมดอายุขัย)ถ้าเสียด้วยอุบัติเหตุจะต้องเจออุบัติเหตุแบบเดิมๆตรงที่เกิดเหตุซ้ำๆทุกวันจนกว่าจะหมดอายุขัย
ฟังเสียงแว๊บแรก เสียงเหมือนคุณจอห์น วิญญู เลยค่ะ
ปัจจุบันก็ยังปิดสังกะสีอยู่ได้ยินมาว่าคดีความฟ้องร้องยังไม่จบเลยทำอะไรต่อไม่ได้ ไม่รู้ว่ามีคนตายด้วยเพราะบางคนก็เล่าว่ามันเกิดตอนกลางคืนไม่มีคนอยู่ ส่วนตัวช่วงสอบอ่านหนังสืออยู่หอสมุดตรงข้ามตึกที่พังจนดึกแต่ไม่เคยเจอนะ เดินกลับหออ้อมรั้วสังกะสีก็ไม่เจอแต่บรรยากาศน่ากลัวจริงๆ
ตึกวิศวะก็น่ากลัวครับ...สมัยเรียนเมื่อปี48ตอนกลางคืนจะเงียบมาก...
ห้องคอม หอ 3 ก็มีจ้า เจอมาเเล้ว เจอจะ ๆ เห็นจะ ๆ
มาแย้วชอบมากเลยค่า
อยากให้เล่าของคณะมนุษย์ฯบ้างค่ะ 😄
มีด้วยกรอครับ อยากฟัง
ดีที่มาฟังเรื่องนี้ที่หลัง ก่อนหน้าเดินเข้ามอคนเดียวตอนตี4เพื่อไปสนามวอลเลย์บอล ครึ่งชั่วโมงกว่าจะถึง555
จำได้ ช่วงหนึ่งที่ตึกถล่ม ม. หนึ่ง หน้าห้างแหลมทอง สมัยก่อสร้างยุ ถล่มเสียงดังสนั่น จำไม่ได้ว่าตึกแพทย์หรือเภสัช
ตอนนั้นปี2563 ช่วงเกิดเหตุประมาณ2ทุ่มกว่าจำเวลาไม่ได้ ผมขี่รถผ่านตรงนั้นเป็นปกติ เพราะจะไปตีdota อยู่ได้ยินเสียงดังมากๆครับพื้นสั่นสะเทือนมากๆตอนขี่ผ่านเห็นพี่คนงานพักอยู่ข้างล่างจริงๆ5-6คน ส่วนข้างบนไม่ได้มองแต่น่าจะทำงานอยู่เพราะเปิดไฟข้างบนไว้และได้ยินเสียง แต่ผมไม่ได้จอดหรือย้อนไปดู ออ รปภ. เฝ้าประตูรีบขี่มอเตอร์ไซต์สวนผมไปที่เกิดเหตุ และห้ามคนเข้าเขตมหาลัย ณ เวลานั้น พ่อแม่ก็โทรมาด่วนๆเลยหลังออกข่าว
อันนี้เล่าถึงเรื่องตึกถล่มเดียวกับพี่เกมส์หรือเปล่าครับเนี่ยยยย
ชอบเสียงพี่เล่า ฟังสนุก
เร็วแต่น่าฟัง ติดตามต่อจากนี้ครับ ผมไปยุไหนมา🤣😊
ความหนาของชั้นตึกบางมากกก ไม่รู้ว่าสร้างไปได้ไง ผิดหลักวิศวกรรมแบบสุดๆ
เกมส์เสียงหล่อมาก จังหวะการพูดดี
พี่คนนี้ของจริงเล่ามันมาก
ชอบพี่เกมเล่ามากก
ศิษย์เครือเดียวกันครับแต่ของผมอยู่คลอง13 ร.ร.ผมช่วงรุ่น1ถึงประมาณรุ่น21หรือ22 ก็เสียกันทุกปีเหมือนกันครับ ผมก็เกือบไปหวันเหมือนกันครับแต่ของที่คลอง13ไปหมดครับ เจ้าหน้าที่ในร.ร. นร. ครูผมเคยเล่าเรื่องเกี่ยวกับร.ร.นั้นไว้ในรายการเดอะโกสต์เรดิโอครับ "รุ่นพี่01"
ช่วงปี1เดินจากคณะศิลปกรรมกลับหอใน ช่วงตี2-3ทุกวัน เราไม่เคยเจออะไรเลยนะ เจอมากสุดคือหมาวิ่งเข้ามาแง่มแค่นั้น เพราะตรงนั้นคือหมาเยอะมาก ถ้าจะน่ากลัวสุดคือเพื่อนหยอกวิ่งหนีแค่นั้นค่ะ เรารหัส59งับ
เราม.6จบ ก็1ศพเป็นเพื่อนห้องตัวเองหลอนอยู่ถ่ายรูปก่อนจบมันมาไม่ทัน หลังจบไปเที่ยวกันมันกลับก่อนเจอลวดปาดคอขาดเลย พอล้างรูปมาก็ไม่มีมันคนเดียวเหมือนเป็นลางแต่ก็สงสารมันถึงมันจะไม่ค่อยเข้าเรียนแต่มันก็จบพร้อมเพื่อน
ส่วนตัวได้ไปเรียนตอนพ.ศ.2554-2557 ช่วงสอบกลับจากหอสมุดดึกดื่นผ่านทุกวัน ไม่เคยเจออะไรเลย //ดีแล้ว
ล่าสุด 3 วันที่แล้ว ฝนตกยังไปจอดรถหลบฝนอยู่เลยครับตรงรั้วสังกะสีสีเขียวตรงข้ามหอสมุดแต่ไม่ได้ยินเสียงอะไรนะเพราะฝนดังมาก555 พอมาฟังแล้วหลอนเลยครับ😱😱
ส่วนมากรร.จะมีการบนบานนักเรียนตายทุกปีสงสารครอบครัวพอมหาลัยเจอผีหลอกหนักผมเชื่อทุกที่มีเรื่องเล่า
พี่เกมส์เป็นคนนึงที่ผมอยากให้เจอผีบ่อยๆ เพราะเล่าเรื่องได้เข้าใจง่ายแถมสนุกด้วย เจอบ่อยๆนะครับ สู้ๆ
+1 ค่ะ 5555 (แต่แอบรู้สึกเกรงใจนิดหน่อยนะเนี่ย)
เจอผีบ่อยๆไม่ดีมั้งคะเนี่ย55555555555 แต่ว่าพี่เกมส์เล่าผีสนุกจริงๆค่ะ
5555555555
พี่เกมส์กำหมัดแล้วนะ555555555
พี่เกมส์บอกให้พี่ได้พักบ้างเถอะ
จากใจเด็กจบ คณะ ตึกทล่มค่ะ ยอดผู้เสียชีวิตสูงมากค่ะ แต่ต้องปิดข่าว ทุกปีจะต้องทำบุญให้ทุกปี เพราะเฮี้ยน เราเป็นคนปลิ้นรายชื่อผู้เสียชีวิต เยอะมากจริงๆค่ะ
นี่เพิ่งทำบุญครบรอบไปเมื่อวันศุกร์ที่29กย.ค่ะเห็นว่าคดีใกล้หมดอายุความ คนตายเยอะจนผ้าขาวห่อศพไม่พอ ลูกสาวเรียนปีสุดท้ายพอดี😢😢
บริษัทลุงผม เป็น 1 ในกลุ่มผู้รับเหมาตึกในขณะนั้น หัวหน้าคนงานคนนึง ซึ่งเป็นคนที่ผมรู้จักและสนิทสนมมาก แกเป็นคนที่อยู่บนเครนเทปูนในวันนั้น ตอนนั้นก่อสร้างไปแล้ว 2 ชั้นครับ และอยู่ระหว่างเทพื้นคอนกรีตชั้น 3 ปรากฏว่าจังหวะเทปูนเครนทรุดครับ รอกที่ใช้ในการดึงเกิดรูด กระแทกกับแบบปูน พื้นคอนกรีตบริเวณชั้น 3 ปีกขวาพังถล่มลงมาทั้งชั้น ตัวแกเองไม่เป็นอะไรเลย แต่ส่วนที่พังลงมาทับคนงานก่อสร้างที่กำลังทำงานอยู่ บริเวณชั้น 2 ประมาณ 30 คน ได้ เสียชีวิตคาที่แน่ๆเลย 2 ศพ นอกจากนั้น ไม่แน่ใจว่าเอาศพออกมาหมดรึเปล่าด้วย สุดจริง
ทารก 6 เดือน มะเขือเทศ
ผมว่าไม่น่าใช่นะ ผมกินเหล้าอยู่บางสิบหมื่น
ประมานเทียงคืน ตึกถล่ม เข้ามาดูใน ม. มีรถตำรวจไม่กี่คัน หมาสักตัวก็ไม่ตาย โรงบาล ใน ม ก็ไม่มีอะไร เทียงคืนไม่มีใครทำงานครับก้อสร้าง
@@aodaodaodaod2522 เหมือนมันถล่มสองครั้งมั้ยครับ
ในครั้งนั้น ชั้นที่เท่าไหร่ พอจะจำได้มั้ยครับ อันนี้คือ ผมอยู่ในเหตุการณ์เลยครับผม
ปล. เปิดโอที ทำถึงตีสองยังมีเลยครับ
แล้วเหตุการณ์นี้เกิดช่วง สองทุ่มมั้งครับ
ใช่บริษัทของลุงเฉิน รึป่าวครับ
@@วงศ์วริศเธียรโชติทวีบุญใช่เฉินเจิ้นป่าว
เรื่องพี่เกมคือมันส์มาก เล่าเรื่องเก่ง ชอบมากค่ะไม่เบื่อเลย
เราเรียนมหาลัยที่พี่เกมเล่าถึง ตอนนี้จบมาได้ 3 4 ปีละ ตอนเราเป็นเฟรชชี่ ช่วงรับน้องอยู่เพื่อนร่วมรุ่นก็เสียเนื่องจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ มหาลัยนี้เรื่องเล่าเยอะมากบอกเลย แล้วตึกที่ถล่ม ณ ปัจจุบันนี้ก็ยังอยู่สภาพเดิม ปิดตาย ไม่มีการรื้อถอนหรือสร้างใหม่แต่อย่างใด
จริงค่ะ เรื่องเล่าของที่นี่มีเยอะมากๆๆๆ
เราก็เรียนจบจากที่นั่น โดยเฉพาะเรื่อง 8 กรกฎ เราได้ยินข่าวอุบัติเหตุก่อนวันที่ 8 บ่อยมาก
หอพักหญิงหอ 10 กับ 14 มีเรื่องเล่าหลอนๆส่งต่อกันมาอยู่แล้ว และหอพักใหม่จำชื่อไม่ได้อันนี้สมัยผมเรียนนี่ นศ.จีน โดดตึกช่วงก่อนมีเรื่องตึกถล่มห่างกันไม่กี่เดือนเอง อาคารอนุรักษ์ตรงตึกพยาบาลนี่ก็เรื่องเล่าเยอะ
@@tns33698 กรกฎ มันมีคนตาย แต่ไม่บ่อยขนาดนั้น เล่ากันเองซะเยอะ ผมอยู่บางแสน ม.บุ รหัส52
ชอบตรงที่พูดว่าชาวต่างชาติ พี่พูดเครารพพวกพี่ๆเเรงงานมากๆเลยค่ะ
ตอนกลับไปรับปริญญาเมื่อปี 2017 ยังปิดเหมือนเดิมค่ะปกติก็ไม่ได้มีการเฝ้าอะไรอยู่แล้วด้วย ตอนนี่เรียนรู้แค่ตรงนี้เดิมจะสร้างตึกคณะศึกษา (เล่ามาอีกทีนะคะ) เราก็เป็นนิสิตคณะละแวกนั้นติดกับศิลป์กรรม ตอนเรียนปี 2-3 ไปอ่านหนังสือที่หอสมุดตอนค่ำกลับตอนตี 1-2 บ่อยๆ ไปคนเดียวส่วนใหญ่ละไม่มีรถต้องเดินกลับค่ะผ่านหน้าโซนนี้ประจำเพราะมันตรงข้ามหอสมุดเลย ไม่เคยเจออะไรนะคะไม่รู้สึกอะไรด้วยส่วนหนึ่งอาจจะเพราะกลัวฝูงหมาที่มานอนตรงวงเวียนที่เราต้องผ่านตอนกลับมากกว่า แต่สถานที่ที่มีประวัติมันก็จะน่ากลัวอยู่แล้วถึงแม้จะเป็นตอนกลางวันบรรยากาศก็แตกต่างกว่าที่อื่น ที่เจอกับตัวไม่ใช่จากตึกถล่มแต่เป็น qs1 ศึกษาค่ะ เรานั่งอ่านหนังสือกับเพื่อนอีกคนอยู่โต๊ะด้านนอกของหอสมุดตรงข้างๆจะติดกับตึกนั้น เวลาประมาณ 4-5 ทุ่ม เราได้ยินเสียงดนตรีไทยดังลอดออกมาเบาๆเลยถามเพื่อนก็ได้ยินเหมือนกัน อันนี้ไม่ทราบนะคะว่าในตึกนั้นมีห้องที่เก็บอุปกรณ์ดนตรีอะไรแบบนี้มั้ยเราอาจคาดเดาผิดก็ได้ว่ามาจากตึกนี้แต่ตอนนั้นมันใกล้สุดเราเลยเดาว่าน่าจะใช่ คือไม่ได้หูแว่วจริงๆค่ะ
ส่วนตัวรู้สึกตึกฝั่งคณะพยาบาล วิทยาศาสตร์แถวๆนั้นกับหอในที่ไม่ใช่ตึกใหม่น่ากลัวกว่ามาก (มากกว่าคณะตัวเองอีก) ช่วงที่หลอนจริงๆน่าจะ 8 กรกฎ อะนี่ก็อยู่หอในปี 1 สุดยอดความหลอนเลยเพราะเราคิดว่าตึกที่เราอยู่มีอะไรแน่ๆเพราะคืนวันที่ 7 มีห้องหนึ่งชั้นเราพอดีมีเก้าอี้วางกระถางธูปปักไว้หน้าห้องแล้วห้องนั้นเราต้องเดินผ่านทุกวันคุยกับเมท 3 คนบอกเหมือนกันว่ารู้สึกตรงนี้แหละแรงสุดคือได้กลิ่นสาปๆไม่รู้ที่มา วันที่ 8 คือหลอนที่สุดแล้วจริงๆ
แก๊งหมาน่ากลัวมากเยอะ
หอในนี่เรื่องเล่ามีทุกหอ อาคารไม้เก่าตรงคณะพยาบาล อันนั้นก็มีเรื่องเล่าอีกเพราะเคยเป็นตึกเก่าคณะสังคมเคยมีเครื่องดนตรีไทยของศิลปกรรมเก่า อันนี้เด็กศิลปกรรมจะรู้เรื่องเล่าของตึกนั้นว่าไม่ธรรมดาเหมือนกัน
เราเด็ก61 เพิ่งจบมาหมาดๆเลย เรื่องเล่าเยอะมากที่ได้ยินโดยเฉพาะเดี่ยวกับหอใน กับตึกเก่าไปพวกตึกวิทย์ ตึกฟิสิกส์ มีเเต่หลอนๆ 😅โดยส่วนตัวอยุ่คณะสายสุขภาพที่อยู่ตรงข้ามตึกธำรงฯ........เรื่องเล่าก็สุดจัดมากๆเวลาต้องอยู่ห้องlabเเค่1ทุ่มไฟทุกดวงปิดหมด ก็วิ่งกันป่าราบแล้ว😅😅
ผมเรียนอยู่ ม.ย่านบางแสนนี้เอง เรื่องเฮี้ยนไม่มีหรอก มีแต่เรื่องกรุขึ้นมาหลอกรุ่นน้องแล้วก็หลอกกันรุ่นสู่รุ่น
จริงครับ ส่วนเรื่องที่พูดมีคนตายจริงแต่ตายแค่คนเดียวเป็นต่างชาติ
1:30ถ้าจุดที่ว่าคือการฆ่าตัวตายจริงๆแล้วที่พี่เกมพูดมันคือเฉลี่ยวัยที่เสียชีวิตเพราะสาเกตุจากเรียน รัก ครอบครัว งาน นั่นคือสถิติแต่ถ้าพูดถึงจิตวิทยา หลายคนคิดว่าคนที่ฆ่าตัวตายคือคนที่คิดสั้น แต่จริงๆแล้วศึกษาดีๆเนี่ยจะรู้ว่าพฤติกรรมมนุษย์มาจาก สมองของคนเรามีกลไกในการป้องกันการฆ่าตัวตายสูงมาก แปลว่าคนที่จะฆ่าตัวตายต้องคิดนานมากกว่าที่สมองจะยอมให้ตายได้ จากนั้นเลยไม่คิดว่าคนที่ฆ่าตัวตายคือคนที่คิดสั้นอีกเลย อีกคำที่อยากให้เลิกใช้คือการใช้คำว่า "คิดสั้น" กับคนที่ฆ่าตัวตายอะ บางคนเขาก็คิดมานานจนพบว่ามันคือทางออกสุดท้ายที่เขามีแล้วอ่ะ มันไม่ใช่ว่าใครอยากจะตายก็ตายได้เลยมั้ย เเละเราก็มองย้อนไปอีกว่า บางคนก็อาจจะไม่ได้ตายเพราะตัวเองอยากฆ่าตัวตายก็ได้ มันอาจจะเกิดจากบางสิ่งบางอย่างด้วย
ผมเคยทำงานที่ ม.ดังบางแสน
มีน้าแม่บ้านยุคนั้นแกกวาดใบไม้ ที่สวนนันอยู่ แกบอกว่า คนตายเยอะอยู่ เพราะคนงานด้านล่าง ไปหมดเลย ทั้งคนที่ พัก นอน กินข้าว
เขมร พม่า เวียดนาม เกือบร้อย ได้
ป้าเขาบอกนะ ผมนั้งคุยกับแกตอน แต่ขณะนั้น พี่ชายผมก็เรียนอยู่ ที่ตึกHR พี่บอกทุกคน ออกมาดูกันหมด ปูนสดๆ ไหลถมร่างคนงานมิด
กว่ารถช่วยเหลือจะมา ก็ตายหมดแล้ว แล้วประเด็นคือ คนชอบเจอ คนงาน กินเหล้า หลัง ฉากสังกะสี ทั้งๆที่ไม่มีใคร พวก แม่บ้าน รปภ.ที่ขับตรวจ เจอกันบ่อย
แล้วทำไมถึงปิดข่าวว่าไม่มีคนตายคะ น่าสงสารคนงานนะคะ
อยากแชร์ประสบการณ์เลยค่ะ😭 เรารหัส57 อยู่คณะที่ถล่มนั้นแหละค่ะแต่เรียนตึกอื่น ตอนนั้นเราปี1 มีงานกีฬาของคณะเราทำคัทเอาท์เสร็จก็เลยออกมาหาเพื่อนหลีดก็ถามว่าเอาอะไรบ้างไหมจะปั่นจักรยานไปเซเว่น ตอนนั้นดึกมากแล้วค่ะจำได้ว่าน่าจะห้าทุ่มกว่าๆแล้ว นี่ก็ปั่นจักรยานไปขาไปคือไม่ได้ผ่านตรงตึกร้าง แต่ขากลับเห็นว่ามันใกล้ดีตอนนั้นตึกทั้งสองฝั่งยังร้างสร้างไม่เสร็จแบบตอนนี้ค่ะมีสังกะสีล้อมเราที่ไม่ได้กลัวผีมากก็แบบ เออปั่นผ่านนี่ก็ได้วะใกล้กว่า พอปั่นผ่านอ่ะค่ะมาถึงกลางทางแล้วเราได้ยินเสียงเหมือนมีอะไรสักอย่างรูดสังกะสีมาจากด้านหลังสังกะสีฝั่งตึกถล่ม แล้วมันก็ดังไล่มาเหมือนวิ่งมาหาตอนนั้นคือแบบ ชิบหายละรือเราปั่นจักนยานขาขวิดเลย🤣🤣 ดีนะไม่เจอมากกว่านั้น
จริงๆม.บูรพามีเยอะมาก อย่างศูนย์จีนเพื่อนก็เคยเจอค่ะ ตึกวิศวะที่เราไปอาศัยคณะเขาอยู่ก็ไม่ใช่เล่นๆ หลอนมาก
ปล. ชอบเรื่องคุณมากน่ากลัวมากกเล่าสนุกมากเลยย
อยากฟังเรื่องอื่นอีกจังค่ะ
@@polarisss7397 มันมีเรื่องแนวนี้ทุกคณะเลยค่ะ ตอนพี่เรียนคณะนี้ ภาควิชาที่พี่เรียนเคยอยู่ตรงที่สร้างตึกนี้เลย ตรงนั้นมี 3 อาคาร น่ากลัวทุกอาคารค่ะ แล้วตึกที่ถล่มเป็นตึกของคณะแรกในมหา'ลัย ตั้งแต่ก่อตั้ง แนะนำ ลอง search เรื่องผี มหา'ลัย แถวบางแสน มีหลายเรื่องค่ะ 🙂
เคยเจอเรื่องลิฟต์ ตึกคณะแรกของมหาวิทยาลัยแถวบางแสนไหมคะ เราเคยเจอช่วงนั้นประมาณ ดึกๆ เพราะเป็นคณะที่ลิฟต์เฮี้ยนมากค่ะ
ผมรหัส 51 อยู่ในช่วงตึกถล่มพอดี แต่กลัวที่นี่ตั้งแต่เหยียบเข้าหอใน เจอแต่เรื่องผีเต็มไปหมด ปีหนึ่งไม่เป็นอันเรียนเลยเรื่องผีเยอะมากกก
ช่วงก่อนตึกถล่มหอใหม่ตรงทางออกซอยสดใสก็มี นศ. จีนโดดตึกตาย ละสมัยนั้นไฟใน ม. ไม่ค่อยสว่าง ทำงานต้องเดินผ่านทุกคืน
ทางนี้จบมาจากม. ที่พี่เกมเล่าค่ะ จบมาจะ 4 ปีแล้ว แต่รู้เลยว่าตรงไหน เพราะว่าตอนนี้ยังล้อมสังกะสีอยู่เลย ไม่ได้รื้ออะไรออกไป เวลาตอนจะไปหอสมุดช่วงดึกๆมากๆ แล้วมันต้องเดินผ่าน รู้สึกขนลุกจริงค่ะ 😭😭😭😭
ที่ล้อมสังกะสีสูงๆใช่ไหมคะ
ยุ่หลังตึกศิลปกรรมใช่ไหม ทุกวันนี้ยังล้อมไว้นะ
ตรงที่สร้างตึกเป็นบ่อน้ำเก่า ถมดินไปแป้บเดียวก็เริ่มสร้างตึก ดินน่าจะยัง set ตัวไม่ดี สุดท้ายตึกก็ถล่มระหว่างก่อสร้างแล้วก็ทิ้งร้างเลย มีคนรู้จักเคยขับจ็อกผ่านตึกนั้นตอนสี่ทุ่มเจอคนงานก่อสร้างยืนถือถังปูนอยู่ข้างทาง มันก็ชะลอรถให้เค้าข้ามถนน พอไปใกล้ๆปรากฎว่าไม่มีขา มีแค่ท่อนตัวกับหัวยืนอยู่ข้างทาง ทีนี้บิดรถตาตั้งเลย
นิสิตหนุ่มโดดน้ำตายที่สระน้ำตามแฟนที่เสียชีวิตไปก่อนหน้า นิสิตสาวชื่อบัวกับแฟนชื่อหนุ่มค่ะ ตอนหลังมาถมที่แล้วกำลังก่อสร้าง😢
เรื่องดินไม่เกี่ยวเท่าไหร่ ตึกถล่มเพราะเร่งเทปูนครับเหมือนหน้างานเร่งให้เสร็จภายใน2วันแล้วตอนเทปูนฝนก็ตกหนัก ตอนถล่มผมอยู่หน้า ม.พอดีครับ แต่ก็ไม่รู้อะไรเลยจนข่าวออกทีวี แค่สังเกตได้ว่ามีรถฉุกเฉินจำนวนมากกับข่าวว่าติดถล่ม
ณ ปัจจุบันก็ยังล้อมสังกะสีอยู่ค่ะ ไม่มีการทำอะไรทั้งสิ้น เวลาเดินตอนดึก ๆ ก็คือไม่เดินฝั่งล้อมสังกะสีเลย น่ากลัวมากค่ะ เคยมีรุ่นพี่เล่าว่าดึก ๆ ก็ยังได้ยินเสียงร้องไห้มาจากข้างในตึก
แถวไหนหรอคับ
ใช่ครับ ยังล้อมอยุ่
ใช่ครับ ผู้รับเหมาตึกนั้นหนี ทำให้เป็นคดีความ ทำอะไรกับตึกนั้นไม่ได้จนกว่าจะหมดอายุความ 20 ปีครับ
@@พงษ์ดนัยวัฒนะชัย ทิ้งหนีไปเลยใช่ไหมคะ หลังจากตึกถล่ม น่ากลัวจัง
ตอนนี้มันก็ยังมีสังกะสีปิดอยู่รอบๆเหมือนเดิมเลยค่ะพี่ มีครั้งนึงหนูกลับจากร้านเหล้า ตอนนั้นประมาณเที่ยงคืนครึ่ง แล้วเดินกลับกะเพื่อนสองคนเพื่อที่จะเข้าหอ หอหนูอยู่หอใน เพื่อนอยู่หอนอก แล้วพอเดินมาถึงตึกคณะโลจิส อยู่ๆก็มีอะไรไม่รู้หล่นลงมาโดนหลังคาตรงที่รอรถเหลือง พวกหนูก็สะดุ้งไปที แล้วก็คิดว่าไม่มีอะไรหรอกมั้ง แต่ก็แอบหวั่นเพราะลมมันก็ไม่ได้พัดไง มันหล่นเองอย่างงี้เลยหรอ เลยเปิดเพลงกลบความกลัว พอเดินไปได้อีกนิดนึง คือรู้สึกถึงแรงกดดันฝั่งที่ตึกถล่มมากกกกก มากแบบสุดๆ หนูเป็นคนมีเซ้นรึป่าวก็ไม่แน่ใจนะ แต่ปกติหนูไม่ใช่คนที่อยู่ๆจะรู้สึกแบบนี้อะ พอเริ่มรู้สึกกดดันมากๆ เลยเดินหลบไปอีกทางเลยจ้า ไม่อยากเจอดีเพราะหนูต้องเดินแยกกับเพื่อนในอีก 2 ร้อยเมตร เพราะมันจะถึงหอเพื่อนแล้ว...😂
รหัส 54 ครับ ตึกถล่มน่าจะช่วงปี53 อยู่หน้าคณะเลย เคยเข้าไปข้างในตอนกลางวัน ก็ดูหลอนๆ มีสัตว์อยู่เยอะ พื้นที่ส่วนด้านล่างของตึกตอนเข้าไปมีน้ำขังจนเหมือนมีปลามาอาศัย มีสัตว์อันตราย เช่น หมา งู ตัวเงินตัวทอง
พี่รหัส 53 ค่ะ คณะมนุษ แต่จำไม่ค่อยได้เลย ใช่ตึกหน้าคณะมนุษไหมคะ
@@Cheesecake-pt7sp ตึกอยู่ตรงข้ามหอสมุดครับ
@@ZFlowBeat อ่า แสดงว่าใช่ ขอบคุณมากนะคะ พยายามนึกแล้วรู้สึกว่าเหมือนตอนที่ถล่ม จะอยู่ข้างนอกพอดี กลับมามออีกทีก็คือเหลือแต่ซากแล้ว
@@Cheesecake-pt7sp ค้าบ
พี่ เรียนที่นั่น รหัส 47 เดิมเป็นตึก Edu เป็นตึกเก่า มีสระน้ำอยู่ข้างหน้า ตึกนี้จะใช้ทำพิธีของคณะศึกษาที่สำคัญ เช่น ซุ้มแสงเทียน หรือ รวมน้องๆ เพื่อไปวิ่งเขาสามมุก ในช่วง 8 กรกฎ เรื่องเล่า สิ่งศักดิ์สิทธิ์ของ ม.เยอะมาก เพื่อนที่เรียนสิกัม ชอบมาเล่าเรื่องแปลกให้ฟังบ่อยๆ
ปีนั้นรถมูลนิธิเยอะมาก อยู่หอหลังมอยังแปลกใจ เพราะเสียงดังตลอดเวลา มีรถเข้าจากทางหลังมอน่าจะไม่ต่ำกว่าสิบคัน แต่ในมอบอกกันว่าไม่มีคนเจ็บ มันเย็นแล้วไม่มีคนทำงาน แต่ก็น่าแปลกใจนะว่าทำไมใช้รถเยอะขนาดนั้น
ขนาดตอนกลางวันยังไม่กล้าเดินไปใกล้ๆ สังกะสีที่ใช้กั้นเลยค่ะ ยิ่งตอนกลางคืนยิ่งน่ากลัว ตึกคณะเราอยู่ตรงข้าม มองจากตึกคณะไปตรงที่ตึกถล่มคือน่ากลัว
เราก็เป็นคนนึงที่เรียนที่นั่น เมื่อช่วงปี40-43 เจอมาหลายอย่างเหมือนกันค่ะ ที่นั่นตำนานเยอะ สมัยนั้นคนยังเล่าถึงการเจอคุณปู วิชุดาที่พักอาศัยอยู่หอในและยังมานั่งเล่นหน้าหออยู่
การเจอสิ่งลี้ลับในหอพักชาย ซึ่งเป็นบันไดแบบห้องโถงของละครแนวคุณชาย
การเจอผีป๊อกป๊อกที่คาบถุงอาหารขึ้นบันไดมาให้เพื่อน
การเจอคนที่วิ่งรอบสวนนันแล้วหัวใจวายตายแล้วเค้ายังอยู่ตรงนั้น
นี่ล้วนแล้วแต่เป็นตำนานส่วนหนึ่งที่เล่าขานกันมา
แต่สิ่งที่เราเจอคือเรื่องจริง
เริ่มจาก การอยู่หอพักเดียวกับคุณปู มีเพื่อนร่วมหอเล่าว่า เจอสิ่งลี้ลับขณะอยู่ในห้องน้ำรวม ขณะอยู่ลานซักผ้ารวม
และที่เราจำขึ้นใจคือ มีเพื่อนเจอคนยืนชะโงกหน้าเข้ามาในห้อง ทั้งที่ปิดประตูและมุ้งลวดอยู่ สิ่งนั้นยืนอยู่ในช่องมุ้งลวดกับประตูกำลังชะโงกหน้าเข้ามามองเพื่อน
ส่วนเราก็เจอกับตัวเองขณะนั่งดูทีวีที่ห้องโถงของหอพักช่วงตี2 ขณะที่เพื่อนๆแยกย้ายกลับห้องหมดแล้ว เราเปิดไปเจอหนังเรทRเรื่องหนึ่งเลยนั่งดูอยู่ ซักพักเสียงทีวีก็เงียบไป มีแต่ภาพ เราเอารีโมทมาปรับเสียงก็ไม่ได้ผล
เสียงทีวีเงียบลง พร้อมกับการได้ยินเสียงหอบหายใจดังลั่นห้อง เราหันหาที่มาของเสียงก็มาจากเก้าอี้แถวหลังห้องที่ว่างเปล่า
เราลุกไปดูที่หน้าต่างข้างห้อง เผื่อจะเป็นเสียงสุนัขหรือรปภ.แกล้งทำเสียง แต่ก็ไม่มีใคร
สักพักเสียงหอบหายใจเริ่มเงียบลง พร้อมกับเสียงทีวีที่ดังขึ้นมาตามปกติ
เราเริ่มรู้สึกว่า การดูทีวีของเรามีผู้ร่วมนั่งดูอยู่แถวหลัง เรานั่งดูต่อสักพักเลยปิดทีวีและปิดไฟกลับเข้าห้องนอน
อีกครั้งที่เจอคือ เราไปเที่ยวกับแฟนดึกจนเลยเวลาเข้าหอ จึงหาที่พักแบบค้างคืน ได้ไปเช่าที่พักที่โรงแรมตรงมุมถนนของแยกๆหนึ่ง ที่ไม่มีสัญญาณไฟ ต้องวัดใจในการใช้ถนนว่าใครจะไปก่อน จนแยกนี้มีชื่อเฉพาะที่ถูกเรียกและเป็นที่รู้กัน
เราเข้าไปนอนพักและหลับไปพร้อมแฟน จนกระทั่งสะดุ้งตื่นเพราะมีกลุ่มผู้หญิงเดินเข้ามาในห้อง3-4คน พวกนางหัวเราะและเดินมาข้างเตียง ชี้ชวนกันดูเรา2คนที่นอนอยู่ เราได้แต่นอนตัวแข็งและแอบลืมตามอง แต่เราขยับไม่ได้ หันไปเห็นแฟนก็กำลังหลับอยู่ เรานอนแอบมองพวกนางคุยกันจนกระทั่งพวกนางเดินกลับออกไปและปิดประตูปัง เราถึงลุกตามไปหวังจะลงกลอนประตู เราคิดว่าแฟนลืมล็อคจึงมีคนเข้ามาได้
แต่ประตูมันถูกล็อคทั้งลูกบิดและกลอนอยู่ เพราะฉะนั้นสิ่งที่เราเจอคือไม่ใช่คนแน่นอน
ป้อกป้อกครืดไม่ใช่เชียงใหม่หรอคะหรือเราจำผิดดด
@@วีอายย ที่ม.บูก็มีเรื่องนี้ค่ะ ไม่ทราบต้นตอที่มา แต่รุ่นพี่เล่าต่อๆกันมา คงเป็นการเล่ารวมเรื่องเขย่าขวัญเพื่อรับน้องแหละ😅
ชอบมากครับพี่เกมส์ ด้วยเรื่องด้วยวิธีการเล่ามืออาชีพ ชื่นชมครับ
ขับในมอผ่านตอนดึกๆ ไม่รู้สึกกลัวและไม่เคยได้ยินเรื่องแปลกๆเลย หลายตำนานในมอนี้เกิดจากเรื่องแต่งเยอะมาก
ตามมาจากติ๊กต๊อก ครั้งแรกที่ฟังชอบน้ำเสียงการเล่ามากคะลำดับเรียงพูดรู้เรื่องชอบๆจะติดตามเรื่ออยๆนะคะ
รหัส 52 จ้าที่มอเกิดเรื่องราวเยอะมาก ตอนปี 1 ช่วงรับน้องนักศึกษาคณะพยาบาลอยู่ชั้นเดียวกันเลย ที่หอเทาทอง 2 โดดลงมาจากชั้น 3 เสียชีวิต ข่าวหน้า 1 เหมือนกัน
เราก็รหัส52 แต่เป็นเด็กบ้าน ไม่ได้อยู่หอ แต่เพื่อนที่อยู่หอ เล่าเรื่องหลอนประจำ
ชอบพี่เกมส์เล่าเรื่องต่างๆมาก ไม่ว่าเรื่องบอลหรือเรื่องผีมาก
ใช้คำได้ดีมากค่ะ ปลื้มมากที่ใช้คำว่าชาวต่างชาติ
อ่ยยยหายข้องใจเลยค่ะขับผ่านสงสัยมาตลอดว่าทำไมมันสร้างไม่เสร็จนะตอนนี้รู้แล้วขอบคุณที่ไขข้อข้องใจค่ะ55555 ถ่ายทอดมาดีมากๆๆเห็นภาพเลยย
ตึกถล่มคือช่วงที่เรียนจบแล้ว แต่สัมผัสได้ถึงความหลอนของบรรยากาศช่วงค่ำๆ ระหว่างเดินกลับจากแคนทีนไปหอ 17 หลอนมากๆๆ
พี่เกม ขอบสนามแห่งหงส์แดง เล่าเรื่องผีดีมากจังหวะน้ำเสียง หลอนน่ากลัวครับ
เราเรียนในยุคนั้นค่ะ ตึกถล่มเป็นช่วงก่อสร้างพักอยู่หอในเสียงรถมูลนิธิดังมาก แต่ประกาศออกมามีคนตาย 1คนเป็นแรงงานเพื่อนบ้าน แต่นั่งร้านถล่มเนี่ยนะ แต่ 8 กรกฎนี่หลอนมากในหอในทุกคนต้องเอาของวางให้เต็มเตียงและปิดหน้าห้องว่าห้องนี้เต็มแล้ว
เคยฟังเรื่องเล่าเกี่ยวกับโซนนั้นในเดอะโกสค่ะ จากที่เราไม่กลัวนะ พอนึกตามแล้วหลอนเลย ถึงแม้ว่าตอนได้ยินเราจะเรียนจบไปแล้วอ่ะ
ตอนนี้สภาพสถานที่จริงยังเหมือนกับที่เล่าเลยครับ รอขึ้นศาลเพื่อดำเนินคดีอยู่
ช่วงปี1 ปี2 ผ่านตรงนั้นบ่อยมากเพราะต้องเดินไปอ่านหนังสือที่หอสมุด อ่านเสร็จก็เที่ยงคืน(หอสมุดปิด) ก็ไปอ่านคณะต่อ ซึ่งคณะผมอยู่ตรงข้ามตรงตึกถล่มพอดี ยอมรับว่าหลอนมาก แทบจะไม่กล้ามอง
รัดสาดหรือวิทกีครับ
ผมซึ่งรหัส58 จบไปแล้ว2ปี ผ่านทุกวันตอนเรียน เคยได้ยินแต่สร้างเท่าไหร่ก็ไม่สำเร็จเพราะเป็นใจกลาง ม. แค่นั้น พอได้ยินที่พี่เล่าขนลุกเลย ดีนะที่จบไปแล้ว5555
คดีFlannan Isles
บาจินะอยากให้พี่ช่วยเล่าเรื่องนี้หน่อยค่ะ (ไม่รู้ว่าเคยพิมพ์ไปรึยังเพราะพิมพ์ไปแล้วมันหายถ้าบาจินะพิมพ์ซ้ำก็ขอโทษด้วยคะ) เป็นคดีเกี่ยวกับประภาคาร เป็นคดีที่เกิดขึ้นจริง วันที่เกิดคดีตรงกับวันเกิดของบาจินะพอดีด้วย ก็เลยสนใจนะคะ อยากให้พี่เล่าให้หน่อย สามารถเอาชื่อที่บาจินะบอกไปหาใน google ได้เลยค่ะ
มิติที่6 เคยทำไว้อยู่ครับ เรื่องนี้
จัดปุย
วันนี้เราอัพ Flannan นะะะะ
ฟังเพลินสุดๆ ชอบมากค่าา
เราเรียนคณะศปก. ช่วงดึกถึงเกือบเช้าหลังทำงานที่คณะเรากับเพื่อนคือผ่านรั้วเขียวทุกวันเลยเพราะรั้วอยู่อีกฝั่งถนนของตึกคณะ จุดนั้นไม่มีใครสนใจอะไรแล้วแค่อยากกลับไปนอน แต่เพื่อนในเอกที่อยู่หอในเคยเจอตอนเดินกลับหอ วันนั้นเพื่อนผญ.ที่อยู่หอใน2-3คนพากันเดินออกมอไปหาอะไรกินก่อนเข้าหอ แต่วันนั้นเพื่อนผช.ที่มีเซ้นส์อยู่ๆก็ขอไปด้วยทั้งที่ปกติมันจะแยกเข้าหอชายเลย มารู้ทีหลังว่ามันเห็นผช.เดินตามเพื่อนผญ.มาตั้งนานแล้ว แต่ไม่ได้ทักเพราะกลัวเพื่อนกลัวแค่เดินไปด้วยแค่นั้น มันบอกเขาเดินตามเฉยๆไม่ได้ทำอะไร แต่หลังจากนั้นทุกคนก็ยังใช้เส้นทางผ่านตึกร้างนี้เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นอยู่ดีแหละ รวมถึงคนที่มีเซ้นต์ด้วย บางทีมันทำงานเสร็จก่อนก็ชอบฉายเดี่ยวเดินกลับคนเดียวเลย มันบอกก็เห็นแต่ไม่ได้ทักไม่ได้สนใจ จุดนั้นทุกคนสนใจที่จะกลับไปนอนมากกว่า แล้วส่วนใหญ่คนในคณะเขาจะกลัวผีในคณะมากกว่า ยิ่งช่วงดึกที่ลิฟต์ปิดไปแล้วต้องใช้บันไดแทนนี่โคตรมืดโคตรหลอนได้ยินว่ามีคนเจอบ่อยด้วย
จริงค่ะ เด็กซิกัมกลัวในคณะมากกว่า ยิ่งถ้าใครเดินผ่านห้องดรออิ้งที่มีโครงกระดูกอยู่ก็ วิ่งได้วิ่ง555555 สมัยเรียนยามก็ไม่รู้เป็นอะไร เด็กยังเรียนไม่เสร็จก็ขยันปิดลิฟต์จัง
@@fahsxp สำหรับเด็กที่กินนอนชั้นนั้นบอกเลยว่าความง่วงเท่านั้นที่เอาชนะความกลัวอาจารย์ใหญ่ได้ค่ะ 5555
คนนี้เล่าสนุกมากเลย ฟังเพลิน
โอเคพึ่งเจอช่องนี้ครั้งแรก ตกใจอินโทรละ1
เสียงน่าฟังมาก เล่าแล้วจินตนาการตามได้ อย่างหลอนน
เรื่องรถกู้ภัยจริงครับ วันนั้นผมขี่มอเตอร์ไซค์เข้าม.สวนกับรถกู้ภัยที่วิ่งสวนออกไปไม่ต่ำกว่า5คัน อันนี้ไม่คอนเฟิร์มว่าในรถมีอะไรอยู่มั้ย มองไม่ทันเพราะรถวิ่งเร็วมาก
ฉันเป็นคนนึงที่เคยเรียนมหาลัยย่านบางแสนนี้ เรื่องเล่านี้เป็นที่เล่ากันมาหลายรุ่น จนฉันเชื่อมากๆ น่ากลัวขนลุกจริงๆ😬 แล้วพีคสุดคณะฉันอยู่หน้าตึกนี้😬🥴
ทุกวันนี้ไปเรียนคณะที่ตึกประจัญหน้ากับตึกที่ถล่มเลยค่ะ ส่วนตัวมันร้างไม่มีคนเข้าไปดูแล มีแต่ฝูงหมากับตัวเงินตัวทองค่ะ อาจารย์บอกว่าทางมหาวิทยาลัยจะสร้างต่อแต่ไม่รู้ว่ายังไงนะคะ ส่วนตัวไม่เคยเจอเจอแต่ตัวเงินตัวทองวิ่งไล่กับลูกระนาดค่ะ
แล้วตึกการท่องเที่ยวเก่าMBA (ตอนนี้คือคณะสหเวชใหม่)ชั้น6มีอะไรป่าวคะ เราไปทำแม่บ้านวันนี้แปลกๆตอนขึ้นไป😢
ผมจบซิกัม ม.บู ครับ เล่าได้มันมากครับ รอติดตามเรื่อง เขาสามมุขต่อนะ เพื่อนผมเคยเจอเหมือนกันที่เขาสามมุข
น้ำเสียงคุณเกม วิธีเล่าเรื่องฟังเพลินมาก เด็กผียอมFC ครับ อิอิ
อยากให้พี่เกมส์มาเล่าอีกเยอะๆ
รหัส53 ต้องเดินไปเรียน ช่วงอาทิตย์แรกที่ถล่มอย่างหลอนอะ เดินผ่านตอน6โมงเช้าเงียบๆ พอผ่านตึกถล่มหมาหอนรับเกรียว ฟังละนึกภาพออกเลย รูสังกะสีที่หมามุดอะ เอี๊ยดอ๊าดๆมองประจำ รับน้องเลิกดึกๆก็มอง ตรงนั้นที่บอกเห็นคนยืนนั่นอีก มองประจำเหมือนกัน เหมือนอะไรสะกิดให้ต้องมองอะ ทั้งๆที่มองไปก็ไม่มีไร
รหัสเดียวกันเลยครับ
เป็นนักเล่าผีจังหวะดี ชอบมากๆคะ
จริง ๆ ตึกคณะวิทยาศาสตร์ สาขาฟิสิกส์กับตึกเหลืองสิรินธรหลอนมาก โดยเฉพาะตอนกลางคืน🥺 ตึกคลื่นCLด้วย
แต่คณะที่พี่เล่ามาวินก็เคยบอกว่ามีคนเสียชีวิตเหมือนกันค่ะ
ไม่ได้อยู่ตอนตึกถล่ม แต่หลังจากนั้นมาหลายปีก็ไม่เคยได้ยินเรื่องเล่าในลักษณะนี้เลยแหะ มหาลัยนี้ดึกดื่นยังไม่เงียบ ไม่ได้น่ากลัวเลย มีก็แต่หมาชอบนอน แต่ส่วนใหญ่ก็ขี่มอไซกัน เรื่องที่ดังที่สุดก็คงจะเป็น 8 กรกฎ ที่เป็นกุศโลบายให้รีบนอนรีบตื่นมาวิ่งก็เท่านั้น
คืออะไรหราคะ 8 กรกฎ
@@nipaloveme6530 วิ่งครับ
@@nipaloveme6530จริงๆมันคือวันก่อตั้งมหาลัยค่ะ ทุกปีจะมีประเพณีวิ่งจากเขาเข้ามหาลัยค่ะ
ตอนที่ไปเรียนม.บางแสน เดินผ่านตรงนั้นตลอด เคยลองดูผ่านช่องสังกะสีเพราะความอยากรู้ จากที่ดูก็เป็นซากตึก ต้นไม้ขึ้น เหมือนมีคูน้ำด้วยนะ แต่เดินแถวนั้นต้องระวังหมา เพราะหมาเยอะ
ทุกวันนี้กลายเป็นตึกปิดตายไปแล้ว แถมอยู่ตรงข้ามตึกคณะผมด้วย
จากใจศิษย์เก่าคณะนี้ ทุกวันนี้ยังมีพวงรีดไปวางทุกปี
พี่เกมส์นี่ เล่าดีจัดๆ ชอบมากครับ ❤️
พี่มาบ่อยๆเถอะ ผมขอร้อง ชอบการเล่าจัดๆ
รหัส 53 ณ วันที่เกิดเหตุเรานั่งอยู่ใต้ตึกที่อยู่ตรงข้ามที่เกิดเหตุเลย เจ็บตายเท่าไหร่ ทุกวันนี้ก็ยังไม่รู้ความจริง แต่เท่าที่เรียนที่นี่ ทำ P/T ที่ 7-11 ใน ม.เลิกงานดึกๆ ทุกวันเดินผ่านรั้วสังกะสีตึกถล่มทุกวัน ก็ไม่เคยเจออะไรนะ ยิ่งช่วงปี 4 เดินผ่านดึกๆ ตลอดจากหอสมุดมาเอามอไซที่ตึกสโมประจำ คงเพราะไม่ได้ใส่ใจมั้งเลยไม่เคยเจออะไร
ช่องคุณภาพขนาดนี้ ทำไมกูพึ่งมาเจอว่ะ555555
จริงว
เรื่องของการเสียชีวิตแบบนี้มีจริงค่ะ เราเรียนม.ต้น ที่โรงเรียนเราต้องมีพี่ม.3ที่กำลังจะจบตายทุกปี คือตายสลับชาย-หญิง ถ้าปีนี้ผู้หญิงปีหน้าจะผู้ชาย ดีที่รุ่นเราถึงตาผู้ชายซึ่งก็มาตายเพื่อนเราเอง ทุกคนที่ตายคือประสบอุบัติเหตุทุกคนนะ (ตายโหง)
ตอนเราเรียนบริเวณนั้นเป็นสระนำ้ มีเต่าอยู่เยอะมาก เต่าชอบขึ้นมานอนอาบแดด สระน้ำนั้นอยู่หน้าตึกเก่าแก่ของมหาวิทยาลัย คิดว่าตึกหลังนั้นน่าจะสร้างตั้งแต่ตอนสถาปนามหาวิทยาลัยเลยมั้ง
เรียนอยู่มา4ปีทำงานดึกๆเดินเส้นนั้นตลอด ไม่เห็นเจออะไร เจออย่างเดียวขี้หมากับกลิ่นสาปหมาแค่นั้นและ
วันนั้นที่ตึกถล่มเป็นอะไรที่เรื่แงใหญ่มาก เสียไซเรน ดังนานมากๆ
เราอยู่คณะข้างๆคืนตึกถล่ม
อาทิตย์ต่อมาขับรถผ่านหน้าตึกถล่มนั้น เจอคนข้ามถนนกระทันหัน เราหักหลบรถเกือบล้ม....แต่เพื่อนถามว่าหักรถทำไม 🥴
ไม่หักได้ไงข้างหน้าเป็นวงเวียน
@@ฟ้าลั่น-ฌ9ษ เเฮ่่ เอาฮานะเราอะ555
ไม่ผิดหวังจริงๆ ยี่ห้อนี้ยังเล่าดีเหมือนเดิม
ผมขอถามนิสหนึ่งนะครับว่า
ถ้าเหตุการณ์การท้าพิสูนท์เรื่องผีนี้ จบลงตรงที่มีเพื่อนรัก ตายไป คุณจะใช้ชีวิตปรกติหรือเปล่า..หัวอกพ่อเขาแม่เขาจะเป็นไงที่เราพาลูกเขาตาย..
แต่นี้คุณโชคดีที่ไม่มีใครเป็นไร
ฝากถึงคนทีจะทำอะไรแบบนี้รู้ว่ามีก็พอและ..ผมรู้ว่ามีผมก็ไม่ไป
พิสูนท์ไปทำไมก็รู้มีเนาะ..
ตอนตึกถล่มนี่ ผมอยู่ปี4 มีคนตายมากกว่า1คนแน่นอน แต่เป็นคนต่างชาติ แรงงานต่างด้าวนั่นแหละ แต่เขาปิดข่าว ให้ข่าวมีคนตายคนเดียว
ในมอมีแทบทุกพื้นที่ วงเวียนหอในเพื่อนก็เคยเจอ แต่เราอยู่ดึกๆขับรถผ่านดึกๆจนชิน อยู่ยาวยันเช้าตรงหอสมุดก็ไม่เคยเจอ แต่หอศิลป์ในมอมีเยอะเลยเพื่อนเจอกันบ่อยมาก
เป็นเด็กคณะศิลปะใกล้ๆตึกที่ถล่มเข้าไปเรียนหลังเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นแค่2ปี ตอนกลางคืนนั่งทำงานกันตี1-ตี2บางวันก็อยู่คณะยันโต้รุ่งก็ขนลุกนิดนึงต้องเปิดเพลงดังๆแก้ง่วงแต่ก็ไม่เคยเจออะไรนะคะ ไม่รู้ปัจจุบันคดีจบรึยังแต่ตอนกลับไป ม. ยังเห็นมหาลัยยังทิ้งที่ร้างอยู่เลย ตึกก็ยังเหลือโครงสร้างอยู่เหมือนตึกยังสร้างไม่เสร็จ น่ากลัวกว่าผีก็งูกับหมานี่แหละค่ะ
เรารหัส 53 รุ่นตึกถล่มเลยค่ะจำได้อยู่ในเหตุการ์ณตึกคณะเราเองอยู่ในเหตุการ์ณวันที่ตึกถล่มเลยค่ะตอนนั้นอยู่หอใน ปี 1 กำลังซ้อมเต้นกับเพื่อนช่วงงานบายเนียรเลยค่ะกำลังซ้อมเต้นได้ยินเสียงตุ้มดังมากๆๆแต่ตอนนั้นยังเป็นเด็กเลยไม่รู้และสงสัยกับเพื่อนว่าเสียงอะไรสักพักผ่านไปหลายชั่วโมงถึงได้รู้จากข่าวตอนกลางคืนในวันนั้นค่ะว่าตึกคณะถล่มแต่ด้วยความอยู่หอในเลยออกไปดูไม่ได้ค่ะตกใจมากค่ะเพราะอาจารย์บอกว่าพวกเราจะได้ย้ายเข้าไปเรียนที่ตึกนี้ถ้าสร้างเสร็จวันรุ่งขึ้นในตอนเช้าเลยไปดูที่ตึกปรากฏว่าทางมหาลัยพยายามปิดข่าวและตึกถูกปิดล้อมด้วยสังกะสีค่ะ
เรื่องแรก ร.ร สวนกุหลาบครับอยู่คลองสี่ หมู่บ้าน ศุภาลัย
ตึกถล่มไม่เคยเจอ เคยเห็นตั้งแต่ตึกเก่าที่สมัยเป็นบ่อน้ำสีฟ้าตื้นๆ มีโต๊ะหินอ่อนนั่ง (ถ้าจำไม่ผิด)
แต่เด็กๆ ข้างๆหอสมุดสมัยเป็นเรือนไม้ยาวๆ นั้นนะของแท้
คณะวิศวะ ถ้ากลางคืนมันหลอนมืด เพราะไม่มีคนเท่าไหร่ ส่วนใหญ่อยู่ตามภาคตัวเอง แต่ผมเฉยๆ ไม่เคยเจออะไร
ตึกคณะวิทยาศาสตร์ข้าง หอธำรง เคยค้างในลิฟ ด้วยนะมืดตึบ 5555+
แต่ให้กลัวจริงๆ ตึกสหศาสตร์ ไม่รู้ตอนนี้อาจารย์ใหญ่ยังอยู่ข้างบนไหม สมัยก่อนมืดมาก
ส่วนตัวไม่ค่อยกลัว ครับ
ถ้าอยากรู้ต้องถามคณะมนุษย์นะ
ถ้ามีต้องเคยเจอแน่นอน ยังไงก็เห็น 5555+
ผมคับที่เดินไปถึง คนเดียวที่เขาสามมุก เพราะผมชอบกางเต็นนอนตรงนั้นคนเดียว บ่อยมากเวลาผมต้องการที่เงียบๆ
คุณเล่าดีมากครับ จังหวะ น้ำเสียง เล่าสนุก พอดีๆครับไม่ขาดไม่เกิน
พั่เกมเล่าเก่งแถมเสียงหน้าฟังมากๆค้าบ อยากให้ไปเล่าที่เดอะโกสเลยยย
เล่าสนุกมาก ที่นี่มีทุกที่ ทุกตึก
ผึ้งเคยฝังเล่าสนุกมากคับ❤❤ๅ
ผมรหัส 55 เดินผ่านทุกวันตึกนั้นเพราะผมเรียนมนุษย์เเล้วเดินจากหอตรงซอยข้างม.ไปเรียน ก็สงสัยตึกอะไรวะไม่มีคนใช้ปิดร้างเเถมวังเวงเเต่ไม่รู้ประวัติ เดินผ่านทุกวัน ดีไม่เจออะไร
ส่วนตัวเรียนที่นี่คิดอยู่ทำไมถึงนี้ถึงสร้างไม่เสร็จ ปจบ. ก็ยังไม่เสร็จจ้าา
สร้างต่อไม่ได้เพราะมันเรื่องของกฏหมายครับ เขาฟ้องร้องกันอยู่
เคยได้ยินมาว่า
คนที่ยังไม่ถึงเวลา
(หมดอายุขัย)
ถ้าเสียด้วยอุบัติเหตุ
จะต้องเจออุบัติเหตุแบบเดิมๆ
ตรงที่เกิดเหตุซ้ำๆทุกวัน
จนกว่าจะหมดอายุขัย
ฟังเสียงแว๊บแรก เสียงเหมือนคุณจอห์น วิญญู เลยค่ะ
ปัจจุบันก็ยังปิดสังกะสีอยู่ได้ยินมาว่าคดีความฟ้องร้องยังไม่จบเลยทำอะไรต่อไม่ได้ ไม่รู้ว่ามีคนตายด้วยเพราะบางคนก็เล่าว่ามันเกิดตอนกลางคืนไม่มีคนอยู่ ส่วนตัวช่วงสอบอ่านหนังสืออยู่หอสมุดตรงข้ามตึกที่พังจนดึกแต่ไม่เคยเจอนะ เดินกลับหออ้อมรั้วสังกะสีก็ไม่เจอแต่บรรยากาศน่ากลัวจริงๆ
ตึกวิศวะก็น่ากลัวครับ...สมัยเรียนเมื่อปี48ตอนกลางคืนจะเงียบมาก...
ห้องคอม หอ 3 ก็มีจ้า เจอมาเเล้ว เจอจะ ๆ เห็นจะ ๆ
มาแย้วชอบมากเลยค่า
อยากให้เล่าของคณะมนุษย์ฯบ้างค่ะ 😄
มีด้วยกรอครับ อยากฟัง
ดีที่มาฟังเรื่องนี้ที่หลัง ก่อนหน้าเดินเข้ามอคนเดียวตอนตี4เพื่อไปสนามวอลเลย์บอล ครึ่งชั่วโมงกว่าจะถึง555
จำได้ ช่วงหนึ่งที่ตึกถล่ม ม. หนึ่ง หน้าห้างแหลมทอง สมัยก่อสร้างยุ ถล่มเสียงดังสนั่น จำไม่ได้ว่าตึกแพทย์หรือเภสัช
ตอนนั้นปี2563 ช่วงเกิดเหตุประมาณ2ทุ่มกว่าจำเวลาไม่ได้ ผมขี่รถผ่านตรงนั้นเป็นปกติ เพราะจะไปตีdota อยู่ได้ยินเสียงดังมากๆครับพื้นสั่นสะเทือนมากๆ
ตอนขี่ผ่านเห็นพี่คนงานพักอยู่ข้างล่างจริงๆ5-6คน ส่วนข้างบนไม่ได้มองแต่น่าจะทำงานอยู่เพราะเปิดไฟข้างบนไว้และได้ยินเสียง แต่ผมไม่ได้จอดหรือย้อนไปดู ออ รปภ. เฝ้าประตูรีบขี่มอเตอร์ไซต์สวนผมไปที่เกิดเหตุ และห้ามคนเข้าเขตมหาลัย ณ เวลานั้น พ่อแม่ก็โทรมาด่วนๆเลยหลังออกข่าว
อันนี้เล่าถึงเรื่องตึกถล่มเดียวกับพี่เกมส์หรือเปล่าครับเนี่ยยยย
ชอบเสียงพี่เล่า ฟังสนุก
เร็วแต่น่าฟัง ติดตามต่อจากนี้ครับ ผมไปยุไหนมา🤣😊
ความหนาของชั้นตึกบางมากกก ไม่รู้ว่าสร้างไปได้ไง ผิดหลักวิศวกรรมแบบสุดๆ
เกมส์เสียงหล่อมาก จังหวะการพูดดี
พี่คนนี้ของจริงเล่ามันมาก
ชอบพี่เกมเล่ามากก
ศิษย์เครือเดียวกันครับ
แต่ของผมอยู่คลอง13
ร.ร.ผมช่วงรุ่น1ถึงประมาณรุ่น21หรือ22 ก็เสียกันทุกปีเหมือนกันครับ ผมก็เกือบไปหวันเหมือนกันครับ
แต่ของที่คลอง13ไปหมดครับ เจ้าหน้าที่ในร.ร. นร. ครู
ผมเคยเล่าเรื่องเกี่ยวกับร.ร.นั้นไว้ในรายการเดอะโกสต์เรดิโอครับ "รุ่นพี่01"
ช่วงปี1เดินจากคณะศิลปกรรมกลับหอใน ช่วงตี2-3ทุกวัน เราไม่เคยเจออะไรเลยนะ เจอมากสุดคือหมาวิ่งเข้ามาแง่มแค่นั้น เพราะตรงนั้นคือหมาเยอะมาก ถ้าจะน่ากลัวสุดคือเพื่อนหยอกวิ่งหนีแค่นั้นค่ะ เรารหัส59งับ
เราม.6จบ ก็1ศพเป็นเพื่อนห้องตัวเองหลอนอยู่ถ่ายรูปก่อนจบมันมาไม่ทัน หลังจบไปเที่ยวกันมันกลับก่อนเจอลวดปาดคอขาดเลย พอล้างรูปมาก็ไม่มีมันคนเดียวเหมือนเป็นลางแต่ก็สงสารมันถึงมันจะไม่ค่อยเข้าเรียนแต่มันก็จบพร้อมเพื่อน
ส่วนตัวได้ไปเรียนตอนพ.ศ.2554-2557 ช่วงสอบกลับจากหอสมุดดึกดื่นผ่านทุกวัน ไม่เคยเจออะไรเลย //ดีแล้ว
ล่าสุด 3 วันที่แล้ว ฝนตกยังไปจอดรถหลบฝนอยู่เลยครับตรงรั้วสังกะสีสีเขียวตรงข้ามหอสมุดแต่ไม่ได้ยินเสียงอะไรนะเพราะฝนดังมาก555 พอมาฟังแล้วหลอนเลยครับ😱😱
ส่วนมากรร.จะมีการบนบานนักเรียนตายทุกปีสงสารครอบครัวพอมหาลัยเจอผีหลอกหนักผมเชื่อทุกที่มีเรื่องเล่า